1
00:00:07,300 --> 00:00:10,970
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:52,053 --> 00:00:54,472
‎(สร้างจากนิยาย "จูราสสิค พาร์ค"
‎โดยไมเคิล ไครตัน)

3
00:00:54,555 --> 00:00:55,973
‎แผ่นดินไหว

4
00:01:28,005 --> 00:01:29,549
‎เจ้าวัว

5
00:01:35,847 --> 00:01:39,141
‎นั่นสินะ แกไม่ค่อยชอบคุยเล่นอยู่แล้วนี่

6
00:02:34,447 --> 00:02:38,242
‎แผ่นดินไหวหยุดแล้ว
‎ทำไมพวกไดโนเสาร์ยังกลัวกันอยู่อีก

7
00:02:38,326 --> 00:02:40,786
‎ไม่รู้สิ แต่พวกมันได้ทำให้ตัวเองบาดเจ็บแน่

8
00:02:41,370 --> 00:02:44,415
‎- เร็ว เราต้องปิดพวกโดรน
‎- ไม่ แต่ถ้าเราทำแบบนั้น

9
00:02:44,498 --> 00:02:47,001
‎ที่นี่จะไม่กลายเป็นแบบนูบลาร์เหรอ

10
00:02:47,084 --> 00:02:49,712
‎ที่เราต้องเฉียดตายตลอดน่ะ

11
00:02:49,795 --> 00:02:53,841
‎แต่ถ้าทิ้งพวกมันไว้ เราก็เหมือนแคช
‎หรือพวกตระกูลคอนไปหน่อยนะ

12
00:02:53,925 --> 00:02:55,635
‎คุณคอนต่างหาก

13
00:02:58,679 --> 00:03:01,682
‎ไม่ว่ายังไง ฉันเห็นด้วยเรื่องปิดโดรนพวกนั้นนะ

14
00:03:01,766 --> 00:03:05,019
‎- ไปกันเลย ฉันจะอยู่ที่นี่เอง
‎- ว่าไงนะ

15
00:03:05,102 --> 00:03:06,812
‎คงต้องใช้เวลากว่าปิดโดรนได้

16
00:03:06,896 --> 00:03:09,523
‎ฉันจะไปเอาแท็บเล็ตของเม
‎มาปลอบพวกมันไปด้วย

17
00:03:13,194 --> 00:03:15,237
‎ความคิดดี แต่ให้ใครอยู่ด้วยดีกว่า

18
00:03:15,321 --> 00:03:16,530
‎ไม่ต้อง ไม่เป็นไร

19
00:03:19,951 --> 00:03:21,577
‎ฉันขอทำคนเดียวดีกว่า

20
00:03:23,204 --> 00:03:26,082
‎ได้ โอเค ได้แท็บเล็ตแล้วส่งข้อความมานะ

21
00:03:26,165 --> 00:03:27,291
‎ดูแลตัวเองล่ะ

22
00:03:37,009 --> 00:03:39,303
‎- ขอบใจนะ
‎- เช่นกัน

23
00:03:40,721 --> 00:03:44,225
‎เค็นจิ หัวไวดีนี่

24
00:03:44,308 --> 00:03:45,726
‎ช่วยกันเป็นทีมน่ะครับ

25
00:03:47,311 --> 00:03:51,399
‎ในแง่ความงาม ไดโนเสาร์ที่มีแผลเป็น
‎ไม่ใช่ตัวเลือกแรกของพ่อหรอก

26
00:03:54,694 --> 00:03:57,697
‎แต่น่าจะพอใช้โน้มน้าวไบโอซินได้

27
00:04:02,368 --> 00:04:04,495
‎เราต้องเพิ่มการรักษาความปลอดภัย

28
00:04:04,578 --> 00:04:05,913
‎รับทราบครับ

29
00:04:16,215 --> 00:04:19,802
‎ดาเรียส ฉันอยู่นี่แล้ว
‎นายเป็นอะไรหรือเปล่า ดาเรียส

30
00:04:21,762 --> 00:04:23,389
‎ดาเรียส

31
00:04:24,390 --> 00:04:29,478
‎แบรนด์ เงียบหน่อย
‎ส่งเสียงดังแถวนี้ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย

32
00:04:29,562 --> 00:04:32,356
‎บอกแล้วว่าเราน่าจะปฐมนิเทศนูบลาร์ก่อน

33
00:04:57,381 --> 00:04:58,382
‎เราจะไปหาโทรศัพท์

34
00:04:58,466 --> 00:05:00,968
‎บอกด้วยถ้าเข้าคอมพิวเตอร์ของแคชได้แล้ว

35
00:05:01,052 --> 00:05:02,219
‎หาไม่เจอหรอก

36
00:05:03,095 --> 00:05:07,350
‎คุณคอนทั้งฉลาดและชั่วร้าย
‎เขาเลยหลอกเค็นจิได้

37
00:05:10,227 --> 00:05:11,562
‎ไม่รู้สินะ บรุ๊คลิน

38
00:05:11,645 --> 00:05:16,567
‎คุณคอนเป็นคนไม่ดีก็จริง
‎แต่เขาไม่ได้บังคับให้เค็นจิพูดแบบนั้นนี่

39
00:05:17,276 --> 00:05:19,403
‎ที่ว่าเราไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันน่ะ

40
00:05:20,696 --> 00:05:21,906
‎ไม่ แต่…

41
00:05:23,449 --> 00:05:26,327
‎- ได้แล้ว
‎- กะแล้วว่าเธอต้องทำได้

42
00:05:53,020 --> 00:05:56,273
‎- คุณเพิ่ง มัน…
‎- แค่ทำให้สลบน่ะ

43
00:05:56,357 --> 00:05:58,651
‎มันจะตื่นในอีกประมาณ 20 นาที

44
00:05:59,235 --> 00:06:01,529
‎นั่นมัน แบรีออนิกซ์ใช่ไหม

45
00:06:02,196 --> 00:06:04,865
‎ไม่ใช่พวกไดโนเสาร์ตัวใหญ่ๆ ด้วยซ้ำสินะ

46
00:06:04,949 --> 00:06:09,411
‎ฉันรู้ว่าที่นี่น่ากลัว
‎แต่ถ้าคุณอยู่ใกล้ๆ เรา และเงียบเสียงไว้…

47
00:06:10,204 --> 00:06:11,747
‎ผมไม่ได้ห่วงตัวเองนะ

48
00:06:11,831 --> 00:06:14,750
‎ผมกำลังคิดถึงดาเรียสกับเด็กคนอื่นๆ

49
00:06:14,834 --> 00:06:17,962
‎นี่ ดาเรียสไม่ได้ทำอะไรไม่เป็น
‎อย่างที่คุณคิดหรอกนะ

50
00:06:18,045 --> 00:06:21,715
‎ใช่ เขาเคยกระโดดลงบ่อแรปเตอร์
‎เพื่อช่วยเพื่อนชาวค่าย

51
00:06:21,799 --> 00:06:23,217
‎และนั่นแค่คืนแรกเองนะ

52
00:06:23,300 --> 00:06:24,885
‎- เขาทำอะไรนะ
‎- ใช่เลย

53
00:06:24,969 --> 00:06:28,139
‎น้องชายคุณไม่กลัวที่จะเข้าหา
‎และใกล้ชิดกับไดโนเสาร์เลย

54
00:06:28,222 --> 00:06:30,558
‎เขาเกือบจะโดน…

55
00:06:32,643 --> 00:06:34,145
‎ผมมั่นใจว่าเขาไม่เป็นไร

56
00:06:49,743 --> 00:06:52,121
‎กลัว ไม่เป็นไรนะ

57
00:06:52,955 --> 00:06:54,915
‎พวกแกปลอดภัยแล้ว ปลอดภัย

58
00:07:01,630 --> 00:07:03,507
‎พวกแกกลัวโดรนเหรอ

59
00:07:07,511 --> 00:07:09,889
‎โอเค ฉันจะส่งข้อความไปหาบรุ๊คลินให้…

60
00:07:14,852 --> 00:07:15,853
‎เร็วจังแฮะ

61
00:07:33,454 --> 00:07:35,289
‎กลัว อันตราย

62
00:07:35,372 --> 00:07:39,335
‎ยังกลัวอีกเหรอ กลัวอะไรกันนักหนานะ

63
00:07:57,269 --> 00:07:58,687
‎มาเถอะ เจ้าวัว

64
00:08:01,357 --> 00:08:04,527
‎- ตั้งชื่อให้มันแล้วเหรอ
‎- เรารู้จักกันมาก่อนน่ะครับ

65
00:08:04,610 --> 00:08:10,366
‎ถึงจะเป็นการป้องกันตัวล้วนๆ
‎แต่ก็แอบเป็นความผิดเราที่มันได้แผลมา

66
00:08:12,409 --> 00:08:15,412
‎"เรา" เหรอ หมายถึงเพื่อนเธอน่ะเหรอ

67
00:08:18,749 --> 00:08:20,626
‎เค็นจิ จะคิดถึงเพื่อนๆ ก็ไม่…

68
00:08:20,709 --> 00:08:23,796
‎เม มาร่วมวงกับเราสิ

69
00:08:38,435 --> 00:08:41,897
‎ดาเรียสบอกว่าแม่ลูกเขมือบยังทำตัวแปลกๆ
‎เขากำลังตามพวกมันไป

70
00:08:41,981 --> 00:08:46,735
‎เยี่ยม เพิ่มเข้าไปในรายการสิ่งที่เราไม่รู้
‎อย่าง "เราจะทำยังไงกันดี"

71
00:08:46,819 --> 00:08:49,446
‎และ "ตอนนี้สายเกินไป
‎ที่จะหยุดตระกูลคอนไหม"

72
00:08:50,864 --> 00:08:55,369
‎อะไรน่ะ ดูนี่สิ จำสัญญาณขอความช่วยเหลือ
‎ที่เราส่งจากนูบลาร์ได้ไหม

73
00:08:55,452 --> 00:08:58,872
‎แมนตาห์คอร์ปจับสัญญาณได้
‎แล้วคอนไม่ทำอะไรเลย

74
00:08:59,707 --> 00:09:02,167
‎ถ้าสัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉินมาถึงนี่

75
00:09:02,251 --> 00:09:03,752
‎ก็น่าจะได้ทั้งสองทางไหม

76
00:09:03,836 --> 00:09:06,297
‎- หมายความว่าไง
‎- มีโดรนอยู่ที่นูบลาร์

77
00:09:06,380 --> 00:09:08,966
‎ฉันเลยส่งเรื่องที่สืบให้แมนตาห์คอร์ปได้

78
00:09:09,049 --> 00:09:11,719
‎ไม่น่าพูดให้ฟังดูตื่นเต้นขนาดนั้นสินะ

79
00:09:11,802 --> 00:09:15,639
‎ถ้าพวกโดรนยังอยู่ที่นั่น
‎เราอาจควบคุมมันจากตรงนี้ได้

80
00:09:15,723 --> 00:09:19,727
‎คุ้มที่จะลองนะ ถ้าเราขยายพื้นที่ค้นหาได้ล่ะก็…

81
00:09:25,816 --> 00:09:27,568
‎- ใช่เลย
‎- ไชโย

82
00:09:50,549 --> 00:09:52,134
‎เสียงหึ่งๆ นั่นอะไรน่ะ

83
00:09:53,177 --> 00:09:58,390
‎น่าจะแมลงน่ะ ในป่ามีแมลงเยอะ
‎แต่นี่ เก่งมากที่ไม่ตะโกนนะ

84
00:10:15,240 --> 00:10:16,742
‎นี่ พวกมันไม่มีพิษภัย

85
00:10:16,825 --> 00:10:19,453
‎ถ้ายิงยาสลบใส่ พวกมันได้กลายเป็นมื้อเย็นพอดี

86
00:10:19,536 --> 00:10:20,829
‎เหรอ พวกมันมาขวางนี่

87
00:10:20,913 --> 00:10:24,458
‎แหม ถ้าคุณทำพวกมันสลบตรงนี้
‎คงจะขวางทางน้อยลงหรอกนะ

88
00:10:41,350 --> 00:10:42,726
‎ทำได้ดีมากเลย ลูก

89
00:10:42,810 --> 00:10:47,981
‎- ฉัน ฉันไม่อยากเชื่อเลย
‎- อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเมปลอดภัย

90
00:10:48,065 --> 00:10:50,317
‎แต่ทำไมอยู่นั่น เขากุมความลับอะไรของเธอไว้

91
00:10:50,401 --> 00:10:52,528
‎- พ่อบอกโมลิน่า…
‎- คุณคอนพูดอยู่

92
00:10:52,611 --> 00:10:54,029
‎ให้ติดต่อไบโอซินไปแล้ว

93
00:10:54,113 --> 00:10:57,241
‎เราจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ด้วยกันนะลูก

94
00:10:57,324 --> 00:10:58,784
‎แจ๋วเลยครับ

95
00:11:04,206 --> 00:11:05,666
‎ลูกกับพ่อ

96
00:11:23,809 --> 00:11:25,060
‎เขายิ้มอยู่

97
00:11:25,144 --> 00:11:28,981
‎เขาควบคุมไดโนเสาร์แล้วก็ยิ้ม

98
00:11:30,816 --> 00:11:32,693
‎บรุ๊คลิน เราได้ยินเรื่อง…

99
00:11:34,695 --> 00:11:35,696
‎บางอย่างมา

100
00:11:56,508 --> 00:11:58,427
‎อยากบอกอะไรฉันเหรอ

101
00:11:58,510 --> 00:12:01,680
‎คุณคอนบอกว่าจะขายชิปให้ไบโอซิน

102
00:12:01,763 --> 00:12:07,186
‎แต่ข่าวดีคือเขาต้องกลับมาผลิตมันที่นี่

103
00:12:07,269 --> 00:12:11,064
‎แปลว่าเรายังมีโอกาสหยุดเขาได้

104
00:12:11,148 --> 00:12:12,941
‎หมายถึงหยุด "พวกเขา" สินะ

105
00:12:13,525 --> 00:12:17,029
‎เค็นจิเลือกข้างของเขาแล้ว

106
00:12:25,412 --> 00:12:27,664
‎จะบอกพวกแกว่าแผ่นดินไหวหยุดแล้วยังไง

107
00:12:27,748 --> 00:12:28,957
‎มันจบแล้วนะ

108
00:12:33,253 --> 00:12:34,421
‎เว้นแต่จะไม่ใช่

109
00:13:10,541 --> 00:13:12,042
‎เข้าไปใต้โต๊ะ

110
00:13:18,632 --> 00:13:19,841
‎แผ่นดินไหวตามเหรอ

111
00:13:19,925 --> 00:13:22,511
‎ไม่ใช่ รอบนี้แรงกว่ารอบแรกอีก

112
00:13:22,594 --> 00:13:24,221
‎เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่

113
00:13:40,654 --> 00:13:44,908
‎เดี๋ยวนะ ทำไมพาราซอโรโลฟัสตัวนั้น
‎วิ่งตรงไปหานักล่าเลยล่ะ

114
00:13:45,492 --> 00:13:49,705
‎- เจ้าวัวดูปกติดีนะ
‎- เพราะมันไม่มีทางเลือกไงล่ะ

115
00:13:59,881 --> 00:14:02,259
‎- พ่อครับ
‎- เค็นจิ

116
00:14:28,577 --> 00:14:32,414
‎ไม่นะ ฉันจะช่วยเอง โอเคไหม

117
00:14:35,709 --> 00:14:36,668
‎ช่วย

118
00:14:39,129 --> 00:14:41,757
‎แกเข้าใจใช่ไหม

119
00:15:13,622 --> 00:15:15,749
‎เร็วเข้า แกอยู่ไหนน่ะ

120
00:15:30,639 --> 00:15:33,475
‎ใช่เลย ต้องอย่างนี้สิ

121
00:15:37,229 --> 00:15:38,647
‎ทำงานเป็นทีม

122
00:15:44,277 --> 00:15:45,821
‎ไม่เคยทำแบบนี้ได้มาก่อนเลย

123
00:15:49,449 --> 00:15:52,285
‎มาเถอะเพื่อน ไปหาทุกคนกัน

124
00:15:54,413 --> 00:15:55,956
‎จริงด้วย

125
00:16:13,306 --> 00:16:18,645
‎ดาเรียส เขาปลอดภัย
‎แต่เจ้าเขมือบโตไม่ เราต้องไปช่วยนะ

126
00:16:18,729 --> 00:16:22,858
‎- ดาเรียส
‎- เด็กๆ ไม่นะ

127
00:16:24,985 --> 00:16:26,361
‎ดาเรียส

128
00:16:41,626 --> 00:16:45,380
‎ถ้าหาก แม่ผมบอกว่ามันไม่ยุติธรรม
‎ที่ผมไปให้ความหวังเธอ

129
00:16:46,089 --> 00:16:48,508
‎แม่อาจพูดถูกก็ได้ ทุกคนอาจพูดถูก

130
00:16:48,592 --> 00:16:50,427
‎เราอาจจะบ้าที่คิดว่าเด็กๆ รอดมาได้

131
00:16:50,510 --> 00:16:53,889
‎พวกเขาอาจอดตาย หรือกินของมีพิษเข้าไป

132
00:16:53,972 --> 00:16:57,893
‎ไม่ก็หนาวตาย
‎ยังไม่นับว่ามีพวกไดโนเสาร์นักฆ่าอีกนะ

133
00:16:58,477 --> 00:17:01,438
‎และพวกเขาเป็นแค่เด็กเอง

134
00:17:01,521 --> 00:17:05,150
‎นี่ หยุดเลย ตั้งสติหน่อย ดูนั่นสิ

135
00:17:05,233 --> 00:17:11,031
‎เด็กๆ สร้างมันขึ้นมาเพราะพวกเขาแกร่ง
‎ไหวพริบดี และใช่ พวกเขายังเด็ก

136
00:17:11,114 --> 00:17:16,703
‎แต่เด็กพวกนี้ไม่ธรรมดาเลย
‎พวกเขารอดมาได้ เราต้องเชื่ออย่างนั้นนะ

137
00:17:16,787 --> 00:17:21,166
‎ไม่งั้นเราจะมาที่นี่ทำไม คุณเองก็เชื่อแบบนั้นนี่

138
00:17:30,592 --> 00:17:31,676
‎คุณพูดถูก

139
00:17:32,844 --> 00:17:37,015
‎นอนพักเถอะ เราจะเริ่มค้นหาอีกครั้งตั้งแต่เช้า

140
00:17:45,982 --> 00:17:52,614
‎นี่ต้องเป็นเตียงนายแน่
‎ดาเรียส ได้โปรด อดทนอีกนิดนะ

141
00:18:01,498 --> 00:18:06,378
‎- ไง เด็กบ้าไดโน ให้ช่วยไหม
‎- ขอบใจนะทุกคน ทันเวลาพอดี

142
00:18:36,616 --> 00:18:38,160
‎เร็วเข้า

143
00:18:57,345 --> 00:18:59,389
‎ใช่ แกปลอดภัยแล้ว

144
00:19:13,945 --> 00:19:17,240
‎ดูจากที่พวกมันไม่แสดงพฤติกรรมหลบหนีอีกแล้ว

145
00:19:17,324 --> 00:19:19,159
‎ฉันว่าคงไม่มีแผ่นดินไหวแล้วล่ะ

146
00:19:19,743 --> 00:19:22,078
‎นายเริ่มเข้าใจพวกมันแล้วจริงๆ นะ

147
00:19:22,704 --> 00:19:24,789
‎เข้าใจง่ายกว่าบางคนนี่นา

148
00:19:29,544 --> 00:19:33,632
‎แซมมี่ เบ็น ไปทางนี้กัน

149
00:19:33,715 --> 00:19:35,050
‎ไปทำไมล่ะ

150
00:19:45,810 --> 00:19:47,395
‎วันนี้ฉันเห็นเขา

151
00:19:49,564 --> 00:19:53,860
‎เขาควบคุมเจ้าวัวอยู่ โดยไม่สนใจอะไรเลย

152
00:19:54,819 --> 00:19:59,616
‎ฉันเคยสาบานว่าทั้งหมดเป็นฝีมือคุณคอน
‎แต่มันไม่ใช่ เค็นจิเป็นคนทำ ฉันเห็นกับตาเลย

153
00:20:05,538 --> 00:20:08,333
‎ได้โปรด ดาเรียส ฉัน ฉันต้องการนาย

154
00:20:08,416 --> 00:20:13,255
‎เพราะฉันโกรธ เจ็บปวด และสับสนมาก

155
00:20:14,214 --> 00:20:16,925
‎ฉันตกหลุมรักคนที่ทำแบบนั้นได้ยังไง

156
00:20:18,218 --> 00:20:22,847
‎ฉันคิดผิดเรื่องเขามากเลย แต่ขณะเดียวกัน…

157
00:20:24,599 --> 00:20:26,518
‎ก็ยังหวังว่าจะไม่ใช่แบบนั้น

158
00:20:27,644 --> 00:20:29,104
‎ฉันขอโทษนะ ฉัน…

159
00:20:29,896 --> 00:20:33,024
‎งี่เง่าชะมัด ฉันคง…

160
00:20:33,108 --> 00:20:36,820
‎ฉันแค่คิดว่าถ้าจะมีใครเข้าใจ ก็คงเป็นนาย

161
00:20:36,903 --> 00:20:38,697
‎ฉันเข้าใจนะ

162
00:20:41,866 --> 00:20:46,246
‎ฉันคิดว่าเขาเป็นเพื่อนรักของฉัน
‎และส่วนหนึ่งในใจก็หวังว่าเขายังเป็นอยู่

163
00:20:46,329 --> 00:20:49,874
‎แต่ส่วนใหญ่ฉันไม่รู้ว่าจะเชื่อใจเขาได้อีกไหม

164
00:20:50,709 --> 00:20:53,586
‎- หรือยกโทษให้เขาใช่ไหม
‎- ใช่

165
00:20:55,005 --> 00:20:56,047
‎ฉันด้วย

166
00:20:57,173 --> 00:20:59,718
‎เลยอาจทำให้ฉันอยากอยู่กับพวกไดโนเสาร์

167
00:20:59,801 --> 00:21:02,846
‎อย่างน้อยถ้ามีเจ้านี่ ฉันก็รู้ว่าพวกมันรู้สึกยังไง

168
00:21:02,929 --> 00:21:05,307
‎ไม่มีอะไรยุ่งยากซับซ้อน

169
00:21:06,391 --> 00:21:07,851
‎บรุ๊คลิน ฉัน…

170
00:21:08,476 --> 00:21:10,437
‎ฉันขอโทษที่ไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอ

171
00:21:11,604 --> 00:21:14,399
‎ตอนนี้นายอยู่แล้ว นั่นแหละที่สำคัญ

172
00:21:15,442 --> 00:21:17,944
‎แล้วเอาไงต่อล่ะ

173
00:21:18,528 --> 00:21:22,032
‎รู้สึกแย่ไปพักหนึ่ง
‎และหวังว่าสุดท้ายจะเจ็บน้อยลงมั้ง

174
00:21:22,115 --> 00:21:24,367
‎หมายถึงตอนนี้เราจะทำยังไงต่อ

175
00:21:24,451 --> 00:21:28,413
‎ถ้านายยังอยากหยุดพ่อเขา
‎ไม่ให้ควบคุมพวกไดโนเสาร์ได้อีก

176
00:21:28,496 --> 00:21:33,084
‎เราได้ข้อมูลเด็ด
‎ว่าจะป่วนแผนเขาได้ยังไงมาแล้ว

177
00:21:33,168 --> 00:21:35,253
‎งั้นจะรออะไรล่ะ

178
00:21:35,837 --> 00:21:42,469
‎- ปล่อยฉัน ฉันต้องไปตามหาลูกชาย
‎- ไม่ ผมจะไปหาเขาเอง

179
00:21:42,552 --> 00:21:45,555
‎อะไรกัน ไม่มีไดโนเสาร์เหรอ

180
00:21:45,638 --> 00:21:48,808
‎คุณวางแผนจะให้ลูกค้าฉันดูอะไรกันแน่

181
00:21:48,892 --> 00:21:51,936
‎เขาคงจะปลื้มหน้าหล่อๆ ของคุณหรอกนะ

182
00:21:52,020 --> 00:21:55,273
‎อย่าว่าเขาเลย ลูกเขาเพิ่งโดนหินถล่มทับนะ

183
00:21:55,357 --> 00:21:56,524
‎ไม่ใช่ปัญหาของฉัน

184
00:21:56,608 --> 00:22:00,862
‎ไบโอซินก็คงไม่สนด้วย
‎พวกเขาแค่ต้องการผลลัพธ์

185
00:22:03,031 --> 00:22:04,115
‎เธอพูดถูก

186
00:22:04,199 --> 00:22:07,535
‎พวกเขาคงไม่พอใจ
‎แต่ถ้าเราได้เวลามากกว่านี้หน่อย

187
00:22:17,087 --> 00:22:20,048
‎ผมว่าเราไม่ต้องการเวลาเพิ่มหรอกครับพ่อ

188
00:22:21,633 --> 00:22:25,095
‎เจ้าวัวนี่น่าประทับใจทีเดียวเลย

189
00:22:30,892 --> 00:22:35,522
‎สมเป็นลูกพ่อ นี่แหละคนตระกูลคอน

190
00:23:10,431 --> 00:23:12,350
‎คำบรรยายโดย: ณิชา ภัทรดิลก