1
00:00:06,089 --> 00:00:07,919
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:51,926 --> 00:00:55,806
‎ปี 1551 ญี่ปุ่นอยู่ในช่วงกลียุค

3
00:00:56,973 --> 00:01:01,103
‎รัฐบาลกลางสูญเสียอำนาจ
‎หลังปกครองประเทศมาหลายศตวรรษ

4
00:01:02,479 --> 00:01:06,519
‎ญี่ปุ่นจึงถูกบีบให้เข้าสู่
‎สงครามกลางเมืองอันโหดร้ายทารุณ

5
00:01:08,693 --> 00:01:12,743
‎อนาธิปไตยแผ่อิทธิพลเมื่อขุนศึกอาวุธครบมือ
‎หรือที่เรียกว่าไดเมียว

6
00:01:12,822 --> 00:01:15,082
‎เปิดศึกแย่งชิงอำนาจและดินแดน

7
00:01:17,118 --> 00:01:19,078
‎ในจังหวัดเล็กๆ ที่ชื่อโอวาริ

8
00:01:19,162 --> 00:01:22,172
‎มีตระกูลเล็กๆ ตระกูลหนึ่ง
‎ที่รู้จักกันในนามตระกูลโอดะ

9
00:01:22,248 --> 00:01:26,498
‎ซามูไรผ่าเหล่าผ่ากอผู้หนึ่งในตระกูล
‎กำลังจะเปิดศึกนองเลือด

10
00:01:26,586 --> 00:01:28,706
‎ที่จะทำให้ผู้คนหลายพันล้มตายใต้คมดาบ

11
00:01:28,797 --> 00:01:33,177
‎และกำหนดทิศทาง
‎ของประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นไปอีก 300 ปี

12
00:01:38,264 --> 00:01:40,814
‎(ญี่ปุ่น ปี 1551)

13
00:02:11,381 --> 00:02:17,101
‎เหตุการณ์สำคัญในปี 1551 ของตระกูลโอดะ
‎คือการตายของโอดะ โนบุฮิเดะผู้ยิ่งใหญ่

14
00:02:24,144 --> 00:02:28,694
‎เมื่อโนบุฮิเดะเสียชีวิต

15
00:02:28,773 --> 00:02:31,903
‎ตระกูลโอดะก็แตกแยกในทันที

16
00:02:35,738 --> 00:02:38,948
‎เจ้าจะไม่มีวันได้เป็นผู้นำตระกูลนี้

17
00:02:43,872 --> 00:02:45,792
‎ความตาย การสูญเสียผู้นำ

18
00:02:45,874 --> 00:02:51,094
‎คือช่วงวิกฤติที่สุด
‎ไม่ว่าจะเกิดขึ้นในตระกูลหรืออาณาจักรใด

19
00:02:59,095 --> 00:03:01,805
‎และตระกูลที่เราเรียกกันในที่นี้

20
00:03:01,890 --> 00:03:04,230
‎ไม่ใช่ตระกูลที่เป็นครอบครัวในแบบที่เราเข้าใจ

21
00:03:04,309 --> 00:03:06,389
‎แกนกลางของตระกูลคือเครือญาติ

22
00:03:06,477 --> 00:03:10,607
‎พี่น้องที่อาจแข่งขันชิงตำแหน่ง แต่ขณะเดียวกัน

23
00:03:10,690 --> 00:03:13,230
‎ก็มีข้ารับใช้ มีบริวาร

24
00:03:13,318 --> 00:03:16,448
‎มีญาติที่แต่งเข้าตระกูล ดังนั้นจึงมีแบ่งเป็นฝักฝ่าย

25
00:03:18,406 --> 00:03:21,986
‎และช่วงที่ผู้นำเสียชีวิต
‎คือช่วงทดสอบพลกำลังของทุกฝ่าย

26
00:03:23,620 --> 00:03:27,170
‎อีกปัญหาหนึ่งสำหรับตระกูลโอดะคือ
‎เป็นตระกูลขนาดเล็ก

27
00:03:27,248 --> 00:03:29,918
‎ที่มีตระกูลขนาดใหญ่กว่ามากอยู่รายรอบ

28
00:03:33,087 --> 00:03:35,587
‎พวกเขาจึงต้องเน้นไปที่การวางกลยุทธ์มากกว่า

29
00:03:35,673 --> 00:03:38,683
‎และคิดรอบคอบกว่าใครเรื่องหาวิธีเอาตัวรอด

30
00:03:38,760 --> 00:03:41,600
‎ถ้าพวกเขาคือปลาเล็กกลางวงล้อมของวาฬ

31
00:03:55,610 --> 00:03:58,950
‎เพราะตระกูลโอดะตกอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม

32
00:03:59,030 --> 00:04:02,160
‎จึงทำให้สมาชิกของตระกูลส่วนมากแปลกใจ
‎เมื่อโอดะ โนบุฮิเดะ

33
00:04:02,242 --> 00:04:07,002
‎เลือกบุตรชายคนโต โอดะ โนบุนากะเป็นทายาท

34
00:04:10,583 --> 00:04:13,923
‎ซึ่งเป็นตัวเลือกที่ขัดสายตา
‎คนในตระกูลส่วนมากด้วยหลายสาเหตุ

35
00:04:14,003 --> 00:04:17,973
‎มีความบาดหมางฝังลึก
‎ระหว่างญาติพี่น้องของโนบุนากะ

36
00:04:18,049 --> 00:04:19,929
‎ซึ่งมีหลายคน

37
00:04:20,009 --> 00:04:24,809
‎ทุกคนคิดว่าตนเองจะทำหน้าที่นี้
‎ได้ดีกว่าโนบุนากะซึ่งยังอายุน้อย

38
00:04:44,867 --> 00:04:48,327
‎พฤติกรรมของโนบุนากะในพิธีศพของบิดา

39
00:04:48,413 --> 00:04:51,963
‎ยิ่งทำให้ญาติพี่น้องเหยียดหยามเขามากกว่าเดิม

40
00:04:52,041 --> 00:04:55,711
‎เพราะแทนที่จะแสดงท่าที
‎โศกเศร้าเหมาะสมตามธรรมเนียม

41
00:04:55,795 --> 00:05:00,295
‎เขากลับหยิบธูปเต็มกำมือแล้วขว้างใส่แท่นบูชา

42
00:05:02,302 --> 00:05:03,472
‎เจ้าโง่

43
00:05:10,685 --> 00:05:14,265
‎โนบุนากะได้ชื่อว่าเป็นคนเลือดร้อน

44
00:05:17,442 --> 00:05:20,112
‎เขาเป็นชายประเภทที่ทำตัวหยาบคาย เกเร

45
00:05:26,075 --> 00:05:29,035
‎จึงมีคนมากมาย ทั้งในตระกูลโอดะเอง

46
00:05:29,120 --> 00:05:32,790
‎และในตระกูลไดเมียวต่างๆ
‎ที่เป็นพันธมิตรกับตระกูลโอดะ

47
00:05:32,874 --> 00:05:34,884
‎เห็นว่าเขาคือคนโง่

48
00:05:48,765 --> 00:05:49,965
‎ท่านพี่ ขอร้อง

49
00:05:58,733 --> 00:06:02,573
‎ในญี่ปุ่น พิธีกรรมคือสิ่งสำคัญที่สุด

50
00:06:03,363 --> 00:06:06,623
‎และสมาชิกในตระกูลเหล่านี้
‎ต่างชอบทำตามขนบประเพณี

51
00:06:08,034 --> 00:06:10,294
‎เขากลับไม่สนใจประเพณีโดยสิ้นเชิง

52
00:06:19,003 --> 00:06:22,173
‎พฤติกรรมของโนบุนากะทำให้หลายคนกังวลมาก

53
00:06:22,256 --> 00:06:24,796
‎กับการที่เขาได้ขึ้นเป็นผู้นำตระกูล

54
00:06:24,884 --> 00:06:28,934
‎จนทำให้บุคคลหนึ่งในนั้น
‎กระทำการที่อุกอาจที่สุดเท่าที่เป็นได้

55
00:06:33,935 --> 00:06:36,145
‎เขาชื่อ ฮิราเตะ มาซาฮิเดะ

56
00:06:36,229 --> 00:06:39,819
‎ผู้ถูกวางตัวเป็นหัวหน้าบริวารของทายาทคนใหม่

57
00:07:03,381 --> 00:07:07,301
‎เขาตกใจมากกับพฤติกรรมของโนบุนากะ
‎และละอายใจมากจนถึงกับ

58
00:07:07,385 --> 00:07:09,755
‎ประท้วงด้วยการทำเซ็ปปูกุ

59
00:07:09,846 --> 00:07:11,926
‎หรือพูดอีกแบบคือ เขาคว้านท้องตัวเอง

60
00:07:15,518 --> 00:07:17,768
‎มันคือพิธีกรรมคว้านท้องตัวเองรูปแบบหนึ่ง

61
00:07:19,439 --> 00:07:23,149
‎เล่ากันว่าบางคนที่คว้านท้องตัวเอง

62
00:07:23,234 --> 00:07:24,494
‎ยังควักไส้ออกมาด้วย

63
00:07:27,155 --> 00:07:29,865
‎มันคือวิธีหนึ่งของการ
‎ควบคุมความตายด้วยมือตนเอง

64
00:07:31,742 --> 00:07:33,202
‎แต่ในบางราย

65
00:07:33,286 --> 00:07:36,366
‎มันยังเป็นวิธีแสดงการประท้วง

66
00:07:36,456 --> 00:07:41,836
‎อาจเป็นวิธีหนึ่งที่กระตุ้นผู้ชมกระทำการบางอย่าง

67
00:07:47,842 --> 00:07:52,142
‎มาซาฮิเดะคงส่งสัญญาณ
‎แก่บุคคลอื่นในตระกูลโอดะว่า "ดูซะ

68
00:07:52,221 --> 00:07:56,731
‎ถ้าพวกเจ้าคิดว่าโนบุนากะ
‎คือคนโง่และหยาบคายขนาดนั้น

69
00:07:56,809 --> 00:07:58,389
‎และพวกเจ้านับถือข้า

70
00:07:58,478 --> 00:08:01,648
‎การฆ่าตัวตายของข้าควรเป็นสัญญาณว่าบางที

71
00:08:01,731 --> 00:08:05,071
‎โนบุนากะคงไม่ใช่คนที่
‎พวกเจ้าอยากสนับสนุนจริงๆ"

72
00:08:11,866 --> 00:08:15,576
‎ชีวิตของโนบุนากะเสี่ยงภัยตั้งแต่วันแรก

73
00:08:18,456 --> 00:08:23,376
‎เขารู้ตัวดีว่าตนโดดเดี่ยวอยู่กลางแดนอันตราย

74
00:08:24,170 --> 00:08:26,130
‎ทั้งที่เป็นดินแดนของตระกูล

75
00:08:27,965 --> 00:08:32,755
‎ในยุคเซ็นโกคุ การฆาตกรรม
‎ในตระกูลเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด

76
00:08:32,845 --> 00:08:34,755
‎พ่อฆ่าลูก

77
00:08:34,847 --> 00:08:36,517
‎ลูกฆ่าพ่อ

78
00:08:36,599 --> 00:08:37,889
‎พี่น้องฆ่ากันเอง

79
00:08:39,352 --> 00:08:41,522
‎ทั้งหมดนี้เพื่อการยึดอำนาจ

80
00:09:00,456 --> 00:09:04,996
‎มีข้อสงสัยว่าภรรยาของเขา โนฮิเมะ
‎น่าจะวางแผนกำจัดเขา

81
00:09:08,005 --> 00:09:12,335
‎เพราะเธอคือลูกสาวของ
‎ศัตรูคู่อาฆาตของเขานั่นเอง ไซโต้ โดซัน

82
00:09:12,426 --> 00:09:15,426
‎ซึ่งมีฉายาว่า งูพิษแห่งมิโน่
‎เธอคือลูกสาวของงูพิษ

83
00:09:17,640 --> 00:09:20,850
‎พวกเขาแต่งงานกันเพื่อเป็น
‎หนทางสงบศึกระหว่างสองตระกูล

84
00:09:20,935 --> 00:09:22,935
‎ก็เลยมีคนสงสัยว่า

85
00:09:23,020 --> 00:09:27,690
‎เธอน่าจะถูกส่งตัวมาจับตาดูเขา

86
00:09:29,235 --> 00:09:32,735
‎บางทีอาจจะเพื่อสังหารเขาก็ได้ถ้าจำเป็น

87
00:09:35,533 --> 00:09:39,453
‎ซึ่งนี่คือหนึ่งในอันตรายใหญ่หลวง
‎ของการแต่งงานสร้างพันธมิตรแบบนี้

88
00:09:39,537 --> 00:09:42,867
‎เมื่อเรามีลูกสาวของศัตรูตัวฉกาจที่สุดร่วมเตียง

89
00:09:48,462 --> 00:09:50,922
‎เธออาจจะสังหารเขาด้วยยาพิษก็ได้

90
00:09:56,637 --> 00:09:59,347
‎ถ้าเขาตาย จะเป็นผลดีต่อเรา

91
00:10:00,808 --> 00:10:01,978
‎เขาเห็นแก่ตัว

92
00:10:02,059 --> 00:10:03,729
‎เขาคิดถึงแต่ตัวเอง

93
00:10:07,398 --> 00:10:09,978
‎และมีหลายคนสงสัยว่าเธอคงสมคบคิด

94
00:10:10,067 --> 00:10:12,607
‎กับน้องชายของสามี โนบุยูกิ

95
00:10:12,695 --> 00:10:14,235
‎(โอดะ โนบุยูกิ น้องของโนบุนากะ)

96
00:10:14,780 --> 00:10:17,530
‎โนบุยูกิเป็นที่ชื่นชอบของญาติพี่น้องมากทีเดียว

97
00:10:17,617 --> 00:10:21,947
‎ด้วยความที่เขามีลักษณะสุขุม
‎ซึ่งตรงข้ามกับโนบุนากะมาก

98
00:10:24,749 --> 00:10:27,339
‎เรียกได้ว่าเขาคือบุตรชายที่ดี

99
00:10:27,418 --> 00:10:31,958
‎บุตรชายที่รักษาศักดิ์ศรีตลอดเวลาที่บิดายังมีชีวิต

100
00:10:37,928 --> 00:10:41,558
‎โชคดีของโนบุนากะ
‎หนึ่งในบริวารที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเขา

101
00:10:41,641 --> 00:10:45,561
‎รายงานว่าโนบุยูกิคิดจะยึดอำนาจ

102
00:10:55,279 --> 00:10:57,699
‎โปรดอภัยให้ข้าด้วย

103
00:11:04,413 --> 00:11:05,333
‎ท่านพี่

104
00:11:13,756 --> 00:11:16,426
‎เจ้าไม่ใช่น้องของข้า

105
00:11:26,644 --> 00:11:31,364
‎เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็น
‎นิสัยด้านหนึ่งของเขาซึ่ง...

106
00:11:31,440 --> 00:11:33,780
‎โหดเหี้ยมมาก

107
00:11:34,985 --> 00:11:37,445
‎ฝังลึกอยู่ในแรงปรารถนาที่จะเอาตัวรอด

108
00:11:38,197 --> 00:11:41,237
‎ฝังลึกอยู่ในแรงปรารถนาที่จะเป็นใหญ่

109
00:11:41,325 --> 00:11:45,195
‎เหตุการณ์นี้คือวิธีของโนบุนากะที่จะประกาศว่า

110
00:11:45,287 --> 00:11:49,327
‎เขาจะสู้ถึงที่สุดแม้จะต้องตาย

111
00:11:49,417 --> 00:11:51,957
‎ความล้มเหลวที่จะโค่นเขาในครั้งนี้

112
00:11:52,044 --> 00:11:55,174
‎ทำให้โนบุนากะเป็นที่ยำเกรงของทุกคน

113
00:12:01,345 --> 00:12:05,175
‎เมื่อกำจัดภัยคุกคาม
‎ที่เป็นสายเลือดเดียวกันไปแล้ว

114
00:12:05,266 --> 00:12:09,596
‎โนบุนากะก็หันไปสนใจ
‎ภัยที่เหลือสุดท้ายซึ่งร้ายกาจที่สุด

115
00:12:10,229 --> 00:12:11,899
‎ในการที่เขาจะยึดครองจังหวัดโอวาริ

116
00:12:13,274 --> 00:12:15,694
‎ภัยที่ว่านี้คือญาติของเขาเอง โนบุกาตะ

117
00:12:20,364 --> 00:12:22,784
‎โนบุกาตะกุมพื้นที่ทางเหนือของโอวาริ

118
00:12:27,997 --> 00:12:30,287
‎เขามีผู้ใต้บังคับบัญชา 3,000 นาย

119
00:12:32,835 --> 00:12:34,795
‎โนบุกาตะคือศัตรูที่สูสีมาก

120
00:12:36,297 --> 00:12:39,547
‎ดังนั้นในตอนนี้เรามีนักรบมาแรงสองคน

121
00:12:40,885 --> 00:12:44,805
‎การห้ำหั่นระหว่างทั้งคู่คือสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้

122
00:12:44,889 --> 00:12:49,229
‎เมื่อต่างฝ่ายต่างครอบครองพื้นที่คนละครึ่ง
‎ของจังหวัดโอวาริในยามนี้

123
00:12:49,310 --> 00:12:50,900
‎และต้องการขยายอำนาจของตน

124
00:12:50,978 --> 00:12:54,058
‎พวกเขาไม่เพียงแย่งชิงดินแดนและพื้นที่เท่านั้น

125
00:12:54,148 --> 00:12:57,228
‎แต่ยังห้ำหั่นกันว่าใครคือผู้นำตระกูลโอดะด้วย

126
00:12:57,318 --> 00:13:02,908
‎และเพื่อยุติเรื่องนี้ ผมว่า
‎โนบุนากะคิดจะเผด็จศึกในคราวเดียว

127
00:13:02,990 --> 00:13:06,200
‎ที่ตัดสินว่าเขาจะพิชิตหรือพ่ายแพ้

128
00:13:10,581 --> 00:13:14,791
‎การที่โอดะ โนบุนากะจะออกรบ
‎เขาต้องมีกองทัพซามูไร

129
00:13:22,593 --> 00:13:25,853
‎แปดร้อยปีก่อนโนบุนากะจะมีบทบาท

130
00:13:25,930 --> 00:13:29,520
‎ไม่มีใครอยากได้ชื่อว่าซามูไร
‎เพราะมันหมายถึง "ข้ารับใช้"

131
00:13:37,233 --> 00:13:40,653
‎แต่คำนี้ค่อยๆ มีความหมาย
‎เป็นแบบที่เราเข้าใจในปัจจุบัน

132
00:13:40,736 --> 00:13:45,366
‎ชายที่เทียบเท่าอัศวินบนหลังม้าของญี่ปุ่นโบราณ

133
00:13:52,581 --> 00:13:58,501
‎ในที่สุด "ซามูไร" ก็มีความหมายว่า
‎"บูชิ" หรือชนชั้นนักรบ

134
00:14:09,098 --> 00:14:12,978
‎แน่นอนว่าอาวุธที่เป็นสัญลักษณ์
‎ชัดที่สุดของซามูไรคือดาบคาตานะ

135
00:14:13,060 --> 00:14:14,400
‎ดาบญี่ปุ่น

136
00:14:17,106 --> 00:14:21,526
‎ซึ่งเป็นที่ยอมรับว่าน่าจะเป็น
‎ดาบที่ดีที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์โลก

137
00:14:23,445 --> 00:14:27,445
‎ดาบคาตานะมีคมดาบโค้งที่ยืดหยุ่นและคมมาก

138
00:14:31,245 --> 00:14:35,165
‎มันทำให้ซามูไรชักดาบออกจากฝัก
‎ฟันฉับเห็นผลในครั้งเดียว

139
00:14:35,249 --> 00:14:38,959
‎และยังเอื้อประโยชน์ให้
‎ซามูไรบนหลังม้าอย่างมาก

140
00:14:39,044 --> 00:14:43,014
‎เพราะทุกการฟาดฟัน
‎ที่พุ่งเป้าโจมตีทหารเดินเท้าเบื้องล่าง

141
00:14:45,718 --> 00:14:49,808
‎จะเฉือนศัตรูด้วยแรงเคลื่อนที่
‎ของม้าที่กำลังวิ่งไปข้างหน้า

142
00:14:51,348 --> 00:14:54,308
‎นักรบเหล่านี้แข็งแกร่งน่าทึ่ง

143
00:14:54,393 --> 00:14:59,653
‎พวกเขารู้จักแต่การศึกมานับร้อยปี
‎พวกเขารู้จักการสู้รบมาแต่เกิด

144
00:15:04,278 --> 00:15:07,778
‎น่าจะเป็นนักรบที่เก่งที่สุด
‎เท่าที่เคยมีบันทึกในประวัติศาสตร์

145
00:15:19,668 --> 00:15:24,968
‎โนบุนากะยังยึดประเพณีโบราณของซามูไร

146
00:15:27,468 --> 00:15:31,968
‎แต่เขารู้ว่าการรบในญี่ปุ่น
‎จะเปลี่ยนจากรูปแบบเดิม

147
00:15:33,974 --> 00:15:37,854
‎สงครามจะกลายเป็นเรื่องของ
‎พวกมากมีชัย เราต้องมีกองทัพขนาดใหญ่

148
00:15:41,482 --> 00:15:45,032
‎เราคิดถึงโอดะ โนบุนากะ
‎ในฐานะอเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งญี่ปุ่นก็ได้

149
00:15:45,110 --> 00:15:48,200
‎เขาน่าจะเป็นผู้นำทัพที่มีหัวก้าวหน้าที่สุดในยุคนั้น

150
00:15:48,280 --> 00:15:53,290
‎เพราะเขาเปิดรับความคิดใหม่
‎ทุกรูปแบบอย่างน่าทึ่ง

151
00:15:54,787 --> 00:15:57,077
‎ก่อนหน้ายุคสมัยของโนบุนากะ

152
00:15:57,164 --> 00:16:01,594
‎กองทัพและการศึกเป็นกิจการขนาดเล็กทีเดียว

153
00:16:01,669 --> 00:16:03,919
‎เมื่อกองทัพเติบโตขึ้น

154
00:16:04,004 --> 00:16:07,264
‎ภายใต้แรงกดดันที่จะต้องรอดชีวิตจากศัตรู

155
00:16:07,341 --> 00:16:11,891
‎โนบุนากะจึงเริ่มคิดเกณฑ์ชาวบ้านเข้าร่วมมากขึ้น

156
00:16:11,971 --> 00:16:13,641
‎เรารู้จักทหารเหล่านี้ในชื่ออาชิงารุ

157
00:16:15,224 --> 00:16:17,564
‎พวกเขาคือชาวนาที่ถูกเกณฑ์มาร่วมรบ

158
00:16:17,643 --> 00:16:18,853
‎เป็นทหารราบ

159
00:16:19,436 --> 00:16:23,316
‎ทหารเหล่านี้มีชีวิตอยู่ใต้ปกครองของซามูไร

160
00:16:23,399 --> 00:16:25,939
‎ยาวนานเกือบ 400 ปี

161
00:16:26,026 --> 00:16:27,436
‎พวกเขาคือทรัพย์สมบัติ

162
00:16:27,528 --> 00:16:29,988
‎เป็นข้าทาสของชนชั้นปกครอง

163
00:16:30,072 --> 00:16:33,912
‎ที่ใช้งานข้าทาสเหมือนเป็นเศษเงินติดกระเป๋า

164
00:16:43,377 --> 00:16:47,167
‎แต่อาชิงารุของโนบุนากะแตกต่างอย่างมาก

165
00:16:47,256 --> 00:16:49,966
‎จากอาชิงารุในขนบเดิม

166
00:16:50,050 --> 00:16:52,300
‎ซึ่งไม่ต่างจากชาวนาถือไม้พลอง

167
00:16:53,137 --> 00:16:57,387
‎โนบุนากะเลี้ยงดูและฝึกฝนพวกเขาอย่างจริงจัง

168
00:16:58,726 --> 00:17:02,266
‎เขาตระหนักว่าเมื่อฝึกฝนพวกเขาจริงจัง
‎และได้ความจงรักภักดีเพียงน้อยนิด

169
00:17:02,354 --> 00:17:06,154
‎พวกเขาจะกลายเป็นพลทหาร
‎ที่มีประสิทธิภาพและอันตรายมาก

170
00:17:06,859 --> 00:17:10,449
‎กองทหารราบเหล่านี้
‎มีค่ายิ่งกว่าซามูไรจำนวนมาก

171
00:17:11,613 --> 00:17:15,583
‎พวกเขาเปลี่ยนจากฝูงคนเป็นกองทัพ

172
00:17:18,495 --> 00:17:22,615
‎ปี 1558 หนึ่งปีหลังสังหารน้องชายตนเอง

173
00:17:22,708 --> 00:17:27,338
‎และได้กองทัพใหม่ประกอบด้วย
‎ทหารชาวนาเกือบ 3,000 นาย

174
00:17:28,380 --> 00:17:31,630
‎โนบุนากะก็ออกจากฐานที่มั่น
‎ทางตอนใต้ของจังหวัดโอวาริ

175
00:17:31,717 --> 00:17:34,847
‎และเดินทัพขึ้นเหนือเพื่อปะทะกับ
‎คู่แข่งของตนเอง โนบุกาตะ

176
00:17:37,264 --> 00:17:38,394
‎โนบุกาตะตอบโต้ด้วยการ

177
00:17:38,474 --> 00:17:43,314
‎ระดมพลซามูไร
‎ชำนาญการศึก 3,000 นายของตน

178
00:17:43,395 --> 00:17:45,895
‎เพื่อยับยั้งและทำลายผู้บุกรุก

179
00:17:47,232 --> 00:17:50,862
‎โนบุนากะมีประสบการณ์
‎บัญชาการในสนามรบน้อยมาก

180
00:17:50,944 --> 00:17:53,664
‎และเขาเผชิญกับกำลังพลที่แข็งแกร่งกว่า

181
00:17:53,739 --> 00:17:55,239
‎แต่เขามีเรื่องหนึ่งที่ได้เปรียบ

182
00:17:55,783 --> 00:17:57,703
‎ของขวัญจากโลกภายนอก

183
00:17:57,785 --> 00:18:01,155
‎ที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าการศึกของญี่ปุ่นไปตลอดกาล

184
00:18:14,843 --> 00:18:19,183
‎ปี 1453 เรือโปรตุเกสที่มาจากมาเก๊า

185
00:18:19,264 --> 00:18:21,484
‎ถูกพายุซัดจนออกนอกเส้นทาง

186
00:18:21,558 --> 00:18:24,898
‎และมาเกยตื้นบนเกาะเล็กๆ เกาะทาเนกาชิมะ

187
00:18:24,978 --> 00:18:27,018
‎ซึ่งอยู่ชายฝั่งตอนใต้ของญี่ปุ่น

188
00:18:27,106 --> 00:18:30,566
‎เข้าใจว่าเรือลำนี้พยายามจะขึ้นฝั่งจีนแผ่นดินใหญ่

189
00:18:30,651 --> 00:18:35,071
‎และเช่นเดียวกับหลายกรณี
‎ในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น บางสิ่งเกิดผิดพลาด

190
00:18:35,155 --> 00:18:37,525
‎ผู้ที่ไม่ได้คิดจะมา กลับขึ้นฝั่งที่ญี่ปุ่น

191
00:18:44,414 --> 00:18:47,674
‎และพวกเขานำอาวุธชนิดนี้มาด้วย ปืนอาร์ควิบัส

192
00:18:54,633 --> 00:18:57,053
‎สำหรับไดเมียวหลายคน การนำอาวุธปืนมาใช้

193
00:18:57,136 --> 00:18:59,926
‎ดูเหมือนไม่ได้เห็นผลแน่นอนทันที

194
00:19:02,474 --> 00:19:06,524
‎ทั้งเสียเวลาบรรจุกระสุน
‎เสียงดังและมีกลิ่นเหม็น

195
00:19:06,603 --> 00:19:09,443
‎และถ้าเกิดฝนตก ปืนก็อาจไม่ทำงาน

196
00:19:09,523 --> 00:19:13,283
‎ดังนั้น ไดเมียวหลายคนจึงลังเลมาก

197
00:19:13,360 --> 00:19:15,070
‎ที่จะใช้งานปืนอาร์ควิบัสเต็มรูปแบบ

198
00:19:16,738 --> 00:19:18,818
‎แต่โอดะ โนบุนากะกังวลเรื่องนี้น้อยกว่าใคร

199
00:19:20,701 --> 00:19:22,081
‎ความที่มาจากตระกูลขนาดเล็ก

200
00:19:22,161 --> 00:19:25,081
‎เขารู้ว่าเขาต้องหาข้อได้เปรียบทุกทางที่ทำได้

201
00:19:25,164 --> 00:19:27,424
‎เพื่อจะพิชิตศัตรูที่มีกำลังมากกว่า

202
00:19:27,499 --> 00:19:30,999
‎ดังนั้นเขาจึงยินดีอย่างยิ่ง
‎ที่จะใช้ปืนอาร์ควิบัสแต่แรก

203
00:19:31,628 --> 00:19:35,048
‎โอดะ โนบุนากะเป็นหนึ่งในไดเมียวคนแรกๆ
‎ที่รู้ศักยภาพทางทหารของมัน

204
00:19:35,132 --> 00:19:38,972
‎เขายังสามารถหาเงินซื้อปืนจำนวนมาก

205
00:19:39,052 --> 00:19:43,472
‎ซึ่งเป็นสิ่งที่เปลี่ยนพวกเขา
‎จากกองกำลังเล็กๆ ในสนามรบ

206
00:19:43,557 --> 00:19:45,387
‎เป็นกองกำลังที่ทรงอำนาจ

207
00:19:59,531 --> 00:20:02,781
‎เมื่อโนบุกาตะและโนบุนากะขัดแย้งกันรุนแรงขึ้น

208
00:20:02,868 --> 00:20:06,208
‎โนบุนากะตัดสินใจเปิดฉากรุก
‎เขาออกจากปราสาทคิโยสึ

209
00:20:06,288 --> 00:20:09,788
‎และเคลื่อนพลไปที่อิวะกุระ

210
00:20:09,875 --> 00:20:12,785
‎ซึ่งเป็นที่มั่นของโนบุกาตะ

211
00:20:17,633 --> 00:20:21,263
‎ตอนนั้นโนบุนากะมีกองทหาร
‎ประมาณ 3,000 นาย

212
00:20:22,304 --> 00:20:26,524
‎และเขาน่าจะมีปืน
‎ประมาณ 400 หรือ 500 กระบอก

213
00:20:37,611 --> 00:20:42,201
‎ฝ่ายโนบุกาตะก็มีกองทหารประมาณ 3,000 นาย

214
00:20:43,659 --> 00:20:46,449
‎ซึ่งน่าจะมีอาวุธครบมือกว่านิดหน่อย

215
00:20:47,537 --> 00:20:50,827
‎พวกเจ้าต้องพร้อมตาย

216
00:20:55,170 --> 00:20:56,510
‎ไป!

217
00:20:59,383 --> 00:21:03,473
‎สำหรับโนบุกาตะและโนบุนากะ
‎นี่คือศึกชี้เป็นชี้ตายส่วนตน

218
00:21:03,553 --> 00:21:07,353
‎พวกเขาอาจกวาดล้าง
‎กำลังของอีกฝ่ายไม่ได้ราบคาบก็จริง

219
00:21:07,432 --> 00:21:09,022
‎แต่เป็นไปได้ที่ว่า ใครก็ตามที่แพ้

220
00:21:09,101 --> 00:21:13,231
‎ทหารใต้บังคับบัญชาก็จะไปเข้าพวก
‎กับอีกฝ่าย และตนเองจะถูกกำจัด

221
00:21:17,943 --> 00:21:19,033
‎รอก่อน

222
00:21:25,409 --> 00:21:30,039
‎โนบุนากะต้องหลอกล่อศัตรูให้รุกคืบเข้าใกล้

223
00:21:30,122 --> 00:21:32,792
‎เพื่อให้อยู่ในระยะหวังผลสังหาร
‎ที่ประมาณ 100 เมตร

224
00:21:33,625 --> 00:21:34,495
‎รอก่อน

225
00:21:43,343 --> 00:21:44,223
‎ยิง!

226
00:21:54,313 --> 00:21:58,073
‎การให้พลแม่นปืนผลัดกันยิงทีละแนว

227
00:21:58,734 --> 00:22:03,574
‎สร้างความเสียหายให้ศัตรูอย่างมาก
‎แม้จะเป็นศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดหรือหุ้มเกราะก็ตาม

228
00:22:10,370 --> 00:22:14,170
‎แต่การบรรจุกระสุนใช้เวลานานมาก

229
00:22:21,882 --> 00:22:25,182
‎สุดท้าย การรบจึง...

230
00:22:27,012 --> 00:22:29,772
‎กลายเป็นการสู้ในระยะประชิด

231
00:22:40,192 --> 00:22:44,112
‎ในศึกครั้งนี้ กำลังพลทหารชาวนา

232
00:22:44,196 --> 00:22:48,326
‎ต่อกรกับกำลังพลซามูไรที่ดูหมิ่นอีกฝ่าย

233
00:22:49,785 --> 00:22:53,495
‎เมื่อซามูไรที่อ่อนล้าเหล่านี้เข้าสู้ระยะประชิด

234
00:22:53,580 --> 00:22:57,790
‎พวกเขากำลังรบกับกลุ่มคน
‎ที่ไม่มีอะไรจะเสียและมีแต่ได้

235
00:23:05,592 --> 00:23:10,762
‎การรบของผู้ที่พร้อมเสี่ยงทุกอย่าง
‎โหดเหี้ยมเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้

236
00:23:11,723 --> 00:23:14,733
‎เราจะใกล้จนได้กลิ่นอาหารเช้าที่ศัตรูกินเข้าไป

237
00:23:19,481 --> 00:23:22,571
‎เราจะใกล้จนเห็นแววตาของคนใกล้ตาย

238
00:23:22,651 --> 00:23:25,861
‎เมื่อเรากระซวกดาบเข้าท้องของเขา

239
00:23:27,989 --> 00:23:31,199
‎ขณะเดียวกัน เราก็ต้องระวัง
‎ห่ากระสุนที่แหวกอากาศเข้ามา

240
00:23:33,328 --> 00:23:35,868
‎มีเสียงผู้คนกรีดร้อง

241
00:23:35,956 --> 00:23:39,456
‎ทั้งจากเสียงข่มขวัญศัตรู
‎และเสียงร้องของผู้บาดเจ็บ

242
00:23:44,297 --> 00:23:46,507
‎มันเหมือนการรบในนรกแน่นอน

243
00:23:48,260 --> 00:23:53,010
‎ผ่านไปสามชั่วโมง ฝ่ายโนบุนากะก็ได้เปรียบ

244
00:23:56,143 --> 00:23:59,773
‎พวกเขาฝ่าแนวหน้าของโนบุกาตะ
‎และพิชิตชัยในที่สุด

245
00:24:10,323 --> 00:24:16,083
‎เมื่อเสร็จศึก ว่ากันว่า
‎มีคนตายมากกว่า 1,200 คน

246
00:24:16,997 --> 00:24:22,287
‎นับเป็นอัตราการสูญเสียที่สูงมาก
‎สำหรับการศึกขนาดเล็กเช่นนั้น

247
00:24:32,804 --> 00:24:37,184
‎กำลังพลของอิวะกุระภายใต้การนำ
‎ของโนบุกาตะถอยร่นกลับปราสาทอิวะกุระ

248
00:24:43,857 --> 00:24:48,067
‎ซึ่งพวกเขาปักหลักสู้อยู่นานสามเดือน
‎แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้

249
00:24:50,322 --> 00:24:52,202
‎โนบุกาตะถูกสังหาร

250
00:24:56,036 --> 00:25:01,076
‎เหลือโนบุนากะเป็นผู้ปกครอง
‎จังหวัดโอวาริเพียงผู้เดียว

251
00:25:06,254 --> 00:25:09,424
‎หลังการศึกที่อูคิโนะ

252
00:25:10,050 --> 00:25:15,930
‎ในที่สุดโนบุนากะก็ยึดครองโอวาริได้เบ็ดเสร็จ

253
00:25:16,014 --> 00:25:19,064
‎เขาคือผู้นำตระกูลโอดะ

254
00:25:22,354 --> 00:25:28,994
‎ตลอดวัยเยาว์ของโนบุนากะ
‎เขาพัฒนาตนจนเป็นผู้นำการยุทธ์ที่เก่งกาจ

255
00:25:32,572 --> 00:25:35,622
‎เขาไม่ใช่ "เจ้าโง่แห่งโอวาริ" อีกต่อไป

256
00:25:37,619 --> 00:25:41,159
‎เขาตระหนักดีว่ากองทัพของตนเอง

257
00:25:41,248 --> 00:25:45,918
‎มีทั้งความแข็งแกร่งและจุดอ่อน
‎ของซามูไรแบบเดิม

258
00:25:47,379 --> 00:25:54,299
‎ข้อดีของการใช้ทหารชาวนา
‎และความสำคัญของเทคโนโลยี

259
00:25:57,514 --> 00:26:02,604
‎ผมว่าตรงนี้เองคือจุดพลิกผัน
‎ให้เขายิ่งทะเยอทะยานถึงขีดสุด

260
00:26:04,437 --> 00:26:09,647
‎แสนยานุภาพที่โนบุนากะ
‎แสดงให้เห็นในการยึดโอวาริ

261
00:26:09,734 --> 00:26:12,574
‎ตอนนี้กำลังจะแผ่อิทธิพลไปที่อื่น

262
00:26:18,118 --> 00:26:21,198
‎เก้าปีแห่งการนองเลือดหลังการตายของบิดา

263
00:26:21,288 --> 00:26:24,958
‎ตอนนี้โนบุนากะ
‎เป็นผู้นำของโอวาริอย่างไร้ข้อกังขา

264
00:26:25,625 --> 00:26:29,915
‎แต่เขายังไม่ทันได้เริ่มปกครอง
‎ก็เกิดภัยคุกคามใหม่จากตะวันออก

265
00:26:30,630 --> 00:26:36,010
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้ หนึ่งในไดเมียว
‎หรือขุนศึกที่น่าเกรงขามที่สุดของญี่ปุ่น

266
00:26:36,094 --> 00:26:39,014
‎เคลื่อนพลมาพร้อมกองทัพขนาดมหึมา

267
00:26:39,639 --> 00:26:44,979
‎เป้าหมายของเขาคือเกียวโต เมืองหลวง
‎และศูนย์กลางอำนาจทางทหารเดิม

268
00:26:45,645 --> 00:26:48,975
‎ซึ่งการจะไปที่นั่น เขาต้องเดินทัพผ่านโอวาริ

269
00:26:49,065 --> 00:26:50,355
‎ถ้าเขาทำสำเร็จ

270
00:26:50,442 --> 00:26:54,532
‎ความทะยานอยากเป็นใหญ่
‎ของโนบุนากะจะถูกโค่นย่อยยับ

271
00:26:56,906 --> 00:27:01,946
‎น่าจะมีไดเมียวผู้ทรงอำนาจจริงๆ
‎ประมาณหกหรือแปดคน

272
00:27:02,037 --> 00:27:06,537
‎ที่สามารถผลักดันสิ่งที่เราเรียกว่าการรวมชาติ

273
00:27:06,625 --> 00:27:11,125
‎ซึ่งนั่นหมายถึงการยึดเมืองหลวง เกียวโต

274
00:27:12,547 --> 00:27:13,877
‎อิมากาว่าเป็นหนึ่งในนั้น

275
00:27:14,841 --> 00:27:18,391
‎เจตนาของอิมากาว่า โยชิโมโต้
‎คือการยึดเกียวโต

276
00:27:19,095 --> 00:27:21,965
‎ในการบรรลุเป้าหมายนี้
‎เขาต้องเดินทัพไปยังเมืองหลวง

277
00:27:22,057 --> 00:27:26,977
‎และการเดินทัพไปยังเมืองหลวง
‎เขาต้องข้ามจังหวัดโอวาริก่อน

278
00:27:29,105 --> 00:27:32,815
‎แต่โนบุนากะไม่ยอมให้อิมากาว่าผ่านทาง

279
00:27:33,568 --> 00:27:38,818
‎โนบุนากะแน่วแน่ที่จะต้านขบวนทัพ
‎ของอิมากาว่าไว้ที่ชายแดนของตน

280
00:27:41,284 --> 00:27:47,294
‎ด้วยเหตุนี้ พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น
‎นอกจากรบกัน

281
00:27:53,505 --> 00:27:57,835
‎การปะทะกับโอดะครั้งนี้
‎ฝ่ายอิมากาว่า โยชิโมโต้ได้เปรียบทุกด้าน

282
00:27:57,926 --> 00:28:02,136
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้เป็นผู้นำของอาณาจักร

283
00:28:02,222 --> 00:28:04,562
‎ที่มีขนาดใหญ่มาก มีอิทธิพลและมั่งคั่งมาก

284
00:28:06,559 --> 00:28:11,269
‎ในบางพงศาวดารระบุว่ากองทัพของเขา
‎มีกำลังพลมากถึง 45,000 นาย

285
00:28:11,356 --> 00:28:13,976
‎แหล่งข้อมูลหนึ่งที่มีเหตุผลกว่า
‎ประเมินไว้ที่ 25,000 นาย

286
00:28:14,067 --> 00:28:17,697
‎แต่ถึงอย่างไรก็มีกำลังพล
‎เหนือกว่าที่โนบุนากะจะรวบรวมได้

287
00:28:18,196 --> 00:28:22,236
‎เขามีกำลังพลมากกว่าโนบุนากะสิบสองต่อหนึ่ง

288
00:28:23,910 --> 00:28:27,660
‎ด้วยกำลังพลที่เหนือกว่ามากของอิมากาว่า

289
00:28:27,747 --> 00:28:32,127
‎เขาจึงคาดว่าจะเคลื่อนพลผ่านเข้าไปได้
‎และกำจัดโนบุนากะ

290
00:28:32,210 --> 00:28:35,260
‎มุ่งหน้าสู่เกียวโต

291
00:28:38,925 --> 00:28:43,555
‎ดังนั้นเขาจึงเริ่มโจมตีป้อมบางส่วน
‎ตามแนวชายแดนของโนบุนากะ

292
00:28:43,638 --> 00:28:46,018
‎และยึดป้อมเหล่านั้นอย่างง่ายดาย

293
00:28:50,228 --> 00:28:54,728
‎ซามูไรที่เขาส่งมานำภารกิจครั้งนี้
‎มีนามว่า โทกูงาวะ อิเอยาซุ

294
00:28:58,778 --> 00:29:01,318
‎อิเอยาซุอายุน้อยแต่เขาเป็นนักยุทธวิธีที่หลักแหลม

295
00:29:01,906 --> 00:29:03,276
‎เขารับใช้โยชิโมโต้

296
00:29:06,369 --> 00:29:07,869
‎แต่เขาก็มีแรงทะยานอยากสุดขีด

297
00:29:07,954 --> 00:29:11,214
‎และมองว่าอนาคตของเขายิ่งใหญ่กว่านี้ได้

298
00:29:22,135 --> 00:29:26,005
‎นายพลของโนบุนากะ
‎เข้าใจดีว่าฝ่ายตนเสียเปรียบ

299
00:29:26,097 --> 00:29:28,847
‎และศัตรูมีกำลังพลเหนือกว่า
‎พวกเขาจึงยุโนบุนากะ

300
00:29:28,933 --> 00:29:32,523
‎ให้ทำสิ่งที่เคยทำกันมาซึ่งก็คือตั้งรับอยู่ในป้อม

301
00:29:32,604 --> 00:29:35,194
‎ซึ่งเป็นตำแหน่งตั้งรับที่ดีที่สุดที่พวกเขาทำได้

302
00:29:35,273 --> 00:29:38,903
‎และพยายามยืนหยัดไว้
‎บางทีโชคจะเข้าข้างพวกเขาก็ได้

303
00:29:40,945 --> 00:29:43,065
‎โนบุนากะมีมุมมองที่ต่างออกไปมาก

304
00:29:46,242 --> 00:29:49,952
‎เขาพยายามที่จะทำสิ่งแปลกใหม่ผิดคาด

305
00:29:50,038 --> 00:29:52,168
‎สิ่งที่จะทำให้ศัตรูไม่ทันตั้งตัว

306
00:29:52,248 --> 00:29:55,588
‎และหวังว่าการเสี่ยงเดิมพันแบบนี้เพียงพอ

307
00:29:55,668 --> 00:29:59,548
‎จะเปลี่ยนสถานการณ์ครั้งนี้ให้เป็นผลดีต่อเขา

308
00:30:03,718 --> 00:30:10,348
‎หนึ่งในความสามารถที่ยอดเยี่ยมที่สุด
‎ของโนบุนากะคือเก่งการจัดการ

309
00:30:11,309 --> 00:30:13,019
‎เขามีกำลังพลน้อยกว่า

310
00:30:13,937 --> 00:30:16,767
‎แต่เขามีข้อมูลของศัตรูดีกว่า

311
00:30:21,569 --> 00:30:25,069
‎และนี่คืออีกตัวอย่างยอดเยี่ยม
‎ทำให้เห็นความฉลาดของโนบุนากะ

312
00:30:25,156 --> 00:30:27,906
‎เขามีทหารสอดแนมทั่วจังหวัด

313
00:30:27,992 --> 00:30:31,412
‎คอยให้ข้อมูลเขาเป็นรายวัน
‎หรืออาจจะถึงขั้นรายชั่วโมง

314
00:30:33,456 --> 00:30:38,206
‎การเคลื่อนไหวของศัตรู ความแข็งแกร่ง
‎จุดตั้งค่าย ศัตรูกำลังทำอะไร

315
00:30:38,294 --> 00:30:39,464
‎เขารู้ทุกอย่าง

316
00:30:47,887 --> 00:30:50,387
‎โนบุนากะส่งทหารสอดแนม
‎จนพบว่าที่ตั้งค่ายของโยชิโมโต้

317
00:30:50,473 --> 00:30:53,353
‎อยู่บนยอดเขาที่ชื่อเขาโอะเกะฮะซะมะ

318
00:30:56,229 --> 00:31:00,779
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้พร้อมทหาร 5,000 นาย
‎ตั้งค่ายที่เขาโอะเกะฮะซะมะ

319
00:31:00,859 --> 00:31:03,649
‎ซึ่งหมายความว่ากำลังพลที่เหลืออยู่ที่อื่น

320
00:31:07,240 --> 00:31:11,620
‎ทั้งหมดทั้งมวลนั้นทำให้เห็นภาพว่า

321
00:31:11,703 --> 00:31:14,623
‎จริงอยู่ที่อิมากาว่า โยชิโมโต้มีกองทัพขนาดใหญ่

322
00:31:15,999 --> 00:31:18,589
‎แต่อยู่กระจัดกระจายมาก แตกย่อยมาก

323
00:31:21,296 --> 00:31:25,796
‎โนบุนากะจึงสรุปได้ว่า
‎ถ้าเขาสังหารผู้นำกองทัพของศัตรูได้

324
00:31:25,884 --> 00:31:29,014
‎กองทัพนี้ก็จะแตกระส่ำระสาย
‎ไม่มีสิ่งใดจะเป็นจุดรวมใจอีก

325
00:31:29,095 --> 00:31:34,345
‎ดังนั้น เขาไม่ต้องโค่นทั้งกองทัพ
‎เขาแค่ต้องสังหารอิมากาว่า โยชิโมโต้

326
00:31:43,234 --> 00:31:45,744
‎เขาตัดสินใจจะเปิดฉากโจมตีกะทันหัน

327
00:31:46,779 --> 00:31:51,579
‎ในยุคของสงครามกลางเมืองเช่นนี้
‎การศึกส่วนใหญ่เป็นการรบกันตามแบบเดิม

328
00:31:51,659 --> 00:31:55,579
‎พวกเขาสู้รบในที่เปิดโล่ง พวกเขาจะบุกล้อมป้อม

329
00:31:57,874 --> 00:32:01,134
‎ไม่เคยมีใครคิดจะโจมตีกะทันหันแบบนี้

330
00:32:03,671 --> 00:32:08,131
‎แต่โนบุนากะพร้อมจะใช้ทหารกลุ่มเล็ก
‎โจมตีกองทัพที่มีขนาดใหญ่กว่ามาก

331
00:32:08,217 --> 00:32:11,097
‎ทั้งที่เสียเปรียบทุกด้าน
‎แต่เมื่อเห็นโอกาส เขาก็พร้อมฉวยไว้

332
00:32:11,179 --> 00:32:14,599
‎ด้วยการโจมตีตอนกลางคืนหรือซุ่มโจมตี

333
00:32:19,562 --> 00:32:22,152
‎นี่คือเหตุการณ์ช่วงแรกๆ ที่ทำให้เห็นว่า

334
00:32:22,231 --> 00:32:25,281
‎โนบุนากะเป็นคนฉลาด
‎ช่างคิดริเริ่ม และพร้อมคิดนอกกรอบ

335
00:32:30,365 --> 00:32:36,365
‎ด้วยวิธีนี้ทำให้โนบุนากะและกองทัพของเขา
‎ยึดที่มั่นล้อมค่ายของโยชิโมโต้ไว้ได้

336
00:32:43,920 --> 00:32:50,130
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้กำลังจะทำ
‎พิธีตรวจสอบหัวของศัตรู

337
00:32:50,218 --> 00:32:54,428
‎ซึ่งในพิธีนี้ ขุนศึกหรือผู้บังคับบัญชา

338
00:32:54,514 --> 00:33:00,314
‎จะตรวจดูหัวของศัตรูที่พ่ายแพ้

339
00:33:06,359 --> 00:33:11,489
‎หัวที่ถูกตัดมาเหล่านี้จะถูกเช็ดล้าง
‎แต่งหน้าทำผมอย่างดี

340
00:33:11,572 --> 00:33:14,832
‎พิธีกรรมนี้ให้บรรยากาศแปลกตรงที่
‎เป็นทั้งการล้างแค้น

341
00:33:15,576 --> 00:33:18,536
‎น่าสยองและสร้างความอับอายแก่ฝ่ายศัตรู

342
00:33:18,621 --> 00:33:21,001
‎ด้วยการตัดหัวนำมาเดินแห่เป็นแค่วัตถุ

343
00:33:21,582 --> 00:33:24,542
‎แต่ก็ยังมีความนับถือให้เกียรติประกอบด้วย

344
00:33:24,627 --> 00:33:27,087
‎โดยถือว่าเราต้องพิจารณาหัวของศัตรู

345
00:33:27,171 --> 00:33:30,931
‎ด้วยความนับถือต่ออดีตเจ้าของหัวเหล่านั้น

346
00:33:48,401 --> 00:33:52,861
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้
‎อยู่ในช่วงที่เราเรียกว่านอกปฏิบัติการ

347
00:33:53,573 --> 00:33:59,413
‎พวกเขากำลังกินดื่ม
‎ฉลองการรบที่ผ่านไปด้วยดีมาตลอด

348
00:34:05,793 --> 00:34:08,713
‎นี่เองคือช่วงเวลาที่โนบุนากะรอคอย

349
00:34:15,219 --> 00:34:18,309
‎แต่มีความเสี่ยงสูง เป็นช่วงเวลา
‎ชี้เป็นชี้ตายสำหรับโนบุนากะ

350
00:34:22,060 --> 00:34:23,190
‎แต่เขาไม่มีทางเลือก

351
00:34:24,353 --> 00:34:29,073
‎เขาต้องสังหารโยชิโมโต้ เขาต้องตีงูที่หัว

352
00:34:30,693 --> 00:34:33,363
‎กำลังพลของเขาบุกไปข้างหน้า
‎และเริ่มการสังหาร

353
00:34:34,363 --> 00:34:37,203
‎ทหารทุกนายของอิมากาว่าที่พวกเขาเจอ

354
00:34:39,952 --> 00:34:43,082
‎ฝ่ายอิมากาว่าสับสน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

355
00:34:43,164 --> 00:34:47,294
‎อิมากาว่า โยชิโมโต้คิดจริงๆ ว่า
‎ทหารเมาอาละวาด

356
00:34:47,376 --> 00:34:51,836
‎เพราะทหารของเขากินดื่มและเคยทะเลาะกัน

357
00:34:51,923 --> 00:34:55,133
‎ใช้เวลาสักพักกว่าที่พวกเขาจะรู้ว่า
‎ไม่ใช่ พวกเขาโดนโจมตี

358
00:35:00,848 --> 00:35:03,888
‎ขณะเดียวกันนั้น ทหารของโอดะโจมตีไม่ยั้ง

359
00:35:04,477 --> 00:35:08,857
‎ทหารของอิมากาว่าแตกตื่น พวกเขาทิ้งอาวุธ

360
00:35:08,940 --> 00:35:11,780
‎พวกเขาถอยร่นเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

361
00:35:14,195 --> 00:35:15,855
‎มีแต่ความปั่นป่วนโกลาหล

362
00:35:20,243 --> 00:35:21,793
‎และในเวลาอันรวดเร็ว

363
00:35:24,288 --> 00:35:28,578
‎โยชิโมโต้ก็เหลือทหารสัก 300 นาย
‎ตอนนี้เขาพลิกมาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

364
00:35:31,254 --> 00:35:32,924
‎ศึกครั้งนี้หืดขึ้นคอมาก

365
00:35:36,801 --> 00:35:42,641
‎หนึ่งในทหารของโอดะ
‎สามารถจู่โจมโยชิโมโต้ตัวต่อตัว

366
00:35:56,404 --> 00:35:57,824
‎นายพลของศัตรูตายแล้ว

367
00:35:59,448 --> 00:36:02,698
‎กองทหารของอิมากาว่าที่เหลือแตกกระเจิงหนีไป

368
00:36:04,495 --> 00:36:07,205
‎ทหารของอิมากาว่าที่เหลืออยู่ตามที่ต่างๆ

369
00:36:07,290 --> 00:36:09,330
‎ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตัดสินใจถอยทัพ

370
00:36:11,961 --> 00:36:15,461
‎โนบุนากะพิชิตชัยชนะได้อย่างน่าทึ่ง

371
00:36:20,136 --> 00:36:24,466
‎ยุทธการโอะเกะฮะซะมะ
‎กินเวลาแค่ 15 นาทีเท่านั้น

372
00:36:24,557 --> 00:36:28,897
‎แต่เป็นยุทธการชี้เป็นชี้ตาย
‎มากที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น

373
00:36:31,189 --> 00:36:36,489
‎การลอบโจมตีจนประสบความสำเร็จ
‎ยิ่งแสดงให้เห็นว่าเขาคือนักยุทธวิธีอัจฉริยะ

374
00:36:36,569 --> 00:36:39,409
‎ซึ่งหายากมากในคนวัยนี้

375
00:36:39,488 --> 00:36:43,948
‎ตระกูลขนาดเล็กส่วนใหญ่คงไม่มีวัน
‎กล้าโค่นศัตรูที่มีกำลังมากกว่าขนาดนั้น

376
00:36:44,911 --> 00:36:49,791
‎แต่พฤติกรรมที่ทำให้บริวารบางคน
‎ของโนบุนากะเองเป็นห่วงมาก

377
00:36:49,874 --> 00:36:51,674
‎เมื่อครั้งงานศพของพ่อเขาก็คือ

378
00:36:53,002 --> 00:36:54,502
‎ความบ้าบิ่นที่เขาแสดงให้เห็นตรงนี้

379
00:36:54,587 --> 00:36:56,667
‎มันทำให้เห็นว่าเขามีนิสัยมุทะลุ

380
00:36:56,756 --> 00:37:00,506
‎กล้าเสี่ยง แต่เขาก็ใคร่ครวญมาแล้ว
‎อย่างรอบคอบมากว่า...

381
00:37:01,510 --> 00:37:05,010
‎อะไรที่จะเป็นไปได้มากที่สุด
‎ซึ่งทำให้เขารอดชีวิตและเป็นผู้พิชิต

382
00:37:07,350 --> 00:37:11,980
‎สิ่งสำคัญที่สุดจากการที่เขาทำลายหนึ่งใน
‎ผู้ทรงอำนาจของญี่ปุ่นภาคกลาง

383
00:37:12,688 --> 00:37:16,278
‎ทำให้โอดะ โนบุนากะก้าวขึ้นมามีชื่อเสียง

384
00:37:16,359 --> 00:37:18,949
‎และยังเป็นการเบิกทาง

385
00:37:19,028 --> 00:37:23,908
‎ให้เขาเริ่มรวมญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่น

386
00:37:28,246 --> 00:37:35,206
‎ผลที่ตามมาหลังยุทธการโอะเกะฮะซะมะ
‎ทำให้โนบุนากะมีพันธมิตรสำคัญสองราย

387
00:37:35,294 --> 00:37:40,844
‎ที่จะสนับสนุนเขาไปอีกหลายปี
‎และช่วยเขาพิชิตชัยในอนาคต

388
00:37:40,925 --> 00:37:46,055
‎ที่ยุทธการโอะเกะฮะซะมะนี้เอง
‎ที่โนบุนากะได้รับรู้ฝีมือ

389
00:37:46,138 --> 00:37:51,098
‎ของซามูไรหนุ่มในกองทัพของตน
‎ทั้งที่เดิมเป็นอาชิงารุ

390
00:37:52,103 --> 00:37:54,773
‎เขาชื่อโทโยโตมิ ฮิเดโยชิ

391
00:37:57,024 --> 00:38:01,034
‎ฮิเดโยชิเข้าร่วมเป็นทหารอาชีพในฐานะ
‎พลทหารราบในกองทัพของโนบุนากะ

392
00:38:01,112 --> 00:38:05,282
‎แต่เขาทำให้โนบุนากะประทับใจฝีมือการต่อสู้มาก

393
00:38:12,415 --> 00:38:15,875
‎ซึ่งไม่ได้จำกัดแค่การรบมือเปล่า

394
00:38:15,960 --> 00:38:19,340
‎ดูเหมือนเขามีศักยภาพ
‎ในการควบคุมจัดการคนด้วย

395
00:38:19,422 --> 00:38:22,802
‎พูดอีกแบบก็คือ เขามีศักยภาพที่จะเป็นผู้นำ

396
00:38:32,226 --> 00:38:34,896
‎ด้วยเหตุนี้ทำให้ฮิเดโยชิเลื่อนขั้นไปเรื่อยๆ

397
00:38:34,979 --> 00:38:38,189
‎จนกลายเป็นหนึ่งในนายพลที่จงรักภักดี
‎และทุ่มเทที่สุดของโนบุนากะ

398
00:38:38,899 --> 00:38:42,899
‎และบุคคลที่จะมีอิทธิพลใหญ่หลวง
‎ต่อประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น

399
00:38:51,787 --> 00:38:57,497
‎ยังมีพันธมิตรสำคัญอีกรายเกิดขึ้นจากยุทธการนี้

400
00:38:57,585 --> 00:38:59,495
‎ซึ่งเป็นรายที่แตกต่างมาก

401
00:38:59,587 --> 00:39:02,757
‎จากความสัมพันธ์ระหว่างโนบุนากะและฮิเดโยชิ

402
00:39:04,383 --> 00:39:08,853
‎ชายที่เรากำลังพูดถึงนี้มีนามว่า
‎โทกูงาวะ อิเอยาซุ

403
00:39:10,723 --> 00:39:14,773
‎บิดาของเขาเป็นผู้ส่งมอบเขาในวัยหนุ่ม
‎ไปเป็นตัวประกันของศัตรู

404
00:39:14,852 --> 00:39:16,652
‎ในตระกูลอิมากาว่า

405
00:39:19,982 --> 00:39:25,242
‎อิเอยาซุจึงเติบโตมาและถูกคาดหวัง
‎ให้รับใช้กองทัพของอิมากาว่า

406
00:39:27,740 --> 00:39:31,040
‎แต่ตอนนี้ผู้นำตระกูลอิมากาว่าตายเสียแล้ว

407
00:39:32,495 --> 00:39:35,405
‎อิเอยาซุจึงตัดสินใจร่วมมือ

408
00:39:35,998 --> 00:39:40,128
‎กับชายที่โค่นเจ้านายของเขา โอดะ โนบุนากะ

409
00:39:43,214 --> 00:39:46,054
‎เรื่องที่อิเอยาซุเปลี่ยนข้างอย่างรวดเร็ว

410
00:39:46,133 --> 00:39:50,223
‎ทำให้เห็นว่าความจงรักภักดี
‎เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอนในยุคเซ็นโกคุนี้

411
00:39:50,304 --> 00:39:54,644
‎ไม่มีกฎเพิ่มเติมอีก นี่คือศึก
‎เพื่อแย่งชิงการยึดครองญี่ปุ่น

412
00:39:54,725 --> 00:39:57,595
‎ดังนั้นผู้ที่ยินดีเสี่ยง

413
00:39:57,686 --> 00:40:00,186
‎มักจะหวังพึ่งพา

414
00:40:00,272 --> 00:40:03,322
‎ผู้ที่ดูจะมีอำนาจมากกว่าหรือผู้ที่น่าจะขึ้นสู่อำนาจ

415
00:40:05,069 --> 00:40:08,989
‎ความสำคัญของ
‎ยุทธการโอะเกะฮะซะมะก็คือ จู่ๆ

416
00:40:09,073 --> 00:40:13,873
‎เราก็มีชายสามคนที่จะเป็น
‎ผู้กำหนดชะตากรรมของญี่ปุ่นร่วมกัน

417
00:40:13,953 --> 00:40:19,423
‎โอดะ โนบุนากะ โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ
‎และโทกูงาวะ อิเอยาซุ

418
00:40:23,546 --> 00:40:26,836
‎เมื่อมีอิเอยาซุและฮิเดโยชิเคียงข้าง

419
00:40:26,924 --> 00:40:30,894
‎โนบุนากะจึงเปิดศึกนองเลือด
‎จัดการคู่แข่งติดๆ กัน

420
00:40:31,637 --> 00:40:34,137
‎เขาขยายดินแดนมากขึ้นจากการปักธงรบ

421
00:40:34,974 --> 00:40:38,984
‎ต่อมา เขาก็อาจหาญเดินทัพสู่เกียวโต
‎เมืองหลวงของประเทศ

422
00:40:40,229 --> 00:40:44,189
‎จากนี้ไป โนบุนากะวางแผนการที่อาจหาญที่สุด

423
00:40:44,984 --> 00:40:47,364
‎นั่นคือการรวมญี่ปุ่นให้เป็นปึกแผ่น

424
00:40:50,656 --> 00:40:52,576
‎แต่เขายังไม่ประสบความสำเร็จ

425
00:40:53,284 --> 00:40:56,754
‎มีไดเมียวอื่นๆ ที่ยังมีอำนาจ
‎ทางตะวันตกและทางเหนือ

426
00:40:56,829 --> 00:40:58,999
‎ซึ่งเป็นภัยคุกคามอำนาจของโนบุนากะ

427
00:40:59,081 --> 00:41:01,711
‎เพราะพวกเขาไม่ยอมจำนนอยู่ใต้อาณัติของเขา

428
00:41:03,210 --> 00:41:05,960
‎และผู้ที่ไม่ยอมแพ้ต่อเขา

429
00:41:06,046 --> 00:41:09,176
‎จะได้ลิ้มรสความโกรธและคมดาบของเขา

430
00:41:09,258 --> 00:41:11,928
‎เพราะเขาไม่อดทน
‎กับความเห็นต่างไม่ว่าเรื่องใด

431
00:41:12,845 --> 00:41:14,255
‎มีเพียงชายลักษณะนี้เท่านั้น

432
00:41:14,346 --> 00:41:17,676
‎ที่จะเริ่มขั้นตอนรวมชาติญี่ปุ่นได้

433
00:41:22,438 --> 00:41:26,938
‎สภาพการณ์เช่นนี้ทำให้
‎คู่แข่งของโนบุนากะโกรธเคือง

434
00:41:27,485 --> 00:41:31,355
‎พวกเขารู้ว่าโนบุนากะต้องการอำนาจแต่ผู้เดียว

435
00:41:31,947 --> 00:41:35,447
‎ดังนั้น การศึกแท้จริงเพื่อชิงญี่ปุ่น
‎กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

436
00:42:04,063 --> 00:42:07,323
‎(คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล)