1
00:00:06,027 --> 00:00:07,987
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:49,111 --> 00:00:54,450
‎หลังจากทำสงครามกลางเมืองนานกว่าร้อยปี
‎โทโยโตมิ ฮิเดโยชิก็ผนึกญี่ปุ่นเป็นหนึ่งเดียว

3
00:00:55,284 --> 00:00:59,663
‎หากคู่แข่งของเขา
‎ไม่สาบานเป็นพันธมิตรก็จะโดนกำจัด

4
00:01:00,498 --> 00:01:02,500
‎แม้ความสงบเพิ่งเริ่มต้น

5
00:01:02,583 --> 00:01:05,961
‎ตอนนี้ฮิเดโยชิกลับฝันถึงแผนการบ้าดีเดือด

6
00:01:06,045 --> 00:01:09,215
‎ที่จะตั้งตนเป็นผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในเอเชีย

7
00:01:12,635 --> 00:01:16,097
‎(ญี่ปุ่น ปี 1590)

8
00:01:16,847 --> 00:01:19,475
‎ญี่ปุ่นอยู่กับสงครามมานาน

9
00:01:19,558 --> 00:01:24,313
‎จนถึงตอนนั้นคนหลายรุ่นรู้จักแต่การออกศึก

10
00:01:25,481 --> 00:01:28,025
‎ชาวญี่ปุ่นกล้ำกลืนรับความรุนแรง

11
00:01:30,319 --> 00:01:33,197
‎ทุ่งหญ้าท่วมนองด้วยเลือด

12
00:01:35,366 --> 00:01:39,120
‎และฮิเดโยชิคือผู้ยุติฝันร้ายนี้ให้ญี่ปุ่น

13
00:01:41,455 --> 00:01:42,748
‎เขารวมประเทศเป็นหนึ่ง

14
00:01:42,832 --> 00:01:44,625
‎เขายุติสงครามการเมือง

15
00:01:44,708 --> 00:01:48,504
‎เขาสร้างสมดุลทางการเมืองที่ดูน่าจะมั่นคง

16
00:01:49,171 --> 00:01:51,382
‎แต่สังคมญี่ปุ่นมีแต่ซามูไร

17
00:01:51,465 --> 00:01:54,468
‎มีแต่ไดเมียวที่ไม่รู้จักสิ่งใดนอกจากสงคราม

18
00:02:04,728 --> 00:02:08,857
‎คำถามคือ "ข้าจะทำยังไงกับ
‎องคาพยพทางทหารขนาดมหึมานี้

19
00:02:08,940 --> 00:02:10,818
‎เมื่อตอนนี้ไม่มีศึกให้ทำแล้ว"

20
00:02:12,862 --> 00:02:17,825
‎ซึ่งผมคิดว่าความกังวลนี้
‎ยิ่งทำให้ความถือดีของเขาเพิ่มขึ้น

21
00:02:17,908 --> 00:02:20,578
‎ผมต้องย้ำอีกครั้งว่าชายผู้นี้ก้าวขึ้นมาจากศูนย์

22
00:02:20,661 --> 00:02:24,165
‎จนมีอำนาจสูงสุดในญี่ปุ่น

23
00:02:25,416 --> 00:02:27,668
‎เขาคงคิดว่าเขาทำสิ่งใดก็ไม่ผิด

24
00:02:32,965 --> 00:02:37,178
‎เขาจึงเกิดความคิดจะพิชิตจีน

25
00:02:43,517 --> 00:02:44,977
‎สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว จีนคือ

26
00:02:45,060 --> 00:02:47,771
‎มาตรฐานบางอย่าง
‎ที่ยอมรับกันว่าเป็นความรุ่งเรือง

27
00:02:47,855 --> 00:02:50,649
‎จีนคือตัวแทนศูนย์กลางของโลก

28
00:02:50,733 --> 00:02:53,444
‎และผู้ที่เหยียดหยามชาวญี่ปุ่นมาตลอด

29
00:02:53,527 --> 00:02:57,031
‎ดังนั้นถ้าพิชิตจีนได้ คุณก็จะเป็น
‎ขุนศึกผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

30
00:02:58,032 --> 00:02:59,116
‎เตรียมไพร่พล

31
00:03:01,785 --> 00:03:05,289
‎ซึ่งผมว่ามองจากหลายด้านแล้ว
‎จริงๆ การที่เขาบุกจีน

32
00:03:05,372 --> 00:03:08,500
‎เป็นที่สุดแล้วของการประกาศศักดิ์ศรีตนเอง

33
00:03:09,168 --> 00:03:12,129
‎แบบเดียวกับที่บางครั้ง
‎เราคิดถึงนโปเลียน โบนาปาร์ต

34
00:03:12,213 --> 00:03:13,464
‎หรืออเล็กซานเดอร์มหาราช

35
00:03:13,547 --> 00:03:17,551
‎ที่สร้างอาณาจักรสนองความใฝ่ฝัน
‎จะสร้างชื่อตนให้คนรุ่นหลังจดจำ

36
00:03:19,011 --> 00:03:22,723
‎นี่คือโอกาสที่จะทำให้
‎ชายผู้รวบรวมญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่น

37
00:03:22,806 --> 00:03:26,435
‎ได้ประกาศฝีมือการรบของตนไปยังแผ่นดินใหญ่

38
00:03:30,898 --> 00:03:35,527
‎หลายคนทีเดียวที่
‎คัดค้านแผนการบุกจีนของฮิเดโยชิ

39
00:03:38,572 --> 00:03:40,741
‎หนึ่งในนั้นคือภรรยาของเขา เนเน่

40
00:03:40,824 --> 00:03:42,618
‎(ท่านหญิงเนเน่)

41
00:03:42,701 --> 00:03:44,578
‎เธอเป็นคนฉลาดมาก

42
00:03:45,579 --> 00:03:46,830
‎ช่างคิดวิเคราะห์

43
00:03:47,790 --> 00:03:49,041
‎มีจิตใจเข้มแข็ง

44
00:03:49,625 --> 00:03:52,920
‎และเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของฮิเดโยชิ

45
00:03:54,546 --> 00:03:57,675
‎เขาให้เนเน่มีส่วนร่วมในทุกการตัดสินใจของตน

46
00:04:00,803 --> 00:04:03,681
‎เธอคัดค้านความคิดจะบุกจีน

47
00:04:04,306 --> 00:04:07,768
‎"มันยากเกินไป เป็นไปได้ด้วยที่ถ้าแผนนี้ล้มเหลว

48
00:04:07,851 --> 00:04:10,229
‎ทุกอย่างที่เราสร้างมาจะจบสิ้น"

49
00:04:12,231 --> 00:04:16,985
‎เนเน่มองเห็นหายนะที่จะมาถึงจากการบุกจีน

50
00:04:17,069 --> 00:04:21,699
‎เธอกังวลมาก
‎และพยายามเต็มกำลังที่จะยับยั้งฮิเดโยชิ

51
00:04:28,539 --> 00:04:29,832
‎ไม่ว่าเนเน่พูดอย่างไร

52
00:04:29,915 --> 00:04:33,752
‎ฮิเดโยชิแน่วแน่ที่สุดที่จะทำตามแผนต่อไป

53
00:04:34,837 --> 00:04:38,132
‎ไม่มีผู้ใดหยุดยั้งฮิเดโยชิได้

54
00:04:42,344 --> 00:04:45,222
‎ฮิเดโยชิรู้ว่าการจะไปถึงจีน

55
00:04:45,306 --> 00:04:47,099
‎เขาจะต้องเคลื่อนขบวนผ่านเกาหลี

56
00:04:50,519 --> 00:04:54,356
‎เป็นฝันร้ายที่ไร้เหตุผลอย่างยิ่งกับการที่ญี่ปุ่น

57
00:04:54,440 --> 00:04:58,819
‎จะนำกำลังพลไปที่นั่นพร้อมอาหาร
‎อาวุธ และคอยระวังศัตรูไปด้วย

58
00:04:58,902 --> 00:05:02,489
‎เพื่อก่อตั้งศูนย์บัญชาการรบโดยเริ่ม
‎เคลื่อนพลไปคาบสมุทรเกาหลี

59
00:05:02,573 --> 00:05:05,242
‎เพื่อสุดท้ายจะไปพิชิตจีน

60
00:05:11,123 --> 00:05:12,416
‎เขาจึงเขียนสารถึงเกาหลี

61
00:05:12,499 --> 00:05:14,793
‎เพื่อขอผ่านทาง

62
00:05:24,803 --> 00:05:29,767
‎(เกาหลี)

63
00:05:37,566 --> 00:05:42,279
‎ผู้นำการเจรจาฝั่งญี่ปุ่นคือ โคนิชิ ยูกินากะ

64
00:05:44,907 --> 00:05:49,536
‎เขาได้รับมอบหมายจากฮิเดโยชิ
‎ให้เป็นตัวแทนยื่นข้อเรียกร้อง

65
00:05:55,209 --> 00:05:58,170
‎หลายร้อยปีแล้วที่เกาหลีและญี่ปุ่นมีสัมพันธ์เลวร้าย

66
00:05:58,670 --> 00:06:00,506
‎จริงๆ ญี่ปุ่นเคยรุกราน

67
00:06:00,589 --> 00:06:03,258
‎เกาหลีเมื่อหลายร้อยปีก่อน ซึ่งไม่มีผู้ใดลืม

68
00:06:14,978 --> 00:06:18,524
‎(ญี่ปุ่น)

69
00:06:27,866 --> 00:06:29,493
‎มันกล้าดียังไงถึงปฏิเสธข้า!

70
00:06:31,703 --> 00:06:33,288
‎เกาหลีไม่ยอมให้ฮิเดโยชิ

71
00:06:33,372 --> 00:06:35,791
‎เคลื่อนพลผ่านประเทศตนไปจีน

72
00:06:35,874 --> 00:06:39,461
‎ส่วนหนึ่งนั้นเป็นเพราะ
‎สัมพันธ์ใกล้ชิดที่เกาหลีมีกับจีน

73
00:06:39,545 --> 00:06:43,715
‎และการที่เกาหลีเป็นรัฐกันชนระหว่างญี่ปุ่นกับจีน

74
00:06:43,799 --> 00:06:45,134
‎บังอาจนัก

75
00:06:45,759 --> 00:06:46,927
‎ออกไป!

76
00:06:52,307 --> 00:06:53,475
‎ฮิเดโยชิคิดว่า

77
00:06:53,559 --> 00:06:57,229
‎ถ้าอย่างนั้นเขาคงต้องสยบเกาหลีก่อน

78
00:06:57,312 --> 00:07:00,899
‎และลงโทษพวกนี้ที่โอหังให้คำตอบเขาแบบนั้น

79
00:07:04,361 --> 00:07:06,655
‎จากนั้นค่อยจัดการงานใหญ่กว่าซึ่งก็คือพิชิตจีน

80
00:07:07,239 --> 00:07:09,032
‎พอแล้ว ออกไป!

81
00:07:13,287 --> 00:07:18,000
‎(เกาะสึชิมะ ตะวันตกของญี่ปุ่น ปี 1592)

82
00:07:21,879 --> 00:07:24,173
‎ความพยายามที่จะบุกเกาหลี

83
00:07:24,256 --> 00:07:28,385
‎คือปฏิบัติการทางทหารที่ซับซ้อน
‎เชิงเทคนิคที่สุดในประวัติศาสตร์

84
00:07:28,469 --> 00:07:29,845
‎จนถึงขณะนั้น

85
00:07:33,515 --> 00:07:36,602
‎ฮิเดโยชิต้องหวังพึ่งไดเมียวทางตะวันตก

86
00:07:36,685 --> 00:07:38,562
‎เพราะพวกเขาอยู่ใกล้เกาหลีที่สุด

87
00:07:38,645 --> 00:07:42,774
‎กลุ่มไดเมียวที่นั่นรวบรวมกำลังทหาร
‎ไปถึงจุดหมายได้เร็วกว่า

88
00:07:44,568 --> 00:07:46,987
‎ไดเมียวฝั่งตะวันตกคือนักรบ

89
00:07:47,070 --> 00:07:48,197
‎พวกเขาคือนักสู้

90
00:07:48,280 --> 00:07:53,076
‎และความคิดที่จะพิชิตศัตรูที่เกลียดชังมายาวนาน

91
00:07:53,160 --> 00:07:55,496
‎ที่จะได้ขยายอิทธิพลของตนไปสู่แผ่นดินใหญ่

92
00:07:55,579 --> 00:07:57,748
‎ที่จะได้ทำการค้ากับต่างชาติ

93
00:07:57,831 --> 00:08:01,668
‎สำหรับกลุ่มไดเมียวรวมถึงฮิเดโยชิ
‎สิ่งเหล่านี้เย้ายวนใจมาก

94
00:08:04,630 --> 00:08:09,760
‎ดังนั้น ในปี 1592 เขาออกคำสั่ง
‎ให้เคลื่อนพลครั้งใหญ๋ที่สุดในโลก

95
00:08:09,843 --> 00:08:13,680
‎ในยุคนั้น... ทหารประมาณ 200,000 นาย

96
00:08:15,015 --> 00:08:17,893
‎เป็นสงครามระดับที่ชาวโลกไม่เคยเห็นมาก่อน

97
00:08:17,976 --> 00:08:19,645
‎จนกระทั่งวันดีเดย์ที่ฝรั่งเศส

98
00:08:22,940 --> 00:08:25,192
‎แต่ฮิเดโยชิประเมิน

99
00:08:25,275 --> 00:08:27,486
‎ความลำบากของศึกครั้งนี้ต่ำเกินไปจริงๆ

100
00:08:32,199 --> 00:08:34,825
‎วันที่ 13 เมษายน ปี 1592

101
00:08:35,536 --> 00:08:38,329
‎กำลังพลของโทโยโตมิ ฮิเดโยชิเริ่มเปิดฉากบุก

102
00:08:38,413 --> 00:08:42,543
‎โดยแล่นเรือออกจากเกาะสึชิมะ
‎ข้ามช่องแคบเกาหลี

103
00:08:42,626 --> 00:08:44,545
‎(เกาหลี)

104
00:08:44,628 --> 00:08:47,130
‎พวกเขาขึ้นฝั่งที่ทาเรือทางใต้ของปูซาน

105
00:08:47,214 --> 00:08:50,342
‎ถล่มปราการของเกาหลีด้วยทหารจำนวนมาก

106
00:08:51,802 --> 00:08:54,429
‎กองทัพญี่ปุ่นเคลื่อนพลเข้าไปเรื่อยๆ

107
00:08:54,513 --> 00:08:57,849
‎ยึดเมืองสำคัญได้อย่างรวดเร็ว
‎เช่น โซล เปียงยาง

108
00:08:57,933 --> 00:09:00,561
‎ก่อนจะเคลื่อนต่อไปยังชายแดนติดกับจีน

109
00:09:03,772 --> 00:09:06,275
‎(เกาหลี ปี 1592)

110
00:09:20,831 --> 00:09:22,583
‎ควรไม่ลืมว่าชาวญี่ปุ่น

111
00:09:22,666 --> 00:09:25,669
‎ผ่านการทำสงครามต่อเนื่องนาน 150 ปี

112
00:09:26,253 --> 00:09:27,838
‎จริงๆ แล้ว พวกเขามีอาชีพนักรบ

113
00:09:52,988 --> 00:09:57,159
‎ทหารของฮิเดโยชิกระหน่ำห้ำหั่น
‎คาบสมุทรแห่งนี้อย่างป่าเถื่อนที่สุด

114
00:09:58,869 --> 00:10:00,329
‎เมื่อพวกเขายึดเมืองได้

115
00:10:00,412 --> 00:10:03,415
‎ก็มักจะสังหารหมู่
‎ทหารที่ป้องกันเมืองซึ่งยอมแพ้แล้ว

116
00:10:03,498 --> 00:10:04,750
‎ทำร้ายชาวบ้าน

117
00:10:04,833 --> 00:10:08,795
‎โดยไม่สนว่าผู้ใดเป็นพลเรือน ผู้ใดเป็นทหาร

118
00:10:16,970 --> 00:10:21,767
‎ศึกที่เกาหลีครั้งนั้นนับเป็น
‎การรบที่โหดร้ายที่สุดเท่าที่เคยมีมา

119
00:10:23,477 --> 00:10:28,023
‎ทหารญี่ปุ่นกระทำการโหดร้ายต่างๆ
‎รวมไปถึงการข่มขืน

120
00:10:28,106 --> 00:10:30,609
‎การฆ่าอย่างเลือดเย็น
‎ปล้นสะดมและจับคนไปเป็นทาส

121
00:10:43,080 --> 00:10:46,166
‎เพื่อต่อต้านกระแสความรุนแรงชวนคลื่นเหียนนี้

122
00:10:46,249 --> 00:10:49,127
‎จึงเริ่มมีกลุ่มต่อต้านเกิดขึ้นแทบทุกจังหวัด

123
00:10:49,211 --> 00:10:54,675
‎ชาวเกาหลีผู้รักชาติลุกฮือ
‎เพื่อขับไล่ผู้รุกรานที่โหดร้ายเหล่านี้ออกไป

124
00:10:59,388 --> 00:11:03,558
‎ชาวเกาหลีทั้งชาวบ้าน ชาวนา พระ คนธรรมดา

125
00:11:03,642 --> 00:11:06,645
‎จัดตั้งกลุ่มที่ต่อมารู้จักกันในชื่อ
‎กองทัพแห่งความชอบธรรม

126
00:11:06,728 --> 00:11:09,064
‎โดยพื้นฐานแล้วนี่คือกลุ่มกองโจรขนาดเล็ก

127
00:11:22,703 --> 00:11:27,541
‎ผู้นำกองโจรชาวเกาหลีผู้โด่งดังที่สุดคือ
‎แม่ทัพกวักแจยู

128
00:11:31,920 --> 00:11:36,508
‎ไม่นานหลังจากทหารญี่ปุ่นบุกยึดปูซาน
‎กวักก่อตั้งไพร่พลชุดแรกของเขาขึ้นมา

129
00:11:39,553 --> 00:11:43,306
‎เขาร่ำรวยมากและกล่าวกันว่า
‎เขาได้ขายทรัพย์สินมากมายของตนเอง

130
00:11:43,390 --> 00:11:46,935
‎เพื่อซื้ออาวุธให้กับนักรบแห่งความชอบธรรม

131
00:11:53,358 --> 00:11:56,945
‎เขากลายเป็นบุคคลในตำนานผู้ยิ่งใหญ่ของเกาหลี

132
00:11:57,028 --> 00:12:02,075
‎เชื่อกันว่าเสื้อคลุมสีแดงของเขา
‎ย้อมด้วยประจำเดือนของหญิงพรหมจรรย์

133
00:12:02,159 --> 00:12:06,121
‎จึงมีเวทมนตร์ปกป้องอันตรายจากศัตรู

134
00:12:11,084 --> 00:12:15,756
‎เป้าหมายหลักของกวักคือโจมตี
‎และทำลายเส้นทางลำเลียงเสบียงของญี่ปุ่น

135
00:12:17,966 --> 00:12:21,845
‎การลำเลียงเสบียงเป็นจุดอ่อนสำคัญของญี่ปุ่น

136
00:12:21,928 --> 00:12:25,015
‎เพราะเสบียงนี้ที่ถูกส่งมาจากญี่ปุ่น

137
00:12:25,098 --> 00:12:28,852
‎และลำเลียงผ่านเส้นทางยาวไกลในเกาหลี

138
00:12:28,935 --> 00:12:31,980
‎ซึ่งโดนกองโจรโจมตีง่าย

139
00:12:38,361 --> 00:12:40,447
‎หนึ่งในการโจมตีครั้งสำคัญช่วงแรก

140
00:12:40,530 --> 00:12:43,992
‎คือการที่กองโจรบุกค่ายทหารญี่ปุ่นใกล้แม่น้ำนัม

141
00:12:45,243 --> 00:12:51,082
‎สายสืบมาว่าญี่ปุ่นติดตั้งเสาไม้ไว้ในแม่น้ำ

142
00:12:51,166 --> 00:12:54,252
‎เพื่อที่ไพร่พลจะได้รู้ว่าตรงไหนข้ามได้ปลอดภัย

143
00:12:54,961 --> 00:12:56,213
‎(แม่น้ำนัม เกาหลี ปี 1592)

144
00:12:56,254 --> 00:12:59,841
‎เป็นโอกาสยอดเยี่ยมที่จะโจมตีไม่ให้ตั้งตัว

145
00:13:10,602 --> 00:13:13,063
‎เมื่อทหารญี่ปุ่นเริ่มข้ามแม่น้ำ

146
00:13:13,939 --> 00:13:15,941
‎เกราะหนักอึ้งบนตัวจะถ่วงพวกเขา

147
00:13:20,278 --> 00:13:23,448
‎ปกติแล้ว ฝ่ายเกาหลีจะเสียเปรียบมาก

148
00:13:23,532 --> 00:13:27,327
‎ทหารญี่ปุ่นชำนาญการรบ ส่วนใหญ่จะใส่เกราะ

149
00:13:27,410 --> 00:13:28,495
‎มีอาวุธที่ดีกว่า

150
00:13:28,578 --> 00:13:31,540
‎แต่ทั้งหมดนี้ไร้ค่าถ้าคุณสู้กันในน้ำ

151
00:13:38,296 --> 00:13:41,967
‎และในช่วงขณะนี้เองที่
‎กองทัพแห่งความชอบธรรมวางกับดัก

152
00:13:51,101 --> 00:13:56,106
‎ฝ่ายเกาหลีเปิดฉากยิง
‎ห่ากระสุนและธนูใส่ทหารญี่ปุ่น

153
00:13:58,066 --> 00:14:00,485
‎ทหารญี่ปุ่นขยับตอบโต้ไม่ได้เลย

154
00:14:16,918 --> 00:14:19,337
‎จากนั้นก็คือการสังหารหมู่อย่างราบคาบ

155
00:14:24,718 --> 00:14:27,846
‎จนศพทหารญี่ปุ่นถูกน้ำพัดไปกองรวมอยู่ปลายน้ำ

156
00:14:38,648 --> 00:14:40,525
‎ศึกกลางแม่น้ำนัม

157
00:14:40,609 --> 00:14:43,945
‎คือชัยชนะครั้งแรกของฝ่ายเกาหลีในสงครามนี้

158
00:14:52,287 --> 00:14:54,748
‎เป็นชัยชนะที่ท่วมท้น
‎ของกองทัพแห่งความชอบธรรม

159
00:14:54,831 --> 00:14:58,919
‎และเป็นหลักฐานสำคัญพิสูจน์ว่าทหารญี่ปุ่นก็แพ้ได้

160
00:15:02,130 --> 00:15:04,049
‎ศึกนี้ทำให้ฝ่ายเกาหลีมั่นใจมาก

161
00:15:04,132 --> 00:15:08,845
‎ว่าตนจะต่อต้านผู้รุกรานชาวญ๊่ปุ่นได้
‎และขับไล่ศัตรูออกไป

162
00:15:13,475 --> 00:15:15,852
‎กองทัพแห่งความชอบธรรมสร้างแรงบันดาลใจ

163
00:15:15,936 --> 00:15:20,482
‎ให้คนธรรมดาตามท้องนา
‎ลุกฮือขึ้นต่อต้านการยึดครองของญี่ปุ่น

164
00:15:20,565 --> 00:15:22,943
‎เกิดการเปิดฉากรบแบบกองโจรเต็มรูปแบบ

165
00:15:23,526 --> 00:15:26,571
‎ทั้งโจมตีกลางคืน บุกวางเพลิงเผาค่าย

166
00:15:26,655 --> 00:15:31,368
‎ทุกวิธีที่พวกเขาคิดค้นนำมาสู้รบได้

167
00:15:37,540 --> 00:15:39,209
‎พวกเขารังควานเสร็จแล้วก็ถอย

168
00:15:39,292 --> 00:15:42,295
‎พยายามทำให้การรุกคืบของทหารญี่ปุ่น
‎ลำบากยากเย็นเหมือนนรก

169
00:15:42,379 --> 00:15:44,130
‎ทำให้ญี่ปุ่นลำบากที่สุดเท่าที่จะทำได้

170
00:15:44,214 --> 00:15:48,134
‎กับการยึดพื้นที่มากขึ้น
‎และรักษาสิ่งที่ยึดครองได้แล้ว

171
00:15:51,513 --> 00:15:56,393
‎ไม่นานนัก เส้นทางเสบียง
‎เรือล่องแม่น้ำของญี่ปุ่นก็ถูกโจมตีต่อเนื่อง

172
00:15:56,476 --> 00:16:00,313
‎การสื่อสารระหว่างไพร่พล
‎และการลำเลียงเสบียงถูกขัดขวาง

173
00:16:00,397 --> 00:16:04,609
‎กองทัพแห่งความชอบธรรม
‎ยกระดับความรุนแรงของการโจมตีต่อเนื่อง

174
00:16:04,693 --> 00:16:07,570
‎จนเริ่มทำลายขวัญกำลังใจของทหารฝ่ายฮิเดโยชิ

175
00:16:07,654 --> 00:16:10,031
‎และขัดขวางการเคลื่อนพลอย่างยิ่ง

176
00:16:12,283 --> 00:16:16,871
‎ไดเมียวทั้งหลายจากภาคตะวันตก
‎ค่อยๆ สูญเสียไพร่พลไปกับสงครามในเกาหลี

177
00:16:16,955 --> 00:16:18,498
‎จนเหลือทหาร 50,000 นาย

178
00:16:18,581 --> 00:16:21,209
‎สรุปแล้ว พวกเขาสูญเสียกำลังพลสองในสาม

179
00:16:21,292 --> 00:16:25,588
‎(จีน เกาหลี)

180
00:16:25,672 --> 00:16:27,298
‎ขณะที่สงครามลุกลาม

181
00:16:27,382 --> 00:16:33,263
‎ราชวงศ์หมิงของจีนก็ส่งทหาร 50,000 นาย
‎ไปเกาหลีเพื่อขัดขวางการรุกรานของญี่ปุ่น

182
00:16:34,014 --> 00:16:36,141
‎แม้จะทำศึกใหญ่หลายครั้ง

183
00:16:36,224 --> 00:16:39,978
‎ต่างฝ่ายต่างทำได้แค่ตรึงกำลังอีกฝ่ายไว้กับที่

184
00:16:41,187 --> 00:16:42,313
‎ที่ญี่ปุ่น

185
00:16:42,397 --> 00:16:46,317
‎โดยไม่คาดคิด ฮิเดโยชิออกคำสั่ง
‎เดินหน้าบุกจีนให้ได้

186
00:16:46,401 --> 00:16:48,903
‎แม่ทัพของเขาที่อยู่ในเกาหลีรุกต่อไปไม่ได้แล้ว

187
00:16:49,863 --> 00:16:52,323
‎แต่ก็ไม่กล้าขัดขืนคำสั่งของเจ้านาย

188
00:17:02,375 --> 00:17:04,461
‎เมื่อส่งรายงานกลับญี่ปุ่น

189
00:17:04,543 --> 00:17:08,380
‎แม่ทัพของฮิเดโยชิ
‎พยายามบิดเบือนความจริงตลอด

190
00:17:08,465 --> 00:17:10,425
‎กับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในเกาหลี

191
00:17:18,475 --> 00:17:22,311
‎ฮิเดโยชิเป็นเผด็จการเต็มขั้น

192
00:17:22,395 --> 00:17:25,482
‎ดังนั้นการทำให้เขาโกรธ...

193
00:17:26,023 --> 00:17:29,319
‎ก็อาจทำให้คุณถึงตาย

194
00:17:29,903 --> 00:17:34,074
‎บริวารของเขาจึงไม่เคยรายงานข่าวร้าย

195
00:17:34,157 --> 00:17:35,825
‎แต่รายงานเฉพาะข่าวดี

196
00:17:36,618 --> 00:17:42,165
‎ฮิเดโยชิจึงไม่ทันต่อเหตุการณ์รบในเกาหลี

197
00:17:44,000 --> 00:17:47,921
‎การรายงานใดๆ ที่เป็นข่าวร้าย
‎หรือความคิดจะถอนกำลัง

198
00:17:48,004 --> 00:17:50,131
‎ฮิเดโยชิไม่ยอมรับอย่างสิ้นเชิง

199
00:17:50,215 --> 00:17:53,927
‎ทำให้เขารู้ไม่เท่าทันสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

200
00:17:54,010 --> 00:17:57,305
‎เขาไม่รับรู้เลยว่าหายนะครั้งนี้รุนแรงระดับไหน

201
00:17:58,848 --> 00:18:00,725
‎จริงๆ แล้วมีหลักฐานยืนยันว่า

202
00:18:00,809 --> 00:18:03,436
‎ฮิเดโยชิเข้าใจไปเองว่า
‎เขากำลังจะชนะศึกในเกาหลี

203
00:18:05,188 --> 00:18:08,733
‎ขณะที่เขาจำเป็นต้องจัดการศึกในเกาหลี

204
00:18:08,817 --> 00:18:11,444
‎ฮิเดโยชิกลับโดนหันเหความสนใจ

205
00:18:11,528 --> 00:18:13,488
‎ไปหมกมุ่นกับปัญหาอื่นมากขึ้นทุกที

206
00:18:16,449 --> 00:18:20,161
‎การที่ฮิเดโยชิไร้ทายาทสืบสกุล
‎เป็นเรื่องที่เขาหนักใจมาก

207
00:18:21,538 --> 00:18:22,580
‎ภรรยาของเขาไม่มีลูก

208
00:18:22,664 --> 00:18:26,459
‎ส่วนเขาเองก็ฝันใหญ่โต
‎ที่จะสร้างราชวงศ์ใหม่ในญี่ปุ่น

209
00:18:26,543 --> 00:18:31,339
‎ราชวงศ์ที่จะมีตระกูลโทโยโตมิ
‎ปกครองไปอีกหลายรุ่น

210
00:18:32,882 --> 00:18:36,136
‎ฮิเดโยชิสร้างอดีตให้ตัวเองไว้ยอดเยี่ยม

211
00:18:36,219 --> 00:18:40,223
‎แต่ไม่มีวิธีไหนที่เขาจะแก้ปัญหาเรื่องที่

212
00:18:40,306 --> 00:18:42,142
‎เขาไม่มีผู้สืบสกุลได้เลย

213
00:18:43,476 --> 00:18:46,146
‎ซึ่งการไม่มีผู้สืบสกุลก็หมายถึง

214
00:18:46,229 --> 00:18:47,939
‎สิ่งที่เขาสร้างมาทั้งหมดจะสูญเปล่า

215
00:18:48,022 --> 00:18:50,733
‎ซึ่งเขารู้ดีว่าทุกอย่างจะพังทลาย

216
00:18:55,822 --> 00:18:59,450
‎ในตอนนั้น เนเน่อายุมาเกินกว่าจะมีลูกแล้ว

217
00:19:00,160 --> 00:19:04,497
‎ขณะเดียวกัน ฮิเดโยชิ
‎ก็มีสนมนับร้อยคนในโอซากา

218
00:19:04,998 --> 00:19:07,917
‎หนึ่งในนั้นอาจคลอดลูกให้เขาได้

219
00:19:08,001 --> 00:19:12,338
‎จากนั้น บุตรชายสักคนกับเธอ
‎ก็อาจเป็นทายาทของฮิเดโยชิ

220
00:19:23,600 --> 00:19:26,769
‎สนมเหล่านี้มักจะมาจากตระกูลชนชั้นสูง

221
00:19:27,353 --> 00:19:30,440
‎พวกเธอเป็นลูกสาวของไดเมียว
‎มีสายเลือดขุนนาง

222
00:19:31,566 --> 00:19:35,737
‎ฉันคิดว่าความแตกต่างสำคัญ
‎ระหว่างสนมกับชายาคงเป็นการที่

223
00:19:35,820 --> 00:19:39,157
‎ในระดับหนึ่ง คุณเลือกสนมเองได้

224
00:19:39,240 --> 00:19:42,202
‎ภรรยาของคุณน่าจะต้องมาจาก
‎การแต่งงานเพื่อความเหมาะสม

225
00:19:45,872 --> 00:19:49,334
‎ท่านหญิงชาชาเป็นสนมคนโปรดของฮิเดโยชิ

226
00:19:50,752 --> 00:19:53,588
‎จริงๆ แล้วเธอคือหลานสาวของโอดะ โนบุนากะ

227
00:19:54,589 --> 00:19:56,799
‎เธอมีชื่อเสียงว่าสวยมาก

228
00:19:56,883 --> 00:20:00,845
‎เธอยังเป็นหญิงเจ้าอารมณ์ จองหองมาก

229
00:20:00,929 --> 00:20:04,849
‎เธอเย่อหยิ่งมาก ดังนั้นจึงตรงข้ามมากกับเนเน่

230
00:20:04,933 --> 00:20:08,186
‎ซึ่งเป็นคนเปิดเผยซื่อตรง
‎และค่อนข้างมีสามัญสำนึก

231
00:20:14,651 --> 00:20:18,196
‎หลังจากหลายปีที่ไม่สามารถมีลูกได้

232
00:20:18,863 --> 00:20:21,324
‎ชาชาก็คลอดบุตรชาย ซูรุมัตสึ

233
00:20:22,075 --> 00:20:23,618
‎ซึ่งฮิเดโยชิตื่นเต้นมาก

234
00:20:25,745 --> 00:20:27,121
‎เขาอยากครอบครองเอเชีย

235
00:20:27,205 --> 00:20:30,041
‎เขาจึงต้องการบุตรชายที่จะสืบสกุลโทโยโตมิ

236
00:21:01,781 --> 00:21:04,075
‎บุตรชายของฮิเดโยชิ ซูรุมัตสึเสียชีวิต

237
00:21:06,035 --> 00:21:07,745
‎ทำให้ฮิเดโยชิเศร้าเสียใจที่สุด

238
00:21:13,876 --> 00:21:17,714
‎จู่ๆ อนาคตของตระกูลก็กลับมามืดมนอีกครั้ง

239
00:21:19,716 --> 00:21:24,012
‎เรื่องนี้กระทบต่อสภาพจิตใจ
‎ของฮิเดโยชิอย่างชัดเจน

240
00:21:25,471 --> 00:21:28,808
‎เพราะลูกสาวคนโปรดของเขาก็เพิ่งเสียชีวิต

241
00:21:28,891 --> 00:21:29,934
‎ต่อมาก็แม่ของเขา

242
00:21:32,478 --> 00:21:34,981
‎ซึ่งเรื่องนี้ส่งผลให้

243
00:21:35,064 --> 00:21:38,359
‎ฮิเดโยชิตระหนักถึงวิกฤติหนึ่ง

244
00:21:38,443 --> 00:21:43,614
‎ตระหนักว่าทุกสิ่งสำคัญ
‎ที่เขาทุ่มเทให้ที่สุดกำลังล้มเหลว

245
00:21:43,698 --> 00:21:45,366
‎ในช่วงที่เขาต้องการที่สุด

246
00:21:45,450 --> 00:21:47,702
‎และเป็นไปได้ที่เรื่องนี้

247
00:21:47,785 --> 00:21:52,457
‎ส่งผลให้คนรอบตัวเห็นความนึกคิดของเขา
‎ขาดความเฉียบคมขึ้นเรื่อยๆ ด้วย

248
00:21:59,630 --> 00:22:01,632
‎แต่ละวันที่ผ่านไป

249
00:22:02,425 --> 00:22:06,846
‎การกระทำของฮิเดโยชิ
‎ชักจะแปลกและน่ากังวลมากขึ้น

250
00:22:08,514 --> 00:22:11,684
‎ทุกคนเห็นความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง

251
00:22:11,768 --> 00:22:14,562
‎ตัวเขาก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตนเอง

252
00:22:15,271 --> 00:22:19,901
‎และมีข่าวลือว่าฮิเดโยชิติดเชื้อซิฟิลิส

253
00:22:19,984 --> 00:22:21,652
‎จากสนมรายหนึ่งของเขา

254
00:22:21,736 --> 00:22:25,281
‎ซึ่งยิ่งทำให้พฤติกรรมของเขาขาดเหตุผลมากขึ้น

255
00:22:26,824 --> 00:22:29,369
‎ฮิเดโยชิจึงกลายเป็นบ้าไปจริงๆ

256
00:22:50,014 --> 00:22:52,725
‎เขาเริ่มปลีกวิเวกมากขึ้น

257
00:22:53,518 --> 00:22:56,479
‎และกลัวว่าตัวเองจะสูญสิ้นอำนาจ

258
00:22:56,562 --> 00:22:59,399
‎กลัวว่าตระกูลของเขาจะไม่อยู่แล้วเมื่อเขาตาย

259
00:23:03,277 --> 00:23:07,490
‎หลังจากบุตรชายเสียชีวิตในวัยแบเบาะ
‎ฮิเดโยชิก็ขาดทายาท

260
00:23:09,283 --> 00:23:11,869
‎ขณะที่สงครามในเกาหลียังดำเนินต่อไป

261
00:23:13,037 --> 00:23:15,289
‎ฮิเดโยชิก็ตัดสินใจที่ชวนตกตะลึง

262
00:23:17,542 --> 00:23:22,213
‎เขาแต่งตั้งหลานชาย ฮิเดสึกุเป็นผู้สืบทอด

263
00:23:22,797 --> 00:23:25,800
‎(โทโยโตมิ ฮิเดสึกุ)

264
00:23:25,883 --> 00:23:28,636
‎ฮิเดสึกุมีนิสัยร้ายกาจมาก

265
00:23:28,719 --> 00:23:30,930
‎เขาเสพติดเพศรส

266
00:23:31,013 --> 00:23:32,723
‎เขาโหดร้ายป่าเถื่อน

267
00:23:34,225 --> 00:23:36,436
‎บางครั้ง เขายิงชาวบ้านเล่นตามอำเภอใจ

268
00:23:37,145 --> 00:23:39,480
‎ทุกคนมองว่าเขาไม่คู่ควรเป็นผู้สืบทอด

269
00:23:40,565 --> 00:23:42,233
‎แต่ฮิเดโยชิไม่มีทางเลือก

270
00:23:43,443 --> 00:23:47,488
‎ฮิเดสึกุเป็นทายาทโดยชอบธรรม
‎เพียงคนเดียวในตระกูลของเขา

271
00:23:53,870 --> 00:23:56,372
‎แต่ฮิเดโยชิกลับเจอเรื่องไม่คาดคิด

272
00:23:58,124 --> 00:23:59,917
‎(ปี 1593)

273
00:24:00,001 --> 00:24:01,919
‎เพียงหกเดือนต่อมา

274
00:24:02,003 --> 00:24:05,047
‎สนมคนโปรดของฮิเดโยชิ ท่านหญิงชาชา

275
00:24:05,131 --> 00:24:08,801
‎ก็ให้กำเนิดบุตรชายชื่อ ฮิเดโยริ

276
00:24:11,262 --> 00:24:16,767
‎ตอนนี้ฮิเดโยชิกลับเจอสงครามการสืบทอดอำนาจ
‎ระหว่างฮิเดสึกุที่เพิ่งขึ้นมารับตำแหน่ง

277
00:24:16,851 --> 00:24:18,060
‎ซึ่งเขาเป็นผู้แต่งตั้งให้เอง

278
00:24:18,144 --> 00:24:22,398
‎กับบุตรชายวัยทารก
‎ที่ตอนนี้เขาอยากให้เป็นผู้สืบทอดจริงๆ

279
00:24:25,985 --> 00:24:28,488
‎สถานการณ์นี้อันตรายมาก

280
00:24:28,571 --> 00:24:31,824
‎ฮิเดโยชิจึงตัดสินใจจะกำจัดฮิเดสึกุ

281
00:24:31,908 --> 00:24:34,952
‎ด้วยการเนรเทศเขาไปที่ภูเขาโคยะซัง

282
00:24:35,912 --> 00:24:37,997
‎ซึ่งแผนนี้น่าจะสำเร็จ

283
00:24:38,080 --> 00:24:41,751
‎แต่ข่าวลือหนาหูขึ้นว่าฮิเดสึกุวางแผนจะกลับมา

284
00:24:41,834 --> 00:24:45,671
‎และจริงๆ กำลังคิดจะโค่นฮิเดโยชิ

285
00:24:46,339 --> 00:24:48,090
‎ซึ่งฮิเดโยชิยอมให้เกิดขึ้นไม่ได้

286
00:24:51,469 --> 00:24:55,348
‎เพื่อรักษาสิทธิ์ของบุตรชายคนที่สอง

287
00:24:55,973 --> 00:24:57,808
‎ฮิเดสึกุจึงต้องตาย

288
00:25:35,304 --> 00:25:40,101
‎จากนั้นฮิเดโยชิรวบรวมหญิงสาวและเด็ก 31 คน

289
00:25:40,184 --> 00:25:42,186
‎ส่วนใหญ่เป็นญาติสนิทของฮิเดสึกุ

290
00:25:42,270 --> 00:25:43,980
‎และนำพวกเขาไปเกียวโต

291
00:25:44,564 --> 00:25:46,899
‎และสั่งประหารทุกคน

292
00:25:54,574 --> 00:25:56,325
‎เป็นการกระทำที่โหดเหี้ยมถึงขนาดที่ว่า

293
00:25:56,409 --> 00:25:59,328
‎ทุกคนเชื่อไปแล้วว่าการกระทำครั้งนี้

294
00:25:59,412 --> 00:26:01,831
‎แสดงว่าฮิเดโยชิเริ่มจะเป็นบ้า

295
00:26:05,918 --> 00:26:09,797
‎หนึ่งในผู้เกี่ยวข้องกับแผนที่ฮิเดสึกุคิดจะ

296
00:26:09,880 --> 00:26:14,260
‎ยึดอำนาจและสถาปนาตนเอง
‎ขึ้นปกครอง คือมังกรตาเดียว

297
00:26:14,802 --> 00:26:16,470
‎(ดาเตะ มาซามูเนะ)

298
00:26:16,554 --> 00:26:19,724
‎ดาเตะ มาซามูเนะและฮิเดสึกุเป็นสหายกัน

299
00:26:19,807 --> 00:26:22,727
‎พวกเขาเคยล่าสัตว์ด้วยกันเป็นประจำ

300
00:26:22,810 --> 00:26:27,356
‎ด้วยเหตุนี้คนจึงมองว่า
‎มาซามูเนะเป็นมิตรกับฮิเดสึกุ

301
00:26:29,025 --> 00:26:31,569
‎ฮิเดโยชิโกรธมาก

302
00:26:37,575 --> 00:26:39,744
‎มาซามูเนะเป็นผู้ที่มักใหญ่ใฝ่สูง

303
00:26:39,827 --> 00:26:41,287
‎จึงสมเหตุผลที่

304
00:26:41,370 --> 00:26:44,165
‎เขาพร้อมจะทรยศฮิเดโยชิ

305
00:26:52,882 --> 00:26:55,760
‎ด้วยเหตุนี้ ฮิเดโยชิจึงเรียกพบมาซามูเนะ

306
00:26:55,843 --> 00:26:59,513
‎และบังคับให้เขาตอบว่าสมคบคิดกับฮิเดสึกุ

307
00:27:27,500 --> 00:27:31,379
‎สิ่งเดียวที่ช่วยเขาไว้คือ
‎คำวิงวอนของชายที่เยือกเย็นกว่า

308
00:27:31,462 --> 00:27:34,131
‎หนึ่งในไม่กี่คนที่ฮิเดโยชิยังรับฟัง

309
00:27:35,800 --> 00:27:38,260
‎โทกูงาวะ อิเอยาซุออกหน้าแทน

310
00:27:38,344 --> 00:27:43,015
‎และบอกว่าไม่มีเหตุผลที่จะ
‎ระแวงมาซามูเนะผู้จงรักภักดี

311
00:27:43,099 --> 00:27:45,768
‎ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงโทษ

312
00:27:45,851 --> 00:27:48,104
‎"เราควรไว้ใจชายผู้นี้และดาบของเขา"

313
00:27:48,187 --> 00:27:53,901
‎ดังนั้น มาซามูเนะจะรู้สึก
‎เป็นหนี้บุญคุณโทกูงาวะ อิเอยาซุอย่างยิ่ง

314
00:27:55,778 --> 00:27:58,614
‎หนี้ที่อิเอยาซุจะทวงค่าตอบแทนทีหลัง

315
00:28:02,535 --> 00:28:04,453
‎แม้ว่าฮิเดโยชิจะวิตกจริตมากขึ้น

316
00:28:04,537 --> 00:28:07,581
‎เขาก็ยอมไว้ชีวิตมาซามูเนะโดยมีเงื่อนไขว่า

317
00:28:07,665 --> 00:28:11,460
‎มาซามูเนะต้องรวบรวมไพร่พลไปบุกเกาหลี

318
00:28:11,544 --> 00:28:13,337
‎แม้ว่าทุกคนจะตายหมด

319
00:28:18,384 --> 00:28:20,678
‎แม้จะไม่แน่ใจอย่างยิ่ง

320
00:28:20,761 --> 00:28:23,180
‎ดาเตะ มาซามูเนะก็เหมือนไดเมียวคนอื่น

321
00:28:23,264 --> 00:28:27,518
‎ที่ไม่กล้าขัดคำสั่งของฮิเดโยชิที่ให้ไปรบในเกาหลี

322
00:28:27,601 --> 00:28:30,271
‎การขัดคำสั่งย่อมถึงตายและน่าอาย

323
00:28:30,813 --> 00:28:33,065
‎แม้จะส่งกำลังเสริมไปแล้ว

324
00:28:33,149 --> 00:28:36,777
‎กองทัพญี่ปุ่นก็ติดหล่มอยู่กลางสงครามที่ไม่มีวันชนะ

325
00:28:36,861 --> 00:28:40,740
‎ขาดเสบียงอาหารและกำลังพล
‎แต่โรคร้ายและความเจ็บป่วยทวีคูณ

326
00:28:42,199 --> 00:28:45,453
‎ด้วยความที่ไม่รู้สภาพแท้จริงในสนามรบ

327
00:28:45,536 --> 00:28:49,457
‎ฮิเดโยชิยังออกคำสั่งให้กองทหารของตนรุกต่อไป

328
00:29:02,052 --> 00:29:04,054
‎สงครามในเกาหลีย่อยยับถึงที่สุด

329
00:29:05,181 --> 00:29:08,476
‎สูญเสียชีวิตทหารญี่ปุ่นหลายหมื่นคน

330
00:29:08,559 --> 00:29:12,271
‎และชาวเกาหลีนับไม่ถ้วนอีกหลายแสนคน

331
00:29:21,280 --> 00:29:23,532
‎ขณะที่หายนะในเกาหลีรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

332
00:29:23,616 --> 00:29:27,828
‎พวกเขากลับได้รับคำสั่ง
‎แปลกประหลาดจากญี่ปุ่นมากขึ้น

333
00:29:28,496 --> 00:29:31,749
‎ทำให้เห็นชัดเจนว่าฮิเดโยชิ
‎ชักจะไม่อยู่กับร่องกับรอยมากขึ้นทุกที

334
00:29:31,832 --> 00:29:34,877
‎จนไม่สามารถตัดสินใจเชิงกลยุทธ์เด็ดขาดได้

335
00:29:34,960 --> 00:29:37,463
‎จนเขาเชื่อว่าเขาชนะทั้งที่แพ้

336
00:29:40,841 --> 00:29:45,095
‎ซึ่งแน่นอนย่อมทำให้นายทัพของเขา
‎สั่งการใดๆ ไม่ได้เพราะขาดแนวทางชัดเจน

337
00:29:45,930 --> 00:29:48,349
‎เรื่องนี้ทำให้แม่ทัพหลายคนของเขาไม่มั่นใจ

338
00:29:48,432 --> 00:29:51,936
‎สภาพความมั่นคงทางจิตใจของเจ้านาย
‎และสงสัยว่าตนจะรอดกลับบ้านได้หรือเปล่า

339
00:29:56,190 --> 00:29:59,360
‎ดังนั้นสถานการณ์ในสนามรบจึงสิ้นหวังมาก

340
00:29:59,443 --> 00:30:04,782
‎ซึ่งบรรดาแม่ทัพรู้ดีในเรื่องนี้และรู้ดีว่าจำเป็นที่

341
00:30:04,865 --> 00:30:09,495
‎ต้องเริ่มเปิดการเจรจาเพื่อหาทางคลี่คลาย

342
00:30:16,293 --> 00:30:18,170
‎ระหว่างการเจรจายาวนาน

343
00:30:18,254 --> 00:30:23,342
‎ฮิเดโยชิไม่รู้เลยว่าเงื่อนไขที่ฝ่ายจีนเสนอ

344
00:30:23,425 --> 00:30:26,512
‎ไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากได้ยิน

345
00:30:29,557 --> 00:30:31,976
‎เนื่องจากความคิดไม่เฉียบคมเหมือนเดิม

346
00:30:32,059 --> 00:30:35,813
‎และรายงานปลอมที่แม่ทัพส่งเข้ามา

347
00:30:35,896 --> 00:30:40,526
‎ฮิเดโยชิจึงเชื่อว่าเขาชนะสงครามในเกาหลี

348
00:30:40,609 --> 00:30:46,156
‎และตอนนี้เขาต้องการให้ทุกคน
‎ยอมรับชัยชนะของเขาอย่างเป็นทางการ

349
00:30:46,240 --> 00:30:49,869
‎หรือพูดอีกอย่างคือ
‎ได้รับการยอมรับจากจักรพรรดิหมิงของจีน

350
00:30:51,912 --> 00:30:55,541
‎อย่างน้อยที่สุด สิ่งที่ฮิเดโยชิต้องการ
‎คืออาณาเขตส่วนหนึ่งของเกาหลี

351
00:30:55,624 --> 00:30:59,670
‎เขาเสนอให้แบ่งเกาหลีเป็นสองเขตอิทธิพล

352
00:30:59,753 --> 00:31:02,715
‎ทางใต้เป็นเขตปกครองของญี่ปุ่น

353
00:31:02,798 --> 00:31:05,301
‎ส่วนทางเหนือเป็นเขตปกครองของจีน

354
00:31:05,384 --> 00:31:07,720
‎นี่คืออย่างน้อยที่สุดที่เขาจะยอมรับได้

355
00:31:08,304 --> 00:31:11,098
‎นอกจากนี้ ฮิเดโยชิต้องการให้จักรพรรดิจีน

356
00:31:11,181 --> 00:31:15,227
‎ส่งลูกสาวของตนสักคนมาเป็นสนมที่ญี่ปุ่น

357
00:31:25,487 --> 00:31:29,700
‎โคนิชิ ยูกินากะรู้ดีว่าภารกิจนี้เป็นไปไม่ได้ 

358
00:31:29,783 --> 00:31:33,370
‎ไม่มีทางที่จักรพรรดิหมิงจะให้การยอมรับ

359
00:31:33,454 --> 00:31:36,290
‎ฮิเดโยชิในสิ่งที่เขาคิดไปเองว่าควรได้

360
00:31:40,961 --> 00:31:46,383
‎สิ่งที่ฮิเดโยชิต้องการถือเป็น
‎การเหยียดหยามจีนอย่างอุกอาจ

361
00:31:46,467 --> 00:31:49,595
‎พวกเขาปฏิเสธสิ้นเชิง
‎ที่จะตกลงรับเงื่อนไขเหล่านี้

362
00:31:52,598 --> 00:31:55,476
‎เพราะถึงอย่างไร ญี่ปุ่นก็ไม่ได้ชนะศึกในเกาหลี

363
00:31:55,559 --> 00:31:57,436
‎แถมพ่ายแพ้อย่างน่าอดสู

364
00:32:02,107 --> 00:32:06,028
‎กลับกันฝ่ายจีนเสนอข้อตกลงอื่นแก่ออกัสติน โคนิชิ

365
00:32:06,111 --> 00:32:07,988
‎ข้อตกลงที่เขายอมรับในที่สุด

366
00:32:08,656 --> 00:32:10,950
‎(ปราสาทโอซากา)

367
00:32:11,033 --> 00:32:14,453
‎(ที่พักของโทโยโตมิ ฮิเดโยชิ ปี 1596)

368
00:32:21,168 --> 00:32:24,088
‎เมื่อคณะทูตจากจีนมาถึงเกียวโต

369
00:32:24,171 --> 00:32:29,551
‎พร้อมกับโคนิชิและผู้เจรจาอื่นๆ จากเกาหลี

370
00:32:29,635 --> 00:32:33,681
‎พวกเขามอบเสื้อคลุมแบบจีนแก่ฮิเดโยชิ

371
00:32:35,391 --> 00:32:41,814
‎ซึ่งฮิเดโยชิพอใจมาก
‎เพราะเขานึกว่าความหมายของสิ่งนี้คือ

372
00:32:41,897 --> 00:32:44,191
‎การยอมสวามิภักดิ์ต่อตนเอง

373
00:32:53,033 --> 00:32:56,370
‎แต่แล้วในทันทีก็เกิดความสับสนอย่างที่สุด

374
00:32:58,706 --> 00:33:01,041
‎อย่างแรก คณะทูตเหล่านี้ปฏิเสธ

375
00:33:01,125 --> 00:33:03,919
‎ไม่ยอมคำนับฮิเดโยชิโดยบอกว่าพวกตนคือ

376
00:33:04,003 --> 00:33:05,254
‎คณะทูตของจักรพรรดิจีน

377
00:33:05,337 --> 00:33:07,589
‎และเขาต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายคำนับ

378
00:33:08,173 --> 00:33:10,551
‎แน่นอนว่าเขาจะไม่ก้มหัวให้ใคร

379
00:33:10,634 --> 00:33:13,095
‎เลยมีภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
‎ระหว่างสองฝ่าย

380
00:33:22,312 --> 00:33:26,233
‎เมื่อคณะทูตนำราชโองการจากจักรพรรดิจีน

381
00:33:26,316 --> 00:33:27,484
‎ออกมาประกาศเงื่อนไข

382
00:33:27,568 --> 00:33:31,071
‎"ฮิเดโยชิ ข้ายอมรับว่าเจ้าคือกษัตริย์แห่งญี่ปุ่น

383
00:33:31,155 --> 00:33:32,573
‎ในฐานะรัฐบริวารของเรา..."

384
00:33:32,656 --> 00:33:34,366
‎นี่มันหมายความว่ายังไง

385
00:33:35,034 --> 00:33:38,078
‎- นี่มันหมายความว่ายังไง เจ้าโง่
‎- ใจเย็น สามีข้า

386
00:33:41,248 --> 00:33:44,585
‎เขาถึงรู้ว่าเสื้อคลุมนี้ไม่ใช่เครื่องบรรณาการ

387
00:33:44,668 --> 00:33:46,754
‎มันคือเครื่องหมายว่าเขายอมสวามิภักดิ์

388
00:33:46,837 --> 00:33:51,050
‎ซึ่งจักรพรรดิจีนมอบให้เพื่อประกาศว่า
‎"เจ้าคือคนของข้าแล้ว"

389
00:33:51,633 --> 00:33:53,093
‎ข้าจะใส่สิ่งนี้ได้ยังไง

390
00:33:53,177 --> 00:33:54,428
‎ออกไป!

391
00:33:54,511 --> 00:33:55,971
‎ออกไปซะ!

392
00:33:57,097 --> 00:33:58,223
‎ออกไป!

393
00:33:58,307 --> 00:34:04,772
‎ฮิเดโยชิอับอายและโกรธมาก
‎เขาสั่งบุกเกาหลีครั้งที่สอง

394
00:34:04,855 --> 00:34:05,689
‎ออกไป!

395
00:34:05,773 --> 00:34:08,441
‎แต่คราวนี้เป้าหมายของเขาจำกัดแคบลง

396
00:34:09,818 --> 00:34:12,863
‎ครั้งนี้คือการแก้แค้นเท่านั้น

397
00:34:12,946 --> 00:34:14,448
‎(เกาหลี)

398
00:34:14,531 --> 00:34:18,285
‎กองทัพซามูไรกว่า 100,000 นายของฮิเดโยชิ

399
00:34:18,368 --> 00:34:22,289
‎บุกเกาหลีเพื่อเป็นการลงโทษ
‎ด้วยการเข่นฆ่าทำลายล้าง

400
00:34:23,414 --> 00:34:25,084
‎แต่ว่า ภายในเวลาไม่กี่เดือน

401
00:34:25,167 --> 00:34:28,921
‎ทหารเกาหลีและจีนสกัดการบุกรุกได้อีกครั้ง

402
00:34:29,004 --> 00:34:32,381
‎และขับไล่กองทัพญี่ปุ่นกลับสู่
‎ปราการชายฝั่งของตนเอง

403
00:34:36,010 --> 00:34:39,348
‎ในตอนนั้น ไดเมียวหลายคนโกรธมาก

404
00:34:39,430 --> 00:34:41,934
‎พวกเขาสูญเสียกำลังคนและทรัพย์สินจำนวนมาก

405
00:34:42,017 --> 00:34:43,519
‎โดยที่ไม่เห็นผลตอบแทนใดๆ

406
00:34:44,937 --> 00:34:48,899
‎ในยุคเซ็นโกคุ สำคัญมากที่ผู้ปกครอง

407
00:34:48,981 --> 00:34:52,693
‎จะต้องมอบที่ดินและทรัพย์สมบัติแก่บริวารของตน

408
00:34:52,778 --> 00:34:57,282
‎แต่เส้นทางการทำสงครามครั้งนี้
‎หมายความว่าไม่มีที่ดินใหม่ในเกาหลี

409
00:34:57,366 --> 00:35:00,369
‎หรือสิ่งของใดที่บรรดาไดเมียวเหล่านี้
‎จะได้รับในระยะยาว

410
00:35:00,452 --> 00:35:03,330
‎ดังนั้นจึงเกิดความไม่พอใจอย่างมาก

411
00:35:03,413 --> 00:35:05,833
‎ในหมู่ไดเมียวที่เคยไปรบในเกาหลี

412
00:35:10,712 --> 00:35:14,049
‎ไม่พอใจมากถึงขนาดเริ่มมีการพูดคุยกัน
‎ถึงแผนการลับที่จะโค่นราชสำนัก

413
00:35:14,133 --> 00:35:17,761
‎ในหมู่ผู้มีอำนาจ

414
00:35:17,845 --> 00:35:19,221
‎แผนว่าควรทำอย่างไร

415
00:35:20,264 --> 00:35:22,057
‎ควรจัดการเป็นขั้นตอนอย่างไร

416
00:35:23,016 --> 00:35:24,685
‎และเขาควรตายด้วยวิธีไหน

417
00:35:26,937 --> 00:35:30,482
‎ชาวบ้านเริ่มพูดถึงการต่อต้านอย่างเปิดเผย

418
00:35:33,652 --> 00:35:36,864
‎ฮิเดโยชิตกอยู่ในสถานะที่ลำบากมากขึ้น

419
00:35:37,948 --> 00:35:41,034
‎แน่นอนว่า สภาพร่างกายของเขาแย่ลงทุกที

420
00:35:41,118 --> 00:35:44,746
‎การที่เขาจะออกจากปราสาทฟูชิมิ
‎เป็นไปได้ยากขึ้นเรื่อยๆ

421
00:35:44,830 --> 00:35:49,001
‎(กรกฎาคม ปี 1598)

422
00:35:51,295 --> 00:35:54,047
‎ก่อนเขาตาย... เขารู้ว่าตนกำลังจะตาย

423
00:35:56,258 --> 00:35:57,217
‎ฮิเดโยริ

424
00:35:58,051 --> 00:36:01,430
‎เขาต้องมั่นใจว่าฮิเดโยริ
‎จะไม่โดนสังหารหรือถูกปลด

425
00:36:01,513 --> 00:36:04,057
‎ตามที่เคยเกิดขึ้นตลอดหลายทศวรรษ
‎ช่วงสงครามกลางเมือง

426
00:36:12,107 --> 00:36:13,609
‎ช่วยดูแลเขาที

427
00:36:16,737 --> 00:36:19,573
‎เขาตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ครั้งสำคัญเหลือเชื่อ

428
00:36:29,666 --> 00:36:32,586
‎เขาตัดสินใจแต่งตั้งสภาผู้อาวุโส

429
00:36:32,669 --> 00:36:36,632
‎และสั่งให้พวกเขาสาบานว่า
‎จะปกป้องดูแลฮิเดโยริ

430
00:36:36,715 --> 00:36:40,469
‎จนกว่าฮิเดโยริจะเป็นผู้ใหญ่และรับช่วงตำแหน่งนี้

431
00:36:40,552 --> 00:36:41,970
‎ในฐานะผู้ปกครองญี่ปุ่น

432
00:36:45,641 --> 00:36:51,063
‎กลุ่มคนที่เขาเลือกมาทำหน้าที่นี้คือ
‎ห้าผู้นำทรงอำนาจที่สุดจากทั่วญี่ปุ่น

433
00:36:54,233 --> 00:36:58,820
‎บางคนคือผู้ที่เขามีสัมพันธ์มายาวนาน
‎ผู้ที่เขาไว้ใจ

434
00:36:58,904 --> 00:37:02,074
‎บ้างก็เป็นผู้ที่เขาเลือกมาเพราะมีอำนาจมากพอ

435
00:37:02,157 --> 00:37:05,369
‎โดยไม่จำเป็นว่าฮิเดโยชิไว้ใจหรือชอบ

436
00:37:06,036 --> 00:37:08,997
‎แต่ผมว่ามองจากหลายด้านแล้ว
‎เขาจำเป็นต้องเสี่ยงเดิมพัน

437
00:37:11,291 --> 00:37:13,710
‎ผู้สำเร็จราชการห้าคน สมาชิกสภาห้าคน

438
00:37:13,794 --> 00:37:17,506
‎สองคนที่สำคัญที่สุดคือโทกูงาวะ อิเอยาซุ

439
00:37:18,507 --> 00:37:20,217
‎กับมาเอดะ โทชิเอะ

440
00:37:26,431 --> 00:37:29,893
‎มาเอดะ โทชิเอะจะประจำที่ปราสาทโอซากา

441
00:37:29,977 --> 00:37:33,105
‎และจะเป็นคนดูแลเลี้ยงฮิเดโยริ

442
00:37:33,188 --> 00:37:34,898
‎ให้การศึกษา

443
00:37:34,982 --> 00:37:38,318
‎เตรียมตัวเขาให้รอบด้านเพื่อปกครองประเทศ

444
00:37:40,279 --> 00:37:45,200
‎ในตอนนั้น โทกูงาวะ อิเอยาซุ
‎คือไดเมียวผู้ทรงอำนาจที่สุดในญี่ปุ่น

445
00:37:45,284 --> 00:37:46,827
‎รองจากฮิเดโยชิ

446
00:37:46,910 --> 00:37:49,705
‎เขาจึงได้รับมอบหมายอำนาจสูงสุด

447
00:37:49,788 --> 00:37:52,416
‎โดยหลักๆ คือเขาคือหัวหน้ารัฐบาล

448
00:37:57,087 --> 00:38:00,841
‎เราอาจคิดว่าสภานี้คือการรวมตัวกัน

449
00:38:00,924 --> 00:38:05,220
‎ของบุคคลที่จะร่วมมือกัน
‎บริหารประเทศอย่างมีประสิทธิภาพ

450
00:38:05,304 --> 00:38:09,391
‎แต่ดูเหมือนว่านี่คงไม่ใช่เจตนาของฮิเดโยชิ

451
00:38:09,474 --> 00:38:10,892
‎โดยเฉพาะในกรณีนี้

452
00:38:14,062 --> 00:38:18,525
‎ดูเหมือนเขาตั้งใจเลือกไดเมียว

453
00:38:18,608 --> 00:38:21,028
‎ที่แย่งชิงผลประโยชน์กันมากกว่า

454
00:38:21,528 --> 00:38:23,697
‎โดยหวังว่าบางทีจะมั่นใจได้ว่า

455
00:38:23,780 --> 00:38:26,908
‎อาศัยสมาชิกสภากลุ่มนี้

456
00:38:26,992 --> 00:38:28,785
‎เฝ้าจับตากันอย่างใกล้ชิด

457
00:38:28,869 --> 00:38:31,580
‎และระวังไม่ให้ผู้ใดกระทำสิ่งใดโดยพลการ

458
00:38:33,749 --> 00:38:37,127
‎เป็นการพยายามหาทางไม่ให้สมาชิกสภาคนไหน

459
00:38:37,210 --> 00:38:39,671
‎มีอำนาจมากกว่าใคร

460
00:38:57,856 --> 00:38:59,816
‎กันยายน ปี 1598

461
00:38:59,900 --> 00:39:01,902
‎หลังจากออกศึกมาตลอดชีวิต

462
00:39:01,985 --> 00:39:05,405
‎หนึ่งในผู้รวบรวมญี่ปุ่นเป็นปึกแผ่น
‎โทโยโตมิ ฮิเดโยชิก็ถึงแก่กรรม

463
00:39:09,326 --> 00:39:13,372
‎ผมว่ามีไม่กี่คนที่เราพูดได้จริงๆ ว่า

464
00:39:13,455 --> 00:39:15,791
‎"บุคคลนี้เปลี่ยนโฉมหน้าของประวัติศาสตร์"

465
00:39:17,000 --> 00:39:21,171
‎และฮิเดโยชิคือบุคคลที่เรา
‎กล่าวเช่นนั้นได้เต็มปากเต็มคำ

466
00:39:26,510 --> 00:39:28,595
‎เขามีเป้าหมายยิ่งใหญ่มาก

467
00:39:28,678 --> 00:39:32,182
‎น่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาผู้ปกครองญี่ปุ่น
‎ที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์

468
00:39:34,309 --> 00:39:36,103
‎เขาคือผู้นำที่หายาก

469
00:39:36,186 --> 00:39:41,108
‎ซึ่งสามารถจินตนาการถึง
‎สิ่งที่ไม่เคยมีผู้ใดคิดมาก่อน

470
00:39:41,900 --> 00:39:46,571
‎เขาสร้างสันติสุขในแบบที่
‎โนบุนากะคงไม่มีวันคิดฝันว่าจะทำ

471
00:39:49,449 --> 00:39:50,992
‎เขารวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว

472
00:39:51,076 --> 00:39:52,619
‎เขายุติสงครามกลางเมือง

473
00:39:52,702 --> 00:39:54,996
‎เขาสร้างสิ่งที่ดูเหมือนเป็น

474
00:39:55,080 --> 00:39:58,291
‎สมดุลอำนาจทางการเมืองในหมู่ไดเมียวผู้ยิ่งใหญ่

475
00:39:58,375 --> 00:39:59,793
‎แต่ที่ยิ่งกว่านั้น

476
00:39:59,876 --> 00:40:05,382
‎คือการที่คนที่มีกำเนิดต่ำต้อยเช่นเขา
‎ประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่ง

477
00:40:05,465 --> 00:40:08,260
‎ไต่เต้าจากชาวนา
‎ซึ่งเป็นชนชั้นต่ำสุดของสังคมซามูไร

478
00:40:08,343 --> 00:40:11,138
‎มาเป็นผู้ปกครองหนึ่งเดียวของญี่ปุ่น

479
00:40:14,933 --> 00:40:16,351
‎เมื่อฮิเดโยชิตาย

480
00:40:16,435 --> 00:40:20,105
‎สภาห้าผู้อาวุโสไม่ได้ประกาศในทันที

481
00:40:20,188 --> 00:40:22,732
‎ว่าผู้ปกครองสูงสุดเสียชีวิตแล้ว

482
00:40:23,316 --> 00:40:24,443
‎แต่สิ่งที่พวกเขาทำคือ

483
00:40:24,526 --> 00:40:27,737
‎ออกคำสั่งสงบศึกในนามของฮิเดโยชิ

484
00:40:27,821 --> 00:40:30,240
‎และเรียกกำลังพลของญี่ปุ่นกลับจากเกาหลี

485
00:40:34,119 --> 00:40:37,998
‎เมื่อดูจากหลายๆ ด้าน การตายของฮิเดโยชิ

486
00:40:38,081 --> 00:40:40,834
‎ผมว่าทำให้กลุ่มไดเมียวโล่งอก

487
00:40:44,588 --> 00:40:48,008
‎ศึกในเกาหลีเป็นหายนะชัดๆ

488
00:40:50,093 --> 00:40:51,595
‎ถึงอย่างนั้น

489
00:40:51,678 --> 00:40:56,933
‎ก็เกิดกระแสความกังวลอย่างหนัก
‎ต่อการจากไปของเขา

490
00:40:57,017 --> 00:40:59,561
‎เพราะเขาไม่มีทายาท

491
00:40:59,644 --> 00:41:02,272
‎ที่จะรับช่วงตำแหน่งของเขาได้ทันที

492
00:41:05,358 --> 00:41:06,943
‎ตามเจตนารมย์ของฮิเดโยชิ

493
00:41:07,027 --> 00:41:10,572
‎สภาประกาศให้ฮิเดโยริเป็นผู้ปกครองญี่ปุ่น

494
00:41:10,655 --> 00:41:13,783
‎แต่ความที่เขาเป็นเด็ก จึงไม่ได้มีอำนาจแท้จริง

495
00:41:14,367 --> 00:41:17,454
‎ในทางปฏิบัติ ตอนนี้อำนาจ
‎ถูกแบ่งสรรอย่างระมัดระวัง

496
00:41:17,537 --> 00:41:18,788
‎ในหมู่ผู้อาวุโสทั้งห้าคน

497
00:41:19,372 --> 00:41:22,250
‎ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่อันตรายมาก

498
00:41:36,389 --> 00:41:39,851
‎เรามีผู้สำเร็จราชการห้าคนที่แบ่งสรรอำนาจกัน

499
00:41:39,935 --> 00:41:42,521
‎สถานการณ์เช่นนี้ ถ้าสมดุล
‎มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่นิดเดียว

500
00:41:42,604 --> 00:41:46,942
‎ทุกอย่างจะพังและเกิด
‎ช่องว่างอันตรายที่แกนกลางของอำนาจ

501
00:41:50,362 --> 00:41:53,073
‎แน่นอนว่าทันทีที่ฮิเดโยชิตาย ไดเมียวส่วนใหญ่

502
00:41:53,156 --> 00:41:55,200
‎จึงเริ่มเตรียมการทำสงคราม

503
00:42:04,876 --> 00:42:09,381
‎หลังจากเก็บตัวหลายสิบปี ตอนนี้
‎โทกูงาวะ อิเอยาซุพร้อมเคลื่อนไหวแล้ว

504
00:42:16,805 --> 00:42:20,350
‎กงล้อแห่งกลียุคการช่วงชิงอำนาจ
‎เริ่มเคลื่อนอีกครั้ง

505
00:42:48,169 --> 00:42:53,174
‎คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล