1
00:00:06,383 --> 00:00:09,553
(SESAME WORKSHOP
ขอเสนอ)

2
00:00:18,562 --> 00:00:19,688
ผมไปเปิดให้

3
00:00:23,608 --> 00:00:25,860
อย่าลืมนะว่างานเทศกาลเริ่มวันนี้

4
00:00:25,944 --> 00:00:27,571
สัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้งน่ะเหรอคะ

5
00:00:28,196 --> 00:00:29,197
หนูต้องไปด้วยเหรอ

6
00:00:31,032 --> 00:00:32,784
เลย์ลา ของคุณแน่ะ

7
00:00:40,959 --> 00:00:43,920
เชิญเข้ามาก่อนค่ะ นั่งได้ตามสบายเลย

8
00:00:44,796 --> 00:00:46,882
ขอโทษที่แวะมาซะเช้าเลย

9
00:00:46,882 --> 00:00:49,759
แต่ด้วยหลักฐานที่มีแล้ว
คณะกรรมการคิดว่ารอไม่ได้

10
00:00:49,843 --> 00:00:52,512
ฉันไม่เข้าใจ หลักฐานอะไรเหรอ

11
00:00:53,096 --> 00:00:55,098
ฉันได้รับรูปถ่ายพวกนี้มาเมื่อวาน

12
00:00:55,599 --> 00:01:00,061
รูปคุณนัดเจอกับผู้ชายคนนึง
ที่ฉันเชื่อว่าขโมยชาวนาผู้มีวาทศิลป์ไป

13
00:01:02,772 --> 00:01:03,773
(โรงอาหารปารีส)

14
00:01:03,857 --> 00:01:05,775
อเล็กซ์ ทอมป์สันเป็นผู้บริจาค

15
00:01:06,276 --> 00:01:08,945
เขาอยากคุยว่าจะช่วยมหาลัยได้ยังไง

16
00:01:09,029 --> 00:01:11,489
เกรงว่าเสียงบันทึกการเจอกันจะต่างจากที่ว่า

17
00:01:12,240 --> 00:01:15,952
เลย์ลา คุณคิดว่า
เราจะได้เงินจากชาวนาผู้มีวาทศิลป์เท่าไร

18
00:01:16,036 --> 00:01:18,121
ห้าล้าน อาจจะมากกว่านั้นหน่อย

19
00:01:19,289 --> 00:01:20,498
ไร้สาระไปใหญ่แล้ว

20
00:01:20,582 --> 00:01:23,043
ฉันแทบไม่รู้จักอเล็กซ์ ทอมป์สัน เขาโทรหาฉัน

21
00:01:23,627 --> 00:01:25,587
และห้าล้านนั้นคือค่าที่พักในวิทยาเขต

22
00:01:25,587 --> 00:01:27,672
ทั้งหมดนี้ถูกแปลงผิดไปหมด

23
00:01:27,756 --> 00:01:29,591
เห็นได้ชัดว่าทอมป์สันคนนี้จัดฉากให้เธอ

24
00:01:29,591 --> 00:01:32,761
คณะกรรมการคิดว่าเสียงบันทึกนี้เพียงพอ
ที่จะอนุญาตให้ค้นออฟฟิศคุณ...

25
00:01:32,761 --> 00:01:33,887
ว่าไงนะ

26
00:01:33,887 --> 00:01:35,305
ที่ที่ฉันเจอไอ้นี่

27
00:01:37,933 --> 00:01:40,644
อุโมงค์เก่าแก่พวกนี้อยู่ใต้พื้นที่มหาลัยทั้งหมด

28
00:01:40,644 --> 00:01:43,438
ฉันเชื่อว่าหัวขโมยใช้เส้นทางนี้
ลักลอบเอาชาวนาออกไป

29
00:01:44,022 --> 00:01:45,023
แล้วเอามาไว้ที่นี่

30
00:01:45,023 --> 00:01:46,483
งั้นคุณก็มาถึงทางตันแล้ว

31
00:01:46,483 --> 00:01:48,860
ไม่มีอุโมงค์อะไรในห้องใต้ดินทั้งนั้น

32
00:01:48,944 --> 00:01:50,195
ฉันขอไปดูเองได้ไหม

33
00:01:50,195 --> 00:01:51,321
ฉันไม่มีอะไรต้องปิดบัง

34
00:01:52,405 --> 00:01:53,615
ทางนี้เลย

35
00:02:00,956 --> 00:02:02,958
เนียลูกรัก ขึ้นไปข้างบนก่อนนะ

36
00:02:02,958 --> 00:02:04,668
ผู้สืบสวนมาทําอะไรที่นี่คะ

37
00:02:04,668 --> 00:02:06,628
แม่มีปัญหาอะไรรึเปล่า
- ไม่มีหรอก

38
00:02:06,628 --> 00:02:09,004
เธอแค่ทําหน้าที่ของเธอ เดี๋ยวเราขึ้นไปนะ

39
00:02:09,088 --> 00:02:14,219
ตามภาพแล้ว ทางเข้าอุโมงค์น่าจะอยู่หลังตู้นี้

40
00:02:14,219 --> 00:02:15,345
ฉันขอดูหน่อยได้ไหม

41
00:02:15,345 --> 00:02:16,680
เชิญตามสบาย

42
00:02:47,252 --> 00:02:48,879
(นักเขียนสื่อวิญญาณ)

43
00:02:49,754 --> 00:02:51,131
ใครเป็นคนทําเนี่ย

44
00:02:53,008 --> 00:02:55,135
จะใครก็ช่าง
แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาใส่ร้ายแม่ฉัน

45
00:02:55,135 --> 00:02:58,096
ไม่รู้สิ ในนี้แทบไม่มีสีอะไรเลย

46
00:02:58,096 --> 00:02:59,598
แต่อาจจะมีเงื่อนงําอยู่ก็ได้

47
00:03:00,181 --> 00:03:01,766
ใช่ ฉันไปดูให้

48
00:03:04,686 --> 00:03:06,605
ทําไมถึงมีคนอยากใส่ร้ายแม่เธอล่ะ

49
00:03:06,605 --> 00:03:09,524
แม่ส่งวัตถุโบราณกลับไปยังประเทศต้นกําเนิด

50
00:03:09,608 --> 00:03:10,609
และลดค่าเทอม

51
00:03:10,609 --> 00:03:12,861
แต่มันเป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ
- ใช่

52
00:03:13,361 --> 00:03:15,739
บางคนก็กลัวการเปลี่ยนแปลงมาก

53
00:03:15,739 --> 00:03:19,743
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่ดีกับคนอื่นแต่แย่กับตัวเอง

54
00:03:20,410 --> 00:03:22,245
ฉันเจออะไรบางอย่างแล้ว

55
00:03:31,588 --> 00:03:32,797
ห่อหมากฝรั่งเหรอ

56
00:03:33,506 --> 00:03:35,634
ต้องมีคนทิ้งไว้เมื่อคืนแน่ๆ

57
00:03:36,927 --> 00:03:38,637
ฉันว่ามีคนคอยตามเรา

58
00:03:39,429 --> 00:03:43,141
เนีย พ่อกับแม่อยากคุยกับลูกหน่อย

59
00:03:46,937 --> 00:03:48,521
ไว้ไปเจอกันที่ห้องฉันนะ

60
00:03:50,982 --> 00:03:53,735
การสืบสวนมีปัญหานิดหน่อย

61
00:03:53,735 --> 00:03:57,072
มันเป็นการเข้าใจผิดครั้งใหญ่ที่ซับซ้อนมาก

62
00:03:57,072 --> 00:03:59,282
และเราไม่อยากให้ลูกกังวล โอเคไหม

63
00:03:59,366 --> 00:04:00,700
แม่ไม่ได้ทําอะไรผิด

64
00:04:00,784 --> 00:04:04,204
พรุ่งนี้แม่จะไปคุยกับทนายเก่งๆ
และจะจัดการทุกอย่างเอง

65
00:04:04,955 --> 00:04:06,665
มันฟังดูแย่ทีเดียวนะคะแม่

66
00:04:07,582 --> 00:04:09,125
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

67
00:04:09,209 --> 00:04:10,794
ถ้าแม่บอกหนู หนูอาจจะช่วยแม่ได้

68
00:04:10,794 --> 00:04:12,003
น่ารักมากจ้ะ เนีย

69
00:04:12,087 --> 00:04:14,422
แต่ปล่อยให้พวกผู้ใหญ่จัดการเถอะ

70
00:04:17,716 --> 00:04:18,969
แม่ต้องรับสายนี้

71
00:04:19,594 --> 00:04:21,763
อย่าลืมไปงานเทศกาลให้ทันล่ะ

72
00:04:24,641 --> 00:04:27,018
ทําไมแม่ยังห่วงแต่สัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้งล่ะคะ

73
00:04:27,102 --> 00:04:27,936
ฮัลโหล

74
00:04:27,936 --> 00:04:30,230
แม่เขาไม่อยากให้เรื่องนี้มาขัดขวางชีวิตเรา

75
00:04:31,106 --> 00:04:33,775
เพราะงั้นเราจะทําสีหน้ามีความสุขที่สุด

76
00:04:33,775 --> 00:04:36,528
และเราจะไปที่นั่นเพื่อแม่ของลูก โอเคไหม

77
00:04:38,989 --> 00:04:42,993
เราจะรีบไปค่ะ แน่นอน ขอบคุณที่โทรมา

78
00:04:42,993 --> 00:04:45,287
มันน่าจะได้ผล
- แจ๋ว

79
00:04:45,287 --> 00:04:47,163
ฉันว่าฟังดูดี

80
00:04:47,247 --> 00:04:48,748
เฮ้ทุกคน

81
00:04:48,832 --> 00:04:50,125
เธอโอเคไหม

82
00:04:50,125 --> 00:04:52,878
อือ ได้แค่ทําหน้ามีความสุข

83
00:04:52,878 --> 00:04:56,882
ชาร์ลีกับฉันคิดแผนออกแล้ว
ว่าเราจะรู้ได้ไงว่าใครตามเราอยู่

84
00:04:56,882 --> 00:04:59,259
นี่คือคําใบ้ มันเกี่ยวข้องกับการแปลงร่าง

85
00:05:01,344 --> 00:05:03,972
อยากบอกพวกเขาไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
- อะไร

86
00:05:05,098 --> 00:05:06,433
ฉันไม่รู้จริงๆ

87
00:05:07,893 --> 00:05:10,186
ตอนฉันเตรียมอาหารในห้องประชุมคณะกรรมการ

88
00:05:10,854 --> 00:05:13,607
เรนโบว์ขัดข้องหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ

89
00:05:13,607 --> 00:05:15,775
มือฉันก็เปลี่ยนกลับมาเป็นมือของฉันเอง

90
00:05:15,859 --> 00:05:17,360
ฉันเกือบถูกจับได้แล้ว

91
00:05:17,444 --> 00:05:20,280
ฉันก็แค่เหนื่อย โอเคไหม วันนี้ฉันรู้สึกดีมาก

92
00:05:20,780 --> 00:05:21,781
ไม่ต้องห่วง

93
00:05:22,866 --> 00:05:23,950
ถ้าเธอว่างั้นก็ได้

94
00:05:26,453 --> 00:05:27,454
แผนการคืออะไร

95
00:05:27,454 --> 00:05:29,664
เราเรียกมันว่า "ตามผู้ติดตาม"

96
00:05:30,206 --> 00:05:31,917
ติดหูดีนี่ แล้วทํายังไงเหรอ

97
00:05:31,917 --> 00:05:36,838
ถ้ามีคนตามเรา เราต้องจับให้ได้คาหนังคาเขา

98
00:05:37,422 --> 00:05:39,883
เราจะกลับไปยังจุดที่เราเจอทอมป์สันครั้งสุดท้าย

99
00:05:39,883 --> 00:05:42,802
เนีย เธอกับฉันเดินไปมาเหมือนปกติ
- อนุรักษ์เต่า

100
00:05:42,886 --> 00:05:45,222
แล้วเรนโบว์กับชาร์ลีค่อยเข้ามา
- แจ๋ว

101
00:05:47,724 --> 00:05:51,353
ฉันจะแปลงร่างเป็นคนที่ไม่สะดุดตา

102
00:05:51,353 --> 00:05:53,730
และฉันจะพยายามดูว่าใครตามเธอสองคน

103
00:05:53,730 --> 00:05:56,942
เราจะอยู่ในที่สาธารณะ
และเราจะไม่อยู่ใกล้กันเกินไป

104
00:05:56,942 --> 00:05:58,652
เราต้องรู้ให้ได้ว่าพวกเขาคือใคร

105
00:05:58,652 --> 00:06:01,988
พอเรารู้แล้ว ขั้นตอนสุดท้ายคือการตามผู้ติดตาม

106
00:06:04,783 --> 00:06:08,245
ทุกคน ฉันว่าฉันจะอะไรแล้ว
เขากําลังเดินไปทางพวกเธอด้วย

107
00:06:08,995 --> 00:06:11,039
ช่างเถอะ ไม่ใช่เขา

108
00:06:11,039 --> 00:06:13,041
หยุดแป๊บนึง ฉันต้องคิดแผนใหม่

109
00:06:23,385 --> 00:06:24,386
เห็นอะไรไหม

110
00:06:24,970 --> 00:06:27,222
บอกตามตรง อาจจะเป็นใครก็ได้

111
00:06:33,645 --> 00:06:34,854
เกิดอะไรขึ้นตรงนั้นน่ะ

112
00:06:34,938 --> 00:06:37,857
ไม่รู้ นาฬิกาเราไม่ยอมหยุดดังเลย

113
00:06:38,441 --> 00:06:40,068
ต้องเป็นคําใบ้จากโอลิเวอร์แน่ๆ

114
00:06:41,861 --> 00:06:42,862
สิบสองนาฬิกาเหรอ

115
00:06:52,455 --> 00:06:54,749
ทิศทางต่างหาก
- อะไรนะ

116
00:06:54,833 --> 00:06:57,335
สิบสองนาฬิกาคือทิศทาง มองตรงไปข้างหน้า

117
00:07:00,088 --> 00:07:01,673
นั่นไง มีกล้องด้วย

118
00:07:01,673 --> 00:07:03,216
ต้องเป็นคนที่ตามเราแน่ๆ

119
00:07:03,300 --> 00:07:05,969
ชาร์ลี เป็นผู้หญิงใส่หมวกเบสบอลสีเขียว

120
00:07:19,441 --> 00:07:21,359
ใช่ อนุรักษ์เต่าใช่ไหม

121
00:07:22,736 --> 00:07:24,905
ไม่จริงน่า

122
00:07:26,156 --> 00:07:27,657
นั่นแอมเบอร์

123
00:07:27,741 --> 00:07:29,075
เขาเป็นเพื่อนซิดนีย์

124
00:07:35,457 --> 00:07:37,626
โอเค ได้เวลาระยะที่สองแล้ว

125
00:07:49,012 --> 00:07:50,347
หวัดดี ชาร์ลี

126
00:07:51,181 --> 00:07:52,182
เนียเหรอ

127
00:07:52,682 --> 00:07:54,517
ฉันเนีย นั่นซาเมียร์

128
00:07:54,601 --> 00:07:56,728
คราวหน้าเราน่าจะพกป้ายชื่อมาด้วย

129
00:07:59,981 --> 00:08:02,817
ไปกันเถอะ
เขาอาจจะพาเราไปเจออเล็กซ์ ทอมป์สัน

130
00:08:27,592 --> 00:08:30,428
ห่อหมากฝรั่งแบบเดียวกับที่เรนโบว์เจอในอุโมงค์

131
00:08:31,429 --> 00:08:34,558
ทําไมเพื่อนพี่ฉันถึงตามเราล่ะ ฉันไม่เข้าใจเลย

132
00:08:36,893 --> 00:08:37,894
ไปกันเถอะ

133
00:08:44,484 --> 00:08:46,361
คณะโบราณคดี

134
00:08:47,028 --> 00:08:50,949
ใช่ เรากลับมายังจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
- แต่นั่นออฟฟิศใคร

135
00:08:50,949 --> 00:08:52,951
(ศ.ทอดด์ แมคคอร์แมก
คณบดี คณะโบราณคดี)

136
00:08:52,951 --> 00:08:55,120
มันเขียนว่า "ศาสตราจารย์ทอดด์ แมคคอร์แมก"

137
00:08:56,079 --> 00:08:57,789
เธอว่ามันหมายความว่าไง เนีย

138
00:08:57,789 --> 00:08:59,291
ฉันซาเมียร์ จําไม่ได้เหรอ

139
00:08:59,291 --> 00:09:02,002
นั่นสิ โทษที
นายว่ามันหมายความว่าไง ซาเมียร์

140
00:09:02,002 --> 00:09:04,504
แมคคอร์แมกอาจจะเป็นอเล็กซ์ ทอมป์สัน

141
00:09:04,588 --> 00:09:05,589
ไม่มีทาง

142
00:09:05,589 --> 00:09:09,175
แม่ของเนียต้องจําเขาได้
ต่อให้เขาปลอมตัวมาก็ตาม

143
00:09:09,259 --> 00:09:13,847
แต่ฉันว่าแมคคอร์แมกเป็นคนคุม
และจัดแจงทุกอย่างเอง

144
00:09:14,347 --> 00:09:17,642
เขาไม่อยากให้แม่ฉันเป็นอธิการบดี
และนั่นคือแรงจูงใจ

145
00:09:17,726 --> 00:09:21,646
อีกอย่าง เขามีผู้เชี่ยวชาญที่ทํา ช.ว.ฉบับปลอม

146
00:09:21,730 --> 00:09:22,731
และเขานี่แหละ

147
00:09:22,731 --> 00:09:25,567
ที่อยากให้ผู้สืบสวนไปค้นออฟฟิศของแม่ฉัน

148
00:09:25,567 --> 00:09:27,652
เหมือนเขารู้อยู่แล้วว่ามีการยัดพิมพ์เขียวไว้ที่นั่น

149
00:09:27,736 --> 00:09:28,737
ดูสิ

150
00:09:28,737 --> 00:09:31,072
(สุนัขหาย
ชื่อ: โบวี่)

151
00:09:34,826 --> 00:09:36,411
มีคนทําสุนัขชื่อโบวี่หายไป

152
00:09:36,411 --> 00:09:39,205
แอมเบอร์กับอเล็กซ์ ทอมป์สัน
ต้องร่วมมือกับแมคคอร์แมกแน่ๆ

153
00:09:40,832 --> 00:09:43,710
รู้อะไรไหม มันฟังดูสมเหตุสมผล

154
00:09:54,221 --> 00:09:55,388
เกิดอะไรขึ้น

155
00:09:59,976 --> 00:10:02,020
ขอบคุณค่ะ ศาสตราจารย์
ฉันจะไปงานเทศกาลก่อน

156
00:10:02,020 --> 00:10:04,105
ถ้าต้องการอะไรอีกก็บอกได้เลยนะคะ
- ได้

157
00:10:04,189 --> 00:10:05,190
ไว้เจอกันที่นั่น

158
00:10:13,490 --> 00:10:14,532
ทางสะดวกแล้ว

159
00:10:14,616 --> 00:10:16,701
เรนโบว์ เดรสเธอ

160
00:10:16,785 --> 00:10:17,953
เกือบไปแล้ว

161
00:10:17,953 --> 00:10:19,913
เธอโอเคไหม เรนโบว์

162
00:10:20,455 --> 00:10:21,456
ฉันว่างั้นนะ

163
00:10:21,957 --> 00:10:25,877
ฉันรู้สึกแปลกๆ แวบนึง แต่ตอนนี้ฉันปกติดี

164
00:10:27,879 --> 00:10:29,631
แล้วเราจะทํายังไงกับแมคคอร์แมก

165
00:10:30,632 --> 00:10:33,927
ฉันยังไม่แน่ใจ แต่เขาอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง
เราต้องมีหลักฐาน

166
00:10:33,927 --> 00:10:36,263
ฉันต้องไปที่งานเทศกาลแล้ว

167
00:10:36,263 --> 00:10:38,890
ไว้เราค่อยมาระดมสมองกัน
- เราน่าจะไปกันหมดนี่

168
00:10:38,974 --> 00:10:40,850
ซาเมียร์กับฉันจะได้จับตาดูแอมเบอร์

169
00:10:41,351 --> 00:10:42,644
งั้นไปกันเลย

170
00:10:42,644 --> 00:10:45,855
ความซื่อสัตย์ ความเป็นหนึ่ง ความเป็นธรรม

171
00:10:45,939 --> 00:10:47,232
(มหาวิทยาลัยวิกฟอร์ด
สัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้ง)

172
00:10:47,232 --> 00:10:50,944
สิ่งเหล่านี้คือหลักการพื้นฐานที่สร้างสถาบันนี้ขึ้นมา

173
00:10:50,944 --> 00:10:54,990
มันคือเรื่องจริงเมื่อชาร์ลส วิกฟอร์ด
ก่อตั้งมหาวิทยาลัยนี้เมื่อสองศตวรรษก่อน

174
00:10:56,032 --> 00:10:57,242
และยังคงเป็นเรื่องจริงในปัจจุบัน

175
00:10:57,242 --> 00:11:00,579
ขอให้เราทุกคนไตร่ตรองถึงหลักการสําคัญเหล่านี้

176
00:11:00,579 --> 00:11:02,247
ที่นําพาเรามาถึงจุดนี้ได้

177
00:11:03,248 --> 00:11:06,960
และจะยังคงเป็นแสงนําทางให้เราต่อไป

178
00:11:08,086 --> 00:11:08,920
ขอบคุณค่ะ

179
00:11:14,259 --> 00:11:18,805
ขอต้อนรับนักศึกษาทุกคนมาที่ลาน
เพื่อเปิดงานสัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้ง

180
00:11:24,060 --> 00:11:25,812
เฮ้ นี่จ้ะลูก

181
00:11:29,065 --> 00:11:32,319
พวกเขาทุกคนดู... ใจดีจัง

182
00:11:32,319 --> 00:11:34,946
วันนี้แม่เขาต้องการความใจดีหน่อย ว่าไหม

183
00:11:36,156 --> 00:11:37,365
ตาพ่อบ้าง

184
00:11:38,909 --> 00:11:40,785
เธอไม่เป็นไรแน่นะ เรนโบว์

185
00:11:40,869 --> 00:11:42,746
อือ แน่นอน ฉันปกติดี

186
00:11:42,746 --> 00:11:44,664
แล้วทําไมเดรสเธอไม่กลับมาเป็นแบบเดิม

187
00:11:45,206 --> 00:11:46,416
แค่ลองอะไรใหม่ๆ น่ะ

188
00:11:48,710 --> 00:11:50,337
หวัดดีครับ หวัดดี
- ไงคะ

189
00:11:50,337 --> 00:11:51,463
แดเรียส
- หวัดดีครับ

190
00:11:51,963 --> 00:11:53,715
เนีย ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะ

191
00:11:53,715 --> 00:11:54,925
เรียนเป็นไงบ้าง

192
00:11:56,593 --> 00:11:59,387
ฉันดีใจที่คุณมาได้ ศาสตราจารย์ สนุกไหมคะ

193
00:11:59,471 --> 00:12:00,764
แน่นอนอยู่แล้ว

194
00:12:00,764 --> 00:12:02,724
ดีใจที่ได้เจอคุณนะครับ อธิการบดีบาร์นส์

195
00:12:02,724 --> 00:12:04,893
บอกตามตรง ผมแปลกใจที่คุณมา

196
00:12:04,893 --> 00:12:06,895
ไม่ต้องหรอก
- เนีย

197
00:12:07,854 --> 00:12:10,065
ขอโทษด้วย วันนี้เหนื่อยกันจริงๆ

198
00:12:10,649 --> 00:12:12,609
ครับ ผมมั่นใจว่ามันหนักหนามาก

199
00:12:13,276 --> 00:12:14,402
ดูแลตัวเองนะ

200
00:12:17,948 --> 00:12:20,659
เนีย จอย บาร์นส์

201
00:12:20,659 --> 00:12:23,536
ลูกเป็นอะไรไป ลูกจะพูดจากับคนอื่นแบบนั้นไม่ได้

202
00:12:23,620 --> 00:12:26,206
แต่เขาตีสองหน้าเก่งจะตาย แม่ดูไม่ออกเหรอ

203
00:12:26,206 --> 00:12:28,959
คณะกรรมการคนอื่นๆ ก็เหมือนกัน
พวกเขาคิดว่าแม่ผิด

204
00:12:28,959 --> 00:12:30,502
ไม่เอาน่า ไม่จริงซะหน่อย

205
00:12:30,502 --> 00:12:33,588
จริงสิคะ เชื่อหนูเถอะ พวกเขาแสร้งทํา

206
00:12:33,672 --> 00:12:35,423
และเราก็ไม่ต่างกันเลย

207
00:12:35,507 --> 00:12:37,759
เราแสร้งทําว่าทุกอย่างปกติดี

208
00:12:37,759 --> 00:12:39,636
ทําไมมีแค่หนูคนเดียวที่อารมณ์เสีย

209
00:12:39,636 --> 00:12:41,638
พ่อกับแม่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน

210
00:12:41,638 --> 00:12:44,599
แต่นั่นไม่ใช่ข้ออ้างที่จะตีโพยตีพาย
และใส่อารมณ์ได้

211
00:12:44,683 --> 00:12:47,811
มีสถานที่และเวลาให้แสดงความโกรธ
แต่ไม่ใช่ที่นี่

212
00:12:49,688 --> 00:12:51,606
สีหน้ามีความสุข จําได้ไหม

213
00:12:53,066 --> 00:12:56,069
พ่อรู้ว่ามันยาก
แต่เราจะไปจากที่นี่ใน 15 นาที โอเคนะ

214
00:12:59,656 --> 00:13:01,825
เฮ้ อย่าเศร้าไปเลย

215
00:13:01,825 --> 00:13:05,245
พอเธอไขปริศนาได้แล้ว
ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นปกติใช่ไหม

216
00:13:05,745 --> 00:13:06,746
หวังว่างั้นนะ

217
00:13:13,336 --> 00:13:16,089
นายว่ามันแปลกไหมที่แอมเบอร์มาเป็นเพื่อนกับซิด

218
00:13:16,089 --> 00:13:18,800
ทันทีที่เรารู้ว่า ช.ว.เป็นฉบับปลอม

219
00:13:19,551 --> 00:13:20,886
แปลกยังไง

220
00:13:20,886 --> 00:13:23,513
เวลาน่ะสิ มันได้จังหวะเกินไป

221
00:13:25,473 --> 00:13:29,269
เหมือนแอมเบอร์พยายามใช้ซิด
เพื่อเข้าใกล้ฉันเลย

222
00:13:29,936 --> 00:13:31,688
เรายังสรุปไม่ได้

223
00:13:31,688 --> 00:13:34,274
อาจเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้
- ถ้ามันไม่ใช่ล่ะ

224
00:13:34,274 --> 00:13:36,359
เฮ้ มาทําอะไรกันที่นี่

225
00:13:37,193 --> 00:13:39,362
หวัดดี ซิด เรา...

226
00:13:40,488 --> 00:13:43,241
เรามาเพราะน้ําเลมอนเลย คั้นสดๆ

227
00:13:49,998 --> 00:13:53,877
แล้วเธอมาทําอะไรที่นี่
ฉันนึกว่าวันนี้เธอจะไปชอปปิง

228
00:13:53,877 --> 00:13:57,005
ใช่ จริงๆ แอมเบอร์ต้องไปกับฉัน
แต่เกิดเรื่องขึ้นซะก่อน

229
00:13:57,005 --> 00:13:58,673
เขาเลยนัดเจอกันที่นี่แทน

230
00:13:58,757 --> 00:13:59,758
เฮ้

231
00:14:00,634 --> 00:14:01,635
อยู่นี่เอง

232
00:14:01,635 --> 00:14:05,138
ตายจริง ฉันขอโทษที่เทเธอก่อนหน้านี้

233
00:14:05,222 --> 00:14:07,015
ฉันต้องเขียนงานจิตวิทยาให้เสร็จน่ะ

234
00:14:09,601 --> 00:14:13,146
พวกเราหลายคนกลับไปที่หอ
เพื่อเตรียมพร้อมไปปาร์ตี้สวมหน้ากาก

235
00:14:13,230 --> 00:14:14,272
เธอมีของรึยัง

236
00:14:14,356 --> 00:14:16,441
เดี๋ยวนะ ปาร์ตี้สวมหน้ากากอะไร

237
00:14:16,441 --> 00:14:18,151
ฮอว์ธอร์นคลับจัดงานนี้ทุกปี

238
00:14:18,235 --> 00:14:21,112
อือ มันคืองานต้อนรับคนที่น่าจะได้เป็นสมาชิกใหม่
เหมือนซิดไง

239
00:14:21,696 --> 00:14:23,573
เป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อนที่จะได้รับการตอบรับ

240
00:14:23,657 --> 00:14:24,658
มันเจ๋งจริงๆ นะ

241
00:14:24,658 --> 00:14:26,910
และหรูหรามากด้วย ฉันได้ยินมาว่างั้น

242
00:14:26,910 --> 00:14:29,329
อ๊ะ ฉันมีหน้ากากมาให้เธอด้วย

243
00:14:29,996 --> 00:14:31,957
ชอบจัง งานนี้ต้องสนุกแน่

244
00:14:31,957 --> 00:14:34,417
ฉันอยากแนะนําให้เธอรู้จัก
ศาสตราจารย์แมคคอร์แมก

245
00:14:35,001 --> 00:14:38,046
เขาอยู่ในฮอว์ธอร์นคลับมานานมาก
และเขาเป็นครูที่ยอดเยี่ยมด้วย

246
00:14:38,046 --> 00:14:40,215
เยื่อมเลย รอไม่ไหวแล้ว

247
00:14:41,049 --> 00:14:42,968
อวยพรให้ฉันด้วยนะ
- โชคดี

248
00:14:46,388 --> 00:14:48,974
ถ้าแอมเบอร์กับแมคคอร์แมกเกี่ยวข้องกับคลับนั้น

249
00:14:48,974 --> 00:14:50,809
อเล็กซ์ ทอมป์สันก็อาจจะเกี่ยวด้วย

250
00:14:51,560 --> 00:14:53,103
เราต้องเข้าไปในงานปาร์ตี้

251
00:14:58,567 --> 00:14:59,693
ฉันประหม่านิดๆ แฮะ

252
00:14:59,693 --> 00:15:03,071
เราไม่เป็นไร ตราบใดที่เราอยู่ด้วยกัน
และจําได้ว่าใครเป็นใคร

253
00:15:03,071 --> 00:15:05,198
ง่ายเลย เนีย ชาร์ลี ซาเมียร์

254
00:15:05,865 --> 00:15:08,493
เนีย ชาร์ลี ซาเมียร์ เข้าใจแล้ว

255
00:15:08,577 --> 00:15:09,911
รหัสผ่านผิด

256
00:15:11,746 --> 00:15:13,081
น่าจะเจอปัญหาซะแล้วสิ

257
00:15:14,040 --> 00:15:15,750
อาจจะไม่ก็ได้ ดูสิ

258
00:15:16,251 --> 00:15:17,586
(ฮอว์ธอร์นคลับ
ปาร์ตี้สวมหน้ากาก)

259
00:15:17,586 --> 00:15:20,547
"ดี-อาร์-อี-เอ-เอ็ม-เอส"

260
00:15:21,298 --> 00:15:22,549
"ความฝัน"

261
00:15:22,549 --> 00:15:23,675
ขอบคุณมาก โอลิเวอร์

262
00:15:28,597 --> 00:15:30,307
รหัสผ่าน
- ความฝัน

263
00:15:31,433 --> 00:15:32,809
เข้าไปได้

264
00:15:34,436 --> 00:15:37,188
รู้สึกยังไงบ้าง
- ก็ดี ฉันสัญญา

265
00:15:37,272 --> 00:15:42,027
พยายามนิ่งเข้าไว้
ถ้าเธอขัดข้องตอนอยู่ในนี้ เราซวยหนักแน่

266
00:15:42,027 --> 00:15:43,236
ฉันจะไม่ทําให้เธอผิดหวัง

267
00:15:45,614 --> 00:15:46,907
ฉันเห็นแอมเบอร์แล้ว

268
00:15:46,907 --> 00:15:49,284
เยี่ยม ฉันจะดูว่าแมคคอร์แมกมารึยัง

269
00:15:49,284 --> 00:15:50,911
เธอสองคนอยู่ที่นี่นะ

270
00:15:50,911 --> 00:15:52,996
แต่ระวังด้วย อย่าเข้าใกล้เกินไป

271
00:15:52,996 --> 00:15:54,080
โอเค

272
00:15:57,876 --> 00:15:59,836
ดูซิว่าเราจะเข้าใกล้กว่านี้ได้ไหม

273
00:15:59,920 --> 00:16:02,088
เธอได้ยินที่เนียพูดแล้ว
ถ้าเรนโบว์ขัดข้องขึ้นมาล่ะ

274
00:16:02,172 --> 00:16:03,548
ทุกคนจะเห็นตัวจริงของเรา

275
00:16:03,632 --> 00:16:06,718
แต่เราแอบฟังจากตรงนี้ไม่ได้ เดี๋ยวฉันมานะ

276
00:16:07,719 --> 00:16:09,429
เฮ้ ฉันชอบเคสโทรศัพท์เธอจัง

277
00:16:10,597 --> 00:16:11,890
น้องสาวฉันก็มีเหมือนกัน

278
00:16:11,890 --> 00:16:12,974
เขาชอบลามะน่ะ

279
00:16:13,725 --> 00:16:14,893
แจ๋ว

280
00:16:14,893 --> 00:16:17,062
ใช่ ลามะน่ารักดี

281
00:16:17,062 --> 00:16:18,521
โอเค

282
00:16:19,231 --> 00:16:21,900
อ๊ะ ซิด เธอต้อลองกินไอ้นี่

283
00:16:22,400 --> 00:16:24,736
ฉันต้องเข้าคลับนี้ให้ได้

284
00:16:29,866 --> 00:16:33,161
แมคคอร์แมกอาจจะไม่มาก็ได้
- ไม่ต้องห่วง ฉันว่าเขามาแน่

285
00:16:33,245 --> 00:16:36,248
บอกเลยนะ พอออกเสียงสระได้ก็ง่ายแล้ว

286
00:16:36,248 --> 00:16:38,750
นี่ ลองพูดว่า... ลองพูดว่า "โบโก โพโก"

287
00:16:39,292 --> 00:16:42,045
เรนโบว์ ได้ยินไหม สําเนียงออสเตรเลีย

288
00:16:42,045 --> 00:16:43,255
นั่นอเล็กซ์ ทอมป์สัน

289
00:16:44,631 --> 00:16:47,592
สาบานเลยว่ามันได้ผล แค่ต้องฝึกบ่อยๆ

290
00:16:48,301 --> 00:16:49,594
เนีย ตรงนั้น

291
00:16:52,722 --> 00:16:54,057
ขอโทษจริงๆ ฉัน...

292
00:16:54,057 --> 00:16:55,475
เฮ้
- ไม่...

293
00:16:55,976 --> 00:16:58,812
อเล็กซ์ ทอมป์สันอยู่นี่แล้ว
เรนโบว์กับฉันเพิ่งเห็นเขา

294
00:16:58,812 --> 00:17:01,064
เนีย ชาร์ลี ซาเมียร์ เราเจอเขาแล้ว

295
00:17:01,565 --> 00:17:03,275
(พื้นที่สงวน)

296
00:17:07,946 --> 00:17:09,781
เราน่าจะรอให้เขากลับมาก่อน

297
00:17:09,863 --> 00:17:11,199
เรามาไกลถึงขนาดนี้แล้ว

298
00:17:11,283 --> 00:17:13,743
ได้เวลาหาคําตอบว่าอเล็กซ์ ทอมป์สันคือใคร

299
00:17:14,244 --> 00:17:16,537
ถ้าเราถูกจับได้ล่ะ เราโดนไล่ออกจากงานแน่

300
00:17:16,621 --> 00:17:19,165
ฉันจะเข้าไป ฉันอยากทําให้เสร็จเรื่องซะที

301
00:17:25,881 --> 00:17:27,215
เขาไปไหน

302
00:17:30,844 --> 00:17:33,763
ทําอะไรน่ะ
- เราต้องดูหน้าของทอมป์สัน

303
00:17:33,847 --> 00:17:35,849
แต่เราจะทํายังไงถ้าเจอเขาแล้ว

304
00:17:35,849 --> 00:17:36,933
ด้นสดมั้ง

305
00:17:37,017 --> 00:17:38,018
ฟังดูน่าสนุก

306
00:17:38,018 --> 00:17:40,896
ไม่ มันฟังดูอันตรายต่างหาก นี่จริงจังนะ ชาร์ลี

307
00:17:40,896 --> 00:17:43,064
เราแค่ต้องแอบดูแป๊บนึง ไม่ถูกจับได้หรอก

308
00:17:43,148 --> 00:17:45,817
มาเร็ว เราฉลาดจะตาย เราหาทางได้อยู่แล้ว

309
00:17:45,901 --> 00:17:48,528
แค่ทําหน้ามีความสุขและทําภารกิจให้สําเร็จกัน

310
00:17:48,612 --> 00:17:50,530
ฉันเบื่อหน้ามีความสุขจะแย่แล้ว

311
00:17:51,114 --> 00:17:53,241
ถ้าฉันพิสูจน์ไม่ได้ว่าแมคคอร์แมกใส่ร้ายแม่ฉัน

312
00:17:53,325 --> 00:17:55,493
แม่อาจจะถูกไล่ออก หรือแย่กว่านั้นอีก

313
00:17:55,577 --> 00:17:56,703
เราอาจสูญเสียทุกอย่าง

314
00:17:56,703 --> 00:18:00,624
คนอื่นอาจจะแสร้งทําว่ามันไม่เป็นไร
แต่ฉันทําไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

315
00:18:00,624 --> 00:18:02,208
ฉันไม่ได้แสร้งนะ

316
00:18:02,292 --> 00:18:04,920
ฉันพยายามเข้มแข็งอยู่ แต่ฉันก็เป็นห่วงซิดนีย์มาก

317
00:18:04,920 --> 00:18:07,380
คนหลอกใช้เขา และเขาไม่รู้เรื่องเลย

318
00:18:07,464 --> 00:18:09,841
เราทุกคนอยากช่วย แต่ฉันไม่อยากถูกจับได้

319
00:18:09,925 --> 00:18:13,136
เนีย แมคคอร์แมกให้คนคอยตามเรา
เขาใส่ร้ายแม่เธอ

320
00:18:13,220 --> 00:18:14,846
ใครจะไปรู้ว่าเขาทําอะไรอีกบ้าง

321
00:18:22,395 --> 00:18:23,980
ฉัน... ฉันหยุดมันไม่ได้

322
00:18:24,064 --> 00:18:26,483
เธอทําได้สิ เธอต้องทํา

323
00:18:27,609 --> 00:18:28,610
ขอโทษนะ

324
00:18:38,078 --> 00:18:40,455
เฮ้ รู้ไหมอะไรยาก สําเนียงแอฟริกาใต้ไง

325
00:18:40,455 --> 00:18:43,708
สําเนียงออสเตรเลียง่ายมากๆ
ผมหัดมาพักใหญ่แล้ว

326
00:18:43,792 --> 00:18:45,627
น่าจะประมาณหกเดือน

327
00:18:46,211 --> 00:18:48,463
คิดว่าไงบ้าง

328
00:18:48,547 --> 00:18:49,548
ใช้ได้เลยใช่ไหม

329
00:18:54,302 --> 00:18:55,303
เขาไปแล้ว

330
00:18:58,098 --> 00:18:59,099
เรนโบว์

331
00:19:01,101 --> 00:19:02,852
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

332
00:19:02,936 --> 00:19:04,437
มีบางอย่างผิดปกติกับฉัน

333
00:19:04,521 --> 00:19:06,690
บอกเราสิว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่เธอขัดข้อง

334
00:19:06,690 --> 00:19:08,108
มันอธิบายได้ยาก

335
00:19:08,858 --> 00:19:11,778
ฉัน... จู่ๆ ฉันก็รู้สึกแปลกๆ

336
00:19:11,778 --> 00:19:14,197
"แปลกๆ" คือรู้สึกยังไงเหรอ

337
00:19:14,781 --> 00:19:16,449
แต่ละครั้งมันต่างกัน

338
00:19:17,951 --> 00:19:18,952
ในห้องประชุม

339
00:19:18,952 --> 00:19:23,290
ฉันโกรธที่พวกเขาพูดถึงแม่เธอแบบนั้น

340
00:19:23,290 --> 00:19:24,958
ฉันก็เหมือนกัน

341
00:19:24,958 --> 00:19:26,501
และจากนั้น...

342
00:19:26,585 --> 00:19:31,965
ฉันเศร้าตอนที่ซาเมียร์บอกว่า
ทําไมเขาต้องจากบ้านเกิดมา

343
00:19:33,133 --> 00:19:35,594
หรือตอนที่ฉันเห็นป้ายตามหาโบวี่ สุนัขน่ะ

344
00:19:37,137 --> 00:19:40,849
และตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามีอะไรค้ําคออยู่
ฉันรู้สึกแย่เหลือเกิน

345
00:19:42,475 --> 00:19:44,060
ฉันขอโทษที่ทําให้ผิดหวัง

346
00:19:45,270 --> 00:19:46,313
เปล่าเลย

347
00:19:46,313 --> 00:19:50,191
ฉันแค่ไม่ควรรู้สึกถึงอะไรแย่ๆ

348
00:19:51,026 --> 00:19:53,278
ฉันมาจากเพลงที่มีความสุข เหมือนที่เธอบอก

349
00:19:53,278 --> 00:19:54,863
เราทุกคนต่างก็มีปัญหา

350
00:19:56,364 --> 00:19:59,534
และไม่แน่นะว่าบางที...

351
00:20:00,493 --> 00:20:03,163
เราก็ต้องทําหน้ามีความสุขเพื่อให้ผ่านมันไปได้

352
00:20:04,331 --> 00:20:05,957
แต่เราทําตลอดเวลาไม่ได้หรอก

353
00:20:08,460 --> 00:20:11,463
มันอันตราย
ที่เราจะซ่อนความรู้สึกของตัวเองมากไป

354
00:20:11,963 --> 00:20:14,674
ถ้าฉันรู้สึกแย่...

355
00:20:16,676 --> 00:20:18,136
ก็ไม่เป็นไรใช่ไหม

356
00:20:18,220 --> 00:20:19,262
ใช่

357
00:20:19,346 --> 00:20:23,099
บางทีฉันก็เศร้า
เธอคิดว่ามีอะไรผิดปกติกับฉันไหม

358
00:20:23,183 --> 00:20:24,434
ไม่อยู่แล้ว

359
00:20:24,434 --> 00:20:26,853
และฉันก็แสดงความรู้สึกของฉันบ่อยๆ

360
00:20:27,479 --> 00:20:28,813
มันปกติสุดๆ เลย

361
00:20:29,898 --> 00:20:31,983
เธอไม่มีอะไรผิดปกติ เรนโบว์

362
00:20:32,067 --> 00:20:36,321
เราชอบเธอไม่ว่าเธอจะมีความสุขหรือเศร้า
หรือจะรู้สึกอะไรก็ตาม

363
00:20:37,239 --> 00:20:38,240
จริงเหรอ

364
00:20:38,949 --> 00:20:39,950
ฉันสัญญา

365
00:20:41,243 --> 00:20:43,703
ฉันไม่รู้ว่าทําไมฉันถึงร้องไห้

366
00:20:44,371 --> 00:20:45,997
ฉันรู้สึกมีความสุขจริงๆ นะ

367
00:20:46,581 --> 00:20:47,958
บางทีก็เป็นแบบนั้นได้เหมือนกัน

368
00:20:52,003 --> 00:20:53,004
ขอบใจนะ

369
00:21:14,526 --> 00:21:15,610
ฉันจะคิดถึงเขา

370
00:21:16,528 --> 00:21:17,529
เหมือนกัน
- เหมือนกัน

371
00:21:20,156 --> 00:21:21,199
เราต้องไปแล้ว

372
00:21:21,283 --> 00:21:24,494
เดี๋ยว ตอนนี้เราเป็นตัวเราแล้ว เราจะถูกจับได้

373
00:21:26,997 --> 00:21:29,332
เสื้อแจ๊กเก็ตพวกนี้ล่ะ เราอาจจะ...

374
00:21:32,502 --> 00:21:33,545
อะไรเนี่ย

375
00:21:33,545 --> 00:21:36,756
ดูนี่สิ ทําไมมีประตูตรงนี้ด้วย

376
00:21:43,638 --> 00:21:45,223
วิกผม

377
00:21:45,932 --> 00:21:48,852
มีวิกผมกับเครื่องสําอาง

378
00:21:48,852 --> 00:21:50,896
และชุดคอสตูมจํานวนมาก

379
00:21:52,063 --> 00:21:54,024
ดูเหมือนชุดของเฒ่าชอนซี่เลย

380
00:21:54,691 --> 00:21:56,776
นั่นคือชุดที่คนดูแลสวนใส่

381
00:21:57,277 --> 00:21:59,779
และนั่นคือชุดที่อเล็กซ์ ทอมป์สันใส่
ตอนไปเจอแม่ฉัน

382
00:22:02,490 --> 00:22:04,367
เราพิสูจน์ได้แล้วว่าแม่ฉันถูกใส่ร้าย

383
00:22:04,451 --> 00:22:05,452
นี่คือหลักฐาน

384
00:22:08,496 --> 00:22:09,664
ทําไงกันดี

385
00:22:18,089 --> 00:22:20,217
ห้องน้ําอยู่สุดทางเดินทางขวา

386
00:22:21,468 --> 00:22:23,261
ขอบใจ

387
00:22:30,894 --> 00:22:32,062
นั่นทอมป์สัน

388
00:22:33,730 --> 00:22:35,649
กับซิดนีย์และแอมเบอร์

389
00:22:36,942 --> 00:22:38,193
ฉันเห็นเขาตรงทางเดิน

390
00:22:38,193 --> 00:22:41,947
เลียม เพื่อนของพี่ฉัน

391
00:22:42,906 --> 00:22:46,326
ซิดเข้าสังคมของพวกวายร้ายเหรอ

392
00:22:47,994 --> 00:22:49,371
แมคคอร์แมก

393
00:22:49,371 --> 00:22:52,249
เข้ามาในนี้ ทอดด์
- ได้

394
00:22:52,249 --> 00:22:55,210
ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณหน่อย

395
00:22:55,210 --> 00:22:56,878
เอเวอรี บอยด์มาทําอะไรที่นี่

396
00:23:03,301 --> 00:23:04,386
น่าเสียดาย

397
00:23:04,386 --> 00:23:08,181
แต่คณะกรรมการไม่สบายใจ
ที่อธิการบดีกําลังถูกสืบสวนด้านอาชญากรรม

398
00:23:08,890 --> 00:23:09,891
โอเค

399
00:23:09,975 --> 00:23:13,061
เพราะงั้นเลย์ลาจะถูกปลดจากตําแหน่งทันที

400
00:23:15,188 --> 00:23:17,065
เดี๋ยวนะ นี่คุณจะบอกว่า... อะ...
- ใช่

401
00:23:17,566 --> 00:23:19,693
คุณจะได้เป็นอธิการบดีรักษาการแทน

402
00:23:21,486 --> 00:23:24,406
เราทุกคนหวังกับคุณไว้มากนะ
อธิการบดีแมคคอร์แมก

403
00:23:24,406 --> 00:23:25,490
ขอบคุณครับ

404
00:24:26,009 --> 00:24:28,011
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี