1
00:00:07,166 --> 00:00:09,326
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:15,000 --> 00:01:17,130
‎หญิงแม่บ้านรู้ดีกว่าคนส่วนใหญ่

3
00:01:17,375 --> 00:01:19,705
‎ว่าประสบการณ์อันโชกโชน
‎จะมิร้างลาความเจ็บปวด

4
00:01:20,083 --> 00:01:23,333
‎และเพราะหล่อนตระหนักถึงเรื่องนี้
‎ตั้งแต่เริ่มเรียกบลายว่าบ้าน

5
00:01:23,500 --> 00:01:25,710
‎หล่อนจึงมักหาทางสงบจิตใจ

6
00:01:25,791 --> 00:01:27,211
‎ในกิจวัตรประจำวัน

7
00:01:27,833 --> 00:01:29,333
‎และมันมักได้ผลเสมอ

8
00:01:30,708 --> 00:01:31,578
‎ทุกเวลา

9
00:01:32,000 --> 00:01:34,330
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

10
00:01:36,625 --> 00:01:38,785
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

11
00:01:40,250 --> 00:01:42,380
‎นั่นคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการดูแลแม่

12
00:01:44,625 --> 00:01:46,745
‎โรคจิตเสื่อมเป็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะครับ

13
00:01:49,333 --> 00:01:51,083
‎มันให้บทเรียนผมไว้มากทีเดียว

14
00:01:51,833 --> 00:01:55,833
‎เราคิดว่าเรื่องราวต่างๆ
‎ถูกกักเก็บไว้ในความทรงจำแล้ว แต่…

15
00:01:57,375 --> 00:01:59,495
‎ความทรงจำก็เลือนหาย ไม่ก็ผิดพลาด

16
00:02:00,916 --> 00:02:03,746
‎เราทุกคนมีสิทธิ์ตายได้ทุกเมื่อ

17
00:02:04,625 --> 00:02:07,495
‎หรือไม่ก็หลงลืมทั้งชีวิตที่ผ่านมา
‎ซึ่งไม่ต่างอะไรจากการตาย

18
00:02:08,166 --> 00:02:10,416
‎ดังนั้นคุณลองคิดดูสิ

19
00:02:11,875 --> 00:02:14,165
‎เราจะไปหวังพึ่งอนาคตก็ไม่ได้

20
00:02:17,833 --> 00:02:18,713
‎ไม่มีอดีต

21
00:02:19,250 --> 00:02:20,210
‎ไม่มีอนาคต

22
00:02:22,208 --> 00:02:24,788
‎พระเจ้า ฉันรู้ว่ามันน่ากลัว
‎แต่ว่านะโอเว่น…

23
00:02:25,916 --> 00:02:26,916
‎นายยังหนุ่มอยู่

24
00:02:27,958 --> 00:02:30,328
‎นายมีอดีต และนายมีอนาคต

25
00:02:30,666 --> 00:02:33,166
‎ฉันขอเถียงว่านายพึ่งพามันได้ทั้งคู่

26
00:02:34,250 --> 00:02:36,250
‎พ่อหนุ่มเมาแอ๋ที่น่าสงสารเอ๊ย

27
00:02:42,125 --> 00:02:44,035
‎- รู้ไหมผมเห็นอะไร
‎- อะไรเหรอ

28
00:02:45,791 --> 00:02:49,461
‎คุณใช้เวลามากมาย
‎เพื่อดูแลเอาใจใส่คนอื่น

29
00:02:49,541 --> 00:02:50,631
‎มันคืองานของฉัน

30
00:02:52,250 --> 00:02:53,750
‎มันมีมากกว่านั้นใช่ไหมล่ะ

31
00:02:54,833 --> 00:02:57,673
‎ถ้าคุณจะลองยกความรับผิดชอบนั้น
‎ออกจากบ่า

32
00:02:57,750 --> 00:02:59,330
‎แล้ววางมันลงสักหนึ่งนาที…

33
00:03:00,083 --> 00:03:00,923
‎ตัวผมทำได้

34
00:03:01,833 --> 00:03:02,673
‎ช่างแม่ง

35
00:03:03,625 --> 00:03:04,455
‎ผม…

36
00:03:05,041 --> 00:03:06,131
‎ขอโทษที่พูดแบบนั้น

37
00:03:07,291 --> 00:03:08,251
‎ผมไม่น่าพูดเลย

38
00:03:08,333 --> 00:03:11,963
‎มันเป็นคำพูดที่เลวร้าย
‎แต่ผมก็จะพูดอยู่ดี

39
00:03:15,000 --> 00:03:16,380
‎มันทำให้เราโล่งใจได้นิดหนึ่ง

40
00:03:18,958 --> 00:03:19,998
‎มันไม่เลวร้ายหรอก

41
00:03:23,250 --> 00:03:25,500
‎ไม่ว่าจะชอบใจหรือไม่
‎ผมก็หลุดจากพันธนาการแล้ว

42
00:03:27,333 --> 00:03:28,543
‎และตอนนี้ผมก็คิดว่า…

43
00:03:31,791 --> 00:03:33,291
‎ผมอาจจะกลับไปอยู่ปารีส

44
00:03:36,500 --> 00:03:37,330
‎ก็นาย…

45
00:03:39,083 --> 00:03:39,923
‎คือ นาย…

46
00:03:40,625 --> 00:03:42,205
‎นายทำได้ไม่ใช่เหรอ นาย…

47
00:03:42,541 --> 00:03:44,131
‎- ผมทำได้
‎- ใช่

48
00:03:45,000 --> 00:03:45,830
‎และรู้ไหม…

49
00:03:49,500 --> 00:03:50,330
‎คุณก็ทำได้เหมือนกัน

50
00:03:58,041 --> 00:03:59,041
‎พูดตามผมนะ

51
00:03:59,458 --> 00:04:02,078
‎แฮนนาห์ โกรสในปารีส

52
00:04:02,791 --> 00:04:04,331
‎จะให้ฉันไปทำอะไรที่ปารีสล่ะ

53
00:04:04,875 --> 00:04:07,705
‎กินครัวซองต์ ดื่มไวน์ดีๆ

54
00:04:08,041 --> 00:04:09,171
‎และใช้ชีวิตไง แฮนนาห์

55
00:04:09,708 --> 00:04:10,538
‎ใช้ชีวิต

56
00:04:12,875 --> 00:04:15,575
‎ทำอะไรก็ได้
‎ที่ใจเรานึกอยากในขณะนั้น

57
00:04:16,958 --> 00:04:17,918
‎คุณกับผม

58
00:04:20,041 --> 00:04:21,081
‎ขณะที่เรายังไปได้

59
00:04:26,250 --> 00:04:28,960
‎ขอโทษที่ขัดจังหวะ
‎แต่ฉันจะไปเค้งแล้ว

60
00:04:29,916 --> 00:04:31,626
‎มาเถอะโอเว่น ได้เวลากลับแล้ว

61
00:04:34,583 --> 00:04:36,583
‎ก็ได้ ถึงเวลานอนแล้วสินะ

62
00:04:40,666 --> 00:04:42,076
‎ไว้ผมจะยกหูหานะ

63
00:04:43,291 --> 00:04:44,541
‎มุกเจื่อนเหลือเกิน

64
00:04:46,875 --> 00:04:47,705
‎ขับรถดีๆ นะ

65
00:04:47,791 --> 00:04:49,421
‎ฉันรู้จักเส้นทางดี ไม่เป็นไรหรอก

66
00:04:53,166 --> 00:04:53,996
‎ไม่เป็นไร

67
00:05:03,708 --> 00:05:04,538
‎แฮนนาห์ใช่ไหมครับ

68
00:05:07,000 --> 00:05:07,830
‎โอเว่น ชาร์มาครับ

69
00:05:08,833 --> 00:05:10,253
‎ยินดีที่ได้พบ

70
00:05:12,250 --> 00:05:13,080
‎ค่ะ

71
00:05:13,833 --> 00:05:14,793
‎ค่ะ ใช่แล้ว

72
00:05:15,500 --> 00:05:18,880
‎ขอโทษนะคะ
‎วันนี้ฉันสับสนนิดหน่อย

73
00:05:19,500 --> 00:05:21,580
‎แถมปกติ
‎ฉันไม่ค่อยถนัดสัมภาษณ์งาน…

74
00:05:21,666 --> 00:05:24,536
‎คือฉันจะสะดวกใจกว่า
‎ถ้าเป็นคนที่นั่งอีกฝั่งของโต๊ะแทน

75
00:05:25,166 --> 00:05:27,286
‎แต่ชาร์ล็อตต์ คุณนายวินเกรฟน่ะ

76
00:05:27,375 --> 00:05:28,665
‎เธอต้อง…

77
00:05:29,375 --> 00:05:30,205
‎เธอต้อง…

78
00:05:33,291 --> 00:05:34,961
‎ค่ะ เอาล่ะ ฉันพร้อมแล้ว

79
00:05:35,250 --> 00:05:36,380
‎แฮนนาห์ โกรสค่ะ ยินดี…

80
00:05:36,708 --> 00:05:38,168
‎ยินดีที่ได้พบ เชิญค่ะ

81
00:05:40,875 --> 00:05:42,075
‎ถ้าอย่างนั้นคุณ…

82
00:05:42,916 --> 00:05:45,126
‎คุณก็เคยเรียนที่ปารีสเหรอคะ

83
00:05:46,833 --> 00:05:48,503
‎ครับ สองปี

84
00:05:48,750 --> 00:05:51,080
‎ครับ ถ้าให้พูดตามตรง
‎ก็เป็นสองปีที่ดีที่สุดในชีวิต

85
00:05:51,166 --> 00:05:53,126
‎ผมเคยอยู่ที่ภัตตาคารในเลอ มาเรส์

86
00:05:55,291 --> 00:05:57,381
‎เกรงว่างานนี้อาจจะน่าเบื่อ
‎สำหรับคุณแล้วล่ะ

87
00:05:58,000 --> 00:06:00,500
‎ฉันแน่ใจว่ามีภัตตาคารหรู
‎ที่ต้องการฝีมือคุณอยู่

88
00:06:00,583 --> 00:06:01,423
‎ฉันหมายถึง…

89
00:06:02,291 --> 00:06:03,581
‎ทำไมอยากทำงานที่บลายล่ะ

90
00:06:04,083 --> 00:06:06,543
‎- เพราะมันใกล้บ้านครับ
‎- ตอบตรงดีนะคะ

91
00:06:06,625 --> 00:06:09,955
‎ผมซื่อเกินไปต่างหาก
‎คงเป็นอาการทางจิตอย่างหนึ่ง

92
00:06:10,041 --> 00:06:12,041
‎ไม่หรอกค่ะ ความซื่อสัตย์
‎ไม่ใช่โรคทางจิตเลย

93
00:06:12,583 --> 00:06:15,423
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาสที่ผม
‎จะได้ขัดเกลาฝีมือ

94
00:06:15,500 --> 00:06:16,960
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ

95
00:06:17,041 --> 00:06:19,081
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

96
00:06:19,166 --> 00:06:20,786
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

97
00:06:20,875 --> 00:06:22,955
‎ผมว่ามันจะเป็นประสบการณ์
‎ในการเรียนรู้ที่ดี

98
00:06:23,708 --> 00:06:25,828
‎แต่คุณจะได้ทำอาหารให้เด็กสองคน

99
00:06:25,916 --> 00:06:28,246
‎ฉันไม่แน่ใจว่านี่เป็นประสบการณ์
‎แบบที่คุณต้องการนะ

100
00:06:28,333 --> 00:06:31,793
‎ไมลส์อายุเจ็ดขวบและเลือกกิน
‎ฟลอร่าห้าขวบ และ…

101
00:06:32,541 --> 00:06:33,381
‎น่ารักอ่อนหวาน

102
00:06:33,583 --> 00:06:34,673
‎จริงๆ ก็ทั้งคู่นั่นแหละ

103
00:06:35,083 --> 00:06:37,293
‎พวกวินเกรฟจะมาพักที่นี่
‎ในช่วงวันหยุดและฤดูร้อน

104
00:06:38,041 --> 00:06:39,001
‎พวกเขาดีกับฉันเสมอ

105
00:06:39,083 --> 00:06:41,503
‎ฉันรู้ว่าพูดแบบนี้ฟังดูแบ่งชนชั้น
‎เจ้านายกับคนใช้ แต่…

106
00:06:42,708 --> 00:06:45,038
‎ที่นี่คือบ้านของฉัน
‎และฉันภูมิใจในบ้านหลังนี้มาก

107
00:06:45,708 --> 00:06:47,788
‎เราต้องการคนครัว
‎ที่ตั้งใจจะอยู่ยาวสักระยะ

108
00:06:48,250 --> 00:06:49,130
‎เอ่อ…

109
00:06:50,375 --> 00:06:51,325
‎เมื่อไหร่ที่แม่ผม…

110
00:06:53,000 --> 00:06:55,500
‎นั่นแหละครับ เมื่อไหร่ที่ท่าน…

111
00:06:58,208 --> 00:06:59,378
‎ผมไม่ได้จะพูดเรื่องนี้เลย

112
00:07:00,625 --> 00:07:01,955
‎แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล

113
00:07:02,041 --> 00:07:04,131
‎ถ้าคุณอยากรู้
‎ว่าทำไมผมถึงมาสมัครงานนี้

114
00:07:05,333 --> 00:07:08,333
‎เมื่อวานแม่ผมคิดว่าปีนี้คือปี 1962

115
00:07:09,000 --> 00:07:11,130
‎และคิดว่าผมเป็นคุณตา

116
00:07:13,666 --> 00:07:14,876
‎นี่แหละสาเหตุที่ผมมาที่นี่

117
00:07:15,541 --> 00:07:17,541
‎เพื่อหาเงินเลี้ยงตัวเอง
‎ระหว่างที่ดูแลแม่และ…

118
00:07:18,208 --> 00:07:19,918
‎ผมไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร…

119
00:07:21,666 --> 00:07:23,036
‎แต่ผมไม่ชิ่งหนีไปแน่

120
00:07:24,375 --> 00:07:26,625
‎ผมสัญญาได้ ผมไม่ใช่คนแบนนั้น

121
00:07:27,083 --> 00:07:28,463
‎คุณคงลำบากมากสินะ

122
00:07:30,125 --> 00:07:31,075
‎ใช่ครับ

123
00:07:32,458 --> 00:07:33,328
‎และก็ไม่

124
00:07:36,958 --> 00:07:39,208
‎เคยอ่านงานของโทมัส เมอร์ตันไหมครับ

125
00:07:41,166 --> 00:07:42,996
‎ไม่ค่ะ ไม่เคย

126
00:07:43,083 --> 00:07:45,423
‎- มันเป็นยังไงเหรอ
‎- ท่านเป็นนักพรต

127
00:07:46,333 --> 00:07:47,213
‎ท่านกล่าวไว้ว่า

128
00:07:47,500 --> 00:07:50,790
‎เมื่อเราก้าวข้ามจิตสำนึกและอัตลักษณ์

129
00:07:50,875 --> 00:07:53,825
‎และทุกสิ่งที่ยึดครอง
‎สมองใหญ่ของเราได้…

130
00:07:54,958 --> 00:07:55,788
‎เราก็จะ…

131
00:07:57,791 --> 00:07:59,251
‎เข้าถึงวิชชา…

132
00:08:00,541 --> 00:08:03,751
‎แหล่งความรู้มหาศาลที่ไม่สิ้นสุด
‎หรืออะไรทำนองนั้น

133
00:08:05,416 --> 00:08:09,076
‎ดังนั้นถ้าเราลองยกตัวอย่าง
‎คนที่เป็นโรคจิตเสื่อม

134
00:08:09,166 --> 00:08:12,416
‎ซึ่งจิตสำนึกของพวกเขา
‎โรยราลงทุกวัน ถูกไหมครับ

135
00:08:13,291 --> 00:08:16,171
‎เราก็จะเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใต้ และมัน…

136
00:08:18,750 --> 00:08:19,580
‎ฟังนะ ผม…

137
00:08:20,166 --> 00:08:22,496
‎ผมไม่รู้ว่ามันคือวิชชาไหม

138
00:08:23,333 --> 00:08:24,173
‎แต่…

139
00:08:24,791 --> 00:08:26,671
‎ผมกำลังเรียนรู้หลายสิ่ง
‎เกี่ยวกับการมีชีวิต

140
00:08:28,666 --> 00:08:29,536
‎เยอะมากจริงๆ

141
00:08:34,375 --> 00:08:35,205
‎คุณโกรส

142
00:08:36,041 --> 00:08:36,921
‎พวกเขามาแล้ว

143
00:08:39,416 --> 00:08:40,416
‎ขอโทษนะคะ ฉันขอ…

144
00:08:41,083 --> 00:08:42,333
‎ขออนุญาต…

145
00:08:59,166 --> 00:09:00,076
‎คุณโกรส

146
00:09:02,333 --> 00:09:03,503
‎พวกวินเกรฟมาแล้วค่ะ

147
00:09:03,875 --> 00:09:04,995
‎จ้ะ ขอบคุณที่มาบอก

148
00:09:31,666 --> 00:09:32,626
‎- ว่าไงไมลส์
‎- ไงฮะ

149
00:09:32,708 --> 00:09:34,248
‎- แฮนนาห์ที่รัก
‎- สวัสดีค่ะ

150
00:09:36,208 --> 00:09:37,288
‎สวัสดีค่ะคุณโกรส

151
00:09:37,375 --> 00:09:40,325
‎สวัสดีจ้ะฟลอร่า
‎เทอมนี้เรียนหนังสือสนุกไหม

152
00:09:40,916 --> 00:09:42,496
‎- ระวังด้วยจ้ะ
‎- ไปซะแล้ว

153
00:09:42,958 --> 00:09:43,958
‎ขึ้นบันไดไปเลยนะ

154
00:09:44,041 --> 00:09:45,041
‎เฮ้อ ว่าไปนั่น

155
00:09:45,125 --> 00:09:47,035
‎คำพูดฉัน
‎เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเด็กๆ ทั้งวัน

156
00:09:47,500 --> 00:09:48,330
‎เป็นยังไงบ้างคะ

157
00:09:48,416 --> 00:09:51,206
‎อ๋อ ก็เหมือนเดิมค่ะคุณนาย

158
00:09:51,291 --> 00:09:53,381
‎คุณโกรส ดีใจที่ได้กลับมาครับ

159
00:09:53,458 --> 00:09:55,168
‎ยินดีที่ได้ต้อนรับคุณกลับค่ะ

160
00:09:55,250 --> 00:09:56,080
‎สวัสดีแฮนนาห์

161
00:09:56,166 --> 00:09:58,536
‎- ดีใจที่ได้เจอคุณนะ
‎- เช่นกันค่ะ

162
00:10:00,666 --> 00:10:01,916
‎อาทิตย์นี้เราจะดื่มชากัน

163
00:10:02,000 --> 00:10:04,500
‎ฉันจะรอฟังคุณเล่านะ
‎ว่าทุกอย่างเฉื่อยชาไม่เปลี่ยนแค่ไหน

164
00:10:04,583 --> 00:10:06,673
‎ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเลยค่ะ

165
00:10:12,708 --> 00:10:14,788
‎คุณจะขนกระเป๋าพวกนั้น
‎เข้ามาเองใช่ไหม

166
00:10:17,416 --> 00:10:18,286
‎จะไปเดี๋ยวนี้แหละ

167
00:11:18,750 --> 00:11:19,580
‎แฮนนาห์

168
00:11:21,333 --> 00:11:22,383
‎พระเจ้าช่วย

169
00:11:23,791 --> 00:11:24,631
‎ฉัน…

170
00:11:25,083 --> 00:11:26,503
‎ขอโทษค่ะ ฉัน…

171
00:11:28,416 --> 00:11:29,246
‎ฉัน…

172
00:11:30,500 --> 00:11:31,750
‎นึกว่าคุณกลับไปแล้วซะอีก

173
00:11:32,500 --> 00:11:34,170
‎ปกติคุณจะกลับไปก่อน…

174
00:11:35,875 --> 00:11:37,285
‎แซมจะมารับคุณไหม

175
00:11:39,875 --> 00:11:40,705
‎ไม่ค่ะ

176
00:11:41,458 --> 00:11:42,578
‎เขาเป็นอะไรหรือเปล่า

177
00:11:45,833 --> 00:11:47,673
‎ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นยังไงหรอกค่ะ

178
00:11:48,625 --> 00:11:50,575
‎ดูเหมือนตอนนี้เขา…

179
00:11:52,000 --> 00:11:53,130
‎เขาจะสบายดี

180
00:11:54,083 --> 00:11:55,423
‎ยังไงเขากับ…

181
00:11:57,083 --> 00:11:58,333
‎ผู้หญิงคนนั้น พวกเขา…

182
00:12:00,625 --> 00:12:02,205
‎พวกเขาสบายดี

183
00:12:03,583 --> 00:12:04,793
‎ตายแล้ว

184
00:12:06,750 --> 00:12:07,630
‎ตายแล้ว

185
00:12:09,750 --> 00:12:11,290
‎ฉันให้คนไปส่งคุณได้นะ

186
00:12:12,166 --> 00:12:14,536
‎ฉันไม่ปล่อยให้คุณ
‎เดินกลับเมืองเด็ดขาด

187
00:12:15,083 --> 00:12:16,423
‎ฉันจะหาคนไปส่งให้

188
00:12:16,500 --> 00:12:18,420
‎- ไม่งั้นก็ขับไปเอง
‎- ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉัน…

189
00:12:19,291 --> 00:12:21,131
‎หรือไม่คุณก็อยู่ที่นี่ได้

190
00:12:21,916 --> 00:12:23,206
‎นานเท่าที่คุณต้องการ

191
00:12:23,916 --> 00:12:25,286
‎จะอยู่ตลอดไปก็ได้

192
00:12:26,833 --> 00:12:28,793
‎มาเถอะ ไปหาอะไรดื่มกัน

193
00:13:13,250 --> 00:13:14,170
‎จะเอาอะไรล่ะ

194
00:13:23,750 --> 00:13:24,580
‎เฮ้ย

195
00:13:25,250 --> 00:13:26,210
‎- หยุดนะ
‎- ไมลส์

196
00:13:26,291 --> 00:13:27,881
‎หยุดเดี๋ยวนี้เลย

197
00:13:29,291 --> 00:13:31,961
‎ไม่ตลกนะพวก
‎อย่าเล่นแบบนี้อีก เข้าใจไหม

198
00:13:32,458 --> 00:13:34,288
‎ไม่งั้นฉันจะอัดนายให้ไส้แตก

199
00:13:34,375 --> 00:13:35,205
‎ไม่ได้ล้อเล่น

200
00:13:35,666 --> 00:13:37,076
‎ฉันจะฆ่านายแน่

201
00:13:38,458 --> 00:13:39,288
‎ลองหือดูสิ

202
00:13:40,875 --> 00:13:42,245
‎แหม หน้าคุณแดงแจ๋เชียว

203
00:13:43,625 --> 00:13:45,075
‎เวลาคุณหน้าแดงก็สวยดีนะ

204
00:13:45,500 --> 00:13:46,380
‎ไมลส์

205
00:14:08,166 --> 00:14:10,666
‎เราทุกคนมีสิทธิ์ตายได้ทุกเมื่อ

206
00:14:11,333 --> 00:14:14,213
‎หรือไม่ก็หลงลืมทั้งชีวิตที่ผ่านมา
‎ซึ่งไม่ต่างอะไรจากการตาย

207
00:14:14,500 --> 00:14:16,330
‎ดังนั้นคุณลองคิดดูสิ

208
00:14:18,250 --> 00:14:20,420
‎เราจะไปหวังพึ่งอนาคตก็ไม่ได้

209
00:14:22,666 --> 00:14:23,576
‎ไม่มีอดีต

210
00:14:24,250 --> 00:14:25,080
‎ไม่มีอนาคต

211
00:14:27,333 --> 00:14:29,293
‎ช่วงเวลาของเราคงจะเป็นเหมือน…

212
00:14:30,916 --> 00:14:31,916
‎บทในหนังสือ

213
00:14:32,875 --> 00:14:33,705
‎ไม่สิ

214
00:14:35,500 --> 00:14:36,380
‎เครื่องหมายเหรอ

215
00:14:39,250 --> 00:14:40,580
‎ไม่ใช่เครื่องหมายหรอกครับ

216
00:14:41,583 --> 00:14:42,423
‎ไม่ใช่

217
00:14:43,625 --> 00:14:44,495
‎พวกมันเหมือน…

218
00:14:46,666 --> 00:14:47,496
‎เหมือน…

219
00:15:03,708 --> 00:15:04,538
‎ขอโทษครับ

220
00:15:11,791 --> 00:15:12,791
‎รอก่อนสิ

221
00:15:13,625 --> 00:15:15,075
‎- งั้นเหรอ
‎- ปีเตอร์

222
00:15:15,166 --> 00:15:17,626
‎ใกล้ได้เวลามื้อเที่ยงแล้ว
‎ไปที่ห้องครัวเดี๋ยวนี้

223
00:15:17,708 --> 00:15:19,538
‎กินเสร็จค่อยมาเล่นกับอาปีเตอร์

224
00:15:23,750 --> 00:15:26,540
‎ช้าหน่อย
‎เดี๋ยวก็หัวแตกเพราะล้มหรอก

225
00:15:30,625 --> 00:15:31,745
‎อย่ามาแตะตัวฉัน

226
00:15:34,875 --> 00:15:36,915
‎อย่ามาพูดกับฉัน
‎เหมือนฉันเป็นแค่อีตัวคนหนึ่ง

227
00:15:37,000 --> 00:15:39,750
‎หายหัวไป แล้วพอกลับมา
‎ก็ทำเหมือนว่าทุกอย่างปกตินะ

228
00:15:39,833 --> 00:15:41,583
‎- ฉันไม่ยกโทษให้หรอก
‎- ว่าไงนะ

229
00:15:41,666 --> 00:15:44,166
‎คุณพูดจาสั่วๆ ใส่ฉัน
‎แล้วก็ไม่ยอมติดต่อมาตั้งหลายวัน

230
00:15:44,250 --> 00:15:46,380
‎- เบาหน่อยสิ
‎- อย่ามาสั่งฉันนะ

231
00:15:46,458 --> 00:15:48,958
‎ไม่ได้สั่ง ผมแค่ไม่เข้าใจ
‎ว่าทำไมคุณโมโหนัก

232
00:15:49,041 --> 00:15:50,251
‎ครั้งล่าสุดที่ฉันเจอคุณ

233
00:15:50,333 --> 00:15:53,173
‎คุณเอาแต่ด่าเรื่องที่ฉันยัดแป้งเค้ก
‎ของโอเว่นเข้าปาก

234
00:15:55,458 --> 00:15:57,828
‎ไม่เอาน่า ผมลืมไปหมดแล้วเบ็กส์

235
00:15:58,583 --> 00:16:00,673
‎- แต่ฉันไม่ลืม
‎- เบ็กส์ ผม…

236
00:16:01,875 --> 00:16:03,455
‎ฟังนะ ผมขอโทษ

237
00:16:04,083 --> 00:16:04,923
‎ผมขอโทษ

238
00:16:05,708 --> 00:16:06,538
‎มานี่มา

239
00:16:07,916 --> 00:16:09,666
‎ขอร้องล่ะ นี่

240
00:16:12,000 --> 00:16:14,040
‎ผมไม่รู้จักตัวเองในตอนนั้นด้วยซ้ำ

241
00:16:15,625 --> 00:16:17,825
‎ผมคงแค่หึงคุณมากกว่าที่คิด

242
00:16:22,916 --> 00:16:24,746
‎อย่าริอ่านพูดกับฉันแบบนั้นอีก

243
00:16:24,833 --> 00:16:26,133
‎ไม่ ไม่ทำแล้ว

244
00:16:26,208 --> 00:16:27,828
‎ผมสัญญา จริงๆ นะ

245
00:16:27,916 --> 00:16:28,746
‎ผมสัญญา

246
00:16:29,750 --> 00:16:30,580
‎ตกลงไหม

247
00:16:31,291 --> 00:16:32,211
‎ตกลง

248
00:16:33,166 --> 00:16:33,996
‎ดีกันนะ

249
00:16:34,750 --> 00:16:35,580
‎ขอจูบได้ไหม

250
00:17:00,916 --> 00:17:01,956
‎จริงๆ เลยแฮนนาห์

251
00:17:05,583 --> 00:17:07,333
‎คุณน่าจะให้เครื่องดูดฝุ่นพักบ้างนะ

252
00:17:08,291 --> 00:17:09,131
‎ใช้ชีวิตบ้างเถอะ

253
00:17:52,125 --> 00:17:52,955
‎แฮนนาห์

254
00:17:53,291 --> 00:17:54,131
‎คุณทำผมตกใจหมด

255
00:17:54,708 --> 00:17:56,128
‎คุณขึ้นมาทำอะไรบนนี้

256
00:17:58,416 --> 00:18:00,416
‎เฮนรี่ขอให้ผมมาเอาของให้

257
00:18:00,958 --> 00:18:02,458
‎จากโต๊ะเครื่องแป้งของชาร์ล็อตต์

258
00:18:04,833 --> 00:18:06,503
‎เขาเป็นผู้ชายที่อ่อนไหว

259
00:18:07,541 --> 00:18:08,961
‎เอาของในกระเป๋าเสื้อออกมา

260
00:18:10,666 --> 00:18:13,126
‎ให้ตายเถอะแฮนนาห์
‎เลี้ยงข้าวผมก่อนสิ

261
00:18:17,458 --> 00:18:18,288
‎ก็ดี

262
00:18:22,208 --> 00:18:24,288
‎เฮนรี่วานให้คุณมาเอาสร้อยนั่นงั้นเหรอ

263
00:18:24,958 --> 00:18:25,788
‎ใช่ครับ

264
00:18:26,875 --> 00:18:28,785
‎- เขาจะเอามันไปทำอะไร
‎- ผมไม่รู้หรอก

265
00:18:28,875 --> 00:18:30,285
‎ผมแค่มาทำตามคำสั่ง

266
00:18:32,166 --> 00:18:36,326
‎รู้ไหม ชาร์ล็อตต์เคยบอกฉันว่า
‎สร้อยเส้นนั้นมีอายุมากกว่า 400 ปี

267
00:18:37,166 --> 00:18:39,206
‎ราคาของมันคงหลายพันปอนด์

268
00:18:40,708 --> 00:18:42,878
‎ใครเห็นก็คงไม่คิด
‎ว่ามันจะแพงขนาดนั้น จริงไหม

269
00:18:42,958 --> 00:18:44,288
‎คุณคงเดาไม่ออกเลย

270
00:18:45,083 --> 00:18:46,833
‎คนเราพอทำความสะอาดบ้านมาหลายปี

271
00:18:46,916 --> 00:18:48,746
‎ก็จะรู้ตำแหน่งของของทุกอย่างในบ้าน

272
00:18:48,833 --> 00:18:52,213
‎เฮนรี่อาจวุ่นวายจนไม่ทันสังเกต
‎ว่าคุณกำลังทำอะไร

273
00:18:52,500 --> 00:18:53,330
‎แต่ฉันรู้

274
00:18:53,416 --> 00:18:56,626
‎- แล้วผมทำอะไรอยู่ล่ะ
‎- หยิบฉวยของที่ไม่ใช่ของตัวเอง

275
00:19:08,041 --> 00:19:08,881
‎รู้ใช่ไหม…

276
00:19:11,458 --> 00:19:13,458
‎ว่ามันเป็นความผิดพลาด

277
00:19:15,375 --> 00:19:17,785
‎ที่คิดว่าพวกเขาเป็นครอบครัวของคุณ

278
00:19:18,875 --> 00:19:20,285
‎ว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านคุณ

279
00:19:22,500 --> 00:19:25,540
‎พวกเขาก็อยู่ส่วนพวกเขา
‎เราก็อยู่ส่วนเรา แฮนนาห์

280
00:19:26,291 --> 00:19:27,501
‎เราคือคนรับใช้

281
00:19:30,125 --> 00:19:32,495
‎คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น
‎ตอนที่เขาสั่งให้คุณถูพื้นล่ะ

282
00:19:34,666 --> 00:19:37,246
‎หือ คิดว่าเฮนรี่จะรับดูแลคุณเหรอ

283
00:19:37,916 --> 00:19:38,916
‎หรือคิดว่าจะเป็นเด็กๆ

284
00:19:40,041 --> 00:19:42,881
‎รู้ไหมว่ามีแม่บ้านกี่คน
‎ที่ยังอยู่บ้านเจ้านายต่อหลังเกษียณ

285
00:19:45,166 --> 00:19:47,286
‎พวกเขาใช้ชีวิตต่อไป แฮนนาห์

286
00:19:48,458 --> 00:19:51,248
‎สลัดคนซื่อสัตย์อย่างเราๆ
‎ทิ้งไว้ข้างหลัง

287
00:19:51,333 --> 00:19:52,333
‎คุณน่ะเหรอซื่อสัตย์

288
00:19:55,458 --> 00:19:57,078
‎ขอสร้อยคอคืนด้วย

289
00:20:05,750 --> 00:20:06,580
‎นี่ครับ

290
00:20:07,666 --> 00:20:08,496
‎ขอบคุณ

291
00:20:12,875 --> 00:20:13,705
‎รู้ไหม…

292
00:20:16,458 --> 00:20:18,208
‎คุณน่าจะดีกับผมกว่านี้นะ แฮนนาห์

293
00:20:19,875 --> 00:20:21,535
‎เพราะแค่ผมพูดคำเดียว…

294
00:20:22,125 --> 00:20:24,745
‎คุณก็จะถูกไล่ออกโดยที่ไม่ได้อะไร
‎นอกจากค่าจ้างงวดสุดท้าย

295
00:20:26,041 --> 00:20:27,831
‎ที่นี่คือบ้านของฉัน ปีเตอร์ ควินท์

296
00:20:28,875 --> 00:20:30,535
‎คุณต่างหากที่ต้องไปก่อนฉัน

297
00:21:28,750 --> 00:21:31,500
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาสที่ผม
‎จะได้ขัดเกลาฝีมือ

298
00:21:31,583 --> 00:21:33,213
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ

299
00:21:33,291 --> 00:21:35,291
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

300
00:21:35,375 --> 00:21:37,375
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

301
00:21:37,458 --> 00:21:39,578
‎ผมว่ามันจะเป็นประสบการณ์
‎ในการเรียนรู้ที่ดี

302
00:21:40,041 --> 00:21:42,171
‎คุณจะได้ทำอาหารให้เด็กสองคน และ…

303
00:21:44,458 --> 00:21:45,288
‎ขอโทษนะคะ

304
00:21:47,875 --> 00:21:50,035
‎คือว่า มันอาจฟังดูแปลกๆ แต่…

305
00:21:51,166 --> 00:21:52,746
‎เราคุยเรื่องนี้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ

306
00:21:55,916 --> 00:21:56,746
‎ครับ

307
00:21:58,000 --> 00:21:59,420
‎แต่เราต้องทำอีกรอบ

308
00:22:01,083 --> 00:22:01,923
‎ทำไมล่ะ

309
00:22:03,916 --> 00:22:04,746
‎คุณบอกผมสิ

310
00:22:05,541 --> 00:22:06,381
‎หา

311
00:22:07,750 --> 00:22:08,580
‎ไม่เป็นไรครับ

312
00:22:09,375 --> 00:22:10,245
‎มาคุยกันต่อดีกว่า

313
00:22:10,333 --> 00:22:13,133
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

314
00:22:13,541 --> 00:22:15,501
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

315
00:22:15,583 --> 00:22:17,503
‎ผมว่ามันจะเป็นประสบการณ์
‎ในการเรียนรู้ที่ดี

316
00:22:21,375 --> 00:22:23,245
‎คุณจะได้ทำอาหารให้เด็กสองคน

317
00:22:23,958 --> 00:22:26,418
‎ฉันไม่แน่ใจว่านั่นจะเป็นประสบการณ์
‎แบบที่คุณต้องการ

318
00:22:26,708 --> 00:22:29,498
‎- ไมลส์อายุเจ็ดขวบและเลือกกิน
‎- ไมลส์

319
00:22:31,041 --> 00:22:32,251
‎เล่าเรื่องของเขาอีกสิครับ

320
00:22:33,333 --> 00:22:34,503
‎เขาเป็นเด็กแบบไหน

321
00:22:35,500 --> 00:22:36,380
‎โอ

322
00:22:37,833 --> 00:22:38,963
‎ไมลส์เป็นเด็กดีค่ะ

323
00:22:40,791 --> 00:22:41,631
‎เขาน่ารักมาก

324
00:22:42,958 --> 00:22:45,538
‎เขาเป็นเด็กมีปัญหา
‎แต่ลึกๆ แล้ว เขาเป็นเด็กดี

325
00:22:45,625 --> 00:22:46,495
‎มีปัญหาเหรอ

326
00:22:46,583 --> 00:22:49,383
‎ค่ะ เขาเปลี่ยนไป
‎ตั้งแต่ตอนที่พ่อแม่ตาย

327
00:22:50,250 --> 00:22:51,750
‎แต่จะมีเด็กคนไหนบ้างที่ไม่เปลี่ยน

328
00:22:52,583 --> 00:22:53,633
‎เขาเคยใจร้ายไหม

329
00:22:54,458 --> 00:22:56,128
‎ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ

330
00:22:57,125 --> 00:22:58,955
‎เด็กผู้ชายใจร้าย
‎ได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

331
00:23:00,458 --> 00:23:01,288
‎ผมน่าจะรู้ดี

332
00:23:02,041 --> 00:23:04,001
‎- ผมก็เคยเป็น
‎- โอ ไมลส์เป็นเด็กดีค่ะ

333
00:23:04,875 --> 00:23:05,825
‎ตามที่คุณพูด

334
00:23:05,916 --> 00:23:06,746
‎เขาเป็นจริงๆ

335
00:23:06,833 --> 00:23:08,003
‎เขาเป็นเด็กดี

336
00:23:08,083 --> 00:23:10,423
‎- และเขาไม่มีวันทำให้ฉัน…
‎- เสียใจ

337
00:23:10,500 --> 00:23:11,830
‎จะพูดแบบนี้ใช่ไหม

338
00:23:12,250 --> 00:23:14,880
‎- อะไรดลใจให้คุณพูดแบบนั้น
‎- ฉันไม่รู้ ก็คุณถามนี่

339
00:23:14,958 --> 00:23:16,668
‎ก็ได้ เขาจะไม่ทำให้คุณเสียใจ

340
00:23:18,333 --> 00:23:20,633
‎แต่คุณยอมรับเองว่าเขาไม่เหมือนเดิม

341
00:23:20,708 --> 00:23:21,878
‎ตั้งแต่พ่อแม่เขาตาย

342
00:23:21,958 --> 00:23:23,418
‎ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น

343
00:23:25,083 --> 00:23:26,253
‎ไมลส์ โดมินิค วินเกรฟ

344
00:23:26,333 --> 00:23:28,043
‎เธอคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไร

345
00:23:28,416 --> 00:23:29,246
‎นี่

346
00:23:29,333 --> 00:23:31,423
‎อะไรเข้าสิงเธอถึงได้ทำแบบนี้

347
00:23:32,541 --> 00:23:34,541
‎สูบบุหรี่ในวันที่อากาศแจ่มใสไงครับ

348
00:23:35,333 --> 00:23:36,293
‎คุณล่ะทำอะไร

349
00:23:40,750 --> 00:23:41,750
‎ฟังนะ ไมลส์…

350
00:23:42,833 --> 00:23:44,213
‎ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงปีเตอร์

351
00:23:44,833 --> 00:23:47,253
‎และฉันรู้ว่าการที่เขาหนีไป
‎ทำให้เธอสับสน

352
00:23:47,500 --> 00:23:49,380
‎เธออยากเก็บไฟแช็กของเขาไว้ฉันไม่ว่า

353
00:23:49,458 --> 00:23:51,038
‎ตราบใดที่เธอใช้มันอย่างปลอดภัย

354
00:23:51,375 --> 00:23:54,375
‎แต่ไม่ว่ายังไง
‎เธอก็ห้ามสูบบุหรี่เด็ดขาด

355
00:23:54,708 --> 00:23:56,708
‎หรือว่าเธออยากจะป่วยตาย
‎อย่างทรมานล่ะ

356
00:23:58,916 --> 00:23:59,746
‎โถ แฮนนาห์

357
00:24:00,666 --> 00:24:01,496
‎จริงๆ เลย

358
00:24:04,250 --> 00:24:05,080
‎ไมลส์

359
00:24:07,125 --> 00:24:07,955
‎จริงๆ เลย

360
00:24:09,958 --> 00:24:10,788
‎ไมลส์

361
00:24:11,958 --> 00:24:13,628
‎ไมลส์ เรายังคุยกันไม่จบนะ

362
00:24:15,875 --> 00:24:16,705
‎ไมลส์

363
00:24:17,208 --> 00:24:18,038
‎คุณพระคุณเจ้า

364
00:24:18,500 --> 00:24:19,330
‎ไมลส์

365
00:24:22,708 --> 00:24:23,828
‎อ้าว ไงคะ

366
00:24:23,916 --> 00:24:26,286
‎ไงคะ ไมลส์ได้เข้ามาในนี้ไหม

367
00:24:26,833 --> 00:24:27,673
‎เมื่อกี้

368
00:24:28,500 --> 00:24:29,420
‎มานั่งสิ

369
00:24:33,916 --> 00:24:36,166
‎ฉันจุดเทียนให้คุณแล้ว
‎หวังว่าคุณคงไม่ถือนะ

370
00:24:39,666 --> 00:24:40,666
‎จุดเทียนให้ใครคะ

371
00:24:41,125 --> 00:24:42,535
‎ต้องอย่างนี้สิ

372
00:24:42,625 --> 00:24:44,075
‎ตัดใจแล้วก้าวไปสู่สิ่งที่ดีกว่า

373
00:24:44,666 --> 00:24:45,706
‎จุดให้แซมไงล่ะ

374
00:24:46,375 --> 00:24:49,165
‎เขาอาจยังไม่ตาย
‎แต่ก็ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ จริงไหม

375
00:24:51,083 --> 00:24:53,673
‎ฉันว่าคนเขาไม่จุดเทียนเพื่อ
‎แสดงความอาลัยถึงคนเป็นนะ

376
00:24:53,791 --> 00:24:55,131
‎ปกติเขาก็ไม่ทำกันหรอก

377
00:24:55,583 --> 00:24:57,503
‎แต่สำหรับเขาเป็นกรณีพิเศษ

378
00:24:58,416 --> 00:25:00,826
‎มานั่งสิ ฉันมีเรื่องที่อยากคุยกับคุณ

379
00:25:06,041 --> 00:25:10,461
‎คุณจะว่ายังไง
‎ถ้าฉันจะให้คุณมาประจำที่บ้าน

380
00:25:11,541 --> 00:25:12,421
‎โอ…

381
00:25:16,166 --> 00:25:18,876
‎- งั้นฉันก็ต้องขายบ้าน
‎- ใช่แล้ว

382
00:25:19,541 --> 00:25:21,631
‎และคุณจะได้เงินเก็บไว้ตั้งตัวกองใหญ่

383
00:25:21,708 --> 00:25:24,288
‎และแน่นอนว่า
‎เราจะจ่ายเงินชดเชยให้คุณด้วย

384
00:25:24,916 --> 00:25:26,206
‎เอ่อ แต่แซม…

385
00:25:26,291 --> 00:25:28,541
‎เราจุดเทียนให้เขาแล้วไม่ใช่เหรอ

386
00:25:30,958 --> 00:25:32,208
‎เพราะแซมจากไปแล้ว

387
00:25:32,291 --> 00:25:33,711
‎เพราะแซมจากไปแล้ว

388
00:25:36,916 --> 00:25:38,376
‎ขอบคุณสำหรับข้อเสนอนะคะ

389
00:25:38,708 --> 00:25:40,458
‎ขอบคุณจริงๆ ชาร์ล็อตต์ แต่ว่า…

390
00:25:41,166 --> 00:25:42,076
‎แซมเขา…

391
00:25:42,458 --> 00:25:44,128
‎เขาแค่กำลังสับสนในตัวเอง

392
00:25:44,625 --> 00:25:45,575
‎เดี๋ยวเขาก็กลับมา

393
00:25:47,166 --> 00:25:47,996
‎อย่างแน่นอน

394
00:25:49,791 --> 00:25:50,671
‎เขาจะกลับมา

395
00:25:51,916 --> 00:25:52,876
‎ตลกดีนะ

396
00:25:54,083 --> 00:25:56,383
‎การแต่งงานก็มีมุม
‎ที่คล้ายศาสนาเหมือนกัน

397
00:25:58,250 --> 00:26:02,670
‎คุณถูกสอนให้งมงายในพระเจ้า
‎แม้จะมองไม่เห็นพระองค์

398
00:26:03,750 --> 00:26:05,960
‎และคุณถูกสอนในเชื่อในตัวสามี
‎โดยไม่ลืมหูลืมตา

399
00:26:06,041 --> 00:26:07,831
‎แม้ว่าคุณแทบจะไม่ได้เจอหน้าเขา

400
00:26:09,375 --> 00:26:10,785
‎แต่มันอยู่บนความเป็นจริงไหม

401
00:26:11,833 --> 00:26:14,423
‎คุณจะเชื่อมั่นในสิ่งๆ หนึ่ง
‎ได้จนถึงเมื่อไหร่

402
00:26:14,916 --> 00:26:16,416
‎ฉันหมายถึงเชื่ออย่างสุดหัวใจ

403
00:26:17,166 --> 00:26:18,166
‎ทั้งที่ไม่เห็นมัน

404
00:26:19,250 --> 00:26:21,380
‎ความเชื่อในทั้งสองสิ่งล้วนมีขอบเขตนะ

405
00:26:21,916 --> 00:26:23,416
‎แล้วทางเลือกอื่นคืออะไรคะ

406
00:26:24,458 --> 00:26:25,458
‎ไม่เชื่อในสิ่งใดเหรอ

407
00:26:26,291 --> 00:26:27,171
‎แล้วยังไงต่อ

408
00:26:27,625 --> 00:26:30,165
‎คุณยังจะเหลืออะไร
‎เมื่อถึงคราวจนตรอกถ้าคุณ…

409
00:26:30,250 --> 00:26:32,250
‎ไม่เหลืออะไรเลยนอกจากศรัทธา

410
00:26:33,166 --> 00:26:33,996
‎ฉันหมายถึง…

411
00:26:35,583 --> 00:26:37,503
‎ฉันยังรักเขา

412
00:26:38,958 --> 00:26:40,458
‎ให้ตายเถอะ ฉันรักเขา

413
00:26:41,166 --> 00:26:42,076
‎ฉันยังรักเขาอยู่

414
00:26:44,583 --> 00:26:45,793
‎และสิ่งที่เขาทำก็…

415
00:26:45,875 --> 00:26:47,325
‎มันเลวร้าย แต่ว่า…

416
00:26:49,916 --> 00:26:50,746
‎ค่ะ

417
00:26:51,791 --> 00:26:52,751
‎ใช่ มันเลวร้าย

418
00:26:56,958 --> 00:26:58,418
‎ฉันเคยเป็นลูกแหง่ติดพ่อ

419
00:27:02,791 --> 00:27:03,631
‎ว่าไงนะ

420
00:27:04,166 --> 00:27:06,706
‎จนกระทั่งฉันโตขึ้น
‎แล้วก็เลิกติดพ่อไปโดยปริยาย

421
00:27:07,791 --> 00:27:09,501
‎ฉันเป็นหญิงที่มีความคิดอ่าน

422
00:27:09,583 --> 00:27:11,383
‎ความปรารถนา  และความทะเยอทะยาน

423
00:27:11,458 --> 00:27:13,788
‎และพ่อฉันก็ไม่ส่งเสริมเรื่องพวกนั้นเลย

424
00:27:16,250 --> 00:27:20,330
‎ในความเห็นพ่อ
‎ความฝันของฉันมันไกลเกินตัว

425
00:27:21,541 --> 00:27:24,541
‎และเขารู้สึกว่าจำเป็นต้อง
‎คอยย้ำฉันให้เจียมตัวเสมอ

426
00:27:27,041 --> 00:27:28,541
‎ดังนั้นเมื่อคุณเจอใครสักคน…

427
00:27:29,666 --> 00:27:31,076
‎ที่มองเห็นตัวตนคุณจริงๆ

428
00:27:31,333 --> 00:27:32,833
‎คนที่เชื่อมั่นในตัวคุณจริงๆ

429
00:27:32,916 --> 00:27:35,076
‎บางครั้งก็มากกว่าที่คุณเชื่อในตัวเอง

430
00:27:35,708 --> 00:27:37,498
‎ว่าคุณมีสติปัญญาพอ

431
00:27:37,791 --> 00:27:39,961
‎และมีความสามารถพอ
‎และบอกคุณเช่นนั้น…

432
00:27:40,583 --> 00:27:43,133
‎คุณจะยึดเหนี่ยวพวกเขาไว้
‎และไม่ยอมปล่อยไป

433
00:27:44,791 --> 00:27:47,171
‎แม้ว่าพวกเขาจะมีข้อบกพร่อง

434
00:27:47,666 --> 00:27:49,376
‎แม้ว่าพวกเขาจะไม่สมบูรณ์แบบ

435
00:27:50,708 --> 00:27:52,788
‎ต่อให้ต้องยอมสูญเสียตัวตนไปเล็กน้อย

436
00:27:53,208 --> 00:27:55,958
‎เธอก็รู้ว่าเธอไม่จำเป็น
‎ต้องสูญเสียตัวตน เพื่อตามหาความสุข

437
00:27:56,250 --> 00:27:57,170
‎ไม่เหรอคะ

438
00:27:57,916 --> 00:27:59,246
‎ทุกคนก็ทำแบบนี้นี่นา

439
00:27:59,833 --> 00:28:01,713
‎ไม่เสมอไปหรอก

440
00:28:04,375 --> 00:28:06,205
‎ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร
‎ดังนั้นอย่าพูดเลย

441
00:28:06,291 --> 00:28:09,041
‎ถ้าเธอรู้ว่าฉันจะพูดอะไร
‎งั้นเธอก็คงรู้ว่าทำไมฉันถึงพูด

442
00:28:09,125 --> 00:28:10,745
‎ฉันรู้ค่ะ ฉันรู้

443
00:28:12,250 --> 00:28:14,210
‎ฉันไม่เคยเจอใครที่เหมือนเขา

444
00:28:14,333 --> 00:28:17,003
‎- ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้สมบูรณ์แบบ
‎- มันมีมากกว่านั้นไม่ใช่เหรอ

445
00:28:18,208 --> 00:28:20,168
‎ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้นะ
‎รีเบกก้า แต่…

446
00:28:21,125 --> 00:28:22,375
‎เขาทำให้ฉันกลัวจนหัวหด

447
00:28:25,041 --> 00:28:27,631
‎คุณไม่รู้จักเขา แฮนนาห์ คุณไม่รู้

448
00:28:33,791 --> 00:28:35,131
‎เขาทำให้ฉันกลัวเหมือนกัน

449
00:28:36,291 --> 00:28:38,961
‎แต่เป็นความกลัวที่ดีที่สุด

450
00:28:40,750 --> 00:28:43,000
‎บางครั้งการอยู่กับเขา
‎ก็ทำให้ฉันกลัว แต่…

451
00:28:43,875 --> 00:28:45,875
‎มันก็ทำให้ฉันตื่นเต้นและสนุก

452
00:28:45,958 --> 00:28:47,748
‎และเป็นครั้งแรกในชีวิต

453
00:28:47,833 --> 00:28:51,293
‎ที่เสียงเล็กๆ ในหัวที่คอยบอกว่า
‎ฉันไม่ดีพอหายไป

454
00:28:51,375 --> 00:28:52,245
‎มันหายไป

455
00:28:53,083 --> 00:28:55,003
‎และฉันไม่เคยรู้สึกมีชีวิตเท่านี้มาก่อน

456
00:28:56,708 --> 00:28:57,668
‎โธ่ ที่รัก

457
00:28:59,750 --> 00:29:01,750
‎นี่ มันมีความแตกต่าง

458
00:29:02,208 --> 00:29:05,378
‎ระหว่างรู้สึกดีกับรู้สึกมีชีวิตอยู่นะ

459
00:29:06,208 --> 00:29:07,828
‎สองอย่างนี้ไม่เหมือนกันเสมอไป

460
00:29:09,375 --> 00:29:10,455
‎ดูเธอสิ

461
00:29:12,875 --> 00:29:15,575
‎สารรูปเธออย่างกับคนที่ไม่ได้นอน
‎มาหนึ่งสัปดาห์

462
00:29:18,500 --> 00:29:20,420
‎คุณกังวลเกินไปเองค่ะ

463
00:29:20,500 --> 00:29:22,710
‎- ฉันเคยคบผู้ชายแบบเขามาแล้ว
‎- ไม่

464
00:29:23,666 --> 00:29:25,286
‎ไม่ ไม่จริงหรอก

465
00:29:25,500 --> 00:29:26,630
‎เธอเป็นคนบอกฉันเอง

466
00:29:26,833 --> 00:29:29,213
‎เธอบอกฉันว่า
‎เธอไม่เคยเจอใครที่เหมือนเขา

467
00:29:29,291 --> 00:29:31,041
‎และถ้าเธอได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง

468
00:29:31,500 --> 00:29:32,630
‎จริงๆ เลย แฮนนาห์

469
00:29:34,583 --> 00:29:35,423
‎รีเบกก้า

470
00:29:35,500 --> 00:29:36,830
‎ขอโทษแล้วกันที่พูดถึงเรื่องนั้น

471
00:29:37,250 --> 00:29:38,210
‎รีเบกก้า

472
00:30:05,291 --> 00:30:06,131
‎นี่

473
00:30:07,000 --> 00:30:08,710
‎ขอความเห็นหน่อยสิรีเบกก้า

474
00:30:09,041 --> 00:30:10,171
‎ต้องเติมเกลือในสตูไหม

475
00:30:11,000 --> 00:30:11,830
‎คะ

476
00:30:13,333 --> 00:30:14,543
‎หงุดหงิดอะไรอยู่เหรอ

477
00:30:17,750 --> 00:30:19,630
‎ไม่ละค่ะ ขอบคุณ ฉันไม่หิว

478
00:30:22,333 --> 00:30:25,333
‎น้ำผึ้งหวานที่สุดไซร้
‎ย่อมน่าระอาไปเพราะโอชะนั้นเองหนอ

479
00:30:25,833 --> 00:30:28,923
‎และรสที่หวานล้างความอยากกินได้ที่ก่อ

480
00:30:29,291 --> 00:30:30,711
‎กลิ่นหอมน่าอร่อยเชียว

481
00:30:31,750 --> 00:30:33,380
‎เบ็กส์ ขอยืมตัวคุณสักแป๊บได้ไหม

482
00:30:42,625 --> 00:30:44,705
‎หลายปีก่อนเราเจอปัญหาหนูรุกราน

483
00:30:45,541 --> 00:30:47,711
‎คนสวนคนก่อนเอากาวดักหนูพวกนี้มา

484
00:30:47,791 --> 00:30:50,581
‎กับแผ่นกระเบื้องเคลือบกาว
‎ที่ใหญ่ประมาณนี้

485
00:30:51,625 --> 00:30:53,575
‎ไม่มีขดลวด ไม่มีกรง

486
00:30:54,375 --> 00:30:56,075
‎ไม่มีความรุนแรง เขาว่าอย่างนั้น

487
00:30:57,333 --> 00:30:58,463
‎ไม่มีความรุนแรง

488
00:30:59,958 --> 00:31:00,828
‎ไม่กี่วันต่อมา

489
00:31:00,916 --> 00:31:03,246
‎ฉันเจอกับดักอันหนึ่งที่มีบางอย่างติดอยู่

490
00:31:03,333 --> 00:31:06,043
‎บางอย่างที่ค่อนข้างเล็ก แต่ไม่ใช่หนู

491
00:31:06,791 --> 00:31:08,461
‎ฉันคิดว่าน่าจะเป็นหนอนผีเสื้อ

492
00:31:09,791 --> 00:31:11,631
‎แล้วฉันก็หยิบมันขึ้นมา ฉันมองมัน

493
00:31:13,791 --> 00:31:14,631
‎มันคือขา

494
00:31:15,750 --> 00:31:16,830
‎ขาของหนู

495
00:31:17,958 --> 00:31:21,378
‎หนูเคราะห์ร้ายอยู่ห่างออกไปไม่กี่ฟุต
‎มันกัดขาตัวเองให้ขาดเพื่อหนี

496
00:31:22,666 --> 00:31:24,166
‎สัตว์ที่น่าสงสารเลือดไหลจนตาย

497
00:31:27,791 --> 00:31:29,291
‎ผู้ชายคนนั้นคือกาวดักหนู

498
00:31:30,708 --> 00:31:33,878
‎และเมื่อรีเบกก้ารู้ตัว
‎เธอจะพาตัวเองออกมาไม่ได้ทั้งหมด…

499
00:31:36,333 --> 00:31:37,543
‎เธอจะคิดว่าตัวเองไหว

500
00:31:39,000 --> 00:31:40,880
‎จนกระทั่งรู้ตัวว่าติดหล่ม

501
00:31:44,916 --> 00:31:45,746
‎ไม่ยอมรับความจริง

502
00:31:50,958 --> 00:31:53,128
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาส
‎ที่ผมจะได้ขัดเกลาฝีมือ

503
00:31:53,208 --> 00:31:56,078
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

504
00:31:56,166 --> 00:31:58,036
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

505
00:31:58,125 --> 00:31:59,665
‎มันจะเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดี

506
00:32:03,083 --> 00:32:05,043
‎เราต้องการคนครัว
‎ที่ตั้งใจจะอยู่ยาวสักระยะ

507
00:32:05,125 --> 00:32:07,495
‎เมื่อถึงเวลานั้นผมไม่ชิ่งหนีไปแน่

508
00:32:08,708 --> 00:32:09,708
‎ผมสัญญาได้

509
00:32:11,458 --> 00:32:12,288
‎ไม่สิ

510
00:32:14,000 --> 00:32:17,040
‎ผมจะติดอยู่ในกาวดักหนู
‎ของเมืองนี้เหมือนทุกคน

511
00:32:18,208 --> 00:32:19,878
‎คุณคงเคยได้ยินเรื่องกาวดักหนูแล้ว

512
00:32:20,125 --> 00:32:21,625
‎เราเคยคุยเรื่องนั้นครั้งหนึ่ง

513
00:32:22,041 --> 00:32:23,041
‎ยังครับ ยังไม่เคย

514
00:32:24,208 --> 00:32:25,128
‎ในทางเทคนิค

515
00:32:27,750 --> 00:32:30,000
‎แต่ผมคิดเรื่องนั้นอยู่หลายสัปดาห์
‎หลังจากที่เราคุยกัน

516
00:32:30,791 --> 00:32:32,751
‎ใคร่ครวญว่ามันจะรู้สึกยังไงบ้าง

517
00:32:33,250 --> 00:32:34,290
‎เวลาที่กาว…

518
00:32:35,500 --> 00:32:36,750
‎เกาะกุมตัวเรา…

519
00:32:37,916 --> 00:32:39,246
‎ก่อนที่เราจะทันรู้ตัว

520
00:32:41,583 --> 00:32:43,003
‎ความน่าสะพรึงกลัว

521
00:32:44,083 --> 00:32:45,423
‎ที่เย็นเยียบและไร้ก้นบึ้ง…

522
00:32:47,000 --> 00:32:49,420
‎เมื่อตระหนักว่า
‎เราอาจติดอยู่ตรงนั้นไปตลอด

523
00:32:50,250 --> 00:32:53,290
‎คุณว่าหนูจะมีสติปัญญา
‎ระลึกถึงเรื่องนั้นได้ไหม

524
00:32:56,666 --> 00:32:58,786
‎หนูมันจะรู้หรือเปล่าเมื่อถึงจุดจบ

525
00:33:01,083 --> 00:33:01,923
‎เราล่ะ

526
00:33:03,250 --> 00:33:04,080
‎เราเหรอ

527
00:33:05,833 --> 00:33:06,673
‎ผู้คน

528
00:33:08,833 --> 00:33:10,423
‎เราจะรู้ตัวหรือเปล่าเมื่อติดกาวนั่น

529
00:33:10,958 --> 00:33:12,918
‎หรือเมื่อน้ำรอบกายเราเดือดพล่าน

530
00:33:13,000 --> 00:33:14,170
‎หรือเราจะนั่งเฉยๆ

531
00:33:14,666 --> 00:33:16,326
‎ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน

532
00:33:17,666 --> 00:33:18,576
‎ผมไม่เป็นไร

533
00:33:20,083 --> 00:33:21,133
‎ไม่ยอมรับความจริง

534
00:33:23,250 --> 00:33:24,080
‎น่ากลัว

535
00:33:24,541 --> 00:33:26,881
‎น่ากลัว นี่มันน่ากลัว

536
00:33:27,958 --> 00:33:29,628
‎- ระวังล่ะ
‎- น่ากลัว

537
00:33:53,000 --> 00:33:53,960
‎อยู่ต่อนะ

538
00:33:54,500 --> 00:33:58,170
‎- พรุ่งนี้เช้าผมต้องไปธนาคาร
‎- อยู่ต่ออีกหน่อยเถอะ

539
00:33:58,250 --> 00:33:59,130
‎ก็อยากอยู่หรอก

540
00:34:04,750 --> 00:34:06,420
‎ผมมีเรื่องที่ต้องบอกคุณ

541
00:34:07,541 --> 00:34:08,381
‎อะไรคะ

542
00:34:13,333 --> 00:34:14,173
‎เรื่องอะไร

543
00:34:19,000 --> 00:34:20,830
‎ชีวิตนี้ผมไม่เคยมีอะไร
‎เป็นของตัวเองเลย

544
00:34:22,541 --> 00:34:23,381
‎ผมไม่เคยมี…

545
00:34:24,291 --> 00:34:26,041
‎เงิน หรือว่า…

546
00:34:26,750 --> 00:34:27,580
‎ครอบครัว…

547
00:34:28,500 --> 00:34:29,330
‎หรือว่า…

548
00:34:32,208 --> 00:34:33,038
‎ความรัก

549
00:34:33,458 --> 00:34:34,498
‎หรือความปลอดภัย

550
00:34:37,250 --> 00:34:38,540
‎จนกระทั่งผมเจอคุณ

551
00:34:41,708 --> 00:34:42,628
‎เกิดอะไรขึ้น

552
00:34:44,208 --> 00:34:45,538
‎ผมกำลังทำการใหญ่

553
00:34:45,625 --> 00:34:47,165
‎การใหญ่เพื่อเราทั้งคู่

554
00:34:49,125 --> 00:34:50,665
‎ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่คุณพูดเลย

555
00:34:52,916 --> 00:34:54,706
‎เราไม่เหมือนพวกเขา เบ็กส์

556
00:34:56,208 --> 00:34:57,418
‎เข้าใจไหม ไม่เหมือน

557
00:34:58,625 --> 00:35:00,535
‎เฮนรี่ไม่มีวันรับคุณเป็นศิษย์

558
00:35:00,625 --> 00:35:02,125
‎เขาไม่มีวันยกผมเป็นหุ้นส่วน

559
00:35:02,791 --> 00:35:05,171
‎สิ่งเดียวที่คนอังกฤษให้ค่าก็คือชนชั้น

560
00:35:06,625 --> 00:35:07,625
‎และคุณกับผม…

561
00:35:08,541 --> 00:35:11,331
‎เราจะเป็นแค่คนรับใช้เสมอ
‎ในสายตาพวกเขา

562
00:35:12,500 --> 00:35:13,330
‎ใช่ไหมล่ะ

563
00:35:15,250 --> 00:35:16,960
‎และลึกๆ เราต่างก็รู้ดีแก่ใจ

564
00:35:17,916 --> 00:35:20,376
‎แต่สิ่งเดียวที่คนอเมริกันสนใจ…

565
00:35:22,250 --> 00:35:23,080
‎ก็คือเงิน

566
00:35:24,833 --> 00:35:25,673
‎และ…

567
00:35:27,083 --> 00:35:28,583
‎ผมก็มีเงินมากพอ

568
00:35:29,083 --> 00:35:30,173
‎ที่สหรัฐฯ

569
00:35:31,083 --> 00:35:34,173
‎คุณจะเป็นทนายความแบบไหนก็ได้
‎ตามที่ใจปรารถนา

570
00:35:34,250 --> 00:35:36,380
‎ผมจะเป็นอะไรก็ได้

571
00:35:37,291 --> 00:35:40,331
‎และเราจะได้สิ่งที่เราเป็นได้ไว้ในมือ
‎เมื่ออยู่อเมริกา

572
00:35:43,166 --> 00:35:43,996
‎ด้วยเงิน

573
00:35:45,708 --> 00:35:47,418
‎เข้าใจที่ผมพูดไหม

574
00:35:48,583 --> 00:35:49,583
‎ดังนั้นผม…

575
00:35:50,250 --> 00:35:52,750
‎ผมต้องการให้คุณเก็บกระเป๋า
‎และเตรียมไปจากที่นี่

576
00:35:52,833 --> 00:35:54,633
‎- คืนพรุ่งนี้
‎- พูดอะไรของคุณ

577
00:35:54,708 --> 00:35:56,328
‎- ฉันไปเฉยๆ ไม่…
‎- เถอะนะ

578
00:35:56,416 --> 00:35:57,996
‎ได้โปรด ทำเพื่อผมทีเถอะ

579
00:35:58,916 --> 00:36:01,626
‎แล้วผมสัญญาว่าจะอธิบายทุกอย่าง
‎เมื่อผมกลับมา

580
00:36:02,000 --> 00:36:02,920
‎คุณเชื่อใจผมไหม

581
00:36:04,041 --> 00:36:05,001
‎ค่ะ ฉันเชื่อ

582
00:36:10,416 --> 00:36:11,456
‎เตรียมตัวให้พร้อม

583
00:36:13,375 --> 00:36:15,325
‎และห้ามบอกใครทั้งนั้น

584
00:36:15,833 --> 00:36:17,713
‎ไม่ว่าใคร เข้าใจไหม

585
00:36:18,416 --> 00:36:20,126
‎ผมมีเรื่องที่ต้องจัดการ

586
00:36:20,375 --> 00:36:23,245
‎แล้วผมจะกลับมาหาคุณ ผมสัญญา

587
00:36:25,166 --> 00:36:25,996
‎ผมสัญญา

588
00:36:27,875 --> 00:36:28,825
‎ผมรักคุณนะ

589
00:36:31,833 --> 00:36:33,173
‎เราจะไปจากที่นี่

590
00:36:35,416 --> 00:36:38,206
‎เราจะไปจากที่นี่กัน

591
00:36:42,041 --> 00:36:45,331
‎นึกถึงอนาคตของเราสิ คุณกับผม

592
00:36:45,833 --> 00:36:46,753
‎ที่อเมริกา

593
00:36:47,916 --> 00:36:49,126
‎ท่านลอร์ด…

594
00:36:49,916 --> 00:36:50,916
‎กับท่านหญิง

595
00:36:51,166 --> 00:36:55,166
‎ไม่สิ ราชินีกับเด็กคอกม้าต่างหาก

596
00:37:00,541 --> 00:37:01,381
‎เอาล่ะ

597
00:37:10,958 --> 00:37:12,788
‎นี่เป็นหนึ่งในตอนโปรดของฉัน

598
00:37:17,750 --> 00:37:20,540
‎ฉันไม่ค่อยได้เข้ามา
‎ในตอนนี้บ่อยนัก แต่…

599
00:37:21,916 --> 00:37:23,076
‎ฉันชอบทุกครั้งที่มา

600
00:37:24,791 --> 00:37:25,671
‎เพราะว่าเขา…

601
00:37:27,750 --> 00:37:28,880
‎คุณก็เห็นแล้วนี่

602
00:37:29,291 --> 00:37:31,211
‎เขาเป็นตัวเองมากจริงๆ ในตอนนี้

603
00:37:33,000 --> 00:37:34,250
‎ก่อนที่เรื่องจะเลวร้าย

604
00:37:39,541 --> 00:37:41,791
‎แต่ฉันไม่เคยเจอคุณในตอนนี้เลย

605
00:37:42,750 --> 00:37:43,960
‎คุณมาทำอะไรที่นี่

606
00:37:44,875 --> 00:37:46,995
‎- คุณเข้ามาในความ…
‎- ขอโทษจริงๆ

607
00:37:47,416 --> 00:37:49,666
‎- ฉันขอโทษ…
‎- อย่าออกไปจะดีกว่า

608
00:37:50,750 --> 00:37:52,710
‎เรื่องมันน่าจะเกิดตอนนี้แหละ

609
00:37:53,708 --> 00:37:55,828
‎ฉันไม่เคยกล้าดูมันเลย

610
00:37:57,125 --> 00:37:58,745
‎- ขอโทษจริงๆ คุณ…
‎- แฮนนาห์

611
00:37:59,250 --> 00:38:00,250
‎ฉันขอโทษ

612
00:38:01,791 --> 00:38:03,081
‎ทำไมยังไม่นอนอีก

613
00:38:04,541 --> 00:38:05,381
‎ฉัน…

614
00:38:07,833 --> 00:38:09,083
‎นอนไม่หลับเหรอ

615
00:38:10,708 --> 00:38:11,668
‎เราได้ยินเสียง

616
00:38:12,958 --> 00:38:14,378
‎เสียงจากข้างล่าง

617
00:38:16,458 --> 00:38:17,748
‎แล้วบ้านตุ๊กตาของฟลอร่าก็…

618
00:38:18,625 --> 00:38:19,665
‎มีอะไรแปลกๆ

619
00:38:21,916 --> 00:38:22,916
‎ฉันว่ามันไม่มีอะไรหรอก

620
00:38:23,541 --> 00:38:25,421
‎พวกเธอสองคนกลับไปนอนเถอะ

621
00:39:32,416 --> 00:39:34,536
‎ฉันบอกให้กลับไปนอนไม่ใช่เหรอ

622
00:39:36,666 --> 00:39:37,706
‎ปีเตอร์

623
00:39:38,458 --> 00:39:39,628
‎อย่า ไมลส์ อย่าไป

624
00:40:16,208 --> 00:40:18,038
‎ฉันบอกให้กลับไปนอนไม่ใช่เหรอ

625
00:40:21,916 --> 00:40:23,076
‎ทำหน้าแบบนั้นทำไม

626
00:40:24,416 --> 00:40:25,496
‎กลับไปนอนไป

627
00:40:28,541 --> 00:40:29,631
‎เกิดอะไรขึ้น

628
00:40:30,625 --> 00:40:32,825
‎- หมายความว่ายังไง
‎- หล่อนทำอะไรคุณ

629
00:40:33,708 --> 00:40:34,538
‎ใครกัน

630
00:40:35,125 --> 00:40:35,955
‎รีเบกก้าเหรอ

631
00:40:39,125 --> 00:40:41,125
‎นายยังเด็กเกินกว่าที่จะฟังนะ หนุ่มน้อย

632
00:40:44,750 --> 00:40:45,580
‎นั่นอะไรน่ะ

633
00:40:47,125 --> 00:40:47,995
‎มันคือ…

634
00:40:50,166 --> 00:40:50,996
‎หญิงสาวค่ะ

635
00:40:52,375 --> 00:40:53,205
‎จากทะเลสาบ

636
00:40:55,041 --> 00:40:55,881
‎หล่อน…

637
00:40:57,833 --> 00:40:58,923
‎คุณจำไม่ได้เหรอ

638
00:41:09,208 --> 00:41:10,038
‎ไม่

639
00:41:19,083 --> 00:41:19,923
‎อะไรกัน

640
00:41:24,833 --> 00:41:26,753
‎ไม่นะ ไม่

641
00:41:34,958 --> 00:41:36,788
‎ตุ๊กตาตัวนี้น่าขนลุกดีนะ

642
00:41:39,000 --> 00:41:40,290
‎เธอทำเองเหรอ

643
00:41:42,916 --> 00:41:44,076
‎หนูเคยเห็นหล่อน

644
00:41:45,458 --> 00:41:46,288
‎คนอื่นๆ

645
00:41:47,333 --> 00:41:48,213
‎พวกเขาบอกว่า…

646
00:41:48,625 --> 00:41:49,875
‎"อย่าอยู่ใกล้หล่อน"

647
00:41:52,000 --> 00:41:53,000
‎คนอื่นๆ นี่ใคร

648
00:41:59,083 --> 00:42:00,043
‎ไม่นะ

649
00:42:00,541 --> 00:42:01,671
‎หล่อนกำลังกลับมา

650
00:42:19,916 --> 00:42:20,746
‎หยุดนะ

651
00:42:22,541 --> 00:42:23,381
‎หยุดสิ

652
00:42:24,083 --> 00:42:25,293
‎หยุดนะ ปล่อยฉัน

653
00:42:31,500 --> 00:42:33,380
‎ปล่อยฉัน

654
00:42:34,041 --> 00:42:35,881
‎นังสารเลว

655
00:42:36,291 --> 00:42:37,291
‎ปล่อยฉัน

656
00:43:59,916 --> 00:44:02,376
‎ผมมองว่างานนี้เป็นโอกาส
‎ที่ผมจะได้ขัดเกลาฝีมือ

657
00:44:02,458 --> 00:44:05,668
‎ที่ปารีสผมเป็นรองหัวหน้าเชฟ
‎ซึ่งแปลว่าผมได้ทำแค่งานหั่นผัก

658
00:44:05,750 --> 00:44:07,420
‎ที่นี่ผมจะได้ประกอบอาหารเอง

659
00:44:07,500 --> 00:44:10,080
‎- มันจะเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดี
‎- อีกแล้วเหรอ

660
00:44:10,166 --> 00:44:12,666
‎- ครับ ดูเหมือนเราจะทำแบบนี้อีกแล้ว
‎- ทำไมกัน

661
00:44:13,250 --> 00:44:14,130
‎คุณบอกผมสิ

662
00:44:14,833 --> 00:44:16,043
‎ทั้งหมดนี่คือคุณนี่นา

663
00:44:16,125 --> 00:44:17,705
‎ผมก็คือคุณ ไม่ใช่เหรอ

664
00:44:17,791 --> 00:44:20,461
‎เราทำแบบนี้มาตั้งแต่เกิดเรื่อง จริงไหม

665
00:44:22,625 --> 00:44:23,665
‎ขอโทษทีค่ะ

666
00:44:24,291 --> 00:44:25,711
‎ช่วงนี้ฉันกำลังกลุ้ม

667
00:44:27,458 --> 00:44:28,828
‎โอเว่นใช่ไหมคะ

668
00:44:32,041 --> 00:44:32,881
‎รู้อะไรไหม

669
00:44:34,541 --> 00:44:35,831
‎ครับ ใช่แล้ว

670
00:44:37,125 --> 00:44:38,625
‎- โอเว่น
‎- คืออย่างนี้…

671
00:44:39,291 --> 00:44:41,211
‎ตอนนี้ฉันกำลังฝันอะไรที่แปลกที่สุด

672
00:44:41,291 --> 00:44:43,131
‎- เหรอครับ
‎- ค่ะ แต่…

673
00:44:46,083 --> 00:44:47,213
‎มันแปลกมาก

674
00:44:48,083 --> 00:44:49,753
‎ฉันกำลังฝันด้วยฝันของคนอื่น

675
00:44:49,833 --> 00:44:50,753
‎นอนหลับ

676
00:44:51,125 --> 00:44:52,995
‎ในยามหลับนั้นยังฝัน

677
00:44:54,125 --> 00:44:56,415
‎โอ ยากจริงหนอ

678
00:44:57,083 --> 00:44:58,463
‎หากหลับใหลเมื่อมรณา

679
00:44:58,541 --> 00:45:00,381
‎เราจักพานพบฝันใด

680
00:45:01,041 --> 00:45:03,421
‎หลังดับวังวนทุกข์ของชีวิตเสีย

681
00:45:07,041 --> 00:45:07,881
‎ฝันถึงอะไรครับ

682
00:45:08,750 --> 00:45:10,290
‎เอ่อ ปีเตอร์ค่ะ

683
00:45:10,708 --> 00:45:11,538
‎แล้วก็…

684
00:45:14,041 --> 00:45:15,331
‎จริงๆ ฉันก็ไม่รู้

685
00:45:16,625 --> 00:45:17,455
‎มีผู้หญิง

686
00:45:17,541 --> 00:45:19,001
‎ค่ะ มีผู้หญิงนอนบนเตียงกับเขา

687
00:45:19,083 --> 00:45:20,083
‎ตายจริง

688
00:45:21,375 --> 00:45:23,665
‎- ฉันไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม
‎- ไม่เคยเหรอ

689
00:45:25,333 --> 00:45:26,253
‎รีเบกก้า

690
00:45:26,916 --> 00:45:28,456
‎อีกสองปีต่อจากนี้

691
00:45:31,875 --> 00:45:32,825
‎ยังไม่ถึงเวลาสินะ

692
00:45:35,458 --> 00:45:37,668
‎คงต้องปรุงแต่งต่ออีกหน่อยสินะ

693
00:45:39,083 --> 00:45:39,923
‎เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น

694
00:45:40,875 --> 00:45:41,705
‎อีกครั้งนะครับ

695
00:45:42,708 --> 00:45:44,748
‎- คุณคือแฮนนาห์ โกรส
‎- ค่ะ

696
00:45:44,833 --> 00:45:46,833
‎ปีนี้คือปี 1987

697
00:45:47,500 --> 00:45:48,330
‎คุณอยู่ที่บลาย

698
00:45:49,375 --> 00:45:51,285
‎โดมินิคตายแล้ว ชาร์ล็อตต์ตายแล้ว

699
00:45:52,000 --> 00:45:53,210
‎รีเบกก้าตายแล้ว

700
00:45:53,500 --> 00:45:55,540
‎ปีเตอร์หายตัวไป

701
00:45:56,291 --> 00:45:57,131
‎คุณคิดว่าอย่างนั้น

702
00:45:57,833 --> 00:45:58,883
‎ฟลอร่าอายุแปดขวบ

703
00:46:00,708 --> 00:46:01,708
‎ส่วนไมลส์…

704
00:46:03,458 --> 00:46:07,168
‎มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับไมลส์

705
00:46:30,958 --> 00:46:31,788
‎ปีเตอร์ ควินท์

706
00:46:32,416 --> 00:46:34,626
‎ถอยออกมาจากเขาเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม

707
00:46:35,083 --> 00:46:37,503
‎ตำรวจตามหาตัวนายกันให้วุ่น

708
00:46:37,583 --> 00:46:39,673
‎และเมื่อพวกเขารู้ว่านายกลับมา…

709
00:46:40,791 --> 00:46:42,381
‎แฮนนาห์ โกรส

710
00:46:44,666 --> 00:46:45,576
‎ถอยไป ไมลส์

711
00:46:45,666 --> 00:46:46,746
‎- ไม่หรอก
‎- ต้องถอย

712
00:46:47,541 --> 00:46:48,961
‎ไมลส์ ถอยออกไป

713
00:46:49,041 --> 00:46:51,541
‎จริงๆ เลยแฮนนาห์
‎เคยเบื่อตัวเองที่เป็น…

714
00:46:51,625 --> 00:46:54,325
‎- ไมลส์
‎- คุณมันน่าเบื่อจริงๆ

715
00:46:54,416 --> 00:46:57,206
‎- แล้วคุณก็ไม่รู้ตัวว่า…
‎- ต้องเลิกแส่ตอนไหน

716
00:47:00,666 --> 00:47:01,996
‎ให้ตายเถอะ นังบ้านี่

717
00:47:03,291 --> 00:47:05,751
‎ทำไมไม่รู้จักเลิกแส่เรื่องชาวบ้านนะ

718
00:47:07,333 --> 00:47:08,253
‎- ไมลส์
‎- ไม่

719
00:47:08,916 --> 00:47:10,916
‎ตอนอื่นผมอาจฟัง แต่ไม่ใชตอนนี้

720
00:47:12,166 --> 00:47:13,126
‎และเชื่อผมสิ

721
00:47:13,208 --> 00:47:15,628
‎ไม่มีอะไรจะทำให้ผมดีใจไปกว่า

722
00:47:15,916 --> 00:47:18,786
‎การถูกตำรวจที่คุณพูดถึงจับอีกแล้ว

723
00:47:19,250 --> 00:47:21,960
‎ที่จะได้ถูกลากออกจากที่ดินผืนนี้

724
00:47:22,583 --> 00:47:25,633
‎ไปให้พ้นจากกับดักที่น่ารังเกียจนี่

725
00:47:27,041 --> 00:47:29,251
‎แต่ผมก็ทำไม่ได้ใช่ไหมล่ะ

726
00:47:30,625 --> 00:47:31,915
‎ไม่ได้

727
00:47:33,125 --> 00:47:33,955
‎เพราะอะไร

728
00:47:35,250 --> 00:47:36,130
‎เพราะเธอตายแล้ว

729
00:47:40,416 --> 00:47:42,166
‎และมันก็น่าเสียดาย…

730
00:47:43,166 --> 00:47:44,826
‎ที่คุณต้องตามเรามา

731
00:47:45,333 --> 00:47:46,713
‎มันกำลังไปได้สวยแท้ๆ

732
00:47:50,416 --> 00:47:51,456
‎จริงๆ เลย แฮนนาห์

733
00:48:16,750 --> 00:48:18,790
‎คุณโกรส เกิดอะไรขึ้นครับ

734
00:48:21,208 --> 00:48:22,038
‎อะไรกัน

735
00:48:22,458 --> 00:48:24,958
‎คุณโกรส
‎ผมกำลังฝันอะไรที่ประหลาดมาก

736
00:48:26,458 --> 00:48:28,078
‎ไมลส์ เขามาแล้วๆ

737
00:48:28,416 --> 00:48:31,376
‎เขามาแล้ว
‎แถมเขายังสวยกว่าที่ฉันคิดไว้อีก

738
00:48:33,166 --> 00:48:34,246
‎เขามาแล้วเหรอ

739
00:48:35,208 --> 00:48:37,038
‎ไงจ๊ะไมลส์ ยินดีที่ได้พบ

740
00:48:37,125 --> 00:48:38,825
‎ยินดีที่ได้พบครับ คุณผู้หญิง

741
00:48:41,083 --> 00:48:42,673
‎แหม เป็นสุภาพบุรุษซะด้วย

742
00:48:43,666 --> 00:48:45,246
‎ส่วนคุณคงจะเป็นคุณโกรสสินะคะ

743
00:48:46,583 --> 00:48:48,293
‎สวัสดีค่ะ แดนี่ค่ะ

744
00:48:50,458 --> 00:48:51,878
‎อ้อ ขอโทษที ฉัน…

745
00:48:52,375 --> 00:48:53,785
‎ตายจริง ฉันมัวแต่เหม่ออยู่

746
00:48:54,375 --> 00:48:56,035
‎จ้ะ ฉันชื่อแฮนนาห์ โกรส ยินดี…

747
00:48:56,125 --> 00:48:58,035
‎- ยินดีที่ได้พบนะ
‎- เช่นกันค่ะ

748
00:48:58,125 --> 00:49:00,785
‎เดินทางสะดวกไหม
‎เธอมาถึงครบ 32 สินะ

749
00:49:02,000 --> 00:49:03,330
‎ค่ะ ราบรื่นดีมาก

750
00:49:03,416 --> 00:49:04,826
‎อ๋อ ดีแล้วจ้ะ

751
00:49:04,916 --> 00:49:07,916
‎วิเศษมาก โอเว่นเป็นคนหนุ่มที่ใช้ได้

752
00:49:08,000 --> 00:49:09,210
‎- เขาเป็นคนดีนะ
‎- ค่ะ

753
00:49:11,458 --> 00:49:13,128
‎เอาล่ะ เข้าไปในบ้านกันดีกว่า

754
00:49:13,208 --> 00:49:14,788
‎คุณเคลย์ตันคงอยากเห็นตัวบ้าน

755
00:49:14,875 --> 00:49:16,205
‎- จะแย่แล้ว
‎- ค่ะ

756
00:49:16,291 --> 00:49:17,671
‎งั้นก็ตามมาเลย

757
00:49:18,166 --> 00:49:20,166
‎- เอาล่ะ จะให้เรียก…
‎- เรียกว่าแดนี่ก็ได้ค่ะ

758
00:49:20,250 --> 00:49:21,750
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

759
00:49:26,375 --> 00:49:28,285
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

760
00:49:28,750 --> 00:49:29,920
‎นั่นคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้

761
00:49:30,500 --> 00:49:31,540
‎จากการดูแลแม่

762
00:49:32,666 --> 00:49:34,706
‎โรคจิตเสื่อมเป็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะครับ

763
00:49:36,666 --> 00:49:39,036
‎มันให้บทเรียนผมไว้มากทีเดียว
‎หรืออาจจะไม่

764
00:49:40,500 --> 00:49:41,960
‎แต่นั่นคือบทเรียนสำคัญที่สุด

765
00:49:42,791 --> 00:49:45,251
‎เราหวังพึ่งอดีตไม่ได้

766
00:49:46,833 --> 00:49:50,963
‎เราคิดว่าเรื่องราวต่างๆ
‎ถูกกักเก็บไว้ในความทรงจำแล้ว แต่…

767
00:49:52,125 --> 00:49:53,325
‎ความทรงจำนั้นเลือนหาย

768
00:49:54,250 --> 00:49:55,670
‎เราอาจเลือนหายได้ทุกเมื่อ

769
00:49:59,000 --> 00:49:59,830
‎ปารีส

770
00:50:01,500 --> 00:50:05,040
‎พูดตามผมนะ
‎แฮนนาห์ โกรสในกรุงปารีส

771
00:50:05,125 --> 00:50:07,245
‎จะให้ฉันไปทำอะไรที่ปารีสล่ะ

772
00:50:07,333 --> 00:50:08,793
‎ไม่รู้สิ

773
00:50:09,333 --> 00:50:12,133
‎กินครัวซองต์กับดื่มไวน์ชั้นดี

774
00:50:12,208 --> 00:50:13,328
‎และใช้ชีวิตไง แฮนนาห์

775
00:50:14,000 --> 00:50:15,000
‎ใช้ชีวิต

776
00:50:15,083 --> 00:50:17,253
‎ทำอะไรก็ได้
‎ที่ใจเรานึกอยากในขณะนั้น

777
00:50:18,958 --> 00:50:20,128
‎ไปกับผม

778
00:50:21,500 --> 00:50:22,460
‎ตอนที่เรายังไปได้

779
00:50:24,208 --> 00:50:25,038
‎ตกลง

780
00:50:28,041 --> 00:50:29,711
‎ตกลง โอเว่น ฉัน…

781
00:50:31,458 --> 00:50:33,168
‎ฉันจะไปปารีสกับนาย

782
00:50:34,791 --> 00:50:35,631
‎ตกลง

783
00:50:37,000 --> 00:50:37,920
‎ตกลง

784
00:50:40,958 --> 00:50:43,128
‎- ไว้จะยกหูหานะ
‎- ไม่ เดี๋ยว

785
00:50:43,916 --> 00:50:45,076
‎ไม่…

786
00:50:45,166 --> 00:50:46,826
‎ฉันรู้จักเส้นทางดี ไม่เป็นไรหรอก

787
00:50:47,541 --> 00:50:48,631
‎รอก่อนสิ

788
00:50:49,333 --> 00:50:50,173
‎ได้โปรด

789
00:50:50,250 --> 00:50:51,080
‎ไม่เป็นไร

790
00:50:52,833 --> 00:50:54,173
‎ให้ตาย ดูสารรูปนายสิ

791
00:51:06,791 --> 00:51:07,671
‎โอเว่น

792
00:51:08,125 --> 00:51:08,955
‎เดี๋ยว

793
00:51:11,375 --> 00:51:12,205
‎อย่าเพิ่งไป

794
00:51:17,125 --> 00:51:17,955
‎รอด้วย

795
00:51:32,750 --> 00:51:33,830
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส

796
00:51:34,625 --> 00:51:36,625
‎ปีนี้คือปี 1987 เธออยู่ที่บลาย

797
00:51:37,291 --> 00:51:38,921
‎ไมลส์อายุสิบขวบ

798
00:51:39,458 --> 00:51:40,328
‎ฟลอร่าอายุแปดขวบ

799
00:51:41,541 --> 00:51:44,251
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส
‎ปีนี้คือปี 1987 เธออยู่ที่บลาย

800
00:51:44,708 --> 00:51:46,418
‎ไมลส์สิบขวบ ฟลอร่าแปดขวบ

801
00:51:47,041 --> 00:51:47,881
‎เธอคือ…

802
00:51:50,708 --> 00:51:51,788
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส

803
00:51:52,916 --> 00:51:53,826
‎แฮนนาห์ โกรส

804
00:51:55,208 --> 00:51:56,538
‎เธอคือแฮนนาห์ โกรส

805
00:53:07,166 --> 00:53:10,076
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร