1
00:00:15,418 --> 00:00:18,084
(ปัจฉิมบทแห่งทวยเทพ)

2
00:00:18,751 --> 00:00:21,959
(ข้าจะกล่าวถึง...)

3
00:00:21,959 --> 00:00:25,001
ข้าจะกล่าวถึงตํานานทั้งหลาย

4
00:00:25,001 --> 00:00:26,251
กับมนุษย์

5
00:00:27,626 --> 00:00:28,959
และความทรงจํา

6
00:00:30,084 --> 00:00:32,959
เรื่องที่เล่าขานในความมืด

7
00:01:08,876 --> 00:01:11,001
เขาสรรเสริญท่านน่ะ นางคร่ําครวญ

8
00:01:11,001 --> 00:01:14,084
เขาบอกว่าท่านยืนหยัดต่อสู้
ที่ศาลบูชาโฮนีร์ได้ดีมาก

9
00:01:15,251 --> 00:01:18,209
แต่จะดียิ่งกว่านี้ ถ้าได้ต่อสู้เคียงข้างท่าน

10
00:01:36,959 --> 00:01:39,501
คิดว่าเราจะได้เห็นแสงระบําไหม

11
00:01:39,501 --> 00:01:40,668
เห็นสิ

12
00:01:40,668 --> 00:01:44,084
และถ้าเจ้ากินสิ่งนี้
เจ้าจะได้เห็นมากกว่านั้นอีก

13
00:01:56,001 --> 00:01:57,001
กินช้าๆ นะ

14
00:01:57,001 --> 00:02:00,376
ไม่ต้องบอกหรอก
พวกเราคนแคระเราโตมากับของพวกนี้

15
00:02:00,376 --> 00:02:02,626
ที่นี่มีใครจะเล่าเรื่องให้เราฟังไหม

16
00:02:02,626 --> 00:02:04,168
้เล่ามา นักเล่าเรื่อง

17
00:02:04,168 --> 00:02:05,293
ใครจะเล่า

18
00:02:06,293 --> 00:02:08,918
ถ้าได้ฟังสักเรื่องก่อนออกรบก็ถือว่าโชคดี

19
00:02:09,543 --> 00:02:12,918
งั้นเราผลัดกันเล่าหลายๆ เรื่องละกัน

20
00:02:14,043 --> 00:02:18,209
ข้าจะกล่าวถึงนิทานเรื่องเฟ็นยากับเมนยา

21
00:02:19,376 --> 00:02:22,043
พี่น้องสองสาวที่ถูกขายให้ราชาแห่งท้องทะเล

22
00:02:22,876 --> 00:02:26,334
พวกนางถูกจับใส่โซ่ตรวนบนเรือของราชา

23
00:02:26,334 --> 00:02:29,584
และล่ามไว้กับหินโม่วิเศษ

24
00:02:31,626 --> 00:02:36,209
มันถูกสร้างมาเพื่อบดเกลือ
และไม่เคยหยุดทํางาน

25
00:02:38,251 --> 00:02:40,709
พวกนางทําอย่างที่มนุษย์มักจะทํา

26
00:02:40,709 --> 00:02:44,126
ในช่วงเวลาที่แสนเศร้า พวกนางร้องเพลง

27
00:02:44,793 --> 00:02:46,376
และเล่าเรื่องตามความเป็นจริง

28
00:02:48,043 --> 00:02:51,793
พวกนางขับขานบทเพลงแห่งขุนเขา
อันเป็นบ้านเกิด

29
00:02:51,793 --> 00:02:54,834
พวกนางสืบเชื้อสายจากยักษ์

30
00:02:56,793 --> 00:03:00,626
ราชาสะสมเกลือไว้ใช้ในยามหิว

31
00:03:01,626 --> 00:03:03,668
และเรียกร้องมากขึ้นอีก

32
00:03:04,668 --> 00:03:06,459
เกลือนั้นไม่ใช่เอาไว้กิน

33
00:03:07,168 --> 00:03:09,293
แต่เพื่อโปรยปรายสู่ดิน

34
00:03:09,793 --> 00:03:12,626
เพื่อทําลายอาณาจักรของศัตรู

35
00:03:13,209 --> 00:03:15,959
ขณะที่สองสาวตรากตรําทํางาน

36
00:03:15,959 --> 00:03:19,543
ท้องทะเลก็เกิดฟองคลื่นเต็มไปหมด

37
00:03:19,543 --> 00:03:22,918
เรือแตกในกระแสน้ํานั้น

38
00:03:22,918 --> 00:03:25,376
แต่สองพี่น้องก็ยังบดต่อไป

39
00:03:26,626 --> 00:03:29,459
วงล้อที่หมุนไปเรื่อยๆ นั้นปั่นเกลียวคลื่น

40
00:03:30,084 --> 00:03:35,209
ส่วนราชาพ่อค้าทาส... จมน้ําตาย

41
00:03:37,043 --> 00:03:39,709
{\an8}เรือจมลง

42
00:03:40,334 --> 00:03:42,626
และสองสาวก็ร้องเพลง

43
00:03:43,376 --> 00:03:46,209
เพราะในที่สุดพวกนางก็เป็นอิสระ

44
00:03:46,918 --> 00:03:52,043
ว่ากันว่าหินโม่ยังคงบดอยู่ ณ จุดนั้น

45
00:03:52,584 --> 00:03:56,293
ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทะเลเต็มไปด้วยเกลือ

46
00:04:01,293 --> 00:04:02,418
ว้าว

47
00:04:03,584 --> 00:04:06,418
พ่อเคยเล่าเรื่องนั้นให้ข้าฟังก่อนนอน

48
00:04:07,126 --> 00:04:09,209
ใครมีเรื่องเล่าของยักษ์อีกบ้าง

49
00:04:09,209 --> 00:04:10,126
ข้ามี

50
00:04:11,376 --> 00:04:14,959
ข้า... จะกล่าวถึงกําแพงของโอดิน

51
00:04:14,959 --> 00:04:17,501
กําแพงที่เราจะทลายพรุ่งนี้

52
00:04:17,501 --> 00:04:21,126
เพราะสิ่งที่ยักษ์สร้าง
จะพังด้วยน้ํามือยักษ์เท่านั้น

53
00:04:21,834 --> 00:04:23,709
นานมาแล้ว

54
00:04:23,709 --> 00:04:28,751
หลังป้อมปราการแรกของโอดิน
แตกพ่ายให้แก่วานีร์ดินแดนสีทอง

55
00:04:31,418 --> 00:04:33,543
เอซีร์ต้องก่อกําแพงใหม่

56
00:04:36,293 --> 00:04:38,376
ช่างก่อสร้างคนหนึ่งไปพบทวยเทพ

57
00:04:39,001 --> 00:04:43,459
เขาจะสร้างให้มันเป็นกําแพง
ที่ไม่มีใครทําลายหรือปีนได้

58
00:04:44,209 --> 00:04:45,709
ทวยเทพถามถึงสิ่งตอบแทน

59
00:04:46,334 --> 00:04:52,126
คําตอบคือดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
และการสมรสกับเฟรยา

60
00:04:52,918 --> 00:04:54,918
แล้วโลกิก็มา

61
00:04:55,543 --> 00:04:58,876
เขาเป็นคนกลางในการทําข้อตกลง
และข้อตกลงมีดังนี้

62
00:04:59,418 --> 00:05:01,626
สร้างกําแพงให้เสร็จโดยไม่มีใครช่วย

63
00:05:01,626 --> 00:05:04,209
ภายในเวลาเพียงหนึ่งในสามของที่เสนอ

64
00:05:04,209 --> 00:05:06,418
แล้วจะได้รับดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์

65
00:05:07,126 --> 00:05:10,126
และเฟรยา

66
00:05:11,001 --> 00:05:14,793
ช่างก่อสร้างขนหินภูเขาตลอดฤดูหนาว

67
00:05:15,876 --> 00:05:19,376
มีเพียงม้าของเขาที่ชื่อสวาดิลฟารี
ทีคอยช่วยเหลือเขาได้

68
00:05:21,334 --> 00:05:24,501
แต่ชาวเอซีร์ก็ต้องหวาดวิตก
เพราะเขาดําเนินการอย่างรวดเร็ว

69
00:05:25,876 --> 00:05:28,209
เฟรยาพูดพล่ามไม่หยุด

70
00:05:28,209 --> 00:05:32,084
นางจะไม่ยอมถูกส่งตัว
ไปเป็นนางบําเรอ ไม่เอาอีกแล้ว

71
00:05:32,584 --> 00:05:35,126
แต่บัลเดอร์มาหานางด้วยความสงสัย

72
00:05:35,126 --> 00:05:38,168
ชายผู้นั้นอาจมีอะไรมากกว่าที่เห็น

73
00:05:39,543 --> 00:05:43,001
เขาอาจเป็นยักษ์ก็ได้

74
00:05:45,543 --> 00:05:47,959
แล้วโลกิก็มา

75
00:05:47,959 --> 00:05:50,376
เขาเสนอให้โกง

76
00:05:50,959 --> 00:05:54,834
ซึ่งก็สมกับเป็นเขา ทวยเทพเห็นด้วย
เขาจึงทําข้อตกลงนี้

77
00:05:55,584 --> 00:05:59,709
และหากพวกเขาสูญเสียดวงอาทิตย์
ดวงจันทร์ และเฟรยา

78
00:05:59,709 --> 00:06:02,668
พวกเขาจะโดนโลกิหักคอเสียบไม้ย่าง

79
00:06:03,293 --> 00:06:05,709
แล้วโลกิก็มา

80
00:06:05,709 --> 00:06:09,709
เขาปรากฏตัวต่อสวาดิลฟารี
ในร่างม้าสาวแสนสวย

81
00:06:10,334 --> 00:06:15,209
ม้าหนุ่มตัวนั้นได้กลิ่นติดสัดของม้าสาว แล้วก็

82
00:06:15,876 --> 00:06:17,668
เข้าไปในตัวโลกิ

83
00:06:21,876 --> 00:06:23,001
ยักษ์

84
00:06:23,543 --> 00:06:27,251
ที่จริงแล้วช่างก่อสร้างเป็นยักษ์

85
00:06:27,251 --> 00:06:29,543
เขาไม่อาจทํางานให้เสร็จได้เมื่อไม่มีม้า

86
00:06:31,043 --> 00:06:32,751
เอซีร์หัวเราะเริงร่า

87
00:06:32,751 --> 00:06:35,418
ดีใจที่ได้กําแพงมาเปล่าๆ

88
00:06:35,918 --> 00:06:38,126
และเมื่อยักษ์ประท้วงที่พวกเขาหักหลัง

89
00:06:38,959 --> 00:06:40,709
เขาก็ตายด้วยค้อน

90
00:06:41,459 --> 00:06:43,668
เช่นเดียวกับยักษ์มากมาย

91
00:06:45,126 --> 00:06:47,001
แล้วโลกิก็มา

92
00:06:47,626 --> 00:06:52,709
หลายเดือนต่อมาเขากลับมา
พร้อมกับลูกม้าประหลาดที่เขาให้กําเนิด

93
00:06:52,709 --> 00:06:55,209
เขามอบม้าให้โอดินเป็นของขวัญ

94
00:06:55,209 --> 00:06:57,168
และทวยเทพก็ได้เรียนรู้ว่า

95
00:06:57,168 --> 00:07:02,418
โลกิยินดีแม้แต่จะย่ํายีตัวเอง

96
00:07:02,418 --> 00:07:04,584
ถ้าเขาเป็นฝ่ายได้ประโยชน์

97
00:07:10,334 --> 00:07:13,501
เอกิลของเรามีเทพผู้พิทักษ์แล้วสินะ

98
00:07:14,168 --> 00:07:19,251
เอกิล เวลาเจ้าร่วมหลับนอน
เจ้าเป็นม้าพ่อพันธุ์หรือแม่พันธุ์

99
00:07:19,251 --> 00:07:22,084
เจ้าอยากรู้ว่าข้าชอบเป็นฝ่ายรับไหมน่ะหรือ

100
00:07:22,084 --> 00:07:24,168
อยากรู้สินะว่ามันรู้สึกยังไง

101
00:07:24,168 --> 00:07:26,043
ข้าจะบอกให้ว่ารู้สึกยังไง

102
00:07:27,959 --> 00:07:31,168
ข้าจะกล่าวถึงเอกิลและการดวลของเขา

103
00:07:32,751 --> 00:07:34,334
ข้ามีงานแกะสลักมาขาย

104
00:07:34,334 --> 00:07:36,751
เทวรูปเพื่อบูชา เบี้ยหมากรุก

105
00:07:36,751 --> 00:07:39,043
เครื่องรางนําโชคและความรัก

106
00:07:39,043 --> 00:07:41,043
ทุกชิ้นล้วนมีเรื่องราว

107
00:08:09,126 --> 00:08:10,168
ช่วยด้วย ขอร้องล่ะ

108
00:08:10,751 --> 00:08:11,918
ใครก็ได้ช่วยที

109
00:08:12,626 --> 00:08:14,959
หยุดนะ ขอร้องล่ะ หยุดเถอะ

110
00:08:28,626 --> 00:08:30,418
ไม่เป็นไร พวกมันไปแล้ว

111
00:08:31,001 --> 00:08:33,043
ข้าชื่อออดริค หรืออ๊อด

112
00:08:41,334 --> 00:08:42,501
นี่เป็นถ้วยยา

113
00:08:42,501 --> 00:08:44,251
อักษรรูนจะช่วยเจ้าได้

114
00:08:44,251 --> 00:08:46,084
ปู่ข้าคงพูดเช่นนั้น

115
00:08:46,084 --> 00:08:47,501
ท่านตายเมื่อปีที่แล้ว

116
00:08:48,001 --> 00:08:48,834
นี่ของวิเศษหรือ

117
00:08:48,834 --> 00:08:52,126
ปู่ข้าบอกว่าไม้ที่ดีที่สุดสําหรับลงมนตรา
มาจากเศษไม้ลอยน้ํา

118
00:08:52,126 --> 00:08:55,126
ถ้าเห็นไม้สองชิ้นถูกซัดมาเกยฝั่งพร้อมกัน
นั่นแหละสัญญาณ

119
00:08:55,126 --> 00:08:58,543
เพราะชายหญิงถูกสร้างมาจากเศษไม้ตั้งแต่แรก

120
00:09:00,959 --> 00:09:02,543
แค่เรื่องเล่าน่ะ

121
00:09:05,959 --> 00:09:07,209
เราเป็นเพื่อนกัน

122
00:09:08,334 --> 00:09:10,876
แล้วไม่กี่สัปดาห์ต่อมา

123
00:09:12,334 --> 00:09:13,251
เราก็เป็นมากกว่านั้น

124
00:09:22,709 --> 00:09:24,834
พี่ชายของอ๊อดเป็นโจทก์กล่าวหาข้า

125
00:09:26,084 --> 00:09:29,001
เขาอ้างว่าข้าหลอกล่ออ๊อดให้นอนด้วย

126
00:09:29,001 --> 00:09:33,168
เหล่านักกฎหมายบอกว่า
ชายอาจนอนกับชายในการสู้รบ

127
00:09:33,168 --> 00:09:34,793
แต่ไม่ใช่ด้วยความรัก

128
00:09:35,751 --> 00:09:38,459
เขาผู้นั้นจะถูกดูแคลน

129
00:09:39,251 --> 00:09:41,126
เออร์กี ข้าถูกเรียกเช่นนั้น

130
00:09:41,626 --> 00:09:43,001
ไม่สมเป็นชาย

131
00:09:44,876 --> 00:09:45,918
ชายผู้นี้โกหก

132
00:09:45,918 --> 00:09:47,751
ข้าขอเรียกเขาว่าคนโกหก

133
00:09:47,751 --> 00:09:51,751
ข้าจะพิสูจน์ด้วยดาบ
และตัดคําโกหกออกจากคอเขา

134
00:09:55,584 --> 00:09:58,376
การดวลคือการประลองอย่างสมเกียรติ

135
00:09:59,293 --> 00:10:03,376
มีเกาะหนึ่งอยู่ใกล้ๆ
ที่สงวนไว้สําหรับการประลองเช่นนั้น

136
00:10:03,376 --> 00:10:05,584
พ่อข้ามาเป็นพยาน

137
00:10:06,376 --> 00:10:07,501
เขาภูมิใจมาก

138
00:10:10,876 --> 00:10:12,626
แสดงให้มันดูว่าเจ้าเป็นยังไง

139
00:10:12,626 --> 00:10:14,793
นี่คือสิ่งที่มีเกียรติ

140
00:10:14,793 --> 00:10:15,876
มาเลย

141
00:10:36,501 --> 00:10:38,334
เร็วเข้า ลุกขึ้น

142
00:10:39,626 --> 00:10:40,918
เขาพร้อมจะสู้แล้ว

143
00:10:46,293 --> 00:10:47,668
สําเร็จโทษเลย

144
00:10:48,376 --> 00:10:49,459
จัดการซะ

145
00:10:59,626 --> 00:11:01,209
- ใช่เลย
- เห็นไหมนั่น

146
00:11:12,459 --> 00:11:14,751
มีดของข้าทําหน้าที่อย่างถูกต้อง

147
00:11:14,751 --> 00:11:15,959
เช่นเคย

148
00:11:17,043 --> 00:11:20,876
ข้าจึงพิสูจน์ความดีของตนเองได้

149
00:11:22,043 --> 00:11:24,001
ขอโทษนะเพื่อน

150
00:11:39,418 --> 00:11:40,876
ตอนนี้แหละ

151
00:11:41,543 --> 00:11:43,501
ได้เวลาแล้ว

152
00:11:44,209 --> 00:11:45,376
แน่ใจนะ

153
00:11:45,959 --> 00:11:49,709
อีกไม่นานจะเกิดความรุนแรง

154
00:11:49,709 --> 00:11:51,959
ท่านต้องแข็งแกร่ง

155
00:11:51,959 --> 00:11:54,459
- ข้ามอบให้ได้
- งั้นก็มอบมา

156
00:11:55,084 --> 00:11:57,418
เล่าเรื่องที่เจ้าเก็บงําเอาไว้

157
00:12:00,251 --> 00:12:01,376
{\an8}ความหนาวเหน็บ

158
00:12:01,376 --> 00:12:06,459
{\an8}อากาศหนาวเย็น เด็กก็ตัวเย็น
เลือดของเขาเย็นเฉียบ

159
00:12:06,459 --> 00:12:09,459
อุลเฟอร์ช่วยเด็กคนนั่นไว้

160
00:12:09,459 --> 00:12:11,084
ช่วยเขาจากหมาป่า

161
00:12:11,084 --> 00:12:13,501
และอุลเฟอร์ถลกหนังของหมาป่า

162
00:12:13,501 --> 00:12:15,584
แล้วมอบมันให้เด็กคนนั้น

163
00:12:15,584 --> 00:12:21,834
อุลเฟอร์ก่อกองไฟให้เด็ก
บอกให้เด็กดูและยิ้มได้

164
00:12:22,584 --> 00:12:26,834
แต่ความหนาวก็ยังมาเยือน
แล้วไฟก็เย็นยะเยือก

165
00:12:26,834 --> 00:12:29,959
และเหน็บหนาว และอุลเฟอร์ก็หนาว

166
00:12:30,834 --> 00:12:34,168
แต่เลือดของเด็กนั้นอุ่น

167
00:12:35,126 --> 00:12:37,584
และเลือดของเขาอยู่ในกองไฟ

168
00:12:37,584 --> 00:12:39,376
และควันจากเลือดนั้นเป็นทอง

169
00:12:39,376 --> 00:12:40,709
อุลเฟอร์กินเข้าไป

170
00:12:40,709 --> 00:12:45,043
และหนังหมาป่าก็กลับมาอยู่บนบ่าของอุลเฟอร์

171
00:12:45,043 --> 00:12:48,668
อุลเฟอร์อุ่น เนื้อก็อุ่น

172
00:12:48,668 --> 00:12:52,668
มันอุ่นอยู่ในปากของอุลเฟอร์
และในสัญชาตญาณของเขา

173
00:12:52,668 --> 00:12:55,626
ความอบอุ่นนั้นเป็นสีทอง

174
00:12:55,626 --> 00:12:57,418
มันเป็นสีทอง

175
00:12:57,418 --> 00:12:59,751
และมันเป็นสีทอง

176
00:13:01,793 --> 00:13:04,126
แต่ทองคือเลือด

177
00:13:04,876 --> 00:13:07,293
และทองคือความตาย

178
00:13:07,959 --> 00:13:11,001
และหนังหมาป่าก็กลืนกินอุลเฟอร์

179
00:13:11,668 --> 00:13:15,209
อุลเฟอร์กินเด็กเข้าไป

180
00:13:15,209 --> 00:13:19,251
อุลเฟอร์เป็นหมาป่า

181
00:13:28,668 --> 00:13:29,709
เอกิล

182
00:13:34,001 --> 00:13:35,293
ข้ามีชีวิต...

183
00:13:36,043 --> 00:13:37,626
ที่เลวร้าย

184
00:13:38,709 --> 00:13:40,418
ข้าอยากตายให้ดีกว่านั้น

185
00:13:40,418 --> 00:13:42,126
เจ้าจะได้โอกาสนั้น

186
00:13:46,168 --> 00:13:47,334
มันมากเกินไปแล้ว

187
00:13:48,168 --> 00:13:49,251
แฮร์โวร์

188
00:13:56,209 --> 00:13:57,293
แฮร์โวร์

189
00:13:57,293 --> 00:13:58,834
เจ้าปลอดภัยแล้ว

190
00:13:58,834 --> 00:13:59,959
ไม่เป็นไรนะ

191
00:14:00,584 --> 00:14:04,251
ข้างนอก... เกิดอะไรขึ้นมากมาย

192
00:14:04,959 --> 00:14:07,709
เจ้ายัง... ใจเย็นอยู่ได้ยังไง

193
00:14:09,001 --> 00:14:11,584
เพราะคนแคระรู้จักเห็ดดีน่ะสิ

194
00:14:12,209 --> 00:14:13,418
เจ้ามองอะไรอยู่

195
00:14:42,584 --> 00:14:43,543
ข้าต้องวิ่ง

196
00:14:55,834 --> 00:14:57,043
แล้วเจ้าล่ะ

197
00:14:57,876 --> 00:14:58,959
เจ้าจะเล่าเรื่องไหม

198
00:14:58,959 --> 00:15:00,501
ข้าไม่มีเรื่องเล่า

199
00:15:01,001 --> 00:15:04,001
ข้าเห็นฤดูหนาวมายี่สิบครั้งได้
ข้าเคยเห็นบรรดาสัตว์ประหลาด

200
00:15:04,626 --> 00:15:06,459
ข้าเคยเห็นทวยเทพใกล้ๆ แต่...

201
00:15:07,001 --> 00:15:08,293
เรื่องราวต่างๆ

202
00:15:08,959 --> 00:15:10,459
ไม่เคยเป็นเรื่องของข้า

203
00:15:10,459 --> 00:15:12,251
ข้าอยากฟังสักเรื่องของท่าน

204
00:15:12,251 --> 00:15:18,084
เรื่องที่เล่าว่าเหตุใดโชคชะตาของข้า
ต้องอยู่กับพวกโง่เง่ากับพวกที่ไล่ล่าเฮล

205
00:15:18,959 --> 00:15:21,418
ก็ได้ งั้นเจ้าจะได้ฟัง

206
00:15:22,084 --> 00:15:25,668
ข้าจะกล่าวถึงหญิงสาวที่เท้าไม่แตะพื้น

207
00:15:29,876 --> 00:15:31,876
หญิงนางนี้เป็นลูกครึ่งยักษ์

208
00:15:31,876 --> 00:15:33,543
จากทางฝั่งพ่อของนาง

209
00:15:34,793 --> 00:15:37,918
และนางก็สมเป็นลูกพ่อแทบจะทุกอย่าง

210
00:15:38,876 --> 00:15:40,834
ยกเว้นสิ่งสําคัญอย่างหนึ่ง

211
00:15:41,626 --> 00:15:44,209
นางเป็นยักษ์ที่ตัวเล็กจิ๋ว

212
00:15:44,209 --> 00:15:45,293
นั่นแหละ

213
00:15:46,293 --> 00:15:48,584
เปียที่เหมาะกับเด็กสาวโยตุน

214
00:15:50,084 --> 00:15:54,751
ยามนางนั่งบนเก้าอี้ของครอบครัว
เท้านางไม่แตะพื้น

215
00:15:55,418 --> 00:15:58,501
เท้านางไม่แตะพื้นในเวลาอาหาร

216
00:16:00,251 --> 00:16:03,209
ไม่แตะพื้นยามที่นางนั่งอยู่บนเตียง

217
00:16:15,626 --> 00:16:18,501
หรือยามที่นางนั่งในห้องปลดทุกข์

218
00:16:23,626 --> 00:16:25,084
{\an8}เมื่อนางเติบโต

219
00:16:25,084 --> 00:16:28,168
{\an8}พี่ชายของนางดื่มเหล้าได้มากกว่านาง

220
00:16:29,834 --> 00:16:31,918
เพราะโต๊ะสูงเท่าตัวนาง

221
00:16:33,168 --> 00:16:35,709
และหลังจากผ่านไปหลายต่อหลายปี

222
00:16:36,959 --> 00:16:38,334
นางจึงไปหาพ่อ

223
00:16:40,709 --> 00:16:42,168
และขออนุญาตจากลา

224
00:16:45,168 --> 00:16:47,376
นางอยากเห็นบ้านของแม่

225
00:16:49,209 --> 00:16:53,251
นางรักแผ่นดินและครอบครัว
และเหล่าพี่ชายที่โง่เขลาของนาง

226
00:16:55,376 --> 00:16:56,876
แต่นางไม่เหมือนพวกเขา

227
00:17:01,751 --> 00:17:03,126
นางรู้สึกโดดเดี่ยว

228
00:17:31,084 --> 00:17:33,084
ทางนี้เลย ทางนี้

229
00:17:36,876 --> 00:17:37,959
เกิดอะไรขึ้น

230
00:17:37,959 --> 00:17:39,918
เรากําลังทําสงคราม

231
00:17:39,918 --> 00:17:42,126
แม่ข้ามาจากหมู่บ้านนี้

232
00:17:43,459 --> 00:17:45,043
งั้นเจ้าก็เป็นชาวโวลซัง

233
00:17:46,084 --> 00:17:47,668
เด็กสาวคนนั้นจึงร่วมออกรบ

234
00:18:49,209 --> 00:18:51,043
ดูเหมือนข้าจะเป็นหนี้ชีวิตเจ้า

235
00:18:57,501 --> 00:18:58,668
แค่เหล้าก็พอแล้ว

236
00:19:00,001 --> 00:19:02,584
ผมเปียและรอยสักของเจ้า...

237
00:19:03,918 --> 00:19:06,459
เจ้ามาจากถิ่นอื่น หญิงสาว

238
00:19:07,626 --> 00:19:08,459
ที่ไหนกัน

239
00:19:09,334 --> 00:19:12,709
ข้ามาจากสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเก้าอี้สูงเท่าม้า

240
00:19:13,293 --> 00:19:15,126
สถานที่ที่ใหญ่เกินกว่าจะบรรยาย

241
00:19:15,751 --> 00:19:16,876
ใหญ่เกินไปสําหรับข้า

242
00:19:19,793 --> 00:19:21,709
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าหมายถึงอะไร

243
00:19:25,501 --> 00:19:28,168
ข้าไม่อยากติดหนี้หญิงต่างถิ่น

244
00:19:29,751 --> 00:19:31,376
เจ้าชายจะมอบอะไรให้เจ้าได้บ้าง

245
00:19:36,626 --> 00:19:37,876
หญิงนางนั้นอยู่ต่อ

246
00:19:38,459 --> 00:19:40,376
นางร่วมสู้ในศึกหลายครั้ง

247
00:19:41,918 --> 00:19:43,376
และหลายปีก็ผ่านไป

248
00:19:52,043 --> 00:19:53,209
เลฟ ข้านึกว่าเราจะ...

249
00:19:55,668 --> 00:19:56,584
นี่อะไร

250
00:19:56,584 --> 00:19:58,584
ข้าทํามาให้เจ้า

251
00:20:08,668 --> 00:20:10,126
เจ้าสร้างเก้าอี้ให้ข้า

252
00:20:10,126 --> 00:20:12,084
ไม่ใช่ ข้า...

253
00:20:12,709 --> 00:20:14,209
ข้าสร้างบัลลังก์ให้เจ้า

254
00:20:16,959 --> 00:20:21,584
อย่างน้อยข้าหวังว่าเจ้าจะต้องการเช่นนั้น
ข้าไม่อยากคิดเอาเอง แต่...

255
00:20:28,876 --> 00:20:29,709
แต่งงานกับข้านะ

256
00:20:34,709 --> 00:20:35,584
น่าสนใจ

257
00:20:37,209 --> 00:20:39,459
ข้าจะนั่งคิดทบทวนดู

258
00:20:45,459 --> 00:20:49,126
นางรู้ในตอนนั้นเอง ทันทีที่เท้าแตะพื้น

259
00:20:50,043 --> 00:20:51,251
นีคือบ้านของนาง

260
00:21:06,501 --> 00:21:08,168
- เอกิล ข้า...
- หยุดเถอะ

261
00:21:09,959 --> 00:21:12,001
ตั้งแต่ท่านคืนมือให้ข้า

262
00:21:12,543 --> 00:21:15,668
ข้าก็ได้เป็นเอกิลมือเดียว

263
00:21:16,168 --> 00:21:17,001
นี่น่ะ

264
00:21:17,751 --> 00:21:19,584
นี่ไม่ใช่ของข้าอีกต่อไป

265
00:21:20,334 --> 00:21:22,126
มันส่งกลิ่นมนตราของเจ้า

266
00:21:22,626 --> 00:21:24,709
และพอข้าเอามือลูบหน้า

267
00:21:25,793 --> 00:21:29,043
ก็เหมือนเจ้าสัมผัสใบหน้าข้า

268
00:21:30,459 --> 00:21:31,626
เอกิล...

269
00:21:33,126 --> 00:21:34,376
ข้าต้องบอกเจ้า

270
00:21:35,626 --> 00:21:36,668
พรุ่งนี้...

271
00:21:37,834 --> 00:21:39,334
อย่าบอกข้าเรื่องอนาคต

272
00:21:41,043 --> 00:21:42,209
บอกชื่อท่านดีกว่า

273
00:21:44,876 --> 00:21:45,876
อาวเล

274
00:21:48,001 --> 00:21:48,959
อาวเล

275
00:21:49,668 --> 00:21:51,209
มือเจ้าควรจะอยู่ตรงไหน

276
00:22:07,084 --> 00:22:09,168
อยากฟังเรื่องของตัวเองบ้างไหม

277
00:22:11,918 --> 00:22:12,834
อยาก

278
00:22:16,459 --> 00:22:17,918
ข้าจะกล่าวถึงธีรา

279
00:22:18,834 --> 00:22:20,584
หญิงสาวกลางทางแยก

280
00:22:21,126 --> 00:22:24,334
ซุกซน น่ารัก และบริสุทธิ์...

281
00:22:27,418 --> 00:22:29,043
คืนก่อนที่จะออกศึก

282
00:22:29,043 --> 00:22:32,834
นางให้เหล่าผู้นําของโวลซังคุกเข่า

283
00:23:41,293 --> 00:23:44,459
คมมาก ปลายหอกนี่ ลับคมมาอย่างดี

284
00:23:45,459 --> 00:23:48,959
ด้ามทําด้วย... ไม้จากต้นไม้เชื่อมโลก

285
00:23:49,501 --> 00:23:52,043
หอกที่แทงศีรษะได้ดี

286
00:23:53,126 --> 00:23:56,834
บุตรชายคนโตของข้าหลงใหลในตัวเจ้า

287
00:23:56,834 --> 00:23:58,168
"นางคร่ําครวญ"

288
00:23:59,209 --> 00:24:00,251
ข้าเข้าใจแล้วว่าทําไม

289
00:24:01,043 --> 00:24:02,293
เจ้าเป็นใคร

290
00:24:02,959 --> 00:24:05,876
ข้ามอบบทกวีให้ผู้คน

291
00:24:08,834 --> 00:24:10,793
ข้าคือเจ้าแห่งเรื่องเล่า

292
00:24:11,376 --> 00:24:14,709
บุตรชายข้า เจ้าแห่งพายุ

293
00:24:22,918 --> 00:24:27,293
ข้าคือนักรบ ชายพเนจร และผู้มีปัญญา

294
00:24:31,293 --> 00:24:32,376
โอดิน

295
00:24:32,376 --> 00:24:36,001
นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับเมนยาและเฟ็นยา

296
00:24:36,001 --> 00:24:38,584
ผู้ทําให้เรือจมด้วยเกลือสิ

297
00:24:39,293 --> 00:24:41,126
พวกนางตกลงกับยมทูตได้ ใช่

298
00:24:42,251 --> 00:24:43,626
แต่แล้ว...

299
00:24:46,043 --> 00:24:47,418
{\an8}พวกนางก็ตาย

300
00:27:15,418 --> 00:27:20,293
(คําบรรยายโดยขีดขิน จินดาอนันต์)