1
00:00:21,271 --> 00:00:26,902
ร้านหนังสือ
ของใหม่และมือสอง - ของเก่าและหายาก

2
00:01:28,463 --> 00:01:30,132
ห้ามเล่นสเก็ตบอร์ดตรงทางเดิน

3
00:01:31,717 --> 00:01:32,968
ผมไม่ได้เล่นฮะ

4
00:01:33,051 --> 00:01:36,138
ห้ามกินตรงทางเดินด้วย
เรามีโรงอาหาร

5
00:01:36,221 --> 00:01:37,973
ไม่เป็นไร ผมชอบกินคนเดียว

6
00:01:38,056 --> 00:01:41,351
เธอกินคนเดียวในโรงอาหาร
กับคนอื่นๆ ก็ได้

7
00:01:44,938 --> 00:01:47,566
ใช่ การแข่งเมื่อวานสุดยอดเลย

8
00:01:47,649 --> 00:01:49,985
- เออ ไม่อยากจะเชื่อ
- ให้ตายเถอะ

9
00:01:50,861 --> 00:01:52,029
- เฮ้
- เฮ้

10
00:01:52,112 --> 00:01:56,200
พวกนายเห็นมั้ยว่าเกิดอะไรเมื่อวาน
ฉันส่งลูกให้เขา แล้วบล็อคเปิดทาง

11
00:01:56,283 --> 00:01:58,452
เขาส่งกลับมา
ฉันหมุนตัวแล้วก็ชู๊ต...

12
00:01:59,578 --> 00:02:02,247
- เฮ้ย ระวัง
- เคอร์ติส เป็นอะไรมั้ย

13
00:02:03,707 --> 00:02:05,459
แขนนี้มีไว้ชู๊ตแต้มซะด้วยสิ

14
00:02:08,502 --> 00:02:10,547
นี่ เอาเจลน้ำแข็งประคบ

15
00:02:12,633 --> 00:02:13,842
ฉันชื่อรูเบ็น

16
00:02:16,220 --> 00:02:17,513
ฉันเพิ่งย้ายมาใหม่

17
00:02:35,197 --> 00:02:38,784
ฉันชอบเล่มนี้นะ แต่ทำไม
ซาสึเกะถึงทำตัวงี่เง่าตลอดเวลา

18
00:02:38,867 --> 00:02:41,453
เฮ้ย เขาเป็นคนสุดท้าย
ที่รอดในหมู่บ้านเชียวนะ

19
00:02:41,537 --> 00:02:43,497
คงหนักเกินแบกสุดๆ

20
00:02:43,580 --> 00:02:46,291
จริง แต่เขาไม่เห็นต้อง
เอาทุกอย่างมาลงกับนารูโตะ

21
00:02:46,375 --> 00:02:48,377
เป็นเด็กใหม่มันไม่ง่ายนะ

22
00:02:48,794 --> 00:02:51,421
นายคงรู้ดี แล้วที่นั่นเป็นไงมั่ง

23
00:02:53,048 --> 00:02:55,801
ก็นะ มีคนตั้งหลายล้านคนในเมืองนี้

24
00:02:55,884 --> 00:02:58,053
ไม่มีสักที่ที่ฉันเล่นสเก็ตบอร์ดได้

25
00:02:58,136 --> 00:03:01,014
เมืองเสียงดังตลอดเวลา
ฉันเลยนอนไม่หลับ

26
00:03:01,098 --> 00:03:04,768
แถมวันนี้ฉันทำซุปหก
แล้วทำคนดังที่สุดของโรงเรียนเจ็บตัว

27
00:03:05,352 --> 00:03:07,145
นายเอาซุปไปโรงเรียนด้วยเหรอ

28
00:03:07,980 --> 00:03:11,191
แม่ฉันแค่พยายามทำให้ชีวิตฉัน
ลำบากที่สุดในโลก

29
00:03:12,150 --> 00:03:13,277
ฉันเกลียดที่นี่

30
00:03:13,360 --> 00:03:15,612
อย่างน้อยนายก็ได้อยู่กับคุณตานะ

31
00:03:16,405 --> 00:03:18,657
ตกลงเขาเป็นยังไงบ้าง

32
00:03:19,116 --> 00:03:22,119
เป็นช่วงลำบากของตา ของเราทุกคน

33
00:03:24,204 --> 00:03:26,123
มาอยู่ที่นี่ก็ช่วยได้จริงๆ

34
00:03:27,875 --> 00:03:30,252
เยี่ยมเลย
ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่ที่มาบ่นซะงั้น

35
00:03:30,335 --> 00:03:32,546
บ่นได้ รู้มั้ยนายพูดจาเหมือนใคร

36
00:03:32,629 --> 00:03:33,630
ห้ามพูดว่านารูโตะ

37
00:03:34,464 --> 00:03:36,633
เฮ้ ลูกรัก เห็นกุญแจของแม่มั้ย

38
00:03:37,176 --> 00:03:38,677
ดีจ้ะ ไค

39
00:03:38,760 --> 00:03:40,053
สวัสดีครับ คุณเรย์นา

40
00:03:40,137 --> 00:03:43,056
ไว้ค่อยคุยละกัน รูเบ็น
ไว้เราดูหนังหรือหาอะไรทำกัน

41
00:03:43,140 --> 00:03:44,474
โอเคได้ ไว้คุยกัน

42
00:03:45,767 --> 00:03:47,352
ฟังนะ แม่รู้ว่าลูกรักไค

43
00:03:47,436 --> 00:03:50,022
แต่ลูกจะต้องพยายาม
หาเพื่อนใหม่ที่นี่

44
00:03:50,105 --> 00:03:52,858
ฟังนะแม่ ผมพยายามแล้ว
แต่ทุกคนที่นี่ไม่ได้เรื่อง

45
00:03:52,941 --> 00:03:54,610
ไม่ใช่ความผิดผมนี่

46
00:03:54,693 --> 00:03:58,447
เมื่อกลับมาจากโรงเรียน ลูกต้องเอา
ข้าวของออกจากถุงอาหารกลางวันด้วย

47
00:03:58,864 --> 00:04:00,073
แล้วเจลน้ำแข็งอยู่ไหน

48
00:04:01,200 --> 00:04:05,370
ผมให้เด็กคนหนึ่งที่เจ็บตัวยืมไป
เรากินข้าวเที่ยงด้วยกัน

49
00:04:05,454 --> 00:04:08,373
แม่ดีใจนะที่ลูกไม่ได้กินข้าวคนเดียว
ตรงล็อกเกอร์อีก

50
00:04:08,457 --> 00:04:11,502
- เพื่อนใหม่คนนี้ชื่ออะไร
- น่าจะเคอร์ติส

51
00:04:12,002 --> 00:04:14,379
ในเมื่อผมมีเพื่อนใหม่แล้ว
ผมโทรกลับหาไคนะ

52
00:04:15,631 --> 00:04:18,509
ไม่ได้ ลงไปข้างล่าง
ช่วยคุณตาในร้านซะนะ

53
00:04:18,591 --> 00:04:22,262
อีกอย่าง แม่ไม่ต้องทำซุป
เป็นข้าวกลางวันแล้วได้ไหมฮะ

54
00:04:55,212 --> 00:04:56,338
สวัสดีค่ะ คุณตา

55
00:04:56,880 --> 00:04:57,923
เชวอน

56
00:05:13,438 --> 00:05:15,440
ตกลงเธอคิดยังไงกับเล่มนั้น

57
00:05:15,524 --> 00:05:17,150
หนังสือเจ๋งดีค่ะ ขอบคุณ

58
00:05:17,234 --> 00:05:19,111
"จิตทำงานอย่างไร" นี่นะเจ๋ง

59
00:05:19,194 --> 00:05:22,781
ค่ะ หนูเลยไม่รู้ว่าควรจะเรียน
วิชาเอกอะไรดีในมหาวิทยาลัย

60
00:05:22,865 --> 00:05:27,244
ตอนแรกหนูว่าจะเลือกวิทยาการข้อมูล
แต่ไม่แน่ อาจจะจิตวิทยา

61
00:05:27,327 --> 00:05:29,037
- เธออายุเท่าไรนะ
- สิบสองค่ะ

62
00:05:29,121 --> 00:05:30,831
ยังมีเวลา

63
00:05:31,999 --> 00:05:34,209
แล้วคุณเป็นไงบ้าง

64
00:05:34,293 --> 00:05:38,172
สบายดี เหนื่อยนิดหน่อย
แต่จิบกาแฟสักนิดก็ช่วยได้

65
00:05:38,255 --> 00:05:41,842
กำลังวังชาของคุณลดลงตั้งแต่
ยายเสียใช่มั้ย ไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลย

66
00:05:41,925 --> 00:05:45,304
พอละ เลิกอ่านหนังสือจิตวิทยาได้แล้ว

67
00:05:45,387 --> 00:05:47,931
ตั้งแต่นี้ไป
เธอจะต้องอ่านแต่หนังสืออ่านเล่น

68
00:05:48,015 --> 00:05:49,099
หนูพูดจริงนะ

69
00:05:49,433 --> 00:05:53,312
ฉันสบายดี เชวอน แม้ว่าเทสจากไปแล้ว
แต่เขาก็ยังอยู่กับฉัน

70
00:05:54,021 --> 00:05:56,565
โดยเฉพาะที่นี่
เพราะเขารักร้านแห่งนี้

71
00:05:57,566 --> 00:06:00,235
ประหลาดจริงที่เชวอนมาที่นี่

72
00:06:00,694 --> 00:06:01,904
คุณตาให้ฉันยืมหนังสือ

73
00:06:01,987 --> 00:06:04,031
ที่นี่คือร้านหนังสือ
ไม่ใช่ห้องสมุด

74
00:06:06,033 --> 00:06:08,285
ขอตัวก่อนนะ ตาจะปล่อยให้
เธอสองคนคุยกัน

75
00:06:08,368 --> 00:06:10,829
เรื่องอะไรก็ตามที่เด็กสมัยนี้คุยน่ะ

76
00:06:11,121 --> 00:06:14,249
บอกหนูด้วยนะถ้าดื่มกาแฟแล้ว
แต่ตายังเหนื่อยอยู่

77
00:06:17,002 --> 00:06:19,630
เขาไม่ใช่คุณตาของเธอ ของฉันต่างหาก

78
00:06:19,713 --> 00:06:22,633
แย่หน่อยนะ ฉันไม่มีตายาย
ฉันจึงรับเขาเป็นตาบุญธรรม

79
00:06:22,925 --> 00:06:24,343
เรื่องแบบนั้นมีที่ไหนล่ะ

80
00:06:25,636 --> 00:06:26,803
ฉันได้ยินเรื่องซุปมา

81
00:06:28,597 --> 00:06:30,140
รู้ได้ไง ก็แค่อุบัติเหตุ

82
00:06:30,224 --> 00:06:33,143
มีครูสองคนคุยเรื่องนี้
ในห้องอาหารครู

83
00:06:33,227 --> 00:06:35,646
- ห้องอาหารครูเรอะ
- ฉันไปขอใช้ไมโครเวฟ

84
00:06:35,729 --> 00:06:36,980
เจ๋งตาย

85
00:06:37,064 --> 00:06:39,733
รู้มั้ย นายไม่ต้องกินข้าวคนเดียว
ตรงล็อกเกอร์ก็ได้

86
00:06:39,816 --> 00:06:41,193
ฉันบอกคุณตา...

87
00:06:42,277 --> 00:06:43,946
คุณตาของนายน่ะ...

88
00:06:44,029 --> 00:06:46,365
ว่าฉันกับเพื่อนๆ ยินดี
ให้นายมาร่วมโต๊ะ

89
00:06:46,448 --> 00:06:49,576
อืม แต่เธอชอบแก้โจทย์เรขาคณิต
ตอนเที่ยงนี่

90
00:06:50,827 --> 00:06:51,870
แล้วไงล่ะ

91
00:06:54,206 --> 00:06:55,707
ฉันจะไปเก็บหนังสือเข้าชั้น

92
00:06:57,751 --> 00:06:59,419
แล้วพวกเขาก็ตะโกนใส่กัน

93
00:06:59,503 --> 00:07:00,546
ร้านหนังสือวิลเลจ

94
00:07:00,629 --> 00:07:02,756
ตลกมากเลย
แล้วมีอาก็จับแขนของโคลอี้...

95
00:07:02,840 --> 00:07:06,093
- ดอนน่า เจ็บนะ
- ถ้าแค่นี้เจ็บ พี่ต้องเล่นเวทแล้ว

96
00:07:06,176 --> 00:07:07,970
ไม่เป็นไร ไว้ฉันเอาน้ำแข็งประคบ

97
00:07:12,641 --> 00:07:14,476
โหว พิลึกจัง

98
00:07:15,435 --> 00:07:17,855
- เร็ว ฉันอยากได้เล่มใหม่
- ไม่ ฉันไม่มีเวลา...

99
00:07:17,938 --> 00:07:21,024
แป๊บเดียวเอง เราเคยชอบที่นี่นี่นา

100
00:07:24,027 --> 00:07:27,614
จำได้มั้ย เราเคยใช้เวลาหลายชั่วโมง
ดูหนังสือตอนที่ยังเด็ก

101
00:07:27,698 --> 00:07:29,491
ฉันรู้ แต่ฉันไม่ใช่เด็กอีกแล้ว

102
00:07:29,575 --> 00:07:32,244
ฉันโตขึ้นทุกๆ นาที เพราะงั้นไปเถอะ

103
00:07:34,496 --> 00:07:36,582
ขอดูหมวดหนังสือแฟนตาซีก่อน

104
00:07:37,374 --> 00:07:38,917
ก็ได้ ให้สองนาทีนะ

105
00:07:39,877 --> 00:07:41,295
นายทำอะไรน่ะ

106
00:07:41,378 --> 00:07:43,505
เปล่า ทำงานอยู่

107
00:07:43,589 --> 00:07:47,342
ไม่เห็นต้องกระซิบ นี่มันร้านหนังสือ
ไม่ใช่ห้องสมุดไม่ใช่รึ

108
00:08:07,446 --> 00:08:08,947
นายนั่นเอง

109
00:08:09,406 --> 00:08:12,868
เฮ้ เป็นยังไงบ้าง แขนนายเป็นไง

110
00:08:13,619 --> 00:08:15,037
ข้างนี้ยังใช้งานได้อยู่

111
00:08:15,537 --> 00:08:18,957
ใช่ เอ่อ ฉันขอตัวไป...

112
00:08:21,627 --> 00:08:22,711
น้ำผลไม้ของฉันนะ

113
00:08:34,515 --> 00:08:37,142
สวัสดี

114
00:08:37,226 --> 00:08:38,227
"สวัสดี"

115
00:08:39,144 --> 00:08:42,688
- ไปจากที่นี่เถอะ ดอนน่า เดี๋ยวนี้
- เออ ที่บ้านมีหนังสือพอแล้ว

116
00:08:55,244 --> 00:09:01,166
พ่อคะ หนูคิดว่าเราน่าจะหาทาง
ปรับปรุงร้านสักหน่อย

117
00:09:01,250 --> 00:09:03,293
ไม่ยักรู้ว่าร้านนี้ต้องปรับปรุงด้วย

118
00:09:03,794 --> 00:09:05,796
หนูช่วยจัดข้าวของให้ได้
อย่างในอพาร์ทเมนต์

119
00:09:05,879 --> 00:09:08,423
หลานคิดว่าต้องปรับปรุงเหรอ รูเบ็น

120
00:09:10,592 --> 00:09:14,263
มันฝุ่นเยอะ และก็หนาวด้วย

121
00:09:14,346 --> 00:09:16,515
พื้นกระดานบางส่วนก็ไม่สม่ำเสมอ

122
00:09:16,849 --> 00:09:17,933
ร้านมีลักษณะเฉพาะ

123
00:09:18,016 --> 00:09:19,893
ยอดขายก็ลดลงนะคะ พ่อ

124
00:09:19,977 --> 00:09:23,397
พ่อต้อทำร้านให้ทันสมัย
มันไม่ได้ปรับปรุงตั้งแต่หนูยังเด็ก

125
00:09:23,480 --> 00:09:26,775
- ถ้ามันยังไม่พัง ก็ไม่ต้องซ่อม
- หนูเพิ่งบอกว่ามันพังแล้ว

126
00:09:27,860 --> 00:09:29,278
ใครอยากกินของหวานบ้างคะ

127
00:09:29,361 --> 00:09:31,196
- ไงจ๊ะ เชวอน
- ได้เวลาพอดี เชวอน

128
00:09:31,697 --> 00:09:32,698
สวัสดี

129
00:09:33,615 --> 00:09:36,618
"สวัสดี" เธอหมายความว่าไง

130
00:09:37,327 --> 00:09:41,039
เปล่านี่ ฉันก็หมายถึงสวัสดี
ตามคำว่า "สวัสดี"

131
00:09:43,667 --> 00:09:46,253
สวัสดีจ๊ะ เชวอน
หนูเอาอะไรมาเหรอ

132
00:09:46,336 --> 00:09:49,047
พายแอปเปิ้ลชื่อดังของยาย
เธอให้สูตรลับกับหนูไว้

133
00:09:49,131 --> 00:09:51,008
เดี๋ยวนะ เธอไม่มีครอบครัวรึไง

134
00:09:51,091 --> 00:09:54,636
มีสิ รูเบ็น ฉันมี
แต่พวกเขาไม่ชอบขนมทำเอง

135
00:09:54,720 --> 00:09:57,556
ทำเองรึ
แต่ยายไม่ได้ทำแป้งพายเองนี่

136
00:09:57,639 --> 00:10:00,642
หนูรู้ค่ะ นั่นคือความลับของยาย
ซื้อจากร้านไงล่ะ

137
00:10:04,605 --> 00:10:05,814
หนูคิดถึงยาย

138
00:10:08,275 --> 00:10:09,359
ฉันก็คิดถึงเขา

139
00:10:10,027 --> 00:10:12,321
ร้องไห้ได้นะคะ หรือไม่ร้องก็ได้

140
00:10:12,404 --> 00:10:14,489
อะไรก็ตามที่ได้ผล
ระบายความเศร้าไม่ได้มีวิธีเดียว

141
00:10:14,573 --> 00:10:17,784
ฟังนะ เชวอน
เราแค่อยากกินข้าวกับครอบครัวสงบๆ

142
00:10:18,285 --> 00:10:21,455
ฉันจะบอกว่าอะไรได้ผล พายไง

143
00:10:21,538 --> 00:10:22,748
ฉันจะไปหยิบจาน

144
00:10:25,459 --> 00:10:29,505
วันนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ
มีอะไรน่าสนใจเกิดขึ้นมั้ย

145
00:10:31,840 --> 00:10:33,175
ไม่มีฮะ

146
00:10:35,802 --> 00:10:36,887
ใครอยากกินพายบ้าง

147
00:10:36,970 --> 00:10:38,222
- ผมฮะ
- หนูค่ะ

148
00:10:39,598 --> 00:10:41,308
คุ้กกี้ช็อกโกแลตชิป

149
00:10:41,391 --> 00:10:44,019
พายมะนาว

150
00:10:44,102 --> 00:10:45,354
เฮ้พวก เป็นไงบ้าง

151
00:10:45,437 --> 00:10:47,856
ไหล่ดีขึ้นยัง
ทำตามที่ฉันบอกใช่มั้ย

152
00:10:47,940 --> 00:10:49,775
เออ เมื่อคืนฉันพักแล้ว

153
00:10:49,858 --> 00:10:53,570
นายได้ยกแขนทิ้งไว้มั้ย
ประคบเย็น ประคบร้อน พันผ้ามั้ย

154
00:10:53,904 --> 00:10:57,824
โอเค ฉันไม่ได้อ่านข้อความนาย
แต่ฉันหายดีแล้ว เห็นมั้ย

155
00:10:57,908 --> 00:10:59,159
คว้าบอล เร็วๆ เอาเลย

156
00:10:59,243 --> 00:11:00,786
- อีกที เร็วพวก
- เคอร์ติส

157
00:11:00,869 --> 00:11:04,540
ทำท่าอะไรของนาย
นายเป็นนักบาสนะ อำโว้ย

158
00:11:30,691 --> 00:11:33,235
ขายขนมอบ

159
00:11:33,318 --> 00:11:35,070
พายเมอแรงก์มะนาว
คัพเค้ก

160
00:11:35,153 --> 00:11:36,989
ทาร์ต
เค้กปอนด์

161
00:11:53,714 --> 00:11:56,466
มาด้วยกัน

162
00:11:56,550 --> 00:11:59,011
"มาด้วยกัน" นายเห็นนั่นมั้ย

163
00:12:01,513 --> 00:12:05,684
- นายพูดเรื่องอะไร
- "มาด้วยกัน" ไง นายไม่เห็นเหรอ

164
00:12:06,560 --> 00:12:08,812
ฉันเห็นแต่คัพเค้ก แจ๋วเลย

165
00:12:12,691 --> 00:12:15,485
ฉันรู้ว่าพี่สั่งว่า
ไม่ให้มาคุยกับพี่ที่โรงเรียน

166
00:12:15,569 --> 00:12:17,237
แต่มีบางอย่างน่าขนลุกเกิดขึ้น

167
00:12:17,321 --> 00:12:19,656
- กระดานเมนูเขียนว่า "มา..."
- "มาด้วยกัน"

168
00:12:22,075 --> 00:12:23,368
ใช่ ฉันก็เห็นเหมือนกัน

169
00:12:23,452 --> 00:12:24,453
ความผิดนายนั่นล่ะ

170
00:12:25,454 --> 00:12:26,830
เป็นความผิดของฉันได้ไง

171
00:12:26,914 --> 00:12:29,625
ตั้งแต่นายย้ายมาที่นี่
เราก็เจอแต่ข้อความแปลกๆ

172
00:12:29,708 --> 00:12:32,794
ฉันไม่เคยเห็นข้อความจากที่เก่า
อาจเป็นความผิดนายก็ได้

173
00:12:32,878 --> 00:12:37,049
พวกเธอ พอเถอะน่า
คิดว่ามีคนอื่นเห็นอีกมั้ย

174
00:12:44,389 --> 00:12:45,766
มี เชวอน

175
00:12:55,234 --> 00:12:56,527
คิดว่ามันหมายถึงอะไร

176
00:12:57,194 --> 00:12:59,530
- ฉันไม่รู้นายพูดถึงอะไร
- อย่ามาเสแสร้ง

177
00:12:59,613 --> 00:13:01,782
"มาด้วยกัน" เราทุกคนเห็น

178
00:13:01,865 --> 00:13:05,035
ฉันคิดว่ามีแต่เราพวกเดียว
เพราะคนอื่นๆ ไม่แสดงสีหน้า

179
00:13:05,702 --> 00:13:08,956
ก็ได้ ฉันอาจจะเห็นมัน
แต่มีคำอธิบายที่สมเหตุสมผลอยู่

180
00:13:09,039 --> 00:13:10,374
ผีไงล่ะ

181
00:13:10,457 --> 00:13:11,834
อะไรนะ ผีเหรอ

182
00:13:12,334 --> 00:13:14,169
เราอาจจะประสาทหลอนกันก็ได้

183
00:13:14,253 --> 00:13:17,548
เห็นสิ่งที่ไม่มีจริงน่ะเหรอ
ความเครียดก็ทำให้เกิดขึ้นได้

184
00:13:17,631 --> 00:13:21,134
ฉันรู้ว่าฉันเครียดอยู่
การย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย

185
00:13:21,552 --> 00:13:23,387
ฉันใกล้จะแข่งบาสครั้งใหญ่แล้ว

186
00:13:24,346 --> 00:13:25,472
ฉันไม่ได้เครียดอะไร

187
00:13:25,556 --> 00:13:28,684
อาจจะตื่นเต้นแล้วก็หิวนิดหน่อย
แต่ไม่ได้เครียดแน่นอน

188
00:13:28,767 --> 00:13:31,103
เธอเครียด เธอแค่ไม่รู้ตัว

189
00:13:31,186 --> 00:13:34,606
สรุปว่าเป็นเรื่องความเครียดละกัน
แล้วก็ลืมเรื่องนี้ไปซะ

190
00:13:35,148 --> 00:13:36,316
เอางั้นก็ได้

191
00:13:36,400 --> 00:13:37,401
โอเค

192
00:13:44,199 --> 00:13:47,202
ร้านหนังสือวิลเลจ

193
00:13:59,840 --> 00:14:03,010
อกอีแป้นจะแตก
นาฬิกาพกของฉันหยุดเดิน

194
00:14:03,093 --> 00:14:05,012
ฉันจะรู้ได้ไง
ว่าไปทำงานสายรึเปล่า

195
00:14:06,638 --> 00:14:08,473
ขอโทษนะ รบกวนหน่อยครับ

196
00:14:08,557 --> 00:14:11,518
คุณรู้ไหมว่ากี่โมง ผมสายแล้ว
ปล่อยให้ราชินีรอไม่ได้

197
00:14:12,978 --> 00:14:16,690
ขอโทษนะครับ กี่โมงแล้ว
ไม่มีนาฬิกาเลยเหรอ

198
00:14:16,773 --> 00:14:18,734
บอกซิว่านั่นคือกระต่ายที่นายเลี้ยง

199
00:14:19,026 --> 00:14:21,320
ผมคือคุณกระต่าย ข. ต่างหาก
คุณผู้หญิง

200
00:14:21,403 --> 00:14:23,322
รบกวนช่วยบอกเวลาหน่อย
จะยินดีมาก

201
00:14:24,948 --> 00:14:27,784
อย่างน้อยเราก็ไม่เห็นข้อความแล้วไง

202
00:14:27,868 --> 00:14:30,037
เกือบแปดโมงแล้ว

203
00:14:30,537 --> 00:14:34,958
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ว่าแล้วเชียว
สายจริงด้วย ผมปล่อยให้ราชินีต้องรอ

204
00:14:35,042 --> 00:14:37,211
- ไปล่ะ
- นายจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น

205
00:14:37,294 --> 00:14:39,880
มีกระต่ายพูดได้ที่ไม่มีใครเห็น
นอกจากพวกเรา

206
00:14:39,963 --> 00:14:41,757
ใช่เลย มันเป็นไปได้ไงเนี่ย

207
00:14:41,840 --> 00:14:44,259
ฉันคิดว่าผีที่ส่งข้อความมาบอกเรา

208
00:14:44,343 --> 00:14:45,969
ส่งกระต่ายนี่มาด้วย

209
00:14:46,053 --> 00:14:48,472
หรือไม่กระต่ายก็เป็นผี

210
00:14:49,014 --> 00:14:51,391
ผีกระต่าย น่ากลัว แต่ก็น่ารัก

211
00:14:51,475 --> 00:14:52,768
ไม่มีผีทั้งนั้น ดอนน่า

212
00:14:52,851 --> 00:14:56,104
พี่รู้ได้ยังไง
พี่อ่านเรื่องผีมาเยอะเท่าฉันเหรอ

213
00:14:56,188 --> 00:14:58,023
นี่เป็นพฤติกรรมผีแบบคลาสสิกเลยนะ

214
00:14:58,440 --> 00:15:00,359
ยกเว้นเรื่องกระต่ายน่ะ

215
00:15:01,610 --> 00:15:02,861
ไปกัน เดี๋ยวก็สายหรอก

216
00:15:02,945 --> 00:15:05,572
สายรึ เราทั้งห้าเลย

217
00:15:05,656 --> 00:15:09,952
ส่วนราชินีจะทรงพิโรธแน่ๆ
ผมต้องตามหาพระองค์ทันที

218
00:15:11,662 --> 00:15:15,666
ให้วันนี้ผ่านไปก่อน แล้วเราค่อย
มาเจอกันที่นี่หลังเลิกเรียน ดีมั้ย

219
00:15:21,547 --> 00:15:23,215
ตายๆ สายแล้ว สายมากแล้ว

220
00:15:23,298 --> 00:15:26,093
ได้โปรด นี่คุณ
ราชินีไม่พอพระทัยที่สายขนาดนี้แน่

221
00:15:26,176 --> 00:15:28,804
รีบหน่อยเถอะ
ไม่มีเวลาแล้ว ไม่มีเวลา

222
00:15:28,887 --> 00:15:31,515
ไม่มีสักนาที สักวินาที
สักเสี้ยววินาที ได้โปรด

223
00:15:31,598 --> 00:15:32,724
ช่วยทีได้มั้ย

224
00:15:32,808 --> 00:15:34,893
ออกไปซะ เรากำลังสอบอยู่นะ

225
00:15:34,977 --> 00:15:38,272
แต่ไม่เหลือเวลาแล้ว
ได้โปรดพาผมไปเข้าเฝ้าราชินีทันที

226
00:15:38,355 --> 00:15:39,731
ผมสายอย่างหนักแล้ว

227
00:15:39,815 --> 00:15:41,650
- ไปให้พ้น
- ผม...

228
00:15:43,902 --> 00:15:47,573
ขอโทษฮะ ผมขอยืมดินสอของเชวอน
เพราะของผมหัก

229
00:15:53,996 --> 00:15:55,289
สยองจริงๆ

230
00:15:57,708 --> 00:16:02,254
ได้โปรด โอ๊ะ ไม่ใช่คุณ โทษที
ทำได้ดีมาก แต่ผมกำลังหา...

231
00:16:02,337 --> 00:16:06,675
คุณไง ใช่แล้ว คุณ ผมขอสั่ง
ให้คุณพาผมไปที่ตำหนักของราชินี

232
00:16:06,758 --> 00:16:07,801
อะไรนะ ไม่เอา

233
00:16:07,885 --> 00:16:09,428
เคอร์ติส พาล์มเมอร์ มอเรโน - ดี

234
00:16:09,511 --> 00:16:12,890
ว่าแล้วเชียว
ครูหวังสูงกว่านี้นะ เคอร์ติส

235
00:16:13,849 --> 00:16:16,268
- นี่อะไรน่ะ
- นายทำอะไรน่ะ หยุดนะ

236
00:16:16,351 --> 00:16:18,478
- แผนที่เหรอ
- เอาคืนมา

237
00:16:18,562 --> 00:16:21,773
นี่ไม่ใช่แผนที่นี่
แล้วผมจะกลับไปเข้าเฝ้าราชินีได้ไง

238
00:16:25,694 --> 00:16:27,196
เธอไม่พอใจกับเกรด

239
00:16:27,279 --> 00:16:29,364
แต่ขยำมัน
ก็ไม่ทำให้คะแนนดีขึ้นหรอกนะ

240
00:16:35,495 --> 00:16:38,665
ขอโทษนะครับ ผมขอร้องคุณ
ได้โปรดพาผมไปเข้าเฝ้าราชินีที

241
00:16:38,749 --> 00:16:41,919
ไม่เช่นนั้นพระองค์จะทรงถลกหนังผม
แน่เหมือนแช่แป้ง

242
00:16:42,002 --> 00:16:45,672
ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไรอยู่
แต่เธอน่ารักที่สุดเลย

243
00:16:45,756 --> 00:16:49,927
อย่าพูดกับผมแบบนั้น ผม...
ผมชอบมากๆ เลย

244
00:16:50,010 --> 00:16:52,679
รู้สึก... อย่างนั้นล่ะ
ตรงนั้นล่ะ จุดนั้นเลย

245
00:16:59,561 --> 00:17:02,981
โทษนะ เชวอน มีเรื่องเกิดขึ้น
อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะความเครียด

246
00:17:03,065 --> 00:17:05,400
รู้แล้ว ตอนนี้ฉันเครียดของจริงละ

247
00:17:05,483 --> 00:17:08,403
- กระต่ายนั่นมากวนฉันในระหว่างสอบ
- ไม่สมเหตุสมผลเลย

248
00:17:08,487 --> 00:17:11,406
ขอบอกเลยว่านี่ไม่เคย
เกิดขึ้นที่โรงเรียนเก่าของฉัน

249
00:17:11,490 --> 00:17:14,535
ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เคยเกิดขึ้น
ที่โรงเรียนไหนๆ

250
00:17:14,617 --> 00:17:17,412
เริ่มต้นที่จุดเริ่มต้น

251
00:17:19,248 --> 00:17:21,165
ฉันไม่ได้เขียนข้อความนี้

252
00:17:23,502 --> 00:17:26,255
"เริ่มต้นที่จุดเริ่มต้น"
จุดเริ่มต้นอะไร

253
00:17:26,713 --> 00:17:29,216
จุดเริ่มต้นของวัน
จุดเริ่มต้นของเวลา

254
00:17:30,217 --> 00:17:34,137
ข้อความแรกที่ได้คือที่ร้านหนังสือ
บางทีเราอาจต้องไปที่นั่น

255
00:17:34,221 --> 00:17:35,222
ไปกันเถอะ

256
00:17:37,975 --> 00:17:38,976
หยุดก่อน

257
00:17:40,310 --> 00:17:42,145
เคอร์ติส ขอคุยด้วยหน่อย

258
00:17:43,647 --> 00:17:45,065
เดี๋ยวฉันตามไป

259
00:17:49,111 --> 00:17:52,322
ครูซอนเดอร์สเพิ่งบอกครูว่า
เธอได้เกรดดีในการสอบล่าสุด

260
00:17:53,282 --> 00:17:55,659
ฮะ เรื่องนั้นผมอธิบายได้

261
00:17:55,742 --> 00:17:59,162
เธอรู้เรื่องกฎนี่ นักกีฬาจะต้อง
ทำคะแนนดีๆ ไม่มีข้อยกเว้น

262
00:17:59,246 --> 00:18:02,457
ทราบฮะ ผมสนใจแต่เรื่องแข่งบาส
คราวหน้าผมจะตั้งใจกว่านี้

263
00:18:02,541 --> 00:18:05,961
ครูแน่ใจว่าเธอทำได้
แต่จนกว่าวันนั้น เธอต้องออกจากทีม

264
00:18:06,044 --> 00:18:08,338
อะไรนะ ทำแบบนั้นไม่ได้นะฮะ
ไม่ยุติธรรมเลย

265
00:18:09,882 --> 00:18:12,885
เถียงครูต่อสิ เดี๋ยวครูจะให้
เธอออกจากทีมถาวรเลย

266
00:18:13,510 --> 00:18:14,720
ไปตั้งใจเรียนซะนะ

267
00:18:19,975 --> 00:18:22,436
อะไรนะ ครูใหญ่ถามถึง
ไหล่ของนายเหรอ

268
00:18:23,395 --> 00:18:26,815
นายบอกครูว่าฉันทำเหรอ
ครูรู้ได้ยังไงน่ะ

269
00:18:27,524 --> 00:18:31,195
โค้ชบอกว่าฉันจะไม่ลงแข่งเกมหน้า

270
00:18:31,612 --> 00:18:34,239
ไม่ได้จะอวดนะ
แต่ฉันเล่นเก่งที่สุดในทีม

271
00:18:34,323 --> 00:18:36,158
นั่นเขาเรียกว่าอวดแล้วย่ะ

272
00:18:36,950 --> 00:18:38,619
ฉันนึกว่าไหล่พี่หายแล้วซะอีก

273
00:18:38,702 --> 00:18:41,830
อาการมันแย่ลงน่ะ รู้สึกค่อนข้างตึง
โค้ชก็เลยอยากให้พัก

274
00:18:41,914 --> 00:18:44,958
เฮ้ รูเบ็น
นี่เพื่อนๆ หรือลูกค้าน่ะ

275
00:18:45,042 --> 00:18:47,419
ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง
แต่พวกเขามากับผม

276
00:18:47,961 --> 00:18:50,339
ดีจ้ะ เธอคือเคอร์ติสแน่ๆ

277
00:18:51,048 --> 00:18:52,299
ฮะ

278
00:18:52,382 --> 00:18:54,801
ยินดีที่รู้จัก
รูเบ็นเล่าเรื่องเธอให้ฟังหมดแล้ว

279
00:18:54,885 --> 00:18:56,136
- เหรอฮะ
- ใช่

280
00:18:56,220 --> 00:18:57,804
พวกเธอเสร็จแล้วก็ขึ้นมาสิ

281
00:18:57,888 --> 00:18:59,431
ฉันเพิ่งทำซุปเสร็จสดๆ ร้อนๆ

282
00:19:04,144 --> 00:19:06,897
พวก ทำไมแม่นายถึงชอบซุปขนาดนั้น

283
00:19:07,314 --> 00:19:10,317
ไม่รู้สิ
มันมีประโยชน์และทำง่ายมั้ง

284
00:19:11,652 --> 00:19:13,362
เอาล่ะ แล้วไงต่อ

285
00:19:14,154 --> 00:19:16,490
คำใบ้บอกว่าให้กลับมาที่จุดเริ่มต้น

286
00:19:16,573 --> 00:19:17,741
"เริ่มต้นที่จุดเริ่มต้น"

287
00:19:18,367 --> 00:19:19,868
ลองมองหาข้อความอื่นกันเถอะ

288
00:19:20,452 --> 00:19:23,080
บางทีเราอาจจะต้องทำ
แบบเดียวกับเมื่อวานอีก

289
00:19:24,248 --> 00:19:26,416
แปลว่าฉันต้องทำเคอร์ติส
เจ็บตัวอีกเหรอ

290
00:19:28,085 --> 00:19:31,505
โอเค อันนั้นไว้เป็นแผนสำรองละกัน

291
00:19:31,797 --> 00:19:32,840
เราลืมอะไรไปนะ

292
00:19:33,465 --> 00:19:36,927
ค่อยๆ คิดดูก่อน
เราเริ่มเห็นข้อความแปลกๆ

293
00:19:37,010 --> 00:19:39,847
แล้วกระต่ายก็โผล่มาจากไหนไม่รู้
แถมเดินไปทั่ว รร.

294
00:19:39,930 --> 00:19:42,766
กังวลเรื่องต้องเข้าเฝ้าราชินี
ถูกใช่ไหม

295
00:19:42,850 --> 00:19:46,186
ใช่ ยกเว้นแต่เรื่อง
"เริ่มต้นที่จุดเริ่มต้น"

296
00:19:46,270 --> 00:19:48,397
"จากนั้นให้ไปต่อจนกระทั่งถึง
จุดปลายทาง แล้วหยุด"

297
00:19:49,106 --> 00:19:50,816
- อะไรนะ
- เป็นประโยคที่ตาชอบ

298
00:19:50,899 --> 00:19:53,026
จากเรื่อง
"อลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์"

299
00:19:53,110 --> 00:19:57,447
ในเรื่องนั้นมีกระต่ายน่ารักๆ
ถือนาฬิกาพกมั้ยคะ

300
00:19:57,531 --> 00:20:00,033
มีสิ เขามักจะกังวล
ว่าจะไปสายตลอดเวลา

301
00:20:00,117 --> 00:20:01,243
กระต่ายตัวนั้นแน่ๆ

302
00:20:01,326 --> 00:20:03,745
เป็นหนังสือเล่มโปรดของคุณยายของหลาน

303
00:20:03,829 --> 00:20:06,582
เรามีเล่มหนึ่งอยู่ข้างบน
ในหมวดหนังสือคลาสสิก

304
00:20:06,665 --> 00:20:08,542
อยู่ถัดจากหนังสือท่องเที่ยว

305
00:20:20,762 --> 00:20:23,056
คลาสสิก

306
00:20:28,270 --> 00:20:30,189
- อะไรเนี่ย
- มันเขียนไว้ว่าไง

307
00:20:31,648 --> 00:20:33,901
ไม่มีสักอย่าง หนังสือว่างเปล่า

308
00:20:33,984 --> 00:20:35,152
ฉันไม่เข้าใจ

309
00:20:36,278 --> 00:20:38,864
ฉันคิดว่ากระต่ายหนีออกมาจาก
หนังสือเล่มนี้

310
00:20:39,656 --> 00:20:43,076
- แต่ได้ไงล่ะ ใครปล่อยเขาออกมา
- ผีที่คอยส่งข้อความมาหาเราไง

311
00:20:43,160 --> 00:20:45,037
ดอนน่า หยุดพูดเรื่องผีได้แล้ว

312
00:20:45,537 --> 00:20:48,457
ที่จริงฉันเองก็ไม่อยากจะยอมรับ
แต่ก็นะ...

313
00:20:48,540 --> 00:20:50,375
ผีก็เป็นคำอธิบายอย่างหนึ่ง

314
00:20:51,126 --> 00:20:54,963
แล้วทำไมผีถึงสื่อสารด้วยวิธีนี้
ทำไมเอาแต่เขียน

315
00:20:55,047 --> 00:20:56,924
อาจเป็นวิธีเดียว
ที่เขาหรือเธอทำได้

316
00:20:57,007 --> 00:21:01,178
ถ้างั้นเรากำลังเจอ
ผีนักเขียนหลอกงั้นเหรอ

317
00:21:02,054 --> 00:21:05,724
- ผีนักเขียน หรือย่อว่า "ผ.น."
- ใช่

318
00:21:06,391 --> 00:21:08,352
พอพูดถึง...

319
00:21:10,687 --> 00:21:11,855
โรงเรียน

320
00:21:11,939 --> 00:21:13,774
- "โรงเรียน" รึ
- ไปกันเถอะ

321
00:21:15,234 --> 00:21:16,401
เราเพิ่งมาจากที่นั่น

322
00:21:16,485 --> 00:21:19,154
ผ.น.บอกเรา
ก่อนเดินมาตั้ง 15 ช่วงตึกไม่ได้รึ

323
00:21:19,238 --> 00:21:21,031
ใจเย็นน่ะ เรานั่งรถเมล์ไปก็ได้

324
00:21:21,114 --> 00:21:23,033
เยี่ยมตายล่ะ
ผ.น.จะออกค่ารถให้มั้ย

325
00:21:24,826 --> 00:21:27,996
เรามองหาในนี้มาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ
มาได้แล้ว ผ.น.

326
00:21:28,080 --> 00:21:30,499
เดี๋ยวฉันต้องไปแล้ว
ฉันมีเรียนร้องเพลง

327
00:21:30,582 --> 00:21:31,917
ไม่ยักรู้ว่าเธอร้องได้

328
00:21:32,000 --> 00:21:34,086
ร้องได้... ยังไม่ดี

329
00:21:44,596 --> 00:21:46,723
โอเค แปลกสุดๆ

330
00:21:47,808 --> 00:21:50,727
- เราจะต้องทำยังไงต่อ
- ตามมันไป

331
00:21:52,187 --> 00:21:55,357
ผ.น.กำลังปูพรมขาวให้เรา
ไปกันเร็ว

332
00:22:15,294 --> 00:22:16,962
ไฟอยู่ไหนนะ

333
00:22:19,256 --> 00:22:22,926
ใช่แล้ว อย่างนั้นล่ะ
แล้วก็อย่างนั้น

334
00:22:33,270 --> 00:22:35,647
สายแล้ว สายแล้ว
สายสำหรับเวลาน้ำชาแล้ว

335
00:22:36,064 --> 00:22:37,065
เวลาน้ำชาเหรอ

336
00:22:39,484 --> 00:22:40,819
เอาล่ะ

337
00:22:42,196 --> 00:22:47,159
นี่คือเรื่อง... เซอร์ไพรส์

338
00:22:49,745 --> 00:22:50,746
ไม่ต้องบอกก็รู้

339
00:23:46,218 --> 00:23:48,136
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร