1
00:00:08,717 --> 00:00:10,552
{\an8}ไดโนเสาร์เคยครองโลก...

2
00:00:10,552 --> 00:00:12,179
{\an8}(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

3
00:00:12,179 --> 00:00:14,806
{\an8}เป็นเวลานานกว่า 150 ล้านปี

4
00:00:15,682 --> 00:00:18,727
พวกมันอยู่กันแทบจะทุกมุมโลก

5
00:00:19,311 --> 00:00:23,148
มีกันในทุกรูปแบบและทุกขนาด
เท่าที่จะจินตนาการได้

6
00:00:24,358 --> 00:00:27,402
บางพันธุ์ดูแล้วช่างมหัศจรรย์

7
00:00:30,822 --> 00:00:34,535
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าที. เร็กซ์ว่ายน้ําได้แข็งมาก

8
00:00:36,787 --> 00:00:40,082
เวโลซิแรปเตอร์เป็นนักล่ามีขนที่เฉลียวฉลาด

9
00:00:42,000 --> 00:00:45,963
และไดโนเสาร์บางพันธุ์
มีพฤติกรรมประหลาดล้ําที่สุด

10
00:00:48,841 --> 00:00:52,594
แต่เรายังค้นพบองค์ความรู้ใหม่ๆ เกือบทุกวัน

11
00:00:52,594 --> 00:00:57,641
ทําให้เรารู้เรื่องของชีวิตสัตว์บนดาวโลก
เมื่อ 66 ล้านปีก่อนมากขึ้น

12
00:01:02,604 --> 00:01:05,482
ในรายการ Prehistoric Planet ซีซั่นนี้

13
00:01:05,482 --> 00:01:08,026
เราจะเผยให้เห็นสัตว์โลกชนิดใหม่...

14
00:01:09,403 --> 00:01:13,740
และความรู้มุมใหม่ในการพยายามหาคู่...

15
00:01:15,576 --> 00:01:18,203
อุปสรรคขวากหนามในการเลี้ยงครอบครัว...

16
00:01:19,496 --> 00:01:21,415
และการประลองกําลังขนาดยักษ์

17
00:01:29,506 --> 00:01:33,969
มาร่วมเดินทางสู่ช่วงเวลาซึ่งธรรมชาติ
จัดละครฉากยิ่งใหญ่อลังการให้เราชม

18
00:01:37,514 --> 00:01:41,727
นี่คือ Prehistoric Planet 2

19
00:01:54,448 --> 00:01:57,868
(อเมริกาเหนือ)

20
00:02:00,829 --> 00:02:03,749
ชายฝั่งทะเลขนาดมหึมาในแผ่นดินใหญ่

21
00:02:03,749 --> 00:02:06,835
ซึ่งเกือบแบ่งทวีปอเมริกาเหนือออกเป็นสองผืน

22
00:02:09,838 --> 00:02:12,883
ที่ทางตอนใต้นี้ เมื่อน้ําลง

23
00:02:13,800 --> 00:02:16,220
เหล่ายักษ์ก็พากันมาที่ชายฝั่ง

24
00:02:33,904 --> 00:02:37,074
เจ้าอลาโมซอร์เหล่านี้
แต่ละตัวยาวกว่า 30 เมตร

25
00:02:37,074 --> 00:02:39,159
และมีน้ําหนักกว่า 80 ตัน

26
00:02:43,872 --> 00:02:47,501
พวกมันเป็นไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ที่สุดในทวีป

27
00:02:51,505 --> 00:02:54,925
ใหญ่เสียจนไม่มีนักล่าตัวใดกล้าเล่นงาน

28
00:02:58,679 --> 00:03:01,098
บางตัวใช้ชีวิตยืนยาวมาก

29
00:03:06,812 --> 00:03:10,065
คุณปู่ตัวนี้อายุประมาณ 70 ปี

30
00:03:20,868 --> 00:03:24,580
แทบทุกตัวในฝูงน่าจะเป็นลูกหลานของมัน

31
00:03:27,124 --> 00:03:30,669
แต่ตอนนี้ ชีวิตอันยืนยาวของมันมาถึงจุดจบแล้ว

32
00:03:36,800 --> 00:03:41,221
ร่างอันมหึมาเริ่มล้มเหลวไปทีละส่วน

33
00:04:04,912 --> 00:04:07,372
มันอาจไม่มีชีวิตรอดเกินคืนนี้

34
00:04:20,093 --> 00:04:21,136
รุ่งเช้า

35
00:04:22,513 --> 00:04:26,016
และเจ้าทรูโอดอนทิดพวกนี้ก็ได้กลิ่นตามลม

36
00:04:32,231 --> 00:04:34,733
เจ้าตัวพวกนี้ไวมาก
ในการเข้าสํารวจสิ่งที่มาใหม่...

37
00:04:37,528 --> 00:04:39,905
โดยเฉพาะถ้านั่นเป็นของที่อาจจะกินได้

38
00:04:44,409 --> 00:04:48,956
แต่จะกัดแผ่นหนังหนาเกือบแปดเซนติเมตรให้ขาด
ก็เกินแรงพวกมันไปหน่อย

39
00:04:50,958 --> 00:04:52,334
ชวนให้หัวร้อนมาก

40
00:05:08,517 --> 00:05:10,269
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์...

41
00:05:13,355 --> 00:05:15,524
นักล่าอันดับหนึ่งของอเมริกาเหนือ

42
00:05:20,070 --> 00:05:22,155
ด้วยเขี้ยวยาวกว่า 15 เซนติเมตร

43
00:05:22,656 --> 00:05:26,660
การกัดทึ้งหนังหนาๆ ของอลาโมซอร์ให้ขาด
ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย

44
00:05:55,272 --> 00:05:58,817
ที. เร็กซ์อาจตัวใหญ่จนขู่ทรูโอดอนทิดได้

45
00:05:58,817 --> 00:06:03,655
แต่ซากไดโนเสาร์ใหญ่ขนาดนี้
ไม่นานก็ล่อตาล่อใจคู่แข่งที่แกร่งกว่านั้น

46
00:06:15,375 --> 00:06:19,254
เควทซอลโคแอทลัส เจ้าเทอโรซอร์พันธุ์ยักษ์

47
00:06:24,968 --> 00:06:29,348
หนึ่งในสัตว์ไม่กี่ชนิด
ที่จะกล้าท้าชนกับไทรันโนซอร์เต็มวัย

48
00:06:43,237 --> 00:06:45,948
หากโดนจะงอยปากยาวเกือบสองเมตร
จิกเพียงครั้งเดียว

49
00:06:45,948 --> 00:06:48,909
อาจทําให้ที. เร็กซ์ตาบอดได้ง่ายๆ

50
00:06:53,247 --> 00:06:57,167
ถึงอย่างนั้นก็ดูเหมือนมันไม่ยอมถอยง่ายๆ

51
00:07:09,471 --> 00:07:12,224
แต่การมาถึงของเควทซอลโคแอทลัสตัวที่สอง

52
00:07:14,601 --> 00:07:15,811
เปลี่ยนสถานการณ์เลยทีเดียว

53
00:07:24,820 --> 00:07:28,282
เพราะไม่ว่าอย่างไร
สองปากก็จิกได้โหดกว่าปากเดียว

54
00:08:05,277 --> 00:08:08,572
สําหรับเจ้าที. เร็กซ์
สถานการณ์ตอนนี้อันตรายเกินไปแล้ว

55
00:08:14,578 --> 00:08:17,706
ศึกบางครั้งก็ไม่คุ้มที่จะเสี่ยง

56
00:08:20,209 --> 00:08:23,462
และตอนนี้ เจ้ายักษ์บินได้ชนะไปก่อน

57
00:08:27,841 --> 00:08:30,135
ทั้งคู่รีบกินให้มากที่สุดเท่าที่กินได้

58
00:08:34,972 --> 00:08:39,269
แต่อีกไม่ช้า
เจ้าที. เร็กซ์จะต้องกลับมากินส่วนของมัน

59
00:08:40,687 --> 00:08:43,524
เมื่อศัตรูบินได้คู่นั้นจากไปแล้ว

60
00:08:56,286 --> 00:09:00,874
ในน่านน้ํารอบทวีปอเมริกาในยุคนั้น
ยังมีนักล่ายักษ์พันธุ์อื่น

61
00:09:03,252 --> 00:09:05,337
แต่เจ้าพวกนี้ไม่มีคู่แข่ง

62
00:09:09,675 --> 00:09:11,093
โมซาซอร์

63
00:09:17,391 --> 00:09:19,351
หน้าตารูปร่างอาจดูเหมือนฉลามยักษ์

64
00:09:19,351 --> 00:09:22,855
แต่ที่จริงพวกมันเป็น
สัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่งซึ่งอยู่ในน้ํา

65
00:09:29,111 --> 00:09:32,155
เมื่อมีทั้งขนาดใหญ่ เคลื่อนที่ได้เร็ว
และขากรรไกรทรงพลัง นั่นก็แปลว่า

66
00:09:32,155 --> 00:09:36,243
แทบไม่มีสัตว์อะไรในมหาสมุทร
ปลอดภัยจากนักล่าพันธุ์นี้ได้

67
00:09:42,374 --> 00:09:47,129
ในอ่าวเม็กซิโก
เจ้าโกลบิเดนส์โมซาซอร์นี้กําลังตามหา

68
00:09:47,129 --> 00:09:49,756
เหยื่อแบบหนึ่งโดยเฉพาะ

69
00:09:58,640 --> 00:10:02,019
แอมโมไนต์ลายเสือ สฟีโนดิสคัส

70
00:10:03,979 --> 00:10:06,982
ทุกปี จะมีตัวเมียฝูงใหญ่

71
00:10:06,982 --> 00:10:10,360
ขึ้นมาจากห้วงน้ําลึก
เพื่อจะเดินทางไปยังชายฝั่ง

72
00:10:15,365 --> 00:10:20,746
ทุกตัวเพิ่งผสมพันธุ์มา
แต่ละตัวอุ้มไข่ที่ผสมแล้วเป็นร้อยๆ ฟอง

73
00:10:35,135 --> 00:10:37,596
มันต้องวางไข่ในที่น้ําตื้น

74
00:10:41,099 --> 00:10:44,144
และนั่นคือจุดที่โมซาซอร์ซุ่มรออยู่

75
00:10:56,240 --> 00:10:58,992
แอมโมไนต์ลายเสือเองก็เป็นนักล่า

76
00:11:00,827 --> 00:11:05,832
รูปร่างเปลือกที่ผอมเพรียว
และท่อพ่นน้ําทรงพลังทําให้พวกมัน

77
00:11:05,832 --> 00:11:09,044
พุ่งตัวในน้ําได้ด้วยความเร็วสูง

78
00:11:17,511 --> 00:11:19,513
แต่เจ้าโมซาซอร์ก็เร็วเหมือนกัน

79
00:11:34,361 --> 00:11:39,741
โกลบิเดนส์มีเขี้ยวที่กว้างและทื่อ
สามารถขบเปลือกของแอมโมไนต์ได้ง่ายๆ

80
00:11:40,826 --> 00:11:43,745
เจาะอากาศที่ทําให้พวกมันลอยน้ําได้ออกไป

81
00:11:44,872 --> 00:11:48,375
เมื่อไม่มีอากาศ
พวกมันก็ต้องจมสู่ก้นทะเลโดยทําอะไรไม่ได้

82
00:11:57,176 --> 00:12:02,264
ก่อนที่ฝูงแอมโมไนต์จะหนีได้พ้น
เจ้าโมซาซอร์ก็เล่นงานให้ได้จํานวนมากที่สุด

83
00:12:42,179 --> 00:12:45,349
ในที่สุดก็ถึงเวลาอาหาร

84
00:12:57,277 --> 00:13:00,322
โกลบิเดนส์อาจฆ่าแอมโมไนต์ไปหลายสิบตัว

85
00:13:04,117 --> 00:13:10,332
แต่นั่นก็ยังแทบไม่มีผล
ต่อจํานวนแอมโมไนต์โดยรวม

86
00:13:13,627 --> 00:13:15,921
ฝูงแอมโมไนต์ส่วนใหญ่ยังรอดไปได้

87
00:13:15,921 --> 00:13:19,049
และเดินทางต่อไปยังพื้นที่วางไข่

88
00:13:42,865 --> 00:13:46,869
ก้นทะเลที่เต็มไปด้วยหินและซากปะการัง
มีซอกแตกและร่องต่างๆ มากมาย

89
00:13:48,620 --> 00:13:52,916
เหมาะที่สุดที่จะวางถุงไข่อันมีค่า
ของเจ้าแอมโมไนต์เหล่านี้

90
00:13:57,921 --> 00:14:00,215
จากนั้น ตัวเมียทั้งหลายจะทิ้งไข่ไป

91
00:14:06,805 --> 00:14:09,141
แต่ในจุดปลอดภัยอนุบาลชายฝั่ง

92
00:14:09,808 --> 00:14:13,020
ไข่เหล่านี้จะเกิดมาเป็นรุ่นต่อไป

93
00:14:25,324 --> 00:14:28,160
ทะเลแถบชายฝั่งทวีปนั้นเต็มไปด้วยชีวิต

94
00:14:30,787 --> 00:14:34,333
แต่บนแผ่นดินที่ห่างไปไม่กี่ร้อยกิโลเมตร

95
00:14:34,333 --> 00:14:36,168
กลับมีแต่ความแห้งแล้งลําเค็ญ

96
00:14:40,172 --> 00:14:44,259
ที่นี่ การเคลื่อนไหวของแผ่นเปลือกโลก

97
00:14:44,259 --> 00:14:46,345
กําลังจะเริ่มยกตัวขึ้นเป็นเทือกเขาร็อคกี้

98
00:14:52,726 --> 00:14:58,065
การเปลี่ยนสภาพภูมิศาสตร์ครั้งใหญ่
ทําให้ทะเลสาบถูกตัดขาดจากแม่น้ํา

99
00:15:02,069 --> 00:15:06,865
น้ําที่มีอยู่ก็ระเหยไปกับ
ลมแรงและแสงอาทิตย์ฤดูร้อนอันร้ายกาจ

100
00:15:10,410 --> 00:15:15,541
และแร่ธาตุที่ละลายอยู่ในน้ํา
ก็เริ่มงวดเข้มข้นจนเกือบถึงระดับที่เป็นพิษ

101
00:15:19,294 --> 00:15:23,131
สําหรับสัตว์ส่วนใหญ่
น้ําที่นี่เป็นพิษเกินจะดื่มได้

102
00:15:33,267 --> 00:15:38,772
ถึงอย่างนั้นก็มีสัตว์ทุกรูปแบบ
มารวมตัวในพื้นที่นี้ทุกปี

103
00:15:41,817 --> 00:15:43,610
ฝูงสตีจิเนตตา

104
00:15:43,610 --> 00:15:47,698
บรรพบุรุษรุ่นดึกดําบรรพ์ของเป็ด
ก็แวะมาพักที่นี่ระหว่างอพยพ

105
00:15:51,451 --> 00:15:53,245
พวกมันไม่ได้อยู่ตามลําพัง

106
00:15:57,124 --> 00:15:59,042
ไดโนเสาร์ก็มาตรงนี้ด้วยเหมือนกัน

107
00:16:11,763 --> 00:16:16,602
นี่คือเพคทิโนดอนฝูงหนึ่ง
เป็นไดโนเสาร์มีขนแต่บินไม่ได้

108
00:16:25,736 --> 00:16:27,905
นําโดยเจ้าตัวพ่อ

109
00:16:42,628 --> 00:16:46,715
ทั้งเจ้าไดโนเสาร์ฝูงนี้กับสตีจิเนตตา
ล้วนมาที่นี่เพราะตั้งใจมาหา

110
00:16:46,715 --> 00:16:49,968
ขุมอาหารประจําเทศกาลอันไม่เหมือนใคร

111
00:16:57,017 --> 00:16:58,018
แมลงวัน

112
00:17:04,441 --> 00:17:09,530
ดักแด้แมลงเหล่านี้
สามารถกรองเกลือพิษในทะเลสาบได้

113
00:17:09,530 --> 00:17:13,909
ผลที่เกิดขึ้นคือพวกมันเจริญเติบโตได้ดี
เป็นจํานวนมหาศาล

114
00:17:15,702 --> 00:17:17,663
ตอนนี้ พวกมันลอกคราบเป็นตัวเต็มวัย

115
00:17:19,790 --> 00:17:21,415
นับล้านๆ ตัว

116
00:17:25,712 --> 00:17:30,801
นี่เป็นแหล่งอาหารอุดมโปรตีนมหาศาล
สําหรับผู้มาเยือนทะเลสาบทุกตัว

117
00:17:48,777 --> 00:17:52,781
เพคทิโนดอน
เป็นไดโนเสาร์พันธุ์ที่ฉลาดกว่าใครเพื่อน

118
00:17:54,408 --> 00:17:58,996
ไม่ต้องคิดนาน
น้องก็หาวิธีกินแมลงที่มีประสิทธิภาพสุดได้

119
00:18:27,399 --> 00:18:31,195
แต่ตัวพ่อเล็งอาหารที่จะหนักท้องกว่านั้นแล้ว

120
00:18:38,619 --> 00:18:41,246
เพคทิโนดอนไม่เพียงแต่ฉลาด

121
00:18:41,246 --> 00:18:44,249
แต่ยังเป็นนักล่าที่เก่งมากอีกด้วย

122
00:18:58,555 --> 00:19:01,892
ฝูงสตีจิเนตตาไม่รู้ตัวเลยว่ามันกําลังซุ่มเข้าหา

123
00:19:27,918 --> 00:19:28,919
สําเร็จ

124
00:19:38,762 --> 00:19:41,473
เป็นอาหารที่จะอิ่มท้องทุกตัวได้มากกว่า

125
00:19:42,850 --> 00:19:44,351
นั่นก็ดีแล้ว

126
00:19:45,561 --> 00:19:48,939
เพราะแมลงวันจะไม่อยู่ตรงนี้นาน

127
00:19:51,108 --> 00:19:55,112
และครอบครัวไดโนเสาร์ครอกนี้
จะจําเป็นต้องไปหาอาหารที่อื่น

128
00:20:04,079 --> 00:20:05,163
ห่างขึ้นไปทางเหนือ

129
00:20:05,163 --> 00:20:08,000
เทือกเขาร็อคกี้ยังค่อยๆ ยกตัวสูงขึ้นต่อเนื่อง

130
00:20:09,459 --> 00:20:13,172
ผลที่ตามมาคือเทือกเขาทําให้
เกิดภูมิประเทศสูงอากาศเย็นขึ้น

131
00:20:13,172 --> 00:20:16,008
ซึ่งทําให้ป่าสนงอกงามเป็นวงกว้าง

132
00:20:22,431 --> 00:20:27,394
เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ
เสียงร้องประหลาดก็ดังก้องไปทั่วป่า

133
00:20:31,732 --> 00:20:33,650
ฤดูสืบพันธุ์เริ่มต้นขึ้นแล้ว

134
00:20:33,650 --> 00:20:37,613
สําหรับไดโนเสาร์หุ้มเกราะหนักที่สุดพันธุ์หนึ่ง
ในทวีปอเมริกาเหนือ

135
00:20:45,245 --> 00:20:46,496
ไตรเซราทอปส์

136
00:20:53,003 --> 00:20:57,758
ทุกปี
เจ้ายักษ์เหล่านี้จะมารวมตัวกันในทุ่งโล่ง

137
00:21:06,808 --> 00:21:09,895
ตัวเมียก็มาเพื่อเลือกคู่

138
00:21:15,192 --> 00:21:18,904
ส่วนตัวผู้ขนาดหกตันก็มาสู้
แสดงศักยภาพความแข็งแกร่ง

139
00:21:31,542 --> 00:21:34,878
ตัวผู้หนุ่มตัวนี้ดูแล้วอยู่ในยุคทองของชีวิต

140
00:21:38,715 --> 00:21:42,135
มันอวดเขาโง้งงามที่ยาวเป็นเมตร

141
00:21:44,179 --> 00:21:46,598
และแผงเกราะบนหัวที่มีสีสันงดงาม

142
00:21:52,020 --> 00:21:53,689
เขาของมันดูยังไร้ที่ติ

143
00:21:54,398 --> 00:21:56,191
ยังไม่มีร่องรอยเสียหายจากการต่อสู้

144
00:21:59,361 --> 00:22:01,071
แต่ในสายตาของตัวเมีย

145
00:22:01,071 --> 00:22:07,327
เขางามไร้รอยขีดข่วนใดๆ
อาจเผยให้เห็นจุดอ่อนสําคัญ

146
00:22:09,830 --> 00:22:11,707
การขาดประสบการณ์นั่นเอง

147
00:22:18,672 --> 00:22:22,926
การรวมตัวตามฤดูกาลเช่นนี้
เป็นหมุดหมายสําคัญในชีวิตของไตรเซราทอปส์

148
00:22:25,637 --> 00:22:30,642
นี่เป็นโอกาสดีที่สุดของปีที่ตัวเต็มวัยจะได้มีลูก

149
00:22:33,478 --> 00:22:36,607
และที่นี่ก็ไม่ได้มีแค่หนุ่มสาวที่หวังจะได้คู่

150
00:22:52,664 --> 00:22:56,752
นี่คือตัวผู้อายุ 30 ปี น้ําหนักมากกว่าสิบตัน

151
00:22:59,963 --> 00:23:02,382
หากจะมีอะไรที่มันพกมาเต็มที่

152
00:23:02,382 --> 00:23:05,344
นั่นคือร่องรอยประสบการณ์หลายสิบปี

153
00:23:11,475 --> 00:23:12,559
มันอาจจะอายุเยอะ

154
00:23:12,559 --> 00:23:16,563
แต่ยังแข็งแรงพอที่จะท้าสู้กับคู่แข่งวัยหนุ่ม
ไม่ว่าจะสดใหม่แค่ไหน

155
00:23:29,952 --> 00:23:31,161
เดิมพันครั้งนี้สูงมาก

156
00:23:32,913 --> 00:23:35,541
ไม่มีตัวไหนคิดจะถอย

157
00:24:06,321 --> 00:24:09,741
ตัวใหญ่เจนศึกน้ําหนักมากกว่าถึงสี่ตัน

158
00:24:12,536 --> 00:24:14,580
และมีทักษะในการใช้ข้อได้เปรียบนั้นด้วย

159
00:24:19,918 --> 00:24:23,380
เขาของตัวหนุ่มไม่ได้สวยไร้ที่ติแล้ว

160
00:24:54,953 --> 00:24:57,414
พลังในการศึกของไดโนเสาร์ตัวผู้นั้น

161
00:24:57,414 --> 00:25:00,584
ทําให้ตัวเมียตัวนี้ประทับใจได้แน่

162
00:25:16,099 --> 00:25:19,645
สําหรับผู้แพ้ ฤดูจับคู่ปีนี้จบลงแล้ว

163
00:25:23,190 --> 00:25:28,362
แต่แผลจากการศึกที่เพิ่งได้มาสดๆ ร้อนๆ
อาจพอที่จะดึงดูดใจสาว

164
00:25:28,362 --> 00:25:31,865
ในครั้งหน้าที่ฝูงไตรเซราทอปส์มารวมตัวหาคู่กัน

165
00:25:37,621 --> 00:25:40,666
ในชีวิตของไดโนเสาร์กินพืชอย่างไตรเซราทอปส์

166
00:25:40,666 --> 00:25:45,796
ป่ากว้างใหญ่ปกคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ในอเมริกาเหนือ
มีอาหารให้กินเหลือเฟือ

167
00:25:45,796 --> 00:25:47,339
ตลอดปี

168
00:25:50,050 --> 00:25:53,595
แต่สําหรับไดโนเสาร์พันธุ์อื่นที่อาศัยอยู่
ทางตอนเหนือแสนยะเยือกของทวีปอเมริกา

169
00:25:53,595 --> 00:25:55,931
อาหารเป็นสิ่งที่หาได้ยากกว่านั้นมาก

170
00:25:58,851 --> 00:26:00,644
ในจุดที่อยู่ในอาร์คติกเซอร์เคิลนี้

171
00:26:00,644 --> 00:26:04,690
มีช่วงเวลาปีละถึงสามเดือนที่แทบไม่มีแสงอาทิตย์

172
00:26:09,611 --> 00:26:12,781
เมื่อความอบอุ่นกลับฉายขึ้นมาอีกครั้ง
หลังจากฤดูหนาวอันยาวนาน

173
00:26:15,158 --> 00:26:18,954
เจ้าออร์นิโธไมมัสขนยาว
ก็รีบฉวยโอกาสให้เป็นประโยชน์

174
00:26:27,254 --> 00:26:32,718
ไดโนเสาร์นักเดินทางฝีเท้าฉกาจนี้
เป็นหนึ่งในพันธุ์ที่วิ่งได้เร็วที่สุด

175
00:26:34,178 --> 00:26:38,849
สามารถวิ่งระยะทางไกลๆ เพื่อหาผักสดกินได้

176
00:26:45,147 --> 00:26:49,359
มันวิ่งเร็วเสียจนนักล่าแทบไม่อาจไล่จับได้ทัน

177
00:26:56,992 --> 00:26:58,702
หลังจากฤดูหนาวแสนโหด

178
00:26:58,702 --> 00:27:02,998
นานูคซอร์ตัวเมียนี้ต้องหาเหยื่อให้ได้เร็วๆ

179
00:27:08,545 --> 00:27:14,051
นี่เป็นญาติสายพันธุ์เล็กของที. เร็กซ์
แต่คล่องแคล่วกว่าและเร็วกว่ามากทีเดียว

180
00:27:18,514 --> 00:27:22,768
ที่นี่ไม่มีมุมไหนจะซ่อนได้
ดังนั้นจะให้ซุ่มโจมตีจึงไม่มีหวัง

181
00:27:30,275 --> 00:27:34,279
มันจึงเลือกใช้วิธีสร้างความปั่นป่วนในฝูงแทน

182
00:27:53,507 --> 00:27:56,093
มันต้องเลือกเหยื่อแค่ตัวเดียว...

183
00:27:58,887 --> 00:28:00,430
และตามต่อให้ติด

184
00:28:13,902 --> 00:28:18,073
จังหวะเร่งความเร็วของออร์นิโธไมมัส
ทําให้มันได้เปรียบ

185
00:28:24,037 --> 00:28:27,749
การล่าที่ล้มเหลวแต่ละครั้ง
ยิ่งเปลืองพลังงานที่เหลือเพียงน้อยนิด

186
00:28:31,336 --> 00:28:34,173
ทําให้มันใกล้จะขาดอาหารตายมากขึ้น

187
00:28:40,596 --> 00:28:41,680
นี่อาจนับเป็นฤดูใบไม้ผลิ

188
00:28:41,680 --> 00:28:46,894
แต่เมื่ออยู่เขตเหนือขนาดนี้
ลมเยือกแข็งยังพัดจนอุณหภูมิเย็นลงได้ง่ายๆ

189
00:29:15,506 --> 00:29:21,595
หิมะที่ตกปรอยๆ กับภูมิประเทศหินผา
อาจมอบโอกาสให้เจ้านานูคซอร์อีกครั้ง

190
00:29:29,186 --> 00:29:31,396
เพราะตอนนี้มันพรางตัวได้เนียนขึ้น

191
00:29:36,401 --> 00:29:39,947
แต่ละก้าวที่คืบหน้าไป ยิ่งทําให้ใกล้ความสําเร็จ

192
00:30:18,360 --> 00:30:20,445
มันเลือกเหยื่อได้แล้ว

193
00:31:07,367 --> 00:31:10,078
รางวัลแห่งความพยายามนี้
ไม่ใช่ของมันเพียงตัวเดียว

194
00:31:19,046 --> 00:31:20,631
มันเป็นแม่

195
00:31:29,223 --> 00:31:31,391
นี่จะเป็นเนื้อสดให้ลูกๆ ได้กิน

196
00:31:33,310 --> 00:31:35,562
อาจจะเป็นมื้อแรกในรอบหลายสัปดาห์

197
00:31:46,698 --> 00:31:48,867
หากจะให้ลูกๆ รอดชีวิตต่อไป

198
00:31:48,867 --> 00:31:53,664
จะต้องล่าให้สําเร็จอย่างวันนี้อีกครั้งแล้วครั้งเล่า

199
00:31:58,043 --> 00:32:01,964
จนกว่าลูกๆ จะโตพอมาร่วมล่าด้วยกัน

200
00:32:01,964 --> 00:32:05,467
และป้องกันหาเลี้ยงตัวเองได้ในที่สุด

201
00:32:12,057 --> 00:32:16,854
ณ ที่นี่ ในพื้นที่ห่างไกล
และอาจจะอยู่ยากลําบากที่สุด

202
00:32:17,354 --> 00:32:19,648
บนทวีปอเมริกาเหนือ

203
00:32:20,232 --> 00:32:22,568
เมื่อ 66 ล้านปีก่อน

204
00:32:33,871 --> 00:32:35,873
(Prehistoric Planet: ค้นพบ)

205
00:32:39,918 --> 00:32:41,920
{\an8}(แผงคอของไตรเซราทอปส์มีไว้ทําไม)

206
00:32:44,047 --> 00:32:49,386
นี่คือกะโหลกซึ่งโดดเด่นที่สุดหัวหนึ่ง
ที่พบจากโลกยุคดึกดําบรรพ์

207
00:32:50,095 --> 00:32:55,475
เป็นหัวของไดโนเสาร์กินพืช
พันธุ์ไตรเซราทอปส์

208
00:33:00,647 --> 00:33:03,817
ทุกคนจําไดโนเสาร์พันธุ์นี้ได้แทบจะในทันที

209
00:33:04,735 --> 00:33:07,821
จากแผงคอขนาดใหญ่ที่ส่วนท้ายของหัว

210
00:33:11,366 --> 00:33:14,912
แต่พบฟอสซิลชิ้นแรกมาแล้ว 140 ปี

211
00:33:14,912 --> 00:33:17,206
นักวิทยาศาสตร์ก็ยังตั้งคําถามว่า

212
00:33:18,707 --> 00:33:21,084
"แผงคอนั้นมีไว้ทําไม"

213
00:33:23,128 --> 00:33:24,546
นี่เป็นโครงสร้างใหญ่มาก

214
00:33:24,546 --> 00:33:26,798
{\an8}เท่ากับต้องลงทุนมวลกระดูกและเนื้อเยื่อต่างๆ

215
00:33:26,798 --> 00:33:28,342
{\an8}(ศาสตราจารย์พอล บาร์เรตต์)
(พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา)

216
00:33:28,342 --> 00:33:30,636
{\an8}และยังต้องสร้างกล้ามเนื้อที่จะ
ยึดค้ําโครงสร้างเหล่านี้ไว้

217
00:33:31,595 --> 00:33:34,515
การลงทุนขนาดนี้ต้องแปลว่า
อวัยวะชิ้นนี้เป็นสิ่งสําคัญมาก

218
00:33:34,515 --> 00:33:35,933
ต่อวิถีชีวิตของสัตว์ชนิดนั้นๆ

219
00:33:37,142 --> 00:33:38,143
แต่สําคัญอย่างไรกัน

220
00:33:41,396 --> 00:33:45,359
หลักฐานอาการบาดเจ็บที่พบ
บนฟอสซิลไตรเซราทอปส์ทําให้สรุปได้ว่า

221
00:33:45,359 --> 00:33:49,196
แผงคอนั้นมีความสําคัญ
ในการป้องกันตัวและการต่อสู้

222
00:33:51,281 --> 00:33:52,991
{\an8}เราจะเห็นรอยแผลในกะโหลก

223
00:33:52,991 --> 00:33:54,451
{\an8}(ดร.ซูซานนาห์ เมดเมนท์)
(พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา)

224
00:33:54,451 --> 00:33:56,662
{\an8}ในบริเวณที่กะโหลกเคยบาดเจ็บและหายแล้ว

225
00:33:58,497 --> 00:34:03,001
เรายังพบจุดที่สัตว์นักล่ากัดแผงคอออกไปส่วนหนึ่ง

226
00:34:03,752 --> 00:34:07,714
นั่นอาจชี้ให้เห็นว่ามันคือ
โครงสร้างการป้องกันตัวรูปแบบหนึ่ง

227
00:34:11,844 --> 00:34:13,594
แต่เรื่องไม่ได้จบแค่ตรงนั้น

228
00:34:17,224 --> 00:34:22,980
ความเป็นไปได้อีกทางหนึ่งคือการที่แผงคอนั้น
มีประโยชน์เพื่อดึงดูดใจคู่มาผสมพันธุ์

229
00:34:25,815 --> 00:34:27,650
เราพบเรื่องแบบนี้ในสัตว์ทุกวันนี้

230
00:34:27,650 --> 00:34:30,821
ซึ่งโครงสร้างอย่างเขา
จะเป็นเครื่องบ่งชี้สุขภาพของมัน

231
00:34:30,821 --> 00:34:34,032
และดูได้ว่าตัวไหนจะมีโอกาสผลิตลูกได้มากกว่า

232
00:34:37,536 --> 00:34:38,620
ในหมู่กวางมูส

233
00:34:38,620 --> 00:34:42,623
การมีเขาใหญ่ๆ
ทําให้ตัวผู้ดึงดูดใจตัวเมียได้มากกว่า

234
00:34:43,166 --> 00:34:46,043
ซึ่งสําคัญมากเมื่อมันโตถึงวัยเจริญพันธุ์

235
00:34:49,672 --> 00:34:52,967
แผงคอของไตรเซราทอปส์
นับเป็นแบบเดียวกันได้หรือเปล่า

236
00:34:55,094 --> 00:34:56,679
ถ้าแผงคอเอาไว้ป้องกันตัวอย่างเดียว

237
00:34:56,679 --> 00:34:58,849
เราก็ควรจะเห็นว่ามันมีพัฒนาการเท่ากัน

238
00:34:58,849 --> 00:35:02,352
ไม่ว่าจะเป็นในเด็กหรือตัวโตเต็มวัย
แต่เราไม่เห็น

239
00:35:03,937 --> 00:35:05,814
{\an8}เราเห็นว่า
แผงคอในไดโนเสาร์เด็กจะเล็กกว่ามาก

240
00:35:05,814 --> 00:35:08,859
{\an8}และไม่มีการพัฒนาขึ้นมา
จนกลายเป็นโครงสร้างที่ใหญ่มาก

241
00:35:08,859 --> 00:35:10,527
{\an8}ที่เห็นจากตัวเต็มวัย จนกระทั่งหลังจากนั้น

242
00:35:10,527 --> 00:35:12,738
{\an8}(พัฒนาการกะโหลกไตรเซราทอปส์)

243
00:35:12,738 --> 00:35:14,907
{\an8}นี่ไม่ใช่หลักฐานเดียว

244
00:35:14,907 --> 00:35:17,409
{\an8}ที่บ่งชี้ว่าแผงคอใช้ในการดึงดูดใจเพศตรงข้าม

245
00:35:18,827 --> 00:35:21,914
พื้นผิวของแผงคอมีร่องชัดเจนมาก

246
00:35:22,456 --> 00:35:25,125
ร่องแบบนั้นน่าจะ
เคยเป็นส่วนเส้นประสาทและเส้นเลือด

247
00:35:25,125 --> 00:35:28,253
ซึ่งหล่อเลี้ยงผิวหนังที่คลุมแผงคอนั้นอยู่

248
00:35:30,047 --> 00:35:31,673
ตรงนี้อาจเป็นสีสันที่สดใสมากๆ

249
00:35:31,673 --> 00:35:35,719
เป็นพื้นผิวขนาดใหญ่
ที่ใช้ดึงดูดใจตัวอื่นมาจับคู่ได้

250
00:35:42,851 --> 00:35:45,020
ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า

251
00:35:45,020 --> 00:35:50,234
คุณสมบัติที่โด่งดังที่สุดของไตรเซราทอปส์
มีประโยชน์หลายด้านอย่างแท้จริง

252
00:35:52,444 --> 00:35:54,655
มีประโยชน์ในการโจมตีและป้องกันตัว...

253
00:35:59,952 --> 00:36:03,080
แต่ก็เหมาะสําหรับการใช้ดึงดูดใจคู่ด้วย

254
00:36:09,545 --> 00:36:14,591
นั่นคงเป็นภาพที่ชวนอัศจรรย์ใจ
ไม่ว่าจะในสายตาของมิตรหรือศัตรู

255
00:38:49,288 --> 00:38:51,290
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์