1
00:00:11,678 --> 00:00:15,182
(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

2
00:00:16,517 --> 00:00:21,563
แน่นอนว่าหนึ่งในสัตว์มหัศจรรย์ที่สุด
ซึ่งเคยเดินบนผืนโลก

3
00:00:22,105 --> 00:00:26,318
และหนึ่งในตัวที่โด่งดังที่สุดคือ
ไดโนเสาร์พันธุ์หนึ่ง

4
00:00:27,361 --> 00:00:29,613
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์

5
00:00:30,656 --> 00:00:35,202
สัตว์ซึ่งจุดประกายจินตนาการให้เราทุกคน

6
00:00:35,285 --> 00:00:38,247
มันเป็นสัตว์แบบไหนกัน

7
00:00:38,330 --> 00:00:41,542
หน้าตาของมันเป็นอย่างไร มันใช้ชีวิตอย่างไร

8
00:00:41,625 --> 00:00:45,587
ตอนนี้ งานวิจัยค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์
สามารถตอบคำถามนั้นได้แล้ว

9
00:00:45,671 --> 00:00:47,923
และไม่เพียงแต่ตอบคำถามเรื่องที. เร็กซ์

10
00:00:48,006 --> 00:00:51,343
แต่รวมไปถึงสัตว์สายพันธุ์อื่นๆ
ซึ่งอยู่ร่วมโลกในยุคเดียวกับมัน

11
00:00:51,426 --> 00:00:58,016
และเทคโนโลยีในการสร้างภาพล้ำสมัย
ช่วยให้เราคืนชีวิตให้ทุกสิ่งได้

12
00:01:01,436 --> 00:01:05,440
ดาวโลกของเรา เมื่อ 66 ล้านปีก่อน

13
00:01:13,949 --> 00:01:17,494
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยยักษ์บินได้

14
00:01:20,038 --> 00:01:24,084
ในทะเลก็มีสัตว์เลื้อยคลานมหึมา
คอยลาดตระเวนห้วงทะเลลึก

15
00:01:26,128 --> 00:01:29,256
บนแผ่นดิน ไดโนเสาร์ทุกสายพันธุ์

16
00:01:30,465 --> 00:01:33,218
ต่างกำลังดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด

17
00:01:39,391 --> 00:01:45,689
ตอนนี้เรามีความรู้เพิ่มขึ้นมาก
เกี่ยวกับโลกซึ่งครองโดยไดโนเสาร์

18
00:01:49,651 --> 00:01:52,196
และนี่คือเรื่องราวเหล่านั้น

19
00:02:05,167 --> 00:02:10,631
(ป่า)

20
00:02:14,468 --> 00:02:20,224
ป่าในอเมริกาใต้
มีต้นไม้ที่สูงที่สุดในโลกอยู่ส่วนหนึ่ง

21
00:02:24,603 --> 00:02:28,023
ต้นไม้เหล่านั้นอาจจะสูงได้เกินกว่า 90 เมตร

22
00:02:33,570 --> 00:02:36,573
แต่ที่นี่ก็มีสัตว์ยักษ์อยู่เช่นกัน

23
00:03:01,098 --> 00:03:03,433
ไดโนเสาร์กินพืช

24
00:03:11,108 --> 00:03:13,694
เจ้าพวกนี้ชื่อออสโตรโพไซดอน

25
00:03:14,278 --> 00:03:16,738
แต่ละตัวสูงเกือบ 25 เมตร

26
00:03:27,499 --> 00:03:30,043
และเป็นสัตว์ที่กินเก่งอย่างมโหฬาร

27
00:03:32,838 --> 00:03:36,758
ฟันของมันไม่ได้มีไว้เคี้ยว

28
00:03:37,342 --> 00:03:39,011
แต่มีไว้ตัดใบไม้

29
00:03:44,349 --> 00:03:50,522
ฝูงแบบนี้อาจกินต้นไม้ใบหญ้าได้ถึง
วันละสิบตัน

30
00:03:55,402 --> 00:04:01,450
พวกมันชอบกินใบไม้อ่อนที่
งอกอยู่ตามปลายกิ่งหรือยอดไม้

31
00:04:03,035 --> 00:04:06,872
แต่ถ้าเจอต้นไหนที่สูงกว่าตัวพวกมัน

32
00:04:06,955 --> 00:04:08,498
มันก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

33
00:04:21,386 --> 00:04:25,933
มันจะใช้น้ำหนักของตัว
พร้อมกับกระดูกหน้าอกหนากว่า 20 เซนติเมตร

34
00:04:26,016 --> 00:04:29,144
ผลักต้นไม้ให้ล้มง่ายๆ เสียอย่างนั้น

35
00:05:03,095 --> 00:05:04,263
สำเร็จ

36
00:05:07,432 --> 00:05:10,477
แต่ชีวิตในป่าก็เป็นชีวิตที่ต้องสู้อยู่เสมอ

37
00:05:12,271 --> 00:05:15,399
โดยเฉพาะเมื่อมีการเปิดพื้นที่ใหม่แบบนี้

38
00:05:33,333 --> 00:05:36,211
พืชพันธุ์ต่างแข่งกันงอกหาแสง…

39
00:05:38,255 --> 00:05:42,467
และใช้ทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะ

40
00:05:51,852 --> 00:05:55,063
ช่องว่างในผืนป่าถูกเติมเต็มอย่างรวดเร็ว

41
00:06:01,153 --> 00:06:05,782
พื้นที่บนบกมากกว่าสามในสี่
ถูกปกคลุมด้วยต้นไม้ใบหญ้า

42
00:06:09,870 --> 00:06:13,832
โลกดึกดำบรรพ์เป็นโลกที่เขียวชอุ่ม

43
00:06:18,086 --> 00:06:21,882
ไดโนเสาร์หลายสปีชีส์ใช้ชีวิตอยู่ในป่า

44
00:06:25,052 --> 00:06:29,890
ไตรเซราทอปส์
หนึ่งในพันธุ์ใหญ่ที่สุดในอเมริกาเหนือ

45
00:06:35,646 --> 00:06:38,065
ขนาดของมันอาจจะยาวได้ถึงแปดเมตร

46
00:06:43,111 --> 00:06:47,866
กระบังขนาดใหญ่บนหัว
มีไว้ป้องกันตัวเองเวลาต่อสู้

47
00:06:52,246 --> 00:06:54,665
แต่พืชก็มีเกราะป้องกันตัวเหมือนกัน

48
00:07:00,337 --> 00:07:02,005
สารพิษ

49
00:07:09,721 --> 00:07:12,724
สารเหล่านั้นอันตรายเป็นพิเศษต่อไดโนเสาร์เด็ก

50
00:07:15,936 --> 00:07:20,774
เจ้าลูกไตรเซราทอปส์ตัวนี้
เพิ่งมีขนาดหนึ่งใน 50 เท่าของแม่

51
00:07:23,861 --> 00:07:28,198
และพิษจากพืชนั้นอาจทำให้มันป่วยหนักได้

52
00:07:38,959 --> 00:07:43,088
แต่ไตรเซราทอปส์มีวิธีจัดการพิษพวกนี้

53
00:07:44,965 --> 00:07:47,092
มันมียาถอนพิษ

54
00:07:54,057 --> 00:07:59,104
แหล่งยาถอนพิษแหล่งหนึ่งอยู่ในถ้ำ
ซึ่งพวกมันไปเยือนบ่อยๆ

55
00:08:14,786 --> 00:08:19,124
แต่เจ้าวัยใสตัวนี้ไม่เคยมาที่นี่

56
00:08:41,897 --> 00:08:44,232
พวกมันต้องค่อยๆ ลัดเลาะเข้าไปตามทางในถ้ำ

57
00:08:44,316 --> 00:08:49,363
ซึ่งถูกกัดเซาะโดยแม่น้ำใต้ดิน
ผ่านเวลาหลายพันปี

58
00:09:09,800 --> 00:09:13,178
ตอนนี้มันเข้ามาลึกถึงจุดที่ไม่มีแสงสว่างแล้ว

59
00:09:15,806 --> 00:09:17,641
มันมองอะไรไม่เห็นเลย

60
00:09:23,146 --> 00:09:25,983
เจ้าตัวน้อยต้องพยายามอยู่ใกล้ๆ ผู้ใหญ่

61
00:09:34,741 --> 00:09:36,243
แต่อย่าใกล้เกิน

62
00:09:56,889 --> 00:10:01,101
ทีนี้ ถ้าเลี้ยวผิดแม้แต่จุดเดียวก็อาจเป็นหายนะได้

63
00:10:40,432 --> 00:10:44,394
ในที่สุดทั้งฝูงก็มาถึงจุดที่ตั้งใจไว้

64
00:10:54,821 --> 00:10:59,535
นี่คือยาถอนพิษ ดินชนิดพิเศษ

65
00:11:02,621 --> 00:11:07,751
เขาเรียกกันว่าดินโป่ง
และเจ้าฝูงนี้จะมาตรงนี้เป็นประจำ

66
00:11:28,188 --> 00:11:30,190
แต่มีใครสักคนหายไป

67
00:11:36,613 --> 00:11:38,240
ลูกไปอยู่ที่ไหน

68
00:12:06,351 --> 00:12:08,729
โชคยังเข้าข้างเจ้าตัวน้อยตัวนี้

69
00:12:24,786 --> 00:12:27,331
เมื่อกินดินเข้าไปเคลือบกระเพาะ

70
00:12:27,414 --> 00:12:32,503
เขาก็จะได้มีภูมิคุ้มกันพิษจากใบไม้ที่กินเข้าไป

71
00:12:37,508 --> 00:12:42,054
อีกเดี๋ยว ทุกตัวจะมุ่งหน้ากลับออกจากถ้ำ
ไปสู่ป่าและแสงสว่างจากดวงอาทิตย์

72
00:12:47,309 --> 00:12:50,354
อันที่จริง แสงสว่างจากดวงอาทิตย์

73
00:12:50,437 --> 00:12:53,524
แทบจะส่องมาไม่ถึงพื้นป่าทึบเหล่านี้เลย

74
00:12:55,567 --> 00:12:56,693
ในป่าพาทาโกเนีย

75
00:12:56,777 --> 00:13:01,156
พืชพันธุ์ที่ขึ้นกันหนาแน่น
เบียดจนแทบไม่มีที่ว่างนับได้หลายร้อยกิโลเมตร

76
00:13:04,701 --> 00:13:09,414
แต่นานๆ ทีจะเจอช่องว่างปริศนาเช่นช่องนี้

77
00:13:28,475 --> 00:13:35,107
นั่นเป็นผลงานของเจ้าคาร์โนทอรัส
หนักสองตัน สูง 3.65 เมตร ตัวผู้

78
00:13:39,862 --> 00:13:43,574
มันเก็บกวาดพื้นที่ส่วนนี้อยู่นานมาก

79
00:13:46,285 --> 00:13:50,372
และยังต้องใส่ใจอยู่เสมอ
หากจะยังรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยไว้

80
00:13:58,005 --> 00:14:01,884
นี่คือเวทีซึ่งทำไว้อวดตัวเมีย

81
00:14:05,220 --> 00:14:08,807
ทุกอย่างพร้อมแล้ว และมันก็ประกาศให้โลกรู้

82
00:14:22,321 --> 00:14:24,156
เสียงเพรียกหาคู่ของมันมีความถี่ต่ำ

83
00:14:24,239 --> 00:14:27,284
นั่นทำให้เสียงดังได้ไกลในป่าดงทึบแบบนี้

84
00:14:27,367 --> 00:14:29,494
มากกว่าเสียงร้องแหลมสูง

85
00:14:53,143 --> 00:14:56,230
ในที่สุดก็มีตัวเมียมาหนึ่งตัว

86
00:15:04,196 --> 00:15:07,824
ตัวเมียซึ่งขนาดใหญ่กว่าตัวผู้
และแข็งแกร่งกว่าด้วย

87
00:15:22,214 --> 00:15:25,509
ตอนนี้ ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน
มันต้องเอาชนะใจนางให้ได้

88
00:15:30,305 --> 00:15:33,016
และอาจจะมีโอกาสแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว

89
00:15:36,645 --> 00:15:38,689
นางจับตาดูอยู่อย่างพินิจพิจารณา

90
00:15:42,901 --> 00:15:44,778
ถ้าอยากเอาชนะใจสาว

91
00:15:45,529 --> 00:15:49,032
มันต้องใช้ท่วงท่าซึ่งประหลาดมหัศจรรย์ที่สุด

92
00:15:59,710 --> 00:16:03,881
มันไม่ได้มีเขายิ่งใหญ่
หรือหางโตพิเศษกว่าใคร

93
00:16:06,216 --> 00:16:11,263
แต่ว่ามีแขนจิ๋วๆ ที่ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์

94
00:16:15,434 --> 00:16:18,812
แล้วแขนแต่ละข้างก็มีข้อต่อแบบเบ้าที่ฐาน

95
00:16:18,896 --> 00:16:22,566
ซึ่งทำให้สามารถขยับแขนแต่ละข้างได้อิสระ

96
00:16:51,595 --> 00:16:52,721
วันนี้ชวด

97
00:17:00,020 --> 00:17:03,398
จะทำอีท่าไหนให้เลิศกว่านี้ได้อีก

98
00:17:08,694 --> 00:17:12,366
แต่ตอนนี้ก็กลับไปเก็บขยะต่อก่อน

99
00:17:20,582 --> 00:17:23,001
ที่นี่คือเอเชียตะวันออก

100
00:17:27,422 --> 00:17:31,677
ในป่าบนเทือกเขาเหล่านี้
ฤดูใบไม้ร่วงจะมาเร็วกว่าที่อื่น

101
00:17:37,516 --> 00:17:40,853
นี่เป็นจังหวะที่ต้นไม้ส่วนใหญ่ออกผลกัน

102
00:17:44,857 --> 00:17:49,987
และผลซึ่งล้ำค่าที่สุดชนิดหนึ่ง
คือเมล็ดของต้นแปะก๊วย

103
00:17:56,952 --> 00:18:01,498
เหมือนเป็นขุมทรัพย์ของไดโนเสาร์
พันธุ์ที่ชื่อโครีโธแรปเตอร์

104
00:18:06,211 --> 00:18:09,256
ถึงพวกมันจะมีขนแต่ก็บินไม่ได้

105
00:18:13,552 --> 00:18:17,389
โครีโธแรปเตอร์กลุ่มนี้เจอ
หย่อมที่มีผลแปะก๊วยตกลงมาเยอะมาก

106
00:18:18,974 --> 00:18:22,978
แต่การมารวมตัวกันแบบนี้
มักจะเรียกความสนใจแบบที่มันไม่ต้องการ

107
00:18:28,358 --> 00:18:33,447
เฉียนโจวซอรัส
นักล่าตัวเอ้ที่สุดของป่าทวีปเอเชีย

108
00:18:40,829 --> 00:18:43,832
ตัวนี้เป็นตัวเมีย ลำตัวยาวถึงเก้าเมตรกว่า

109
00:18:48,587 --> 00:18:53,091
ถ้ามันอยากจะจับโครีโธแรปเตอร์ให้ได้
จะต้องเข้าไปใกล้กว่านี้

110
00:19:01,183 --> 00:19:03,143
แถวนี้ไม่ค่อยมีที่กำบังเท่าไหร่

111
00:19:08,232 --> 00:19:12,361
แต่เหยื่อของมันก็ยังไม่ทันสังเกตอยู่ดี

112
00:20:02,494 --> 00:20:04,037
พลาดเสียแล้ว

113
00:20:04,121 --> 00:20:05,873
แต่การล่าส่วนใหญ่

114
00:20:05,956 --> 00:20:10,252
ในประวัติศาสตร์ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด
ล้มเหลวมากกว่าที่จะสำเร็จ

115
00:20:18,343 --> 00:20:20,596
ยิ่งฤดูกาลนำมาซึ่งลมพัดแรง

116
00:20:20,679 --> 00:20:25,726
ต้นไม้ส่วนใหญ่ในป่าโปร่งแห่งนี้จะเริ่มผลัดใบ

117
00:20:29,688 --> 00:20:32,274
ฤดูหนาวจะเป็นช่วงเวลาลำบาก

118
00:20:38,155 --> 00:20:43,160
ถึงอย่างนั้น พายุก็ช่วยเปิดโอกาสเล็กๆ ให้นักล่า

119
00:20:45,746 --> 00:20:47,247
มันกำลังจะลองใหม่

120
00:20:51,710 --> 00:20:57,341
อากาศครึ้มช่วยให้มันแฝงตัวได้เนียนยิ่งขึ้น
และเสียงลมพัดแรงก็ช่วยดึงความสนใจได้ดี

121
00:21:48,642 --> 00:21:50,811
รางวัลใหญ่ขนาด 36 กิโลกรัม

122
00:21:53,981 --> 00:21:57,985
รางวัลที่ยิ่งมีค่า
เมื่อฤดูหนาวใกล้เข้ามาทุกที

123
00:22:06,618 --> 00:22:08,662
ในป่าที่อเมริกาเหนือ

124
00:22:09,246 --> 00:22:14,626
พวกที่อาศัยอยู่ในป่า
จะต้องเจอกับภัยประจำปีเพิ่มจากที่อื่น

125
00:22:24,928 --> 00:22:28,974
ไฟป่าที่เกิดจากฟ้าผ่า

126
00:22:38,150 --> 00:22:43,363
ยิ่งไฟป่ากินวงกว้าง อุณหภูมิยิ่งพุ่งสูง
เกินกว่า 1,000 องศาเซลเซียส

127
00:22:57,628 --> 00:23:01,048
เปลวไฟลุกโชนเสียดฟ้าสูงขึ้นไปเป็นร้อยเมตร

128
00:23:16,146 --> 00:23:17,814
สัตว์ส่วนใหญ่จะหนีจากไฟ

129
00:23:19,942 --> 00:23:24,154
แต่เจ้าเอ็นมอนโทซอรัสตัวเมียนี้
มีครอบครัวที่ต้องดูแล

130
00:23:26,573 --> 00:23:28,242
มันไม่ได้ทิ้งลูก

131
00:23:30,327 --> 00:23:35,791
ทีนี้พวกมันจะต้องหาทางหลบไฟให้ได้
จนกว่ามันจะดับไปเอง

132
00:23:47,302 --> 00:23:50,264
ภาพนี้อาจดูเหมือนหายนะ

133
00:23:57,312 --> 00:24:01,316
แต่น่าทึ่งมากที่พืชบางชนิดจะต้องถูกเผา

134
00:24:01,400 --> 00:24:04,027
จึงจะครบรอบวงจรชีวิตได้

135
00:24:08,240 --> 00:24:12,911
ลูกสนโบราณจำเป็นต้อง
ถูกเผาด้วยความร้อนแรงกล้า

136
00:24:15,372 --> 00:24:17,249
จึงจะเปิดและปล่อยเมล็ดออกมา

137
00:24:28,260 --> 00:24:31,597
และหลังจากไฟดับไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง

138
00:24:33,348 --> 00:24:36,101
สัตว์ต่างๆ ก็เริ่มกลับมา

139
00:24:39,980 --> 00:24:42,316
แมลงวงศ์ด้วงจะกลับมาเป็นกลุ่มแรกๆ

140
00:24:45,736 --> 00:24:47,696
มันจะเริ่มวางไข่ทันที

141
00:24:49,156 --> 00:24:52,618
เมื่อไข่ฟักเป็นตัว
หนอนด้วงจะเป็นกลุ่มแรกที่ได้อิ่มหนำ

142
00:24:52,701 --> 00:24:56,121
กับท่อนไม้ตายซากซึ่งเกลื่อนกลาดแทบไม่จำกัด

143
00:25:06,757 --> 00:25:10,260
เจ้าอาโทรซิแรปเตอร์ก็เป็นนักฉวยโอกาส

144
00:25:18,227 --> 00:25:21,939
รีบกลับเข้าพื้นที่ตอนที่ยังมีอาหารให้กิน

145
00:25:27,152 --> 00:25:29,530
และยังหาประโยชน์อย่างอื่น
จากสถานการณ์นี้ได้อีก

146
00:25:40,332 --> 00:25:42,960
ควันไฟฆ่าแมลงได้

147
00:25:47,214 --> 00:25:51,218
ดังนั้นจึงช่วยให้เจ้าตัวนี้
กำจัดปรสิตที่เกาะตามร่างกายได้

148
00:25:57,224 --> 00:25:59,351
แต่ก็ต้องระวังเหมือนกัน

149
00:26:15,450 --> 00:26:18,537
แองไคโลซอร์ขนาดสองตัน

150
00:26:23,083 --> 00:26:26,920
มันก็กำลังมองหาอาหารที่น่ากิน
หลังจากทั้งป่าถูกย่าง

151
00:26:36,096 --> 00:26:37,181
ถ่านไม้

152
00:26:39,766 --> 00:26:45,230
มันจะเข้าไปผสมกับพิษจากพืชหลายชนิดในท้อง
และแก้พิษเหล่านั้นได้

153
00:26:57,242 --> 00:27:01,246
เจ้าเอ็ดมอนโทซอรัสตัวเมียนั้น
กำลังจะออกจากป่าแล้ว

154
00:27:08,337 --> 00:27:12,716
ทั้งที่ไม่น่าเป็นไปได้
แต่มันก็พาลูกทั้งสองตัวหลบไฟได้อย่างปลอดภัย

155
00:27:27,189 --> 00:27:32,486
พวกมันต้องหาป่าเขียวแห่งใหม่ไว้หากิน
จนกว่าพืชในป่านี้จะฟื้นตัวกลับมา

156
00:27:42,329 --> 00:27:46,750
แม้ไฟป่าจะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก
ต้นไม้ก็ไม่ได้อยู่ยืนยงไปตลอดกาล

157
00:27:47,292 --> 00:27:52,422
เมื่อต้นไม้ตาย มันจะกลายเป็นอาหาร
ของสิ่งมีชีวิตอีกรูปแบบโดยสิ้นเชิง

158
00:27:57,636 --> 00:28:02,057
ในยามกลางคืน
สิ่งมีชีวิตบางชนิดก็โดดเด่นจนไม่น่าเชื่อ

159
00:28:05,936 --> 00:28:08,313
ที่พื้นป่านั้น…

160
00:28:11,525 --> 00:28:13,527
เห็ดรางอกขึ้นมา…

161
00:28:15,487 --> 00:28:17,739
และเริ่มเรืองแสง

162
00:28:25,831 --> 00:28:30,919
พวกมันสร้างแสงขึ้นมาจาก
ปฏิกิริยาเคมีที่อยู่ในเนื้อเยื่อตัวเอง

163
00:28:35,048 --> 00:28:37,968
แต่สาเหตุที่มันเรืองแสงนั้นยังเป็นปริศนา

164
00:28:41,597 --> 00:28:44,266
อาจเป็นเพราะแสงจะล่อให้แมลงบินเข้ามา

165
00:28:44,349 --> 00:28:47,728
แล้วจะช่วยกระจายสปอร์ของเห็ดราเหล่านั้นได้

166
00:28:56,236 --> 00:28:58,322
ที่เอเชียกลางแห่งนี้

167
00:28:58,405 --> 00:29:03,076
ป่าในยามค่ำคืนเต็มไปด้วยเสียงประหลาด

168
00:29:09,791 --> 00:29:12,753
ซอโรพอดยักษ์กำลังหลับสนิท

169
00:29:19,259 --> 00:29:22,054
พวกมันมีถุงลมอยู่ในหัวและลำคอ

170
00:29:22,137 --> 00:29:26,350
ซึ่งช่วยลดน้ำหนักตัว
แต่ก็ส่งผลขยายเสียงกรนของมันจนดังลั่นป่า

171
00:29:30,979 --> 00:29:33,398
แต่ใช่ว่าทุกอย่างจะหลับใหล

172
00:29:37,569 --> 00:29:42,783
ถ้าเป็นสัตว์เล็ก การออกมาหากินในความมืด
ก็ปลอดภัยกว่ายามกลางวัน

173
00:29:45,661 --> 00:29:50,791
เจ้าเธริซีโนซอรัสเหล่านี้
เพิ่งฟักจากไข่มาเมื่อหกเดือนก่อน

174
00:29:55,879 --> 00:30:00,634
ความยาวไม่ถึง 90 เซนติเมตร
พวกมันเพิ่งโตได้หนึ่งในสิบของขนาดเต็มวัย

175
00:30:03,387 --> 00:30:08,892
กรงเล็บของมันอาจดูเหมือนกริช
แต่ตอนนี้ใช้เป็นแค่ส้อมจิ้มผักเข้าปากมากกว่า

176
00:30:12,521 --> 00:30:15,315
เพราะเจ้าพวกนี้ก็เป็นตัวกินพืช

177
00:30:18,151 --> 00:30:23,907
แต่ป่าแห่งนี้ก็มีอาหารทุกรูปแบบ
ถ้ารู้ว่าจะมองหาตรงไหน

178
00:30:26,076 --> 00:30:27,077
น้ำผึ้ง

179
00:30:29,371 --> 00:30:33,125
มันหยดลงมาจากรังผึ้งบนกิ่งไม้

180
00:30:36,837 --> 00:30:41,091
ผึ้งมักจะทำรังในที่สูง
ให้พวกสัตว์เดินเท้าเอื้อมไม่ถึง

181
00:30:42,801 --> 00:30:45,262
แต่รังนี้อยู่ต่ำกว่ารังผึ้งส่วนใหญ่

182
00:30:47,764 --> 00:30:49,766
และมันก็เป็นโอกาสดีเกินห้ามใจ

183
00:31:08,410 --> 00:31:13,790
สิ่งที่ทำให้มันแตกต่างจากไดโนเสาร์ส่วนใหญ่
คือเธริซีโนซอรัสเด็กๆ จะปีนต้นไม้ได้

184
00:31:19,004 --> 00:31:21,798
ถึงพวกมันจะไม่ได้เชี่ยวชาญนักก็ตาม

185
00:31:55,791 --> 00:32:01,839
ผึ้งที่กำลังโมโหจะเล่นเวฟในรัง
เพื่อเตือนให้ผู้บุกรุกถอยไปให้ห่าง…

186
00:32:08,387 --> 00:32:10,222
ไม่อย่างนั้นจะต้องเจอดี

187
00:32:39,543 --> 00:32:42,254
เธริซีโนซอรัสเต็มวัย

188
00:32:47,634 --> 00:32:53,098
ตัวใหญ่มาก สูงเกือบสิบเมตรและหนักห้าตัน

189
00:33:13,118 --> 00:33:16,496
ไม่ว่าฝูงผึ้งจะทำอะไร
ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเจ้าตัวนี้ได้

190
00:33:35,015 --> 00:33:37,476
ในที่สุดก็ได้กินของดี

191
00:33:39,478 --> 00:33:42,564
และโดนต่อยเพิ่มอีกเล็กน้อย

192
00:33:57,871 --> 00:34:03,126
ต่อให้เป็นกลางวัน
ใต้ร่มไม้ในป่าทึบก็ยังเป็นที่มืด

193
00:34:03,210 --> 00:34:05,546
เช่นป่าแห่งนี้ในยุโรป

194
00:34:09,174 --> 00:34:12,844
ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดไหนก็ยากที่จะแยกออกได้

195
00:34:18,934 --> 00:34:20,811
แต่มันก็ยังแฝงตัวอยู่ทุกที่

196
00:34:26,233 --> 00:34:29,485
เทลมาโทซอรัสแทบไม่เคยโผล่ออกจากที่ซ่อน

197
00:34:39,413 --> 00:34:42,123
และอีกตัวที่ซุ่มเก่งไม่แพ้กัน…

198
00:34:46,043 --> 00:34:47,420
ซัลม็อกซีส

199
00:34:49,965 --> 00:34:53,302
พันธุ์สุดท้าย
จากสายเลือดไดโนเสาร์เก่าแก่โบราณมาก

200
00:34:56,929 --> 00:35:00,809
ป่าแห่งนี้เป็นหนึ่งใน
ป้อมปราการที่เหลืออยู่ของพวกมัน

201
00:35:04,771 --> 00:35:10,944
ด้วยความสูงแค่ 18 เซนติเมตร
ลูกซัลม็อกซีสเป็นแค่ของว่างของพวกนักล่า

202
00:35:11,695 --> 00:35:14,740
แต่ต่อให้เป็นแค่ของว่างก็ยังคุ้มที่จะกิน

203
00:35:16,533 --> 00:35:18,327
พวกมันจึงต้องระวังตัวแจ

204
00:35:48,524 --> 00:35:52,694
แฮทเซกอเทอริกซ์สูงสี่เมตรครึ่ง

205
00:36:03,247 --> 00:36:07,918
อันที่จริง เจ้าตัวนี้เป็นเทอโรซอร์
สัตว์เลื้อยคลานที่มีปีก

206
00:36:08,001 --> 00:36:12,965
ปีกซึ่งเมื่อมันเดินอยู่ในหมู่ไม้ตรงนี้
มันจะต้องพับไว้แนบตัว

207
00:36:25,227 --> 00:36:30,858
ป่าซึ่งอุดมไปด้วยสัตว์เล็กๆ แห่งนี้
เป็นหนึ่งในพื้นที่หากินประจำของมัน

208
00:36:38,991 --> 00:36:42,035
ป่าตั้งอยู่ที่ชายฝั่งใต้สุดของยุโรป

209
00:37:09,521 --> 00:37:12,691
นี่คือสัตว์บินได้ที่น้ำหนักตัวมากที่สุดในโลก

210
00:37:12,774 --> 00:37:17,738
และในป่านี้ไม่มีจุดอื่นแล้ว
ที่มันจะสามารถกางปีกยักษ์

211
00:37:17,821 --> 00:37:20,199
ซึ่งวัดแล้วกว้างถึงเกือบสิบเมตร

212
00:37:29,583 --> 00:37:34,296
ผู้อาศัยถาวรส่วนใหญ่ในป่านี้
มักจะมาที่ชายหาดกันเสมอ…

213
00:37:37,841 --> 00:37:40,928
เพราะพืชที่นี่จะมีละอองน้ำทะเลเคลือบใบ

214
00:37:41,762 --> 00:37:44,681
ทำให้เป็นแหล่งเกลือชั้นดี

215
00:38:10,707 --> 00:38:15,754
ที่นี่ เหล่าซอโรพอดจะออกมาพบปะ
และเชื่อมสัมพันธ์ครอบครัวอีกครั้ง…

216
00:38:18,632 --> 00:38:20,634
พร้อมสร้างสัมพันธ์ครั้งใหม่

217
00:38:34,565 --> 00:38:38,485
แต่สำหรับเจ้าแฮทเซกอเทอริกซ์
หาดแห่งนี้เป็นลานขึ้นบิน

218
00:38:54,001 --> 00:38:57,754
ทีนี้ ปีกของมันจะพาบินไปยังป่าอีกแห่ง

219
00:38:57,838 --> 00:39:02,509
ซึ่งสิ่งมีชีวิตล้วนแพร่ขยายพันธุ์
อย่างหลากหลายและอุดมสมบูรณ์

220
00:39:02,593 --> 00:39:07,181
ยิ่งกว่าที่ใดๆ ในโลกดึกดำบรรพ์ของเรา

221
00:39:22,112 --> 00:39:25,115
หากสนใจหลักวิทยาศาสตร์
เบื้องหลังเรื่องราวเหล่านี้

222
00:39:25,199 --> 00:39:29,995
เชิญอ่านข้อมูลต่อได้เลยใน
เว็บเพจของรายการ Prehistoric Planet

223
00:40:57,624 --> 00:40:59,626
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์