1 00:00:07,445 --> 00:00:10,948 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:47,526 --> 00:00:49,987 ‎(สร้างจากนิยาย "จูราสสิค พาร์ค" ‎โดยไมเคิล ไครตัน) 3 00:01:36,992 --> 00:01:38,160 ‎ข่าวดีเหรอ 4 00:01:41,831 --> 00:01:45,417 ‎ทิแรโนดอนสร้างรังอยู่ ‎แถวภูเขาตะวันออก เลยไปตรงนั้นไม่ได้ 5 00:01:46,252 --> 00:01:47,086 ‎ข่าวร้ายแฮะ 6 00:01:47,336 --> 00:01:50,631 ‎แปลว่าเราอยู่ที่ถนนหลักไม่ได้ ‎เพราะไดโนเสาร์ 7 00:01:50,714 --> 00:01:54,385 ‎อยู่ที่ภูเขา ทุ่งหญ้า ‎หรือป่าก็ไม่ได้ เพราะไดโนเสาร์ 8 00:01:54,468 --> 00:01:57,555 ‎ไปเพนต์เฮาส์ของเค็นจิก็ไม่ได้ ‎เพราะเขาไม่เก่งเลข 9 00:01:57,638 --> 00:02:02,560 ‎นี่ ฉันไม่คิดว่าพ่อจะเปลี่ยนรหัส ‎เพราะฉันสอบพีชคณิตตกจริงๆ นี่ 10 00:02:02,643 --> 00:02:05,938 ‎- ไม่ใช่ความผิดฉันสักหน่อย ‎- ความผิดนายเต็มๆ เลยต่างหาก 11 00:02:06,021 --> 00:02:09,191 ‎ช่างเถอะน่า ‎เกาะนี้มีไดโนเสาร์อยู่เต็มไปหมด 12 00:02:09,275 --> 00:02:11,443 ‎- เราจบเห่แล้ว ‎- ยังยอมแพ้ไม่ได้นะ 13 00:02:11,527 --> 00:02:13,362 ‎เราส่งสัญญาณฉุกเฉินไปแล้ว 14 00:02:13,445 --> 00:02:16,365 ‎แค่ต้องไปหลบอยู่ในที่ปลอดภัย ‎จนกว่าจะมีคนมาช่วย 15 00:02:16,448 --> 00:02:18,242 ‎ที่ไหนล่ะ ผ่านมาหลายวันแล้วนะ 16 00:02:18,325 --> 00:02:19,827 ‎ไม่มีที่ให้ไปแล้ว 17 00:02:19,910 --> 00:02:24,039 ‎ที่จริง มีที่หนึ่งที่ยังไม่ได้ลองไปดู 18 00:02:24,123 --> 00:02:26,709 ‎แต่พวกนายอาจจะไม่ชอบใจเท่าไร 19 00:02:36,218 --> 00:02:39,805 ‎ถามจริงนะ เราตั้งใจหนีไปจากที่นี่ไม่ใช่หรือไง 20 00:02:40,139 --> 00:02:42,933 ‎ฟังฉันก่อนสิ ที่นี่มีน้ำสะอาดในลำธาร 21 00:02:43,017 --> 00:02:46,937 ‎ต้นไม้และภูเขาจะกันเรา ‎จากสภาพอากาศแปรปรวนและไดโนเสาร์ 22 00:02:49,398 --> 00:02:51,942 ‎โอเค อาจจะป้องกันไม่ได้ทุกตัว 23 00:02:52,026 --> 00:02:54,778 ‎แต่ถ้าจะมาช่วยเด็กๆ ชาวค่าย 24 00:02:54,862 --> 00:02:57,531 ‎ก็น่าจะมาตามหาที่ค่ายก่อนไม่ใช่หรือไง 25 00:02:57,615 --> 00:03:00,576 ‎แถมมีอุปกรณ์ไว้สร้างที่หลบภัยตรงนี้ด้วย 26 00:03:00,659 --> 00:03:03,495 ‎เป็นอุปกรณ์พังๆ แต่เราทำได้แน่ 27 00:03:03,579 --> 00:03:05,164 ‎- ใช่ไหม บรุ๊คลิน ‎- อะไร 28 00:03:05,247 --> 00:03:08,584 ‎เธอคงเคยถ่ายวิดีโอเกี่ยวกับ ‎วิธีสร้างที่หลบภัยใช่ไหม 29 00:03:08,667 --> 00:03:10,961 ‎จริงด้วย เธอเอาแต่ถ่ายวิดีโอนี่นา 30 00:03:11,045 --> 00:03:14,757 ‎ขอโทษนะ ฉันทำอย่างอื่น ‎นอกจากถ่ายวิดีโอเยอะเลย 31 00:03:14,840 --> 00:03:17,092 ‎ชีวิตฉันทำเรื่องอื่นเยอะแยะ 32 00:03:17,509 --> 00:03:21,096 ‎แต่ก็ใช่ ฉันเคยช่วยสร้างโรงนา ‎ตอน "แกะกล่องชาวอามิช" 33 00:03:21,180 --> 00:03:22,514 ‎- บอกเฉยๆ นะ ‎- ว่าแล้ว 34 00:03:22,598 --> 00:03:24,892 ‎- ฉันชอบวิดีโอนั้น ‎- นั่นไง 35 00:03:24,975 --> 00:03:27,394 ‎รออะไรอยู่ล่ะ มาเก็บของกันดีกว่า 36 00:03:33,192 --> 00:03:36,236 ‎นี่ ยาซ เธอไม่ต้องช่วยดีกว่าไหม 37 00:03:36,987 --> 00:03:39,031 ‎อะไรกัน ไม่เอา ฉันสบาย... 38 00:03:42,034 --> 00:03:45,329 ‎สบายมาก ฉันไม่เป็นไร ‎ฉันอยากลงมานอนแอ้งแม้งน่ะ 39 00:03:45,412 --> 00:03:48,415 ‎สบายตรงไหนกัน เธอยังเจ็บข้อเท้าอยู่เลย 40 00:03:48,499 --> 00:03:51,335 ‎วิ่งหนีไปมาอยู่หลายวันซะขนาดนั้น ‎ยิ่งแย่ลงไปใหญ่ 41 00:03:51,418 --> 00:03:54,296 ‎ดูจากสัญลักษณ์นี่ ‎อาจจะมีคลินิกอยู่แถวนี้นะ 42 00:03:54,797 --> 00:03:58,050 ‎จะไปดูว่ามีอะไรรักษาข้อเท้าเธอได้ ‎พักอยู่นี่นะ 43 00:03:58,133 --> 00:04:02,054 ‎ไม่มีทาง ฉันไม่ยอมนั่งเฉยๆ ‎ตอนพวกนายออกไปอีกหรอก 44 00:04:02,137 --> 00:04:04,890 ‎- ฉันช่วยพวกนายได้นะ ‎- พักเถอะ 45 00:04:04,974 --> 00:04:08,769 ‎เธอยังต้องใช้ข้อเท้าไปชิงเหรียญทอง ‎ตอนเราออกจากเกาะนี้ได้ โอเคไหม 46 00:04:08,852 --> 00:04:11,522 ‎ฉันจะอยู่ด้วย คอยคุมให้เธอพักผ่อน 47 00:04:11,605 --> 00:04:14,358 ‎คนอื่นได้ไหม ขอร้องล่ะ ใครก็ได้ 48 00:04:14,441 --> 00:04:15,651 ‎โอเค แผนดีมาก 49 00:04:15,734 --> 00:04:18,779 ‎เค็นจิ ระหว่างที่ยาซพัก ‎นายก็คุ้ยหาอะไรที่เราใช้ได้ 50 00:04:18,862 --> 00:04:20,406 ‎ในกองของพังๆ พวกนี้เลยนะ 51 00:04:20,489 --> 00:04:23,325 ‎แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ อาจจะนะ 52 00:04:40,884 --> 00:04:42,511 ‎ว้าว 53 00:04:42,594 --> 00:04:44,638 ‎นี่ ดาเรียส ดูนี่สิ 54 00:04:45,597 --> 00:04:48,851 ‎โอ้โฮ แผ่นเกล็ดของสเตโกซอรัส ‎พอโตขึ้นพวกมันจะสลัดทิ้ง 55 00:04:48,934 --> 00:04:51,145 ‎อ๋อ เหมือนเวลากวางสลัดเขาน่ะเหรอ 56 00:04:51,228 --> 00:04:54,898 ‎ช่วงเดือนมีนาคม แถวบ้านฉันนี่ ‎เดินเจอเขากวางทุกๆ สองฟุตเลยนะ 57 00:04:54,982 --> 00:04:57,818 ‎ฉันกับพี่สาวจะแข่งกันว่าใครหาเจอได้เยอะกว่า 58 00:04:58,569 --> 00:05:02,197 ‎รู้ไหม นี่ดูเหมือนรอยที่พวกกวางทำเลยนะ 59 00:05:02,281 --> 00:05:05,576 ‎ช่วยเวลาสลัดเขาน่ะ ‎ไดโนเสาร์ก็อาจจะทำเหมือนกันนะ 60 00:05:05,659 --> 00:05:07,745 ‎อาจเป็นพฤติกรรมใหม่ก็ได้ เจ๋งมากเลย 61 00:05:07,828 --> 00:05:09,538 ‎รู้ไหมว่าอะไรเจ๋งกว่า 62 00:05:09,621 --> 00:05:13,167 ‎ถ้ามีอึอยู่แถวนี้ เราจะได้ดูว่า ‎มันกินอะไรเป็นมื้อเที่ยง 63 00:05:13,250 --> 00:05:15,794 ‎บรุ๊คลิน เราจะไปหาอึกันล่ะ 64 00:05:15,878 --> 00:05:17,254 ‎เดินต่อไป 65 00:05:17,338 --> 00:05:20,507 ‎ถ้าเธอเดินต่อไป ก็ไม่ถูกใครลากไปดูอึหรอก 66 00:05:28,140 --> 00:05:30,476 ‎ทุกคน ได้ยินเสียงนั่นไหม 67 00:05:32,728 --> 00:05:34,063 ‎เมื่อกี้พูดอะไรเหรอ 68 00:05:36,732 --> 00:05:38,067 ‎ไม่มีอะไรหรอก 69 00:05:38,442 --> 00:05:40,569 ‎คงเป็นนกแปลกๆ หรือ... 70 00:05:51,163 --> 00:05:56,460 ‎โอเค งานที่หนึ่ง ‎หาขยะที่มีประโยชน์ในกองขยะของค่าย 71 00:05:58,045 --> 00:05:59,379 ‎เรียบร้อย 72 00:06:06,637 --> 00:06:07,763 ‎แค่นี้เนี่ยนะ 73 00:06:08,514 --> 00:06:10,474 ‎เพื่อน นายไม่ได้พยายามด้วยซ้ำ 74 00:06:11,642 --> 00:06:14,895 ‎มาพักที่ต้นไม้หย่อนใจของฉันสิ 75 00:06:14,978 --> 00:06:16,563 ‎"ต้นไม้หย่อนใจ" ของนายเหรอ 76 00:06:16,647 --> 00:06:19,608 ‎เป็นต้นไม้ที่มาพักผ่อนได้ไง 77 00:06:19,691 --> 00:06:21,276 ‎ชื่อก็บอกอยู่ 78 00:06:21,360 --> 00:06:22,402 ‎นั่นไม่ใช่... 79 00:06:23,487 --> 00:06:26,448 ‎โอเค ดาเรียสบอกให้คุ้ยของในซากค่าย 80 00:06:26,532 --> 00:06:31,411 ‎ถ้านายไม่ทำ ส่วนฉันก็ทำไม่ได้ ‎แล้วใครจะเป็นคนทำล่ะ 81 00:06:31,703 --> 00:06:32,871 ‎คนอื่นๆ ไง 82 00:06:32,955 --> 00:06:38,085 ‎ยาซ สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต ‎คือการให้คนอื่นทำอะไรๆ ให้เรานะ 83 00:06:38,168 --> 00:06:41,088 ‎ตัวอย่างเช่น ฉันไม่เคย ‎ทำความสะอาดห้องตัวเองเลย 84 00:06:41,171 --> 00:06:44,216 ‎ฉันแค่รอให้มันรกสุดๆ ‎จนผู้ช่วยของพ่อฉันสติแตก 85 00:06:44,299 --> 00:06:48,011 ‎แล้วเขาก็ให้สาวใช้คนหนึ่ง ‎มาทำความสะอาดให้ฉัน 86 00:06:48,095 --> 00:06:50,514 ‎- ได้ประโยชน์ทั้งคู่ ‎- แล้วนายภูมิใจเหรอ 87 00:06:50,848 --> 00:06:54,518 ‎แหงอยู่แล้ว ‎ไม่งั้นฉันก็คงไม่เล่าให้เธอฟังหรอก 88 00:06:54,601 --> 00:06:57,646 ‎เลิกพูดแล้วมาผ่อนคลายได้แล้ว 89 00:06:57,896 --> 00:06:58,814 ‎แต่ว่า... 90 00:07:03,277 --> 00:07:04,153 ‎ต้นไม้หย่อนใจ 91 00:07:16,373 --> 00:07:22,254 ‎ให้ตายสิ นี่แหละที่ฉันต้องการ ‎รู้ไหม ให้เวลาเค็นจิกับตัวเองน่ะ 92 00:07:25,716 --> 00:07:28,302 ‎ยาซ 93 00:07:29,928 --> 00:07:34,308 ‎ตามใจ จะกะเผลกไปไหนก็เชิญ ‎ฉันจะอยู่ใต้ต้นไม้นี่แหละ 94 00:07:40,522 --> 00:07:43,358 ‎ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะทำตัวเป็นคนดี ‎แล้วตามเธอไป 95 00:07:43,442 --> 00:07:46,778 ‎ทั้งๆ ที่ไม่มีใครอยู่ดูว่าฉันเป็นพระเอกแค่ไหน 96 00:08:03,712 --> 00:08:04,922 ‎รีบหาเถอะ 97 00:08:05,380 --> 00:08:08,175 ‎- อะไรที่ช่วยรักษาข้อเท้าของยาซ... ‎- ของกินล่ะ 98 00:08:09,843 --> 00:08:12,513 ‎ไม่เคยคิดว่าจะตื่นเต้นที่เจอผลไม้กระป๋อง 99 00:08:12,596 --> 00:08:15,057 ‎แต่ดูผลไม้กระป๋องพวกนี้สิ 100 00:08:15,140 --> 00:08:18,143 ‎ในที่สุดก็มีอย่างอื่นที่ไม่ใช่พิซซ่าแฉะๆ แล้ว 101 00:08:26,360 --> 00:08:28,904 ‎- ดูสิ ‎- ผ้าพันเคล็ด 102 00:08:28,987 --> 00:08:31,406 ‎นี่แหละที่ยาซต้องการ 103 00:08:32,282 --> 00:08:34,660 ‎ทั้ง 20 ฟุตนี่เลย 104 00:08:54,263 --> 00:08:56,139 ‎ที่นี่คืออะไรน่ะ 105 00:09:08,944 --> 00:09:11,989 ‎คงเป็นสถานีสัตวแพทย์ของไดโนเสาร์กินพืชน่ะ 106 00:09:12,072 --> 00:09:15,534 ‎ตอนที่ทุกคนอพยพไป พวกมันคงถูกทิ้งไว้ 107 00:09:15,617 --> 00:09:16,827 ‎เหมือนพวกเราเลย 108 00:09:17,578 --> 00:09:19,663 ‎อาหารกับน้ำก็หมดแล้วด้วย 109 00:09:20,455 --> 00:09:22,624 ‎น่าสงสารจัง 110 00:09:35,345 --> 00:09:37,097 ‎เราต้องทำอะไรสักอย่างนะ 111 00:09:37,806 --> 00:09:40,434 ‎เราเห็นฝูงไซโนเซอราทอปส์อยู่ที่ทุ่งหญ้านี่นา 112 00:09:40,517 --> 00:09:41,685 ‎ถ้าปล่อยมันออกไป... 113 00:09:41,768 --> 00:09:45,480 ‎มันจะได้ไปอยู่กับฝูงแล้วกินหญ้าได้ตามใจเลย 114 00:09:45,564 --> 00:09:48,775 ‎- เดี๋ยวนะ ไหนบอกว่าให้รีบๆ ไง ‎- เปลี่ยนแผนไง บรุ๊คลิน 115 00:09:48,859 --> 00:09:51,111 ‎ภารกิจใหม่ ปล่อยพวกไดโนเสาร์ 116 00:09:56,783 --> 00:09:58,535 ‎จงเป็นอิสระ 117 00:10:14,968 --> 00:10:18,096 ‎ไม่เป็นไร จะอยู่ที่นี่ต่อก็ตามสบายเลย 118 00:10:18,180 --> 00:10:20,432 ‎ต่อไป สเตโกซอรัส 119 00:10:20,682 --> 00:10:25,062 ‎ใช่ เรามาเพื่อทำแบบนี้แหละ ‎ไม่ได้ลืมเป้าหมายเลยสักนิด 120 00:10:38,700 --> 00:10:39,701 ‎ทุกคน 121 00:10:49,711 --> 00:10:52,089 ‎ตัวนี้ดูดุกว่าตัวอื่นนะ 122 00:10:53,882 --> 00:10:55,342 ‎แบรีออนิกซ์น่ะ 123 00:10:56,093 --> 00:10:58,011 ‎- เป็นนักล่า ‎- นักล่าเหรอ 124 00:11:00,597 --> 00:11:02,974 ‎แล้วเรากะจะเอายังไงกับมันดีล่ะ 125 00:11:03,058 --> 00:11:05,852 ‎- ไม่เห็นต้องคิดเลย ‎- ใช่แล้ว 126 00:11:05,936 --> 00:11:08,271 ‎- ต้องปล่อยมันออกมาสิ ‎- ให้มันอยู่ในกรง 127 00:11:08,647 --> 00:11:10,440 ‎- เดี๋ยว อะไรนะ ‎- ว่าไงนะ 128 00:11:10,524 --> 00:11:12,109 ‎น่าสนใจแฮะ 129 00:11:15,320 --> 00:11:16,405 ‎ยาซ 130 00:11:19,032 --> 00:11:20,158 ‎ยาซ 131 00:11:27,582 --> 00:11:28,667 ‎อยู่นี่เอง 132 00:11:30,335 --> 00:11:32,963 ‎- นั่นอะไรน่ะ ‎- เอาไปย้ายซากค่าย 133 00:11:33,046 --> 00:11:35,465 ‎ใช้กิ่งไม้แทนคานแล้วเอาเถาวัลย์พาดต้นไม้ 134 00:11:35,549 --> 00:11:38,510 ‎เพื่อใช้ยกแผ่นไม้กับของพังๆ ออกไป 135 00:11:40,804 --> 00:11:44,808 ‎นี่ดูจะตรงข้ามสุดๆ กับสิ่งที่เธอควรทำเลย 136 00:11:44,891 --> 00:11:46,059 ‎ซึ่งก็คืออยู่เฉยๆ 137 00:11:47,602 --> 00:11:51,356 ‎ช่วยเลิกทำตัวเป็นหญิงแกร่งสักทีได้ไหม 138 00:11:52,399 --> 00:11:55,277 ‎แชมป์กรีฑาระดับรัฐสามสมัย ‎แข่งระดับชาติสี่ครั้ง 139 00:11:55,360 --> 00:11:57,779 ‎รวมแข่งกรีฑาระดับนานาชาติอีกสองครั้ง 140 00:11:57,863 --> 00:12:02,451 ‎ฉันเคยแข่งกลางฝน ฝนหิมะ ‎หิมะ แล้วก็ได้เหรียญมาทุกครั้ง 141 00:12:02,534 --> 00:12:03,994 ‎คิดว่ายังไงล่ะ 142 00:12:04,202 --> 00:12:08,123 ‎คิดว่าบ้าไง เพราะการวิ่งมันลำบาก ‎และเธอจะทำไปทำไม 143 00:12:08,206 --> 00:12:11,501 ‎ฉันไม่ยอมแพ้ไง ไม่เหมือนบางคนหรอก 144 00:12:11,960 --> 00:12:16,173 ‎เราจะได้กลับแล้ว และเธอต้องพักผ่อน ‎จะพอใจหรือไม่ก็เรื่องของเธอ 145 00:12:18,467 --> 00:12:20,927 ‎ถ้าเธอมาด้วย ฉันจะคืนให้ 146 00:12:21,470 --> 00:12:23,013 ‎ไม่มีทาง 147 00:12:23,096 --> 00:12:24,931 ‎ฉันจะขนของพวกนี้ไปเอง 148 00:12:29,519 --> 00:12:30,437 ‎ยาซ 149 00:12:35,859 --> 00:12:36,818 ‎แย่กว่าเดิมอีก 150 00:12:37,194 --> 00:12:39,529 ‎ฉันว่าฉันทำข้อเท้าเจ็บหนักกว่าเดิม 151 00:12:41,448 --> 00:12:42,491 ‎เอาไงดีล่ะ 152 00:12:45,243 --> 00:12:47,204 ‎เราปล่อยนักล่าออกมาไม่ได้ 153 00:12:47,579 --> 00:12:49,539 ‎แต่ ทำไมล่ะ 154 00:12:50,624 --> 00:12:52,542 ‎นึกว่านายเป็นห่วงเจ้าพวกนี้ซะอีก 155 00:12:52,626 --> 00:12:56,963 ‎ก็ใช่ แต่ฉันห่วงเรื่องกลับบ้านด้วย ‎แบบไม่ถูกกินน่ะ 156 00:12:57,047 --> 00:13:00,258 ‎- คิดว่าไง บรุ๊คลิน ‎- ได้ยินกันไหม 157 00:13:00,592 --> 00:13:01,885 ‎ช่วยได้เยอะเลย บี 158 00:13:01,968 --> 00:13:03,470 ‎แต่ว่า ดาเรียส 159 00:13:03,553 --> 00:13:06,097 ‎ไม่นะ ทุกคน ฉันได้ยิน... 160 00:13:07,933 --> 00:13:10,310 ‎ถ้าปล่อยพวกกินพืช ‎ก็ควรปล่อยพวกนักล่าด้วย 161 00:13:10,393 --> 00:13:11,811 ‎จะได้ยุติธรรมไง 162 00:13:11,895 --> 00:13:14,940 ‎เธออยากปล่อยเจ้าตัวที่อยากกินเรา ‎เป็นมื้อค่ำน่ะเหรอ 163 00:13:15,023 --> 00:13:17,150 ‎เราเจอพวกมันแล้ว เราก็ต้องรับผิดชอบ 164 00:13:17,234 --> 00:13:20,695 ‎ถ้าปล่อยพวกมันไปไม่ได้ ‎ก็ต้องกลับมาให้อาหารพวกมันทุกวัน 165 00:13:20,779 --> 00:13:25,200 ‎เอาอะไรมาให้ล่ะ แบรีออนิกซ์ ‎กินเนื้อวันหนึ่งมากกว่า 100 ปอนด์นะ 166 00:13:25,659 --> 00:13:26,952 ‎เจ้านี่ไง 167 00:13:27,536 --> 00:13:30,664 ‎พีชเหรอ พวกมันกินเนื้อนะ ‎ไม่ได้กินทั้งพืชและสัตว์ 168 00:13:30,747 --> 00:13:31,915 ‎โอเค ก็ได้ 169 00:13:32,165 --> 00:13:34,084 ‎จะหาเนื้อเยอะขนาดนั้นได้ที่ไหน 170 00:13:37,796 --> 00:13:40,173 ‎- ไม่นะ ‎- อย่ามองฉันแบบนั้นสิ 171 00:13:40,257 --> 00:13:42,008 ‎ก็นี่แหละอาหารของพวกมัน 172 00:13:43,426 --> 00:13:45,554 ‎เราไม่ยกมาเรียไปให้พวกมันกินหรอก 173 00:13:45,637 --> 00:13:47,722 ‎เดี๋ยวนะ ตั้งชื่อแล้วเหรอ ช่างเถอะ 174 00:13:47,806 --> 00:13:50,517 ‎มันไม่กินผลไม้กระป๋อง ‎หรือพิซซ่าแช่แข็งหรอกนะ 175 00:13:50,600 --> 00:13:55,021 ‎ถ้าฉันให้อาหารพวกมันไม่ได้ ‎ก็กลับไปแผนเอ ปล่อยพวกมันเข้าป่า 176 00:13:55,105 --> 00:13:57,482 ‎ปล่อยไม่ได้ ‎ทำไมถึงอยากปล่อยพวกมันนักล่ะ 177 00:13:57,732 --> 00:14:01,653 ‎เพราะพวกมันควรได้กลับบ้านน่ะสิ ‎พวกมันไม่ได้อยากอยู่ที่นี่ 178 00:14:01,736 --> 00:14:06,074 ‎แต่ก็มาแล้ว แถมยังติดอยู่นี่ ‎และโดนแยกจากครอบครัว 179 00:14:06,366 --> 00:14:08,326 ‎วิ่งๆ วิ่งเร็ว 180 00:14:25,886 --> 00:14:28,930 ‎ถ้านายบอกใครเรื่องนี้ล่ะก็... 181 00:14:29,264 --> 00:14:30,348 ‎อย่าล้มนะ อย่าล้ม 182 00:14:30,432 --> 00:14:34,019 ‎โอเค ช่วง "เค็นจิทำงาน" ของวันนี้จบลงแล้ว 183 00:14:34,477 --> 00:14:37,814 ‎แหม จัดไปสิบนาทีเต็มๆ เลย ยอดมาก 184 00:14:37,898 --> 00:14:39,274 ‎ใช่แล้ว พอกันที 185 00:14:39,357 --> 00:14:42,360 ‎เลิกถ่วงฉันทั้งทางกายและทางใจเลยนะ 186 00:14:42,444 --> 00:14:45,405 ‎- คลานต่อเองแล้วกัน ‎- ล้อเล่นใช่ไหม 187 00:14:45,488 --> 00:14:47,073 ‎เรายังไม่ใกล้ถึงค่ายเลย 188 00:14:47,741 --> 00:14:51,912 ‎ใครบางคนน่าจะคิดถึงเรื่องนั้น ‎ก่อนเดินกะเผลกเข้ามาในป่านะ 189 00:14:51,995 --> 00:14:55,290 ‎ถ้าใครบางคนช่วยเหลือกันบ้าง ‎หล่อนก็คงไม่ต้องทำแบบนี้หรอก 190 00:14:55,373 --> 00:14:58,126 ‎แล้วตอนนี้ฉันก็เลยต้องมาช่วยเธอไง 191 00:14:59,961 --> 00:15:03,089 ‎เมื่อไหร่จะเข้าใจสักที ‎เธอช่วยอะไรไม่ได้หรอก ยาซ 192 00:15:13,975 --> 00:15:16,811 ‎โอเค ยาซ ฉันขอโทษ 193 00:15:17,228 --> 00:15:19,940 ‎ไม่เอาน่า ยาซ หยุดทีได้ไหม 194 00:15:20,023 --> 00:15:21,733 ‎ฉันบอกว่าขอโทษไง 195 00:15:30,742 --> 00:15:31,618 ‎ยาซ 196 00:15:38,416 --> 00:15:39,334 ‎ขอร้องล่ะ 197 00:15:42,212 --> 00:15:43,880 ‎ฉันเป็นนักกรีฑาดาวรุ่ง 198 00:15:44,965 --> 00:15:50,804 ‎เป็นคนที่โค้ช คนในทีมและทุกๆ คนต้องพึ่งพา 199 00:15:51,179 --> 00:15:52,097 ‎แต่ตอนนี้... 200 00:15:52,889 --> 00:15:54,766 ‎แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว 201 00:15:56,226 --> 00:15:59,145 ‎และถ้าฉันไม่แข็งแกร่งอีกแล้ว... 202 00:16:01,147 --> 00:16:02,357 ‎ฉันจะทำอะไรได้ 203 00:16:04,651 --> 00:16:07,195 ‎แล้วพวกเราทำอะไรได้เหรอ ‎เวลาอยู่ตัวคนเดียว 204 00:16:07,278 --> 00:16:11,574 ‎ฉันแยกพวกไดโนเสาร์น่ากลัวๆ ‎พวกนั้นไม่ออกด้วยซ้ำ แต่ฉัน... 205 00:16:11,658 --> 00:16:13,201 ‎ขี้เกียจ มีอภิสิทธิ์ 206 00:16:13,618 --> 00:16:15,662 ‎พูดง่ายๆ คือเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ 207 00:16:15,996 --> 00:16:20,375 ‎ฉันกะจะบอกว่าฉันเป็นกาวใจสุดหล่อ ‎ที่เชื่อมชาวค่ายไว้ด้วยกันต่างหาก 208 00:16:23,169 --> 00:16:25,964 ‎ฉันยังเป็นคนที่รู้ด้วยว่าสิ่งที่ดีที่สุด 209 00:16:26,047 --> 00:16:29,009 ‎ไม่ใช่การกดดันตัวเองจนเธอต้องลำบากแบบนี้ 210 00:16:29,467 --> 00:16:32,178 ‎ให้คนอื่นออกโรงบ้างเถอะ ยาซ 211 00:16:34,222 --> 00:16:35,181 ‎ใครกันล่ะ 212 00:16:53,408 --> 00:16:55,243 ‎อย่าได้ใจจนเคยตัวล่ะ 213 00:17:19,559 --> 00:17:21,394 ‎ทุกคน ทางนี้ 214 00:17:29,486 --> 00:17:31,571 ‎มันพยายามจะช่วยแบรีออนิกซ์อีกตัว 215 00:18:09,776 --> 00:18:11,152 ‎เร็วเข้า ขึ้นไปบนนั้น 216 00:18:43,935 --> 00:18:44,811 ‎แซมมี่ 217 00:18:46,604 --> 00:18:48,106 ‎สเตโกซอรัส 218 00:18:48,356 --> 00:18:49,816 ‎เปิดกรงเลย 219 00:18:56,281 --> 00:18:57,407 ‎จัดการเลย 220 00:19:05,498 --> 00:19:07,417 ‎ได้ผลแล้ว ได้ผล 221 00:19:13,381 --> 00:19:14,549 ‎มาเถอะ 222 00:19:19,762 --> 00:19:22,223 ‎เราทิ้งไปไม่ได้ ‎พวกมันเป็นครอบครัวเดียวกัน 223 00:19:22,932 --> 00:19:24,225 ‎ทำอะไรของนายน่ะ 224 00:20:04,474 --> 00:20:07,435 ‎ยินดีต้อนรับสู่ค่ายเค็นจิ 225 00:20:09,646 --> 00:20:11,481 ‎ขึ้นไปบนต้นไม้ เร็วเข้า 226 00:20:27,205 --> 00:20:30,375 ‎ไม่นะ ไม่ๆ 227 00:20:30,458 --> 00:20:34,587 ‎นี่ไงล่ะ เหตุผลที่คนเราไม่ควรทำอะไรทั้งนั้น 228 00:20:36,756 --> 00:20:39,842 ‎พวกเขาเลยสร้างค่ายซีบนต้นไม้สินะ 229 00:20:39,926 --> 00:20:43,304 ‎นี่ สร้างที่หลบภัยใหม่ของเรา ‎ให้เหมือนบ้านต้นไม้ดีไหม 230 00:20:45,139 --> 00:20:46,766 ‎อาจจะเป็น... 231 00:20:54,941 --> 00:20:55,775 ‎แบบนี้ดีไหม 232 00:20:56,109 --> 00:20:59,112 ‎เยี่ยมเลย แต่ต้องมีหอคอยสังเกตการณ์ด้วยนะ 233 00:20:59,195 --> 00:21:02,156 ‎แล้วก็เตียงสุดเจ๋งของสาวๆ ‎ผู้ชายจะนอนที่ไหนก็ช่าง 234 00:21:02,240 --> 00:21:05,535 ‎มีที่เก็บอาหารด้วยสิ ‎จะได้ไม่ถูกพวกไดโนเสาร์ขโมยไป 235 00:21:30,601 --> 00:21:31,853 ‎นี่ ดาเรียส 236 00:21:34,731 --> 00:21:35,940 ‎ฉันเจอนี่ล่ะ 237 00:21:52,206 --> 00:21:54,459 ‎- ต้องเอาเถาวัลย์มาเพิ่ม ‎- เดี๋ยวจัดให้ 238 00:22:34,707 --> 00:22:36,959 ‎ถูกแช่แข็งเหรอ 239 00:23:10,409 --> 00:23:12,328 ‎คำบรรยายโดย: ณิชา ภัทรดิลก