1
00:00:12,721 --> 00:00:13,847
คุณเป็นใคร

2
00:00:14,264 --> 00:00:15,891
ฉันเป็นใครน่ะเหรอ

3
00:00:15,974 --> 00:00:19,102
คำถามที่ดีกว่านั้นคือ
"ฉันเป็นคนที่ฉันคิดหรือเปล่า"

4
00:00:19,186 --> 00:00:20,771
ไม่สมเหตุสมผลเลย

5
00:00:20,854 --> 00:00:22,773
สมเหตุสมผลหรือไม่ก็ได้

6
00:00:22,856 --> 00:00:24,650
- ไม่เลย
- หรือใช่ก็ได้

7
00:00:25,442 --> 00:00:28,237
ทานโทษ ราชินีทรงส่งคุณมาเหรอ

8
00:00:29,112 --> 00:00:31,073
ราชินีเหรอ เปล่า

9
00:00:31,156 --> 00:00:35,869
ถ้างั้นพวกเธอก็ไม่ได้รับเชิญ
แถมยังหยาบคายอีก

10
00:00:37,871 --> 00:00:40,165
เข้ามาสิ เข้ามา

11
00:00:40,666 --> 00:00:42,125
เติมน้ำชา

12
00:00:43,210 --> 00:00:44,461
ครูที่ดีที่สุดในโลก

13
00:00:52,177 --> 00:00:53,804
ฉันไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนี้

14
00:00:55,264 --> 00:00:57,599
หกนาฬิกาแล้ว
ได้เวลาน้ำชา

15
00:00:57,683 --> 00:01:00,102
หกนาฬิกาแล้ว ผมต้องตามหาราชินี

16
00:01:00,435 --> 00:01:03,063
ยังไม่หกโมง บ่ายสามโมงครึ่งต่างหาก

17
00:01:03,146 --> 00:01:05,524
เห็นมั้ย เวลาเต็มไปหมด

18
00:01:09,111 --> 00:01:11,989
ผมของเธอ... ต้องตัดได้แล้ว

19
00:01:13,740 --> 00:01:15,742
เฮ้ เป็นอะไรของคุณน่ะ

20
00:01:15,826 --> 00:01:18,495
ทำไม ฉันก็เป็นบ้าอยู่แล้ว

21
00:01:18,912 --> 00:01:21,248
แต่ไม่ต้องกลัว
เราทุกคนที่นี่บ้ากันหมด

22
00:01:21,331 --> 00:01:22,791
ฉันเริ่มโมโหเป็นบ้าแล้ว

23
00:01:22,875 --> 00:01:25,669
แล้วฉลองเนื่องในโอกาสอะไร

24
00:01:25,752 --> 00:01:32,092
เรากำลังฉลองว่าในที่สุด
ก็พ้นจากเงื้อมมือของราชินีได้

25
00:01:32,176 --> 00:01:36,054
ฉันไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน
แต่รู้ว่าราชินีไม่ได้อยู่ที่นี่

26
00:01:37,055 --> 00:01:38,807
ขอบอกไว้ก่อน ผมไม่ได้ฉลองนะ

27
00:01:38,891 --> 00:01:41,018
แค่รอเวลาราชินีเสด็จกลับ

28
00:01:41,101 --> 00:01:42,769
พระองค์ปกครองทั่ววันเดอร์แลนด์

29
00:01:42,853 --> 00:01:45,480
ที่นี่ไม่ใช่วันเดอร์แลนด์
นี่คือโรงเรียนมัธยมต้น

30
00:01:45,564 --> 00:01:48,567
โอ้ ไม่นะ
ผมต้องไปวันเดอร์แลนด์ ด่วนจี๋

31
00:01:51,945 --> 00:01:54,740
เอาล่ะ ขอเช็ดปากก่อน

32
00:01:54,823 --> 00:01:55,824
ต้องไปแล้ว

33
00:01:57,159 --> 00:02:00,245
ยังไปไม่ได้จนกว่าจะดื่มชาหมด

34
00:02:00,704 --> 00:02:02,956
แต่ผมดื่มหมดแล้วนี่

35
00:02:07,169 --> 00:02:08,336
อะไรน่ะ ผม...

36
00:02:08,419 --> 00:02:09,713
เฮ้ คุณหลอกเขานี่

37
00:02:10,881 --> 00:02:14,426
เอาล่ะ ฉันจะไม่ถามว่า "ที่ใด"
แต่ถามว่า "เหตุใด"

38
00:02:15,052 --> 00:02:17,638
ฉันจึงขอถามว่า
เหตุใดพวกเธอมาอยู่ที่นี่

39
00:02:17,721 --> 00:02:20,474
เพื่อน มีวิธีถามที่ง่ายกว่านั้นแน่

40
00:02:21,433 --> 00:02:24,353
เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
มันเป็นปริศนา

41
00:02:24,436 --> 00:02:29,191
ปริศนารึ ฉันชอบปริศนา
เราต้องหาคำใบ้

42
00:02:30,984 --> 00:02:33,320
เฮ้ คุณหยิบของที่ไม่ใช่
ของตัวเองไม่ได้นะ

43
00:02:35,280 --> 00:02:36,490
- เอ่อ
- อ่านให้ฟังที

44
00:02:36,573 --> 00:02:39,785
ก็ได้ "การทำงานภายใน
จิตของมนุษย์นั้นน่ามหัศจรรย์..."

45
00:02:39,868 --> 00:02:41,954
- น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ
- ก็ได้

46
00:02:44,498 --> 00:02:46,625
- เจอคำใบ้เพิ่ม
- เฮ้ เอาคืนมา

47
00:02:46,708 --> 00:02:48,669
บอกว่าเอาคืนมาไง

48
00:02:48,752 --> 00:02:51,004
ไม่เอาน่า เฮ้ย
นั่นข้อสอบของผม

49
00:02:52,089 --> 00:02:54,883
เอาคืนมาเร็ว ผมต้องใช้

50
00:02:54,967 --> 00:02:56,635
ได้โปรดๆ โอ้ ไม่นะ

51
00:02:56,718 --> 00:02:58,720
- ผมต้องใช้นะ
- เปล่าประโยชน์ชัดๆ

52
00:02:58,804 --> 00:03:00,264
เราไปจากที่นี่เถอะ

53
00:03:06,144 --> 00:03:07,771
เราคงไปไหนไม่ได้แล้วล่ะ

54
00:03:23,453 --> 00:03:25,455
ฉันไม่เคยเห็นครูใหญ่ฟงโกรธขนาดนั้น

55
00:03:25,539 --> 00:03:28,500
จริงดิ เขาโมโหตลอดเวลาแหละ

56
00:03:28,584 --> 00:03:30,252
ใช่ แต่ไม่เคยโมโหฉัน

57
00:03:31,837 --> 00:03:35,465
โทษนะ นายทำอะไรอยู่

58
00:03:36,133 --> 00:03:38,844
ฉันเพิ่งดาวน์โหลด
"อลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์"

59
00:03:40,095 --> 00:03:41,805
หนังสือนี่แปลกจริงๆ

60
00:03:42,222 --> 00:03:43,307
ดูนี่สิ

61
00:03:44,892 --> 00:03:46,059
มีปาร์ตี้น้ำชาด้วย

62
00:03:47,936 --> 00:03:49,855
ผู้ชายที่บอกว่าตัวเองบ้า

63
00:03:49,938 --> 00:03:51,982
เขาบ้าจริงๆ เขาคือแมด แฮตเตอร์

64
00:03:52,065 --> 00:03:54,484
- ฉันไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน
- ฉันก็ด้วย

65
00:03:54,568 --> 00:03:57,738
เราต้องอ่านแล้วล่ะ เป็นหนทางเดียว
ที่เราจะแก้ปริศนาได้

66
00:03:57,821 --> 00:04:00,449
ถ้าอย่างนั้น ลุกขึ้น
ฉันเป็นคนอ่านเร็ว

67
00:04:06,121 --> 00:04:09,291
โอเค เรื่องคร่าวๆ คือ
มีเด็กผู้หญิงชื่ออลิซ

68
00:04:09,374 --> 00:04:12,586
ตกลงไปในโพรงกระต่าย
เจอตัวละครแปลกประหลาด

69
00:04:12,669 --> 00:04:14,463
แล้วก็รู้สึกตัวว่าตัวเองฝันไป

70
00:04:15,714 --> 00:04:16,964
ฉันสรุปครบหรือเปล่า

71
00:04:17,382 --> 00:04:20,928
มีอะไรมากกว่านั้น เป็นเรื่อง
การเติบโตแต่ยังคงความเป็นเด็ก

72
00:04:21,011 --> 00:04:24,973
อย่างเช่น... ไม่เสียตัวตนของเรา
ที่ยังจินตนาการเพ้อเจ้อได้น่ะ

73
00:04:25,682 --> 00:04:28,810
อ๋อ แน่ล่ะ ประเด็นนั้นด้วย

74
00:04:28,894 --> 00:04:31,647
ฉันชอบอลิซ
ฉันคงเป็นเพื่อนกับเธอได้แน่ๆ

75
00:04:31,730 --> 00:04:35,442
เยี่ยมเลย ดอนน่า แต่นักเขียนผี
ปล่อยตัวละครพวกนี้ออกมาทำไม

76
00:04:35,526 --> 00:04:37,027
เราอาจจะต้องถาม

77
00:04:37,110 --> 00:04:39,988
นักเขียนผี คุณได้ยินเรามั้ย

78
00:04:40,072 --> 00:04:41,907
ผีไม่ได้ยิน แต่คนทั้งเมืองได้ยิน

79
00:04:43,075 --> 00:04:45,911
ฉันคิดว่าผีสื่อสารกับเราได้
ผ่านข้อความเท่านั้น

80
00:04:46,578 --> 00:04:48,330
มีใครมีเงินบ้าง

81
00:04:51,875 --> 00:04:52,876
ขอบใจ

82
00:05:02,135 --> 00:05:03,303
นายทำอะไรน่ะ

83
00:05:03,804 --> 00:05:07,599
เหมือนในร้านหนังสือไง นักเขียนผี
ใช้น้ำผลไม้เขียนข้อความถึงเรา

84
00:05:08,934 --> 00:05:10,811
เร็วเข้าเพื่อน เขียนสิ

85
00:05:15,983 --> 00:05:17,317
ฉันคิดไม่ออกแล้ว

86
00:05:17,818 --> 00:05:19,403
นายติดเงินฉันสองเหรียญนะ

87
00:05:19,486 --> 00:05:22,281
เรารู้ว่านักเขียนผีปล่อยตัวละคร
ออกมาจากหนังสือ

88
00:05:22,364 --> 00:05:24,575
เราอาจะต้องหาทางพาพวกเขากลับเข้าไป

89
00:05:24,658 --> 00:05:26,034
เราต้องตามหาอลิซ

90
00:05:26,118 --> 00:05:28,954
ตั้งใจฟังหน่อย ดอนน่า
ที่นี่ไม่มีอลิซ

91
00:05:29,037 --> 00:05:31,957
แต่นี่มันเรื่อง
"อลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์"

92
00:05:32,040 --> 00:05:35,460
เธอเป็นตัวเอกของหนังสือ
เธอต้องอยู่แถวนี้ล่ะ

93
00:05:35,544 --> 00:05:38,130
- ฉันรับไม่ไหวละ
- ความคิดนี้ออกจะดี

94
00:05:38,213 --> 00:05:39,923
- เธอพูดเข้าท่า
- ไม่เลยสักนิด

95
00:05:40,007 --> 00:05:43,468
- เธอพูดถูกอยู่
- ฉันเป็นคนฉลาดของครอบครัวน่ะ

96
00:05:43,552 --> 00:05:45,012
พอกันที กลับบ้านไป

97
00:05:45,888 --> 00:05:47,472
- เคอร์ติส ใจเย็น
- ไม่กลับ

98
00:05:47,556 --> 00:05:50,976
แม่บอกว่าฉันต้องดูแลเธอ
ฉันทนเธอไม่ไหวแล้ว กลับไป

99
00:06:09,411 --> 00:06:11,496
ฉันสายแล้ว ทำไมฉันสายตลอดเลย

100
00:06:19,213 --> 00:06:22,216
ห้องทดลองวิทยาศาสตร์

101
00:06:27,554 --> 00:06:29,056
อยู่ไหนนะ

102
00:06:29,389 --> 00:06:31,892
เฮ้ ทำแบบนั้นไม่ได้นะ
เธอกำลังทำลายต้นไม้

103
00:06:31,975 --> 00:06:34,937
ฉันมองหาทางกลับบ้าน
เห็นมั้ย ฉันสายแล้ว

104
00:06:35,020 --> 00:06:37,981
เออ ฉันรู้
เธอบอกฉันแล้วตั้งหลายรอบ

105
00:06:38,065 --> 00:06:39,399
ฉันอ่านหนังสือแล้วด้วย

106
00:06:39,483 --> 00:06:40,609
หนังสืออะไร

107
00:06:40,692 --> 00:06:43,237
ช่างเถอะ เธอกำลังหาโพรงกระต่าย

108
00:06:43,320 --> 00:06:46,698
จะได้กลับไปหาราชินีก่อนที่
นางจะตะโกนว่า "เอามันไปตัดหัว"

109
00:06:46,782 --> 00:06:48,575
คุณพระกระต่ายช่วย

110
00:06:48,659 --> 00:06:51,787
เธอคิดว่าพระองค์จะทรงสั่ง
ให้ตัดหัวฉันเพราะมาสายเหรอ

111
00:06:51,870 --> 00:06:56,750
- เปล่า ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เธอกลัว
- ฉันต้องไปละ ได้เวลา...

112
00:06:56,834 --> 00:07:00,128
สวัสดี สวัสดีจ้า

113
00:07:02,130 --> 00:07:05,092
ฉันอยู่ข้างล่างนี่ สวัสดี

114
00:07:06,635 --> 00:07:10,138
เธอเห็นฉันไหม ช่วยด้วย เฮ้

115
00:07:12,933 --> 00:07:16,687
สวัสดี ช่วยฉันด้วย

116
00:07:22,734 --> 00:07:23,735
ช่วยด้วย

117
00:07:24,862 --> 00:07:26,321
อลิซนี่

118
00:07:26,822 --> 00:07:28,949
ฉันไม่ได้ยิน พูดดังๆ หน่อย

119
00:07:29,032 --> 00:07:30,325
ฉันไม่รู้ทำไงให้ตัวโต

120
00:07:30,409 --> 00:07:33,036
เธอน่าจะลองตะโกนให้สุดเสียงนะ

121
00:07:33,120 --> 00:07:34,121
ฉันทำอยู่

122
00:07:37,624 --> 00:07:42,504
รอแป๊บนึง ในหนังสือ
อลิซใช้พัดเพื่อทำให้เธอตัวเล็ก

123
00:08:07,738 --> 00:08:10,157
สวัสดี ฉันชื่ออลิซ

124
00:08:10,240 --> 00:08:13,452
ฉันรู้ว่าเธอคือใคร
เดี๋ยว ตะกี้เธอพูดว่าอะไรนะ

125
00:08:13,911 --> 00:08:15,329
ฉันไม่รู้ทำไงให้ตัวโต

126
00:08:18,081 --> 00:08:20,125
อ้อ นั่นสิ

127
00:08:21,084 --> 00:08:22,503
ร้านหนังสือ
ใหม่/มือสอง - เก่า/หายาก

128
00:08:22,586 --> 00:08:24,004
วิลเลจ
ก่อตั้งปี 1972

129
00:08:24,880 --> 00:08:28,091
ใช่ แต่ยังไงก็เป็นน้องสาว
นายไม่เห็นต้องใจร้ายใส่เลย

130
00:08:28,175 --> 00:08:31,386
นายไม่เข้าใจ
ดอนน่าไม่ใช่เด็กว่าง่ายที่สุดในโลก

131
00:08:31,470 --> 00:08:32,804
ส่วนนายสมบูรณ์แบบตายล่ะ

132
00:08:32,888 --> 00:08:36,140
ฟังนะพ่อ หนูไม่ได้บอกว่า
ให้ปรับปรุงใหม่ทั้งหมด

133
00:08:36,225 --> 00:08:39,311
แค่บอกว่าปรับปรุงบางส่วนตรงนี้
ก็ไม่เห็นเสียหาย

134
00:08:39,394 --> 00:08:42,438
สวัสดีจ๊ะ
อย่างเก้าอี้ผุเก่าๆ ตัวนี้

135
00:08:42,523 --> 00:08:45,734
มันอยู่มาตั้งแต่ตอนที่
หนูอายุเท่ารูเบ็น ทิ้งไปได้แล้ว

136
00:08:45,817 --> 00:08:49,488
นี่ร้านของพ่อ
พ่อจะตัดสินใจเองว่าจะเปลี่ยนอะไร

137
00:08:49,571 --> 00:08:51,281
เก้าอี้ตัวนั้นเก็บไว้

138
00:08:57,496 --> 00:09:01,542
ขอบอกนะ แม่ของนายพูดถูก
เก้าอี้นี่โทรมจริงๆ

139
00:09:01,625 --> 00:09:02,709
โปรดเขียนความเห็น

140
00:09:02,793 --> 00:09:04,169
ดูสิ

141
00:09:07,840 --> 00:09:10,592
ดอนน่า

142
00:09:10,676 --> 00:09:11,844
"ดอนน่า" รึ

143
00:09:12,970 --> 00:09:14,221
สนุกจัง

144
00:09:14,304 --> 00:09:17,182
เธอเหมือนที่ฉันคิดไว้เลย
เว้นแต่ตัวเล็กกว่า

145
00:09:17,808 --> 00:09:20,644
เธอเป็นคนแปลกนะ ดอนน่า
แต่ฉันชอบเธอ

146
00:09:20,727 --> 00:09:21,854
ฉันก็ชอบเธอ

147
00:09:22,479 --> 00:09:24,815
ว่าแต่เราจะออกจากที่นี่ได้ยังไง

148
00:09:25,315 --> 00:09:27,317
ปกติพี่ชายของฉันจะตามหาฉันจนเจอ

149
00:09:27,401 --> 00:09:30,028
แต่ตอนนี้พี่ไม่อยากพูดกับฉันแล้ว

150
00:09:41,081 --> 00:09:43,709
เคอร์ติส

151
00:09:51,008 --> 00:09:52,217
เธอไม่รับสาย

152
00:09:52,634 --> 00:09:55,554
แล้วนายถามแม่รึยัง
ดอนน่าไม่ได้กลับบ้านเหรอ

153
00:09:55,637 --> 00:09:58,307
ยัง ฉันเลยต้องแต่งเรื่อง
เพื่อไม่ให้แม่ห่วง...

154
00:09:59,641 --> 00:10:01,643
ไม่มีอะไรต้องห่วงใช่มั้ย

155
00:10:01,727 --> 00:10:03,604
พูดเล่นหรือเปล่า ต้องห่วงสิ

156
00:10:03,687 --> 00:10:05,856
งั้นผีจะเขียนชื่อ "ดอนน่า"
ทำไมห้ารอบ

157
00:10:05,939 --> 00:10:07,274
เออใช่ เข้าใจละ

158
00:10:08,525 --> 00:10:11,445
มีวิธีตามหามือถือของน้องสาวนายมั้ย

159
00:10:12,946 --> 00:10:14,406
ที่จริงก็มี

160
00:10:14,489 --> 00:10:17,326
เธอทำหายบ่อยมาก
พ่อแม่เลยลงแอพหาพิกัดที่ตั้งไว้

161
00:10:20,746 --> 00:10:23,457
- เธออยู่ที่โรงเรียน
- ไปกันเถอะ

162
00:10:28,837 --> 00:10:31,423
- มีคนแปลกๆ มาอีกแล้ว
- พี่ชายฉันเอง

163
00:10:32,090 --> 00:10:33,133
เคอร์ติส

164
00:10:35,844 --> 00:10:38,305
เขาไม่เห็นเรา วิ่งเร็ว

165
00:10:51,860 --> 00:10:52,861
มือถือดอนน่านี่

166
00:10:53,403 --> 00:10:54,780
ใช่ แล้วดอนน่าอยู่ไหน

167
00:10:57,574 --> 00:10:58,575
ซวยแล้ว

168
00:11:00,244 --> 00:11:03,080
ทุกคนไปที่ห้องครูเดี๋ยวนี้

169
00:11:05,332 --> 00:11:07,334
ทีนี้พี่ชายเธอจะช่วยเราได้ยังไง

170
00:11:08,418 --> 00:11:09,795
คงไม่ได้แล้วล่ะ

171
00:11:23,225 --> 00:11:24,226
ราชินีรึ

172
00:11:24,309 --> 00:11:27,688
เรียก "ราชินี" ก็เกินไปเชวอน
อย่าพยายามประจบครู

173
00:11:27,771 --> 00:11:30,023
ครูอยากรู้ว่าใครขุดต้นไม้

174
00:11:30,941 --> 00:11:32,359
ฉันเรอะ

175
00:11:32,860 --> 00:11:35,571
- เธอโทษรูเบ็นเหรอ
- เปล่า ผมชี้ไปที่กระต่าย

176
00:11:36,780 --> 00:11:37,823
เออ ลืมไป

177
00:11:37,906 --> 00:11:40,158
เขาหมายความว่า
อาจจะเป็นฝีมือกระต่าย

178
00:11:40,242 --> 00:11:43,871
แอบเข้าไปในห้องวิทย์
เพื่อมองหา... แครอท

179
00:11:43,954 --> 00:11:48,292
ฉันแค่พยายามหาทางไปเข้าเฝ้าราชินี
ราชินีที่ดีที่สุดในทั่วหล้า

180
00:11:48,375 --> 00:11:50,961
เลิกอวยได้แล้ว ฉันล่ะอายแทน

181
00:11:56,717 --> 00:11:59,386
ตกลงมีใครมีเรื่องเล่า
ที่ดีกว่ากระต่ายมั้ย

182
00:12:00,387 --> 00:12:03,265
ครูผิดหวังมาก โดยเฉพาะเธอ เชวอน

183
00:12:03,348 --> 00:12:05,851
ครั้งเดียวที่ครูเจอเธอ
คือตอนที่เธอมาขอร้อง

184
00:12:05,934 --> 00:12:07,811
ว่าน่าจะมีเกรดที่สูงกว่าเอบวก

185
00:12:07,895 --> 00:12:09,188
ยังชอบ "เอยกกำลังสอง" อยู่นะคะ

186
00:12:09,271 --> 00:12:11,773
ครูอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

187
00:12:11,857 --> 00:12:17,279
ฉันก็ด้วย พ่อมดบางคนพาฉัน
มายังดินแดนประหลาดนี่

188
00:12:17,362 --> 00:12:19,907
ถามจริงๆ นะ พวกเธอเอา
ถ้วยกับจานมาจากห้องครัว

189
00:12:19,990 --> 00:12:21,450
ทำให้หอประชุมเละเทะ

190
00:12:21,533 --> 00:12:25,245
แย่กว่านั้น พวกเธอขโมย
มัฟฟินกับทาร์ตมาจากซุ้มขายขนมอบ

191
00:12:25,329 --> 00:12:27,623
ซึ่งมีไว้เพื่อระดมทุนให้คนไร้บ้าน

192
00:12:28,916 --> 00:12:31,460
พวกเธอนั่นเองที่ขโมยทาร์ต

193
00:12:31,960 --> 00:12:34,087
- เอามันไปตัดหัว
- อะไรนะ ไม่เอา

194
00:12:34,171 --> 00:12:35,714
- ว่ายังไงนะ
- ว่ายังไงนะ

195
00:12:36,256 --> 00:12:40,344
เป็นฉันฉันจะไม่พูดจาเสียงแข็ง
เธอสร้างปัญหามามากพอแล้ว

196
00:12:40,886 --> 00:12:43,013
ครูจะโทรหาพ่อแม่
แล้วพักการเรียนทุกคน

197
00:12:43,096 --> 00:12:47,100
ไม่นะคะ ได้โปรด
หนูไม่เคยโดนหักคะแนนมาสายด้วยซ้ำ

198
00:12:47,184 --> 00:12:50,354
ถ้าครูฟังที่เราอธิบาย
ครูจะรู้ว่าเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด

199
00:12:51,605 --> 00:12:52,606
ครูฟังอยู่

200
00:12:54,233 --> 00:12:56,026
เริ่มสนุกแล้วสิ

201
00:12:58,195 --> 00:13:00,155
เราเคยเล่นด้วยกันตลอด

202
00:13:00,239 --> 00:13:01,907
เราไปที่ร้านหนังสือด้วยกัน

203
00:13:01,990 --> 00:13:03,200
เราเข้ากันได้ดี

204
00:13:03,283 --> 00:13:05,869
แต่ตอนนี้ เคอร์ติสยุ่ง
จนไม่มีเวลาให้ฉัน

205
00:13:06,453 --> 00:13:10,165
ฉันเห็นใจนะ ฉันรู้ว่าการมีพี่น้อง
ลำบากแค่ไหน

206
00:13:10,249 --> 00:13:13,502
พี่สาวฉันคิดว่าตัวเองพิเศษมาก
เพราะว่าเธออ่านหนังสือเยอะ

207
00:13:13,585 --> 00:13:15,170
เหมือนเคอร์ติสเลย

208
00:13:15,254 --> 00:13:19,341
เขาเป็นนักบาสดาวรุ่ง
แม่กับพ่อก็เลยสนใจแต่เขา

209
00:13:19,424 --> 00:13:20,968
ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี

210
00:13:21,760 --> 00:13:25,013
ฟังนะ เคอร์ติสเขาโตขึ้นแล้ว
เธอก็เหมือนกัน

211
00:13:25,097 --> 00:13:26,890
เธออาจใช้เวลาด้วยกันน้อยลง

212
00:13:26,974 --> 00:13:29,685
แต่เขาก็ยังเป็นพี่ชายเธอ
และเขาจะดูแลเธอเสมอ

213
00:13:31,520 --> 00:13:33,730
ยกเว้นแต่ตอนนี้ล่ะนะ

214
00:13:36,149 --> 00:13:38,610
อย่างที่ครูเห็น
เราถูกจัดฉากเต็มๆ

215
00:13:38,694 --> 00:13:42,072
ถ้าถามผม น่าจะเป็นฝีมือเด็ก ม.สอง
รร.มัธยมต้นสปริงฮิลล์

216
00:13:42,155 --> 00:13:44,241
คิดว่าครูจะเชื่อจริงๆ รึ

217
00:13:44,741 --> 00:13:47,244
บอกมาเกิดอะไรขึ้น
ไม่งั้นทุกคนโดนพักการเรียน

218
00:13:47,744 --> 00:13:52,374
"พักการเรียน" ฉันว่า "พักการเรียน"
แปลว่า "เอามันไปตัดหัว" ในภาษาเธอ

219
00:13:54,084 --> 00:13:56,753
ช่างอวดดีจริงๆ ทำไมเธอไม่ตอบฉันล่ะ

220
00:13:56,837 --> 00:14:00,215
โอเค เรื่องของเรื่องคือ...
ที่จริงมันออกจะตลก

221
00:14:02,092 --> 00:14:04,595
เด็กนั่นพูดถูก ตลกจริงๆ

222
00:14:05,762 --> 00:14:09,266
ความผิดของผมเอง
ผมคือคนที่จัดปาร์ตี้ในหอประชุม

223
00:14:09,349 --> 00:14:11,685
ความคิดของผมเอง
ที่บุกเข้าไปในห้องวิทย์

224
00:14:11,768 --> 00:14:13,520
- ไม่เอาน่ะ
- อย่าโทษพวกเขา

225
00:14:13,604 --> 00:14:14,605
รูเบ็น พอเถอะ

226
00:14:14,688 --> 00:14:16,273
เธอทำไปทำไม

227
00:14:16,356 --> 00:14:17,482
ไม่เห็นสำคัญตรงไหน

228
00:14:17,816 --> 00:14:22,029
เอาทาร์ตฉันคืนมา
ไม่งั้นก็ชดใช้กรรมซะ

229
00:14:22,696 --> 00:14:23,697
ผมแค่ออกฤทธิ์มั้ง

230
00:14:24,198 --> 00:14:25,741
รูเบ็น อย่าทำอย่างนี้

231
00:14:25,824 --> 00:14:29,620
ให้เขาพูด รูเบ็น พูดต่อสิ

232
00:14:29,912 --> 00:14:30,996
คือ...

233
00:14:33,040 --> 00:14:36,752
ตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่นี่
มัน... มันค่อนข้างลำบาก

234
00:14:38,253 --> 00:14:39,880
คือผมไม่มีเพื่อนที่โรงเรียน

235
00:14:39,963 --> 00:14:42,466
พอผมกลับบ้านไปอยู่กับตาของผม

236
00:14:42,549 --> 00:14:45,093
ตาก็เอาแต่คุยกับเชวอน ผมก็เลย...

237
00:14:45,177 --> 00:14:47,137
โทษทีนะ แต่มันพิลึกน่ะ

238
00:14:48,180 --> 00:14:52,476
อีกอย่าง ยายของผมเพิ่งเสีย
เลยทำให้ผมเศร้ามาก

239
00:14:52,559 --> 00:14:55,062
อะพาร์ตเมนต์ก็เล็ก เมืองก็เสียงดัง

240
00:14:55,145 --> 00:14:57,272
ผมไม่มีที่ให้เล่นสเก็ตบอร์ด

241
00:14:57,356 --> 00:14:58,857
ผมพยายามหาเพื่อนใหม่แล้ว

242
00:14:58,941 --> 00:15:01,610
แต่ผมทำได้แค่ทำให้
ไหล่ของเคอร์ติสบาดเจ็บ

243
00:15:01,693 --> 00:15:03,779
แถมประวัติการเรียน
ของเชวอนก็จะเสีย

244
00:15:04,821 --> 00:15:06,031
ยิ่งไปกว่านั้น

245
00:15:06,114 --> 00:15:09,576
เรากำลังถูกผีหลอก
ซึ่งก็เป็นความผิดของผมเช่นกัน

246
00:15:09,660 --> 00:15:10,661
ผีเหรอ

247
00:15:10,744 --> 00:15:13,080
เป็นศัพท์ที่เด็กสมัยนี้พูดกันน่ะค่ะ

248
00:15:14,873 --> 00:15:16,291
ก็นะ

249
00:15:17,668 --> 00:15:20,420
- พูดได้ดีมาก รูเบ็น
- ผมขอโทษฮะ

250
00:15:20,963 --> 00:15:25,425
ก่อนอื่นครูขอแสดงความเสียใจ
ที่ยายของเธอจากไป

251
00:15:26,927 --> 00:15:30,764
ในฐานะครูใหญ่ ครูน่าจะ
ต้อนรับเธอได้ดีกว่านี้

252
00:15:32,391 --> 00:15:36,562
ครูรู้ว่าการเริ่มต้นใหม่นั้นยาก
และเป็นเด็กใหม่ไม่ง่ายเลย

253
00:15:38,564 --> 00:15:41,066
ฮะ ผมว่ามันยากกว่าที่ผมคิด

254
00:15:42,317 --> 00:15:44,361
ครูไม่อาจยกโทษให้กับสิ่งที่เธอทำ

255
00:15:44,444 --> 00:15:48,323
แต่ครูประทับใจกับความเป็นผู้ใหญ่
ที่เธอแสดงออกวันนี้

256
00:15:48,907 --> 00:15:51,410
ที่ชัดๆ คือเธอเข้าใจ
ว่าสิ่งที่เธอทำมันผิด

257
00:15:51,493 --> 00:15:53,287
ครูเลยจะไม่พักการเรียนเธอ

258
00:15:53,370 --> 00:15:55,956
ไม่หรือคะ จริงเหรอ

259
00:15:56,039 --> 00:15:58,125
เชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่ครูเป็นห่วงนะ

260
00:15:58,500 --> 00:15:59,835
ผมไม่โดนลงโทษใช่มั้ยฮะ

261
00:15:59,918 --> 00:16:01,378
เปล่า เธอยังโดนอยู่

262
00:16:01,461 --> 00:16:04,715
ครูคงทำหน้าที่ได้ไม่ดีแน่
ถ้าปล่อยเธอไปโดยไม่ลงโทษ

263
00:16:04,798 --> 00:16:06,925
แต่กักบริเวณก็น่าจะพอ

264
00:16:07,426 --> 00:16:09,094
เธอต้องทำความสะอาดหลังรร.เลิก

265
00:16:09,178 --> 00:16:12,598
และเธอต้องจัดงานขายขนมอบ
เพื่อระดมทุนให้คนไร้บ้าน

266
00:16:14,016 --> 00:16:17,102
ถ้าไม่ว่าอะไร หนูขอ
อยู่เย็นเป็นเพื่อนรูเบ็นด้วยค่ะ

267
00:16:23,108 --> 00:16:27,321
ก็ได้ ผมด้วยฮะ
เราต้องรับผิดด้วยกัน

268
00:16:27,821 --> 00:16:31,825
รูเบ็น สำหรับคนที่บอกว่า
ตัวเองไม่มีเพื่อน

269
00:16:32,326 --> 00:16:35,078
เธอดูเหมือนจะมี
เพื่อนดีๆ สองคนตรงนี้นะ

270
00:16:39,249 --> 00:16:42,002
เหมือนผงอะไรเข้าตาผมน่ะ

271
00:16:47,049 --> 00:16:50,886
รูเบ็น ที่นายพูดเมื่อกี้ แจ่มสุดๆ

272
00:16:51,428 --> 00:16:52,930
จับใจจริงๆ

273
00:16:53,013 --> 00:16:57,601
ฉันเองก็รู้สึกเหมือนคนแปลกหน้า
ในดินแดนที่แปลกประหลาด

274
00:16:57,684 --> 00:17:01,730
ฉันรู้ว่าบางครั้ง
ฉันออกจะใช้ความรุนแรงหน่อย

275
00:17:01,813 --> 00:17:03,482
หม่อมฉันว่าไม่นะ

276
00:17:03,565 --> 00:17:04,858
ไม่หรอก จริงสิ

277
00:17:04,942 --> 00:17:09,319
ขอบอกว่ากระหยิ่มยิ้มย่อง
เพราะว่ามันเป็นคำที่ออกเสียงสนุก

278
00:17:10,656 --> 00:17:12,656
ฉันไม่ได้มาจากวันเดอร์แลนด์ด้วยซ้ำ

279
00:17:13,406 --> 00:17:15,953
ฉันเติบโตมาจากสำรับไพ่

280
00:17:16,787 --> 00:17:18,413
และฉันก็คิดถึงบ้าน

281
00:17:20,290 --> 00:17:23,794
ฉันคิดถึงราชินีคนอื่นๆ ฉันคิดถึง...

282
00:17:24,962 --> 00:17:28,423
ข้าวหลามตัด กับโพธิ์ดำ และดอกจิก

283
00:17:30,676 --> 00:17:34,930
ระบายมันออกมา ดีสำหรับคุณนะ
เล่าเรื่องวัยเด็กให้ฟังหน่อย

284
00:17:35,013 --> 00:17:38,016
พ่อแม่ของฉันเย็นชาและห่างเหิน

285
00:17:38,100 --> 00:17:42,020
ฉันเพิ่งมารู้ว่า
พวกเขาทำดีที่สุดแล้ว

286
00:17:42,104 --> 00:17:43,355
พวกเขารักฉัน

287
00:17:43,438 --> 00:17:45,816
โอเค โอเค แล้วฉันล่ะ
ฉันมีปัญหาอะไร

288
00:17:45,899 --> 00:17:48,026
คุณแค่เป็นบ้าไม่ใช่เหรอ

289
00:17:48,694 --> 00:17:50,320
ขอบใจ

290
00:17:50,404 --> 00:17:52,781
เยี่ยมไปเลย
แต่เรายังมีปัญหาใหญ่อยู่นี่

291
00:17:54,032 --> 00:17:55,242
ดอนน่าอยู่ที่ไหน

292
00:17:55,325 --> 00:17:57,828
ฉันอาจจะรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน ตามมาสิ

293
00:17:59,329 --> 00:18:01,790
มานี่ นี่ไง... ตรงนี้

294
00:18:01,874 --> 00:18:06,295
ตอนฉันยังเด็ก แม่ยกฉันให้คนอื่น
ในวงไพ่อีแก่กินน้ำ

295
00:18:06,378 --> 00:18:10,424
เธอไม่ได้บอกลาด้วยซ้ำ
พูดแค่ว่า "ใช่ ฉันมีหนึ่งควีน"

296
00:18:10,507 --> 00:18:12,885
คุณต้องเสียใจมากแน่ๆ

297
00:18:13,385 --> 00:18:15,804
- ฉันไม่เห็นดอนน่า
- เธออยู่ตรงนั้น

298
00:18:15,888 --> 00:18:17,973
เคอร์ติส เคอร์ติส ฉันอยู่นี่

299
00:18:18,682 --> 00:18:22,644
เคอร์ติส คนอื่นๆ ฉันอยู่ข้างล่างนี้

300
00:18:25,063 --> 00:18:27,399
เคอร์ติส เคอร์ติส ข้างล่างนี้

301
00:18:27,482 --> 00:18:29,568
พระเจ้า แม่เอาฉันตายแน่

302
00:18:31,111 --> 00:18:33,322
ไม่หรอก ฉันคิดอะไรออกละ

303
00:18:36,825 --> 00:18:39,328
ในหนังสือ มีเค้กที่ทำให้อลิซสูงขึ้น

304
00:18:39,745 --> 00:18:41,663
นายว่าหนึ่งในนี้
คือเค้กวิเศษเหรอ

305
00:18:41,747 --> 00:18:43,165
- ไม่ใช่อันนั้น
- อะไรนะ

306
00:18:43,916 --> 00:18:44,917
ฉันไม่ชอบมัน

307
00:18:45,000 --> 00:18:47,836
ให้หม่อมฉันบังมันจากพระเนตร
ของพระองค์เถิด ฝ่าบาท

308
00:18:48,295 --> 00:18:49,296
อันนั้น

309
00:18:49,379 --> 00:18:50,881
กินฉันสิ

310
00:18:53,800 --> 00:18:55,135
พร้อมรึยัง

311
00:19:19,952 --> 00:19:21,495
อย่างงี้สิ ดอนน่า

312
00:19:24,748 --> 00:19:25,749
ขอบคุณนะ

313
00:19:30,212 --> 00:19:34,174
สนุกมาพอละ
ได้เวลากลับไปที่วันเดอร์แลนด์แล้ว

314
00:19:34,258 --> 00:19:38,262
ใช่ ถึงเวลาที่ฉันต้องกลับไป
สมานแผลเก่ากับแม่ฉันแล้ว

315
00:19:38,345 --> 00:19:41,056
จำวิธีหายใจเข้าออกที่ฉันสอนด้วยล่ะ

316
00:19:41,390 --> 00:19:43,684
ฉันคงคิดถึงเธอ ดอนน่า
โชคดีกับทุกสิ่งนะ

317
00:19:44,560 --> 00:19:46,603
ขอบใจ เธอก็ด้วยนะ

318
00:19:47,312 --> 00:19:50,524
เราจะกลับไปที่นั่นยังไง
คุณพระ ต้องใช้เวลานานมั้ย

319
00:19:50,607 --> 00:19:51,608
อลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์

320
00:19:51,692 --> 00:19:53,151
แค่เข้าไปในโพรงกระต่าย

321
00:19:53,652 --> 00:19:55,487
แต่ฉันไม่เห็นเลยสักโพรง

322
00:19:59,199 --> 00:20:01,785
โอเค ฉันอาจจะบ้า

323
00:20:01,869 --> 00:20:05,038
แต่ฉันยังรู้เลยว่า
เราเข้าไปในนั้นไม่ได้ งั้นก็...

324
00:20:05,372 --> 00:20:09,835
ฉันไม่รู้ว่าทำไงถึงได้ผล
ลองแตะมันดูมั้ย

325
00:20:28,770 --> 00:20:30,189
ทันเวลาพอดี

326
00:20:36,612 --> 00:20:37,696
เรากลับถึงบ้านแล้ว

327
00:20:41,200 --> 00:20:42,743
ได้ผลแฮะ

328
00:20:43,911 --> 00:20:44,995
ข้อความกลับมาหมดละ

329
00:20:47,247 --> 00:20:48,832
แล้วยังไงต่อละทีนี้

330
00:20:49,499 --> 00:20:50,918
จบลงแล้วมั้ง

331
00:20:51,251 --> 00:20:52,377
คงงั้น

332
00:20:53,545 --> 00:20:56,757
เรากลับไปใช้ชีวิตตามปกติได้แล้ว

333
00:20:56,840 --> 00:20:58,967
แจ๋ว แล้วเจอกันที่โรงเรียน

334
00:20:59,051 --> 00:21:00,886
เออ แล้วเจอกัน

335
00:21:00,969 --> 00:21:02,804
อย่าทำให้ฉันเจ็บตัวอีกล่ะ

336
00:21:03,263 --> 00:21:06,642
เข้าใจละ ไม่เอาซุปแล้ว
และจะคอยอยู่ห่างๆ

337
00:21:10,771 --> 00:21:12,439
ดูหนังสือในร้านหน่อยมั้ย

338
00:21:12,523 --> 00:21:14,942
ไม่เป็นไร ไม่ต้องก็ได้

339
00:21:15,025 --> 00:21:16,985
อีกอย่าง ฉันแวะมาวันหลังก็ได้

340
00:21:17,069 --> 00:21:19,029
แล้วพี่ไม่ต้องซ้อมบาสแล้วเหรอ

341
00:21:19,112 --> 00:21:21,156
เล่นไม่ได้ ไหล่ยังเจ็บอยู่

342
00:21:21,240 --> 00:21:23,200
แต่ไหนพี่บอกว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ไง

343
00:21:23,283 --> 00:21:25,035
สงสัยอาการแย่ลงกว่าที่คิดน่ะ

344
00:21:30,415 --> 00:21:32,751
เรื่องที่นายพูดที่ห้องครูใหญ่น่ะ

345
00:21:32,835 --> 00:21:35,629
ฉันแค่พูด
เพื่อไม่ให้เราโดนพักการเรียน

346
00:21:37,589 --> 00:21:39,925
ถือเป็นเรื่องดีนะ

347
00:21:40,008 --> 00:21:43,804
การได้ระบายอารมณ์ออกมาเป็นเรื่องดี
อยากให้คุณตาของนายทำบ้าง

348
00:21:44,137 --> 00:21:47,099
เธอถึงได้เอาแต่อ่านหนังสือ
จิตวิทยาน่าเบื่อนั่น

349
00:21:47,182 --> 00:21:49,977
และพยายามกวนใจคุณตา
ด้วยเรื่องของหวานนั่น

350
00:21:50,477 --> 00:21:52,312
เห็นชัดๆ ว่ามันไม่ได้ผล

351
00:21:53,522 --> 00:21:56,441
เธอสนิทกับคุณยายมากเลยน่ะสิ

352
00:21:57,860 --> 00:21:59,570
เขาเหมือนเป็นยายของฉันเอง

353
00:21:59,653 --> 00:22:02,030
เขาก็เป็นยายของเธอนั่นล่ะ

354
00:22:11,123 --> 00:22:13,667
ฉันว่าฉันรู้สาเหตุ
ที่ตาไม่ยอมทิ้งเก้าอี้นั่น

355
00:22:14,293 --> 00:22:15,669
คุณยายมักจะนั่งตรงนั้น

356
00:22:22,718 --> 00:22:24,928
ฉันอาจไม่ได้อ่าน
หนังสือจิตวิทยานั่น

357
00:22:25,012 --> 00:22:28,140
แต่วิธีระบายความเศร้า
อาจมีมากกว่าวิธีเดียว

358
00:22:33,937 --> 00:22:37,941
รู้อะไรไหม ฉันดีใจที่นักเขียนผี
เลือกเรื่องอลิซ

359
00:22:39,067 --> 00:22:40,944
เรื่องของการยอมรับการเปลี่ยนแปลง

360
00:22:41,028 --> 00:22:44,656
ที่เป็นปัญหาสำหรับฉันมาตลอด

361
00:22:47,201 --> 00:22:50,746
อาจจะฟังดูแปลก
แต่ถ้าผีนักเขียนคือคุณยายนายล่ะ

362
00:22:52,122 --> 00:22:54,082
เขาเลือกเรื่องที่เหมาะสำหรับนาย

363
00:22:54,750 --> 00:22:58,587
คุณยายทำให้พวกเรามาเจอกัน
"มาด้วยกัน" ไง

364
00:22:59,171 --> 00:23:02,382
ตาบอกว่าแม้ยายจะจากไปแล้ว
แต่เขาก็ยังอยู่กับเรา

365
00:23:02,466 --> 00:23:03,634
โดยเฉพาะที่นี่

366
00:23:03,717 --> 00:23:05,594
เหมือนผีไง

367
00:23:09,473 --> 00:23:11,225
เป็นสมมติฐานที่ไม่เลว...

368
00:23:12,893 --> 00:23:14,895
แต่เราคงไม่มีทางรู้หรอก

369
00:23:16,605 --> 00:23:17,814
มันจบแล้ว

370
00:23:54,601 --> 00:23:59,064
ช่วยฉันด้วย

371
00:23:59,690 --> 00:24:01,275
"ช่วยฉันด้วย" รึ

372
00:24:01,358 --> 00:24:03,193
บางทีมันอาจจะยังไม่จบ

373
00:24:59,750 --> 00:25:01,668
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร