1
00:00:56,083 --> 00:00:57,125
ไลล์

2
00:01:00,166 --> 00:01:01,125
อีไล

3
00:01:08,000 --> 00:01:08,833
โทษที เพื่อน

4
00:01:10,583 --> 00:01:11,458
ฉันหยุดไม่ได้

5
00:01:12,541 --> 00:01:13,958
ฉันกำลังติดลม

6
00:01:15,291 --> 00:01:17,250
คุณมาทำอะไรที่นี่ ผมนึกว่าคุณตายไปแล้ว

7
00:01:20,583 --> 00:01:22,666
ฉันจะเป็นส่วนนึงของชีวิตนายเสมอ เพื่อน

8
00:01:24,625 --> 00:01:26,333
ฉันแค่เก็บตัวเงียบสักพัก

9
00:01:27,666 --> 00:01:28,666
เขียนนิยายของฉัน

10
00:01:41,208 --> 00:01:44,083
(ไลล์อยู่ไหน)

11
00:01:45,166 --> 00:01:46,000
ไลล์

12
00:01:48,250 --> 00:01:49,083
ไลล์!

13
00:01:52,000 --> 00:01:52,875
ไลล์!

14
00:01:54,958 --> 00:01:55,833
ไลล์!

15
00:02:15,625 --> 00:02:17,208
(เด็กชายปะทะจักรวาล)

16
00:02:17,291 --> 00:02:20,125
(ตอน 6: หางาน)

17
00:02:20,208 --> 00:02:22,208
(ภาพนิ่งกับคางคกอ้อย)

18
00:02:27,208 --> 00:02:29,208
เบอร์มิวดา จดหมาย

19
00:02:43,791 --> 00:02:46,958
ถึงอเล็กซ์
เราเป็นเพื่อนทางจดหมายกันมาสี่ปีแล้ว

20
00:02:47,750 --> 00:02:49,458
มีการเปลี่ยนแปลงมากมาย

21
00:02:50,041 --> 00:02:53,750
เหมือนที่สลิม ฮัลลิเดย์พูดเสมอว่า
เวลาคือคำตอบของทุกสิ่ง

22
00:02:54,541 --> 00:02:55,416
เร็วเข้าสิ

23
00:02:56,500 --> 00:03:00,208
เป็นเพราะเวลาและเส้นเลือดในสมองแตก
อีกครั้ง ที่ทำให้บิค แด็งต้องอยู่บ้านพักคนชรา

24
00:03:00,291 --> 00:03:01,666
โอเค เล่นเลยๆ

25
00:03:01,750 --> 00:03:03,458
และดาร์เรนลูกชายของเธออยู่ในคุก

26
00:03:06,916 --> 00:03:10,500
เวลานำเบียร์แรงปานกลางมาสู่ควีนส์แลนด์
ทำให้พ่อสร่างเมานิดหน่อย

27
00:03:11,791 --> 00:03:15,541
เวลาทำให้กัสพูดเก่งขึ้นนิดหน่อย
แต่ไม่มากพอจะสังเกตเห็น

28
00:03:16,166 --> 00:03:17,083
และในที่สุด

29
00:03:18,125 --> 00:03:19,000
ในที่สุด

30
00:03:19,750 --> 00:03:21,416
เวลาก็พาแม่เราออกมาจากคุก

31
00:03:21,916 --> 00:03:24,750
ก็เลยได้เวลาขุดเงินขึ้นมา และซื้อบ้านให้แม่แล้ว

32
00:03:24,833 --> 00:03:26,041
มาช่วยทางนี้หน่อย

33
00:03:41,458 --> 00:03:42,541
บ้าจริง

34
00:03:43,250 --> 00:03:44,166
- อยู่นั่น
- เด็กๆ

35
00:03:44,750 --> 00:03:45,916
เร็วเข้า ให้ไว

36
00:03:57,583 --> 00:03:58,666
เครื่องพิมพ์ดีดเก่าของแม่

37
00:04:00,166 --> 00:04:01,416
ไปกันเถอะ เร็วเข้า

38
00:04:05,208 --> 00:04:07,166
เด็กๆ ลงไปทำอะไรข้างล่างนั่นน่ะ

39
00:04:07,250 --> 00:04:09,041
ผมเพิ่งเจอเครื่องพิมพ์ดีดเก่าของแม่

40
00:04:09,125 --> 00:04:11,958
เออ เจ๋งเลย รีบขึ้นมาเร็ว
ล้างมือซะ อาหารเย็นเสร็จแล้ว

41
00:04:12,041 --> 00:04:14,541
ไม่อยากให้มันเย็น มีถั่วด้วยนะ กัสซี่

42
00:04:15,416 --> 00:04:18,416
โอเค เก็บนั่นไปก่อน กินกันเถอะ เร็วเข้า

43
00:04:19,666 --> 00:04:21,875
- ดื่มครับ พ่อ
- เอาเลย เพื่อน

44
00:04:22,750 --> 00:04:25,625
เขาชอบกินถั่วมาก เจ้ากัสซี่
พรุ่งนี้วันสำคัญนะ หนุ่มๆ

45
00:04:25,708 --> 00:04:29,166
พวกแกจะไปเจอเธอที่เรือนจำหรือว่า…

46
00:04:29,250 --> 00:04:31,500
ไม่ แม่ออกมาวันนี้แล้ว
เราเลยจะไปมาร์นิ่งไซด์กัน

47
00:04:31,583 --> 00:04:32,916
มอร์นิ่งไซด์คืออะไร

48
00:04:33,000 --> 00:04:35,583
มันเป็นบ้านกึ่งวิถีครับ บริหารโดยแม่ชี

49
00:04:36,208 --> 00:04:38,666
อ่อ เอาเงินค่ารถและนู่นนี่ไหม

50
00:04:38,750 --> 00:04:42,125
ไม่เป็นไรครับ เรามีเงินอยู่สองสามร้อย
จากการเช็ดกระจกรถ

51
00:04:42,208 --> 00:04:44,291
- โอเค ดี
- ครับ

52
00:04:44,375 --> 00:04:45,916
สองสามร้อยเหรียญเลยเหรอ

53
00:04:46,000 --> 00:04:48,375
ค่ารถไม่ถึงหรอก แบ่งให้ฉันบ้างสิ

54
00:04:48,958 --> 00:04:50,791
ลืมไปได้เลย พ่อมีเงินของพ่อแล้ว

55
00:04:54,833 --> 00:04:56,083
- ลองร้านนี้ไหม
- ได้

56
00:04:56,166 --> 00:04:59,958
(ร้านขายยาโจเอล)

57
00:05:02,583 --> 00:05:03,791
- หวัดดีครับ
- ไงจ๊ะ

58
00:05:04,625 --> 00:05:06,791
ผมขอช็อกโกแลตควอลิตี้ซีเล็คชั่นครับ

59
00:05:12,083 --> 00:05:14,583
- ขอบคุณครับ
- ทำงานอะไรกันเนี่ย ปล้นธนาคารเหรอ

60
00:05:14,666 --> 00:05:16,166
ที่จริงเป็นพ่อค้ายาเก่าน่ะ

61
00:05:20,375 --> 00:05:23,708
ถ้านายไม่เลิกหวีผม นายจะหัวล้าน
แล้วแม่จะจำนายไม่ได้

62
00:05:25,083 --> 00:05:27,125
นั่นรถเรา เฮ้ย!

63
00:05:36,750 --> 00:05:37,708
ตื่นเต้นไหม

64
00:05:37,791 --> 00:05:40,625
ใช่ พูดตรงๆ ว่ากังวลนิดหน่อย

65
00:05:41,541 --> 00:05:42,375
เรื่องอะไร

66
00:05:43,041 --> 00:05:47,083
ไม่เจอกันนานน่ะ
สลิมชอบบอกว่าคุกทำให้คนเปลี่ยนไป

67
00:05:47,750 --> 00:05:52,666
- เปลี่ยนยังไง แม่ก็ยังเป็นแม่เรา
- ฉันรู้ แต่เราเองก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน

68
00:05:53,375 --> 00:05:54,500
แม่ยังรักเราอยู่

69
00:05:55,875 --> 00:05:58,875
นายจะเป็นศิลปิน
และนายเป็นฮีโร่การกุศล

70
00:05:59,875 --> 00:06:01,458
ฉันจะเป็นนักข่าว

71
00:06:02,291 --> 00:06:04,958
เราจะซื้อบ้านในฝัน
และกลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้ง จำได้ไหม

72
00:06:10,000 --> 00:06:10,833
อะไร

73
00:06:11,500 --> 00:06:12,791
ไม่มีอะไร ก็แค่…

74
00:06:12,875 --> 00:06:15,125
ร่าเริงหน่อยได้ไหม มีความสุขกับมันหน่อย

75
00:06:16,083 --> 00:06:17,666
ได้สิ

76
00:06:26,291 --> 00:06:27,125
ขอบคุณนะ เพื่อน

77
00:06:27,208 --> 00:06:28,041
ขอบคุณครับ

78
00:06:32,000 --> 00:06:35,125
- ที่นี่ใช่ไหม
- ไม่นะ ฉันคิดว่าหลังนี้

79
00:06:37,166 --> 00:06:39,208
ฉันควรเก็บดอกไม้พวกนี้ไปไห, คิดว่าไง

80
00:06:39,916 --> 00:06:40,750
เอาสิ

81
00:06:43,916 --> 00:06:46,000
- ว่าไงคะ
- สวัสดีครับ ผมอีไล นี่กัส

82
00:06:46,083 --> 00:06:48,833
- เรามาหาฟรานเซส เบลล์
- จ้ะ เธอรอพวกเธออยู่เลย

83
00:06:49,875 --> 00:06:52,166
ดอกไม้เหรอ น่ารักจัง

84
00:07:02,000 --> 00:07:05,125
โอเค หนุ่มๆ ห้องที่สี่ด้านขวามือนะ

85
00:07:14,666 --> 00:07:15,500
เข้ามาสิจ๊ะ

86
00:07:31,958 --> 00:07:32,833
ว้าว

87
00:07:32,916 --> 00:07:35,083
ลูกๆ โตขึ้นเยอะมาก

88
00:07:38,458 --> 00:07:39,333
หวัดดีครับ แม่

89
00:07:40,541 --> 00:07:41,583
กอดกันนะ

90
00:07:48,625 --> 00:07:49,791
แม่ ผมคิดถึงแม่

91
00:07:53,458 --> 00:07:54,458
มันแย่ไหมครับ

92
00:07:55,750 --> 00:07:58,166
นั่นคือประเด็นทั้งหมดของคุกเลยละ

93
00:07:59,291 --> 00:08:01,166
แต่ก็มีช่วงเวลาดีๆ อยู่บ้าง

94
00:08:02,000 --> 00:08:03,875
แกล้งพวกผู้คุม

95
00:08:03,958 --> 00:08:06,750
เราทุกคนหาทางใช้ชีวิตห่วยๆ ด้วยกัน

96
00:08:09,125 --> 00:08:12,125
แต่อยากรู้ไหมว่าส่วนที่ดีที่สุดคืออะไร

97
00:08:12,208 --> 00:08:13,916
ส่วนที่ดีที่สุดคืออะไรครับ

98
00:08:14,708 --> 00:08:19,916
ก็ตอนที่เด็กบ้าจากดาร์ราคนนี้
บุกเข้าไปหาแม่ของเขาในวันคริสต์มาสปีนึงไง

99
00:08:21,333 --> 00:08:23,875
พวกเขายังพูดถึงเด็กคนนั้นอยู่ตลอดเลยนะ

100
00:08:32,041 --> 00:08:33,333
ถามจริงๆ นะครับ แม่

101
00:08:35,166 --> 00:08:37,416
แม่อยากไปอยู่ที่ไหนต่อหลังจากที่นี่

102
00:08:38,500 --> 00:08:41,791
อืม ที่จริงแม่คิดไว้แล้วละ

103
00:08:43,166 --> 00:08:44,750
เราเองก็คิดไว้นิดหน่อย

104
00:08:47,208 --> 00:08:49,375
ว่ามาเลย ลูกก่อน

105
00:08:50,125 --> 00:08:53,458
คิดว่าเราเก็บเงินได้มากพอ

106
00:08:54,375 --> 00:08:57,291
ที่จะดาวน์บ้านในเดอะแก็ปได้แล้วละ

107
00:08:57,375 --> 00:08:59,083
(กระท่อมวิสทีเรีย
ในเดอะแก็ป)

108
00:08:59,166 --> 00:09:00,000
เดอะแก็ปเหรอ

109
00:09:00,666 --> 00:09:03,291
ลูกไปหาเงินมากขนาดนั้นมาจากไหน

110
00:09:04,333 --> 00:09:05,875
สมมติว่าเราหาได้น่ะ

111
00:09:08,375 --> 00:09:10,583
สนามใหญ่หน้าบ้านมีต้นไม้
และสนามใหญ่หลังบ้าน

112
00:09:10,666 --> 00:09:13,375
และ… แม่นั่งดื่มคัมพารีนอกบ้านได้

113
00:09:19,375 --> 00:09:21,500
ลูกน่ารักมากเลย อีไล จริงๆ นะ

114
00:09:22,708 --> 00:09:25,791
อย่างแรกนะ แม่ไม่ได้ดื่มคัมพารีแล้ว

115
00:09:25,875 --> 00:09:28,291
และอย่างที่สอง แม่มีไอเดียที่ดีกว่านั้น

116
00:09:29,000 --> 00:09:30,208
และจัดการทุกอย่างแล้ว

117
00:09:32,625 --> 00:09:33,458
จัดการอะไรครับ

118
00:09:37,083 --> 00:09:39,041
แม่จะย้ายไปอยู่กับเท็ดดี้ แคลลัส

119
00:09:40,541 --> 00:09:42,708
อะไรนะ ทำไม

120
00:09:43,416 --> 00:09:44,250
ทำไมน่ะเหรอ

121
00:09:46,708 --> 00:09:47,708
ไม่รู้…

122
00:09:49,541 --> 00:09:52,750
ไม่รู้สิ แม่คิดว่าแม่ตกหลุมรักเขา

123
00:09:53,291 --> 00:09:56,708
แม่รู้ใช่ไหมว่าเขาแฉไลล์น่ะ
เอาเรื่องไลล์ไปบอกไอแวน

124
00:10:02,666 --> 00:10:05,416
- ดาร์เรน แด็งบอกลูกแบบนั้นใช่ไหม
- ใช่ เขาบอก

125
00:10:05,500 --> 00:10:07,041
มันไม่ใช่แบบนั้นนะ

126
00:10:07,125 --> 00:10:10,208
เท็ดดี้ไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย และนั่นคือความจริง

127
00:10:15,166 --> 00:10:19,541
เท็ดดี้ดีกับแม่มาก
ตลอดเวลาที่แม่อยู่ในคุก

128
00:10:19,625 --> 00:10:21,833
รู้อะไรไหม
ช่างหัวเท็ดดี้ ช่างเรื่องนี้แม่งแล้ว

129
00:10:25,041 --> 00:10:25,875
บ้าเอ๊ย

130
00:10:28,833 --> 00:10:32,583
สำหรับเงิน 2,000 ดอลลาร์
ผลไม้อะไรที่ใช้อธิบายหายนะอย่างหนัก

131
00:10:32,666 --> 00:10:33,833
ทรงลูกแพร์

132
00:10:34,333 --> 00:10:36,625
- ลูกแพร์ค่ะ น่าจะเป็นลูกแพร์
- ถูกต้องครับ

133
00:10:36,708 --> 00:10:39,541
เป็นเกมที่สูสีมาก เราจะกลับมา
หลังจากพักสั้นๆ ครับ

134
00:10:53,666 --> 00:10:55,666
(นี่เป็นความคิดที่แย่มาก)

135
00:10:55,750 --> 00:10:57,875
เราแตะต้องเงินนั่นไม่ได้นะ มันสำหรับแม่

136
00:10:57,958 --> 00:10:58,916
ก็แม่ไม่ต้องการนี่

137
00:10:59,000 --> 00:11:01,000
- แม่เอาไปซื้อรถได้นะ
- แม่มีรถเท็ดดี้แล้ว

138
00:11:01,083 --> 00:11:04,000
- นายจะเอาเงินห้าหมื่นไปทำอะไร
- ไม่รู้โว้ย ซื้อของน่ะ

139
00:11:04,791 --> 00:11:08,625
คิดว่าจะไม่มีใครสังเกตใช่ไหม
ฉันไม่ได้พูดถึงตำรวจอย่างเดียวนะ

140
00:11:09,333 --> 00:11:10,958
เงินนั่นเป็นปัญหานะเว้ย

141
00:11:15,416 --> 00:11:17,875
(โรงแรมเอ็กซ์เชนจ์)

142
00:11:36,458 --> 00:11:38,291
นายเป็นลูกของไลล์ ออร์ลิคใช่ไหม

143
00:11:39,541 --> 00:11:40,875
มีเงินเยอะซะด้วย

144
00:11:43,416 --> 00:11:46,375
ฉันนักสืบทิม คอตตอน มีใครนั่งตรงนี้ไหม

145
00:11:47,166 --> 00:11:49,583
- มี มีคนนั่งแล้ว
- ฉันนั่งไม่นานหรอก

146
00:11:49,666 --> 00:11:52,875
ฉันแค่อยากแสดงความยินดีด้วยน่ะ

147
00:11:54,041 --> 00:11:54,875
เรื่องอะไร

148
00:11:55,625 --> 00:11:57,333
แม่นายออกจากคุกแล้วนี่

149
00:11:58,000 --> 00:12:02,041
ยินดีเสมอที่ได้เห็นครอบครัว
กลับมาสู่เส้นทางที่ถูกต้อง

150
00:12:02,541 --> 00:12:04,375
ตราบใดที่พวกเขาอยู่บนเส้นทางนั้นได้

151
00:12:05,375 --> 00:12:09,958
มันเสี่ยงมากใช่ไหมล่ะ
การมีครอบครัวแบบครอบครัวนาย

152
00:12:10,041 --> 00:12:13,583
พอนายเคยสัมผัสรางวัลชีวิตจากด้านมืดแล้ว…

153
00:12:13,666 --> 00:12:15,125
คุณรู้ดีกว่าใครเลยละ

154
00:12:17,000 --> 00:12:18,416
ฉันไม่แน่ใจว่านายหมายถึงอะไร

155
00:12:18,500 --> 00:12:20,583
หมายถึงคุณเป็นเพื่อนกับไอแวน โครลล์ไง

156
00:12:21,375 --> 00:12:24,416
เห็นคุณกับเขาที่งานเลี้ยง
เมื่อสองสามปีก่อนกับไททัส โบรซ

157
00:12:25,000 --> 00:12:26,875
ผมว่าคุณรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อเลี้ยงผม

158
00:12:26,958 --> 00:12:31,166
นี่แหละที่ฉันกำลังพูดถึง
การไม่สามารถปล่อยวางอดีตได้

159
00:12:32,000 --> 00:12:33,750
หยอกล้อกับอันตรายที่แท้จริง

160
00:12:34,750 --> 00:12:36,416
ความรู้สึกบาดเจ็บ

161
00:12:40,291 --> 00:12:42,000
ปล่อยวางซะเถอะ เพื่อน

162
00:12:42,583 --> 00:12:44,916
ปล่อยมันไป แล้วนายจะขอบคุณฉัน

163
00:12:48,750 --> 00:12:50,500
และอยู่ห่างๆ เหล้าไว้

164
00:12:51,833 --> 00:12:54,041
ฉันไม่อยากเห็นนายขาด้วนกลับบ้าน

165
00:12:55,208 --> 00:12:57,000
แม่นายก็คงไม่อยากเห็นเหมือนกัน

166
00:13:00,458 --> 00:13:02,625
หลังจากที่เธอเจอเรื่องทั้งหมดมา

167
00:13:15,083 --> 00:13:16,125
เร็วเข้า เชลส์

168
00:13:17,375 --> 00:13:18,625
ได้เวลากายภาพแล้ว

169
00:13:20,375 --> 00:13:22,083
ไม่งั้นจะดีขึ้นได้ยังไง

170
00:13:22,750 --> 00:13:25,583
กล้ามเนื้อเสื่อมมันไม่ดีขึ้นหรอก แม่

171
00:13:25,666 --> 00:13:28,750
ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ ลุกขึ้นเร็ว ให้ไว

172
00:13:28,833 --> 00:13:30,375
หนูไม่ใช่เด็กสามขวบนะ

173
00:13:32,833 --> 00:13:34,083
- พร้อมไหม
- ค่ะ

174
00:13:36,375 --> 00:13:37,208
โอเค

175
00:13:42,166 --> 00:13:45,458
กัสบอกว่าจะมาตอนบ่าย มาดูคริกเก็ตกับลูก

176
00:13:45,541 --> 00:13:47,000
ดีใจตายละ

177
00:13:49,291 --> 00:13:52,625
เชลลี่ แม่รู้ว่าลูกลำบากมาก

178
00:13:52,708 --> 00:13:54,083
และทุกอย่างดูสิ้นหวัง

179
00:13:54,166 --> 00:13:56,291
แต่ถ้าลูกจะไม่พยายามเพื่อตัวเอง

180
00:13:56,791 --> 00:13:58,541
ก็ทำเพื่อแม่เถอะ ได้ไหม

181
00:14:06,500 --> 00:14:09,625
อย่าปฏิเสธสิทธิ์ของแม่ที่จะยึดมั่นในความหวัง

182
00:14:11,708 --> 00:14:15,333
เพราะตอนนี้ มันเป็นสิ่งดีๆ สิ่งเดียว
ที่แม่เหลืออยู่

183
00:14:17,875 --> 00:14:20,291
โอเค ใจเย็นๆ น่ะ แหม

184
00:14:38,250 --> 00:14:42,000
(แด่ครอบครัวฮัฟฟ์แมน
จากผู้หวังดี - เอ็กซ์)

185
00:14:55,958 --> 00:14:59,041
(ร้านกาแฟมิซซิ่งบีน)

186
00:15:03,000 --> 00:15:06,666
เท็ดดี้เสนอบ้านให้เราทุกคน อีไล

187
00:15:07,625 --> 00:15:09,250
มีตัวเลือกที่ดีกว่านี้อีกเหรอ

188
00:15:09,833 --> 00:15:11,666
แม่ไปอยู่บ้านพ่อได้ตลอดนะ

189
00:15:13,000 --> 00:15:14,875
ลูกก็รู้ว่าไม่มีทางอยู่รอด

190
00:15:17,250 --> 00:15:18,166
ขอบคุณค่ะ

191
00:15:23,125 --> 00:15:23,958
โรเบิร์ตเขา…

192
00:15:25,916 --> 00:15:28,958
โรเบิร์ตเป็นคนมีปัญหา
แต่ลูกก็เคยเห็นเวลาที่เขาเมามาก

193
00:15:29,041 --> 00:15:31,833
และลูกไม่อยากเติบโตในบ้านแบบนั้นหรอก

194
00:15:31,916 --> 00:15:33,125
เราโตในบ้านหลังนั้นไปแล้ว

195
00:15:33,208 --> 00:15:37,916
เท็ดดี้รักไลล์ และเขาแค่อยากช่วย อีไล

196
00:15:38,000 --> 00:15:42,500
และถ้าลูกหางานทำอยู่
มีผู้ดูแลคนนึงที่คอร์สจิตวิทยาของแม่

197
00:15:42,583 --> 00:15:46,291
ที่มีหลานชายทำงานเป็นคนสวน
อยู่ที่เดอะคูเรียร์เมล

198
00:15:46,375 --> 00:15:47,416
คนสวนเหรอ

199
00:15:48,000 --> 00:15:50,875
ใช่ เธอบอกว่าที่นั่นหาเด็กฝึกงานอยู่ตลอด

200
00:15:50,958 --> 00:15:52,875
และลูกควรคุยกับหัวหน้าบ.ก.

201
00:15:52,958 --> 00:15:54,416
และแม่จดชื่อเขามาแล้ว

202
00:15:54,500 --> 00:15:57,458
- ลูกลองโทรไปหาเขาสิ
- มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก แม่

203
00:15:57,541 --> 00:16:03,333
โอเค งั้นก็เข้าไปแล้วขอพบเขาเลย
คุยกับเขาสองนาทีก็เกินพอแล้ว

204
00:16:03,416 --> 00:16:05,291
- ผมไม่อยากได้งาน ไม่เป็นไร
- ไม่เอาน่า

205
00:16:05,375 --> 00:16:07,666
ใครๆ ก็อยากได้งานทั้งนั้นแหละ อีไล

206
00:16:13,083 --> 00:16:14,500
แม่ต้องไปแล้ว

207
00:16:14,583 --> 00:16:16,666
เอาจริงดิ เขามาที่นี่แล้วเหรอ

208
00:16:17,291 --> 00:16:18,208
ขอร้องล่ะ

209
00:16:19,125 --> 00:16:20,750
เรากลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้งได้นะ

210
00:16:22,166 --> 00:16:24,208
มันคงจะน่ารักมากเลยละ

211
00:16:32,958 --> 00:16:34,083
- ไง
- ไง

212
00:16:36,375 --> 00:16:38,875
นี่ พ่อหนุ่ม ไม่เจอกันนานเลยนะ

213
00:16:39,375 --> 00:16:42,000
- ใช่
- ฉันบอกอีไลเรื่องข้อเสนอของนายแล้ว

214
00:16:43,208 --> 00:16:44,708
ที่จะให้เด็กๆ อยู่กับเราน่ะ

215
00:16:44,791 --> 00:16:46,375
อ๋อ ใช่ ทำไมจะไม่ได้

216
00:16:46,458 --> 00:16:50,125
เราเคลียร์ห้องว่างนั่น
แล้วเอาเตียงเข้าไปวางให้นายกับกัสซี่ได้

217
00:16:50,208 --> 00:16:52,625
อีกอย่าง เวลาฉันไม่อยู่ นายกับแม่นาย

218
00:16:52,708 --> 00:16:55,458
ก็เป็นเจ้าของบ้านเลย ดีไหม

219
00:16:55,541 --> 00:16:57,958
นายจะได้จับตาดูเธอแทนฉันด้วย โอเคไหม

220
00:17:01,166 --> 00:17:03,875
ลองไปคิดดูนะ เร็วเข้า ไปกันเถอะ

221
00:17:08,708 --> 00:17:09,666
ลองคิดดูนะ

222
00:17:24,208 --> 00:17:28,333
ออสเตรเลียกำลังดิ้นรนเพื่อผลลัพธ์
ในวันสุดท้ายของเทสต์แมตช์นี้

223
00:17:28,416 --> 00:17:30,916
และหวังจะได้กลับมาขึ้นนำ

224
00:17:31,000 --> 00:17:33,458
ในไฮไลท์เหล่านี้ของวันก่อนๆ

225
00:17:48,041 --> 00:17:51,250
รับได้สวยมากครับ ริชชี่ ริชาร์ดสัน

226
00:17:52,208 --> 00:17:54,416
- เป็นไงมั่ง
- โคตรแย่

227
00:17:54,500 --> 00:17:56,375
จากทุกคน

228
00:17:56,958 --> 00:17:58,875
และเจฟฟ์ มาร์ชรู้…

229
00:18:00,666 --> 00:18:01,833
ตีได้ทรงพลังมาก

230
00:18:01,916 --> 00:18:06,541
นี่ แม่ฝากหวัดดี
แม่อยากให้เราไปอยู่กับเท็ดดี้สักพัก

231
00:18:07,250 --> 00:18:08,125
เชี่ยเอ๊ย

232
00:18:12,416 --> 00:18:14,041
เท็ดดี้กินขาแกะไหม

233
00:18:15,541 --> 00:18:19,166
- พูดบ้าอะไรของนาย
- เล่นได้ดี คนของเราคือนักรบ

234
00:18:21,416 --> 00:18:23,083
เป็นช็อตที่เยี่ยมมาก

235
00:18:23,166 --> 00:18:24,875
แล้ววันนี้นายทำอะไรไปบ้าง

236
00:18:26,000 --> 00:18:27,083
งานการกุศล

237
00:18:27,583 --> 00:18:30,916
และนั่นคือโอเวอร์ของเขา
ลูกลอยออกมาจากขอบหลังจาก…

238
00:18:31,000 --> 00:18:32,208
กาแฟไหม

239
00:18:37,041 --> 00:18:38,750
ไงครับ พ่อ หนังสือเป็นยังไงบ้าง

240
00:18:38,833 --> 00:18:40,416
อืม ดี ดีเลย

241
00:18:42,250 --> 00:18:45,625
- กาแฟไหมครับ
- ขอชานะ อีไล แต่นมเปรี้ยวแล้วนะ

242
00:18:45,708 --> 00:18:48,875
วันนี้เลดี้ลัคแวะมาเยี่ยม
ครอบครัวที่พิเศษมากหนึ่งครอบครัว

243
00:18:48,958 --> 00:18:51,041
ในชานเมืองตะวันตกเฉียงใต้ของบริสเบน

244
00:18:51,583 --> 00:18:52,750
แต่เบียร์ไม่เปรี้ยว

245
00:18:52,833 --> 00:18:58,000
คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เทสซ่า ฮัฟฟ์แมน
หวังว่าจะหาเงินได้ 70,000 ดอลลาร์

246
00:18:58,083 --> 00:19:02,666
เพื่อทำให้ชีวิตของเชลลี่ ลูกสาวเธอง่ายขึ้น
เนื่องจากเธอป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้อเสื่อม

247
00:19:02,750 --> 00:19:04,375
ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา

248
00:19:04,458 --> 00:19:08,000
โรงเรียนหาเงินได้
มากกว่า 15,000 เหรียญเล็กน้อย

249
00:19:08,083 --> 00:19:10,541
แต่เมื่อเช้านี้ มีปาฏิหาริย์ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น

250
00:19:11,208 --> 00:19:15,166
ฉันอยู่ที่นี่กับเทสซ่าและเชลลี่ ฮัฟฟ์แมน
ที่มีเรื่องเหลือเชื่อจะเล่าค่ะ

251
00:19:15,250 --> 00:19:17,166
เทสซ่า คุณเจอเงินได้ยังไงคะ

252
00:19:17,250 --> 00:19:20,041
ฉันไปที่หน้าประตูเพื่อหยิบหนังสือพิมพ์ และ…

253
00:19:21,166 --> 00:19:23,416
มันอยู่ตรงนั้นค่ะ ห่อเงินนี่

254
00:19:23,500 --> 00:19:25,833
- และเราไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในนั้น
- นายไม่ได้ทำใช่ไหม

255
00:19:26,666 --> 00:19:30,250
ไอ้สารเลว นายเอาเงินฉันไปแจกเหรอ

256
00:19:30,333 --> 00:19:33,416
อะไรวะ นายมีปัญหาห่าอะไร

257
00:19:34,041 --> 00:19:35,125
แม่งเอ๊ย กัส

258
00:19:37,333 --> 00:19:38,166
เชี่ย!

259
00:19:38,958 --> 00:19:41,375
ไอ้เชี่ย! ไอ้…

260
00:19:41,458 --> 00:19:42,333
เด็กๆ

261
00:19:43,916 --> 00:19:45,333
- เด็กๆ
- ไอ้ระยำ

262
00:19:45,416 --> 00:19:46,458
เชี่ย!

263
00:19:46,541 --> 00:19:48,041
เฮ้ยๆ ใจเย็น

264
00:19:48,541 --> 00:19:50,416
- แม่งเอ๊ย
- ใจเย็นๆ

265
00:19:50,500 --> 00:19:51,750
แม่งทำเราพังหมด

266
00:19:51,833 --> 00:19:54,125
ที่แน่ๆ คือแกทำหนังแกะใหม่เอี่ยมของฉันพัง

267
00:19:54,208 --> 00:19:56,125
เด็กๆ อย่าตีกันเลย

268
00:19:57,083 --> 00:19:58,125
ให้ตายสิ

269
00:19:58,208 --> 00:19:59,875
เชลลี่ อยากบอกอะไร…

270
00:19:59,958 --> 00:20:02,125
นายมีแต่จะทำให้เราซวย

271
00:20:03,125 --> 00:20:04,666
ฉันเสี่ยงไม่ได้หรอก

272
00:20:05,583 --> 00:20:08,208
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ฉันรักคุณค่ะ

273
00:20:09,708 --> 00:20:11,625
กลับไปที่ห้องข่าวกันค่ะ

274
00:20:12,416 --> 00:20:16,375
ถ้าเรื่องราวนั้นยังไม่ทำให้คุณอุ่นหัวใจ
ก็ไม่รู้เรื่องไหนจะทำได้แล้ว

275
00:20:21,041 --> 00:20:22,875
- แล้วเจอกัน
- สวัสดี คูเรียร์เมลค่ะ

276
00:20:23,791 --> 00:20:25,791
ขอบคุณที่โทรมา ฉันจะแจ้งให้ค่ะ

277
00:20:28,416 --> 00:20:29,916
ผมมาขอพบไบรอัน โรเบิร์ตสันครับ

278
00:20:30,000 --> 00:20:32,291
- นัดไว้รึเปล่า
- ผมเขียนมาหาเขาแล้ว

279
00:20:32,791 --> 00:20:34,333
นั่นแหละ แต่เขาติดต่อกลับไปไหม

280
00:20:34,916 --> 00:20:35,750
ไม่เคยครับ

281
00:20:36,500 --> 00:20:38,375
แล้วอยากพบเขาเรื่องอะไรล่ะ

282
00:20:38,458 --> 00:20:40,375
ผมมาสมัครเป็นเด็กฝึกงานครับ

283
00:20:40,458 --> 00:20:43,125
เสียใจด้วย ที่รัก ปิดรับสมัครไปสามเดือนแล้ว

284
00:20:43,208 --> 00:20:44,833
ค่อยมาใหม่ปีหน้านะ

285
00:20:44,916 --> 00:20:46,083
- แต่…
- อะไร

286
00:20:47,250 --> 00:20:49,500
ผมต้องการงานนี้จริงๆ น่ะ…

287
00:20:51,708 --> 00:20:54,333
ฉันจำนายได้ นายคือเด็กที่พันผ้าพันแผล

288
00:20:54,416 --> 00:20:57,125
ที่ห้ามคนนั้น ชื่ออะไรนะ ไม่ให้วิ่งชนประตู

289
00:20:57,208 --> 00:20:58,125
แล้วไงครับ

290
00:20:58,708 --> 00:21:01,500
ฟังนะ ฉันไม่มีทางส่งนายเข้าไปในนั้นแน่

291
00:21:02,541 --> 00:21:06,083
แต่ฉันห้ามนายไม่ให้แกร่วอยู่ที่ลานจอดรถ
ตอนสองทุ่มไม่ได้

292
00:21:06,166 --> 00:21:07,208
ตอนสองทุ่มมีอะไรเหรอ

293
00:21:07,958 --> 00:21:11,375
ปกติเจ้านายจะเลิกงานตอนนั้น
แต่อย่าบอกเขาล่ะว่าฉันบอกนาย

294
00:21:12,166 --> 00:21:15,875
คูเรียร์เมล ติดต่อแผนกอะไรคะ ขอบคุณค่ะ

295
00:21:16,791 --> 00:21:19,416
โทษครับ มีอีกเรื่อง เขาจอดรถตรงไหน

296
00:21:20,291 --> 00:21:22,750
- มาสมัครเป็นนักข่าวใช่ไหม
- ตามที่คิดไว้นะ

297
00:21:23,250 --> 00:21:25,875
เริ่มจากการสืบหาจุดจอดรถ

298
00:21:25,958 --> 00:21:27,625
ที่มีชื่อบ.ก.อยู่ก็ได้นะ

299
00:21:29,000 --> 00:21:31,791
(นักข่าวการเมืองอาวุโส
ที่จอดรถเท่านั้น)

300
00:21:55,666 --> 00:21:56,750
คุณโรเบิร์ตสันใช่ไหมครับ

301
00:21:58,041 --> 00:21:59,625
ใช่ อะไร

302
00:21:59,708 --> 00:22:02,041
ผมอีไล เบลล์ ผมมีเรื่องจะถามคุณสองสามข้อ

303
00:22:02,125 --> 00:22:06,416
ขอฉันพูดก่อน
นายไปเอาเน็กไทโคตรเห่ยนั่นมาจากไหน

304
00:22:06,500 --> 00:22:09,833
พ่อให้ผมมาครับ เขาคิดว่า
มันจะดึงดูดความรักคำของคุณ

305
00:22:10,791 --> 00:22:11,958
ฉันรู้จักพ่อนายไหม

306
00:22:12,583 --> 00:22:13,583
คิดว่าไม่ครับ

307
00:22:13,666 --> 00:22:18,208
นั่นสิ เพราะเห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้จักฉัน
ฉันเกลียดคำ คำมันตามหลอนฉันในฝัน

308
00:22:18,708 --> 00:22:22,125
- งั้นคุณอาจใช้ผมได้
- ใช้ทำอะไร ไม่ใช่ให้คำแนะนำเรื่องแฟชั่นแน่ๆ

309
00:22:22,208 --> 00:22:24,958
- ใช้เป็นเด็กฝึกงานคนนึงมั้งครับ
- อาจจะปีหน้านะ

310
00:22:25,041 --> 00:22:28,000
- กว่าคุณจะจ้างตั้งเดือนพฤศจิกายน แต่…
- แต่อะไร นี่เดือนกุมภาฯ

311
00:22:28,083 --> 00:22:31,083
ถ้านายไม่มาช้าไปสามเดือน
ก็มาเร็วไปเก้าเดือน

312
00:22:31,583 --> 00:22:32,583
ผมมีข่าวจะให้คุณ

313
00:22:36,958 --> 00:22:38,416
โอเค รีบว่ามา

314
00:22:38,500 --> 00:22:41,666
ถ้าเล่าข่าวของนายไม่ได้ในสามคำ
เราก็ไม่มีพาดหัวข่าว

315
00:22:41,750 --> 00:22:43,541
"จอห์น เลนนอน ถูกยิง"

316
00:22:44,291 --> 00:22:45,875
"อิรัก รุกราน อิหร่าน"

317
00:22:45,958 --> 00:22:47,291
"การเย้ยหยัน ตาย แล้วหรือ"

318
00:22:48,750 --> 00:22:50,250
- คือ…
- นั่นหนึ่งแล้ว

319
00:22:50,750 --> 00:22:54,291
- มันขึ้นอยู่กับว่ามุมไหน…
- โทษที ไอ้หนู กลับมาเดือนพฤศจิกายนนะ

320
00:23:19,958 --> 00:23:22,875
รถไฟที่ชานชาลาหนึ่งคือรถไฟคาบูลเตอร์

321
00:23:22,958 --> 00:23:26,000
วิ่งด่วนจากโบเวนฮิลส์ไปชุมทางอีเกิ้ล และ…

322
00:23:30,541 --> 00:23:31,458
เคทลิน สปายส์

323
00:23:35,250 --> 00:23:36,416
ผมอีไล เบลล์

324
00:23:39,583 --> 00:23:42,333
โห ฉัน… จำนายไม่ได้เลย

325
00:23:46,041 --> 00:23:48,291
ไว้ค่อยคุยกันได้ไหม รถไฟฉันมาแล้ว

326
00:23:51,375 --> 00:23:52,375
ประตูกำลังปิด…

327
00:23:52,458 --> 00:23:53,416
ครับ เหมือนกัน

328
00:23:55,041 --> 00:23:57,333
- นายอยู่สายคาบูลเตอร์เหรอ
- ใช่ ใกล้มากพอ

329
00:23:58,625 --> 00:24:01,750
- ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ
- ได้สิ เอาเลย

330
00:24:04,791 --> 00:24:07,041
แล้วมาทำอะไรในเมืองเหรอ

331
00:24:07,791 --> 00:24:10,166
ผมไปพบเจ้านายคุณเรื่องฝึกงาน

332
00:24:12,250 --> 00:24:14,750
รู้ใช่ไหมว่าสมัครไม่ได้
จนกว่าจะถึงเดือนพฤศจิกายน

333
00:24:15,500 --> 00:24:16,333
เขาบอกแล้วครับ

334
00:24:17,375 --> 00:24:20,041
เขาทำสิ่งที่เขาชอบทำไหม ขอสามคำน่ะ

335
00:24:21,166 --> 00:24:22,500
ทำครับ

336
00:24:23,291 --> 00:24:25,583
ใช่ เขาชอบทำแบบนั้นกับเด็กใหม่

337
00:24:26,666 --> 00:24:28,625
ฉันจำตอนที่สมัครงานได้

338
00:24:28,708 --> 00:24:32,541
เขาขอให้ฉันสรุปลักษณะนิสัยฉันในสามคำ

339
00:24:33,791 --> 00:24:34,958
คุณบอกเขาว่าอะไร

340
00:24:37,291 --> 00:24:38,500
"สปายส์ ขุด ลึก"

341
00:24:39,625 --> 00:24:40,500
เพราะอะไร

342
00:24:43,708 --> 00:24:46,541
เพราะฉันชอบขุดคุ้ยจนเจอต้นเหตุของสิ่งต่างๆ

343
00:24:49,291 --> 00:24:50,125
ทำไมล่ะครับ

344
00:24:50,708 --> 00:24:51,791
ก็…

345
00:24:53,958 --> 00:24:56,541
แม่ฉันตาย ตอนฉันแปดขวบ

346
00:24:57,833 --> 00:25:00,958
และฉันคิดว่ามันทำให้ฉันมีคำถามเยอะมาก

347
00:25:02,666 --> 00:25:05,458
เกิดอะไรขึ้น เป็นฝีมือของใคร

348
00:25:07,041 --> 00:25:09,625
โลกนี้มีพระเจ้าไหม
ทำไมต้องเป็นแม่ ไม่เป็นคนอื่น

349
00:25:09,708 --> 00:25:13,250
ทั้งที่มีคนโง่ใจทราม
เป็นอิสระอยู่ตั้งมากมายบนโลก

350
00:25:18,125 --> 00:25:19,750
ตอนนั้นที่ออฟฟิศ

351
00:25:21,041 --> 00:25:25,041
นายกำลังจะเล่าเรื่องพ่อเลี้ยงนาย แต่นายหนีไป

352
00:25:26,958 --> 00:25:30,666
หลังจากนั้นตำรวจก็เอาแต่บอกว่า
เรื่องทั้งหมดอยู่ระหว่างการสอบสวน

353
00:25:30,750 --> 00:25:32,041
คุณเขียนถึงมันครั้งนึง

354
00:25:32,125 --> 00:25:34,416
มันคือการที่ตำรวจบางคนปกป้องคนร้ายบางคน

355
00:25:34,500 --> 00:25:37,125
และคนร้ายพวกนั้น
คอยควบคุมพ่อค้ายาเพื่อตำรวจน่ะ

356
00:25:37,208 --> 00:25:39,000
ทุกคนเอากำไรไปคนละส่วน

357
00:25:42,083 --> 00:25:44,791
คนร้ายที่ฆ่าพ่อเลี้ยงนายคือใครเหรอ

358
00:25:46,166 --> 00:25:49,333
ฟังนะ แม่ผมเพิ่งออกจากคุก

359
00:25:49,416 --> 00:25:52,041
ตอนนี้แม่ต้องการความมั่นคงและความปลอดภัย

360
00:25:52,125 --> 00:25:54,583
สิ่งที่ผมไม่อยากทำเลยคือการกระตุกหนวดเสือ

361
00:25:55,500 --> 00:25:58,666
บางครั้งฉันคิดว่า
การกระตุกหนวดเสือเป็นเรื่องดีนะ

362
00:26:00,666 --> 00:26:02,166
จากประสบการณ์ของผม ไม่ใช่เลย

363
00:26:03,125 --> 00:26:05,458
บางครั้ง การปล่อยมันไปก็ดีที่สุด

364
00:26:09,083 --> 00:26:11,708
ถ้าคุณอยากได้คำตอบ เป็นผมจะไปคุยกับบิค แด็ง

365
00:26:12,458 --> 00:26:16,583
เธอไม่ค่อยสบาย
แต่เธอคงรู้ว่าศพทั้งหมดอยู่ที่ไหน

366
00:26:16,666 --> 00:26:17,625
และทุกเรื่อง

367
00:26:20,833 --> 00:26:23,166
แค่อย่าเอ่ยชื่อผมก็พอ

368
00:26:24,666 --> 00:26:25,500
โอเค

369
00:26:27,000 --> 00:26:29,083
ชุมทางอีเกิ้ล ผู้โดยสารที่จะไปชอร์นคลิฟฟ์

370
00:26:29,166 --> 00:26:30,791
ถึงสถานีของฉันแล้ว

371
00:26:30,875 --> 00:26:32,541
กรุณาเปลี่ยนขบวนรถไฟที่นี่

372
00:26:37,458 --> 00:26:40,250
นายไม่ได้อยู่ใกล้คาบูลเตอร์หรอกใช่ไหม

373
00:26:40,333 --> 00:26:41,208
ดาร์ราครับ

374
00:26:41,875 --> 00:26:44,791
ไม่เป็นไรครับ ผมจะนั่งขบวนนี้ไปนอร์ทเกต
และเปลี่ยนขบวนที่นั่น

375
00:26:45,291 --> 00:26:46,125
โอเค

376
00:26:48,458 --> 00:26:49,291
นี่

377
00:26:50,833 --> 00:26:54,458
ขอแนะนำอย่างนึงนะ ถ้านายอยากเขียนข่าว

378
00:26:54,541 --> 00:26:56,625
ก็แค่เขียนข่าวซะ

379
00:26:57,291 --> 00:27:01,083
หาเรื่องที่สำคัญมากๆ
ที่พวกเขาจะต้องโมโหถ้าไม่ได้เล่นข่าวนั้น

380
00:27:02,375 --> 00:27:04,166
โอเค ผมจะเอาไปคิดดู

381
00:27:16,083 --> 00:27:19,833
ถึงอเล็กซ์ หวังว่าคราวนี้
การยื่นขอทัณฑ์บนของคุณจะออกมาดี

382
00:27:20,958 --> 00:27:23,541
ปรากฏว่าการเริ่มต้นเป็นนักข่าวมันยากไม่ใช่เล่น

383
00:27:23,625 --> 00:27:25,416
แต่ผมได้คำแนะนำดีๆ มา

384
00:27:26,416 --> 00:27:30,583
แต่นั่นแหละ แม่อยากให้เรา
ไปอยู่กับแม่และเท็ดดี้หนึ่งสัปดาห์

385
00:27:30,666 --> 00:27:32,625
พ่อคิดว่าเราควรทำเพื่อแม่

386
00:27:33,166 --> 00:27:35,166
ไม่เจอกันนานเลยนะ กัสซี่

387
00:27:35,250 --> 00:27:37,625
ไง เป็นไงบ้าง เพื่อน

388
00:27:37,708 --> 00:27:38,541
อีไล

389
00:27:41,041 --> 00:27:42,666
คิดว่าไง ฮะ

390
00:27:42,750 --> 00:27:43,958
มาสิ

391
00:27:44,041 --> 00:27:46,708
เอากระเป๋าเข้าไปข้างใน
แล้วฉันจะพานายออกไปด้านหลัง

392
00:27:46,791 --> 00:27:51,125
ฉันมีบางอย่างอยากให้ดู
นายต้องชอบมากแน่ๆ ระวังนะ โอเค

393
00:27:53,458 --> 00:27:54,875
ไงครับแม่ เป็นไงบ้าง

394
00:27:55,916 --> 00:27:56,791
ทำตัวดีๆ นะ

395
00:27:59,791 --> 00:28:01,208
นี่ห้องนั่งเล่น

396
00:28:01,708 --> 00:28:03,916
หนังกังฟูเยอะมาก ดีไหม กัสซี่

397
00:28:04,708 --> 00:28:08,083
เราคิดว่านี่อาจเป็นห้องของลูกได้ เด็กๆ

398
00:28:09,291 --> 00:28:12,083
- ตอนเช้าแสงสวยเลยใช่ไหม
- ใช่

399
00:28:13,375 --> 00:28:14,666
ไปสิ วางกระเป๋าก่อน

400
00:28:14,750 --> 00:28:18,791
นี่… และพวกนี้ พวกนี้คือของแม่ฉัน

401
00:28:19,875 --> 00:28:23,541
ตอนนี้น่าจะหลายตังค์อยู่ ใช่ พิเศษมาก

402
00:28:24,500 --> 00:28:27,583
เอาละ มาเร็ว ฉันอยากให้พวกนาย
ดูบางอย่างข้างนอก ไปกันเถอะ

403
00:28:27,666 --> 00:28:30,666
นี่ห้องอาบน้ำ นายจะต้องใช้มัน

404
00:28:30,750 --> 00:28:33,250
นี่ห้องครัว เราไม่ต้องใช้มันหรอก

405
00:28:33,333 --> 00:28:34,333
ฉันพูดถูกไหมพวก

406
00:28:35,375 --> 00:28:37,708
และนี่คือลูกๆ ของฉันเอง

407
00:28:37,791 --> 00:28:41,833
เรามีเจ้าคันศร และ… มันอยู่นั่น นั่นเจ้าลูกศร

408
00:28:41,916 --> 00:28:43,666
เข้าใจใช่ไหม แบบว่า…

409
00:28:45,083 --> 00:28:48,750
ไง หวัดดี เป็นไงกันบ้าง พวกนายคิดว่าไงกัน

410
00:28:50,416 --> 00:28:53,833
เอาละ โอเค เอาละ มานี่สิ ทีนี้…

411
00:28:55,166 --> 00:28:58,875
แล้วนายคิดยังไงกับสิ่งนั้น

412
00:29:03,250 --> 00:29:05,791
นั่นคือเคนเวิร์ธ เค 100 แบบดั้งเดิม

413
00:29:07,458 --> 00:29:08,875
เร็วเข้า ขึ้นไปดูได้

414
00:29:09,541 --> 00:29:12,416
กัสซี่ อ้อมไปด้านข้างนะ
ระวังประตูด้วยละกัน

415
00:29:12,500 --> 00:29:13,958
อาจจะฝืดนิดหน่อย

416
00:29:17,041 --> 00:29:19,375
คิดว่าไง เด็กๆ ฮะ

417
00:29:19,458 --> 00:29:23,333
มีแอร์ วิทยุซีบี… อีไล มาสิ ขึ้นมาและ…

418
00:29:23,875 --> 00:29:24,708
ไม่เป็นไร

419
00:29:25,958 --> 00:29:28,500
โอเค ตามใจ ดูนี่นะ

420
00:29:31,916 --> 00:29:33,125
ว่าไง มาร์ลอน

421
00:29:35,208 --> 00:29:36,791
นี่เท็ดดี้ แคลลัสนะ นายอยู่ไหม

422
00:29:37,541 --> 00:29:41,208
ใครอยู่มั่ง ฟิตซ์ ใครฟังอยู่บ้าง เฮ้ย

423
00:29:43,708 --> 00:29:46,583
รู้ไหม เวลาฉันหาคนในซีบีไม่ได้

424
00:29:46,666 --> 00:29:49,083
บางครั้งฉันก็จะคุยกับไลล์

425
00:29:50,416 --> 00:29:54,791
- ใช่ แค่ในจินตนาการของฉัน
- คุณคุยกับเขาเรื่องอะไรเหรอ

426
00:29:55,791 --> 00:29:59,458
ก็เรื่องช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันน่ะ

427
00:30:00,541 --> 00:30:01,500
ตอนเราเด็กๆ

428
00:30:06,958 --> 00:30:08,875
เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ฉันเคยมี

429
00:30:16,875 --> 00:30:20,500
คุณนายแด็งคะ ฉันชื่อเคทลิน สปายส์ค่ะ

430
00:30:21,583 --> 00:30:24,041
ขอถามอะไรคุณสักสองสามข้อได้ไหมคะ

431
00:30:27,375 --> 00:30:29,916
คุณเคยรู้จักคนชื่อไลล์ ออร์ลิคไหมคะ

432
00:30:31,875 --> 00:30:33,125
ฉันรู้จักคุณ

433
00:30:34,833 --> 00:30:37,041
คุณคือนักข่าวหนังสือพิมพ์คนนั้น

434
00:30:38,791 --> 00:30:41,083
แบบนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับฉัน

435
00:30:42,541 --> 00:30:44,416
มีใครรู้อีกว่าคุณมาที่นี่

436
00:30:45,833 --> 00:30:47,750
- ไม่มีค่ะ
- โกหก

437
00:30:49,750 --> 00:30:51,541
พวกนั้นพยายามจะฆ่าฉันทุกคน

438
00:30:52,083 --> 00:30:52,916
ใครคะ

439
00:30:53,000 --> 00:30:53,958
ทุกคน

440
00:30:59,666 --> 00:31:01,500
- ฉันเชื่อว่าไม่จริงค่ะ
- จริง!

441
00:31:03,291 --> 00:31:05,833
ตอนนี้ฉันรู้มากเกินไปแล้ว

442
00:31:06,541 --> 00:31:09,583
คุณอาจจะเล่าให้ฉันฟังได้นะคะ

443
00:31:12,375 --> 00:31:14,916
ฉันรู้ว่านักข่าวทำงานยังไง

444
00:31:15,541 --> 00:31:17,708
คุณได้เงินจากข่าว

445
00:31:17,791 --> 00:31:21,375
และคนโง่น่าสมเพชบางคน
พวกเขาต้องทรมานกับผลที่ตามมา

446
00:31:22,875 --> 00:31:27,041
คุณสนใจอะไรล่ะ
คุณมันแย่กว่าพวกค้ายาซะอีก

447
00:31:28,041 --> 00:31:30,541
ฉันแค่อยากรู้เรื่องของไลล์ ออร์ลิคเองค่ะ

448
00:31:30,625 --> 00:31:33,166
คุณไม่จำเป็นต้องรู้อะไรทั้งนั้น

449
00:31:34,125 --> 00:31:35,291
ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น

450
00:31:40,208 --> 00:31:41,041
โอเคค่ะ

451
00:31:49,541 --> 00:31:50,375
โอเค งั้น…

452
00:31:52,083 --> 00:31:53,500
ถ้าคุณเปลี่ยนใจนะคะ

453
00:32:04,166 --> 00:32:07,833
ถ้าคุณได้ข่าวจากฉัน ฉันคงตายไปแล้ว

454
00:32:25,708 --> 00:32:28,125
(โรงภาพยนตร์ร็อกซ์ลีย์)

455
00:32:28,625 --> 00:32:31,666
ไง พวกนายคิดว่าเรนแมนเป็นไงบ้าง

456
00:32:31,750 --> 00:32:32,833
สนุกดีครับ

457
00:32:35,000 --> 00:32:38,458
นายคิดว่าพี่ชายนาย
จะทำอะไรที่ฉลาดแบบโง่ๆ แบบนั้นได้ไหม

458
00:32:38,541 --> 00:32:40,916
เช่นถ้าฉันเอาไม้จิ้มฟันจำนวนนึงให้เขาดู

459
00:32:41,000 --> 00:32:43,750
คิดว่าเขาจะบอกได้ไหมว่ามันมีกี่อัน

460
00:32:43,833 --> 00:32:46,833
เขาไม่ได้เป็นออทิสติกนะ เท็ดดี้
เขาแค่ไม่ค่อยพูด

461
00:32:47,375 --> 00:32:48,875
แตกต่างแต่เหมือนกันใช่ไหมล่ะ

462
00:32:48,958 --> 00:32:51,458
เขาได้คะแนนสูงสุดในโรงเรียน
และน่าจะเข้ามหาลัยได้ง่ายๆ นะ

463
00:32:51,541 --> 00:32:55,750
ใช่ แต่คนในมหาลัย
จะไม่อยากให้เขาพูดอะไรบ้างเหรอ

464
00:32:56,333 --> 00:32:58,208
บางครั้งเขาก็พูดนะ ใช่ไหมลูก

465
00:32:58,750 --> 00:33:00,291
งั้นทำไมเขาไม่พูดกับฉันล่ะ

466
00:33:02,541 --> 00:33:03,541
อ๊ะๆ กัสซี่

467
00:33:04,958 --> 00:33:05,958
อยากออกความเห็นไหม

468
00:33:11,041 --> 00:33:13,583
- อาจเป็นเพราะเขาคิดว่าคุณแฉไลล์
- อีไล!

469
00:33:16,250 --> 00:33:18,750
ไม่เป็นไร ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดเรื่องอะไร

470
00:33:23,916 --> 00:33:25,333
ตกลงนายพูดเรื่องอะไรวะ

471
00:33:26,541 --> 00:33:29,458
คุณเอาเรื่องพ่อเลี้ยงเรา
ไปบอกไอแวนเพื่อนอนกับแม่

472
00:33:29,541 --> 00:33:31,083
อีไล พอได้แล้ว!

473
00:34:23,875 --> 00:34:26,250
ลูกไม่ควรพูดแบบนั้นเลยนะ อีไล

474
00:34:27,083 --> 00:34:28,541
แม่รู้ได้ไงว่ามันไม่จริง

475
00:34:29,791 --> 00:34:31,583
แม่อธิบายให้ลูกฟังแล้วนะ

476
00:34:33,791 --> 00:34:35,625
เข้าบ้านและไปขอโทษได้แล้ว

477
00:34:38,666 --> 00:34:40,125
เขาไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลย

478
00:34:40,208 --> 00:34:43,916
เขาหมายความอย่างนั้น
เธอได้ยิน ฉันได้ยิน ทุกคนได้ยิน

479
00:34:44,000 --> 00:34:46,333
ทุกคนบนถนนได้ยินเขาพูด

480
00:34:46,416 --> 00:34:49,208
นั่นไม่ได้ทำให้ฉันเป็นหนอนบ่อนไส้นะ
ฉันไม่เคยแฉไลล์เลย

481
00:34:49,291 --> 00:34:51,291
มองฉันสิ ฉันไม่เคยแฉไลล์เลย

482
00:34:51,375 --> 00:34:56,166
เขาผสมยาเพื่อให้ได้ของมากขึ้น
และแน่นอนว่ามีใครบางคนแฉเขา

483
00:34:56,250 --> 00:34:59,208
- ก็แค่นั้นเอง แต่นั่นเป็นความผิดฉันได้ยังไง
- ฉันรู้ ฉันจะอธิบายเอง

484
00:34:59,291 --> 00:35:00,833
รู้ใช่ไหมว่าเธอจะต้องอธิบายเขา

485
00:35:00,916 --> 00:35:03,000
ฉันจะไม่ยอมให้ใครที่กล่าวหาว่าฉันโกหก

486
00:35:03,083 --> 00:35:07,125
มาอยู่ใต้ชายคานี้ ใต้ชายคาของพ่อแม่ฉันเด็ดขาด

487
00:35:07,208 --> 00:35:10,500
ฉันเนี่ยนะแฉเพื่อนรักตัวเอง
จริงดิ เราทำได้ดีที่สุดแค่นั้นเหรอ

488
00:35:10,583 --> 00:35:14,583
ฉันมีสมมติฐาน ซานตาคลอสแม่งเป็นคนแฉแน่นอน

489
00:35:17,250 --> 00:35:18,458
อรุณสวัสดิ์ เจ้าขี้เซา

490
00:35:22,958 --> 00:35:25,083
- จะไปไหน
- ข้างนอก

491
00:35:25,625 --> 00:35:28,500
ฉันจะทำขาแกะเป็นมื้อเย็นนะ
ของโปรดนาย

492
00:35:28,583 --> 00:35:30,125
ถ้านายกลับมาก่อนหกโมงได้นะ

493
00:35:32,750 --> 00:35:33,708
ถ้าเธอโชคดีนะ

494
00:35:42,333 --> 00:35:43,166
อรุณสวัสดิ์

495
00:35:54,041 --> 00:35:55,166
กินกันเลยไหม

496
00:35:56,166 --> 00:35:58,125
ให้เวลาเขาอีกสองสามนาทีเถอะ

497
00:36:28,916 --> 00:36:30,916
มีเบียร์อยู่ในตู้เย็นนะ ถ้านายหิวน้ำ

498
00:36:53,375 --> 00:36:55,375
รู้ไหมว่าปัญหาที่แท้จริงของเขาคืออะไร

499
00:36:57,791 --> 00:36:59,041
พวกนายตามใจเขา

500
00:37:02,250 --> 00:37:04,875
ฉันพูดจริงๆ เลยนะ นายทำให้เขาบ้า

501
00:37:04,958 --> 00:37:06,166
พอๆ กับพ่อเฮงซวยของเขา

502
00:37:06,250 --> 00:37:07,625
กินอาหารเถอะ เท็ดดี้

503
00:37:07,708 --> 00:37:10,125
ถ้าเขาตอบเองได้
ทำไมเขาไม่ตอบล่ะ แฟรงกี้

504
00:37:12,208 --> 00:37:15,000
ถ้านายตอบเองได้
ทำไมนายไม่ตอบล่ะ กัส

505
00:37:15,083 --> 00:37:18,166
แล้วใครจะอยากอยู่กับคนที่พยายามจะฆ่านาย

506
00:37:18,250 --> 00:37:21,000
ด้วยการขับรถลงไปในเขื่อนวะ

507
00:37:23,708 --> 00:37:24,958
พ่อมีอาการตื่นตระหนก

508
00:37:25,041 --> 00:37:28,083
- เขาไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป
- นี่ อีไล หมอนั่นมันตอแหล

509
00:37:28,750 --> 00:37:30,666
และนายก็โคตรโง่ที่เชื่อมัน

510
00:37:30,750 --> 00:37:32,666
- เท็ดดี้ พอได้แล้ว
- ไม่

511
00:37:32,750 --> 00:37:34,958
เอางี้ดีกว่า ไสหัวไปให้หมดเลย

512
00:37:35,041 --> 00:37:39,291
นี่โต๊ะของแม่ฉัน และแม่แม่งก็มีมาตรฐานของแม่

513
00:37:39,875 --> 00:37:43,708
เพราะฉะนั้นเชิญลุกไปจากโต๊ะของฉัน
แล้วไสหัวไปให้หมดทุกคนเลย

514
00:37:43,791 --> 00:37:47,208
- เด็กๆ หยิบจาน เราจะจัดการ…
- ไม่!

515
00:37:47,291 --> 00:37:50,666
ไม่! วางไว้!

516
00:37:50,750 --> 00:37:52,875
อย่าแตะต้องมัน นั่งลง

517
00:37:54,875 --> 00:37:55,875
คันศร!

518
00:37:57,000 --> 00:37:58,750
ลูกศร! มานี่

519
00:37:58,833 --> 00:38:00,208
ใช่ มาเลยๆ

520
00:38:00,291 --> 00:38:04,125
ไปเลย ไสหัวไป! ไสหัวไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!

521
00:38:04,208 --> 00:38:06,583
ครอบครัวเท่านั้นที่กินข้าวบนโต๊ะนี้
มาสิ กินกันเลย

522
00:38:08,041 --> 00:38:10,708
เก่งมาก เฮ้ โอ้ กินใหญ่เลย

523
00:38:10,791 --> 00:38:13,625
ขาแกะอร่อยเนอะ ใช่ อย่างนั้นแหละ

524
00:38:13,708 --> 00:38:15,791
บนนี้ ใช่

525
00:38:15,875 --> 00:38:18,166
เยี่ยมเลย มาเร็ว ลูกศร ดูนี่สิ

526
00:38:18,250 --> 00:38:21,708
- เก่งมาก นั่นแหละ ใช่ ยัดเข้าไป
- แม่ เราไปกันเถอะ

527
00:38:21,791 --> 00:38:23,833
เก่งมาก

528
00:38:23,916 --> 00:38:24,750
แม่…

529
00:38:24,833 --> 00:38:28,041
ดีจังที่มีคนรู้จักเจียมตัวและไม่ต่อปากต่อคำ

530
00:38:28,125 --> 00:38:30,958
และไม่กินบนเรือน ขี้รดบนหลังคา

531
00:38:31,458 --> 00:38:33,875
อย่างนั้นแหละ เอาเลย มีอีกเยอะ กินเข้าไป

532
00:38:33,958 --> 00:38:35,916
- แม่
- อย่างนั้นแหละ หม่ำๆ

533
00:38:38,208 --> 00:38:39,166
อะไรวะ…

534
00:38:39,958 --> 00:38:41,333
อะไรวะนั่น

535
00:38:45,625 --> 00:38:47,083
นั่นของของแม่ฉันนะ

536
00:38:53,375 --> 00:38:54,250
แฟรงกี้

537
00:38:56,208 --> 00:38:57,041
อย่านะ

538
00:38:57,750 --> 00:38:58,833
อย่าบังอาจ

539
00:39:00,750 --> 00:39:01,916
- ไม่!
- ไม่นะ!

540
00:39:06,458 --> 00:39:07,291
หยุดนะ

541
00:39:10,166 --> 00:39:11,500
กัดพวกมันเลย กันมันไว้ตรงนั้น

542
00:39:15,583 --> 00:39:17,166
อีจัญไร

543
00:39:24,500 --> 00:39:25,541
แม่ง…

544
00:39:32,583 --> 00:39:33,416
มานี่

545
00:39:41,500 --> 00:39:42,708
เอาละ ทีนี้แก…

546
00:39:44,208 --> 00:39:45,875
เอาละ มานี่

547
00:39:46,833 --> 00:39:47,666
มานี่

548
00:39:52,291 --> 00:39:53,125
หิวน้ำใช่ไหม

549
00:40:01,250 --> 00:40:02,291
- แม่
- แม่!

550
00:40:03,083 --> 00:40:04,000
แม่

551
00:40:07,875 --> 00:40:11,083
ไปหยิบของมา เราจะไปจากที่นี่

552
00:40:47,333 --> 00:40:48,166
ฮัลโหล

553
00:40:48,916 --> 00:40:50,541
พ่อ นี่ผมเอง

554
00:40:52,708 --> 00:40:53,583
ไม่เมาใช่ไหม

555
00:40:56,333 --> 00:40:58,750
แม่ต้องการที่พัก ผมพาแม่ไปที่บ้านได้ไหม

556
00:41:00,083 --> 00:41:03,791
เกิดอะไรขึ้นกับบ้านของเฟรดดี้…
เขาชื่ออะไรนะ เท็ดดี้น่ะ

557
00:41:03,875 --> 00:41:06,875
หมอนั่นพยายามจะฆ่าแม่
และแม่ไม่มีที่ไปแล้ว

558
00:41:07,541 --> 00:41:10,458
- แล้วบ้านกึ่งวิถีล่ะ
- มีแต่แม่ชีแก่ๆ ที่เกษียณแล้ว

559
00:41:10,541 --> 00:41:12,958
มันต้องไปที่นั่นและลากแม่กลับไปบ้านมันแน่ๆ

560
00:41:13,041 --> 00:41:16,625
ใช่ แต่มันก็อาจจะมาตามหาเธอที่นี่ก็ได้

561
00:41:16,708 --> 00:41:19,833
- ได้คิดเรื่องนี้ไหม
- แต่พวกเราจะอยู่ดูแลแม่ที่นั่น

562
00:41:22,375 --> 00:41:23,208
พ่อ

563
00:41:24,416 --> 00:41:26,541
เออ มันมีอดีตเยอะน่ะ เพื่อน

564
00:41:30,500 --> 00:41:31,333
พ่อ

565
00:41:44,083 --> 00:41:45,958
เขาบอกว่าได้

566
00:42:15,750 --> 00:42:16,875
หวัดดี

567
00:42:23,458 --> 00:42:24,541
ขอบคุณนะ โรเบิร์ต

568
00:42:25,666 --> 00:42:26,791
อืม โอเค

569
00:42:27,583 --> 00:42:28,458
เด็กๆ

570
00:42:41,375 --> 00:42:43,125
มัน… ก็แค่…

571
00:42:50,500 --> 00:42:55,666
ห้องนี้เป็นห้องคุณได้เมื่อเราจัดใหม่

572
00:42:56,458 --> 00:42:57,916
ฉันนอนบนโซฟาก็ได้

573
00:42:58,416 --> 00:43:03,708
เราจัดให้เรียบร้อยได้ คุณจะได้มีพื้นที่ของตัวเอง

574
00:43:08,625 --> 00:43:09,666
โอเค

575
00:43:17,291 --> 00:43:18,250
- ขอโทษ
- ขอโทษ

576
00:43:19,416 --> 00:43:21,333
ปากคุณแตกแผลเหวอะเลยนะเนี่ย

577
00:43:22,500 --> 00:43:23,458
เดี๋ยวก็หาย

578
00:43:27,333 --> 00:43:30,000
- ผมรับเอง
- ไม่ อย่า อาจเป็นเท็ดดี้

579
00:43:30,500 --> 00:43:31,333
ไม่เป็นไร

580
00:43:32,916 --> 00:43:33,791
ฮัลโหล

581
00:43:34,500 --> 00:43:35,500
ตามแม่แกมาคุย

582
00:43:36,166 --> 00:43:38,833
- ใครน่ะ
- ไปตามแม่แกมาพูดสาย

583
00:43:39,416 --> 00:43:40,291
เอามา

584
00:43:40,916 --> 00:43:43,541
นายไม่เข้าใจตรงไหนไม่ทราบ

585
00:43:43,625 --> 00:43:46,750
- ฉันจะไม่กลับไป
- ไม่นะ แฟรงกี้

586
00:43:47,333 --> 00:43:50,333
แล้วถ้าแกมาเฉียดแถวบ้านหลังนี้ล่ะก็
เราทุบหน้าแกยับแน่

587
00:43:50,416 --> 00:43:51,500
- นี่ อีไล…
- ว่าไงนะ

588
00:43:51,583 --> 00:43:54,833
ฉันไม่ค่อยได้ยินว่ะ นายจะทำอะไรนะ อีไล

589
00:43:55,333 --> 00:43:59,125
- บอกมันไปว่าเราจะแจ้งตำรวจ
- แม่แจ้งตำรวจเรื่องแกแล้ว

590
00:43:59,208 --> 00:44:00,500
เธอยังไม่ได้แจ้งหรอก

591
00:44:00,583 --> 00:44:03,458
ฉันเพิ่งได้ยินพ่อกากๆ ของแกบอกให้แจ้ง

592
00:44:03,541 --> 00:44:05,166
เฮ้ย ได้ยินนะเว้ย

593
00:44:05,250 --> 00:44:07,875
ฉันได้ยินทุกอย่าง เท็ดดี้ รู้ไว้ซะด้วย

594
00:44:08,458 --> 00:44:10,166
และแม่แจ้งความแกข้อหาทำร้ายร่างกาย

595
00:44:10,750 --> 00:44:13,708
ไร้สาระน่ะ อีไล
บอกเธอซะว่าฉันจะไปรับเธอ

596
00:44:13,791 --> 00:44:15,083
ไปไกลๆ ตีนเหอะว่ะ

597
00:44:15,666 --> 00:44:18,291
ฉันจะเอาไม้เบสบอลของฉันไปด้วย อีไล

598
00:44:18,375 --> 00:44:19,416
เอามาเลย เท็ดดี้

599
00:44:19,500 --> 00:44:22,000
เพราะพวกเราทั้งครอบครัวรอแกอยู่ที่นี่

600
00:44:38,625 --> 00:44:42,708
ฟิตซ์ มาร์ลอน ไบเกอร์แมน
มีใครฟังอยู่บ้างไหม

601
00:44:46,166 --> 00:44:47,000
ไม่

602
00:44:47,625 --> 00:44:49,458
นี่ไม้ โอเค

603
00:44:55,000 --> 00:44:56,875
ใช้ได้เลย กับดักหนู

604
00:44:56,958 --> 00:44:57,875
ได้แล้ว

605
00:45:01,083 --> 00:45:04,250
ราดน้ำมันบนพื้นเป็นกับดัก
หรืออะไรสักอย่าง ฉันไม่รู้

606
00:45:04,333 --> 00:45:06,541
- ฉันจะขึ้นไปข้างบนนะ
- โอเค ไปเลย

607
00:45:14,375 --> 00:45:18,291
เราจะเริ่มด้วยการต่อต้านอย่างสันติ

608
00:45:18,375 --> 00:45:20,750
ถ้ามันล้มเหลว เราก็พร้อมแล้ว

609
00:45:44,833 --> 00:45:45,666
ด้ามขวาน

610
00:45:48,791 --> 00:45:49,708
ขอบใจ

611
00:46:14,958 --> 00:46:16,083
นั่นใครน่ะ

612
00:46:30,041 --> 00:46:31,666
แฟรงกี้!

613
00:46:33,541 --> 00:46:36,666
ฉันมารับเธอกลับบ้าน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!

614
00:46:38,666 --> 00:46:41,000
เฮ้ย ฉันไม่กลับไปอยู่กับนายหรอก เท็ดดี้

615
00:46:41,083 --> 00:46:43,166
โอกาสของนายหมดแล้ว
และตอนนี้เราจบกันแล้ว

616
00:46:43,250 --> 00:46:46,583
ไม่ เราจะจบกันก็ต่อเมื่อฉันบอกว่าเราจบกัน

617
00:46:46,666 --> 00:46:47,875
เธอบอกให้ไสหัวไปไง

618
00:46:47,958 --> 00:46:50,958
ออกไปจากสนามหญ้าบ้านฉัน
ก่อนที่ฉันจะเรียกตำรวจนะ ไอ้หมากะหลั่ว

619
00:47:06,166 --> 00:47:08,500
ฉันว่าผู้หญิงบอกให้นาย
ออกไปจากสนามหญ้าบ้านเธอนะ

620
00:47:12,083 --> 00:47:12,958
ไปตายซะ

621
00:47:17,458 --> 00:47:19,291
มึงคิดว่ามึงเป็นใครวะ

622
00:47:19,375 --> 00:47:22,166
อเล็กซ์ เบอร์มิวดา คนคุมแก๊งรีเบลส์

623
00:47:22,250 --> 00:47:23,666
รู้สึกยังไงบ้าง สบายดีไหม

624
00:47:23,750 --> 00:47:27,000
ทีนี้ฟังนะ สิ่งที่แกจะทำคือลากไอ้สวะน่าสมเพชนั่น

625
00:47:27,083 --> 00:47:29,333
- กลับไปในรูที่มันคลานออกมา
- ได้

626
00:47:29,416 --> 00:47:33,083
แล้วพอมันฟื้นขึ้นมา
ก็บอกมันว่ามันหมดธุระกับที่นี่แล้ว

627
00:47:33,166 --> 00:47:35,916
อย่าได้กลับมาแถวนี้อีก เข้าใจไหม

628
00:47:36,833 --> 00:47:38,291
- ครับผม
- ไปกันเถอะ

629
00:47:39,458 --> 00:47:40,291
ฟื้นสิ

630
00:47:40,375 --> 00:47:41,750
จับแขนเขาไว้ เร็วเข้า

631
00:47:41,833 --> 00:47:44,500
เร็วเข้า ลุกขึ้น เร็วเข้า เพื่อน ไปกันเถอะ

632
00:47:44,583 --> 00:47:45,416
ไปจากที่นี่กัน

633
00:47:58,250 --> 00:48:00,666
นั่นแหละปัญหาของประเทศนี้

634
00:48:01,541 --> 00:48:04,750
พวกเขาคิดว่าวิธีเดียวที่จะแก้ปัญหาได้
คือการใช้ความรุนแรง

635
00:48:04,833 --> 00:48:07,208
- นายคงเป็นอีไล
- คุณคืออเล็กซ์ เบอร์มิวดา

636
00:48:07,291 --> 00:48:08,625
เป็นไงบ้างเพื่อน

637
00:48:08,708 --> 00:48:10,541
อยากได้อะไรไหมคะ

638
00:48:11,583 --> 00:48:14,541
- ผมอยากกระดกชาสักถ้วย
- ได้เลย เดี๋ยวไปตั้งกาให้

639
00:48:15,666 --> 00:48:16,500
มาสิ

640
00:48:37,000 --> 00:48:37,833
ไอด้า

641
00:48:40,583 --> 00:48:42,041
พวกเขาให้คุณอยู่ห้องสวยนะ

642
00:48:45,833 --> 00:48:49,458
- ไททัสส่งนั่นมาให้สินะ
- เป็นคนมีน้ำใจมาก

643
00:48:49,541 --> 00:48:51,958
ใช่ เขาบอกว่าให้เสนอทางเลือกให้คุณ

644
00:48:52,958 --> 00:48:54,875
หมอนหรือเข็มฉีดยา

645
00:48:59,791 --> 00:49:01,333
ฉันเลือกเข็มฉีดยา

646
00:49:03,000 --> 00:49:04,041
เหมือนเมื่อก่อนเลย

647
00:49:04,125 --> 00:49:05,791
ไม่มีอะไรเหมือนเมื่อก่อนหรอก

648
00:49:06,500 --> 00:49:07,541
ไม่มีธุรกิจ

649
00:49:08,666 --> 00:49:09,666
ไม่แข็งแรง

650
00:49:10,833 --> 00:49:11,958
ไม่มีลูกชาย

651
00:49:13,291 --> 00:49:15,041
จะให้สู้เพื่ออะไรอีกล่ะ

652
00:49:15,625 --> 00:49:17,583
ไททัสคิดว่าคุณคงมองแบบนั้น

653
00:49:28,000 --> 00:49:32,083
รู้ไหม มันบ้ามาก การวิจัยที่เขาทำอยู่น่ะ

654
00:49:33,750 --> 00:49:36,208
ไม่มีทางรู้หรอก เราไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์

655
00:49:36,291 --> 00:49:37,291
เขาก็เหมือนกัน

656
00:49:48,208 --> 00:49:49,666
ไปได้แล้ว

657
00:49:54,291 --> 00:49:55,458
ผมจะอยู่สักพัก

658
00:49:57,375 --> 00:49:58,541
เพื่อความแน่ใจ

659
00:50:03,666 --> 00:50:04,666
อย่างนั้นแหละ

660
00:50:46,000 --> 00:50:49,541
มีข้อความในเครื่องตอบรับของคุณ
"เก็บกวาดตามที่คุยกันไว้"

661
00:50:51,458 --> 00:50:52,541
ขอบคุณ โซฟี

662
00:50:56,666 --> 00:51:00,125
เขาบอกว่าเพื่อการดำรงอยู่ร่วมกัน
กับเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ

663
00:51:00,208 --> 00:51:03,541
ต้องยกเลิกการปกป้องอุตสาหกรรม
ในทศวรรษหน้า

664
00:51:04,041 --> 00:51:07,041
ในข่าวด่วน  บุคคลผู้มีสีสันแห่งบริสเบน บิค แด็ง

665
00:51:07,125 --> 00:51:09,625
ถูกพบเสียชีวิต
อยู่ที่บ้านพักคนชราบรันส์วิกเฮดส์ของเธอ

666
00:51:09,708 --> 00:51:12,083
ดูเหมือนจะเป็นการตายตามธรรมชาติ

667
00:51:12,166 --> 00:51:14,833
ตำรวจบอกว่าไม่มีเหตุการณ์น่าสงสัย

668
00:51:14,916 --> 00:51:15,916
กินอีกชิ้นสิ

669
00:51:16,000 --> 00:51:17,083
ขอบคุณ คุณนายเบลล์

670
00:51:20,416 --> 00:51:23,500
(ถ้าคุณหรือคนรู้จัก
เคยประสบความรุนแรงในครอบครัว)

671
00:51:23,583 --> 00:51:27,250
(และต้องการให้ช่วยหาหนทางแก้วิกฤต
เชิญที่ wannatalkaboutit.com)

672
00:51:32,375 --> 00:51:34,333
(สร้างจากหนังสือของ
เทรนต์ ดาลตัน)

673
00:53:36,375 --> 00:53:39,291
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล