1
00:00:06,216 --> 00:00:09,970
(SESAME WORKSHOP
ขอเสนอ)

2
00:00:11,263 --> 00:00:12,556
ไม่สมเหตุสมผลเลย

3
00:00:12,556 --> 00:00:15,350
ฉันให้ตรวจสอบว่าชาวนาผู้มีวาทศิลป์
เป็นของแท้เมื่อหกเดือนก่อน

4
00:00:15,350 --> 00:00:17,936
ฉันอยากให้ทุกอย่างเรียบร้อย
ก่อนที่เราจะส่งไปไคโร

5
00:00:17,936 --> 00:00:20,355
และเห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรเรียบร้อยเลย ทอดด์

6
00:00:20,355 --> 00:00:22,941
ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่เด็กๆ พูดถูก

7
00:00:24,234 --> 00:00:25,443
ฉบับนี้เป็นของปลอม

8
00:00:25,527 --> 00:00:26,903
แต่ได้ยังไงล่ะ ทําไม

9
00:00:26,987 --> 00:00:28,071
แม่โอเคไหมคะ

10
00:00:28,071 --> 00:00:31,575
ไม่ นี่คือสิ่งประดิษฐ์อันประเมินค่าไม่ได้
ที่มีความสําคัญทางประวัติศาสตร์มาก

11
00:00:31,575 --> 00:00:33,410
แล้วจู่ๆ ก็หายไปหมดเลยเหรอ

12
00:00:33,410 --> 00:00:35,620
ช่วยบอกฉันอีกทีซิว่านายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง

13
00:00:35,704 --> 00:00:37,163
เอาตั้งแต่แรกเลย

14
00:00:38,164 --> 00:00:39,207
ได้ครับ

15
00:00:39,291 --> 00:00:41,501
ผมกําลังทํางาน
ของชมรมนักมานุษยวิทยารุ่นเยาว์...

16
00:00:41,585 --> 00:00:42,669
นักโบราณคดี

17
00:00:42,669 --> 00:00:44,754
ชมรมนักโบราณคดีรุ่นเยาว์

18
00:00:44,838 --> 00:00:48,592
นั่นสินะ มีหลายชมรมมาก ผมเลยจําสับสน

19
00:00:49,217 --> 00:00:51,928
ยังไงก็เถอะ เมื่อวันก่อนซาเมียร์มาที่นี่
เพื่อดูชาวนาผู้มีวาทศิลป์

20
00:00:52,012 --> 00:00:53,013
และถ่ายรูปกลับไป

21
00:00:53,013 --> 00:00:55,849
ครับ ผมเห็นว่ารูปบนเว็บไซต์ของห้องสมุด

22
00:00:55,849 --> 00:00:57,893
มันต่างจากรูปที่ผมถ่ายมา

23
00:00:57,893 --> 00:01:02,522
นี่ครับ ชาวนาผู้มีวาทศิลป์ต้นฉบับมีรอยขาดตรงนี้

24
00:01:02,606 --> 00:01:06,651
แต่ฉบับนี้ไม่มีรู ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ

25
00:01:06,735 --> 00:01:07,819
และหนูจําได้ที่แม่บอกว่า

26
00:01:07,903 --> 00:01:10,655
ชาวนาผู้มีวาทศิลป์กําลังจะถูกส่งกลับไปยังอียิปต์

27
00:01:10,739 --> 00:01:12,365
เราเลยรีบมาบอกแม่

28
00:01:12,449 --> 00:01:15,535
ลูกทําถูกแล้ว ทุกคนเลย ขอบใจนะ

29
00:01:17,495 --> 00:01:20,165
เราจะทําไงกันดี
- เราต้องแจ้งตํารวจ

30
00:01:20,165 --> 00:01:23,251
ไม่ อย่าเพิ่ง เราควรจัดการกันภายในก่อน

31
00:01:23,335 --> 00:01:25,253
หากเรื่องนี้หลุดออกไปคงกลายเป็นข่าวดังแน่

32
00:01:25,337 --> 00:01:28,840
จริงของคุณ ผมจะติดต่อคณะกรรมการ
เรื่องว่าจ้างผู้ตรวจสอบเอกชน

33
00:01:28,924 --> 00:01:29,925
เยี่ยมเลย

34
00:01:31,176 --> 00:01:32,928
ขอบใจนะเด็กๆ จากนี้เราจะจัดการเอง

35
00:01:33,887 --> 00:01:35,055
เจอกันที่บ้านนะลูกรัก

36
00:01:37,474 --> 00:01:39,351
แต่ยังมีคําถามอีกตั้งเยอะ

37
00:01:39,351 --> 00:01:42,145
ใครขโมยชาวนาผู้มีวาทศิลป์ไป
พวกเขาทําด้วยวิธีไหน

38
00:01:42,229 --> 00:01:44,105
พวกเขาทําไปทําไม

39
00:01:44,189 --> 00:01:46,483
แล้วไฮโรกลิฟฟิก
ที่เราเจอในห้องของโอลิเวอร์ล่ะ

40
00:01:46,483 --> 00:01:47,943
ฉันยังแปลอยู่เลย

41
00:01:50,320 --> 00:01:52,280
หวังว่าผู้ตรวจสอบรายนี้จะมีฝีมือนะ

42
00:01:53,365 --> 00:01:56,409
เพราะฉันไม่รู้เลย
ว่าใครเอาอะไรออกมาจากในนั้นได้ยังไง

43
00:01:56,493 --> 00:02:00,247
นั่นสิ ต้องเป็นผู้วิเศษถึงจะทําได้

44
00:02:01,206 --> 00:02:02,207
ผมอยู่ที่ไหน

45
00:02:05,293 --> 00:02:06,378
ขอโทษครับ

46
00:02:07,212 --> 00:02:08,337
ฉันโทรหาเธอสัปดาห์ก่อน...

47
00:02:09,798 --> 00:02:10,799
หวัดดีครับ

48
00:02:14,844 --> 00:02:15,971
หวัดดี

49
00:02:18,056 --> 00:02:19,307
เกิดอะไรขึ้น

50
00:02:23,186 --> 00:02:28,066
แค่เดานะ แต่ฉันว่ามันยังไม่จบ

51
00:02:44,291 --> 00:02:46,084
(นักเขียนสื่อวิญญาณ)

52
00:02:47,502 --> 00:02:49,754
ฉันว่าโอลิเวอร์ปล่อยตัวละครออกมาอีก

53
00:02:50,297 --> 00:02:56,845
นั่นสิ ไม่มีใครเห็นหรือได้ยินเขานอกจากเรา
เหมือนเรื่องพ่อมดแห่งออซเลย

54
00:02:56,845 --> 00:02:58,847
แต่ฉันไม่รู้จักหนังสือเรื่องนี้

55
00:02:59,514 --> 00:03:03,602
เขาจะปล่อยตัวละครออกมาเรื่อยๆ เหรอ
จะทําแบบนี้ตลอดไปเลยไหม

56
00:03:03,602 --> 00:03:05,604
ถ้าฉันแก่แล้ว ฉันคิดอะไรไม่ออกหรอกนะ

57
00:03:05,604 --> 00:03:07,022
ฉันอยากเพลินกับชีวิตหลังเกษียณ

58
00:03:07,022 --> 00:03:10,150
โดยไม่ต้องกังวลว่าพิปพี ลองสต็อกกิง
จะโผล่มาเมื่อไรก็ไม่รู้

59
00:03:10,150 --> 00:03:12,068
ตอนนี้เรากังวลกับปัจจุบันก็พอ

60
00:03:12,152 --> 00:03:15,906
หวัดดีๆ อะ...

61
00:03:15,906 --> 00:03:18,074
เราบอกความจริงให้เขารู้ไม่ได้ใช่ไหม

62
00:03:18,158 --> 00:03:19,159
ไม่มีทาง

63
00:03:19,701 --> 00:03:21,536
รู้ไหมว่างานแถลงข่าวจัดที่ไหน

64
00:03:21,620 --> 00:03:22,621
อะไรนะ

65
00:03:22,621 --> 00:03:24,623
ห้องใหญ่ๆ กับนักข่าวเป็นโขยงไง

66
00:03:24,623 --> 00:03:28,460
โปรดิวเซอร์ ผู้ช่วย สปอนเซอร์ของฉัน

67
00:03:28,460 --> 00:03:31,796
ที่นี่คือศูนย์ประชุมไมแอมีใช่ไหม

68
00:03:33,715 --> 00:03:34,716
ไม่ใช่

69
00:03:36,509 --> 00:03:39,471
อ๊ะ ไม่นะ ไม่ๆ ไม่ๆ

70
00:03:42,474 --> 00:03:44,142
เลโอ เอล แมกนิฟิโกอยู่ไหน

71
00:03:44,226 --> 00:03:45,352
ใครเหรอ

72
00:03:45,352 --> 00:03:46,519
ฉันไง

73
00:03:46,603 --> 00:03:48,688
นายถามถึงตัวเองเนี่ยนะ

74
00:03:48,772 --> 00:03:51,775
เลโอถามน่ะ ใช่ ชื่อในวงการของฉัน

75
00:03:51,775 --> 00:03:53,235
ช่วยบอกทีว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน

76
00:03:55,320 --> 00:03:58,365
ยินดีด้วย นายหายตัวมาจากอีกมิตินึง

77
00:03:58,365 --> 00:04:00,283
มันประหลาด ฉันรู้ แต่ว่าบางที...

78
00:04:00,367 --> 00:04:02,702
มีผีตนนึงชื่อโอลิเวอร์

79
00:04:03,620 --> 00:04:05,997
เราคิดว่าเขาปล่อยตัวละครในนิทาน
ออกมาสู่โลกของเรา

80
00:04:06,081 --> 00:04:08,875
เพื่อช่วยเราไขปริศนา
เกี่ยวกับบันทึกของอียิปต์ที่ถูกขโมยไป

81
00:04:08,959 --> 00:04:10,961
และดูเหมือนว่านายจะเป็นหนึ่งในตัวละครพวกนั้น

82
00:04:10,961 --> 00:04:13,463
แต่เราไม่รู้ว่านายออกมาจากหนังสือเรื่องไหน

83
00:04:13,547 --> 00:04:16,466
เฮ้ ฉันนึกว่าเราจะไม่บอกความจริงเขาซะอีก

84
00:04:16,550 --> 00:04:18,927
โทษที แต่ความจริงมันน่าขํา
พอๆ กับที่เธอโกหกเขา

85
00:04:19,009 --> 00:04:20,220
วิเศษไปเลย

86
00:04:21,346 --> 00:04:22,514
เหรอ

87
00:04:22,514 --> 00:04:25,809
คืองี้นะ ที่ไมแอมีฉันเป็นผู้วิเศษที่โด่งดังมาก

88
00:04:25,809 --> 00:04:28,812
ก่อนที่ฉันจะมาโผล่ที่นี่ ฉันอยู่ในงานแถลงข่าว

89
00:04:28,812 --> 00:04:30,272
ไมแอมี เฮอรัลด์บอกฉันว่า

90
00:04:30,272 --> 00:04:32,774
"เลโอ เอล แมกนิฟิโก
คุณสัญญามาหลายเดือนแล้ว

91
00:04:32,774 --> 00:04:36,111
ว่าคุณจะแสดงมายากลน่าทึ่ง
ที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน"

92
00:04:36,111 --> 00:04:37,195
ฉันนี่ตัวแข็งเลย

93
00:04:37,279 --> 00:04:40,115
กล้องรอบๆ ตัวฉันกดชัตเตอร์กันรัวๆ

94
00:04:40,115 --> 00:04:43,577
แต่ความจริงก็คือฉันไม่มีมายากลอะไรหรอก

95
00:04:43,577 --> 00:04:46,079
ฉันไม่รู้ว่าต้องทํายังไง และฉันไปต่อไม่ถูก

96
00:04:46,079 --> 00:04:48,915
ฉันยังไม่มีเวปาเด็ดๆ เลย

97
00:04:48,999 --> 00:04:50,083
"เวปา" คืออะไร

98
00:04:50,083 --> 00:04:52,294
เวลาที่คนส่วนใหญ่พูดว่าเวปา

99
00:04:52,294 --> 00:04:55,922
พวกเขาหมายถึง "เจ๋ง" "สุดยอด" "ยินดีด้วย"

100
00:04:56,590 --> 00:05:00,635
แต่เวลาที่เลโอพูดว่า "เวปา" มันคือวิถีชีวิต

101
00:05:00,719 --> 00:05:03,805
มันคือความตื่นเต้นล้วนๆ
มันคือการค้นหาที่ไม่มีที่สิ้นสุด

102
00:05:03,889 --> 00:05:06,975
มันคือคําติดหูบนสินค้าทุกชิ้นของฉัน
ที่ตอนนี้วางขายใน 25 ประเทศ

103
00:05:06,975 --> 00:05:11,646
ถ้าฉันช่วยพวกเธอไขปริศนานี้ได้
มันอาจจะทําให้ฉันหาเวปาของฉันเจอ

104
00:05:11,730 --> 00:05:15,817
แต่นายยังโอเคกับเรื่องตัวละครในนิทานใช่ไหม

105
00:05:17,110 --> 00:05:18,570
ถ้าเลโอไม่มีตัวตนในโลกของเธอ

106
00:05:18,570 --> 00:05:21,197
แล้วเธอจะรู้ได้ไง
ว่าเธอไม่มีตัวตนในโลกของเลโอ

107
00:05:21,281 --> 00:05:23,617
ตัวละครในนิทานอาจจะเป็นพวกเธอก็ได้

108
00:05:24,200 --> 00:05:25,535
เหมือนที่เลโอมักพูดอยู่เสมอ

109
00:05:26,119 --> 00:05:27,787
"ถ้าอยากเห็นภาพรวม

110
00:05:27,871 --> 00:05:29,831
เราต้องมองสิ่งต่างๆ จากมุมมองที่ต่างกัน"

111
00:05:32,959 --> 00:05:35,212
(ร้านหนังสือวิลเลจ)

112
00:05:35,212 --> 00:05:38,465
คงหมายถึงเล่มนี้ละมั้ง

113
00:05:38,465 --> 00:05:39,674
(เลโอ เอล แมกนิฟิโก
ปาโบล คาร์ตายา)

114
00:05:39,758 --> 00:05:41,635
เป็นเรื่องของเด็กผู้วิเศษที่ชนะการแข่งขัน

115
00:05:41,635 --> 00:05:43,345
และโด่งดังมากในไมแอมี

116
00:05:43,345 --> 00:05:44,763
ไม่ใช่ ไม่ๆ ทั่วโลกต่างหาก

117
00:05:44,763 --> 00:05:46,640
แล้วเขาก็หลงในชื่อเสียง

118
00:05:46,640 --> 00:05:49,017
เขาเริ่มทําให้ทุกคนใช้คําว่า "เวปา"
คําติดหูของเขา

119
00:05:49,017 --> 00:05:51,895
ซึ่งเป็นคําในภาษาสเปนที่เขาใช้แบบผิดๆ

120
00:05:51,895 --> 00:05:53,146
นั่นมันความคิดเขา โอเคนะ

121
00:05:53,230 --> 00:05:55,857
มันสนุกมาก พวกเธอต้องชอบเรื่องนี้แน่นอน

122
00:05:55,941 --> 00:05:58,193
ฟังดูดีมากเลย ผมอยากซื้อครับ

123
00:05:58,193 --> 00:06:00,570
แค่เก็บรักษาให้ดี แล้วเอามาคืนเมื่ออ่านจบก็พอ

124
00:06:01,112 --> 00:06:04,616
บางทีเราก็มอบสิทธิพิเศษในการยืมหนังสือ

125
00:06:04,616 --> 00:06:07,953
เป็นธรรมเนียมในครอบครัวน่ะ อ่านให้สนุกนะ

126
00:06:07,953 --> 00:06:09,037
ขอบคุณครับ

127
00:06:12,374 --> 00:06:14,459
หนังสือว่างเปล่า เหมือนครั้งก่อนเลย

128
00:06:16,878 --> 00:06:21,091
เลโอ เอล แมกนิฟิโก โดยปาโบล คาร์ตายา
คราวนี้เราทุกคนต้องอ่านให้จบ

129
00:06:21,091 --> 00:06:24,844
ใช่ ถ้ามีแม่มดร้ายในเรื่องนี้อีก
เราควรรู้เรื่องให้ไวเลย

130
00:06:26,805 --> 00:06:27,806
เฮ้ทุกคน

131
00:06:27,806 --> 00:06:29,683
หวัดดี
- หวัดดี ซาเมียร์

132
00:06:29,683 --> 00:06:32,477
พ่ออ่านนิทานให้อิดริสฟังอยู่ กําลังจะจบพอดี

133
00:06:32,561 --> 00:06:34,604
นี่เพื่อนผมเองครับ ชาร์ลีกับเนีย

134
00:06:35,105 --> 00:06:36,565
ยินดีที่ได้รู้จักนะ

135
00:06:36,565 --> 00:06:37,983
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

136
00:06:37,983 --> 00:06:40,277
ซาเมียร์ พ่อมีเรื่องจะบอก คืนวันเสาร์นี้

137
00:06:40,277 --> 00:06:43,405
เราจะจัดปาร์ตี้พิเศษ
สําหรับครอบครัวที่มาจากหมู่บ้านของพ่อ

138
00:06:43,405 --> 00:06:46,116
พวกเขาเพิ่งย้ายมาอยู่สหรัฐฯ
และเราอยากต้อนรับพวกเขา

139
00:06:46,116 --> 00:06:48,785
เรามีประสบการณ์ในอเมริกาสองปี
ที่จะแบ่งปันกับพวกเขาได้

140
00:06:48,785 --> 00:06:50,287
โอเคครับ เข้าท่าเลย

141
00:06:50,870 --> 00:06:52,747
และพ่อมีงานพิเศษให้ลูกทําด้วย

142
00:06:52,831 --> 00:06:55,542
ลูกแวะไปรับเค้กนามูราที่ร้านเบเกอรี่
ให้พวกเขาหน่อยได้ไหม

143
00:06:55,542 --> 00:06:57,127
ของหวานโปรดของพวกเขาเลย

144
00:06:57,127 --> 00:06:58,503
ได้ครับ ไม่มีปัญหา

145
00:06:59,087 --> 00:07:02,757
ขอบใจนะ และแน่นอนว่าเธอสองคนก็มาปาร์ตี้ได้

146
00:07:02,841 --> 00:07:05,385
ถ้ายังไม่เคยกินนามูราถือว่ายังใช้ชีวิตได้ไม่เต็มที่

147
00:07:05,385 --> 00:07:08,930
พ่อพูดแบบถ่อมตัวเลยนะ
มันคือเค้กที่อร่อยที่สุดในโลก

148
00:07:09,014 --> 00:07:10,640
เราจะมาค่ะ
- เรามาแน่ค่ะ

149
00:07:10,724 --> 00:07:11,725
เดี๋ยว...

150
00:07:13,602 --> 00:07:14,603
ไปกันเถอะ

151
00:07:17,063 --> 00:07:19,900
งั้นเจอกันพรุ่งนี้ที่ห้องเก็บเอกสาร
แล้วช่วยกันหาคําตอบ

152
00:07:19,900 --> 00:07:21,401
ว่าชาวนาผู้มีวาทศิลป์ถูกขโมยไปได้ไง

153
00:07:21,401 --> 00:07:23,361
เราเรียกมันว่า "ช.ว." แทนได้ไหม

154
00:07:23,445 --> 00:07:25,363
"ชาวนาผู้มีวาทศิลป์" มันเรียกยากไป

155
00:07:25,447 --> 00:07:28,533
ชาวนาผู้มีวาทศิลป์ ชาวนาผู้มีวาทศิลป์
ชาวนาผู้มีวาทศิลป์ เห็นไหม ยากจัง

156
00:07:29,576 --> 00:07:30,619
ช.ว.ก็ได้

157
00:07:42,214 --> 00:07:44,716
คิดว่าไงบ้าง

158
00:07:45,550 --> 00:07:46,635
ไม่เลวเลย

159
00:07:46,635 --> 00:07:48,970
ไม่เลวเหรอ นั่นทริกที่ดีที่สุดของฉันเลยนะ

160
00:07:49,054 --> 00:07:51,932
เธอทําให้ฉันเห็นแวบนึง
ผ่านช่องว่างของมือซ้ายและ...

161
00:07:53,391 --> 00:07:55,518
ไม่ๆ ไม่ใช่แบบนั้น

162
00:07:55,602 --> 00:07:57,938
เรามีงานต้องทํา มาดูเครื่องมือของเธอกันก่อน

163
00:08:01,816 --> 00:08:04,277
ใช่ เธอทําทุกอย่างที่ฉันเคยมีสมัยหัดใหม่ๆ

164
00:08:04,361 --> 00:08:06,988
แต่สิ่งที่เธอต้องการจริงๆ คือ...

165
00:08:13,203 --> 00:08:14,788
นายโอเคไหม

166
00:08:14,788 --> 00:08:18,041
นี่เหมือนไม้กายสิทธิ์ที่อแมนดาเพื่อนฉันใช้
ตอนอยู่ที่ลาวิสตาเลย

167
00:08:19,334 --> 00:08:21,545
เดี๋ยวนะ ฉันนึกว่านายมาจากไมแอมีซะอีก

168
00:08:21,545 --> 00:08:24,756
ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ที่นั่น แต่ฉันโตที่ลาวิสตา

169
00:08:24,756 --> 00:08:27,842
มันเป็นเมืองเล็กๆ ริมชายฝั่งในฟลอริดา

170
00:08:27,926 --> 00:08:30,929
อแมนดากับฉันเคยแสดงมายากลฟรีๆ บนชายหาด

171
00:08:30,929 --> 00:08:34,849
ผู้ชมส่วนใหญ่ของเราเป็นคนแก่ๆ ที่มาเล่นโดมิโน

172
00:08:34,933 --> 00:08:37,226
แต่มันยอดเยี่ยมมาก

173
00:08:38,645 --> 00:08:42,023
อแมนดาพูดอยู่เสมอว่ามันคุ้มค่า
ที่ได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของผู้คน

174
00:08:42,816 --> 00:08:43,817
ไม่จริงน่า

175
00:08:43,817 --> 00:08:46,069
นี่คือเหตุผลที่ฉันเล่นมายากลเลย

176
00:08:46,695 --> 00:08:50,156
ยังไงก็เถอะ มีรายการทีวีดังๆ
ที่ชื่อว่า "พรสวรรค์คุณคืออะไร"

177
00:08:50,240 --> 00:08:54,953
มาคัดตัวที่ไมแอมี แต่เขาไม่อยากทํา

178
00:08:54,953 --> 00:08:57,706
ฉันเลยไปคัดตัวคนเดียว

179
00:08:58,999 --> 00:09:04,045
สุดท้ายแล้วฉันชนะ
หลังจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

180
00:09:04,796 --> 00:09:06,840
ตอนนี้ฉันคือเลโอ เอล แมกนิฟิโก

181
00:09:11,219 --> 00:09:14,472
นี่ก็เริ่มดึกแล้ว ที่นี่มีบริการปูเตียงไหม

182
00:09:15,307 --> 00:09:17,851
เรามีโซฟาในห้องใต้ดิน

183
00:09:19,269 --> 00:09:20,312
ก็ได้

184
00:09:20,312 --> 00:09:21,479
ฝันดีนะ

185
00:09:25,734 --> 00:09:28,653
ช่วงมื้อเย็นเมื่อวาน
แม่ฉันบอกว่าคณะกรรมการผู้บริหาร

186
00:09:28,737 --> 00:09:31,448
เพิ่งจ้างผู้ตรวจสอบเอกชน
ที่อาจจะสั่งปิดห้องเก็บเอกสาร

187
00:09:31,448 --> 00:09:34,576
ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เราต้องรีบหาคําตอบด่วนเลย

188
00:09:34,576 --> 00:09:35,785
งั้นเริ่มเลยละกัน

189
00:09:38,955 --> 00:09:40,165
เอาจริงดิ

190
00:09:40,165 --> 00:09:41,249
นี่มันจุดขายของฉัน

191
00:09:41,750 --> 00:09:43,335
นายมีจุดขายกี่อย่างกันแน่

192
00:09:48,465 --> 00:09:50,175
(ชาวนาผู้มีวาทศิลป์)

193
00:09:50,175 --> 00:09:54,054
เราสะเดาะกุญแจแล้วเอา ช.ว. ไปจากที่นี่ได้
แต่ดูนี่สิ

194
00:09:55,138 --> 00:09:56,806
กล้องวงจรปิดต้องจับภาพได้

195
00:09:57,849 --> 00:09:59,351
จริงเหรอ

196
00:09:59,351 --> 00:10:01,811
ช่วยเดินไปรอบๆ ห้องนี้ช้าๆ ทีสิ

197
00:10:01,895 --> 00:10:03,939
และอย่าหยุดจนกว่าฉันจะกลับมา

198
00:10:08,693 --> 00:10:11,571
เฮ้ พวกเธออ่านหนังสือจบรึยัง

199
00:10:11,655 --> 00:10:13,740
ฉันชอบมาก
- เหมือนกัน

200
00:10:13,740 --> 00:10:18,036
ฉันชอบตอนที่เขาไป ไมแอมี...
- ฉันยังอ่านไม่จบ อย่าสปอยล์สิ

201
00:10:34,803 --> 00:10:35,804
เวปา

202
00:10:37,764 --> 00:10:43,019
กล้องวงจรปิดมองตรงนี้ถึงตรงนี้ไม่เห็น

203
00:10:44,187 --> 00:10:45,188
จุดบอด

204
00:10:46,356 --> 00:10:51,069
แต่ ช.ว.ไม่ได้อยู่ตรงจุดบอดนี่ ฉันไม่เข้าใจ

205
00:10:51,069 --> 00:10:52,153
ฉันก็ไม่เข้าใจ

206
00:10:52,237 --> 00:10:58,243
ตอนนี้ยัง แต่อย่าลืมสิ ทุกการค้นพบ
ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ก็มีประโยชน์ทั้งนั้น

207
00:10:58,243 --> 00:10:59,828
ในระหว่างนี้

208
00:10:59,828 --> 00:11:03,915
ฉันว่าการค้นพบครั้งใหญ่ที่เราต้องการ
คือพวกเขาเอา ช.ว.ออกจากตู้กระจกยังไง

209
00:11:06,793 --> 00:11:10,755
ดูสิ ฉันว่าเขาไปตรวจสอบอะไรอยู่

210
00:11:10,839 --> 00:11:11,923
วิเศษเลย

211
00:11:12,007 --> 00:11:13,633
ทีนี้เราก็สังเกตการณ์

212
00:11:34,237 --> 00:11:35,989
ในนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด

213
00:11:37,073 --> 00:11:38,909
เลยตรวจสอบชาวนาผู้มีวาทศิลป์ได้

214
00:11:38,909 --> 00:11:41,786
และเอามันไปดูในห้องคอลเล็กชันพิเศษ

215
00:11:41,870 --> 00:11:45,165
แต่บรรณารักษ์แค่ยืนอยู่ตรงนั้น
คอยมองข้ามหัวไหล่อยู่ตลอดเวลา

216
00:11:45,165 --> 00:11:48,251
เว้นแต่ว่าจะใช้กลเบี่ยงเบนความสนใจ

217
00:11:48,335 --> 00:11:51,213
ถูกเผง
ต้องมีคนเบี่ยงเบนความสนใจของบรรณารักษ์

218
00:12:00,764 --> 00:12:05,477
เมื่อบรรณารักษ์เบี่ยงเบนความสนใจแล้ว
นี่คือช่วงเวลาแห่งโอกาส

219
00:12:05,477 --> 00:12:08,939
และนี่คือช่วงที่พวกเขาสลับฉบับจริงกับฉบับปลอม

220
00:12:08,939 --> 00:12:10,899
ใช่ คนร้ายคงแอบนําฉบับปลอมเข้ามา

221
00:12:10,899 --> 00:12:12,901
ในกระเป๋าถือหรืออะไรสักอย่าง

222
00:12:13,902 --> 00:12:18,114
ทั้งหมดเกิดขึ้นก่อนบรรณารักษ์กลับมา
ทําได้เนียนมาก

223
00:12:18,198 --> 00:12:20,659
และตอนนี้คนร้ายคงยืนยิ้มอยู่

224
00:12:20,659 --> 00:12:24,412
ขณะที่เอาชาวนาผู้มีวาทศิลป์ฉบับปลอม
กลับไปใส่ในตู้กระจก

225
00:12:25,121 --> 00:12:26,373
เรียบร้อยค่ะ
- ขอบคุณครับ

226
00:12:27,415 --> 00:12:29,876
แล้วคนร้ายก็เดินออกนอกห้องไป

227
00:12:29,960 --> 00:12:33,838
พร้อมกับชาวนาผู้มีวาทศิลป์ฉบับจริง
ที่ซ่อนไว้ในกระเป๋าอย่างปลอดภัยนั่นเอง

228
00:12:35,507 --> 00:12:37,133
เราหาคําตอบได้แล้ว

229
00:12:37,217 --> 00:12:40,053
ขอโทษค่ะ ฉันต้องขอตรวจดูกระเป๋าคุณหน่อย

230
00:12:40,053 --> 00:12:41,805
เกรงว่าจะไม่มีข้อยกเว้น

231
00:12:45,350 --> 00:12:46,560
ขอบคุณค่ะ

232
00:12:47,769 --> 00:12:49,312
ทฤษฎีเรานี่นะ

233
00:12:49,396 --> 00:12:51,606
บรรณารักษ์ตรวจสอบกระเป๋าก่อนออก

234
00:12:51,690 --> 00:12:55,652
เราเข้าใกล้ความจริงกว่าที่คิด
การไขปริศนาแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

235
00:12:55,652 --> 00:12:59,864
คุณยายฉันบอกเสมอว่า "Tengan fe."
แปลว่าจงมีศรัทธา

236
00:13:10,125 --> 00:13:11,960
นี่ใช่ผีไหม

237
00:13:11,960 --> 00:13:13,378
นี่โอลิเวอร์

238
00:13:21,011 --> 00:13:22,679
"โลงหินโบราณ" เหรอ

239
00:13:23,680 --> 00:13:27,058
ใช่โลงศพที่พวกเขาใช้ฝังมัมมี่ไหม

240
00:13:37,569 --> 00:13:38,820
ไปกันเลย

241
00:13:58,173 --> 00:13:59,341
ผีตนนี้ทําอะไรน่ะ

242
00:13:59,841 --> 00:14:01,801
เขาไม่ใช่นักสื่อสารที่ชัดเจนเท่าไร

243
00:14:01,885 --> 00:14:03,178
ไปเคาะประตูกันเถอะ

244
00:14:03,178 --> 00:14:06,348
แล้วพูดว่าอะไร
ขอดูโลงศพที่อยู่ข้างบนหน่อยได้ไหมคะ งี้เหรอ

245
00:14:06,348 --> 00:14:09,100
เปล่า แค่บอกว่า
เรากําลังเล่นเกมล่าสมบัติประหลาดๆ อยู่

246
00:14:09,184 --> 00:14:11,269
หรือเราเคยอยู่ในบ้านหลังนี้สมัยยังเป็นทารก

247
00:14:11,353 --> 00:14:14,231
และเราอยากเห็นห้องเดิมของเรา
เพราะเราคิดถึงมันมาก

248
00:14:14,231 --> 00:14:17,609
หรือเราเป็นนายหน้าอสังหาฯ...
- ตอนนี้เราน่าจะสังเกตการณ์ไปก่อน

249
00:14:17,609 --> 00:14:20,862
เห็นด้วย การสังเกตการณ์อย่างเดียว
อาจมีประโยชน์มาก

250
00:14:20,946 --> 00:14:22,405
นอกจากพาซาเมียร์ไปร้านเบเกอรี่

251
00:14:22,489 --> 00:14:24,241
เราก็ไม่มีอะไรทําบ่ายนี้อยู่แล้ว

252
00:14:25,283 --> 00:14:26,284
โอ๊ะโอ

253
00:14:26,993 --> 00:14:29,496
อะไร
- ฉันลืมสนิทเลย

254
00:14:29,496 --> 00:14:31,498
ฉันต้องไปหาพี่สาวที่มหาลัย

255
00:14:32,165 --> 00:14:34,793
เราต้องช่วยพ่อแม่เราทาสี

256
00:14:34,793 --> 00:14:38,004
โทษทีนะ แต่ฉันต้องไปแล้ว
ได้เรื่องยังไงก็บอกด้วย

257
00:14:38,713 --> 00:14:39,923
ขอบคุณที่ช่วยนะ

258
00:14:48,974 --> 00:14:51,434
ดีจัง ในที่สุดก็เงียบสงบซะที

259
00:14:51,518 --> 00:14:52,811
ฉันชอบชาร์ลีนะ

260
00:14:52,811 --> 00:14:56,523
แต่ฉันเบื่อฟังเขาพูดทุกความคิดที่โผล่มาในหัวเขา

261
00:14:56,523 --> 00:14:58,817
คิดสักนิดแล้วเลือกอันที่ดีที่สุดมาก็ได้

262
00:14:58,817 --> 00:15:01,111
เขาประมวลความคิดแบบนี้แหละ

263
00:15:01,111 --> 00:15:03,113
อือ ก็นะ แต่มันน่ารําคาญนิดหน่อย

264
00:15:03,113 --> 00:15:06,032
พวกเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอก

265
00:15:06,741 --> 00:15:09,578
ตัวอย่างนะ เธอก็มีนิสัยนึง

266
00:15:09,578 --> 00:15:11,830
ที่ชอบตัดสินใจแทนพวกเราทั้งกลุ่ม

267
00:15:11,830 --> 00:15:16,501
เหมือนตอนที่เธอบอกเลโอว่าเขามาจากหนังสือ
หลังจากที่เราตกลงกันว่าจะไม่บอกเขา

268
00:15:16,585 --> 00:15:18,712
เขาอาจจะรู้สึกรําคาญนิดนึงก็ได้

269
00:15:19,296 --> 00:15:21,006
ว้าว จี้ใจสุดๆ

270
00:15:25,635 --> 00:15:28,221
โทษที ฉันแค่เห็นด้วยกับนายน่ะ

271
00:15:29,556 --> 00:15:32,767
ฉันแค่รู้ว่าโอลิเวอร์มีเหตุผลที่เลือกเรา

272
00:15:32,851 --> 00:15:34,936
เพราะงั้นเราต้องเรียนรู้ที่จะร่วมมือกัน

273
00:15:36,146 --> 00:15:37,147
โอเค

274
00:15:38,189 --> 00:15:39,858
ต้องสนุกแน่ๆ เลย
- ฮะ

275
00:15:39,858 --> 00:15:41,776
จ้ะ
- ไปกันเถอะ

276
00:15:43,153 --> 00:15:45,280
ใช่ เราได้ไป...

277
00:15:46,239 --> 00:15:48,408
เดาว่าพวกเขากําลังไปเรียนคาราเต้กัน

278
00:15:48,408 --> 00:15:50,744
พอเราไปถึงที่นั่น เราต้องแยกกัน

279
00:15:50,744 --> 00:15:52,871
ฉันจะตามแม่ไป ส่วนนายสองคนตามเด็กนะ

280
00:15:52,871 --> 00:15:55,749
เราต้องหาทางเข้าไปในบ้านของพวกเขาให้ได้

281
00:15:55,749 --> 00:15:58,835
ฉันจะเข้าใกล้เขาได้ไงถ้าเขาเป็นคาราเต้

282
00:15:58,919 --> 00:15:59,920
เดี๋ยวเราก็หาทางได้

283
00:16:01,379 --> 00:16:02,380
(เรียนฟรีครั้งแรก)

284
00:16:02,464 --> 00:16:03,965
(ผู้ใหญ่ เด็ก และครอบครัว
ยินดีต้อนรับทุกวัย!)

285
00:16:04,049 --> 00:16:07,052
หนึ่ง สอง สาม สี่ หายใจ

286
00:16:07,052 --> 00:16:08,136
ขวา แบบนี้

287
00:16:08,845 --> 00:16:10,096
ทําท่าสวยจัง

288
00:16:10,180 --> 00:16:11,223
ขอบคุณ

289
00:16:12,349 --> 00:16:14,851
ตามครูนับนะ หนึ่ง สอง สาม

290
00:16:14,935 --> 00:16:18,355
นายจ้องเขาอยู่ มันชักจะแปลกแล้ว นิ่งเข้าไว้

291
00:16:19,397 --> 00:16:21,441
ฉันไม่รู้จะนิ่งยังไง

292
00:16:22,609 --> 00:16:23,610
เฮ้

293
00:16:26,029 --> 00:16:27,697
ฉันอยากให้นายฟังว่าแม่เขาพูดอะไร

294
00:16:28,865 --> 00:16:30,075
ฉันเข้าใกล้มากพอไม่ได้

295
00:16:30,075 --> 00:16:32,202
เทรซี่ สูงขึ้นอีกนิด

296
00:16:35,622 --> 00:16:36,623
(อัลเล็น
ทาสีและออกแบบ)

297
00:16:36,623 --> 00:16:37,874
ว่าแต่อาคารนี้คืออะไรเหรอ

298
00:16:38,625 --> 00:16:41,878
ฮอว์ธอร์นคลับ
มีแค่คนที่เก่งและฉลาดที่สุดที่จะเข้าไปได้

299
00:16:41,962 --> 00:16:44,589
ทุกครั้งที่มีคนประสบความสําเร็จแบบสุดๆ
ในมหาลัย

300
00:16:44,673 --> 00:16:46,800
นักการเมือง ศิลปิน นักวิทยาศาสตร์

301
00:16:46,800 --> 00:16:49,386
พวกเขามักมากินมื้อเที่ยงกันที่นี่
กับสมาชิกในชมรม

302
00:16:49,386 --> 00:16:53,348
และเส้นสายที่สร้างได้จะช่วยให้พวกเขา
ได้ฝึกงานหรือทํางาน ทุกอย่างเลย

303
00:16:54,224 --> 00:16:56,643
เข้าร่วมยังไงเหรอ
- พวกเขาจะมาถามเอง

304
00:16:56,643 --> 00:16:59,521
และพวกเขารับแค่สิบหรือ 15 คนต่อปี

305
00:16:59,521 --> 00:17:01,022
ฉันมั่นใจว่าพวกเขาต้องการเธอแน่ๆ

306
00:17:01,606 --> 00:17:03,650
เธอเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในโรงเรียนมัธยม

307
00:17:04,276 --> 00:17:05,485
แต่ที่นี่ฉันแค่ระดับทั่วไป

308
00:17:06,695 --> 00:17:09,781
บอกตามตรง
การหาเพื่อนในมหาลัยมันยากกว่าที่ฉันคิด

309
00:17:10,657 --> 00:17:12,409
ซิดนีย์ใช่ไหม

310
00:17:12,409 --> 00:17:14,410
เราเข้าคลาสปั่นจักรยานด้วยกัน

311
00:17:14,494 --> 00:17:17,455
อ้อ ใช่ แปลกใจจังที่เธอจําฉันได้
ทั้งที่ไม่ได้ใส่ชุดวอร์ม

312
00:17:18,081 --> 00:17:19,082
ฉันแอมเบอร์

313
00:17:19,082 --> 00:17:21,501
นี่เลียม สเตฟานี และเบ็น

314
00:17:21,501 --> 00:17:22,585
หวัดดี

315
00:17:23,378 --> 00:17:24,963
นี่น้องสาวฉัน ชาร์ลี

316
00:17:25,589 --> 00:17:27,507
พวกเธอทาสีอาคารอยู่เหรอ

317
00:17:27,591 --> 00:17:28,842
พ่อแม่เราทําธุรกิจทาสีน่ะ

318
00:17:28,842 --> 00:17:31,469
บางทีเราก็ช่วยพวกเขาทํางานใหญ่ๆ
อย่างที่ฮอว์ธอร์นคลับ

319
00:17:31,553 --> 00:17:33,430
ฮะ
- แจ๋ว

320
00:17:36,892 --> 00:17:38,643
เฮ้ คุณบอยด์ ดีใจที่ใจเจอนะครับ

321
00:17:38,727 --> 00:17:39,811
เอเวอรี

322
00:17:41,104 --> 00:17:42,314
ดีใจที่ได้กลับมา

323
00:17:44,065 --> 00:17:46,151
เราควรเข้าไปข้างในได้แล้ว

324
00:17:46,151 --> 00:17:48,445
ดีใจที่ได้เจอนะ ไว้เจอกันที่โรงยิม

325
00:17:48,445 --> 00:17:49,779
บาย
- บาย

326
00:17:52,365 --> 00:17:54,618
ดูสิ เธอมีเพื่อนแล้ว

327
00:17:55,493 --> 00:17:57,370
อีกไม่นานเธอก็คงได้กินมื้อเที่ยงในนั้น

328
00:17:57,454 --> 00:17:58,455
หวังว่าเธอคงพูดถูกนะ

329
00:18:02,292 --> 00:18:05,754
โอเค ทอดด์ สูงขึ้นอีกนิด นั่นแหละ

330
00:18:05,754 --> 00:18:07,464
ทางนี้มันร้อนไปหน่อย ฉันเลย...

331
00:18:07,464 --> 00:18:09,007
แบบนั้นแหละ

332
00:18:09,007 --> 00:18:11,468
ฉันซาเมียร์ นายชื่ออะไรเหรอ

333
00:18:11,468 --> 00:18:12,552
เอาจริงดิ

334
00:18:15,263 --> 00:18:16,514
อาฮะ

335
00:18:17,682 --> 00:18:19,184
ขอบคุณ หวัดดีค่ะ

336
00:18:23,813 --> 00:18:26,149
พรุ่งนี้เขาจะจัดปาร์ตี้วันเกิดให้ลูกชาย

337
00:18:26,233 --> 00:18:27,859
เราต้องไปปาร์ตี้นั้น
- อย่าวู่วามสิ

338
00:18:27,943 --> 00:18:29,319
แม่ให้สวนสัตว์เลี้ยงวางแผนไว้แล้ว

339
00:18:29,319 --> 00:18:31,655
แต่บริษัทมีคนจองพร้อมกันสองเจ้า
พรุ่งนี้เลยมาไม่ได้

340
00:18:31,655 --> 00:18:33,573
อาจจะไม่มีปาร์ตี้เลยด้วยซ้ํา

341
00:18:37,535 --> 00:18:39,871
เธอเพิ่งรู้สึกแบบเวปาเหรอ
- ใช่

342
00:18:44,376 --> 00:18:46,545
ขอโทษนะคะ พอดีฉันบังเอิญได้ยิน

343
00:18:46,545 --> 00:18:48,255
ว่าลูกชายคุณจะมีปาร์ตี้วันเกิดพรุ่งนี้

344
00:18:48,255 --> 00:18:50,757
แล้วงานบันเทิงต้องล่ม
- ใช่จ้ะ

345
00:18:51,466 --> 00:18:53,677
ฉันรู้จักนักมายากลคนนึงค่ะ

346
00:18:54,761 --> 00:18:56,346
เธอทําอะไรนะ

347
00:18:56,346 --> 00:18:58,723
ชาร์ลี แผนนี้จะทําให้เราได้เข้าไปในบ้าน

348
00:18:58,807 --> 00:19:01,351
ระหว่างที่เธอเล่นมายากล
พวกเราจะตามหาโลงหินโบราณ

349
00:19:01,351 --> 00:19:02,477
นี่มันฝันร้ายชัดๆ

350
00:19:02,561 --> 00:19:05,772
ฉันมีเวลาเตรียมตัวแค่วันเดียว
ทําไมเธอไม่มาถามฉันก่อน

351
00:19:05,772 --> 00:19:07,566
ฉันมีเวลาตัดสินใจแค่แป๊บเดียวเอง

352
00:19:07,566 --> 00:19:10,860
อีกอย่าง เรามีมือโปร
ที่จะช่วยเตรียมความพร้อมให้เธอด้วย

353
00:19:11,820 --> 00:19:13,071
เธอไม่เข้าใจ เนีย

354
00:19:13,071 --> 00:19:16,908
ฉันเล่นให้ผู้ชมดูได้แค่สามทริก สามเองนะ

355
00:19:16,992 --> 00:19:20,120
ฉันทําให้เหรียญ 25 เซนต์หายไป
ฉันดึงริบบิ้นออกมาจากปาก

356
00:19:20,120 --> 00:19:23,123
และฉันซ่อนไพ่ไว้ในแขนเสื้อได้ แค่นี้เอง

357
00:19:24,165 --> 00:19:26,793
แขนเสื้อ เธอพูดว่าแขนเสื้อใช่ไหม

358
00:19:27,460 --> 00:19:31,464
แขนเสื้อ แขนเสื้อ แขน...

359
00:19:38,889 --> 00:19:42,934
เนีย ฉันอยากให้เธอขอให้บรรณารักษ์
ตรวจสอบอะไรสักสองอย่าง

360
00:19:43,018 --> 00:19:45,604
ชีวิตพลิกผันของเคานต์แห่งมองเต กรีสโต
ฉบับตีพิมพ์ครั้งแรก

361
00:19:45,604 --> 00:19:47,063
และภาพวาดนกกระทุงบานนี้

362
00:19:48,481 --> 00:19:49,941
ทําไม

363
00:19:50,025 --> 00:19:52,903
ฉันรู้แล้วว่าคนร้ายเอาชาวนาผู้มีวาทศิลป์

364
00:19:52,903 --> 00:19:54,696
ไปจากห้องคอลเล็กชันพิเศษ

365
00:19:54,696 --> 00:19:58,742
และสําหรับทริกถัดไปของฉัน
ฉันจะสาธิตแผนการชั่วร้ายของพวกเขาให้ดู

366
00:20:00,285 --> 00:20:01,912
มันง่ายมากๆ

367
00:20:01,912 --> 00:20:05,498
โจรเหลี่ยมจัดของเรา
ขอให้ตรวจสอบของสองอย่าง

368
00:20:05,582 --> 00:20:06,583
ว่าไง

369
00:20:06,583 --> 00:20:09,711
ฉันขอดูชาวนาผู้มีวาทศิลป์
กับภาพวาดนกกระทุงหน่อยค่ะ

370
00:20:09,711 --> 00:20:12,047
ฉันอยากดูหนังสือ
ชีวิตพลิกผันของเคานต์แห่งมองเต กรีสโต

371
00:20:12,047 --> 00:20:13,715
กับภาพวาดนกกระทุงภาพนั้นค่ะ

372
00:20:13,715 --> 00:20:14,966
มีการแสดงบัตรประจําตัว

373
00:20:15,050 --> 00:20:16,051
(มหาวิทยาลัยวิกฟอร์ด
น. อ. เอบาร์นส์)

374
00:20:16,051 --> 00:20:17,469
แม่ฉันทํางานที่นี่

375
00:20:18,178 --> 00:20:20,263
แล้วก็เซ็นชื่อในหนังสือผู้ใช้บริการ

376
00:20:20,347 --> 00:20:23,141
ของถูกนําไปยังห้องคอลเล็กชันพิเศษ

377
00:20:23,975 --> 00:20:27,771
ขอย้ําอีกทีว่าเป็นห้องที่ไม่มีกล้อง

378
00:20:29,773 --> 00:20:33,652
ต่อมา คนร้ายอีกคนได้เบี่ยงเบนความสนใจ

379
00:20:38,365 --> 00:20:40,116
ขอโทษนะ เดี๋ยวฉันกลับมา

380
00:20:41,952 --> 00:20:42,953
ขอโทษที

381
00:20:49,125 --> 00:20:50,752
เกิดเรื่องแบบนี้กับฉันอยู่เรื่อยเลย

382
00:20:50,752 --> 00:20:52,796
และนี่คือช่วงเวลามหัศจรรย์

383
00:20:52,796 --> 00:20:54,839
ขณะที่บรรณารักษ์ถูกเบี่ยงเบนความสนใจ

384
00:20:54,923 --> 00:20:59,636
คนร้ายก็ซ่อนชาวนาผู้มีวาทศิลป์
ไว้ในภาพวาดนกกระทุง

385
00:21:01,471 --> 00:21:04,224
และสร้างชาวนาผู้มีวาทศิลป์ฉบับปลอม

386
00:21:04,224 --> 00:21:09,145
ก่อนที่บรรณารักษ์จะกลับมาได้ทันและรู้ตัว

387
00:21:11,106 --> 00:21:12,107
ขอโทษจริงๆ

388
00:21:13,692 --> 00:21:15,277
เสร็จแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ

389
00:21:15,860 --> 00:21:17,821
เสร็จแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ

390
00:21:22,367 --> 00:21:23,368
ขอบใจจ้ะ

391
00:21:27,872 --> 00:21:31,501
ในที่สุดบรรณารักษ์ก็ล็อกตู้กระจก

392
00:21:31,585 --> 00:21:33,336
ชาวนาผู้มีวาทศิลป์ฉบับปลอม

393
00:21:33,420 --> 00:21:37,716
แล้วเอาภาพวาดกลับไปแขวนที่ผนัง
โดยมีชาวนาผู้มีวาทศิลป์อยู่ข้างใน

394
00:21:37,716 --> 00:21:39,759
และนี่คือวิธีที่คนร้ายทําได้สําเร็จ

395
00:21:40,635 --> 00:21:42,095
น่าทึ่งสุดๆ

396
00:21:42,095 --> 00:21:44,389
ถ้านี่ไม่ใช่ห้องสมุด ฉันจะปรบมือดังๆ เลย

397
00:21:45,056 --> 00:21:46,933
ตอนที่ชาร์ลีพูดคําว่า "แขนเสื้อ"

398
00:21:47,017 --> 00:21:51,146
ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าความว่องไวของมือ
คือวิธีที่ดีในการซ่อนไพ่ในแขนเสื้อ

399
00:21:51,146 --> 00:21:53,940
ฉันรู้ว่าโจร้องใช้แขนเสื้อเพื่อซ่อนสิ่งประดิษฐ์นั่น

400
00:21:54,024 --> 00:21:55,025
แล้วมันก็อยู่นี่เอง

401
00:21:56,151 --> 00:21:57,152
เดี๋ยว

402
00:21:57,152 --> 00:21:59,487
มันฟังดูยอดเยี่ยมอยู่หรอก แต่ว่า...

403
00:22:00,614 --> 00:22:04,993
เรารู้แค่ว่าพวกเขาเอา ช.ว.
ออกไปจากห้องคอลเล็กชันพิเศษได้

404
00:22:04,993 --> 00:22:07,787
แต่เรายังไม่รู้ว่า
พวกเขาเอาออกมาจากภาพวาดยังไง

405
00:22:10,415 --> 00:22:11,708
จริงด้วย

406
00:22:13,877 --> 00:22:19,382
คําตอบอาจจะอยู่ในงานปาร์ตี้วันเกิด
ในโลงหินโบราณ

407
00:22:21,051 --> 00:22:23,511
ไม่งั้นโอลิเวอร์จะอยากให้เราไปตามหามันทําไม

408
00:22:23,595 --> 00:22:26,640
พอเราติดแหง็ก เขาก็แสดงคําใบ้ออกมา

409
00:22:26,640 --> 00:22:27,724
ฉันเห็นด้วย

410
00:22:27,724 --> 00:22:32,979
ไม่ว่าในนั้นจะมีอะไร สมมติว่าเป็นมัมมี่
มันจะช่วยให้เราไขปริศนาได้

411
00:22:33,813 --> 00:22:34,814
เฮ้

412
00:22:34,898 --> 00:22:37,651
ไม่มีทางอื่นจริงๆ ค่ะ เราจําเป็นต้องปิดถาวร

413
00:22:38,860 --> 00:22:41,655
ขออภัยในความไม่สะดวก
แต่ห้องเก็บเอกสารปิดแล้ว

414
00:22:41,655 --> 00:22:43,698
กรุณาดูข้อมูลล่าสุดจากเว็บไซต์ของมหาวิทยาลัย

415
00:22:44,449 --> 00:22:47,285
ต้องเป็นผู้ตรวจสอบที่มหาลัยจ้างมาแน่ๆ

416
00:22:47,369 --> 00:22:48,495
เราจะทําไงต่อดี

417
00:22:48,495 --> 00:22:50,789
เราต้องดูมันจากมุมมองอื่น

418
00:22:52,749 --> 00:22:54,793
ไปหาขนมกัน
- มุมนี้ดีเว่อร์

419
00:23:05,053 --> 00:23:09,224
ฉันอยากกินให้หายหิว
แต่ไม่อยากอิ่มจนกินมื้อเย็นไม่ได้

420
00:23:11,393 --> 00:23:13,770
อ๊ะ เดี๋ยวนะ แหงสิ เมล็ดทานตะวันไง

421
00:23:15,564 --> 00:23:17,607
เฮ้ รอเดี๋ยวสิ

422
00:23:18,733 --> 00:23:21,570
ผมเหรอ
- ใช่ เปิดเป้ดูหน่อยซิ

423
00:23:24,656 --> 00:23:25,949
ทําไมครับ

424
00:23:25,949 --> 00:23:29,286
นั่นสิ ทําไมไม่ดูเป้หนู หรือเป้ของคนอื่นล่ะ

425
00:23:33,290 --> 00:23:34,291
เอามาเร็ว

426
00:23:46,386 --> 00:23:47,512
พอใจรึยัง

427
00:23:49,973 --> 00:23:52,559
ไปเหอะ ฉันจะไม่มีวันกลับมาร้านนี้อีก

428
00:23:52,559 --> 00:23:53,643
ไม่มีวัน

429
00:23:55,353 --> 00:23:56,354
เธอโอเคไหม

430
00:23:57,689 --> 00:24:01,443
เหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นคิดว่าฉันขโมยของ
เพราะว่าฉันเป็นคนดํา

431
00:24:01,443 --> 00:24:03,570
เขาไม่พยายามปกปิดนิสัยเหยียดผิวของเขาด้วย

432
00:24:05,155 --> 00:24:07,032
เราควรพูดอะไรกับเขาไหม

433
00:24:07,032 --> 00:24:09,701
เลโอไม่ใช้มายากลในการแก้แค้น

434
00:24:09,701 --> 00:24:12,787
แต่ในกรณีนี้ถือเป็นข้อยกเว้น

435
00:24:12,871 --> 00:24:17,375
ไม่ละ ฉันไม่อยากทําตัวเด่น ไม่อยากเชื่อเลย

436
00:24:18,585 --> 00:24:22,297
แม้แต่ในโลกของฉันเอง
มันไม่สําคัญว่าฉันประสบความสําเร็จแค่ไหน

437
00:24:22,297 --> 00:24:26,384
ยังคงมีคนที่คอยดูถูกฉัน
เพราะฉันมักพูดภาษาสเปนตอนแสดง

438
00:24:28,178 --> 00:24:33,475
ตอนที่เรามาอเมริกาครั้งแรก
มีคนบนถนนตะโกนใส่เราด้วย

439
00:24:35,185 --> 00:24:36,978
บอกว่าเราไม่เป็นที่ต้อนรับที่นี่

440
00:24:37,062 --> 00:24:40,148
และเราควรกลับไปยังที่ที่เราจากมา

441
00:24:48,406 --> 00:24:50,617
(ไซน์เจอร์)

442
00:24:51,660 --> 00:24:53,203
(ร้านชําเซ็น)

443
00:24:55,038 --> 00:24:55,872
(ร้านชําเซ็นทรัล)

444
00:24:55,956 --> 00:24:57,707
"ผู้จัดการบอกว่าผมดูเหมือนนักเลง"

445
00:24:57,791 --> 00:24:59,918
"เขาพาดพิงเชื้อชาติผมตรงๆ"

446
00:25:00,877 --> 00:25:02,921
"ระวังผู้จัดการเหยียดผิว"

447
00:25:04,965 --> 00:25:06,967
"คว่ําบาตร"

448
00:25:08,510 --> 00:25:09,386
(คว่ําบาตรรถบัสมอนต์โกเมอรี)

449
00:25:09,386 --> 00:25:10,845
(ประท้วงต่อต้านสงคราม
เพื่ออาชีพและอิสรภาพ)

450
00:25:10,929 --> 00:25:12,180
(คว่ําบาตรต่อต้านการเหยียดผิว
คว่ําบาตร รร.นิวยอร์กซิตี)

451
00:25:13,598 --> 00:25:16,059
(สันติภาพ!!)

452
00:25:16,059 --> 00:25:17,269
(เราเดินขบวนเรียกร้องงานให้ทุกคน!)

453
00:25:17,269 --> 00:25:18,812
(เราเรียกร้องที่อยู่อาศัย
สิทธิในการเลือกตั้ง)

454
00:25:30,490 --> 00:25:32,826
(ดอกบัว)

455
00:25:34,703 --> 00:25:38,039
ดอกบัว หมายความว่าไงกันแน่

456
00:25:42,043 --> 00:25:43,503
เค้กนามูราอยู่ไหน

457
00:25:44,337 --> 00:25:47,048
ผมขอโทษ ผมไปถึงร้านเบเกอรี่ไม่ทัน

458
00:25:47,132 --> 00:25:50,302
ผมเลยไปอีกร้านนึงแล้วเอาบาคลาวามาแทน

459
00:25:55,348 --> 00:25:57,267
พ่อชอบบาคลาวานี่นา

460
00:25:57,851 --> 00:25:59,811
นามูราเป็นของพิเศษสําหรับครอบครัวนี้

461
00:25:59,895 --> 00:26:03,732
และพวกเขาเดินทางแบบเดียวกัน
กับที่เราเดินทางจากซีเรียไปตุรกีจนมาถึงที่นี่

462
00:26:03,732 --> 00:26:05,609
มันไม่ง่ายสําหรับเราเลย ถูกไหม

463
00:26:06,776 --> 00:26:07,903
ครับ มันไม่ง่ายเลย

464
00:26:08,820 --> 00:26:11,573
ลูกคงรู้ว่าพวกเขาสับสนและรู้สึกท่วมท้น
เหมือนที่เราเคยเป็น

465
00:26:12,157 --> 00:26:13,450
เรามาทําทุกอย่างที่เราทําได้

466
00:26:13,450 --> 00:26:15,201
เพื่อให้พรุ่งนี้พวกเขารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน

467
00:26:15,285 --> 00:26:18,163
โอเคครับ ผมขอโทษ ผมเข้าใจแล้ว

468
00:26:18,163 --> 00:26:20,165
พรุ่งนี้ผมจะไปซื้อนามูราให้

469
00:26:21,249 --> 00:26:23,001
โอเค ดีแล้ว

470
00:26:27,797 --> 00:26:30,759
อย่าถือไพ่แน่นเกินไป
และคอยดูนิ้วโป้งของเธอด้วย

471
00:26:30,759 --> 00:26:34,596
ช้าๆ ใจเย็นๆ อย่าทําร่วงนะ

472
00:26:34,596 --> 00:26:35,680
งั้นเหรอ

473
00:26:35,764 --> 00:26:37,515
ขอแค่...
- ฉันจะทําร่วงแล้ว

474
00:26:37,599 --> 00:26:38,433
โอเค

475
00:26:39,434 --> 00:26:41,645
ดี แต่เธอต้องทําให้ไวกว่านี้หน่อย

476
00:26:43,063 --> 00:26:45,482
ดีแล้ว ฝ่ามือเท็นไคของเธอเผยให้เห็นไพ่แวบนึง

477
00:26:45,482 --> 00:26:46,566
แต่ฝึกต่อไปนะ

478
00:26:49,569 --> 00:26:51,821
นี่ใช่ไพ่ของนายไหม
- ไม่ใช่

479
00:26:51,905 --> 00:26:56,117
ใจเย็นๆ และค่อยๆ ทํา นั่นแหละ เยี่ยมมาก

480
00:26:56,910 --> 00:26:58,912
สองข้าวหลามตัดใช่ไหม
- ยอดเยี่ยม

481
00:26:59,537 --> 00:27:01,289
เอาละ ช้าๆ

482
00:27:03,124 --> 00:27:06,711
แถ่นแท้น!
- เก่งมาก เวปาๆ

483
00:27:06,795 --> 00:27:10,090
นายคิดงั้นจริงๆ เหรอ
เพราะฉันรู้สึกว่าฉันยังอ่อนหัดอยู่เลย

484
00:27:10,090 --> 00:27:13,468
ชาร์ลี อย่าเสียกําลังใจสิ
ฉันก็เริ่มต้นแบบเดียวกับเธอ

485
00:27:13,552 --> 00:27:15,804
วันนึงอแมนดากับฉันแสดงบนชายหาด

486
00:27:15,804 --> 00:27:18,557
และไม่มีใครให้ความสนใจเหมือนทุกทีแหละ

487
00:27:18,557 --> 00:27:20,850
แล้วก็มีคุณยายคนนึงเดินเข้ามาหาเรา

488
00:27:20,934 --> 00:27:23,687
และขอให้เราแสดงเป็นของขวัญวันเกิด 15 ปี
ให้หลานสาวหน่อย

489
00:27:23,687 --> 00:27:25,522
เรามีเวลาเตรียมพร้อมแค่วันเดียว

490
00:27:25,522 --> 00:27:26,815
เป็นไงบ้าง

491
00:27:26,815 --> 00:27:28,817
ไม่สมบูรณ์แบบ
- เยี่ยม

492
00:27:28,817 --> 00:27:31,945
แต่ก็ดีพอที่จะทําให้คนอื่นๆ
ในงานวันเกิดปีที่ 15 ประทับใจ

493
00:27:31,945 --> 00:27:35,198
จากนั้นไม่นานก็มีงานเข้ามาเรื่อยๆ
เธอมาถูกทางแล้ว

494
00:27:36,616 --> 00:27:37,617
ขอบใจนะ

495
00:27:38,618 --> 00:27:40,078
(สุขสันต์วันเกิด อีธาน)

496
00:27:40,078 --> 00:27:42,789
เข้ามาเลย ดูของทั้งหมดนี่สิ

497
00:27:42,789 --> 00:27:45,834
ฉันดีใจจังที่พวกเธอมาได้ทั้งที่ฉุกละหุกแบบนี้

498
00:27:45,834 --> 00:27:47,502
อีธานต้องตื่นเต้นแน่นอน

499
00:27:47,586 --> 00:27:52,924
ขอบคุณมากค่ะที่ให้ฉันมา
แล้ว... ผู้ช่วยของฉัน...

500
00:27:56,177 --> 00:27:59,139
ผู้ช่วยของฉันจะเตรียมข้าวของได้ที่ไหนคะ

501
00:27:59,139 --> 00:28:00,640
ทางนี้เลย

502
00:28:01,224 --> 00:28:02,642
แม่ฮะ

503
00:28:02,726 --> 00:28:05,645
ขอโทษที ขอเวลาแป๊บนึงนะ

504
00:28:05,729 --> 00:28:08,148
(สุขสันต์วันเกิด)

505
00:28:08,148 --> 00:28:10,525
ชาร์ลี เป็นอะไรไป อยู่ดีๆ ก็ใจลอย

506
00:28:11,568 --> 00:28:12,569
ดูสิ

507
00:28:17,866 --> 00:28:20,035
โอลิเวอร์
- ผีน่ะเหรอ

508
00:28:20,035 --> 00:28:22,245
เราไม่น่าจัดปาร์ตี้เลย

509
00:28:22,329 --> 00:28:25,248
อีธาน หลังจากทุกอย่างที่เราเจอมาในเดือนนี้

510
00:28:25,332 --> 00:28:27,584
แม่ว่าจัดปาร์ตี้เป็นความคิดที่ดีนะ

511
00:28:28,209 --> 00:28:30,003
แต่ผมคิดถึงลุงโอลิเวอร์

512
00:28:32,964 --> 00:28:33,965
ลุงโอลิเวอร์เหรอ

513
00:29:29,479 --> 00:29:31,398
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี