1
00:00:06,591 --> 00:00:09,511
(SESAME WORKSHOP
ขอเสนอ)

2
00:00:14,474 --> 00:00:16,308
พวกเธอมาทําอะไรที่นี่

3
00:00:17,102 --> 00:00:18,436
เราแค่มาที่นี่...

4
00:00:18,520 --> 00:00:20,272
ห้ามใครเข้ามาในนี้ มันเกินไป

5
00:00:20,272 --> 00:00:22,899
ขอโทษครับ เราแค่...
- เงียบเลย

6
00:00:23,942 --> 00:00:28,738
เดี๋ยวนะ เธอคือเนีย บาร์นส์
ลูกสาวของอธิการบดีใช่ไหม

7
00:00:31,616 --> 00:00:34,452
ก็ได้ คราวนี้ฉันจะปล่อยเธอไป

8
00:00:35,036 --> 00:00:37,747
แต่อย่าทําให้ฉันต้องบอกแม่เธอนะ
ว่าฉันเจอเธอที่ไหน

9
00:00:40,083 --> 00:00:43,837
เข้าใจไหม ดีมาก รีบออกไปได้แล้ว

10
00:00:43,837 --> 00:00:47,090
วิ่งเร็ว วิ่ง วิ่งๆ
- ไป ไปๆ เร็วเข้า

11
00:01:03,899 --> 00:01:05,692
(นักเขียนสื่อวิญญาณ)

12
00:01:06,735 --> 00:01:11,281
เราต้องพูดตามความเป็นจริง
ฉันไม่ยอมติดคุกเพราะโกหกตํารวจหรอก

13
00:01:11,281 --> 00:01:13,700
เขาไม่ใช่ตํารวจ เขาเป็นผู้ตรวจสอบเอกชน

14
00:01:13,700 --> 00:01:15,452
ฉันไม่ยอมเสี่ยงทั้งนั้น

15
00:01:15,452 --> 00:01:17,954
ฉันซ้อมพูดเรื่องโอลิเวอร์กับฉันเจอกันได้ไง

16
00:01:18,038 --> 00:01:20,040
เพราะเรื่องราวส่วนนี้เป็นจริง

17
00:01:20,040 --> 00:01:21,124
แต่ฉันจะไม่พูดว่า

18
00:01:21,124 --> 00:01:23,960
เราเริ่มต้นชมรมนักโบราณคดีรุ่นเยาว์
หลังจากที่เขาตาย

19
00:01:24,044 --> 00:01:26,838
ซาเมียร์ ใจเย็นๆ

20
00:01:26,922 --> 00:01:29,633
ให้ฉันเป็นคนคุยเอง ฉันถนัดด้านนี้

21
00:01:33,803 --> 00:01:34,804
เนีย

22
00:01:36,056 --> 00:01:38,516
ขอโทษที ฉันยังตกใจเรื่องเมื่อคืนไม่หาย

23
00:01:38,600 --> 00:01:41,728
หมอนั่นรู้ได้ไงว่าแม่ฉันคือใคร

24
00:01:41,728 --> 00:01:43,480
เฮ้ เธอไม่คิด

25
00:01:43,480 --> 00:01:46,441
ว่าเราควรบอกผู้ตรวจสอบเรื่องอุโมงค์เหรอ

26
00:01:47,400 --> 00:01:48,777
ฉันว่าถ้าโอลิเวอร์ต้องการแบบนั้น

27
00:01:48,777 --> 00:01:51,613
เขาคงเขียนว่า "ผู้ตรวจสอบ"
ไม่ใช่ "ตะแกรงเหล็ก"

28
00:01:52,155 --> 00:01:55,575
อือ เราน่าจะพาราล์ฟไปด้วย
เขาแอบสอดแนมหาเบาะแสได้

29
00:01:55,659 --> 00:01:57,160
ฉันเอารถไปด้วยได้ไหม

30
00:01:57,244 --> 00:01:58,995
คราวนี้ไม่ได้ โอเคนะ

31
00:01:59,079 --> 00:02:01,081
ถ้าเธอว่างั้นละก็

32
00:02:01,081 --> 00:02:02,249
เดี๋ยวนะ

33
00:02:04,626 --> 00:02:05,877
เอาละ ไปกันเถอะ

34
00:02:07,212 --> 00:02:08,337
เดี๋ยว

35
00:02:10,131 --> 00:02:11,216
ราล์ฟหายไปไหน

36
00:02:13,260 --> 00:02:15,387
โอเค ตื่นเร็ว ตื่นสิ ตื่นเร็วทุกคน

37
00:02:15,387 --> 00:02:18,306
มีเหตุฉุกเฉิน ทุกคนตื่นเร็วเข้า

38
00:02:18,390 --> 00:02:19,808
โอย ค่อยยังชั่วที่พวกเธออยู่

39
00:02:19,808 --> 00:02:22,727
ฟังนะ มีบริษัทกําจัดหนูอยู่ข้างนอกนั่น

40
00:02:22,811 --> 00:02:24,312
พวกเธอต้อง...
- เงียบ

41
00:02:25,814 --> 00:02:28,567
ใช่ บริษัทกําจัดหนูอยู่ข้างนอก

42
00:02:28,567 --> 00:02:30,860
และนี่เป็นความผิดนาย

43
00:02:30,944 --> 00:02:33,446
นายคงคิดว่าไม่เป็นไรสินะที่ไปกินคุกกี้พวกนั้น

44
00:02:33,530 --> 00:02:37,242
เพราะมนุษย์คือเพื่อนเรา ใช่ไหมล่ะ

45
00:02:37,242 --> 00:02:40,120
คราวนี้พวกเราที่เหลือต้องมุดหัวซ่อนอยู่ในรูนี้

46
00:02:40,120 --> 00:02:42,831
จนกว่าจะไม่มีกับดักและยาพิษ

47
00:02:42,831 --> 00:02:45,000
อย่างน้อยก็เดือนนึงแหละ

48
00:02:45,000 --> 00:02:48,795
ราล์ฟ อาหารของเราเหลือน้อยแล้ว
ถ้าเราไม่เอาอาหารมาเพิ่ม...

49
00:02:48,879 --> 00:02:50,881
ฉันจะไปคุยกับเด็กๆ เอง พวกเขาช่วยเธอได้

50
00:02:50,881 --> 00:02:52,841
ไม่เอามนุษย์

51
00:02:53,425 --> 00:02:55,719
ก็ได้ งั้นฉันจัดการเอง

52
00:02:56,428 --> 00:02:57,929
อยากช่วยงั้นเหรอ ราล์ฟ

53
00:02:58,013 --> 00:03:00,265
ใช่ ความผิดฉันเอง ฉันยอมทําทุกอย่าง

54
00:03:00,265 --> 00:03:03,727
งั้นก็ไปให้พ้น นายทํามาเกินพอแล้ว

55
00:03:06,938 --> 00:03:09,065
โอเค เราพร้อมจะเริ่มแล้ว

56
00:03:09,149 --> 00:03:11,109
ขอรินกาแฟหน่อยนะ

57
00:03:11,735 --> 00:03:15,447
ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอรู้เรื่องมากแค่ไหน

58
00:03:15,447 --> 00:03:18,408
แต่ฉันชื่อเคที่ โดโนแวน
ฉันเป็นผู้ตรวจสอบเอกชน

59
00:03:18,909 --> 00:03:20,327
ทางมหาลัยว่าจ้างฉัน

60
00:03:20,327 --> 00:03:23,288
ให้ตรวจสอบเรื่องการโจรกรรม
และการปลอมแปลงชาวนาผู้มีวาทศิลป์

61
00:03:23,288 --> 00:03:26,041
ฉันต้องถามคําถามพวกเธอหน่อย

62
00:03:26,041 --> 00:03:31,296
ขอบอกก่อนว่าไม่มีใครในนี้เจอปัญหา
นี่เป็นแค่การคุยกันแบบเพื่อน โอเคนะ

63
00:03:31,880 --> 00:03:35,717
อีกอย่าง ขอให้พวกเธอ
เก็บเรื่องทั้งหมดนี้ไว้ไม่บอกใคร

64
00:03:35,717 --> 00:03:37,427
นี่คือปัญหาละเอียดอ่อนสําหรับมหาลัย

65
00:03:37,427 --> 00:03:39,429
และพวกเขาไม่อยากให้ข่าวหลุดออกไป

66
00:03:39,930 --> 00:03:40,931
มีคําถามไหม

67
00:03:42,098 --> 00:03:43,475
ขอเข้าห้องน้ําได้ไหมคะ

68
00:03:45,185 --> 00:03:48,271
ได้สิ อยู่ข้างนอกทางขวามือ

69
00:03:50,232 --> 00:03:51,233
ฉันไม่ปวดฉี่นี่นา

70
00:03:51,233 --> 00:03:52,525
มาเร็ว

71
00:03:56,780 --> 00:03:59,824
พวกเธอหันมาสนใจโบราณคดีได้ยังไง

72
00:04:00,408 --> 00:04:01,493
โอลิเวอร์ ราโมส

73
00:04:02,077 --> 00:04:04,663
ทั้งหมดมันเริ่มต้นจากผู้ให้ความรู้เรา
โอลิเวอร์ ราโมส

74
00:04:05,163 --> 00:04:06,539
ผมจะเล่าให้ฟังว่าเราเจอกันได้ไง

75
00:04:06,623 --> 00:04:09,668
โอเค ฉันจะหาทางทําให้เขาลุกไปจากโต๊ะ

76
00:04:09,668 --> 00:04:12,170
จากนั้นฉันอยากให้นายไปดูสมุดจดบันทึก

77
00:04:12,254 --> 00:04:14,464
ช.ว.ถูกขโมยไปช่วงสัปดาห์แรกของเดือนตุลาคม

78
00:04:14,548 --> 00:04:15,632
ค้นหาตามวันที่ช่วงนั้น

79
00:04:15,632 --> 00:04:18,134
เราต้องรู้ให้ได้ว่าใครยืมภาพวาดนกกระทุง

80
00:04:18,218 --> 00:04:19,469
กับชาวนาผู้มีวาทศิลป์ไป

81
00:04:19,553 --> 00:04:22,347
อือ ได้ นกกระทุงกับช้างผู้มีวาทศิลป์

82
00:04:22,347 --> 00:04:25,225
เข้าใจแล้ว
- มาลองอีกที

83
00:04:26,643 --> 00:04:30,772
วันนึงผมกําลังกินโยเกิร์ตพาร์เฟต์แสนอร่อยอยู่
และโอลิเวอร์...

84
00:04:30,772 --> 00:04:32,440
หวัดดีค่ะ ฉันกลับมาแล้ว

85
00:04:33,024 --> 00:04:35,527
เราขอนั่งที่โซฟาได้ไหมคะ มันดูสบายกว่า

86
00:04:36,194 --> 00:04:39,364
ได้สิ เอาเลย เชิญ

87
00:04:43,660 --> 00:04:45,829
ถึงจนได้ เอาละ

88
00:04:45,829 --> 00:04:49,874
คุณอยากฟังเรื่องของผมต่อไหมครับ

89
00:04:50,667 --> 00:04:51,835
เอาไว้ทีหลังดีกว่า

90
00:04:51,835 --> 00:04:54,504
พวกเธอทุกคนศึกษาเรื่องชาวนาผู้มีวาทศิลป์

91
00:04:54,588 --> 00:04:57,465
สําหรับชมรมนักโบราณคดีรุ่นเยาว์ ถูกต้องไหม

92
00:04:58,466 --> 00:05:00,010
เยี่ยม แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไร

93
00:05:03,722 --> 00:05:05,015
ขอโทษค่ะ

94
00:05:05,599 --> 00:05:07,934
ฉันเจอแล้ว "อเล็กซ์ ทอมป์สัน"

95
00:05:08,018 --> 00:05:10,979
เนีย
- ค่ะ ชาวนาผู้มีวาทศิลป์

96
00:05:11,479 --> 00:05:15,400
เราแค่เรียนรู้เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้
ประวัติศาสตร์อะไรพวกนี้น่ะค่ะ

97
00:05:15,984 --> 00:05:18,278
เรามองหารูปสําหรับชมรมของเราด้วย

98
00:05:18,278 --> 00:05:21,740
เขายืมของไปเมื่อวันที่สามตุลาคม

99
00:05:22,407 --> 00:05:27,037
เพื่อศึกษาเรื่องเนื้อกระดาษปาปิรัส
กับลายเส้นพู่กัน

100
00:05:27,037 --> 00:05:30,332
พวกเธอเลยสังเกตเห็นว่าเป็นฉบับปลอมเหรอ

101
00:05:30,332 --> 00:05:33,251
มีอีกนะ มีรูปหมอนั่นด้วย

102
00:05:33,335 --> 00:05:35,795
ใครก็ได้มาทางนี้แล้วถ่ายรูปไว้หน่อย

103
00:05:35,879 --> 00:05:37,130
ถูกต้องรึเปล่า

104
00:05:37,547 --> 00:05:39,674
เบี่ยงเบนความสนใจเขาแล้วมานี่เร็ว

105
00:05:39,758 --> 00:05:41,092
เฮ้

106
00:05:42,802 --> 00:05:43,845
(เอาโทรศัพท์มา)

107
00:05:43,929 --> 00:05:44,930
ผีนี่นา

108
00:05:44,930 --> 00:05:45,972
หวัดดีเจ้าผี

109
00:05:48,600 --> 00:05:51,019
ขอโทษนะ ฉันเป็นนักมายากล บางทีก็แบบนี้

110
00:05:51,019 --> 00:05:52,395
ช่วยหน่อยได้ไหมคะ

111
00:05:53,438 --> 00:05:54,564
ขอบคุณค่ะ

112
00:06:07,369 --> 00:06:08,370
ได้ผลแฮะ

113
00:06:08,954 --> 00:06:10,121
กําลังกลับไปแล้ว

114
00:06:13,041 --> 00:06:14,000
ใช่เลย

115
00:06:15,252 --> 00:06:16,253
นั่นอะไร

116
00:06:18,171 --> 00:06:21,049
ฉันแค่พูดว่าใช่เลย สิ่งที่คุณพูดเมื่อกี๊ถูกต้องค่ะ

117
00:06:21,049 --> 00:06:22,676
เราสังเกตเห็นว่ามันเป็นฉบับปลอม

118
00:06:22,676 --> 00:06:23,885
ใช่ไหม

119
00:06:27,013 --> 00:06:30,100
โครม

120
00:06:31,226 --> 00:06:33,687
โอเค เรารู้อะไรบ้าง

121
00:06:33,687 --> 00:06:37,315
เรารู้ชื่อหัวขโมยแล้ว อเล็กซ์ ทอมป์สัน

122
00:06:37,399 --> 00:06:38,900
อือ แต่คนชื่อนี้มีเยอะแยะ

123
00:06:38,984 --> 00:06:40,986
แค่ที่นี่เมืองเดียวก็มีอเล็กซ์ ทอมป์สันตั้งหลายคน

124
00:06:41,778 --> 00:06:44,906
ทําไมแม่เธอถึงเก็บหนังสือพิมพ์นักเรียน
ฉบับเก่าๆ พวกนี้ไว้

125
00:06:44,990 --> 00:06:48,451
แม่บอกว่าสักวันจะเอามาอ่าน
ไม่เอาน่า ตั้งใจหน่อย

126
00:06:48,952 --> 00:06:50,120
ตั้งใจนี่ไง ฉันฟังอยู่

127
00:06:50,620 --> 00:06:54,916
และมีวันที่ที่ก่อเหตุด้วย สามตุลาคม

128
00:06:55,709 --> 00:06:57,294
แต่ทําไมถึงเป็นวันนั้น

129
00:06:58,003 --> 00:07:00,797
และผู้ตรวจสอบรู้ได้ไง

130
00:07:02,007 --> 00:07:04,634
เธอว่าเขารู้เรื่องอุโมงค์ไหม
- ฉันก็ไม่แน่ใจ

131
00:07:04,718 --> 00:07:07,345
แต่เห็นได้ชัดว่าโอลิเวอร์อยากให้เราสืบคดีนี้ด้วย

132
00:07:08,096 --> 00:07:09,556
เข้าใจแล้ว

133
00:07:11,600 --> 00:07:14,936
หนังสือพิมพ์ฉบับนี้เป็นฉบับของหนึ่งวันหลังเกิดเหตุ

134
00:07:15,020 --> 00:07:17,606
ในนี้น่ะ ผู้ชายคนนี้ เกร็ก

135
00:07:17,606 --> 00:07:23,111
บอกว่าเขาเห็นผีเฒ่าชอนซี่
"ออกไปจากอาคารเรียนเมื่อวันที่สามตุลาคม"

136
00:07:24,321 --> 00:07:25,322
แล้วไง

137
00:07:25,322 --> 00:07:29,951
เขาบอกว่าเขาเห็นเฒ่าชอนซี่
แบบว่าเห็นกับตาไง

138
00:07:30,827 --> 00:07:33,163
เขาเห็น "เสื้อคลุม"
และ "หมวกโบราณ" ของเขา

139
00:07:33,747 --> 00:07:34,873
ฉันไม่เข้าใจ

140
00:07:34,873 --> 00:07:37,250
ฟังนะ ตอนนี้เรารู้จักผีจริงๆ แล้ว

141
00:07:37,334 --> 00:07:39,044
และเรามองไม่เห็นเขา ถูกไหม

142
00:07:40,587 --> 00:07:44,216
แปลว่าหมอนี่ไม่ได้เห็นผีเฒ่าชอนซี่หรอก

143
00:07:44,799 --> 00:07:47,636
ถ้าจริงๆ แล้วสิ่งที่เขาเห็นคือ...

144
00:07:47,636 --> 00:07:52,807
คืออเล็กซ์ ทอมป์สันกําลังหลบหนี
หมวกมีไว้อําพรางตัว

145
00:07:52,891 --> 00:07:55,268
อาจจะมีทางออกของอุโมงค์
ในอาคารเรียนหลังเก่า

146
00:07:55,352 --> 00:07:56,436
ที่เรายังหาไม่เจอ

147
00:07:56,436 --> 00:07:58,230
แบบนี้แหละถึงจะสมเหตุสมผล

148
00:07:58,230 --> 00:08:00,607
ต้องเป็นอย่างที่โอลิเวอร์บอกว่า "เฒ่าชอนซี่"

149
00:08:00,607 --> 00:08:02,901
เราต้องหาทางออกนั้นและหาเบาะแสให้เจอ

150
00:08:03,777 --> 00:08:07,280
แต่เราจะถูกจับได้
ว่ากลับไปที่อาคารเรียนไม่ได้นะ

151
00:08:07,364 --> 00:08:08,531
เธอไม่ถูกจับได้หรอก

152
00:08:08,615 --> 00:08:11,284
ถ้าเธอระมัดระวังและเข้าไปทางใต้ดิน

153
00:08:11,368 --> 00:08:14,329
พรุ่งนี้ฉันจะเปิดอุโมงค์ให้เอง แหงอยู่แล้ว

154
00:08:23,046 --> 00:08:24,047
ซิดนีย์

155
00:08:27,217 --> 00:08:28,385
เกิดอะไรขึ้น

156
00:08:29,302 --> 00:08:31,221
เธอบอกว่าเธอทําโต๊ะมายากลไม่ได้

157
00:08:31,221 --> 00:08:33,347
เพราะเธอต้องไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุด

158
00:08:33,431 --> 00:08:36,017
ชาร์ลี ฉัน...
- ซิด เธอจะไปด้วยไหม

159
00:08:37,351 --> 00:08:39,062
อือ กริฟฟิน เดี๋ยวฉันตามไป

160
00:08:42,190 --> 00:08:45,026
ถ้าเธอไม่พูดความจริงเดี๋ยวนี้ ฉันจะบอกพ่อกับแม่

161
00:08:45,110 --> 00:08:50,198
ฟังนะ ฉันขอโทษที่โกหกเธอ
แต่มันไม่ใช่เรื่องแย่อะไร

162
00:08:52,075 --> 00:08:55,579
ฉันได้รับเลือกให้อยู่ในฮอว์ธอร์นคลับ

163
00:08:57,038 --> 00:08:58,957
และประเด็นคือฉันอยู่ในช่วงทดลอง

164
00:08:58,957 --> 00:09:01,334
ซึ่งฉันบอกใครไม่ได้
ไม่งั้นพวกเขาจะไม่ให้ฉันเข้า

165
00:09:02,127 --> 00:09:04,921
อ๊ะ ไม่นะ นี่ฉันเพิ่งทําเธอซวยเหรอ

166
00:09:05,005 --> 00:09:07,424
เปล่า ไม่ใช่ ไม่เป็นไร

167
00:09:08,341 --> 00:09:10,343
ฟังนะ ชาร์ นี่สําคัญมาก

168
00:09:11,803 --> 00:09:13,471
ฉันเป็นหนึ่งในแค่ 12 คน

169
00:09:15,515 --> 00:09:17,434
เดี๋ยวนะ แปลว่าพวกเขาคิดว่า

170
00:09:17,434 --> 00:09:19,853
เธอคือหนึ่งในคนที่เก่งและฉลาดที่สุด
ในวิทยาเขตเหรอ

171
00:09:26,359 --> 00:09:28,320
แน่ใจนะว่าไม่อยากให้ฉันจัดการ

172
00:09:30,739 --> 00:09:33,116
ไม่ค่ะ ฉันอยากทําเอง

173
00:09:33,116 --> 00:09:37,037
อย่าลืมนะ การขอให้เขาลงชื่อในสัญญา
ถือเป็นกลยุทธ์

174
00:09:37,037 --> 00:09:39,915
ถ้าเขาไม่ลงชื่อ
คนก็เลือกที่จะไม่มาซื้อของร้านนี้ได้

175
00:09:39,915 --> 00:09:41,333
ถ้าเขาอยากลงชื่อล่ะคะ

176
00:09:42,542 --> 00:09:45,754
คุยกับเขาตรงๆ ถึงสิ่งที่เธอเห็น
ดูซิว่าเขาจะพูดว่าไง

177
00:09:45,754 --> 00:09:48,757
ค่ะ โอเค เอาละนะ

178
00:09:54,971 --> 00:09:56,473
มีอะไรให้ช่วยเหรอ

179
00:09:57,182 --> 00:09:59,142
หวัดดีค่ะ คุณช่วยลงชื่อในสัญญานี้หน่อยได้ไหม

180
00:09:59,226 --> 00:10:00,227
(ยืนหยัดต่อต้านการเหยียดผิว)

181
00:10:00,227 --> 00:10:02,062
มันคือความตั้งใจระยะยาวที่จริงใจ

182
00:10:02,062 --> 00:10:05,523
และการลงชื่อจะมีความหมาย
กับเด็กๆ อย่างฉันที่มาซื้อของที่นี่

183
00:10:09,319 --> 00:10:10,737
ไม่สนใจ

184
00:10:11,446 --> 00:10:14,199
นี่ ไม่ต้องมาบอกว่าฉันต้องดูแลร้านตัวเองยังไง

185
00:10:14,199 --> 00:10:15,742
ฉันว่าเธอกลับไปได้แล้ว

186
00:10:21,706 --> 00:10:23,959
เฮ้ๆ

187
00:10:26,336 --> 00:10:28,421
เป็นอะไรไหม
- เขาไล่ฉันออกมา

188
00:10:28,505 --> 00:10:30,882
บอกว่าฉันไม่ควรไปสอนเขาว่าต้องดูแลร้านยังไง

189
00:10:33,927 --> 00:10:35,178
มันแปลกนะ

190
00:10:36,263 --> 00:10:38,515
แต่ส่วนเล็กๆ ในใจฉันหวังว่าเขาอยากลงชื่อ

191
00:10:39,683 --> 00:10:41,601
ให้เราได้คุยกันถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

192
00:10:42,394 --> 00:10:45,605
ฉันอาจโน้มน้าวเขา
ให้เปลี่ยนแปลงวิธีที่เขาทําสิ่งต่างๆ ได้

193
00:10:47,148 --> 00:10:48,233
ไร้เดียงสาจังเลยเนอะ

194
00:10:48,233 --> 00:10:49,442
ไม่เลย

195
00:10:50,277 --> 00:10:52,320
ฉันอยากให้โลกนี้มีคนอย่างเธอเยอะๆ

196
00:10:54,114 --> 00:10:57,242
มาเถอะ มีอีกหลายที่ให้เราลองถามดู

197
00:10:57,826 --> 00:10:59,035
ฉันรู้จักอยู่ที่นึง

198
00:11:00,954 --> 00:11:05,041
"มีส่วนร่วมในการศึกษาเพื่อต่อต้านการเหยียดผิว
เพื่อคุณและทีมของคุณ

199
00:11:05,125 --> 00:11:09,379
มุ่งมั่นที่จะจ้างงานคนที่สามารถสะท้อน
ถึงความหลากหลายของชุมชนเราได้"

200
00:11:09,880 --> 00:11:13,383
ว้าว น่าประทับใจมาก
พวกเธอสามคนคิดเองเหรอเนี่ย

201
00:11:13,383 --> 00:11:18,096
ผมแค่มาให้กําลังใจครับ
เนียกับมัลคอล์มต่างหากที่สมควรได้รับคําชม

202
00:11:18,096 --> 00:11:19,723
มันเยี่ยมมาก ฉันจะลงชื่อให้

203
00:11:20,432 --> 00:11:22,601
ขอบคุณค่ะ คุณเรย์นา จริงๆ นะคะ

204
00:11:22,601 --> 00:11:25,186
คุณแปะสติกเกอร์ไว้ที่หน้าต่างให้คนอื่นรู้ได้ด้วย

205
00:11:25,812 --> 00:11:29,107
เฮ้ ถ้าเราจัดงานฉลองเล็กๆ ที่นี่ล่ะ

206
00:11:29,107 --> 00:11:31,192
ให้ทุกธุรกิจที่ลงชื่อในสัญญา

207
00:11:31,568 --> 00:11:33,153
คุณไม่ต้องทําแบบนั้นก็ได้ เอมี่

208
00:11:33,153 --> 00:11:34,446
ไม่เอา ฉันอยากทํา

209
00:11:34,946 --> 00:11:36,072
และฉันจะจัดงานเอง

210
00:11:37,032 --> 00:11:38,783
ตอนที่พ่อแม่ฉันซื้อร้านนี้

211
00:11:38,867 --> 00:11:42,454
พวกเขามองว่า
มันคือสถานที่ที่จะทําให้ชุมชนมารวมตัวกัน

212
00:11:42,454 --> 00:11:45,457
และเธอก็กําลังทําแบบนั้นอยู่

213
00:11:50,837 --> 00:11:52,214
โอเค

214
00:11:52,714 --> 00:11:55,050
กับคุกกี้ที่ระดับความสูงสามฟุต...

215
00:11:55,050 --> 00:11:56,635
(บาราซิกคุณภาพพรีเมียม)

216
00:11:56,635 --> 00:11:57,719
(คณิต)

217
00:11:57,719 --> 00:12:00,597
และทางลาดที่ทํามุมเอียง 35 องศา

218
00:12:00,597 --> 00:12:03,433
ฉันต้องขี่รถด้วยความเร็วประมาณ...

219
00:12:03,934 --> 00:12:06,061
ไหนดูซิ ทดหนึ่งไว้ในใจ

220
00:12:06,061 --> 00:12:07,771
เร็วสุดๆ

221
00:12:07,771 --> 00:12:09,481
เอาละ จะลุยละนะ

222
00:12:11,024 --> 00:12:13,109
ฉันทําได้ ฉันว่าฉันทําได้

223
00:12:13,193 --> 00:12:17,197
ใช่ ฉันรู้ว่าฉันทําได้ ถึงยังไงฉันก็เป็นหนู

224
00:12:17,781 --> 00:12:20,450
ไปละนะ เอาละ

225
00:12:21,785 --> 00:12:24,579
ฉันจะแกล้งทําเป็นว่าฉันบินอยู่กลางอากาศ

226
00:12:26,456 --> 00:12:28,208
ไปที่ทางลาดและ...

227
00:12:28,208 --> 00:12:31,670
โห ลูกพ่อ มาหาพ่อเร็ว

228
00:12:37,926 --> 00:12:39,135
สําเร็จ

229
00:12:40,303 --> 00:12:41,304
ซาเมียร์

230
00:12:43,598 --> 00:12:44,683
อิดริส

231
00:12:44,683 --> 00:12:45,850
โอ๊ะโอ

232
00:12:46,268 --> 00:12:47,269
พ่อครับ

233
00:12:47,978 --> 00:12:49,479
เสียงอะไรเหรอ
- ไม่รู้สิ

234
00:12:51,231 --> 00:12:52,649
พ่อว่ากระเป๋าลูกร่วงน่ะ

235
00:12:55,527 --> 00:12:57,529
ซาเมียร์ ได้เอเลย

236
00:12:58,697 --> 00:13:00,115
ทําไมไม่บอกเราล่ะ

237
00:13:01,324 --> 00:13:03,159
(ชื่อ: ซาเมียร์ ยูเซฟ
วันที่หกมีนาคม)

238
00:13:03,243 --> 00:13:04,744
เดี๋ยวนะ นี่มันหลายวันก่อน

239
00:13:06,871 --> 00:13:08,999
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราจัดตารางเวลาใหม่

240
00:13:08,999 --> 00:13:12,544
ให้ลูกได้อ่านหนังสือ
เพื่อการสอบที่ลูกสอบไปแล้วงั้นเหรอ

241
00:13:14,462 --> 00:13:16,548
อยู่นี่นะ พ่อจะไปตามแม่

242
00:13:37,277 --> 00:13:41,573
ราล์ฟ นายทําแบบนี้เพื่อคุกกี้เหรอ

243
00:13:41,573 --> 00:13:42,699
ฉันอธิบายได้

244
00:13:42,699 --> 00:13:45,035
ไม่ พอเลย นายจบเห่แล้ว ห้ามขี่รถอีก

245
00:13:45,035 --> 00:13:49,039
ซาเมียร์
- ไปห้องฉันเลย เดี๋ยวนี้

246
00:13:50,999 --> 00:13:54,336
แม่ฉันพูดถูก ฉันเป็นหนูที่สะเพร่า

247
00:13:54,336 --> 00:13:55,754
ฉันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน

248
00:13:55,754 --> 00:13:58,757
ขี่รถและทําให้คนอื่นเดือดร้อน

249
00:14:00,300 --> 00:14:01,927
ผมรู้ว่าการโกหกมันผิด

250
00:14:01,927 --> 00:14:06,264
ผมแค่ไม่รู้จะรับมือกับความกดดันยังไง
ทั้งโรงเรียน งานบ้าน ทุกอย่างเลย

251
00:14:06,848 --> 00:14:11,061
ผมรู้ว่าผมควรใช้เวลากับเพื่อนๆ ให้น้อยลง
แต่ผมไม่อยากทํา

252
00:14:12,771 --> 00:14:16,274
พวกเขาทําให้ผมรู้สึกว่า
ผมเป็นส่วนหนึ่งของอะไรบางอย่าง

253
00:14:17,317 --> 00:14:19,986
ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย
นับตั้งแต่มีเพื่อนที่บ้านเกิดของเรา

254
00:14:23,865 --> 00:14:25,325
เราไม่รู้เลยว่าลูกรู้สึกแบบนี้

255
00:14:26,117 --> 00:14:27,118
ผมงานเข้ารึเปล่า

256
00:14:27,202 --> 00:14:28,620
ใช่
- คารีม

257
00:14:30,497 --> 00:14:32,666
แน่นอนว่าลูกไม่ควรโกหกเรา

258
00:14:33,541 --> 00:14:35,919
แต่พ่อกับแม่ต้องคุยกัน

259
00:14:38,296 --> 00:14:39,923
ไปที่ห้องซะ

260
00:14:41,591 --> 00:14:42,676
ฝันดีนะ ลูกรัก

261
00:14:42,676 --> 00:14:43,969
ฝันดีครับพ่อ

262
00:14:44,844 --> 00:14:47,639
แม่พูดถูก ฉันเป็นหนูที่สะเพร่า

263
00:14:47,639 --> 00:14:50,559
ฉันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน
อะไร ฉันได้ขี่มอเตอร์ไซค์

264
00:14:50,559 --> 00:14:54,980
และฉัน... กระโดดโลดเต้น
จะขโมยคุกกี้ แล้วก็ทํามันหล่น

265
00:14:54,980 --> 00:14:56,982
ฉันคิดว่าตัวเองเป็นใคร
- ราล์ฟ

266
00:14:57,941 --> 00:14:59,901
อาจเป็นเรื่องดีก็ได้ที่พวกเขาเจอข้อสอบ

267
00:14:59,985 --> 00:15:02,028
ยังไงฉันก็ต้องบอกพวกเขาตรงๆ อยู่ดี

268
00:15:02,696 --> 00:15:04,406
คุกกี้ไม่ใช่สําหรับฉันหรอก

269
00:15:04,406 --> 00:15:05,991
ฟังนะ ฉันอยากให้นายช่วย

270
00:15:05,991 --> 00:15:07,200
ฉันน่าจะถามก่อน

271
00:15:07,284 --> 00:15:11,454
แต่พวกหนูที่ร้านหนังสือไม่ไว้ใจมนุษย์

272
00:15:12,080 --> 00:15:14,457
มีหนูที่ร้านหนังสือด้วยเหรอ

273
00:15:16,626 --> 00:15:17,961
ใช่

274
00:15:25,635 --> 00:15:26,970
เขาพูดว่าไง ราล์ฟ

275
00:15:28,179 --> 00:15:30,724
เขาบอกว่า "ขอบคุณ" เราช่วยชีวิตพวกเขาไว้

276
00:15:31,308 --> 00:15:33,226
ตอนนี้พวกเขามีอาหารพอที่จะแอบอยู่ในผนัง

277
00:15:33,310 --> 00:15:35,020
จนกว่ายาพิษและกับดักจะหมดไป

278
00:15:45,238 --> 00:15:46,364
แหมๆ

279
00:15:46,948 --> 00:15:49,743
เขาบอกว่า
"มนุษย์อาจจะไม่ได้เลวร้ายไปซะทุกคน"

280
00:15:50,243 --> 00:15:51,244
ขอบคุณมั้ง

281
00:15:53,455 --> 00:15:58,376
เขาบอกว่านายแสดงความใจดีครั้งใหญ่
และมันกินใจเขามาก

282
00:15:59,169 --> 00:16:02,172
ถ้าต้องการให้ช่วยอะไรก็มาบอกพวกเขาได้เลย

283
00:16:02,172 --> 00:16:03,465
พวกเขาอยู่นี่เสมอ

284
00:16:09,012 --> 00:16:10,680
เอาละ ทดสอบไฟฉาย

285
00:16:11,348 --> 00:16:14,309
เฮ้ ใช้ได้เลยเนอะ นั่นรูหรืออะไร

286
00:16:16,102 --> 00:16:18,438
นี่แบตเตอรี่เสริม เผื่อไว้

287
00:16:20,357 --> 00:16:21,858
เฮ้ นี่ไง

288
00:16:22,984 --> 00:16:25,737
ร้านสีของเราลงชื่อในสัญญาแล้ว
ร้านขายอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ด้วย

289
00:16:26,571 --> 00:16:28,156
พ่อแม่ฉันจะไปงานที่ร้านหนังสือด้วย

290
00:16:28,240 --> 00:16:29,574
ฉันก็เหมือนกัน

291
00:16:29,658 --> 00:16:31,326
ถ้าไม่ถูกกักบริเวณน่ะนะ

292
00:16:32,285 --> 00:16:35,580
ขอบคุณทั้งสองคนมากนะที่ช่วยเหลือ

293
00:16:39,292 --> 00:16:43,129
เอาละทีนี้
ราล์ฟไม่ได้ขุดรูในห้องใต้ดินของฉันไปเปล่าๆ

294
00:16:48,009 --> 00:16:53,348
ระวังหัวนะ อุ๊ย ระวังๆ

295
00:16:53,348 --> 00:16:57,561
มาเร็ว พวกยืดยาด ตามมา ตามฉันมาเลย
พวกเธอต้องคอยตามฉันเสมอ

296
00:16:57,561 --> 00:17:00,272
ตามฉันน่ะง่ายจะตาย ฉันเป็นหนูขี่มอเตอร์ไซค์

297
00:17:00,272 --> 00:17:02,566
เนีย เธอรู้แน่นะว่ากําลังจะไปไหน

298
00:17:05,735 --> 00:17:06,736
เนีย

299
00:17:07,904 --> 00:17:08,947
ทางนี้

300
00:17:14,202 --> 00:17:15,411
ไม่เข้าใจเลย

301
00:17:15,495 --> 00:17:18,665
ห้องใต้ดินไปยังอาคารเรียนหลังเก่า
น่าจะอยู่แถวๆ นี้สิ

302
00:17:19,165 --> 00:17:20,417
แต่มันไม่มีอะไรเลย

303
00:17:20,417 --> 00:17:22,002
ไม่สมเหตุสมผลเลย

304
00:17:22,084 --> 00:17:25,380
เว้นแต่ว่า... ถ้ามันไม่มีห้องใต้ดินล่ะ

305
00:17:25,380 --> 00:17:27,716
ถ้าตอนนี้เราอยู่ใต้อาคารเรียนล่ะ

306
00:17:35,599 --> 00:17:37,183
ความคิดดีนี่ ชาร์ลี

307
00:17:37,267 --> 00:17:38,894
มัวรออะไรล่ะ ดึงสิ

308
00:17:43,940 --> 00:17:45,525
น่าจะเจออาคารเรียนแล้ว

309
00:17:46,818 --> 00:17:50,614
ระวังนะ ระวัง ค่อยๆ ซาเมียร์

310
00:17:50,614 --> 00:17:52,407
ทําได้ดี ฉันจะเข้าไปก่อน

311
00:17:52,407 --> 00:17:54,075
ใครก็ได้เอามอเตอร์ไซค์มาที

312
00:18:01,458 --> 00:18:03,627
เร็วเข้า พวกยืดยาด ตามให้ทันหน่อย

313
00:18:12,510 --> 00:18:17,182
ว้าว ถึงจะเป็นตอนกลางวัน
มันก็ยังดูหลอนๆ อยู่ดี

314
00:18:17,182 --> 00:18:18,350
ใช่ไหมล่ะ

315
00:18:20,185 --> 00:18:23,563
ดูประตูลับนี่สิ พรางได้เนียนเลย

316
00:18:25,482 --> 00:18:30,320
นี่ต้องเป็นที่ที่อเล็กซ์ ทอมป์สัน
ปีนออกมาจากอุโมงค์พร้อมกับ ช.ว.

317
00:18:33,782 --> 00:18:34,950
พูดจริงเหรอ

318
00:18:36,618 --> 00:18:37,911
จริงอะ แล้วเกิดอะไรขึ้น

319
00:18:40,330 --> 00:18:41,498
เขาพูดว่าไง ราล์ฟ

320
00:18:41,498 --> 00:18:42,874
เขาอาศัยอยู่ที่นี่

321
00:18:42,958 --> 00:18:45,335
และเขาจําคืนนึงเมื่อไม่กี่เดือนก่อนได้

322
00:18:45,335 --> 00:18:48,171
ตอนที่มีคนโผล่ออกมาจากประตูนั่น

323
00:18:49,548 --> 00:18:52,092
เขาจําได้ว่ามันทําให้เขากลัวแทบแย่

324
00:18:55,929 --> 00:18:57,097
นี่ใช่คนที่เธอเห็นไหม

325
00:18:57,097 --> 00:18:58,431
(อเล็กซ์ ทอมป์สัน 10/3)

326
00:18:58,515 --> 00:19:01,393
ไม่ เขาบอกว่าเขามั่นใจว่าเป็นผู้หญิงแน่ๆ

327
00:19:02,185 --> 00:19:03,186
ผู้หญิงเหรอ

328
00:19:03,770 --> 00:19:05,355
ไม่มีใครรู้เรื่องอุโมงค์พวกนี้

329
00:19:05,355 --> 00:19:07,941
เขาคงร่วมมือกับอเล็กซ์ ทอมป์สันแน่ๆ

330
00:19:07,941 --> 00:19:11,027
อือ แต่คนพวกนี้เป็นใคร
และเราจะตามหาพวกเขาได้ไง

331
00:19:11,111 --> 00:19:16,157
เดี๋ยวนะ ถ้ามีหนูอยู่ในอาคารเรียน
และมีหนูอยู่ในร้านหนังสือ

332
00:19:16,992 --> 00:19:19,286
แปลว่าต้องมีหนูอยู่ทุกที่สิ ถูกไหม

333
00:19:19,911 --> 00:19:21,079
ใช่ ประมาณนั้น

334
00:19:21,663 --> 00:19:22,831
จริงเหรอเนี่ย

335
00:19:23,957 --> 00:19:25,125
ฉันคิดอะไรออกแล้ว

336
00:19:26,126 --> 00:19:30,547
(เคยเห็นผู้ชายคนนี้ไหม)

337
00:19:33,633 --> 00:19:35,427
พร้อมไหม
- พร้อม

338
00:19:36,636 --> 00:19:39,472
ขอบใจพวกหนูนะที่ช่วยเราแพร่ข่าว

339
00:19:39,973 --> 00:19:43,310
เอาละทีม มาแปะประกาศให้ทั่วเมืองเลย

340
00:19:57,240 --> 00:19:59,075
มาแล้ว มีของพิเศษมาส่ง

341
00:20:18,094 --> 00:20:20,722
รู้ไหม ฉันมีชีวิตมาก็นานแล้ว

342
00:20:20,722 --> 00:20:23,850
แต่ฉันเริ่มสงสัยแล้วสิ
ว่าฉันเคยใช้ชีวิตจริงๆ ซะทีไหม

343
00:20:23,934 --> 00:20:27,103
อ้อเหรอ งั้นลองนี่หน่อย

344
00:20:32,651 --> 00:20:33,818
(ร้านหนังสือวิลเลจ)

345
00:20:33,902 --> 00:20:35,528
หวัดดีค่ะทุกคน

346
00:20:35,612 --> 00:20:38,156
ขอบคุณที่มานะคะ มารวมกันตรงนี้เลย

347
00:20:38,240 --> 00:20:39,241
(ธุรกิจสัญญาว่าจะต่อต้านการเหยียดผิว)

348
00:20:39,241 --> 00:20:42,702
ฉันยินดีอย่างยิ่งที่จะแนะนําให้รู้จักเนีย บาร์นส์

349
00:20:48,750 --> 00:20:51,670
หวัดดีค่ะ ฉันอยากขอบคุณทุกคนที่มาในวันนี้

350
00:20:51,670 --> 00:20:54,339
โดยเฉพาะคุณเรย์นาจากร้านหนังสือวิลเลจ
ที่เป็นเจ้าภาพ

351
00:20:55,006 --> 00:20:56,883
และมัลคอล์ม เทอร์เนอร์ที่ช่วยฉันทําสัญญานี้

352
00:21:00,971 --> 00:21:03,223
ตลอดชีวิตส่วนใหญ่ของฉัน...

353
00:21:04,558 --> 00:21:06,643
ฉันว่าฉันไม่ค่อยเจอการเหยียดผิวมากนัก

354
00:21:07,143 --> 00:21:08,144
หมายถึงเจอกับตัวน่ะค่ะ

355
00:21:09,479 --> 00:21:11,648
พ่อแม่ฉันทํางานหนักมาก

356
00:21:11,648 --> 00:21:13,900
เพื่อสร้างพื้นที่ที่ทําให้ฉันไม่ต้องเจอเรื่องพวกนั้น

357
00:21:14,985 --> 00:21:16,111
และฉันซาบซึ้งใจมาก

358
00:21:18,738 --> 00:21:23,451
แต่ว่า... การได้เติบโตและเรียนรู้เกี่ยวกับโลกนี้

359
00:21:24,244 --> 00:21:26,746
ฉันพบว่ามันยิ่งยากที่จะหลีกเลี่ยงการเหยียดผิว

360
00:21:27,998 --> 00:21:30,083
และฉันอายุแค่ 13 เอง

361
00:21:32,627 --> 00:21:34,713
การเป็นคนต่อต้านการเหยียดผิว

362
00:21:34,713 --> 00:21:36,715
ไม่ใช่แค่รับรู้ว่าการเหยียดผิวนั้นมีอยู่จริง

363
00:21:36,715 --> 00:21:38,592
ตามธุรกิจและชุมชนต่างๆ ของเรา

364
00:21:39,467 --> 00:21:41,177
แต่มันหมายถึงการลงมือทําเพื่อต่อต้าน

365
00:21:42,846 --> 00:21:46,182
การลงชื่อในสัญญาของเรานี้
ธุรกิจของคุณไม่เพียงแต่แสดงออก

366
00:21:46,266 --> 00:21:49,311
ถึงความมุ่งมั่นเพื่อความหลากหลาย
ความเท่าเทียม และการไม่ทิ้งใครไว้

367
00:21:50,395 --> 00:21:53,315
มันสร้างความแตกต่าง
ต่อชีวิตเด็กๆ อย่างฉันได้จริงๆ

368
00:21:55,734 --> 00:21:57,903
คุณบอกว่าคุณจะไม่ปฏิบัติกับฉันด้วยการแบ่งแยก

369
00:21:57,903 --> 00:21:59,446
เมื่อฉันเดินเข้าไปในร้านคุณ

370
00:22:00,989 --> 00:22:02,741
คุณบอกว่าคุณจะไม่โทรแจ้งตํารวจ

371
00:22:02,741 --> 00:22:04,701
เพียงเพราะสีผิวของฉัน

372
00:22:05,493 --> 00:22:11,291
ฟังนะคะ
เด็กๆ อย่างเราไม่ใช่เจ้าของธุรกิจ... ในตอนนี้

373
00:22:12,292 --> 00:22:14,044
แต่เราคือส่วนหนึ่งของชุมชุนนี้

374
00:22:15,795 --> 00:22:17,923
และนี่คือชุมชนที่เราอยากเห็น

375
00:22:18,506 --> 00:22:19,507
ขอบคุณค่ะ

376
00:22:23,637 --> 00:22:24,971
เก่งมาก เนีย

377
00:22:31,353 --> 00:22:35,023
ทําได้ดีมาก เนีย เยี่ยมเลย

378
00:22:40,362 --> 00:22:42,697
(เรายืนหยัดต่อต้านการเหยียดผิว)

379
00:22:42,781 --> 00:22:46,201
แม่ภูมิใจในตัวลูกมาก
ลูกเขียนขึ้นมาเองหมดเลยเหรอ

380
00:22:46,201 --> 00:22:47,786
มีพ่อคอยช่วยน่ะค่ะ

381
00:22:47,786 --> 00:22:49,955
ผมแค่พิสูจน์อักษร ลูกทําทุกอย่างเอง

382
00:22:50,372 --> 00:22:52,290
ฟังนะ แม่ต้องรีบไปทําธุระของมหาลัย

383
00:22:52,374 --> 00:22:54,084
แต่แม่ขอกอดลูกอีกสักทีได้ไหม

384
00:22:54,960 --> 00:22:56,545
แม่รักลูกนะจ๊ะ

385
00:22:56,545 --> 00:22:59,631
หนูก็รักแม่เหมือนกัน
ขอบคุณที่แนะนําให้หนูรู้จักกับมัลคอล์ม

386
00:22:59,631 --> 00:23:01,841
ยินดีจ้ะลูก แม่ไปก่อนนะ

387
00:23:02,801 --> 00:23:06,388
ขอบคุณที่ลงชื่อนะคะ พ่อ
- ล้อเล่นรึเปล่า พ่อภูมิใจมากที่ได้ทํา

388
00:23:06,388 --> 00:23:08,431
พ่อประทับใจลูกกับเพื่อนๆ ของลูกนะ ชาร์ลี

389
00:23:08,515 --> 00:23:10,517
พ่ออยากทําได้อย่างนี้บ้างตอนพ่ออายุเท่าลูก

390
00:23:10,517 --> 00:23:11,851
ชาร์ลี
- เฮ้ หายไปไหนมา

391
00:23:11,935 --> 00:23:15,146
เกือบมาไม่ทันฟังเนียพูดแล้ว
- แต่หนูมาทัน และเขาเยี่ยมมาก

392
00:23:15,230 --> 00:23:18,191
ตายจริง
- เฮ้ หนูยืมตัวชาร์แป๊บนึงได้ไหมคะ

393
00:23:18,275 --> 00:23:19,276
ได้สิ

394
00:23:21,194 --> 00:23:22,529
เธอทําโต๊ะมายากลเสร็จแล้ว

395
00:23:22,529 --> 00:23:25,448
สมบูรณ์แบบเลย
- ดูนี่นะ

396
00:23:26,157 --> 00:23:27,867
ตอนนี้เธอเห็นมัน...

397
00:23:33,915 --> 00:23:35,875
และตอนนี้ไม่เห็นแล้ว
- โอ้โฮ เย่!

398
00:23:37,294 --> 00:23:38,670
พ่อกับแม่คุยกันแล้ว

399
00:23:38,670 --> 00:23:42,257
เราจะหาทางให้ลูกได้ใช้เวลากับเพื่อนๆ มากขึ้น

400
00:23:42,883 --> 00:23:46,136
เราย้ายมาที่นี่เพื่อให้ลูกๆ ปลอดภัย
และมีชีวิตที่ดีได้อีกครั้ง

401
00:23:46,720 --> 00:23:48,597
นั่นหมายถึงการเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนด้วย

402
00:23:48,597 --> 00:23:50,599
ดูเหมือนลูกได้เจอสังคมของลูกแล้ว

403
00:23:51,099 --> 00:23:52,893
ผมสัญญาว่าผมจะไม่โกหกอีก

404
00:23:52,893 --> 00:23:54,269
และเกรดอย่าตกด้วยนะ

405
00:23:54,269 --> 00:23:57,439
ได้ครับ แน่นอน ขอบคุณนะครับ

406
00:24:04,446 --> 00:24:06,239
เฮ้ๆ

407
00:24:07,532 --> 00:24:09,451
หวัดดี มีอะไรให้ช่วยเหรอ

408
00:24:09,826 --> 00:24:11,703
ที่นี่คือร้านหนังสือวิลเลจใช่ไหม

409
00:24:11,703 --> 00:24:14,247
นี่ของนายรึเปล่า ฉันเพิ่งเจอคนคนนี้ไป

410
00:24:14,331 --> 00:24:16,166
เขากินอาหารอยู่กับผู้หญิงที่โรงอาหารปารีส

411
00:24:16,166 --> 00:24:18,460
แต่รีบหน่อย พวกเขาเพิ่งสั่งอาหารเรียกน้ําย่อย

412
00:24:18,960 --> 00:24:20,128
ว้าว ขอบใจนะ

413
00:24:25,258 --> 00:24:27,344
เจอเขาแล้ว พวกหนูเจอเขาแล้ว

414
00:24:27,344 --> 00:24:29,221
ว่าไงนะ
- อเล็กซ์ ทอมป์สัน

415
00:24:29,221 --> 00:24:32,140
เขาอยู่ที่โรงอาหารปารีส
กําลังกินอาหารกับผู้หญิง

416
00:24:32,224 --> 00:24:35,518
หนูเห็นพวกเขา มาเร็ว
เราต้องรีบไปก่อนพวกเขาจะกินเสร็จ

417
00:24:35,602 --> 00:24:38,355
เขาพูดถูก ผู้หญิงคนนี้อาจเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดก็ได้

418
00:24:38,355 --> 00:24:39,522
ไปกันเถอะ

419
00:24:40,023 --> 00:24:41,608
ขอบคุณค่ะ คุณเรย์นา

420
00:24:41,608 --> 00:24:42,692
บายค่ะ

421
00:24:47,572 --> 00:24:48,990
เฮ้ ราล์ฟ ขอบใจนะ

422
00:24:50,200 --> 00:24:52,577
เรื่องอะไร
- ที่ช่วยไขปริศนาไง

423
00:24:52,661 --> 00:24:55,664
เราคงทําไม่ได้ถ้าไม่มีนาย
- เราติดค้างนายครั้งใหญ่เลย

424
00:24:56,998 --> 00:25:01,294
ได้ผจญภัยแบบนี้ก็คุ้มแล้ว
ฉันสนุกมากกว่าที่เคยเป็นมาเลย

425
00:25:01,378 --> 00:25:03,463
ได้หาเรื่องใส่ตัวด้วย

426
00:25:05,298 --> 00:25:07,425
เห็นไหมว่าทําไมแม่ถึงห่วงฉันนัก

427
00:25:07,509 --> 00:25:08,802
ตอนนี้ก็คงห่วงอยู่

428
00:25:09,970 --> 00:25:12,847
รู้ไหม ฉันน่าจะแวะไปหาแม่หน่อย

429
00:25:13,557 --> 00:25:16,851
โรงแรมเมาต์เทนวิวอยู่ไกลแค่ไหน
- ค่อนข้างไกล

430
00:25:16,935 --> 00:25:19,646
ใช่ แบบว่าอยู่อีกโลกนึงเลย

431
00:25:19,646 --> 00:25:22,524
ถ้าฉันขี่รถแบบนี้ คงใช้เวลาไม่นาน

432
00:25:24,859 --> 00:25:27,195
ไว้เจอกันใหม่นะ

433
00:25:36,121 --> 00:25:38,081
(หนูกับมอเตอร์ไซค์
เบเวอร์ลี เคลียรี)

434
00:25:38,081 --> 00:25:39,416
เขากลับไปอยู่ในหนังสือแล้ว

435
00:25:44,963 --> 00:25:46,673
ฉันจะคิดถึงเจ้าหนูน้อยนะ

436
00:25:46,673 --> 00:25:47,757
ไปกันเถอะ

437
00:25:54,347 --> 00:25:56,266
นั่นไง ที่ชานหน้าร้าน หลังดอกไม้สีม่วง

438
00:25:56,266 --> 00:25:57,350
(โรงอาหารปารีส)

439
00:25:57,434 --> 00:26:00,103
นั่นอเล็กซ์ ทอมป์สัน
- อือ แต่เขาคุยกับใคร

440
00:26:00,103 --> 00:26:01,855
เร็วเข้า ขยับหัวหน่อยสิ

441
00:26:03,732 --> 00:26:04,941
ยินดีที่ได้เจอนะคะ
- เช่นกัน

442
00:26:05,025 --> 00:26:06,359
เราจะติดต่อไป
- โชคดีครับ

443
00:26:07,819 --> 00:26:09,029
ไม่อยากเชื่อเลย

444
00:26:11,114 --> 00:26:12,240
เป็นไปไม่ได้

445
00:26:14,326 --> 00:26:15,327
แม่เหรอ

446
00:26:16,077 --> 00:26:17,996
(อุทิศแด่เบเวอร์ลี เคลียรี
(1916-2021))

447
00:27:05,043 --> 00:27:07,045
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี