1 00:00:06,881 --> 00:00:10,927 (ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:52,010 --> 00:00:54,387 (สร้างจากนิยาย "จูราสสิค พาร์ค" โดยไมเคิล ไครตัน) 3 00:00:57,766 --> 00:00:58,808 พ่อเหรอ 4 00:00:59,976 --> 00:01:02,062 เค็นจิ ลูกยังมีชีวิตอยู่เหรอ 5 00:01:15,033 --> 00:01:18,328 - ไม่มีทางน่ะ - พ่อของเค็นจิ 6 00:01:20,622 --> 00:01:24,459 - ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอลูกอีก - ผมด้วย 7 00:01:24,542 --> 00:01:29,506 ยินดีมากที่ได้พบคุณค่ะ คุณคอนใช่ไหมคะ 8 00:01:29,589 --> 00:01:31,591 หนูก็อยากจับมือคุณนะคะ แต่… 9 00:01:34,594 --> 00:01:36,679 แน่นอน ให้พวกแบรดลดอาวุธซะ 10 00:01:36,763 --> 00:01:38,681 ล้อเล่นหรือไง 11 00:01:41,392 --> 00:01:44,479 พ่อครับ พ่อมาทำอะไรที่นี่ 12 00:01:44,562 --> 00:01:48,650 - เรื่องมันยาวน่ะ - นี่ ฉันรู้จักเธอหรือเปล่า 13 00:01:49,609 --> 00:01:53,363 ผมนึกว่าพ่อทำงานกับมาสรานี พ่อมาบริหารแมนตาห์คอร์ปแล้วเหรอ 14 00:01:53,446 --> 00:01:55,698 ใช่ เค็นจิ หลายอย่างเปลี่ยนไปแล้ว 15 00:01:55,782 --> 00:01:59,202 พ่อมารับช่วงต่อแมนตาห์คอร์ป หลังจูราสสิค เวิลด์ปิดไป 16 00:01:59,285 --> 00:02:03,540 - งั้นคุณก็เป็นคนดูแลเกาะนี้เหรอ - คุณให้ไดโนเสาร์สู้กันเหรอ 17 00:02:03,623 --> 00:02:07,127 - คุณยอมให้เขาจับดาเรียสไปขังเหรอ - คุณสร้างหุ่นยนต์สังหารพวกนี้เหรอ 18 00:02:07,210 --> 00:02:09,587 แล้วคุณรู้ไหมว่าเขาพยายามฆ่าฉันน่ะ 19 00:02:10,296 --> 00:02:13,758 - นายทำอะไรนะ - ผมทำสิ่งที่ต้องทำ 20 00:02:13,842 --> 00:02:16,010 นายควรมาเตรียมอะไรๆ ให้พร้อมเปิดใช้งาน 21 00:02:16,094 --> 00:02:20,682 ไม่ใช่มาฆ่าคน ฉันคงให้อิสระนายมากเกินไป 22 00:02:20,765 --> 00:02:22,934 "อิสระมากเกินไป" เหรอ 23 00:02:23,017 --> 00:02:26,479 หมายถึงคุณนั่งสบายใจเฉิบ ขณะที่ผมต้องเป็นคนลงมือเองสินะ 24 00:02:26,563 --> 00:02:29,774 รู้อะไรไหม ช่างมันแล้ว นี่คือเกาะของผม 25 00:02:32,235 --> 00:02:33,820 ได้เวลาปาร์ตี้แล้ว 26 00:02:43,746 --> 00:02:45,081 จัดการพวกมันซะ 27 00:02:45,165 --> 00:02:47,500 ยกเลิกคำสั่ง 916 28 00:02:51,963 --> 00:02:55,592 คงไม่คิดว่าฉันจะให้อำนาจนาย ควบคุมทุกอย่างหรอกใช่ไหม 29 00:03:03,766 --> 00:03:05,852 - ผมจัดการเองครับ พ่อ - เค็นจิ 30 00:03:05,935 --> 00:03:07,103 จัดการเขาซะ 31 00:03:16,404 --> 00:03:18,698 ลูกคิดอะไรอยู่น่ะ พ่อเพิ่งได้เจอลูกอีกครั้ง 32 00:03:18,781 --> 00:03:22,285 แต่ลูกกลับเสี่ยงชีวิตโดยไม่จำเป็น ทั้งที่แบรดจัดการได้เหรอ 33 00:03:23,536 --> 00:03:28,416 นี่ ทุกคน เมอาการไม่ค่อยดี ฉันว่าแผลเธอเปิดอีกแล้วล่ะ 34 00:03:29,959 --> 00:03:34,172 ฉันจะพาเธอไปที่ห้องพยาบาล แล้วเอาแคชไปไว้ในที่ที่เขาทำร้ายใครไม่ได้ 35 00:03:34,255 --> 00:03:37,216 เดี๋ยวฉันกลับมา แล้วเราค่อยหาทางพาพวกเธอกลับบ้านกัน 36 00:03:37,300 --> 00:03:39,469 - ผมจะไปด้วย - ไว้ทีหลังนะ ลูก 37 00:03:39,552 --> 00:03:41,429 ลูกไปล้างเนื้อล้างตัวกับเพื่อนเถอะ 38 00:03:41,512 --> 00:03:44,098 ห้องสวีตของนักลงทุนที่ชั้นสองมีของครบเลย 39 00:03:44,182 --> 00:03:46,309 ใช้ทุกอย่างได้ตามสบายเลยนะ 40 00:03:46,392 --> 00:03:50,897 "ใช้ได้ตามสบาย" เหรอ พระเจ้า เราเดินไปมาเหมือนคนทั่วไปได้แล้ว 41 00:03:52,941 --> 00:03:57,237 - ผมมีเรื่องจะเล่าให้พ่อฟังเยอะเลย - พ่อก็อยากฟังจะแย่แล้ว 42 00:03:57,320 --> 00:04:02,867 ผมน่าจะรู้ว่าไว้ใจคุณไม่ได้ มันยังไม่จบหรอก ปล่อยฉันนะ 43 00:04:05,745 --> 00:04:07,789 ทุกอย่างจะเรียบร้อย ทุกคน 44 00:04:16,589 --> 00:04:19,342 นายอยู่ที่นี่ตั้งนานแต่ไม่รู้เหรอว่ามีห้องนี้อยู่ 45 00:04:19,926 --> 00:04:24,681 - ประตูมันล็อกตั้งหลายบาน - แต่ก็ยังไม่มีโทรศัพท์อยู่ดี 46 00:04:24,764 --> 00:04:26,015 ทุกคน 47 00:04:28,226 --> 00:04:29,936 เรามีห้องส่วนตัวด้วย 48 00:04:57,255 --> 00:05:01,092 นี่ ดี ฉันเจอนี่ในห้องน้ำ แต่ไม่รู้สิ 49 00:05:01,175 --> 00:05:03,761 หนวดนี่ทำให้ฉันดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นไหม 50 00:05:03,845 --> 00:05:06,055 ถ้าฉันโกนออกแล้วกลับมาเหมือนเค็นจิคนเก่าล่ะ 51 00:05:06,139 --> 00:05:09,559 - แล้วมันไม่ดีตรงไหน - พ่อฉันไม่ค่อยอยู่บ้านก็จริง 52 00:05:09,642 --> 00:05:13,062 แต่ฉันเองก็ไม่ได้ทำตัวเป็นผู้ใหญ่นักเหมือนกัน 53 00:05:13,646 --> 00:05:18,192 ฉันอยากให้อะไรๆ เปลี่ยนไป เพราะฉันไม่ใช่คนเดิมแล้ว 54 00:05:18,276 --> 00:05:23,448 ใช่ และถึงจะโกนขนแมงมุมสกปรกๆ นั่นออก นายก็เปลี่ยนไปแล้วอยู่ดี 55 00:05:29,120 --> 00:05:35,168 ตอนคุณคอนบอกว่าพวกเขามีทุกอย่าง ฉันไม่ได้คิดว่าเขาหมายถึงทุกอย่างเลย 56 00:05:35,251 --> 00:05:38,338 ใช่ไหมล่ะ อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้โกหกเรื่องนั้น 57 00:05:39,255 --> 00:05:43,092 - เธอคิดว่าเขาโกหกเหรอ - ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น 58 00:05:43,176 --> 00:05:47,680 แค่รู้สึกเหมือนเขา ไม่ได้พูดความจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ 59 00:05:47,764 --> 00:05:51,726 แต่เค็นจิดีใจมากที่ได้เจอเขา ฉันไม่ชอบเลยที่ฉันไม่ไว้ใจเขา แต่… 60 00:05:51,809 --> 00:05:55,396 ฉันเข้าใจนะ เขาเป็นเจ้าของแมนตาห์คอร์ปนี่นา 61 00:06:02,361 --> 00:06:03,696 ฉันชอบผมเธอนะ 62 00:06:03,780 --> 00:06:07,325 ฉันก็ชอบหน้านาย เนียนสุดๆ เลย 63 00:06:09,118 --> 00:06:11,704 เค็นจิ เรื่องพ่อของนายน่ะ… 64 00:06:15,458 --> 00:06:18,169 - ทุกอย่างโอเคไหมครับ - ก็โอเค 65 00:06:18,252 --> 00:06:22,340 แค่พอกำจัดแคชไปแล้ว พ่อเลยมีเรื่องต้องสะสางเยอะน่ะ 66 00:06:22,423 --> 00:06:24,717 หวังว่าทุกคนจะปรับตัวได้แล้วนะ 67 00:06:24,801 --> 00:06:28,596 - ทำไมเราต้องปรับตัวด้วยคะ - เราจะกลับบ้านกันใช่ไหมคะ 68 00:06:29,180 --> 00:06:30,473 เรื่องนั้นน่ะ… 69 00:06:30,556 --> 00:06:34,936 หลังจากเหตุการณ์ที่จูราสสิค เวิลด์ โลกก็ต่อต้านไดโนเสาร์ 70 00:06:35,019 --> 00:06:37,146 ถ้ามีใครรู้เรื่องเกาะนี้… 71 00:06:37,230 --> 00:06:41,067 เรื่องไดโนเสาร์พวกนี้ และครอบครัวเรา พวกเราทุกคน 72 00:06:41,150 --> 00:06:43,277 อาจเจอปัญหาใหญ่ได้ 73 00:06:43,361 --> 00:06:49,117 ฟังนะ เราจะไม่ใช้วิธีของแคชอีก และเขาต้องชดใช้สิ่งที่ทำกับเมไว้ 74 00:06:49,200 --> 00:06:52,078 ฉันรู้ว่าไม่ยุติธรรมเลยที่ขอให้พวกเธอทำแบบนี้ 75 00:06:52,161 --> 00:06:54,580 แต่ถ้าให้เวลาฉันสักสองสามวัน 76 00:06:54,664 --> 00:06:58,584 ฉันก็พาพวกเธอกลับบ้านอย่างปลอดภัยได้ แต่ต้องไปแบบลับๆ 77 00:06:58,668 --> 00:07:04,549 แบบว่า ห่างไกลจากสายตาประชาชน ถ้าไม่ทำเพื่อฉันก็ทำเพื่อเค็นจิเถอะนะ 78 00:07:07,635 --> 00:07:08,928 - โอเคครับ - ก็คงได้ 79 00:07:09,011 --> 00:07:10,847 ใช่ เพื่อเค็นจิ 80 00:07:11,430 --> 00:07:16,144 ขอบคุณมากนะ ถ้าต้องการอะไร พวกแบรดช่วยพวกเธอได้ 81 00:07:16,227 --> 00:07:17,812 พร้อมไปหรือยังลูก 82 00:07:24,652 --> 00:07:27,822 ฉันว่ามันแปลกนิดหน่อย ที่เราโทรหาครอบครัวไม่ได้ด้วยซ้ำ 83 00:07:27,905 --> 00:07:32,410 ฉันรู้ แต่ถ้าโลกต่อต้านไดโนเสาร์จริงๆ คุณคอนก็พูดถูกนะ 84 00:07:32,493 --> 00:07:34,495 ต้องเก็บเรื่องที่นี่เป็นความลับเพื่อพวกมัน 85 00:07:34,579 --> 00:07:38,833 - แล้วพวกเราล่ะ - ฉันว่าเราถามเมดีกว่าว่าเธอคิดยังไง 86 00:07:39,834 --> 00:07:42,879 ช้อนนี่แปลกเนอะ 87 00:07:42,962 --> 00:07:46,924 หน้าเราสะท้อนกลับหัวกลับหาง แล้วก็กลับหางกลับหัว 88 00:07:48,759 --> 00:07:53,181 - คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ - รู้สึกดีสุดๆ รักษาเรียบร้อย 89 00:07:53,264 --> 00:07:56,809 พวกเขาให้ฉันกินหยวดแก้ปา ยาแก้ปวด 90 00:07:58,144 --> 00:08:00,062 ใช่เลยค่ะ 91 00:08:00,146 --> 00:08:02,982 ฉันว่าเราอย่าเพิ่งถามอะไรเธอดีกว่า 92 00:08:03,065 --> 00:08:06,736 ไม่ อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ รายการนี้น่ากลัวเกินไป 93 00:08:13,409 --> 00:08:16,537 เราจะไปปิดทีวี เมจะได้พักผ่อน 94 00:08:17,455 --> 00:08:19,832 ไม่ล่ะ ขอบคุณ ขอเป็นสลัดแล้วกัน 95 00:08:30,718 --> 00:08:32,303 เจ้าเขมือบโตไม่ยอมกินอาหาร 96 00:08:46,943 --> 00:08:50,279 เธอนี่เอง แม่สาวชาวไร่ 97 00:08:50,363 --> 00:08:52,323 ฉันชื่อแซมมี่ กุยเตเรซ 98 00:08:52,406 --> 00:08:55,284 อย่าทำเหมือนจำไม่ได้ ว่าเคยแบล็กเมล์ครอบครัวฉันนะ 99 00:08:55,368 --> 00:08:58,663 ฉันทำตามที่แกต้องการแล้ว ครอบครัวฉันต้องไม่เป็นไรนะ 100 00:08:59,330 --> 00:09:04,961 โอเค โทษทีนะ ฉันไม่รู้เรื่องครอบครัวเธอที่ไร่เลย 101 00:09:05,044 --> 00:09:08,506 หลังจากที่เธอ "ตาย" คอนก็ไม่ให้ฉันยุ่งอีก 102 00:09:08,589 --> 00:09:12,760 ถ้าเป็นฉันคงไม่หวังสูงนักหรอก เขามีวิธีปั่นหัวคนของเขาเอง 103 00:09:13,427 --> 00:09:16,514 - เขาแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ - ก็อาจจะใช่ 104 00:09:17,014 --> 00:09:19,183 หรือฉันอาจจะปั่นหัวเธอเล่นก็ได้ 105 00:09:21,769 --> 00:09:25,189 ถ้าแกบอกสิ่งที่เราอยากรู้ ฉันจะลองดูว่าจะช่วยแกออกไปได้ไหม 106 00:09:28,985 --> 00:09:31,153 ถ้าอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวเธอ 107 00:09:31,237 --> 00:09:33,239 ลองดูเอกสารในห้องทำงานของคอนสิ 108 00:09:33,322 --> 00:09:36,742 อยู่ข้างๆ ห้องฉัน แต่ไม่เจ๋งเท่า 109 00:09:36,826 --> 00:09:39,787 ทีนี้จะปล่อยฉันหรือเปล่า 110 00:09:39,870 --> 00:09:43,916 ก็อาจจะ หรือฉันอาจแค่ปั่นหัวแกเล่น 111 00:09:59,181 --> 00:10:01,892 แล้วก็มีตอนที่เราเกือบถูกคาร์โนทอรัสกิน 112 00:10:01,976 --> 00:10:03,978 สองครั้งเลย คิดว่านะ 113 00:10:04,061 --> 00:10:07,815 ส่วนเจ้าสกอร์เปียส ตัวนั้นผมไม่มีวันลืมแน่ 114 00:10:07,898 --> 00:10:10,610 ที่จริงก็สองตัวที่ผมจะไม่มีวันลืม… 115 00:10:16,324 --> 00:10:18,367 ผมทำพ่อเบื่อใช่ไหม 116 00:10:18,451 --> 00:10:22,330 อะไรนะ ไม่ ไม่อยู่แล้ว พ่ออยากฟังทุกเรื่องเลย 117 00:10:22,413 --> 00:10:25,916 พ่อแค่มีหลายอย่างต้องทำน่ะ 118 00:10:26,459 --> 00:10:29,420 อย่างเช่น ตลอดเวลาที่ผ่านมา 119 00:10:29,503 --> 00:10:34,300 แคชไม่คิดจะทำให้กล้องใช้งานได้เลยหรือไง สองวันนี้มีอะไรต้องทำเยอะเลย 120 00:10:34,967 --> 00:10:39,138 - ทำไมครับ อีกสองวันจะเกิดอะไรขึ้น - พ่อนึกว่าลูกรู้แล้ว 121 00:10:39,221 --> 00:10:40,931 การนำเสนอให้พวกนักลงทุนดูไง 122 00:10:41,015 --> 00:10:44,310 เดี๋ยวนะ นี่พ่อยังจะให้ไดโนเสาร์สู้กันอีกเหรอ 123 00:11:00,534 --> 00:11:04,455 ไม่เอาน่า ยัยหนู แกต้องกินนะ กินสิ 124 00:11:28,396 --> 00:11:29,730 เศร้า 125 00:11:30,773 --> 00:11:32,441 แกคิดถึงเจ้าเขมือบน้อย 126 00:11:33,317 --> 00:11:36,153 เค็นจิ คนพวกนี้ไม่ใช่นักลงทุนทั่วไปนะ 127 00:11:36,237 --> 00:11:39,615 พวกเขาเป็นคนประเภทที่เราไม่ควรขัดใจ 128 00:11:39,698 --> 00:11:44,537 พวกเขาคาดหวังจะได้ดูไดโนเสาร์สู้กัน และนั่นคือสิ่งที่พ่อจะจัดให้ 129 00:11:44,620 --> 00:11:45,746 แต่พ่อทำไม่ได้นะ 130 00:11:45,830 --> 00:11:48,332 - พ่อต้องทำ - ทำไมล่ะ 131 00:11:48,416 --> 00:11:52,336 กรรมการบริษัทของแมนตาห์คอร์ป ไม่รู้ว่ามีเกาะนี้อยู่ โอเคไหม 132 00:11:52,420 --> 00:11:54,588 พ่อต้องทำกำไรก่อนที่พวกเขาจะรู้ 133 00:11:54,672 --> 00:11:56,924 ว่าเงินที่พ่อส่งมาที่นี่หายไป 134 00:11:57,758 --> 00:12:01,137 ถ้าไม่ทำ เราจะเสียทุกอย่างไปนะลูก 135 00:12:02,680 --> 00:12:06,016 - แต่มันผิดนะครับ - งั้นเหรอ 136 00:12:06,100 --> 00:12:11,647 ก็แค่ไดโนเสาร์ทำตัวเป็นไดโนเสาร์ พ่อจะไม่วางยาพวกมันเหมือนที่แคชทำหรอก 137 00:12:12,982 --> 00:12:14,900 แล้วลูกก็เพิ่งเล่าให้พ่อฟัง 138 00:12:14,984 --> 00:12:17,653 เรื่องที่ต้องหนีตายจากพวกมันไม่ใช่เหรอ 139 00:12:19,822 --> 00:12:22,366 - ก็ใช่ แต่… - เค็นจิ 140 00:12:29,915 --> 00:12:33,461 เห็นไหม ยังไงเครื่องจักรสังหารที่ไร้สติ ก็สู้กันเองอยู่แล้ว 141 00:12:34,253 --> 00:12:36,422 พ่อก็แค่เก็บค่าเข้าชม 142 00:13:04,742 --> 00:13:06,202 นี่ แซมมี่ 143 00:13:12,041 --> 00:13:14,460 นี่ไง ไร่กุยเตเรซ 144 00:13:16,921 --> 00:13:22,218 คุณคอนเป็นเจ้าของไร่จนกว่าจะใช้หนี้หมด 145 00:13:22,927 --> 00:13:26,889 แต่ไร่เป็นของครอบครัวฉันมาหลายปีแล้วนะ 146 00:13:27,640 --> 00:13:31,477 - กะแล้วว่าเขาไม่ใช่คนดี - ขอโทษนะ ใครไม่ใช่คนดีเหรอ 147 00:13:34,271 --> 00:13:36,941 ใครก็ตามที่ทำแบบนี้กับครอบครัวหนู 148 00:13:38,484 --> 00:13:42,738 หมายถึงเก็บกวาดสิ่งที่แคชทำไว้ และช่วยครอบครัวเธอน่ะเหรอ 149 00:13:42,821 --> 00:13:45,407 เธอคือแซมมี่ กุยเตเรซใช่ไหม 150 00:13:46,075 --> 00:13:50,037 - สัญญาพิเศษเหรอ - หลังจากจูราสสิค เวิลด์ล้มละลาย 151 00:13:50,120 --> 00:13:53,207 พ่อแม่เธอจ่ายเงินคืนธนาคารไม่ไหว 152 00:13:53,290 --> 00:13:55,960 ใช่ ฉันเลยซื้อหนี้ของพวกเขามา 153 00:13:56,043 --> 00:13:59,630 และให้พวกเขาเป็นคนส่งเนื้อพิเศษให้ที่นี่ 154 00:13:59,713 --> 00:14:04,009 พวกเขาไม่รู้ว่าส่งเนื้อไปที่ไหน รู้แค่ว่าฉันสั่งมาเยอะเท่านั้น 155 00:14:05,511 --> 00:14:10,808 - งั้นคุณก็มีน้ำใจมากเลย - ครอบครัวเธอปลอดภัยดี 156 00:14:10,891 --> 00:14:13,644 ถ้าฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร หรือถ้าเธอแค่ถามมา… 157 00:14:13,727 --> 00:14:15,437 ฉันก็คงบอกเธอไปแบบนั้นแล้วล่ะ 158 00:14:15,521 --> 00:14:18,107 คุณคอน คุณต้องเข้าใจนะคะ 159 00:14:18,190 --> 00:14:22,736 หลังจากผ่านอะไรมามาก พวกเราเลยไม่เชื่อใจใครง่ายๆ 160 00:14:22,820 --> 00:14:26,991 นึกว่าการเป็นพ่อของเค็นจิ จะทำให้ฉันได้รับความไว้วางใจบ้าง 161 00:14:27,074 --> 00:14:30,077 เขาคงใจสลายเลยนะถ้ารู้เรื่องนี้ 162 00:14:30,160 --> 00:14:37,126 อย่าบอกเขาแล้วกัน พวกเธอดูสนิทกันมาก ฉันไม่อยากทำให้ผิดใจกัน 163 00:14:43,799 --> 00:14:47,511 - นี่ มีอะไรเหรอ - เจ้าเขมือบโตไม่ยอมกินอาหาร 164 00:14:47,595 --> 00:14:49,138 มันคิดถึงลูกสาวน่ะ 165 00:14:49,221 --> 00:14:51,932 ถ้าให้พวกมันกลับมาเจอกัน มันอาจจะรู้สึกดีขึ้นก็ได้ 166 00:14:52,016 --> 00:14:53,934 นายลองคุยกับพ่อดูหน่อยได้ไหม 167 00:14:55,519 --> 00:14:56,687 เรื่องนั้นน่ะ… 168 00:14:57,521 --> 00:15:00,149 นี่ พวกเธอสองคนไปไหนกันมา 169 00:15:00,232 --> 00:15:05,362 - เราไปขุดคุ้ยเรื่อง… - ที่แคชทำกับครอบครัวของแซมมี่ 170 00:15:05,446 --> 00:15:08,657 โชคดีที่เราบังเอิญเจอพ่อนาย และเขาบอกข่าวดีกับเรา 171 00:15:08,741 --> 00:15:10,534 ครอบครัวฉันสบายดีล่ะทุกคน 172 00:15:10,618 --> 00:15:14,204 ที่จริงเนื้อทั้งหมดที่นี่ เป็นอภินันทนาการจากไร่กุยเตเรซ 173 00:15:14,997 --> 00:15:18,375 - เยี่ยมเลย แซมมี่ - พ่อนายช่วยพวกเขาอยู่ เค็นจ์ 174 00:15:18,459 --> 00:15:20,210 ฉันไม่รู้จะขอบคุณเขายังไงดี 175 00:15:21,337 --> 00:15:25,966 ใช่ คือว่า พ่อฉันเจ๋ง เขาอาจจะยอมฟังก็ได้ 176 00:15:26,050 --> 00:15:27,092 ฟังอะไรเหรอ 177 00:15:30,179 --> 00:15:32,097 เกาะนี้ต้องการนักลงทุน 178 00:15:32,765 --> 00:15:35,059 เขาจะยังจัดโชว์การต่อสู้ของไดโนเสาร์อยู่ 179 00:15:35,142 --> 00:15:36,852 - อะไรนะ - เขาทำแบบนั้นไม่ได้นะ 180 00:15:36,936 --> 00:15:40,022 ใช่ เขาคิดว่ายังไง ไดโนเสาร์ก็สู้กันตลอดเวลาอยู่แล้ว 181 00:15:40,105 --> 00:15:42,149 แล้วทำไมไม่หาเงินจากมันล่ะ 182 00:15:42,232 --> 00:15:46,445 - แต่พวกมันเป็นมากกว่านั้นเยอะเลย - เขาแค่ไม่รู้จักพวกมันเหมือนเรา 183 00:15:46,528 --> 00:15:48,781 แต่ถ้าเราทำให้เขาเห็นได้ว่าพวกมันมีอีกด้าน… 184 00:15:48,864 --> 00:15:52,242 - เขาอาจจะเปลี่ยนใจ - ถ้าเราไม่โดนเขมือบซะก่อนนะ 185 00:15:55,287 --> 00:15:57,873 นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ เค็นจิ 186 00:15:57,957 --> 00:16:00,501 เมื่อวานพ่อบอกว่าไดโนเสาร์เป็นสัตว์ร้ายไร้สติ 187 00:16:00,584 --> 00:16:03,587 ที่รู้จักแค่การต่อสู้และการฆ่า แต่… 188 00:16:08,550 --> 00:16:10,260 พ่อคิดผิดแล้วล่ะครับ 189 00:16:10,344 --> 00:16:12,596 และถ้าพ่อให้โอกาสผม ผมจะพิสูจน์ให้ดู 190 00:16:12,680 --> 00:16:16,183 - แล้วลูกมีแผนจะทำยังไง - คอยดูเถอะครับ 191 00:16:51,301 --> 00:16:55,764 - นายแน่ใจว่าคุยกับมันได้ใช่ไหม - ใช่ ประมาณเก้า… 192 00:16:56,265 --> 00:16:58,642 สัก 70 มั่นใจ 70 เปอร์เซ็นต์ 193 00:16:58,809 --> 00:17:03,355 ให้ตายสิ ถ้าถูกกิน พ่อคงไม่มีวันมองว่าฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วแน่ๆ 194 00:17:13,657 --> 00:17:16,785 ไง สาวน้อย ฉันเอง จำได้ไหม 195 00:17:20,581 --> 00:17:24,001 ไม่เป็นไรๆ แกปลอดภัยแล้ว 196 00:17:24,668 --> 00:17:27,880 เขาทำอะไรน่ะ ทำไมเข้าไปใกล้มันขนาดนั้น 197 00:17:27,963 --> 00:17:31,383 - พวกเขาจะปล่อยมัน - พวกเขาจะทำอะไรนะ 198 00:17:31,467 --> 00:17:33,010 จะให้อยู่เฉยๆ น่ะ ฉัน… 199 00:17:35,012 --> 00:17:39,016 พ่อครับ ไม่นะ พ่อ ขอร้องล่ะ 200 00:17:45,105 --> 00:17:47,274 ใจเย็นก่อนนะ ใจเย็นก่อน 201 00:18:22,059 --> 00:18:26,605 ใช่แล้ว เรากำลังพามันมาหาแก แต่แกต้องยอมให้เราปล่อยแกก่อน 202 00:18:26,688 --> 00:18:29,608 ขอร้องล่ะ อย่าลืมสิว่าเราเป็นเพื่อนแกนะ 203 00:18:55,551 --> 00:18:58,679 เพื่อน นายทำได้แล้ว มันได้ผล แผนของนายได้ผล 204 00:18:58,762 --> 00:19:02,266 คงทำไม่ได้ถ้าไม่มีนาย นายคุยกับทีเร็กซ์นะ 205 00:19:02,349 --> 00:19:05,018 เพื่อน ทีเร็กซ์ฟังนายด้วย 206 00:19:05,102 --> 00:19:07,688 ใช่เลย ฉันคุยกับมัน 207 00:19:09,565 --> 00:19:11,191 - เราทำสำเร็จ - ใช่เลย 208 00:19:17,072 --> 00:19:18,323 พ่อครับ… 209 00:19:21,785 --> 00:19:23,954 มันไม่ใช่นักล่าที่ไร้สตินะครับ 210 00:19:28,208 --> 00:19:31,128 เป็นแค่แม่ที่อยากอยู่กับลูกจริงๆ 211 00:19:32,379 --> 00:19:37,634 - สุดยอดเลย ดี - พวกมันมีความสุข 212 00:19:37,718 --> 00:19:41,555 งานวิจัยของเมทำให้เรา สื่อสารกับพวกมันได้ในระดับพื้นฐานครับ 213 00:19:42,681 --> 00:19:45,851 ต้องยอมรับเลย ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ 214 00:19:45,934 --> 00:19:49,813 งั้นก็อย่าให้พวกมันสู้กันเลยครับ ได้โปรด 215 00:19:52,983 --> 00:19:56,987 พ่อไม่อยากทำแบบนั้นแล้ว ลูกเชื่อมั่นในบางสิ่ง 216 00:19:57,070 --> 00:20:01,742 ลูกทำให้คนอื่นติดตามลูกได้ และไม่ยอมรับคำปฏิเสธ 217 00:20:02,868 --> 00:20:05,037 พ่อภูมิใจในตัวลูกมาก เจ้าลูกชาย 218 00:20:07,414 --> 00:20:09,249 - แด่เค็นจิ - แด่เค็นจิ 219 00:20:09,333 --> 00:20:10,334 แด่เค็นจิ 220 00:20:13,212 --> 00:20:16,757 พรุ่งนี้ฉันจะได้ช่วยพ่อเตรียมการนำเสนอใหม่ 221 00:20:17,758 --> 00:20:20,135 เขาคิดว่าฉันอาจมีหัวทางธุรกิจ 222 00:20:20,219 --> 00:20:21,845 เขาจะสอนงานให้ฉันล่ะ 223 00:20:23,138 --> 00:20:28,352 - เอาล่ะ ทุกคน ฉันจะไปนอนแล้ว - จริงด้วย เราทุกคนมีห้องของตัวเอง 224 00:20:28,435 --> 00:20:31,480 มีเตียงกับหมอนนุ่มๆ ของเราเอง 225 00:20:36,735 --> 00:20:38,278 ฉันดีใจกับนายจริงๆ เค็นจ์ 226 00:20:38,862 --> 00:20:42,324 ฉันดีใจที่พ่อนาย ได้เจอผู้ชายที่ฉันคิดว่าพิเศษทีเดียว 227 00:20:44,076 --> 00:20:45,244 ราตรีสวัสดิ์นะ 228 00:20:46,078 --> 00:20:47,287 ราตรีสวัสดิ์ 229 00:21:03,679 --> 00:21:05,305 แซมมี่เหรอ 230 00:21:05,389 --> 00:21:10,227 นอนไม่หลับน่ะ หลังจากเรื่องทั้งหมด นอนคนเดียวแล้วไม่ค่อยชินเลย 231 00:21:10,310 --> 00:21:14,231 ใช่ ฉันก็เหมือนกัน รู้สึกไม่ปลอดภัยเลย 232 00:21:16,483 --> 00:21:19,569 ใช่ อยากมา… 233 00:21:28,161 --> 00:21:29,788 นอนค้างด้วยกันไหม 234 00:21:32,958 --> 00:21:38,839 หวังว่าฉันคงไม่ได้พูดอะไรไม่ดีออกไป ตอนที่เมายาอยู่นะคะ 235 00:21:38,922 --> 00:21:42,551 ไม่เลย ผมตื่นเต้นกับงานวิจัยของคุณมาก เม 236 00:21:42,634 --> 00:21:44,845 มันเป็นกุญแจสู่อนาคตของแมนตาห์คอร์ป 237 00:21:44,928 --> 00:21:47,055 ตอนที่แคชบอกผมว่าคุณคุยกับไดโนเสาร์ได้ 238 00:21:47,139 --> 00:21:49,141 ผมนึกว่าเขาบ้าไปแล้ว 239 00:21:49,683 --> 00:21:53,270 เขาอาจจะบ้าจริงๆ ก็ได้ ยังไงเขาก็เคยพยายามจะฆ่าฉันนะคะ 240 00:21:53,353 --> 00:21:56,523 ไม่อยากพูดถึงอีกหรอกค่ะแต่มันค่อนข้างฝังใจ 241 00:21:56,606 --> 00:21:58,608 ผมรู้ และผมรับรองได้ว่า 242 00:21:58,692 --> 00:22:02,404 ถ้าเขาทำแบบนั้นอีก เขาต้องได้รับโทษหนักแน่ 243 00:22:03,071 --> 00:22:04,573 ขอโทษนะคะ "ทำอีก" เหรอ 244 00:22:05,532 --> 00:22:07,492 พร้อมทำงานหรือยัง คู่หู 245 00:22:12,873 --> 00:22:16,126 อย่างที่ผมบอก งานวิจัยของคุณเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง 246 00:22:16,209 --> 00:22:18,462 แต่นักลงทุนจะมาที่นี่ในอีกสองวัน 247 00:22:18,545 --> 00:22:22,299 และคุณทำงานตามที่ผมต้องการไม่ได้ ถ้าไม่มีเทคโนโลยีของแคช 248 00:22:22,382 --> 00:22:25,677 ดังนั้นทั้งสองคนจะต้องทำงานด้วยกัน 249 00:22:25,761 --> 00:22:29,389 ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด ทำไมฉันต้องตกลงด้วย 250 00:22:31,725 --> 00:22:37,105 เพราะถ้าคุณไม่ทำ ชีวิตเด็กพวกนั้นอาจไม่ราบรื่นนักก็ได้ 251 00:23:10,388 --> 00:23:12,307 คำบรรยายโดย: ณิชา ภัทรดิลก