1
00:00:11,845 --> 00:00:14,845
เราใช้เวลาทั้งวัน
กับการค้นออนไลน์นิดหน่อย

2
00:00:14,932 --> 00:00:17,892
รูปนี้ทำให้เราเจอ
เมสัน บริกส์ตัวจริงได้

3
00:00:17,976 --> 00:00:20,766
- หรือจะเรียกเขาด้วยอีกชื่อหนึ่ง
- อัลเบิร์ต ฮิวจ์ส

4
00:00:20,854 --> 00:00:22,444
ฉันกะจะพูดว่านักเขียนผี

5
00:00:22,523 --> 00:00:26,193
หมอนี่ที่อยู่ปกหลังหนังสือของบริกส์
คือคนเดียวที่อยู่ในแสงวิบวับ

6
00:00:26,276 --> 00:00:30,356
คำถามก็คือเราต้องถามว่า
ทำไม "หมอนี่" ถึงใช้ชื่อปลอม

7
00:00:30,447 --> 00:00:32,817
ก่อนตาย เขาเป็นนักกฎหมาย
ครอบครัวในตัวเมือง

8
00:00:32,908 --> 00:00:36,408
ซึ่งใช้เวลาช่วงกลางคืน
เขียนนิยายสืบสวนชื่อดัง

9
00:00:37,371 --> 00:00:39,791
- วัตสัน ช่วยปิดไฟกาน้ำให้หน่อย
- ไม่

10
00:00:40,332 --> 00:00:44,422
- เธอโมโหอะไรรึ
- ฉันรู้เธอบอกเอ็มมาว่ายังไม่ตาย

11
00:00:44,503 --> 00:00:47,973
ฉันเห็นในหนังสือพิลึกนั่น
ที่เล่าชีวิตพวกเรา

12
00:00:50,259 --> 00:00:53,049
- เดี๋ยว เอ็มมา แม่บ้านเชอร์ล็อกรึ
- ใช่

13
00:00:53,136 --> 00:00:56,556
ลูกจ้างรู้ว่าเชอร์ล็อกผู้ยิ่งใหญ่
ยังมีชีวิตอยู่

14
00:00:56,640 --> 00:00:58,980
แต่เพื่อนสนิทและสหายรัก
กลับไม่รู้เลย

15
00:00:59,059 --> 00:01:02,439
วัตสันที่รัก เราสืบคดีต่อเถอะ
ตอนนี้เรามีคดีที่น่าลำเค็ญอยู่

16
00:01:02,521 --> 00:01:05,111
สหายรัก น่าลำเค็ญ
ทะเลาะกันแปลกๆ

17
00:01:05,190 --> 00:01:06,610
ฉันไม่สนเรื่องคดีนั่น

18
00:01:06,692 --> 00:01:09,862
ใช่เลย ฉันว่ามันไม่ฉลาด
ถ้าเปิดเผยว่าฉันอยู่ที่ไหน

19
00:01:09,945 --> 00:01:13,235
- หลังจากที่เกิดเรื่องล่าสุด
- ฉันทำพลาดแค่ครั้งเดียว

20
00:01:13,323 --> 00:01:15,533
เธอหลุดปากบอกเรื่องสำคัญ
ให้กับสายข่าว

21
00:01:15,617 --> 00:01:17,997
เขาหลอกฉันนี่ เขาหลอกเธอเหมือนกัน

22
00:01:18,078 --> 00:01:20,158
ฉันให้คนของมอริอาร์ตี
เจอตัวฉันไม่ได้

23
00:01:20,247 --> 00:01:22,537
ลืมเรื่องเก่าๆ
แล้วมาดื่มชากันเถอะ

24
00:01:22,624 --> 00:01:25,794
ไม่ ไม่ดื่มชาแล้ว
ไม่ช่วยอะไรแล้ว

25
00:01:25,878 --> 00:01:27,128
ไม่เป็นเพื่อนกันแล้ว

26
00:01:31,216 --> 00:01:32,756
เห็นชัดว่าเธอไม่ต้องการฉัน

27
00:01:32,843 --> 00:01:35,763
เธอก็คงไขคดีนี้ด้วยตัวคนเดียวได้

28
00:01:37,055 --> 00:01:38,345
เดี๋ยวค่ะ หมอวัตสัน

29
00:01:38,891 --> 00:01:39,891
โจน

30
00:01:42,936 --> 00:01:44,056
ไปซะแล้ว

31
00:01:54,448 --> 00:01:59,078
นักเขียนสื่อวิญญาณ

32
00:01:59,161 --> 00:02:01,621
เขาอาจจะอยากระบายอารมณ์ออกมาบ้าง

33
00:02:01,705 --> 00:02:04,365
ใช่ การพบว่าตัวเองเป็นตัวละคร
ในหนังสือไม่ใช่เรื่องง่าย

34
00:02:04,458 --> 00:02:08,418
ฉันแค่เลือกทางที่ดีที่สุด
หล่อนจะเข้ากับโลกแปลกหน้านี้ได้มั้ย

35
00:02:08,503 --> 00:02:12,343
วัตสันพรางตัวไม่เป็น
หล่อนชอบคุยกับผู้คน

36
00:02:12,424 --> 00:02:13,974
เดี๋ยวคงกลับมาฮะ

37
00:02:14,426 --> 00:02:16,256
อย่างที่นักสืบเก่งๆ หลายคนรู้

38
00:02:16,345 --> 00:02:20,675
เมื่อมีปัจจัยที่เกินจะควบคุม
เราต้องให้ความสนใจกับคดี

39
00:02:20,766 --> 00:02:21,766
ไงจ๊ะ

40
00:02:22,893 --> 00:02:24,193
สวัสดีค่ะ คุณเรย์นา

41
00:02:24,269 --> 00:02:27,899
- พวกเธอมีปาร์ตี้ดื่มน้ำชาเหรอ
- เราลองอะไรใหม่ๆ ค่ะ

42
00:02:27,981 --> 00:02:30,731
- ลองธรรมเนียมเก่าๆ ดูฮะ
- โอเคจ้ะ

43
00:02:31,610 --> 00:02:32,860
เรากลับกันเถอะ

44
00:02:32,945 --> 00:02:35,355
อื้อ แล้วเจอกันพรุ่งนี้
ที่โรงเรียนนะ รูเบ็น

45
00:02:37,824 --> 00:02:41,454
เฮ้ ฉันรู้ว่านาย
ไม่อยากยุ่งกับการเมือง

46
00:02:41,537 --> 00:02:44,157
แต่นายลองคิดดูสิว่าเราจะสนุกแค่ไหน

47
00:02:44,248 --> 00:02:45,668
ไม่ล่ะ ฟังดูไม่เห็นสนุกเลย

48
00:02:45,749 --> 00:02:49,879
เถอะน่า แก้ไขปัญหาต่างๆ
ทำให้โรงเรียนน่าอยู่สำหรับทุกคน

49
00:02:49,962 --> 00:02:52,012
โทษนะ เชวอน
แต่ยังไงฉันก็ขอปฏิเสธ

50
00:02:52,589 --> 00:02:54,219
ก็ได้ ก็ได้

51
00:02:55,843 --> 00:02:57,553
เธอยังไม่ล้มเลิกใช่มั้ย

52
00:03:00,681 --> 00:03:03,931
ฉันนึกว่าแม่เธอจะออกไป
ข้างนอกกับครูของเธอ

53
00:03:04,017 --> 00:03:06,137
แม่ฮะ แม่กลับบ้านเร็วจัง

54
00:03:06,228 --> 00:03:08,358
นึกว่าแม่ออกไปข้างนอก
กับครูซอนเดอร์ส

55
00:03:08,438 --> 00:03:11,108
จ้ะ แต่เขายกเลิกนัด
เพื่อตรวจการบ้านนักเรียน

56
00:03:11,191 --> 00:03:13,241
โลกอันน่าดึงดูดใจของคุณครู

57
00:03:14,069 --> 00:03:15,859
ข้ออ้างล่ะฉันว่า

58
00:03:16,363 --> 00:03:19,833
ตรวจการบ้านคือข้ออ้างที่ดี
สำหรับครูที่จะยกเลิกนัดเดท

59
00:03:20,325 --> 00:03:23,035
ข้ออ้างสมบูรณ์แบบ
ไม่ลองก็ไม่รู้

60
00:03:23,120 --> 00:03:25,620
เขาทำงานหนัก
เอาเถอะ เดี๋ยวก็นัดวันอื่นล่ะจ้ะ

61
00:03:25,706 --> 00:03:28,876
- ฮะ
- เว้นแต่เขาอยากจะตรวจการบ้านอีก

62
00:03:29,251 --> 00:03:32,341
ผู้หญิงสมัยนี้ใส่ชุดที่แปลกดีนะ

63
00:03:38,010 --> 00:03:39,180
ครูซอนเดอร์สครับ

64
00:03:41,388 --> 00:03:44,888
เราจะได้ดูคะแนน
การบ้านล่าสุดของเราเมื่อไหร่ฮะ

65
00:03:45,559 --> 00:03:48,479
พรุ่งนี้ล่ะมั้ง
ครูยังไม่ว่างตรวจเลย

66
00:03:48,896 --> 00:03:50,686
ผมไม่ชอบรอเลย

67
00:03:50,772 --> 00:03:52,652
คิดซะว่าฝึกนิสัยสิ

68
00:03:54,151 --> 00:03:57,861
น่าหงุดหงิดจัง ฉันก็นึกว่า
เราจะได้การบ้านคืนเสียอีก

69
00:03:59,114 --> 00:04:02,454
เขาบอกแม่ฉันว่ายกเลิกนัด
เพราะต้องตรวจการบ้าน

70
00:04:02,951 --> 00:04:04,871
- แปลว่า...
- เขาโกหกแม่เธอ

71
00:04:04,953 --> 00:04:07,213
- เขาทำแบบนั้นทำไม
- ฉันจะไปถามครู

72
00:04:07,289 --> 00:04:09,249
อย่าเพิ่งเผยไต๋ทุกอย่างสิ

73
00:04:16,507 --> 00:04:17,337
ก็ได้

74
00:04:17,423 --> 00:04:21,803
- เธอว่าวัตสันจะคิดถึงเรามั้ย
- ไม่รู้สิฮะ เขาโกรธมากทีเดียว

75
00:04:21,887 --> 00:04:24,807
อีกอย่าง อย่าคุยกับเรา
ต่อหน้าคนอื่นๆ สิฮะ

76
00:04:25,307 --> 00:04:29,097
จริงด้วย บางครั้งก็ลืมตัว
ว่าตัวเราล่องหนอยู่

77
00:04:31,813 --> 00:04:32,903
(วงล้อโชคชะตา)

78
00:04:32,981 --> 00:04:34,361
ฉันมองเห็นอนาคต

79
00:04:34,441 --> 00:04:37,611
และรู้ว่าคุณจะกลับมา
หาฉันในอีกไม่ช้า

80
00:04:47,538 --> 00:04:50,788
ใครน่ะ เข้ามาสิ

81
00:04:56,088 --> 00:04:57,508
มีใครอยู่ที่นี่ใช่มั้ย

82
00:04:59,591 --> 00:05:00,721
อุ้ยตาย

83
00:05:11,854 --> 00:05:13,694
(สวัสดี)

84
00:05:14,857 --> 00:05:16,067
สวัสดีค่ะ

85
00:05:18,151 --> 00:05:18,991
(ห้องแล็บการเรียนรู้)

86
00:05:22,281 --> 00:05:25,581
- มีอะไรเหรอจ๊ะ
- ที่ปรึกษาบอกให้ผมมาที่นี่

87
00:05:25,659 --> 00:05:27,869
- ถ้าผมต้องการความช่วยเหลือ
- เคอร์ติสใช่มั้ย

88
00:05:27,953 --> 00:05:30,163
- ครับ
- ฉันคือครูฟิลดิง

89
00:05:30,247 --> 00:05:34,167
- ให้ฉันช่วยอะไรจ๊ะวันนี้
- ผมอยากได้หนังสือเสียงเล่มนี้ฮะ

90
00:05:35,878 --> 00:05:37,088
(การผจญภัยของริเวอร์ ลิตเตอร์)

91
00:05:37,171 --> 00:05:38,171
ฉันคงช่วยไม่ได้

92
00:05:38,255 --> 00:05:40,005
- อ้าว
- อยากจะช่วยอยู่นะ

93
00:05:40,090 --> 00:05:43,220
เราโดนลดงบประมาณ
เราเลยไม่มีสมาชิกหนังสือเสียงแล้ว

94
00:05:43,302 --> 00:05:46,722
แต่ถ้าผมฟังหนังสือไม่ได้
คงใช้เวลานานมากกว่าจะอ่านจบ

95
00:05:46,805 --> 00:05:48,385
ขอโทษจ้ะ เคอร์ติส
เสียใจด้วย

96
00:05:48,473 --> 00:05:52,023
ฉันพยายามคุยกับผู้มีอำนาจแล้ว
แต่ไม่ได้ผลเท่าไหร่

97
00:05:55,522 --> 00:05:57,322
ไม่เป็นไร ขอบคุณที่ช่วยฮะ

98
00:05:57,399 --> 00:06:00,109
- โย่ เจค
- เฮ้

99
00:06:00,194 --> 00:06:01,574
นายขอความช่วยเหลือพิเศษเหรอ

100
00:06:01,653 --> 00:06:05,123
เปล่าหรอก เข้าห้องผิดน่ะ
ฉันอยากจะหลับสักงีบ นายเป็นไงบ้าง

101
00:06:05,199 --> 00:06:07,659
- ดูรองเท้าใหม่ของฉันสิ
- แจ่มเลย

102
00:06:07,743 --> 00:06:10,253
หวังว่าคงช่วยให้นาย
ชู้ตลูกลงนะ

103
00:06:10,329 --> 00:06:13,039
- อาทิตย์นี้ฉันชู้ตลงมากกว่านายอีก
- เออก็จริง

104
00:06:16,126 --> 00:06:17,456
ฉันไปค้นมานิดหน่อย

105
00:06:17,544 --> 00:06:20,714
ช่วงเวลาที่อัลเบิร์ต ฮิวจ์ส
เขียนโดยใช้ชื่อเมสัน บริกส์

106
00:06:20,797 --> 00:06:26,887
ขอบอกว่าช่วงทศวรรษที่ 50 ถึง 60
ฟังดูน่าสนใจมาก

107
00:06:27,888 --> 00:06:29,638
เธอรู้มั้ยว่าใครจะต้องชอบแน่ๆ

108
00:06:30,057 --> 00:06:32,727
วัตสัน
คุณพูดถึงเขาบ่อยมากค่ะ

109
00:06:32,809 --> 00:06:35,019
ก็หล่อนคือเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน

110
00:06:35,103 --> 00:06:40,443
ซึ่งคุณปล่อยให้เขาคิดว่าคุณตายแล้ว
ถ้าเป็นหนูก็คงโกรธเหมือนกัน

111
00:06:40,526 --> 00:06:44,656
ฉันมีเหตุผลนะ ซึ่งตอนนี้
ไม่สำคัญแล้วเพราะหล่อนไม่อยู่

112
00:06:45,614 --> 00:06:47,374
เคอร์ติสชอบกินไอศกรีมรสอะไร

113
00:06:47,449 --> 00:06:51,039
เขาไม่ลงสมัครกับเธอหรอก
ต่อให้เธอเอาร็อกกี้โรดไปให้

114
00:06:51,119 --> 00:06:52,159
ร็อกกี้โรด เข้าใจละ

115
00:06:52,246 --> 00:06:54,576
"ร็อกกี้โรด" ชื่อไม่เหมือนอาหารเลย

116
00:06:55,582 --> 00:06:59,212
- พวกเธอเห็นเสื้อกั๊กของฉันมั้ย
- ไม่ ไม่เห็นเลย

117
00:06:59,294 --> 00:07:01,764
เกิดคดีให้เราไขอีกแล้วรึ

118
00:07:01,839 --> 00:07:03,839
ไม่อยากจะเชื่อเลย
เสื้อตัวโปรดของฉัน

119
00:07:03,924 --> 00:07:05,804
ดอนน่า ถ้าเธออยากจะไขคดีนี้

120
00:07:05,884 --> 00:07:08,554
อย่าให้อารมณ์มาบดบัง
แล้วให้ข้อเท็จจริงนำทางเธอ

121
00:07:08,637 --> 00:07:11,677
ทำไมคุณถึงคิดว่าเป็นคดีล่ะ
ไม่ใช่ว่าทุกเรื่องจะลึกลับหมดนะ

122
00:07:11,765 --> 00:07:14,135
ไร้สาระ คดีเกิดจาก
เรื่องเล็กน้อยกว่านั้น

123
00:07:14,226 --> 00:07:16,476
เอาล่ะ ก่อนอื่น
บรรยายเสื้อกั๊กของเธอ

124
00:07:16,562 --> 00:07:20,522
สีดำ มีกระเป๋าสองข้าง
ด้านหน้าและมีซิป...

125
00:07:20,607 --> 00:07:23,277
- มีลายม้าลายอยู่ด้านหลัง
- ใช่ค่ะ รู้ได้ยังไง

126
00:07:23,360 --> 00:07:25,110
เด็กผู้หญิงคนนั้นสวมอยู่

127
00:07:26,446 --> 00:07:28,526
สโลน เด็กใหม่ขโมยเสื้อของฉัน

128
00:07:28,615 --> 00:07:31,365
คดีนี้ง่ายจัง
ตอนนี้ฉันห่วงวัตสันอีกแล้ว

129
00:07:31,451 --> 00:07:33,871
- ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำ
- ฉันดีกับเขาด้วย

130
00:07:35,747 --> 00:07:38,127
- ดอนน่า เดี๋ยวก่อน
- เฮ้ สโลน

131
00:07:39,751 --> 00:07:43,511
- นั่นเสื้อกั๊กฉันนะ
- ไม่ใช่สักหน่อย ใครๆ ก็สวมกัน

132
00:07:43,589 --> 00:07:44,719
ฉันรู้ว่าอันนั้นของฉัน

133
00:07:44,798 --> 00:07:48,968
ตรงนั้นมีรอยเปื้อนพาสต้า
เพราะฉันไม่ได้ถอดออกตอนกินมื้อเย็น

134
00:07:49,052 --> 00:07:50,762
แม้ว่าแม่ฉันจะเตือนแล้ว

135
00:07:51,972 --> 00:07:53,522
ฉันผิดเอง ขอโทษที

136
00:07:54,933 --> 00:07:55,933
แล้วเจอกัน

137
00:07:56,476 --> 00:07:58,476
สอบถามผู้ต้องสงสัยได้ดี

138
00:07:58,562 --> 00:08:01,732
แต่ไม่เก่งเรื่องควบคุมอารมณ์
ตอนที่พูดออกไป

139
00:08:07,279 --> 00:08:09,159
ค่ะ คุณพูดถูกแล้ว แจนิซ

140
00:08:09,239 --> 00:08:11,949
เราพลาดเอง
เป็นความผิดของเราทั้งหมด

141
00:08:12,034 --> 00:08:15,044
แต่มีทางไหนที่จะช่วยเราได้มั้ยคะ

142
00:08:15,120 --> 00:08:17,710
ร้านหนังสือนี้อยู่กับ
ครอบครัวของเรามาสิบๆ ปี

143
00:08:17,789 --> 00:08:20,999
ถ้าไม่มีเงินประกัน
เราคงซ่อมแซมไม่ได้

144
00:08:22,377 --> 00:08:27,167
ค่ะ ฉันเข้าใจ ขอบคุณที่ช่วย
ขอโทษสำหรับเรื่องวันก่อนนะคะ

145
00:08:28,509 --> 00:08:30,009
โชคไม่ดีเลย

146
00:08:30,093 --> 00:08:32,353
ครั้งนี้พ่อก่อปัญหาให้ใช่มั้ย

147
00:08:32,429 --> 00:08:35,849
อย่าพูดแบบนั้นค่ะ เราแค่ต้องหาทาง
ซ่อมแซมร้านด้วยวิธีอื่น

148
00:08:39,061 --> 00:08:43,271
น่าจะมีเศรษฐีใจบุญสักคนมาช่วย
ครอบครัวเธอให้พ้นสถานการณ์ลำบาก

149
00:08:43,357 --> 00:08:46,777
ปัญหาของเราไม่ได้แก้ไขได้
ด้วยคนรวยหล่นมาจากฟ้า

150
00:08:46,860 --> 00:08:49,660
ถ้าเธอเจอต้นฉบับ
อาจจะมีรางวัลให้

151
00:08:49,738 --> 00:08:53,408
ทำไมทุกคนดูเครียดกันจัง
ทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่

152
00:08:53,492 --> 00:08:55,702
เราพยายามหาทาง
ช่วยซ่อมแซมร้านนี้

153
00:08:55,786 --> 00:08:58,786
ครอบครัวฉันไม่มีเงินพอ
ความผิดพวกเราด้วยที่ทำร้านพัง

154
00:08:58,872 --> 00:09:02,212
ทางเทคนิคแล้ว นักเขียนผี
ที่ปล่อยแฟรงเกนสไตน์ต่างหาก

155
00:09:02,960 --> 00:09:04,670
อย่างที่บอก
ทางเทคนิคแล้วน่ะ

156
00:09:04,753 --> 00:09:08,053
เรายังต้องตามหาต้นฉบับ
ของอัลเบิร์ต ฮิวจ์ส

157
00:09:08,131 --> 00:09:11,221
ฉันช่วยเรื่องนั้นไม่ได้
แต่ฉันรู้ว่าจะทำให้เชวอนดีใจยังไง

158
00:09:11,969 --> 00:09:14,009
ฉันจะลงสมัครสภานักเรียนกับเธอ

159
00:09:14,096 --> 00:09:16,006
- อะไรนะ พูดจริงเหรอ
- จริง

160
00:09:16,098 --> 00:09:18,728
อย่าดีใจเกินไปล่ะ
ไม่งั้นฉันอาจจะเปลี่ยนใจ

161
00:09:18,809 --> 00:09:23,899
โอเค โอเค ฉันสงบใจแล้ว
แต่นึกว่านายไม่สนใจการเมือง

162
00:09:23,981 --> 00:09:26,861
มีหลายอย่างในโรงเรียน
ที่ต้องปรับเปลี่ยน

163
00:09:26,942 --> 00:09:27,992
ใช่เลย

164
00:09:28,068 --> 00:09:31,908
ไม่ว่าฉันจะชอบหรือไม่
สภานักเรียนคือทางเดียวที่ช่วยได้

165
00:09:32,406 --> 00:09:35,366
- ว้าว ช็อคไปเลย
- เป็นเรื่องดีมากนะ

166
00:09:35,450 --> 00:09:38,410
- คิดเรื่องดีๆ ที่เราจะได้ทำสิ
- เอาให้ชนะก่อน

167
00:09:38,495 --> 00:09:41,285
เรายังต้องทำอะไรอีกมาก
เพื่อให้คนอื่นกลับมาอยู่ข้างเธอ

168
00:09:41,373 --> 00:09:42,423
เราทำได้น่า

169
00:09:43,041 --> 00:09:46,041
อีกอย่างฉันมีไอศกรีม
ร็อกกี้โรดจะให้นาย

170
00:09:46,128 --> 00:09:48,918
ฉันลองชิมแล้ว
เป็นขนมที่อร่อยที่สุดเลย

171
00:09:49,006 --> 00:09:50,626
เยี่ยมมากจริงๆ นะฮะ

172
00:09:50,716 --> 00:09:53,716
แต่เรากลับมาที่เรื่อง
ตามหาต้นฉบับกันก่อน

173
00:09:54,386 --> 00:09:55,796
แปลกจัง

174
00:09:58,849 --> 00:10:01,059
เปล่า ฝีมือนักเขียนผี
เขากลับมาแล้ว

175
00:10:06,815 --> 00:10:10,315
น่าทึ่งเหลือเกิน
ผีเขียนข้อความหาพวกเธอจริงๆ

176
00:10:10,903 --> 00:10:14,953
"สโตร์แอนด์มอร์ 545"

177
00:10:15,532 --> 00:10:18,492
- ปริศนางั้นรึ
- สโตร์ที่แปลว่าร้านเหรอ

178
00:10:18,577 --> 00:10:21,787
- เมก้าสโตร์รึเปล่า
- ร้านจำพวกร้านอาหารรึ

179
00:10:21,872 --> 00:10:25,422
ฉันรู้แล้ว "สโตร์แอนด์มอร์"
หมายถึงโกดังที่ไว้เก็บข้าวของ

180
00:10:25,501 --> 00:10:26,501
แม่ฉันเอาไว้เก็บผลงาน

181
00:10:27,377 --> 00:10:31,087
- สงสัยว่า 545 คืออะไร
- อาจจะเป็นหมายเลขห้องเก็บของ

182
00:10:31,173 --> 00:10:33,133
เห็นมั้ย พวกเราร่วมมือกันได้ดี

183
00:10:33,217 --> 00:10:36,427
เบาะแส ฉันอยากจะมีผี
มาคอยช่วยไขคดีบ้าง

184
00:10:36,512 --> 00:10:39,392
คุณมีวัตสันแล้วไง
อุ๊ย ขอโทษค่ะ

185
00:10:40,224 --> 00:10:41,934
งั้นเรารออะไรอยู่ล่ะ

186
00:10:51,693 --> 00:10:54,033
คนมาทำอะไรกันที่นี่

187
00:10:54,112 --> 00:10:56,282
- เรามาเพื่อประมูลจ้ะ
- ประมูลหรือคะ

188
00:10:56,365 --> 00:10:59,155
ทุกเดือนจะมีการประมูล
ห้องเก็บของที่ไม่จ่ายเงิน

189
00:10:59,243 --> 00:11:00,243
เหมือนในรายการทีวีไง

190
00:11:00,327 --> 00:11:03,957
ฉันเคยดูตอนนึงที่มีคน
ได้แจ็คเก็ตวินเทจเป็นกองพะเนิน

191
00:11:04,039 --> 00:11:06,539
ฉันดูตอนที่มีคนได้สมอเรือ
จากเรือเก่าๆ

192
00:11:06,625 --> 00:11:07,785
ขอบคุณค่ะ นักเขียนผี

193
00:11:07,876 --> 00:11:10,456
ต้นฉบับคงจะอยู่ใน
ห้องเก็บของอันใดอันหนึ่ง

194
00:11:10,546 --> 00:11:14,166
เหมือนเกมล่าสมบัติเลย
โอ รู้มั้ยว่าใครชอบเกมล่าสมบัติ

195
00:11:14,258 --> 00:11:17,298
- วัตสันคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ
- อาจจะใช่

196
00:11:17,386 --> 00:11:20,466
ถ้างั้นหล่อนก็ทิ้งพวกเรา
ให้ไขคดีกันเอง

197
00:11:20,931 --> 00:11:23,771
ถ้าเราเจอต้นฉบับแล้ว
เราจะตามหาวัตสัน

198
00:11:23,851 --> 00:11:26,231
- หนูสัญญาค่ะ
- หล่อนไม่อยากให้หาตัวเจอนี่

199
00:11:26,311 --> 00:11:29,901
ทุกคนตามฉันมา เราจะเดิน
ไปยังห้องเก็บของที่เปิดอยู่

200
00:11:29,982 --> 00:11:33,822
หลังจากนั้นทุกคนจะมีโอกาส
ประมูลห้องพวกนั้น

201
00:11:33,902 --> 00:11:38,032
จำไว้ด้วยว่าห้ามจับอะไรทั้งสิ้น
โอเคนะทุกคน ไปกันเถอะ

202
00:11:43,579 --> 00:11:47,619
โอเค มาทางนี้ค่ะทุกคน ทางนี้
ตามฉันมา ล็อกเกอร์อยู่ทางขวา

203
00:11:47,708 --> 00:11:50,538
ล็อกเกอร์อยู่ตรงไปด้านนี้
ล็อกเกอร์อยู่ตรงนั้น

204
00:11:52,546 --> 00:11:55,336
ห้า หนึ่ง แปด แปด
ห้า หนึ่ง แปด เจ็ด

205
00:11:55,424 --> 00:11:59,184
ห้องพวกนี้มีเลขสี่ตัวนี่
แต่คำใบ้ของ น.ผ. มีสามตัว

206
00:11:59,261 --> 00:12:01,931
เขาคงมีเหตุผลล่ะ
ลองมองหาต่อไป

207
00:12:09,730 --> 00:12:12,070
ทำไมคนเราถึงเก็บขยะพวกนี้ไว้

208
00:12:13,859 --> 00:12:16,399
เพราะว่าขยะของคนหนึ่ง
ก็คือสมบัติของอีกคน

209
00:12:18,155 --> 00:12:21,115
เราน่าจะเช่าห้องพวกนี้
ไว้ใส่เสื้อผ้าดอนน่าบ้างนะ

210
00:12:21,700 --> 00:12:24,450
ฉันไม่เคยมีของมากเกิน
ที่ห้องนอนตัวเองจะเก็บไหว

211
00:12:24,536 --> 00:12:26,906
ลองคิดภาพว่าแชร์ห้องกับดอนน่าสิ

212
00:12:27,539 --> 00:12:28,539
มาตรงนี้

213
00:12:33,629 --> 00:12:35,459
ดูสิ กล่องพวกนั้น

214
00:12:37,174 --> 00:12:40,264
- หนังสือกฎหมาย
- ส่วนกล่องนี้เขียนว่า "แฟ้มลูกค้า"

215
00:12:40,344 --> 00:12:41,184
(แฟ้มลูกค้า ดี - เอฟ)

216
00:12:41,261 --> 00:12:43,681
- ดูเหมือนนักกฎหมาย
- คำใบ้ออกจะกว้างไป

217
00:12:43,764 --> 00:12:45,394
เราจะแน่ใจได้ไง
ว่านี่คือของอัลเบิร์ต

218
00:12:45,474 --> 00:12:48,314
ปริญญาด้านกฎหมายนี้ที่เขียนว่า
"อัลเบิร์ต ฮิวจ์ส" น่าจะยืนยันได้

219
00:12:48,393 --> 00:12:49,813
(มหาวิทยาลัยทอมป์สัน
อัลเบิร์ต ฮิวจ์ส)

220
00:12:49,895 --> 00:12:51,765
เห็นด้วยอย่างยิ่ง เคอร์ติส

221
00:12:52,272 --> 00:12:54,072
เราต้องประมูลล็อกเกอร์นี้ให้ได้

222
00:12:54,149 --> 00:12:58,739
ไม่เข้าใจเลย นี่ห้อง 5183
แต่คำใบ้ของนักเขียนผีคือ 545

223
00:12:58,820 --> 00:13:00,530
นั่นสิ ไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่

224
00:13:01,031 --> 00:13:02,991
แต่นักเขียนผีพาเรามาที่นี่

225
00:13:03,075 --> 00:13:06,495
เห็นด้วย ต้นฉบับน่าจะ
อยู่ที่ไหนในนี้สักแห่ง

226
00:13:06,578 --> 00:13:09,158
- เฮ้ อย่าจับ
- ขอโทษค่ะ

227
00:13:09,248 --> 00:13:11,208
พวกเธอไม่ควรเข้าไปข้างในด้วย

228
00:13:15,879 --> 00:13:17,629
โอเค ส่งเงินพวกเธอมาให้ฉัน

229
00:13:17,714 --> 00:13:19,974
ยังไม่ใช่รองประธาน
แต่สั่งงานใหญ่เลยนะ

230
00:13:20,050 --> 00:13:21,930
ยินดีร่วมลงขันจ้ะ

231
00:13:23,136 --> 00:13:26,766
- หนูว่าเราใช้เงินนั้นที่นี่ไม่ได้
- อ๋อ จริงสิ คนละประเทศกัน

232
00:13:26,849 --> 00:13:32,269
โอเค รวมค่าขนมของฉันด้วย
เรามีทั้งหมด 35 ดอลลาร์กับ...

233
00:13:33,605 --> 00:13:34,725
- ห้าเซนต์
- ต๊ายตาย

234
00:13:34,815 --> 00:13:36,525
เธอซื้อทั้งตึกได้เลยนะเนี่ย

235
00:13:36,608 --> 00:13:39,238
- ในเมืองนี้คงไม่ได้
- เวลาเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยน

236
00:13:39,903 --> 00:13:43,493
- เธอว่ามันจะพอจ่ายมั้ย
- ล็อกเกอร์ 5180 ก่อน

237
00:13:43,574 --> 00:13:45,624
การประมูลเริ่มต้นที่ 100 ดอลลาร์

238
00:13:45,701 --> 00:13:47,201
เราหมดสิทธิ์แล้ว

239
00:13:47,286 --> 00:13:51,286
- หนึ่งร้อยดอลลาร์
- หนึ่งร้อยดอล ฉันมี 100 ใครอีกมั้ย

240
00:13:51,373 --> 00:13:54,043
หนึ่งร้อยครั้งที่หนึ่ง
หนึ่งร้อยครั้งที่สอง

241
00:13:54,126 --> 00:13:56,376
ขายที่ 100 ดอลลาร์
เชิญค่ะ

242
00:13:56,461 --> 00:13:59,841
- เย้
- ห้องถัดไปคือล็อกเกอร์ 5183

243
00:14:00,340 --> 00:14:03,510
ห้องนั้นนี่ บางทีใครที่ได้ไป
อาจจะยอมให้เราดูข้าวของ

244
00:14:04,011 --> 00:14:05,011
ความคิดดี

245
00:14:05,095 --> 00:14:08,215
- เริ่มประมูลที่ 100 ดอลลาร์
- หนึ่งร้อยค่ะ

246
00:14:08,307 --> 00:14:09,427
หนึ่งร้อยยี่สิบห้า

247
00:14:11,643 --> 00:14:12,773
ฉันได้ที่ 125

248
00:14:12,853 --> 00:14:15,943
คนทรงที่ขายหินให้เรา
สร้างอสุรกายให้แฟรงเกนสไตน์

249
00:14:16,023 --> 00:14:18,653
- ลิเดีย
- เขามาทำอะไรที่นี่

250
00:14:18,734 --> 00:14:21,154
- หนึ่งร้อยห้าสิบ
- หนึ่งร้อยห้าสิบ ฉันได้ที่ 150

251
00:14:21,236 --> 00:14:23,946
- สองร้อย
- สองร้อย ฉันได้ที่ 200

252
00:14:24,031 --> 00:14:26,991
- สองร้อยห้าสิบ
- สองร้อยห้าสิบ ฉันได้ที่ 250

253
00:14:27,075 --> 00:14:29,905
- สามร้อย
- สามร้อยครั้งที่หนึ่ง

254
00:14:29,995 --> 00:14:32,575
สามร้อยครั้งที่สอง มีใครอีกมั้ย

255
00:14:32,664 --> 00:14:35,214
ขายที่ 300 ดอลลาร์ค่ะ

256
00:14:38,545 --> 00:14:41,005
สวัสดีค่ะ ลิเดีย
จากวงล้อโชคชะตา

257
00:14:41,089 --> 00:14:44,549
โอ้ รูเบ็น ฉันจำเธอได้
จากร้านหนังสือวิลเลจ

258
00:14:44,635 --> 00:14:48,095
ครับ เราอยากจะขอดู
ของในห้องที่คุณเพิ่งได้มา

259
00:14:48,180 --> 00:14:51,430
- มันเป็นของเพื่อนพวกเรา
- ฉันยินดีช่วยพวกเธอนะ พูดจริงๆ

260
00:14:51,517 --> 00:14:54,597
แต่ฉันต้องอุทิศต่อ
วิญญาณที่มาติดต่อฉัน

261
00:14:54,686 --> 00:14:57,146
ด้วยหวังว่าจะปกป้องห้อง 5183 ไว้ได้

262
00:14:57,648 --> 00:15:01,238
เดี๋ยวนะ คุณบอกว่า
มีผีมาบอกให้คุณมาที่นี่เหรอคะ

263
00:15:01,318 --> 00:15:05,568
ก็ไม่เชิง วิญญาณตนนี้
เขียนข้อความหาฉันจ้ะ

264
00:15:05,656 --> 00:15:07,986
- ผีที่เขียนข้อความหาคุณ
- ใช่

265
00:15:08,075 --> 00:15:09,485
โทษนะจ๊ะ ต้องไปแล้ว

266
00:15:10,994 --> 00:15:13,624
- ไม่อยากจะเชื่อ
- เธอคิดว่าเป็นนักเขียนผีรึเปล่า

267
00:15:13,705 --> 00:15:16,995
จะมีผีอื่นสักกี่ตัว
ที่เขียนข้อความหาคน

268
00:15:20,254 --> 00:15:22,134
แน่ล่ะ นักเขียนผี

269
00:15:22,840 --> 00:15:24,970
(ร้านหนังสือวิลเลจ)

270
00:15:25,050 --> 00:15:28,010
ฉันสับสน
ฉันไม่คาดคิดเรื่องนี้ได้ไงนะ

271
00:15:28,095 --> 00:15:29,295
พวกเราไม่มีใครคิด

272
00:15:29,388 --> 00:15:31,928
ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย
พอไม่มีเพื่อนฉัน

273
00:15:32,599 --> 00:15:35,389
นักเขียนผีให้ลิเดีย
ไปที่สโตร์แอนด์มอร์ทำไม

274
00:15:35,477 --> 00:15:37,147
เราคงใช้เวลานานเกินไป

275
00:15:37,229 --> 00:15:39,939
เราต้องไปหาลิเดีย
บางอย่างไม่สมเหตุสมผล

276
00:15:40,023 --> 00:15:44,153
อย่างที่เชิร์ลบอก
ให้ข้อเท็จจริงของคดีนำทางเราไป

277
00:15:44,236 --> 00:15:45,946
ฉันพูดได้เท่กว่านี้นะ

278
00:15:46,029 --> 00:15:48,659
ต้องมีเหตุผลที่นักเขียนผี
ส่งพวกเราไปที่สโตร์แอนด์มอร์

279
00:15:48,740 --> 00:15:50,870
เราต้องหาว่าเพราะอะไร

280
00:15:52,995 --> 00:15:54,825
(วงล้อโชคชะตา)

281
00:16:02,713 --> 00:16:05,723
- ฉันรู้ว่าพวกเธอจะกลับมา
- เพราะว่าคุณเป็นคนทรงน่ะเหรอ

282
00:16:05,799 --> 00:16:10,389
ใช่ และพวกเธออยากดูห้องเก็บของ
ห้องเดียวกับที่ฉันดู

283
00:16:10,470 --> 00:16:12,220
เล่าเรื่องผีนั้นหน่อยได้มั้ยคะ

284
00:16:12,306 --> 00:16:14,556
- ที่บอกให้คุณไปที่นั่น
- ผีเป็นคำที่ไม่เพราะเลย

285
00:16:14,641 --> 00:16:17,481
- เรียกวิญญาณดีกว่า
- หนูขอเรียกนักเขียนผี

286
00:16:17,561 --> 00:16:19,731
นักเขียนผี ฉันชอบนะ

287
00:16:19,813 --> 00:16:22,823
ยังไงก็ตาม วิญญาณนั้นเรียกหาฉัน
ฉันจึงตอบรับ

288
00:16:22,900 --> 00:16:26,950
เราสงสัยว่าคุณเจออะไรน่าสนใจ
ในล็อกเกอร์เก็บของนั่นมั้ยคะ

289
00:16:27,029 --> 00:16:30,869
- น่าสนใจยังไงล่ะ
- พวกเอกสารหรือต้นฉบับเขียนมือ

290
00:16:30,949 --> 00:16:34,539
ไม่นะ แต่ถ้าได้เงินคืน
สำหรับล็อกเกอร์นั้นก็คงดี

291
00:16:34,620 --> 00:16:36,120
งั้นก็ไม่มีอะไร

292
00:16:36,205 --> 00:16:40,205
พวกเธอมาที่นี่เพราะอะไร
แล้วถามถึงต้นฉบับเขียนมือทำไม

293
00:16:40,292 --> 00:16:42,672
- เปล่าค่ะ
- ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

294
00:16:44,087 --> 00:16:46,507
- รู้เหรอคะ
- เธอพูดกับวิญญาณได้เหมือนฉัน

295
00:16:47,132 --> 00:16:49,552
- ก็ไม่เชิง
- เราอ่านเอา

296
00:16:51,220 --> 00:16:52,430
เรื่องมันยาวฮะ

297
00:16:53,013 --> 00:16:55,353
- เฮ้อ รู้มั้ยนี่ทำให้ฉันนึกถึงใคร
- อย่าจับ

298
00:16:55,432 --> 00:16:58,272
- วิญญาณเหรอ
- คุณดื่มชาด้วยเหรอคะ

299
00:16:58,352 --> 00:17:00,442
เชวอน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคุยเรื่องชา

300
00:17:00,521 --> 00:17:03,521
ที่จริงฉันไม่สนใจหรอก
แต่วิญญาณของฉันเรียกร้องน่ะ

301
00:17:03,607 --> 00:17:06,527
เดี๋ยวนะ วิญญาณของคุณ
ชอบชาเอิร์ลเกรย์เหรอฮะ

302
00:17:06,609 --> 00:17:09,199
ใช่ พร้อมมะนาวฝานบางๆ
เธอรู้ได้ยังไง

303
00:17:09,695 --> 00:17:12,195
- หยิบขึ้นมา
- แน่ใจเหรอ

304
00:17:18,955 --> 00:17:21,205
วิญญาณของฉัน
กลับมาจากห้องเก็บของแล้ว

305
00:17:24,211 --> 00:17:27,091
- เรารู้ละว่าวิญญาณของคุณคือใคร
- ใครกันล่ะ

306
00:17:27,172 --> 00:17:29,972
ที่จริงคุณคงไม่เชื่อถ้าผมบอก

307
00:17:46,567 --> 00:17:48,817
เรารู้นะว่าคุณอยู่ในนั้น
วัตสัน เปิดหน่อย

308
00:17:56,034 --> 00:17:57,084
วัตสัน

309
00:17:58,453 --> 00:17:59,503
เชอร์ล็อก

310
00:18:01,373 --> 00:18:03,213
คุณมาที่นี่ได้ยังไง

311
00:18:03,292 --> 00:18:05,502
เรื่องพื้นๆ น่า ดอนน่าที่รัก

312
00:18:05,586 --> 00:18:09,546
ฉันต้องพิสูจน์ว่าฉันสำคัญ
และไขคดีด้วยตัวเอง

313
00:18:09,631 --> 00:18:13,511
แต่ฉันไม่รู้จะเริ่มตรงไหน
เพราะตัวฉันล่องหน

314
00:18:13,594 --> 00:18:15,974
ในการจะตามหาต้นฉบับที่หายไป

315
00:18:16,054 --> 00:18:19,644
ฉันต้องหาคนที่เชื่อ
เรื่องเหนือธรรมชาติ

316
00:18:19,725 --> 00:18:22,435
ที่จะไม่ตกใจเมื่อฉันขยับข้าวของ

317
00:18:22,519 --> 00:18:26,059
หรือเหมือนผีของพวกเธอ
เขียนข้อความได้

318
00:18:27,691 --> 00:18:30,691
ฉันเจอนามบัตรของหล่อน
ในสมุดจดคำใบ้ของเธอ

319
00:18:31,153 --> 00:18:33,203
เธอมาที่ล็อกเกอร์เก็บของได้ยังไง

320
00:18:33,280 --> 00:18:37,370
พวกเราตรวจดูบันทึกสาธารณะเก่าๆ
เกี่ยวกับอัลเบิร์ต ฮิวจ์สทั้งหมด

321
00:18:37,951 --> 00:18:40,371
ที่นำเรามายังเลขานักกฎหมาย
คนเก่าของเขา

322
00:18:40,454 --> 00:18:44,294
ซึ่งบอกว่าได้รับหมายแจ้ง
ว่าต้องมาทำความสะอาดล็อกเกอร์

323
00:18:44,374 --> 00:18:48,094
ที่เก็บข้าวของของเจ้านายเขาไว้
ภายในกำหนด ไม่เช่นนั้นจะนำไปประมูล

324
00:18:48,170 --> 00:18:51,720
พวกเรารู้ว่านี่คือเบาะแสใหม่
ที่เราต้องการ

325
00:18:51,798 --> 00:18:54,548
เราตัดสินใจมาเสี่ยงดวง
ที่สโตร์แอนด์มอร์

326
00:18:55,677 --> 00:18:56,847
เธอเก่งจริงๆ

327
00:18:57,513 --> 00:19:00,353
ฉันขอโทษด้วยที่หนีมาอย่างนั้น

328
00:19:00,933 --> 00:19:03,523
ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ

329
00:19:04,645 --> 00:19:06,685
ฉันน่าจะบอกเธอว่าฉันยังไม่ตาย

330
00:19:07,731 --> 00:19:09,691
ฉันคิดถึงเธอและคดีของเรา

331
00:19:10,901 --> 00:19:14,991
ฉันนึกว่าฉันเสียเพื่อนรักไปตลอดกาล

332
00:19:17,574 --> 00:19:21,914
ผมดีใจที่เราคืนดีกันได้แต่
หมอวัตสันฮะ คุณเจอต้นฉบับรึเปล่า

333
00:19:23,413 --> 00:19:26,753
โชคร้ายที่ไม่เจอเลยจ้ะ
แต่... มีของบางอย่าง

334
00:19:33,674 --> 00:19:37,934
กล่องโลหะนี้
แต่มันล็อกกุญแจรหัสไว้

335
00:19:38,011 --> 00:19:39,641
ฉันลองวันเกิดของอัลเบิร์ตแล้ว

336
00:19:39,721 --> 00:19:42,931
รวมถึงบ้านเลขที่ของ
บริษัทกฎหมายของเขา

337
00:19:43,016 --> 00:19:46,266
แต่จนถึงตอนนี้
ฉันก็ยังเปิดไม่ออก

338
00:19:47,896 --> 00:19:49,266
ลอง 545 สิคะ

339
00:19:51,567 --> 00:19:54,777
ห้า สี่ ห้า

340
00:20:04,872 --> 00:20:07,752
- เครื่องพิมพ์ดีดกับกล่องใส่กระดาษ
- แค่นั้นเองเหรอ

341
00:20:07,833 --> 00:20:10,753
นึกว่านักเขียนผีจะพาพวกเรา
มาที่นี่เพื่อมาหาต้นฉบับ

342
00:20:10,836 --> 00:20:14,796
ใกล้เคียงนะ นี่ต้องเป็น
เครื่องพิมพ์ดีดที่ใช้ทำต้นฉบับ

343
00:20:14,882 --> 00:20:16,842
นักเขียนผีอยากให้เราเจอสิ่งนี้

344
00:20:16,925 --> 00:20:19,545
เห็นด้วย ต้องมีเหตุผลบางอย่าง

345
00:20:19,636 --> 00:20:23,096
ฉันก็คิดว่าใช่ มีอะไรที่ใช้เขียน
ด้วยเครื่องพิมพ์ดีดอีกมั้ย

346
00:20:23,182 --> 00:20:26,062
ใบเสร็จ จดหมาย

347
00:20:27,644 --> 00:20:28,944
หรือจดหมายลับ

348
00:20:34,276 --> 00:20:36,946
- ดูนี่สิ
- ให้ฉันดูอะไรเหรอ

349
00:20:41,408 --> 00:20:44,198
นี่คือจดหมายที่เราเจอว่า
ซ่อนอยู่ในห้องของยาย

350
00:20:44,286 --> 00:20:46,406
และนี่คือจดหมายที่ฉันเพิ่งพิมพ์

351
00:20:55,672 --> 00:20:59,892
แป้นตัว "ยู" เอียงทำมุมเดียวกัน
ในจดหมายทั้งสองฉบับเลย

352
00:20:59,968 --> 00:21:04,348
เหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน
กระทั่งรายละเอียดเล็กๆ

353
00:21:05,224 --> 00:21:07,984
เมสัน บริกส์เขียนจดหมายนี้หาคุณยาย

354
00:22:04,658 --> 00:22:06,658
(คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร)