1 00:00:23,875 --> 00:00:26,041 - หนุ่มน้อย - ขอบคุณครับ 2 00:00:27,750 --> 00:00:30,000 อยากเซ็นสมุดบันทึกความทรงจำไหม 3 00:00:30,708 --> 00:00:31,541 ผมจะเซ็นครับ 4 00:00:37,000 --> 00:00:39,041 (จอร์จ มาซูไม) 5 00:01:02,958 --> 00:01:07,041 สลิมยืนยันมาตลอดการจำคุกอันยาวนาน 6 00:01:07,125 --> 00:01:10,708 ว่าเขาบริสุทธิ์ในคดีที่เขาถูกตัดสินว่ามีความผิด 7 00:01:10,791 --> 00:01:14,208 แต่เขาก็ยังเชื่อด้วยว่าเขาสมควรได้รับโทษ 8 00:01:14,291 --> 00:01:18,250 จากการกระทำผิดในอดีตที่ไม่ได้รับโทษ 9 00:01:19,041 --> 00:01:22,083 "จงจำคุกก่อนที่คุกจะจองจำคุณ" 10 00:01:22,750 --> 00:01:25,000 คือคำจารึกบนหลุมศพที่เขาเลือกเอง 11 00:01:26,083 --> 00:01:30,083 ซึ่งผมคิดว่าเขาหมายความว่า ไม่มีพวกเราคนไหนหรอกที่จะใช้ชีวิต 12 00:01:30,166 --> 00:01:34,500 โดยไม่ทำอะไรที่ตัวเองมีเหตุผลให้ละอายใจ 13 00:01:35,375 --> 00:01:39,250 แต่ตราบใดที่เรายังมีชีวิต เราก็มีเวลาชดเชย 14 00:01:39,333 --> 00:01:41,333 การกระทำผิดเหล่านี้ 15 00:01:41,416 --> 00:01:44,958 บัดนี้เราจะบรรเลงหนึ่งในเพลงโปรดของสลิม 16 00:01:48,833 --> 00:01:51,375 ถ้าฉันต้องการเธอ 17 00:01:51,458 --> 00:01:54,208 เธอจะมาหาฉันไหม 18 00:01:55,166 --> 00:01:57,500 เธอจะมาหาฉัน 19 00:01:58,166 --> 00:02:00,541 และบรรเทาความเจ็บปวดฉันไหม 20 00:02:02,250 --> 00:02:04,750 เธอจะพลาดพระอาทิตย์ขึ้น 21 00:02:05,333 --> 00:02:08,250 หากเธอหลับตาลงไป 22 00:02:08,916 --> 00:02:13,541 นั่นจะทำให้ฉันหัวใจสลาย 23 00:02:23,500 --> 00:02:26,416 (เด็กชายปะทะจักรวาล) 24 00:02:26,500 --> 00:02:29,541 (ตอนที่ 5: หนีไป) 25 00:02:29,625 --> 00:02:31,416 ("ยังมีชีวิต " กับดอกไม้) 26 00:02:42,791 --> 00:02:43,666 ขอโทษนะครับ 27 00:02:46,125 --> 00:02:49,375 - คุณคือจอร์จ มาซูไม - ใช่ ฉันรู้ แล้วนายเป็นใคร 28 00:02:50,375 --> 00:02:53,791 ผมอีไล เบลล์ สลิมบอกว่าคุณอาจช่วยอะไรผมได้ 29 00:02:54,791 --> 00:02:57,000 สลิมตายไปแล้ว ช่วยนายเรื่องอะไร 30 00:02:57,083 --> 00:02:59,916 ผมอยากส่งพัสดุให้แม่ผมในเรือนจำบ็อกโกโร้ด 31 00:03:00,000 --> 00:03:02,125 โทษที ฉันไม่รู้เรื่องนั้นเลย 32 00:03:02,208 --> 00:03:04,750 ก็แค่ของที่แม่จะต้องใช้ช่วงคริสต์มาสเองครับ 33 00:03:04,833 --> 00:03:07,458 ฉันเป็นพ่อค้าขายผลไม้ ฉันส่งผลไม้ 34 00:03:07,541 --> 00:03:08,708 ผมจ่ายหนักได้นะครับ 35 00:03:08,791 --> 00:03:12,250 ถ้าต้องการของชำอะไรล่ะก็ รู้นะว่าจะเจอฉันได้ที่ไหน 36 00:03:17,000 --> 00:03:18,000 อีไล 37 00:03:18,833 --> 00:03:20,000 อ้าว หวัดดีครับ 38 00:03:20,708 --> 00:03:25,291 ฉันพยายามติดต่อนายอยู่ คิดว่าคงได้เจอนายที่นี่ 39 00:03:25,375 --> 00:03:28,125 นายพูดถูกเรื่องรอยสัก 40 00:03:29,458 --> 00:03:32,250 ฉันรู้ว่าพ่อเลี้ยงนายหายตัวไป ส่วนแม่นายก็ติดคุกอยู่ 41 00:03:33,166 --> 00:03:35,083 ตอนไปที่ออฟฟิศ นายบอกว่ามีเรื่องจะเล่า 42 00:03:36,208 --> 00:03:38,000 เกี่ยวกับพวกผู้ชายที่ทำเรื่องแย่ๆ 43 00:03:38,083 --> 00:03:41,166 ใช่ แต่ผมเปลี่ยนใจแล้ว ประมาณนั้น 44 00:03:42,250 --> 00:03:45,916 ทุกคนบอกว่าผมไม่ควรพูด… เรื่องนั้น 45 00:03:46,000 --> 00:03:50,041 ผมก็เลยจะไม่พูด ในตอนนี้ 46 00:03:50,125 --> 00:03:54,500 โอเค แต่รู้ใช่ไหมว่าถ้าไม่มีใครพูดอะไร คนชั่วก็จะชนะอยู่ร่ำไป 47 00:03:56,416 --> 00:03:58,375 ผมว่ายังไงพวกเขาก็จะชนะอยู่ดี 48 00:03:58,458 --> 00:04:00,000 ไว้คุยกันคราวหน้านะครับ 49 00:04:00,708 --> 00:04:01,541 ก็ได้ 50 00:04:03,041 --> 00:04:05,750 แต่นายโทรหาฉันได้ทุกเมื่อนะ 51 00:04:10,375 --> 00:04:11,875 พวกเขาให้รูปสลิมฉันมา 52 00:04:27,500 --> 00:04:28,333 เฮ้ย 53 00:04:28,416 --> 00:04:30,333 ทิงเกอร์เบลล์ ของพวกนี้อะไรเนี่ย 54 00:04:30,416 --> 00:04:32,375 เอาคืนมานะ ขอร้อง มันสำคัญ 55 00:04:32,458 --> 00:04:34,416 - เออ ส่งมาเลย - อย่ายุ่งนะ 56 00:04:34,500 --> 00:04:35,916 อยากได้เหรอ 57 00:04:36,875 --> 00:04:37,916 - ใจเย็น เพื่อน - เฮ้ย 58 00:04:39,291 --> 00:04:40,708 เอาคืนมานะ เร็วเข้า 59 00:04:43,333 --> 00:04:44,166 ไอ้โง่ 60 00:04:45,750 --> 00:04:46,791 - ไม่! - โหดมาก 61 00:04:47,541 --> 00:04:48,875 - ขอให้สนุกนะ - แล้วเจอกัน 62 00:04:50,916 --> 00:04:51,916 โธ่เอ๊ย 63 00:05:03,375 --> 00:05:05,750 สวัสดีค่ะ เรากำลังรวบรวมเงิน เพื่อโรคกล้ามเนื้อเสื่อม 64 00:05:05,833 --> 00:05:07,083 เธอเป็นโรคนั้นเหรอ 65 00:05:07,166 --> 00:05:10,083 ใช่ค่ะ ถ้าเราหาเงินได้ 70,000 โรงเรียนก็จะทำทางลาดได้ 66 00:05:10,166 --> 00:05:11,458 หนูจะได้ยังไปเรียนได้ 67 00:05:11,541 --> 00:05:14,375 เจ็ดหมื่นเหรอ แม่งเป็นทางลาดที่เยอะสัส 68 00:05:14,458 --> 00:05:17,083 เพราะมีเด็กเยอะสัสที่แม่งเดินไม่ได้น่ะ 69 00:05:19,416 --> 00:05:22,541 - ตอนนี้หาได้เท่าไหร่แล้ว - ประมาณ 2,000 ส่วนใหญ่จากงานโรงเรียน 70 00:05:22,625 --> 00:05:24,625 พูดง่ายๆ ก็คือยังไม่ได้เลย 71 00:05:24,708 --> 00:05:27,416 ถ้าคุณให้เราสิบเหรียญ ก็จะเป็น 2,010 72 00:05:30,041 --> 00:05:31,166 เออ เก่งนะเรา 73 00:05:32,333 --> 00:05:33,958 ไหนๆ นี่ก็เป็นช่วงคริสต์มาส 74 00:05:34,041 --> 00:05:37,500 อ่อ แล้วไม่ต้องแวะบ้านเลขที่ 14 นะ ยัยนั่นขี้ตืดมาก 75 00:05:48,750 --> 00:05:50,375 นายทำแบบนี้ทำไม กัส 76 00:05:51,041 --> 00:05:52,416 เพราะฉันชอบเธอ 77 00:05:52,500 --> 00:05:55,416 มีอะไรสนุกๆ ให้นายทำอีกตั้งเยอะ แทนที่จะทำแบบนี้ 78 00:05:55,500 --> 00:05:57,875 พังป้ายรถเมล์เหมือนเด็กทั่วไปน่ะเหรอ 79 00:05:59,666 --> 00:06:01,791 นายรู้สึกยังไงกับการเปลี่ยนผ้าอ้อมผู้ใหญ่ 80 00:06:01,875 --> 00:06:03,666 เพราะเดี๋ยวมันจะเป็นแบบนั้นนะรู้ไหม 81 00:06:04,166 --> 00:06:05,833 ตั้งตารอเลยละ 82 00:06:06,833 --> 00:06:09,416 แล้วหลังจากนั้น นายก็จะต้องดูฉันตาย 83 00:06:10,333 --> 00:06:13,791 ทุกคนต้องตาย เชลส์ เธอชอบทำอะไรก่อนคนอื่นตลอดแหละ 84 00:06:19,375 --> 00:06:21,750 - นายก็แค่อยากนอนกับฉัน - เปล่านะ 85 00:06:21,833 --> 00:06:23,166 ฉันอยากเปลี่ยนผ้าอ้อมต่างหาก 86 00:06:44,125 --> 00:06:47,208 (จอร์จ มาซูไม พ่อค้าผลไม้) 87 00:06:56,375 --> 00:06:57,208 จอร์จ 88 00:07:03,125 --> 00:07:04,666 นี่เงินที่คุณเคยให้ผมยืม 89 00:07:08,125 --> 00:07:09,000 สำหรับแม่ผม 90 00:07:15,125 --> 00:07:16,208 งั้นก็นี่ 91 00:07:18,291 --> 00:07:19,125 ไปได้แล้ว 92 00:07:38,125 --> 00:07:39,375 ได้เท่าไหร่ 93 00:07:40,041 --> 00:07:41,125 สองสามร้อยครับ 94 00:07:45,666 --> 00:07:47,333 ทำได้ดีนะ เพื่อน 95 00:07:48,708 --> 00:07:50,541 นายไม่คิดว่าฉันจะ… 96 00:07:52,166 --> 00:07:53,166 ล้อเล่นน่ะ 97 00:07:53,666 --> 00:07:56,875 - อย่าลืมทำการบ้านให้ทันเพื่อนล่ะ - ไม่ลืมหรอก 98 00:08:01,875 --> 00:08:04,166 จดหมายอะไรเนี่ย ยังไม่มีของแม่นายเลยเหรอ 99 00:08:04,250 --> 00:08:05,208 ไม่มี 100 00:08:16,916 --> 00:08:20,500 ถ้าฉันทำได้ ฉันก็พาพวกนายไปแล้ว จริงๆ นะ แต่… 101 00:08:21,791 --> 00:08:23,583 มันมีอดีตเยอะเกินไปน่ะ 102 00:08:24,666 --> 00:08:27,666 และเธอก็ยังโทษฉันอยู่ที่นายไม่พูด 103 00:08:27,750 --> 00:08:29,791 - แม่ไม่ได้โทษพ่อ - เธอโทษจริงๆ 104 00:08:30,333 --> 00:08:31,833 บางทีฉันยังโทษตัวเองเลย 105 00:08:34,166 --> 00:08:36,166 เธอคิดว่าฉันทำสมองนายพัง 106 00:08:36,250 --> 00:08:37,125 สมองผมปกติดี 107 00:08:39,083 --> 00:08:41,250 นี่ ฉันรู้ 108 00:08:42,250 --> 00:08:43,458 ฉันรู้ว่ามันปกติ 109 00:08:46,000 --> 00:08:47,416 ฉันก็อยากให้สมองฉันปกติ 110 00:08:49,125 --> 00:08:50,916 เราทุกคนล้วนมีปัญหาของตัวเอง 111 00:08:54,250 --> 00:08:55,083 ใช่ 112 00:09:08,583 --> 00:09:10,958 แฟรงกี้ มีพัสดุส่งถึงเธอ 113 00:09:16,375 --> 00:09:18,125 (ฟรานเซส เบลล์) 114 00:09:36,500 --> 00:09:37,666 (เพลงสำหรับแม่) 115 00:09:57,791 --> 00:10:00,500 หวัดดีครับแม่ พยายามติดต่อแม่มานานมาก 116 00:10:00,583 --> 00:10:03,458 แต่ไม่ ผมว่าจดหมายเราผ่านเข้าไปไม่ได้ 117 00:10:03,541 --> 00:10:05,208 หวังว่าอยู่ในนั้นแม่จะสบายดี 118 00:10:05,291 --> 00:10:07,208 ผมกับกัสอัดเพลงรวมมาให้แม่ 119 00:10:07,291 --> 00:10:09,583 แม่จะได้มีอะไรไว้ฟังช่วงคริสต์มาส 120 00:10:09,666 --> 00:10:12,875 ช่วยเขียนตอบด้วย เราจะได้รู้ว่า แม่ได้รับจดหมายและแม่สบายดี 121 00:11:00,916 --> 00:11:01,750 ทิงก์ 122 00:11:04,208 --> 00:11:05,333 นึกแล้วว่าต้องเป็นนาย 123 00:11:07,000 --> 00:11:07,916 ไง ดาร์เรน 124 00:11:11,750 --> 00:11:14,041 แล้ว… ช่วงนี้ทำอะไรอยู่ 125 00:11:14,625 --> 00:11:16,750 ไม่โทรมา ไม่เขียนหาเลยนะ 126 00:11:16,833 --> 00:11:20,166 ก็เหมือนเดิมแหละ พยายามทำให้พ่อเลิกเหล้าอยู่ 127 00:11:21,583 --> 00:11:23,416 โดนบ็อบบี้ ลินเยตต์แกล้ง 128 00:11:23,958 --> 00:11:26,291 - บ็อบบี้งี่เง่าตลอด - นึกว่าพวกนายเป็นเพื่อนกันซะอีก 129 00:11:26,375 --> 00:11:27,458 เพื่อนก็งี่เง่าได้ 130 00:11:28,166 --> 00:11:29,958 ช่วยบอกเขาว่าอย่ายุ่งกับฉันได้ไหม 131 00:11:30,041 --> 00:11:32,333 ไปบอกเองดิวะ ฉันมีเรื่องสำคัญกว่าต้องทำ 132 00:11:33,666 --> 00:11:35,833 - ได้ข่าวเรื่องแม่ฉันไหม - ไม่ 133 00:11:36,958 --> 00:11:39,750 แม่เส้นเลือดในสมองแตก ตอนนี้แทบเดินไม่ได้เลย 134 00:11:40,250 --> 00:11:41,500 แย่ว่ะ พวก 135 00:11:42,208 --> 00:11:43,666 แม่โมโหมากที่เป็นแบบนี้ 136 00:11:43,750 --> 00:11:47,000 ฉันถึงต้องมารับช่วงต่อ แม่เองก็ไม่ได้แฮปปี้หรอก 137 00:11:50,750 --> 00:11:53,291 แล้วนายมาทำอะไรหลังฟันเวิลด์ 138 00:11:53,875 --> 00:11:57,125 ดัสติน แวงเป็นเจ้าของที่นี่ มันกำลังพยายามใช้อิทธิพล 139 00:11:57,208 --> 00:11:58,708 ยึดธุรกิจค้าส่งของแม่ฉัน 140 00:11:58,791 --> 00:12:00,208 ค้าส่งอะไร 141 00:12:00,291 --> 00:12:02,958 ไม้ประดับในกระถางมั้ง คิดว่าอะไรล่ะวะ 142 00:12:03,791 --> 00:12:06,333 ฉันยังคิดหาวิธีทำให้มันกลัวไม่ออกเลย 143 00:12:06,416 --> 00:12:10,000 - ลองคุยกับเขารึยังล่ะ - เรากำลังพูดถึงคนที่งี่เง่ามากนะ อีไล 144 00:12:11,250 --> 00:12:14,208 ภาษาเดียวที่ไอ้ระยำพวกนี้เข้าใจคือความรุนแรง 145 00:12:15,375 --> 00:12:16,625 รวมถึงบ็อบบี้ ลินเยตต์ด้วย 146 00:12:18,916 --> 00:12:21,458 - นายเคยเจอของที่ไลล์ซ่อนไว้ไหม - ไม่ 147 00:12:22,875 --> 00:12:24,208 มีคนเอาไปแล้ว 148 00:12:27,000 --> 00:12:29,416 ไม่ใช่ฉันนะ ถ้านายคิดแบบนั้นอยู่ 149 00:12:30,125 --> 00:12:32,083 แม่นายเคยบอกไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับไลล์ 150 00:12:32,166 --> 00:12:33,541 แม่จะไปรู้ได้ยังไง 151 00:12:33,625 --> 00:12:36,916 แม่นายเป็นคนนำเข้าหลัก และไอแวน โครลล์ก็เป็นคนคุม 152 00:12:37,000 --> 00:12:39,791 เรื่องที่ฉันได้ยินมา คือเพื่อนของพ่อนายเป็นคนแฉว่ะ 153 00:12:39,875 --> 00:12:42,166 - ไอแวน โครลล์ก็เลยจัดการ - เดี๋ยวนะ เพื่อนคนไหน 154 00:12:42,750 --> 00:12:44,875 ก็คนที่แอบชอบแม่นายไง 155 00:12:46,000 --> 00:12:47,125 ไม่ใช่เท็ดดี้ แคลลัสใช่ไหม 156 00:12:47,958 --> 00:12:50,125 หนูมักจะอยู่ใกล้ชีสที่สุดเสมอ 157 00:12:55,458 --> 00:12:56,958 อีไล เราสายแล้ว 158 00:12:58,375 --> 00:12:59,291 อีไล 159 00:13:12,875 --> 00:13:15,625 - ฉันว่าพวกเขาเริ่มแล้ว - ฉันกำลังไป 160 00:13:26,833 --> 00:13:30,291 กระเป๋านักเรียนสวยดีนะ อีไล แม่ทำให้จากในคุกเหรอ 161 00:13:35,083 --> 00:13:37,125 แจ่มมาก เข้าเป้าเป๊ะ 162 00:13:53,583 --> 00:13:55,791 - เอาจริงดิ! - อีไลทำร้ายบ็อบบี้ 163 00:13:55,875 --> 00:13:58,541 อย่ามายุ่งกับฉัน ไม่งั้นฉันจะฆ่าแก ได้ยินไหม 164 00:13:58,625 --> 00:14:01,666 แกตายแน่ บ็อบบี้! ฉันพูดจริงๆ ฉันจะฆ่าแก! 165 00:14:01,750 --> 00:14:03,291 อีไล ไม่เอาน่า พอเถอะ 166 00:14:04,833 --> 00:14:05,875 ปล่อยฉันนะ! 167 00:14:06,500 --> 00:14:08,416 - เชี่ย! - ปล่อยฉันนะ 168 00:14:08,500 --> 00:14:10,416 ฉันทนไม่ไหวแล้วโว้ย 169 00:14:10,500 --> 00:14:12,500 ไม่มีนายใจดีอีกแล้ว โอเคไหม 170 00:14:12,583 --> 00:14:15,000 - ไม่มีนายใจดีอีกแล้ว - ไม่เอาน่า ไม่คุ้มหรอก 171 00:14:15,083 --> 00:14:16,208 ไม่มีแล้ว! 172 00:14:18,125 --> 00:14:23,041 "สุดท้ายผมก็โดนพักการเรียนสองวัน เพราะเหตุการณ์พิเศษนั้น 173 00:14:23,833 --> 00:14:27,041 แต่ใกล้ถึงวันหยุดคริสต์มาสแล้ว เพราะงั้นผมก็จะไม่พลาดอะไรมาก 174 00:14:28,000 --> 00:14:30,583 แม่เคยบอกว่าแม่คิดจะเรียนจิตวิทยา 175 00:14:30,666 --> 00:14:33,208 ผมเจอหนังสือจิตวิทยาเล่มนึง ในกองหนังสือของพ่อ 176 00:14:33,791 --> 00:14:37,375 ผมเริ่มเป็นห่วงแม่มากแล้วจริงๆ เพราะแม่ยังตอบจดหมายเลย 177 00:14:37,458 --> 00:14:41,083 ช่วยบอกเราด้วยว่าแม่สบายดี เรารักแม่นะ 178 00:14:41,166 --> 00:14:44,041 และเราจะนับถอยหลัง จนกว่าแม่จะกลับบ้านอีกครั้ง 179 00:14:44,541 --> 00:14:48,375 ต้องหลับอีก 1,451 ครั้ง" นั่นแหละ 180 00:14:50,083 --> 00:14:50,958 แฟรงกี้ 181 00:14:52,208 --> 00:14:53,458 ได้ยินรึเปล่า 182 00:14:54,833 --> 00:14:55,708 แฟรงกี้ 183 00:14:56,708 --> 00:14:59,250 ถ้าอยากพักก็บอกนะ กัส 184 00:14:59,333 --> 00:15:00,583 - ครับ - โอเค 185 00:15:05,125 --> 00:15:07,458 อีไล ดันหลังให้ที ขอบใจนะเพื่อน 186 00:15:09,000 --> 00:15:10,958 โทษที เผลอตดใส่แกว่ะ 187 00:15:11,541 --> 00:15:13,625 ไฟเริ่มไหม้กลางดึกเมื่อคืนนี้ 188 00:15:13,708 --> 00:15:17,375 แม้จะไม่มีผู้เสียชีวิต แต่ความผิดทางอาญาก็ไม่สามารถลดลงได้ 189 00:15:17,458 --> 00:15:20,500 ต้องคิดให้ดีนะว่าจะเอาไปวางตรงไหนดี 190 00:15:20,583 --> 00:15:26,208 แดดต้องไม่แรงเกินไป และลมต้องไม่แรงเกินไป 191 00:15:26,291 --> 00:15:27,125 ทำไมล่ะครับ 192 00:15:27,625 --> 00:15:32,083 เพราะเฮนรี่มีจิตวิญญาณที่อ่อนไหวมาก มันคือไทรย้อยใบแหลม 193 00:15:32,166 --> 00:15:34,166 และถ้าเราทำให้มันเสียใจ มันจะร้องไห้ 194 00:15:34,250 --> 00:15:37,666 บ่อน้ำตามันจะแตกทันทีที่มีโอกาส 195 00:15:37,750 --> 00:15:40,666 - เหมือนอีไลเพื่อนตัวน้อยของเราคนนี้ - ไม่เหมือนซะหน่อย 196 00:15:40,750 --> 00:15:43,625 แหมๆ แกชอบร้องไห้จะตายตอนที่แกยังเล็กๆ 197 00:15:43,708 --> 00:15:45,125 แปลกใจจังที่พ่อจำได้ 198 00:15:46,291 --> 00:15:49,875 เออ โอเค มาตกแต่งต้นไม้กันดีกว่า ดีไหม 199 00:15:50,750 --> 00:15:52,125 ฉันว่าอันนี้ของแก 200 00:15:53,000 --> 00:15:53,833 เอาละ 201 00:15:55,208 --> 00:15:56,541 แบบนั้นแหละ เอาเลย 202 00:15:58,041 --> 00:16:01,958 เยี่ยม ฉันจะติดนางฟ้าไว้บนนี้ 203 00:16:03,125 --> 00:16:07,000 ให้มันดูศักดิ์สิทธิ์ เรียบร้อย สวยงามมาก แกคิดว่าไง 204 00:16:07,083 --> 00:16:09,791 เราเอาของขวัญมาวางใต้ต้นไม้ เหมือนในหนังก็ได้นะ 205 00:16:09,875 --> 00:16:12,666 - พ่อมีของขวัญให้เราจริงๆ เหรอ - เอ่อ ไม่มีหรอก 206 00:16:12,750 --> 00:16:15,208 แต่ฉันมีไอเดียนะ 207 00:16:16,000 --> 00:16:19,250 ฉันได้กล่องคริสต์มาสกล่องนึง มาจากวินนี่ส์เมื่อตอนบ่าย 208 00:16:19,333 --> 00:16:22,500 ในนั้นมีของดีๆ อยู่เหมือนกันนะ แฮมกระป๋อง น้ำผลไม้ 209 00:16:22,583 --> 00:16:23,958 ลูกอมชะเอมเทศ 210 00:16:25,541 --> 00:16:30,208 และฉันคิดว่าเราอาจจะเลือกหนังสือ มาจากกองหนังสือคนละเล่ม 211 00:16:30,291 --> 00:16:32,708 ห่อของขวัญ แล้ววางให้กันใต้ต้นไม้ 212 00:16:32,791 --> 00:16:34,500 ไม่ใช่เล่มไหนก็ได้นะ 213 00:16:34,583 --> 00:16:36,916 อาจจะเป็นเล่มที่แกอ่านอยู่ 214 00:16:37,000 --> 00:16:39,750 หรืออาจจะเป็นเล่มที่แกคิดว่าคนอื่นอาจจะชอบ 215 00:16:39,833 --> 00:16:43,875 แต่นั่นแหละ นี่ มีชื่ออยู่ หยิบมาชื่อนึง 216 00:16:46,166 --> 00:16:47,041 ได้ชื่อใคร 217 00:16:47,916 --> 00:16:50,125 เอาละ สรุปว่ากัสเลือกหนังสือให้ฉัน 218 00:16:50,208 --> 00:16:53,375 ฉันเลือกหนังสือให้อีไล อีไลเลือกหนังสือให้กัส 219 00:16:53,958 --> 00:16:56,958 เรานั่งล้อมวง ดื่มน้ำสับปะรดกัน กินลูกอมชะเอมเทศกัน 220 00:16:57,041 --> 00:16:59,250 ฉันอาจจะดื่มเบียร์ และเราอ่านหนังสือด้วยกันก็ได้ 221 00:16:59,333 --> 00:17:01,666 แล้วมันต่างจากวันอื่นตรงไหนเหรอ 222 00:17:01,750 --> 00:17:02,708 นี่คริสต์มาสนะ 223 00:17:03,750 --> 00:17:05,000 ผลักทำไม 224 00:17:05,083 --> 00:17:07,708 พวกแกจะอยู่ฉลองกันใช่ไหม ใช่ไหม 225 00:17:08,666 --> 00:17:12,333 แน่นอน ก็นี่วันคริสต์มาส ผมจะไม่อยู่ได้ไง 226 00:17:12,416 --> 00:17:13,833 เออ ต้องงี้สิ 227 00:17:14,583 --> 00:17:15,416 ดีมาก 228 00:17:19,666 --> 00:17:22,083 ถึงอเล็กซ์ ใกล้คริสต์มาสแล้ว 229 00:17:22,166 --> 00:17:24,375 และเรายังไม่ได้ข่าวจากแม่เลย 230 00:17:24,458 --> 00:17:26,416 ผมตัดสินใจว่าผมรอต่อไปไม่ไหวแล้ว 231 00:17:26,500 --> 00:17:28,708 ได้เวลาทำอะไรที่รุนแรงแล้ว 232 00:17:32,875 --> 00:17:33,708 หวัดดี จอร์จ 233 00:17:35,166 --> 00:17:38,125 - นายอีกแล้ว - แม่ผมฝากอะไรมาบ้างไหม 234 00:17:39,625 --> 00:17:40,500 เสียใจด้วย เพื่อน 235 00:17:43,083 --> 00:17:46,125 - ผมมีเรื่องจะถาม - ได้ ให้ไวละกัน ฉันยุ่งอยู่ 236 00:17:46,750 --> 00:17:49,291 ของชิ้นใหญ่สุดที่คุณเคยแอบเอาเข้าไป ในบ็อกโกโร้ดคืออะไร 237 00:17:50,625 --> 00:17:52,083 นายกำลังคิดถึงของใหญ่แค่ไหน 238 00:17:53,000 --> 00:17:53,833 ใหญ่เท่าตัวผม 239 00:17:58,291 --> 00:17:59,166 เลิกคิดเถอะ 240 00:17:59,250 --> 00:18:02,500 มีกฎหมายห้ามแหกคุกออกมา แต่ใครบอกว่าห้ามแหกเข้าไปล่ะ 241 00:18:02,583 --> 00:18:05,000 ไม่มีใครพูดแบบนั้นเพราะไม่มีใครโง่ขนาดนั้น 242 00:18:05,083 --> 00:18:06,708 ใช่ แต่สมมติว่ามีคนโง่ขนาดนั้นล่ะ 243 00:18:08,041 --> 00:18:09,791 ไปได้แล้ว ฉันไม่เอาด้วยหรอก 244 00:18:11,958 --> 00:18:13,291 สลิมบอกว่าคุณติดหนี้บุญคุณเขา 245 00:18:13,375 --> 00:18:16,291 เขาบอกเขาช่วยให้น้องชายคุณ ผ่านเรื่องยากๆ ในคุกมาได้ 246 00:18:17,250 --> 00:18:18,541 เขาไม่ได้โกหกหรอก 247 00:18:18,625 --> 00:18:20,833 เขาบอกว่าไม่งั้นน้องคุณคงไม่รอดแน่ 248 00:18:21,708 --> 00:18:22,875 ใช่ เขาคงไม่รอดจริงๆ 249 00:18:22,958 --> 00:18:25,083 และตอนนี้เป็นแม่ผมที่ติดคุกอยู่ 250 00:18:25,166 --> 00:18:29,125 และผมกลัวว่าแม่จะรับไม่ได้ นึกออกไหม 251 00:18:29,708 --> 00:18:31,958 ที่ไม่ได้เจอเราช่วงคริสต์มาสอะไรงี้ 252 00:18:34,833 --> 00:18:38,375 และผมกลัวว่าแม่จะกลับไปเสพผง แล้วเสพยาเกินขนาด 253 00:18:41,916 --> 00:18:46,458 ผมถึงอยากเจอแม่อีกครั้ง เพื่อให้แม่เห็นว่าเราเป็นห่วงแค่ไหน 254 00:18:48,666 --> 00:18:51,625 และบอกแม่ว่าตอนนี้ทุกอย่างกำลังจะดีแล้ว 255 00:18:57,041 --> 00:18:58,708 - ไม่รู้สิ เพื่อน - ฟังนะ… 256 00:18:59,875 --> 00:19:01,666 ผมรู้ที่ผมขอมันเรื่องใหญ่ 257 00:19:03,416 --> 00:19:07,166 แต่คุณไม่ได้จะทำเพื่อผม คุณจะทำเพื่อสลิม 258 00:19:32,000 --> 00:19:33,333 (ปาปิญอง) 259 00:19:38,000 --> 00:19:40,666 (ถึง: กัส จาก: อีไล) 260 00:19:53,125 --> 00:19:55,583 (ถึง: อีไล จาก: พ่อ) 261 00:20:03,833 --> 00:20:06,666 (อีไล เบลล์ เรื่องราวของเขา) 262 00:20:20,291 --> 00:20:22,083 เราคุยกันแล้วนะว่านายจะไม่ทำแบบนี้ 263 00:20:24,291 --> 00:20:27,208 นี่แม่นะ กัส ฉันต้องทำ 264 00:20:27,291 --> 00:20:28,750 ถ้าพวกเขาจับนายเข้าคุกล่ะ 265 00:20:28,833 --> 00:20:30,458 พวกเขาก็ต้องจับฉันให้ได้ก่อน 266 00:20:30,541 --> 00:20:32,250 นั่นมันคุกนะเว้ย อีไล 267 00:20:32,333 --> 00:20:35,375 พวกเขาหยุดคนไม่ให้หนีไปเก่งอยู่แล้ว 268 00:20:35,958 --> 00:20:38,541 เว้นแต่ว่านายจะคอหักตาย ตอนพยายามปีนข้ามกำแพง 269 00:20:39,250 --> 00:20:42,083 - มันจะเป็นแบบนั้นเหรอ - ฉันไม่รู้ 270 00:20:43,875 --> 00:20:45,833 ฉันยังคิดว่ามันเป็นความคิดโง่ๆ อยู่ดี 271 00:20:46,583 --> 00:20:47,541 งั้นอวยพรให้ฉันด้วยนะ 272 00:20:59,500 --> 00:21:02,125 โอเค ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 273 00:21:02,208 --> 00:21:04,625 นายต้องอยู่เงียบๆ และรอนะ 274 00:21:06,041 --> 00:21:07,291 - โอเค - โอเค 275 00:21:07,375 --> 00:21:08,250 สุขสันต์วันคริสต์มาส 276 00:21:52,875 --> 00:21:55,375 (เรือนจำเอช.เอ็ม.สำหรับสตรี) 277 00:22:04,958 --> 00:22:06,875 (ผู้มาเยี่ยม) 278 00:22:08,458 --> 00:22:09,541 จอร์จี้! 279 00:22:10,500 --> 00:22:12,958 โอเค เตรียมพร้อม กำลังจะเข้าไปส่งผลไม้ 280 00:22:14,166 --> 00:22:18,375 เอ้านี่ เพื่อน เอาไป ไม่มีใครซ่อนอะไรไว้ในนั้นใช่ไหม 281 00:22:23,750 --> 00:22:25,750 เจ้าหน้าที่ อยากตรวจใต้ท้องรถไหม 282 00:22:39,666 --> 00:22:40,666 เข้าไปเลย 283 00:22:52,666 --> 00:22:54,875 อะโวคาโด เชื่อไหมล่ะ 284 00:22:54,958 --> 00:22:57,875 เชอร์รี่ ร็อกเมลอน ให้ตายสิ นังพวกนี้กินดีกว่าฉันอีก 285 00:22:57,958 --> 00:23:00,833 พูดตรงๆ นะ เพื่อน พวกเธอดูดจู๋เก่งกว่านายด้วย 286 00:23:00,916 --> 00:23:02,000 ก็ต้องตามนี้แหละ 287 00:23:02,083 --> 00:23:03,625 ให้จอร์จี้ไปกันเถอะ 288 00:23:04,583 --> 00:23:05,916 - ให้ตายสิ - โอเค จอร์จ 289 00:23:09,833 --> 00:23:10,958 ไปได้แล้ว เพื่อน 290 00:23:16,250 --> 00:23:19,250 เอาละ จอร์จ ไปได้เลยพวก ไปได้เลย 291 00:23:20,291 --> 00:23:21,625 เจ้าหน้าที่ ให้เขาออกไป 292 00:23:57,166 --> 00:23:58,291 พอดีเป๊ะเลยนะ 293 00:23:58,375 --> 00:24:01,625 - อยากออกมาไหม - ครับ ช่วยดึงผมขึ้นไปหน่อยได้ไหม 294 00:24:07,625 --> 00:24:08,500 ฉันเบอร์นี 295 00:24:09,250 --> 00:24:10,250 อีไลครับ 296 00:24:10,333 --> 00:24:12,125 จอร์จบอกให้ฉันรอรับเธอ 297 00:24:12,208 --> 00:24:14,333 - รู้จักเขานานแล้วเหรอครับ - คิดว่างั้นนะ 298 00:24:14,416 --> 00:24:15,291 ไม่รู้สิ 299 00:24:15,375 --> 00:24:18,708 นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาทำอะไรโง่ๆ แบบนี้ 300 00:24:20,583 --> 00:24:21,916 ฉันคงแก่แล้ว 301 00:24:23,583 --> 00:24:26,750 - คุณทำอาหารให้แม่ที่นี่เหรอ - เบอร์นีส์บิสโตร 302 00:24:28,166 --> 00:24:30,958 เมนูมีจำกัด แต่ไม่เคยไม่มีลูกค้า 303 00:24:31,041 --> 00:24:33,208 แล้วผมไปเจอแม่ตอนนี้เลยได้ไหม 304 00:24:33,291 --> 00:24:36,625 เพื่อน รู้ตัวรึยังเนี่ยว่าเธออยู่ที่ไหน 305 00:24:36,708 --> 00:24:39,916 เธออยู่ในเรือนจำหญิงนะ มันไม่เหมือนโรงแรม 306 00:24:40,000 --> 00:24:43,458 ที่เธอแค่โทรหาใคร แล้วเขาก็จะมาเจอเธอที่แผนกต้อนรับ 307 00:24:49,958 --> 00:24:53,708 ซัลวอส ทุกคนในห้องอาหารดูพวกเขาอยู่ 308 00:24:54,333 --> 00:24:56,625 - คุณไม่อยากไปอยู่ในนั้นเหรอ - ไม่อะ 309 00:24:57,208 --> 00:24:59,958 ฉันเกลียดเพลงสวด ฉันโตมากับมิชชันนารี 310 00:25:00,041 --> 00:25:03,166 และเพลงคริสต์มาสน่าเบื่อ และการร้องเพลงคริสต์มาสน่าเบื่อ 311 00:25:03,250 --> 00:25:06,500 และโคตรเบื่อพวกเขา ที่ร้องเพลงฉลองคริสต์มาสพวกนั้น 312 00:25:07,083 --> 00:25:09,500 - เบอร์นี - เราอยู่ในนี้ เด็บ 313 00:25:12,625 --> 00:25:13,750 นี่ลูกของแฟรงกี้เหรอ 314 00:25:13,833 --> 00:25:17,125 ไม่รู้สิ หลังเรือนจำมีเด็กแบบนี้อยู่เต็มรถเข็นเลย 315 00:25:18,041 --> 00:25:20,875 เธอควรพาแฟรงกี้มาด้วยสิ ยัยโง่ 316 00:25:20,958 --> 00:25:23,291 ใช่ แต่เธอเมาและปิดประตูอีกแล้ว 317 00:25:23,375 --> 00:25:25,625 ผู้คุมบอกให้ปล่อยให้เธอได้คิดอยู่ที่นั่น 318 00:25:26,791 --> 00:25:27,666 หวัดดีจ้ะ 319 00:25:29,166 --> 00:25:30,000 ฉันชื่อเด็บบี้ 320 00:25:32,416 --> 00:25:34,291 แม่ผมติดยาอีกแล้วเหรอ 321 00:25:42,125 --> 00:25:45,083 ฟังนะ ฉันบอกได้แค่ว่าเธออยู่ในที่ที่มืดมน 322 00:25:45,166 --> 00:25:47,041 เธอกินไม่ค่อยได้ 323 00:25:47,125 --> 00:25:50,666 และฉันจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้าย ที่เธอออกมาพักช่วงบ่ายสามคือเมื่อไหร่ 324 00:25:50,750 --> 00:25:52,333 แค่เตือนเธอไว้ก่อนน่ะ 325 00:25:56,958 --> 00:25:58,375 ไม่ แม่จะออกมาหาผม 326 00:25:59,666 --> 00:26:03,500 คริสต์มาสคือเวลาที่ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น ใช่ไหม พาผมไปหาแม่ที่ห้องขังนะ 327 00:26:03,583 --> 00:26:06,041 ทันทีที่แม่ได้ยินเสียงผม แม่จะเปิดประตูแน่ 328 00:26:06,125 --> 00:26:09,958 ใช่ ฉันเชื่อว่าผู้คุมก็จะเปิดด้วยเหมือนกัน แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉัน 329 00:26:15,000 --> 00:26:16,958 เอาละ ให้ไวเถอะ ลงไปเลย 330 00:26:19,333 --> 00:26:21,250 อะไรนะ ขยะเยอะขนาดนี้เนี่ยนะ 331 00:26:21,875 --> 00:26:23,125 ลงไปในถังขยะเถอะน่า 332 00:26:26,250 --> 00:26:28,833 แล้วเงียบไว้นะ และอดทนไว้ 333 00:26:42,750 --> 00:26:44,291 ก่อนที่ฉันจะทิ้งเธอไว้ที่นี่ 334 00:26:44,375 --> 00:26:46,625 ถ้าเธอโดนจับได้ ใครเข็นเธอมาถึงตรงนี้ 335 00:26:47,208 --> 00:26:49,250 ผมไม่เห็นครับ ฟังดูเหมือนเป็นผู้หญิงผิวขาว 336 00:26:49,333 --> 00:26:50,958 แล้วเธอเข้ามาในนี้ได้ยังไง 337 00:26:51,041 --> 00:26:52,875 ผมเกาะท้ายรถบรรทุกมา 338 00:26:52,958 --> 00:26:54,000 รถคันไหน 339 00:26:54,083 --> 00:26:56,500 ไม่รู้สิ แต่มีนักโทษอยู่ด้วย 340 00:26:57,416 --> 00:26:58,250 ดีมาก 341 00:26:59,458 --> 00:27:03,833 ต้องพึ่งตัวเองแล้วนะ แม่เธออยู่ถัดไปสี่ห้อง บี 25 342 00:27:34,750 --> 00:27:37,208 แม่! 343 00:27:42,708 --> 00:27:43,583 แม่ 344 00:27:47,750 --> 00:27:48,583 แม่ 345 00:27:50,833 --> 00:27:52,875 นี่ผมเอง อีไล 346 00:27:55,916 --> 00:27:58,291 แม่ เปิดประตูหน่อย 347 00:27:59,875 --> 00:28:01,208 มันไม่ใช่ความฝันนะแม่ 348 00:28:03,083 --> 00:28:05,250 แม่ เปิดประตูหน่อย 349 00:28:09,500 --> 00:28:13,708 ลาก่อน รูบี้ ทิวส์เดย์ 350 00:28:14,208 --> 00:28:17,083 ใครจะเป็นเจ้าของเธอได้ 351 00:28:18,250 --> 00:28:22,166 ในเมื่อเธอเปลี่ยนไปทุกวันใหม่ 352 00:28:23,666 --> 00:28:25,625 แต่ฉันก็ยังจะคิดถึงเธอ 353 00:28:28,916 --> 00:28:30,041 แม่ เปิดประตูหน่อย 354 00:28:49,125 --> 00:28:50,416 สุขสันต์วันคริสต์มาสครับ แม่ 355 00:28:51,458 --> 00:28:52,291 กอดกันนะ 356 00:29:02,500 --> 00:29:04,916 - นี่ลูกจริงๆ เหรอ - จริงสิครับ แม่ 357 00:29:07,958 --> 00:29:09,458 พระเจ้า แม่ผอมมาก 358 00:29:11,291 --> 00:29:14,916 แม่ต้องเลิกยานะ ทุกอย่างกำลังจะดีแล้ว แม่ 359 00:29:15,500 --> 00:29:17,458 กัสบอกผมและเขารู้ทุกอย่าง 360 00:29:18,125 --> 00:29:19,708 แม่แค่ต้องอดทนไว้ 361 00:29:19,791 --> 00:29:21,916 เราจะหาของที่ไลล์ซ่อนไว้ให้เจอ 362 00:29:22,000 --> 00:29:24,083 เราจะเอามันไปขาย แล้วเราจะได้เงินดาวน์มา 363 00:29:24,166 --> 00:29:26,250 เราจะได้ซื้อบ้านที่ดีกว่าเดิมให้แม่อยู่ 364 00:29:26,333 --> 00:29:27,791 แม่ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น 365 00:29:30,083 --> 00:29:32,708 ลูกกับกัสคือสิ่งเดียวที่แม่ต้องการ 366 00:29:35,583 --> 00:29:37,541 ทุกอย่างจะดีมาก แม่ 367 00:29:37,625 --> 00:29:40,958 แม่จะกลับไปเรียนมหาลัยต่อ หรือทำงานที่โรงอาหารโรงเรียนก็ได้ 368 00:29:41,041 --> 00:29:42,666 ทำได้ทุกอย่างที่แม่อยากทำ 369 00:29:44,416 --> 00:29:45,583 โอ้ อีไล 370 00:29:48,083 --> 00:29:50,416 ลูกในความฝันอันงดงามของแม่ 371 00:29:50,500 --> 00:29:54,125 นี่ไม่ใช่ความฝันนะแม่ สิ่งเดียวที่แม่ต้องทำคือเชื่อ 372 00:29:54,208 --> 00:29:55,750 แม่ต้องเชื่อในตัวเรา 373 00:29:57,833 --> 00:30:02,041 แม่เชื่ออยู่แล้ว แม่เชื่อตลอดมาและจะเชื่อตลอดไป 374 00:30:03,166 --> 00:30:04,708 มองหน้าผมแล้วพูดสิ 375 00:30:06,833 --> 00:30:09,416 นี่มันอะไรวะเนี่ย 376 00:30:09,500 --> 00:30:12,208 อย่าปรี๊ดแตก ลอร่า เกิดอะไรขึ้น 377 00:30:12,291 --> 00:30:13,916 นี่เราเปิดเนิร์สเซอรี่แบบไหนกันเหรอ 378 00:30:14,000 --> 00:30:16,208 ถึงได้มีคนมาหาเจ้าหญิงแฟรงกี้ในห้องขังได้ 379 00:30:16,291 --> 00:30:18,958 - พูดอะไรของเธอน่ะ ลอร่า - ผมต้องไปแล้วละ แม่ 380 00:30:19,041 --> 00:30:22,000 เราเอาชนะเรื่องนี้ได้ เราแข็งแกร่งกว่าพวกเขา 381 00:30:25,416 --> 00:30:27,708 เร็วเข้า เขาหนีไปแล้ว 382 00:30:27,791 --> 00:30:28,958 เฮ้ย แม่เจ้า! 383 00:30:36,166 --> 00:30:37,833 เฮ้ย ไอ้หนู กลับมานี่นะ 384 00:30:44,250 --> 00:30:45,708 เฮ้ย มานี่นะ! 385 00:30:48,958 --> 00:30:51,000 จับเขาไว้ เขาอยู่ใต้โต๊ะ 386 00:30:53,416 --> 00:30:55,208 ลุกขึ้น จับเขา! 387 00:31:02,583 --> 00:31:03,833 - เร็วเข้า - เจอกันนะ พวก 388 00:31:11,541 --> 00:31:13,166 เฮ้ย มานี่ 389 00:31:16,458 --> 00:31:17,291 สุขสันต์วันคริสต์มาส 390 00:31:17,375 --> 00:31:19,125 - เธอมาทำอะไรที่นี่ - มาช่วยแม่ผม! 391 00:31:24,333 --> 00:31:25,375 เขาไปทางนี้ 392 00:31:29,416 --> 00:31:31,333 มานี่นะ กลับมานี่เดี๋ยวนี้ 393 00:31:31,958 --> 00:31:34,750 ด่วน มีคนจะหนีที่ทางเข้าด้านหลัง บริเวณห้องครัวบี 394 00:31:34,833 --> 00:31:35,833 มานี่เดี๋ยวนี้ 395 00:31:36,375 --> 00:31:38,125 - ได้กุญแจแล้ว - รีบไขเลย เร็วๆ 396 00:31:38,208 --> 00:31:40,750 - เอามานี่ - อย่าโง่สิ เร็วเข้า 397 00:31:40,833 --> 00:31:42,208 ไปเอาที่ตัดเหล็กออกมา 398 00:31:42,291 --> 00:31:43,625 - ไปเลย - เร็วเข้า 399 00:31:43,708 --> 00:31:46,083 ลอดไปได้ไหม วางมันลงเดี๋ยวนี้นะ 400 00:31:46,166 --> 00:31:47,791 เปิดไม่ได้ 401 00:31:53,916 --> 00:31:56,041 - นายหนีไม่รอดหรอก - ไม่มีทาง 402 00:31:56,125 --> 00:31:57,833 - อ้อมไปกันเถอะ - จับมันให้ได้ 403 00:32:08,083 --> 00:32:12,500 - อย่าโง่น่ะเพื่อน มันรับน้ำหนักนายไม่ได้หรอก - ลงมาก่อนที่นายจะฆ่าตัวตาย 404 00:32:16,208 --> 00:32:19,500 ไอ้หนู ยอมแพ้เถอะ โง่รึเปล่าเนี่ย มันรับน้ำหนักนายไม่ได้หรอก 405 00:32:20,000 --> 00:32:21,625 - ลงมานะ - เร็วเข้า ไอ้หนู 406 00:32:23,125 --> 00:32:25,625 โอ้ เชี่ย! 407 00:32:38,000 --> 00:32:39,333 สลิม! 408 00:32:40,500 --> 00:32:42,291 ไลล์! 409 00:32:43,791 --> 00:32:45,125 สลิม! 410 00:32:46,208 --> 00:32:48,083 ไลล์! 411 00:32:56,708 --> 00:32:59,041 พวกเขาไม่ได้ยินนายหรอกถ้านายยังไม่ตาย 412 00:32:59,625 --> 00:33:01,000 แล้วทำไมฉันได้ยินนายล่ะ 413 00:33:02,916 --> 00:33:04,750 ฉันก็คงยังไม่ตายเหมือนกัน 414 00:33:14,375 --> 00:33:16,333 - เขาเป็นยังไงบ้าง - ยังไม่รู้เลย 415 00:33:17,041 --> 00:33:19,958 เราเอาท่อออกมาแล้ว และเขาก็หายใจได้เอง 416 00:33:21,041 --> 00:33:23,833 จะไม่รู้ว่ามีความเสียหายอะไรบ้าง จนกว่าเขาจะมีสติเต็มที่ 417 00:33:26,583 --> 00:33:27,416 คริสโตเฟอร์ 418 00:33:29,958 --> 00:33:31,375 หมออีกแล้วเหรอเนี่ย 419 00:33:32,750 --> 00:33:33,958 รู้สึกยังไงบ้าง 420 00:33:34,791 --> 00:33:36,666 แย่มาก ก็เห็นๆ อยู่ 421 00:33:36,750 --> 00:33:38,583 ขยับมือขวาได้ไหม 422 00:33:45,375 --> 00:33:49,000 พวกเขาได้เนื้องอกมาทั้งก้อน เหมือนควักเมล็ดอะโวคาโดออกมาเลย 423 00:33:49,583 --> 00:33:52,416 มีความเป็นไปได้ที่เธอจะหายดี 424 00:33:52,500 --> 00:33:53,333 จริงเหรอครับ 425 00:33:54,291 --> 00:33:56,666 หมอว่ามันอาจเป็นสัญญาณจากพระเจ้านะ 426 00:33:56,750 --> 00:33:58,291 ผมไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า 427 00:33:58,375 --> 00:34:01,250 แย่หน่อยนะ เพราะชัดเจนว่าพระเจ้าเชื่อในตัวเธอ 428 00:34:03,458 --> 00:34:04,500 สุขสันต์วันคริสต์มาส 429 00:34:09,916 --> 00:34:11,583 (หนูน้อยอาร์โนลด์) 430 00:34:18,708 --> 00:34:21,708 - พวกเขาบอกว่าเป็นลูกของแฟรงกี้ เบลล์ - คิดว่าหัวเขากระแทกไหม 431 00:34:21,791 --> 00:34:24,791 สำคัญด้วยเหรอ คำถามคือ เราจะทำยังไงกับเขาดี 432 00:34:24,875 --> 00:34:27,541 ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป ทุกคนอดได้โบนัสวันคริสต์มาสแน่ 433 00:34:27,625 --> 00:34:28,750 รวมถึงพัศดีด้วย 434 00:34:28,833 --> 00:34:30,291 ผมจะไม่บอกใครเลย 435 00:34:33,250 --> 00:34:34,750 นายไม่ควรบอกเลยละ 436 00:34:36,291 --> 00:34:38,916 รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น กับนักโทษที่ทำให้ชีวิตเราลำบาก 437 00:34:39,000 --> 00:34:42,208 รู้ สลิม ฮัลลิเดย์เล่าทุกอย่าง ที่พวกคุณทำกับเขาให้ผมฟัง 438 00:34:42,291 --> 00:34:44,625 โดนซ้อมและฉีดน้ำใส่ 439 00:34:45,583 --> 00:34:46,958 เจอขี้มูกในอาหาร 440 00:34:47,041 --> 00:34:49,916 โดนขังในรูหนึ่งสัปดาห์โดยไม่มีผ้าห่ม 441 00:34:50,000 --> 00:34:51,625 แต่นายก็ยังตัดสินใจบุกเข้ามา 442 00:34:52,541 --> 00:34:54,041 แม่ผมไม่ได้รับจดหมายผมเลย 443 00:34:55,958 --> 00:34:58,333 ข้ออ้างงี่เง่ามาก นายเข้ามาได้ยังไง 444 00:34:59,000 --> 00:35:01,125 มากับพวกซัลวอส ผมปีนขึ้นรถตู้ของพวกเขา 445 00:35:01,208 --> 00:35:03,166 และบอกทุกคนว่าผมอยู่กับคณะประสานเสียง 446 00:35:07,125 --> 00:35:10,666 แล้ว… คุณจะทำยังไงกับผม 447 00:35:10,750 --> 00:35:14,041 - บอกตามตรงนะ เรายังไม่ได้ตัดสินใจ - ก็แค่ปล่อยผมไปก็ได้ 448 00:35:14,125 --> 00:35:16,958 - นายอาจแฉเรื่องเราด้วย - มันเป็นกฎของนักโทษนะ 449 00:35:17,041 --> 00:35:19,166 เพื่อนไม่แฉเพื่อนหรอก 450 00:35:19,250 --> 00:35:21,041 ใช่ แต่นายไม่ใช่เพื่อนเราว่ะ เพื่อน 451 00:35:21,125 --> 00:35:24,958 ที่จริงเหตุผลเดียวที่เราจับนายได้ เป็นเพราะนายตกลงมาใส่เรา 452 00:35:25,708 --> 00:35:27,625 นายรู้จักสลิม ฮัลลิเดย์จริงๆ เหรอ 453 00:35:28,625 --> 00:35:30,541 จริง คุณล่ะ 454 00:35:30,625 --> 00:35:33,250 ที่จริงฉันรู้จัก เสียใจที่รู้ว่าเขาตายแล้ว 455 00:35:33,958 --> 00:35:36,500 นายพยายามข้ามกำแพง ด้วยวิธีกระโดดของฮัลลิเดย์ 456 00:35:36,583 --> 00:35:37,625 ผมวางแผนไว้แบบนั้น 457 00:35:37,708 --> 00:35:40,625 - แล้วมีแผนอะไรถ้าโดนจับได้ - ก็อาจจะทำข้อตกลง 458 00:35:40,708 --> 00:35:44,583 คุณปล่อยผมไป ผมไม่พูดอะไร แม่ผมได้รับอนุญาตให้มาเยี่ยม 459 00:35:44,666 --> 00:35:46,833 นายไม่อยู่ในสถานะที่จะทำข้อตกลงนะ 460 00:35:46,916 --> 00:35:47,791 พอได้แล้ว 461 00:35:48,875 --> 00:35:49,875 นี่วันคริสต์มาสนะ 462 00:35:51,833 --> 00:35:55,041 ขอฉันคุยกับเบอร์นีก่อน ขอคิดก่อนว่าจะเอายังไง 463 00:36:03,083 --> 00:36:07,083 (หกสัปดาห์ต่อมา) 464 00:36:09,750 --> 00:36:12,291 ฉันกำลังอ่านเรื่องนี้จากหนังสือจิตวิทยาของฉัน 465 00:36:12,375 --> 00:36:15,375 เกี่ยวกับการที่คนเรา มีโอกาสตกหลุมรักสิ่งที่คุ้นเคยมากที่สุด 466 00:36:15,458 --> 00:36:19,416 สรุปว่า ยิ่งเราอยู่ใกล้ใครมากเท่าไหร่ ก็มีโอกาสที่เราจะชอบเขามากเท่านั้น 467 00:36:19,500 --> 00:36:22,500 จริงเหรอ ของฉันปกติจะตรงกันข้ามเลย 468 00:36:24,333 --> 00:36:27,791 แฟรงกี้ เบลล์ มีคนมาเยี่ยม ในห้องผู้มาเยี่ยมนะ 469 00:36:35,166 --> 00:36:36,041 โต๊ะเก้า 470 00:36:41,791 --> 00:36:42,666 ไง เท็ดดี้ 471 00:36:43,625 --> 00:36:44,500 แฟรงกี้ 472 00:36:45,541 --> 00:36:47,625 ดูดีนะ นั่นชุดใหม่เหรอ 473 00:36:48,666 --> 00:36:49,625 ชุดเก่าๆ เนี่ยเหรอ 474 00:36:49,708 --> 00:36:52,125 ต่อให้เธอใส่กระสอบก็ยังดูดี 475 00:36:52,916 --> 00:36:54,416 นี่ก็รู้สึกเหมือนกระสอบแล้วละ 476 00:36:55,125 --> 00:36:58,041 ฉันอาจจะหาอะไรสวยๆ ให้เธอใส่ไว้ข้างในได้นะ 477 00:37:06,750 --> 00:37:08,041 เสียใจด้วยนะเรื่องไลล์ 478 00:37:11,583 --> 00:37:13,791 นายทำอะไรไม่ได้นี่นา เท็ดดี้ 479 00:37:13,875 --> 00:37:17,375 ฉันน่าจะสู้มากกว่านั้น หรือจะสู้แบบไหนก็ได้ 480 00:37:19,958 --> 00:37:23,166 ฉันแค่ไม่อยากให้อะไรเกิดขึ้นกับเธอน่ะ รู้ไหม 481 00:37:25,333 --> 00:37:26,833 มันเป็นอดีตไปหมดแล้วละ 482 00:37:28,291 --> 00:37:30,916 นายมีน้ำใจมากที่มาเยี่ยม เท็ดดี้ 483 00:37:31,000 --> 00:37:33,625 ฉันชอบเธอเสมอแหละ แฟรงกี้ 484 00:37:36,250 --> 00:37:39,541 ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะช่วยให้เธออยู่ที่นี่ได้ง่ายขึ้น 485 00:37:39,625 --> 00:37:40,708 บอกฉันนะ 486 00:37:40,791 --> 00:37:42,208 ฉันว่าฉันโอเคนะ 487 00:37:42,291 --> 00:37:45,208 แต่นายแวะไปดูเด็กๆ บ้างก็ดีนะ 488 00:37:45,916 --> 00:37:50,791 ได้สิ ที่จริงฉันแวะไปหามาสองสามครั้งแล้วละ 489 00:37:50,875 --> 00:37:51,875 แต่พวกเขาไม่อยู่ 490 00:37:51,958 --> 00:37:54,750 แต่ฉันจะไปอีก เวลาที่ฉันไม่ได้ไปไหนไกล 491 00:37:57,666 --> 00:37:59,250 นายเป็นคนดีนะ เท็ดดี้ 492 00:38:05,750 --> 00:38:08,166 แต่อย่าบอกพวกเขาดีกว่าว่าฉันมาที่นี่ 493 00:38:08,666 --> 00:38:14,208 ฉันไม่อยากให้พวกเขาคิดว่าฉันรุกล้ำ หรือว่า… 494 00:38:14,291 --> 00:38:16,041 - นายไม่ได้รุกล้ำ - ไม่เหรอ 495 00:38:16,125 --> 00:38:19,333 ไม่เลย รู้สึกดีเสมอที่ได้เจอคนที่เป็นมิตร 496 00:38:22,666 --> 00:38:24,666 ดีใจที่ได้เจอเธอเหมือนกัน แฟรงกี้ 497 00:38:25,958 --> 00:38:28,041 - โต๊ะเก้า ห้ามสัมผัสกัน - เราไม่ได้สัมผัสกัน 498 00:38:30,583 --> 00:38:33,250 เราไม่ได้สัมผัสกันโว้ย เห็นเราสัมผัสกันเหรอ 499 00:38:40,166 --> 00:38:42,625 อะไรของหล่อนก็ไม่รู้ วันนั้นของเดือนหรือไง 500 00:38:47,291 --> 00:38:49,916 แล้วฉันจะแวะมาใหม่นะ 501 00:38:51,416 --> 00:38:54,625 - ขอบใจนะ เท็ดดี้ - ได้เลย ไม่เป็นไร 502 00:39:07,291 --> 00:39:09,875 เจ้าของฟันเวิลด์คือดัสติน แวง 503 00:39:09,958 --> 00:39:12,541 ลือกันว่าเขานำเข้าของจากซิดนีย์ 504 00:39:12,625 --> 00:39:16,583 ผู้ต้องสงสัยหลักคือเด็กคนนี้ ลูกชายของบิค แด็ง ผู้นำเข้ายาท้องถิ่น 505 00:39:16,666 --> 00:39:19,833 ที่ตอนนี้วางมือจากธุรกิจเฮโรอีน เพราะปัญหาสุขภาพ 506 00:39:19,916 --> 00:39:22,208 ดูเหมือนความขัดแย้งระหว่างสองแก๊งนี้ 507 00:39:22,291 --> 00:39:24,000 จะถึงขั้นวิกฤตแล้ว 508 00:39:24,083 --> 00:39:26,416 ถ้ามันกลายเป็นสงครามแบบเปิดเผย ฉันคิดว่าในที่สุด 509 00:39:26,500 --> 00:39:29,458 ดัสติน แวงจะถูกดำเนินคดีในอดีตของเขา 510 00:39:29,541 --> 00:39:31,291 อาจจะเช่นคดีนี้ 511 00:39:31,875 --> 00:39:34,875 นันเป็นการเดาว่ายังมีคนมีชีวิตขึ้นให้การได้นะ 512 00:39:36,458 --> 00:39:39,916 และไม่มีผู้เล่นอื่นที่เราไม่รู้จักแล้ว 513 00:39:41,041 --> 00:39:44,458 และเจฟฟรีย์ ตอนฉันบอกว่าไม่เอาคำวิเศษณ์ ไม่ได้แปลว่าจะเอาคำคุณศัพท์เพิ่ม 514 00:39:44,541 --> 00:39:47,083 เร็วเข้า ทุกคน สี่โมงแล้ว 515 00:39:49,791 --> 00:39:50,958 ถึงอเล็กซ์ 516 00:39:51,041 --> 00:39:53,833 แม่เลิกยาแล้ว และตอนนี้อาการดีขึ้นมาก 517 00:39:54,500 --> 00:39:56,541 กัสกับผมคิดเรื่องทำงานพาร์ทไทม์กันอยู่ 518 00:39:56,625 --> 00:40:00,458 เพื่อเก็บเงินดาวน์บ้านสวยๆ ที่แม่จะย้ายไปอยู่ได้ตอนออกมา 519 00:40:04,666 --> 00:40:07,250 เราคิดว่าเราควรไปดูที่บ้านไลล์อีกที 520 00:40:07,333 --> 00:40:10,333 เพื่อดูว่าเราจะหาอะไรมาขายได้ไหม ถ้าคุณเข้าใจที่ผมพูดนะ 521 00:41:37,708 --> 00:41:39,500 มาช่วยฉันหน่อยสิ 522 00:41:46,791 --> 00:41:48,458 นายคิดยังไงกับไอ้นี่ 523 00:41:50,041 --> 00:41:50,875 ไม่แน่ใจอะ 524 00:41:53,333 --> 00:41:55,125 (คิวแอลดี เครื่องกีฬาและเครื่องหนัง) 525 00:41:55,208 --> 00:41:56,333 เดี๋ยว กัส ดูนี่สิ 526 00:41:57,958 --> 00:42:00,416 ค… ค… 527 00:42:00,500 --> 00:42:03,125 ค… น 528 00:42:05,583 --> 00:42:07,125 มันบอกอะไรเขา 529 00:42:09,666 --> 00:42:12,833 (ค ค ค น) 530 00:42:15,208 --> 00:42:16,041 แป๊บนะ 531 00:42:29,666 --> 00:42:31,458 แม่เจ้าโว้ย แบทแมน 532 00:42:58,833 --> 00:42:59,750 หมดแล้ว 533 00:43:05,708 --> 00:43:07,000 พระเจ้าช่วย 534 00:43:24,791 --> 00:43:27,750 - นายว่ามันมีมูลค่าเท่าไหร่ - ทั้งหมดนั่นเหรอ แสนนึงมั้ง 535 00:43:27,833 --> 00:43:29,500 คิดว่าทำไงกับมันดี 536 00:43:30,250 --> 00:43:32,625 ขายสิ ถามได้ ขายให้ดาร์เรน แด็งไง 537 00:43:33,500 --> 00:43:34,750 ซื้อบ้านให้แม่ 538 00:43:34,833 --> 00:43:37,750 ฉันว่าฝังไว้ดีกว่า เรามีเวลาสี่ปี กว่าแม่จะออกจากคุก 539 00:43:37,833 --> 00:43:40,791 ใช่ แต่คิดว่าตอนนั้นดาร์เรนจะยังอยู่ไหม 540 00:43:40,875 --> 00:43:43,000 ดูจากวิถีของเขา เขาอาจไม่อยู่นานขนาดนั้น 541 00:43:43,083 --> 00:43:44,875 นายก็เหมือนกันนั่นแหละ 542 00:43:46,333 --> 00:43:48,083 นายรู้อะไรที่ฉันไม่รู้รึเปล่า 543 00:43:48,958 --> 00:43:52,541 ฉันรู้หลายอย่างที่นายไม่รู้ แต่ฉันเห็นแค่เสี้ยวเดียว 544 00:43:53,250 --> 00:43:55,583 เช่นอะไร บอกมาสิ 545 00:44:03,250 --> 00:44:04,875 เด็กๆ อาหารเย็นเสร็จแล้ว 546 00:44:24,208 --> 00:44:26,666 - ต้องการอะไร - หวัดดี ฉันชื่ออีไล เบลล์ 547 00:44:27,541 --> 00:44:30,625 ฉันเป็นเพื่อนกับดาร์เรนที่โรงเรียนน่ะ 548 00:44:31,291 --> 00:44:34,541 ฉันเอาของที่เขาอาจจะสนใจมาด้วย 549 00:44:36,666 --> 00:44:40,166 หมอนี่แหละที่เอาของมา บอกว่าพวกนายเคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน 550 00:44:40,750 --> 00:44:41,625 หวัดดี 551 00:44:46,291 --> 00:44:48,833 ไม่อะ ไม่เคยเห็นมันมาก่อน 552 00:44:48,916 --> 00:44:50,250 อะไรวะ ดาร์เรน 553 00:44:54,708 --> 00:44:56,250 ผมจะตรวจของให้เอง ลูกพี่ 554 00:45:04,041 --> 00:45:05,125 นายเป็นใครกันแน่ 555 00:45:05,208 --> 00:45:07,041 ฉันเอง รู้ไหม ทิงเกอร์เบลล์น่ะ 556 00:45:10,250 --> 00:45:12,291 ฉันคิดว่ามันเป็นสายลับของบีทีเคว่ะ 557 00:45:13,625 --> 00:45:16,958 - มันไม่ใช่ไฟฟ์ทีแน่นอน - ดาร์เรน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไฟฟ์ทีคืออะไร 558 00:45:18,500 --> 00:45:19,625 ฉันคือไฟฟ์ที 559 00:45:21,875 --> 00:45:22,958 นี่คือไฟฟ์ที 560 00:45:28,083 --> 00:45:31,416 ความรัก เงิน คุก บาป การแก้แค้น 561 00:45:35,250 --> 00:45:38,166 อยากเข้าร่วมไหม เรามีช่างสักของเราเอง 562 00:45:41,583 --> 00:45:42,750 ขอคิดดูก่อนได้ไหม 563 00:45:44,916 --> 00:45:46,250 ไอ้ขี้แพ้นี่ใครวะ 564 00:45:46,333 --> 00:45:47,791 ไม่ให้เกียรติกันเลย 565 00:45:59,083 --> 00:46:01,958 ทิงก์คนเดิมจริงๆ ขี้แตกรึยังเนี่ย 566 00:46:03,208 --> 00:46:04,083 เออ 567 00:46:12,541 --> 00:46:15,250 แล้วนายจะคิดค่าของเท่าไหร่ 568 00:46:15,333 --> 00:46:16,833 มันเป็นสินค้าคุณภาพ 569 00:46:17,541 --> 00:46:20,041 มันต้องมีมูลค่าเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปแน่ 570 00:46:21,333 --> 00:46:22,541 เชี่ยไรวะ 571 00:46:25,041 --> 00:46:26,958 ดัสติน แวงกับเพื่อนมันอยู่หน้าบ้าน 572 00:46:27,041 --> 00:46:28,250 ปล่อยมันเข้ามาทำห่าอะไร 573 00:46:28,333 --> 00:46:31,708 มันขับรถบรรทุกพังประตูหน้าเข้ามา บอกว่ามันจะเผาบ้านนาย 574 00:46:31,791 --> 00:46:33,625 - พวกมันมีอาวุธ - โอเค ไปกันได้แล้ว 575 00:46:33,708 --> 00:46:37,083 บอกแล้วไงว่าการเผาฟันเวิลด์เป็นความคิดที่แย่ 576 00:46:38,125 --> 00:46:39,666 เอาของทั้งหมดนั้นไปเก็บในเซฟ 577 00:46:44,625 --> 00:46:46,583 - อะไรน่ะ - ห้าหมื่น ไม่เอาก็อย่าเอา 578 00:46:46,666 --> 00:46:49,500 - เดี๋ยว ฉันยังเจรจากันไม่เสร็จเลย - เสร็จแล้ว 579 00:46:49,583 --> 00:46:52,208 ไอ้พวกเวรซิดนีย์พยายามจะยึดตลาดเรา 580 00:46:55,291 --> 00:46:56,708 มองอะไร 581 00:46:58,291 --> 00:46:59,416 เอามีดพร้าไหม 582 00:46:59,500 --> 00:47:01,375 อะไรนะ ไม่เอาหรอก 583 00:47:03,125 --> 00:47:04,041 ตามใจ 584 00:47:04,625 --> 00:47:08,708 ฆ่ามัน! 585 00:47:24,791 --> 00:47:25,916 มึงทำรั้วกูพัง 586 00:47:26,000 --> 00:47:29,625 นั่นแค่จุดเริ่มต้นของปัญหาของมึง หลังจากเราเผาบ้านมึง 587 00:47:29,708 --> 00:47:32,333 กูจะสับจู๋มึงทิ้ง แล้วยัดใส่ตูดมึงซะ 588 00:47:32,416 --> 00:47:33,916 ฉันกลับเข้าไปข้างในดีกว่า 589 00:47:34,958 --> 00:47:36,416 กลัวเหี้ยๆ เลยว่ะ 590 00:47:36,500 --> 00:47:40,083 ถ้ามึงไปถอยรถออกไป กูจะสักหน้ามึงไปถึงลูกกระโปก 591 00:47:40,166 --> 00:47:42,458 แล้วส่งไปให้แม่มึงเอาไว้เล่นหุ่นนิ้วมือ 592 00:47:46,041 --> 00:47:46,916 ฆ่าพวกแม่งให้หมด! 593 00:47:47,000 --> 00:47:51,333 เดี๋ยว! ฟังนะ ฉันรู้ว่าพวกนายไม่รู้จักฉัน และฉันไม่รู้จักพวกนาย 594 00:47:52,500 --> 00:47:55,333 แต่ฉันคิดจริงๆ ว่าในสถานการณ์แบบนี้ 595 00:47:55,416 --> 00:47:57,583 มุมมองที่แตกต่างช่วยได้จริงๆ 596 00:47:58,125 --> 00:47:59,291 ล้อเล่นรึเปล่าวะเนี่ย 597 00:47:59,375 --> 00:48:02,583 ปู่ย่าตายายของพ่อเลี้ยงฉัน เป็นผู้ลี้ภัยจากสงครามโลกครั้งที่สอง 598 00:48:04,291 --> 00:48:07,916 คนแบบพวกเขาหลายคนมาที่ดาร์รา เพื่อหนีจากสงคราม 599 00:48:08,000 --> 00:48:10,625 พ่อแม่พวกนายก็คงเล่าเรื่องแบบเดียวกัน 600 00:48:10,708 --> 00:48:12,833 ความจริงคือเราทุกคนเป็นคนต่างชาติ 601 00:48:12,916 --> 00:48:15,208 แต่ฉันรู้ว่าตอนนี้เราทุกคนคิดว่าที่นี่คือบ้าน 602 00:48:15,291 --> 00:48:17,250 แล้วทำไมเราถึงวางอาวุธลง 603 00:48:17,333 --> 00:48:20,166 และแก้ปัญหานี้กันแบบครอบครัว แบบเพื่อนบ้านไม่ได้ 604 00:48:20,250 --> 00:48:23,500 มานั่งลงหน้าบ้าน ดื่มเบียร์และพูดคุยกันไหม 605 00:48:27,541 --> 00:48:29,875 ตกลงใครจะเป็นคนแรกที่จับมือสงบศึก 606 00:48:34,208 --> 00:48:35,083 ฆ่าพวกแม่งให้หมด! 607 00:48:35,958 --> 00:48:37,208 พระเจ้า! 608 00:49:56,083 --> 00:49:57,083 อีไล 609 00:50:05,333 --> 00:50:07,000 บอกทีว่านั่นซอสมะเขือเทศ 610 00:50:08,000 --> 00:50:10,333 ไม่ คราวนี้เป็นเลือดจริงๆ 611 00:50:11,291 --> 00:50:13,708 ให้ตายสิ อีไล เกิดอะไรขึ้น 612 00:50:15,416 --> 00:50:17,833 ดูนั่นสิ ดูในกระเป๋า 613 00:50:27,083 --> 00:50:30,875 เงินสดห้าหมื่น เงินดาวน์บ้านให้แม่ 614 00:50:34,166 --> 00:50:35,083 เราทำสำเร็จแล้ว 615 00:51:01,083 --> 00:51:02,083 แม่ครับ 616 00:51:02,166 --> 00:51:04,416 แค่จะบอกว่ากัสพูดถูก 617 00:51:05,083 --> 00:51:07,583 ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาบอกหมดเลย 618 00:51:07,666 --> 00:51:11,333 เราเจอของเก่าของไลล์ แล้วเอาไปขายแลกเงินสดมาแล้ว 619 00:51:11,416 --> 00:51:12,750 แล้วพ่อก็หัดทำอาหารอยู่ 620 00:51:12,833 --> 00:51:15,291 ทุกคนได้กลิ่นหอมฉุยกันไหม 621 00:51:22,791 --> 00:51:25,833 ต้องหลับอีกแค่ 1,381 ครั้ง 622 00:51:25,916 --> 00:51:28,083 แล้วมันก็จะเหมือนเมื่อก่อน 623 00:51:28,166 --> 00:51:29,625 แต่ดีขึ้น ผมรับรอง 624 00:51:34,458 --> 00:51:38,000 (ดรัมมอนด์โฮมส์ พร้อมให้เข้าชม) 625 00:51:43,041 --> 00:51:44,333 นี่ ได้กลิ่นอะไรไหม 626 00:51:45,000 --> 00:51:47,250 ได้เห็นเจ้านี่แล้วพวกแกจะอึ้ง 627 00:51:47,333 --> 00:51:50,250 โอ๊ย เชี่ย โอ๊ย เชี่ย เชี่ย! 628 00:51:50,791 --> 00:51:51,958 เป็นอะไรรึเปล่า พ่อ 629 00:51:53,583 --> 00:51:55,458 เออ ฉันไม่เป็นไร 630 00:51:55,541 --> 00:51:58,625 พายเละหมด แต่ฉันว่ารสชาติยังดีอยู่นะ 631 00:52:00,041 --> 00:52:01,958 นี่แหละเราถึงต้องหาหมามาเลี้ยง 632 00:52:05,125 --> 00:52:06,875 (อาหารเย็นของน้องหมา) 633 00:52:30,708 --> 00:52:32,375 อีกสี่คริสต์มาสเธอก็ออกมาแล้ว 634 00:52:33,041 --> 00:52:34,208 ผมจะอายุ 17 635 00:53:16,708 --> 00:53:18,583 (สร้างจากหนังสือของ เทรนต์ ดาลตัน) 636 00:55:24,000 --> 00:55:25,875 คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล