1 00:00:06,540 --> 00:00:07,960 ความเดิมใน ฮาร์เล็ม... 2 00:00:08,590 --> 00:00:11,120 ผมสมัครขอทุนในนามเราทั้งคู่ไว้ 3 00:00:11,320 --> 00:00:14,930 สองหมื่นห้าสำหรับการนำเสนอ บทบาทแม่ผิวดำในสังคม 4 00:00:15,590 --> 00:00:19,470 โว้ก ก็มาแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาในฝันของฉันเลย 5 00:00:19,720 --> 00:00:21,920 ไม่ใช่ความผิดเรานะ ที่การสัมภาษณ์คุณถูกยกเลิก 6 00:00:22,120 --> 00:00:25,210 - ยกเลิกเหรอ ไอ้สารเลว - ฉันขอกอดคุณได้มั้ย ไท 7 00:00:25,410 --> 00:00:28,880 ปัญหาไม่ใช่การเจอสาวๆ แต่การปฏิบัติตัวหลังเจอกันต่างหาก 8 00:00:29,080 --> 00:00:31,930 - ฉันดูแย่มาก - อย่าพูดถึงแฟนผมอย่างนั้นนะ 9 00:00:32,130 --> 00:00:32,850 แฟนเหรอ 10 00:00:33,050 --> 00:00:37,100 ฉันรู้สึกว่า ฉันอยากพักจากชีวิตฉันสักสองสามวัน 11 00:00:37,300 --> 00:00:40,520 - เปอร์โตริโก! - เปอร์โตริโก! 12 00:00:40,720 --> 00:00:42,940 - เมื่อวานนายเจอเธอเหรอ - เธอไม่ได้บอกนาย 13 00:00:43,140 --> 00:00:45,400 เธอปิดเป็นความลับ แล้วนายแอบดูโทรศัพท์เธอ 14 00:00:45,600 --> 00:00:47,740 "ความสุขตลอดกาล" ของนาย เริ่มต้นได้ดีเป็นบ้าเลย 15 00:00:47,940 --> 00:00:49,250 คามิล เธอทำอะไรลงไป 16 00:00:53,720 --> 00:00:56,930 ฮาร์เล็ม 17 00:01:05,020 --> 00:01:07,920 - แคมเหรอ - ว่าไง 18 00:01:08,120 --> 00:01:09,610 นี่ก็ตีหนึ่งครึ่งแล้ว คุณไปไหนมา 19 00:01:18,030 --> 00:01:21,140 ควินส่งข้อความมาหาฉันว่ามีปัญหา ต้องการให้ช่วยน่ะ 20 00:01:21,340 --> 00:01:22,730 ตามนั้น ไปนอนกันเถอะ 21 00:01:22,930 --> 00:01:26,150 เดี๋ยวฉันขอไปอาบน้ำก่อนเพราะมันร้อนมาก 22 00:01:26,350 --> 00:01:28,740 บางคืนในนิวยอร์กก็น่าอึดอัดมาก 23 00:01:28,930 --> 00:01:30,360 - เดี๋ยวไปนอนรอนะ - ได้เลย 24 00:01:30,560 --> 00:01:32,740 ในบางวัฒนธรรมจะมีอยู่จุดหนึ่ง 25 00:01:32,940 --> 00:01:36,380 ที่คนจะทิ้งชีวิตประจำวัน เพื่อทบทวนตนเองและค้นหาตัวตน 26 00:01:36,680 --> 00:01:38,910 ชาวอามิชมีประเพณีที่เรียกว่า รัมสปริงก้า 27 00:01:39,110 --> 00:01:42,000 วันเกิดในวัย 16 ปีของพวกเขา วัยรุ่นชสาวอามิชจะออกจากหมู่บ้าน 28 00:01:42,200 --> 00:01:44,920 เพื่อไปหาประสบการณ์ และสำรวจทุกๆ สิ่งในชีวิตสมัยใหม่ 29 00:01:45,120 --> 00:01:48,500 เพื่อตัดสินใจว่า พวกเขาอยากเข้าพิธีล้างบาปในโบสถ์ไหม 30 00:01:48,700 --> 00:01:52,400 ชาวมุสลิมมีการเดินทาง ทางศาสนาเรียกว่าพิธีฮัจญ์เพื่อค้นหาตัวตน 31 00:01:52,780 --> 00:01:56,720 ผู้หญิงหลายกลุ่มในฮาร์เล็มมีการเดินทาง ที่คล้ายคลึงกับการค้นหาตัวตน 32 00:01:56,920 --> 00:01:59,530 ที่รู้จักกันอย่างดีในนามว่าทริปของสาวๆ 33 00:01:59,990 --> 00:02:02,520 มาเร็ว สาวๆ ไปช่วยเธอเตรียมตัวเดินทาง 34 00:02:02,720 --> 00:02:05,270 นี่รู้อะไรไหม ฉันเก็บของเองได้ 35 00:02:05,470 --> 00:02:08,610 เรารู้ว่าเธอทำได้ แต่ทำคนเดียวทำไม ในเมื่อพวกเราก็อยู่ 36 00:02:08,810 --> 00:02:12,200 ตัวนี้ด้วย แล้วก็ตัวนี้เนอะ 37 00:02:12,390 --> 00:02:14,450 ไม่เอาๆ นี่มันไม่ใช่ทริปโชว์ชุดชั้นในนะ 38 00:02:14,650 --> 00:02:17,450 นี่คือทริป อิ่ม มนต์ รัก เพื่อทำให้ฉันกลับไปมีความสุข 39 00:02:17,650 --> 00:02:18,790 ซึ่งเราก็สนับสนุนนะ 40 00:02:18,980 --> 00:02:22,710 แต่สำหรับฉันแล้วมันคือทริปกิน บ๊วบ อึ๊บและกลับไปเป็นผู้หญิงลั้ลลา 41 00:02:22,910 --> 00:02:24,870 นึกถึงตอนที่เราไปเปอร์โตริโก 42 00:02:25,070 --> 00:02:29,050 และฉันได้กับป๋าๆ หุ่นแน่นทั้งหลาย แถมยังไม่ติดโรคด้วย 43 00:02:29,240 --> 00:02:31,770 สุดๆ ไปเลย ไม่เจอคนแย่ๆ เลยสักนิด 44 00:02:32,770 --> 00:02:35,320 คามิล ยังพับชุดนั้นไม่พออีกเหรอ 45 00:02:42,030 --> 00:02:46,980 - แคมมี่ โอเครึเปล่า - จ้ะ 46 00:02:47,180 --> 00:02:50,980 ฉันกำลังคิดว่าคราวก่อนที่ไปเปอร์โตริโก เราสนุกกันแค่ไหน 47 00:02:51,180 --> 00:02:53,740 สนุกเหรอ ฉันจำได้ว่า เธอร้องไห้เยอะมากเลยนะ 48 00:02:53,940 --> 00:02:57,320 ระหว่างที่เราขอร้องไม่ให้เธอ เลิกเรียนป.โทหลังที่เข้าม.ได้แล้ว 49 00:02:57,520 --> 00:03:00,620 วิชาโทของนางคือการทำลายตัวเอง 50 00:03:00,820 --> 00:03:02,220 เรียนสองหลักสูตรพร้อมกันมากกว่า 51 00:03:03,800 --> 00:03:09,500 แต่ฉันจำได้ว่าเราทำตัวไร้สาระ เมาเหล้า เมายาแบบสุดๆ ไปเลยนะ 52 00:03:09,700 --> 00:03:13,510 และตอนนี้ก็มาอยู่กับดราม่าเรื่องหย่า 53 00:03:13,710 --> 00:03:15,130 และฉีดยาที่ท้อง 54 00:03:15,330 --> 00:03:19,010 ฉันคิดว่าฉันอยากกลับไปเป็น ไทที่ทำตัวไร้สาระ เป็นอิสระ 55 00:03:19,210 --> 00:03:19,970 ใช่แล้ว 56 00:03:20,170 --> 00:03:23,310 พวกเราต้องการความสนุกแบบเก่าๆ ใช่แล้ว ความสนุกแบบเก่าๆ 57 00:03:23,510 --> 00:03:24,780 ขอท่าเต้นผีเสื้อหน่อย 58 00:03:25,120 --> 00:03:28,940 โอเคๆ แต่สาวๆ สายปาร์ตี้ทั้งหลาย 59 00:03:29,140 --> 00:03:32,780 เราต้องเพลาๆ กันหน่อยนะ เพราะฉันมีงานที่ต้องทำนิดหน่อย 60 00:03:32,980 --> 00:03:36,490 และควินห้ามผสมแอลกอฮอล์กับยานะ 61 00:03:36,690 --> 00:03:38,420 ฉันไม่ได้ไปรับยา 62 00:03:39,760 --> 00:03:42,910 เขาบอกว่าเป็นทางเลือก ฉันเลยเลือกที่จะไม่รับยา 63 00:03:43,110 --> 00:03:44,010 เดี๋ยว อะไรนะ 64 00:03:44,390 --> 00:03:47,750 เธอไม่เห็นจูเลีย โรเบิร์ตกินยาใน อิ่ม มนต์ รัก ใช่ไหมล่ะ 65 00:03:47,950 --> 00:03:50,460 ฟังนะ ทริปนี้ก็เพียงพอแล้ว ฉันรู้ดี 66 00:03:50,660 --> 00:03:54,560 - เอาดีๆ นี่ทำให้ฉันกังวลนะ - และยาพวกนั้นทำให้ฉันกังวล 67 00:03:54,810 --> 00:03:59,550 ฟังนะ ฉันจัดการได้ มันต้องเยี่ยมแน่นอน สัญญาเลย 68 00:03:59,750 --> 00:04:03,970 พวกเธอต้องงัดทุกอย่างออกมานะ ถ้าเราจะมี "ทริปไอ้จ้อน" กัน 69 00:04:04,170 --> 00:04:06,890 - ไม่ละ เอาใหม่ - "ทริปไอ้กระปู๋" 70 00:04:07,090 --> 00:04:10,290 - ไม่เอาน่า อีกรอบ - "ทริปเพื่อไปอึ๊บ" 71 00:04:11,290 --> 00:04:13,480 - พยายามแล้วเนอะที่รัก - ฉันพูดคำหยาบไม่เก่งเลย 72 00:04:13,680 --> 00:04:19,630 แองจี้ ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงดูโหยขนาดนั้น นึกว่าเธอชอบไมค์ซะอีก 73 00:04:20,840 --> 00:04:26,250 ฉันตกหลุมรักเขามากเลยละ แต่อยู่ดีๆ เขาก็โผล่มา 74 00:04:26,450 --> 00:04:31,830 และฉันยังไม่มีทริปอึ๊บบอกลาเลย ทริปสุดท้ายที่จะได้ "ลั้ลลา" 75 00:04:32,030 --> 00:04:34,310 ฉันภูมิใจในตัวพวกเธอทุกคน 76 00:04:35,310 --> 00:04:38,010 - เธอจะกลับไปเป็นควินคนเดิมอีกครั้ง - ใช่แล้ว 77 00:04:38,210 --> 00:04:40,510 - และฉันจะกลับไปเป็นไท - ใช่แล้ว 78 00:04:40,710 --> 00:04:43,800 ตอนนี้ฉันได้จองพื้นที่ในการนำเสนอ บทบาทแม่แล้ว 79 00:04:44,000 --> 00:04:45,820 เพื่อการขอทุนสำหรับฉันและเจมิสัน 80 00:04:46,570 --> 00:04:49,990 ฉันจะได้โฟกัสไปที่งาน และกลับมาเป็นตัวเอง 81 00:04:50,490 --> 00:04:53,060 ฉันแทบรอไม่ไหว ให้เรากลับมาเป็นเราแล้ว 82 00:04:53,260 --> 00:04:54,770 กลับมาเป็นเรา 83 00:04:54,970 --> 00:04:57,320 กลับมาเป็นเรา กลับมาๆ 84 00:04:57,520 --> 00:04:59,250 กลับมาเป็นเรา 85 00:05:01,920 --> 00:05:03,920 เปอร์โตริโก! 86 00:05:17,940 --> 00:05:22,550 - ยินดีต้อนรับสู่เปอร์โตริโก - แม่เจ้า ขอบคุณค่ะ 87 00:05:22,750 --> 00:05:26,470 - ฉันต้องไปที่หาดก่อน - พวกชอบอยู่เกาะ 88 00:05:26,670 --> 00:05:28,140 - ไปดื่มค็อกเทลที่หาดเหรอ - ใช่ 89 00:05:28,340 --> 00:05:30,490 มาภาวนาให้ที่นี่มีไวไฟดีๆ เถอะ 90 00:05:32,080 --> 00:05:36,290 ขอพูดได้ไหมว่าเกาะของผมที่สวยอยู่แล้ว สวยยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อพวกคุณมาถึง 91 00:05:36,540 --> 00:05:37,730 เดี๋ยวผมให้เบอร์คุณนะ 92 00:05:37,930 --> 00:05:41,650 ถ้าคุณอยากได้คนขับ หรือการพาชมแบบส่วนตัว เรียกผมได้เลย 93 00:05:41,850 --> 00:05:45,990 พาชมแบบส่วนตัว หรือชมของส่วนตัวของฉันเหรอ ขอบคุณค่ะ 94 00:05:46,190 --> 00:05:49,890 - แองจี้ นั่นมีคิวอาร์โค้ดมาด้วยไหม - ใช่ คิวอาร์โค้ดสำหรับจิ๊มิฉันเลย 95 00:05:50,720 --> 00:05:52,000 - โอเค - นั่นไง 96 00:05:52,200 --> 00:05:53,850 เที่ยวแบบผู้หญิงลั้ลลาเริ่มขึ้นแล้ว 97 00:05:55,310 --> 00:05:57,550 ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่วิวของเรา 98 00:05:57,740 --> 00:06:00,380 แม่เจ้า ฉันรู้สึกดีขึ้นมาแล้วเนี่ย 99 00:06:00,580 --> 00:06:03,430 - ขอดูนมหน่อย! - เอาจริงดิ 100 00:06:03,630 --> 00:06:04,440 ไอ้พวกเวร 101 00:06:07,530 --> 00:06:10,180 ใครบอกว่าเราจะทำเหมือน สมัยอยู่มหาลัยไม่ได้ 102 00:06:10,380 --> 00:06:11,270 ให้ตายเถอะ 103 00:06:11,470 --> 00:06:14,160 - ขอดูไอ้จ้อนหน่อยสิ - ไม่ละ 104 00:06:15,000 --> 00:06:17,290 - โอ้โห - นั่นมันไอ้จ้อนระดับห้าดาวเลย 105 00:06:27,840 --> 00:06:28,760 บาย 106 00:06:34,140 --> 00:06:38,880 แม่งเอ๊ย ฉันทำแบบนี้อีกแล้ว ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย 107 00:06:39,080 --> 00:06:42,550 - แล้วเขาก็เป็นสเปคฉันด้วย - หมายถึงเขามีสติและเป็นผู้ชาย 108 00:06:42,750 --> 00:06:46,050 เอาละ ตั้งแต่เมื่อไรกันที่ควินจอมหดหู่ กลายเป็นยัยตัวแสบควิน 109 00:06:46,250 --> 00:06:50,220 - เขาฮอตมากเลยนะ เธอเป็นอะไรเนี่ย - แล้วไอ้จ้อนของเขาในกางเกงว่ายน้ำอีก 110 00:06:50,420 --> 00:06:51,810 - ฉันเห็นแล้ว - เต็มๆ ตา 111 00:06:52,010 --> 00:06:56,600 และฉันพูดได้แค่ "บาย" เนี่ยนะ ทำตัวอย่างกับพนักงานเสิร์ฟอาหารเที่ยง 112 00:06:56,800 --> 00:07:01,030 ถ้าเป็นแองจี้จอมลั้ลลา คงคาบไปกินแล้วเนี่ย 113 00:07:01,220 --> 00:07:05,990 - บางทีเธออาจจะเริ่มแก่แล้ว - แองจี้ไม่แก่หรอกนะ ยังสาวอยู่ตลอด 114 00:07:06,190 --> 00:07:10,510 เอาละ ฉันขอแปรสภาพ เป็นควินผู้พูดในสิ่งที่เห็นอยู่ตำตา 115 00:07:10,720 --> 00:07:13,260 - เอาเลย - เพราะผู้ชายที่เธอคั่วอยู่ไงล่ะ 116 00:07:13,720 --> 00:07:16,680 เธอชอบเขาเกินกว่าจะนอกใจได้ น่ารักจัง 117 00:07:17,640 --> 00:07:22,250 ไม่เลย ไม่ๆ ฉันไม่ทำอะไรน่ารักๆ ฉันต้องการทัวร์อำลา 118 00:07:22,450 --> 00:07:26,020 คามิล เธอว่าไง แองจี้ของเรากำลังตกหลุมรักรึเปล่า 119 00:07:29,780 --> 00:07:32,810 นี่เธอกำลังทำให้ฉันรู้สึกผิดที่ชวนมาเหรอ 120 00:07:33,010 --> 00:07:38,410 - เธอไม่มีเวลาว่างจริงๆ นะเนี่ย - มีจ้ะ มี โทษที ฉันเสร็จแล้ว 121 00:07:38,910 --> 00:07:42,190 - ทุกอย่างโอเคไหม อยากคุยไหม - ไม่ เพลิดเพลินกับชายหาดหน่อยสิ 122 00:07:42,390 --> 00:07:45,670 ช่วงสองสามวันนี้ ให้เจมิสันแบกเธอไปก่อนไม่ได้เหรอ 123 00:07:52,430 --> 00:07:55,050 ไม่ละ ไม่ๆ ห้ามแบกฉัน ห้ามแตะต้อง 124 00:07:56,010 --> 00:07:59,920 ฉันต้องผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ด้วยตัวเอง แล้วเขาจะได้ทำสิ่งที่อยากทำด้วยทุนสนับสนุน 125 00:08:00,120 --> 00:08:02,270 เจลโลช็อต 126 00:08:04,980 --> 00:08:10,510 นี่ของเธอกับเธอ และอันนี้ก็ของเธอ 127 00:08:10,710 --> 00:08:14,060 - เดินไปหาถึงนิวยอร์กเลยปะเนี่ย - ยินดีไปหามาให้จ้า แองจี้ 128 00:08:14,260 --> 00:08:17,020 บาร์ที่ใกล้ที่สุดแม่งดันอยู่สุดหาดเลย 129 00:08:17,220 --> 00:08:21,230 ครั้งสุดท้ายที่ฉันดื่มเจลโลช็อตคือ ตอนที่เรามาที่นี่สมัยทริปมหาลัย 130 00:08:21,430 --> 00:08:25,360 - ใช่แล้ว - สาวๆ จ๋า เจลโลบูดแล้ว 131 00:08:25,560 --> 00:08:27,530 มันร้อนมากเลยเพราะทรายร้อนๆ 132 00:08:27,730 --> 00:08:31,780 ตอนฉันเดินกลับมานี่เห็นภาพลวงตาเลยนะ ห้ามเททิ้งเชียวละ 133 00:08:31,980 --> 00:08:34,790 - แต่มันละลายแล้ว - โอเค 134 00:08:34,990 --> 00:08:37,620 บางทีครั้งหน้า ฉันจะเอาแช่เย็นไว้ 135 00:08:37,820 --> 00:08:39,120 จะได้ทำให้มันเย็นๆ สำหรับเธอ 136 00:08:39,320 --> 00:08:44,920 ขอบคุณเพราะอันนี้แยกชั้นเรียบร้อย ผงเจลโลไปรวมตัวกันข้างล่างแล้ว 137 00:08:45,120 --> 00:08:49,400 - ฉันไม่คิดว่าเราควรดื่มนะ - พวกเธอนี่มันจริงๆ เลย คามิลล่ะ 138 00:08:50,610 --> 00:08:52,110 นี่ฉันทำตัวสนุกอยู่คนเดียวเหรอ 139 00:08:56,320 --> 00:08:58,660 อร่อย ปาร์ตี้! 140 00:08:59,990 --> 00:09:02,480 พวกเธอจ๋า ฉันคิดถึงอะไรแบบนี้จังเลย 141 00:09:02,680 --> 00:09:06,440 ฉันคิดถึงพวกเรา หัวเราะกันและมีเวลาดีๆ แบบนี้ 142 00:09:06,640 --> 00:09:09,530 - ใช่แล้ว - ฉันคิดถึงสิ่งนั้น 143 00:09:09,730 --> 00:09:14,370 - นั่นมัน... ไม่จริงน่า นั่นคีธใช่ไหม - คีธจากม.นิวยอร์กน่ะเหรอ 144 00:09:14,570 --> 00:09:16,080 แม่เจ้า เขาจริงๆ ด้วย 145 00:09:16,280 --> 00:09:17,890 - ควินเหรอ - คีธ 146 00:09:19,390 --> 00:09:23,130 - นายจำไท แองจี้ คามิลได้ไหม - ได้สิ หวัดดีสาวๆ 147 00:09:23,330 --> 00:09:24,920 - เจลโลช็อตแยกชั้นไหม - อย่าดื่มนะ 148 00:09:25,120 --> 00:09:27,840 ขอผ่าน แต่ดีใจนะ ที่ได้เห็นเธอยังเที่ยวด้วยกันอยู่ 149 00:09:28,040 --> 00:09:31,720 - พวกเรายังสนิทกัน - ฉันไม่ได้ติดต่อใครจากม.นิวยอร์กเลย 150 00:09:31,920 --> 00:09:34,180 - ทำไมล่ะ เมื่อไรเหรอ - เรื่องมันยาวน่ะ 151 00:09:34,380 --> 00:09:37,470 - เรื่องฉันยาวกว่านี้อีก - งั้นเจอกันทีหลังนะ มาแลกเรื่องราวกัน 152 00:09:37,670 --> 00:09:38,820 แลกของเหลวกันด้วย 153 00:09:39,070 --> 00:09:40,940 - ยังใช้เบอร์เดิมอยู่ไหม - จ้ะ 154 00:09:41,130 --> 00:09:44,610 - เยี่ยม โอเค เดี๋ยวแชทไปหาทีหลังนะ - ได้เลย 155 00:09:44,800 --> 00:09:46,110 บายนะ สาวๆ 156 00:09:46,310 --> 00:09:47,620 - บาย - บาย คีธ 157 00:09:47,960 --> 00:09:49,860 และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เห็นควิน 158 00:09:50,060 --> 00:09:53,660 ไม่เลย ไม่ๆ นี่ยังเป็นทริปของสาวๆ อยู่ เข้าใจไหม 159 00:09:53,860 --> 00:09:57,950 เราแค่จะไปกินข้าวกันแป๊บเดียว แบบ อิ่ม มนต์ รัก 160 00:09:58,150 --> 00:10:01,000 ให้ตายเถอะ ว่าแต่บังเอิญอะไรขนาดนั้นเนอะ 161 00:10:01,200 --> 00:10:03,140 นี่เป็นเรื่องราวสุดสยิวแบบดั้งเดิมของเธอ 162 00:10:06,060 --> 00:10:08,590 - โอเค - ต้องงัดทุกอย่างมาใช้กับคนนี้เลย 163 00:10:08,790 --> 00:10:10,170 - เยี่ยมไปเลย - งัดทุกอย่างเลย 164 00:10:10,370 --> 00:10:12,900 ฉันพูดจริงๆ เลยนะ มันเยี่ยมมาก โอเค 165 00:10:15,570 --> 00:10:19,450 เอาละ นายเคยโดนบอกเลิก 166 00:10:19,950 --> 00:10:23,660 ในวันเกิดของตัวเองมาสามปีซ้อนไหม 167 00:10:24,160 --> 00:10:25,650 สามจ้า หนึ่ง สอง สาม 168 00:10:25,850 --> 00:10:28,730 และเขาลองอีกเป็นครั้งที่สี่ แต่ฉันชิงบอกก่อน 169 00:10:28,930 --> 00:10:30,080 อย่าทำให้มันแย่ลงสิ 170 00:10:32,340 --> 00:10:34,360 - ตอบคำถามนั้นก็คือไม่เคย - โอเค 171 00:10:34,560 --> 00:10:38,580 แต่ฉันเคยโดนนอกใจที่งานศพคุณยาย 172 00:10:38,780 --> 00:10:41,040 นี่ นายจะมาแต่งเรื่องไม่ได้นะ 173 00:10:41,240 --> 00:10:43,370 - ฉันไม่ได้แต่งเรื่องนะ - นั่นมันไม่... 174 00:10:43,570 --> 00:10:45,930 ฉันสาบานเลย ตอนช่วงพูดไว้อาลัยด้วย 175 00:10:47,180 --> 00:10:50,960 - แม่เจ้า ไม่นะ - ฉันไม่เป็นไร 176 00:10:51,160 --> 00:10:55,430 ฉันนึกว่านายจะไม่ชนะฉันเรื่องที่ ผู้ชายพยายามกล่าวหาว่าฉันเป็นขโมยนะ 177 00:10:55,630 --> 00:10:58,800 งั้นนี่หมายความว่าฉันเป็นผู้ชนะ หรือไอ้ขี้แพ้ขั้นสุดยอดล่ะ 178 00:10:59,000 --> 00:11:02,060 ไม่มีใครชนะหรอก ในการแข่งโอลิมปิกโดนบอกเลิก 179 00:11:02,260 --> 00:11:03,120 ก็จริง 180 00:11:05,620 --> 00:11:10,790 งั้นเธอก็รู้ว่านี่เป็นเครื่องพิสูจน์ เรื่องที่เธอไม่ควรเลิกกับฉันใช่ไหม 181 00:11:12,750 --> 00:11:13,650 เหรอ 182 00:11:13,850 --> 00:11:19,170 พอนั่งที่นี่ รับรู้เรื่องราวห่วยแตกต่างๆ ที่ฉันได้ผ่านมา 183 00:11:19,510 --> 00:11:22,260 ฉันพูดได้เลยว่านายพูดถูก 184 00:11:24,050 --> 00:11:29,850 ไม่รู้สิ ตอนนั้นฉันคงคิดว่า ความสัมพันธ์เรามันง่ายเกินไป 185 00:11:32,480 --> 00:11:35,760 ฉันคิดกับตัวเองเสมอ 186 00:11:35,960 --> 00:11:39,600 "เธอจะไม่มีวันลงเอยอย่างมีความสุข กับแฟนสมัยมหาลัย" 187 00:11:39,790 --> 00:11:42,490 แบบว่ามันควรจะใช้เวลานานกว่านั้น 188 00:11:44,990 --> 00:11:47,910 - ระวังสิ่งที่ตัวเองขอล่ะ - ไม่ละ 189 00:11:49,790 --> 00:11:55,750 เพราะว่าเธอคือ สิ่งที่ฉันต้องการมาโดยตลอด 190 00:12:13,600 --> 00:12:14,420 ขอบคุณครับ 191 00:12:14,620 --> 00:12:18,860 และตอนนี้มากินกันเถอะ ขอบคุณค่ะ 192 00:12:19,690 --> 00:12:20,640 นี่มันสุดยอดไปเลย 193 00:12:20,840 --> 00:12:24,640 ใช่ไหมล่ะ จากเมนูทั้งหลาย เราทั้งคู่เลือกสั่งหอยเชลล์ 194 00:12:24,840 --> 00:12:28,450 - ฉันวางแผนมาแล้ว - มุกนี้ได้ 195 00:12:35,250 --> 00:12:39,300 ให้ตายเถอะ เมื่อคืนคงเป็นคืนที่ดีที่สุดของฉันเลย 196 00:12:39,800 --> 00:12:41,490 เราไปกินดินเนอร์กันที่รีสอร์ท 197 00:12:41,690 --> 00:12:45,240 แล้วเราก็กินของหวาน ที่ร้านเอล คอนเวนโต 198 00:12:45,440 --> 00:12:48,790 มันเป็นคอนแวนต์เก่า ที่เปลี่ยนมาเป็นโรงแรมห้าดาว 199 00:12:48,990 --> 00:12:51,500 ฉันสงสัยมาตลอดว่า แม่ชีเป็นพวกชอบใช้ชีวิตหรูหราแบบลับๆ 200 00:12:51,700 --> 00:12:55,350 พวกเธอจ๋า พวกเราได้กินของหวานกันในคอนแวนต์ 201 00:12:56,150 --> 00:12:59,150 นี่มันอิ่ม มนต์ รักพร้อมกันในครั้งเดียวเลย 202 00:13:00,320 --> 00:13:05,680 แม่เจ้า เปอร์โตริโกเยี่ยมจริงๆ ไอเดียที่ดีที่สุด 203 00:13:05,880 --> 00:13:08,020 เอาละสาวๆ ถึงตาพวกเราแล้ว 204 00:13:08,220 --> 00:13:11,520 - อะไรเหรอ - ไคท์เซิร์ฟไง ที่เราเคยเล่นรอบก่อน 205 00:13:11,720 --> 00:13:13,810 ไม่เอาเด็ดขาด ไม่ละ นั่นมันสมัยเราสาวๆ 206 00:13:14,010 --> 00:13:16,190 - และโง่เง่า - และเมาสุดๆ 207 00:13:16,390 --> 00:13:22,340 พวกเธอนี่ไม่สนุกเลย เราก็ยังสาวอยู่ เรายังเอ๊าะอยู่นะ ฉันยังสาวอยู่ 208 00:13:23,420 --> 00:13:26,010 ฉันดีใจจริงๆ ที่เธอรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว 209 00:13:26,340 --> 00:13:28,540 ฉันไม่อยากเป็นพวกคิดลบนะ 210 00:13:28,740 --> 00:13:31,580 แต่เธอแน่ใจนะว่า นี่ไม่ใช่การแก้ปัญหาชั่วคราว 211 00:13:31,780 --> 00:13:34,630 ฉันแค่คิดว่าโชคชะตานำพาให้ฉันมีรักที่ผูกมัด 212 00:13:34,830 --> 00:13:36,920 ฉันรู้สึกมีความสุขที่สุด เมื่อฉันคบกับใครสักคน 213 00:13:37,120 --> 00:13:41,260 ฉันเริ่มคิดเหมือนกันแล้ว แต่นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย 214 00:13:41,460 --> 00:13:45,720 - เสียไอ้จ้อนดีๆ ไปเยอะเลย - แล้วคนจอดรถล่ะ 215 00:13:45,920 --> 00:13:48,600 - เราอยู่ด้วยกันที่ห้องน้ำล็อบบี้ - ความรักช่างยิ่งใหญ่เนอะ 216 00:13:48,800 --> 00:13:52,060 พอเขาถอดกางเกงนะ มันแบบ... 217 00:13:52,260 --> 00:13:57,870 - คุณพระช่วย เอาอีกละ - ไม่ใช่ไมค์ ฉันทำไม่ได้ 218 00:13:59,290 --> 00:14:04,550 ฉันเริ่มคิดจริงๆ แล้วว่า ฉันเป็นพวกชอบผูกมัด 219 00:14:05,220 --> 00:14:08,390 - อะไรนะ - นี่ ดูฉันสิ 220 00:14:11,220 --> 00:14:13,140 - เวรละ - ให้ตายเถอะ 221 00:14:13,810 --> 00:14:16,100 เพื่อนรัก เป็นอะไรไหม 222 00:14:17,140 --> 00:14:21,670 - ดื่มพาโลมาเหมือนครั้งที่แล้ว - ขอพาโลมาห้าแก้วค่ะ 223 00:14:21,870 --> 00:14:23,430 ได้เลย เป็นเตกีล่าของที่นี่ได้ไหม 224 00:14:23,630 --> 00:14:25,010 - ได้ค่ะ - ไม่ได้เด็ดขาด 225 00:14:25,210 --> 00:14:29,350 ไม่ละ ท้องเราไม่แข็งแรง เหมือนตอนเราอายุ 22 แล้ว 226 00:14:29,550 --> 00:14:31,160 ดังนั้นเราขอแบรนด์ 1800 227 00:14:32,950 --> 00:14:37,150 - คลับเสียงดังขนาดนี้มาตลอดเลยเหรอ - ผู้ยิ่งใหญ่ล้มลงแล้วสินะ 228 00:14:37,350 --> 00:14:39,870 ไม่ละ ไม่เอาแล้ว 229 00:14:40,710 --> 00:14:45,010 แองจี้ เราไปหาคนแปลกหน้า มาเลี้ยงเครื่องดื่มเหมือนเมื่อก่อนกันเถอะ 230 00:14:45,760 --> 00:14:49,700 เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน ฉันขอไปเฟสไทม์คุยกับไมค์ดีกว่า 231 00:14:49,900 --> 00:14:50,970 ยัยนี่ อะไรนะ 232 00:14:51,680 --> 00:14:55,430 - ห้ามทุกคนออกไปจากคลับคนเดียวนะ - ฉันจะไปหาสัญญาณโทรศัพท์ละ 233 00:15:04,900 --> 00:15:07,510 ขีดสัญญาณขึ้นแล้วๆ นั่นละ 234 00:15:07,710 --> 00:15:09,610 กำลังค้นหาสัญญาณ 235 00:15:15,700 --> 00:15:18,900 คีธอยากพาฉันไปดูหอศิลป์และฉันจะไป 236 00:15:19,100 --> 00:15:22,650 ฉันจะอยู่กับเธอทุกย่างก้าวเลย ควีธลาล่ะ 237 00:15:22,850 --> 00:15:25,300 - ควีธลาแล้ว - แหวะ 238 00:15:27,630 --> 00:15:30,240 อย่าบอกนะว่าเธอจะไปทำงานอีกคน 239 00:15:30,440 --> 00:15:34,540 - ไม่ๆ พวกเธอว่าฉันมามากพอแล้ว - รู้ไหมว่าอะไรจะทำให้คืนนี้พิเศษ 240 00:15:34,740 --> 00:15:36,750 - ไม่รู้ - โคเคนไง 241 00:15:36,950 --> 00:15:40,500 - ไม่เอานะ ไท - ไม่ๆ ไม่ต้องห่วง มันต้องสนุกแน่ 242 00:15:40,700 --> 00:15:43,360 ไม่เลย มันต้องเศร้าแน่ มาดื่มกันต่อเถอะ 243 00:15:44,020 --> 00:15:45,270 จะไปหามาจากไหนดีล่ะ 244 00:15:45,820 --> 00:15:49,510 สิ่งที่เราต้องทำคือ หาเกย์ผิวขาวที่พูดเสียงดังๆ 245 00:15:49,710 --> 00:15:53,490 เชื่อฉันสิ ในฐานะเลสเบี้ยนที่พูดเสียงดัง เวลาเมาโคเคน ฉันยืนยันได้เลย 246 00:15:54,910 --> 00:15:59,750 เสื้อเลดี้กาก้าข้างหลัง เราหาเหยื่อเจอแล้ว 247 00:16:11,090 --> 00:16:11,910 เอาละ 248 00:16:12,110 --> 00:16:12,880 กำลังค้นหาสัญญาณ 249 00:16:15,970 --> 00:16:20,290 - หวัดดี เซอร์ไพรส์ - ว่าไง คนสวย 250 00:16:20,490 --> 00:16:22,670 - คิดถึงฉันอยู่ไหม - ทุก... 251 00:16:22,870 --> 00:16:24,000 สัญญาณไม่ดี 252 00:16:24,200 --> 00:16:27,360 เดี๋ยวก่อนนะ ฉันอาจได้สัญญาณที่ดีกว่านี้บนดาดฟ้า 253 00:16:28,690 --> 00:16:29,940 แล้วตอนนี้เอาไงต่อ 254 00:16:30,400 --> 00:16:36,120 ฉันรู้สึกผิดที่ทิ้งเพื่อนมาสองคืนแล้วเนี่ย 255 00:16:41,370 --> 00:16:42,290 แบบนี้ช่วยได้ไหม 256 00:16:47,460 --> 00:16:49,880 ก็ดีนะ ดีมากเลย 257 00:16:53,760 --> 00:16:56,470 - แม่ - ไงจ๊ะ ควิน 258 00:16:56,890 --> 00:16:59,560 ตอนนี้ทุกคนที่ฉันรู้จัก มาอยู่บนเกาะนี้หมดเลยเหรอ 259 00:17:00,430 --> 00:17:05,520 ฉันคิดว่าฉันเพิ่งจ่ายไป 100 ดอลลาร์ เพื่อสูดน้ำตาลนะ 260 00:17:05,770 --> 00:17:11,590 นี่รู้ไหม เมื่อดื่มมากไป มันจะเริ่มรู้สึกแย่ 261 00:17:11,790 --> 00:17:15,530 แต่พอดื่มเข้าไปเพิ่ม มันก็จะรู้สึกดีขึ้น 262 00:17:16,700 --> 00:17:20,350 ฉันคิดว่าฉันติดอยู่ในช่วงที่มันเริ่มรู้สึกแย่ 263 00:17:20,550 --> 00:17:22,270 นี่ควรจะสนุกสิ 264 00:17:22,470 --> 00:17:25,690 นี่ควรจะทำให้ควินมีความสุขขึ้น 265 00:17:25,890 --> 00:17:29,780 และพอเธอจากไปกับคีธ ฉันขอบอกเลยว่าภารกิจเราสำเร็จแล้ว 266 00:17:29,980 --> 00:17:31,700 ฉันก็ต้องการสิ่งนี้เหมือนกัน 267 00:17:31,900 --> 00:17:36,510 ฉันแค่อยากให้ทุกอย่างมันเหมือนเดิม หรือให้ฉันกลับเป็นคนเดิม 268 00:17:36,890 --> 00:17:39,790 แบบว่า เราเคยโค่นที่นี่เลยนะ 269 00:17:39,990 --> 00:17:44,710 - เธอจ๋า - ฉันคิดว่าฉันจะไปแล้วละ 270 00:17:44,910 --> 00:17:48,980 เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อน กฎข้อแรกคือ ห้ามออกไปจากคลับคนเดียว 271 00:17:50,110 --> 00:17:51,880 หรือนี่มันกฎข้อสองกันนะ 272 00:17:52,080 --> 00:17:53,300 และกฎข้อแรกคือ... 273 00:17:53,500 --> 00:17:57,220 ถ้าเธอทำโทรศัพท์หาย ให้ไปที่ร้านพิซซ่าหนึ่งดอลลาร์ 274 00:17:57,420 --> 00:18:02,310 แต่ฉันก็เหมือนอยู่ในคลับคนเดียวอยู่แล้ว 275 00:18:02,510 --> 00:18:06,650 - จะต่างอะไรกันล่ะ - เอาละ เดี๋ยวก่อนๆ 276 00:18:06,850 --> 00:18:10,290 เดี๋ยวฉันไปตามหาแองจี้ และเราจะไปกัน แองจี้ 277 00:18:10,920 --> 00:18:12,070 บอกฉันทีว่าคุณต้องการอะไร 278 00:18:12,270 --> 00:18:15,240 ผมอยากให้คุณระวังตัว คุณแน่ใจนะว่าไม่มีใคร... 279 00:18:15,440 --> 00:18:19,390 ไม่มีใครอยู่บนดาดฟ้ากับฉัน เห็นไหมล่ะ เห็นไหม งั้นมาเริ่มกันเถอะ 280 00:18:20,760 --> 00:18:25,930 คุณชอบไหมตอนฉันจับตรงนี้ของตัวเอง 281 00:18:27,940 --> 00:18:31,010 นี่คือตำรวจ ขอย้ำ นี่คือตำรวจ 282 00:18:31,210 --> 00:18:33,480 ลงไปจากดาดฟ้าด้วย มันไม่ปลอดภัยที่ประชาชนจะขึ้นมา 283 00:18:34,320 --> 00:18:35,320 เกิดอะไรขึ้น 284 00:18:36,240 --> 00:18:39,160 นี่คือตำรวจ ขอย้ำ นี่คือตำรวจ 285 00:18:39,820 --> 00:18:42,140 ลงไปจากดาดฟ้าด้วย มันไม่ปลอดภัยที่ประชาชนจะขึ้นมา 286 00:18:42,340 --> 00:18:43,370 แองจี้ คุณเป็นอะไรไหม 287 00:18:43,580 --> 00:18:45,770 เรายังเห็นคุณชัดเจนอยู่ กรุณาออกจากพื้นที่เดี๋ยวนี้ 288 00:18:45,970 --> 00:18:46,980 คุณได้ยินผมไหม 289 00:18:47,180 --> 00:18:50,030 เดี๋ยวฉันโทรหาตอนถึงบ้านนะ 290 00:18:50,220 --> 00:18:52,710 ได้เลย ผมขอบคุณที่นึกถึงกันนะแต่... 291 00:19:10,100 --> 00:19:12,300 - ระวังนะ มีพวกจ้องจับตัวสาวผิวดำ - ได้จ้ะ 292 00:19:12,500 --> 00:19:13,800 ใช่ ไปบอกเพื่อนๆ เธอด้วยนะ 293 00:19:14,000 --> 00:19:17,400 เวรละ เวรๆ ฉันจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นแน่ 294 00:19:17,610 --> 00:19:20,860 คามิล คามิล ตายแล้ว 295 00:19:21,780 --> 00:19:25,700 ควินนี่ ไท ไทอีช่า 296 00:19:26,410 --> 00:19:29,460 ตายๆ แย่แล้ว 297 00:19:30,620 --> 00:19:31,650 - คามิล - แองจี้ 298 00:19:31,850 --> 00:19:34,490 ฉันดีใจจริงๆ ที่เธออยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย 299 00:19:34,690 --> 00:19:38,210 มีคนกำลังจับตัวพวกผู้หญิงอเมริกันผิวดำ มีคนหายไปคนหนึ่ง 300 00:19:39,130 --> 00:19:40,990 - ก็เธอนั่นแหละ - ฉันเหรอ อะไรนะ 301 00:19:41,190 --> 00:19:43,390 เธอคือผู้หญิงอเมริกันผิวดำที่หายไป 302 00:19:43,720 --> 00:19:47,390 เวรละ ฉันเพิ่งตกลงเป็นคนนำทีมค้นหา 303 00:19:48,220 --> 00:19:51,880 เธอหายตัวไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน แถมไม่ตอบข้อความฉันเลย 304 00:19:52,080 --> 00:19:53,810 ฉันคุยโทรศัพท์อยู่กับไมค์ 305 00:19:55,190 --> 00:19:58,050 - ไทกับควินอยู่ไหนล่ะ - กลับไปแล้ว 306 00:19:58,250 --> 00:20:03,160 - พวกอ่อน ไปกินอะไรต่อไหม - เห็นด้วยเลย 307 00:20:05,660 --> 00:20:06,660 ฉันเจอนางแล้ว 308 00:20:08,910 --> 00:20:12,710 นี่จะเที่ยงคืนแล้วนะ ฉันกลับบ้านไปแบบนี้ไม่ได้ 309 00:20:13,580 --> 00:20:16,540 คืนนี้ยังอีกยาวไกล 310 00:20:17,420 --> 00:20:22,430 - ว่าไง หวัดดีเพื่อนยาก ว่าไง - ต้องการอะไรครับ คุณผู้หญิง 311 00:20:23,430 --> 00:20:27,640 คุณผู้หญิงเหรอ ไม่เอาน่า ฉันอยากได้ยา ฉันมีเงินนะ เอาอะไรก็ได้ที่นายมี 312 00:20:28,510 --> 00:20:31,840 คุณผู้หญิง คุณต้องโตได้แล้วนะ แก่เกินกว่าจะมาซื้อยาแล้ว 313 00:20:32,030 --> 00:20:34,770 เฮ้ย แรงจังเลยนะ เราไปคลับกันก็ได้ 314 00:20:35,360 --> 00:20:39,730 พวกสาวๆ อยู่ไหนเนี่ย ไม่มีสาวๆ เหรอ ไม่มีสาวๆ สินะ ก็ได้ 315 00:20:43,280 --> 00:20:44,280 ให้ตายเถอะ 316 00:20:46,320 --> 00:20:47,200 อะไรกันวะเนี่ย 317 00:20:49,700 --> 00:20:50,650 เอมี่ 318 00:20:50,850 --> 00:20:54,980 หวัดดี ขอโทษที่รบกวนตอนดึกนะ แต่เธอเป็นคนที่เก่งคอมคนเดียวที่ฉันรู้จัก 319 00:20:55,180 --> 00:20:56,070 ว่าไงเหรอ 320 00:20:56,270 --> 00:20:59,990 คอมฉันค้างน่ะและฉันก็สมัครไม่เสร็จสักที 321 00:21:00,190 --> 00:21:04,630 - โทรหาฉันถึงนี่เพื่อเรื่องนี้เหรอ - อ้าว เธอไปเที่ยวเหรอ เป็นไงบ้าง 322 00:21:05,090 --> 00:21:09,040 เจียมตัวสุดๆ นี่ฉันแก่เกินกว่าจะเป็น สาวชอบปาร์ตี้ที่จะซื้อโคเคนแล้วเหรอ 323 00:21:09,240 --> 00:21:11,310 พ่อฉันอายุ 73 ปีแล้ว และเขายังทำแบบนั้นอยู่เลย 324 00:21:12,140 --> 00:21:15,480 - เขาคงไม่ได้อยู่เปอร์โตริโกใช่ไหม - ไม่นะ 325 00:21:16,150 --> 00:21:18,400 - ให้ฉันดูคอมหน่อย - ได้เลย 326 00:21:19,070 --> 00:21:23,350 - ไม่สิ เธอต้องกลับมันก่อน - ฉันจะกลับคอมยังไง 327 00:21:23,540 --> 00:21:25,240 ไม่ใช่ กลับกล้องสิ 328 00:21:26,490 --> 00:21:30,520 - ให้ตายเถอะ คอมนั่นมันกี่ปีแล้วเนี่ย - แก่พอที่จะไม่ซื้อโคเคน 329 00:21:30,720 --> 00:21:34,440 ฉันพยายามจะฟื้นคืนวันที่รุ่งโรจน์ของฉันน่ะ 330 00:21:34,640 --> 00:21:36,920 งั้นเธอยอมแพ้ ในการตามหาความสัมพันธ์แล้วเหรอ 331 00:21:37,580 --> 00:21:38,670 มีอยู่คนนึงนะ 332 00:21:39,340 --> 00:21:40,950 คนคั่วเก่าแสนร้อนแรง 333 00:21:41,150 --> 00:21:44,920 แต่นอกเหนือจากห้องนอน ห้องส้วมและห้องอาบน้ำ 334 00:21:45,470 --> 00:21:46,740 ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย 335 00:21:46,940 --> 00:21:50,790 เอาละ อย่าเพิ่งคิดว่าสิ่งอื่นๆ คือไม่มีความคืบหน้าเลย 336 00:21:50,990 --> 00:21:54,680 - เธอไม่มีวันรู้หรอก - อะไรเกิดขึ้นตอนมันค้าง 337 00:21:55,020 --> 00:22:00,190 - คืองี้นะ เห็นปุ่มตรงนี้ไหม - เอมี่ ฮัลโหล... 338 00:22:01,770 --> 00:22:03,190 ผู้หญิงคนนี้นี่ 339 00:22:05,030 --> 00:22:07,530 โอ้โฮ โอเค 340 00:22:07,990 --> 00:22:11,200 ไม่ว่าสิ่งนั้นคืออะไร มันหอมเกินกว่าจะไม่แวะ 341 00:22:15,370 --> 00:22:19,880 มันคืออัลคาเพอร์เรียเหมือนอาหารชุบแป้ง กับต้นแปลนทิน มะเขือเทศและเนื้อ 342 00:22:20,080 --> 00:22:22,740 - เธอทำฉันอยากกินตั้งแต่ชุบแป้งแล้วจ้ะ - อาเมน 343 00:22:22,940 --> 00:22:24,460 ขอสองที่ที่เธอชอบที่สุดเลยจ้ะ 344 00:22:26,220 --> 00:22:27,080 ว่าไงจ๊ะ 345 00:22:27,270 --> 00:22:30,970 นั่นคือไฮเม่กับวิคเตอร์ จีจี้ และนั่นเฮคเตอร์ 346 00:22:31,720 --> 00:22:33,920 - พวกเขาน่ารักจัง - และพวกเขารู้ตัวดี 347 00:22:34,120 --> 00:22:35,420 - ลูกคุณหมดเลยเหรอ - ไม่ใช่ค่ะ 348 00:22:35,620 --> 00:22:39,000 ปกติแล้ว พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เราผลัดกันดูแลพวกเขา 349 00:22:39,200 --> 00:22:43,820 - เราเหรอคะ - ฉัน โลล่าตรงนั้น ราเคลและโอเฮเนีย 350 00:22:44,480 --> 00:22:48,860 - เราอยู่ด้วยกันและช่วยกันเลี้ยงพวกเขา - เหมือนชุมชนของเหล่าแม่ๆ 351 00:22:51,370 --> 00:22:52,430 เราจะกลับพรุ่งนี้แล้ว 352 00:22:52,630 --> 00:22:57,360 แต่จะว่าอะไรไหมคะ ถ้าฉันขอ แวะมาสัมภาษณ์พวกคุณว่าเลี้ยงกันยังไง 353 00:22:57,560 --> 00:23:00,280 - มันสำหรับงานวิจัยที่ฉันเขียนอยู่ - ได้เลยค่ะ 354 00:23:00,470 --> 00:23:05,220 ดูสิ เธอหยุดทำงานแป๊บเดียว แต่ก็ทำงานเสร็จอยู่ดี 355 00:23:05,420 --> 00:23:07,300 คืนนี้พวกเขาค่อนข้างหงุดหงิด 356 00:23:07,670 --> 00:23:10,930 พวกเขาต้องอยู่ดึกกว่าปกติ เพราะคืนซานฮวน 357 00:23:11,260 --> 00:23:12,200 คืออะไรเหรอคะ 358 00:23:12,400 --> 00:23:15,040 ตอนเที่ยงคืน คุณเดินถอยหลัง ลงไปในมหาสมุทร 359 00:23:15,240 --> 00:23:17,380 เพื่อชำระล้างตัวเองจากบาปที่ทำมาทั้งปี 360 00:23:17,580 --> 00:23:20,600 และหลังจากนั้นเดินหน้า เพื่อเข้าสู่ปีใหม่ที่แสนสดใส 361 00:23:23,690 --> 00:23:26,860 - งั้น... - จะพิมพ์ข้อความไปหาพวกนั้นเดี๋ยวนี้เลย 362 00:23:27,320 --> 00:23:28,220 สาวๆ คามิล 363 00:23:28,420 --> 00:23:29,350 - ขอบคุณค่ะ - ค่ะ 364 00:23:29,550 --> 00:23:31,120 มาที่หาดหน้าโรงแรมก่อนเที่ยงคืน ต้องมาให้ได้ 365 00:23:31,320 --> 00:23:32,060 ขอให้สนุกนะ 366 00:23:32,260 --> 00:23:33,240 - เรียบร้อย - ขอบคุณ 367 00:23:35,870 --> 00:23:40,370 - ไม่อยากเชื่อเลยว่าแองจี้จะโทรหาแม่ - ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอมีเบอร์ใหม่แม่ 368 00:23:41,790 --> 00:23:44,320 เธอบอกว่าพวกนั้นพาลูกมานี่ เพื่อทำให้ลูกมีความสุข 369 00:23:44,520 --> 00:23:46,780 แต่เธอกังวลว่ามันอาจจะไม่พอ 370 00:23:46,980 --> 00:23:49,820 หนูไม่เป็นไร แม่ไม่เห็นต้องมาเลย 371 00:23:50,020 --> 00:23:54,120 ต้องมาสิ นี่แม่นะ นั่นเป็นหน้าที่เดียวของแม่ 372 00:23:54,320 --> 00:23:57,330 แม่ไม่สามารถเปลี่ยนอาชีพ ได้ตลอดเวลาหรอกนะ 373 00:23:57,530 --> 00:24:01,060 นั่นไง กำลังสงสัยเลยว่าเมื่อไรจะพูดแบบนี้ 374 00:24:02,150 --> 00:24:03,000 สาวๆ คามิล 375 00:24:03,200 --> 00:24:04,260 มาที่หาดหน้าโรงแรมก่อนเที่ยงคืน ต้องมาให้ได้ 376 00:24:04,460 --> 00:24:06,800 ข้อความช่วยไว้พอดี โทษที ต้องไปเจอสาวๆ แล้ว 377 00:24:07,000 --> 00:24:11,110 แม่ขอแค่หนึ่งนาที ทำไมแองจี้ถึงกังวลจัง 378 00:24:13,990 --> 00:24:14,990 หนูไม่... 379 00:24:17,080 --> 00:24:20,650 หนูรู้สึกไม่ปกติ หรือว่า... 380 00:24:20,850 --> 00:24:24,080 เศร้าโดยไม่มีสาเหตุเหรอ โกรธโดยไม่มีเหตุผลใช่ไหม 381 00:24:25,170 --> 00:24:26,530 ลูกโทษแม่หลายอย่างเลย 382 00:24:26,730 --> 00:24:29,740 แต่โรคซึมเศร้ามาจากทางครอบครัวฝั่งพ่อ 383 00:24:29,940 --> 00:24:35,850 พ่อเป็นซึมเศร้าเหรอ ทำไมหนูถึงไม่รู้เรื่อง 384 00:24:36,180 --> 00:24:40,630 เพราะว่าทุกครั้งที่เขาอยู่กับลูกๆ เขาพยายามแสดงด้านที่สมบูรณ์แบบให้เห็น 385 00:24:40,820 --> 00:24:43,190 แต่มันไม่ใช่ความผิดเขาหรอกนะ มันเป็นกรรมพันธุ์ 386 00:24:43,520 --> 00:24:46,210 แม่เขาเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาล 387 00:24:46,410 --> 00:24:48,520 นั่นทำให้เขาพลาดช่วงคริสต์มาสไปหลายปี 388 00:24:48,940 --> 00:24:51,300 นั่นคือข้อเท็จจริงที่ว่า หล่อนเป็นยัยตัวแสบสุดๆ สำหรับฉัน 389 00:24:51,500 --> 00:24:54,720 แม่เจ้า ทำไมครอบครัวคนดำ ชอบเก็บเรื่องพวกนี้เป็นความลับกันนะ 390 00:24:54,920 --> 00:24:59,660 เรารู้วิธีการซ่อนความเจ็บปวด แต่พ่อของลูกกินยาอยู่ 391 00:25:00,620 --> 00:25:04,620 - มันทำให้อารมณ์เขาคงที่ - ไม่ก็ว่าง่าย 392 00:25:05,500 --> 00:25:07,840 ซึ่งมันคงเป็นสิ่งที่แม่อยากให้เป็น 393 00:25:10,210 --> 00:25:14,970 พูดจาร้ายๆ แบบนั้น นั่นแหละคือที่ได้มาจากฝั่งแม่ 394 00:25:16,090 --> 00:25:18,890 แม่รักลูกนะควิน แม่อยากให้ลูกมีความสุข 395 00:25:19,970 --> 00:25:21,850 การมาเที่ยวมันก็ดี 396 00:25:22,140 --> 00:25:26,900 แต่ถ้าต้องกินยาเพื่อทำให้อารมณ์คงที่ ใครจะไปสนล่ะ 397 00:25:27,400 --> 00:25:31,480 ลูกสมควรมีความสุข ยามันใช้ได้ผลกับพ่อของลูก 398 00:25:31,980 --> 00:25:33,860 บางทีมันอาจจะได้ผลกับลูกเหมือนกัน 399 00:25:39,240 --> 00:25:40,240 ขอบคุณค่ะ 400 00:25:43,080 --> 00:25:46,270 ขอบคุณที่บินมาถึงนี่เพื่อบอกหนูเรื่องนั้น 401 00:25:46,470 --> 00:25:48,580 แม่ยอมไปทุกที่เพื่อลูก ควินนี่ 402 00:25:54,170 --> 00:25:58,590 อีกอย่างนะ ในขณะที่แม่อยู่ที่นี่ แม่จะไปปรึกษาหมอเรื่องศัลยกรรมหน้า 403 00:25:58,890 --> 00:26:01,010 ได้ยินมาว่าเขาเก่งที่สุดในแถบนี้ 404 00:26:02,720 --> 00:26:08,020 แต่ลูกต้องมาก่อน ควินนี่ ลูกจะเป็นสิ่งแรกสำหรับแม่เสมอ 405 00:26:10,110 --> 00:26:13,720 เยี่ยมไปเลยไหมล่ะ ได้มาเที่ยวแถมได้ชำระล้างบาปอีก 406 00:26:13,920 --> 00:26:17,320 และนี่เป็นครั้งเดียว ที่ฉันไม่มีบาปให้ชำระล้าง 407 00:26:17,860 --> 00:26:21,940 เธอก็ไม่ได้ทำบาปอะไรเหมือนกัน สงสัยจังว่าจะใช้ได้กับบาปในอนาคตไหม 408 00:26:22,130 --> 00:26:23,450 อันที่จริง ไม่ใช่แบบนั้นหรอก 409 00:26:24,830 --> 00:26:28,400 ฉันทำเรื่องแย่ๆ ไป แองจี้ บางอย่างที่โง่มากๆ 410 00:26:28,600 --> 00:26:31,400 พอสิ่งต่างๆ เริ่มดี ฉันต้องทำมันพังอยู่เรื่อย 411 00:26:31,600 --> 00:26:33,240 ฉันเหมือนแม่ฉันเลย 412 00:26:33,440 --> 00:26:35,870 ฉันกำลังอิ่มกับของชุบแป้งทอดอยู่ ตามไม่ทันแล้วละ 413 00:26:36,070 --> 00:26:38,800 - ฉันนอนกับเจมิสัน - เดี๋ยว อะไรนะ เมื่อไร 414 00:26:39,390 --> 00:26:42,890 - เดี๋ยวนะ ทำไมล่ะ - เอาละ ตาฉันพูดว่าเดี๋ยวแล้ว 415 00:26:43,640 --> 00:26:46,210 ฉันแค่นอน แบบแค่นอนเฉยๆ 416 00:26:46,410 --> 00:26:49,840 ใช่แบบที่ไม่นับการมีอะไรทางปาก ทางก้นหรือใช้นิ้วหรือเปล่า 417 00:26:50,040 --> 00:26:55,860 ไม่ใช่ คืองี้นะ ฉันไปอยู่บ้านเขา และเราทำงานกันอยู่ 418 00:26:59,320 --> 00:27:04,200 - อะไร ทำงานต่อไม่ได้เหรอ - มากกว่านั้น 419 00:27:06,910 --> 00:27:10,500 แบบว่า ผมดีใจนะที่เราทำสิ่งนี้ แต่เวรเอ๊ย 420 00:27:12,250 --> 00:27:14,820 ทุนนี้ไม่ได้ต้องการผม คุณไม่ต้องการผม 421 00:27:15,020 --> 00:27:18,010 สงสัยผมคงไม่ใช่คนเก่งแบบที่ผมคิด 422 00:27:21,090 --> 00:27:25,390 ถ้านี่มันยากเกินไป เราไม่ต้องทำด้วยกันก็ได้นะ 423 00:27:25,590 --> 00:27:28,640 ไม่ละ ความจริงแล้ว... มันง่าย แบบมันง่ายเกินไปเลยละ 424 00:27:29,600 --> 00:27:32,940 - เรากลายมาเป็นเพื่อนกันเร็วจังเนอะ - เจมิสัน 425 00:27:37,400 --> 00:27:38,610 คุณเป็นคนดีนะ 426 00:27:39,280 --> 00:27:44,620 คุณฉลาดและคุณเป็นคนดีจริงๆ 427 00:27:45,910 --> 00:27:47,480 แต่คุณแค่ไม่ใช่คนของฉัน 428 00:27:47,680 --> 00:27:50,190 นี่คือตอนที่พาผมเดินออกไปแบบ แบชเชอเลอเร็ตต์ ใช่ไหม 429 00:27:50,390 --> 00:27:51,790 พระเจ้า ไม่ใช่เลย 430 00:27:53,830 --> 00:27:57,840 - บางทีผมต้องนอนสักหน่อย - ใช่ พวกเราทำงานกันมาสักพักแล้ว 431 00:27:59,300 --> 00:28:02,050 - หลับเอาแรงไหม - สิบนาทีเนอะ 432 00:28:06,060 --> 00:28:06,970 ฝันดีนะ 433 00:28:10,140 --> 00:28:15,110 ฉันเลยหลับตาลง แล้วจู่ๆ สิบนาทีก็กลายเป็นกลางดึก 434 00:28:20,490 --> 00:28:21,610 เวรละ 435 00:28:29,580 --> 00:28:34,280 - ไม่เห็นแย่เลยนะสำหรับฉัน - ยังสิ ฉันทำสิ่งที่ไม่ควรไปสินะ 436 00:28:34,480 --> 00:28:35,860 ฉันน่าจะออกจากบ้านเจมิสัน 437 00:28:36,060 --> 00:28:39,760 ฉันส่งข้อความหาเอียนก็ได้ ฉันไม่ได้นอกใจแต่ก็ยังโกหกเอียนอยู่ดี 438 00:28:39,960 --> 00:28:43,630 เหมือนกับว่าพอมีอะไรดีๆ ฉันต้องทำมันพังเสมอ 439 00:28:44,010 --> 00:28:48,210 ฉันเมาและด่าเจ้านาย ฉันทิ้งเอียนก่อนไปปารีส 440 00:28:48,410 --> 00:28:49,790 ฉันหลับนอนกับนักเรียน 441 00:28:49,990 --> 00:28:53,380 ครั้งสุดท้ายที่เรามาที่นี่ เพราะฉันกำลังลาออกจากการเรียนโท 442 00:28:53,580 --> 00:28:55,130 ทำไมถึงได้ทำลายตัวเองแบบนี้กันนะ 443 00:28:55,330 --> 00:28:59,260 เหมือนฉันที่พยายามนอนกับคนแปลกหน้า เพราะว่าคบกับไมค์ราบรื่นเกินไปใช่ไหม 444 00:28:59,460 --> 00:29:00,280 ใช่แล้ว 445 00:29:02,110 --> 00:29:05,060 งั้นเธอเสียใจที่บอกเลิกกับเจมิสันเหรอ 446 00:29:05,260 --> 00:29:09,240 ไม่เลย ไม่ แบบว่า แปลกๆ หน่อยนะแต่ไม่เกี่ยวกับเขาเลย 447 00:29:09,580 --> 00:29:11,580 เอียนบอกว่าเราคือทีมเดียวกัน 448 00:29:12,120 --> 00:29:13,670 และถ้าฉันมีลูกไม่ได้ 449 00:29:13,870 --> 00:29:17,840 เราก็จะหาทางอื่นเพื่อสร้างครอบครัวกัน ฉันก็เลยตื่นตระหนก 450 00:29:18,920 --> 00:29:20,990 เขาจบการแต่งงานเพื่อฉัน 451 00:29:21,190 --> 00:29:24,910 แล้วถ้าเราไม่ได้อยากมีครอบครัวเดียวกัน แบบที่เขาสามารถมีได้กับมิร่าล่ะ 452 00:29:25,110 --> 00:29:26,830 เธอสร้างสถานการณ์ขึ้นมาเอง 453 00:29:27,030 --> 00:29:30,330 ที่ทำให้ตัวเองเหมือนนอกใจ เพื่อให้เอียนโกรธและเลิกกับเธอ 454 00:29:30,530 --> 00:29:33,020 จะได้ไม่ต้องตัดสินใจ เรื่องยากๆ เกี่ยวกับครอบครัว 455 00:29:33,220 --> 00:29:34,750 แม่เจ้า เมื่อเธอพูดออกมาแบบนั้น... 456 00:29:34,950 --> 00:29:37,770 เพราะงั้นเธอต้องไม่บอกใครอีก 457 00:29:38,190 --> 00:29:42,510 เธออยากบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้กี่ครั้งก็ได้ ฉันพร้อม เราคุยเรื่องนี้ตลอดไปเลยได้ 458 00:29:42,710 --> 00:29:46,220 แต่การทำลายตัวเองที่ทำให้เธอ ไปอยู่จุดนั้นมันพูดว่า "พูดออกมา" 459 00:29:46,420 --> 00:29:48,100 เขาจะได้รู้เรื่องนี้และเลิกกับเธอ 460 00:29:48,300 --> 00:29:52,240 นั่นมันไม่ยุติธรรมสำหรับใครเลย คามิล เราไม่ได้ทำตัวแย่ขนาดนั้น 461 00:29:52,540 --> 00:29:55,860 เราให้อภัยคริส ร็อคในการไม่ยอมหยิบยก ประเด็นมาพูดใน พูตี้ ตัง ได้ 462 00:29:56,060 --> 00:29:58,900 - ฉันชอบหนังเรื่องนั้นนะ - เธอถึงไม่ได้เลือกหนังไง 463 00:29:59,100 --> 00:30:00,960 - ใช่แล้ว - เธอกำลังพลาดประเด็นอยู่ 464 00:30:01,590 --> 00:30:04,840 เธอกับฉัน เราเหมือนกันมากกว่าที่คนอื่นคิด 465 00:30:06,340 --> 00:30:09,890 และพูดมาจากคนที่ทำอาชีพ จากการทำตัวเละเทะนะ 466 00:30:11,350 --> 00:30:16,100 การแชร์เรื่องราวมากเกินไปเป็นเพียง การหลีกเลี่ยงการเติบโตและการตัดสินใจ 467 00:30:16,850 --> 00:30:21,050 ถ้าเธอบอกเอียนว่าเธอผล็อยหลับ ไปบนเตียงเดียวกันและโกหกเรื่องนั้น 468 00:30:21,250 --> 00:30:24,260 มันจะทำให้เธอพ้นผิดจากการพูดความจริง 469 00:30:24,460 --> 00:30:27,860 ซึ่งเหมือนกับว่ามิลลี่ เธอไม่อยากมีลูก 470 00:30:28,860 --> 00:30:31,230 และเธอต้องซื่อสัตย์กับเขาเรื่องนั้น 471 00:30:31,430 --> 00:30:33,490 แทนที่จะลากเจมิสันมาเกี่ยวด้วย 472 00:30:33,830 --> 00:30:35,620 มันจะกลายเป็นอย่างอื่น 473 00:30:36,120 --> 00:30:41,130 และเอียนสมควรได้รับรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง และเลือกทางที่เขาอยากทำ 474 00:30:43,000 --> 00:30:47,720 เธอพูดถูก เธอนี่เหมือนเซ็กซี่โยดาเลย 475 00:30:49,430 --> 00:30:51,640 - โยดาลั้ลลา - แหวะ 476 00:30:53,180 --> 00:30:56,140 เพื่อนรัก โลกนี้ไม่คู่ควรกับผู้หญิงผิวดำหรอก 477 00:31:01,560 --> 00:31:02,940 ไปที่หาดกันเถอะ 478 00:31:07,900 --> 00:31:10,700 - ว่าไง พวกเธอ - ดูสิว่าฉันเจอใคร 479 00:31:11,240 --> 00:31:16,600 - แองจี้ ฉันไปเจอแม่มา เอาจริงดิ - เธอเป็นพี่น้องฉันและฉันก็เป็นห่วง 480 00:31:16,800 --> 00:31:20,710 - ขอบคุณตลอดไปเลยนะ - ยินดีมาก ฉันรักเธอนะ 481 00:31:21,420 --> 00:31:24,840 เอาละ สาวๆ ด้วยปีนี้ที่เราผ่านมาทั้งหมด 482 00:31:25,340 --> 00:31:30,280 เราจะเดินถอยหลัง ลงมหาสมุทรตอนเที่ยงคืน 483 00:31:30,480 --> 00:31:33,640 และชำระล้างสิ่งที่ไม่ต้องการออกไปจากตัว 484 00:31:34,350 --> 00:31:38,210 และเราจะเดินหน้าไปเจอสิ่งใหม่ๆ 485 00:31:38,410 --> 00:31:44,220 - ฉันชอบนะ เยี่ยมไปเลย - ใช่แล้ว เว้นแต่ว่าฉันใส่ผ้าไหมอยู่ 486 00:31:44,410 --> 00:31:46,300 นั่นสิ ป้ายยังติดอยู่เลย 487 00:31:46,500 --> 00:31:50,530 และห้างเบิร์กดอร์ฟไม่คืนเงิน ใส่ในบัตรควิน ถ้าชุดเสียหาย 488 00:31:51,200 --> 00:31:52,990 ค่อยไปคุยกันทีหลัง 489 00:31:53,200 --> 00:31:56,480 ช่างมันเถอะ ใครจะไปอยากได้เสื้อผ้า มาถอดทิ้งกันเถอะ 490 00:31:56,680 --> 00:32:01,150 เปลือยกายบนชายหาด นั่นแหละปาร์ตี้ที่ฉันกำลังรอเลย 491 00:32:01,350 --> 00:32:03,780 ให้ตายเถอะ วันนี้ฉันใส่ชุดชั้นใน 492 00:32:03,980 --> 00:32:06,320 ฉันปล่อยน้องสาวให้หายใจ ตลอดทริปผู้หญิงลั้ลลานี้เลย 493 00:32:06,520 --> 00:32:07,320 ไม่ใส่ชั้นในเหรอ 494 00:32:07,520 --> 00:32:10,030 - ใช่แล้ว ปล่อยให้จิ๊มิได้หายใจ - ฉันเข้าใจแล้ว 495 00:32:10,230 --> 00:32:11,180 ไม่เหรอ โอเค 496 00:32:26,400 --> 00:32:27,230 แจ๋ว 497 00:32:58,760 --> 00:33:02,270 นับถึงสามนะ หนึ่ง สอง สาม 498 00:33:02,690 --> 00:33:04,600 ทริปของสาวๆ 499 00:33:07,110 --> 00:33:11,140 - สวยไปเลย - ฉันรู้แล้วว่าฉันทำพลาดไป 500 00:33:11,330 --> 00:33:12,280 คามิล 501 00:33:12,740 --> 00:33:16,140 ฉันไม่คิดว่าฉันควรทำงานนี้ต่อ 502 00:33:16,340 --> 00:33:19,410 เพราะบทบาทแม่ไม่ใช่เรื่องราวของฉัน 503 00:33:20,120 --> 00:33:23,690 แต่เธอจองพื้นที่ไว้แล้ว และเพื่อนๆ ก็จะมาด้วยนี่ 504 00:33:23,890 --> 00:33:25,420 ฉันยังทำงานใหญ่อยู่ 505 00:33:25,670 --> 00:33:31,260 ถ้าทุนผ่านแล้ว ฉันจะเปลี่ยนเป็น "ความสุขของคนดำ" เรื่องราวของเรา 506 00:33:31,550 --> 00:33:33,660 - โอ้โฮ เธอนี่มันฮีโร่ผู้หญิงของฉัน - ชอบนะ 507 00:33:33,860 --> 00:33:39,720 "ความสุขของคนดำ" เราต้องการความสุข ฉันต้องการความสุขและยา 508 00:33:40,810 --> 00:33:42,170 นั่นไง ฉันพูดออกมาแล้ว 509 00:33:42,370 --> 00:33:43,980 - ควิน - เบบี้ 510 00:33:44,560 --> 00:33:45,420 แขนฉัน 511 00:33:45,620 --> 00:33:47,400 - โทษทีๆ - ไม่เป็นไร 512 00:33:47,730 --> 00:33:49,030 คิดถึงนะ! 513 00:33:49,230 --> 00:33:52,130 ไมค์ส่งรูปเซลฟี่มาพร้อมบอกว่าคิดถึงฉัน 514 00:33:52,330 --> 00:33:54,140 ฉันจะได้เห็นว่าเธอคบกับใครแล้วใช่ไหม 515 00:33:54,340 --> 00:33:56,350 - หล่อมากเลย ผ่านนะ - ช็อกโกแลต 516 00:33:56,550 --> 00:33:57,680 เดี๋ยวนะ นั่นมันไมเคิลนี่ 517 00:33:57,880 --> 00:34:00,270 - ใช่แล้ว ไมค์ - ไม่ๆ ไมเคิลของฉัน 518 00:34:00,470 --> 00:34:01,310 อะไรนะ 519 00:34:01,510 --> 00:34:03,650 ตอนวันเกิดพ่อฉัน แม่ฉันพยายามจับคู่ให้เรา 520 00:34:03,850 --> 00:34:05,690 และบอกเราเป็นคู่ที่เหมาะสม 521 00:34:05,890 --> 00:34:07,730 - เดี๋ยว อะไรนะ - ตอนนี้เขาคบกับเธอเหรอ 522 00:34:07,930 --> 00:34:11,030 - หมายความว่าไง - แล้วนี่หมายความว่าไง 523 00:34:11,230 --> 00:34:13,200 "ความสุขของคนดำ" ไม่ยืนยาวเลยนะ 524 00:34:13,400 --> 00:34:16,620 ฉันแค่บอกว่า... ฉันไม่... ทำไมเหรอ เธอจ๋า ฉันไม่... 525 00:34:16,820 --> 00:34:19,700 - ฉันนั่งหน้าได้ไหม - ฉันถึงขอกินยาไง 526 00:34:19,900 --> 00:34:21,810 เธอได้ยินที่นางพูดว่า ไมเคิลของนางไหม 527 00:35:40,800 --> 00:35:42,750 คำบรรยายโดย พลอยชมพู สุทธิรักษ์ศิริ 528 00:35:42,940 --> 00:35:44,890 ผู้ตรวจสอบงานแปล ต้องตา สุธรรมรังษี