1 00:00:07,581 --> 00:00:11,861 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:18,981 --> 00:00:20,221 ‎สวัสดี 3 00:00:23,341 --> 00:00:24,661 ‎มีอะไรกันเหรอ 4 00:00:34,381 --> 00:00:35,501 ‎เกิดอะไรขึ้น 5 00:00:44,581 --> 00:00:46,221 ‎แพทริเชีย โคลแมน โจนส์ 6 00:00:47,141 --> 00:00:48,901 ‎ตามผมมาถ้าคุณไม่อยากตาย 7 00:01:06,861 --> 00:01:08,101 ‎เข้าไปในรั้ว 8 00:01:10,941 --> 00:01:12,061 ‎ปิดประตู 9 00:01:13,781 --> 00:01:15,701 ‎- คุณเป็นใคร ‎- ช่วยผมใส่กุญแจ 10 00:01:15,781 --> 00:01:17,621 ‎ทำไมคนพวกนี้พยายามทำร้ายฉัน 11 00:01:17,701 --> 00:01:21,261 ‎เราไม่แน่ใจ เราเชื่อว่าพวกเขา ‎น่าจะถูกสะกดจิต เร็วเข้า 12 00:01:22,821 --> 00:01:24,981 ‎- เราต้องไปแล้ว ‎- จอห์น เดี๋ยว 13 00:01:28,821 --> 00:01:29,901 ‎พระเจ้า 14 00:01:30,701 --> 00:01:32,221 ‎เราต้องไปหาเชอร์ล็อก 15 00:01:53,341 --> 00:01:55,861 ‎ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือ 16 00:01:56,461 --> 00:02:00,461 ‎ทุกท่านคงรู้ว่าในสัปดาห์นี้ได้เกิดเหตุทำร้าย 17 00:02:00,541 --> 00:02:02,901 ‎เหล่านักแสดงเวสต์เอนด์อย่างฉัน ‎อย่างต่อเนื่อง 18 00:02:03,461 --> 00:02:07,781 ‎ฉันขออุทิศการแสดงครั้งนี้แก่พวกเขา 19 00:02:19,581 --> 00:02:26,261 ‎เข้ามาหาฉัน 20 00:02:27,781 --> 00:02:33,861 ‎ในราตรีนี้ ยอดรัก 21 00:02:33,941 --> 00:02:40,901 ‎พิสูจน์ให้ฉันเห็นหน่อยสิ 22 00:02:43,661 --> 00:02:50,621 ‎ว่าเราอาจเอาชนะ 23 00:02:51,861 --> 00:02:57,181 ‎ความโศกเศร้า 24 00:02:59,701 --> 00:03:04,141 ‎และความเจ็บปวดได้ 25 00:03:04,221 --> 00:03:08,301 ‎ลมแห่งวันพรุ่งนี้ 26 00:03:08,381 --> 00:03:13,981 ‎จะหยุดพัดโบก 27 00:03:23,941 --> 00:03:25,701 ‎เชอร์ล็อก โฮมส์ 28 00:03:26,821 --> 00:03:28,301 ‎มาหาฉันบนเวทีสิ 29 00:03:57,141 --> 00:03:59,461 ‎คุณคงชอบเพลงของฉันใช่ไหม 30 00:03:59,981 --> 00:04:00,861 ‎ใช่ 31 00:04:00,941 --> 00:04:01,781 ‎ดี 32 00:04:02,941 --> 00:04:05,221 ‎เพราะฉันต้องการให้คุณ ‎ทำอะไรบางอย่างให้ฉัน 33 00:04:10,621 --> 00:04:13,021 ‎ฉันต้องการให้คุณปลิดชีวิตตัวเอง 34 00:04:13,621 --> 00:04:15,101 ‎ได้ 35 00:04:23,741 --> 00:04:25,980 ‎- เชอร์ล็อก อย่า ‎- ผมขอโทษ 36 00:04:26,661 --> 00:04:28,621 ‎ผมไม่เข้าใจคำพูดของคุณสักคำ 37 00:04:28,701 --> 00:04:32,221 ‎พอดีมีขี้ผึ้งอยู่ในหูผม 38 00:04:32,301 --> 00:04:34,621 ‎นิ่งๆ เรียบร้อยแล้ว 39 00:04:37,581 --> 00:04:39,821 ‎- ไอ้คนน่าเตะ ‎- นายรู้เรื่องเมื่อไหร่ 40 00:04:39,901 --> 00:04:41,941 ‎ฉันไม่รู้ ฉันแค่ระวังตัวเผื่อไว้ 41 00:04:42,021 --> 00:04:44,901 ‎หยุดก่อน ฉันไม่อยากให้นายสองคน ‎ได้รับอันตราย 42 00:04:44,981 --> 00:04:46,541 ‎ฉันแค่พยายามเป็นเพื่อนที่ดี 43 00:04:46,621 --> 00:04:48,861 ‎- ไปหานักแสดงหญิงทันไหม ‎- เธอปลอดภัย 44 00:04:49,781 --> 00:04:50,621 ‎จริงด้วย 45 00:04:57,981 --> 00:05:02,021 ‎มันจะเสียมารยาทไปหน่อย ‎ถ้าไม่โค้งให้ผู้ชม 46 00:05:12,381 --> 00:05:14,381 ‎- สโนว์โดเนียฮอว์กวีด ‎- อะไรนะ 47 00:05:14,461 --> 00:05:17,141 ‎- สโนว์โดเนียฮอว์กวีด ‎- นั่งลง 48 00:05:20,901 --> 00:05:22,621 ‎ไม่ๆ 49 00:05:23,981 --> 00:05:27,981 ‎ฉันต้อง… 50 00:05:28,061 --> 00:05:29,301 ‎ต้องเข้าห้องน้ำเหรอ 51 00:05:30,541 --> 00:05:33,621 ‎ได้ ฉันจะเอากระโถนให้ 52 00:05:34,421 --> 00:05:38,141 ‎คุณนายฮัดสันให้ค้างค่าห้องไว้ ‎แต่คุณต้อง… 53 00:06:10,661 --> 00:06:12,621 ‎(บทที่ห้า ‎ผู้ฝักใฝ่ในศาสตร์นอกรีต) 54 00:06:12,701 --> 00:06:15,501 ‎ขอบใจที่ไม่พาฉันกลับไป ‎บ้านเลขที่ 221 บี 55 00:06:16,101 --> 00:06:18,141 ‎ฉันฟังคุณรู้เรื่องแค่ประโยคนั้น 56 00:06:22,821 --> 00:06:23,981 ‎คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร 57 00:06:30,261 --> 00:06:31,341 ‎ขอบใจ 58 00:06:33,621 --> 00:06:35,621 ‎- ที่ช่วยฉัน ‎- เข้าใจให้ถูกก่อนนะ 59 00:06:36,221 --> 00:06:38,141 ‎ฉันไม่ได้แยแสคุณเลย คุณโฮมส์ 60 00:06:38,221 --> 00:06:41,781 ‎ที่ฉันดูแลคุณเพราะต้องการข้อมูล ‎เกี่ยวกับแม่ฉันและรอยแยก 61 00:06:41,861 --> 00:06:43,941 ‎กล้าดียังไงถึงพูดกับฉันแบบนั้น 62 00:06:44,021 --> 00:06:45,901 ‎ฉันให้เวลาคุณตื่นห้านาที 63 00:06:45,981 --> 00:06:47,621 ‎นี่มันชาดาร์จีลิง 64 00:06:48,581 --> 00:06:49,661 ‎แล้วไง 65 00:06:49,741 --> 00:06:52,221 ‎หูจับถ้วยมีกลิ่นยีสต์บ่มจางๆ 66 00:06:52,301 --> 00:06:55,341 ‎แปลว่าคนเตรียมชาถ้วยนี้ ‎ต้องทำงานในผับ 67 00:06:55,421 --> 00:06:56,941 ‎น่าจะเป็นของคุณนายฮัดสัน 68 00:06:57,021 --> 00:06:58,781 ‎หล่อนชอบซื้อสินค้าขายส่ง 69 00:06:58,861 --> 00:07:01,821 ‎จากร้านของซาฮีด อนันต์ ‎บนถนนเอเมอรัลด์ 70 00:07:01,901 --> 00:07:06,501 ‎เขาเป็นชาวเบงกอล และดาร์จีลิง ‎ก็มาจากเบงกอลทางตะวันตก 71 00:07:07,101 --> 00:07:09,421 ‎นอกจากนั้นเนื้อชาที่บางเบา ‎จนถึงปานกลาง… 72 00:07:09,501 --> 00:07:10,581 ‎(ชาอัสสัม) 73 00:07:10,661 --> 00:07:15,181 ‎รสชาติลื่นคอแต่หวาน มันเข้ารูปลงตัวพอดี 74 00:07:18,541 --> 00:07:19,981 ‎นี่ชาอัสสัม 75 00:07:27,381 --> 00:07:29,501 ‎(เดอะดั๊กแอนด์ควิเวอร์) 76 00:07:31,781 --> 00:07:32,861 ‎อรุณสวัสดิ์ 77 00:07:39,821 --> 00:07:41,581 ‎นายลุกขึ้นมาทำไม 78 00:07:41,661 --> 00:07:44,181 ‎นายต้องอยู่นิ่งๆ ให้เวลาร่างกายได้พัก 79 00:07:46,501 --> 00:07:49,021 ‎- สีข้างเป็นไงบ้าง ‎- ปวด 80 00:07:52,341 --> 00:07:54,341 ‎ฉันเช็ดทำความสะอาดให้นะ 81 00:07:55,461 --> 00:07:57,021 ‎ไม่เป็นไร โทษทีนะ 82 00:07:58,341 --> 00:08:00,901 ‎- ฉันทำเองได้ ‎- ใครทำกับนายแบบนี้ ลีโอ 83 00:08:00,981 --> 00:08:04,821 ‎ฉันบอกแล้วไง ฉันทำตัวเอง ฉันล้ม 84 00:08:04,901 --> 00:08:08,581 ‎แล้วทำไมนายคอยเหลียวมองที่ถนน ‎มีคนไล่ตามเหรอ 85 00:08:09,581 --> 00:08:13,181 ‎คนที่บ้านไม่อยากให้ฉันออกมา 86 00:08:14,501 --> 00:08:17,341 ‎ฉันเลยหนี ฉันบอกเธอมากสุดเท่านี้ 87 00:08:18,101 --> 00:08:20,381 ‎บอกไม่ได้ หรือว่าไม่อยากบอก 88 00:08:20,941 --> 00:08:24,341 ‎- เบียทริซ ฉันจะไม่กลับไป… ‎- พักผ่อนก่อนเถอะ 89 00:08:24,981 --> 00:08:26,141 ‎เดี๋ยวฉันกลับมา 90 00:08:42,781 --> 00:08:45,221 ‎ก่อนหน้านี้ที่ฉันเดาชาผิด 91 00:08:45,301 --> 00:08:50,261 ‎ชาอัสสัมชั้นเลิศต้องมาจาก ‎ตู้ส่วนตัวของคุณนายฮัดสัน 92 00:08:50,341 --> 00:08:54,101 ‎ฉันควรจะรู้ ‎เพราะหล่อนชอบเก็บชาดีที่สุดไว้ดื่มเอง 93 00:08:54,181 --> 00:08:55,821 ‎หรือไม่ก็เสิร์ฟแขกสุดพิเศษ 94 00:08:55,901 --> 00:08:59,861 ‎ฉันไม่ได้พลาดบ่อย แต่เมื่อพลาด ‎ฉันก็อยากจะยอมรับ 95 00:08:59,941 --> 00:09:01,461 ‎ทำไมคุณหมกมุ่นกับชานัก 96 00:09:02,301 --> 00:09:05,501 ‎ก็แค่ว่า… เธอประเมินฉันผิดไป 97 00:09:05,581 --> 00:09:06,861 ‎งั้นเหรอ 98 00:09:07,421 --> 00:09:10,821 ‎เมื่อเช้าฉันขัดคราบฉี่คุณ ‎จากพื้นไม้หนึ่งชั่วโมง 99 00:09:10,901 --> 00:09:14,061 ‎- ฉันควรจะประเมินคุณแบบไหน ‎- เธอไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร 100 00:09:14,141 --> 00:09:17,501 ‎ฉันทำอะไรมา ฉันเคยช่วยใครบ้าง 101 00:09:23,221 --> 00:09:24,661 ‎งั้นคุณก็บอกฉันสิ 102 00:09:33,181 --> 00:09:35,221 ‎ฉันเป็นคนอายุน้อยที่สุด 103 00:09:36,581 --> 00:09:39,501 ‎ที่สกอตแลนด์ยาร์ดเชิญไปเป็นที่ปรึกษา 104 00:09:39,581 --> 00:09:42,101 ‎- คุณรู้จักหมอตอนนั้นเหรอ ‎- เปล่า 105 00:09:42,181 --> 00:09:45,421 ‎จอห์นกับฉันรู้จักกันตอนเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน 106 00:09:46,821 --> 00:09:49,701 ‎เขาจับพลัดจับผลูมาร่วม ‎การสืบคดีแรกของฉัน 107 00:09:49,781 --> 00:09:52,421 ‎คดีเจฟเฟอร์สัน โฮป 108 00:09:53,221 --> 00:09:55,461 ‎เธอน่าจะเคยได้ยิน 109 00:09:55,541 --> 00:09:56,701 ‎ไม่ 110 00:09:57,861 --> 00:10:00,501 ‎ไม่น่าเชื่อ มีรายงานข่าวออกทั่ว 111 00:10:02,061 --> 00:10:08,501 ‎หลังจากความสำเร็จครั้งแรก ‎เราตัดสินใจตั้งบริษัทด้วยกัน 112 00:10:09,141 --> 00:10:13,101 ‎แต่แล้วสถานการณ์ก็เปลี่ยนไป 113 00:10:14,661 --> 00:10:16,221 ‎จอห์นเรียกมันว่ายังไงนะ 114 00:10:18,501 --> 00:10:21,341 ‎"ความมืดมิดมาถึงลอนดอน" 115 00:10:21,421 --> 00:10:25,541 ‎และเราก็พยายามค้นหาสาเหตุ ‎เหมือนที่เธอกับเพื่อนๆ ทำ 116 00:10:26,221 --> 00:10:30,981 ‎ตอนแรกมีแค่จอห์นกับฉัน ‎แต่ไม่นาน เราก็ต้องการคนช่วย 117 00:10:31,981 --> 00:10:33,541 ‎ฉันไม่ได้บอกว่าเราไม่ต้องการคนช่วย 118 00:10:33,621 --> 00:10:35,701 ‎แต่จ้างหมอดูลายมือราคาถูก ‎จากแถวไลม์เฮาส์ 119 00:10:35,781 --> 00:10:37,861 ‎มันดูไม่เข้าท่าสักเท่าไหร่นะ 120 00:10:37,941 --> 00:10:42,141 ‎นายอคติอะไรไลม์เฮาส์นักหนา จอห์น ‎มันมีชีวิตชีวาออก 121 00:10:42,221 --> 00:10:43,821 ‎นายจะได้เรียนรู้อะไรบ้าง 122 00:10:43,901 --> 00:10:47,421 ‎อีกอย่าง ไมครอฟต์บอกว่า ‎เธอมีพรสวรรค์ 123 00:10:47,501 --> 00:10:50,261 ‎ถ้าเราอยากรู้สาเหตุเรื่องทั้งหมด ‎เราต้องพึ่งเธอ 124 00:10:50,341 --> 00:10:52,741 ‎ฉันแค่กังวลเรื่องพาคนไม่รู้จักมาเข้ากลุ่ม 125 00:10:52,821 --> 00:10:55,901 ‎มันดูไม่เป็นมืออาชีพ ‎สารวัตรเลอวียาร์ดคงไม่ทำหรอก 126 00:10:55,981 --> 00:10:57,661 ‎- อย่าทำแบบนั้นสิ ‎- อะไร 127 00:10:57,741 --> 00:11:00,141 ‎นายก็รู้ เวลาฉันทำอะไรที่นายไม่ชอบ 128 00:11:00,221 --> 00:11:02,421 ‎นายจะพูดว่า "สารวัตรเลอวียาร์ด ‎คงไม่ทำแบบนั้น" 129 00:11:02,501 --> 00:11:05,781 ‎จอห์น เราไม่ได้กำลังสู้กับโจรฉกมุก 130 00:11:05,861 --> 00:11:08,861 ‎หรือชู้รักที่พยายามวางยาพิษกันนะ 131 00:11:08,941 --> 00:11:10,981 ‎อย่างเมื่อวาน ‎ผู้ชายทั้งคนกลายเป็นหนู 132 00:11:11,061 --> 00:11:13,501 ‎ต่อหน้าต่อตาเรา ‎แถมพยายามจะกัดหน้านายแหก 133 00:11:13,581 --> 00:11:15,821 ‎เราต้องสืบหาว่าปิศาจพวกนี้มาจากไหน 134 00:11:15,901 --> 00:11:18,501 ‎เรากำลังรับมือกับอาชญากรรมพิเศษ 135 00:11:18,581 --> 00:11:21,221 ‎ดังนั้น เราต้องเกณฑ์ผู้ชำนาญเฉพาะมาช่วย 136 00:11:21,781 --> 00:11:23,021 ‎ผู้ชำนาญเฉพาะเหรอ 137 00:11:23,101 --> 00:11:25,501 ‎นายก็รู้ ฉันรับคดีไหน ฉันปิดได้เสมอ 138 00:11:25,581 --> 00:11:26,941 ‎ครั้งนี้ก็ไม่ต่าง 139 00:11:27,021 --> 00:11:29,861 ‎และพอเรื่องนี้จบลง ‎ฉันอยากให้นายเขียนถึงมัน 140 00:11:29,941 --> 00:11:31,541 ‎และฉันก็จะได้โด่งดัง 141 00:11:31,621 --> 00:11:33,421 ‎จนใครๆ บอกสารวัตรเลอวียาร์ดว่า 142 00:11:33,501 --> 00:11:35,501 ‎"ฉันว่าเชอร์ล็อก โฮมส์ ‎ไม่ทำแบบนั้นหรอก" 143 00:11:36,861 --> 00:11:37,901 ‎เราลงเรือลำเดียวกัน 144 00:11:37,981 --> 00:11:41,541 ‎ถ้านายไม่ชอบให้ฉันพูดกับเธอ ‎ฉันก็จะไม่ทำ 145 00:11:45,541 --> 00:11:48,341 ‎ว่าแต่นายโกนหนวดมาดีนะ ‎มันทำให้นายดูเข้มดี 146 00:11:48,421 --> 00:11:49,421 ‎ไปเถอะ 147 00:12:05,781 --> 00:12:08,221 ‎สวัสดีจ้ะ หนูชื่ออะไร 148 00:12:08,821 --> 00:12:10,421 ‎เบียทริซ 149 00:12:10,501 --> 00:12:11,741 ‎เบียทริซ 150 00:12:13,821 --> 00:12:14,981 ‎ยินดีต้อนรับค่ะ 151 00:12:24,861 --> 00:12:25,821 ‎ขอโทษที 152 00:12:26,541 --> 00:12:31,101 ‎หัวหน้าฉันชอบพาลูกมาที่ทำงาน ‎แล้วหนีไปดื่มที่ผับทั้งวัน 153 00:12:33,021 --> 00:12:35,301 ‎- เชิญ ‎- ผมชื่อเชอร์ล็อก โฮมส์ 154 00:12:35,381 --> 00:12:38,741 ‎คุณจำเป็นต้องไว้วางใจผม ‎ไม่โกหกผมเด็ดขาด 155 00:12:38,821 --> 00:12:41,781 ‎- ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น ‎- เด็กผู้หญิงเมื่อกี้หัวมีสองขวัญ 156 00:12:42,701 --> 00:12:46,541 ‎คุณก็หัวมีสองขวัญ นอกจากนั้น ‎ผมขอโทษที่พูดตรงมาก 157 00:12:46,621 --> 00:12:48,301 ‎ห้องนี้มีกลิ่นนมแม่จางๆ 158 00:12:48,381 --> 00:12:51,501 ‎หลักฐานเหล่านี้บอกกับผมว่า ‎คุณคือแม่ของเด็กหญิง 159 00:12:51,581 --> 00:12:54,181 ‎แต่คุณไม่ได้สวมแหวนแต่งงานที่นิ้ว 160 00:12:54,261 --> 00:12:56,181 ‎ซึ่งคงเป็นสาเหตุที่คุณโกหก 161 00:12:56,261 --> 00:12:59,581 ‎- คุณมาด้วยเรื่องมนุษย์หนู ‎- คุณรู้เรื่องมนุษย์หนูได้ไง 162 00:13:00,301 --> 00:13:03,461 ‎คุณไม่ได้มีพรสวรรค์อยู่คนเดียว คุณโฮมส์ 163 00:13:05,901 --> 00:13:07,221 ‎เจส 164 00:13:09,701 --> 00:13:12,141 ‎เชอร์ล็อกพูดถึงแม่ มาฟังสิ 165 00:13:12,221 --> 00:13:14,821 ‎- เขาพูดถึงแม่ว่ายังไง ‎- เขาพูดว่าแม่มีเสน่ห์ 166 00:13:14,901 --> 00:13:16,501 ‎แหงล่ะ ดูหน้าเธอกับฉันสิ 167 00:13:17,661 --> 00:13:18,861 ‎ฉันจะอยู่นี่ต่อ 168 00:13:18,941 --> 00:13:22,021 ‎ชายชุดลินินพูดว่า ‎ฝันร้ายอาจชี้ตำแหน่งของรอยแยก 169 00:13:22,101 --> 00:13:24,941 ‎ฉันจะรอจนผล็อยหลับ รอจนฉันฝัน 170 00:13:27,221 --> 00:13:30,061 ‎พวกอุโมงค์ในฝันของฉัน ‎นำไปสู่ถ้ำใหญ่แห่งหนึ่ง 171 00:13:31,061 --> 00:13:32,661 ‎ที่เต็มไปด้วยสิ่งมืดมน 172 00:13:36,101 --> 00:13:37,701 ‎ฉันจะกลับเข้าไปในนั้น 173 00:13:38,981 --> 00:13:41,421 ‎- เธอแน่ใจเหรอ ‎- ฉันต้องทำ 174 00:14:18,021 --> 00:14:20,301 ‎นี่ ดูพวกเธอสิ 175 00:14:21,221 --> 00:14:22,421 ‎ทำไมเหรอ 176 00:14:24,021 --> 00:14:26,261 ‎บิล นายไม่ใช่หนุ่มขี้เหร่ 177 00:14:26,821 --> 00:14:29,821 ‎จริงอยู่ หูนายใหญ่ไปหน่อย ‎และนายดูคล้ายมนุษย์ถ้ำ 178 00:14:29,901 --> 00:14:32,141 ‎- นิสัยของนายมุทะลุด้วย ‎- รู้แล้ว 179 00:14:32,221 --> 00:14:34,341 ‎นายต้องกลับไปลงสนาม อย่างด่วน 180 00:14:34,421 --> 00:14:36,181 ‎ก่อนที่ไอ้หนูนายจะไม่ทำงานถาวร 181 00:14:38,141 --> 00:14:39,101 ‎ไปสิ 182 00:14:48,101 --> 00:14:51,501 ‎- สวัสดี ทุกคน ฉันชื่อบิลลี่… ‎- เดินดูทางหน่อย 183 00:15:00,541 --> 00:15:02,221 ‎ขอโทษที ฉันแค่… 184 00:15:05,901 --> 00:15:06,781 ‎ขอโทษ 185 00:15:08,781 --> 00:15:09,941 ‎ขอทางหน่อย 186 00:15:20,501 --> 00:15:21,581 ‎นายโอเคนะ 187 00:15:25,901 --> 00:15:27,621 ‎อืม 188 00:15:27,701 --> 00:15:28,781 ‎ฉันไม่เป็นไร 189 00:15:34,381 --> 00:15:37,301 ‎ผมทำเกือบเสร็จแล้ว นิ่งไว้ 190 00:15:37,381 --> 00:15:40,941 ‎ไหนคุณบอกว่าไม่เจ็บ ไอ้จอมตอแหล บ้า 191 00:15:41,021 --> 00:15:43,301 ‎ปากกระโถนเหลือเกิน สาวคนนี้ 192 00:15:43,381 --> 00:15:46,221 ‎ทั้งสบถ สักรอย คุณคลุกคลีกับคนไม่ดีเข้าแล้ว 193 00:15:46,301 --> 00:15:48,221 ‎เรียบร้อยแล้ว 194 00:15:48,301 --> 00:15:52,341 ‎จอห์น ถลกขากางเกงนายขึ้นแล้วไปประจำที่ 195 00:15:52,421 --> 00:15:54,421 ‎- ฉันสัญญาว่าจะเบามือ ‎- เขาโกหก 196 00:15:54,501 --> 00:15:57,861 ‎ไม่ อย่ามาเอาจริงกับคำสัญญา ‎ที่ให้ไว้ตอนเมาสิ 197 00:15:57,941 --> 00:16:00,541 ‎เราพบความเจ็บปวดมาเยอะแล้ว ‎ไม่ต้องทำร้ายตัวเองหรอก 198 00:16:00,621 --> 00:16:02,621 ‎ไม่นะ จอห์น คุณอย่ามากลับคำ 199 00:16:02,701 --> 00:16:05,021 ‎ถ้าจะสักรอยที่แปลว่า "พวกนอกคอก" 200 00:16:05,101 --> 00:16:06,821 ‎มันก็ต้องสักกันทั้งสามคน 201 00:16:06,901 --> 00:16:09,541 ‎ก็ได้ๆ ทำซะ 202 00:16:09,621 --> 00:16:11,141 ‎เริ่มแล้วนะ 203 00:16:16,781 --> 00:16:17,701 ‎แต่เขาไม่ได้สักหรอก 204 00:16:19,021 --> 00:16:21,701 ‎เขาบอกว่ารู้สึกเวียนหัวแล้ววิ่งหนีไป 205 00:16:22,861 --> 00:16:24,221 ‎ฟังดูใช่วัตสันเลย 206 00:16:28,101 --> 00:16:30,221 ‎เธอมีรอยยิ้มเหมือนแม่ของเธอ 207 00:16:35,741 --> 00:16:37,381 ‎เล่าต่อสิ 208 00:16:40,701 --> 00:16:42,621 ‎ขอบคุณครับๆ 209 00:16:42,701 --> 00:16:44,421 ‎เรื่องเล็กน้อยน่ะ 210 00:16:45,221 --> 00:16:47,301 ‎คุณรู้ได้ยังไงว่าเธอใช้เพลง 211 00:16:47,381 --> 00:16:48,741 ‎คอยสะกดจิตผู้คน 212 00:16:49,781 --> 00:16:52,461 ‎- คงเพราะโชคน่ะ ‎- ไม่หรอก บอกมา โฮมส์ 213 00:16:52,541 --> 00:16:54,461 ‎- บอกพวกเขา เร็ว ‎- เราอยากรู้จะแย่ 214 00:16:54,541 --> 00:16:56,541 ‎- ผมอยากรู้จังเลย ‎- ไม่ ไม่ใช่คืนนี้ 215 00:16:56,621 --> 00:16:58,221 ‎บอกเรา ไม่งั้นเราจะถามจากหมอ 216 00:16:58,781 --> 00:17:01,701 ‎ฉันจะพูดนะ แล้วนายจะรำคาญ ‎เพราะฉันเล่ารายละเอียดไม่ครบ 217 00:17:04,101 --> 00:17:07,221 ‎ก็ได้ ลอร์ดคูเออร์เดนเป็นคนคนเดียว 218 00:17:07,301 --> 00:17:10,581 ‎ที่ไปชมการแสดงรอบบ่าย ‎แล้วไม่ก่ออาชญากรรมต่อ 219 00:17:10,661 --> 00:17:14,541 ‎ท่านลอร์ดหูหนวกเกือบจะสนิท 220 00:17:15,501 --> 00:17:18,301 ‎เยี่ยมเลย สุดยอด คุณโฮมส์ 221 00:17:19,100 --> 00:17:21,501 ‎ผมเห็นชื่อเขาในรายชื่อผู้ชม 222 00:17:21,581 --> 00:17:26,981 ‎เขามักไปร้านขายเครื่องช่วยฟังบนถนนฮอลลี่ 223 00:17:29,981 --> 00:17:31,100 ‎ขอโทษนะ 224 00:17:35,301 --> 00:17:37,221 ‎ผมนึกว่าคืนนี้เบียทริซนอนบ้านแอนนา 225 00:17:38,501 --> 00:17:42,101 ‎- เราเลยเตรียมห้องสำรองให้คุณ ‎- ฉันเพลียมากหลังงานคืนนี้ 226 00:17:43,141 --> 00:17:44,981 ‎ฉันว่าจะกลับบ้านเลย 227 00:17:47,861 --> 00:17:49,301 ‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม 228 00:17:50,421 --> 00:17:53,421 ‎คุณเคยเบื่อไหมที่ต้องแสดง ‎ความเก่งกาจให้ผู้คนชม 229 00:17:54,181 --> 00:17:58,461 ‎ที่ต้องอธิบายความคิดกระบวนการ ‎ซ้ำแล้วซ้ำเล่า 230 00:17:59,341 --> 00:18:03,261 ‎ผู้คนอยากฟังวิธีสรุป 231 00:18:03,341 --> 00:18:06,341 ‎- วิธีใช้เหตุผล ‎- และคุณก็ชอบรู้สึกเก่งกาจ 232 00:18:07,301 --> 00:18:11,621 ‎ผู้คนชอบฟังคำอธิบายของคุณ ‎เพื่อหลอกตัวเองว่าโลกมีระเบียบ 233 00:18:11,701 --> 00:18:13,221 ‎"ฉันสังเกตเห็นสิ่งนี้ ‎แปลว่ามันต้องอย่างนี้ 234 00:18:13,301 --> 00:18:15,821 ‎จึงเป็นแบบนี้ ‎และย่อมหมายความแบบนี้เท่านั้น" 235 00:18:15,901 --> 00:18:17,501 ‎มันเถรตรงชวนสบายใจ 236 00:18:19,861 --> 00:18:23,221 ‎ฉันว่าเราใกล้จะเผชิญกับบางสิ่ง 237 00:18:23,301 --> 00:18:26,621 ‎ที่ไม่มีระเบียบหรือเหตุผล 238 00:18:27,261 --> 00:18:31,861 ‎ความถือดีของคุณทำให้คุณเชื่อ ‎ว่าตัวเองเป็นยักษ์ 239 00:18:32,541 --> 00:18:35,461 ‎ทั้งที่ความจริงคุณเป็นปลาซิว 240 00:18:37,021 --> 00:18:41,101 ‎ปลาซิวที่กำลังจะว่ายออกไป ‎สู่มหาสมุทรกว้างใหญ่ 241 00:18:41,181 --> 00:18:44,021 ‎ความกลัวเล่นงานได้แค่คนที่ ‎มีอะไรให้สูญเสีย 242 00:18:46,861 --> 00:18:48,301 ‎ผมมีอะไรให้เสียกัน 243 00:19:13,901 --> 00:19:14,741 ‎เชอร์ล็อก 244 00:19:23,901 --> 00:19:27,101 ‎เราน่าจะเรียกมันว่า ‎"คดีนักร้องสาวพรายครวญ" 245 00:19:27,821 --> 00:19:30,181 ‎หรือว่า "คดีท่วงทำนองสะกดใจ" 246 00:19:31,021 --> 00:19:34,661 ‎วิธีตั้งชื่อคดีเจ๋งๆ คือเล่นสัมผัสอักษร 247 00:19:34,741 --> 00:19:36,821 ‎มันออกจะ… คุณหมอ 248 00:19:36,901 --> 00:19:40,181 ‎ผมเพิ่งจะทบทวนชื่อคดีที่ผมชอบ 249 00:19:40,261 --> 00:19:41,781 ‎กับพลตำรวจเฟลต์ส 250 00:19:41,861 --> 00:19:43,261 ‎มีอะไรบ้าง 251 00:19:43,341 --> 00:19:46,701 ‎เรามีชื่อ "คดีนักร้องสาวพรายครวญ" 252 00:19:46,781 --> 00:19:49,781 ‎หรือไม่ก็ "คดีท่วงทำนองสะกดใจ" 253 00:19:57,541 --> 00:19:59,421 ‎เราสองคนรักกันมาก 254 00:19:59,501 --> 00:20:02,061 ‎ไม่ คุณอาจจะรักแม่ แต่แม่ไม่มีทางรักคุณ 255 00:20:02,141 --> 00:20:03,781 ‎เพราะคุณทำกับแม่ไว้มากมาย 256 00:20:03,861 --> 00:20:05,821 ‎เราอ่านเรื่องการทดลอง ‎ในสมุดของคุณแล้ว 257 00:20:05,901 --> 00:20:08,661 ‎และฮัดสันบอกฉันว่าแม่กรีดร้อง ‎ว่าคุณทรมานแม่ 258 00:20:08,741 --> 00:20:11,061 ‎- มันไม่ใช่อย่างนั้น ‎- แล้วมันเป็นอย่างไหน 259 00:20:11,141 --> 00:20:14,901 ‎เราทำการทดลองด้วยกัน มันเป็นพิธีกรรม 260 00:20:14,981 --> 00:20:18,141 ‎เราหาวิธีหารอยแยกให้เจอ 261 00:20:18,221 --> 00:20:19,901 ‎เราตกลงร่วมทำกันทุกคน 262 00:20:20,461 --> 00:20:23,901 ‎ที่แม่เธอกรีดร้องและป่วย ‎มันเป็นเพราะอย่างอื่น 263 00:20:25,221 --> 00:20:26,541 ‎อลิซเคย… 264 00:20:28,461 --> 00:20:30,221 ‎หล่อนเคยฝันร้ายบ่อยๆ 265 00:20:56,461 --> 00:20:57,501 ‎ไปสิ 266 00:21:13,981 --> 00:21:15,461 ‎วงกลม 267 00:21:19,541 --> 00:21:20,861 ‎วงกลม 268 00:22:09,581 --> 00:22:11,741 ‎- วงกลม ‎- วงกลม 269 00:22:12,301 --> 00:22:14,701 ‎- วงกลม ‎- วงกลม 270 00:22:14,781 --> 00:22:15,861 ‎วงกลม 271 00:22:16,621 --> 00:22:19,221 ‎เจสซี่ เจส 272 00:22:20,621 --> 00:22:23,181 ‎เธอออกมาทำอะไรตรงนี้ ‎เดินละเมออีกแล้วเหรอ 273 00:22:23,261 --> 00:22:26,101 ‎ฉันไม่รู้ เมื่อกี้ฉันอยู่ใต้ถุน ฉันแค่… 274 00:22:26,181 --> 00:22:28,661 ‎- เธอฝันร้าย ‎- มันน่ากลัวมาก 275 00:22:29,181 --> 00:22:30,981 ‎ฉันฝันอีกไม่ไหวแล้ว ฉันไม่อยากฝัน 276 00:22:31,061 --> 00:22:32,621 ‎ไม่ต้องกลัว 277 00:22:33,221 --> 00:22:34,941 ‎ฉันว่าเธอไม่ต้องทำหรอก 278 00:22:36,421 --> 00:22:37,301 ‎หมายความว่าไง 279 00:22:37,381 --> 00:22:39,381 ‎ฝันร้ายของแม่น่าจะเป็น ‎ภาพนิมิตเหมือนของเธอ 280 00:22:39,461 --> 00:22:41,901 ‎ฉันให้เชอร์ล็อกหยุดเล่า ‎เพื่อที่จะมาตามเธอ 281 00:22:41,981 --> 00:22:44,741 ‎เธอต้องไปฟัง ‎มันอาจเป็นคำตอบของทุกเรื่อง 282 00:22:44,821 --> 00:22:46,421 ‎ฉันบอกเธอแล้ว ฉันไม่อยากฟัง 283 00:22:46,501 --> 00:22:48,021 ‎ฉันรู้ว่าฟังเรื่องแม่แล้วหดหู่ 284 00:22:48,101 --> 00:22:50,501 ‎แต่มันก็รู้สึกดีไปด้วย ‎ที่ได้ฟังว่าแม่เป็นยังไง 285 00:22:50,581 --> 00:22:52,541 ‎นั่นเพราะเธอยังไม่รู้ตอนจบของเรื่อง 286 00:22:52,621 --> 00:22:55,421 ‎- ฉันรู้ว่าจะจบยังไง ‎- ไม่ เธอไม่รู้อะไรเลย 287 00:22:55,501 --> 00:22:56,341 ‎เจส 288 00:22:58,981 --> 00:23:01,181 ‎นี่ ฉันขอเก็บไปคิดก่อน 289 00:23:02,021 --> 00:23:03,701 ‎แต่อย่ายุ่งกับฉันสักพัก 290 00:23:25,901 --> 00:23:28,421 ‎นายเอาเงินมาเสียให้เบียร์ทำไม 291 00:23:28,501 --> 00:23:29,861 ‎ก็ฉันอยากดื่ม 292 00:23:30,461 --> 00:23:32,181 ‎ตอนนี้ใต้ถุนกำลังยุ่งกันอยู่ 293 00:23:32,821 --> 00:23:34,781 ‎ดื่มเพราะผู้ชายที่เราเจอหรือเปล่า 294 00:23:35,421 --> 00:23:36,981 ‎บอกมาหน่อย 295 00:23:39,181 --> 00:23:40,181 ‎เขาเป็นใคร 296 00:23:42,941 --> 00:23:45,021 ‎- พ่อนายเหรอ ‎- นายก็รู้ว่าพ่อฉันตายในกองทัพ 297 00:23:45,101 --> 00:23:46,621 ‎- นั่นเป็นสิ่งที่นายพูด ‎- มันจริงนะ 298 00:23:48,901 --> 00:23:50,141 ‎บอกเถอะ บิล 299 00:23:53,541 --> 00:23:55,821 ‎ชายคนนั้นชื่อวิก คอลลินส์ 300 00:23:56,981 --> 00:23:59,861 ‎เขาเป็นหัวหน้าบ้านดัดสันดาน ‎สมัยฉันกับสองสาวอยู่ที่นั่น 301 00:23:59,941 --> 00:24:01,501 ‎งั้นคงเป็นคนไม่ค่อยดีสิ 302 00:24:02,541 --> 00:24:03,381 ‎ใช่ 303 00:24:07,101 --> 00:24:09,421 ‎สมัยเราอยู่บ้านดัดสันดานตอนเด็ก 304 00:24:09,501 --> 00:24:11,541 ‎เขาเป็นผู้ชายวัยกำลังฉกรรจ์ 305 00:24:12,141 --> 00:24:13,661 ‎ฉันยังเป็นเด็กตัวเล็กอยู่ 306 00:24:15,781 --> 00:24:17,541 ‎พอย้อนคิดแล้วแปลกดี 307 00:24:18,381 --> 00:24:19,461 ‎เขาทำอะไร 308 00:24:21,341 --> 00:24:22,941 ‎เขาชอบทุบตีฉันจนสลบ 309 00:24:23,021 --> 00:24:24,621 ‎มีครั้งหนึ่ง เขาตีฉันแรงมาก 310 00:24:24,701 --> 00:24:26,941 ‎จนฉันนอนห้องพยาบาลสามสัปดาห์ 311 00:24:27,021 --> 00:24:29,301 ‎ฉันแค่เข้าห้องน้ำโดยไม่ขอเขา 312 00:24:29,381 --> 00:24:31,021 ‎ให้ตาย บิล 313 00:24:31,821 --> 00:24:34,621 ‎- ทำไมนายไม่เล่าให้ฉันฟังเลย ‎- มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ 314 00:24:36,701 --> 00:24:37,861 ‎แต่บอกไว้เลยนะ 315 00:24:38,701 --> 00:24:42,461 ‎ถ้าความยุติธรรมมีจริง จะต้องมีคนฆ่าเขาตาย 316 00:24:43,021 --> 00:24:46,181 ‎ตอนเขาเดินกลับบ้านดึกดื่น ‎ตอนเขาไม่คาดคิด 317 00:24:46,261 --> 00:24:50,621 ‎ใช่ แต่ใครทำแบบนั้นก็จะต้องโดนจับ 318 00:24:50,701 --> 00:24:54,301 ‎และจะถูกลงโทษเต็มอัตรา ‎ฐานฆ่าคนที่สถานะสังคมสูง 319 00:24:55,861 --> 00:24:59,021 ‎- เข้าใจที่ฉันพูดไหม บิล ‎- รู้ ฉันเข้าใจดี เพื่อน 320 00:25:03,621 --> 00:25:04,661 ‎ก็ดีแล้ว 321 00:25:05,741 --> 00:25:07,741 ‎ขอเบียร์ฉันสักไพน์ ไอ้จอมงก 322 00:25:21,461 --> 00:25:23,781 ‎ลีโอ รู้สึกยังไงบ้าง 323 00:25:23,861 --> 00:25:26,061 ‎- ขอโทษที ฉัน… ‎- อย่าเพิ่ง ฉันไม่… 324 00:25:26,621 --> 00:25:29,461 ‎- อะไรเหรอ นายโอเคไหม ‎- ฉันไม่เป็นไร 325 00:25:30,461 --> 00:25:32,341 ‎ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเห็นฉันแบบนี้ 326 00:25:32,421 --> 00:25:33,701 ‎แบบไหน 327 00:25:34,261 --> 00:25:35,221 ‎พิกลพิการ 328 00:25:36,141 --> 00:25:39,341 ‎นายไม่ได้ดูพิการนะ ทำไมคิดแบบนั้น 329 00:25:39,421 --> 00:25:41,901 ‎หันไปก่อนได้ไหม ขอฉันใส่เสื้อก่อน 330 00:25:43,821 --> 00:25:46,021 ‎- นะ ‎- ได้ 331 00:25:58,381 --> 00:25:59,981 ‎อย่างน้อยคืนนี้ก็มีคนไม่ฝันร้าย 332 00:26:03,421 --> 00:26:06,221 ‎จำได้ไหมว่านานมาแล้ว ‎ฉันถามนายว่าเต้นรำหรือเปล่า 333 00:26:08,501 --> 00:26:09,901 ‎แต่ก่อนฉันเต้น 334 00:26:10,741 --> 00:26:13,381 ‎ฉันกับเจสซี่มีท่าเต้นหากิน ‎ไว้ใช้แสดงขอเงิน 335 00:26:14,021 --> 00:26:16,621 ‎- ฉันว่าต้องน่ารักแน่ ‎- ไม่เลย 336 00:26:23,821 --> 00:26:27,261 ‎ยอดรักของกะลาสีรอใต้แสงจันทร์ 337 00:26:27,341 --> 00:26:30,141 ‎แสงจันทร์เงินยวง แสงจันทร์เงินยวง 338 00:26:32,621 --> 00:26:34,021 ‎ฉันก้าวแล้วก้าวตาม 339 00:26:36,261 --> 00:26:40,421 ‎รอกะลาสีกลับบ้านในไม่ช้า 340 00:26:41,821 --> 00:26:44,941 ‎กลับบ้านโดยไว กลับบ้านโดยไว 341 00:26:46,381 --> 00:26:49,941 ‎เสียงหัวเรือลั่นด้วยลมเที่ยงคืน 342 00:26:50,021 --> 00:26:54,581 ‎ลมเที่ยงคืน ลมเที่ยงคืน 343 00:26:54,661 --> 00:26:58,661 ‎ไม่มีการต้องรอสาวสวยอีกต่อไป 344 00:27:05,301 --> 00:27:07,581 ‎ทำไมเธอกลัวการใกล้ชิดกับฉัน 345 00:27:08,181 --> 00:27:10,421 ‎ทำไมนายกลัวฉันเห็นนายไม่ใส่เสื้อ 346 00:27:10,981 --> 00:27:12,421 ‎หรือกลัวจะเล่าเรื่องที่เจอมา 347 00:27:13,901 --> 00:27:16,261 ‎มันง่ายกว่าการเต้นนี่ซะด้วยซ้ำ 348 00:27:18,861 --> 00:27:21,741 ‎คงเพราะบางครั้งเรามีเรื่องโหดร้ายมากเกินไป 349 00:27:21,821 --> 00:27:24,701 ‎- เบียทริซ… ‎- ฉันต้องไปก่อน มีงานต้องทำ 350 00:27:31,501 --> 00:27:34,541 ‎ถึงตอนนี้ ‎อลิซรู้แล้วว่ามีรอยแยกเปิด 351 00:27:35,781 --> 00:27:38,981 ‎หล่อนรู้ว่าหาตำแหน่งพบได้ ‎ในฝันร้ายของหล่อนเอง 352 00:27:39,741 --> 00:27:41,421 ‎แต่ฝันร้ายรุนแรงหนักข้อ 353 00:27:47,501 --> 00:27:50,381 ‎ผมอยู่นี่ ที่รัก ไม่ต้องกลัว 354 00:27:50,461 --> 00:27:51,301 ‎เรียบร้อย 355 00:27:57,581 --> 00:27:59,501 ‎ฉันไม่อยากนอนต่อแล้ว 356 00:27:59,581 --> 00:28:00,981 ‎- ฉันไม่อยากกลับไป ‎- ผมรู้ 357 00:28:01,061 --> 00:28:03,821 ‎คำถามเหลือแค่หล่อนจะรอดชีวิต ‎จากความฝันน่ากลัว 358 00:28:03,901 --> 00:28:05,501 ‎นานพอจะไขรหัสหรือเปล่า 359 00:28:06,061 --> 00:28:07,621 ‎แต่ไม่ใช่แค่หล่อน 360 00:28:07,701 --> 00:28:09,941 ‎คดีเหล่านี้ส่งผลกระทบกับเราทุกคน 361 00:28:10,021 --> 00:28:14,101 ‎วันหนึ่ง เกร็กสันเอาคดี ‎ที่ป่าเถื่อนมากมาให้เราสืบ 362 00:28:15,341 --> 00:28:20,341 ‎เราไม่รู้เลยว่านั่นคือคดีสุดท้าย ‎ที่เราจะทำด้วยกัน 363 00:28:20,421 --> 00:28:21,781 ‎คุณปฏิเสธได้นะ 364 00:28:21,861 --> 00:28:24,501 ‎- ให้ตำรวจหาคนอื่นทำ ‎- ฟังนะ ผมรู้ว่าคุณล้า 365 00:28:24,581 --> 00:28:25,621 ‎- ฉันเหรอล้า ‎- ก็ได้ 366 00:28:27,261 --> 00:28:28,141 ‎ไม่ อย่า 367 00:28:28,221 --> 00:28:31,421 ‎คุณต้องใช้ยาเพื่อให้หลับและตื่น ‎มานานแค่ไหนแล้วล่ะ 368 00:28:31,501 --> 00:28:33,701 ‎แต่ละคดีที่เราสืบ ‎จะช่วยเติมเต็มภาพปริศนา 369 00:28:33,781 --> 00:28:37,661 ‎และเราเกือบหารอยแยกพบแล้ว ‎คุณใกล้มากแล้ว ขอเถอะ อลิซ 370 00:28:37,741 --> 00:28:40,061 ‎เราช่วยกันกู้โลกได้ 371 00:28:40,141 --> 00:28:42,901 ‎คดีนี้มีอะไรแปลกไป เชอร์ล็อก 372 00:28:42,981 --> 00:28:45,101 ‎- ฉันไม่ชอบเลย ‎- แปลกยังไง 373 00:28:45,181 --> 00:28:49,141 ‎- ไม่รู้สิ มันเกี่ยวกับจอห์น… ‎- มีปัญหาอะไรไหม 374 00:28:51,701 --> 00:28:52,581 ‎ไม่มีปัญหา 375 00:28:53,301 --> 00:28:54,141 ‎อลิซ 376 00:28:55,061 --> 00:28:56,821 ‎อย่าให้เชอร์ล็อกเสียสมาธิ 377 00:28:57,501 --> 00:28:59,381 ‎สมองของเขาทำงานได้ดีที่สุด 378 00:28:59,461 --> 00:29:02,421 ‎ตอนโล่งว่าง ไร้เรื่องหยุมหยิมรบกวน 379 00:29:02,501 --> 00:29:05,701 ‎งั้นฉันไม่น่าอยู่รกสมองล้ำๆ ของเขา 380 00:29:07,181 --> 00:29:08,301 ‎จริงไหม 381 00:29:14,421 --> 00:29:17,581 ‎นั่นคุณโลว์ เขาถูกขโมยแขนซ้ายไป 382 00:29:17,661 --> 00:29:19,861 ‎เตียงถัดไปคือคุณเวลช์ 383 00:29:20,461 --> 00:29:24,581 ‎แขนขวา ส่วนตรงนี้คือ ‎คุณบิบบี้กับคุณมัวร์ 384 00:29:25,621 --> 00:29:27,701 ‎คนหนึ่งขาซ้าย คนหนึ่งขาขวา 385 00:29:28,581 --> 00:29:30,581 ‎เราเรียกมันว่า "คดีนักสะสม" 386 00:29:30,661 --> 00:29:32,861 ‎- ใครเป็นคนตั้งชื่อ ‎- ทุกคนเห็นชอบหมด 387 00:29:32,941 --> 00:29:34,541 ‎เรื่องเกิดเมื่อคืนเหรอ 388 00:29:34,621 --> 00:29:38,421 ‎แผลหายเรียบสนิทดีจัง ‎อย่างกับไม่เคยมีอวัยวะนั้น 389 00:30:19,341 --> 00:30:20,381 ‎ไม่ๆ 390 00:30:23,301 --> 00:30:24,901 ‎เผยตัวสิ 391 00:30:29,061 --> 00:30:31,901 ‎เร็วเข้า เผยตัว 392 00:30:32,581 --> 00:30:33,581 ‎จอห์น 393 00:30:34,901 --> 00:30:35,741 ‎จอห์น 394 00:30:39,261 --> 00:30:40,821 ‎จอห์นๆ 395 00:30:41,581 --> 00:30:42,901 ‎มันมีแอลกอฮอล์เป็นฐาน 396 00:30:42,981 --> 00:30:47,301 ‎ที่เหลือคือส่วนผสมพิเศษ ‎ของสมุนไพรกับพรรณไม้ 397 00:30:47,381 --> 00:30:50,421 ‎เชอร์วิล หรือพืชในตระกูลผักชีฝรั่ง 398 00:30:50,941 --> 00:30:55,141 ‎เปลือกไม้น่าจะเป็นอะเคเชีย ‎รากข่า สนจูนิเปอร์ 399 00:30:55,221 --> 00:30:57,981 ‎แต่ฉันงงกับส่วนประกอบอย่างหนึ่ง 400 00:30:58,061 --> 00:30:59,501 ‎สโนวโดเนียฮอว์กวีด 401 00:31:00,621 --> 00:31:03,341 ‎มันขึ้นแค่บนหน้าผาที่คนไต่ไม่ได้ 402 00:31:03,421 --> 00:31:04,901 ‎บนเขาในแถบเวลส์ตอนเหนือ 403 00:31:04,981 --> 00:31:07,501 ‎นี่แหละจะพาเราไปหานักสะสม 404 00:31:07,581 --> 00:31:09,661 ‎โอกาสหาพบมันมีน้อยมาก… 405 00:31:09,741 --> 00:31:11,741 ‎เอาไปที่สวนพฤกษศาสตร์หลวงหน่อย 406 00:31:11,821 --> 00:31:15,061 ‎ถามที่นั่นว่ามีใครนำสิ่งนี้ ‎เข้ามาในตัวเมืองบ้าง 407 00:31:15,141 --> 00:31:20,581 ‎- เชอร์ล็อก นายล้าแล้ว เราทุกคนเลย ‎- นี่สโนวโดเนียฮอว์กวีดนะ จอห์น 408 00:31:21,341 --> 00:31:22,781 ‎ฉันยอมแลกด้วยอาชีพทั้งชีวิต 409 00:31:25,261 --> 00:31:26,101 ‎ก็ได้ 410 00:31:31,061 --> 00:31:33,181 ‎ฉันไม่เคยมองผิดมาก่อน 411 00:31:35,941 --> 00:31:38,181 ‎ไม่เคยเชื่อว่าฉันจะมองผิดได้ 412 00:31:40,261 --> 00:31:41,581 ‎ตอนนี้ก็ยังไม่เชื่อ 413 00:31:44,581 --> 00:31:46,621 ‎คงเป็นเพราะความเหนื่อยล้า 414 00:31:48,101 --> 00:31:50,101 ‎ฉันเป็นคนเก่งกาจหลายด้าน 415 00:31:50,781 --> 00:31:55,821 ‎แต่ไม่ถนัดพฤกษศาสตร์ ถ้าเคมียังว่าไปอย่าง 416 00:31:55,901 --> 00:31:57,901 ‎คุณโฮมส์ เล่าต่อเถอะ 417 00:31:57,981 --> 00:31:59,861 ‎ไม่ ใครให้นายมา ‎หัวหน้านักพฤกษศาสตร์เหรอ 418 00:31:59,941 --> 00:32:03,021 ‎ใช่ เธอชื่ออีดิธ ดูบัว ‎ฉันพูดกับสมาชิกทีมคนอื่นด้วย 419 00:32:03,101 --> 00:32:05,581 ‎มันไม่ใช่สโนวโดเนียฮอว์กวีด ‎มันก็แค่เครื่องเทศทารากอน 420 00:32:05,661 --> 00:32:07,381 ‎ไม่ใช่ทารากอนหรอก ‎หน้าตาไม่เห็นจะเหมือน 421 00:32:07,461 --> 00:32:09,861 ‎- นายช่วยเอากลับไปที่… ‎- ฟังนะ เชอร์ล็อก 422 00:32:11,501 --> 00:32:12,821 ‎เราถึงทางตันแล้ว 423 00:32:15,101 --> 00:32:15,981 ‎เสียใจด้วย 424 00:32:16,941 --> 00:32:18,621 ‎แต่เราไม่มีเบาะแสทางอื่นแล้ว 425 00:32:18,701 --> 00:32:20,941 ‎ที่เกิดเหตุ แรงจูงใจ ไม่มีสักอย่าง 426 00:32:21,021 --> 00:32:25,381 ‎สารละลายแอลกอฮอล์นั่นแหละ ‎คือทุกอย่างแล้ว 427 00:32:28,421 --> 00:32:29,261 ‎นี่นะ 428 00:32:33,341 --> 00:32:35,061 ‎นายไปเที่ยวผับกับฉันดีกว่า 429 00:32:35,981 --> 00:32:38,741 ‎ไปเถอะ ไปดื่มกันอย่างแต่ก่อน 430 00:32:41,821 --> 00:32:43,821 ‎ไม่ ฉันควรอยู่ที่นี่กับอลิซ 431 00:32:45,861 --> 00:32:47,821 ‎ทำไมคุณต้องอยู่บ้านกับแม่ฉัน 432 00:32:48,541 --> 00:32:51,101 ‎ฉันรู้ว่าคุณได้ยินฉัน เกิดอะไรขึ้นกับแม่ 433 00:32:51,181 --> 00:32:54,541 ‎- คุณปิดบังอะไรฉันอยู่ ‎- แม่ของเธอแน่นิ่ง 434 00:32:54,621 --> 00:32:57,501 ‎- แน่นิ่งยังไง ‎- ขอร้องล่ะ เอาของให้ฉันหน่อย 435 00:32:57,581 --> 00:32:59,341 ‎ของที่ช่วยให้ฉันหายเครียด 436 00:32:59,421 --> 00:33:02,781 ‎มีผู้ชายข้างถนนอยู่แถวแชริงครอส ‎ชื่อเรย์มอนด์ ดั๊ก ขอร้องนะ 437 00:33:02,861 --> 00:33:03,741 ‎ฝันไปเถอะ 438 00:33:04,381 --> 00:33:07,501 ‎คุณต้องอยู่ที่นี่จนหายลงแดง ‎แล้วบอกฉันว่าแม่เป็นอะไร 439 00:33:07,581 --> 00:33:09,101 ‎ไม่ เธอไปเอายาให้ฉัน! 440 00:33:09,181 --> 00:33:11,901 ‎ไม่งั้นฉันจะไม่บอกอะไรเลย ไม่บอกสักคำ! 441 00:33:50,301 --> 00:33:51,421 ‎นายจะไปไหน บิล 442 00:33:53,541 --> 00:33:55,181 ‎กลับไปที่ผับไง สไปก์ 443 00:33:55,941 --> 00:33:58,341 ‎เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนาย อย่ามายุ่ง 444 00:33:58,421 --> 00:34:00,141 ‎แล้วเมื่อนายถูกจับล่ะ 445 00:34:00,221 --> 00:34:03,141 ‎ถ้าซ้อมคนแก่ นายได้ติดคุกจนตายแน่ 446 00:34:03,221 --> 00:34:06,061 ‎นายก็พูดง่ายสิ นายไม่เคยโดนแบบนั้น 447 00:34:06,141 --> 00:34:07,301 ‎อย่า สไปก์ 448 00:34:07,381 --> 00:34:09,941 ‎- นายเปลี่ยนสิ่งที่เขาทำนายไม่ได้ ‎- สไปก์ 449 00:34:10,021 --> 00:34:12,421 ‎เขาไม่ได้ทำฉัน เรื่องพวกนั้น ‎ที่ฉันเล่าให้นายฟัง 450 00:34:12,501 --> 00:34:15,260 ‎การทุบตี จนขากรรไกรหัก ‎ต้องนอนโรงพยาบาล 451 00:34:15,981 --> 00:34:17,061 ‎ฉันไม่ได้โดน 452 00:34:18,260 --> 00:34:19,220 ‎บีโดน 453 00:34:20,621 --> 00:34:23,541 ‎และฉันห้ามเหตุการณ์พวกนั้นไม่ได้เลย 454 00:34:24,301 --> 00:34:25,501 ‎ฉันตัวโตไม่พอ 455 00:34:27,941 --> 00:34:28,981 ‎ฉันขอโทษ บิล ฉัน… 456 00:34:30,021 --> 00:34:31,421 ‎ฉันขอโทษนะ บิล ฉัน… 457 00:34:38,180 --> 00:34:39,821 ‎แต่ตอนนี้ฉันตัวโตพอแล้ว 458 00:34:50,941 --> 00:34:53,901 ‎บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ ‎แล้วฉันจะให้ยานี่ 459 00:34:57,861 --> 00:35:00,861 ‎ไม่หรอก ฉันควรอยู่ที่นี่กับอลิซ ‎อาการของเธอ… 460 00:35:00,941 --> 00:35:02,101 ‎เชอร์ล็อก 461 00:35:10,301 --> 00:35:11,781 ‎คุณรู้สึกยังไงบ้าง ที่รัก 462 00:35:15,221 --> 00:35:17,141 ‎ฉันว่าฉันต้องการหมอตำแย 463 00:35:23,781 --> 00:35:25,501 ‎เธอคงเดาได้แล้ว 464 00:35:26,061 --> 00:35:27,581 ‎ฉันต้องการให้คุณพูดออกมา 465 00:35:35,421 --> 00:35:36,541 ‎เชอร์ล็อก 466 00:35:38,741 --> 00:35:40,821 ‎การเห็นเธอเจ็บปวดแบบนั้น 467 00:35:41,581 --> 00:35:44,221 ‎เห็นความยากเย็นของการคลอด 468 00:35:45,381 --> 00:35:47,541 ‎คือวันที่แย่ที่สุดในชีวิตฉัน 469 00:35:53,621 --> 00:35:57,221 ‎แต่แล้ว มันกลับกลายเป็นวันที่ดีที่สุด 470 00:36:14,621 --> 00:36:16,781 ‎ฉันขอโทษจริงๆ 471 00:36:24,821 --> 00:36:26,461 ‎ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากคุณ 472 00:36:27,261 --> 00:36:28,941 ‎ฉันไม่ต้องการอะไรจากคุณ 473 00:36:29,021 --> 00:36:32,981 ‎ฉันขอแค่คุณบอกฉันว่า ‎แม่เห็นอะไรในฝันร้ายบ้าง 474 00:36:35,981 --> 00:36:37,381 ‎พวกเพชฌฆาต 475 00:36:40,141 --> 00:36:42,021 ‎จากศตวรรษที่ 17 476 00:36:43,621 --> 00:36:44,901 ‎พวกเพชฌฆาต 477 00:36:46,701 --> 00:36:48,141 ‎และสามเหลี่ยม 478 00:36:52,221 --> 00:36:53,261 ‎สามเหลี่ยม 479 00:36:53,341 --> 00:36:54,421 ‎ช่วยเราด้วย 480 00:36:54,501 --> 00:36:56,101 ‎สามเหลี่ยม 481 00:37:08,421 --> 00:37:10,501 ‎สามเหลี่ยม 482 00:37:23,341 --> 00:37:24,381 ‎สามเหลี่ยม 483 00:37:31,341 --> 00:37:33,381 ‎ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัว 484 00:37:33,461 --> 00:37:34,421 ‎มาแล้ว 485 00:37:39,141 --> 00:37:42,301 ‎เราต้องออกจากลอนดอน เชอร์ล็อก ‎เดี๋ยวนี้เลย 486 00:37:42,381 --> 00:37:46,221 ‎ฉันรู้ว่าถ้าเราไม่ไป ‎จะเกิดเรื่องเลวร้าย ขอร้องนะ 487 00:37:46,301 --> 00:37:48,741 ‎- ฟังฉันนะ ‎- เราไปไม่ได้ เรามีงานต้องทำ 488 00:37:48,821 --> 00:37:50,221 ‎เราหมดธุระที่นี่แล้ว 489 00:37:50,301 --> 00:37:52,781 ‎งานนี้กำลังทำลายเรา ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกได้ 490 00:37:52,861 --> 00:37:54,981 ‎ถ้าเราหารอยแยกพบ ‎จะมีแค่คุณที่ปิดมันได้ 491 00:37:55,061 --> 00:37:57,061 ‎- ไม่ ‎- ต้องเป็นอิปซิสซิมัสลงมือ 492 00:37:57,141 --> 00:37:59,941 ‎มีคนอื่นอย่างฉันอีก ถึงไม่มากแต่ก็มี 493 00:38:00,021 --> 00:38:02,101 ‎ฉันมั่นใจว่าพวกเขาสักคน ‎จะต้องมาปิดมัน 494 00:38:02,181 --> 00:38:03,221 ‎ไม่ เรื่องนั้นเราไม่รู้ 495 00:38:03,301 --> 00:38:05,821 ‎ไม่ ตอนนี้รอยแยกแสดงตัวต่อเราแล้ว 496 00:38:05,901 --> 00:38:08,061 ‎นึกดูสิถ้าเราปิดมันลง ‎แล้วจอห์นนำไปเขียนเรื่อง 497 00:38:08,141 --> 00:38:11,901 ‎นึกดูว่าผู้คนจะคิดยังไงถ้าเรากู้โลกทั้งใบไว้ 498 00:38:13,541 --> 00:38:15,021 ‎ฉันน่าจะรู้ 499 00:38:16,021 --> 00:38:18,381 ‎คุณไม่ได้อยากทำสิ่งที่ถูกต้องเลย 500 00:38:18,941 --> 00:38:23,381 ‎คุณสนแต่ตัวเอง ‎สนแต่ตำนานเชอร์ล็อก โฮมส์ 501 00:38:23,461 --> 00:38:25,541 ‎- อลิซ ผม… ‎- อย่า ฉันรู้จักคุณ 502 00:38:25,621 --> 00:38:27,381 ‎ฉันรู้จักคุณดีกว่าใคร 503 00:38:28,381 --> 00:38:33,501 ‎คุณเคยพูดว่า "ความกลัวเล่นงานได้ ‎เฉพาะผู้มีอะไรจะสูญเสีย" 504 00:38:34,341 --> 00:38:36,101 ‎ตอนนี้คุณมีฉันแล้ว 505 00:38:36,861 --> 00:38:38,301 ‎คุณมีลูกๆ 506 00:38:39,461 --> 00:38:41,181 ‎คุณมีเรา 507 00:38:47,381 --> 00:38:50,021 ‎อลิซกับฉันจะพาลูกๆ ไปซัฟฟอล์ก 508 00:38:50,101 --> 00:38:51,141 ‎นานแค่ไหน 509 00:38:53,301 --> 00:38:54,621 ‎หมายความว่าไง นายถอนตัวเหรอ 510 00:38:57,421 --> 00:38:59,301 ‎ทั้งหมดเพราะอลิซใช่ไหม 511 00:39:00,141 --> 00:39:01,781 ‎นายเสร็จเธอ เธอเปลี่ยนแปลงนาย 512 00:39:01,861 --> 00:39:03,781 ‎เธอเป็นแม่ของลูกสาวฉัน ‎เป็นคู่หมั้นของฉัน 513 00:39:03,861 --> 00:39:05,461 ‎- แหงสิว่าเธอเปลี่ยนฉัน ‎- แล้วฉันจะทำยังไง 514 00:39:05,541 --> 00:39:07,541 ‎ฉันเช็ดล้างทุกอย่างนี่คนเดียวไม่ไหว 515 00:39:07,621 --> 00:39:09,661 ‎ฉันอยู่กับนายไปตลอดไม่ได้ ‎เราไม่ได้แต่งงานกัน 516 00:39:09,741 --> 00:39:12,621 ‎นายอยู่ได้น่า นายลุกขึ้นยืนได้เสมอ 517 00:39:14,461 --> 00:39:17,301 ‎นายอาจจะเปลี่ยนใจหลังได้ฟังฉันพูด 518 00:39:17,381 --> 00:39:19,141 ‎ฉันว่าฉันรู้วิธีหารอยแยกแล้ว 519 00:39:21,421 --> 00:39:24,381 ‎ฉันไปอ่านค้นคว้าข้อมูล ‎ที่โกลเดนดอว์นมาหลายเดือน 520 00:39:25,741 --> 00:39:26,581 ‎ว่ามาสิ 521 00:39:26,661 --> 00:39:29,421 ‎ฉันว่าเส้นกั้นโลกของเราและอีกภพ 522 00:39:29,501 --> 00:39:31,781 ‎จะเบาบางที่สุด ‎ในจุดที่มีการข้ามหนาแน่น 523 00:39:31,861 --> 00:39:33,701 ‎หมายถึงที่ที่มีการตายสูง 524 00:39:34,301 --> 00:39:36,181 ‎แน่นอนว่าหากเกิดรอยแยกขึ้น 525 00:39:36,261 --> 00:39:40,061 ‎มันก็ต้องเกิดขึ้นในบริเวณที่ ‎เส้นกั้นอ่อนบางที่สุด 526 00:39:40,141 --> 00:39:43,741 ‎แล้วฉันก็คิดว่า ‎ในเมื่ออลิซเห็นเหล่าเพชฌฆาต 527 00:39:44,861 --> 00:39:46,821 ‎เราน่าจะลองค้นหาลานประหาร 528 00:39:46,901 --> 00:39:50,101 ‎ยอดไปเลย จอห์น ทำไมนายไม่บอกฉัน 529 00:39:50,181 --> 00:39:52,301 ‎ฉันว่าจะลุยเดี่ยว 530 00:39:53,341 --> 00:39:56,541 ‎ฉันอยากให้นายประทับใจในตัวฉัน ‎อยากให้นายมองเห็นฉัน 531 00:39:58,021 --> 00:39:59,461 ‎ฉันมองเห็นนาย จอห์น 532 00:40:01,741 --> 00:40:02,821 ‎จริงเหรอ 533 00:40:07,501 --> 00:40:08,421 ‎นี่เป็นแค่ทฤษฎี 534 00:40:08,501 --> 00:40:10,701 ‎ฉันอยากแน่ใจก่อนจะเอามาบอกนาย 535 00:40:10,781 --> 00:40:15,781 ‎ปัญหาคือ ลอนดอนมีลานประหารอยู่หลายแห่ง 536 00:40:15,861 --> 00:40:18,261 ‎ใช่ แต่มีลานเดียว ‎ที่รูปร่างเป็นสามเหลี่ยม 537 00:40:18,941 --> 00:40:19,861 ‎ไทเบิร์น 538 00:40:19,941 --> 00:40:22,061 ‎ลานประหารไทเบิร์นถูกสร้างขึ้น ‎เป็นรูปสามเหลี่ยม 539 00:40:22,141 --> 00:40:24,061 ‎จะได้ใช้คานแขวนคอคนได้เพิ่มขึ้น 540 00:40:24,141 --> 00:40:26,621 ‎- ที่นั่นแขวนคอคนไปแปดหมื่นคน ‎- ที่นั่นแหละ 541 00:40:27,581 --> 00:40:28,941 ‎ต้องใช่แน่ 542 00:40:30,261 --> 00:40:31,301 ‎นายไปตามอลิซสิ 543 00:40:31,861 --> 00:40:35,261 ‎เธอไม่ทำหรอก ฉันขอไม่ลง เธอไม่สบาย 544 00:40:35,341 --> 00:40:36,981 ‎แต่คุณก็เกลี้ยกล่อมจนแม่ไปใช่ไหม 545 00:40:37,061 --> 00:40:40,501 ‎หลังคุณสัญญาว่ามันจบแล้ว ‎หลังคุณบอกแม่ว่าจะไป 546 00:40:41,741 --> 00:40:43,621 ‎ฉันไม่มีทางเลือก 547 00:40:44,541 --> 00:40:46,621 ‎ขอร้อง ให้ฝิ่นฉันนะ 548 00:40:47,541 --> 00:40:50,221 ‎- ฉันต้องการมัน ‎- เล่าเรื่องให้จบ คุณโฮมส์ 549 00:40:50,301 --> 00:40:52,501 ‎ฉันเล่าไม่ไหว 550 00:40:53,381 --> 00:40:54,341 ‎เล่าให้จบ 551 00:40:57,061 --> 00:40:58,421 ‎ฉันจำได้ 552 00:40:59,821 --> 00:41:02,301 ‎ฉันจำคืนนั้นได้ราวกับเมื่อวาน 553 00:41:04,221 --> 00:41:06,541 ‎เราก็เหมือนเธอกับเพื่อนๆ ของเธอ 554 00:41:07,301 --> 00:41:10,421 ‎ฉันรู้สึกมีอายุ มีปัญญา 555 00:41:11,221 --> 00:41:12,341 ‎แต่เราเป็นแค่เด็ก 556 00:41:13,781 --> 00:41:16,861 ‎ปลาซิวในทะเลที่กว้างใหญ่ 557 00:41:18,021 --> 00:41:20,901 ‎ไม่รู้เลยว่ามหาสมุทรลึกแค่ไหน 558 00:41:21,901 --> 00:41:24,901 ‎ไม่รู้ว่ามีอะไรในความมืดเบื้องล่าง 559 00:41:26,861 --> 00:41:28,941 ‎ตรงนี้แหละ มันเคยมีลานประหารตั้ง 560 00:41:29,861 --> 00:41:31,341 ‎(ที่ตั้งลานประหารไทเบิร์น) 561 00:41:34,781 --> 00:41:35,941 ‎ตรงนี้ไม่มีอะไร 562 00:41:43,261 --> 00:41:45,981 ‎ตรงนั้น ในแนวต้นไม้ 563 00:41:49,821 --> 00:41:51,061 ‎เชอร์ล็อก 564 00:41:51,141 --> 00:41:53,701 ‎คุณไม่จำเป็นต้องพิสูจน์กับใคร ‎ว่าคุณเก่งกาจขนาดไหน 565 00:41:54,501 --> 00:41:56,101 ‎คุณเก่งกาจมากอยู่แล้ว 566 00:41:56,821 --> 00:41:57,941 ‎จากตัวตนของคุณ 567 00:41:59,381 --> 00:42:01,581 ‎ตอนนี้เบียทริซก็เป็นลูกคุณ ‎ไม่ต่างจากเจสซี่ 568 00:42:02,781 --> 00:42:03,621 ‎เข้าใจไหม 569 00:42:06,221 --> 00:42:07,341 ‎หมายความว่ายังไง 570 00:42:24,341 --> 00:42:25,781 ‎รอยแยกมันเล็ก 571 00:42:27,661 --> 00:42:29,701 ‎ฉันมองเห็นภายในนั้นได้ไม่มาก 572 00:42:30,861 --> 00:42:32,221 ‎มันหน้าตาเป็นยังไง 573 00:42:33,581 --> 00:42:35,861 ‎มันคือเส้นใยของจักรวาลเอง 574 00:42:37,381 --> 00:42:38,221 ‎อลิซ 575 00:42:38,301 --> 00:42:42,021 ‎ถ้ามันกว้างออก โลกจะบิดงอ ‎แล้วพับเข้าหากันเอง 576 00:42:42,101 --> 00:42:44,981 ‎พลังอำนาจ ความวิปลาส ‎แสดงให้เห็นว่าโลกเริ่มบิด 577 00:42:48,061 --> 00:42:51,981 ‎- เอารายการคาถามาให้เธอ ‎- ฉันไม่ต้องการคาถา 578 00:42:54,621 --> 00:42:56,421 ‎ทันทีที่เธอสัมผัสมัน 579 00:42:57,981 --> 00:42:59,541 ‎ฉันรู้ว่ามันจะคร่าเธอไป 580 00:43:01,141 --> 00:43:04,301 ‎มันพุ่งพล่านด้วยพลังงาน อำนาจ 581 00:43:05,381 --> 00:43:09,621 ‎เสียงดังปุปะเหมือนมันหมูร้อนๆ 582 00:43:09,701 --> 00:43:11,261 ‎- ทำไมคุณไม่พยายามหยุดแม่ ‎- ฉันทำแล้ว 583 00:43:11,341 --> 00:43:14,141 ‎ขณะที่มันปิด มันเริ่มจะดึงเธอเข้าไป 584 00:43:14,221 --> 00:43:16,981 ‎ฉันเอื้อมมือไปคว้าเธอ แต่แรงฉันไม่พอ 585 00:43:18,181 --> 00:43:19,581 ‎จับเธอ 586 00:43:19,661 --> 00:43:23,701 ‎ฉันตะโกนบอกให้จอห์นช่วยเธอ ‎แต่เขาคว้าฉันไว้แทน 587 00:43:23,781 --> 00:43:26,581 ‎อย่าปล่อย อลิซ 588 00:43:26,661 --> 00:43:27,941 ‎ไม่ เชอร์ล็อก 589 00:43:35,221 --> 00:43:36,621 ‎แล้วมันก็หายไป 590 00:43:38,461 --> 00:43:40,421 ‎อลิซ รอยแยก 591 00:43:42,181 --> 00:43:44,181 ‎เหมือนไม่เคยมีสิ่งใดอยู่ตรงนั้น 592 00:43:49,021 --> 00:43:50,501 ‎ฉันฟังมาพอแล้ว 593 00:43:55,741 --> 00:43:57,581 ‎คุณปล่อยให้เราคิดว่าแม่จมน้ำ 594 00:43:57,661 --> 00:43:59,181 ‎- ว่าแม่เป็นบ้า ‎- ฉันขอโทษ 595 00:43:59,261 --> 00:44:01,181 ‎แล้วไงต่อ คุณก็แค่ทิ้งเราสองคน 596 00:44:01,261 --> 00:44:03,501 ‎ฉันไม่สบาย ฉันทำสิ่งที่คิดว่า ‎ดีต่อเธอทั้งสองที่สุด 597 00:44:03,581 --> 00:44:05,421 ‎คุณทำสิ่งที่ดีต่อตัวเองที่สุด 598 00:44:05,501 --> 00:44:06,901 ‎ทุกวันที่ผ่านไป 599 00:44:07,901 --> 00:44:09,781 ‎ฉันคิดถึงเธอทั้งสองทุกวัน ทั้งสองคน 600 00:44:09,861 --> 00:44:11,661 ‎ความคิดถึงของคุณมีประโยชน์สุดๆ 601 00:44:11,741 --> 00:44:15,661 ‎ตอนเราอยู่ในบ้านดัดสันดาน ‎โดนตี ชกต่อย ถ่มน้ำลายรด 602 00:44:17,541 --> 00:44:20,141 ‎มันมีประโยชน์สุดๆ ตอนที่เรา ‎อดอาหารเกือบตาย 603 00:44:20,221 --> 00:44:22,461 ‎เฝ้าคิดว่าจะขายตัวเอง ‎เพื่อเอาชีวิตรอดดีไหม 604 00:44:22,541 --> 00:44:24,741 ‎- ฉันอยากช่วยพวกเธอตอนนี้ ‎- คิดว่าเราอยากให้ช่วยเหรอ 605 00:44:24,821 --> 00:44:26,701 ‎ดูรอบตัวคุณ คุณโฮมส์ 606 00:44:26,781 --> 00:44:29,901 ‎คุณนอนคลุกฉี่กับอ้วกตัวเอง 607 00:44:29,981 --> 00:44:30,941 ‎แม่ฉันคิดถูกแล้ว 608 00:44:31,541 --> 00:44:35,381 ‎คุณคิดว่าตัวเองเก่งกาจ ‎คุณมีชีวิตอยู่เพื่อรอรับคำชม 609 00:44:36,461 --> 00:44:39,061 ‎แม่ฉันเป็นคนดีกว่าคุณตั้งสิบเท่า 610 00:44:40,621 --> 00:44:41,981 ‎ฉันทำพลาดไป 611 00:44:43,581 --> 00:44:44,941 ‎ฉันทำพลาดไป 612 00:44:47,541 --> 00:44:51,701 ‎แต่รอยแยก สิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่เธอ ‎ไม่ใช่ความผิดของฉัน 613 00:44:52,621 --> 00:44:55,261 ‎หลายปีมานี้ ฉันครุ่นคิดอยู่เรื่องเดียว 614 00:44:55,981 --> 00:45:00,301 ‎ฉันพยายามสลัดมันออกจากหัว ‎แต่กลับนึกถึงมันมากขึ้นเรื่อยๆ 615 00:45:00,381 --> 00:45:05,181 ‎ทุกครั้งที่ฉันถามเขาเกี่ยวกับมัน ‎เขาจะมีคำตอบ มีวิธีทำให้ฉันสงบ 616 00:45:05,261 --> 00:45:07,541 ‎- คุณพูดเรื่องอะไร ‎- จอห์น วัตสันเป็นคนที่ 617 00:45:07,621 --> 00:45:10,501 ‎ใช้ชีวิตอย่างไร้แรงบันดาลใจ ‎มาโดยตลอด 618 00:45:10,581 --> 00:45:14,781 ‎แล้วทำไมจู่ๆ เขาช่วยเราตีโจทย์ ‎เรื่องรอยแยกได้อย่างดี 619 00:45:16,181 --> 00:45:17,021 ‎ทำไมกันนะ 620 00:45:19,101 --> 00:45:21,301 ‎เดี๋ยว ฉันเล่าเรื่องให้เธอฟังแล้ว 621 00:45:22,661 --> 00:45:25,101 ‎ขอร้อง ให้ฝิ่นฉันนะ 622 00:45:35,781 --> 00:45:37,261 ‎ไม่ๆ 623 00:45:39,501 --> 00:45:40,741 ‎มันไม่ใช่ฝิ่น 624 00:45:42,021 --> 00:45:43,141 ‎มันเป็นแค่น้ำตาล 625 00:45:49,021 --> 00:45:52,461 ‎นังขี้โกหก เธอสมควรโดน ‎อะไรที่จะโดนแล้ว 626 00:45:55,541 --> 00:45:57,141 ‎ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก 627 00:46:09,781 --> 00:46:11,941 ‎ลังเลอะไรอยู่ เจ้าหนุ่ม 628 00:46:13,341 --> 00:46:15,541 ‎นายมาเพื่อทำอะไรบางอย่างใช่ไหม 629 00:46:16,101 --> 00:46:17,541 ‎ทำไมไม่ทำล่ะ 630 00:46:19,341 --> 00:46:20,621 ‎ฉันมาเพื่อทำร้ายแก 631 00:46:21,341 --> 00:46:23,581 ‎ทำไมนายถึงอยากทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้น 632 00:46:23,661 --> 00:46:27,421 ‎ฉันจะบอกว่าทำไม วิก ‎เพราะงานอดิเรกของแกคือทำร้ายคน 633 00:46:32,941 --> 00:46:34,981 ‎นายคงจะมาจากบ้านดัดสันดานแน่ 634 00:46:36,101 --> 00:46:39,461 ‎ถ้าฉันเคยทำร้ายนาย ‎ก็ต้องเป็นเพราะนายสมควรโดน 635 00:46:40,501 --> 00:46:41,981 ‎ต้องโดนไม้เรียว เด็กถึงจะจำ… 636 00:46:42,061 --> 00:46:45,421 ‎แต่ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว วิก ฉันแข็งแรงแล้ว 637 00:46:45,981 --> 00:46:48,621 ‎- ส่วนแกแก่ลง ‎- ใครๆ ก็ต้องเป็น 638 00:46:49,781 --> 00:46:51,381 ‎สักวันนายก็จะเป็น 639 00:47:01,941 --> 00:47:03,541 ‎ใช่ นายดูคุ้นๆ อยู่ 640 00:47:04,941 --> 00:47:08,421 ‎ฉันจำชื่อจำหน้าคนเก่งมาแต่ไหน 641 00:47:09,581 --> 00:47:11,221 ‎งั้นฉันชื่ออะไร 642 00:47:11,301 --> 00:47:15,141 ‎นายยังเล็กมากตอนมาอยู่กับเรา ‎เท่าที่ฉันจำได้ 643 00:47:17,141 --> 00:47:19,261 ‎แม่ของนายลงมาจากกลาสโกว์ 644 00:47:20,901 --> 00:47:21,981 ‎เธอไม่ต้องการนาย 645 00:47:22,061 --> 00:47:24,661 ‎ผิด แม่ของฉันเป็นช่างทอผ้า ‎จากแมนเชสเตอร์ 646 00:47:24,741 --> 00:47:26,461 ‎แม่ตายตอนคลอดฉัน 647 00:47:26,541 --> 00:47:29,781 ‎พ่อมอบฉันให้แกดูแล ‎ตอนไปรบให้ประเทศชาติ 648 00:47:30,381 --> 00:47:32,541 ‎- พ่อตายที่ไครเมีย ‎- ใช่ 649 00:47:33,861 --> 00:47:36,781 ‎นั่นคือเรื่องที่พยาบาลชอบบอกเด็กเล็กๆ 650 00:47:36,861 --> 00:47:40,901 ‎- แกโกหก ‎- สงครามไครเมียจบปี 1856 เจ้าโง่ 651 00:47:41,501 --> 00:47:44,181 ‎ถึงนายจะโง่ แต่นายคงนับเลขได้ 652 00:47:45,501 --> 00:47:48,061 ‎ฉันจำได้ว่าเธอเป็นโสเภณี 653 00:47:48,141 --> 00:47:50,701 ‎นายไม่ใช่ลูกคนแรกของเธอ ‎ที่เรารับมา และไม่ใช่คนสุดท้าย 654 00:47:50,781 --> 00:47:52,541 ‎แกไม่รู้จักฉัน 655 00:47:52,621 --> 00:47:54,261 ‎แกแค่พยายามปั่นหัวฉัน 656 00:47:54,341 --> 00:47:56,581 ‎แกจำฉันไม่ได้หรอก ‎เพราะมีเด็กเป็นร้อยๆ คน 657 00:47:57,901 --> 00:48:01,221 ‎ถ้าแกรู้จักฉันจริง แกต้องรู้จักชื่อฉัน 658 00:48:03,381 --> 00:48:04,981 ‎ฉันชื่ออะไร วิก 659 00:48:08,021 --> 00:48:09,021 ‎บิลลี่ 660 00:48:11,101 --> 00:48:12,301 ‎นายชื่อบิลลี่ 661 00:48:14,221 --> 00:48:16,221 ‎นายชอบคลุกคลีกับพี่น้องสองสาว 662 00:48:19,101 --> 00:48:20,101 ‎บิลน้อย 663 00:48:21,421 --> 00:48:22,781 ‎นายชอบร้องไห้ตอนดึกบ่อยๆ 664 00:48:22,861 --> 00:48:25,701 ‎จนคนต้องปลุกฉันมาจัดการกับนาย 665 00:48:27,021 --> 00:48:28,621 ‎นายร้องไห้เรื่องอะไร 666 00:48:29,821 --> 00:48:33,461 ‎เรื่องที่แม่คุณตัวจากกลาสโกว์ของนาย ‎ไม่ต้องการนาย 667 00:48:33,541 --> 00:48:36,981 ‎หรือที่พ่อของนายเป็นลูกค้าคนหนึ่งของเธอ ‎และไม่มีวันรู้ว่านายเกิดมา 668 00:48:37,061 --> 00:48:37,901 ‎ไม่ 669 00:48:39,861 --> 00:48:42,621 ‎ออกไปจากบ้านฉัน บิลน้อย 670 00:48:43,461 --> 00:48:45,501 ‎ไม่งั้นฉันจะทำให้นายร้องไห้หนัก 671 00:49:00,501 --> 00:49:01,981 ‎ฉันสติแตกใส่เขา 672 00:49:02,501 --> 00:49:04,501 ‎ฉันรู้ ฉันได้ยินเสียงเธอมาถึงถนน 673 00:49:04,581 --> 00:49:06,221 ‎คนอะไรทุเรศสิ้นดี 674 00:49:08,261 --> 00:49:09,421 ‎ฉันขอโทษนะ เจส 675 00:49:09,981 --> 00:49:11,381 ‎เธอมาขอโทษเรื่องอะไร 676 00:49:11,461 --> 00:49:13,501 ‎ที่ฉันคอยจี้ให้เธอไปเจอเขา 677 00:49:13,581 --> 00:49:16,861 ‎ฉันไม่เคยรู้สึกขยะแขยงใคร ‎ขนาดนี้มาก่อนเลย 678 00:49:16,941 --> 00:49:19,341 ‎ทำไมเธอสงบมากตอนขึ้นไป ‎เธอควบคุมตัวเองได้ไง 679 00:49:19,901 --> 00:49:21,101 ‎ฉันไม่จำเป็นต้องทำ 680 00:49:21,701 --> 00:49:22,901 ‎ฉันไม่ใยดีเขา 681 00:49:23,461 --> 00:49:25,501 ‎- หมายความว่าไง ทำได้ไง ‎- ฉันไม่รู้ 682 00:49:26,981 --> 00:49:30,141 ‎คงเพราะฉันรู้ตัวว่า ‎ฉันมีคนอยู่เคียงข้างตั้งแต่เด็ก 683 00:49:30,821 --> 00:49:33,661 ‎คนที่รักฉัน คนที่ดูแลฉัน 684 00:49:35,181 --> 00:49:36,461 ‎เธอก็ยังมีอยู่ 685 00:49:37,901 --> 00:49:38,941 ‎ฉันรักเธอ บี 686 00:49:42,181 --> 00:49:43,661 ‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าเขาเลว 687 00:49:44,581 --> 00:49:46,701 ‎แต่ฉันเห็นด้วยกับเชอร์ล็อกหนึ่งเรื่อง 688 00:49:47,501 --> 00:49:49,941 ‎ฉันคิดว่าวัตสันรู้มากกว่าที่เขาบอก 689 00:49:50,701 --> 00:49:53,021 ‎ฉันจะไม่แปลกใจ ‎ถ้าเขาอยู่เบื้องหลังทุกอย่างนี้ 690 00:49:53,621 --> 00:49:54,941 ‎และฉันจะพิสูจน์มัน 691 00:49:55,501 --> 00:49:56,461 ‎และยุติมัน 692 00:49:59,101 --> 00:49:59,941 ‎บี 693 00:50:01,381 --> 00:50:04,701 ‎อย่าเปลืองแรงไปเกลียดเชอร์ล็อก ‎เขาไม่คุ้มหรอก 694 00:50:05,221 --> 00:50:08,781 ‎เขาเป็นแค่ชายแก่หมดสภาพ ‎ที่ติดอยู่ในอดีต 695 00:50:32,861 --> 00:50:34,301 ‎เจสซี่อยู่ไหน 696 00:50:35,341 --> 00:50:36,821 ‎อยู่ห่างไกลจากคุณมาก 697 00:50:42,461 --> 00:50:43,701 ‎คุณรู้สึกยังไงบ้าง 698 00:50:45,981 --> 00:50:47,661 ‎เป็นตัวเองมากขึ้นหน่อย 699 00:50:49,661 --> 00:50:51,661 ‎ฉันควรเป็นคนรักที่ดีกว่านี้ของแม่เธอ 700 00:50:55,101 --> 00:50:56,381 ‎แต่ฉันก็รักแม่เธอ 701 00:50:57,741 --> 00:50:59,541 ‎ฉันรักแม่เธอมาก 702 00:50:59,621 --> 00:51:00,941 ‎เรื่องนี้เธอต้องเชื่อ 703 00:51:02,341 --> 00:51:03,181 ‎ฉันเชื่อ 704 00:51:11,301 --> 00:51:12,821 ‎ชานี้… 705 00:51:13,861 --> 00:51:16,421 ‎มันไม่เหมือนกับชาก่อนหน้านี้นี่ 706 00:51:18,261 --> 00:51:19,341 ‎ใช่ 707 00:51:19,421 --> 00:51:23,981 ‎เพราะมันเป็นชาชนิดใหม่ ‎และเมื่อวานเป็นวันอาทิตย์ 708 00:51:25,141 --> 00:51:27,501 ‎ที่เดียวที่คุณนายฮัดสันจะซื้อมันได้ 709 00:51:27,581 --> 00:51:29,221 ‎ก็ต้องเป็นตลาดเลนส์ 710 00:51:29,781 --> 00:51:33,061 ‎ฉันรู้จักนิสัยคุณนายฮัดสัน ‎หล่อนไม่ซื้อชาอย่างถูกสุดแน่ 711 00:51:33,141 --> 00:51:38,221 ‎แต่ต้องซื้ออันเกือบถูกสุด ‎เพื่อรักษาหน้า ก็คือชาซีลอน 712 00:51:41,141 --> 00:51:44,141 ‎(ชาดาร์จีลิง) 713 00:51:45,821 --> 00:51:47,261 ‎ซีลอน ถูกต้อง 714 00:51:57,861 --> 00:51:59,421 ‎คุณคงเสียใจที่ได้รู้จักกับแม่ 715 00:52:00,621 --> 00:52:03,701 ‎สิบปีที่ผ่านมาชีวิตฉันเหมือนตกนรก 716 00:52:06,821 --> 00:52:11,021 ‎แต่ฉันยินดีลงนรกอีกร้อยปี ‎ขอแค่ได้ใกล้แม่เธออีกครั้ง 717 00:52:12,261 --> 00:52:15,741 ‎เป็นธรรมชาติที่ชีวิตจะเจ็บปวด เบียทริซ 718 00:52:17,341 --> 00:52:20,941 ‎ความสุขและความทุกข์ ‎เต้นรำไปด้วยกันยามค่ำคืน 719 00:52:25,701 --> 00:52:27,421 ‎อย่าหลบหนีพวกมัน 720 00:52:45,581 --> 00:52:48,621 ‎บี ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม 721 00:52:48,701 --> 00:52:50,141 ‎ฉันขอดูตัวนายหน่อย 722 00:52:50,981 --> 00:52:52,261 ‎- เบียทริซ… ‎- ให้ฉันดู ลีโอ 723 00:52:53,781 --> 00:52:54,821 ‎ฉันอยากเห็นมัน 724 00:52:58,981 --> 00:53:00,461 ‎ถอดเสื้อของนายออก 725 00:53:47,061 --> 00:53:49,261 ‎ฉันไม่อยากให้นายปกปิดเนื้อตัว ‎จากฉันอีกแล้ว 726 00:53:50,781 --> 00:53:52,261 ‎มันสวยงามเกินจะปกปิด 727 00:54:05,661 --> 00:54:06,781 ‎ไม่ปกปิดแล้วนะ 728 00:54:08,581 --> 00:54:09,821 ‎ไม่ปกปิดแล้ว 729 00:55:13,501 --> 00:55:18,501 ‎คำบรรยายโดย กมลเทพ มูลไธสง