1
00:00:08,552 --> 00:00:11,388
"ข้ามาจากแห่งใดและจะไปยังที่ใด

2
00:00:11,638 --> 00:00:14,433
"นั่นคือคำถามที่ไม่อาจหยั่งถึงและยอดเยี่ยม

3
00:00:14,516 --> 00:00:16,477
"เช่นเดียวกันสำหรับพวกเราทุกคน

4
00:00:16,560 --> 00:00:19,104
"และวิทยาศาสตร์ก็ไม่มีคำตอบ
สำหรับคำถามนั้น"

5
00:00:19,438 --> 00:00:20,647
มักซ์ พลังค์กล่าวไว้

6
00:00:21,190 --> 00:00:25,486
และเขาพูดถูก เพราะที่สุดแล้ว
มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับวิทยาศาสตร์

7
00:00:25,569 --> 00:00:28,322
หรือคุณครู หรือพ่อแม่ของเรา

8
00:00:28,864 --> 00:00:30,365
ขอโทษนะคะ พ่อกับแม่

9
00:00:31,658 --> 00:00:35,954
มีแต่เรา เพื่อนๆ
ผู้จบการศึกษาในปี 1994

10
00:00:36,038 --> 00:00:38,040
ที่เป็นคนตัดสินว่าเราจะเป็นใคร

11
00:00:38,707 --> 00:00:41,710
นี่คืออีกคำกล่าวหนึ่งที่ฉันชอบ

12
00:00:41,794 --> 00:00:44,463
"ขนมปังก็คือขนมปัง
และค่าผ่านทางก็คือค่าผ่านทาง

13
00:00:44,588 --> 00:00:48,091
"ถ้าฉันไม่ได้ค่าผ่านทาง
ก็จะไม่ได้กินขนมปัง"

14
00:00:48,217 --> 00:00:51,261
ลิตเติลจอห์นกล่าวประโยคนี้ไว้
ที่สะพานเก็บค่าผ่านทาง

15
00:00:51,345 --> 00:00:53,680
เพราะความสำเร็จในการดำรงชีวิตของเขา

16
00:00:53,764 --> 00:00:57,267
ถูกผูกไว้กับความสำเร็จ
ในชีวิตเขาโดยตรง

17
00:00:57,351 --> 00:01:01,063
เราก็เช่นกันที่มีอิสรภาพ
ในการเลือกอาชีพที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง

18
00:01:01,146 --> 00:01:06,068
เพื่อตอบคำถามนั้นให้ชัดแจ้ง
"ฉันจะเป็นอะไร"

19
00:01:06,151 --> 00:01:10,072
ตอบให้ดี และคำตอบเหล่านั้น
จะหล่อเลี้ยงเรา

20
00:01:10,155 --> 00:01:12,658
ผดุงเราและเติมเต็มเรา

21
00:01:13,283 --> 00:01:16,203
ถ้าไม่ตั้งใจตอบ ก็จะไม่ได้ขนมปัง

22
00:01:16,995 --> 00:01:20,040
ดังนั้นจงเลือกอย่างฉลาด
เพื่อนๆ ผู้จบการศึกษาในปี 1994

23
00:01:20,123 --> 00:01:23,502
เพราะ "อำนาจที่ยิ่งใหญ่
มาพร้อมความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่"

24
00:01:25,003 --> 00:01:26,547
นั่นมาจากเรื่อง สไปเดอร์แมน

25
00:01:27,047 --> 00:01:28,048
กี่โมงแล้ว

26
00:01:31,134 --> 00:01:32,678
พวกเธอจะไปไหนกัน

27
00:01:32,761 --> 00:01:34,137
ไม่ต้องห่วงหรอก

28
00:01:38,350 --> 00:01:39,560
เปิดของขวัญสิ

29
00:01:39,643 --> 00:01:44,064
เรามีของขวัญ พ่อของลูกกับแม่...
ที่รัก ดูให้แน่ใจว่าคุณซูมนะ

30
00:01:44,147 --> 00:01:45,399
เห็นไหม

31
00:01:45,482 --> 00:01:48,527
ลูกจะต้องใช้มัน
ในฤดูหนาวที่หนาวเย็นในเคมบริดจ์

32
00:01:48,610 --> 00:01:49,611
เอ็มไอที

33
00:01:49,695 --> 00:01:50,737
เยี่ยมมากค่ะ แม่

34
00:02:00,914 --> 00:02:02,708
อีกเจ็ดปี

35
00:02:07,004 --> 00:02:09,381
สี่สาวน้อยท่องเวลา

36
00:02:09,464 --> 00:02:11,383
พ่อมดแห่งออซ

37
00:02:11,466 --> 00:02:14,720
มันแย่สุดๆ ฉัน...

38
00:02:15,012 --> 00:02:17,431
พระเจ้า ฟังนะ เราทำอะไรไม่ได้

39
00:02:17,514 --> 00:02:20,183
ดังนั้นหาทางหุบปากเถอะ โอเคนะ

40
00:02:20,267 --> 00:02:23,520
นี่ แม็ค ฟังนะ ฉันดีใจที่เธอบอกฉัน

41
00:02:23,604 --> 00:02:25,397
ฉันขอโทษที่พูดออกไปแบบนั้น

42
00:02:26,356 --> 00:02:30,485
แต่เธอคิดจริงๆ เหรอว่า
เราไม่ควรบอกใคร เช่น...

43
00:02:30,569 --> 00:02:34,031
ไม่ต้องเป็นเอรินและทิฟฟ์ก็ได้
แต่อย่างน้อยก็ผู้ใหญ่สักคน

44
00:02:35,032 --> 00:02:36,783
แล้วมันจะช่วยอะไรได้ล่ะ

45
00:02:38,035 --> 00:02:39,036
อธิบายมาสิ

46
00:02:39,703 --> 00:02:42,956
แล้วบอกฉันมาว่าเธอคิดว่า
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราทำแบบนั้น

47
00:02:43,040 --> 00:02:44,499
ฉันก็ไม่รู้

48
00:02:44,583 --> 00:02:47,169
แต่เธออาจได้รับยา การรักษา และ...

49
00:02:47,252 --> 00:02:49,838
- จากที่ไหน โรงพยาบาลเหรอ
- ก็อาจใช่

50
00:02:49,963 --> 00:02:52,758
ใช่ สมมุติว่าพวกเขา
ไม่จับฉันเข้าโรงพยาบาลบ้า

51
00:02:52,841 --> 00:02:55,135
ตอนที่ฉันพยายามอธิบายว่าตัวเองเป็นใคร

52
00:02:55,218 --> 00:02:58,555
และสมมุติว่าพวกเขา
ไม่มีบันทึกเกี่ยวกับตัวฉัน

53
00:02:58,639 --> 00:03:00,599
ไม่รู้สิ ตายอยู่ที่โรงพยาบาลนั่นน่ะ

54
00:03:00,682 --> 00:03:02,559
จากนั้นแล้วฉันจะเป็นยังไง

55
00:03:02,643 --> 00:03:06,521
ต้องรับคีโมแย่ๆ ที่เรารู้อยู่แล้วว่า
ไม่ได้ผลเมื่อเจ็ดปีก่อนอยู่เป็นเดือนๆ

56
00:03:06,647 --> 00:03:08,607
- แม็ค
- ฉันว่าช่างหัวมันเถอะ

57
00:03:09,191 --> 00:03:11,109
แต่ตอนนี้เธออาจยังไม่เป็นก็ได้

58
00:03:11,193 --> 00:03:14,029
กับมะเร็งถ้ารู้เร็ว
ก็รักษาหายได้ไม่ใช่เหรอ

59
00:03:14,112 --> 00:03:16,406
- เราจะไม่ทำอะไรเลยไม่ได้นะ
- ได้สิ

60
00:03:16,490 --> 00:03:18,200
- เราก็ทำอยู่ไงตอนนี้
- แม็ค

61
00:03:18,283 --> 00:03:21,036
กับเรื่องนี้การไม่ทำอะไรเลย
มันไม่ใช่ไม่ได้ทำอะไรนะ

62
00:03:21,119 --> 00:03:24,373
เพราะมันคือการปล่อยให้
สิ่งที่แย่ที่สุดเกิดขึ้น

63
00:03:25,123 --> 00:03:28,043
ใช่ เธอน่าจะคิดถึงเรื่องนั้น

64
00:03:28,168 --> 00:03:32,089
ก่อนดึงฉันออกมาจากปี 2019
และพรากฉันมาจากพี่ชายที่เป็นหมอ

65
00:03:32,172 --> 00:03:34,424
แม็ค นั่นมันไม่ยุติธรรมนะ

66
00:03:34,508 --> 00:03:37,928
ฉันเห็นผู้หญิงคนนั้นมาที่บ้านพี่ชายเธอ

67
00:03:39,680 --> 00:03:41,515
ฟังนะ ฉันรู้

68
00:03:47,896 --> 00:03:49,314
ตามที่ดีแลนว่า

69
00:03:49,398 --> 00:03:52,150
เขารับประกันไม่ได้ว่า
เขาจะรักษาฉันให้หายได้

70
00:03:53,276 --> 00:03:55,988
เหมือนอยู่ดีๆ มันก็เกิดขึ้น

71
00:03:57,406 --> 00:03:59,866
แต่มันเป็นเรื่องที่เกือบเชื่อไม่ลง

72
00:04:01,618 --> 00:04:03,537
รู้สึกเหมือนไม่ใช่เรื่องจริงด้วยซ้ำ

73
00:04:04,121 --> 00:04:06,873
งั้นนี่ก็อาจเป็นก้าวแรก

74
00:04:06,957 --> 00:04:09,710
ทำให้เธอรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องจริง

75
00:04:09,793 --> 00:04:12,462
เธอจะได้จริงจังกับมัน แม็ค

76
00:04:14,089 --> 00:04:15,841
แล้วเราจะทำยังไงกับเรื่องนั้นได้บ้าง

77
00:04:19,177 --> 00:04:21,179
ซูมเข้าไปสิ ที่รัก ร้อยเปอร์เซ็นต์

78
00:04:23,015 --> 00:04:25,308
- ซูมอยู่
- อย่างนั้นแหละ ฉันชอบแบบนั้น

79
00:04:25,392 --> 00:04:26,393
โอเค

80
00:04:26,476 --> 00:04:27,561
สิบโมงสี่สิบห้านาที

81
00:04:28,562 --> 00:04:29,563
ดี

82
00:04:30,063 --> 00:04:31,523
ดูมันแล้วเหรอ

83
00:04:32,232 --> 00:04:34,568
อะไร ก็ชีวิตฉันด้วยเหมือนกันนี่

84
00:04:34,651 --> 00:04:36,486
เป็นเธอจะไม่อยากรู้เหรอ

85
00:04:36,570 --> 00:04:38,864
นี่เหมือนหนังโป๊ที่ประสบความสำเร็จ

86
00:04:39,448 --> 00:04:43,243
ข้อแรก อี๋ และข้อสอง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่านั่นหมายความว่ายังไง

87
00:04:43,785 --> 00:04:45,162
ฉันภูมิใจในตัวเรานะ

88
00:04:45,996 --> 00:04:47,914
คุณทั้งคู่ทั้งสวยและสมดุล

89
00:04:47,998 --> 00:04:49,833
แม่สาวนั่นตอแหลสุดๆ

90
00:04:49,916 --> 00:04:52,753
- เธอพูดเรื่องอะไร
- เธอมีเวลาแค่ไหน

91
00:04:52,878 --> 00:04:53,879
เจ็ดปี

92
00:04:55,130 --> 00:04:56,548
สุนทรพจน์นี้เยี่ยมมาก

93
00:04:56,631 --> 00:04:59,051
เราเป็นตัวแทนกล่าวสุนทรพจน์
กำลังจะไปเรียนที่เอ็มไอที

94
00:04:59,134 --> 00:05:02,262
ฉันกำลังมองดูหนึ่งในฝันของตัวเองเป็นจริง

95
00:05:02,387 --> 00:05:04,806
แม้ว่าฝีมือถ่ายวิดีโอของพ่อ
จะทำให้ฉันเวียนหัว

96
00:05:04,890 --> 00:05:06,058
แม่สาวคนนั้นในวิดีโอ...

97
00:05:07,350 --> 00:05:10,353
กำลังจะโดน
โลกแห่งความจริงชนเข้าโครมใหญ่

98
00:05:14,149 --> 00:05:15,609
เช้านี้เธอเป็นใคร

99
00:05:18,612 --> 00:05:20,322
ฟังนะ เพื่อนเธอพูดถูก

100
00:05:20,405 --> 00:05:24,326
เธอจะต้องอยู่ที่นี่
นานกว่าที่เราทั้งคู่คิดไว้ ดังนั้น...

101
00:05:24,785 --> 00:05:28,288
ทำไมเราไม่เดินไปร้านกาแฟกันสักแป๊บล่ะ

102
00:05:28,914 --> 00:05:30,749
แต่เธอมีเครื่องทำกาแฟที่นี่

103
00:05:45,806 --> 00:05:47,766
ให้เราซื้ออะไรมาให้เธอไหม

104
00:05:49,351 --> 00:05:53,647
มัฟฟินพวกเขาอร่อยมากนะ
เบเกิลเป็นไง

105
00:05:54,898 --> 00:05:56,149
ฉันไม่อยากได้

106
00:05:56,233 --> 00:05:59,361
มีป็อปทาร์ตด้วยนะ ถ้าเธออยากกิน

107
00:06:05,450 --> 00:06:09,121
- ฟังนะ ฉันจะไม่ตั้งกฎกับเธอ
- ฟังดูเหมือนแบบนั้นนะ

108
00:06:11,706 --> 00:06:14,501
ทำไมมีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ อยู่ในนี้

109
00:06:15,794 --> 00:06:18,130
"ขอบเขต" อาจจะเป็นคำที่ดีกว่า

110
00:06:18,255 --> 00:06:21,883
เหมือนหอพักประหลาดๆ ของเด็ก
มหาวิทยาลัย แต่ข้างในเป็นร้านอาหาร

111
00:06:21,967 --> 00:06:26,179
มีสามข้อใหญ่ๆ
หนึ่งห้ามยุ่งกับของของฉันโดยไม่ขอก่อน

112
00:06:26,263 --> 00:06:29,224
สอง ห้องนอน ห้ามแตะ

113
00:06:29,349 --> 00:06:33,145
สาม ถ้ามีผ้าเช็ดตัวแขวนอยู่ที่ประตู
หมายความว่าเคาะประตูด้วย

114
00:06:33,228 --> 00:06:35,772
ทำไม เพราะเธออาจโป๊
หรืออะไรแบบนั้นเหรอ

115
00:06:37,691 --> 00:06:38,900
อี๋

116
00:06:39,734 --> 00:06:40,986
เคาะประตูละกัน

117
00:06:41,444 --> 00:06:42,445
โอเคค่ะ แม่

118
00:06:51,621 --> 00:06:53,165
ฉันไม่รู้ ฉันไม่สน
และมันก็ไม่ได้แตกต่าง

119
00:06:53,248 --> 00:06:55,625
ประหลาดดีที่เราจะรู้สึกกับอะไรแบบนั้น

120
00:06:59,921 --> 00:07:03,925
ถ้าฉันบอกเธอว่า
มันปกติมากๆ ที่จะรู้สึกกับอะไรแบบนั้นล่ะ

121
00:07:05,719 --> 00:07:09,973
ว่าไม่มีคำตอบที่ถูกต้องเพียงคำตอบเดียว
เมื่อพูดถึงความรู้สึกกับเรื่องต่างๆ

122
00:07:10,056 --> 00:07:12,559
ฉันว่านั่นเหมือนปรัชญาจากถ้วยกาแฟ

123
00:07:16,062 --> 00:07:19,274
- มีอะไร
- เธอมุ่งมั่นกับเรื่องคนที่เธออยากเป็น

124
00:07:19,357 --> 00:07:24,487
และการไปให้ถึงจุดนั้นมาก
จนเธอไม่รู้ตัวว่าจริงๆ แล้วเธอชอบอะไร

125
00:07:24,571 --> 00:07:26,990
ต้องการอะไร
หรือตัวตนของเธอเป็นใครกันแน่

126
00:07:27,115 --> 00:07:29,910
- หยุดพูดเลย
- จะมองบนก็ได้ถ้าเธอยากทำ

127
00:07:29,993 --> 00:07:33,371
จำไว้นะว่าฉันคือเธอ
ดังนั้นฉันรู้คำตอบอยู่แล้ว

128
00:07:33,455 --> 00:07:36,249
โอเค ออซ ผู้ยอดเยี่ยมและทรงอำนาจ
แบบนี้เป็นไง

129
00:07:36,333 --> 00:07:37,876
ฉันรู้ดีว่าตัวเองต้องการอะไร

130
00:07:38,001 --> 00:07:40,045
ฉันอยากไปจากสโตนี่ สตรีม

131
00:07:40,128 --> 00:07:42,547
ฉันอยากไปเรียนที่เอ็มไอที
ซึ่งเราก็ได้ไป

132
00:07:42,631 --> 00:07:46,927
และจะให้ดี ฉันอยากได้ทุนการศึกษา
หรือทุนวิจัยเพื่อทำบางอย่าง...

133
00:07:47,385 --> 00:07:50,764
- ไม่รู้สิ ที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน...
- นั่นเป็นความฝันของแครอล

134
00:07:50,847 --> 00:07:52,766
เธอหมายถึงแม่ ไม่เอาน่า...

135
00:07:52,849 --> 00:07:54,976
ฟังนะ ตอนนี้เธอคิดว่าความสำเร็จทั้งหมด

136
00:07:55,060 --> 00:07:58,396
จะทำให้เธอสมบูรณ์ จะทำให้เธอแตกต่าง

137
00:07:58,813 --> 00:08:03,151
แต่ฉันอยู่ตรงนี้เพื่อบอกเธอ
ว่าเมื่อไปถึงจุดนั้น เธอก็ยังเป็นเธอ

138
00:08:03,401 --> 00:08:05,320
ให้ตายเถอะ เธอจะเป็นฉัน

139
00:08:05,403 --> 00:08:09,199
แม่ฉลาด แม่อยากให้ฉันพึ่งพาตัวเองได้

140
00:08:09,324 --> 00:08:12,410
- และทำให้ดีที่สุด
- แม้ว่านั่นจะหมายถึง

141
00:08:12,494 --> 00:08:14,746
ต้องพลาดทุกสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
เพราะเธอเอาแต่มุ่งมั่นกับอนาคตงั้นเหรอ

142
00:08:15,580 --> 00:08:17,540
เธอต้องการอย่างนั้นจริงๆ เหรอ

143
00:08:17,624 --> 00:08:20,460
มีชีวิตอยู่เพื่อให้คนอื่นยอมรับน่ะ

144
00:08:22,879 --> 00:08:25,382
มีเหตุผลบางอย่าง
ที่ทำให้แม่ไม่ภูมิใจในตัวเธอหรือเปล่า

145
00:08:26,466 --> 00:08:30,136
- ผมเธอเหรอ เธอทำอะไรลงไป
- เธอกำลังเข้าใจฉันผิด

146
00:08:30,553 --> 00:08:33,098
เรื่องที่ฉันบอกเธออยู่เป็นเรื่องดี

147
00:08:33,181 --> 00:08:34,808
มันหมายความว่าเธอมีเวลา

148
00:08:35,392 --> 00:08:36,601
มีเวลาให้เต้นรำ

149
00:08:36,685 --> 00:08:39,479
มีเวลาให้เล่น มีเวลาไปเดต
กับผู้ชายงี่เง่าสักสองคน

150
00:08:39,562 --> 00:08:41,523
- แบบรัสน่ะเหรอ
- เหมือนรัสเลย

151
00:08:41,648 --> 00:08:45,610
รัสกับฉันจะไม่แต่งงาน มีลูก
และกู้เงินซื้อบ้านด้วยกัน

152
00:08:45,694 --> 00:08:48,154
มันก็แค่... สนุกดี

153
00:08:49,155 --> 00:08:50,573
ความสนุกเป็นเรื่องดี

154
00:08:50,657 --> 00:08:53,535
มันมีความหมายกว่านั้นอีก
ความสนุกเป็นเรื่องสำคัญ

155
00:08:53,827 --> 00:08:56,204
การมีเพื่อนแท้เป็นเรื่องสำคัญ

156
00:08:56,955 --> 00:08:59,749
นั่นคือสุนทรพจน์ที่ใครสักคน
ควรจะพูดตอนเรียนจบ

157
00:08:59,833 --> 00:09:00,959
ฉันสนุก

158
00:09:01,960 --> 00:09:03,044
ฉันมีเพื่อน

159
00:09:05,338 --> 00:09:06,881
- อะไร
- พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานเธอ

160
00:09:06,965 --> 00:09:08,591
ทำไมเธอถึงพูดเรื่องทั้งหมดนี้

161
00:09:10,510 --> 00:09:12,512
เธอทำอะไรบางอย่างลงไปใช่ไหม

162
00:09:12,887 --> 00:09:14,306
- เกิดอะไรขึ้น
- ฉัน...

163
00:09:16,266 --> 00:09:17,934
ฉันแค่...

164
00:09:18,018 --> 00:09:21,104
ฉันอยากให้เธอได้เริ่มต้นทำอะไร
ที่ฉันไม่ได้ทำ

165
00:09:22,772 --> 00:09:25,650
และพูดตรงๆ นะ ฉันอิจฉา

166
00:09:25,734 --> 00:09:28,320
ฉันต้องอยู่มาจนอายุ 20 กว่า
ถึงสำนึกได้เรื่องนั้น

167
00:09:28,403 --> 00:09:29,821
แล้วดูฉันตอนนี้สิ

168
00:09:29,904 --> 00:09:32,198
ใช่ แม่ต้องตื่นเต้นแน่ๆ

169
00:09:32,282 --> 00:09:36,453
ฟังนะ ไม่รู้จะพูดให้เธอฟังยังไงดี
แต่แม่ไม่ใช่คนแบบที่เธอคิดหรอกนะ

170
00:09:36,536 --> 00:09:38,830
เธอก็แค่อยากโทษว่าแม่ทำให้เธอมีปัญหา

171
00:09:38,913 --> 00:09:39,914
เธอเป็นลูกบุญธรรม

172
00:09:47,422 --> 00:09:49,215
หยุดนะ นั่นไม่ตลกเลย

173
00:09:51,718 --> 00:09:54,763
ไม่จำเป็นต้องรู้สึกแย่กับเรื่องนั้นเลย

174
00:09:54,846 --> 00:09:56,556
ท้ายที่สุดแล้ว นั่นเป็นเรื่องดีด้วยซ้ำ

175
00:09:56,681 --> 00:10:00,310
- เรารู้ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีสอง
- ไม่จริง เธอหลอกฉัน...

176
00:10:00,393 --> 00:10:04,814
แปลได้ว่าแครอลรออยู่ 19 ปี
เพื่อจะพูดความจริงกับเธอว่าเธอเป็นใคร

177
00:10:07,400 --> 00:10:08,401
นี่

178
00:10:11,529 --> 00:10:12,781
ฉันกำลังมอบของขวัญให้เธอนะ

179
00:10:13,907 --> 00:10:16,326
เลิกหลอกฉันซะที

180
00:10:19,329 --> 00:10:23,875
ฉันว่าเธอก็รู้ว่าลึกๆ แล้วฉันไม่ได้หลอก

181
00:10:38,765 --> 00:10:40,308
เธอแน่ใจเหรอว่าใช่ที่นี่

182
00:10:41,017 --> 00:10:43,103
ย่าของฉันอยู่ที่นี่ ก็เลย...

183
00:10:46,439 --> 00:10:47,440
มีอะไร

184
00:10:48,066 --> 00:10:50,318
บัทส์

185
00:10:50,652 --> 00:10:51,945
เจ๋ง

186
00:10:52,946 --> 00:10:55,031
เธอตกนรกแน่ๆ

187
00:10:55,865 --> 00:10:59,869
ไม่หรอก คนยิวเชื่อว่า
เราจะไปอยู่ที่เดียวกัน

188
00:10:59,953 --> 00:11:00,954
งั้น...

189
00:11:10,046 --> 00:11:11,047
คุณปู่

190
00:11:11,423 --> 00:11:12,507
คุณย่า

191
00:11:13,258 --> 00:11:15,969
ญาติโรด้า ป้าแซลลี่...

192
00:11:20,390 --> 00:11:21,391
เวรเอ๊ย

193
00:11:21,933 --> 00:11:24,519
แมคเคนซี่ คอยล์
ปี 1976 - 1992

194
00:11:25,228 --> 00:11:26,855
นั่นคงเป็นหลุมศพของฉัน

195
00:11:31,526 --> 00:11:33,945
เธอว่าฉันที่อยู่ในหลุมนั่นดูเป็นยังไง

196
00:11:37,740 --> 00:11:39,659
แบบว่าจะเหลือแต่กระดูกไหม

197
00:11:40,034 --> 00:11:43,538
ขึ้นอยู่กับว่าโลงศพเธอดีแค่ไหน

198
00:11:43,621 --> 00:11:46,166
แต่ฉันว่าลูกตาเธอ
คงไม่เหลือแล้วแน่นอน

199
00:11:46,249 --> 00:11:49,043
- พระเจ้า
- ใช่ หนอนกินมันก่อนอย่างอื่น

200
00:11:51,546 --> 00:11:53,131
เธอนี่มันบ้าจริงๆ

201
00:11:54,841 --> 00:11:58,595
ใครๆ ไม่สังเกตเห็นเพราะเธอไม่ค่อยพูด
แต่เธอมันบ้า เคเจ

202
00:12:02,265 --> 00:12:04,726
- พนันว่าพวกเขาฝังเธอในชุดเดรสด้วย
- โอเค หยุด

203
00:12:04,809 --> 00:12:06,102
แค่พูดเฉยๆ น่ะ

204
00:12:14,819 --> 00:12:16,571
ไม่มีวันที่ด้วยซ้ำ

205
00:12:18,406 --> 00:12:20,116
ไม่มีวันเกิด

206
00:12:20,200 --> 00:12:22,660
ไม่มี... วันตาย

207
00:12:24,704 --> 00:12:27,040
พ่อเพิ่มเงินเพื่อสลักเพิ่มหน่อยไม่ได้เหรอ

208
00:12:28,708 --> 00:12:30,710
ตอนนั้นเราคงจนน่าดู

209
00:12:34,130 --> 00:12:35,632
มีคนมา

210
00:12:37,592 --> 00:12:38,801
มา ไปกันเถอะ

211
00:12:51,189 --> 00:12:52,273
นั่นแม่เลี้ยงฉัน

212
00:13:17,674 --> 00:13:19,217
ทำไมเขา...

213
00:13:26,516 --> 00:13:28,184
แม็ค ไปจากที่นี่กันเถอะ

214
00:13:45,618 --> 00:13:48,538
นี่คือเรื่องจริงของคนแปลกหน้าเจ็ดคน

215
00:13:49,455 --> 00:13:51,583
ไม่อยากเชื่อว่าเธอไม่เคยดูเรื่องนี้

216
00:13:52,000 --> 00:13:54,752
แม่ฉันไม่ยอมให้ฉันกับน้องดูเอ็มทีวี

217
00:13:56,212 --> 00:13:59,257
นั่นถือเป็นการเซ็นเซอร์นะ

218
00:14:00,717 --> 00:14:02,385
คนพวกนี้อายุเท่าไหร่

219
00:14:02,802 --> 00:14:05,847
เท่าๆ ฉัน ฉันว่าพวกเขา
ต้องอายุอย่างน้อย 18

220
00:14:05,930 --> 00:14:07,473
น้องฉันอายุ 19

221
00:14:09,434 --> 00:14:11,603
เดี๋ยวก่อน แต่เขาไม่ได้รับอนุญาต
ให้ดูเอ็มทีวีเหรอ

222
00:14:11,728 --> 00:14:13,855
ฉันคิดว่าเขาจะเข้าร่วมกองทัพเร็วๆ นี้

223
00:14:14,230 --> 00:14:15,231
เขา...

224
00:14:16,065 --> 00:14:18,067
กำลังอบรมเพื่อไปเป็นนักบินเฮลิคอปเตอร์

225
00:14:20,987 --> 00:14:23,698
ฉันจะไปเอาป็อปทาร์ต เธอเอาไหม

226
00:14:26,409 --> 00:14:29,787
ฉันห้อยป้าย
"เลี้ยงฉันด้วยป็อปทาร์ต" อยู่หรือไง

227
00:14:41,507 --> 00:14:43,676
นี่ บอกฉันอีกที

228
00:14:45,011 --> 00:14:46,804
พวกเธอเป็นใครนะ

229
00:14:48,514 --> 00:14:51,601
เจนิซเป็นลูกพี่ลูกน้องของทิฟฟ์

230
00:14:53,394 --> 00:14:54,979
แล้วเจนิซคือคนไหน

231
00:14:56,064 --> 00:14:57,106
พูดจริงเหรอ

232
00:15:00,985 --> 00:15:03,529
อ้อ เจ๋ง

233
00:15:04,697 --> 00:15:07,075
แล้วพวกเธอเป็นเพื่อนของเขาเหรอ

234
00:15:07,158 --> 00:15:10,078
ใช่ จากโรงเรียนประจำ

235
00:15:10,953 --> 00:15:15,041
เจนิซอยากให้เราทุกคนเห็น
ชีวิตในเมืองใหญ่ของญาติเธอ

236
00:15:15,124 --> 00:15:16,376
สักสองวัน

237
00:15:16,876 --> 00:15:17,877
ก็เลย...

238
00:15:18,378 --> 00:15:19,837
เมืองใหญ่เหรอ

239
00:15:22,090 --> 00:15:23,633
นี่ไม่ใช่คลีฟแลนด์ด้วยซ้ำ

240
00:15:24,550 --> 00:15:26,928
มันเหมือนเป็น
ส่วนที่เจ๋งส่วนหนึ่งของสโตนี่ สตรีม

241
00:15:27,011 --> 00:15:29,389
ซึ่งน่าจะเป็น
ห่างไปแค่ครึ่งช่วงถนนจาก...

242
00:15:39,315 --> 00:15:40,441
ว่าไง พวก

243
00:15:40,525 --> 00:15:43,736
คุณอยู่ห้องเจ็ดบีใช่ไหม
ฟังนะ เราต้องเปิดทีวีๆ เสียงดัง

244
00:15:43,820 --> 00:15:46,489
เพราะแฟนผม เธอมีปัญหาในการได้ยิน

245
00:15:46,572 --> 00:15:48,950
แลร์รี่ คุณมาทำบ้าอะไรที่นี่

246
00:15:49,992 --> 00:15:53,329
ผมมาหาทิฟฟ์ ควิลกิน

247
00:15:53,413 --> 00:15:56,666
พวกเธอไม่อยู่ที่นี่ตอนนี้

248
00:15:56,749 --> 00:15:59,919
แต่ต่อให้อยู่ พวกเธอก็ไม่อยากยุ่งกับคุณ

249
00:16:00,002 --> 00:16:01,129
พวกเธอเหรอ

250
00:16:02,588 --> 00:16:04,424
เธอเป็นหนึ่งในพวกเขาใช่ไหม

251
00:16:06,801 --> 00:16:08,177
เธอรู้จักหมอนี่เหรอ

252
00:16:09,470 --> 00:16:11,180
ฉันอยากให้เธอดูอะไรบางอย่าง

253
00:16:12,515 --> 00:16:13,516
ขอร้องล่ะ

254
00:16:21,691 --> 00:16:24,777
ถ้าฉันไม่กลับมาภายในห้านาที
เอาไม้เบสบอลมาตามฉันด้วย

255
00:16:24,861 --> 00:16:26,696
ฉันไม่มีไม้เบสบอล

256
00:16:40,460 --> 00:16:42,670
ทิฟฟานี่ตอนโตจะกลับมาเร็วๆ นี้ไหม

257
00:16:42,754 --> 00:16:45,381
หลังจากที่พวกเขามาเยี่ยมฉัน
ก็มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้น

258
00:16:45,465 --> 00:16:48,134
ฉันเห็นคุณตายสองวันก่อน คุณรู้ไหม

259
00:16:50,511 --> 00:16:52,889
- อะไรนะ
- คุณถูกเลเซอร์ของโอลด์วอตช์ยิงใส่

260
00:16:52,972 --> 00:16:55,808
เผาจนไม่เหลือซาก

261
00:16:59,520 --> 00:17:02,690
ก็คงกรรมตามสนองละมั้ง

262
00:17:02,774 --> 00:17:05,193
เดี๋ยวนะ ฉันรู้ว่า
มีเรื่องประหลาดๆ หลายเรื่อง

263
00:17:05,276 --> 00:17:08,112
ที่น่าจะเกิดขึ้นในอนาคต
แต่พวกนั้นยังไม่มาถึง

264
00:17:08,571 --> 00:17:10,072
ฉันหมายถึง...

265
00:17:12,700 --> 00:17:14,118
ยังมีเวลาให้แก้ไขพวกมันใช่ไหม

266
00:17:15,953 --> 00:17:18,331
อาจจะมี หรืออาจจะไม่มี

267
00:17:20,374 --> 00:17:22,335
ฉันอยากทำสิ่งที่ถูกต้อง

268
00:17:24,420 --> 00:17:25,463
ฉันแค่...

269
00:17:28,257 --> 00:17:30,635
พวกเอสซีเอฟ
ทุกเรื่องที่พวกเขาบอกฉัน...

270
00:17:31,135 --> 00:17:32,261
นี่...

271
00:17:32,804 --> 00:17:34,180
นี่คือสิ่งที่ถูกต้อง

272
00:17:34,263 --> 00:17:36,933
ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไง...
มันต้องมีเหตุผลสิ

273
00:17:37,016 --> 00:17:39,393
ฉันหมายถึง... พระเจ้า

274
00:17:39,936 --> 00:17:40,978
ไม่เป็นไรนะ

275
00:17:41,062 --> 00:17:44,690
- แค่...
- โดนเผาทันทีงั้นเหรอ พระเจ้า

276
00:17:44,774 --> 00:17:46,359
พระเจ้า

277
00:17:48,778 --> 00:17:50,071
ฉันขอโทษ

278
00:17:50,404 --> 00:17:53,574
โอเคไหม แค่...
เรื่องทั้งหมดนี้มันยากมาก

279
00:17:54,283 --> 00:17:57,370
สำหรับทุกคน และฉันไม่ได้ตั้งใจ

280
00:17:58,871 --> 00:17:59,914
เดี๋ยวนะ ฉันไม่ตายเหรอ

281
00:17:59,997 --> 00:18:04,252
ไม่ใช่ แค่... ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น
แบบว่า พูดออกไปตรงๆ แบบนั้นน่ะ

282
00:18:05,753 --> 00:18:07,338
- งั้นฉันก็ตาย
- ใช่

283
00:18:18,391 --> 00:18:19,392
นี่...

284
00:18:20,768 --> 00:18:21,894
นั่นจักรยานฉันเหรอ

285
00:18:22,395 --> 00:18:23,437
ใช่ไหม

286
00:18:29,986 --> 00:18:32,989
มันตกลงมาจาก...
ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง

287
00:18:33,072 --> 00:18:38,411
มันเหมือนรูขยะที่เปิดออก
เหมือนเป็นรอยฉีกน่ะ

288
00:18:41,247 --> 00:18:44,959
เหมือนการพับที่เฮคและนัลโดใช้
แต่เล็กกว่า ดูหยาบๆ และบิดเบี้ยว

289
00:18:45,459 --> 00:18:47,044
การพับเหรอ

290
00:18:47,128 --> 00:18:48,838
แล้วมันยังอยู่ที่ฟาร์มไหม

291
00:18:49,463 --> 00:18:50,673
เธอรู้จักฟาร์มฉันเหรอ

292
00:18:50,756 --> 00:18:51,841
ฉันเคยไปที่นั่น

293
00:18:52,633 --> 00:18:53,676
สามวันก่อน

294
00:18:55,469 --> 00:18:57,555
ใช่ มันอยู่ในทุ่งนั่น

295
00:18:57,638 --> 00:18:58,681
พาฉันไปหน่อย

296
00:18:59,265 --> 00:19:01,809
- ฉันอยากเห็น
- เธอแน่ใจนะ

297
00:19:01,893 --> 00:19:05,605
ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าฉันไว้ใจตัวเอง
หลังจากเรื่องที่เธอบอกฉัน

298
00:19:07,356 --> 00:19:08,357
คุณจะทำอะไรล่ะ

299
00:19:09,275 --> 00:19:10,318
ฆ่าฉันอีกครั้งเหรอ

300
00:19:17,158 --> 00:19:21,037
มันช่างสมบูรณ์แบบ ลูกรัก

301
00:19:21,495 --> 00:19:22,955
ลูกดูสวยมากเลย

302
00:19:24,749 --> 00:19:26,918
ไม่รู้สิคะ แม่ มันมากไปไหม

303
00:19:35,134 --> 00:19:36,177
ฮัลโหล

304
00:19:44,101 --> 00:19:46,479
การถ่ายโอนปลอดภัย รหัสระบุตัวตน

305
00:19:48,564 --> 00:19:51,567
ยืนยัน ฟ้า เครื่องหมายที่สอง

306
00:19:51,651 --> 00:19:54,445
ฟ้า-แดง แดง ฟ้า ยืนยัน

307
00:19:58,741 --> 00:19:59,909
โทรหาฉันทำไม

308
00:19:59,992 --> 00:20:02,495
ฉันเป็นผู้ติดต่อในเหตุฉุกเฉินระดับแปด

309
00:20:06,791 --> 00:20:11,671
อธิบายมาซิ สี
เส้นผ่านศูนย์กลางโดยประมาณ รูปร่าง

310
00:20:12,922 --> 00:20:14,173
กาแฟสักถ้วยไหมคะ

311
00:20:17,093 --> 00:20:20,262
มีเศษซากขยะจากช่วงเวลาอื่นเหรอ

312
00:20:20,346 --> 00:20:21,430
โอเค

313
00:20:22,765 --> 00:20:24,558
เดี๋ยว คุณมีนักเดินทางข้ามเวลาเหรอ

314
00:20:24,642 --> 00:20:25,768
หลายคนด้วย

315
00:20:27,311 --> 00:20:28,688
พระเจ้า คุณพูดจริง

316
00:20:29,188 --> 00:20:30,189
เป็นเด็กๆ

317
00:20:35,736 --> 00:20:37,154
คุณอยู่ที่ไหน

318
00:20:42,535 --> 00:20:45,162
เขาเอาดอกไม้มาให้ฉันทำไม

319
00:20:46,038 --> 00:20:47,581
เป็นเขาเนี่ยนะ

320
00:20:49,125 --> 00:20:50,584
เวลาครึ่งหนึ่งที่ฉันรู้จักอลิซ

321
00:20:50,668 --> 00:20:54,463
เขาจะหลับอยู่บนโซฟา
ก่อนฉันกลับจากโรงเรียนด้วยซ้ำ

322
00:20:54,547 --> 00:20:58,426
ตอนที่เขาไม่ทะเลาะกับพ่อ
เขาก็หายหัวไป

323
00:20:58,509 --> 00:21:00,845
เป็นวันๆ โดยไม่มีคำอธิบาย

324
00:21:03,347 --> 00:21:06,142
ดูเหมือนเขาแทบไม่เคย
สังเกตเห็นฉันกับดีแลนด้วยซ้ำ

325
00:21:06,225 --> 00:21:09,353
นอกจากบางครั้งที่เราขโมยบุหรี่เขา

326
00:21:09,437 --> 00:21:12,565
แล้วตอนนี้เขาเป็นคนที่จำ
วันเกิดฉันได้เนี่ยนะ

327
00:21:13,232 --> 00:21:14,358
วันนี้วันเกิดเธอเหรอ

328
00:21:15,151 --> 00:21:17,403
ใช่ วันที่ 5 กรกฎาคม

329
00:21:18,529 --> 00:21:19,822
ฉันราศีกรกฎ

330
00:21:20,322 --> 00:21:21,532
เยี่ยมไหมล่ะ

331
00:21:24,744 --> 00:21:27,538
บางทีเขาอาจจะเปลี่ยนไปแล้ว

332
00:21:28,956 --> 00:21:30,166
พี่ชายเธอก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ

333
00:21:31,500 --> 00:21:32,501
ใช่

334
00:21:32,752 --> 00:21:35,254
เออใช่ เขาก็พูดอะไรบางอย่างเรื่องนั้น

335
00:21:35,337 --> 00:21:39,175
ว่าอลิซดีกับฉันมาก
ตอนฉันป่วย อะไรแบบนั้น

336
00:21:39,925 --> 00:21:42,094
แต่ให้ตาย...

337
00:21:42,178 --> 00:21:43,262
ดอกไม้เนี่ยนะ

338
00:21:45,264 --> 00:21:46,265
อืม...

339
00:21:47,600 --> 00:21:49,477
ตอนที่ฉันเห็นตัวเองที่งานปาร์ตี้นั่น

340
00:21:49,560 --> 00:21:54,523
ฉันเซ็งมากๆ ในตอนแรก
เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันไม่ได้คาดคิดมาก่อน

341
00:21:54,607 --> 00:21:59,153
แต่ฉันอาจจะไม่ได้เห็นตัวเอง
ในแบบที่ทุกคนรอบๆ ตัวฉันเห็น

342
00:21:59,737 --> 00:22:01,781
บางทีมันอาจจะเป็นแบบนั้น...

343
00:22:01,864 --> 00:22:04,116
เฮ้ย ระวังหน่อยสิ

344
00:22:04,950 --> 00:22:05,951
แม็ค

345
00:22:09,789 --> 00:22:10,790
วิ่งเร็ว

346
00:23:15,771 --> 00:23:17,481
กลับไปหาคนอื่นกันเถอะ

347
00:23:29,243 --> 00:23:32,121
อยากได้ยินบางเรื่อง
ที่จะทำให้เธองงไปเลยไหม

348
00:23:32,204 --> 00:23:33,205
ดูนี่สิ

349
00:23:35,291 --> 00:23:39,003
เราจะใช้เวลาเจ็ดปีต่อจากนี้
เปิดโลกของเธอ

350
00:23:48,220 --> 00:23:50,097
นี่คือวิตนีย์ ฮิวสตัน

351
00:23:52,183 --> 00:23:53,767
เชื่อไหมล่ะ

352
00:23:54,393 --> 00:23:55,686
เขายังเจ๋งอยู่เลย

353
00:24:01,567 --> 00:24:03,485
- เธอบ้าไปแล้วเหรอ
- อะไรนะ

354
00:24:05,112 --> 00:24:06,989
- เธอบ้าไปแล้วเหรอ
- อะไรนะ

355
00:24:09,033 --> 00:24:12,036
เธอคิดว่าฉันสน
เรื่องวิตนีย์ ฮิวสตันตอนนี้เหรอ

356
00:24:12,119 --> 00:24:15,164
แผนของเธอคือซื้อสโคนให้ฉันกิน
บอกฉันว่าฉันเป็นลูกบุญธรรม

357
00:24:15,247 --> 00:24:18,042
แล้วเราก็กลับบ้านและฟังเพลงกันเหรอ

358
00:24:18,125 --> 00:24:19,752
นั่นแหละประเด็น

359
00:24:19,835 --> 00:24:21,378
บอกมาสิว่าเธอเดาออก

360
00:24:21,462 --> 00:24:24,965
ว่านี่คือผู้หญิงที่ร้องเพลง
"เซฟวิง ออล มาย เลิฟ ฟอร์ ยู"

361
00:24:26,300 --> 00:24:29,511
ฟังนะ ฉันรู้ว่านี่มันยากที่จะเชื่อ

362
00:24:30,596 --> 00:24:32,848
แต่มันจะง่ายขึ้นในอนาคต

363
00:24:32,932 --> 00:24:35,351
ฉันเกลียดเธอที่บอกฉันเรื่องนั้น

364
00:24:35,434 --> 00:24:38,187
นี่ ฉันเข้าใจจริงๆ นะ

365
00:24:39,396 --> 00:24:42,775
เราไม่มีทาง
ที่จะข้ามความเจ็บปวดไปโดยสิ้นเชิง

366
00:24:42,858 --> 00:24:46,278
แต่ฉันคิดว่า
เธอจะก้าวผ่านเรื่องนี้ไปได้เร็วกว่าฉัน

367
00:24:47,696 --> 00:24:51,200
และถ้าทำได้
ฉันก็อยากบอกเรื่องนั้นให้เธอรู้

368
00:24:55,496 --> 00:25:00,084
และฉันคิดว่า ที่เราต้องการจริงๆ
เพื่อ "ก้าวผ่านมันไปได้" ก็คือสิ่งนี้

369
00:25:00,793 --> 00:25:01,752
ทรงผมประหลาดๆ

370
00:25:01,835 --> 00:25:04,380
ดนตรีผสมแสงสีจากคอมพิวเตอร์ ปาร์ตี้

371
00:25:04,463 --> 00:25:06,715
เธอตัดสินใจที่จะเป็นแบบนี้ ไม่ใช่แม่

372
00:25:07,633 --> 00:25:09,385
และขอบอกให้รู้นะ มันอยู่ได้ไม่นานหรอก

373
00:25:09,468 --> 00:25:10,761
ก็แค่ช่วงเวลาหนึ่ง

374
00:25:10,844 --> 00:25:12,638
ฉันอยากบอกให้เธอรู้เรื่องนั้นเหมือนกัน

375
00:25:14,682 --> 00:25:16,141
โอเค ตัวฉันตอนอายุ 12

376
00:25:17,268 --> 00:25:19,478
ฉันไม่ได้แค่อายุ 12 ขอบใจมาก

377
00:25:19,687 --> 00:25:23,107
ฉันไปอนาคตมาแล้ว
และในอนาคต เราไม่ได้เป็นแบบนี้

378
00:25:24,233 --> 00:25:25,276
เธอเห็นฉันเหรอ

379
00:25:25,818 --> 00:25:26,860
ในปี 2019 น่ะนะ

380
00:25:27,278 --> 00:25:29,947
เปล่า แต่ฉันลองหาเราดู

381
00:25:30,656 --> 00:25:33,200
- เรามีสถาบัน
- สถาบันเหรอ

382
00:25:34,201 --> 00:25:36,912
- สถาบันแบบไหน
- ฉันก็ไม่รู้แน่

383
00:25:37,037 --> 00:25:39,748
เราอยู่ที่นั่นไม่นานพอที่จะรู้อะไรมากมาย

384
00:25:39,832 --> 00:25:42,084
แต่ดูเหมือนเธอตั้งตัวได้

385
00:25:44,503 --> 00:25:45,629
ตั้งตัวได้

386
00:25:46,130 --> 00:25:49,800
รับรองว่าไม่ใช่สถาบัน
ดนตรีผสมแสงสีจากคอมพิวเตอร์

387
00:25:49,883 --> 00:25:51,552
และตื่นนอนตอน 10.45 น.แน่

388
00:25:51,635 --> 00:25:52,928
เธออาละวาดเพราะโมโห

389
00:25:53,012 --> 00:25:55,139
ก็ต้องเป็นแบบนั้น ฉันก็เหมือนกัน

390
00:25:55,222 --> 00:25:57,808
- อยากทำอะไรก็ทำเลย
- พระเจ้า

391
00:25:57,891 --> 00:26:01,854
แล้วอีกเรื่องหนึ่ง
เอ็มไอทีไม่ใช่ความฝันของคนอื่น

392
00:26:01,937 --> 00:26:04,398
มันเป็นของเรา ของเธอและของฉัน

393
00:26:04,648 --> 00:26:07,985
ฉันมาลองคิดดูแล้ว
และฉันไม่สนเรื่องที่เธอพูด

394
00:26:08,068 --> 00:26:09,737
นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ

395
00:26:09,820 --> 00:26:11,238
ไม่มีใครบอกฉันให้ไปเรียนที่นั่น

396
00:26:11,322 --> 00:26:13,324
ไม่ใช่แม่ ไม่ใช่ใครทั้งนั้น

397
00:26:13,407 --> 00:26:16,368
เธออาจจำไม่ได้
แต่ฉันจำได้ ฉันต้องการมัน

398
00:26:17,411 --> 00:26:19,538
ฉันแน่ใจว่าตอนนี้เธอรู้สึกแบบนั้น

399
00:26:19,663 --> 00:26:23,334
แต่เธอยังไม่รู้หรอก
ว่าจริงๆ แล้วเอ็มไอทีเป็นยังไง

400
00:26:23,417 --> 00:26:26,211
งั้นมันคืออะไรล่ะ อะไรที่ฉันไม่เข้าใจ

401
00:26:27,004 --> 00:26:29,548
อะไรๆ มันแตกต่างออกไป
ตอนที่เราอายุมากขึ้น

402
00:26:30,507 --> 00:26:31,884
ไม่ใช่ เธอรู้ไหมว่าฉันคิดอะไร

403
00:26:31,967 --> 00:26:35,387
เธอต้องเลิกทำตัวบ้าๆ
และกลับไปเรียนต่อที่เอ็มไอที

404
00:26:35,471 --> 00:26:36,805
ทำตัวเหมือนแครอลอีกแล้ว

405
00:26:37,806 --> 00:26:41,894
กลับไปเรียนใหม่ซะ
เธอยังกลับไปทันภาคเรียนฤดูใบไม้ร่วง

406
00:26:41,977 --> 00:26:44,271
- ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก
- ทำไม

407
00:26:44,897 --> 00:26:47,441
ฉันกลับไปเรียนที่เอ็มไอทีไม่ได้
เพราะฉันถูกไล่ออก

408
00:26:47,524 --> 00:26:48,609
โอเคไหม

409
00:26:50,611 --> 00:26:51,612
ฉันรู้อยู่แล้ว

410
00:26:53,614 --> 00:26:54,615
ฉันรู้อยู่แล้วเชียว

411
00:26:55,324 --> 00:26:58,494
เรื่องไร้สาระที่เธอพ่นออกมาในร้านกาแฟ

412
00:26:59,328 --> 00:27:01,914
เธอกำลังแก้ตัวเพราะเธอทำมันพัง

413
00:27:02,456 --> 00:27:05,918
ผู้หญิงที่ฉันยึดเป็นแบบอย่าง
คนที่สนับสนุนฉัน

414
00:27:06,001 --> 00:27:08,754
คนที่สอนฉันเรื่องความซื่อสัตย์
และสิ่งที่ถูกต้อง

415
00:27:08,837 --> 00:27:11,632
กลับกลายเป็นจอมโกหกตัวยง ดังนั้นไม่

416
00:27:11,715 --> 00:27:13,717
มันไม่เหมาะสำหรับสมาธิของฉัน

417
00:27:13,801 --> 00:27:15,094
อย่าโทษแม่เรื่องนี้นะ

418
00:27:15,177 --> 00:27:16,011
ฉันอาจจะอายุ 12

419
00:27:16,095 --> 00:27:19,681
แต่ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าพวกเขาไม่ไล่เธอ
ออกจากโรงเรียนเพราะเป็นลูกบุญธรรม

420
00:27:19,765 --> 00:27:21,683
อย่างที่เธอบอกนั่นแหละ เธอเพิ่งอายุ 12

421
00:27:21,767 --> 00:27:23,519
เออสิ แหงล่ะ

422
00:27:24,311 --> 00:27:26,814
แต่อย่างน้อยฉันก็ยอมรับว่า
ฉันเป็นใครและรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ

423
00:27:50,337 --> 00:27:51,380
พูดตรงๆ นะ

424
00:27:52,423 --> 00:27:54,842
มันเป็นเพลงที่ดีเพลงเดียวในอัลบั้มนี้

425
00:28:00,013 --> 00:28:01,014
ว่าไง

426
00:28:02,015 --> 00:28:03,058
เอรินอยู่ไหน

427
00:28:03,600 --> 00:28:04,643
ใครนะ

428
00:28:06,562 --> 00:28:08,147
เพื่อนฉัน

429
00:28:08,939 --> 00:28:10,607
คนจีน เธออยู่ที่นี่ตอนเราออกไป

430
00:28:13,318 --> 00:28:14,862
- รัส
- ว่าไง

431
00:28:14,945 --> 00:28:16,488
เอรินอยู่ไหน

432
00:28:17,281 --> 00:28:18,657
เธอออกไปข้างนอก

433
00:28:19,408 --> 00:28:20,451
มีอะไร

434
00:28:21,034 --> 00:28:23,162
เธอออกไปกับผู้ชายที่เธอรู้จัก

435
00:28:23,245 --> 00:28:24,288
แลร์รี่

436
00:28:25,706 --> 00:28:27,082
ให้ตายสิ รัส

437
00:28:42,055 --> 00:28:44,308
ไม่เป็นไร เขาเป็นคนดี

438
00:28:45,767 --> 00:28:46,852
มันอยู่นี่

439
00:28:48,562 --> 00:28:50,856
ดีใจที่ในที่สุดก็ได้พบคุณนะ

440
00:28:50,939 --> 00:28:52,524
หวังว่ามันจะยังอยู่ที่นี่นะ

441
00:28:53,150 --> 00:28:55,569
ปกติแล้วการพับ
ของปริภูมิ-เวลาจะอยู่ไม่นาน

442
00:28:57,154 --> 00:28:58,322
คนอื่นๆ อยู่ไหน

443
00:28:58,405 --> 00:29:00,157
ฉันไม่รู้

444
00:29:13,545 --> 00:29:16,006
คุณทำถูกแล้วที่โทรหาฉัน

445
00:29:16,131 --> 00:29:17,674
ผมแค่ทำตามกฎน่ะ

446
00:29:18,800 --> 00:29:20,636
ตอนแรกของทั้งหมดนี่ไม่ได้อยู่ตรงนี้

447
00:29:23,055 --> 00:29:24,723
ฉันว่านี่ไม่ใช่การพับ

448
00:29:24,806 --> 00:29:27,392
ฉันเห็นด้วย
อย่างน้อยก็ไม่เหมือนที่ฉันเคยเห็น

449
00:29:27,518 --> 00:29:30,771
มันไม่เหมือนอันที่เฮคและนัลโด
ใช้เดินทางผ่านมาด้วย

450
00:29:30,854 --> 00:29:31,855
ดูคาคิส - เบนต์เซน

451
00:29:37,402 --> 00:29:39,780
วลาสิก
แตงกวาดองโปแลนด์

452
00:29:46,703 --> 00:29:51,833
ช็อกโกแลตนมเฮอร์ชีส์

453
00:29:54,419 --> 00:29:57,673
ที่เราเจอตรงนี้
คือการฉีกขาดของเวลาระดับสอง

454
00:29:59,424 --> 00:30:02,511
- เราเดินทางผ่านการฉีกขาดนี่ได้ไหม
- ไม่น่าจะได้

455
00:30:02,636 --> 00:30:05,138
ไม่ต้องห่วง ปรากฏการณ์เหล่านี้
มักจะซ่อมแซมตัวมันเอง

456
00:30:05,222 --> 00:30:07,057
แล้วก็หายไปอย่างรวดเร็ว

457
00:30:07,140 --> 00:30:09,643
งั้นทำไมอันนี้ถึงยังอยู่ที่นี่ล่ะ

458
00:30:09,726 --> 00:30:11,019
ฉันก็ไม่รู้

459
00:30:11,103 --> 00:30:15,190
แต่เธอควรหวังว่ามันจะหายไปเร็วๆ นี้
และไม่มีอะไรเดินทางผ่านมันมา

460
00:30:15,941 --> 00:30:17,651
มีอะไรที่เดินทางผ่านมาได้อีก

461
00:30:19,278 --> 00:30:20,696
ไม่ใช่ของดีแน่

462
00:30:31,248 --> 00:30:32,332
ไม่ละ

463
00:30:37,421 --> 00:30:40,882
บางทีเธอน่าจะเริ่มกินอะไร
ที่ดีต่อสุขภาพมากกว่านี้นะ

464
00:30:42,384 --> 00:30:46,305
แล้วก็หยุดสูบบุหรี่ ออกกำลังกาย

465
00:30:48,724 --> 00:30:52,603
- อะไร
- ฉันขี่จักรยานเพื่อเลี้ยงชีพอยู่แล้ว

466
00:31:01,028 --> 00:31:03,280
เธอรู้ไหมอะไรที่ทำให้ฉันงงเรื่องอลิซ

467
00:31:04,698 --> 00:31:06,533
มันน่าประหลาดใจน่ะ

468
00:31:08,702 --> 00:31:10,621
เขาอยากให้ฉันมีชีวิตอยู่จริงๆ

469
00:31:12,706 --> 00:31:14,124
ทำไมมันถึงน่าแปลกใจล่ะ

470
00:31:17,085 --> 00:31:18,378
ไม่รู้สิ ก็แค่...

471
00:31:20,339 --> 00:31:22,591
บางทีอาจเป็นอย่างที่เธอบอก...

472
00:31:23,634 --> 00:31:26,011
อาจมีใครๆ หลายคน

473
00:31:26,094 --> 00:31:29,097
คิดว่าฉันมีค่ามากกว่าที่ตัวเองคิด

474
00:31:31,642 --> 00:31:33,644
ฉันว่าเธอมีค่า

475
00:31:36,647 --> 00:31:38,315
และฉันอยากให้เธอมีชีวิตอยู่

476
00:31:41,485 --> 00:31:43,070
สุขสันต์วันเกิด

477
00:32:06,009 --> 00:32:07,260
พวกเธอสองคนอยู่นี่เอง

478
00:32:07,344 --> 00:32:09,930
เรารอพวกเธออยู่ เราต้องไปแล้ว

479
00:32:10,847 --> 00:32:11,932
เอรินกำลังเดือดร้อน

480
00:32:14,643 --> 00:32:15,811
มาเร็ว

481
00:32:29,366 --> 00:32:30,909
นั่นใช่จักรยานของเอรินไหม

482
00:32:50,887 --> 00:32:51,888
นี่

483
00:32:52,597 --> 00:32:54,975
- ไอ้เวรเอ๊ย
- เขาอยู่ตรงหัวมุม

484
00:32:55,058 --> 00:32:56,393
เอรินอยู่ไหน

485
00:32:56,810 --> 00:32:58,395
ทุกคน ไม่เป็นไรนะ

486
00:32:58,478 --> 00:32:59,479
มันไม่มีอะไร

487
00:33:00,147 --> 00:33:01,648
แน่ใจนะว่าเธอไม่เป็นไร

488
00:33:03,942 --> 00:33:05,318
ให้ตาย นี่มันประหลาดจริงๆ

489
00:33:06,069 --> 00:33:07,738
เราเห็นหมอนี่โดนฆ่าแบบเหี้ยมๆ

490
00:33:09,239 --> 00:33:12,325
- พวกเธอต้องมาดูบางอย่างนี่
- นี่ เรารู้จักคุณนะ

491
00:33:12,409 --> 00:33:14,786
นั่นผู้หญิงในรถกระบะสีแดงนี่

492
00:33:14,870 --> 00:33:18,623
- โอเค เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย
- เอสทีเอฟ อันเดอร์กราวด์ แบบแลร์รี่

493
00:33:18,707 --> 00:33:20,041
ช่างหัวมัน ฉันไม่ยุ่งด้วยละ

494
00:33:20,125 --> 00:33:24,129
- เราจะไม่เชื่อเรื่องนี้แล้ว
- เดี๋ยวก่อน พวกเธอต้องมาดูนี่

495
00:33:25,630 --> 00:33:26,757
เดี๋ยวนี้

496
00:33:46,943 --> 00:33:49,571
- เครื่องรับวิทยุทีอาร์ซี-218 ของฉัน
- โอ้โห

497
00:33:50,280 --> 00:33:52,824
นี่อันที่มีช่อง 14 หรือคริสตัล 30 เม็ด

498
00:33:52,908 --> 00:33:54,701
- สามสิบ
- ให้ตาย

499
00:33:55,786 --> 00:33:56,828
แบตหมด

500
00:33:56,912 --> 00:33:58,038
อันนี้ของพ่อฉัน

501
00:34:04,753 --> 00:34:07,047
เคเจ แบรนด์แมน

502
00:34:07,839 --> 00:34:10,091
ทั้งหมดนี่มาจากปี 1988 เหรอ

503
00:34:10,509 --> 00:34:15,138
มันเป็นเศษซากข้าวของของเด็กๆ
ในการเดินทางไปยังปี 1988 และ 2019

504
00:34:15,889 --> 00:34:17,641
แต่มันไม่ใช่การพับของปริภูมิ-เวลา

505
00:34:19,100 --> 00:34:22,938
คุณแน่ใจนะว่า
เราไม่มีทางใช้มันเดินทางข้ามเวลาได้

506
00:34:23,021 --> 00:34:25,524
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธออยากแตะมันไหม

507
00:34:26,775 --> 00:34:27,984
มาดูกันเถอะ

508
00:34:33,323 --> 00:34:34,658
เราแน่ใจเหรอว่านั่น...

509
00:34:40,580 --> 00:34:41,581
โอเค

510
00:34:41,665 --> 00:34:43,375
นั่นตลกดีนะ

511
00:34:44,209 --> 00:34:47,629
แลร์รี่ มีบางอย่างในนี้

512
00:34:51,800 --> 00:34:53,301
แลร์รี่

513
00:34:53,385 --> 00:34:54,886
เขาเป็นอะไรของเขา

514
00:34:55,428 --> 00:34:57,514
เจ้าพวกแมวบ้า

515
00:34:57,597 --> 00:34:58,807
ดูนี่สิ

516
00:34:58,890 --> 00:35:01,309
ไม่เอาน่า
ตอนนี้มีแมวป่าอยู่ในบ้านอีกเหรอ

517
00:35:16,533 --> 00:35:17,701
นั่นไม่ใช่แมว

518
00:35:23,832 --> 00:35:25,792
เป็นเครื่องสืบสวนสอดแนมเอ็กซ์เค-11

519
00:35:25,876 --> 00:35:26,877
ให้ตาย

520
00:35:26,960 --> 00:35:28,211
สอดแนมเหรอ

521
00:35:28,587 --> 00:35:30,922
หมายความว่าของนั่นมองเห็นเราเหรอ

522
00:35:31,006 --> 00:35:32,340
เกรงว่าอย่างนั้น

523
00:35:35,051 --> 00:35:37,220
- บ้าจริง ฉันยังไม่เห็นมันเลย
- อย่า

524
00:35:37,304 --> 00:35:41,600
เครื่องสอดแนมนี่กำลังส่งสัญญาณ
ข้ามเวลาไปยังพวกตัวเอ้ตอนนี้

525
00:35:41,683 --> 00:35:43,894
- ถ่ายทอดสด คนดูเพียบ
- เหมือนที่คิดไว้เลย

526
00:35:43,977 --> 00:35:45,061
ตัวเอ้เหรอ

527
00:35:45,145 --> 00:35:46,897
- ลองเดาดูสิ
- โอลด์วอตช์

528
00:35:46,980 --> 00:35:49,065
- โอลด์วอตช์
- ถูกต้อง

529
00:35:51,192 --> 00:35:52,986
คอยจับตาดูมันไว้นะ

530
00:36:07,751 --> 00:36:10,003
งั้นพวกโอลด์วอตช์ก็รู้ว่า
พวกเขาอยู่ที่นี่เหรอ

531
00:36:12,213 --> 00:36:13,590
นี่อะไร

532
00:36:15,425 --> 00:36:18,136
แน่ใจนะว่านี่เป็นความคิดที่ดี เพราะ...

533
00:36:19,095 --> 00:36:20,513
นี่... โอเค...

534
00:36:23,600 --> 00:36:25,936
พวกเธอควรไปรอในห้องนั่งเล่น

535
00:36:26,019 --> 00:36:27,520
นี่เป็นกฎเหรอ

536
00:36:27,604 --> 00:36:29,481
เริ่มจับเวลาได้แล้ว ทุกคน

537
00:36:29,564 --> 00:36:31,316
- หมายความว่า...
- ให้เดานะ

538
00:36:31,399 --> 00:36:34,778
อย่างช้าสุดก็หนึ่งชั่วโมง
ก่อนที่กองกำลังโอลด์วอตช์

539
00:36:34,861 --> 00:36:37,614
จะแห่กันมาจัดการพวกเรา
เหมือนพายุลูกเห็บ

540
00:36:37,697 --> 00:36:38,949
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

541
00:36:39,032 --> 00:36:42,953
พวกมันจะฆ่าเด็กๆ พวกนี้
ที่ฝ่าฝืนกฎเรื่องเดินทางข้ามเวลา

542
00:36:43,036 --> 00:36:44,579
- โอเค
- อะไร

543
00:36:44,663 --> 00:36:47,082
นั่นโหดไปหน่อยนะ พวกเขาก็แค่เด็ก

544
00:36:47,165 --> 00:36:51,127
ถึงเราพยายามอธิบายสถานการณ์
พวกโอลด์วอตช์ก็คงไม่ฟังใช่ไหม

545
00:36:51,211 --> 00:36:53,338
พวกโอลด์วอตช์ไม่คุยหรอก โอเคนะ

546
00:36:53,463 --> 00:36:56,549
พวกเขาจะเอาวิหารมา
ชำระล้างพื้นที่รอบๆ

547
00:36:56,675 --> 00:37:01,471
และฆ่าทุกคนที่มาจาก... ที่อื่นน่ะ

548
00:37:01,554 --> 00:37:04,766
ทำไมทุกอย่างถึงต้องมีชื่องี่เง่าด้วยนะ

549
00:37:04,849 --> 00:37:06,017
วิหารคืออะไร

550
00:37:06,142 --> 00:37:09,354
พวกโอลด์วอตช์เรียก
ศูนย์บัญชาการของพวกมันว่าวิหาร

551
00:37:09,437 --> 00:37:12,565
เป็นสำนักงานใหญ่เคลื่อนที่
ที่ดูแลช่วงเวลาทั้งหมด

552
00:37:12,649 --> 00:37:15,026
- พอคุณพูดแบบนั้น...
- เราจะทำอะไรได้บ้าง

553
00:37:16,111 --> 00:37:17,487
เรื่องเดียวที่ทำได้

554
00:37:19,906 --> 00:37:20,949
เราต้องหนี

555
00:39:07,180 --> 00:39:09,182
คำบรรยายโดย วิสาขา ภูริไกร

556
00:39:09,265 --> 00:39:11,267
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ