1
00:00:13,263 --> 00:00:16,143
ฉันว่าปากกาหมึกซึม
อยู่ทางซ้ายอีกหน่อย

2
00:00:16,225 --> 00:00:18,475
จำได้ว่ามีแก้วกาแฟอยู่บนโต๊ะด้วย

3
00:00:18,560 --> 00:00:20,850
- แน่ใจเหรอ
- ใช่ ฉันก็จำได้

4
00:00:20,938 --> 00:00:22,858
จริงด้วย แบบนั้นล่ะ

5
00:00:25,943 --> 00:00:27,613
พวกเธอช่างละเอียดลออ

6
00:00:27,694 --> 00:00:31,574
ที่จำรายละเอียดปลีกย่อยของ
ห้องทำงานได้จากความทรงจำในแสงวิบวับ

7
00:00:31,657 --> 00:00:33,407
ใช่ ทุกรายละเอียดสำคัญ

8
00:00:33,492 --> 00:00:36,832
รูเบ็นวาดรูปเก่ง
และที่เราจำได้เป็นแบบนี้

9
00:00:37,663 --> 00:00:41,123
เราน่าจะใช้ฝืมือศิลปะของเขา
ทำป้ายปลุกระดมให้เลือกตั้งนะ

10
00:00:41,500 --> 00:00:43,710
พวกคุณเดินขบวนให้
ผู้หญิงมีสิทธิ์เลือกตั้งเหรอคะ

11
00:00:43,794 --> 00:00:46,174
เราเพิ่งอยู่ในยุคเริ่มต้นขบวนการ

12
00:00:46,588 --> 00:00:49,508
และเมื่อดูดีๆ แล้ว
ความพยายามของเราจะเป็นผลสำเร็จ

13
00:00:49,591 --> 00:00:50,591
แน่นอนค่ะ

14
00:00:50,676 --> 00:00:53,716
ทุกวันนี้ผู้หญิงบริหารประเทศได้
เหมือนที่หนูอยู่ในสภานักเรียน

15
00:00:53,804 --> 00:00:56,934
เธอต้องอธิบายเรื่องสภานักเรียน
ให้ฉันฟัง ช่างน่าทึ่งมาก

16
00:00:58,100 --> 00:01:01,350
เรากลับมาที่เรื่องตามหา
ต้นฉบับที่หายไปของเมสัน บริกส์มั้ย

17
00:01:01,436 --> 00:01:02,896
ใช่ ตอนนี้เรารู้แล้วว่า

18
00:01:02,980 --> 00:01:05,690
จดหมายของยายเธอจากเอส
เขียนจากเครื่องพิมพ์ดีดของอัลเบิร์ต

19
00:01:05,774 --> 00:01:09,904
ห้องนี้อาจจะเป็นห้องเดียวกับที่
อัลเบิร์ต เอส รึเมสัน เขียนหนังสือ

20
00:01:10,237 --> 00:01:12,607
ถ้าเราเจอวิวแบบนี้ในโลกจริง

21
00:01:12,698 --> 00:01:14,488
ต้นฉบับที่ยังไม่ตีพิมพ์
อาจจะอยู่ที่นั่น

22
00:01:14,575 --> 00:01:17,535
ถ้าเราเจอต้นฉบับนั้น
ผีของเราจะไปสู่สุขคติ

23
00:01:17,619 --> 00:01:19,999
เรื่องลึกลับนี้สนุกจริงๆ

24
00:01:20,455 --> 00:01:22,705
ซึ้งใจที่ผีของพวกเธอ
ให้เราเข้าร่วมด้วย

25
00:01:25,085 --> 00:01:26,295
เสร็จแล้ว

26
00:01:28,213 --> 00:01:29,883
ถ้าเราเจอวิวนี้...

27
00:01:32,092 --> 00:01:33,592
เราก็จะเจอต้นฉบับ

28
00:01:46,648 --> 00:01:51,238
นักเขียนสื่อวิญญาณ

29
00:01:54,615 --> 00:01:57,365
เราจ้องรูปนี้มากว่า 20 นาทีแล้วนะ

30
00:01:57,451 --> 00:01:58,661
แค่ห้านาทีเอง

31
00:01:58,744 --> 00:02:00,204
ฉันรู้สึกเหมือน 20

32
00:02:00,287 --> 00:02:02,077
อือ แล้วเราก็ยังไม่ได้อะไร

33
00:02:02,164 --> 00:02:04,124
ถ้าเพียงแต่ฉันมีห้องทำงาน

34
00:02:04,208 --> 00:02:06,538
ฉันมักจะคิดได้ดีที่สุด
ตอนนั่งเก้าอี้โปรด

35
00:02:08,211 --> 00:02:09,671
ฉันควรบอกเธอ

36
00:02:09,755 --> 00:02:12,585
ตอนที่เธอไม่อยู่
ฉันขายของของเธอไปบ้าง

37
00:02:13,133 --> 00:02:14,343
อย่าบอกนะว่าเก้าอี้

38
00:02:15,427 --> 00:02:18,137
- ขอโทษ
- ฉันสมควรโดนแล้วสินะ

39
00:02:18,222 --> 00:02:21,562
เรารู้ว่ามีถ้วยกาแฟบนโต๊ะ
อาจจะเป็นเวลาเช้า

40
00:02:21,642 --> 00:02:25,652
ใช่ เก่งมาก และถ้า
พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก...

41
00:02:25,729 --> 00:02:30,229
- หน้าต่างก็ต้องหันเข้าหาตะวันออก
- ว้าว เราตีความได้จากถ้วยกาแฟน่ะรึ

42
00:02:30,692 --> 00:02:32,442
เดี๋ยว ลองดูภาพพื้นหลัง

43
00:02:32,861 --> 00:02:34,401
ฉันว่ามันคือทะเลสาบ

44
00:02:34,488 --> 00:02:36,868
และนั่นก็คือ
ม้านั่งชิงช้าใช่มั้ย

45
00:02:36,949 --> 00:02:38,619
เริ่มต้นได้ดี

46
00:02:38,700 --> 00:02:42,120
เราตรวจสอบได้ว่าบริเวณย่านไหน
ในเมืองที่อยู่ติดน้ำ

47
00:02:42,204 --> 00:02:44,294
ไม่เลว เราจะช่วยหลังเลิกเรียน

48
00:02:48,460 --> 00:02:50,130
เธอขายของอะไรของฉันอีก

49
00:02:50,587 --> 00:02:52,207
ไม่พูดถึงจะดีกว่า

50
00:02:57,678 --> 00:02:59,678
พูดจริงๆ เคอร์ติสกับฉัน
ลงสมัครด้วยกัน

51
00:02:59,763 --> 00:03:01,013
เธอจะโหวตให้พวกเรามั้ย

52
00:03:01,098 --> 00:03:04,388
เราจะทำให้โรงเรียนทันสมัย
ด้วยเทคโนโลยีล่าสุด

53
00:03:04,476 --> 00:03:05,686
อย่างที่เชวอนบอก

54
00:03:08,939 --> 00:03:10,439
(โหวตเชวอน
เป็นประธานนักเรียน)

55
00:03:12,317 --> 00:03:13,987
ฉันไม่อยากคุยกับพวกเขา

56
00:03:14,069 --> 00:03:15,149
เธอต้องทำนะ

57
00:03:15,529 --> 00:03:17,989
- พวกเขาเกลียดฉัน
- ก็เปลี่ยนความคิดเขาสิ

58
00:03:26,331 --> 00:03:28,131
ฉันบอกเธอแล้ว
ฉันจะไม่โหวตให้เธอ

59
00:03:28,208 --> 00:03:29,418
ฉันรู้แล้ว

60
00:03:29,501 --> 00:03:32,711
- แต่คิดว่าเธออาจจะเปลี่ยนใจ
- โทษที ฉันไม่ไว้ใจเธอ

61
00:03:32,796 --> 00:03:34,206
- ถ้าเขาลงสมัครพร้อมฉันล่ะ
- ถามจริง

62
00:03:34,298 --> 00:03:36,678
ถ้าเชวอนได้เป็น
พวกเราไม่มีชุดฟอร์มใส่แน่

63
00:03:36,758 --> 00:03:38,388
- ไม่จริงสักหน่อย
- ฉันว่าจริง

64
00:03:38,468 --> 00:03:40,888
หยุดน่า นายไม่เชื่อเขา
แต่ฉันเชื่อ

65
00:03:40,971 --> 00:03:44,851
และถ้านายโหวตให้พวกเรา
ฉันสัญญาว่าเราจะสนับสนุนนักกีฬา

66
00:03:46,143 --> 00:03:47,853
ก็ได้ โอเค

67
00:03:48,854 --> 00:03:50,064
ถ้างั้น...

68
00:03:50,981 --> 00:03:52,521
เธอจะโหวตให้เรามั้ย

69
00:03:54,735 --> 00:03:56,355
ก็ได้มั้ง

70
00:03:56,904 --> 00:03:59,744
ถ้านายโหวตให้เขา เคอร์ติส
ฉันก็จะเชื่อนาย

71
00:04:10,667 --> 00:04:11,787
ครูเมนโดซาคะ

72
00:04:12,377 --> 00:04:14,837
- สโลนมามั้ยคะ
- เขาป่วยเลยกลับบ้านน่ะ

73
00:04:17,089 --> 00:04:19,799
วันนี้เราเจอหนังสือ
ที่น่าสนใจมากในร้าน

74
00:04:19,885 --> 00:04:21,965
เล่าประวัติศาสตร์ท้องถิ่น
มีแผนที่ย่านต่างๆ ในเมือง

75
00:04:22,053 --> 00:04:25,143
และคุณคิดว่าเจอย่าน
ที่มีบ้านในแสงวิบวับแล้วเหรอ

76
00:04:25,224 --> 00:04:27,564
เราจะหาเจอแน่

77
00:04:31,021 --> 00:04:32,731
ดูเหมือนจะมีคลองเล็กๆ

78
00:04:32,814 --> 00:04:35,154
แต่มันไม่ใช่คลอง
ในวิวของแสงวิบวับ

79
00:04:35,234 --> 00:04:36,574
อาจจะสร้างใหม่

80
00:04:36,652 --> 00:04:38,452
ไม่น่าใช่นะ ดูนั่น

81
00:04:39,780 --> 00:04:42,570
"นี่คือเส้นทางน้ำที่มนุษย์สร้าง
ในทศวรรษที่ 1930"

82
00:04:43,367 --> 00:04:44,907
บ้านพวกนี้ก็ดูใหม่ด้วย

83
00:04:47,788 --> 00:04:51,788
เรามองเห็นทะเลสาบ
แต่ไม่ยักเห็นชิงช้าหรือม้านั่ง

84
00:04:52,167 --> 00:04:54,667
- เราคงต้องมองหาต่อไป
- ฉันแน่ใจนะว่าคือที่นี่

85
00:04:54,753 --> 00:04:56,673
- เราพลาดอะไรไป
- ไม่ต้องเครียด เชิร์ล

86
00:04:56,755 --> 00:04:58,335
เดี๋ยวเราก็คิดออกเอง

87
00:04:58,841 --> 00:05:02,091
เธอพูดเอาใจฉันได้เสมอ
ฉันจะเป็นไงนะถ้าไม่มีเธอ

88
00:05:02,177 --> 00:05:04,257
ฉันชอบตอนที่พวกเขา
ทะเลาะกันมากกว่า

89
00:05:04,346 --> 00:05:05,556
ไปกันเถอะ

90
00:05:08,392 --> 00:05:09,892
กวนใจฉันจริงๆ

91
00:05:09,977 --> 00:05:12,477
เราพลาดอะไรบางอย่างไป
บางอย่างที่สำคัญ

92
00:05:12,563 --> 00:05:14,313
เราลองคิดเรื่องอื่นดีมั้ย

93
00:05:14,398 --> 00:05:16,688
เบาะแสสำคัญมักจะมา
ในเวลาที่เราไม่คาดคิด

94
00:05:18,193 --> 00:05:20,703
ดึกแล้วไม่ใช่รึ
ทำไมแม่เธอยังไม่กลับบ้าน

95
00:05:21,572 --> 00:05:22,662
นั่นสินะ

96
00:05:22,739 --> 00:05:25,159
แม่เธออาจจะใจลอย
ระหว่างทางกลับบ้านก็ได้

97
00:05:25,701 --> 00:05:28,161
ไม่รู้สิ ปกติแม่ผมไม่ใจลอยนะ

98
00:05:28,245 --> 00:05:29,705
โทรหาตำรวจดีมั้ย

99
00:05:29,788 --> 00:05:31,708
ไม่ฮะ ไม่ต้องโทรหาตำรวจหรอก

100
00:05:31,790 --> 00:05:33,670
- ดีจ้า
- แม่กลับมาแล้ว

101
00:05:33,750 --> 00:05:36,800
โทษทีนะจ๊ะ
เราเดทกันนานไปหน่อย

102
00:05:36,879 --> 00:05:39,299
ถามสิว่าแม่ไปไหนมา

103
00:05:39,381 --> 00:05:41,011
แม่ไปไหนมาฮะ

104
00:05:41,425 --> 00:05:45,545
กินข้าวเย็นที่ร้านอาหารทะเลที่ชอบ
ดูหนัง แล้วก็ไปกินของหวาน

105
00:05:46,180 --> 00:05:48,890
แม่ดื่มกาแฟดึกขนาดนี้เลยเหรอฮะ

106
00:05:49,391 --> 00:05:50,681
ใครเป็นพ่อแม่กันแน่

107
00:05:51,685 --> 00:05:53,935
- แม่ฮะ
- แม่ก็ว่างั้นนะ

108
00:05:54,021 --> 00:05:55,401
แม่ชอบดื่มกาแฟ

109
00:05:55,480 --> 00:05:58,190
หลังจากลูกเข้านอน
แม่จะทำงานต่ออีกหน่อย

110
00:05:58,275 --> 00:06:00,315
หาวิธีที่จะซ่อมแซมร้านหนังสือ

111
00:06:00,402 --> 00:06:03,612
ผมแค่ชินกับการที่แม่
ดื่มกาแฟเฉพาะตอนเช้า

112
00:06:05,699 --> 00:06:06,909
แต่นี่ไม่ใช่ตอนเช้า

113
00:06:07,367 --> 00:06:09,907
ไม่ นี่เวลาเข้านอน

114
00:06:09,995 --> 00:06:11,495
ไปเถอะลูก เข้านอนได้แล้ว

115
00:06:15,918 --> 00:06:18,168
นายคิดออกจากแค่
ถ้วยกาแฟกระดาษน่ะเรอะ

116
00:06:18,253 --> 00:06:19,763
กาแฟนั่นไม่ใช่กาแฟตอนเช้า

117
00:06:19,838 --> 00:06:22,878
ต้องเป็นกาแฟกลางคืนของอัลเบิร์ต
ตอนที่เขาเขียนนิยายเมสัน บริกส์

118
00:06:22,966 --> 00:06:25,046
หลังจากทำงานเวลากลางวัน
เป็นนักกฎหมาย

119
00:06:25,135 --> 00:06:27,255
การใช้ชีวิตสองแบบคงเหนื่อยน่าดู

120
00:06:27,346 --> 00:06:29,846
- งั้นต้องพระอาทิตย์ตก ไม่ใช่ขึ้น
- ถูกต้อง

121
00:06:29,932 --> 00:06:33,522
พอฉันกลับไปดูที่ข้อมูลสวน
ที่เชอร์ล็อกกับวัตสันค้นพบ

122
00:06:33,602 --> 00:06:35,352
ฉันก็เจอที่นี่

123
00:06:45,322 --> 00:06:46,742
ชิงช้า

124
00:06:46,823 --> 00:06:50,413
ไม่อยากจะเชื่อ เราเจอแล้ว
นี่วิวจากบ้านในแสงวิบวับ

125
00:06:50,494 --> 00:06:53,714
ต้องขอบอกว่า
น่าประทับใจกับการสืบสวนนี้จริงๆ

126
00:06:54,373 --> 00:06:56,793
ตรงนั้น ฉันเดาว่า
วิวจากบ้านหลังนั้น

127
00:06:56,875 --> 00:06:58,085
น่าจะใกล้เคียงกับในภาพวาดนี้

128
00:06:58,168 --> 00:07:01,458
- นั่นล่ะ เมสันคงอาศัยอยู่ที่นั่น
- บ้านสไตล์นี้เลย

129
00:07:01,547 --> 00:07:04,547
เราต้องเข้าไปข้างใน
มันอาจจะซ่อนไว้หรือฝังไว้สักแห่ง

130
00:07:04,633 --> 00:07:05,683
เราจะทำยังไงล่ะ

131
00:07:05,759 --> 00:07:08,009
ไปเคาะประตู ขอสำรวจบ้าน
หาต้นฉบับเก่าๆ

132
00:07:08,095 --> 00:07:09,805
ที่ผีบอกมาน่ะเหรอ

133
00:07:10,180 --> 00:07:12,310
เราอาจจะไม่พูดแบบนั้น

134
00:07:12,391 --> 00:07:13,891
สงสัยจังว่าใครอยู่ที่นั่น

135
00:07:23,777 --> 00:07:25,607
นั่นมันจอมขโมยเสื้อกั๊กนี่

136
00:07:25,696 --> 00:07:27,106
ดูท่าไม่ดีเลย

137
00:07:29,449 --> 00:07:31,329
หล่อนดูไม่เห็นจะป่วย

138
00:07:32,578 --> 00:07:34,198
ทำไมต้องเป็นเขาด้วยนะ

139
00:07:39,918 --> 00:07:42,628
- เขาไม่คุยกับฉันหรอก
- เธอต้องลอง

140
00:07:42,713 --> 00:07:45,593
หลังจากที่เราเจอมาหลายอย่าง
เรื่องนี้ง่ายจะตาย

141
00:07:45,674 --> 00:07:47,094
เธออยากจะไปมั้ยล่ะ

142
00:07:48,135 --> 00:07:49,135
ไว้ทีหลัง

143
00:07:49,970 --> 00:07:50,970
เราจะไปกับเธอ

144
00:07:51,054 --> 00:07:53,064
วิชาของครูซอนเดอร์สใช่มั้ย

145
00:07:53,140 --> 00:07:55,980
มาก็ได้ฮะ
แต่นั่งด้านหลังฟังเงียบๆ นะ

146
00:07:57,644 --> 00:07:59,064
อ้อ เคอร์ติส...

147
00:08:00,439 --> 00:08:01,859
ฉันเขียนคำปราศรัยเสร็จแล้ว

148
00:08:05,194 --> 00:08:07,204
ฉันไม่ได้พูดแบบนี้

149
00:08:07,279 --> 00:08:08,359
ตรงไหนเหรอ

150
00:08:08,447 --> 00:08:10,817
ตรงหาสปอนเซอร์ให้ทีมกีฬาไง

151
00:08:12,534 --> 00:08:13,744
ฉันเปลี่ยนก็ได้

152
00:08:15,120 --> 00:08:17,710
เราไม่พูดว่า
"จัดซะหน่อยที่ห้องล็อกเกอร์"

153
00:08:17,789 --> 00:08:20,749
โอเค ฉันรู้เรื่องบาสแค่จากในหนัง

154
00:08:21,502 --> 00:08:23,632
เธอน่าจะมาดูการแข่งบ้างนะ

155
00:08:24,630 --> 00:08:26,840
นายน่าจะเขียนด้วยตัวเอง

156
00:08:27,883 --> 00:08:30,843
ถ้าสวมชุดฟอร์มตอนปราศรัย
ด้วยจะได้มั้ย

157
00:08:36,433 --> 00:08:37,983
ฉันได้กลิ่นดอกไม้

158
00:08:38,059 --> 00:08:39,059
(สอบประวัติศาสตร์)

159
00:08:39,144 --> 00:08:42,064
- อาจจะเป็นโคโลญจ์
- อ้อ ครีมทาหลังโกนหนวด

160
00:08:42,606 --> 00:08:46,526
อ้อ จริงด้วย
กลิ่นมาจากบริเวณคอของเขา

161
00:08:47,319 --> 00:08:49,319
ตอนที่ฉันสำรวจห้องพักครู

162
00:08:49,404 --> 00:08:53,584
ครูซอนเดอร์สกินสเต๊กริบอาย
ตอนมื้อเที่ยงจากในกล่องข้าว

163
00:08:55,327 --> 00:08:58,577
ฉันได้ยินเขาบอกว่า
อาหารเหลือจากเมลิซซา

164
00:08:58,664 --> 00:08:59,794
ใครคือเมลิซซา

165
00:08:59,873 --> 00:09:03,593
นั่นสินะ แม่ของรูเบ็นบอกว่า
พวกเขาไปกินอาหารทะเลเมื่อคืน

166
00:09:03,669 --> 00:09:05,419
เธอจะบอกอะไร เชิร์ล

167
00:09:05,504 --> 00:09:07,214
เขากินมื้อเย็นสองรอบรึ

168
00:09:07,297 --> 00:09:09,547
เร็วเกินไปที่จะยืนยัน
แต่ก็น่าสงสัย

169
00:09:10,884 --> 00:09:13,054
ระวังนะ วัตสัน
เราไม่อยากให้เขาคิดว่ามีผี

170
00:09:13,136 --> 00:09:14,756
โอเค พอแล้ว วางดินสอลง

171
00:09:16,265 --> 00:09:18,475
ขอให้สนุกกับบ่ายนี้

172
00:09:24,523 --> 00:09:26,533
- เดี๋ยวคุยกันทีหลังนะ
- โอเค แล้วเจอกัน

173
00:09:28,861 --> 00:09:31,241
เฮ้ แมดิสัน นี่... ผมเอง

174
00:09:31,822 --> 00:09:33,032
ใช่ ผมจะไปสายหน่อย

175
00:09:34,283 --> 00:09:36,453
รู้แล้ว รู้แล้ว เดี๋ยวเจอกันครับ

176
00:09:37,411 --> 00:09:38,621
โอเค

177
00:09:40,581 --> 00:09:43,131
เมลิซซา แมดิสัน
คนพวกนี้คือใครกันนะ

178
00:09:43,208 --> 00:09:45,628
นี่ รูเบ็น
แม่ของเธอชื่อเอมี่ใช่มั้ย

179
00:09:45,711 --> 00:09:47,671
- ใช่
- น่าสงสัย

180
00:09:47,754 --> 00:09:52,384
เขายิ้มเพราะงั้นแมดิสันคือใครก็ตาม
เขาก็ไม่ได้รังเกียจหล่อน

181
00:09:52,467 --> 00:09:54,887
เขาโกหกแม่ผมเรื่องตรวจการบ้านด้วย

182
00:09:55,220 --> 00:09:57,810
เขาใส่โคโลญจ์
เสื้อแจ็คเก็ตก็ดูดี...

183
00:09:57,890 --> 00:09:59,980
คุณคิดว่าเขาเดทกับคนอื่นด้วยมั้ย

184
00:10:00,058 --> 00:10:04,308
เราต้องค้นหาความจริง
แต่มันดูไม่ค่อยดีเลย

185
00:10:13,989 --> 00:10:16,029
พวกคุณซ่อนตัวทำไม
เขามองไม่เห็นคุณสักหน่อย

186
00:10:16,116 --> 00:10:17,236
เพื่อความสามัคคีไง

187
00:10:17,993 --> 00:10:19,203
ดอกไม้ให้ใครกัน

188
00:10:19,286 --> 00:10:21,576
เดาว่าหล่อนคนนั้นชื่อ
ขึ้นต้นด้วยตัว "เอ็ม"

189
00:10:30,631 --> 00:10:31,841
(ร้านเมลิซซา)

190
00:10:31,924 --> 00:10:34,594
เมลิซซา ชื่อร้านอาหารนี่

191
00:10:34,676 --> 00:10:37,506
ต้องเป็นที่ที่เขานัดพบกับแมดิสัน

192
00:10:41,266 --> 00:10:42,346
อาจจะเป็นคนนั้น

193
00:10:43,060 --> 00:10:44,770
ฉันมองจากตรงนี้ไม่เห็น

194
00:10:52,027 --> 00:10:56,407
เมนูพิเศษวันนี้คือปลาโซลฟิลเล่
เสิร์ฟกับริซอตโตเห็ดทรัฟเฟิลครับ

195
00:10:57,449 --> 00:10:59,119
ครูซอนเดอร์สทำงานที่นี่เหรอ

196
00:11:02,287 --> 00:11:03,287
รูเบ็น

197
00:11:07,084 --> 00:11:09,594
โทษนะครับ ขอเวลาครู่หนึ่ง

198
00:11:12,631 --> 00:11:14,051
เธอมาทำอะไรที่นี่

199
00:11:14,591 --> 00:11:16,391
ผมว่าจะหาอะไรกิน

200
00:11:18,637 --> 00:11:20,177
ขอน้ำกลับบ้านละกันฮะ

201
00:11:20,264 --> 00:11:22,104
- เธอตามครูมาเหรอ
- ผม...

202
00:11:23,183 --> 00:11:24,983
ไม่มีคำตอบดีๆ ให้ครูเลย

203
00:11:25,060 --> 00:11:28,020
ฟังนะ ครูจะโทรหาแม่เธอ
นั่งตรงนั้นก่อน

204
00:11:38,991 --> 00:11:41,291
ครูของเธอทำให้เราสับสนอีกแล้ว

205
00:11:42,119 --> 00:11:45,659
- ผมไม่รู้ว่า...
- โอ้ แม่ของเธอมาแล้ว

206
00:11:46,081 --> 00:11:47,541
ฮะ ขอบคุณฮะวัตสัน

207
00:11:48,000 --> 00:11:51,750
ฉันมั่นใจแล้วว่าใครคือแมดิสัน

208
00:11:51,837 --> 00:11:54,417
หล่อนคือผู้จัดการของสถานที่นี้

209
00:11:54,506 --> 00:11:55,626
แม่ดูโมโหมั้ย

210
00:11:57,426 --> 00:11:59,676
เดี๋ยวเธอก็จะรู้แล้วล่ะ

211
00:12:03,265 --> 00:12:05,635
รูเบ็น เกิดอะไรขึ้นเหรอ

212
00:12:07,978 --> 00:12:10,808
ผมนึกว่าครูซอนเดอร์ส
คบกับผู้หญิงคนอื่นชื่อแมดิสัน

213
00:12:11,982 --> 00:12:13,282
ผมไม่รู้ว่าเขาทำงานที่นี่

214
00:12:16,361 --> 00:12:21,031
เขาทำงานพิเศษเพื่อช่วยจ่าย
เงินกู้กับค่าบ้านให้นักเรียนเขา

215
00:12:21,700 --> 00:12:23,080
แล้วดอกไม้นั่นล่ะ

216
00:12:23,160 --> 00:12:25,750
ฉันซื้อให้แม่เธอ
สำหรับเดทหลังจากนี้

217
00:12:28,081 --> 00:12:30,711
- ขอบคุณค่ะ สวยมากเลย
- ยินดีมาก

218
00:12:31,460 --> 00:12:33,460
- ขอเวลาสักครู่นะคะ
- ได้สิ

219
00:12:37,090 --> 00:12:38,180
ขอโทษครับแม่

220
00:12:40,177 --> 00:12:42,347
ลูกน่ารักมากที่เป็นห่วง

221
00:12:43,138 --> 00:12:46,388
แต่ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่า

222
00:12:46,475 --> 00:12:48,555
ลูกยังไม่พร้อม
จะให้แม่ออกเดทจริงๆ

223
00:12:48,644 --> 00:12:52,234
ที่จริงครูซอนเดอร์ส
ดูเป็นคนมีความรับผิดชอบนะฮะ

224
00:12:52,314 --> 00:12:54,324
ผมสัญญาว่าจะไม่เข้าไปยุ่งอีก

225
00:12:54,775 --> 00:12:55,895
เว้นแต่แม่จะต้องการ

226
00:12:57,069 --> 00:12:58,489
ไว้แม่จะบอก

227
00:13:01,865 --> 00:13:03,905
กินเอแคลร์ก่อนกลับดีมั้ย

228
00:13:04,535 --> 00:13:06,655
- ผมเลี้ยงเอง
- ขอบคุณ

229
00:13:06,745 --> 00:13:07,745
ขอบคุณฮะ

230
00:13:07,829 --> 00:13:09,959
เขาจะขอเอแคลร์เพิ่มอีกชิ้นได้มั้ย

231
00:13:10,040 --> 00:13:11,250
หรือสองชิ้น

232
00:13:16,880 --> 00:13:18,670
- ประตูนี่ต้องเปลี่ยนทั้งบาน
- ใช่

233
00:13:18,757 --> 00:13:21,927
- เราสงสัยว่าด้านหลัง...
- พ่อมาทำอะไรที่นี่ฮะ

234
00:13:23,053 --> 00:13:24,813
พวกเธอต้องไม่เชื่อแน่ๆ

235
00:13:24,888 --> 00:13:28,348
พ่อของเธอเสนอตัวมาช่วย
ปรับปรุงร้านหนังสือใหม่

236
00:13:28,433 --> 00:13:29,433
ตอนที่ดอนน่าเล่าให้ฟัง

237
00:13:29,518 --> 00:13:31,648
พ่อคิดว่าอาจจะช่วยที่นี่ได้บ้าง

238
00:13:32,896 --> 00:13:34,896
พ่อจำได้ว่าเคยมาที่นี่สมัยยังเด็ก

239
00:13:34,982 --> 00:13:36,152
แจ๋วเลยฮะ พ่อ

240
00:13:36,233 --> 00:13:39,653
แถมพ่อจะได้เจอลูกบ่อยขึ้น
เพราะว่าลูกมาอยู่ที่นี่ตลอด

241
00:13:40,028 --> 00:13:42,278
เราก็ช่วยได้นะ หนูช่วยเลือกสีให้

242
00:13:42,364 --> 00:13:43,454
ผมทาสีให้ได้

243
00:13:43,866 --> 00:13:44,866
เดี๋ยวค่อยว่ากัน

244
00:13:45,492 --> 00:13:46,702
เรามีการบ้านฮะ

245
00:13:46,785 --> 00:13:48,575
ส่วนเราก็มีเรื่องต้องคุย

246
00:13:53,917 --> 00:13:57,207
ในเมื่อเราไขคดีเรื่องครู
ที่มีชีวิตสองแบบได้...

247
00:13:57,296 --> 00:13:59,296
ทำให้ผมขายหน้าจะแย่

248
00:13:59,381 --> 00:14:02,341
พวกเธอต้องไขปริศนา
ต้นฉบับที่หายไปกับบ้านในแสงวิบวับ

249
00:14:02,718 --> 00:14:04,508
เห็นด้วยค่ะ และหนูมีแผน

250
00:14:04,970 --> 00:14:06,390
สโลนไม่สบายอีกแล้ววันนี้

251
00:14:06,471 --> 00:14:09,061
ฉันเลยเสนอครูว่า
จะเอาการบ้านไปให้

252
00:14:09,141 --> 00:14:11,061
ฉลาดเหลือเกินจริงๆ

253
00:14:11,560 --> 00:14:13,690
ขอบคุณค่ะ หนูจะสำรวจ
เท่าที่ทำได้ตอนที่แวะไป

254
00:14:14,062 --> 00:14:16,482
เชอร์ล็อกกับวัตสัน
อาจไปสำรวจกับเธอด้วย

255
00:14:16,899 --> 00:14:19,229
ที่จริงคงไม่ได้

256
00:14:19,776 --> 00:14:20,776
ทำไมล่ะคะ

257
00:14:20,861 --> 00:14:23,111
เรื่องบางอย่างเธอต้องทำเอง

258
00:14:23,197 --> 00:14:25,317
จริง เราสอนเธอทุกอย่างที่เรารู้แล้ว

259
00:14:25,407 --> 00:14:26,737
พวกเธอได้พิสูจน์แล้วว่า

260
00:14:26,825 --> 00:14:30,785
เป็นนักสืบที่เก่งที่สุดเท่าที่เรา
เคยได้ทำงานร่วมกันมา

261
00:14:30,871 --> 00:14:33,791
- นอกจากพวกเราเองนะ
- ใช่แล้ว เชอร์ล็อกที่รัก

262
00:14:34,541 --> 00:14:37,381
แถมพวกเธอยังสอนฉัน
เรื่องคุณค่าของเพื่อนร่วมงาน

263
00:14:38,962 --> 00:14:42,882
และดลใจให้ฉันอยากไขคดีด้วยตัวเองได้

264
00:14:43,300 --> 00:14:45,220
ถ้าฉันคำนวณถูก

265
00:14:45,594 --> 00:14:48,264
เพื่อนผีของพวกเธอจะส่ง
ตัวละครกลับไปยังหนังสือ

266
00:14:48,347 --> 00:14:50,427
ทันทีที่พวกเขาช่วยเธอ
และเธอช่วยพวกเขาได้ใช่มั้ย

267
00:14:51,099 --> 00:14:52,519
ปกติมักจะเป็นแบบนั้น

268
00:14:52,893 --> 00:14:59,153
ถ้างั้นฉันเชื่อว่าเราจะกลับเข้าไป
ในหนังสืออีก สาม สอง หนึ่ง

269
00:15:06,198 --> 00:15:09,118
(ปริศนาอันยิ่งใหญ่ของเชอร์ล็อก
การผจญภัยของเชิร์ลกับวัตสัน)

270
00:15:09,201 --> 00:15:10,871
ข้อความกลับมาในหนังสือแล้ว

271
00:15:12,120 --> 00:15:14,830
พวกเขาทำนายเวลาที่
กลับเข้าหนังสือด้วยรึเนี่ย

272
00:15:14,915 --> 00:15:15,955
ครั้งแรกเลยนะ

273
00:15:16,667 --> 00:15:20,627
- พวกเขาเป็นนักสืบที่เก่งจริง
- ตอนนี้พวกเราต้องช่วยตัวเองแล้ว

274
00:15:34,726 --> 00:15:37,686
เฮ้ เพราะว่าเธอป่วย
ฉันเลยเอาการบ้านมาให้

275
00:15:38,063 --> 00:15:39,153
ไม่เห็นต้องทำแบบนั้นเลย

276
00:15:39,231 --> 00:15:41,821
เธอน่าจะพูดว่า "ขอบคุณ" มากกว่า

277
00:15:42,818 --> 00:15:43,818
ขอบคุณ

278
00:15:45,988 --> 00:15:47,108
อ้อ เดี๋ยวนะ

279
00:15:47,197 --> 00:15:48,947
ฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนไปได้มั้ย

280
00:15:49,032 --> 00:15:50,582
อีกนานน่ะกว่ากลับถึงบ้าน

281
00:15:58,083 --> 00:15:59,293
ทางนี้

282
00:16:01,753 --> 00:16:04,213
อยู่ทางขวาสุดของทางเดิน

283
00:16:04,298 --> 00:16:05,508
ขอบใจ

284
00:16:12,181 --> 00:16:14,021
เฮ้ เธอทำอะไรน่ะ

285
00:16:14,975 --> 00:16:16,555
ห้องน้ำอยู่ทางนั้น

286
00:16:16,977 --> 00:16:18,187
โทษที

287
00:16:24,610 --> 00:16:26,240
ขอบใจสำหรับการบ้านนะ

288
00:16:31,241 --> 00:16:34,081
อย่าเพิ่งตกใจนะ
ฉันเปลี่ยนคำปราศรัยนิดหน่อย

289
00:16:34,161 --> 00:16:35,951
แล้วนายมาบอกฉันตอนนี้เนี่ย

290
00:16:36,038 --> 00:16:38,038
ก่อนที่จะออกไปพูด
ต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน

291
00:16:38,123 --> 00:16:39,543
อ่านก็พอน่ะ

292
00:16:43,962 --> 00:16:46,132
- แน่ใจแล้วเหรอ
- แน่ใจถ้าเธอโอเค

293
00:16:47,257 --> 00:16:48,677
สมบูรณ์แบบ
ฉันเอาด้วยกับนาย

294
00:16:53,680 --> 00:16:55,640
เราทุกคนอยากจะ
ภูมิใจกับโรงเรียนของเรา

295
00:16:55,724 --> 00:16:57,894
ด้วยเหตุนั้นเมื่อคุณโหวต
ขอให้โหวตพวกเรา

296
00:16:57,976 --> 00:17:01,606
เพราะโรงเรียนเราพัฒนากว่านี้ได้
คุณเองก็เช่นกัน

297
00:17:08,487 --> 00:17:11,067
ฉันขอแนะนำเพื่อนที่ลงสมัครร่วมกัน

298
00:17:11,156 --> 00:17:12,656
คุณรู้จักเขาในฐานะนักกีฬาดาวเด่น

299
00:17:12,741 --> 00:17:16,161
แต่หวังว่าต่อไปคุณจะรู้จักเขา
ในฐานะรองประธานนักเรียน

300
00:17:16,244 --> 00:17:17,794
เคอร์ติส พาล์มเมอร์-โมรีโน

301
00:17:20,749 --> 00:17:21,959
เย้ เคอร์ติส

302
00:17:27,047 --> 00:17:29,627
ขอบคุณฮะ
ผมอยากจะลงสมัครพร้อมเชวอน

303
00:17:29,716 --> 00:17:32,636
ไม่มีใครใส่ใจโรงเรียนนี้เท่ากับเขา
พูดจริงๆ นะ

304
00:17:36,765 --> 00:17:38,095
ผมรู้ว่ามีคนว่าเชวอนมากมาย

305
00:17:38,183 --> 00:17:40,233
เพราะเขาบอกว่านักกีฬา
ได้เงินจากโรงเรียนไปทั้งหมด

306
00:17:40,310 --> 00:17:41,400
แต่เขาพูดถูก

307
00:17:41,812 --> 00:17:42,942
มันไม่ยุติธรรม

308
00:17:44,857 --> 00:17:47,987
ผมเป็นนักกีฬาและเล่นบาสมาตลอด

309
00:17:48,068 --> 00:17:51,358
แต่โลกผมเปลี่ยนไปเมื่อได้รู้ว่า
ตนเองมีความบกพร่องด้านการอ่าน

310
00:17:55,826 --> 00:17:56,826
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่

311
00:17:56,910 --> 00:17:58,290
สมองของผมทำงานต่างออกไป

312
00:17:58,370 --> 00:17:59,790
ต้องใช้เครื่องมือช่วยในการอ่าน

313
00:17:59,872 --> 00:18:03,332
ปัญหาคือโรงเรียนไม่มีงบเพียงพอ
ที่จะช่วยเด็กแบบผม

314
00:18:03,417 --> 00:18:06,797
เราควรให้เงินทุนทั้งนักกีฬา
และทรัพยากรในห้องแล็บการเรียนรู้

315
00:18:06,879 --> 00:18:08,879
เพื่อให้ทุกคนได้ในสิ่งที่จำเป็น

316
00:18:08,964 --> 00:18:11,224
ผมหวังว่าคุณจะโหวตให้เรา
ขอบคุณครับ

317
00:18:26,815 --> 00:18:29,645
เฮ้ เคอร์ติส
เท่มากที่นายพูดแบบนั้น

318
00:18:30,152 --> 00:18:31,362
ภูมิใจในตัวพี่นะ

319
00:18:31,987 --> 00:18:33,857
แต่อย่าเหลิงมากไปล่ะ

320
00:18:33,947 --> 00:18:35,617
โอเค ดอนน่า
ไม่ใช่ที่โรงเรียนน่า

321
00:18:36,408 --> 00:18:39,078
หวังว่าคงไม่ทำให้โอกาสชนะ
เลือกตั้งของเราเสียไป

322
00:18:39,161 --> 00:18:40,831
ไม่หรอก ดีแล้วล่ะที่พูด

323
00:18:42,748 --> 00:18:44,078
ไง เจค

324
00:18:44,166 --> 00:18:47,286
ไง ไม่รู้เลยว่านายเป็นโรคนั้น

325
00:18:47,377 --> 00:18:49,087
ใช่ ฉันไม่เคยพูดมาก่อน

326
00:18:49,171 --> 00:18:51,171
ฉันเข้าใจ ฉันสนับสนุนนายเสมอล่ะ

327
00:18:51,256 --> 00:18:52,466
ขอบใจ

328
00:19:10,901 --> 00:19:11,991
ฉันมาอีกแล้ว

329
00:19:13,195 --> 00:19:15,405
- เธอจะมาทุกวันเลยเหรอ
- ไม่รู้สิ

330
00:19:15,489 --> 00:19:18,489
เธอจะแกล้งป่วยทุกวันมั้ยล่ะ
เธอไม่เห็นป่วยสักหน่อย

331
00:19:18,575 --> 00:19:21,695
- เธอต้องการอะไร ดอนน่า
- เราต้องคุยเรื่องเสื้อกั๊ก

332
00:19:25,999 --> 00:19:28,379
ทางเทคนิคแล้ว
ฉันไม่ได้ขโมยเสื้อของเธอ

333
00:19:28,794 --> 00:19:30,594
ฉันเจอมันที่แผนกของหาย

334
00:19:30,671 --> 00:19:32,761
ฉันคงลืมไว้ที่ไหนสักแห่ง

335
00:19:32,840 --> 00:19:34,590
ฉันไม่มีเงินซื้อเสื้อแบบนั้น

336
00:19:34,675 --> 00:19:36,965
และคิดว่าคนที่ทำหาย
คงไม่ได้สนใจมากนัก

337
00:19:37,052 --> 00:19:39,722
ขอบอกไว้นะ
ฉันเองก็ซื้อยี่ห้อนั้นไม่ไหว

338
00:19:39,805 --> 00:19:41,925
ฉันเลยทำเสื้อกั๊กที่เลียนแบบเอา

339
00:19:42,015 --> 00:19:44,345
ว้าว มันดูเหมือนของจริงเลย

340
00:19:44,434 --> 00:19:47,024
- ขอบใจ
- ฉันขอโทษที่หยิบไป

341
00:19:47,104 --> 00:19:49,064
แค่เรื่องข่าวลือ
โรงเรียนก็น่าอึดอัดพอแล้ว

342
00:19:49,147 --> 00:19:50,977
ฉันแค่อยากเข้ากับที่โรงเรียนได้

343
00:19:51,066 --> 00:19:53,526
ใช่ ฉันได้ยินว่าเธอโดนพักการเรียน
จากโรงเรียนเก่า

344
00:19:53,610 --> 00:19:56,200
อะไรนะ เปล่าซะหน่อย
ความจริงน่าเบื่อกว่านั้นอีก

345
00:19:56,280 --> 00:19:57,990
พ่อฉันต้องย้ายที่ทำงาน

346
00:19:58,073 --> 00:20:00,993
เราย้ายบ้านบ่อยมาก
ฉันเลยพยายามไม่สนิทกับใคร

347
00:20:01,618 --> 00:20:03,868
- ลำบากน่าดู
- ฉันชินแล้ว

348
00:20:03,954 --> 00:20:06,084
ฉันทำเสื้อกั๊กให้เธอได้นะ

349
00:20:06,415 --> 00:20:08,535
- จริงเหรอ
- ใช่ คงสนุกดี

350
00:20:09,877 --> 00:20:12,797
เธอต้องรีบกลับมั้ย
หรือว่าอยากอยู่ต่ออีกหน่อย

351
00:20:16,258 --> 00:20:18,138
นี่ห้องนอนเธอเหรอ

352
00:20:23,473 --> 00:20:24,933
วิวสวยจัง

353
00:20:25,017 --> 00:20:26,477
ใช่ ฉันชอบมากเลย

354
00:20:29,813 --> 00:20:31,323
ฉันชอบเสื้อมีฮู้ดตัวนี้ด้วย

355
00:20:31,398 --> 00:20:33,478
ขอบใจ ฉันได้จากร้านมือสองน่ะ

356
00:20:33,567 --> 00:20:36,397
ฉันอยากจะโชว์ร้านมือสอง
ที่ฉันไปบ้างจัง

357
00:20:38,155 --> 00:20:40,525
เฮ้ อยากเห็นอะไรเจ๋งๆ มั้ย

358
00:20:42,951 --> 00:20:46,081
ดูนี่สิ พ่อแม่ฉันยังไม่รู้เลย

359
00:20:54,546 --> 00:20:56,166
ว้าว เธอมีตู้ลับเหรอ

360
00:20:56,256 --> 00:20:57,256
ใช่มั้ยล่ะ

361
00:20:57,716 --> 00:20:59,376
มีอะไรอยู่ข้างในมั้ย

362
00:20:59,468 --> 00:21:02,138
เช่น กล่องสมบัติเก่าๆ
หรือเอกสารอะไรสักอย่าง

363
00:21:02,221 --> 00:21:03,641
ไม่มีนะ ว่างเปล่า

364
00:21:03,722 --> 00:21:06,182
สงสัยว่าเจ้าของคนเก่า
สร้างขึ้นมาทำไมแต่แรก

365
00:21:06,266 --> 00:21:08,346
เขาคงมีของที่อยากซ่อน

366
00:21:09,269 --> 00:21:11,309
ตู้ลับแต่ไม่มีต้นฉบับเหรอ

367
00:21:11,396 --> 00:21:13,396
ไม่อยากเชื่อว่าเราเจอทางตันอีกแล้ว

368
00:21:13,482 --> 00:21:15,442
มันต้องเคยอยู่ที่นั่นมาก่อนแน่

369
00:21:16,443 --> 00:21:18,283
ขบวนนี้ล่ะ ไปกันเร็ว

370
00:21:29,831 --> 00:21:31,831
อย่าหยิบอะไรมั่วซั่ว
บนรถไฟใต้ดินสิ

371
00:21:41,468 --> 00:21:43,848
- แปลกจัง
- เธอก็เห็นแสงนั้นใช่มั้ย

372
00:21:44,555 --> 00:21:45,755
เห็น

373
00:21:50,018 --> 00:21:51,438
ถึงป้ายเราแล้ว

374
00:21:51,895 --> 00:21:54,515
เราขึ้นรถไฟด่วนเหรอ เร็วจัง

375
00:22:08,579 --> 00:22:10,789
เกิดอะไรขึ้นน่ะ เราเพิ่งอยู่ที่นี่

376
00:22:12,583 --> 00:22:15,003
ดูเหมือนไม่มีใคร
อยู่ที่นี่เลยสักพักหนึ่ง

377
00:22:18,005 --> 00:22:20,465
(ขออภัย เราปิดร้าน)

378
00:22:20,549 --> 00:22:21,759
แม่ฮะ

379
00:22:23,010 --> 00:22:24,510
คุณตาฮะ

380
00:22:24,595 --> 00:22:25,675
เกิดอะไร...

381
00:22:25,762 --> 00:22:27,062
ดูนี่สิ

382
00:22:27,764 --> 00:22:29,814
หนังสือพิมพ์นี้มาจากอนาคต

383
00:22:29,892 --> 00:22:32,142
(เปิดตัวการท่องเที่ยวอวกาศ)

384
00:22:32,603 --> 00:22:34,563
เป็นไปได้ยังไงน่ะ

385
00:22:38,901 --> 00:22:40,741
เราคงเพิ่งเดินทางข้ามเวลา

386
00:23:39,962 --> 00:23:41,962
(คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร)