1
00:00:11,678 --> 00:00:15,182
(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

2
00:00:16,517 --> 00:00:21,563
แน่นอนว่าหนึ่งในสัตว์มหัศจรรย์ที่สุด
ซึ่งเคยเดินบนผืนโลก

3
00:00:22,105 --> 00:00:26,318
และหนึ่งในตัวที่โด่งดังที่สุดคือ
ไดโนเสาร์พันธุ์หนึ่ง

4
00:00:27,361 --> 00:00:29,613
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์

5
00:00:30,656 --> 00:00:35,202
สัตว์ซึ่งจุดประกายจินตนาการให้เราทุกคน

6
00:00:35,285 --> 00:00:38,247
มันเป็นสัตว์แบบไหนกัน

7
00:00:38,330 --> 00:00:41,542
หน้าตาของมันเป็นอย่างไร มันใช้ชีวิตอย่างไร

8
00:00:41,625 --> 00:00:45,587
ตอนนี้ งานวิจัยค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์
สามารถตอบคำถามนั้นได้แล้ว

9
00:00:45,671 --> 00:00:47,923
และไม่เพียงแต่ตอบคำถามเรื่องที. เร็กซ์

10
00:00:48,006 --> 00:00:51,343
แต่รวมไปถึงสัตว์สายพันธุ์อื่นๆ
ซึ่งอยู่ร่วมโลกในยุคเดียวกับมัน

11
00:00:51,426 --> 00:00:58,016
และเทคโนโลยีในการสร้างภาพล้ำสมัย
ช่วยให้เราคืนชีวิตให้ทุกสิ่งได้

12
00:01:01,436 --> 00:01:05,440
ดาวโลกของเรา เมื่อ 66 ล้านปีก่อน

13
00:01:13,949 --> 00:01:17,494
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยยักษ์บินได้

14
00:01:20,038 --> 00:01:24,084
ในทะเลก็มีสัตว์เลื้อยคลานมหึมา
คอยลาดตระเวนห้วงทะเลลึก

15
00:01:26,128 --> 00:01:29,256
บนแผ่นดิน ไดโนเสาร์ทุกสายพันธุ์

16
00:01:30,465 --> 00:01:33,218
ต่างกำลังดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด

17
00:01:39,391 --> 00:01:45,689
ตอนนี้เรามีความรู้เพิ่มขึ้นมาก
เกี่ยวกับโลกซึ่งครองโดยไดโนเสาร์

18
00:01:49,651 --> 00:01:52,196
และนี่คือเรื่องราวเหล่านั้น

19
00:02:05,250 --> 00:02:10,589
(แหล่งน้ำจืด)

20
00:02:16,470 --> 00:02:19,556
ตลอดเวลานับล้านๆ ปี
แผ่นดินของดาวโลก

21
00:02:19,640 --> 00:02:21,433
ถูกสลักเสลาด้วยสายน้ำ

22
00:02:22,518 --> 00:02:26,772
แม่น้ำที่ไหลอยู่ ณ ที่นี่
ก็ยังปั้นแต่งภูมิประเทศของหุบผาใหญ่พวกนี้

23
00:02:32,319 --> 00:02:36,365
สถานที่แบบนี้เป็นบ้านของ
สัตว์เลื้อยคลานบินได้

24
00:02:40,536 --> 00:02:41,703
เทอโรซอร์

25
00:02:47,876 --> 00:02:52,548
ปีกหนังของมันแผ่จากปลายนิ้วขาหน้าถึงข้อขาหลัง

26
00:02:58,971 --> 00:03:02,766
และมันบินได้วันละหลายร้อยกิโลเมตร

27
00:03:38,510 --> 00:03:39,511
เมื่อถึงยามเย็นแต่ละวัน

28
00:03:39,595 --> 00:03:45,350
เทอโรซอร์จำนวนมหาศาลจะมารวมตัวที่หุบเขานี้
เพื่อเกาะหลับบนซอกผาแคบๆ

29
00:03:49,605 --> 00:03:51,648
มารวมกันมากๆ ก็ปลอดภัยกว่า

30
00:03:54,693 --> 00:03:58,071
ถึงอย่างไรก็แทบไม่มีนักล่าบนดินพันธุ์ไหน
คิดจะกล้ามาถึงแถบนี้

31
00:04:01,116 --> 00:04:02,701
เว้นเพียงพันธุ์เดียว

32
00:04:08,040 --> 00:04:11,210
ไดโนเสาร์พันธุ์หนึ่ง เวโลซิแรปเตอร์

33
00:04:14,546 --> 00:04:18,175
ร่างกายของมันมีขนปกคลุมให้อบอุ่น
แต่มันบินไม่ได้

34
00:04:19,885 --> 00:04:23,055
ทว่า พวกมันปราดเปรียวว่องไวจนน่าทึ่ง

35
00:04:31,313 --> 00:04:32,481
ซึ่งก็ดีแล้ว

36
00:04:34,900 --> 00:04:37,903
เพราะมาถึงตรงนี้ พลาดเพียงก้าวเดียว
อาจถึงกับหายนะได้

37
00:04:44,910 --> 00:04:47,079
เหล่าเทอโรซอร์แตกตื่นง่ายมาก

38
00:04:47,162 --> 00:04:50,332
ถ้ามีแววว่ามีอันตรายแม้แต่น้อย
พวกมันจะบินหนีไปทันที

39
00:04:55,420 --> 00:05:01,051
ถ้าเวโลซิแรปเตอร์อยากกินมื้อนี้
เรื่องจำเป็นที่สุดคือต้องไม่ให้เหยื่อรู้ตัว

40
00:05:21,280 --> 00:05:24,199
ลำตัวน้ำหนักเบาและขาหน้าขนนก

41
00:05:24,283 --> 00:05:25,993
ช่วยพยุงให้มันไต่ลงมาถามผาได้ดี

42
00:05:31,623 --> 00:05:36,044
และหางแผงใหญ่ก็ช่วยในการทรงตัว

43
00:05:45,179 --> 00:05:47,848
เทอโรซอร์ที่อยู่ชายขอบผา

44
00:05:47,931 --> 00:05:50,809
ของทั้งฝูงที่เกาะอยู่นั้นน่าจะเป็นเป้าที่ง่ายที่สุด

45
00:06:23,091 --> 00:06:27,846
เสียงน้ำตกลั่นกลบเสียงหินที่เคลื่อนตกจากผา

46
00:06:50,953 --> 00:06:53,205
ตัวเมียขึ้นต้อนจากที่สูง

47
00:06:55,749 --> 00:06:58,085
ตัวผู้สองตัวยังอยู่ด้านล่าง

48
00:07:15,352 --> 00:07:19,106
เทอโรซอร์หลายตัว
เกือบอยู่ในระยะโจมตีถึงแล้ว

49
00:07:39,334 --> 00:07:44,173
จับได้หนึ่งตัว
แต่ตอนนี้ทั้งฝูงแตกตื่นตกใจไปหมดแล้ว

50
00:08:06,278 --> 00:08:09,198
ระหว่างที่สับสนอลหม่านนั้น
แม้แต่เหยื่อก็หลุดตกลงมาจากผา

51
00:08:18,707 --> 00:08:22,753
เจ้าตัวเมียพยายามทดสอบ
สมรรถภาพของขนหางเต็มที่

52
00:08:27,591 --> 00:08:30,636
จนสุดท้ายก็ยังได้กิน

53
00:08:33,847 --> 00:08:37,726
ส่วนตัวผู้ทั้งสองถูกทิ้งให้เผชิญกับเทอโรซอร์

54
00:08:47,152 --> 00:08:50,948
พลังของน้ำจืดธรรมชาติ
เป็นสิ่งที่พบเห็นได้ทั่วโลก

55
00:08:57,037 --> 00:08:58,789
อุณหภูมิของโลกสูง

56
00:09:00,082 --> 00:09:03,252
มีพายุรุนแรงและฝนตกฟ้าคะนองเสมอ

57
00:09:15,681 --> 00:09:19,977
พื้นที่ส่วนใหญ่ในอเมริกาเหนือ
ปกคลุมด้วยป่าดิบชื้นอุดมสมบูรณ์

58
00:09:25,065 --> 00:09:30,070
นี่คือที่อาศัยของสัตว์กินพืช
ยักษ์ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีในโลก

59
00:09:33,115 --> 00:09:38,453
และพวกมันก็กลายเป็นเหยื่อ
ของนักล่าที่ร้ายกาจที่สุด

60
00:10:09,776 --> 00:10:12,487
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์

61
00:10:14,823 --> 00:10:19,077
เจ้าตัวผู้แก่ๆ นี้เพิ่งฆ่าไตรเซราทอปส์ได้ตัวหนึ่ง

62
00:10:25,292 --> 00:10:27,920
แต่กว่าจะสู้กันเสร็จ มันก็บาดเจ็บ

63
00:10:37,679 --> 00:10:41,225
สรีระของที. เร็กซ์
เหมาะกับการล่าสัตว์กินพืชขนาดใหญ่…

64
00:10:43,936 --> 00:10:47,314
แม้สัตว์เหล่านั้นหลายตัวจะมีวิวัฒนาการ
จนมีอาวุธป้องกันตัวเองหนาหนัก

65
00:10:55,030 --> 00:10:59,034
การสู้กับเหยื่อติดเกราะมาเป็นสิบๆ ปี
ทำให้ร่างของมันมีแผลเต็มตัว

66
00:11:07,668 --> 00:11:10,546
ศึกครั้งหนึ่งถึงกับทำให้มันต้องเสียปลายหางไป

67
00:11:19,555 --> 00:11:22,724
แต่แผลใหม่นี้หนักกว่าแผลอื่นๆ

68
00:11:28,105 --> 00:11:32,818
ยิ่งอายุมากขึ้น มันก็เสี่ยงต่อการติดเชื้อสูงขึ้น

69
00:11:46,999 --> 00:11:49,918
น้ำจากแม่น้ำช่วยชำระล้างแผลได้

70
00:12:02,055 --> 00:12:06,226
มันมีโอกาสสูงที่จะรอดไปสู้ต่อได้อีกวัน

71
00:12:10,189 --> 00:12:12,691
แต่วันนั้นอาจมาถึงเร็วกว่าที่คิด

72
00:12:28,498 --> 00:12:30,167
ที. เร็กซ์อีกตัว

73
00:12:38,425 --> 00:12:39,468
ไม่เคยเจอกันมาก่อน

74
00:12:53,232 --> 00:12:56,777
แต่ผู้มาใหม่นี้กลิ่นไม่เหมือนตัวอื่น

75
00:13:02,282 --> 00:13:03,367
มันเป็นตัวเมีย

76
00:13:04,159 --> 00:13:06,912
ตัวเล็กกว่า อายุน้อยกว่า

77
00:13:12,459 --> 00:13:15,629
แต่ก็ยังอาจเป็นศัตรูกันได้

78
00:13:25,430 --> 00:13:29,852
แต่ทางตัวผู้แสดงให้เห็นชัดๆ ว่า
มันไม่คิดอยากจะสู้

79
00:13:35,315 --> 00:13:37,192
มันอยากจับคู่กันมากกว่า

80
00:13:47,828 --> 00:13:49,496
ดูเหมือนอีกฝ่ายก็เห็นด้วย

81
00:14:00,048 --> 00:14:04,553
บริเวณใบหน้าของไทรันโนซอร์
ไวต่อการสัมผัสมาก

82
00:14:06,471 --> 00:14:07,598
และพวกมันก็ซุกไซ้กัน

83
00:14:13,270 --> 00:14:18,901
ขนาดตัวและแผลจากการออกศึก
เป็นหลักฐานว่าตัวผู้นี้เป็นนักสู้

84
00:14:21,195 --> 00:14:25,449
และในสายตาของตัวเมีย
นั่นอาจทำให้เป็นคู่ครองที่ตรงใจ

85
00:14:44,718 --> 00:14:46,720
ทั้งสองจึงอยู่ด้วยกัน

86
00:14:47,221 --> 00:14:50,557
และในช่วงหลายสัปดาห์ต่อมา
คู่นั้นผสมพันธุ์กันบ่อยๆ

87
00:14:52,851 --> 00:14:56,522
สุดท้ายแล้วตัวเมียจะวางไข่ได้มากถึง 15 ใบ

88
00:14:58,982 --> 00:15:02,694
แต่ละใบเป็นความหวังของรุ่นต่อไป

89
00:15:14,414 --> 00:15:20,087
แหล่งอาศัยที่ต้องพึ่งน้ำจืดทั้งหลาย
อาจเปลี่ยนไปได้โดยเร็ว ไม่เหลือเค้าเดิม

90
00:15:26,176 --> 00:15:27,970
ณ ส่วนหนึ่งของเอเชียกลาง

91
00:15:28,053 --> 00:15:32,099
ฝนตามฤดูกาลตกหนักไหล่บ่าเต็มแม่น้ำ
จนกระทั่งในที่สุด

92
00:15:32,182 --> 00:15:34,017
มันจะล้นออกมาจากตลิ่ง

93
00:15:37,771 --> 00:15:40,274
ที่ราบต่ำรอบๆ นั้นถูกน้ำท่วมทันที

94
00:15:53,370 --> 00:15:59,334
และในแหล่งน้ำนั้นก็มี
ไดโนเสาร์ที่แปลกประหลาดที่สุดเดินลุยน้ำอยู่

95
00:16:19,229 --> 00:16:20,898
ไดโนไครัส

96
00:16:23,942 --> 00:16:26,486
เจ้าตัวนี้สูงกว่าที. เร็กซ์เสียอีก

97
00:16:28,572 --> 00:16:32,034
และจมูกที่เหมือนปากเป็ดมหึมานั้น
ก็มีประสิทธิภาพมาก

98
00:16:32,117 --> 00:16:33,869
ในการกวาดพืชน้ำมากิน

99
00:16:35,829 --> 00:16:38,582
เจ้าตัวผู้นี้จะกินได้ไม่หยุดหย่อน

100
00:16:38,665 --> 00:16:41,960
หลังจากช่วงฤดูแล้งยาวนาน
ที่แทบไม่ได้กินอะไรเลย

101
00:16:46,131 --> 00:16:48,926
พืชน้ำมีสารอาหารอุดมสมบูรณ์มาก

102
00:16:50,135 --> 00:16:53,514
และกรงเล็บโง้งมหึมา
ยาวข้างละกว่า 20 เซนติเมตร

103
00:16:53,597 --> 00:16:57,351
ก็ทำให้มันสามารถลากพืช
จากส่วนลึกใต้ผิวน้ำขึ้นมากิน

104
00:17:08,904 --> 00:17:12,741
ตัวของมันเองก็เป็นแหล่งอาหาร
ให้สัตว์เล็กๆ อื่นๆ

105
00:17:17,496 --> 00:17:21,916
เหลือบริ้นไรที่เกาะอยู่ตามขนของมัน

106
00:17:29,216 --> 00:17:31,969
นอกจากก่อความรำคาญ
บางทีแมลงพวกนี้ก็กัดเจ็บ

107
00:17:32,928 --> 00:17:36,682
และแม้กรงเล็บใหญ่จะทำให้สามารถเกาได้…

108
00:17:39,643 --> 00:17:43,564
แต่ยังมีบางจุดที่เอื้อมไม่ถึงเสมอ

109
00:17:51,029 --> 00:17:54,074
ถ้าจะเกาให้ถูกที่คัน มันต้องหาตัวช่วย

110
00:17:58,078 --> 00:18:01,999
ต้นไม้ตายซาก นั่นอาจเป็นคำตอบสุดท้าย

111
00:18:23,520 --> 00:18:25,105
ค่อยยังชั่ว

112
00:18:40,037 --> 00:18:42,497
ทีนี้ก็กลับไปกินต่อได้

113
00:18:48,086 --> 00:18:52,299
แต่การกินอาหารที่มีแต่พืชน้ำแฉะๆ

114
00:18:52,382 --> 00:18:56,303
ย่อมส่งผลตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

115
00:19:09,691 --> 00:19:15,739
อาหารสำหรับสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง
กลายเป็นปุ๋ยของสิ่งมีชีวิตอีกมาก

116
00:19:21,286 --> 00:19:24,873
และสัตว์ยักษ์ขนาดเท่าไดโนไครัส

117
00:19:24,957 --> 00:19:28,126
จะปล่อยมูลสัตว์เป็นปริมาณกว่า 20 ตันในแต่ละปี

118
00:19:39,805 --> 00:19:41,265
ตอนใต้ของแอฟริกา

119
00:19:43,976 --> 00:19:47,187
ที่นี่ ฤดูฝนก็ทำให้เกิดน้ำท่วมทุกปีเช่นกัน

120
00:19:50,065 --> 00:19:53,819
ดินแดนทั้งหมดกลายสภาพเป็น
วงกตแห่งคลองสายแคบๆ

121
00:19:53,902 --> 00:19:56,738
ไหลเชื่อมระหว่างเกาะเล็กๆ นับไม่ถ้วน

122
00:20:03,370 --> 00:20:06,373
ตอนนี้ที่นี่กลายเป็นป่าพรุ

123
00:20:13,672 --> 00:20:18,760
ที่นี่ดึงดูดหนึ่งในสัตว์บินได้
ขนาดตัวใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา

124
00:20:18,844 --> 00:20:20,179
บนดาวโลกแห่งนี้

125
00:20:31,690 --> 00:20:36,069
เทอโรซอร์ยักษ์พันธุ์หนึ่ง เควทซอลโคแอทลัส

126
00:20:49,416 --> 00:20:50,751
ตัวนี้เป็นตัวเมีย

127
00:20:51,418 --> 00:20:54,254
ปีกของมันกางเต็มที่วัดได้กว่าเก้าเมตร

128
00:20:57,090 --> 00:21:00,260
และมันมาที่นี่ด้วยเหตุผลเดียว

129
00:21:28,914 --> 00:21:31,792
เกาะเล็กๆ ที่เพิ่งกลายเป็นเกาะเพราะน้ำขึ้น

130
00:21:32,793 --> 00:21:35,504
เป็นที่เหมาะที่สุดสำหรับการวางไข่

131
00:21:50,561 --> 00:21:53,814
เควทซอลโคแอทลัสบินได้เก่งแน่อยู่แล้ว

132
00:21:53,897 --> 00:21:58,235
แต่คนอาจจะประหลาดใจที่ได้รู้ว่า
มันเคลื่อนไหวบนพื้นดินได้ดีไม่แพ้กัน

133
00:22:00,779 --> 00:22:05,659
ปีกแต่ละข้างมีโครงเป็นกระดูกที่ยาวเป็นพิเศษ

134
00:22:05,742 --> 00:22:07,286
จากนิ้วนางของมัน

135
00:22:08,245 --> 00:22:10,247
เมื่อพับปีกเก็บขึ้นไว้กับตัว

136
00:22:10,330 --> 00:22:13,667
มันจะสามารถเดินสี่ขาได้คล่องแคล่ว

137
00:22:25,387 --> 00:22:28,223
มันอุตส่าห์มาถึงนี่เพื่อจะทำรัง

138
00:22:35,689 --> 00:22:39,526
และเลือกทำรังบนดินพรุชื้นๆ

139
00:22:39,610 --> 00:22:43,197
ที่จะช่วยป้องกันไม่ให้ไข่เปลือกอ่อนแห้งไป

140
00:23:10,849 --> 00:23:13,560
สองใบแรกนี้เป็นแค่จุดเริ่มต้น

141
00:23:25,864 --> 00:23:29,910
ในช่วงสามสัปดาห์ข้างหน้า
มันจะคอยเฝ้ารังที่ยังเปิดโล่ง…

142
00:23:37,000 --> 00:23:40,796
และวางไข่เพิ่มครั้งละสองใบ
ทุกๆ สองสามวัน

143
00:23:50,764 --> 00:23:54,434
การวางไข่แต่ละครั้ง
ต้องใช้พลังและความพยายามอย่างหนัก

144
00:23:55,269 --> 00:23:58,939
เพราะแต่ละฟองขนาดใหญ่มาก
อาจจะหนักได้ถึงหนึ่งกิโลกรัม

145
00:24:12,578 --> 00:24:16,331
ในที่สุดมันก็วางไข่เสร็จทั้งหมด
ประมาณ 12 ใบ

146
00:24:19,501 --> 00:24:22,754
มันเอากิ่งไม้ใบหญ้ามาคลุมซ่อนรังเอาไว้

147
00:24:34,725 --> 00:24:37,102
ทีนี้ มันต้องไปหาอะไรกิน

148
00:24:39,563 --> 00:24:44,651
บนเกาะนี้น่าจะมีอาหารพอให้ลูกๆ กิน
ตอนที่ฟักออกจากไข่

149
00:24:46,236 --> 00:24:51,366
แต่ไม่มีอะไรมากพอจะดับความหิวของมันเองได้

150
00:24:56,455 --> 00:25:00,083
มันต้องไปล่าเหยื่อที่อื่น

151
00:25:02,127 --> 00:25:07,674
และหวังว่าจุดวางไข่ห่างไกลตรงนี้
จะทำให้ลูกที่ยังไม่ฟักออกมาปลอดภัย

152
00:25:07,758 --> 00:25:09,176
ระหว่างที่มันไม่อยู่

153
00:25:29,363 --> 00:25:32,741
เควทซอลโคแอทลัสตัวเมียอีกตัว
ที่แก่ประสบการณ์กว่ามากโผล่มา

154
00:25:45,963 --> 00:25:49,675
มันก็กำลังหาที่ปลอดภัยเพื่อจะวางไข่เช่นกัน

155
00:25:52,010 --> 00:25:57,516
และที่เกาะนี้อาจมีอาหารไม่พอที่จะ
เลี้ยงลูกที่เพิ่งออกจากไข่ทั้งสองรัง

156
00:25:58,851 --> 00:26:01,228
แต่มีวิธีแก้ปัญหานั้นได้ง่ายๆ

157
00:26:12,281 --> 00:26:15,492
ถึงยังไง ไข่ก็มีประโยชน์ต่อสุขภาพ

158
00:26:43,145 --> 00:26:45,480
เจ้าของรังกลับมาแล้ว

159
00:27:24,728 --> 00:27:27,231
ผู้อาวุโสถูกไล่จนต้องหนีไป

160
00:27:35,155 --> 00:27:37,866
แต่รังของสาวก็พังไปแล้ว

161
00:28:01,932 --> 00:28:06,603
จากไข่จำนวนหนึ่งโหล
ตอนนี้เหลือแค่สามใบ

162
00:28:12,860 --> 00:28:18,615
ชะตาของฤดูผสมพันธุ์ครั้งนี้
ขึ้นอยู่กับไข่แสนเปราะบางแค่สามใบ

163
00:28:23,579 --> 00:28:28,750
มันจะพยายามปกป้องไข่ให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้
จนกว่าจะถึงเวลาฟักตัวในอีกสองสามเดือน

164
00:28:31,795 --> 00:28:35,966
แต่หลังจากนั้น ลูกๆ จะต้องดูแลตัวเอง

165
00:28:42,723 --> 00:28:44,975
เมื่อแม่น้ำไหลสู่ทะเล

166
00:28:45,058 --> 00:28:51,273
มันจะซัดเศษหินดินทรายและกรวดเป็นพันล้านตัน
หรือบางทีก็ซัดไปได้แม้แต่หินก้อนใหญ่

167
00:28:54,443 --> 00:28:58,197
เศษหินดินทรายละเอียดอาจถูกพัดไปได้
ไกลนับหลายร้อยกิโลเมตร

168
00:28:58,280 --> 00:29:01,283
แต่ยิ่งแม่น้ำกว้างเท่าไหร่ มันยิ่งไหลเอื่อยลง

169
00:29:02,868 --> 00:29:07,122
และสารแขวนลอยทั้งหลาย
จะเริ่มตกตะกอนลงไปบ้าง

170
00:29:13,629 --> 00:29:18,425
สัตว์ซึ่งมีบรรพบุรุษมาจากทะเลเริ่มปรากฏตัวขึ้น

171
00:29:24,264 --> 00:29:25,265
ปู

172
00:29:30,020 --> 00:29:33,273
ในบางที่อาจมีปูอยู่หนาแน่น
ถึงตารางเมตรละสิบๆ ตัว

173
00:29:48,080 --> 00:29:50,832
เจ้านี่คือมาซีคาซอรัส

174
00:29:51,667 --> 00:29:53,919
ตัวเมีย ยาวกว่า 180 เซนติเมตร

175
00:29:54,002 --> 00:29:56,839
และมันก็มีฟันคมกริบราวเข็มเต็มปาก

176
00:29:59,383 --> 00:30:03,679
เหมาะกับการเคี้ยวเหยื่อกินยากที่มีขายุ่บยั่บ

177
00:30:23,073 --> 00:30:28,370
เปลือกปูอาจจะแข็ง แต่ปูก็มีโปรตีนเยอะ

178
00:30:31,748 --> 00:30:34,209
เป็นโอกาสดีเกินจะปล่อยให้หลุดไป

179
00:30:44,845 --> 00:30:46,430
และไม่ใช่โอกาสของมันตัวเดียว

180
00:30:51,852 --> 00:30:53,562
มันมีลูกเล็กๆ สามตัวด้วย

181
00:30:57,024 --> 00:30:59,359
แต่ละตัวสูงแค่ประมาณ 10 เซนติเมตร

182
00:31:03,197 --> 00:31:06,533
และยังไม่พร้อมจะจัดการปูตัวใหญ่

183
00:31:15,167 --> 00:31:18,003
พวกมันยังต้องพึ่งอาหารที่แม่กินเหลือ

184
00:31:23,759 --> 00:31:27,346
แต่เด็กบางตัวก็พัฒนาทักษะการล่าเร็วกว่าตัวอื่น

185
00:31:37,397 --> 00:31:38,565
น่าลองสุดๆ

186
00:31:45,489 --> 00:31:48,242
ถ้าเป็นปูตัวเล็กๆ มันจะสามารถกลืนไปได้ทั้งตัว

187
00:31:54,456 --> 00:32:00,087
แต่แย่หน่อยที่เจ้าปูตัวจิ๋ว
ได้ความไวเร็วจี๋มาชดเชยขนาดตัว

188
00:32:18,105 --> 00:32:21,775
อย่าให้เจ้าตัวเล็กไปเล่นไกลนักจะดีกว่า

189
00:32:45,299 --> 00:32:48,886
บีลซีบูโฟ คางคกปีศาจ

190
00:32:50,721 --> 00:32:54,183
หนึ่งในสัตว์พันธุ์กบ
ตัวใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีในโลก

191
00:33:05,861 --> 00:33:09,323
มันจะไม่ต้องกินอะไรไปอีกทั้งเดือน

192
00:33:19,208 --> 00:33:22,252
สันทรายเหล่านี้อาจเป็นที่หากินอุดมสมบูรณ์

193
00:33:22,336 --> 00:33:25,923
แต่การอาศัยอยู่ที่นี่ก็มีอันตรายเช่นกัน

194
00:33:35,140 --> 00:33:38,477
น้ำจากแม่น้ำเริ่มใกล้ทะเลเข้าไปทุกที

195
00:33:42,022 --> 00:33:45,859
ตอนนี้ถ้าใครจะมาชิม
คงเริ่มได้รสเกลือปะแล่มๆ แล้ว

196
00:33:53,700 --> 00:33:54,868
ยามน้ำขึ้น

197
00:33:54,952 --> 00:33:59,289
จะมีแขกจากทะเลเข้ามาสำรวจทางน้ำเหล่านี้

198
00:34:35,909 --> 00:34:37,661
อีลาสโมซอร์

199
00:34:39,830 --> 00:34:43,333
ที่จริงพวกมันเป็นสัตว์เลื้อยคลานทะเล

200
00:34:45,793 --> 00:34:50,215
แต่บางตัวก็แวะเข้ามาแถวปากน้ำ
เพื่อจะสำรวจทางน้ำกร่อย

201
00:35:29,296 --> 00:35:32,007
ตรงนี้ สารแขวนลอยเป็นล้านๆ ตันในแม่น้ำ

202
00:35:32,090 --> 00:35:35,636
จะถูกซัดมาลงทะเล

203
00:35:41,391 --> 00:35:45,604
ต้องใช้เวลาสักระยะกว่าน้ำจากแม่น้ำ
จะผสมเข้ากับน้ำจากมหาสมุทร

204
00:35:45,687 --> 00:35:48,607
และน้ำจากสองแหล่งจะไหลคู่ขนานกันไปพักใหญ่

205
00:35:51,485 --> 00:35:52,486
ถึงอย่างนั้น

206
00:35:52,569 --> 00:35:57,533
จะมีฝูงปลามากมายพากันมา
กินสารอาหารที่ได้จากแหล่งน้ำตรงนี้

207
00:36:01,662 --> 00:36:06,625
ความขุ่นจากสารแขวนลอย
ช่วยทำให้มองไม่เห็นปลาหากมองจากระยะไกล

208
00:36:09,670 --> 00:36:14,550
แต่เหล่าอีลาสโมซอร์ไม่เคยลังเล
ที่จะว่ายเข้ามาในเขตน้ำขุ่นคลั่ก

209
00:36:14,633 --> 00:36:16,218
เพื่อมาล่าเหยื่อ

210
00:36:35,779 --> 00:36:37,990
ปลาไม่มีทางหนีไปไหนพ้น…

211
00:36:45,706 --> 00:36:47,791
ต่อให้โผเหนือน้ำก็ไม่รอด

212
00:37:07,936 --> 00:37:12,441
อีลาสโมซอร์เหล่านี้
คอยรับของขวัญที่แม่น้ำมอบให้เป็นครั้งสุดท้าย

213
00:37:12,524 --> 00:37:19,198
ก่อนที่ร่องรอยน้ำจืดจะจางหาย
ผสมไปในมหาสมุทรแห่งโลกดึกดำบรรพ์

214
00:37:31,543 --> 00:37:33,587
ตอนหน้า ในรายการ Prehistoric Planet

215
00:37:33,670 --> 00:37:38,008
ความผูกพันระหว่างแม่กับลูก
ต้องถูกทดสอบถึงขีดสุด

216
00:37:38,091 --> 00:37:40,093
เมื่อพวกมันต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด

217
00:37:40,802 --> 00:37:44,932
ศัตรูคู่อาฆาตต้องสู้กันเอง
และสู้กับพายุหิมะโหมกระหน่ำ

218
00:37:46,141 --> 00:37:49,978
และไดโนเสาร์มีขน
ครองโลกน้ำแข็งเย็นยะเยือก

219
00:37:50,646 --> 00:37:53,649
หากสนใจหลักวิทยาศาสตร์
เบื้องหลังเรื่องราวเหล่านี้

220
00:37:53,732 --> 00:37:58,070
เชิญอ่านข้อมูลต่อได้เลยใน
เว็บเพจของรายการ Prehistoric Planet

221
00:39:26,283 --> 00:39:28,285
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์