1
00:00:11,805 --> 00:00:16,560
โอเค ทีนี้ฉันจะพับไปอีกด้านหนึ่ง

2
00:00:16,643 --> 00:00:18,979
มุมสวยมาก

3
00:00:19,062 --> 00:00:21,190
- อยากทำส่วนนี้ไหม
- เอาสิ

4
00:00:21,607 --> 00:00:24,401
ความสุขในการพับกระดาษสินะ

5
00:00:24,485 --> 00:00:27,237
- เธออยากรู้อนาคตตัวเองไหม
- ต้องทำยังไง

6
00:00:27,321 --> 00:00:29,782
- ดูดีๆ นะ ขอปากกา
- เอ้านี่

7
00:00:31,658 --> 00:00:33,619
- เธออยากแต่งงานกับใคร
- อี๋

8
00:00:33,702 --> 00:00:36,371
ไม่ใช่ตอนนี้สิ ยัยเบ๊อะ
ตอนที่โตแล้วน่ะ

9
00:00:37,372 --> 00:00:39,875
- แบทแมน
- เธอนี่มันไม่ได้เรื่องเลย

10
00:00:39,958 --> 00:00:42,544
อะไรล่ะ เสียใจด้วยนะ
ที่เขาไม่ใช่เคิร์ก คาเมรอน

11
00:00:42,628 --> 00:00:45,130
ทุกคนเสียใจที่ไม่ได้เป็น
เคิร์ก คาเมรอนกันทั้งนั้นแหละ

12
00:00:47,090 --> 00:00:50,052
มีใครอีก แล้วหมอนั่นจากเรื่อง
เดอร์ตี้ แดนซิ่ง ล่ะ

13
00:00:50,135 --> 00:00:51,845
แม่ไม่ให้เราดูเรื่องนั้น

14
00:00:51,929 --> 00:00:53,388
- ฉันรู้แล้ว
- อะไร

15
00:00:53,472 --> 00:00:55,974
- แอลฟ์เป็นไง
- ไม่เอา

16
00:00:56,058 --> 00:00:58,852
- เธอได้แต่งงานกับแอลฟ์แน่
- ไม่มีทาง

17
00:00:58,936 --> 00:01:01,688
โอเค นี่คือจำนวนของลูกที่เธอจะมี

18
00:01:01,772 --> 00:01:05,901
หนึ่ง สอง สาม หรือหนึ่งร้อยดี

19
00:01:05,984 --> 00:01:08,362
ฉันต้องมีลูกด้วยเหรอ

20
00:01:08,445 --> 00:01:09,947
อนาคตห่วยแตก

21
00:01:10,030 --> 00:01:13,784
เดี๋ยวก็รู้ มีแต่หมอดูเท่านั้นที่รู้

22
00:01:14,827 --> 00:01:16,870
- เลือกสีสิ
- สีชมพู

23
00:01:17,621 --> 00:01:20,415
ช-ม-พู เลือกตัวเลขซิ

24
00:01:21,208 --> 00:01:23,585
- สาม
- หนึ่ง สอง สาม

25
00:01:27,214 --> 00:01:31,134
แย่และเศร้ามาก
เธอจะต้องเป็นคุณนายแอลฟ์ในอนาคต

26
00:01:31,218 --> 00:01:33,637
และเธอจะมีลูกกับแอลฟ์ 100 คน

27
00:01:34,388 --> 00:01:39,393
ไม่มีทาง ฉันไม่ชอบแอลฟ์ด้วยซ้ำ
เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะมีลูก 100 คน

28
00:01:39,476 --> 00:01:41,562
ก็มันบอกอยู่ตรงนี้

29
00:01:41,645 --> 00:01:44,314
โอเค ตาพี่ เลือกสีสิ

30
00:01:44,940 --> 00:01:48,318
ปี 2019

31
00:02:12,050 --> 00:02:13,677
ขอโทษด้วยนะคะ

32
00:02:25,314 --> 00:02:26,231
ให้ตายสิ

33
00:02:26,315 --> 00:02:29,943
สี่สาวน้อยท่องเวลา

34
00:02:34,197 --> 00:02:37,117
ในช่วง 14 ปีที่ผ่านมา

35
00:02:37,200 --> 00:02:40,454
ฟาร์มนี่เป็นบ้าน
ของทรัพย์สินที่สำคัญของเอสทีเอฟ

36
00:02:40,537 --> 00:02:43,999
ฉันมีหน้าที่ดูแล
และรักษามันให้พร้อมสำหรับภารกิจ

37
00:02:44,082 --> 00:02:48,045
- ที่เฮคและนัลโดมาที่นี่เพื่อจัดการ
- ภารกิจของพวกเขาคืออะไรกันแน่

38
00:02:48,128 --> 00:02:48,962
อย่าแตะต้องมัน

39
00:02:50,088 --> 00:02:51,089
ขอโทษค่ะ

40
00:02:51,173 --> 00:02:56,053
แคปซูลที่พาพวกเด็กๆ
มาจากปี 1988 นั่นคือเรือชูชีพ

41
00:02:56,511 --> 00:02:58,221
นี่คือเรือรบ

42
00:03:01,224 --> 00:03:03,018
และฉันต้องให้เธอเป็นคนบังคับมัน

43
00:03:07,689 --> 00:03:10,943
- ไม่ๆ
- ใช่

44
00:03:12,152 --> 00:03:14,529
- ไม่เอานะ อะไร...
- เอริน นี่

45
00:03:18,408 --> 00:03:21,119
เธอต้องเป็นคนบังคับมัน
เธอคือคนที่มันจับคู่ด้วย

46
00:03:21,203 --> 00:03:22,913
งั้นก็ยกเลิกการจับคู่ซะสิ

47
00:03:22,996 --> 00:03:26,458
นี่คิดว่าฉันจะเป็นคนบังคับ
หุ่นยนต์ทรานส์ฟอร์เมอร์ยักษ์นี่จริงๆ เหรอ

48
00:03:26,541 --> 00:03:29,419
- คุณต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ
- ฟังฉันนะ

49
00:03:29,503 --> 00:03:32,297
ถ้าเราพามันกลับไปยังปี 1999 ได้
พวกเอสทีเอฟจะอยู่ที่นั่น

50
00:03:32,381 --> 00:03:36,802
พวกเขาจะช่วยส่งเด็กๆ กลับบ้านได้
พวกเขาจะได้จบสงครามนี้สักที

51
00:03:36,885 --> 00:03:39,221
เดี๋ยว หุ่นยนต์นั่นคือไทม์แมชชีนเหรอ

52
00:03:39,304 --> 00:03:42,975
ข้อหนึ่ง ฉันจะไม่พาพวกเขาไปที่
เขตสงคราม เพื่อทำภารกิจลับบางอย่าง

53
00:03:43,058 --> 00:03:46,979
ฉันไม่สนว่ามันสำคัญยังไง เด็กๆ อายุ 12
จำตอนคุณ 12 ได้ไหม แลร์รี่

54
00:03:47,062 --> 00:03:50,148
เพราะฉันจำได้และมันห่วยพอแล้ว
โดยที่ไม่ต้องกังวล

55
00:03:50,232 --> 00:03:52,818
ว่าจะถูกฆ่า
ในสงครามหุ่นยนต์อนาคตหรืออะไรก็ตาม

56
00:03:52,901 --> 00:03:55,654
และข้อสอง ต่อให้พวกเขากลับไป
ยังยุคของตัวเองได้

57
00:03:55,737 --> 00:03:58,031
แล้วฉันจะกลับบ้านยังไง

58
00:03:58,740 --> 00:04:04,246
ใช่ๆ คุณเข้าใจแล้ว ใช่เลย
คำตอบคือไม่ ไม่มีทาง

59
00:04:04,705 --> 00:04:06,748
- แลร์รี่พูดถูก
- ขอบใจ

60
00:04:06,832 --> 00:04:07,708
ว่าไงนะ

61
00:04:07,791 --> 00:04:11,670
เฮคหรือไม่ก็นัลโดบอกฉันว่า
"หาอันเดอร์กราวด์ให้เจอ บ้าน"

62
00:04:11,753 --> 00:04:16,049
เธอไม่เข้าใจเหรอ แลร์รี่คือ
อันเดอร์กราวด์ที่เราต้องหาให้พบ

63
00:04:16,133 --> 00:04:18,719
และหุ่นยนต์นั่นคือพาหนะ
ที่จะพาเรากลับบ้าน

64
00:04:20,679 --> 00:04:23,682
- หุ่นยนต์ตัวนั้นกลับไปที่ปี 1999
- แวะส่งเราระหว่างทาง

65
00:04:23,765 --> 00:04:27,769
มันไม่ใช่รถโรงเรียนนะ
และฉันจะไม่ยอมทำภารกิจปี 1999 พังแน่

66
00:04:27,853 --> 00:04:29,229
แต่ถ้าเรากลับไปที่ปี 1988 ได้

67
00:04:29,312 --> 00:04:32,399
คุณก็ช่วยให้เฮคและนัลโด
ไม่ต้องตายได้ไม่ใช่เหรอ

68
00:04:32,482 --> 00:04:34,359
นั่นจะไม่แก้ปัญหาทุกอย่างหรอกเหรอ

69
00:04:35,110 --> 00:04:37,696
- ฉันก็อยากให้มันง่ายอย่างนั้น
- ทำไมมันเป็นแบบนั้นไม่ได้ล่ะ

70
00:04:37,779 --> 00:04:41,783
คุณช่วยเฮคและนัลโด แล้วให้พวกเขาเอา
หุ่นยนต์กลับไปปี 1999 ทำภารกิจให้สำเร็จ

71
00:04:41,867 --> 00:04:44,369
จากนั้นคุณและเอรินตอนแก่

72
00:04:44,453 --> 00:04:48,957
ก็กลับมาที่ปี 2019 ด้วยแคปซูลท่องเวลา
ที่พวกเขามีไง ใช่ไหม

73
00:04:57,382 --> 00:05:01,845
ก็เหมือนที่คุณว่า แลร์รี่
ฉันถือกุญแจ ฉันเป็นคนบังคับ

74
00:05:02,637 --> 00:05:03,513
ไม่ใช่คุณ

75
00:05:04,097 --> 00:05:05,223
และฉัน...

76
00:05:06,850 --> 00:05:08,351
ฉันจะพาพวกเขากลับบ้าน

77
00:05:19,905 --> 00:05:23,033
โอเค นั่นก็อาจได้ผล

78
00:05:25,452 --> 00:05:26,453
นี่เยี่ยมไปเลย

79
00:05:27,204 --> 00:05:28,038
ใช่

80
00:05:28,997 --> 00:05:29,998
เคเจ

81
00:05:30,540 --> 00:05:32,584
- แล้วตอนนี้ยังไงต่อ
- เราต้องหาแม็คให้เจอ

82
00:05:33,085 --> 00:05:35,378
- อะไร เราต้องทำสิ
- เขาทิ้งเราไปนะ

83
00:05:35,462 --> 00:05:38,840
โอเค พวกเธอ เดี๋ยวนะ
ทุกคน ขอพูดให้ชัดๆ

84
00:05:38,924 --> 00:05:40,634
ฉันไม่ชอบที่เรียกฉันว่า "เอรินตอนแก่"

85
00:05:40,717 --> 00:05:44,721
และเรื่องที่สอง ฉันไม่รู้วิธีบังคับเจ้านั่น

86
00:05:44,805 --> 00:05:49,226
หวังว่าเธอจะเรียนรู้ได้เร็วนะ
เพราะเรามีโอกาสเดียวที่จะออกไปคืนนี้

87
00:05:50,352 --> 00:05:53,605
ยินดีต้อนรับสู่อันเดอร์กราวด์
เราจะไปจากที่นี่ในอีกหกชั่วโมง

88
00:06:14,668 --> 00:06:17,295
เวรเอ๊ย พี่โอเคไหม

89
00:06:21,925 --> 00:06:23,426
ไอ้พี่เวร

90
00:06:23,510 --> 00:06:26,054
- เธอเกือบยิงลูกตาฉันหลุดแล้ว
- ครั้งหน้าฉันทำเจ็บแน่

91
00:07:02,257 --> 00:07:05,260
- รู้ไหมอะไรที่จะทำให้วันนี้ดีกว่านี้
- อะไร

92
00:07:06,344 --> 00:07:09,848
ถ้าพี่เลิกขี้เหนียวแล้วซื้อบุหรี่ให้ฉัน

93
00:07:10,974 --> 00:07:13,393
- ไม่มีทาง
- ไม่เอาน่า

94
00:07:13,685 --> 00:07:17,063
ฉันตายไปแล้วนี่นา
บุหรี่ฆ่าฉันไม่ได้หรอก

95
00:07:17,147 --> 00:07:19,816
ได้สิ และไม่ เธอยังไม่ตาย

96
00:07:19,900 --> 00:07:22,235
พี่เป็นคนทำให้ฉันติดบุหรี่นะ

97
00:07:22,319 --> 00:07:26,156
- ฉันเปล่า
- โกหก พี่จำไม่ได้เหรอ

98
00:07:26,239 --> 00:07:30,619
เราอยู่ในสวนหลังบ้านของพวกนักเก็ต
พวกพี่กำลังแลกดาวกระจายของจีนอยู่

99
00:07:31,036 --> 00:07:34,873
มันเป็นบุหรี่มาร์ลโบโรซองแดง
พี่ต่อยฉันเพราะฉันสูบผิดวิธี

100
00:07:38,293 --> 00:07:41,421
- พระเจ้า ฉันนี่มันแย่จริงๆ
- ใช่สิ

101
00:07:42,214 --> 00:07:44,841
พูดจริงๆ นะ ฉันไม่ควรทำอย่างนั้น

102
00:07:45,383 --> 00:07:46,676
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

103
00:07:46,760 --> 00:07:49,429
- เป็นฉันก็คงทำเหมือนกัน
- ไม่ได้

104
00:07:50,513 --> 00:07:52,474
ตอนนี้ฉันมีลูกแล้ว ฉัน...

105
00:07:53,433 --> 00:07:57,771
ฉันรู้ดีว่าวัยเด็กของเราลำบากแค่ไหน

106
00:07:59,522 --> 00:08:03,693
หลายๆ อย่างที่เราต้องเจอ
มันเป็นเรื่องที่รับไม่ได้ แม็ค

107
00:08:03,777 --> 00:08:05,195
โดยเฉพาะความรุนแรง

108
00:08:07,072 --> 00:08:08,323
เธอก็รู้นี่ ใช่ไหม

109
00:08:09,699 --> 00:08:10,700
คงงั้น

110
00:08:10,784 --> 00:08:13,787
และฉันไม่ได้แค่พูดถึงพ่อ
ตัวฉันก็เหมือนกัน

111
00:08:14,162 --> 00:08:15,872
ฉันไม่ควรจะรังแกเธอ

112
00:08:18,541 --> 00:08:20,001
ฉันติดค้างคำขอโทษเธอ

113
00:08:20,961 --> 00:08:23,797
เธอคงลำบากมากๆ ฉันขอโทษ

114
00:08:26,341 --> 00:08:30,804
ถ้ามีอะไรที่เธออยากพูดถึง
อะไรก็ตามที่ฉันลืมไป

115
00:08:30,887 --> 00:08:35,225
ความรู้สึกที่เธออยากระบาย
ฉันพร้อมจะรับฟัง

116
00:08:35,308 --> 00:08:37,060
เธอบอกฉันได้ทุกอย่างเลย

117
00:08:41,564 --> 00:08:42,440
แม็ค

118
00:08:45,360 --> 00:08:49,656
ใช่ ฉันว่ามีเรื่องหนึ่งนะ

119
00:08:53,034 --> 00:08:54,744
ฉันสงสัยว่า...

120
00:08:55,578 --> 00:08:58,540
พี่กลายเป็นพวกตุ๊ดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

121
00:08:58,623 --> 00:09:01,334
เธอพูดคำนั้นไม่ได้แล้ว
นั่นถือว่าเป็นคำพูดที่ก้าวร้าว

122
00:09:01,418 --> 00:09:05,255
พ่อทำอะไรผิดหลายอย่าง
เธอกับฉันต้องทำให้ได้ดีกว่านั้น

123
00:09:06,631 --> 00:09:09,884
ขอโทษ งั้นฉันต้องพูดว่าอะไรล่ะ

124
00:09:11,761 --> 00:09:12,804
เอ่อ...

125
00:09:12,887 --> 00:09:18,893
ไอ้สารเลวก็ยังใช้ได้อยู่
หน้าเหียก ห่วยแตก ไข่ย้อย

126
00:09:20,061 --> 00:09:22,439
- ไอ้หน้าโง่ล่ะ
- ใช่ ไอ้หน้าโง่ก็ใช้ได้

127
00:09:24,524 --> 00:09:28,153
ถ้างั้นเพื่อนรวยๆ ของพี่
ที่โรงพยาบาลรู้ไหม

128
00:09:28,236 --> 00:09:31,698
ว่าชื่อจริงของพี่คือ
คุณหมอหน้าหม้อ ห่วยแตก หน้าโง่

129
00:09:31,781 --> 00:09:35,410
รู้อยู่แล้ว เธอคิดว่า
ชื่อบนนามบัตรฉันเขียนว่าไงล่ะ

130
00:09:42,917 --> 00:09:44,836
พ่อรู้ไหมว่าพี่รวย

131
00:09:45,754 --> 00:09:47,088
พ่อรู้ว่าฉันเป็นหมอ

132
00:09:51,426 --> 00:09:52,761
ตอนนี้พ่ออยู่ไหน

133
00:09:54,512 --> 00:09:57,140
ครั้งสุดท้ายที่ได้ยินข่าวคือ
ที่จอดรถบ้านในฟลอริดา

134
00:09:57,891 --> 00:09:59,476
เราไม่ได้คุยกันแล้ว

135
00:10:02,312 --> 00:10:05,106
แล้วพี่ก็ตั้งชื่อลูกว่าอลิซเนี่ยนะ

136
00:10:06,232 --> 00:10:07,192
ใช่

137
00:10:09,444 --> 00:10:12,238
พอเธอได้รับการวินิจฉัย
อลิซก็ไม่เคยทิ้งเธอ

138
00:10:13,448 --> 00:10:19,037
และหลังจากนั้น
เขาก็เป็นคนเดียวที่คอยช่วยเหลือฉัน

139
00:10:21,331 --> 00:10:24,417
ฉันว่าในที่สุดนี่ก็เป็นโอกาส
ที่ฉันจะได้อยู่ตรงนี้เพื่อดูแลเธอ

140
00:10:41,601 --> 00:10:43,645
โอเค มาดูกันว่านี่คืออะไร

141
00:10:43,728 --> 00:10:49,567
มันบอกว่ากำลังซิงค์คอมพิวเตอร์กับ
"ปฏิกิริยามองวัตถุขณะศีรษะนิ่ง" ของฉัน

142
00:10:49,651 --> 00:10:52,904
นั่นคือสมดุลของเธอ
มันต้องใช้สายตาและหูของเธอ

143
00:10:52,987 --> 00:10:56,199
เพื่อกำหนดทิศทางของระบบใหม่
เมื่อเราเดินทางข้ามเวลา

144
00:10:56,282 --> 00:10:59,577
ต้องทำให้แน่ใจว่าเธอทำให้เรา
อยู่ในแนวตั้งตอนที่กลับเข้าไปใหม่นะ

145
00:10:59,661 --> 00:11:01,788
อย่างอื่นควรจะถูกตั้ง
ให้ขับเคลื่อนด้วยตัวเอง

146
00:11:01,871 --> 00:11:04,082
เราบินไปแบบนั้นยังได้

147
00:11:04,165 --> 00:11:05,041
บินเหรอ

148
00:11:05,125 --> 00:11:08,044
- ใช่ แต่หวังว่าคงไม่ต้องทำ
- ปุ่มนี้ทำอะไร...

149
00:11:08,128 --> 00:11:09,963
อย่าแตะต้องมัน พระเจ้า

150
00:11:10,630 --> 00:11:14,384
นี่คือหุ่นยนต์รบ โอเคนะ
มันไม่ใช่ของเล่น

151
00:11:17,137 --> 00:11:21,141
- แลร์รี่ มันบอกว่าฉันติดขีปนาวุธแล้ว
- อะไรนะ

152
00:11:21,224 --> 00:11:23,935
- พูดจริงเหรอ
- ไม่

153
00:11:24,602 --> 00:11:25,603
ไม่จริงหรอก

154
00:11:27,647 --> 00:11:30,358
- ไม่ตลกนะ
- ฉันแค่แกล้งคุณเล่นน่ะ

155
00:11:30,442 --> 00:11:33,361
มันไม่ตลกสักนิด
เธอไม่รู้หรอกว่าเรากำลังเสี่ยงแค่ไหน

156
00:11:33,445 --> 00:11:36,197
เออ มันคือชะตากรรม
ของมนุษยชาติ ฉันเข้าใจแล้ว

157
00:11:38,867 --> 00:11:41,703
ฟังนะ ฉันอยากให้เธอฟังสักนิด โอเคนะ

158
00:11:42,579 --> 00:11:46,791
ฉันเข้าใจว่านี่เป็นเรื่องที่ไม่มีตัวตน
สำหรับเธอ แต่มันไม่ใช่สำหรับฉัน

159
00:11:46,875 --> 00:11:48,001
และถ้าเธอทำพัง

160
00:11:49,586 --> 00:11:53,798
ถ้าเธอบังเอิญแตะผิดปุ่ม
เราทุกคนต้องตาย

161
00:11:55,675 --> 00:11:56,718
โอเคไหม

162
00:11:57,343 --> 00:11:58,219
โอเค

163
00:12:00,638 --> 00:12:02,474
- ฉันขอโทษ
- ก็ควรอยู่หรอก

164
00:12:04,976 --> 00:12:08,188
ตอนนี้เธอพร้อม
จะทำตัวเป็นผู้ใหญ่อีกครั้งหรือยัง

165
00:12:09,731 --> 00:12:10,607
เยี่ยมมาก

166
00:12:11,816 --> 00:12:15,236
ตอนนี้ก็ขยับไปที่ถุงมือ
สอดมือเธอเข้าไป ขยับมือดู

167
00:12:23,161 --> 00:12:26,748
โห นี่สุดยอดเลย

168
00:12:31,920 --> 00:12:35,590
เธอควรจะต้องใช้สิ่งนี้
เมื่อเราต้องบังคับมันเองเท่านั้น เช่น

169
00:12:35,673 --> 00:12:37,425
ถ้าเราลงจอดในตึก

170
00:12:37,509 --> 00:12:40,553
- ลงจอดในตึกเหรอ
- มันไม่น่าจะเกิดขึ้น แต่ก็ใช่

171
00:12:40,637 --> 00:12:45,016
ยังไงก็แล้วแต่เราควรจะไม่เป็นไร
เอาเป็นว่าเธอเป็นคนขับที่ไม่เก่งเท่าไหร่

172
00:12:45,683 --> 00:12:48,353
ซึ่งก็รู้สึกคล้ายๆ แบบนั้น ไม่รู้สิ

173
00:12:48,436 --> 00:12:50,897
ณ ตอนนี้มันเป็น
ความคาดหวังที่ไม่สมจริงน่ะ

174
00:12:53,858 --> 00:12:54,984
ทำได้ดีนี่

175
00:13:00,532 --> 00:13:02,408
สายเข้าจากมิสซี่

176
00:13:02,784 --> 00:13:04,410
แลร์รี่ ฉันต้องรับสายนี้

177
00:13:05,495 --> 00:13:07,455
งั้นเราก็ต้องตายแน่ๆ

178
00:13:13,670 --> 00:13:16,673
โอเค ฉันรู้ ฉันขอโทษ
ฉันไปไม่ทัน ฉันแค่...

179
00:13:16,756 --> 00:13:21,094
ฉันรู้ว่าฉันควรโทรกลับหาเธอ
แต่ฉันยุ่งมากๆ เลย

180
00:13:21,511 --> 00:13:24,013
ฉันอยู่ในห้องนั่งเล่นของพี่ตอนนี้

181
00:13:24,764 --> 00:13:27,642
- อะไรนะ เธอไปที่บ้านเหรอ
- ใช่

182
00:13:27,725 --> 00:13:30,562
เพราะพี่ไม่มาปรากฏตัว
เพื่อขายบ้านแม่ของเรา

183
00:13:30,645 --> 00:13:32,522
และไม่ยอมรับโทรศัพท์ฉัน

184
00:13:33,106 --> 00:13:34,941
ฉันขับมาตั้งไกลจากโคลัมบัส

185
00:13:35,024 --> 00:13:38,611
แต่พี่กลับไม่ยอมขับรถไป
สนง.อสังหาริมทรัพย์ที่อยู่ห่างไปแค่ห้านาที

186
00:13:39,988 --> 00:13:41,197
เกิดอะไรขึ้น

187
00:13:42,740 --> 00:13:43,700
พี่อยู่ไหน

188
00:13:46,244 --> 00:13:47,954
มันอธิบายได้ยากน่ะ

189
00:13:48,371 --> 00:13:49,581
พี่มีปัญหาเหรอ

190
00:13:50,123 --> 00:13:52,500
บอกฉันมา ฉันจะไปหา

191
00:13:52,584 --> 00:13:55,962
- ไม่ได้ แลร์รี่คงไม่ชอบใจแน่
- แลร์รี่คือใคร

192
00:13:58,089 --> 00:14:01,092
โอเค บอกฉันมาว่าพี่อยู่ไหน
ไม่งั้นฉันจะโทรหาตำรวจ

193
00:14:06,556 --> 00:14:08,266
โอเคๆ รอเดี๋ยวนะ

194
00:14:08,850 --> 00:14:12,145
- นี่ แลร์รี่ ขอที่อยู่คุณหน่อย
- อะไรนะ

195
00:14:14,647 --> 00:14:18,401
เด็กคนนั้นเข้ามาเมื่อคืน
แล้วเราก็ได้คุยกันนิดหน่อย

196
00:14:18,484 --> 00:14:23,740
ก่อนที่คนในครอบครัวเธอจะมาถึง
แล้วฉันก็ปล่อยตัวเธอให้เขาไป

197
00:14:23,823 --> 00:14:26,826
ฉันเข้าใจ แต่แฟ้มข้อมูลมันไม่สมบูรณ์

198
00:14:26,909 --> 00:14:31,331
และแผนกของเรา
ปล่อยให้เรื่องแบบนี้ผ่านไปไม่ได้

199
00:14:31,414 --> 00:14:35,043
ค่ะ แน่นอน ก็แค่ เท่าที่ฉันเข้าใจ

200
00:14:35,126 --> 00:14:38,755
นี่เป็นสถานการณ์ที่ค่อนข้างน่าอับอาย

201
00:14:39,297 --> 00:14:40,757
สำหรับหมอคนหนึ่งของเรา

202
00:14:41,174 --> 00:14:45,553
ฟังนะ ฉันไม่อยากให้ใครที่นี่มีปัญหา คุณก็รู้

203
00:14:45,637 --> 00:14:47,930
แต่ฉันก็ต้องกรอกแฟ้มให้เสร็จ ใช่ไหม

204
00:14:48,014 --> 00:14:49,932
ทำไมคุณไม่ให้ที่อยู่ฉันมาล่ะ

205
00:14:50,016 --> 00:14:52,810
ฉันจะแอบตามไปดูเงียบๆ

206
00:14:52,894 --> 00:14:55,563
แบบ... เพื่อนร่วมงานช่วยเหลือกันน่ะ

207
00:15:08,284 --> 00:15:11,788
นี่ เกลนน์ คุณจะช่วย...

208
00:15:13,748 --> 00:15:16,584
คุณจะช่วยให้ข้อมูลบางอย่าง
ของคุณหมอคอยล์แก่ฉันได้ไหม

209
00:15:19,879 --> 00:15:23,675
มีคนมองเห็นฉัน และฉันมีค่า

210
00:15:24,175 --> 00:15:28,262
ทางอารมณ์ ฉันจะชนะ และในชีวิตฉัน...

211
00:15:31,182 --> 00:15:32,308
ฉันจะชนะ

212
00:15:37,939 --> 00:15:39,273
นี่ เธอ...

213
00:15:39,524 --> 00:15:43,695
- เธอมาทำอะไรข้างล่างนี่
- มิสซี่จะมาที่นี่จริงๆ ใช่ไหม

214
00:15:45,321 --> 00:15:47,740
- ตอนนี้เขาเป็นหมอแล้วหรือเปล่า
- เปล่า เป็นนักบิน

215
00:15:48,783 --> 00:15:52,036
เฮลิคอปเตอร์ กองทัพจ่าย
ค่าเล่าเรียนและอื่นๆ ให้เขา

216
00:15:53,955 --> 00:15:55,790
ไม่เห็นรู้เรื่องนั้นเลย

217
00:15:56,833 --> 00:15:58,626
ใช่ เขาเป็นฮีโร่ตัวจริง

218
00:16:00,336 --> 00:16:02,922
แต่อย่าตื่นเต้นเกินเหตุล่ะ
เขาเจอเธอไม่ได้

219
00:16:03,005 --> 00:16:04,632
เขาคิดว่าฉันเป็นบ้าไปแล้ว

220
00:16:04,716 --> 00:16:08,302
ฉันแค่คิดว่ามันดีจังที่พวกเธอ
มีโอกาสปรับความเข้าใจกัน

221
00:16:08,386 --> 00:16:10,263
เราไม่ได้ปรับความเข้าใจอะไรทั้งนั้น

222
00:16:10,346 --> 00:16:13,266
เราแค่กำลังจัดการเรื่องบ้านให้เสร็จ

223
00:16:14,267 --> 00:16:15,935
โอเค แต่เธอต้องลองพยายามดูนะ

224
00:16:17,478 --> 00:16:20,565
เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะลบความขุ่นเคืองใจ
ที่มีมา 20 ปี ในบ่ายวันเดียว

225
00:16:20,648 --> 00:16:23,234
- ยี่สิบปีเหรอ
- โอเค เธอกำลังทำฉันเครียด

226
00:16:23,735 --> 00:16:24,777
แค่...

227
00:16:29,031 --> 00:16:31,117
แค่ออกไปจากที่นี่ได้ไหม

228
00:16:38,082 --> 00:16:42,462
จำไม่ได้เหรอที่เราบังเอิญ
ปิดประตูรถกระแทกใส่นิ้วมิสซี่

229
00:16:42,545 --> 00:16:46,424
เขาโกรธสุดๆ จนเราต้องร้องเพลงงี่เง่า
ที่เป็นคำด่าในภาษาแมนดารินให้ฟัง

230
00:16:46,507 --> 00:16:47,383
ไม่ได้

231
00:16:51,012 --> 00:16:51,929
โอเค

232
00:16:52,597 --> 00:16:55,391
เธอก็แค่ต้องหาเพลงนั้นในเวอร์ชันผู้ใหญ่

233
00:16:56,267 --> 00:16:58,644
มันไม่มีเวอร์ชันผู้ใหญ่หรอก โอเคไหม

234
00:16:58,728 --> 00:17:02,690
แล้วมิสซี่ก็ไม่เหมือนคนเดิมที่เธอรู้จัก

235
00:17:02,774 --> 00:17:03,775
เธอหมายความว่าไง

236
00:17:04,484 --> 00:17:05,359
ฟังนะ...

237
00:17:07,528 --> 00:17:10,198
ฉันไม่ชอบเลย
ที่ต้องเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง แต่...

238
00:17:14,118 --> 00:17:17,121
มิสซี่ไม่ได้คอยช่วยเหลือเรา
ตอนที่แม่ไม่สบาย

239
00:17:22,794 --> 00:17:24,295
ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่

240
00:17:24,378 --> 00:17:27,632
และฉันสัญญาว่า
เราจะคุยเรื่องนี้กันทีหลัง แต่ตอนนี้

241
00:17:27,715 --> 00:17:30,802
เธอต้องขึ้นไปข้างบน
อย่าปรากฏตัวให้เขาเห็น

242
00:17:33,638 --> 00:17:36,057
นี่ เราทำเรื่องนี้พังไม่ได้นะ

243
00:17:37,600 --> 00:17:38,476
โอเคนะ

244
00:17:40,895 --> 00:17:42,688
- โอเค
- ดีมาก ไปสิ ไปเร็ว

245
00:17:46,776 --> 00:17:47,652
คุณแลร์รี่

246
00:17:49,028 --> 00:17:50,488
ขอโทษค่ะ คุณแลร์รี่

247
00:17:51,155 --> 00:17:54,200
คุณแลร์รี่ ก่อนที่คุณจะโมโห
ฉันมีบางอย่างมาให้คุณ

248
00:17:56,494 --> 00:17:58,079
- กลองเล็กเหรอ
- มันไม่ใช่...

249
00:17:58,830 --> 00:18:01,582
มันไม่ใช่เรื่องของเธอ
เธอมีเวลาสิบวินาที

250
00:18:01,666 --> 00:18:04,377
เยี่ยม ในเมื่อเราตัดสินใจ
จะกลับไปยังปี 1988

251
00:18:04,460 --> 00:18:07,129
ฉันติดตามเหตุการณ์ทั้งหมดที่เราจากมา

252
00:18:07,296 --> 00:18:09,966
การพบปะของเอสทีเอฟทุกครั้ง
รวมถึงเวลาต่างๆ และสถานที่

253
00:18:10,049 --> 00:18:12,677
ฉันว่าฉันเจอทางเข้าที่เหมาะที่สุดแล้วด้วย

254
00:18:17,265 --> 00:18:19,058
- เอาข้อมูลมานี่ซิ
- โอเค

255
00:18:23,396 --> 00:18:26,274
นี่คือที่ที่ทุกสิ่งหยุดเคลื่อนไหว
และท้องฟ้าเป็นสีชมพูเหรอ

256
00:18:26,357 --> 00:18:27,233
ใช่ค่ะ

257
00:18:27,316 --> 00:18:31,070
ใช่ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อโอลด์วอตช์ล้างจิตใจใครๆ

258
00:18:31,153 --> 00:18:33,781
และ "แก้ไข" ทุกอย่าง
มันเรียกว่าการชำระล้าง

259
00:18:35,783 --> 00:18:36,993
การชำระล้าง

260
00:18:37,076 --> 00:18:38,411
มันไม่ใช่เรื่องดี

261
00:18:40,913 --> 00:18:43,249
เดี๋ยวก่อน งั้นทำไมเราถึง
ไม่โดนล้างจิตใจล่ะ

262
00:18:47,169 --> 00:18:50,590
ฉันไม่รู้ พวกเธอคงหลบลำแสงนั่นมาได้

263
00:18:50,673 --> 00:18:56,304
มันใช้แสง เป็นกลไกในการจับกุมจิตใจ
อย่างน้อยนั่นเป็นเรื่องที่เราเข้าใจ

264
00:18:56,387 --> 00:19:00,099
การล้างจิตใจเกิดขึ้นจริงๆ
ที่ยานบัญชาการของพวกเขา

265
00:19:02,351 --> 00:19:06,814
- ขอบใจสำหรับนี่...
- ทิฟฟานี่ค่ะ ทิฟฟานี่ ควิลกิน

266
00:19:09,066 --> 00:19:11,110
- ขอบใจ ทิฟฟานี่
- ยินดีค่ะ

267
00:19:21,495 --> 00:19:22,705
เด็กฉลาด

268
00:19:25,583 --> 00:19:27,960
ฉันคิดว่าฉันจะมองเห็นเขาได้จากบนนี้

269
00:19:29,795 --> 00:19:32,548
เธอควรจะหลบไม่ให้ใครเห็นนะ

270
00:19:33,257 --> 00:19:35,635
- น้องสาวเธออาจนิสัยไม่ดีก็ได้นะ เอริน
- นี่

271
00:19:35,718 --> 00:19:36,552
อะไร

272
00:19:36,636 --> 00:19:40,348
เธอทำชีวิตตัวเองวุ่นวายพอแล้ว
อย่าไปยุ่งกับชีวิตของมิสซี่เลย

273
00:19:40,431 --> 00:19:43,559
โอเค นี่คือเหตุผล
ที่เธอไม่เคยพูดถึงการไปเจอตัวเองเหรอ

274
00:19:44,352 --> 00:19:45,353
ไม่รู้สิ

275
00:19:47,563 --> 00:19:48,648
เอาจริงๆ นะ

276
00:19:51,192 --> 00:19:54,403
- ฉันคงไม่สนล่ะมั้ง
- โอเค เธอไม่...

277
00:19:54,487 --> 00:19:55,571
นั่นเป็นไปไม่ได้

278
00:19:55,655 --> 00:19:58,616
เป็นไปได้สิ
เพราะฉันไม่สนไง โอเคไหม

279
00:19:58,699 --> 00:20:02,995
ถ้าแม่ฉันทำได้ดังใจ ฉันก็คงโตขึ้นมา
เป็นคนแบบที่เขาอยากให้เป็น

280
00:20:03,079 --> 00:20:05,122
และฉันไม่อยากเห็นอะไรแบบนั้น

281
00:20:10,836 --> 00:20:11,879
ฉันเกลียดห้องนี้

282
00:20:18,010 --> 00:20:21,389
เธอทำอะไรน่ะ เธอเพิ่งบอกฉัน
ว่าควรหลบไม่ให้ใครเห็นไง

283
00:20:24,100 --> 00:20:25,434
ฉันเจอหนทางไปหาแม็คแล้ว

284
00:20:25,977 --> 00:20:26,852
จริงเหรอ

285
00:20:26,936 --> 00:20:30,314
ใช่ ฉันใช้คอมพิวเตอร์ของแลร์รี่
และเจอที่อยู่ของพี่ชายเขา

286
00:20:30,398 --> 00:20:31,983
แบบที่ตัวเธอตอนแก่ทำให้เราดูน่ะ

287
00:20:33,693 --> 00:20:34,777
เธอทำได้เหรอ

288
00:20:34,860 --> 00:20:38,155
ใช่ พวกเขามีแผนที่
และทุกอย่างเลย มันบ้ามาก

289
00:20:42,159 --> 00:20:43,786
ฉันจะไม่บอกใครถ้าเธอไม่บอก

290
00:20:49,500 --> 00:20:52,628
ฟังนะ ฉันคิดๆ ดูว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง

291
00:20:52,712 --> 00:20:55,798
ทำให้เธอมาเป็นสมาชิกถาวร
ของครอบครัวเราอะไรแบบนั้น

292
00:20:55,881 --> 00:20:59,427
วันหนึ่งในอีกสองอาทิตย์
เราจะได้รับข่าวร้ายเรื่องแม่ของโจ

293
00:20:59,510 --> 00:21:02,346
เขาอาการกำเริบอย่างแรง หายตัวไป

294
00:21:02,430 --> 00:21:05,391
แล้วจากนั้นฉันจะคุย
เรื่องรับเธอมาเลี้ยงกับเจนนิเฟอร์

295
00:21:05,933 --> 00:21:06,809
รับเลี้ยงเหรอ

296
00:21:08,853 --> 00:21:10,187
งั้นพี่ก็จะมาเป็นพ่อฉันเหรอ

297
00:21:12,023 --> 00:21:13,482
พวก นั่นประหลาดน่าดูเลย

298
00:21:14,066 --> 00:21:17,570
ใช่ ประหลาดมากๆ
แต่มันจะไม่เป็นแบบนั้นไปตลอดหรอก

299
00:21:18,654 --> 00:21:19,905
เราจะชินกับมัน

300
00:21:21,198 --> 00:21:24,326
ไม่นาน เราจะให้เธอ
เข้าเรียนที่บัตตันวูดนี่

301
00:21:24,410 --> 00:21:28,122
เราจะหาครูพิเศษมาสอนเธอ
เธอจะได้ตามชั้นเรียนของเธอทัน

302
00:21:28,205 --> 00:21:30,416
เราจะหากิจกรรมนอกหลักสูตรให้เธอ

303
00:21:30,499 --> 00:21:33,753
โอ้โห ดูเหมือนต้องทำอะไรมากมาย
ให้คนที่ตายไปแล้ว

304
00:21:33,836 --> 00:21:37,131
เธอยังไม่ตาย
ฉันอยากให้เธอหยุดพูดแบบนั้น

305
00:21:38,632 --> 00:21:39,675
โอเคค่ะ พ่อ

306
00:21:42,094 --> 00:21:45,056
นี่ เด็กๆ พ่ออยากให้ลูกเจอใครบางคน

307
00:21:45,306 --> 00:21:49,643
- นี่ลูกพี่ลูกน้องพ่อ ลูกพี่ลูกน้องห่างๆ...
- ทำไมเธอใส่แจ็กเก็ตหนังของหนู

308
00:21:50,061 --> 00:21:53,105
- เพราะพ่อให้เธอยืมใส่ไง ลูกรัก
- ขอโทษนะ

309
00:21:53,189 --> 00:21:54,565
หนูอยากให้พ่อถามหนูก่อน

310
00:21:55,191 --> 00:21:58,569
ขึ้นรถเถอะ เราจะได้คุยกันเรื่องนี้

311
00:21:59,403 --> 00:22:00,488
หวัดดีค่ะ หนูชื่ออลิซ

312
00:22:03,866 --> 00:22:04,742
หวัดดี

313
00:22:09,955 --> 00:22:11,040
เอาละ ขึ้นรถเถอะ

314
00:22:30,893 --> 00:22:34,271
- แล้วสองคนเจอกันได้ยังไงนะ
- คือเรา...

315
00:22:34,939 --> 00:22:39,568
ตลกดีนะ เราบังเอิญเจอกัน แล้วก็ปิ๊งเลย

316
00:22:41,403 --> 00:22:42,863
ผมว่าผมคง...

317
00:22:43,906 --> 00:22:45,491
ทำให้เธอตกหลุมรักเข้าโครมใหญ่

318
00:22:54,750 --> 00:22:57,336
- ใช่
- นี่ ผมรักคุณนะ

319
00:22:57,419 --> 00:22:59,046
ฉันรักคุณค่ะ แลร์รี่

320
00:22:59,130 --> 00:23:01,006
ค่ะ ขอบคุณ

321
00:23:01,090 --> 00:23:04,301
งั้นคุณก็คงรู้ทุกเรื่อง
เกี่ยวกับการตายของแม่เรา

322
00:23:04,385 --> 00:23:06,846
- แน่นอนสิ
- เขาพูดเองไม่ได้เหรอ

323
00:23:06,929 --> 00:23:08,889
ได้สิ ผมพูดได้

324
00:23:09,473 --> 00:23:11,308
และผมแค่อยากบอกว่า...

325
00:23:15,396 --> 00:23:17,731
ฟังดูเหมือนเธอพยายามเต็มที่
ที่จะสู้กับอาการป่วย

326
00:23:28,242 --> 00:23:32,663
ผมจะปล่อยให้พวกคุณผู้หญิงสองคนคุยกันนะ
ดีใจมากๆ ที่ได้พบคุณ มิสตี้

327
00:23:32,746 --> 00:23:35,624
- มิสซี่
- มิสซี่ ใช่ โทษที

328
00:23:43,924 --> 00:23:46,552
ให้ตายสิวะ ให้ตายสิ

329
00:23:57,771 --> 00:24:00,524
แม่คุณ เธอเป็นโจรขโมยมอเตอร์ไซค์

330
00:24:00,608 --> 00:24:02,943
ไอ้เด็กเวรพวกนี้ ไอ้พวกเด็กเวรนี่

331
00:24:03,903 --> 00:24:05,487
เขาเอาเงินพี่ไปเหรอ

332
00:24:06,405 --> 00:24:08,282
พระเจ้า เปล่านะ

333
00:24:09,909 --> 00:24:11,660
เขาเป็นแฟนฉัน

334
00:24:11,744 --> 00:24:14,788
มันประหลาดนักหรือไงที่ฉันมีแฟน

335
00:24:20,085 --> 00:24:24,506
มิสซี่ เธอมาสอบสวนฉันทำไม
ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ฉันจะทำอะไรก็ได้

336
00:24:29,887 --> 00:24:31,722
พี่ยังกินยาอยู่หรือเปล่า

337
00:24:39,188 --> 00:24:42,816
- นี่เธอเพิ่งถามฉันเรื่องนั้นจริงๆ เหรอ
- มันเป็นคำถามที่สมเหตุสมผลนะ

338
00:24:42,900 --> 00:24:45,361
ใช่ มิสซี่ ฉันกินยาอยู่

339
00:24:45,444 --> 00:24:48,322
แล้วฉันก็ดูแลเรื่องอื่นๆ ทุกเรื่อง

340
00:24:48,405 --> 00:24:50,282
รวมถึงเก็บของในบ้านของครอบครัวเรา

341
00:24:50,366 --> 00:24:52,952
โดยที่ไม่ขอให้เธอช่วยเลยสักนิดด้วย

342
00:24:53,035 --> 00:24:56,747
พี่ถูกพามาซ่อนอยู่ที่ฟาร์มนี่
กับผู้ชายที่เห็นได้ชัดว่าไม่เต็มเต็ง

343
00:24:56,830 --> 00:25:00,751
- แล้วพี่ก็ไม่โผล่มาเมื่อเช้านี้ด้วย
- เพราะเรื่องนี้เองใช่ไหม

344
00:25:00,834 --> 00:25:02,253
เงินจากการขายบ้าน

345
00:25:03,254 --> 00:25:05,256
พี่ก็รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องเงิน

346
00:25:07,383 --> 00:25:08,425
ฉันรู้เหรอ

347
00:26:11,405 --> 00:26:12,489
เธอต้องช่วยฉัน

348
00:26:12,573 --> 00:26:15,701
- เธอมาทำบ้าอะไรในนี้
- โทษที ฉันแค่...

349
00:26:17,953 --> 00:26:21,290
- ฉันต้องคุยกับเธอ
- ฉันบอกให้เธอไปหลบไม่ให้ใครเห็น

350
00:26:49,902 --> 00:26:51,278
ฉัน...

351
00:26:53,364 --> 00:26:55,991
- ฉันลืมกระเป๋า พี่ช่วย...
- ได้

352
00:26:59,495 --> 00:27:00,371
ขอบคุณ

353
00:27:01,538 --> 00:27:02,915
มิสซี่ มัน...

354
00:27:08,379 --> 00:27:09,755
มันเป็นปีที่หนักมาก

355
00:27:11,632 --> 00:27:13,675
พี่น่าจะติดต่อฉัน

356
00:27:15,052 --> 00:27:19,515
ไม่หรอก เธอมีลูก
หน้าที่การงาน และสามี

357
00:27:20,849 --> 00:27:24,770
เธอไม่จำเป็น
ต้องเผชิญกับเรื่องทั้งหมดนั่นกับฉัน

358
00:27:26,313 --> 00:27:29,066
ฉันไม่ได้ขอให้พี่
กันฉันออกจากเรื่องนี้ เอริน

359
00:27:31,735 --> 00:27:34,154
- เธอโกรธเรื่องนั้นเหรอ
- เปล่า ฉันแค่

360
00:27:34,947 --> 00:27:36,615
ไม่เคยขอให้พี่
เป็นคนที่ต้องเสียสละทุกอย่าง

361
00:27:38,742 --> 00:27:43,122
ฉันไม่ใช่คนที่เสียสละ
แต่แม่ต้องมีคนคอยดูแลตลอดเวลา

362
00:27:44,665 --> 00:27:47,626
- เชื่อฉันเถอะ ฉันช่วยเธอนะ
- ช่วยฉันเหรอ

363
00:27:47,709 --> 00:27:49,753
เรื่องใหญ่เลยด้วย ถ้าเธอถามฉัน

364
00:27:50,879 --> 00:27:53,590
โอเค งั้นพี่ก็อยากได้คำขอบคุณสินะ

365
00:27:53,674 --> 00:27:55,843
- ฉันไม่เคยพูดแบบนั้น
- พี่ไม่ต้องพูดหรอก

366
00:27:55,926 --> 00:27:58,637
ฉันรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่พี่รอ งั้นก็นี่เลย

367
00:27:58,720 --> 00:28:00,222
ขอบคุณนะ เอริน

368
00:28:00,305 --> 00:28:04,518
ที่พรากสายสัมพันธ์ของฉันกับแม่ไป
ในช่วงปีสุดท้ายของชีวิตแม่

369
00:28:04,601 --> 00:28:06,186
ฉันจะตอบแทนพี่ยังไงดี

370
00:28:11,984 --> 00:28:16,155
มิสซี่... ไม่เอาน่า
เธอก็รู้ว่าฉันไม่เคยตั้งใจทำแบบนั้น...

371
00:28:16,238 --> 00:28:18,782
ไม่สำคัญหรอกว่าพี่ตั้งใจว่ายังไง
มันเกิดขึ้นแล้ว

372
00:28:46,310 --> 00:28:49,730
พระเจ้า แน่นอนอยู่แล้ว
ว่าเธอไม่อยู่ในที่ที่ควรอยู่

373
00:28:49,813 --> 00:28:50,647
ขอโทษค่ะ

374
00:28:51,773 --> 00:28:54,860
นี่ เธอรู้จักเพื่อนเธอไหม
คนที่ขโมยมอเตอร์ไซค์ฉันน่ะ

375
00:28:55,486 --> 00:28:57,988
เธอคงไม่ได้เจอเขาอีก

376
00:28:58,530 --> 00:29:01,074
ฉันพยายามหยุดเขาแล้ว
แต่ไม่มีใครฟังฉัน...

377
00:29:01,158 --> 00:29:04,786
พวกโอลด์วอตช์ฆ่านักเดินทางข้ามเวลา
เธอเข้าใจไหม

378
00:29:10,751 --> 00:29:11,627
ฉันเข้าใจ

379
00:29:13,921 --> 00:29:16,006
แต่ฉันไม่อยากให้เขาตาย

380
00:29:17,925 --> 00:29:19,843
ฉันไม่อยากให้พวกเราคนไหนต้องตาย

381
00:29:24,389 --> 00:29:26,767
ฉันขอโทษ ฉันไม่ควรตะโกนใส่เธอ

382
00:29:26,850 --> 00:29:29,728
เรามีเวลาแค่สองชั่วโมง แล้วฉันก็กลัว

383
00:29:29,811 --> 00:29:31,021
ไม่เป็นไร

384
00:29:33,148 --> 00:29:35,359
นี่ เธออยากเห็นอะไรเจ๋งๆ ไหม

385
00:29:36,610 --> 00:29:38,695
- ค่ะ
- โอเค ดี

386
00:29:39,905 --> 00:29:44,451
ตอนนั้นฉันคงอายุน้อยกว่าเธอสักสองปี
ตอนที่ปู่ฉันบอกฉัน

387
00:29:44,701 --> 00:29:47,579
- ว่าฉันจะต้องลงแรงทำอะไรบ้าง
- หมายความว่าไงคะ

388
00:29:47,663 --> 00:29:50,999
สมุดบันทึกเหตุการณ์ของ
ชาวไร่ราดาคาวสกี้ เหมือนคัมภีร์ไบเบิล

389
00:29:51,083 --> 00:29:54,419
ที่มีรายละเอียดทุกอย่าง
เกี่ยวกับสภาพอากาศที่ฟาร์มนี่

390
00:29:54,503 --> 00:29:56,755
ถ้าปู่ของฉันไม่เก็บฉันไว้ที่นี่

391
00:29:56,838 --> 00:30:00,217
และบังคับให้ฉันจด

392
00:30:00,968 --> 00:30:04,137
เรื่องสายลมบางเบา
และฝนที่น่าเบื่อทุกหยด

393
00:30:05,347 --> 00:30:08,976
ฉันคงไม่มีทางพร้อมสำหรับเรื่องนี้

394
00:30:13,939 --> 00:30:15,649
ฉันไม่เข้าใจอะไรในนี้เลย

395
00:30:15,732 --> 00:30:19,152
นั่นเพราะฉันเข้ารหัสข้อมูล
เพื่อรักษามันให้ปลอดภัย

396
00:30:19,236 --> 00:30:23,949
พิกัดแสดงว่าที่ไหนและเมื่อไหร่
ที่ "การพับ" ของอวกาศเวลาเกิดขึ้น

397
00:30:24,908 --> 00:30:28,662
- เดี๋ยวค่ะ "การพับ" คืออะไร
- เส้นทางลับของการเดินทางข้ามเวลา

398
00:30:34,001 --> 00:30:35,877
แล้วเราก็ใช้
เส้นทางลับสายหนึ่งตรงนี้เหรอ

399
00:30:35,961 --> 00:30:39,298
เส้นนี้ นี่คือเส้นใหญ่
มันจะเปิดในอีกสองสามชั่วโมง

400
00:30:39,381 --> 00:30:42,259
ที่ในทุ่งข้างนอกนั่นเลย แล้วฉันก็เฝ้ารอ

401
00:30:42,676 --> 00:30:45,637
โอกาสนี้มานานมาก

402
00:30:48,724 --> 00:30:51,435
ฉันเคยเกลียดทุกตารางนิ้วของไร่นี้

403
00:30:52,144 --> 00:30:55,897
และปู่ และความรับผิดชอบ
และข้าวโพดอยู่นาน

404
00:30:58,775 --> 00:31:00,736
แต่จริงๆ แล้วมันไม่เกี่ยวกับข้าวโพด

405
00:31:04,448 --> 00:31:05,949
มันเหมือนคุณถูกเลือกมา

406
00:31:09,953 --> 00:31:10,829
ใช่

407
00:31:12,831 --> 00:31:15,208
นั่นอาจหมายความว่า
ฉันก็ถูกเลือกมาเหมือนกัน

408
00:31:16,752 --> 00:31:18,086
ใช่ ก็อาจใช่

409
00:31:50,994 --> 00:31:52,120
มีอะไรให้ช่วยไหมจ๊ะ

410
00:31:53,705 --> 00:31:55,707
ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันแค่...

411
00:31:55,791 --> 00:31:58,001
ฉันกำลังมองหาเพื่อน และเขาไม่...

412
00:31:58,085 --> 00:32:01,713
- คิมเบอร์ลี่เหรอ ไม่ โทษที โจน่ะ
- ขอโทษ...

413
00:32:01,797 --> 00:32:04,007
ฉันลืมไปว่าเพื่อนๆ เขา
มักจะเรียกเขาว่าโจ

414
00:32:06,176 --> 00:32:08,220
ค่ะ โจ...

415
00:32:09,096 --> 00:32:10,931
- เขาพักอยู่ที่นี่ไหมคะ
- อยู่จ้ะ

416
00:32:11,014 --> 00:32:14,685
แต่ตอนนี้เขาไปที่ร้านชิลลีส์
บนถนนนี่กับพวกลูกพี่ลูกน้อง

417
00:32:14,768 --> 00:32:17,688
เธออยากเข้ามารอเขาข้างในไหม

418
00:32:18,438 --> 00:32:20,065
ดื่มน้ำสักแก้ว

419
00:32:20,774 --> 00:32:22,401
พวกเขาน่าจะกลับมาเร็วๆ นี้

420
00:32:24,403 --> 00:32:25,987
โอเค ค่ะ

421
00:32:26,738 --> 00:32:27,989
โอเค มาเถอะ

422
00:32:34,371 --> 00:32:37,207
เธอหิวไหม ฉันทำชิปผักเคลให้ได้นะ

423
00:32:39,543 --> 00:32:41,795
ชิปผักเคลคืออะไรคะ

424
00:32:42,379 --> 00:32:45,298
รู้ไหม เธอพูดถูก
เป็นความคิดที่แย่มากเลย

425
00:32:47,551 --> 00:32:50,345
เธอขับรถมาถึงที่นี่เลยเหรอ

426
00:32:53,223 --> 00:32:54,099
ค่ะ

427
00:32:55,559 --> 00:32:57,644
โจกับฉันทะเลาะกัน

428
00:32:57,728 --> 00:33:01,606
แล้วฉันก็รู้สึกแย่มากๆ กับเรื่องนั้น
ฉันก็เลยอยากมาขอโทษเขา

429
00:33:01,690 --> 00:33:04,401
แต่พอฉันไปหา ฉันก็ไม่เจอเขา ก็เลย...

430
00:33:05,277 --> 00:33:07,821
ดีจังที่เธอมาไกลขนาดนี้

431
00:33:07,904 --> 00:33:10,907
โดยเฉพาะกับทุกเรื่อง
ที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเขา

432
00:33:11,616 --> 00:33:15,370
ฉันรู้ว่ามันจะมีความหมายกับเขามาก
ที่ได้เห็นหน้าคนคุ้นเคย

433
00:33:15,454 --> 00:33:19,583
เขาเป็นเด็กที่กล้าหาญมาก
ฉันดีใจที่เขามีเพื่อนสาวแบบเธอ

434
00:33:19,875 --> 00:33:20,751
อะไรนะคะ

435
00:33:21,293 --> 00:33:23,962
ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้เป็นแฟนเขา

436
00:33:24,963 --> 00:33:28,508
เราแค่เป็นเพื่อนกันเฉยๆ
เพื่อนธรรมดาๆ น่ะค่ะ

437
00:33:29,259 --> 00:33:32,929
เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นด้วยซ้ำ
มันไม่ใช่แบบนั้น เราไม่ได้...

438
00:33:33,013 --> 00:33:35,849
ใช่ ฉันหมายถึงแบบนั้นแหละ
แค่สาวน้อยที่เป็นเพื่อนกัน

439
00:33:35,932 --> 00:33:38,351
- ค่ะ
- แต่อย่าฟังฉันเลย ฉันแก่แล้ว

440
00:33:38,435 --> 00:33:40,604
ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอเรียกกันว่ายังไงแล้ว

441
00:33:43,482 --> 00:33:47,152
คุณช่วยโทรไปที่ร้านชิลลีส์แล้วถามว่า
พวกเขาจะกลับเมื่อไหร่ให้หน่อยได้ไหมคะ

442
00:33:52,240 --> 00:33:54,493
- มีอะไรให้ช่วยคะ
- หวัดดีค่ะ ฉันชื่อลาริสซา

443
00:33:54,576 --> 00:33:58,038
ฉันกับสามีเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่
ที่บ้านสีแทนสไตล์โคโลเนียลตรงหัวมุมค่ะ

444
00:33:58,121 --> 00:34:01,082
หวัดดีค่ะ ลาริสซา
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบ้านหลังนั้นขาย

445
00:34:01,166 --> 00:34:05,378
ฉันแวะมาเยี่ยมแถวนี้เพื่อขอโทษล่วงหน้า
เพราะเรามีสุนัขสองตัวที่เสียงดังมาก

446
00:34:05,462 --> 00:34:07,881
หวังว่าคุณจะชอบ
ขนมบลอนดีซอลเท็ดคาราเมลนะคะ

447
00:34:08,548 --> 00:34:10,675
ไม่ผสมกลูเตนและนมแน่นอนค่ะ

448
00:34:10,759 --> 00:34:12,093
- จริงเหรอคะ
- แน่นอนค่ะ

449
00:34:12,177 --> 00:34:14,513
ฉันดูเหมือนปีศาจเหรอคะ

450
00:34:19,810 --> 00:34:23,021
ไม่อยากรบกวนเลย แต่ฉันขอใช้
ห้องน้ำคุณหน่อยได้ไหมคะ

451
00:34:23,104 --> 00:34:25,816
ไม่ค่ะ เข้ามาเลย

452
00:34:27,901 --> 00:34:28,777
นี่

453
00:34:33,198 --> 00:34:34,282
เขาไปไหน

454
00:34:37,702 --> 00:34:39,287
ทำไมเราต้องมาที่นี่ด้วย

455
00:34:39,371 --> 00:34:42,040
จานใหญ่ขนาดนี้ถือเป็น
อาชญากรรมต่อมนุษยชาติเลยนะ

456
00:34:42,123 --> 00:34:44,960
เราเลี้ยงสถานพักพิงคนไร้บ้าน
ด้วยของที่พวกเขาเหลือทิ้งได้เลย

457
00:34:45,043 --> 00:34:47,754
ลองกินดูก่อน ลูกไม่รู้หรอก
ลูกอาจชอบมันก็ได้

458
00:34:48,505 --> 00:34:53,677
- ดูสิ นี่ขนาดเกือบเท่าหน้าหนูแน่ะ
- หยุดเลย เธอกำลังทำให้ตัวเองขายหน้า

459
00:34:53,760 --> 00:34:57,264
ทำไม เธอกลัวว่าเพื่อนๆ
จากโรงเรียนเอกชนจะเห็นน้องเหรอ

460
00:34:57,347 --> 00:34:59,516
ขอล่ะ เพื่อนๆ ฉันไม่มาร้านนี้หรอก

461
00:35:02,185 --> 00:35:04,980
ไวล์เดอร์ การซ้อมเมื่อเช้าเป็นไงบ้าง

462
00:35:05,063 --> 00:35:07,566
ดีมากค่ะ หนูทำท่าซิตสปินได้แล้ว

463
00:35:07,649 --> 00:35:09,985
เยี่ยมมาก ต้องได้อย่างงี้สิ

464
00:35:14,531 --> 00:35:15,699
แล้ว...

465
00:35:16,908 --> 00:35:21,454
เธอต้องใส่ชุดรัดรูป
ตอนทำท่านั่งและหมุนไหม

466
00:35:22,956 --> 00:35:26,042
ไอซ์สเกตเป็นกีฬาที่ต้องทุ่มเทมาก โจ

467
00:35:26,543 --> 00:35:30,005
ใช่ แล้วเธอทำอะไรวันนี้
นอกจากกัดฉันเรื่องความชอบของฉัน

468
00:35:30,088 --> 00:35:32,257
- ไวล์เดอร์
- มาดูกัน

469
00:35:32,799 --> 00:35:37,053
เริ่มจากฉันกับคุณหมอหน้าหม้อคนนี้
ยิงดอกไม้ไฟผิดกฎหมายใส่กัน

470
00:35:37,137 --> 00:35:40,265
จากนั้นเขาก็พาฉันไปชอปปิง
แล้วพอนาฬิกาบอกเวลาบ่ายสามโมง

471
00:35:40,348 --> 00:35:44,686
จู่ๆ เขาก็กลับมาห่วยแตกเหมือนเดิม
เราก็เลยมาอยู่กันตรงนี้

472
00:35:45,270 --> 00:35:46,271
มากับฉัน

473
00:35:51,985 --> 00:35:54,821
นี่ เธอทำบ้าอะไรของเธอน่ะ

474
00:35:54,905 --> 00:35:57,073
ฉันปกป้องตัวเองไง

475
00:35:57,157 --> 00:35:59,618
เผื่อพี่จะลืม
พี่ไม่ใช่พ่อของฉันจริงๆ นะ

476
00:35:59,701 --> 00:36:03,330
ไม่ใช่ แต่ฉันเป็นพ่อพวกเขา
แล้วเราก็ไม่คุยกันแบบนั้นในบ้านฉัน

477
00:36:03,413 --> 00:36:06,333
ทำไมพี่ถึงได้จ๋องนัก
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้พี่เป็นใคร

478
00:36:06,416 --> 00:36:08,168
เห็นใจกันบ้างเถอะ ฉันพยายามอยู่นะ

479
00:36:08,251 --> 00:36:10,879
แล้วทำไมต้องมีคำขอโทษงี่เง่านั่น
เรื่องเมื่อเช้านี้

480
00:36:10,962 --> 00:36:14,591
มันเหมือนพอพี่รวย มีครอบครัว
แล้วพี่ก็อายเรื่องฉัน

481
00:36:14,674 --> 00:36:18,136
แล้วพี่ก็อยากให้ฉันรู้สึกแย่กับตัวเองด้วย
แต่รู้ไหม ฉันไม่รู้สึก

482
00:36:18,219 --> 00:36:21,514
ฉันชอบตัวตนของตัวเอง
แล้วฉันก็ชอบพี่คนเก่า

483
00:36:21,598 --> 00:36:25,268
มากกว่าไอ้คนอ่อนแอไม่ได้เรื่อง
ที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันนี่

484
00:36:28,813 --> 00:36:30,398
ฉันก็ยังเป็นคนเดิม แม็ค

485
00:36:30,815 --> 00:36:32,400
แต่ตอนนี้ฉันก็เป็นฉันคนนี้เหมือนกัน

486
00:36:34,277 --> 00:36:37,614
ช่วยไม่ได้ที่ฉันโตขึ้น
มีชีวิตต่อไป และก็ใช่

487
00:36:37,697 --> 00:36:41,034
ฉันเปลี่ยนแปลงไป
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันอายเรื่องเธอ

488
00:36:41,326 --> 00:36:42,285
ไม่ใกล้เคียงด้วยซ้ำ

489
00:36:44,037 --> 00:36:44,913
ฉันรักเธอ

490
00:36:46,206 --> 00:36:49,334
และฉันเป็นพี่ชายเธอ
จะไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงเรื่องนั้นได้

491
00:36:51,127 --> 00:36:54,047
ฟังนะ นี่มันบ้าสุดๆ
แล้วก็ไม่มีทางที่เราจะหลีกมันได้

492
00:36:54,798 --> 00:36:57,175
แต่เราต้องจะคิดหาทางด้วยกัน

493
00:36:59,594 --> 00:37:02,681
เพราะเรามีบางสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่มีทางมี

494
00:37:02,764 --> 00:37:03,848
โอกาสครั้งที่สอง

495
00:37:04,891 --> 00:37:09,354
และไม่มีทางที่ฉันจะทำลายมัน
ด้วยการไม่มอบชีวิตที่เธอสมควรมีให้เธอ

496
00:37:14,484 --> 00:37:15,527
มานี่มา

497
00:37:26,162 --> 00:37:30,375
นี่ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึง
ไปเจอพี่ที่โต๊ะนะ

498
00:37:30,458 --> 00:37:31,334
อย่าตกส้วมล่ะ

499
00:37:33,586 --> 00:37:36,256
- เราต้องไปแล้ว
- เธอมาทำอะไรที่นี่

500
00:37:36,339 --> 00:37:38,800
- ฉันจะไม่ไปไหนกับเธอทั้งนั้น
- เธอต้องไป

501
00:37:38,883 --> 00:37:40,385
ฉันไม่ไป

502
00:37:40,468 --> 00:37:43,263
ฟังนะ เราเจอทางกลับไปที่ปี 1988 แล้ว

503
00:37:44,806 --> 00:37:46,683
- อะไรนะ
- เราต้องไปคืนนี้

504
00:37:46,766 --> 00:37:49,269
- นี่เป็นโอกาสเดียวของเรา...
- เคเจ ฉันอยากอยู่ที่นี่

505
00:37:49,352 --> 00:37:52,605
เธอไม่เข้าใจ
มีฆาตกรสาวจากอนาคตกำลังตามล่าเรา

506
00:37:52,689 --> 00:37:56,192
ฉันเห็นเขาที่บ้านพี่ชายเธอ
และเขากำลังมาที่นี่ตอนนี้

507
00:37:56,276 --> 00:37:58,695
อะไรนะ ได้เกรดสี่วิชาวิทยาศาสตร์เหรอ

508
00:37:59,779 --> 00:38:02,699
เอาละ โอเค
เล่าเรื่องโรงเรียนให้พ่อฟังหน่อย

509
00:38:02,782 --> 00:38:05,660
- ครูโจนาสถูกไล่ออก
- อะไรนะ ทำไมล่ะ

510
00:38:05,744 --> 00:38:09,039
ฉันขอโทษ แต่ถ้าเธออยากให้
พวกเขามีชีวิตอยู่ เราต้องไปเดี๋ยวนี้

511
00:38:09,998 --> 00:38:11,583
มาเถอะ เราต้องรีบแล้ว

512
00:38:14,044 --> 00:38:15,086
หนึ่งที่ใช่ไหมคะ

513
00:40:08,241 --> 00:40:11,744
แลร์รี่ เราทิ้งเด็กอีกสองคนไว้ที่นี่ไม่ได้

514
00:40:11,828 --> 00:40:13,997
พวกเขาอาจยังมีชีวิตอยู่นะ

515
00:40:14,914 --> 00:40:19,210
แล้วก็อย่ามาบอกฉันเรื่อง
"การเสียสละในสงคราม" ไร้สาระนั่น

516
00:40:19,294 --> 00:40:21,588
คิดว่าฉันอยากให้
พวกเขาเป็นอันตรายเหรอ

517
00:40:23,089 --> 00:40:26,009
อยู่ที่นี่พวกเขาคงปลอดภัยกว่า

518
00:40:26,092 --> 00:40:27,844
หมายความว่าไง

519
00:40:27,927 --> 00:40:30,680
ไม่มีทางเลือกที่ดีสักทาง
มันอันตรายทั้งคู่

520
00:40:31,222 --> 00:40:35,476
พอเธอกับฉันออกจากช่วงเวลาของเรา
พวกโอลด์วอตช์อาจพบเราได้

521
00:40:36,811 --> 00:40:39,606
และอย่างที่เธอบอก พวกเขาเพิ่งอายุ 12

522
00:40:40,732 --> 00:40:43,735
บอกฉันทีว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก
ที่คุณสังเกตเห็น

523
00:40:45,486 --> 00:40:47,864
ฉันพูดจริงนะ เธอพูดถูก พวกเขายังเด็ก

524
00:40:49,032 --> 00:40:52,410
พวกเขาเข้าใจได้ไม่เต็มที่
ว่าตัวเองกำลังเจอกับสถานการณ์อะไร

525
00:40:53,703 --> 00:40:56,039
แน่นอนว่าพวกเขาเข้าใจได้ไม่เต็มที่

526
00:40:57,081 --> 00:40:59,876
แต่พวกเขาก็มาได้ไกลขนาดนี้
ด้วยตัวเองไม่ใช่เหรอ

527
00:41:01,377 --> 00:41:02,462
นอกจากนั้น...

528
00:41:04,589 --> 00:41:05,965
มีทางเลือกอื่นด้วยเหรอ

529
00:41:09,636 --> 00:41:13,139
- พวกเขาไปไหนกันนะ
- พวกเขามาไม่ทันแน่

530
00:41:13,223 --> 00:41:16,309
แลร์รี่บอกว่าการพับเกิดขึ้น
เป็นเวลาสิบนาทีเท่านั้น

531
00:41:24,317 --> 00:41:25,401
เวรละ

532
00:41:27,278 --> 00:41:28,446
ให้ตายสิ

533
00:41:51,844 --> 00:41:53,054
การพับในเวลา...

534
00:41:53,554 --> 00:41:54,430
ได้เวลาไปแล้ว

535
00:41:57,475 --> 00:41:58,768
เธอเห็นนั่นไหม

536
00:42:07,610 --> 00:42:09,570
- พระเจ้า นั่นพวกเขานี่
- นั่นแม็คกับเคเจ

537
00:42:17,412 --> 00:42:18,496
เธอโอเคไหม

538
00:42:20,707 --> 00:42:23,209
- เราคิดว่าพวกเธอตายแล้วซะอีก
- พระเจ้า เด็กโง่

539
00:43:26,272 --> 00:43:27,774
เราเกือบถึงแล้ว

540
00:43:27,857 --> 00:43:30,318
เราเกือบถึงแล้ว เข้าไปในการพับกัน

541
00:44:30,336 --> 00:44:31,587
ไม่ใช่ว่าฉันโกรธนะ

542
00:44:33,423 --> 00:44:34,298
ฉันแค่...

543
00:44:37,427 --> 00:44:38,636
ผิดหวัง

544
00:46:42,176 --> 00:46:44,178
คำบรรยายโดย: วิสาขา ภูริไกร

545
00:46:44,262 --> 00:46:46,264
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ