1
00:00:11,721 --> 00:00:15,976
(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

2
00:00:16,560 --> 00:00:21,606
แน่นอนว่าหนึ่งในสัตว์มหัศจรรย์ที่สุด
ซึ่งเคยเดินบนผืนโลก

3
00:00:22,148 --> 00:00:26,361
และหนึ่งในตัวที่โด่งดังที่สุดคือ
ไดโนเสาร์พันธุ์หนึ่ง

4
00:00:27,404 --> 00:00:29,656
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์

5
00:00:30,699 --> 00:00:35,245
สัตว์ซึ่งจุดประกายจินตนาการให้เราทุกคน

6
00:00:35,328 --> 00:00:38,290
มันเป็นสัตว์แบบไหนกัน

7
00:00:38,373 --> 00:00:41,585
หน้าตาของมันเป็นอย่างไร มันใช้ชีวิตอย่างไร

8
00:00:41,668 --> 00:00:45,630
ตอนนี้ งานวิจัยค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์
สามารถตอบคำถามนั้นได้แล้ว

9
00:00:45,714 --> 00:00:47,966
และไม่เพียงแต่ตอบคำถามเรื่องที. เร็กซ์

10
00:00:48,049 --> 00:00:51,386
แต่รวมไปถึงสัตว์สายพันธุ์อื่นๆ
ซึ่งอยู่ร่วมโลกในยุคเดียวกับมัน

11
00:00:51,469 --> 00:00:58,059
และเทคโนโลยีในการสร้างภาพล้ำสมัย
ช่วยให้เราคืนชีวิตให้ทุกสิ่งได้

12
00:01:01,980 --> 00:01:05,901
ดาวโลกของเรา เมื่อ 66 ล้านปีก่อน

13
00:01:13,992 --> 00:01:17,537
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยยักษ์บินได้

14
00:01:20,081 --> 00:01:24,127
ในทะเลก็มีสัตว์เลื้อยคลานมหึมา
คอยลาดตระเวนห้วงทะเลลึก

15
00:01:26,171 --> 00:01:29,299
บนแผ่นดิน ไดโนเสาร์ทุกสายพันธุ์

16
00:01:30,508 --> 00:01:33,261
ต่างกำลังดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด

17
00:01:39,434 --> 00:01:45,732
ตอนนี้เรามีความรู้เพิ่มขึ้นมาก
เกี่ยวกับโลกซึ่งครองโดยไดโนเสาร์

18
00:01:49,694 --> 00:01:52,239
และนี่คือเรื่องราวเหล่านั้น

19
00:02:05,085 --> 00:02:09,296
(ชายฝั่ง)

20
00:02:09,381 --> 00:02:12,884
ชายฝั่งทางใต้ของทะเลสาบขนาดยักษ์

21
00:02:12,968 --> 00:02:14,970
ที่แยกทวีปอเมริกาเหนือเป็นสองฝั่ง

22
00:02:23,311 --> 00:02:27,107
และรอยเท้าของสุดยอดนักล่าบนบก

23
00:02:32,612 --> 00:02:36,533
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์ตัวหนึ่งกำลังว่ายน้ำเล่น

24
00:02:39,869 --> 00:02:43,164
กระดูกกลวงที่มีอากาศอยู่ในนั้น
พร้อมกับขาหลังทรงพลัง

25
00:02:43,248 --> 00:02:46,418
ทำให้ที. เร็กซ์ว่ายน้ำได้เก่งมาก

26
00:02:52,424 --> 00:02:58,638
นี่เป็นตัวผู้เต็มวัยพร้อมกับครอบครัววัยใส

27
00:03:02,267 --> 00:03:06,479
ลูกๆ เพิ่งจะโตพอที่จะเดินทางกับมัน

28
00:03:06,980 --> 00:03:10,984
สู่หนึ่งในเกาะมากมายที่เรียงรายตามชายฝั่ง

29
00:03:34,466 --> 00:03:38,845
ถึงจะเป็นการว่ายข้ามฝั่งแค่ใกล้ๆ
แต่ก็ยังเป็นการเดินทางอันตราย

30
00:03:44,309 --> 00:03:45,727
โมซาซอร์

31
00:03:45,810 --> 00:03:49,981
ไดโนเสาร์น้ำขนาดยักษ์
ซึ่งใหญ่กว่าไทรันโนซอร์ถึงสองเท่า

32
00:03:50,065 --> 00:03:52,484
หนักมากกว่า 15 ตัน

33
00:04:03,161 --> 00:04:05,622
มันคือนักล่าตัวใหญ่ที่สุดในโลกนี้

34
00:04:13,797 --> 00:04:17,007
ปกติแล้วเมนูอาหารของโมซาซอร์จะมีแค่เต่า

35
00:04:19,344 --> 00:04:23,557
แต่ไดโนเสาร์ฝูงนี้ก็ดูเป็นของว่างที่น่ากิน

36
00:04:33,900 --> 00:04:36,570
ที. เร็กซ์ที่โตแล้ว แม้จะอยู่ในน้ำ

37
00:04:36,653 --> 00:04:39,322
แต่ก็ยังต่อสู้ป้องกันตัวเองได้ดี

38
00:04:43,827 --> 00:04:45,912
แต่พวกเด็กๆ ต้องอยู่ใกล้พ่อเข้าไว้

39
00:05:30,373 --> 00:05:34,002
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์
มักจะเสียลูกอย่างน้อยสองในสาม

40
00:05:34,085 --> 00:05:38,215
จากที่ฟักออกจากไข่ประมาณ 15 ตัว
ในช่วงเวลาปีแรกของชีวิตลูก

41
00:05:45,597 --> 00:05:48,225
ตอนนี้เหลือแค่สี่ตัวแล้ว

42
00:05:57,776 --> 00:06:01,196
เกาะนี้ให้ทั้งความปลอดภัยและอาหารอุดมสมบูรณ์

43
00:06:02,113 --> 00:06:05,825
เต่าโบราณยักษ์ขนาดสองตันขึ้นมาวางไข่ที่นี่

44
00:06:10,163 --> 00:06:12,832
แต่ตัวนี้ต่างหากที่ทำให้พวกมันว่ายมาแต่ต้น

45
00:06:17,254 --> 00:06:21,174
มันตายไปแล้ว
และเจ้าไทรันโนซอรัสก็ได้กลิ่นศพที่เริ่มเน่า

46
00:06:33,019 --> 00:06:35,438
ถ้าเพียงแต่จะพลิกกัดท้องเต่าได้

47
00:06:35,522 --> 00:06:39,109
จะได้เนื้อสัตว์กินได้ง่ายๆ กว่า 900 กิโล

48
00:06:54,791 --> 00:06:58,587
ที. เร็กซ์มีขากรรไกรทรงพลังที่สุด
ในโลกธรรมชาติ

49
00:07:00,714 --> 00:07:04,509
แรงกัดแต่ละครั้งหนักมากกว่าห้าตัน

50
00:07:06,469 --> 00:07:12,017
ลูกๆ ก็อยากขอชิมบ้าง แต่พ่อยังไม่ยอมแบ่ง

51
00:07:12,601 --> 00:07:15,520
ถึงเวลาที่ไดโนเสาร์วัยใสจะต้องหัดล่าเอง

52
00:07:18,106 --> 00:07:21,151
แต่ที่หาดนี้ก็ดูไม่ค่อยมีอะไรให้กิน

53
00:07:27,574 --> 00:07:31,953
แต่ยิ่งใกล้ค่ำ สถานการณ์ก็เริ่มเปลี่ยน

54
00:07:38,043 --> 00:07:43,506
ลูกเต่าเริ่มฟักจากไข่ในทราย
และกำลังรีบคลานเดียะไปลงทะเล

55
00:07:55,268 --> 00:07:59,272
ที. เร็กซ์วัยใสเหล่านี้ถูกพามายังจุดที่
พวกมันจะฝึกทักษะได้ดีที่สุด

56
00:08:06,112 --> 00:08:10,116
เต่าที่เพิ่งออกจากไข่มีขนาดเหมาะที่สุด
ให้มือใหม่ได้หัดล่า

57
00:08:19,042 --> 00:08:23,004
นักล่าทุกตัวก็ควรจะมีความอยากรู้อยากเห็น

58
00:08:40,020 --> 00:08:42,440
แต่ยังต้องเรียนอีกมากนะหนู

59
00:08:55,662 --> 00:09:00,375
และที่นี่มีอาหารมากพอ
ที่จะให้ทั้งพ่อและลูกๆ ได้อิ่มกัน

60
00:09:09,676 --> 00:09:11,303
และถ้าลองวิธีไหนก็ไม่สำเร็จ

61
00:09:11,386 --> 00:09:14,764
ก็ยังมีมื้อค่ำของคนอื่นให้ขโมยกินได้เสมอ

62
00:09:35,785 --> 00:09:37,078
ทั่วทั้งโลก

63
00:09:37,162 --> 00:09:43,168
ทะเลชายฝั่งน้ำตื้นปกคลุมพื้นที่ทั้งหมด
กว่า 40 ล้านตารางกิโลเมตร

64
00:09:43,251 --> 00:09:46,171
พื้นที่ใหญ่กว่าทวีปที่ใหญ่ที่สุดมากทีเดียว

65
00:09:48,215 --> 00:09:51,009
เมื่อเอาขนาดมารวมกับความอุดมสมบูรณ์ในน้ำ

66
00:09:51,092 --> 00:09:53,720
ทำให้ที่นั่นเป็นแหล่งอาศัยที่สำคัญมาก

67
00:09:59,935 --> 00:10:02,145
ที่ใดก็ตามซึ่งแผ่นดินมาบรรจบกับทะเล

68
00:10:02,229 --> 00:10:06,650
จะมีสารอาหารผุดขึ้นจากทะเลลึก
เป็นเชื้อเพลิงหล่อเลี้ยงชีวิตต่างๆ นานา

69
00:10:09,402 --> 00:10:12,697
อาหารจะอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษ
ในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ

70
00:10:12,781 --> 00:10:16,785
ซึ่งปลาเล็กฝูงมหึมาจะว่ายใกล้ฝั่ง

71
00:10:26,670 --> 00:10:32,384
สัตว์ชนิดหนึ่งจะรุ่งเรืองในที่แบบนั้น
จนกระทั่งมารวมตัวกันเป็นฝูงใหญ่

72
00:10:37,556 --> 00:10:40,600
สัตว์เลื้อยคลานบินได้ เทอโรซอร์

73
00:10:41,518 --> 00:10:46,398
ณ ชายหาดแอฟริกาเหนือแห่งนี้
มีเทอโรซอร์อยู่กันถึงเจ็ดสปีชีส์

74
00:10:49,192 --> 00:10:53,780
พวกมันจะมาหากิน มาพัก
และเลี้ยงลูกให้เติบโต

75
00:10:56,658 --> 00:11:00,453
เทธีเดรโกปรับตัว
เข้ากับการอยู่บนพื้นดินได้นานๆ

76
00:11:00,537 --> 00:11:04,749
และไม่เพียงแต่ทำรังบนหาด
แต่อยู่คุ้มครองลูกต่อด้วย

77
00:11:10,005 --> 00:11:12,966
และพวกเด็กๆ ก็ต้องการการคุ้มครองจริงๆ

78
00:11:17,554 --> 00:11:20,599
จะงอยปากคมกริบของฟอสปาโตเดรโก

79
00:11:28,106 --> 00:11:31,902
นักล่าสูง 2.75 เมตร
ที่เดินตรวจตราไปทั่วบริเวณฝูงสัตว์

80
00:11:31,985 --> 00:11:35,572
คอยหาโอกาสที่จะกินตัวอ่อนที่ไม่มีใครคอยดูแล

81
00:11:41,786 --> 00:11:45,957
แต่เทอโรซอร์บางชนิด
ไม่อาจปรับตัวมาอยู่บนพื้นดินได้ดีขนาดนั้น

82
00:11:46,041 --> 00:11:49,502
พวกมันจะมีกลยุทธ์การทำรังต่างจากพันธุ์อื่น

83
00:11:52,464 --> 00:11:56,635
มันจะทำรังในจุดที่พวกนักล่าจะไม่ค่อยสนใจ

84
00:11:58,011 --> 00:12:00,889
หน้าผาโดดแบบนี้เป็นที่เหมาะที่สุด

85
00:12:03,475 --> 00:12:07,687
ไข่เทอโรซอร์หุ้มด้วยหนังชื้น
และมักจะแห้งเกินไปได้ง่ายๆ

86
00:12:07,771 --> 00:12:09,981
ตอนทำรังจึงต้องหาอะไรคลุมไว้เสมอ

87
00:12:11,691 --> 00:12:15,904
ใต้กองสาหร่ายนี้ มีเจ้าตัวน้อยกำลังจะตื่นสู่โลก

88
00:12:22,202 --> 00:12:25,872
เจ้าอัลซิโอนีจิ๋วเพิ่งฟักจากไข่
ขนาดตัวสูงเพียงไม่กี่เซนติเมตร

89
00:12:25,956 --> 00:12:28,250
และน้ำหนักไม่เกิน 60 กรัม

90
00:12:34,047 --> 00:12:37,467
แม่ของมันวางไข่ไว้ตั้งแต่ประมาณสองเดือนก่อน

91
00:12:51,565 --> 00:12:54,568
เสียงที่มันเรียกหากัน
ทำให้ออกจากไข่พร้อมๆ กัน

92
00:12:55,610 --> 00:12:58,113
รวมกันเราอยู่

93
00:13:02,617 --> 00:13:05,495
สัญชาตญาณแรกของพวกมันคือ
ต้องปีนขึ้นที่สูง

94
00:13:29,394 --> 00:13:33,315
ตัวอ่อนที่เพิ่งฟักไข่จากรังเป็นร้อยๆ
มารวมตัวกันอยู่ที่ยอดผา

95
00:13:33,398 --> 00:13:35,650
เพื่อจะเตรียมบินครั้งแรกในชีวิต

96
00:13:44,159 --> 00:13:46,411
แต่ปีกของพวกมันยังไม่ได้รูป

97
00:13:47,662 --> 00:13:51,082
กระดูกของข้อนิ้วยาวซึ่งจะ
เป็นโครงของเนื้อเยื่อปีก

98
00:13:51,166 --> 00:13:56,171
ต้องยืดให้ตรงและเข้าล็อกด้วยกันก่อน
แล้วนั่นก็ต้องรอหลายชั่วโมง

99
00:13:59,090 --> 00:14:00,884
แต่พวกมันก็อยู่ตรงนี้ได้ไม่นาน

100
00:14:08,350 --> 00:14:12,270
กระดูกของมันเบามาก เป็นอากาศไปถึง 90%

101
00:14:12,354 --> 00:14:15,815
นั่นทำให้ไม่ต้องพยายามมากมาย
ก็บินได้ง่ายๆ

102
00:14:18,652 --> 00:14:21,696
ถึงอย่างนั้น ก็ยังจำเป็นต้องซ้อมบินก่อน

103
00:14:23,073 --> 00:14:26,034
พวกมันมีโอกาสครั้งเดียวที่จะบินให้ได้

104
00:14:26,117 --> 00:14:28,078
เมื่อถึงเวลาต้องบินจริง

105
00:14:35,669 --> 00:14:39,506
ที่ขอบผาจะทำให้เกิดกระแสลมช้อน
ซึ่งจะช่วยยกตัวไปได้

106
00:14:39,589 --> 00:14:43,718
ดังนั้นการมารวมตัวกันเผชิญสายลมแรงจึงคุ้มค่า

107
00:14:43,802 --> 00:14:45,929
มุ่งหน้าสู่แผ่นดินใหญ่

108
00:14:49,391 --> 00:14:52,602
แต่เหมือนไม่มีตัวไหนพร้อมจะเสี่ยงก่อน

109
00:14:59,693 --> 00:15:04,906
จนกระทั่งในที่สุด
ก็มีวัยรุ่นกล้าเปิดและนำให้ทุกตัวกางปีกบินไป

110
00:15:44,821 --> 00:15:47,490
พวกมันไม่ได้มุ่งหน้าไปยังหาด
ที่มีฝูงตัวอื่นๆ รวมกันอยู่

111
00:15:47,574 --> 00:15:52,078
พวกมันต้องบินไปยังป่าหมอกที่อยู่ไกลออกไป

112
00:16:00,795 --> 00:16:02,255
บาร์บาไรแดชทีลัส

113
00:16:02,964 --> 00:16:06,927
เทอโรซอร์นักล่าทรงพลังซึ่งปกติจับปลากิน

114
00:16:07,719 --> 00:16:10,680
แต่เจ้าตัวน้อยพวกนี้ก็ยั่วยวนใจไม่อาจพลาด

115
00:16:19,856 --> 00:16:24,945
วิธีหนึ่งที่จะเลี่ยงผู้ล่าได้
คือแค่พับปีกพุ่งตัวลงมาจากฟ้า

116
00:16:32,077 --> 00:16:36,039
แต่ยิ่งบินต่ำ กว่าจะไปถึงป่าจะยิ่งยาก

117
00:17:13,159 --> 00:17:15,411
การตกลงมาที่หาดวางไข่

118
00:17:15,495 --> 00:17:18,540
ไม่ใช่ที่ซึ่งลูกเทอโรซอร์เพิ่งฟักไข่ควรอยู่ลำพัง

119
00:17:42,814 --> 00:17:46,651
ผู้โชคดีที่รอดชีวิตจากเทอโรซอร์เพิ่งฟักกลุ่มแรก…

120
00:17:49,195 --> 00:17:51,489
ยังมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ถูกต้อง

121
00:18:10,508 --> 00:18:11,760
ถึงที่พักปลอดภัยเสียที

122
00:18:14,596 --> 00:18:18,975
ในจำนวนตัวอ่อนที่บินออกมาจากหน้าผา
มีจำนวนน้อยมากที่มาได้ไกลถึงขนาดนี้

123
00:18:21,853 --> 00:18:23,021
แต่สำหรับพวกมัน

124
00:18:23,104 --> 00:18:28,318
ป่านี้จะมอบความคุ้มครองและอาหารทุกอย่าง
ที่เทอโรซอร์วัยใสจะต้องการ

125
00:18:31,029 --> 00:18:34,449
ในอีกห้าปีข้างหน้า ที่นี่จะเป็นบ้านของมัน

126
00:18:35,659 --> 00:18:38,954
จากนั้นมันจะตัวโตพอ
จะไปรวมฝูงกับพวกตัวเต็มวัย

127
00:18:39,037 --> 00:18:41,915
และจับปลาในมหาสมุทรกว้างไกล

128
00:18:52,467 --> 00:18:57,222
สัตว์น้ำบางชนิดที่ใช้เวลาทั้งชีวิตหาปลาในทะเล

129
00:18:57,305 --> 00:19:01,726
ก็ต้องแวะเข้ามาชายฝั่งบ้างเป็นครั้งคราว
เพื่อจุดประสงค์เฉพาะกิจ

130
00:19:03,520 --> 00:19:07,691
ในน่านน้ำของทวีปซีแลนเดียซึ่งจมไปแล้ว

131
00:19:07,774 --> 00:19:10,277
การเดินทางยาวนานกำลังจะจบลง

132
00:19:11,444 --> 00:19:13,780
เจ้าพวกนี้คือทัวแรงกิซอร์

133
00:19:13,863 --> 00:19:17,701
สัตว์เลื้อยคลานน้ำขนาดยักษ์
ลำตัวยาวเกือบ 10 เมตร

134
00:19:24,916 --> 00:19:29,421
เจ้าตัวเมียนี้มีลูกน้อยอายุประมาณหกเดือนมาด้วย

135
00:19:34,301 --> 00:19:38,263
อย่างมาก มันจะมีลูกได้ครั้งละตัวเดียว
ทุกๆ ประมาณสองปี

136
00:19:38,346 --> 00:19:39,973
ถือเป็นการลงทุนครั้งสำคัญ

137
00:19:40,056 --> 00:19:44,144
และเป็นสิ่งที่ทำให้สายสัมพันธ์
ระหว่างแม่กับลูกอ่อนมีความสำคัญมาก

138
00:19:55,113 --> 00:20:00,118
มันพาลูกน้อยเดินทางไกล
มายังอ่าวแห่งนี้โดยเฉพาะ

139
00:20:12,172 --> 00:20:13,590
แล้วทั้งสองก็ไม่ได้อยู่กันตามลำพัง

140
00:20:14,174 --> 00:20:17,886
ทัวแรงกิซอร์จากทั่วมหาสมุทรแปซิฟิกใต้
จะมารวมตัวกันที่นี่

141
00:20:34,319 --> 00:20:40,033
ตัวผู้ก็มาเหมือนกันเพื่อแสดงตัวหาคู่

142
00:20:46,915 --> 00:20:51,628
แต่สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับตัวเมียในตอนนี้
ยังไม่ใช่การหาคู่

143
00:20:56,508 --> 00:21:00,595
อ่าวนี้มีสิ่งซึ่งที่อื่นแทบหาให้ไม่ได้

144
00:21:17,237 --> 00:21:22,200
กรวดหินซึ่งเรียบ แข็ง และกลมเป็นพิเศษ

145
00:21:24,744 --> 00:21:29,332
หินเหล่านี้กร่อนเพราะโดนกระแสในแม่น้ำมา
แต่มันเป็นของหายาก

146
00:21:36,548 --> 00:21:40,051
เว้นแต่ที่นี่ ที่ก้นสระใต้น้ำตกพอดี

147
00:21:40,135 --> 00:21:41,636
จึงมีหินแบบนั้นมากมาย

148
00:21:41,720 --> 00:21:44,222
จนทัวแรงกิซอร์เลือกได้ตามใจ

149
00:21:50,020 --> 00:21:52,314
แล้วพวกมันก็ทำเรื่องน่าสนใจทีเดียว

150
00:21:52,981 --> 00:21:54,316
มันกลืนหินเหล่านั้นเข้าไป

151
00:21:56,192 --> 00:22:01,740
มันจำเป็นต้องใช้หินแทนทั้งอับเฉาถ่วงน้ำหนัก
และเป็นหินในกึ๋น

152
00:22:01,823 --> 00:22:05,619
หินช่วยย่อยซึ่งจะคงอยู่ในท้องพวกมัน

153
00:22:05,702 --> 00:22:08,038
และช่วยบดอาหารที่เคี้ยวไม่ละเอียด

154
00:22:16,338 --> 00:22:17,589
ในชีวิตของตัวลูก

155
00:22:17,672 --> 00:22:21,343
การต้องหัดกลืนหินครั้งแรกไม่ใช่เรื่องง่าย

156
00:22:22,385 --> 00:22:24,429
ต้องใช้การฝึกฝนไม่น้อยทีเดียว

157
00:22:27,390 --> 00:22:33,021
แต่นั่นก็เปิดโอกาสให้ตัวแม่
ไปหาคู่ที่เหมาะสมในหมู่ตัวผู้

158
00:23:13,937 --> 00:23:17,315
ในที่สุด ตัวลูกก็ทำได้สำเร็จ

159
00:23:22,654 --> 00:23:25,198
จากนี้มันจะกลืนหินให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

160
00:23:25,282 --> 00:23:29,327
และเมื่อโตขึ้น มันจะกลับมากินอีกเรื่อยๆ

161
00:23:35,917 --> 00:23:39,045
ถึงเวลาที่ทั้งครอบครัวจะออกจากชายฝั่ง

162
00:23:39,129 --> 00:23:41,381
มุ่งหน้าออกไปหาอาหารในทะเลแล้ว

163
00:23:41,464 --> 00:23:43,842
สำหรับเจ้าทัวแรงกิซอร์น้อย

164
00:23:43,925 --> 00:23:47,470
นั่นเป็นก้าวสำคัญบนเส้นทางสู่ความเป็นผู้ใหญ่

165
00:23:58,481 --> 00:23:59,774
ทางตอนใต้ของยุโรป

166
00:23:59,858 --> 00:24:02,736
ที่มหาสมุทรแอตแลนติกมาบรรจบกับ
ทะเลเทธีส

167
00:24:02,819 --> 00:24:06,656
น่าจะเป็นจุดที่เกิดสิ่งมีชีวิตชายฝั่ง
ที่หลากหลายที่สุด

168
00:24:09,034 --> 00:24:13,371
ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นแปลว่า
มีเกาะจมจำนวนมาก

169
00:24:13,455 --> 00:24:16,875
ที่ปกคลุมด้วยฟองน้ำ หอยและปะการัง

170
00:24:27,010 --> 00:24:31,264
ปะการังฉวยโอกาสจากแสงอาทิตย์
ที่ส่องลงมาในแถบน้ำตื้น

171
00:24:31,348 --> 00:24:35,268
และผูกพันธมิตรกับสาหร่ายทะเล
ที่เติบโตอยู่ในเนื้อเยื่อของพวกมันเอง

172
00:24:43,944 --> 00:24:48,573
พวกมันจะกวาดเก็บอณูจิ๋วของสารอาหาร
ที่ลอยอยู่ในกระแสมหาสมุทร

173
00:25:05,131 --> 00:25:09,594
สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลจำนวนมหาศาลนี้
เกาะอยู่ทั่วหินทั้งก้อน

174
00:25:14,391 --> 00:25:18,395
แต่ดูแล้วเหมือนมีหินก้อนหนึ่ง
ที่ว่างเปล่าจนน่าประหลาดใจ

175
00:25:21,565 --> 00:25:25,569
เลยจากตรงนั้นไปคือผาชันใต้น้ำ
นำไปสู่ห้วงทะเลลึก

176
00:25:25,652 --> 00:25:28,280
ซึ่งเป็นบ้านของนักล่าแห่งท้องทะเล…

177
00:25:43,920 --> 00:25:47,549
และเป็นอันตรายต่อ
เจ้าปลาแนวปะการังที่ไม่ทันระวังตัว

178
00:26:14,659 --> 00:26:19,039
แต่เจ้าปลาพิคโนดอนท์ตัวนี้ไม่มีอะไรต้องกลัว

179
00:26:20,332 --> 00:26:24,753
เพราะนี่คือฮอฟฟ์แมนโมซาซอร์
เพชฌฆาตน่าเกรงขามที่สุดในท้องทะเล

180
00:26:25,337 --> 00:26:29,216
แต่เขาไม่ได้มาเพื่อหาอาหาร
เขามาที่นี่เพื่อทำความสะอาดร่างกาย

181
00:26:34,888 --> 00:26:40,518
โมซาซอร์เป็นสัตว์เลื้อยคลานยักษ์
และมีทั้งลิ้นแฉกแบบกิ้งก่า

182
00:26:40,602 --> 00:26:44,439
และในช่วงฤดูจับคู่
ผิวของมันจะมีสีสันสดใสเหมือนกิ้งก่าด้วย

183
00:26:47,108 --> 00:26:50,612
ตอนนี้ถึงเวลาลอกคราบเก่าแล้ว

184
00:27:02,415 --> 00:27:04,376
และหากอยากจะดูดี

185
00:27:04,459 --> 00:27:08,088
ก็ต้องมาขัดผิวทั้งตัวแบบนี้

186
00:27:18,974 --> 00:27:23,395
ปลาเล็กปลาน้อยกับกุ้งฝอยช่วยกัน
จิกเอาคราบที่ลอกออกจากตัว

187
00:27:39,202 --> 00:27:43,832
การนอนใกล้ผิวน้ำทำให้เจ้ากิ้งก่ายักษ์
ที่ต้องหายใจทางปากแต่ว่ายน้ำเก่ง

188
00:27:43,915 --> 00:27:46,126
ได้สูดอากาศเต็มปอด

189
00:27:47,460 --> 00:27:49,838
และผ่อนคลาย

190
00:28:06,938 --> 00:28:08,148
คู่แข่งมาแล้ว

191
00:28:08,231 --> 00:28:10,942
วัยรุ่นตัวผู้คิดจะมาท้าเอาพื้นที่ตรงนี้

192
00:28:37,135 --> 00:28:40,680
ผู้อาวุโสตัวหนักกว่า น้ำหนักเกิน 15 ตัน

193
00:28:40,764 --> 00:28:43,183
แต่คู่แข่งยังใหม่สด ฉับไวกว่า

194
00:28:56,655 --> 00:29:01,243
เวลาสัตว์สองตัวเทียบกันไม่ขาดแบบนี้
อาจจะต้องสู้กันถึงตาย

195
00:29:03,620 --> 00:29:07,499
เราพบซากโมซาซอร์
พร้อมกับฟันของคู่ต่อสู้

196
00:29:07,582 --> 00:29:09,376
ที่ฝังอยู่ในกะโหลกของมัน

197
00:29:16,508 --> 00:29:18,593
ตัวผู้ที่แก่กว่าโผขึ้นไปหายใจเร็วๆ

198
00:29:26,601 --> 00:29:28,937
ตอนนี้จึงกลับมาได้เปรียบ

199
00:29:34,067 --> 00:29:37,487
ยิ่งลากคู่ต่อสู้ลงน้ำลึกไป
มันอาจทำให้อีกฝ่ายจมตายไปได้

200
00:30:24,326 --> 00:30:26,870
ผู้อาวุโสชนะแล้ว

201
00:30:27,704 --> 00:30:31,958
อย่างน้อยตอนนี้ที่นี่ก็ยังเป็นที่ของเขา

202
00:30:40,217 --> 00:30:44,971
พระจันทร์เสี้ยวที่ชายฝั่งอเมริกาเหนือ

203
00:30:49,684 --> 00:30:56,107
ค่ำคืนมืดสงบนั้น
ทำให้เกิดเหตุการณ์หายากแสนงดงาม

204
00:31:04,783 --> 00:31:08,828
คืนนี้ แม้แต่ในทะเลลึกยังมีแสงระยับ

205
00:31:21,841 --> 00:31:25,887
แอมโมไนต์เรืองแสงขึ้นมาจากห้วงน้ำลึก

206
00:31:34,813 --> 00:31:38,942
แอมโมไนต์เป็นสัตว์ตระกูลมอลลัสก์
เป็นญาติกับปลาหมึกยักษ์และปลาหมึก

207
00:31:39,651 --> 00:31:43,947
วงศ์สคาไฟทิดส์เหล่านี้แต่ละตัว
ขนาดไม่ใหญ่ไปกว่ามือมนุษย์

208
00:31:52,163 --> 00:31:55,917
พวกมันรวมตัวกันมาหลายสัปดาห์
ในทะเลลึกชายฝั่ง

209
00:32:02,382 --> 00:32:06,845
เมื่ออยู่ในทะเลลึก
แสงของมันอาจช่วยล่อแพลงตอนมาเป็นอาหาร

210
00:32:07,554 --> 00:32:11,016
แต่คืนนี้แสงนั้นเอามาใช้ประโยชน์อีกทาง

211
00:32:13,643 --> 00:32:17,105
พวกมันขึ้นมาที่ผิวน้ำเพื่อมาผสมพันธุ์

212
00:32:17,188 --> 00:32:21,151
ไม่ช้า แต่ละฝูงก็มีสคาไฟทิดส์
มารวมตัวกันเป็นพันตัว

213
00:32:34,331 --> 00:32:39,753
แสงของตัวหนึ่งจะทำให้ตัวข้างๆ เรืองแสงตาม
จนกระทั่งเป็นคลื่นแสงเรืองชีวภาพ

214
00:32:49,095 --> 00:32:51,723
เจ้าพวกนี้มีระบบประสาทที่สลับซับซ้อน

215
00:32:51,806 --> 00:32:55,268
ซึ่งควบคุมเซลล์เปล่งแสงที่เรียกว่าโฟโตไซต์

216
00:33:04,236 --> 00:33:09,115
ตัวผู้จะแข่งกันหาพื้นที่รอบตัวเมียที่ตัวใหญ่กว่า

217
00:33:10,659 --> 00:33:16,623
เบาะแสจากแสงที่พวกนั้นเปล่งออกมา
ทำให้ตัวเมียรู้ว่าตัวไหนแข็งแกร่งจะเป็นคู่ที่ดีที่สุด

218
00:33:21,503 --> 00:33:25,966
ในยามที่จับคู่กันแล้ว
ทั้งสองจะประสานจังหวะเปล่งแสงเข้าด้วยกัน

219
00:33:32,597 --> 00:33:37,060
ถ้าตัวผู้ไม่สามารถตามจังหวะแสงของตัวเมียได้
มันจะโดนสลัดออก

220
00:33:42,148 --> 00:33:44,359
แต่ตรงนี้เราได้เห็นแสงที่เข้ากันไร้ที่ติ

221
00:33:47,737 --> 00:33:51,992
หลังจากนี้ คู่นี้จะวางไข่
และช่วยสร้างสคาไฟทิดส์รุ่นต่อไป

222
00:33:57,455 --> 00:33:59,040
เมื่อปฏิสนธิแล้ว

223
00:33:59,124 --> 00:34:02,711
ตัวเมียจะเข้าเขตน้ำตื้นไปวางไข่

224
00:34:11,595 --> 00:34:13,722
และเหมือนกับเคฟาโลพอดส์ส่วนใหญ่

225
00:34:13,805 --> 00:34:17,224
การผสมพันธุ์จะเป็นกิจกรรมสุดท้าย
ในชีวิตอันแสนสั้นของพวกมัน

226
00:34:22,856 --> 00:34:27,110
ก่อนจะถึงเช้า
แสงเหล่านี้จะหรี่ดับหายไปสิ้น

227
00:34:37,495 --> 00:34:41,499
คืนต้องมนตร์นี้คือคืนสุดท้ายในชีวิตมัน

228
00:34:54,596 --> 00:34:58,975
ตลอดทั่วทั้งโลก
เขตชายฝั่งเป็นพื้นที่ไร้ที่ติ

229
00:34:59,059 --> 00:35:04,898
ให้สัตว์มากมายนับไม่ถ้วนมาเจริญพันธุ์
เลี้ยงตัวอ่อนและหาอาหาร

230
00:35:11,988 --> 00:35:14,449
กลับไปยังน่านน้ำตื้นที่ซีแลนเดีย

231
00:35:15,367 --> 00:35:19,162
ทัวแรงกิซอร์มารวมตัวกันเป็นฝูงใหญ่

232
00:35:34,010 --> 00:35:39,558
พวกมันใช้ครีบทั้งสี่แหวกว่ายน้ำไปได้สบายๆ

233
00:35:39,641 --> 00:35:43,019
เพื่อมาหาฝูงปลาเล็กที่จะมารวมตัวกันตรงนี้
ในช่วงฤดูร้อน

234
00:35:44,938 --> 00:35:47,857
พวกมันจะขึ้นมาหายใจที่ผิวน้ำเป็นระยะๆ

235
00:35:47,941 --> 00:35:51,278
ก่อนจะดำลงไปเดินทางใต้น้ำต่อ

236
00:36:00,078 --> 00:36:04,457
แต่มีตัวเมียตัวหนึ่งที่
ไม่ได้ว่ายน้ำอย่างสง่าแบบเดิม

237
00:36:05,709 --> 00:36:10,922
มันกับลูกอายุสองขวบ
ว่ายรั้งท้ายไกลจากฝูง

238
00:36:14,843 --> 00:36:17,679
มันว่ายน้ำอย่างเชื่องช้า

239
00:36:20,098 --> 00:36:23,226
และนั่นก็ไม่ได้หลุดรอดจากการสังเกตไปได้

240
00:36:26,396 --> 00:36:30,025
นักล่าอันตรายอีกตัว ไคไคฟิลู

241
00:36:35,864 --> 00:36:39,993
ตัวเมียที่ดูเหมือนป่วยกลายเป็นเป้าล่อใจ

242
00:36:43,705 --> 00:36:47,375
การดำลงไปอยู่ในห้วงน้ำลึก
อาจทำให้ปลอดภัยขึ้นได้บ้าง

243
00:36:53,215 --> 00:36:57,761
และสำหรับลูกของมัน การพยายาม
ล่อความสนใจเจ้าโมซาซอร์ก็เป็นเรื่องอันตราย

244
00:36:59,679 --> 00:37:01,848
แต่นั่นคือการซื้อเวลา

245
00:37:07,312 --> 00:37:10,774
เพราะทั้งแม่และลูกน้อยไม่ได้อยู่เดียวดาย

246
00:37:21,534 --> 00:37:23,995
ตัวอื่นๆ อาจจะเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด

247
00:37:24,079 --> 00:37:28,667
และเพื่อประโยชน์ส่วนรวม
จึงมาช่วยกันไล่เจ้าไคไคฟิลูออกไป

248
00:37:53,191 --> 00:37:57,737
นี่คือสาเหตุที่ตัวเมียตัวนั้นดูเหมือนจะไม่สบาย

249
00:37:58,780 --> 00:38:00,323
มันท้อง

250
00:38:24,890 --> 00:38:28,643
และตอนนี้ หลังจากตั้งท้องได้หนึ่งปีครึ่ง

251
00:38:29,519 --> 00:38:30,812
ลูกน้อยก็คลอดออกมา

252
00:38:36,902 --> 00:38:41,740
ด้วยความยาวกว่าสามเมตร
เกือบจะเป็นครึ่งหนึ่งของขนาดตัวแม่

253
00:38:42,407 --> 00:38:45,660
นี่เป็นหนึ่งในลูกทัวแรงกิซอร์ตัวใหญ่ที่สุด

254
00:38:53,710 --> 00:38:58,590
มันจะต้องขึ้นไปที่ผิวน้ำ
เพื่อสูดหายใจครั้งแรกในชีวิต

255
00:39:19,819 --> 00:39:24,199
ทัวแรงกิซอร์น้อยตัวนี้
อาจมีชีวิตต่อไปได้ถึง 80 ปี

256
00:39:26,243 --> 00:39:28,954
และเมื่อมีครอบครัวคอยหนุน

257
00:39:29,037 --> 00:39:32,040
มันจะเริ่มชีวิตในฐานะผู้ล่า

258
00:39:35,126 --> 00:39:38,004
ณ หนึ่งในถิ่นอาศัยอุดมสมบูรณ์ที่สุดในโลก

259
00:39:39,130 --> 00:39:44,052
ทะเลรอบชายฝั่งของโลกดึกดำบรรพ์

260
00:39:59,276 --> 00:40:01,820
ตอนหน้า ในรายการ Prehistoric Planet

261
00:40:01,903 --> 00:40:07,284
ไดโนเสาร์ยักษ์ปลุกปล้ำต่อสู้
เอาชนะใจคู่ในทะเลทรายร้อนแผดเผา

262
00:40:08,243 --> 00:40:09,661
และทั่วโลก

263
00:40:09,744 --> 00:40:14,583
ผู้เชี่ยวชาญพิเศษทั้งหลาย
ต้องใช้กลยุทธ์ทุกอย่างที่มีในการเอาตัวรอด

264
00:40:14,666 --> 00:40:17,878
ณ แดนโหดร้ายต่อการใช้ชีวิตที่สุดในโลก

265
00:40:18,879 --> 00:40:21,923
หากสนใจหลักวิทยาศาสตร์
เบื้องหลังเรื่องราวเหล่านี้

266
00:40:22,007 --> 00:40:26,469
เชิญอ่านข้อมูลต่อได้เลยใน
เว็บเพจของรายการ Prehistoric Planet

267
00:41:54,516 --> 00:41:56,518
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์