1 00:00:06,715 --> 00:00:10,927 (ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:52,761 --> 00:00:55,013 (สร้างจากนิยาย "จูราสสิค พาร์ค" โดยไมเคิล ไครตัน) 3 00:00:56,556 --> 00:00:59,642 พระอาทิตย์ส่องแสง ไม่มีไดโนเสาร์มาไล่ตามเรา 4 00:00:59,726 --> 00:01:02,979 และที่สำคัญที่สุด อาหารเช้าเสิร์ฟแล้ว 5 00:01:03,063 --> 00:01:05,774 รู้สึกแปลกจังที่ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร 6 00:01:06,399 --> 00:01:10,361 ใช่ แน่นอนเลย ฉันเองก็ผ่อนคลายมาก 7 00:01:10,445 --> 00:01:16,534 เหมือนกัน แบบว่าอย่างชิว 8 00:01:20,997 --> 00:01:23,166 เธอไม่ได้ชิวใช่ไหม 9 00:01:23,249 --> 00:01:26,044 ฉันอยากเชื่อใจพ่อเค็นจิ จริงๆ นะ แต่ว่า… 10 00:01:26,127 --> 00:01:29,506 - เขาให้ความรู้สึกเหมือนคนโกหกใช่ไหม - ใช่เลย 11 00:01:29,589 --> 00:01:32,592 แต่เราจะทำโลกของเค็นจิพัง แค่เพราะความรู้สึกไม่ได้ 12 00:01:32,675 --> 00:01:35,678 ไม่ได้ แต่ถ้าเราคิดถูกล่ะ 13 00:01:39,057 --> 00:01:41,476 ทำไมดูเศร้าหมองกันจัง เพื่อนและแฟน 14 00:01:41,559 --> 00:01:43,102 - เค็นจิ - อรุณสวัสดิ์ 15 00:01:43,186 --> 00:01:44,354 ต้องอย่างนี้สิ 16 00:01:44,437 --> 00:01:48,608 ให้ตาย ฉันตื่นเต้นกับวันนี้จริงๆ พ่ออยากให้ฉันช่วยล่ะ 17 00:01:52,487 --> 00:01:54,656 ฉันดีใจมากเลยที่นายมีความสุข เค็นจ์ 18 00:01:55,490 --> 00:01:58,576 แล้วพ่อนายพูดถึง 19 00:01:58,660 --> 00:02:02,080 เรื่องเมื่อไหร่เราจะได้โทรหาที่บ้าน หรืออะไรแบบนั้นไหม 20 00:02:02,163 --> 00:02:03,832 เขาก็บอกแล้วนี่ 21 00:02:03,915 --> 00:02:06,417 ขอสองสามวันเพื่อเตรียมการให้ทุกอย่างปลอดภัย 22 00:02:06,501 --> 00:02:09,087 แถมตอนนี้เขากำลังจดจ่อกับการนำเสนอมาก 23 00:02:09,170 --> 00:02:10,088 เธอคงเข้าใจนะ 24 00:02:10,171 --> 00:02:12,382 จริงด้วย ไหนๆ นายก็พูดขึ้นมาแล้ว 25 00:02:12,465 --> 00:02:15,844 ตอนนี้ไม่มีไดโนเสาร์สู้กันแล้ว เขาจะนำเสนออะไรแทนล่ะ 26 00:02:15,927 --> 00:02:19,389 เขาคงจะทำอะไรที่เจ๋งสุดๆ โดยใช้การสื่อสารของเมน่ะ 27 00:02:19,472 --> 00:02:21,099 เราทำให้เขาเข้าใจได้จริงๆ 28 00:02:21,182 --> 00:02:25,353 ที่จริงเขาขอให้ฉันช่วย เตรียมงานเลี้ยงค็อกเทลนักลงทุนด้วย 29 00:02:25,436 --> 00:02:27,689 เขาบอกว่า ขอยกคำพูดมาเลยนะ 30 00:02:27,772 --> 00:02:31,276 "พ่ออยากให้ลูกทำ มากกว่าให้หุ่นยนต์โง่ๆ จัดการ" 31 00:02:31,359 --> 00:02:35,405 ว้าว เค็นจ์ ดีจัง ให้ฉันช่วยไหม 32 00:02:35,488 --> 00:02:37,448 ขอโทษนะ บี 33 00:02:37,532 --> 00:02:39,784 พ่อต้องรู้จักเธอก่อนถึงจะไว้ใจ 34 00:02:39,868 --> 00:02:42,537 ให้เธอทำงานสำคัญแบบนี้ 35 00:02:42,620 --> 00:02:45,290 ฉันเองก็ใช้เวลานานมากเลย 36 00:02:47,834 --> 00:02:50,461 แต่พอฉันเสร็จงานแล้วเรามาเจอกันได้นะ 37 00:02:50,545 --> 00:02:51,462 แค่เราสองคน 38 00:02:52,630 --> 00:02:54,257 เหมือนไปเดตเหรอ 39 00:02:56,426 --> 00:02:59,262 ใช่ เดตแรกจริงๆ ของเรา 40 00:03:00,513 --> 00:03:02,265 - ฉันชอบมากเลย - เยี่ยม 41 00:03:02,348 --> 00:03:06,561 ฉันจะไปเตรียมทุกอย่างให้พ่อ แล้วมาเจอเธอที่นี่ตอนพระอาทิตย์ตก 42 00:03:09,480 --> 00:03:13,610 ว้าว เค็นจิต้องมีความสุขมากแน่ ถึงตื่นเต้นที่จะได้ทำงานแบบนั้น 43 00:03:15,403 --> 00:03:16,446 ฉันรู้ 44 00:03:16,529 --> 00:03:20,909 แต่ถ้าคุณคอนให้เขาทำงานยุ่งๆ จะได้แอบไปทำเรื่องไม่ดีได้ล่ะ 45 00:03:20,992 --> 00:03:25,914 ไปสืบกัน แค่เราสองคน ไปแบบเงียบสุดๆ เพื่อเค็นจิ 46 00:03:25,997 --> 00:03:29,500 แน่นอนเลย ฉันเพิ่งเห็นคุณคอนเดินเข้าไปในป่า 47 00:03:29,584 --> 00:03:34,005 ฉันจะไปพาไฟร์แคร็กเกอร์มา และบอกพวกนาย ว่าเขาไปทางไหนแบบเงียบๆ ตามมาสิ 48 00:03:39,844 --> 00:03:41,429 (แมนตาห์คอร์ป) 49 00:03:53,274 --> 00:03:54,734 ไล่พวกเขาไปซะ 50 00:03:59,614 --> 00:04:03,159 เม คุณมาทำอะไรที่นี่น่ะ 51 00:04:03,868 --> 00:04:06,287 ฉันยุ่งอยู่น่ะ ตอนนี้คุยด้วยไม่ได้ 52 00:04:06,371 --> 00:04:08,831 - ไม่เป็นไร เราแค่กำลังหา… - ดีเลย 53 00:04:08,915 --> 00:04:11,751 พวกเธอควรไปได้แล้วนะ จะได้หามันเจอ 54 00:04:13,002 --> 00:04:14,379 อะไรนะคะ 55 00:04:17,590 --> 00:04:19,884 คุณจะทำยังไงถ้าหล่อนไล่พวกเขาไปไม่ได้ 56 00:04:24,681 --> 00:04:27,600 ฟังนะ เด็กๆ ตอนนี้ไม่เหมาะเพราะ… 57 00:04:34,565 --> 00:04:37,026 เบ็น ถ้าเธอคุมไฟร์แคร็กเกอร์ไม่ได้ 58 00:04:37,110 --> 00:04:39,195 ก็เอามันกลับไปที่ห้องเลี้ยงเถอะ 59 00:04:39,279 --> 00:04:41,572 อะไรนะ เม คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง 60 00:04:41,656 --> 00:04:44,409 คำสั่งหมอ ฉันไม่มีเวลาคุยด้วยหรอกนะ 61 00:04:44,492 --> 00:04:47,787 ไปกันได้แล้ว ฉันมีงานสำคัญต้องทำ 62 00:04:58,881 --> 00:05:01,301 จำเป็นต้องทำแบบนั้นด้วยเหรอ 63 00:05:01,384 --> 00:05:03,845 คุณก็รู้ว่าเราปล่อยให้เด็กๆ มาสอดแนมแถวนี้ไม่ได้ 64 00:05:03,928 --> 00:05:07,348 ฉันคงต้องยอมทำร้ายจิตใจเด็กๆ ดีกว่าเสี่ยงให้คุณจัดการเอง 65 00:05:08,641 --> 00:05:11,019 ใกล้แล้วครับเจ้านาย แค่ปรับอีกนิดหน่อย 66 00:05:11,102 --> 00:05:14,564 และมันจะเปลี่ยนทีเร็กซ์ เป็นหุ่นเชิดกิ้งก่าตัวโตที่สุดในโลก 67 00:05:14,647 --> 00:05:17,817 จะพูดแบบนั้นก็ได้ 68 00:05:17,900 --> 00:05:20,611 ได้ครับ ผมจะเก็บคำพูดเจ๋งๆ ไว้ตอนนำเสนอ 69 00:05:21,112 --> 00:05:23,740 คนชอบเรื่องอัจฉริยะที่อยู่เบื้องหลังอัจฉริยะ 70 00:05:23,823 --> 00:05:27,869 ไม่ต้องห่วง ถ้าทุกอย่างราบรื่น นายจะได้รับในสิ่งที่สมควรได้ 71 00:05:33,249 --> 00:05:36,252 - นั่นอะไรน่ะ - สำหรับเดตของฉันกับบรุ๊คลินน่ะ 72 00:05:36,336 --> 00:05:41,340 - โทษนะ นายพูดว่า "เดต" เหรอ - ใช่ แต่ฉันต้องรีบแล้ว 73 00:05:41,424 --> 00:05:43,426 ยังต้องจัดปาร์ตี้ค็อกเทลให้พ่ออีก 74 00:05:43,509 --> 00:05:46,262 เราช่วยเอง ชีวิตเราไม่ตกอยู่ในอันตรายแล้ว และ… 75 00:05:46,345 --> 00:05:49,307 - ถึงจะตกอยู่ในอันตรายฉันก็จะช่วย - พวกเธอนี่ยอดเลย 76 00:05:49,390 --> 00:05:52,518 โอเค ฉันว่าจะโรยกลีบกุหลาบให้ทั่ว 77 00:05:53,603 --> 00:05:55,938 บรุ๊คลินไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบกลีบกุหลาบนะ 78 00:05:56,022 --> 00:06:01,444 - ฉันว่าเราน่าจะจัดปิกนิก - ปิกนิกเหรอ นั่นก็แค่มื้อเที่ยงบนผ้าห่มเอง 79 00:06:01,527 --> 00:06:04,614 ไม่ เราต้องจุดเทียน ของหวาน และ… 80 00:06:04,697 --> 00:06:10,578 นี่ๆ ของ่ายๆ นะ บรุ๊คลินชอบอะไรง่ายๆ ใช้แค่ของที่อยู่ในกล่องนี้นะ เข้าใจไหม 81 00:06:10,661 --> 00:06:14,957 - ได้สิ เค็นจ์ นี่เดตของนายนี่นา - จะต้องเจ๋งแน่ 82 00:06:16,584 --> 00:06:19,545 เมทำตัวแปลกๆ เนอะ 83 00:06:19,629 --> 00:06:21,422 "ถ้าเธอคุมมันไม่ได้ 84 00:06:21,506 --> 00:06:23,758 ก็เอามันกลับไปที่ห้องเลี้ยงเถอะ" 85 00:06:23,841 --> 00:06:27,970 - ฟังดูไม่เหมือนเมเลย - ฉันเลียนแบบสำเนียงไม่เก่งน่ะ 86 00:06:28,054 --> 00:06:32,183 ไม่ใช่ เธออาจจะพยายาม บอกให้เราไปดูห้องเลี้ยงก็ได้ 87 00:06:32,266 --> 00:06:34,435 แล้วทำไมไม่พูดมาเลยล่ะ 88 00:06:35,144 --> 00:06:37,396 ห้องเลี้ยงคือที่ที่คอนขังแคชไว้ 89 00:06:37,522 --> 00:06:38,898 ไปกันเถอะ 90 00:06:55,665 --> 00:06:57,542 แหม ดูนี่สิ 91 00:06:57,625 --> 00:07:01,295 - ครับ ยังไม่เสร็จเลยนะ - แต่พ่อเห็นว่ามันเป็นรูปเป็นร่างแล้ว 92 00:07:01,379 --> 00:07:02,672 เก่งมากเลย ลูก 93 00:07:02,755 --> 00:07:05,299 ลูกนี่ตาแหลมเหมือนพ่อเลยนะ 94 00:07:05,383 --> 00:07:08,344 - หวังว่าพวกนักลงทุนจะชอบนะ - จะไม่ชอบได้ยังไง 95 00:07:08,427 --> 00:07:11,639 และพวกเขาต้องอยากเจอคนจัดงานมากแน่ๆ 96 00:07:12,765 --> 00:07:15,518 - อยากให้ผมมาด้วยเหรอครับ - ล้อเล่นหรือเปล่า 97 00:07:15,601 --> 00:07:17,770 เรื่องคาร์โนทอรัสของลูกต้องฮามากแน่ 98 00:07:17,854 --> 00:07:20,314 ผมแค่ไม่คิดว่าผมต้องไปร่วมงานด้วย 99 00:07:20,398 --> 00:07:23,651 เลยวางแผนจะไปเดตกับบรุ๊คลินแล้ว 100 00:07:23,734 --> 00:07:25,027 เดตเหรอ 101 00:07:27,738 --> 00:07:30,658 วิเศษไปเลย บรุ๊คลินคงมีความหมายกับลูกมากสินะ 102 00:07:30,741 --> 00:07:32,910 - ใช่ครับ - งั้นก็ไปเถอะ 103 00:07:32,994 --> 00:07:35,997 ขอให้สนุกนะ พ่อจะพยายามไม่เบื่อตอนที่ลูกไม่อยู่ 104 00:07:45,423 --> 00:07:48,426 เราต้องมีหลักฐานชัดๆ ก่อน ถึงจะบอกเค็นจิได้ 105 00:07:48,509 --> 00:07:50,219 ฉันจะไม่ทำเขาเสียใจเปล่าๆ 106 00:07:50,303 --> 00:07:53,681 งั้นก็ไปหาสิ เราจะปล่อยให้คอนลอยนวลไม่ได้ 107 00:07:59,020 --> 00:08:02,648 มีแบรดมาคุมแคชแล้วเหรอ วันก่อนยังไม่มีเลย 108 00:08:18,706 --> 00:08:19,957 เขาไม่อยู่แล้ว 109 00:08:21,000 --> 00:08:23,294 ถ้าแบรดไม่ได้มาคุมแคชไว้ข้างใน… 110 00:08:23,377 --> 00:08:27,381 - มันมาปิดเรื่องที่เขาออกมาแล้ว - แล้วเขาอยู่ไหนล่ะ 111 00:08:28,549 --> 00:08:31,886 ไปดูคอมพิวเตอร์เขากัน เผื่อจะได้เบาะแสอะไร 112 00:08:34,305 --> 00:08:35,431 (แมนตาห์คอร์ป) 113 00:08:35,515 --> 00:08:36,933 ยินดีต้อนรับกลับมา แคช 114 00:08:40,269 --> 00:08:42,897 โดรนพวกนั้นไปทำอะไรในชีวนิเวศป่าน่ะ 115 00:08:42,980 --> 00:08:44,482 เราต้องไปดูหน่อยแล้ว 116 00:08:45,816 --> 00:08:50,238 เธอแน่ใจนะว่าอยากไป เริ่มมืดแล้วนะ ใกล้ได้เวลาเดตแล้ว 117 00:08:50,321 --> 00:08:55,368 เราใกล้จะรู้ความจริงแล้วนะ ถึงฉันไปสายเค็นจิก็น่าจะเข้าใจแหละ 118 00:09:06,754 --> 00:09:09,715 เราอาจจะติดไฟเยอะไปหน่อยนะ 119 00:09:10,758 --> 00:09:13,094 ล้อเล่นหรือเปล่า สมบูรณ์แบบเลย 120 00:09:14,845 --> 00:09:16,222 บรุ๊คลินจะนั่งตรงนั้น 121 00:09:16,305 --> 00:09:18,516 เราจะดื่มกาแฟดีแคฟแก้วใหญ่กันก่อน 122 00:09:18,599 --> 00:09:21,102 แล้วเธอก็จะหัวเราะ ไม่มีกาเฟอีนแล้วจะดื่มทำไมล่ะ 123 00:09:21,185 --> 00:09:23,646 จากนั้นพระอาทิตย์จะตกดิน แสงไฟจะสว่างขึ้น 124 00:09:23,729 --> 00:09:26,357 จนดูเหมือนดาวแต่อยู่ข้างในและ… 125 00:09:27,483 --> 00:09:31,946 แหมๆ ผ่านมานานขนาดนี้ เราก็ยังได้เห็นด้านใหม่ๆ ของนายอีกนะ เค็นจ์ 126 00:09:32,029 --> 00:09:35,741 - ไม่ยักรู้ว่านายโรแมนติกขนาดนี้ - ฉันก็มีหลายด้านไง 127 00:09:35,825 --> 00:09:38,452 น่ารักจนรับไม่ไหวเลย 128 00:09:40,580 --> 00:09:42,540 นายไม่ได้จะใส่ชุดนั้นใช่ไหม 129 00:09:53,426 --> 00:09:56,095 โอเค ไปต่อได้แล้ว คอน 130 00:09:56,178 --> 00:10:00,057 ผมได้ยิงอะไรสักอย่างแน่ ถ้าต้องใส่เจ้านี่ไว้อีกหนึ่งนาที 131 00:10:00,641 --> 00:10:04,312 ใจเย็น ไซรัส ทุกคนถอดแว่นวีอาร์ออกได้แล้ว 132 00:10:11,861 --> 00:10:13,112 ยินดีต้อนรับครับ 133 00:10:13,195 --> 00:10:15,906 ต้องเก็บที่ตั้งเกาะของผมเป็นความลับน่ะ 134 00:10:15,990 --> 00:10:18,200 เหตุผลทางกฎหมาย คุณก็รู้ว่าเป็นยังไง 135 00:10:18,284 --> 00:10:21,621 ฉันคิดวิธีเก็บความลับที่สนุกกว่านี้ได้นะ 136 00:10:21,704 --> 00:10:23,080 ทำไมต้องเอามือถือเราไปด้วย 137 00:10:23,205 --> 00:10:27,877 ผมมั่นใจว่าเราจะหาทาง สร้างความบันเทิงให้พวกคุณได้ แม้ไม่มีโทรศัพท์ 138 00:10:28,419 --> 00:10:30,087 เอาล่ะ ไปกันเลยไหมครับ 139 00:10:54,779 --> 00:10:57,615 เอาล่ะนะ 140 00:11:08,459 --> 00:11:11,629 ทำไมหน้าบึ้งแบบนั้นล่ะ เม เราทำได้แล้วนะ 141 00:11:11,712 --> 00:11:14,799 มันกำลังฝืนอยู่ มันพยายามขยับตัว 142 00:11:15,466 --> 00:11:19,011 และมันขยับได้ เมื่อฉันต้องการให้ขยับ 143 00:11:25,643 --> 00:11:26,519 ไม่นะ 144 00:11:26,602 --> 00:11:30,189 ไม่อยากเชื่อว่าฉันทำให้อุปกรณ์ควบคุมนี่ใช้งานได้ 145 00:11:31,190 --> 00:11:33,651 ล้อเล่นๆ ฉันทำได้แน่อยู่แล้ว 146 00:11:34,235 --> 00:11:35,736 เดินไป 147 00:11:38,781 --> 00:11:41,117 ทีนี้เต้นให้ดูหน่อย 148 00:11:52,920 --> 00:11:57,007 - คุณมันสัตว์เดรัจฉาน - ไม่ มันต่างหากที่เป็นสัตว์ เห็นไหม 149 00:12:18,654 --> 00:12:21,991 ทุกคนเข้าห้องพักกันแล้ว พ่อเลยคิดว่าจะเอานี่มาให้ 150 00:12:22,074 --> 00:12:26,120 พ่อใส่แล้วคับไปหน่อยแต่คิดว่าลูกน่าจะใส่ได้พอดี 151 00:12:26,203 --> 00:12:28,122 นั่นให้ผมเหรอ 152 00:12:28,205 --> 00:12:32,293 คิดว่าพ่อจะยอมให้ลูกใส่ชุดนั้น ในคืนสำคัญของลูกเหรอ 153 00:12:34,503 --> 00:12:39,216 - ไม่อยากเชื่อว่าพ่อจะทำเพื่อผม - แน่นอนสิ ลูก 154 00:12:39,300 --> 00:12:41,343 คนตระกูลคอนควรดูเนี้ยบเสมอ 155 00:12:43,262 --> 00:12:47,475 ยอดเลยครับ มีเรื่องให้กังวลน้อยลงหนึ่งเรื่อง 156 00:12:47,558 --> 00:12:48,767 "กังวล" เหรอ 157 00:12:49,852 --> 00:12:52,521 ผมแค่อยากให้ทุกอย่างออกมาสมบูรณ์แบบ 158 00:12:52,605 --> 00:12:53,606 เรื่องเดตน่ะครับ 159 00:12:53,689 --> 00:12:57,693 ถ้าเธอคือคนที่ใช่ แค่ลูกโผล่ไปก็พอแล้วล่ะ 160 00:13:00,029 --> 00:13:01,822 แต่ยังไงลูกก็ควรเปลี่ยนชุดนะ 161 00:13:05,576 --> 00:13:07,786 ว่าแต่สาวผู้โชคดีคนนั้นอยู่ไหนล่ะ 162 00:13:08,913 --> 00:13:12,124 ไม่รู้สิครับ ที่จริงผมไม่เห็นเธอตั้งแต่เช้าแล้ว 163 00:13:33,103 --> 00:13:38,150 เห็นตาเจ้าเขมือบโตไหม มันกลัวมาก ฉันแค่… 164 00:13:39,276 --> 00:13:40,778 ไม่อยากเชื่อว่าพวกเขาจะทำแบบนั้น 165 00:13:40,861 --> 00:13:45,741 ฉันเชื่อนะ และยิ่งไปกว่านั้น ฉันไปเดตสายแล้ว 166 00:13:45,824 --> 00:13:49,036 ฉันไม่เชี่ยวชาญเรื่องความรักนะ แต่จะคุยกับเค็นจิเรื่องที่แคช 167 00:13:49,119 --> 00:13:52,498 ควบคุมพวกไดโนเสาร์ได้ มันเหมาะจะคุยตอนเดตจริงๆ เหรอ 168 00:13:52,581 --> 00:13:58,045 - ฉันจะบอกเขายังไงดี - ไม่รู้ว่าจะมีวิธีที่ดีไหมนะ 169 00:13:59,004 --> 00:14:00,965 แต่เขาจำเป็นต้องรู้ 170 00:14:21,735 --> 00:14:25,114 เค็นจิ นายดูน่ารักมากเลย 171 00:14:25,197 --> 00:14:29,869 นั่นดอกไม้ให้บรุ๊คลินเหรอ ฉันปลื้มจนทนไม่ไหวแล้ว 172 00:14:29,952 --> 00:14:34,498 - เพื่อน หาดอกไม้สีชมพูไม่ได้เหรอ - ที่จริงสีโปรดของเธอคือสีเหลือง 173 00:14:34,582 --> 00:14:36,000 แปลกดีเนอะ 174 00:14:36,083 --> 00:14:38,752 - น่าแปลกใจแฮะ - คาดไม่ถึงเลย 175 00:14:39,712 --> 00:14:45,426 - ขอบใจนะ ทุกคน ฉันติดค้างพวกเธอจริงๆ - ไม่ต้องขอบคุณหรอก เราสนุกกันมาก 176 00:14:46,510 --> 00:14:49,305 โชคดีนะ บรุ๊คลินต้องชอบมากแน่ 177 00:14:49,388 --> 00:14:52,683 เอาล่ะ ไปกันเถอะ ไม่อยากมาขัดจังหวะการเดต 178 00:15:10,451 --> 00:15:13,829 พวกโดรน ใครสักคนย้ายมันมาขวางเรา 179 00:15:13,913 --> 00:15:16,290 ใช่ "ใครสักคน" 180 00:15:16,373 --> 00:15:18,709 นายว่าคุณคอนรู้ไหมว่าเราเห็นแคชกับเม 181 00:15:18,792 --> 00:15:22,087 ไม่รู้สิ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามถ่วงเวลาเรา 182 00:15:25,799 --> 00:15:27,468 ถ้าพวกแรปเตอร์ถูกล้อมไว้ 183 00:15:27,551 --> 00:15:29,595 เราก็แค่ต้องเดินอยู่ตรงริมขอบ 184 00:15:29,678 --> 00:15:31,055 แบบระวังมากๆ 185 00:15:33,724 --> 00:15:36,685 ฉันยังไม่ได้ถามชื่อคุณเลย คุณ… 186 00:15:36,769 --> 00:15:40,731 เรียกผมว่ามิสเตอร์โกลด์ก็ได้ 187 00:15:40,814 --> 00:15:45,945 ติดหูดี โอเค คุณมาทำอะไรที่นี่คะ มิสเตอร์โกลด์ 188 00:15:46,028 --> 00:15:48,405 ผมมองหาการลงทุนดีๆ อยู่เสมอ 189 00:15:48,489 --> 00:15:51,075 รวมถึงวิธีปกป้องผลประโยชน์ของตัวเองด้วย 190 00:15:53,118 --> 00:15:55,162 นามบัตรฉันค่ะ เก็บไว้นะ 191 00:15:55,245 --> 00:15:59,041 ถ้าได้ราคาดี ฉันหาให้คุณได้ทุกอย่าง 192 00:15:59,124 --> 00:16:01,502 เผื่อเรื่องนี้ล่มน่ะค่ะ 193 00:16:01,585 --> 00:16:07,091 - คอยหาลู่ทางไปทั่วเลยนะ คุณโมลิน่า - หวังว่าจะไม่เป็นแบบนั้นแล้วกัน 194 00:16:07,174 --> 00:16:10,386 ผมมั่นใจว่าพรุ่งนี้พวกคุณจะอ้อนวอนขอโอกาส 195 00:16:10,469 --> 00:16:12,388 ได้เป็นเจ้าของสิ่งเหล่านี้ 196 00:16:20,604 --> 00:16:21,897 เดินระวังด้วย 197 00:16:33,575 --> 00:16:35,119 โดรนตัวต่อไปอยู่ไหน 198 00:16:59,935 --> 00:17:01,228 ขอตัวหน่อยนะครับ 199 00:17:04,023 --> 00:17:05,983 ถ้าเขาทำได้อย่างที่พูดจริงๆ 200 00:17:06,066 --> 00:17:09,278 ผมอาจจะต้องลงทุน ไม่งั้นก็คงตกงาน 201 00:17:13,615 --> 00:17:16,493 (แมนตาห์คอร์ป) 202 00:17:33,635 --> 00:17:37,222 - เจ้าเขมือบน้อยก็อยู่นี่ด้วยเหรอ - ทำไมคอนถึงพยายามกันเราไว้ 203 00:17:46,982 --> 00:17:49,735 มีช่องแคบๆ อยู่ระหว่างโดรนกับกำแพง 204 00:17:49,818 --> 00:17:52,529 ถ้าเราแทรกผ่านไปได้ก็อาจจะไปถึงประตูได้ 205 00:17:54,323 --> 00:17:55,491 นำไปเลย 206 00:18:35,030 --> 00:18:36,615 เดตจบแล้วเหรอ 207 00:18:38,867 --> 00:18:42,788 เธอไม่มา พ่อคิดว่าเธอจะบาดเจ็บหรือเปล่าครับ 208 00:18:44,915 --> 00:18:48,669 พ่อเพิ่งเห็นเธออยู่กับเบ็นและดาเรียสเมื่อกี้นี้เอง 209 00:18:48,752 --> 00:18:54,007 ดูท่าทางเธอกำลังสนุกนะ เธอคงลืมลูกไปน่ะ 210 00:18:54,091 --> 00:18:57,553 - พ่อคิดงั้นเหรอ - พ่อจะไปรู้อะไรล่ะ 211 00:18:57,636 --> 00:19:00,681 ลืมที่พ่อพูดไปเถอะ เธอรู้ว่ามันสำคัญกับลูกแค่ไหน 212 00:19:00,764 --> 00:19:02,933 เธอคงติดธุระบางอย่างน่ะ 213 00:19:04,017 --> 00:19:08,730 ลูกแต่งตัวหล่อแล้ว อย่าเสียคืนนี้ไปเปล่าๆ เลย 214 00:19:09,314 --> 00:19:12,359 อีกอย่าง ถ้าลูกจะมาทำงานกับพ่อในอนาคต 215 00:19:12,442 --> 00:19:16,363 ไม่มีเวลาไหนเหมาะไปกว่าตอนนี้ ที่จะพบว่าที่หุ้นส่วนธุรกิจลูก 216 00:19:23,287 --> 00:19:27,833 พ่อพูดถูก นำทางไปเลยครับ 217 00:19:36,341 --> 00:19:41,513 - ดูสิว่าใครมาร่วมกับเราได้ - ขอเดานะ ลูกคุณใช่ไหม 218 00:19:42,639 --> 00:19:44,850 หน้าตาไม่เหมือนกันเลยสักนิด 219 00:19:49,062 --> 00:19:53,859 พ่อเธอโม้ให้ฟังว่า เธอเล่นงานไดโนเสาร์พวกนั้นยังไง 220 00:19:53,942 --> 00:19:55,777 ฉันนับถือเลยล่ะ 221 00:19:57,446 --> 00:19:59,948 เขาสมควรได้รับความนับถือและมากกว่านั้นอีก 222 00:20:09,458 --> 00:20:12,711 กระตุ้นความอยากอาหารพวกคุณ สำหรับวันพรุ่งนี้น่ะ 223 00:21:10,519 --> 00:21:12,437 เราต้องตามหาเค็นจิ 224 00:21:27,035 --> 00:21:30,622 - เขาหาดอกสีชมพูไม่ได้เหรอ - เขารู้ว่าฉันชอบสีเหลือง 225 00:21:32,666 --> 00:21:36,128 แซมมี่อยากมาแอบดูพวกเธอตอนเดตน่ะ 226 00:21:39,006 --> 00:21:40,173 โอเค ฉันก็อยากดู 227 00:21:41,133 --> 00:21:43,885 แต่ดูเหมือนไม่มีอะไรให้ดูแฮะ 228 00:21:43,969 --> 00:21:46,638 ใช่ แต่เหตุผลที่ฉันพลาดการเดตมันแย่กว่าอีก 229 00:21:47,681 --> 00:21:49,308 เค็นจิอยู่ไหนกัน 230 00:21:49,808 --> 00:21:54,813 อย่างคาร์โนทอรัสน่ะ ต้องตั้งชื่อมันว่าเจ้าวัว เหตุผลมันก็ชัดอยู่แล้ว 231 00:21:54,896 --> 00:21:56,815 ผมจะบอกให้นะ ถ้าผมไม่อยู่ด้วย 232 00:21:56,898 --> 00:21:58,984 ไม่รู้ว่าเด็กพวกนั้นจะรอดมาได้ไหม 233 00:21:59,651 --> 00:22:03,822 ทีนี้เราก็รู้แล้วว่าทำไมพ่อเขา ถึงพยายามกันเราออกไป ทำยังไงกันดี 234 00:22:03,905 --> 00:22:06,116 เราแค่ต้องบอกความจริงกับเค็นจิ 235 00:22:06,199 --> 00:22:08,118 และหวังว่าเขาจะยังอยู่ข้างเรา 236 00:22:08,201 --> 00:22:09,703 แล้วเด็กนั่นก็แบบว่า… 237 00:22:16,376 --> 00:22:18,170 ถ้าเขาไม่เชื่อเราล่ะ 238 00:22:21,631 --> 00:22:23,008 ไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว 239 00:22:23,717 --> 00:22:28,347 ผมคุยกับทุกคนแล้ว ทั้งตำรวจ รัฐบาล ยามชายฝั่ง นาวิกโยธิน 240 00:22:28,430 --> 00:22:30,015 ไม่มีใครยอมทำอะไรเลย 241 00:22:30,098 --> 00:22:32,559 ไม่มีใครเชื่อว่าเด็กอายุ 13 กับเด็กชาวค่าย 242 00:22:32,642 --> 00:22:36,480 จะรอดมาได้นานขนาดนี้ บนเกาะที่เต็มไปด้วยไดโนเสาร์ 243 00:22:36,563 --> 00:22:39,691 - ไม่ต้องห่วง แบรนด์ - เราเชื่อคุณค่ะ 244 00:23:10,388 --> 00:23:12,307 คำบรรยายโดย: ณิชา ภัทรดิลก