1
00:00:08,717 --> 00:00:10,552
{\an8}ไดโนเสาร์เคยครองโลก...

2
00:00:10,552 --> 00:00:12,179
{\an8}(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

3
00:00:12,179 --> 00:00:14,806
{\an8}เป็นเวลานานกว่า 150 ล้านปี

4
00:00:15,682 --> 00:00:18,727
พวกมันอยู่กันแทบจะทุกมุมโลก

5
00:00:19,311 --> 00:00:23,148
มีกันในทุกรูปแบบและทุกขนาด
เท่าที่จะจินตนาการได้

6
00:00:24,358 --> 00:00:27,402
บางพันธุ์ดูแล้วช่างมหัศจรรย์

7
00:00:30,822 --> 00:00:34,535
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าที. เร็กซ์ว่ายน้ําได้แข็งมาก

8
00:00:36,787 --> 00:00:40,082
เวโลซิแรปเตอร์เป็นนักล่ามีขนที่เฉลียวฉลาด

9
00:00:42,000 --> 00:00:45,963
และไดโนเสาร์บางพันธุ์
มีพฤติกรรมประหลาดล้ําที่สุด

10
00:00:48,841 --> 00:00:52,594
แต่เรายังค้นพบองค์ความรู้ใหม่ๆ เกือบทุกวัน

11
00:00:52,594 --> 00:00:57,641
ทําให้เรารู้เรื่องของชีวิตสัตว์บนดาวโลก
เมื่อ 66 ล้านปีก่อนมากขึ้น

12
00:01:02,604 --> 00:01:05,482
ในรายการ Prehistoric Planet ซีซั่นนี้

13
00:01:05,482 --> 00:01:08,026
เราจะเผยให้เห็นสัตว์โลกชนิดใหม่...

14
00:01:09,403 --> 00:01:13,740
และความรู้มุมใหม่ในการพยายามหาคู่...

15
00:01:15,576 --> 00:01:18,203
อุปสรรคขวากหนามในการเลี้ยงครอบครัว...

16
00:01:19,496 --> 00:01:21,415
และการประลองกําลังขนาดยักษ์

17
00:01:29,506 --> 00:01:33,969
มาร่วมเดินทางสู่ช่วงเวลาซึ่งธรรมชาติ
จัดละครฉากยิ่งใหญ่อลังการให้เราชม

18
00:01:37,514 --> 00:01:41,727
นี่คือ Prehistoric Planet 2

19
00:01:54,823 --> 00:02:00,078
(มหาสมุทร)

20
00:02:04,499 --> 00:02:05,584
มหาสมุทร

21
00:02:06,877 --> 00:02:10,172
แหล่งอาศัยของสิ่งมีชีวิตที่ใหญ่สุดในยุคดึกดําบรรพ์

22
00:02:14,426 --> 00:02:18,514
แถมเป็นบ้านของ
นักล่าใหญ่มหึมาที่สุดเท่าที่เคยมีในโลก

23
00:02:24,937 --> 00:02:27,064
โมซาซอร์ยักษ์

24
00:02:46,792 --> 00:02:51,463
แต่โมซาซอร์
ไม่ได้เป็นปีศาจตัวยาว 15 เมตรไปทั้งหมด

25
00:02:52,965 --> 00:02:56,677
เจ้าตัวที่หลบพังอยู่ในแนวปะการังนี้คือ
ฟอสโฟโรซอรัส

26
00:02:58,470 --> 00:03:00,722
ตัวเมียตัวนี้ก็เป็นโมซาซอร์พันธุ์หนึ่ง

27
00:03:01,265 --> 00:03:04,560
หนึ่งในพันธุ์เล็กที่สุด ขนาดตัวยาวไม่ถึงสามเมตร

28
00:03:08,313 --> 00:03:11,775
มันจะใช้เวลายามกลางวัน
คอยหลบจากภัยอันตราย

29
00:03:15,821 --> 00:03:21,034
แต่มันจะต้องพุ่งขึ้นไปบนผิวน้ํา
เพื่อหายใจชั่วโมงละสองสามครั้ง

30
00:03:25,914 --> 00:03:29,459
เพราะก็เหมือนสัตว์ในวงศ์นี้ทุกตัว
เจ้าตัวนี้ก็ต้องใช้อากาศในการหายใจ

31
00:03:37,092 --> 00:03:39,928
เทียบกับโมซาซอร์พันธุ์ใหญ่ที่สุดแล้ว
มันก็ตัวเล็กนิดเดียว

32
00:03:47,728 --> 00:03:51,106
แต่ก็เป็นนักล่าอันตรายเช่นกัน

33
00:03:54,359 --> 00:03:57,154
แถมมันไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดตลอดเวลา

34
00:04:00,032 --> 00:04:03,160
เมื่อจังหวะเหมาะ มันจะออกล่าบ้าง

35
00:04:07,956 --> 00:04:11,084
จังหวะนั้นคือเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน

36
00:04:30,771 --> 00:04:35,400
ยามราตรีคืบคลานเข้ามา
โลกใต้ทะเลจะเปลี่ยนไป

37
00:04:52,709 --> 00:04:57,464
สัตว์โลกเป็นพันล้านชีวิต
จะเริ่มผุดขึ้นมาจากทะเลลึก

38
00:04:57,464 --> 00:04:59,466
เพื่อหากินใกล้ผิวน้ํา

39
00:05:04,137 --> 00:05:10,060
การอพยพครั้งใหญ่ที่สุดในโลก
เกิดขึ้นกลางความมืดแทบจะสนิท

40
00:05:11,812 --> 00:05:15,649
จะมองเห็นได้ต่อเมื่อ
ต้องใช้กล้องถ่ายในที่มืดชนิดพิเศษ

41
00:05:22,197 --> 00:05:27,744
เหล่าผู้มาใหม่ยามราตรีที่ชวนตื่นตาที่สุด
คือปลาตะเกียงพันธุ์หนึ่ง

42
00:05:32,291 --> 00:05:37,796
แสงเรืองจางๆ ละลานตานั้นเกิดจาก
ปฏิกิริยาเคมีในตัว

43
00:05:44,761 --> 00:05:49,641
มันใช้แสงจากสารชีวภาพเรืองแสงนี้
เพื่อหลอกตาให้นักล่าสับสน

44
00:05:52,811 --> 00:05:58,233
ยิ่งถ้ามองจากด้านล่าง
แสงของทั้งฝูงจะทําให้มันกลมกลืน

45
00:05:58,233 --> 00:06:01,528
และซ่อนตัวไปกับ
แสงจันทร์ที่กระทบผิวน้ําในมหาสมุทร

46
00:06:05,782 --> 00:06:10,495
แต่มันก็ยังซ่อนตัวจากฟอสโฟโรซอรัสไม่ได้

47
00:06:14,499 --> 00:06:18,462
เทียบกับขนาดตัวแล้ว
ดวงตาของมันใหญ่ที่สุดในบรรดาโมซาซอร์ทั้งหมด

48
00:06:21,548 --> 00:06:25,928
ทําให้สามารถแยกภาพลวงจากแสงเรือง
และเห็นเหยื่อได้ง่ายๆ

49
00:06:46,782 --> 00:06:48,784
กว่าพระอาทิตย์จะกลับขึ้นมาในยามเช้า

50
00:06:48,784 --> 00:06:52,412
ฝูงปลาอพยพก็ดํากลับลงไปในทะเลลึกแล้ว

51
00:06:55,082 --> 00:07:01,004
เจ้าฟอสโฟโรซอรัสก็ต้องกลับไป
สู่ที่หลบภัยยามกลางวันเช่นเดิม

52
00:07:07,302 --> 00:07:10,931
เจ้าโมซาซอร์พันธุ์ใหญ่ที่สุด
กลับมาตระเวนทะเลอีกครั้ง

53
00:07:27,614 --> 00:07:31,577
ฟอสโฟโรซอรัสต้องรอเวลากลางคืน
ถึงจะกลับมาหาอาหารได้ปลอดภัย

54
00:07:41,587 --> 00:07:45,716
ยามกลางวัน
มหาสมุทรยุคดึกดําบรรพ์จะเปิดโอกาส

55
00:07:45,716 --> 00:07:48,010
ให้กับนักล่าที่ต่างจากยามกลางคืน

56
00:07:53,724 --> 00:07:56,560
ในกระแสน้ําอุ่นของ
ทะเลน้ําตื้นแห่งทวีปอเมริกาเหนือ

57
00:07:56,560 --> 00:08:01,148
จํานวนปลาตรงนี้เกือบจะเท่ากับ
ฝูงปลาตะเกียงที่ขึ้นมายามกลางคืน

58
00:08:10,240 --> 00:08:16,580
พวกมันคือแม่เหล็กที่ดึงดูดใจ
เฮสเปอร์โรนิสขนาด 1.8 เมตร

59
00:08:33,429 --> 00:08:39,520
เฮสเปอร์โรนิสอาจจะบินไม่ได้
แต่มันปรับตัวเข้ากับชีวิตในมหาสมุทรได้ดีมาก

60
00:08:56,870 --> 00:09:00,874
ตีนใหญ่ทรงพลัง
ช่วยให้มันว่ายน้ําได้อย่างปราดเปรียว

61
00:09:03,502 --> 00:09:06,797
ฝูงปลาชะตาขาดนี้ไม่มีทางหนีได้

62
00:09:06,797 --> 00:09:10,968
ถ้าโดนจับด้วยจะงอยปากแหลม
ซึ่งเต็มไปด้วยฟันเข็มคมกริบ

63
00:09:25,107 --> 00:09:28,819
แต่เฮสเปอร์โรนิสก็ไม่อาจยึดปลาฝูงนั้น
ไว้กินตัวเดียวได้นานๆ

64
00:09:31,989 --> 00:09:35,325
ซิแฟคไทนัส หรือที่เรียกกันว่า "เอ็กซ์-ฟิช"

65
00:09:37,661 --> 00:09:41,623
โอกาสที่จะหาอาหารได้ง่ายๆ
ทําให้พวกมันพากันมาทั้งฝูง

66
00:09:47,045 --> 00:09:53,051
และด้วยลําตัวยาวถึงห้าเมตรกว่า
พวกมันจึงเป็นปลาที่ใหญ่และเร็วที่สุดในทะเลนี้

67
00:10:07,524 --> 00:10:12,654
ด้วยปากขนาดมหึมา ซิแฟคไทนัสจึงสามารถ
งับปลาได้ครั้งละหลายๆ ตัว

68
00:10:12,654 --> 00:10:16,950
แม้แต่เหยื่อที่ขนาดเท่าครึ่งหนึ่งของตัว
มันก็สามารถเขมือบไปทั้งตัวได้

69
00:10:22,706 --> 00:10:25,292
ตอนแรกก็มีอาหารพอให้ทุกตัวแบ่งกันกิน

70
00:10:27,628 --> 00:10:33,008
แต่ยิ่งจํานวนปลาลดลง
เอ็กซ์-ฟิชก็หันความสนใจไปทางอื่น

71
00:10:37,137 --> 00:10:39,973
นักล่าจะกลายเป็นเหยื่อเสียเองแล้ว

72
00:10:57,824 --> 00:11:04,206
เฮสเปอร์โรนิสมีทางเลือกเดียว
มันต้องว่ายหนีเอาชีวิตรอดให้ได้

73
00:11:22,933 --> 00:11:24,977
ซิแฟคไทนัสว่ายได้เร็วกว่า

74
00:11:27,229 --> 00:11:29,731
เฮสเปอร์โรนิสปราดเปรียวคล่องแคล่วกว่า

75
00:11:44,204 --> 00:11:49,126
แต่ในสายตาของเอ็กซ์-ฟิช
อะไรก็เป็นอาหารได้ทั้งนั้น

76
00:11:54,047 --> 00:11:56,258
แม้แต่พวกเดียวกันเอง

77
00:12:05,517 --> 00:12:08,937
ภายในเวลาไม่กี่นาที งานเลี้ยงก็ต้องเลิกรา

78
00:12:11,732 --> 00:12:13,775
เหล่านักล่าแยกย้ายกันหากินที่อื่นต่อไป

79
00:12:24,703 --> 00:12:29,082
อันตรายที่มากับชีวิตในมหาสมุทร
ไม่ได้มีแต่ในรูปของนักล่าแสนร้ายกาจ

80
00:12:29,082 --> 00:12:32,002
บางครั้ง อันตรายก็มาจากทะเลเอง

81
00:12:42,971 --> 00:12:46,016
ที่นี่ แถบเกาะชายฝั่งทวีปยุโรปสมัยดึกดําบรรพ์

82
00:12:46,016 --> 00:12:50,521
พลังคลื่นยักษ์
เป็นอุปสรรคต่อการดํารงอยู่ของสิ่งมีชีวิต

83
00:12:54,107 --> 00:12:56,902
โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตขนาดจิ๋วที่สุด

84
00:13:11,625 --> 00:13:14,169
นี่คือไข่ของแอมโมไนต์

85
00:13:16,088 --> 00:13:17,381
นับพันๆ ใบ

86
00:13:23,387 --> 00:13:25,681
ไข่ถูกพัดเข้าหาฝั่ง

87
00:13:30,060 --> 00:13:31,770
มาอยู่ในสระย่อยในหย่อมโขดหิน

88
00:13:41,321 --> 00:13:45,492
ที่นี่ ไข่จะได้มีพัฒนาการโดยไม่เจออันตราย

89
00:13:49,830 --> 00:13:53,458
ไข่เหล่านี้เล็กมาก
แต่ละใบขนาดไม่ถึงกระเบียดนิ้ว

90
00:13:57,796 --> 00:14:01,341
ถึงเวลาที่เจ้าตัวน้อยในไข่จะฟักออกมาแล้ว

91
00:14:12,603 --> 00:14:15,063
พวกมันเคลื่อนไหวด้วยระบบแรงดันน้ําในตัว

92
00:14:15,981 --> 00:14:19,109
แต่กว่าจะหัดทักษะว่ายน้ําได้คล่องก็ไม่ง่าย

93
00:14:29,369 --> 00:14:33,415
เท่าที่ผ่านมา สระย่อยนี้เป็นเหมือนบ่ออนุบาล

94
00:14:34,750 --> 00:14:39,254
แต่เมื่อน้ําลดลงไปเรื่อยๆ
พวกมันก็ถูกตัดขาดจากทะเล

95
00:14:46,929 --> 00:14:49,181
สัตว์อื่นๆ สามารถหนีออกไปได้

96
00:14:54,269 --> 00:14:56,230
แต่สําหรับเจ้าแอมโมไนต์น้อยช่วยตัวเองไม่ได้

97
00:14:56,230 --> 00:15:00,067
บ่ออนุบาลอาจกลายเป็นกับดักถึงตาย

98
00:15:07,616 --> 00:15:12,704
ยิ่งแสงแดดช่วงเที่ยงแผดกล้า
น้ําในสระก็ยิ่งระเหยงวดเข้า

99
00:15:15,249 --> 00:15:18,585
ถ้าน้ําแห้งไป ทุกตัวจะตายกันหมด

100
00:15:24,049 --> 00:15:25,801
แต่ชีวิตนี้ยังมีหวัง

101
00:15:27,302 --> 00:15:30,013
ลูกแอมโมไนต์เหล่านี้มีสัญชาตญาณ
ที่จะทําเรื่องน่าทึ่ง

102
00:15:31,849 --> 00:15:36,186
แต่ละตัวพยายามดิ้นรนให้เป็นอิสระ
และทําให้มันต้องรวมใจกัน

103
00:15:39,523 --> 00:15:43,402
เมื่อมาพยายามร่วมกัน
แปลว่ามันจะรวมกันเป็นหนึ่ง

104
00:15:46,613 --> 00:15:50,534
ลูกแอมโมไนต์แต่ละตัวถูกดันไปด้วยกัน
ในคลื่นสิ่งมีชีวิตจิ๋ว

105
00:15:52,202 --> 00:15:55,372
แรงที่ส่งให้ข้ามโขดหินไปได้มาจากตัวด้านหลัง

106
00:16:00,836 --> 00:16:04,298
และในที่สุดก็หนีไปสู่ทะเลเปิดที่ลึกกว่าเดิมได้

107
00:16:09,178 --> 00:16:12,347
ตอนนี้ก็แค่ต้องรอให้น้ําขึ้นอีกครั้ง

108
00:16:42,836 --> 00:16:44,755
แต่ใช่ว่าจะหนีกันไปได้หมด

109
00:16:49,468 --> 00:16:52,054
มีพี่น้องที่ถูกทิ้งตกค้างอยู่นับไม่ถ้วน

110
00:16:57,726 --> 00:17:02,981
จนกลายเป็นอาหารให้นักเก็บซาก
อย่างลูกไพโรแรปเตอร์เหล่านี้

111
00:17:13,407 --> 00:17:17,996
ส่วนที่หนีได้ กระแสน้ําทรงพลังจะพัดมัน
ออกห่างจากชายฝั่งไปไกลหลายกิโลเมตร

112
00:17:23,335 --> 00:17:28,799
บางครั้งก็ไกลถึงตรงนี้
ใจกลางมหาสมุทรแปซิฟิก

113
00:17:31,510 --> 00:17:35,013
เกาะแนวปะการังขนาดยักษ์และลากูนตรงกลาง

114
00:17:35,013 --> 00:17:38,684
เป็นแหล่งพักพิงแห่งเดียวในระยะพันๆ กิโลเมตร

115
00:17:46,233 --> 00:17:52,614
ภูมิประเทศซึ่งหาได้ยากนี้เป็นที่หลบภัย
ของฝูงทัวแรงกิซอรัส อีลาสโมซอร์พันธุ์หนึ่ง

116
00:18:04,334 --> 00:18:08,088
แต่นอกทะเลน้ําตื้นนั้น
สถานการณ์ต่างไปโดยสิ้นเชิง

117
00:18:13,719 --> 00:18:18,390
แต่ละวัน
เจ้าอีลาสโมซอร์ต้องออกไปในห้วงทะเลลึก

118
00:18:24,104 --> 00:18:30,110
ร่องผาตามผนังเกาะแนวปะการังทําให้มันว่าย
จากทะเลตื้นไปสู่แหล่งหากินอุดมสมบูรณ์ได้

119
00:18:34,823 --> 00:18:38,869
ทะเลน้ําลึกดึงดูดสัตว์หลายชนิด
ไม่เพียงแต่เจ้าอีลาสโมซอร์ผู้หิวโหย

120
00:18:39,745 --> 00:18:42,080
แต่สัตว์ผู้ล่าของมันก็มาตรงนี้ด้วย

121
00:18:49,338 --> 00:18:51,340
ผู้ล่าเบอร์ใหญ่ที่สุดในมหาสมุทร

122
00:18:55,677 --> 00:18:58,597
โมซาซอรัสขนาดตัว 15 เมตรกว่า

123
00:19:13,946 --> 00:19:19,993
สารอาหารที่ลอยขึ้นมาจากก้นมหาสมุทร
ทําให้มีปลาตามขึ้นมาเป็นอาหารได้มหาศาล

124
00:19:25,666 --> 00:19:29,711
โครงสร้างร่างเพรียวพร้อมครีบทรงพลังสี่ครีบ

125
00:19:29,711 --> 00:19:32,631
ทําให้อีลาสโมซอร์ว่ายน้ําได้คล่องแคล่วมาก

126
00:19:39,054 --> 00:19:43,016
แต่กิจวัตรการออกล่าเหยื่อประจําวัน
ทําให้เดาความเคลื่อนไหวของฝูงได้

127
00:19:44,351 --> 00:19:47,396
โดยเฉพาะในสายตาของผู้ล่าที่ทั้งฉลาด
และมีความอดทน

128
00:20:00,784 --> 00:20:04,121
โมซาซอรัสเป็นสัตว์ผู้ล่าแบบซุ่มโจมตี

129
00:20:09,418 --> 00:20:15,883
สัตว์โลกขนาดมหึมานี้ใช้หางใหญ่
ช่วยดีดเร่งความเร็วได้อย่างน่าทึ่ง

130
00:20:29,188 --> 00:20:31,273
แต่รอบนี้โชคไม่เข้าข้าง

131
00:20:41,533 --> 00:20:44,036
อันที่จริง การล่าเหยื่อส่วนใหญ่ในโลก
มักจะพลาดมากกว่าได้กินเหยื่อ

132
00:20:47,206 --> 00:20:50,334
แต่เพราะตรงนี้มีอีลาสโมซอร์อยู่กันหนาแน่น

133
00:20:50,334 --> 00:20:53,921
ไม่นานก็จะมีโอกาสล่าได้ใหม่อีกครั้ง

134
00:21:10,771 --> 00:21:17,236
เมื่อพรางตัวเข้ากับก้นหุบผาชันใต้ทะเล
เจ้าโมซาซอร์จะซุ่มเข้าไปได้โดยไม่มีใครเห็น

135
00:21:19,780 --> 00:21:23,951
รอจังหวะเล่นงานลูกอีลาสโมซอร์
ที่ยังเด็กและไร้ประสบการณ์

136
00:21:24,826 --> 00:21:26,578
เหยื่อในอุดมคติ

137
00:21:50,394 --> 00:21:53,897
โมซาซอรัสสามารถเล่นงานเหยื่ออย่างแรง

138
00:21:53,897 --> 00:21:56,233
จนเหยื่อตายจากแรงปะทะได้ทันที

139
00:21:58,402 --> 00:22:04,449
เป็นการโจมตีที่รวดเร็ว
จนเจ้าอีลาสโมซอร์ไม่คาดคิดแน่ๆ

140
00:22:09,955 --> 00:22:16,920
ชีวิตในห้วงมหาสมุทรเต็มไปด้วยอันตราย
ไม่ใช่แค่จากสัตว์ยักษ์เพียงอย่างเดียว

141
00:22:19,214 --> 00:22:22,384
ในจํานวนลูกแอมโมไนต์ที่หลุดออกมา
จากบ่อหินชายฝั่ง

142
00:22:22,384 --> 00:22:26,597
เมื่ออยู่ในทะเลมาหลายเดือน
พวกมันจะเหลือรอดชีวิตไม่ถึงหนึ่งในร้อย

143
00:22:29,850 --> 00:22:32,728
แต่เจ้าพวกนี้โชคดีเป็นพิเศษ

144
00:22:34,271 --> 00:22:38,692
กระแสน้ําในมหาสมุทร
พัดมาจนถึงแหล่งอาศัยที่เหมาะที่สุด

145
00:22:40,319 --> 00:22:43,280
ทุ่งหญ้าทะเลที่ชายฝั่งทวีปยุโรป

146
00:22:53,498 --> 00:22:59,004
ที่นี่มีฝูงแอมโมไนต์นานาพันธุ์
และมีขนาดหลากหลายจนน่าประหลาดใจ

147
00:23:00,422 --> 00:23:01,590
แถมรูปร่างยังต่างกันด้วย

148
00:23:24,321 --> 00:23:28,742
แอมโมไนต์ประหลาดยาว 1.8 เมตรนี้
คือแบคคูไลทีส

149
00:23:28,742 --> 00:23:31,328
ซึ่งหากินตามก้นทะเล

150
00:23:39,211 --> 00:23:41,922
อีกตัวที่ขนาดพอๆ กัน

151
00:23:41,922 --> 00:23:46,468
คือเจ้าดิพโพลโมซีรัส
ซึ่งรูปทรงเหมือนคลิปหนีบกระดาษยักษ์

152
00:23:54,476 --> 00:23:59,189
ที่นี่ แอมโมไนต์ทุกพันธุ์เจริญเติบโตได้ดีมาก
เพราะมีแหล่งอาหารอุดมสมบูรณ์

153
00:24:02,025 --> 00:24:07,948
ทั้งแพลงตอน สัตว์ทะเลมีเปลือกเล็กๆ
หรือบางตัวกินปลาได้เลยด้วยซ้ํา

154
00:24:19,751 --> 00:24:22,337
แอมโมไนต์วัยละอ่อนเหล่านี้กําลังเริ่มเติบโต

155
00:24:22,337 --> 00:24:26,091
ไปเป็นรูปทรงประหลาดล้ํา
แบบที่เราเห็นจากตัวเต็มวัย

156
00:24:28,552 --> 00:24:33,223
เปลือกเกลียวเจดีย์แบบนี้ทําให้เรารู้ว่า
มันคือลูกนอสตอซีรัส

157
00:24:39,855 --> 00:24:42,316
ส่วนนี่คือนอสตอซีรัสที่โตเต็มวัยแล้ว

158
00:24:44,067 --> 00:24:47,446
พวกมันชอบอยู่ที่ก้นทะเลในห้วงน้ําลึก

159
00:25:10,636 --> 00:25:14,223
แอมโมไนต์ขยายพันธุ์เติบโตได้ดีมาก
ในมหาสมุทรยุคดึกดําบรรพ์

160
00:25:14,223 --> 00:25:17,434
ตลอดเวลาเกือบ 400 ล้านปี

161
00:25:24,733 --> 00:25:26,652
มีแอมโมไนต์หลายพันสปีชีส์

162
00:25:37,079 --> 00:25:41,333
นับเป็นหนึ่งในสกุลสัตว์ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุด
ในประวัติศาสตร์โลก

163
00:25:44,586 --> 00:25:51,385
มันเติบโตทั้งในทะเลที่อุณหภูมิอบอุ่นสบาย
และน่านน้ําเย็นยะเยือกที่ขั้วโลก

164
00:25:57,850 --> 00:26:02,729
เช่นที่นี่ ทะเลเย็นเยือกรอบทวีปแอนตาร์กติกา

165
00:26:13,115 --> 00:26:19,288
หลังผ่านฤดูหนาวซึ่งแทบจะมืดสนิท
พระอาทิตย์ที่ลอยต่ําจึงเริ่มละลายน้ําแข็ง

166
00:26:21,206 --> 00:26:25,711
ทําให้ผู้มาเยือนประจําฤดูตัวยักษ์เข้าถึงทะเลได้

167
00:26:30,465 --> 00:26:34,344
มอร์เทอนาเรีย
อีลาสโมซอร์พันธุ์ประหลาดกว่าใคร

168
00:26:36,388 --> 00:26:38,098
มันเป็นสัตว์เลือดอุ่น

169
00:26:38,098 --> 00:26:42,895
แต่มีชั้นไขมันใต้ผิวหนังหนามาก
ช่วยรักษาความร้อนในร่างกายไว้

170
00:26:48,150 --> 00:26:52,321
มันเป็นหนึ่งในสัตว์ที่หาตัวได้ยากที่สุดในโลก

171
00:26:56,116 --> 00:27:01,163
ฝูงย่อยนี้อพยพมาจากอเมริกาใต้
ไกลกว่า 3,200 กิโลเมตร

172
00:27:02,831 --> 00:27:05,501
เพื่อจะได้มาถึงทันฤดูใบไม้ผลิ

173
00:27:09,338 --> 00:27:14,718
นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กๆ ซึ่งเพิ่งเกิดในปีนี้
จะได้เจอกับทะเลน้ําแข็ง

174
00:27:18,013 --> 00:27:21,016
ภูมิประเทศนี้อันตรายมาก
ต่อสัตว์เลื้อยคลานที่หายใจด้วยปอด

175
00:27:26,813 --> 00:27:30,817
มันจะโผล่ขึ้นมาสูดหายใจได้
ตามช่องหรือรอยแยกบนน้ําแข็งเท่านั้น

176
00:27:33,195 --> 00:27:36,281
ตัวเต็มวัยต้องว่ายอย่างระมัดระวังที่สุด
และคอยหาช่องหายใจเสมอ

177
00:27:37,032 --> 00:27:39,326
และเหล่าวัยรุ่นก็ต้องคอยอยู่ใกล้ผู้ใหญ่

178
00:27:54,424 --> 00:28:00,097
แต่น้ําเย็นๆ เป็นที่อาศัยชั้นยอด
ของอาหารโปรดของเจ้ายักษ์เหล่านี้

179
00:28:03,851 --> 00:28:08,522
โคลนขั้วโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตจิ๋ว

180
00:28:14,278 --> 00:28:19,575
ในแต่ละตารางฟุตของพื้นทะเลนั้น
อาจมีสัตว์ตัวเล็กๆ อยู่กันเป็นร้อยๆ ตัว

181
00:28:26,164 --> 00:28:30,627
การแยกของกินออกจากโคลนเหนียวๆ
อาจเป็นเรื่องยากสักหน่อย

182
00:28:34,131 --> 00:28:36,675
แต่มันก็มีทางแก้ที่ยอดเยี่ยม

183
00:28:39,094 --> 00:28:43,390
หลังจากงาบโคลนมาเต็มปาก
มันจะงับขากรรไกรเผยอเล็กน้อย

184
00:28:45,309 --> 00:28:49,438
ฟันของมันจะเป็นเหมือน
ตะแกรงยักษ์ใช้กรองอาหาร

185
00:28:54,610 --> 00:28:59,823
นี่เป็นสัตว์เพียงชนิดเดียว
ที่ส่วนฟันมีวิวัฒนาการจนหากินด้วยวิธีนี้ได้

186
00:29:31,355 --> 00:29:34,775
ฝูงมอร์เทอนาเรียจะหากินตรงนี้ตลอดหน้าร้อน

187
00:29:34,775 --> 00:29:38,862
จนกว่าน้ําทะเลจะแข็งตัวเกือบทั้งหมดอีกครั้ง
ในฤดูหนาวของขั้วโลก

188
00:29:51,250 --> 00:29:55,128
เมื่อไปอยู่ในน่านน้ําอุ่น
พวกมันก็จะเจอความลําบากรูปแบบอื่น

189
00:29:58,298 --> 00:30:03,011
แต่สัตว์ที่เก่งในการปรับตัว
จะหาโอกาสในการใช้ชีวิตได้เสมอ

190
00:30:04,429 --> 00:30:08,100
ในมหาสมุทรกว้างใหญ่แห่งโลกดึกดําบรรพ์

191
00:30:19,570 --> 00:30:24,575
{\an8}(Prehistoric Planet: ค้นพบ)

192
00:30:24,575 --> 00:30:28,370
{\an8}(โมซาซอร์ว่ายน้ําเร็วแค่ไหน)

193
00:30:29,371 --> 00:30:34,001
แผ่นดินในโลกยุคดึกดําบรรพ์
ปกครองด้วยไดโนเสาร์

194
00:30:34,668 --> 00:30:38,964
แต่ส่วนทะเลนั้นถูกปกครอง
ด้วยสัตว์เลื้อยคลานอีกวงศ์โดยสิ้นเชิง

195
00:30:38,964 --> 00:30:40,340
เหล่าโมซาซอร์

196
00:30:40,841 --> 00:30:43,385
นี่คือกะโหลกพวกมันตัวหนึ่ง

197
00:30:49,558 --> 00:30:53,312
โมซาซอร์เป็นสัตว์เลื้อยคลานทะเลครับ

198
00:30:53,312 --> 00:30:57,733
{\an8}คิดเสียว่าเป็นมังกรโคโมโดว่ายน้ําได้
ที่ขนาดตัวใหญ่เท่าวาฬ

199
00:30:57,733 --> 00:30:59,902
{\an8}(ดร.ไมเคิล ฮาบิบ)
(มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย)

200
00:31:01,153 --> 00:31:06,325
จมูกยาว หนังหยาบหนา มีสี่ครีบแทนขา

201
00:31:06,825 --> 00:31:11,872
พร้อมหางยาวๆ ที่ดูเหมือนหางฉลามมาก
เพียงแต่กลับหัวกลับหาง

202
00:31:12,998 --> 00:31:14,791
นั่นแหละครับโมซาซอร์

203
00:31:19,296 --> 00:31:22,883
พันธุ์ที่ใหญ่สุดมีชื่อว่า
โมซาซอรัส ฮอฟฟมานไน

204
00:31:25,010 --> 00:31:26,887
เป็นสัตว์นักล่าซุ่มโจมตี

205
00:31:27,846 --> 00:31:30,599
แต่เคล็ดลับความสําเร็จของมันอยู่ที่ไหนกันแน่

206
00:31:34,394 --> 00:31:36,522
{\an8}มันสามารถขยับตัวจากที่นิ่งสงบ
สยบความเคลื่อนไหว...

207
00:31:36,522 --> 00:31:38,607
{\an8}(เคียร์สเตน ฟอร์โมโซ)
(ม.เซาท์เทิร์นแคลิฟอร์เนีย)

208
00:31:38,607 --> 00:31:41,026
{\an8}เปลี่ยนมาใช้ความเร็วได้จนน่าตกใจ
ต่อหน้าต่อตาเราเลย

209
00:31:41,735 --> 00:31:45,864
ในโลกปัจจุบัน เราเห็นคุณสมบัตินี้
จากสัตว์เลื้อยคลานอย่างจระเข้

210
00:31:54,164 --> 00:31:58,168
กล้ามเนื้อของมันสามารถ
เร่งออกกําลังเพิ่มมหาศาลในระยะเวลาสั้นๆ

211
00:32:01,922 --> 00:32:04,842
เพราะโมซาซอร์เป็นสัตว์เลื้อยคลาน
พูดง่ายๆ ว่าเป็นกิ้งก่าพันธุ์หนึ่ง

212
00:32:04,842 --> 00:32:07,636
กล้ามเนื้อของมัน
ก็น่าจะมีความสามารถแบบเดียวกัน

213
00:32:11,807 --> 00:32:14,434
นอกจากนั้นมันยังปรับตัวตามวิวัฒนาการ

214
00:32:15,018 --> 00:32:17,604
ที่ช่วยเพิ่มโอกาสให้เหยื่อไม่รู้ตัวได้

215
00:32:19,189 --> 00:32:21,900
หนึ่งในเรื่องยุ่งยากของการว่ายน้ํา

216
00:32:21,900 --> 00:32:25,279
คือสัตว์ต้องมีท่าพิเศษอะไรสักอย่าง
จึงจะทําให้ออกตัวได้เร็ว

217
00:32:25,279 --> 00:32:28,323
ให้เหมือนกับพุ่งตัวแรงออกจากคอกแข่งม้า

218
00:32:28,323 --> 00:32:33,829
หนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดคือการงอตัวให้เป็นรูปตัวซี

219
00:32:33,829 --> 00:32:36,874
แล้วดีดตัวออกไปในน้ํา
โดยใช้แรงจากข้างลําตัว

220
00:32:37,958 --> 00:32:40,210
ปลาสมัยนี้ก็ใช้วิธีเดียวกัน

221
00:32:41,378 --> 00:32:42,921
ที่เรียกกันว่า "ซี-สตาร์ท"

222
00:32:43,505 --> 00:32:49,052
{\an8}ทําให้มันสามารถเร่งความเร็วจากจุดหยุดนิ่ง
ไปจนว่ายเร็วสุดกําลังได้ในชั่วพริบตา

223
00:32:49,052 --> 00:32:50,429
{\an8}(ความเร็ว - อัตราความเร่ง - เวลา)

224
00:32:50,429 --> 00:32:53,765
{\an8}โมซาซอร์น่าจะสามารถ
มีพฤติกรรมที่คล้ายคลึงกันมาก

225
00:32:53,765 --> 00:32:55,893
แต่ทําในระดับที่ใหญ่กว่านั้นมากด้วย

226
00:33:02,107 --> 00:33:08,572
ถ้างั้น เจ้ายักษ์ใหญ่อย่าง
โมซาซอรัส ฮอฟฟมานไนว่ายน้ําได้เร็วแค่ไหน

227
00:33:09,531 --> 00:33:16,079
เพื่อหาคําตอบ ทีม Prehistoric Planet
ได้ออกทุนวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่ไม่เหมือนใคร

228
00:33:18,957 --> 00:33:22,753
ก่อนหน้านี้ ไม่เคยมีคนคิดจะประมาณ

229
00:33:22,753 --> 00:33:25,881
ตัวเลขศักยภาพร่างกายของมันอย่างละเอียด

230
00:33:25,881 --> 00:33:27,674
งานของเราเป็นหนึ่งในความพยายามแรกๆ

231
00:33:27,674 --> 00:33:31,637
ที่จะคํานวณตัวเลขศักยภาพของสัตว์เหล่านี้

232
00:33:31,637 --> 00:33:35,641
ผลลัพธ์ที่ได้จากงานวิจัยนั้นน่าทึ่งมากทีเดียว

233
00:33:35,641 --> 00:33:37,267
{\an8}(ความยาวลําตัว)

234
00:33:38,352 --> 00:33:40,521
{\an8}ทีมนักวิจัยคํานวณกันถึงสี่ครั้ง...

235
00:33:40,521 --> 00:33:41,605
{\an8}(หนัก 12 ตัน - ยาว 12.8 เมตร)

236
00:33:41,605 --> 00:33:42,856
{\an8}เพื่อให้แน่ใจว่าตัวเลขนั้นถูกต้อง

237
00:33:42,856 --> 00:33:45,275
{\an8}(ความยาวหาง)

238
00:33:45,275 --> 00:33:49,196
{\an8}การทดสอบที่แยกกันทําทั้งสี่ครั้ง
ได้ข้อสรุปรวมเหมือนกันทั้งหมด

239
00:33:50,572 --> 00:33:53,992
สัตว์เหล่านี้สามารถ
ระเบิดพลังความเร่งได้มหาศาล

240
00:34:11,844 --> 00:34:15,931
โมซาซอร์ตัวนี้น่าจะสามารถ
ว่ายไปได้ 75% ของความยาวลําตัวมัน

241
00:34:15,931 --> 00:34:17,641
ในเวลาวินาทีเดียว

242
00:34:18,766 --> 00:34:23,397
แปลว่า
ถ้าโมซาซอร์ตัวนั้นอยู่ห่างจากเรา 17 เมตร

243
00:34:23,397 --> 00:34:26,900
ในหนึ่งวินาที มันจะอยู่ใกล้ขึ้น 75%

244
00:34:26,900 --> 00:34:29,360
และวินาทีที่สอง มันก็ว่ายเลยเราไปแล้ว

245
00:34:29,360 --> 00:34:31,154
ระหว่างนั้นอาจจะกินเราเข้าไปด้วย

246
00:34:33,657 --> 00:34:36,201
การโดนโมซาซอร์เข้าปะทะ

247
00:34:36,201 --> 00:34:39,288
จะเหมือนโดนรถบรรทุกหกล้อพุ่งเข้าชนอย่างแรง

248
00:34:39,955 --> 00:34:44,710
แค่แรงปะทะจากตัวสัตว์นะครับ
ไม่ต้องพูดถึงคมเขี้ยวที่จะตามมา

249
00:34:45,377 --> 00:34:48,297
นั่นจะทําให้เหยื่อตายในทันที

250
00:34:52,426 --> 00:34:54,928
โมซาซอร์ว่ายได้เร็วที่สุดถึง 50 กม./ชม.

251
00:34:54,928 --> 00:34:56,972
ในเวลาเพียงหนึ่งวินาที

252
00:35:00,934 --> 00:35:07,024
นี่คือสิ่งที่อาจทําให้มันเป็น
นักล่าแห่งท้องทะเลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล

253
00:37:49,269 --> 00:37:51,271
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์