1
00:00:17,640 --> 00:00:22,080
ต้องอาบน้ําแล้วมั้งเนี่ย มามะ ยุ่งจังนะเรา

2
00:00:23,720 --> 00:00:26,200
ฉันยังว่างอีกสองสามชั่วโมงก่อนได้เจอเขา

3
00:00:26,720 --> 00:00:31,240
ขับรถมาไกลน่ะ ชาร์ลีเลยอยากกลับบ้าน
จะเอาของออกจากกระเป๋าก่อนด้วย

4
00:00:32,120 --> 00:00:36,080
อยากเจอเขามากเลย
ไม่อยากเชื่อว่าผ่านมาสองเดือนแล้ว

5
00:00:36,080 --> 00:00:37,240
ใช่ คิดเหมือนกัน

6
00:00:38,160 --> 00:00:39,360
นายล่ะเป็นไงบ้าง

7
00:00:40,440 --> 00:00:43,760
ไม่รู้สิ เป็นสองเดือนที่นานมากเลย

8
00:00:43,760 --> 00:00:45,640
ได้เขียนบันทึกบ้างหรือยัง

9
00:00:47,960 --> 00:00:50,320
ก็ยังคิดว่าไม่ใช่แนวฉันอยู่ดี

10
00:00:50,320 --> 00:00:55,160
ใครๆ ก็เขียนบันทึกได้ นิโคลัส
มันช่วยเราทําความเข้าใจอารมณ์ตัวเอง

11
00:00:55,160 --> 00:00:57,600
ถ้าฉันไม่เขียนทุกวันป่านนี้สติพังไปแล้วแน่ๆ

12
00:00:57,600 --> 00:00:59,840
ก็ได้ๆ ไม่ต้องขายเพิ่มแล้ว

13
00:00:59,840 --> 00:01:01,280
ได้ลองรึยังก่อน

14
00:01:02,200 --> 00:01:05,280
ก็ได้ ถ้าลองแล้วจะเลิกกดดันกันมั้ย

15
00:01:05,280 --> 00:01:07,280
ได้ สัญญาเลย

16
00:01:18,680 --> 00:01:21,920
มีคําพูดที่ว่า "เรื่องร้ายๆ จะยิ่งแย่
ก่อนกลับกลายเป็นดีขึ้น"

17
00:01:21,920 --> 00:01:23,200
(วันที่ 17 ธันวาคม)

18
00:01:24,040 --> 00:01:25,880
ฉันว่าฉันก็เพิ่งเข้าใจ

19
00:01:27,120 --> 00:01:32,040
{\an8}(เธอทําให้ใจฉันหยุดเต้น
4. เส้นทาง)

20
00:01:32,680 --> 00:01:33,520
(กันยายน)

21
00:01:33,520 --> 00:01:36,320
{\an8}ย้อนไปเมื่อเดือนกันยา ชาร์ลีนัดหมอทั่วไป

22
00:01:36,920 --> 00:01:39,440
ค่ะ วันพฤหัส เก้าโมง 45

23
00:01:40,240 --> 00:01:41,680
ค่ะ ดีเลย ขอบคุณค่ะ

24
00:01:41,680 --> 00:01:46,040
เขาบอกว่าไม่ชอบไปหาหมอเลย
แต่ก็นะ มีใครชอบบ้าง

25
00:01:46,720 --> 00:01:48,360
ยิ่งเป็นเรื่องแบบนี้

26
00:01:49,400 --> 00:01:53,040
แต่ก็น่าจะโอเค เพราะหมอส่งต่อ
ไปที่บริการบําบัดด้านการกินผิดปกติ

27
00:01:53,560 --> 00:01:56,160
แต่กว่าจะทํานัดแรกได้ก็ตั้งเดือนมกรา

28
00:01:58,200 --> 00:02:00,440
อะไรๆ ก็เริ่มแย่ลงมากหลังจากนั้น

29
00:02:01,200 --> 00:02:02,840
อาการไม่อยากอาหารของเขาแย่ลง

30
00:02:02,840 --> 00:02:04,400
เลิกบังคับซะทีได้มั้ย

31
00:02:05,640 --> 00:02:08,120
- นายคุยกับเราได้นะ ชาร์ลี
- เราแค่เป็นห่วงนาย

32
00:02:08,120 --> 00:02:11,560
พอได้ยัง ฉันไม่จําเป็นต้องเล่าทุกอย่าง

33
00:02:11,560 --> 00:02:13,320
แล้วเขาก็เริ่มโมโหหนักขึ้น

34
00:02:15,160 --> 00:02:17,160
จากนั้นก็เลิกคุยด้วยเรื่องนี้ไปเลย

35
00:02:20,880 --> 00:02:22,440
เขาเริ่มโดดเรียนบ่อยๆ

36
00:02:26,840 --> 00:02:31,120
(เอ่อ วันนี้ไม่มาเรียนอีกแล้วเหรอ)

37
00:02:31,720 --> 00:02:34,280
เหมือนล้อที่หมุนปั่นเร็วขึ้นทุกที

38
00:02:35,440 --> 00:02:37,760
จนเขาเองก็เริ่มทนไม่ไหว

39
00:02:38,680 --> 00:02:39,680
ขอโทษ

40
00:02:40,760 --> 00:02:41,920
ฉันไม่ได้ตั้งใจ

41
00:02:41,920 --> 00:02:44,000
แล้วยังเรื่องที่เขาเล่าว่าเคยทําร้ายตัวเองอีก

42
00:02:44,000 --> 00:02:45,040
ไม่เป็นไรนะ

43
00:02:45,760 --> 00:02:48,120
ฉันรู้สึกแย่มากๆ ตลอดเวลาเลย

44
00:02:49,560 --> 00:02:52,520
ฉันทําตัวแย่กับนายและทุกคน แล้ว...

45
00:02:54,520 --> 00:02:56,120
ฉันเกลียดความรู้สึกแบบนี้

46
00:02:59,240 --> 00:03:00,240
ขอโทษนะ

47
00:03:03,040 --> 00:03:04,320
ไม่เป็นไรๆ

48
00:03:04,840 --> 00:03:06,600
ฉันไปหาอ่านออนไลน์มาเหมือนกัน

49
00:03:06,600 --> 00:03:10,720
ในนั้นบอกว่าเราต้องทําให้เขารู้สึก
มีคนใส่ใจและไม่ด่วนตัดสินเขา

50
00:03:11,720 --> 00:03:15,040
รู้สึกว่านั่นมันไม่มากพอ แต่ฉันก็พยายามแล้วล่ะนะ

51
00:03:16,920 --> 00:03:18,400
พยายามอยู่เคียงข้าง

52
00:03:19,600 --> 00:03:20,680
รักนายนะ

53
00:03:21,800 --> 00:03:23,800
- ชาร์ลี นายเล่นเกมนี้เก่งไปแล้วนะ
- ไงนะ

54
00:03:23,800 --> 00:03:26,120
- ไม่ อย่าสิ ทอรี่
- สุดยอดอ่ะ

55
00:03:26,120 --> 00:03:27,280
ทอรี่

56
00:03:27,280 --> 00:03:29,320
ดูเขาสะบัดผมซะก่อน ตรงที่...

57
00:03:29,840 --> 00:03:31,960
ชาร์ลี ทํางี้ไม่ได้นะ

58
00:03:32,520 --> 00:03:38,880
ดาร์ซี่

59
00:03:40,480 --> 00:03:41,680
โอ๊ยตาย มัน...

60
00:03:48,200 --> 00:03:52,240
เขารู้ว่าความกดดันที่ตอกย้ํานั้นไม่มีเหตุผล
แต่เขาไม่รู้จะห้ามตัวเองยังไง

61
00:03:52,800 --> 00:03:53,640
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

62
00:03:53,640 --> 00:03:55,400
- มันเป็นอุบัติเหตุ
- ฉันเข้าใจนะ

63
00:03:55,920 --> 00:03:57,520
ฉันรู้สึกโง่มากๆ

64
00:03:57,520 --> 00:03:59,440
ฉันเข้าใจ ไม่ใช่ความผิดของนายเลย

65
00:04:00,160 --> 00:04:01,520
แต่ฉันห้ามมันไม่ได้

66
00:04:04,640 --> 00:04:05,640
นายว่า...

67
00:04:08,080 --> 00:04:09,880
นายน่าจะบอกพ่อแม่รึเปล่า

68
00:04:11,040 --> 00:04:12,960
พ่อบอกว่าฉันต้องเป็นคนตัดสินใจ

69
00:04:14,440 --> 00:04:17,080
- นายว่าจะช่วยได้มั้ย
- ไม่หรอกมั้ง

70
00:04:19,960 --> 00:04:22,480
แต่ฉันจะได้โดดเรียนสักพัก เพราะงั้นก็...

71
00:04:35,880 --> 00:04:36,920
อย่าร้องไห้นะ

72
00:04:37,960 --> 00:04:39,240
ถ้านายร้องฉันจะร้อง

73
00:04:41,640 --> 00:04:43,040
ไม่รู้ห้ามได้รึเปล่า

74
00:05:02,520 --> 00:05:04,800
รู้สึกแปลกกับโรงเรียนที่ไม่มีชาร์ลี

75
00:05:05,320 --> 00:05:08,800
ที่นั่นไม่ให้ใช้โทรศัพท์
ฉันก็ถามไม่ได้ด้วยซ้ําว่าเขาเป็นยังไงบ้าง

76
00:05:09,320 --> 00:05:13,080
{\an8}(การเข้ารักษา
อาการป่วยทางจิตเวชในโรงพยาบาล)

77
00:05:13,080 --> 00:05:16,760
{\an8}(การเป็นผู้ป่วยใน
ประสบการณ์สยองของฉันในแผนกจิตเวช)

78
00:05:19,720 --> 00:05:23,800
ฉันพยายามหาอะไรทําให้ยุ่งเข้าไว้
จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ก็ทั้งสองอย่าง

79
00:05:25,760 --> 00:05:27,400
แต่ทําได้ไม่ค่อยดีหรอกนะ

80
00:05:28,600 --> 00:05:31,160
คิดว่าเขาจะโอเคมั้ย อื้อ ฉันก็ว่างั้น

81
00:05:31,800 --> 00:05:33,840
แต่อย่างน้อยก็ไม่ต้องรอถึงเดือนมกรา

82
00:05:33,840 --> 00:05:35,720
เขาน่าจะได้เพื่อนที่นั่นด้วย

83
00:05:37,600 --> 00:05:38,720
ใช่ ฉันก็ว่างั้น

84
00:05:39,960 --> 00:05:42,000
ไซ นายเล่นเกมนี้บ่อยแค่ไหนเนี่ย

85
00:05:42,000 --> 00:05:45,000
ชาร์ลีหายไปไหน เขาไม่มาซ้อมตั้งสี่ครั้งแล้วมั้ง

86
00:05:46,720 --> 00:05:50,000
เขา... ช่วงนี้หยุดเรียนเพราะไม่สบาย

87
00:05:50,000 --> 00:05:53,200
เวร ต้องแย่มากเลยสินะถึงได้ไปนานขนาดนี้

88
00:05:53,960 --> 00:05:57,360
ใช่ ก็หนักอยู่

89
00:05:57,360 --> 00:05:59,360
- เอาจริง
- เขาเป็นอะไร

90
00:06:00,040 --> 00:06:01,080
ฉัน...

91
00:06:03,720 --> 00:06:06,720
- ฉันพูดไม่ได้น่ะ
- ไม่เป็นไร

92
00:06:07,360 --> 00:06:09,040
ใช่ พวกเราอยู่ตรงนี้นะ

93
00:06:14,600 --> 00:06:16,760
- ชาร์จสายฟ้า
- ทําไมนายมีดาบอ่ะ

94
00:06:16,760 --> 00:06:17,680
มาแล้ว

95
00:06:17,680 --> 00:06:20,600
ชาร์ลีให้บอกเพื่อนๆ ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

96
00:06:20,600 --> 00:06:24,480
เขาไม่อยากให้ทุกคนไปเยี่ยม
แต่ทุกคนก็หาทางส่งกําลังใจไปจนได้

97
00:06:24,480 --> 00:06:25,760
กล่องสวย

98
00:06:25,760 --> 00:06:28,840
เราน่าจะใส่ของบํารุงไปด้วย แบบมาส์กหน้างี้

99
00:06:28,840 --> 00:06:30,720
- เลิฟเลย
- ใส่บอร์ดเกมดีมั้ย

100
00:06:31,240 --> 00:06:32,480
เดี๋ยวนะ ท็อปทรัมป์ไง

101
00:06:33,600 --> 00:06:36,480
- ทุกคนว่ามีท็อปทรัมป์แบบเกย์มั้ย
- ไม่รู้

102
00:06:36,480 --> 00:06:38,000
ฉันจะทําลิสต์หนังสือน่าอ่านให้เขา

103
00:06:38,000 --> 00:06:41,160
แล้วหนังล่ะ เขาจะมีเครื่องเล่นบลูเรย์มั้ยเนี่ย

104
00:06:41,160 --> 00:06:43,880
- นั่นสิ น่าจะมีนะ
- เครื่องเล่นบลูเรย์คืออะไร

105
00:06:44,400 --> 00:06:45,920
ไม่รู้จักบลูเรย์เหรอ

106
00:06:46,440 --> 00:06:49,800
ซาฮาร์บอกหรือยังว่าจะจัดปาร์ตี้ฮัลโลวีนอลังการ

107
00:06:51,560 --> 00:06:55,120
บอกละ อิโมเจนส่งไอเดียชุดคู่มารัวๆ เลย

108
00:06:55,800 --> 00:06:58,880
- แปลว่านายจะไปใช่มั้ย
- ไม่รู้เหมือนกัน

109
00:06:59,800 --> 00:07:02,440
ออกไปเที่ยวกลางคืนบ้างก็ดีนะ หมายถึงฉันเนี่ย

110
00:07:03,760 --> 00:07:06,560
ใช่ แค่รู้สึกแปลกๆ

111
00:07:08,080 --> 00:07:10,920
- ที่เขาไม่อยู่ด้วย
- ใช่

112
00:07:26,960 --> 00:07:29,280
นิโคลัส นายควรจะเป็นเคนของฉันสิ

113
00:07:30,320 --> 00:07:31,640
ฉันหาได้แค่นี้

114
00:07:31,640 --> 00:07:34,720
แต่เราตกลงกันไว้ แล้วรูปจะออกมายังไง

115
00:07:37,440 --> 00:07:38,840
เอาอีกแก้วมั้ย

116
00:07:47,360 --> 00:07:50,240
ฉันถ่ายวิดีโอให้ชาร์ลีอยู่
เขาจะได้รู้ว่าเรารักเขาแค่ไหน

117
00:07:50,240 --> 00:07:51,480
พูดอะไรหน่อยสิ

118
00:07:52,080 --> 00:07:56,400
นิโคลัส เนลสัน มีอะไรจะบอก
ชาร์ลี สปริง แฟนของคุณไหมครับ

119
00:08:14,480 --> 00:08:15,320
ไง ชาร์ลี

120
00:08:19,520 --> 00:08:20,360
ฉันรักนายนะ

121
00:08:25,240 --> 00:08:29,440
เอ่อ ได้ยินจากที่นี่ก่อนใครครับทุกท่าน
นิค เนลสันรักชาร์ลี สปริง

122
00:08:29,440 --> 00:08:33,080
- โอเค ดีแล้ว ขอบคุณ
- เทา ชุดกระต่ายอย่างจึ้ง

123
00:08:35,320 --> 00:08:38,120
- ฉันแต่งเป็นแฟรงค์จากเรื่องดอนนี่ ดาร์โก้
- ไงนะ

124
00:08:38,120 --> 00:08:40,120
อาทิตย์ที่แล้วเราเพิ่งดูด้วยกัน

125
00:08:40,120 --> 00:08:42,320
- ไม่ได้ดูซะหน่อย
- นายหลับอีกแล้วเหรอ

126
00:08:43,680 --> 00:08:47,240
- หลับอีกแล้วใช่มั้ย ถามจริงเลยนะ
- อาจจะเผลอหลับตามั้ง

127
00:09:13,760 --> 00:09:17,640
ใครๆ ก็หาจูบเวลาเมาทั้งนั้น
ฉันก็ควรได้ลองเหมือนกัน

128
00:09:17,640 --> 00:09:20,120
นี่เหมือนตอนฉันมีแฟนเลย

129
00:09:20,120 --> 00:09:22,240
ตอนนั้นเธอก็โกรธฉันแบบไม่มีเหตุผล

130
00:09:29,840 --> 00:09:31,520
มาแล้ว!

131
00:09:32,720 --> 00:09:33,960
ไม่ๆ

132
00:10:04,800 --> 00:10:05,960
นั่งด้วยได้ป่ะ

133
00:10:08,200 --> 00:10:09,200
ได้ นั่งเลย

134
00:10:43,200 --> 00:10:46,400
{\an8}ต้นเดือนพฤศจิกายน
ชาร์ลีโทรมาหาจากคลินิกเป็นครั้งแรก

135
00:10:46,400 --> 00:10:48,960
{\an8}ปีหน้าฉันจะบังคับให้นายแต่งเป็นสไปเดอร์แมน

136
00:10:49,480 --> 00:10:51,960
แผนฉีดยามาร์เวลของนาย
ใช้กับฉันไม่ได้หรอกนะ

137
00:10:53,280 --> 00:10:55,200
ต่อให้ฉันแต่งเป็นแมรี่ เจนเหรอ

138
00:10:56,120 --> 00:10:57,560
จูบแบบห้อยหัวด้วยนะ

139
00:10:58,320 --> 00:11:00,200
โอเค ก็อาจจะเคลิ้มนิดนึง

140
00:11:02,840 --> 00:11:04,640
ตกลงว่าฉันเป็นอะนอเร็กเซียกับโอซีดี

141
00:11:07,720 --> 00:11:10,920
ใช่ ไม่มีวิธีพูดอ้อมๆ เลยสักทาง

142
00:11:13,120 --> 00:11:14,600
ฉันว่ามันก็เข้าเค้านะ

143
00:11:17,200 --> 00:11:19,880
ฉันแปลกใจนิดนึงที่เป็นโอซีดี ย้ําคิดย้ําทํา

144
00:11:21,440 --> 00:11:23,640
แต่ในหัวฉันก็ตั้งกฎเรื่องของกินไว้เยอะมาก

145
00:11:23,640 --> 00:11:27,200
พอไม่ทําตามกฎก็รู้สึกเหมือนจะตายให้ได้

146
00:11:29,880 --> 00:11:33,680
ขอโทษนะ ฉันต้องหัวเราะไม่งั้นเดี๋ยวจะร้องไห้

147
00:11:38,480 --> 00:11:43,880
{\an8}ต่อให้นายเป็นอะนอเร็กเซียกับโอซีดี
"ขอโทษ" ก็ยังเป็นคําต้องห้าม

148
00:11:44,640 --> 00:11:46,760
ขอหงายการ์ดผู้ป่วยจิตเวชเลยได้มั้ยล่ะ

149
00:11:48,480 --> 00:11:51,720
ไม่ได้ ต่อให้ป่วยทางใจก็ยังใช้กฎห้ามขอโทษ

150
00:11:55,680 --> 00:11:58,680
จากนั้นฉันได้ไปเยี่ยมชาร์ลี
พร้อมครอบครัวเขาสัปดาห์ละสองสามครั้ง

151
00:11:59,920 --> 00:12:04,840
ใจนึงฉันอยากไปทุกวัน
แต่... เขาต้องการความสงบ

152
00:12:07,160 --> 00:12:08,200
อะไร

153
00:12:08,960 --> 00:12:10,520
เปล่า

154
00:12:12,440 --> 00:12:14,480
ก็ยังไม่แน่ใจว่าทอรี่ชอบหน้าฉันรึเปล่า

155
00:12:20,600 --> 00:12:22,560
- สวัสดีครับ ขอต้อนรับอีกครั้ง
- สวัสดีค่ะ

156
00:12:48,200 --> 00:12:49,320
(ชาร์ลี)

157
00:12:53,400 --> 00:12:55,040
(ท็อปทรัมป์เกย์)

158
00:12:56,360 --> 00:12:59,600
ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้หายทันที
แบบมหัศจรรย์หรืออะไรอย่างนั้น

159
00:13:02,000 --> 00:13:03,640
ฉันรู้ว่าไม่ได้รักษากันแบบนั้น

160
00:13:05,080 --> 00:13:07,280
ฉันรู้ด้วยว่าการอยู่ไกลบ้านก็มีความเสี่ยง

161
00:13:08,040 --> 00:13:12,040
มันอาจกลายเป็นเลวร้าย
หรือกับบางคนมันก็ไม่ช่วยอะไรเลย

162
00:13:22,240 --> 00:13:23,920
จูบฉันหน่อยได้มั้ย

163
00:13:37,520 --> 00:13:39,920
ใจฉันอาจคาดหวังในแง่ดีไปเองก็ได้

164
00:13:39,920 --> 00:13:41,920
แต่บอกตรงๆ นะ

165
00:13:43,320 --> 00:13:45,880
ฉันคิดว่ามันช่วยได้ คิดจริงๆ

166
00:14:10,800 --> 00:14:14,600
(กันยายน)

167
00:14:15,880 --> 00:14:18,360
ก็มีเรื่องมากมาย
นับจากครั้งสุดท้ายที่เขียนอะไรสักอย่าง

168
00:14:20,880 --> 00:14:23,360
สองสามเดือนมานี้ไม่ค่อยจะดี

169
00:14:23,360 --> 00:14:25,760
มีการออกกําลังกายหนักเกินไปหรือเปล่า

170
00:14:26,360 --> 00:14:27,200
เปล่าครับ

171
00:14:29,200 --> 00:14:31,320
- มีการล้วงคออาเจียนไหม
- ไม่มี

172
00:14:32,320 --> 00:14:35,960
แล้วคิดกังวลเรื่องอาหารแทบตลอดเวลาไหม

173
00:14:41,840 --> 00:14:44,280
ค่ะ ฉันว่าข้อนั้นตรง

174
00:14:45,920 --> 00:14:48,000
แม่ว่าข้อนั้นตรง ใช่มั้ยจ๊ะชาร์ลี

175
00:14:52,280 --> 00:14:54,960
นักบําบัดบอกให้เขียนบันทึกไว้

176
00:14:57,880 --> 00:15:00,000
(นิค
เอ่อ วันนี้ไม่มาเรียนอีกแล้วเหรอ จุ๊บๆ)

177
00:15:11,880 --> 00:15:15,600
{\an8}ชาร์ลี แม่เรียกสามรอบแล้ว
ลงมาข้างล่าง ลุกจากเตียง

178
00:15:16,240 --> 00:15:17,840
{\an8}ชาร์ลี ลุกจากเตียง

179
00:15:19,840 --> 00:15:21,440
แต่มันยากถ้าจะให้พูดออกมา

180
00:15:31,000 --> 00:15:34,400
ฉันไม่ได้มีแผนจะไปอยู่คลินิกสองสามเดือนเลย

181
00:15:35,200 --> 00:15:38,160
แต่คงต้องนับว่าตัวเองโชคดีที่พ่อแม่จ่ายไหว

182
00:15:38,760 --> 00:15:41,160
และไปคลินิกที่ช่วยได้จริง

183
00:15:42,440 --> 00:15:43,840
เท่าที่อ่านออนไลน์มา

184
00:15:43,840 --> 00:15:46,400
บางคนออกมาแล้วยิ่งแย่กว่าเดิม

185
00:15:47,000 --> 00:15:48,640
เพราะในนั้นดูแลแย่มาก

186
00:15:49,520 --> 00:15:51,120
ที่นี่ไม่ได้ดูแลฉันแย่

187
00:15:51,800 --> 00:15:52,640
ฉันมีซูซาน

188
00:15:52,640 --> 00:15:56,800
ต้องขอทุกอย่างที่มีกล้องค่ะ
เพื่อความปลอดภัยและความเป็นอยู่ของทุกคน

189
00:15:58,680 --> 00:16:01,720
โอเค แต่ผมจะคุยกับเพื่อนยังไง

190
00:16:01,720 --> 00:16:04,480
มีโทรศัพท์บ้านอยู่ที่วอร์ด

191
00:16:04,480 --> 00:16:07,040
ดีกว่าหลังไมค์กับเพื่อนในสแนปแชทตั้งเยอะ

192
00:16:07,040 --> 00:16:09,680
หรืออะไรที่เด็กๆ สมัยนี้ใช้กันน่ะ

193
00:16:18,400 --> 00:16:21,720
ตื่นได้แล้ว คุณสปริง นี่เช้าวันใหม่สดใส

194
00:16:24,280 --> 00:16:25,360
ผมวาดไม่สวย

195
00:16:27,280 --> 00:16:30,000
ทุกคนไม่ได้เกิดมาเป็นศิลปินเนอะ

196
00:16:34,640 --> 00:16:36,440
แล้วก็ได้เจอเจฟฟ์ที่นี่ด้วย

197
00:16:40,640 --> 00:16:43,600
- สวัสดีชาร์ลี ผมเจฟฟ์นะ
- สวัสดีครับ

198
00:16:43,600 --> 00:16:45,520
ผมจะเป็นนักบําบัดของคุณระหว่างอยู่ที่นี่

199
00:16:45,520 --> 00:16:49,160
เรามานั่งคุยทําความรู้จักกันสักนิดดีไหม

200
00:16:51,240 --> 00:16:52,080
ได้ครับ

201
00:16:59,200 --> 00:17:02,840
ฉันยังต้องทําการบ้านซึ่งจะว่าไปก็ทําให้รู้สึกดีขึ้น

202
00:17:02,840 --> 00:17:05,800
เพราะออกจากที่นี่ก็ไม่ต้องกลัวจะเรียนไม่ทัน

203
00:17:06,400 --> 00:17:09,000
- อ่านวิชาไหนอยู่
- แค่วิชาเคมี

204
00:17:09,760 --> 00:17:13,880
- ฉันเกลียดเคมี ไม่เคยเข้าใจเลย
- เหมือนกัน อ่านยังไงก็ไม่เก็ท

205
00:17:13,880 --> 00:17:15,600
และฉันเจอคนดีๆ อยู่หลายคน

206
00:17:15,600 --> 00:17:19,720
ไม่ถึงกับจะเป็นเพื่อนกันตลอดชีวิต
แต่ฉันก็ไม่โดดเดี่ยว

207
00:17:21,720 --> 00:17:25,160
ฉันรู้ว่าเธอทําได้นะชาร์ลี เอาหน่อย

208
00:17:25,160 --> 00:17:27,760
ฉันว่าส่วนหนึ่งในใจไม่ได้อยากหายดีด้วยซ้ํา

209
00:17:27,760 --> 00:17:30,400
เพราะการต้องทุ่มเทเพื่อเปลี่ยน
มันรู้สึกยากเกินไป

210
00:17:31,200 --> 00:17:33,680
- ผมทําไม่ได้
- ฉันรู้ว่าทําได้

211
00:17:34,280 --> 00:17:36,600
ฉันเคยคิดว่าอาหารคือสิ่งที่ฉันควบคุมได้

212
00:17:37,160 --> 00:17:38,800
แต่กลับเป็นตรงกันข้ามเลย

213
00:17:46,480 --> 00:17:48,520
ฉันจะโทรหานิคเมื่อไหร่ก็ได้

214
00:17:49,040 --> 00:17:52,320
แต่ฉันยังรู้สึกแย่มากๆ
แล้วก็ไม่อยากให้เขาเป็นห่วง

215
00:17:55,280 --> 00:17:57,160
ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าจะพูดอะไรกับเขา

216
00:17:58,000 --> 00:18:00,160
"ฉันเกลียดที่นี่มาก
ร้องไห้ไม่หยุดเลย" งี้เหรอ

217
00:18:03,880 --> 00:18:05,280
ผมไม่ค่อยเข้าใจ

218
00:18:06,400 --> 00:18:10,160
สําหรับบางคน ปัญหาการกินผิดปกติ
เกิดจากรูปลักษณ์ภายนอก

219
00:18:10,160 --> 00:18:12,040
ลดน้ําหนัก นับแคลอรี่

220
00:18:12,040 --> 00:18:13,360
แต่ในความเห็นของผม

221
00:18:13,360 --> 00:18:16,840
ปัญหาของคุณสัมพันธ์กับ
อาการหมกมุ่นและย้ําคิดย้ําทํา

222
00:18:16,840 --> 00:18:21,120
ต้องเลือกกินให้ถูก ทั้งเวลาที่ใช่
และสถานการณ์ที่เหมาะสม

223
00:18:22,520 --> 00:18:24,800
ชาร์ลี แบบนั้นถูกต้องรึเปล่า

224
00:18:28,680 --> 00:18:29,520
ครับ

225
00:18:29,520 --> 00:18:32,280
และเมื่อความหมกมุ่นนั้นรุนแรงเป็นพิเศษ

226
00:18:33,080 --> 00:18:34,960
นั่นอาจกระตุ้นให้อยากทําร้ายตัวเอง

227
00:18:36,760 --> 00:18:37,600
ครับ

228
00:18:38,280 --> 00:18:39,120
โอเค

229
00:18:41,680 --> 00:18:42,760
มาเปิดใจคลายปมกัน

230
00:18:42,760 --> 00:18:46,680
ตอนต้องรักษาจริงๆ ต่างหากที่ไม่สนุกเลย

231
00:19:26,720 --> 00:19:28,720
นิคอยากคุยกับนายจริงๆ นะ

232
00:19:30,600 --> 00:19:31,440
อือ ฉัน...

233
00:19:32,920 --> 00:19:34,560
ฉันก็อยากคุยกับเขา

234
00:19:35,880 --> 00:19:37,040
พี่ชอบเขาที่สุดเลย

235
00:19:38,360 --> 00:19:41,160
เพื่อนๆ นายน่ารําคาญนะ แต่ชอบคนนี้

236
00:19:43,400 --> 00:19:47,000
ถ้าให้เธอโทรหาแฟน
เธอจะยอมสาบานอย่างจริงจังไหม

237
00:19:47,000 --> 00:19:49,920
เธอจะเลิกบอกฉันเสียทีว่าเขาน่ารักแสนดีแค่ไหน

238
00:19:49,920 --> 00:19:51,800
แล้วทําให้ฉันรู้สึกอ้างว้างชั่วชีวิต

239
00:19:51,800 --> 00:19:53,720
ผมไม่กล้ารับปากเรื่องนั้นหรอกนะ

240
00:19:54,240 --> 00:19:56,800
ถือว่าฉันพยายามสู้เพื่อตัวเองแล้ว

241
00:19:57,640 --> 00:19:58,560
ไปเถอะจ้ะ

242
00:19:58,560 --> 00:20:02,080
ขอโทษนะ ฉันต้องหัวเราะไม่งั้นเดี๋ยวจะร้องไห้

243
00:20:02,800 --> 00:20:07,840
ต่อให้นายเป็นอะนอเร็กเซียกับโอซีดี
แต่ขอโทษก็ยังเป็นคําต้องห้าม

244
00:20:09,640 --> 00:20:11,720
ขอหงายการ์ดผู้ป่วยจิตเวชเลยได้มั้ยล่ะ

245
00:20:12,880 --> 00:20:16,120
ไม่ได้ ต่อให้ป่วยทางใจก็ใช้กฎห้ามขอโทษ

246
00:20:17,440 --> 00:20:20,680
- ก่อนวางหูฉันขออะไรนิดนึงได้มั้ย
- ได้สิ ว่ามาเลย

247
00:20:22,120 --> 00:20:23,760
ช่วยหาเบอร์เทาให้หน่อย

248
00:20:24,360 --> 00:20:26,880
- ฉันทําของขวัญให้นายอยู่
- ไม่เห็นต้องทําเลย

249
00:20:26,880 --> 00:20:29,640
- หยุดเลยนะ ต้องทําสิ
- โอเค อะไรเหรอ

250
00:20:30,320 --> 00:20:31,280
เป็นเซอร์ไพรส์

251
00:20:31,280 --> 00:20:34,360
- งั้นพูดขึ้นมาทําไมล่ะ
- ได้ คราวหน้าจะไม่พูดอะไรแล้ว

252
00:20:38,400 --> 00:20:41,240
ขอโทษที่ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้นายฟัง

253
00:20:42,120 --> 00:20:45,240
ฉันก็ไม่ได้ทําให้มันง่ายน่ะนะ

254
00:20:45,240 --> 00:20:47,840
นายกําลังมีฤดูร้อนแห่งรักไง
ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายซะหน่อย

255
00:20:47,840 --> 00:20:50,040
ใช่ แต่ฉันก็รักนายเหมือนกัน

256
00:20:50,840 --> 00:20:51,680
แล้ว...

257
00:20:54,600 --> 00:20:56,040
ขอถามได้ไหมว่าเป็นไงบ้าง

258
00:20:56,040 --> 00:20:59,160
หรือถามแบบนั้นตอนนี้มันบ้ง

259
00:21:00,280 --> 00:21:02,280
ใช่ ถามตอนนี้บ้งมาก

260
00:21:03,280 --> 00:21:05,040
ในนั้นแย่มากมั้ย

261
00:21:05,040 --> 00:21:07,600
ไม่ ไม่แย่เลย

262
00:21:09,440 --> 00:21:13,480
มันก็ลําบาก ฉันอยากอยู่บ้านมากกว่า
แต่คิดว่าทําแบบนี้ดีแล้วล่ะ

263
00:21:14,280 --> 00:21:19,480
ฟังแล้วค่อยยังชั่ว ไม่ได้แปลว่า
ความรู้สึกฉันสําคัญอะไรนะ แต่นั่นแหละ

264
00:21:19,480 --> 00:21:20,760
สําคัญสิ

265
00:21:22,040 --> 00:21:23,720
ฉันเกลียดจังที่นาย...

266
00:21:28,320 --> 00:21:31,240
- แต่ฉันดันไม่รู้อะไรเลย
- ฉันซ่อนเก่งไง

267
00:21:32,280 --> 00:21:33,400
แต่ฉันมองข้าม

268
00:21:35,560 --> 00:21:36,760
ฉันมองข้ามไปเลย

269
00:21:41,160 --> 00:21:43,480
ช่วยเล่าหน่อย
เกิดอะไรขึ้นกับอิโมเจนกับซาฮาร์

270
00:21:43,480 --> 00:21:46,840
คือนิคก็เข้าอกเข้าใจทุกฝ่ายเกินไปมาก
ส่วนฉันไม่ได้รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

271
00:21:47,360 --> 00:21:51,000
โห ได้ คืองี้ อิโมเจนดวลช็อตทั้งคืน

272
00:21:51,000 --> 00:21:53,400
หมายถึงเตกีล่าทั้งขวด

273
00:21:53,920 --> 00:21:55,840
ทั้งขวดเลยจ้า แล้วก็...

274
00:22:12,640 --> 00:22:13,720
ค่ะ

275
00:22:13,720 --> 00:22:15,920
เขามีกล้องวิดีโอเก่าอยู่ตัวนึง

276
00:22:15,920 --> 00:22:20,560
เขาเลยทําหนังหรือสารคดีเรื่องนี้ขึ้นมา

277
00:22:20,560 --> 00:22:23,480
- ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจ
- โอเค สนใจละ

278
00:22:26,680 --> 00:22:28,720
โอเค นี่เทคสี่

279
00:22:30,560 --> 00:22:31,400
มาร์คเกอร์

280
00:22:34,040 --> 00:22:36,600
สวัสดีครับ ผมชื่อเทา ซู

281
00:22:36,600 --> 00:22:39,920
และนี่คือหนังสั้นเกี่ยวกับ
ชีวิตประจําวันของเพื่อนๆในกลุ่ม

282
00:22:40,440 --> 00:22:44,200
เพื่อนในกลุ่มที่หายไปหนึ่ง
ซึ่งเป็นคนที่เรารักมาก

283
00:22:45,720 --> 00:22:49,480
ผมหวังว่าเมื่อดูวิดีโอนี้
เขาจะรู้สึกเหมือนเขาอยู่กับเราตลอด

284
00:22:50,000 --> 00:22:53,080
เพราะในเชิงอุปมาก็เหมือนเขาอยู่จริงๆ

285
00:22:53,880 --> 00:22:57,200
- เทา พูดไรงงอ่ะ
- ไม่ ไม่งงดิ

286
00:22:58,160 --> 00:23:01,240
- โอเค
- ฉายภาพยนตร์บัดเดี๋ยวนี้

287
00:23:02,360 --> 00:23:06,600
ไง ชาร์ลี ฉันอ่าน "ซองออฟอคิลลิส"
ตามที่นายแนะนําแล้วนะ

288
00:23:06,600 --> 00:23:08,840
นายบอกไว้ว่าจบเศร้า

289
00:23:08,840 --> 00:23:11,600
แต่ฉันก็ไม่ได้เตรียมใจ
เลยร้องไห้ไปสี่ชั่วโมงได้มั้ง

290
00:23:11,600 --> 00:23:14,280
เพราะงั้นขอบใจนะ ขอบใจจริงๆ

291
00:23:15,400 --> 00:23:20,240
แอบโกรธนายด้วยเอาจริง เพราะว่า...

292
00:23:20,240 --> 00:23:24,040
เพราะฉันถามว่านายโอเครึเปล่า
แต่นายคงโกหก

293
00:23:25,400 --> 00:23:27,080
ฉันเองก็เหมือนจะรู้อยู่

294
00:23:27,960 --> 00:23:30,480
แต่ไม่ใช่ความผิดนายนะชาร์ลี ฉันแค่...

295
00:23:33,160 --> 00:23:36,640
พอนายกลับมา ฉันหวังว่า
นายจะไม่รู้สึกจําเป็นต้องโกหกเราอีก

296
00:23:37,800 --> 00:23:40,480
เพราะไม่จําเป็นเลย เราไม่มีวันจะตัดสินนาย

297
00:23:43,080 --> 00:23:45,720
เรารักนาย ก็... นั่นแหละ

298
00:23:47,080 --> 00:23:48,080
ตกใจหมด

299
00:23:48,080 --> 00:23:51,160
มาเลยไอแซค เราต้องไปทั่วงาน
ให้นายถือกล้อง

300
00:23:53,120 --> 00:23:57,240
ข่าวด่วนร้อนๆ ครับ
บาร์บี้กับแดรกคูล่าจูบกันในปาร์ตี้

301
00:23:58,080 --> 00:23:59,560
นี่มันอะไรกัน

302
00:24:03,280 --> 00:24:07,120
- 555
- นี่... ตลกมากป่ะ

303
00:24:10,360 --> 00:24:14,000
คัท เลิกถ่าย นี่ผิดจรรยาบรรณสารคดีฉันแล้ว

304
00:24:14,520 --> 00:24:16,000
- โอ๊ะโอ
- ไอแซค

305
00:24:16,000 --> 00:24:19,480
ฉันแค่ถ่ายสารคดีตามที่นายเรียกร้อง เทา
นี่วิสัยทัศน์ของนาย

306
00:24:19,480 --> 00:24:21,440
ก็ได้ เอาเถอะ ไปดีกว่า

307
00:24:25,280 --> 00:24:27,720
- เดี๋ยว ฉันอยากคุยกับชาร์ลี
- นี่

308
00:24:28,400 --> 00:24:34,640
ไง ชาร์ลี ฉันแค่อยากบอกว่า
ฉันกําลังลองใช้สรรพนามไม่เจาะจงเพศ

309
00:24:34,640 --> 00:24:38,840
ลองดูก่อนว่ารู้สึกยังไง
ไม่รู้สิ แต่ฉันคิดว่านายเข้าใจ

310
00:24:39,480 --> 00:24:40,520
- เขาเข้าใจ
- ใช่

311
00:24:40,520 --> 00:24:42,240
- จริงเหรอ
- จริง

312
00:24:42,240 --> 00:24:44,000
- ดาร์ซี่
- มานี่มา

313
00:24:44,640 --> 00:24:45,840
มานี่เลย มานี่

314
00:24:47,040 --> 00:24:48,400
มากอดกันเลยพวกเรา

315
00:24:49,960 --> 00:24:51,320
บอกเขาสิ

316
00:24:52,760 --> 00:24:56,720
- คือฉันโพสต์รูปใหม่ลงอินสตาแกรม
- แล้ว

317
00:24:56,720 --> 00:24:59,240
ตอนนี้มีฟอลโลเวอร์เกินหมื่นแล้ว

318
00:24:59,240 --> 00:25:01,600
แฟนฉันเป็นศิลปินชื่อดัง

319
00:25:01,600 --> 00:25:05,200
หมื่นนึงก็ไม่เยอะขนาดนั้น
ไปคุยกับทาร่าเรื่องตําแหน่งหัวหน้านักเรียนสิ

320
00:25:05,200 --> 00:25:08,920
อ๋อใช่ ขอแนะนําหัวหน้านักเรียนคนใหม่ของฮิกส์

321
00:25:08,920 --> 00:25:11,920
- เทา ไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้น
- ใหญ่สุดเลยต่างหาก

322
00:25:12,760 --> 00:25:15,920
แฟนฉันฉลาดที่สุดในโลกใบนี้

323
00:25:15,920 --> 00:25:19,000
เธอเป็นหัวหน้านักเรียน
อยู่กลุ่มเตรียมเข้าออกซ์บริดจ์

324
00:25:19,000 --> 00:25:21,840
- เธอเต้น เธอเล่นคลาริเน็ต
- ดาร์ซี่ พอ

325
00:25:22,880 --> 00:25:24,360
เทา เอามานี่

326
00:25:25,120 --> 00:25:27,400
ไม่รู้อยู่ในนั้นมีโทรศัพท์รึเปล่านะชาร์ลี

327
00:25:27,920 --> 00:25:30,800
แต่ฉันว่าเขาอยากได้ยินเสียงนาย

328
00:25:32,600 --> 00:25:35,080
- มันก็ดี แค่...
- ดูสิ เหมือนกันเป๊ะ

329
00:25:35,080 --> 00:25:38,480
- แต่มันของสําเร็จรูป
- ต้องอยู่จักรวาลไหนถึงได้...

330
00:25:38,480 --> 00:25:41,080
- ฉันทําอาหารไม่เป็น เคยบอกแล้ว
- จะนวดเส้นเองรึไง

331
00:25:41,080 --> 00:25:42,600
ทักทายชาร์ลีหน่อยครับครู

332
00:25:44,000 --> 00:25:44,880
หวัดดี ชาร์ลี

333
00:25:47,200 --> 00:25:48,040
ไง ชาร์ลี

334
00:25:48,040 --> 00:25:51,200
มีเก้าอี้ว่างเหลือรอเธอกลับมาอยู่นะ

335
00:25:53,040 --> 00:25:54,080
ขอบใจมากเทา

336
00:25:55,120 --> 00:25:56,120
บาย ชาร์ลี

337
00:25:57,320 --> 00:25:58,480
ขอบใจนะเทา

338
00:25:58,480 --> 00:25:59,920
- บาย เทา
- โอเค

339
00:25:59,920 --> 00:26:02,680
รู้นะว่าดูเหมือนวาดให้นาย

340
00:26:02,680 --> 00:26:05,920
แต่ถ้าวาดเสร็จแล้วดีมากฉันก็จะเก็บไว้เอง

341
00:26:09,560 --> 00:26:10,760
คิดถึงนายจัง ชาร์ลี

342
00:26:12,080 --> 00:26:13,120
รักนะ

343
00:26:16,280 --> 00:26:17,280
เอาละนะ

344
00:26:19,200 --> 00:26:20,720
- หวัดดี ชาร์ลี
- หวัดดี ชาร์ลี

345
00:26:21,240 --> 00:26:24,240
ฉันว่าวิดีโอเราจบตรงนี้ มั้งนะ

346
00:26:25,320 --> 00:26:28,200
แค่อยากบอกว่ารอนายกลับบ้านก่อน
เราวางแผนไว้เยอะมาก

347
00:26:28,200 --> 00:26:30,160
- มีด้วยเหรอ ตายจริง
- มีสิ

348
00:26:31,160 --> 00:26:34,840
คือไม่ แค่มีเรื่องดีๆ รออยู่เยอะ หมายถึงแบบนั้น

349
00:26:34,840 --> 00:26:35,920
ใช่ แน่นอน

350
00:26:36,520 --> 00:26:39,240
เรารักนายและคิดถึงนาย

351
00:26:40,360 --> 00:26:42,800
กลุ่มเพื่อนเราไม่ค่อยจะเหมือนเดิมเมื่อไม่มีนาย

352
00:26:43,800 --> 00:26:46,280
แต่เรารู้ว่านายต้องทําเรื่องที่กําลังทําอยู่

353
00:26:46,280 --> 00:26:47,200
ใช่

354
00:26:48,320 --> 00:26:52,120
ฉันหวังว่าวิดีโอนี้จะทําให้นายรู้สึก...
ได้รับความรัก

355
00:26:52,880 --> 00:26:56,240
ใช่ แต่ฉันยังโกรธนายเรื่องซองออฟอคิลลิส

356
00:26:56,760 --> 00:26:59,280
- มันคืออะไร
- หนังสือ ไม่ต้องสนใจ

357
00:26:59,280 --> 00:27:00,400
โอเค

358
00:27:00,400 --> 00:27:04,840
นิโคลัส เนลสัน มีอะไรจะบอก
กับชาร์ลี สปริง แฟนของคุณไหมครับ

359
00:27:10,600 --> 00:27:11,600
ไง ชาร์ลี

360
00:27:14,600 --> 00:27:15,600
ฉันรักนายนะ

361
00:27:34,080 --> 00:27:36,960
อยู่คลินิกก็ไม่ได้บันดาล
ให้อาการป่วยทางจิตหายไปได้เอง

362
00:27:37,920 --> 00:27:41,560
ผมรู้ว่าน่ากลัว แต่คุณพร้อมแล้วล่ะชาร์ลี

363
00:27:42,400 --> 00:27:45,720
เรานัดคุยบําบัดสัปดาห์ละครั้ง
ต่อไปได้เรื่อยๆ เท่าที่จําเป็นต่อคุณ

364
00:27:47,360 --> 00:27:51,760
ดังนั้นต่อให้โลกภายนอกจะเลวร้าย
ผมก็พร้อมช่วยอยู่ตรงนี้

365
00:27:53,280 --> 00:27:55,240
แต่มันก็ช่วยฉุดฉันขึ้นจากหลุมลึก

366
00:28:01,800 --> 00:28:03,800
เธอจะผ่านมันไปด้วยดี

367
00:28:04,600 --> 00:28:07,520
- ขอบคุณครับ
- เชื่อใจตัวเองเถอะนะ

368
00:28:09,600 --> 00:28:10,440
มาจ้ะ

369
00:28:12,800 --> 00:28:15,440
- เอ้า จะไล่ออกไปแล้วนะ
- โอเค

370
00:28:20,560 --> 00:28:21,400
พร้อมมั้ย

371
00:28:22,560 --> 00:28:23,720
ครับ

372
00:28:33,440 --> 00:28:36,640
ฉันอาจจะไม่มีวันกลับไปเป็นปกติ
ไม่รู้หรอกว่านั่นคืออะไร

373
00:28:37,160 --> 00:28:41,520
แต่ก็ไม่เป็นไร
เส้นทางนี้ไม่ได้ราบเรียบเป็นเส้นตรง

374
00:28:43,840 --> 00:28:45,680
และนี่อาจเป็นแค่จุดเริ่มต้น

375
00:28:51,960 --> 00:28:52,800
นี่

376
00:28:54,760 --> 00:28:57,080
- มื้อค่ําทุ่มนึงนะ
- ครับ

377
00:28:57,680 --> 00:29:01,040
ในแผนอาหารเขียนว่าวันนี้กินลาซานญ่า
ลูกโอเคใช่ไหม

378
00:29:02,040 --> 00:29:03,000
ครับ

379
00:29:05,440 --> 00:29:06,280
แม่

380
00:29:07,600 --> 00:29:08,440
จ๊ะ

381
00:29:09,720 --> 00:29:14,160
ผมแวะไปหานิคก่อนได้มั้ย
จะกลับมากินมื้อค่ําครับ สัญญา

382
00:29:15,840 --> 00:29:18,720
โอเค ไปเลยจ้ะ

383
00:30:05,160 --> 00:30:08,280
(หากคุณหรือคนรู้จักกําลังประสบปัญหา
การกินผิดปกติ ปัญหาสุขภาพจิต)

384
00:30:08,280 --> 00:30:11,000
(หรือความคิดทําร้ายตัวเอง
มีข้อมูลและความช่วยเหลืออยู่ที่)

385
00:30:11,000 --> 00:30:12,120
(www.wannatalkaboutit.com)

386
00:30:57,800 --> 00:31:01,080
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม