1
00:00:07,166 --> 00:00:09,166
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:29,541 --> 00:01:30,541
‎จดหมายค่ะ

3
00:01:31,833 --> 00:01:33,213
‎- ขอบคุณ
‎- ยินดีค่ะ

4
00:01:47,166 --> 00:01:49,376
‎(นายโดมินิค วินเกรฟ
‎วินเกรฟแอนด์วินเกรฟคิวซี)

5
00:01:59,125 --> 00:02:01,995
‎ลอร์ดวินเกรฟพอใจที่จะอยู่อย่างอุดอู้
‎ในห้องทำงาน

6
00:02:02,083 --> 00:02:03,833
‎มากกว่าห้องชุดแสนสบายที่ลอนดอน

7
00:02:06,166 --> 00:02:09,626
‎เขาขังตัวเองไว้ที่นั่นทั้งวันทั้งคืน
‎โดยหมกตัวอยู่กับงาน

8
00:02:10,291 --> 00:02:11,671
‎ในกิจวัตรยามค่ำคืน

9
00:02:12,541 --> 00:02:14,081
‎จนกระทั่งถูกฝังไว้ในงาน

10
00:02:14,750 --> 00:02:17,790
‎จนกระทั่งภายในใจเขา
‎ไม่เหลือที่ว่างให้กับสิ่งอื่นใด

11
00:02:18,916 --> 00:02:20,076
‎จนกระทั่งเขารู้สึก…

12
00:02:20,750 --> 00:02:22,130
‎เป็นตัวเองอย่างถึงที่สุด

13
00:02:22,875 --> 00:02:24,415
‎ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตามที

14
00:02:25,000 --> 00:02:26,000
‎คุณเคลย์ตันโทรมาค่ะ

15
00:02:27,125 --> 00:02:28,705
‎- ว่า
‎- แค่รายงานสถานการณ์ค่ะ

16
00:02:29,166 --> 00:02:30,826
‎เธออยากรายงานเรื่องเด็กๆ

17
00:02:30,916 --> 00:02:32,246
‎แล้วเด็กๆ เป็นยังไงบ้าง

18
00:02:32,583 --> 00:02:35,583
‎เธอบอกว่าเด็กๆ สบายดี
‎แต่เธอรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย

19
00:02:35,666 --> 00:02:39,036
‎และยินดีจะอธิบายเพิ่ม
‎ถ้าคุณต้องการนัดเวลาโทรคุยอีกที

20
00:02:39,666 --> 00:02:42,036
‎เธอบอกว่ามีเรื่องบางอย่าง

21
00:02:42,125 --> 00:02:43,955
‎ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ แต่…

22
00:02:44,458 --> 00:02:46,538
‎เป็นเรื่องที่คุณน่าจะอยากฟัง

23
00:02:47,250 --> 00:02:48,170
‎ไม่จำเป็นหรอก

24
00:02:48,250 --> 00:02:49,880
‎ผมดีใจที่เด็กๆ สบายดี

25
00:02:52,416 --> 00:02:53,246
‎แน่นอนค่ะ

26
00:02:57,875 --> 00:02:59,165
‎สุขสันต์วันหยุดนะ

27
00:03:02,000 --> 00:03:02,830
‎ขอบคุณค่ะ

28
00:03:48,958 --> 00:03:51,458
‎คืนนี้เอาเป็นสก็อตช์หรือเบอร์เบินดี

29
00:04:00,625 --> 00:04:02,165
‎สก็อตช์ดีกว่า

30
00:05:30,791 --> 00:05:31,671
‎ชาร์ล็อตต์

31
00:05:32,583 --> 00:05:33,423
‎ชาร์ล็อตต์

32
00:05:34,916 --> 00:05:35,746
‎ไม่ทันเหรอ

33
00:05:35,833 --> 00:05:37,333
‎- ทันพอดี
‎- พอดีเหรอ

34
00:05:37,416 --> 00:05:39,996
‎- ใช่ ใกล้คลอดแล้ว แต่ก็ยัง
‎- ขอบคุณพระเจ้า

35
00:05:40,083 --> 00:05:41,043
‎ชาร์ล็อตต์ ผมมาแล้ว

36
00:05:41,125 --> 00:05:43,575
‎บอกตามตรง ฉันว่าตอนนี้
‎เธอไม่สนหรอกว่านายจะมาไหม

37
00:05:44,916 --> 00:05:45,956
‎คลอดก่อนกำหนดนี่

38
00:05:46,041 --> 00:05:47,171
‎เร็วกว่ากำหนดไปมาก

39
00:05:47,250 --> 00:05:48,630
‎มันก็ปกติไม่ใช่เหรอ

40
00:05:48,708 --> 00:05:50,878
‎ถ้ารู้ว่าจะคลอดเร็วขนาดนี้
‎ฉันคงไม่ออกไปแน่

41
00:05:50,958 --> 00:05:52,668
‎แต่ก็กลับมาทันนี่นา

42
00:05:52,750 --> 00:05:54,790
‎ฉันไม่ยอมพลาดช่วงคลอด
‎ของลูกสาวฉันแน่นอน

43
00:05:54,875 --> 00:05:55,745
‎ไม่มีวัน

44
00:05:55,833 --> 00:05:57,043
‎ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลล่ะ

45
00:05:57,125 --> 00:05:58,825
‎ตามหมอมาที่นี่มันเร็วกว่า

46
00:05:58,916 --> 00:06:00,576
‎คลอดก่อนกำหนด
‎ควรไปโรงพยาบาลสิ

47
00:06:00,666 --> 00:06:03,916
‎โรงพยาบาลอยู่ห่างไปสองชม.
‎หมออยู่ห่างไป 40 นาที

48
00:06:04,000 --> 00:06:05,830
‎- ไมลส์ล่ะ
‎- เขาไม่เป็นไร เขาหลับอยู่

49
00:06:05,916 --> 00:06:06,746
‎ดี

50
00:06:07,500 --> 00:06:08,500
‎ผมมาแล้วที่รัก

51
00:06:09,708 --> 00:06:10,538
‎ที่รักของผมอยู่นี่เอง

52
00:06:10,958 --> 00:06:11,788
‎ดวงใจของผม

53
00:06:12,541 --> 00:06:13,461
‎ลูกเมียผมเป็นไงบ้าง

54
00:07:58,041 --> 00:08:00,291
‎ไม่ค่อยเห็นเธอตื่นเช้าขนาดนี้นะ

55
00:08:02,291 --> 00:08:03,541
‎ใช่ คือ ฉันรู้…

56
00:08:04,750 --> 00:08:07,080
‎ฉันรู้ว่าเธอเริ่มงานแต่เช้า
‎ในวันพฤหัสบดี

57
00:08:08,250 --> 00:08:09,080
‎ดังนั้น

58
00:08:09,166 --> 00:08:11,206
‎ฉันเลยคิดว่าน่าจะเอากาแฟมาให้

59
00:08:12,208 --> 00:08:13,578
‎คนอเมริกันก็กินแต่กาแฟ

60
00:08:14,333 --> 00:08:15,253
‎เธออาจจะชอบก็ได้

61
00:08:19,000 --> 00:08:19,830
‎ชนหน่อย

62
00:08:20,375 --> 00:08:21,205
‎ชน

63
00:08:26,958 --> 00:08:28,828
‎ฉันชงกาแฟไม่เก่งด้วย

64
00:08:31,666 --> 00:08:32,746
‎สัปดาห์นี้เป็นยังไงบ้าง

65
00:08:33,666 --> 00:08:34,626
‎ก็เรื่อยๆ ดีนะ

66
00:08:36,333 --> 00:08:37,253
‎จริงสิ…

67
00:08:39,583 --> 00:08:41,673
‎ช่วงนี้เด็กๆ ทำตัวแปลกนิดหน่อย

68
00:08:42,291 --> 00:08:43,831
‎ทุกอย่างดูแปลกๆ มาสักพักแล้ว

69
00:08:45,458 --> 00:08:46,498
‎แถมยังไม่มีโอเว่น

70
00:08:48,125 --> 00:08:49,165
‎ไม่มีเธอ

71
00:08:52,375 --> 00:08:54,415
‎ฉันเจอหน้าแฮนนาห์น้อยลงทุกที

72
00:08:55,333 --> 00:08:56,173
‎หล่อนเอาแต่…

73
00:08:56,500 --> 00:08:57,920
‎ออกไปข้างนอก

74
00:08:59,208 --> 00:09:00,078
‎ไปคนเดียวด้วย

75
00:09:00,458 --> 00:09:03,958
‎บางครั้งแค่ฉันหันหลัง
‎หล่อนก็หายไปแล้ว

76
00:09:06,041 --> 00:09:08,041
‎บางครั้งคนเราก็อยากอยู่คนเดียวบ้าง

77
00:09:15,708 --> 00:09:17,418
‎เธอตั้งใจตื่นมาหาฉันโดยเฉพาะเหรอ

78
00:09:18,250 --> 00:09:19,130
‎เปล่า

79
00:09:20,416 --> 00:09:22,246
‎เธอเพิ่งรอให้ฉันกลับมาเองนะ

80
00:09:22,791 --> 00:09:25,331
‎ฉันรู้ว่าเธอจะกลับมาวันนี้ แต่…

81
00:09:26,875 --> 00:09:28,875
‎เปล่า ฉันไม่ได้มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ

82
00:09:29,416 --> 00:09:30,416
‎เด็กๆ ตื่นแล้วเหรอ

83
00:09:31,250 --> 00:09:32,880
‎ยัง พวกเขาหลับอยู่

84
00:09:32,958 --> 00:09:34,748
‎งั้นเธอก็ตื่นมาตั้งแต่ไก่โห่

85
00:09:35,458 --> 00:09:36,288
‎แล้วเธอก็…

86
00:09:36,625 --> 00:09:40,455
‎ย่องไปย่องมาในครัว
‎ชงกาแฟห่วยๆ ตามลำพัง

87
00:09:41,166 --> 00:09:43,416
‎เพื่อมาทักทายฉันตอนหกโมงเช้า

88
00:09:43,500 --> 00:09:44,750
‎โดยไม่มีเหตุผลเป็นพิเศษ

89
00:09:47,750 --> 00:09:49,580
‎ป็อบปินส์ เธออ่อยฉันนี่

90
00:09:51,041 --> 00:09:51,881
‎ก็ได้

91
00:09:52,541 --> 00:09:55,381
‎ฉันไม่ชอบที่เราค้างไว้แบบนั้น

92
00:09:57,833 --> 00:09:59,043
‎แล้วเราค้างไว้แบบไหนล่ะ

93
00:09:59,708 --> 00:10:00,538
‎แบบที่ไม่ถูกต้อง

94
00:10:01,708 --> 00:10:02,878
‎และฉันอยาก…

95
00:10:03,541 --> 00:10:05,461
‎ฉันอยากเริ่มทำอะไรที่ถูกต้องสักที

96
00:10:06,208 --> 00:10:08,128
‎ฉันเลยคิดว่าน่าจะเริ่มจากกาแฟ

97
00:10:11,000 --> 00:10:12,080
‎เธอแน่ใจแล้วเหรอ

98
00:10:12,958 --> 00:10:14,998
‎เพราะทุกครั้งที่ฉันคิดว่าเธอแน่ใจ

99
00:10:15,541 --> 00:10:17,881
‎เธอก็จะทำนิสัยน่ารำคาญ
‎อย่างการกระโดดหนี

100
00:10:17,958 --> 00:10:19,288
‎เหมือนเพิ่งเห็นแมลงน่ากลัว

101
00:10:20,375 --> 00:10:21,825
‎แต่ทำแบบนั้นก็น่าจะดีที่สุดแล้ว

102
00:10:22,375 --> 00:10:23,375
‎ฉันชอบเธอนะ

103
00:10:24,791 --> 00:10:26,711
‎แต่ฉันก็ชอบชีวิตที่เป็นอยู่ด้วย

104
00:10:27,083 --> 00:10:28,753
‎สุขสบายและน่าเบื่อ

105
00:10:29,250 --> 00:10:31,170
‎ฉันก็คงไม่อยากเข้าไป
‎รบกวนชีวิตเธอหรอก

106
00:10:32,375 --> 00:10:35,075
‎ต้องทำให้ทุกอย่างน่าเบื่อเข้าไว้

107
00:10:35,833 --> 00:10:36,923
‎ใช่ไหมล่ะ

108
00:10:41,916 --> 00:10:44,876
‎นี่ ที่บลายมีร้านเหล้าอยู่ใช่ไหม

109
00:10:46,291 --> 00:10:47,131
‎ใช่

110
00:10:49,208 --> 00:10:50,708
‎เธออยากไปดื่มไหม

111
00:10:52,166 --> 00:10:53,206
‎ไปจากบ้านหลังนี้

112
00:10:53,958 --> 00:10:55,328
‎ไปจากเรื่องทุกอย่าง

113
00:10:57,875 --> 00:10:59,745
‎แบบนั้นคงจะน่าเบื่อน่าดู จริงไหม

114
00:11:00,833 --> 00:11:02,253
‎คงจะน่าเบื่อสุดๆ เลยล่ะ

115
00:11:02,708 --> 00:11:05,418
‎เอาล่ะ ฉันจะลองวานให้แฮนนาห์
‎ช่วยดูเด็กๆ แทนสักคืน

116
00:11:06,416 --> 00:11:08,286
‎ส่วนเธอกับฉัน…

117
00:11:09,625 --> 00:11:11,205
‎ก็จะได้ไปดื่มเหล้าเก่าน่าเบื่อ…

118
00:11:12,166 --> 00:11:13,496
‎ในร้านเก่าๆ ที่น่าเบื่อ…

119
00:11:15,000 --> 00:11:16,420
‎และดูว่าเราจะเอายังไงต่อ

120
00:11:19,458 --> 00:11:21,458
‎เธอรู้สินะ
‎ว่าฉันพักบนร้านเหล้าร้านนั้น

121
00:11:23,375 --> 00:11:25,075
‎ฉันเล่าให้เธอฟังแล้วล่ะสิ

122
00:11:26,250 --> 00:11:27,290
‎มีห้องเช่าเล็กๆ

123
00:11:27,833 --> 00:11:29,833
‎ที่อยู่บนร้านเหล้าเล็กๆ น่าเบื่อ

124
00:11:36,375 --> 00:11:37,205
‎ฟลอร่า

125
00:11:44,500 --> 00:11:46,750
‎ฟลอร่า

126
00:11:46,833 --> 00:11:48,503
‎นี่

127
00:11:49,166 --> 00:11:50,126
‎ทำอะไรของเธอน่ะ

128
00:11:53,208 --> 00:11:54,418
‎หนูรู้สึกไม่สบาย

129
00:11:54,875 --> 00:11:56,535
‎เธออยู่ข้างนอกนานแค่ไหนแล้ว

130
00:12:00,791 --> 00:12:02,171
‎หนูเพิ่งตื่นค่ะ

131
00:12:04,375 --> 00:12:05,325
‎หนูไม่รู้

132
00:12:24,750 --> 00:12:25,580
‎ใครน่ะ

133
00:12:29,083 --> 00:12:29,923
‎ไมลส์เหรอ

134
00:12:31,458 --> 00:12:32,288
‎ใช่พี่หรือเปล่า

135
00:12:52,375 --> 00:12:53,205
‎เดี๋ยว

136
00:12:58,541 --> 00:12:59,421
‎เธอเป็นใครน่ะ

137
00:13:03,833 --> 00:13:04,793
‎ได้ยินฉันไหม

138
00:13:07,875 --> 00:13:08,875
‎ฉันชื่อฟลอร่า

139
00:13:14,791 --> 00:13:15,791
‎แม่คะ

140
00:13:19,666 --> 00:13:20,496
‎แม่คะ

141
00:13:21,958 --> 00:13:22,828
‎แม่คะ

142
00:13:24,375 --> 00:13:25,245
‎มีอะไรลูก

143
00:13:25,333 --> 00:13:27,333
‎มีใครไม่รู้อยู่ในห้องหนู เด็กผู้ชาย

144
00:13:28,083 --> 00:13:29,003
‎ไมลส์

145
00:13:29,625 --> 00:13:31,575
‎- ให้ตายเถอะ
‎- ไม่ใช่ไมลส์ค่ะ

146
00:13:32,083 --> 00:13:33,883
‎ไม่ใช่ เขา…

147
00:13:37,333 --> 00:13:38,173
‎อาเฮนรี่

148
00:13:40,083 --> 00:13:41,133
‎สวัสดีฟลอร่า

149
00:13:42,375 --> 00:13:43,575
‎อามาทำอะไรที่นี่คะ

150
00:13:44,541 --> 00:13:47,001
‎เมื่อคืนอาไม่ได้ขับรถกลับเข้าเมือง

151
00:13:47,083 --> 00:13:48,503
‎อาเฮนรี่นอนค้างจ้ะ

152
00:13:48,583 --> 00:13:49,923
‎ในห้องนอนแขก

153
00:13:50,416 --> 00:13:52,536
‎และเมื่อกี้อาแค่เข้ามาทักทายตอนเช้า

154
00:13:52,666 --> 00:13:53,496
‎ใช่จ้ะ

155
00:13:53,583 --> 00:13:56,423
‎และอาเพิ่งได้ยินว่ามีคนอยู่ในห้องหนู

156
00:13:56,541 --> 00:13:58,791
‎มาเร็ว รีบไปดู

157
00:14:08,916 --> 00:14:10,666
‎เห็นไหม ไม่มีใครเลย

158
00:14:12,625 --> 00:14:13,535
‎ไม่ใช่ตอนนี้

159
00:14:14,291 --> 00:14:15,131
‎แต่ก่อนหน้านี้มี

160
00:14:15,583 --> 00:14:17,083
‎มีจริงๆ นะคะ

161
00:14:17,625 --> 00:14:19,535
‎และเลิกพูดว่าไม่มีใครได้แล้ว

162
00:14:19,625 --> 00:14:21,705
‎ก็ได้จ้ะ มีคนอยู่

163
00:14:22,958 --> 00:14:24,578
‎ลูกบอกว่ามีเด็กผู้ชายใช่ไหม

164
00:14:25,500 --> 00:14:27,170
‎เด็กน้อย เหมือนกับหนู

165
00:14:27,625 --> 00:14:30,165
‎ไม่มีใครตัวเล็กเท่าหลานอาหรอก

166
00:14:33,458 --> 00:14:35,748
‎เอาล่ะ ถ้ามีเด็กผู้ชายอยู่จริงๆ

167
00:14:36,000 --> 00:14:38,000
‎และลูกเป็นคนเดียวที่เห็นเขา

168
00:14:38,625 --> 00:14:40,325
‎งั้นเขาก็คงอยากเป็นเพื่อนลูก

169
00:14:41,791 --> 00:14:44,461
‎ไม่ค่ะ เขามีบางอย่างผิดปกติ

170
00:14:45,333 --> 00:14:46,963
‎หน้าเขามีอวัยวะไม่ครบ

171
00:14:47,041 --> 00:14:48,001
‎ไม่นะ

172
00:14:49,333 --> 00:14:50,923
‎เขาไม่มีปากด้วยซ้ำ

173
00:14:51,250 --> 00:14:54,130
‎งั้นอาว่าเขาคงเป็นผู้ฟังที่ดีมากเลยล่ะ

174
00:14:54,458 --> 00:14:57,998
‎และแทบไม่มีคุณสมบัติไหนในตัวเพื่อน
‎ที่จะสำคัญกว่านั้นแล้ว

175
00:14:58,083 --> 00:14:58,963
‎ใช่แล้ว

176
00:14:59,375 --> 00:15:03,125
‎และถ้าเขาฟังได้ เขาก็คงอยากฟัง
‎เรื่องเล่าของลูกนะ ฟลอร่า

177
00:15:03,750 --> 00:15:06,290
‎แต่เขาจะเป็นเพื่อนกับหนูได้ยังไง

178
00:15:06,583 --> 00:15:09,133
‎ถ้าเขาบอกชื่อตัวเองไม่ได้

179
00:15:10,041 --> 00:15:12,131
‎งั้นหนูก็ตั้งชื่อให้เขาสิ

180
00:15:12,458 --> 00:15:14,788
‎หนูแต่งเรื่องราวของเขาขึ้นมาก็ได้

181
00:15:14,875 --> 00:15:17,455
‎ตอนที่อายุเท่าหนู
‎อาก็เคยมีเพื่อนคนหนึ่ง

182
00:15:17,791 --> 00:15:19,331
‎ในบ้านหลังนี้เลยล่ะ

183
00:15:19,750 --> 00:15:20,830
‎เขาเป็นทหาร

184
00:15:21,625 --> 00:15:23,285
‎และอาก็กลัวเขามาก

185
00:15:23,750 --> 00:15:25,130
‎จนกระทั่งอาแต่งเรื่องให้เขา

186
00:15:25,375 --> 00:15:27,375
‎เขาดีใจไหมคะตอนที่อาแต่งเรื่องให้

187
00:15:27,458 --> 00:15:28,628
‎อ๋อ ดีใจสิ

188
00:15:29,416 --> 00:15:31,706
‎งั้นหนูจะลองดูแล้วกัน

189
00:15:32,583 --> 00:15:33,633
‎หนูจะแต่งเรื่องให้เขา

190
00:15:33,958 --> 00:15:35,328
‎ต้องอย่างนี้สิลูกแม่

191
00:15:44,000 --> 00:15:47,500
‎เมื่อไหร่พ่อจะกลับมา
‎จากสกอตแลนด์คะแม่

192
00:15:51,833 --> 00:15:53,213
‎อีกไม่นานหรอกจ้ะ

193
00:15:53,666 --> 00:15:55,166
‎แปลกจัง

194
00:15:56,291 --> 00:15:57,171
‎งั้นเหรอจ๊ะ

195
00:15:58,041 --> 00:15:58,961
‎หนูคิดว่า…

196
00:16:00,166 --> 00:16:00,996
‎เป็นเพราะ…

197
00:16:02,375 --> 00:16:05,875
‎คงเป็นเพราะหนูโตเกินไปมั้งคะ

198
00:16:06,833 --> 00:16:07,673
‎แม่ว่าไหม

199
00:16:09,291 --> 00:16:10,881
‎จ้ะ แม่ก็ว่าอย่างนั้น

200
00:16:11,625 --> 00:16:13,535
‎หนูรู้สึกว่าหนูควรจะเด็กกว่านี้

201
00:16:14,083 --> 00:16:16,673
‎ที่จริง ลูกควรจะเป็นเด็กห้าขวบจ้ะ

202
00:16:17,250 --> 00:16:19,420
‎ลูกอายุห้าขวบตอนที่เกิดเรื่องนี้

203
00:16:19,875 --> 00:16:20,705
‎ถ้าอย่างนั้น

204
00:16:20,791 --> 00:16:22,541
‎ทำไมหนูถึงไม่อายุห้าขวบล่ะ

205
00:16:23,958 --> 00:16:27,248
‎หนูไม่ได้อายุห้าขวบ
‎หนูอายุแปดขวบ

206
00:16:27,333 --> 00:16:29,173
‎ทำไมอายุของหนูถึงไม่ตรงตามจริง

207
00:16:29,250 --> 00:16:30,790
‎หนูก็รู้นี่ว่าทำไม

208
00:16:33,458 --> 00:16:34,878
‎เพราะนี่เป็นความทรงจำ

209
00:16:35,333 --> 00:16:36,253
‎ใช่แล้ว

210
00:16:37,333 --> 00:16:40,043
‎หนูถูกลักซ่อน
‎ไว้ในความทรงจำอีกอันอีกแล้ว

211
00:16:40,625 --> 00:16:41,455
‎ใช่จ้ะ

212
00:16:41,541 --> 00:16:43,331
‎มันเป็นแบบนี้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ

213
00:16:43,416 --> 00:16:44,326
‎ใช่ไหมคะ

214
00:16:45,000 --> 00:16:45,880
‎ใช่จ้ะ

215
00:16:46,291 --> 00:16:49,421
‎หนูคอยแต่จะถูกลักมาซ่อน
‎ไว้ในความทรงจำต่างๆ

216
00:16:50,000 --> 00:16:51,880
‎จากนั้นหนูก็เริ่มรู้ตัว

217
00:16:52,208 --> 00:16:54,418
‎และอีกไม่นานมันก็จะจบลงเมื่อ…

218
00:16:54,833 --> 00:16:55,673
‎ตื่นสิ

219
00:16:56,458 --> 00:16:57,288
‎ตื่นได้แล้ว

220
00:16:58,291 --> 00:17:00,001
‎นี่

221
00:17:00,750 --> 00:17:01,790
‎นี่ เมื่อกี้เธอ…

222
00:17:02,833 --> 00:17:04,423
‎เธอผล็อยหลับไปดื้อๆ

223
00:17:04,750 --> 00:17:05,790
‎เมื่อกี้…

224
00:17:06,291 --> 00:17:07,501
‎เกิดอะไรขึ้น

225
00:17:08,291 --> 00:17:09,251
‎หนูไม่รู้ค่ะ

226
00:17:11,125 --> 00:17:12,245
‎ขอโทษนะคะ

227
00:17:13,333 --> 00:17:15,173
‎ใจหนูไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว

228
00:17:15,708 --> 00:17:16,878
‎ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เรา…

229
00:17:17,416 --> 00:17:19,996
‎เราแค่อยากดูให้แน่ใจ
‎ว่าเธอไม่เป็นไร

230
00:17:20,375 --> 00:17:21,415
‎พวกคุณทำอะไรกัน

231
00:17:22,041 --> 00:17:22,961
‎เราคุยกันอยู่

232
00:17:23,458 --> 00:17:25,248
‎เราคุยกันเรื่องเดินละเมอ

233
00:17:26,375 --> 00:17:27,915
‎เมื่อคืนเธอเดินละเมอ

234
00:17:28,500 --> 00:17:29,500
‎แล้ว…

235
00:17:30,208 --> 00:17:31,328
‎แล้วเธอก็…

236
00:17:32,458 --> 00:17:35,208
‎ดูเหมือนเธอจะเป็นลม

237
00:17:36,166 --> 00:17:36,996
‎แต่เธอ…

238
00:17:37,375 --> 00:17:38,375
‎ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม

239
00:17:39,416 --> 00:17:40,916
‎หนูเหนื่อยนิดหน่อย

240
00:17:42,333 --> 00:17:43,713
‎หนูอยากนอนต่อ

241
00:17:44,958 --> 00:17:46,038
‎แต่ขอให้เจอความฝัน…

242
00:17:47,250 --> 00:17:48,170
‎ไม่ใช่ความทรงจำ

243
00:17:49,250 --> 00:17:50,460
‎ครั้งนี้หนูอยากฝัน

244
00:17:52,333 --> 00:17:53,173
‎จ้ะ

245
00:17:58,416 --> 00:17:59,246
‎ตกลง

246
00:18:04,291 --> 00:18:05,251
‎คุณเคลย์ตันโทรมาค่ะ

247
00:18:06,291 --> 00:18:07,921
‎บอกว่าฟลอร่าเดินละเมอ

248
00:18:08,500 --> 00:18:09,500
‎แล้วเธอเป็นอะไรไหม

249
00:18:09,958 --> 00:18:10,788
‎ฉันไม่แน่ใจค่ะ

250
00:18:10,875 --> 00:18:12,745
‎ถ้าเธอไม่เป็นไร ก็แค่นั้น

251
00:18:12,833 --> 00:18:13,883
‎ถ้าเป็นล่ะคะ

252
00:18:15,375 --> 00:18:18,035
‎ถ้าเป็น งั้นทำไม
‎หล่อนถึงไม่โทรตามหมอล่ะ

253
00:18:18,541 --> 00:18:19,381
‎ค่ะ

254
00:18:39,916 --> 00:18:41,416
‎บ้านฟลอร่าค่ะ

255
00:18:42,375 --> 00:18:43,705
‎ว่าไง ฟลอร่า

256
00:18:44,583 --> 00:18:45,583
‎นี่อาเฮนรี่นะ

257
00:18:46,041 --> 00:18:46,881
‎สวัสดีค่ะ

258
00:18:47,500 --> 00:18:48,920
‎สบายดีไหมหลานรัก

259
00:18:49,500 --> 00:18:50,670
‎แม่ของหนู…

260
00:18:51,708 --> 00:18:52,748
‎แม่ทำไมเหรอคะ

261
00:18:54,791 --> 00:18:56,331
‎เอ่อ อาตั้งใจจะถามว่า…

262
00:18:56,666 --> 00:18:58,666
‎หนูได้เห็นเด็กผู้ชายคนนั้นอีกไหม

263
00:18:59,333 --> 00:19:01,753
‎อ๋อ ไม่ค่ะ ยังไม่เห็น

264
00:19:02,291 --> 00:19:03,921
‎อ๋อ งั้นก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ

265
00:19:04,625 --> 00:19:06,705
‎แล้วตอนนี้
‎หนูแต่งเรื่องของเขาอยู่หรือเปล่า

266
00:19:07,416 --> 00:19:08,246
‎หนูพยายามอยู่ค่ะ

267
00:19:08,708 --> 00:19:11,378
‎แต่พ่อบอกว่าเขามาจากฝน

268
00:19:12,416 --> 00:19:13,286
‎มาจากไหนนะ

269
00:19:13,625 --> 00:19:17,285
‎พ่อบอกว่าเขาเป็นเพื่อนแบบพิเศษ
‎แค่นั้นแหละค่ะ

270
00:19:18,041 --> 00:19:20,501
‎เป็นเพื่อนในฝน

271
00:19:20,833 --> 00:19:22,633
‎ในจินตนาการของหนู

272
00:19:24,375 --> 00:19:27,995
‎งั้นบอกพ่อนะว่าแม้แต่จินตนาการ
‎ก็ต้องการเรื่องของตัวเอง

273
00:19:28,458 --> 00:19:29,748
‎อาบอกเขาเองสิคะ

274
00:19:30,250 --> 00:19:32,960
‎พ่อขา อาเฮนรี่โทรมา

275
00:19:34,166 --> 00:19:34,996
‎หา

276
00:19:35,291 --> 00:19:36,131
‎แป๊บนะคะ

277
00:19:36,500 --> 00:19:39,290
‎คุณอาบอกว่า
‎จินตนาการก็ต้องการเรื่องราวค่ะ

278
00:19:39,875 --> 00:19:40,825
‎ขอบใจจ้ะลูก

279
00:19:42,208 --> 00:19:43,128
‎มีเรื่องอะไรล่ะ

280
00:19:43,791 --> 00:19:46,081
‎ไง กลับมาแล้วเหรอ

281
00:19:46,166 --> 00:19:47,666
‎ใช่ กลับมาแป๊บหนึ่ง

282
00:19:48,083 --> 00:19:50,423
‎บินกลับมาเมื่อคืน
‎เที่ยวบินสุดท้ายของกลาสโกว์

283
00:19:50,500 --> 00:19:52,290
‎จู่ๆ ก็อยากมาน่ะ แต่…

284
00:19:52,541 --> 00:19:54,831
‎ไม่ต้องห่วงเรื่องคดีนะ
‎พรุ่งนี้ฉันก็กลับแล้ว

285
00:19:55,375 --> 00:19:56,205
‎ดีมาก

286
00:19:56,916 --> 00:20:00,286
‎เด็กๆ คงยิ่งกว่าดีใจแน่ๆ
‎ที่ได้เจอนาย

287
00:20:01,375 --> 00:20:02,285
‎นายรู้ได้ยังไง

288
00:20:03,375 --> 00:20:04,285
‎รู้อะไร

289
00:20:04,708 --> 00:20:05,628
‎ว่าฉันกลับมาแล้ว

290
00:20:05,875 --> 00:20:07,915
‎หรือยังไง นายโทรมาทำไม

291
00:20:08,791 --> 00:20:09,711
‎ฉัน…

292
00:20:10,458 --> 00:20:12,668
‎ฉันหาตัวนายอยู่น่ะสิ ฉัน…

293
00:20:13,625 --> 00:20:16,825
‎ฉันลองโทรไปที่กลาสโกว์
‎แต่ก็ติดต่อนายไม่ได้

294
00:20:18,333 --> 00:20:22,043
‎เลยคิดว่าชาร์ล็อตต์น่าจะรู้
‎ถ้าเกิดว่านายเปลี่ยนโรงแรม

295
00:20:22,458 --> 00:20:23,918
‎เปล่า ฉันยังพักที่…

296
00:20:24,166 --> 00:20:26,286
‎ช่างเถอะ ตอนนี้ก็ติดต่อได้แล้ว
‎มีเรื่องอะไรล่ะ

297
00:20:26,375 --> 00:20:27,625
‎คือฉัน…

298
00:20:29,500 --> 00:20:32,420
‎อันที่จริงฉันตอบคำถาม
‎ของตัวเองได้แล้วล่ะ

299
00:20:32,500 --> 00:20:34,960
‎ระหว่างที่เราคุยกันอยู่

300
00:20:35,041 --> 00:20:36,631
‎ฉันก็ได้คำตอบแล้ว

301
00:20:37,333 --> 00:20:38,633
‎งั้นก็ดี

302
00:20:38,708 --> 00:20:39,628
‎ดีมาก

303
00:20:40,625 --> 00:20:41,455
‎อือ

304
00:20:43,166 --> 00:20:44,166
‎เดินทางปลอดภัยนะ

305
00:20:57,916 --> 00:20:59,126
‎บัดซบ

306
00:21:06,291 --> 00:21:08,501
‎คิดว่าซ่อนตัวมิดงั้นเหรอ

307
00:21:12,250 --> 00:21:13,380
‎จะเข้าก็เข้ามาสิ

308
00:21:21,250 --> 00:21:22,210
‎สรุปว่า…

309
00:21:22,750 --> 00:21:25,830
‎คืนนี้เราจะดื่มสก็อตช์และเบอร์เบิน

310
00:21:27,000 --> 00:21:29,210
‎แล้วก็ดัลมอร์ปี 62 ด้วย

311
00:21:30,458 --> 00:21:32,628
‎แน่ใจเหรอว่าเรายังมีปัญญาซื้อ

312
00:21:32,708 --> 00:21:34,578
‎หลังจากที่ปีเตอร์
‎ปอกลอกนายจนหมดตัว

313
00:21:34,666 --> 00:21:35,996
‎ไม่ได้หมดตัวสักหน่อย

314
00:21:36,666 --> 00:21:39,746
‎เงินตั้งสองแสนห้า
‎แล้วก็เงินของไมลส์อีกล่ะ

315
00:21:39,833 --> 00:21:41,423
‎ยังไงมันก็ใช่เงินนายนี่นา

316
00:21:41,666 --> 00:21:43,416
‎ฉันก็เอาเงินไปโปะแทน…

317
00:21:44,333 --> 00:21:45,633
‎นายก็รู้นี่

318
00:21:46,875 --> 00:21:49,955
‎ทำไมฉันจะต้องเสียเวลา
‎แก้ตัวให้นายฟังด้วย

319
00:21:50,500 --> 00:21:51,750
‎นายรู้ทุกอย่าง

320
00:21:54,875 --> 00:21:56,535
‎ตอนนี้เธอคงหลับไปแล้ว

321
00:21:56,916 --> 00:21:59,876
‎ยังไงคนรับก็คงเป็นพ่อครัวตามเคย
‎ไม่ก็แม่บ้าน

322
00:22:00,500 --> 00:22:02,380
‎ไม่ก็แม่สาวอเมริกันน่ารักคนนั้น

323
00:22:04,000 --> 00:22:06,040
‎โทรศัพท์นายทำให้พวกเขากลัว

324
00:22:06,375 --> 00:22:07,205
‎นายก็รู้

325
00:22:13,666 --> 00:22:15,576
‎สมาคมนักเรียนทุน

326
00:22:16,875 --> 00:22:18,745
‎พวกเขาน่าจะคิดได้ ว่าไหม

327
00:22:19,708 --> 00:22:21,628
‎อุตส่าห์มีเวลาหาคำตอบตั้งหลายปี

328
00:22:22,750 --> 00:22:24,630
‎พนักงานต้อนรับก็น่าจะรับมือได้

329
00:22:25,208 --> 00:22:28,248
‎ทั้งเรื่องนี้
‎และจดหมายทั้งหมดของเขา

330
00:22:28,375 --> 00:22:29,995
‎ฉันจัดการเองได้ไม่มีปัญหา

331
00:22:30,083 --> 00:22:33,383
‎หล่อนคงช่วยแจ้งการเสียชีวิตได้
‎จะได้ไม่ต้องมีจดหมายมาอีก

332
00:22:33,458 --> 00:22:34,578
‎คงช่วยส่งจดหมายได้เยอะ

333
00:22:35,041 --> 00:22:37,631
‎น่าจะช่วยส่งจดหมายแจ้งได้
‎ทุกครั้งที่มีคนยื่นเรื่องเข้ามา

334
00:22:37,708 --> 00:22:39,458
‎โดยไม่ต้องรบกวนให้ถึงมือนาย

335
00:22:40,000 --> 00:22:41,420
‎นายไม่จำเป็นต้องรู้ด้วยซ้ำ

336
00:22:42,041 --> 00:22:43,671
‎ฉันจัดการเองได้

337
00:22:44,750 --> 00:22:47,790
‎นายยืนกรานจะจัดการเอง
‎เพื่อไม่ให้คนอื่นต้องทำ

338
00:22:48,708 --> 00:22:52,458
‎เพราะทุกครั้งที่นายส่งจดหมาย
‎แจ้งข่าวการตาย

339
00:22:52,541 --> 00:22:55,581
‎โลกที่นายเสแสร้งได้ว่า
‎พี่ชายยังมีชีวิตอยู่

340
00:22:55,666 --> 00:22:57,076
‎ก็จะเล็กลงทีละนิด

341
00:22:57,541 --> 00:22:58,381
‎ใช่ไหมล่ะ

342
00:22:58,458 --> 00:23:00,288
‎ฉันไม่ได้เสแสร้งอะไรทั้งนั้น

343
00:23:00,583 --> 00:23:03,753
‎งั้นก็จ่าหน้าซองจดหมายซองนี้

344
00:23:04,208 --> 00:23:07,168
‎แล้วก็ร่างจดหมายแจ้งการตาย
‎ของโดมินิค วินเกรฟ

345
00:23:07,250 --> 00:23:09,290
‎แล้วก็เอาไปหย่อนตู้ไปรษณีย์สิ

346
00:23:39,250 --> 00:23:40,080
‎เธอเป็นยังไงบ้าง

347
00:23:41,666 --> 00:23:42,746
‎หลับทั้งวันเลยค่ะ

348
00:23:44,708 --> 00:23:46,458
‎แต่ไม่มีไข้ ฉันคอยวัดอยู่

349
00:23:47,333 --> 00:23:48,923
‎คงจะเพลียเอามากๆ ล่ะสิ

350
00:23:50,541 --> 00:23:52,331
‎บ่ายนี้เราไม่เห็นคุณเลย

351
00:23:52,416 --> 00:23:53,746
‎คุณไปไหนมาคะ

352
00:23:54,833 --> 00:23:55,673
‎ฉันไม่ได้…

353
00:23:56,916 --> 00:23:58,956
‎ฉันน่าจะอยู่แถวๆ นี้แหละ

354
00:24:00,583 --> 00:24:03,923
‎ฉันเป็นอะไรของฉันเนี่ย
‎จำแทบไม่ได้เลยว่าบ่ายนี้ทำอะไรมา

355
00:24:04,000 --> 00:24:06,080
‎ถ้าพรุ่งนี้เธอยังไม่ดีขึ้น
‎ฉันจะโทรเรียกหมอนะคะ

356
00:24:06,166 --> 00:24:07,666
‎จ้ะ เอาตามที่เธอว่าเลย

357
00:24:08,166 --> 00:24:09,166
‎ฉันโทรหาเฮนรี่ แต่…

358
00:24:10,166 --> 00:24:11,166
‎เขาไม่โทรกลับ

359
00:24:11,875 --> 00:24:14,705
‎ฉันไม่เข้าใจเลย ฉันหมายถึง…

360
00:24:15,833 --> 00:24:16,833
‎ทำไมคนๆ หนึ่งถึง…

361
00:24:17,958 --> 00:24:19,538
‎เด็กๆ เป็นครอบครัวเดียวที่เขามีนะ

362
00:24:20,750 --> 00:24:23,170
‎เฮนรี่ไม่ได้เป็นคนเดิมอีกต่อไปแล้ว

363
00:24:24,791 --> 00:24:25,751
‎ก็ไม่เชิง คือ…

364
00:24:26,750 --> 00:24:28,380
‎เขาเปลี่ยนไปนานแล้ว

365
00:24:29,375 --> 00:24:32,325
‎ตั้งแต่วันที่ชาร์ล็อตต์กับโดมินิค
‎ไปเที่ยวครั้งนั้น

366
00:24:33,500 --> 00:24:35,500
‎คงไม่มีใครได้กลับมาอีก

367
00:24:35,583 --> 00:24:37,463
‎ชาร์ล็อตต์กับโดมินิคน่ะ
‎ไม่ได้กลับมา แต่…

368
00:24:38,208 --> 00:24:39,878
‎พูดตามตรงว่าเฮนรี่ก็เช่นกัน

369
00:24:42,708 --> 00:24:43,918
‎พวกเขาทั้งสาม…

370
00:24:46,083 --> 00:24:46,923
‎จากไปแล้ว

371
00:24:49,750 --> 00:24:50,750
‎จะลงไปเลยไหม

372
00:24:52,291 --> 00:24:53,131
‎อีกแป๊บค่ะ

373
00:24:54,500 --> 00:24:55,330
‎ตามใจจ้ะ

374
00:25:36,750 --> 00:25:37,580
‎เอาไว้เราไป…

375
00:25:37,666 --> 00:25:40,166
‎ไปช่วงสุดสัปดาห์นี้ก็ได้
‎แพทริก สเวซีมาเลยนะ

376
00:25:40,250 --> 00:25:42,330
‎ในคอนเสิร์ตน่ะ

377
00:25:43,416 --> 00:25:44,626
‎ยังอยู่อีกเหรอคะ

378
00:25:45,000 --> 00:25:46,920
‎- อ๋อ จ้ะ
‎- ใช่ ผมต้องล้างจานน่ะ

379
00:25:47,041 --> 00:25:48,881
‎อีกอย่าง มีคนขอให้ผมอยู่ต่อ

380
00:25:50,291 --> 00:25:52,581
‎ใครกันที่ขอให้คุณอยู่ต่อ

381
00:25:56,750 --> 00:25:58,040
‎อย่าแตะนะ

382
00:25:58,458 --> 00:25:59,748
‎เดี๋ยวจะเป็นการลบหลู่ชา

383
00:26:00,583 --> 00:26:02,963
‎นึกว่าเธอกลับไปสักพักแล้วซะอีก

384
00:26:03,416 --> 00:26:06,166
‎ฉันกลับไปได้ครึ่งทางก็นึกขึ้นได้ว่า
‎"วันนี้โคตรเหนื่อย

385
00:26:07,625 --> 00:26:09,785
‎บางทีป็อบปินส์น่าจะแก่เบื่อให้ฉันได้"

386
00:26:10,791 --> 00:26:11,791
‎คิดว่าไงล่ะ

387
00:26:12,041 --> 00:26:14,291
‎- เด็กๆ ล่ะ ฉัน…
‎- มีคนจัดการให้แล้ว

388
00:26:14,625 --> 00:26:16,375
‎ฉันดูแลความเรียบร้อย
‎ให้หมดแล้ว เธอ…

389
00:26:16,958 --> 00:26:18,418
‎เธอออกไปเที่ยวให้สนุกเถอะ

390
00:26:18,666 --> 00:26:20,576
‎- เราจัดการให้ได้
‎- ใช่

391
00:26:20,666 --> 00:26:23,166
‎จะเป็นฝันร้าย ภูติผี
‎หรือปีศาจใต้เตียง

392
00:26:23,250 --> 00:26:24,920
‎ก็จะถูกจัดการอย่างเร็วและเป็นกลาง

393
00:26:26,041 --> 00:26:27,211
‎ในศาลที่ทรงความยุติธรรม

394
00:26:28,708 --> 00:26:29,538
‎มาเถอะ

395
00:26:36,791 --> 00:26:37,631
‎เรา…

396
00:26:38,541 --> 00:26:39,671
‎เราจะไปไหนกันเหรอ

397
00:26:41,958 --> 00:26:44,208
‎เธอพาฉันออกมาฆ่าหมกป่าใช่ไหม

398
00:26:45,208 --> 00:26:46,668
‎พูดต่อสิ ฉันทำจริงแน่

399
00:26:50,083 --> 00:26:51,173
‎คืออย่างนี้…

400
00:26:51,916 --> 00:26:55,166
‎ที่ดินกว้างใหญ่ผืนนี้
‎ไม่ค่อยมีที่ลับๆ เยอะเท่าไร

401
00:26:56,583 --> 00:26:58,543
‎แต่ที่นี่เป็นที่พิเศษ

402
00:26:58,625 --> 00:26:59,785
‎โอ้โฮ สวยมากเลย

403
00:27:00,583 --> 00:27:02,173
‎- เธอปลูกเองเหรอ
‎- ใช่

404
00:27:03,250 --> 00:27:04,210
‎มันคือดอกชมจันทร์

405
00:27:06,458 --> 00:27:07,918
‎ปลุกให้ขึ้นในอังกฤษยากมาก

406
00:27:09,833 --> 00:27:10,713
‎จ้ะ แต่ก็…

407
00:27:13,208 --> 00:27:14,038
‎คุ้มกับที่ลงแรงนะ

408
00:27:15,125 --> 00:27:15,955
‎งั้นเหรอ

409
00:27:18,000 --> 00:27:18,830
‎ไม่หรอกเหรอ

410
00:27:21,125 --> 00:27:23,205
‎ดอกนี้จะบานแค่ปีละสองครั้ง

411
00:27:23,458 --> 00:27:24,378
‎และเฉพาะกลางคืน

412
00:27:25,250 --> 00:27:26,920
‎ทุกดอกจะบานแค่ครั้งเดียว

413
00:27:28,333 --> 00:27:30,333
‎พรุ่งนี้เช้าดอกพวกนี้ก็จะเหี่ยว

414
00:27:31,000 --> 00:27:34,080
‎และคืนพรุ่งนี้ดอกใหม่ๆ
‎ก็จะบาน จากนั้นก็เหี่ยว

415
00:27:35,458 --> 00:27:37,788
‎ภายในสามสัปดาห์ ต้นทั้งต้นก็จะตาย

416
00:27:38,000 --> 00:27:41,000
‎และในฤดูใบไม้ผลิ
‎ฉันก็ต้องปลูกต้นชมจันทร์ต้นใหม่

417
00:27:45,750 --> 00:27:48,500
‎ลำบากมากเลยนะ
‎สำหรับดอกไม้ที่บานแค่ครั้งเดียว

418
00:27:49,750 --> 00:27:51,580
‎ผู้คนในความรู้สึกของฉัน
‎ก็เป็นแบบนั้นแหละ

419
00:27:53,166 --> 00:27:54,286
‎ต้องพยายามจนสุดกำลัง…

420
00:27:55,458 --> 00:27:56,828
‎แต่เห็นผลลัพธ์เท่าปลายก้อย

421
00:27:59,625 --> 00:28:00,455
‎ทุกคนเลยงั้นเหรอ

422
00:28:01,750 --> 00:28:02,710
‎ทุกคนเลย

423
00:28:03,916 --> 00:28:04,826
‎แม้แต่เธอ

424
00:28:06,791 --> 00:28:07,631
‎แม้แต่ฉัน

425
00:28:09,541 --> 00:28:10,381
‎โดยเฉพาะฉัน

426
00:28:13,333 --> 00:28:15,383
‎ฉันเลยคิดว่าจะช่วยเธอประหยัดแรง

427
00:28:23,625 --> 00:28:24,825
‎โดยการข้ามไปขั้นสุดท้าย

428
00:28:26,250 --> 00:28:27,080
‎ลองดูสักตั้ง

429
00:28:27,791 --> 00:28:28,631
‎ก็ไม่น่าเสียหาย

430
00:28:30,583 --> 00:28:31,793
‎งั้นฉันจะเล่าให้ฟังเลยนะ

431
00:28:37,916 --> 00:28:38,746
‎เอาล่ะ

432
00:28:41,958 --> 00:28:42,878
‎แม่ชื่อลูอีส

433
00:28:43,500 --> 00:28:44,460
‎พ่อชื่อเดนนิส

434
00:28:45,166 --> 00:28:47,126
‎เดนนิสเจอลูอีสเมื่อหล่อนอายุ 18

435
00:28:47,958 --> 00:28:48,788
‎เขาอายุ 24

436
00:28:49,916 --> 00:28:52,826
‎ปุบปับหนึ่งปีต่อมาก็มีพี่ชายฉัน เดนนี่

437
00:28:53,666 --> 00:28:56,416
‎แล้วก็ฉัน ซึ่งไม่ค่อยปุบปับเท่าไร

438
00:28:57,875 --> 00:28:59,575
‎พ่อเริ่มทำงานในเหมืองถ่านหิน

439
00:29:00,125 --> 00:29:01,245
‎เพราะได้ค่าแรงเยอะกว่า

440
00:29:01,916 --> 00:29:02,876
‎เยอะกว่านิดหน่อย

441
00:29:03,375 --> 00:29:07,375
‎แต่จากนั้นเขาไม่ก็ค่อยได้กลับบ้าน
‎ส่วนลูอีสก็…

442
00:29:08,083 --> 00:29:11,543
‎ลูอีสอยู่บ้านกับลูกๆ
‎แต่ตัวหล่อนเองก็ไม่ต่างจากเด็ก

443
00:29:12,500 --> 00:29:15,830
‎เด็กสาวกับเด็กอีกสองคน
‎ส่วนสามีก็อยู่ลึกลงไป 600 เมตร

444
00:29:15,916 --> 00:29:17,576
‎หล่อนจึงทำตัวตามประสาเด็ก

445
00:29:18,500 --> 00:29:19,330
‎หล่อนเล่นสนุก

446
00:29:21,125 --> 00:29:25,075
‎ดังนั้นพ่อฉันเลยอยู่ใต้ดิน
‎ส่วนแม่ก็อยู่ใต้ตัวผู้ชาย และ…

447
00:29:25,875 --> 00:29:27,285
‎สิ่งหนึ่งที่เกี่ยวกับเหมืองถ่านหิน…

448
00:29:28,875 --> 00:29:31,285
‎สิ่งที่ฉันนึกถึงมากที่สุด
‎เมื่ออายุมากขึ้น…

449
00:29:34,208 --> 00:29:35,328
‎ข้างใต้นั่นไม่มีต้นไม้

450
00:29:37,000 --> 00:29:37,830
‎ไม่มีชีวิตใดๆ เลย

451
00:29:39,541 --> 00:29:40,541
‎ผู้ชายเหล่านี้…

452
00:29:41,291 --> 00:29:46,501
‎เราส่งพวกเขาลงไปยังความมืด
‎เพื่อขุดหาสิ่งที่ตายแล้ว

453
00:29:47,041 --> 00:29:50,541
‎ตายซากเสียจนกองทับถม
‎บนซากสิ่งที่ตายแล้ว

454
00:29:50,625 --> 00:29:54,535
‎เก่าแก่และไร้ชีวิตเสียจนไฟลุกติดได้

455
00:29:54,625 --> 00:29:55,825
‎และนั่นก็คือชีวิตของเขา

456
00:29:56,958 --> 00:29:59,288
‎ขณะที่หล่อนทำทุกอย่างที่ทำได้
‎ให้ตัวเองรู้สึกมีชีวิต

457
00:30:00,625 --> 00:30:01,535
‎ความตายเหล่านั้น

458
00:30:01,833 --> 00:30:05,793
‎ความตายสีดำเป็นผุยผง
‎ปกคลุมทั่วใบหน้าของเขา

459
00:30:06,625 --> 00:30:09,325
‎รวมถึงมือ และปอดของเขา
‎เมื่อเขาขึ้นมาบนดิน

460
00:30:11,250 --> 00:30:14,290
‎ไม่มีใบไม้ กิ่งไม้
‎หรือดอกไม้ในโลกของเขา

461
00:30:14,375 --> 00:30:16,575
‎และเมื่อเขาไต่ขึ้นมา
‎จากหลุมศพที่ว่าได้

462
00:30:17,583 --> 00:30:19,833
‎เมื่อไต่กลับมายัง
‎โลกแห่งชีวิตได้ในที่สุด…

463
00:30:22,458 --> 00:30:23,378
‎ผู้คนก็หัวเราะเยาะ

464
00:30:24,500 --> 00:30:28,250
‎พวกเขาหัวเราะเพราะคนทั้งเมืองรู้ว่า
‎ลูกคนล่าสุดนั้น

465
00:30:28,708 --> 00:30:31,208
‎น้องชายของฉัน ไมกี้ ไม่ใช่ลูกเขา

466
00:30:34,541 --> 00:30:36,831
‎ดังนั้นเดนนิส
‎จึงทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่

467
00:30:37,375 --> 00:30:40,535
‎แล้วคนก็พากันชื่นชมความภักดีของเขา

468
00:30:41,041 --> 00:30:42,791
‎ขณะที่ล้อว่าเขาถูกสวมเขาไปด้วย

469
00:30:43,458 --> 00:30:44,828
‎ส่วนลูอีสนั้น

470
00:30:45,291 --> 00:30:48,421
‎เธอประกาศโดยไม่กระดากปาก
‎แล้วคนก็เรียกแม่ฉันว่าอีตัว

471
00:30:51,166 --> 00:30:52,536
‎คำด่าลามมาถึงลูกสาว

472
00:30:53,458 --> 00:30:55,538
‎ทั้งตอนไปโรงเรียน
‎ตอนเดินอยู่บนถนน

473
00:30:55,958 --> 00:30:57,208
‎และลามมาถึงในบ้าน

474
00:30:57,958 --> 00:30:59,208
‎เดนนี่น้อยเริ่มเก็บกด

475
00:30:59,916 --> 00:31:03,326
‎เขาพยายามเอาตัวรอด
‎ด้วยการโทษผู้หญิงทุกคนในครอบครัว

476
00:31:03,583 --> 00:31:06,423
‎และในปี 1967 ลูอีสก็หนีไป

477
00:31:07,625 --> 00:31:08,455
‎หล่อนแยกทางกับพ่อ

478
00:31:09,416 --> 00:31:11,576
‎ส่วนฉันที่กลับมาจากโรงเรียน
‎ก็เจอไมกี้…

479
00:31:12,541 --> 00:31:13,381
‎อยู่ตามลำพัง…

480
00:31:14,708 --> 00:31:16,208
‎ร้องไห้จ้าจนคอแทบแตก

481
00:31:17,041 --> 00:31:18,081
‎เขายังเป็นแค่เด็กเล็ก

482
00:31:18,583 --> 00:31:20,793
‎และเขาไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด

483
00:31:24,458 --> 00:31:25,878
‎ฉันพยายามเลี้ยงดูเขา

484
00:31:28,375 --> 00:31:29,285
‎ฉันเป็นแค่เด็ก

485
00:31:30,250 --> 00:31:31,460
‎เด็กไม่รู้วิธีเลี้ยงเด็กด้วยกัน

486
00:31:32,625 --> 00:31:33,625
‎ฉันลืมอะไรต่อมิอะไร

487
00:31:36,000 --> 00:31:37,960
‎เช่นลืมเฝ้าหม้อต้มน้ำเวลามันเดือด

488
00:31:44,291 --> 00:31:45,921
‎วันหนึ่งก็เลยเกิดอุบัติเหตุ

489
00:31:47,291 --> 00:31:49,581
‎นักสังคมสงเคราะห์เข้ามามีเอี่ยว
‎แล้วเราก็ถูกจับแยก

490
00:31:50,625 --> 00:31:51,745
‎พ่อทำดีที่สุดแล้ว

491
00:31:52,333 --> 00:31:55,253
‎เขาอยู่ใต้ดินมานานเลยไม่รู้วิธีเลี้ยงเด็ก
‎นับประสาอะไรกับ…

492
00:31:56,541 --> 00:31:57,501
‎เด็กสามคน

493
00:31:59,375 --> 00:32:01,075
‎ดังนั้นเขาจึงหายเข้ากลีบเมฆ

494
00:32:02,583 --> 00:32:03,833
‎แล้วเราก็มีครอบครัวอุปถัมภ์

495
00:32:04,708 --> 00:32:07,748
‎ที่ที่มีแต่เฒ่าหัวงู

496
00:32:08,250 --> 00:32:09,460
‎กับเมียขี้บ่น

497
00:32:09,916 --> 00:32:12,916
‎ที่หวังจะหาเศษเงิน
‎จากการดูแลสวะสังคม

498
00:32:14,166 --> 00:32:16,246
‎หลังออกมาได้
‎ฉันก็หนีไปลอนดอนทันที

499
00:32:17,541 --> 00:32:19,541
‎พออยู่ที่นั่นฉันก็แส่หาเรื่องไปทั่ว

500
00:32:20,583 --> 00:32:22,333
‎สุดท้ายก็ติดคุกอยู่สองสามปี

501
00:32:24,416 --> 00:32:26,076
‎แล้วฉันก็เริ่มทำสวนในคุก

502
00:32:26,583 --> 00:32:28,333
‎เป็นงานที่วุ่นวายสำหรับคนขี้เกียจ

503
00:32:30,083 --> 00:32:31,213
‎แต่เป็นงานที่ฉันโคตรชอบ

504
00:32:32,666 --> 00:32:33,496
‎รักเลยล่ะ

505
00:32:35,750 --> 00:32:37,040
‎แล้วตอนนั้นฉันก็เข้าใจชัด…

506
00:32:38,041 --> 00:32:39,131
‎ว่าผู้คน…

507
00:32:39,791 --> 00:32:40,671
‎ไม่คู่ควรกับเวลา

508
00:32:42,458 --> 00:32:43,418
‎แต่ต้นไม้…

509
00:32:46,208 --> 00:32:47,208
‎พอเราทุ่มเทความรัก

510
00:32:47,791 --> 00:32:48,671
‎และความพยายาม

511
00:32:49,333 --> 00:32:50,923
‎และการบำรุงรักษาลงไป…

512
00:32:52,958 --> 00:32:54,418
‎เราก็จะเห็นมันผลิดอกออกผล

513
00:32:55,583 --> 00:32:56,713
‎พอได้ดูพวกมันเติบโต

514
00:32:57,291 --> 00:32:58,461
‎เราก็จะเข้าใจทุกอย่าง

515
00:33:03,208 --> 00:33:04,038
‎ดังนั้นใช่แล้ว

516
00:33:06,083 --> 00:33:07,503
‎คนทุกคนทำให้ฉันเหนื่อย

517
00:33:08,791 --> 00:33:09,881
‎แม้แต่พวกที่นิสัยดีที่สุด

518
00:33:12,708 --> 00:33:13,748
‎แต่บางครั้ง…

519
00:33:14,583 --> 00:33:16,673
‎คงจะสักนานทีปีหนละมั้ง…

520
00:33:17,833 --> 00:33:18,753
‎ที่ใครสักคน…

521
00:33:19,875 --> 00:33:22,495
‎จะคุ้มค่าแก่ความพยายาม
‎เหมือนดอกชมจันทร์ดอกนี้

522
00:33:27,541 --> 00:33:29,131
‎ฟังนะ ฉันรู้ว่าเธอกำลังดิ้นรน

523
00:33:30,750 --> 00:33:31,580
‎ฉันดูออก

524
00:33:33,000 --> 00:33:35,080
‎ฉันรู้ว่าเธอแบกความรู้สึกผิดไว้กับตัว

525
00:33:35,583 --> 00:33:38,963
‎แต่ฉันก็รู้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์เลือก
‎ว่าจะให้ใครอยู่หรือตาย

526
00:33:39,958 --> 00:33:41,418
‎ขอโทษนะแดนี่ แต่เธอไม่มีสิทธิ์

527
00:33:42,666 --> 00:33:43,746
‎มนุษย์คืออินทรีย์สาร

528
00:33:45,875 --> 00:33:46,785
‎นั่นคือข้อเท็จจริง

529
00:33:47,541 --> 00:33:48,501
‎คนเราเกิดมาต้องตาย

530
00:33:49,666 --> 00:33:50,496
‎เป็นเรื่องธรรมดา…

531
00:33:51,291 --> 00:33:52,131
‎และสวยงาม

532
00:33:54,625 --> 00:33:57,535
‎ทุกอย่างสลายและฟื้นขึ้นใหม่

533
00:33:58,000 --> 00:33:59,130
‎จากนั้นก็สลายลงไปใหม่

534
00:33:59,208 --> 00:34:01,878
‎และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย
‎ล้วนกำเนิดจากทุกสิ่งที่ตายไป

535
00:34:03,208 --> 00:34:05,628
‎เราทิ้งชีวิตมากมายไว้แทนที่เรา

536
00:34:06,916 --> 00:34:10,416
‎ชีวิตนั้นเริ่มต้นใหม่และหมุนเวียน

537
00:34:10,500 --> 00:34:11,920
‎ทดแทนกันไปอย่างไม่รู้จบ

538
00:34:12,541 --> 00:34:14,131
‎และนั่นเป็นเรื่องที่ดี

539
00:34:14,666 --> 00:34:16,916
‎ดียิ่งกว่าชีวิตที่ถูกบดขยี้

540
00:34:17,833 --> 00:34:18,963
‎ให้จมลึกลงไปในดิน

541
00:34:20,125 --> 00:34:22,625
‎และฝังอยู่ในหินที่จะลุกไหม้
‎เมื่อมันมีอายุมากพอ

542
00:34:23,041 --> 00:34:27,171
‎การได้เห็นใบไม้และดอกไม้
‎นั้นดีกว่ามาก

543
00:34:29,958 --> 00:34:32,168
‎เราฝากชีวิตมากมายไว้แทนที่เรา

544
00:34:34,916 --> 00:34:36,036
‎เหมือนดอกชมจันทร์ดอกนี้

545
00:34:38,250 --> 00:34:42,040
‎ความสวยงามทั้งมวลของสิ่งหนึ่ง
‎อยู่ในความตายของมันนั่นเอง

546
00:35:32,000 --> 00:35:32,830
‎โธ่ ที่รัก

547
00:35:35,416 --> 00:35:37,416
‎เราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี

548
00:35:40,458 --> 00:35:41,628
‎ผมไม่รู้

549
00:35:44,541 --> 00:35:45,961
‎ผมไม่รู้เลยจริงๆ

550
00:36:14,083 --> 00:36:15,173
‎มีแค่นี้ใช่ไหมครับ

551
00:36:15,583 --> 00:36:18,003
‎- เหลืออีกชิ้นในรถ
‎- ได้ ผมจะไปหยิบให้

552
00:36:25,291 --> 00:36:27,251
‎คุณพระคุณเจ้า

553
00:36:27,833 --> 00:36:28,923
‎คุณทำอะไรลงไปเนี่ย

554
00:36:29,250 --> 00:36:32,000
‎ผมพบสุภาพบุรุษคนหนึ่งในซัสเซ็ก
‎ที่ทำบ้านตุ๊กตา

555
00:36:32,541 --> 00:36:33,881
‎มัน เอ่อ…

556
00:36:34,250 --> 00:36:35,920
‎มันน่าจะใกล้เคียงแล้วล่ะ

557
00:36:36,833 --> 00:36:38,793
‎แต่ก็ไม่ได้เหมือนเป๊ะ

558
00:36:39,458 --> 00:36:41,998
‎เธอต้องดีใจจนคลั่งแน่ๆ

559
00:36:43,000 --> 00:36:44,670
‎ขอโทษนะที่ผมไปร่วมงานเลี้ยงไม่ได้

560
00:36:45,333 --> 00:36:46,963
‎หวังว่าของขวัญนี่จะปลอบใจได้

561
00:36:47,041 --> 00:36:49,461
‎เธออายุหกขวบ เธอจะสนใจ
‎แค่ของขวัญเท่านั้นแหละ

562
00:36:51,875 --> 00:36:52,705
‎ไม่ใช่ที่นี่

563
00:36:58,000 --> 00:36:59,210
‎ผมจะไปเอาชิ้นส่วนสุดท้าย

564
00:36:59,625 --> 00:37:01,625
‎เราน่าจะเอามันไปซ่อนไว้
‎ในห้องอ่านหนังสือ

565
00:37:01,708 --> 00:37:02,578
‎จนกว่างานจะเริ่ม

566
00:37:05,000 --> 00:37:06,170
‎เข้าท่าดีค่ะ

567
00:37:06,250 --> 00:37:08,380
‎ที่รัก มาดูของ
‎ที่น้องชายคุณเอามาสิคะ

568
00:37:09,000 --> 00:37:09,920
‎วิเศษมาก

569
00:37:11,416 --> 00:37:14,126
‎ขอโทษที่ไปร่วมงานวันเกิดไม่ได้นะ
‎นายก็รู้ว่าฉันยุ่ง

570
00:37:14,208 --> 00:37:17,168
‎- ไว้ถึงเบอร์ลินฉันจะโทรหา
‎- เยี่ยมเลย

571
00:38:01,125 --> 00:38:02,075
‎ตายแล้ว

572
00:38:03,416 --> 00:38:04,246
‎นี่คุณ…

573
00:38:04,583 --> 00:38:07,383
‎มานั่งทำอะไรมืดๆ อยู่ตรงนี้คะ

574
00:38:08,041 --> 00:38:10,671
‎ฉันอยากดื่มอะไรเบาๆ ก่อนนอน

575
00:38:11,541 --> 00:38:14,331
‎เติมพลังสักหน่อย
‎พรุ่งนี้เช้าต้องได้ใช้แรงเยอะแน่

576
00:38:15,041 --> 00:38:17,041
‎มีเด็กๆ มากมายวิ่งวุ่นไปทั่ว

577
00:38:17,666 --> 00:38:20,206
‎คุณเองก็ควรพักบ้างนะ
‎จะเข้านอนเลยไหมคะ

578
00:38:24,500 --> 00:38:25,460
‎วันเกิดของฟลอร่า…

579
00:38:27,416 --> 00:38:28,416
‎ชวนให้ผมคิดว่า…

580
00:38:30,791 --> 00:38:32,381
‎คืนนั้นเป็นคืนที่แปลกมาก

581
00:38:34,416 --> 00:38:35,246
‎เหรอคะ

582
00:38:37,458 --> 00:38:38,748
‎ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้

583
00:38:39,875 --> 00:38:41,125
‎ความงดงามของการคลอดลูก

584
00:38:42,750 --> 00:38:44,500
‎เขาว่ายังไงเราก็ต้องลืมช่วงเวลานั้น

585
00:38:45,541 --> 00:38:47,211
‎แต่จริงๆ เป็นเพราะสารเคมีในสมอง

586
00:38:48,708 --> 00:38:50,828
‎เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เรากล้ามีลูกอีก

587
00:38:52,291 --> 00:38:53,921
‎ลูกคลอดก่อนกำหนดไวมาก

588
00:39:00,583 --> 00:39:01,463
‎ใช่ค่ะ

589
00:39:03,666 --> 00:39:04,496
‎นั่นสินะ

590
00:39:05,125 --> 00:39:06,455
‎และผมก็ประหลาดใจมาก

591
00:39:07,666 --> 00:39:08,996
‎แต่ทั้งที่คลอดก่อนกำหนด…

592
00:39:10,125 --> 00:39:12,535
‎ลูกกลับไม่ตัวเล็กเท่าที่ผมคิดไว้

593
00:39:35,208 --> 00:39:36,538
‎มันไม่สมเหตุสมผล ว่าไหม

594
00:39:40,041 --> 00:39:41,461
‎ฉันไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร

595
00:39:44,000 --> 00:39:45,670
‎ก็ถ้าลูกไม่ได้คลอดก่อนกำหนด

596
00:39:46,291 --> 00:39:48,041
‎ถ้าจริงๆ แล้วลูกคลอดตามกำหนด

597
00:39:48,458 --> 00:39:49,668
‎งั้นเวลาก็จะไม่สมเหตุสมผล

598
00:39:50,708 --> 00:39:52,708
‎ลูกจำต้องคลอดก่อนกำหนด ถูกไหม

599
00:39:54,166 --> 00:39:56,626
‎ไม่งั้นก็จะแปลว่า
‎คุณท้องเมื่อเดือนสิงหาคม

600
00:39:58,625 --> 00:39:59,785
‎ตอนที่ผมอยู่รัสเซีย

601
00:40:02,500 --> 00:40:03,540
‎หกปี

602
00:40:06,041 --> 00:40:08,211
‎ผมใช้เวลาคำนวณถึงหกปี

603
00:40:10,416 --> 00:40:12,126
‎ผมคงไม่อยากรู้คำตอบ ว่าไหม

604
00:40:16,833 --> 00:40:18,753
‎ผมไม่อยู่บ้านเสียนาน ใช่ไหมล่ะ

605
00:40:23,375 --> 00:40:24,205
‎ดูเหมือนว่า…

606
00:40:25,625 --> 00:40:26,915
‎บ้านหลังใหญ่…

607
00:40:28,458 --> 00:40:29,538
‎ที่มีแค่คุณกับไมลส์

608
00:40:31,750 --> 00:40:32,580
‎เดียวดาย

609
00:40:38,500 --> 00:40:39,420
‎คุณรักเขาไหม

610
00:41:04,791 --> 00:41:08,291
‎พี่เลี้ยงสาวจำไม่ได้ว่ามีครั้งไหน
‎ที่หล่อนเคยหลับสบายเท่านี้

611
00:41:09,166 --> 00:41:11,536
‎และหล่อนก็คิดว่าที่ผ่านมา
‎คงไม่เคยสักครั้ง

612
00:41:44,250 --> 00:41:45,080
‎ฟลอร่า

613
00:41:46,875 --> 00:41:49,035
‎ฟลอร่า ทำอะไรน่ะ

614
00:41:51,041 --> 00:41:51,881
‎หนูอยู่ที่ไหนคะ

615
00:41:52,416 --> 00:41:55,416
‎เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรไหม
‎เธอเดินละเมออีกแล้วเหรอ

616
00:41:55,708 --> 00:41:56,538
‎หนูไม่…

617
00:41:57,458 --> 00:41:58,288
‎หนูไม่รู้ค่ะ

618
00:41:59,125 --> 00:42:00,955
‎หนูว่าหนูถูกลักซ่อนอีกแล้ว

619
00:42:02,333 --> 00:42:04,043
‎มาเถอะ เข้าไปข้างในกัน

620
00:42:04,750 --> 00:42:06,210
‎ทำไมหนูถึงเป็นแบบนี้อยู่เรื่อย

621
00:42:22,750 --> 00:42:24,710
‎ขอโทษจริงๆ ที่สร้างปัญหานะคะ

622
00:42:25,583 --> 00:42:26,833
‎หนูแค่ออกมาเดินเล่น

623
00:42:27,250 --> 00:42:28,630
‎ไม่ได้จะทำให้คุณตกใจ

624
00:42:29,791 --> 00:42:31,211
‎ไปกินมื้อเช้ากันดีไหมคะ

625
00:42:31,708 --> 00:42:33,748
‎หนูหิวจะแย่แล้ว

626
00:42:53,458 --> 00:42:54,628
‎ขอโทษที่รบกวนค่ะ

627
00:42:55,208 --> 00:42:56,998
‎คุณเคลย์ตันโทรมาอีกแล้ว

628
00:42:57,750 --> 00:42:59,960
‎- ฉันว่าบางทีคุณน่าจะ…
‎- มีใครบาดเจ็บเหรอ

629
00:43:00,250 --> 00:43:01,630
‎มีใครต้องไปโรงพยาบาลไหม

630
00:43:02,416 --> 00:43:04,416
‎ไม่ค่ะ ฉันว่าปัญหาไม่ได้มีแค่นั้น

631
00:43:04,500 --> 00:43:05,960
‎บ้าเอ๊ย ผมบอกไปแล้วไง

632
00:43:06,458 --> 00:43:08,498
‎ผมไม่ว่างนอกจากจะมีใครบาดเจ็บ

633
00:43:18,666 --> 00:43:20,246
‎ให้ตายเถอะ

634
00:43:21,666 --> 00:43:22,536
‎ก็ได้

635
00:43:25,916 --> 00:43:26,746
‎ก็ได้

636
00:43:27,666 --> 00:43:29,076
‎ต่อสายหาหล่อน

637
00:43:35,708 --> 00:43:36,538
‎เฮ้ย

638
00:43:37,375 --> 00:43:38,705
‎นี่มันเรื่องอะไรกัน

639
00:43:39,041 --> 00:43:40,791
‎ของพวกนั้นเอาไปใส่รถแล้วกัน

640
00:43:42,541 --> 00:43:44,961
‎เรื่องก็คือฉันยกสำนักงานให้นายไงล่ะ

641
00:43:45,708 --> 00:43:47,128
‎พูดอะไรของนายน่ะ

642
00:43:47,541 --> 00:43:49,831
‎ฉันไม่อยากเห็นอะไรพวกนี้อีก
‎เป็นครั้งที่สอง

643
00:43:51,000 --> 00:43:53,040
‎นายคงคิดว่าฉันโง่มาก

644
00:43:54,125 --> 00:43:55,245
‎โง่เป็นควายเลยสินะ

645
00:43:56,375 --> 00:43:59,325
‎- ฉันไม่…
‎- เด็กมักไม่คลอดตามกำหนด ดอม

646
00:44:00,791 --> 00:44:01,631
‎แต่ฟังให้ดี

647
00:44:02,416 --> 00:44:03,996
‎และนี่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด

648
00:44:05,250 --> 00:44:06,460
‎เธอเป็นลูกสาวของฉัน

649
00:44:07,500 --> 00:44:08,960
‎ในทุกๆ ทางที่จะเป็นได้

650
00:44:10,041 --> 00:44:11,291
‎เมื่อเธอหกล้มเข่าถลอก

651
00:44:12,000 --> 00:44:13,540
‎เรียกหาพ่อเมื่อฝันร้าย…

652
00:44:14,500 --> 00:44:15,330
‎คนนั้นจะเป็นฉัน

653
00:44:16,583 --> 00:44:19,213
‎ครั้งแรกที่มีไอ้สวะทำให้เธอใจสลาย…

654
00:44:20,416 --> 00:44:21,876
‎ฉันจะเป็นคนที่ปลอบใจเธอ

655
00:44:23,541 --> 00:44:26,881
‎และเมื่อเธอขอให้พ่อเป็นคนส่งเธอ
‎เข้าพิธีวิวาห์…

656
00:44:29,291 --> 00:44:30,791
‎คนคนนั้นคือฉัน ไม่ใช่นาย

657
00:44:32,166 --> 00:44:33,326
‎เข้าใจที่พูดไหม

658
00:44:34,541 --> 00:44:35,541
‎หล่อนไม่ได้บอกเหรอ

659
00:44:36,958 --> 00:44:37,918
‎ดูทำหน้าเข้าสิ

660
00:44:38,541 --> 00:44:40,461
‎ฉันได้เห็นหน้านายตอนความจริงกระจ่าง

661
00:44:42,458 --> 00:44:43,498
‎ฉันคิดมาตลอดเลยนะ

662
00:44:44,833 --> 00:44:47,253
‎ฉันคิดว่าต้องพูดคำไหนดีถึงจะสาสม

663
00:44:47,916 --> 00:44:49,916
‎แล้วฉันก็วนเวียนอยู่กับคำว่า "เนรเทศ"

664
00:44:50,666 --> 00:44:51,496
‎มันใกล้เคียง

665
00:44:51,875 --> 00:44:52,705
‎มันเจ็บแสบ

666
00:44:53,375 --> 00:44:54,495
‎แต่ก็ไม่ใกล้กับคำว่าสาสม

667
00:44:57,375 --> 00:44:58,455
‎แต่ก็น่าจะพอถูไถได้

668
00:45:00,458 --> 00:45:02,288
‎นายถูกเนรเทศแล้ว น้องชาย

669
00:45:03,791 --> 00:45:05,421
‎นายถูกเนรเทศจากบ้านฉัน

670
00:45:06,291 --> 00:45:09,131
‎นายถูกเนรเทศจากเมียและลูกฉัน

671
00:45:10,291 --> 00:45:11,131
‎นายถูกเนรเทศ

672
00:45:12,916 --> 00:45:14,576
‎นายไม่มีพี่ชายอีกต่อไป

673
00:45:16,041 --> 00:45:16,921
‎หรือหลานสาว

674
00:45:17,750 --> 00:45:18,580
‎หรือว่าหลานชาย

675
00:45:20,166 --> 00:45:20,996
‎ไม่มี

676
00:45:22,416 --> 00:45:23,326
‎มีแค่นาย

677
00:45:24,583 --> 00:45:25,793
‎และตัวนายคนเดียว เฮนรี่…

678
00:45:27,833 --> 00:45:29,003
‎ตัวตนที่แท้จริงของนาย…

679
00:45:31,583 --> 00:45:32,833
‎คือไอ้คนสารเลว

680
00:45:35,250 --> 00:45:37,500
‎ปีศาจตัวเล็กๆ ที่น่าขยะแขยง ถูกไหม

681
00:45:40,708 --> 00:45:41,668
‎ฉันสมเพชนาย

682
00:45:43,750 --> 00:45:45,420
‎เพราะนายต้องอยู่กับมัน

683
00:45:47,958 --> 00:45:49,538
‎นายต้องทนอยู่กับตัวเอง

684
00:45:52,000 --> 00:45:54,670
‎และตัวนายที่ว่าก็คือ
‎ไอ้ปีศาจสารเลวหน้าเป็น

685
00:45:55,583 --> 00:45:56,423
‎ใช่ไหมล่ะ

686
00:46:16,125 --> 00:46:17,785
‎อินเดียอยู่ไกลแค่ไหนคะ

687
00:46:18,958 --> 00:46:21,788
‎ไกลพอให้แม่คิดถึงลูก
‎แต่ใกล้เกินจะจากลาจ้ะ

688
00:46:22,875 --> 00:46:25,495
‎แม่รู้ว่าลูกคิดอะไรอยู่
‎แต่อย่ากังวลไปเลย

689
00:46:25,583 --> 00:46:28,423
‎ทุกอย่างจะเรียบร้อย
‎แม่ไปแค่ไม่กี่อาทิตย์เองจ้ะ

690
00:46:29,625 --> 00:46:30,705
‎ให้หนูไปด้วยได้ไหมคะ

691
00:46:31,583 --> 00:46:34,673
‎สองสามอาทิตย์เป็นเวลาที่นานมาก

692
00:46:35,083 --> 00:46:38,753
‎และหนูก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ตามลำพัง
‎กับไมลส์และคุณโกรส

693
00:46:47,583 --> 00:46:48,423
‎เจอแล้ว

694
00:46:49,833 --> 00:46:52,293
‎สิ่งนี้เรียกว่าเครื่องราง

695
00:46:53,166 --> 00:46:54,246
‎เมื่อก่อนแม่เคยทำ

696
00:46:54,875 --> 00:46:57,325
‎แต่บางครั้งก็ยังทำอยู่ นิสัยเก่าน่ะ

697
00:46:58,625 --> 00:47:00,785
‎แม่ทำพวกมันตั้งแต่ตอนที่อายุเท่าลูก

698
00:47:00,875 --> 00:47:01,745
‎มันมีไว้ทำอะไรคะ

699
00:47:02,166 --> 00:47:04,626
‎มันช่วยคุ้มครองผู้คน
‎และคอยทำให้พวกเขามีความสุข

700
00:47:08,833 --> 00:47:10,043
‎มันเกิดขึ้นอีกแล้ว…

701
00:47:11,083 --> 00:47:11,923
‎ใช่ไหมคะ

702
00:47:12,666 --> 00:47:13,496
‎อะไรจ๊ะ

703
00:47:14,750 --> 00:47:16,040
‎ตัวหนูไม่ได้อยู่ที่นี่

704
00:47:17,083 --> 00:47:18,253
‎หนูโตเกินไป

705
00:47:19,583 --> 00:47:20,423
‎เหมือนกับว่า…

706
00:47:20,750 --> 00:47:22,250
‎เวลามันไม่สมเหตุสมผล

707
00:47:22,666 --> 00:47:23,496
‎ใช่จ้ะ

708
00:47:25,291 --> 00:47:28,001
‎หนูถูกลักซ่อนไว้
‎ในความทรงจำอีกอันอีกแล้ว

709
00:47:29,541 --> 00:47:30,631
‎ถูกพามาซ่อนให้ปลอดภัย

710
00:47:33,916 --> 00:47:35,126
‎แม่ขา หนูคิดถึงแม่

711
00:47:39,000 --> 00:47:39,830
‎ลูกรัก

712
00:47:42,833 --> 00:47:44,543
‎ตอนนี้ลูกคงใกล้จะตื่นแล้วล่ะ

713
00:48:01,708 --> 00:48:03,038
‎- จำไอ้นี่ได้ไหม
‎- คุณจำได้

714
00:48:03,125 --> 00:48:04,245
‎ตอนฤดูใบไม้ผลิไง

715
00:48:07,916 --> 00:48:09,126
‎กินไปได้ยังไงตั้งสองจาน

716
00:48:09,833 --> 00:48:10,713
‎ดูเขากินสิ

717
00:48:12,208 --> 00:48:14,208
‎ทุกคน…

718
00:48:15,291 --> 00:48:16,331
‎ทุกคนทำอะไรกัน

719
00:48:16,625 --> 00:48:17,455
‎ฟลอร่า

720
00:48:17,916 --> 00:48:18,746
‎ไงจ๊ะ

721
00:48:19,083 --> 00:48:21,463
‎ทุกคนกินมื้อเย็นโดยไม่รอหนู

722
00:48:21,916 --> 00:48:22,786
‎อะไรนะ

723
00:48:23,583 --> 00:48:25,923
‎- อะไรกันฟลอร่า
‎- เธอกินในห้องไปแล้วนี่

724
00:48:26,333 --> 00:48:28,713
‎- โอเว่นทำซุปให้เธอ
‎- หนึ่งในจานเด็ดของฉันเลยนะ

725
00:48:29,541 --> 00:48:30,881
‎หนูจำไม่เห็นได้เลย

726
00:48:31,625 --> 00:48:33,075
‎บอกแล้วว่าเขาไม่เป็นตัวเอง

727
00:48:33,458 --> 00:48:34,458
‎เขาดูสบายดีนี่นา

728
00:48:35,583 --> 00:48:36,423
‎แต่แปลกๆ

729
00:48:37,166 --> 00:48:38,496
‎หนูไม่ชอบเกมนี้เลย

730
00:48:39,791 --> 00:48:40,631
‎ไม่เป็นไรนะ

731
00:48:40,708 --> 00:48:41,748
‎หนูไม่ชอบ

732
00:48:41,833 --> 00:48:43,503
‎อุ๊ย สงสัยคุณอาของพวกเธอโทรมา

733
00:48:43,583 --> 00:48:46,003
‎ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย ฟลอร่า
‎ไม่ต้องห่วงนะ

734
00:48:46,458 --> 00:48:47,288
‎สวัสดีค่ะ

735
00:48:48,458 --> 00:48:49,288
‎สวัสดีค่ะ

736
00:48:51,333 --> 00:48:52,173
‎สวัสดีค่ะ

737
00:48:54,208 --> 00:48:55,878
‎มีไอ้บ้าโทรมาแกล้งอีกแล้ว

738
00:48:59,166 --> 00:49:02,416
‎นายคิดจริงๆ เหรอ
‎ว่าวันหนึ่งเธอจะรับสาย

739
00:49:04,125 --> 00:49:05,455
‎น่าหดหู่ขึ้นทุกที

740
00:49:07,833 --> 00:49:10,043
‎ฉันว่ามันคงไม่มีอะไรต่าง
‎สำหรับนายหรอกนะ

741
00:49:10,125 --> 00:49:13,285
‎อาจมีสักครั้งจากสิบสายที่เธอรับ

742
00:49:14,250 --> 00:49:17,170
‎นายอาจได้ยินเธอพูดว่า "บ้านฟลอร่าค่ะ"

743
00:49:18,083 --> 00:49:18,963
‎เป็นไปไม่ได้หรอก

744
00:49:20,625 --> 00:49:21,625
‎ในระหว่างนั้น

745
00:49:22,666 --> 00:49:24,876
‎พวกเขาก็จะคิดว่านายเป็นไอ้โรคจิต

746
00:49:24,958 --> 00:49:26,458
‎ที่หอบหายใจใส่โทรศัพท์

747
00:49:26,833 --> 00:49:27,883
‎เป็นแค่คนบ้า

748
00:49:28,541 --> 00:49:30,211
‎น่าสมเพชจริงๆ

749
00:49:33,208 --> 00:49:34,668
‎มาถึงตอนนี้อีกแล้ว

750
00:49:35,375 --> 00:49:38,995
‎ถึงมันจะไม่จริง
‎แต่ยังไงนายก็ควรให้แขกเข้ามานะ

751
00:49:51,000 --> 00:49:52,290
‎ขอโทษที่มารบกวน

752
00:49:55,083 --> 00:49:56,503
‎ฉันอยู่แถวนี้พอดี และ…

753
00:49:59,458 --> 00:50:00,708
‎ฉันไม่ได้แวะมาแถวนี้

754
00:50:02,083 --> 00:50:04,253
‎ฉันหลอกว่ามีธุระ ฉันมีเวลาไม่มาก

755
00:50:08,875 --> 00:50:10,245
‎คุณมานั่งทำอะไรในนี้

756
00:50:11,000 --> 00:50:11,880
‎อ๋อ ผม…

757
00:50:16,000 --> 00:50:17,290
‎ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

758
00:50:24,000 --> 00:50:24,880
‎ขอโทษนะ

759
00:50:27,458 --> 00:50:28,288
‎ฟลอร่า

760
00:50:28,666 --> 00:50:29,916
‎ฉันเสียใจจริงๆ

761
00:50:30,625 --> 00:50:32,035
‎ฉันน่าจะบอกคุณ

762
00:50:34,375 --> 00:50:36,745
‎มีหลายอย่างที่ฉันไม่น่าจะทำแบบนั้น

763
00:50:38,333 --> 00:50:39,503
‎คืนนี้เราจะไปกันแล้ว

764
00:50:40,750 --> 00:50:41,710
‎อินเดีย

765
00:50:43,833 --> 00:50:44,753
‎สองสามสัปดาห์

766
00:50:45,125 --> 00:50:46,415
‎ตามรอยฮันนีมูนของเรา

767
00:50:48,791 --> 00:50:49,671
‎งั้นเหรอ

768
00:50:52,666 --> 00:50:53,826
‎ฉันอยากมาบอกลาคุณ

769
00:50:53,916 --> 00:50:55,286
‎- ชาร์ล็อตต์
‎- ฉันพูดจริง

770
00:50:56,833 --> 00:50:58,293
‎ฉันจะกอบกู้ให้สำเร็จ

771
00:50:59,583 --> 00:51:01,333
‎สามีฉัน ครอบครัวฉัน

772
00:51:02,833 --> 00:51:04,293
‎ฉันอยากให้คุณฟังจากปากฉัน…

773
00:51:05,208 --> 00:51:06,668
‎ว่าทำไมฉันถึงไปเที่ยวในครั้งนี้

774
00:51:09,291 --> 00:51:10,461
‎ฉันแก้ไขมันได้

775
00:51:14,791 --> 00:51:16,831
‎แต่ฉันไม่สามารถไปโดยไม่…

776
00:51:18,458 --> 00:51:19,918
‎ผมรักคุณ ชาร์ล็อตต์

777
00:51:26,125 --> 00:51:26,955
‎ฉันรู้ค่ะ

778
00:51:31,833 --> 00:51:33,423
‎แต่ความรักอย่างเดียวมันไม่พอ

779
00:51:34,875 --> 00:51:36,165
‎ยังมีอะไรอีกหลายอย่าง

780
00:52:28,416 --> 00:52:30,076
‎ถ้านายไม่ว่าอะไร งั้นข้ามไปเลยนะ

781
00:52:30,166 --> 00:52:32,036
‎ไปยังตอนโปรดของฉัน

782
00:52:32,125 --> 00:52:33,535
‎อย่านะ ได้โปรด

783
00:52:34,083 --> 00:52:36,463
‎มันเจ็บ เจ็บมากจริงๆ

784
00:52:37,041 --> 00:52:38,251
‎ฉันอยากเห็นมันอีก

785
00:52:38,333 --> 00:52:40,503
‎- ไม่เอา
‎- คืนที่เราเจอกัน

786
00:52:42,583 --> 00:52:43,423
‎เร็วเข้า

787
00:52:44,083 --> 00:52:44,923
‎รับสายสิ

788
00:52:47,125 --> 00:52:48,785
‎- ไม่
‎- แต่นายต้องรับ

789
00:52:49,291 --> 00:52:50,131
‎นายก็รู้นี่นา

790
00:52:50,916 --> 00:52:53,496
‎- ฉันไม่อยากรับ
‎- แต่นายก็รับเสมอ

791
00:52:53,583 --> 00:52:56,923
‎เร็วสิ ไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก
‎นายก็รู้ว่าใครโทรมา

792
00:52:57,000 --> 00:52:59,080
‎สถานทูตอังกฤษในอินเดียไง

793
00:52:59,166 --> 00:53:00,536
‎ไม่เอา ขอร้องล่ะ

794
00:53:00,625 --> 00:53:02,205
‎พวกเขามีข่าวร้ายจะบอก

795
00:53:02,291 --> 00:53:04,881
‎- ได้โปรด
‎- มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น

796
00:53:24,541 --> 00:53:25,381
‎สวัสดีครับ

797
00:53:28,833 --> 00:53:29,963
‎ครับ ผมเอง

798
00:53:33,875 --> 00:53:35,825
‎ขอโทษนะ ช่วยพูดอีกทีได้ไหมครับ

799
00:53:46,250 --> 00:53:47,960
‎อุบัติเหตุแบบไหนครับ

800
00:53:56,166 --> 00:53:57,786
‎พวกเขาไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

801
00:54:10,625 --> 00:54:11,495
‎ไม่จริง

802
00:54:16,083 --> 00:54:17,043
‎คุณเข้าใจผิดแล้ว

803
00:54:59,583 --> 00:55:01,503
‎ไม่เลวนักใช่ไหมล่ะ

804
00:55:02,083 --> 00:55:02,923
‎มันคือนรกชัดๆ

805
00:55:03,875 --> 00:55:05,035
‎ทุกครั้งคือนรก

806
00:55:05,458 --> 00:55:06,418
‎ไม่หรอก

807
00:55:06,958 --> 00:55:08,828
‎นั่นยังไม่ใช่ส่วนที่แย่ที่สุด

808
00:55:08,916 --> 00:55:10,916
‎ไม่ใช่กระทั่งการจัดงานศพของพวกเขา

809
00:55:11,000 --> 00:55:13,000
‎หรือการฝังโลงศพเปล่าๆ

810
00:55:13,458 --> 00:55:14,288
‎ไม่เลย

811
00:55:14,791 --> 00:55:17,381
‎นรกคือการที่ต้องโทรไปที่บลาย

812
00:55:17,916 --> 00:55:19,916
‎การที่ต้องบอกข่าวร้าย

813
00:55:20,291 --> 00:55:23,831
‎และการได้ยินเสียงของเธอเป็นเสียงแรก

814
00:55:23,916 --> 00:55:25,496
‎เมื่อเธอรับโทรศัพท์ต่างหาก

815
00:55:26,000 --> 00:55:28,670
‎เสียงเล็กๆ ของเธอที่พูดว่า…

816
00:55:29,208 --> 00:55:30,958
‎บ้านฟลอร่าค่ะ

817
00:55:38,916 --> 00:55:41,246
‎นอนละเมอ เดินละเมอ

818
00:55:42,083 --> 00:55:43,753
‎สภาพจิตใจคงเครียดน่าดู

819
00:55:44,500 --> 00:55:45,330
‎ใช่

820
00:55:46,291 --> 00:55:47,331
‎ใช่ ฉัน…

821
00:55:50,041 --> 00:55:51,881
‎ฉันไม่รู้แล้วว่าควรทำยังไงดี

822
00:55:51,958 --> 00:55:55,498
‎ดังนั้นฉันเลยคิดว่า
‎พรุ่งนี้เช้าจะพาแกไปหาหมอ

823
00:55:56,250 --> 00:55:57,630
‎งานนี้ต้องพึ่งนักจิตวิทยาแล้ว

824
00:55:59,625 --> 00:56:01,325
‎ในคุกเรามีมาตรการบำบัดให้นักโทษ

825
00:56:02,250 --> 00:56:04,540
‎ฉันเกลียดมัน
‎ฉันไม่คิดว่ามันจะช่วยได้

826
00:56:06,083 --> 00:56:09,793
‎นักจิตวิทยาของฉัน ทามาร่า
‎หล่อนคาดคั้นฉันไม่หยุด

827
00:56:10,166 --> 00:56:12,036
‎ตื๊อเหมือนหมาไล่ตามกระดูก

828
00:56:14,041 --> 00:56:16,171
‎ฉันเลยเริ่มพูดเพื่อให้หล่อนหุบปาก

829
00:56:17,250 --> 00:56:20,040
‎ผ่านไปหนึ่งเดือนฉันถึงรู้ตัวว่า
‎ได้หลับสนิทกับเขาแล้ว

830
00:56:21,041 --> 00:56:21,881
‎โอ้โฮ

831
00:56:23,375 --> 00:56:24,205
‎นั่นสิ

832
00:56:25,666 --> 00:56:26,666
‎เธออาจพูดถูก

833
00:56:30,958 --> 00:56:31,788
‎ฉันไปก่อนนะ

834
00:56:33,833 --> 00:56:36,083
‎อย่างน้อยฉันก็น่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้า

835
00:56:39,333 --> 00:56:40,173
‎เอ่อ…

836
00:56:42,125 --> 00:56:43,325
‎เธอจะ…

837
00:56:44,375 --> 00:56:45,285
‎กลับมาก็ได้นะ

838
00:56:46,375 --> 00:56:47,915
‎- คืนนี้เหรอ
‎- ใช่

839
00:56:48,833 --> 00:56:49,753
‎คืนนี้

840
00:56:51,916 --> 00:56:53,206
‎ไม่รู้สิ ป็อบปินส์

841
00:56:54,250 --> 00:56:55,960
‎เธอดูมีเรื่องที่ต้องทำเยอะ

842
00:57:00,666 --> 00:57:04,326
‎ยังไงฉันก็ต้องอยู่เฝ้าฟลอร่า
‎ทั้งคืนอยู่แล้ว

843
00:57:07,375 --> 00:57:08,205
‎ราตรีสวัสดิ์

844
00:57:09,458 --> 00:57:10,418
‎บอกฝันดีเฉยๆ

845
00:57:13,208 --> 00:57:14,578
‎เรายังมีคืนอื่นๆ

846
00:57:15,166 --> 00:57:16,746
‎และต่อไปก็จะมีคืนอื่นๆ อีก

847
00:57:17,583 --> 00:57:18,583
‎สัญญานะ

848
00:57:29,750 --> 00:57:30,710
‎สัญญา

849
00:57:40,916 --> 00:57:41,916
‎บัดซบ

850
00:57:42,916 --> 00:57:43,876
‎เอาอีกแล้ว

851
00:57:49,541 --> 00:57:50,581
‎ขาดการเชื่อมต่อ

852
00:57:51,041 --> 00:57:52,291
‎โทรศัพท์มีปัญหาเหรอ

853
00:57:59,375 --> 00:58:00,915
‎โทรศัพท์ขาดการเชื่อมต่อ

854
00:58:01,625 --> 00:58:02,455
‎แล้วยังไง

855
00:58:02,875 --> 00:58:06,205
‎มันไม่น่าเป็นแบบนี้น่ะสิ
‎ก่อนหน้านี้มันไม่เคยเป็น

856
00:58:07,000 --> 00:58:08,630
‎ฉันแน่ใจว่าไม่มีอะไรหรอก

857
00:58:15,375 --> 00:58:17,165
‎- คิดจะทำอะไรน่ะ
‎- ฉันจะไป

858
00:58:17,791 --> 00:58:19,961
‎- หา
‎- ฉันจะไปบลาย

859
00:58:21,166 --> 00:58:22,326
‎บ้าไปแล้ว

860
00:58:22,416 --> 00:58:23,626
‎นายต้องขับรถสามชั่วโมง

861
00:58:23,708 --> 00:58:26,668
‎แถมนายยังดื่มมาตลอดสองปีเลยนะ

862
00:58:26,750 --> 00:58:27,920
‎มันไม่มีเหตุผล

863
00:58:29,041 --> 00:58:31,421
‎จะไปทำไม พี่เลี้ยงคนนั้นจัดการได้

864
00:58:31,500 --> 00:58:33,210
‎ถึงนายไปก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

865
00:58:33,291 --> 00:58:34,791
‎ฉันสังหรณ์ใจไม่ดี

866
00:58:35,333 --> 00:58:36,673
‎อ๋อ ตัดสินใจได้แล้วสิ

867
00:58:38,333 --> 00:58:41,293
‎ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ตอนที่…

868
00:58:41,375 --> 00:58:44,875
‎งั้นนายก็จะไปบลายสินะ
‎พวกเขาต้องดีใจแน่ที่เจอนาย

869
00:58:44,958 --> 00:58:47,668
‎และบางที
‎นายน่าจะบอกเด็กๆ ต่อหน้าได้

870
00:58:47,750 --> 00:58:49,630
‎ว่าพ่อแม่ของพวกเขาตายได้ยังไง

871
00:58:49,708 --> 00:58:52,328
‎และนายน่าจะบอกพวกเขาได้
‎ว่าทำไมพ่อแม่พวกเขา

872
00:58:52,416 --> 00:58:53,666
‎ถึงไปเที่ยวตั้งแต่แรก

873
00:59:20,208 --> 00:59:21,078
‎ว่าไง

874
00:59:25,916 --> 00:59:26,746
‎เดี๋ยว

875
00:59:40,666 --> 00:59:41,496
‎สวัสดี

876
01:00:01,083 --> 01:00:01,923
‎อยู่นี่เอง

877
01:00:03,125 --> 01:00:04,245
‎ไม่ต้องกลัวนะ

878
01:00:06,916 --> 01:00:08,496
‎ขอโทษที่ตอนนั้นฉันกลัวนาย

879
01:00:09,583 --> 01:00:11,963
‎ฉันทำตัวเสียมารยาทมาก แต่ว่า…

880
01:00:12,666 --> 01:00:14,076
‎ฉันคิดว่าฉันน่าจะแต่งเรื่องให้นาย

881
01:00:16,166 --> 01:00:17,376
‎นายคนน่าสงสาร

882
01:00:18,291 --> 01:00:20,251
‎เสียใจด้วยนะเรื่องหน้าของนาย

883
01:00:25,375 --> 01:00:26,205
‎นี่

884
01:00:30,458 --> 01:00:31,328
‎ลองใส่อันนี้สิ

885
01:00:39,791 --> 01:00:40,791
‎เรียบร้อย

886
01:00:40,875 --> 01:00:41,745
‎นายมีหน้าแล้ว

887
01:00:43,541 --> 01:00:45,461
‎ทีนี้เรามาแต่งเรื่องกัน…

888
01:00:46,375 --> 01:00:47,205
‎สำหรับนายคนเดียว

889
01:00:50,250 --> 01:00:52,750
‎ฉันเอาอีกแล้วใช่ไหม

890
01:00:54,458 --> 01:00:57,378
‎ฉันถูกลักซ่อน
‎ไว้ในความทรงจำอีกอันอีกแล้ว

891
01:00:58,000 --> 01:00:59,710
‎เพราะคืนที่ฉันทำแบบนี้

892
01:01:00,291 --> 01:01:02,291
‎คืนที่ฉันมอบใบหน้าใหม่ให้นาย

893
01:01:02,375 --> 01:01:04,785
‎ฉันอายุแค่ห้าขวบ

894
01:01:05,666 --> 01:01:06,496
‎ใช่ไหม

895
01:01:09,041 --> 01:01:10,961
‎ทำไมต้องคอยทำแบบนี้กับหนูอยู่เรื่อย

896
01:01:11,750 --> 01:01:12,920
‎บอกหนูมาเถอะค่ะ

897
01:01:13,666 --> 01:01:15,786
‎ทำไมคุณต้องคอยเมินหนูด้วย

898
01:01:16,083 --> 01:01:17,423
‎คุณเจสเซิล

899
01:01:24,333 --> 01:01:25,293
‎พอสักที

900
01:01:26,083 --> 01:01:27,253
‎ไม่เอาแล้ว

901
01:01:28,666 --> 01:01:30,416
‎หนูไม่ชอบเกมนี้

902
01:01:31,333 --> 01:01:33,213
‎เลิกซ่อนตัวจากหนูได้แล้ว

903
01:01:33,625 --> 01:01:35,285
‎หนูอยากคุยกับคุณ

904
01:01:40,291 --> 01:01:41,831
‎หนูโกรธคุณมากๆ นะ

905
01:01:42,750 --> 01:01:43,630
‎แต่ทำไมล่ะ

906
01:01:44,166 --> 01:01:45,496
‎ทุกอย่างก็ไปได้สวยนี่นา

907
01:01:45,583 --> 01:01:47,133
‎- มันวิเศษ…
‎- ไม่จริง

908
01:01:48,000 --> 01:01:50,290
‎หนูเหนื่อยกับการถูกลักซ่อนแล้ว

909
01:01:50,375 --> 01:01:54,535
‎หนูเบื่อที่ต้องลืมเรื่องต่างๆ
‎และเบื่อกับการทำตัวแปลกๆ

910
01:01:55,083 --> 01:01:56,883
‎และกับการที่ไมลส์ทำตัวแปลกๆ

911
01:01:58,625 --> 01:02:00,125
‎ไมลส์ทำไมงั้นเหรอ

912
01:02:00,208 --> 01:02:02,128
‎ไมลส์วิเศษสุดๆ

913
01:02:02,541 --> 01:02:04,461
‎ยกเว้นตอนที่เขาไม่เป็นแบบนั้น

914
01:02:05,000 --> 01:02:06,330
‎ไม่วิเศษน่ะเหรอ

915
01:02:06,416 --> 01:02:07,746
‎ไม่เป็นตัวไมลส์ค่ะ

916
01:02:12,333 --> 01:02:13,173
‎ไม่นะ

917
01:02:13,541 --> 01:02:14,881
‎อย่าทำแบบนั้น

918
01:02:15,208 --> 01:02:17,038
‎อย่าเอาแต่ทำแบบนั้นสิคะ

919
01:02:18,250 --> 01:02:20,880
‎กลับมาให้หนูเห็นเดี๋ยวนี้

920
01:02:22,291 --> 01:02:23,791
‎คุณทำอะไรกับหนู

921
01:02:24,708 --> 01:02:26,168
‎- ฉัน…
‎- ฟลอร่า

922
01:02:32,750 --> 01:02:33,580
‎ฟลอร่า

923
01:02:34,166 --> 01:02:34,996
‎มานี่

924
01:02:38,083 --> 01:02:38,963
‎ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

925
01:02:40,333 --> 01:02:41,503
‎ก็แค่คุณเจสเซิล

926
01:02:46,625 --> 01:02:47,455
‎ไมลส์

927
01:02:48,500 --> 01:02:49,330
‎ไมลส์

928
01:02:50,958 --> 01:02:51,788
‎แหม…

929
01:02:52,250 --> 01:02:53,290
‎รู้สึกกระอักกระอ่วนจัง

930
01:02:55,458 --> 01:02:56,288
‎ไมลส์

931
01:02:59,916 --> 01:03:00,746
‎อะไรกัน

932
01:03:00,833 --> 01:03:02,083
‎ฟลอร่า

933
01:03:02,166 --> 01:03:03,786
‎ไม่นะ ฟลอร่า

934
01:03:06,083 --> 01:03:07,213
‎ฟลอร่า

935
01:03:09,625 --> 01:03:10,455
‎ฟลอร่า

936
01:03:13,291 --> 01:03:14,381
‎ฟลอร่า เธออยู่ไหน

937
01:03:16,500 --> 01:03:17,420
‎ฟลอร่า

938
01:03:19,375 --> 01:03:20,495
‎ฟลอร่า เราต้องไปแล้ว

939
01:03:22,041 --> 01:03:22,881
‎มาเถอะ

940
01:03:24,958 --> 01:03:25,918
‎ขอโทษนะคะ

941
01:04:39,833 --> 01:04:42,753
‎คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร