1 00:00:06,216 --> 00:00:09,970 (SESAME WORKSHOP ขอเสนอ) 2 00:00:14,933 --> 00:00:16,058 เราได้นัดกันไว้รึเปล่า 3 00:00:16,142 --> 00:00:19,020 เรารอหาคําตอบไม่ไหวแล้ว คุณเจอหลักฐานรึยังคะ 4 00:00:19,104 --> 00:00:23,233 เราไปที่ฮอว์ธอร์นคลับกับเวิร์กช็อปการออกแบบ และขอโทษทีนะ 5 00:00:23,233 --> 00:00:25,569 เราไม่เจอชุดปลอมตัวหรือกระดาษปาปิรัสเลย 6 00:00:25,569 --> 00:00:27,028 พวกเขาคงย้ายที่แน่ๆ 7 00:00:27,112 --> 00:00:29,030 พวกเขาทําแบบนี้ต่อไปได้ยังไง 8 00:00:29,114 --> 00:00:30,448 พวกเขาไม่ได้ทําคนเดียว 9 00:00:30,532 --> 00:00:33,159 ญาติของแอมเบอร์ วิลเลียมส์ คือมหาเศรษฐีเอเวอรี บอยด์ 10 00:00:33,243 --> 00:00:35,912 คุณต้องสืบเรื่องเขา เขาต้องมีเอี่ยวแน่ๆ 11 00:00:35,996 --> 00:00:36,997 เดี๋ยวก่อน 12 00:00:36,997 --> 00:00:40,000 ตอนแรกก็นักศึกษามหาลัย ตอนนี้จะกล่าวหาคณะกรรมการเหรอ 13 00:00:40,000 --> 00:00:42,627 นักศึกษามหาลัยจะทําเรื่องทั้งหมดนี้เองได้ไงคะ 14 00:00:44,504 --> 00:00:46,548 ฉันรู้ว่าพวกเธอมีเจตนาดี 15 00:00:46,548 --> 00:00:48,717 แต่จะให้ฉันตามล่าสิ่งที่ไร้จุดหมายไม่ได้ 16 00:00:48,717 --> 00:00:52,262 เว้นแต่ว่าพวกเธอมีข้อมูลใหม่ๆ มาให้ฉัน 17 00:00:52,262 --> 00:00:53,388 งั้นฉันต้องขอตัวก่อน 18 00:00:53,388 --> 00:00:54,848 ฉันมีงานต้องทํา 19 00:01:02,272 --> 00:01:05,442 พวกเขานําหน้าเราอยู่ก้าวนึงเสมอเลย 20 00:01:05,442 --> 00:01:07,068 พวกเขาอาจจะมีผีคอยช่วยอยู่ 21 00:01:07,152 --> 00:01:08,820 เอเวอรี บอยด์ยังไม่ตายซะหน่อย 22 00:01:09,321 --> 00:01:12,699 ถ้าโดโนแวนช่วยเราไม่ได้ เราก็ต้องจบงานนี้ด้วยตัวเอง 23 00:01:30,050 --> 00:01:32,052 เอเวอรี นี่ฉันเอง 24 00:01:33,929 --> 00:01:35,180 คุณไม่มีเวลาแล้ว 25 00:01:50,320 --> 00:01:52,113 (นักเขียนสื่อวิญญาณ) 26 00:01:52,197 --> 00:01:54,282 โอเค เรารู้อะไรบ้าง 27 00:01:56,284 --> 00:01:59,329 เอเวอรี บอยด์ ให้แอมเบอร์ญาติของเขามาอยู่ในคลับ 28 00:01:59,329 --> 00:02:02,290 ขัดขวางไม่ให้ชาวนาผู้มีวาทศิลป์ ถูกส่งกลับไปอียิปต์ 29 00:02:02,374 --> 00:02:03,875 โดยให้กริฟฟินปลอมแปลงมันขึ้นมา 30 00:02:03,959 --> 00:02:04,960 (หาสมาชิกฮอว์ธอร์นคลับ) 31 00:02:05,544 --> 00:02:10,966 จากนั้นก็ให้เลียมสลับฉบับจริงกับฉบับปลอม จัดฉากป้ายสีแม่เธอ 32 00:02:10,966 --> 00:02:14,010 ฉันเข้าใจว่าเอเวอรี บอยด์คงไม่มีปัญหา ในการโน้มน้าวแอมเบอร์ 33 00:02:14,094 --> 00:02:15,720 กับเลียมเพื่อนสนิทของเขา แต่ว่า... 34 00:02:15,804 --> 00:02:17,806 (เพื่อนสนิท) 35 00:02:18,765 --> 00:02:21,268 แล้วกริฟฟินล่ะ เขาจะได้อะไรจากงานนี้ 36 00:02:22,394 --> 00:02:25,855 อาจจะเหมือนพี่สาวเธอ ได้เข้าฮอว์ธอร์นคลับไง 37 00:02:25,939 --> 00:02:27,941 แต่ฉันเข้าใจที่เธอพูดนะ ชาร์ลี 38 00:02:28,900 --> 00:02:32,237 จากตัวละครทั้งหมด กริฟฟินเป็นคนนอก 39 00:02:32,237 --> 00:02:36,199 แอมเบอร์โตมากับเลียม แต่พวกเขาเพิ่งเจอกริฟฟินปีนี้เอง 40 00:02:37,867 --> 00:02:41,663 แปลว่าเราอาจจะใช้ประโยชน์จากตรงนี้ 41 00:02:42,163 --> 00:02:43,999 และเปลี่ยนให้เขามาอยู่ข้างเรา 42 00:02:45,041 --> 00:02:46,167 เธอโอเคไหม 43 00:02:46,251 --> 00:02:47,294 เนีย 44 00:02:58,805 --> 00:03:01,391 เนีย 45 00:03:02,934 --> 00:03:04,144 นี่ มานั่งก่อน 46 00:03:05,020 --> 00:03:06,438 เธอโอเคไหม 47 00:03:06,438 --> 00:03:09,399 แปลกชะมัดเลย 48 00:03:09,399 --> 00:03:12,485 ภาพนิมิตมันแวบเข้ามาในหัวฉัน 49 00:03:13,570 --> 00:03:16,406 ภาพครอบครัวฉันถูกไล่ออกจากบ้าน 50 00:03:17,699 --> 00:03:18,825 โอลิเวอร์รึเปล่า 51 00:03:19,451 --> 00:03:22,203 มันมีเสียงด้วย แต่ไม่ใช่โอลิเวอร์ 52 00:03:23,371 --> 00:03:24,456 เขาเรียกชื่อฉัน 53 00:03:26,708 --> 00:03:30,962 ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้ยังไง แต่ฉันว่าเขาแสดงภาพอนาคตให้ฉันเห็น 54 00:03:31,463 --> 00:03:35,550 ตัวละครที่แต่งขึ้นในหัวเธอ บอกอนาคตให้เห็นได้งั้นเหรอ 55 00:03:36,593 --> 00:03:37,719 มันดูไม่ดีเลย 56 00:03:38,553 --> 00:03:40,222 นี่แหละอนาคต 57 00:03:41,223 --> 00:03:43,475 มันยังไม่เกิดขึ้น แปลว่าเราเปลี่ยนมันได้ 58 00:03:43,475 --> 00:03:45,268 ใช่ เราจะแก้ไขมัน 59 00:03:45,352 --> 00:03:48,772 และแม่เธอจะได้กลับไปเป็นอธิการบดีมหาลัยต่อ 60 00:03:48,772 --> 00:03:51,733 แล้วเธอก็จะได้กลับไปไขปริศนา ในวิดีโอเกมของเธอ 61 00:03:56,529 --> 00:04:00,116 แต่... เราจะจัดการเรื่องนี้กันเองไม่ได้ 62 00:04:02,869 --> 00:04:04,079 ไม่มีทาง 63 00:04:04,079 --> 00:04:05,872 ฉันเคยขอร้องเธอตอนไหนบ้าง 64 00:04:05,956 --> 00:04:08,541 เมื่อวานไง วันก่อนด้วย แล้วก็วันก่อนนั้นอีก 65 00:04:08,625 --> 00:04:09,626 โอเค เข้าใจแล้ว 66 00:04:09,626 --> 00:04:14,631 แต่นี่มันสําคัญจริงๆ และเธอก็เป็นเพื่อนกับกริฟฟิน 67 00:04:14,631 --> 00:04:17,259 เธอทําให้เขามาอยู่ข้างที่ถูกต้องได้... ข้างเราน่ะ 68 00:04:17,341 --> 00:04:19,719 ทําไมเธอคิดว่าฉันจะทําให้กริฟฟินกลายเป็นศัตรู 69 00:04:19,803 --> 00:04:21,555 กับคนที่ทรงอิทธิพลที่สุดในมหาลัยได้ 70 00:04:22,138 --> 00:04:23,682 เพราะฉันรู้จักเธอมาทั้งชีวิต 71 00:04:24,683 --> 00:04:26,851 นานพอๆ กับที่ฉันมองเธอเป็นแบบอย่าง 72 00:04:27,477 --> 00:04:28,937 บางทีเธอก็ไม่น่าทําแบบนั้น 73 00:04:31,189 --> 00:04:33,817 จริงๆ แล้วฉันดีไม่พอที่จะเข้าฮอว์ธอร์นคลับได้ 74 00:04:35,110 --> 00:04:36,111 ฉันช่วยเธอไม่ได้หรอก 75 00:04:37,195 --> 00:04:43,159 จะมีหรือไม่มีคลับงี่เง่านัน เธอก็เป็นคนวิเศษที่สุดที่ฉันรู้จัก 76 00:04:43,827 --> 00:04:45,912 และฉันรู้ว่าสักวันเธอจะเป็นคนขับเคลื่อนโลก 77 00:04:46,913 --> 00:04:49,583 เธอไม่อยากแก้แค้นในสิ่งที่พวกเขาทําเหรอ 78 00:04:51,042 --> 00:04:52,419 อยากอยู่แล้ว 79 00:04:53,003 --> 00:04:54,838 งั้นเราก็จะทําแบบนั้นกัน 80 00:04:57,966 --> 00:04:59,175 บายครับพ่อ 81 00:04:59,259 --> 00:05:00,302 ซาเมียร์ รอเดี๋ยว 82 00:05:02,095 --> 00:05:04,431 พ่ออยากให้ลูกดูแลอิดริสระหว่างที่พ่อไปเข้ากะ 83 00:05:04,431 --> 00:05:05,432 วันนี้เหรอครับ 84 00:05:05,432 --> 00:05:07,684 แม่ของลูกต้องทํางานและวันนี้อมิราก็หยุด 85 00:05:08,518 --> 00:05:09,936 แต่ผมกับเพื่อนๆ 86 00:05:10,020 --> 00:05:13,857 กําลังอยู่ระหว่างแก้ปัญหาใหญ่ทางด้านโบราณคดี 87 00:05:13,857 --> 00:05:16,484 โบราณคดีเป็นการศึกษาสิ่งโบราณไม่ใช่เหรอ 88 00:05:16,568 --> 00:05:18,445 ปกติมันไม่ได้รีบอะไรอยู่แล้วนี่ 89 00:05:18,445 --> 00:05:20,864 ครับ แต่ไม่ใช่ 90 00:05:20,864 --> 00:05:22,073 งั้นพาน้องไปด้วยสิ 91 00:05:22,157 --> 00:05:23,366 ผมช่วยได้นะ 92 00:05:23,450 --> 00:05:25,785 เห็นไหม หมดปัญหาแล้ว 93 00:05:27,412 --> 00:05:28,413 ขอบใจนะลูก 94 00:05:32,250 --> 00:05:33,543 ได้สิ 95 00:05:33,627 --> 00:05:34,836 ส่งงานวันอังคาร 96 00:05:35,545 --> 00:05:37,839 แต่ส่งก่อนเก้าโมงเช้าได้ไหม ผมมีสอนเช้านั้นพอดี 97 00:05:38,798 --> 00:05:39,799 ครับ 98 00:05:40,383 --> 00:05:42,886 โอเค เยี่ยมเลย ขอบคุณครับ ได้ครับ บาย 99 00:05:43,470 --> 00:05:45,180 ขอโทษทีนะหนุ่มๆ 100 00:05:45,764 --> 00:05:46,765 เอมี่ไปนอกเมืองเหรอครับ 101 00:05:46,765 --> 00:05:49,726 อ้อ ใช่ แต่ฉันชอบ การทํางานกะพิเศษมันช่วยให้ฉัน 102 00:05:49,726 --> 00:05:52,520 เก็บเงินเที่ยวรอบโลกหลังเรียนจบได้ 103 00:05:52,604 --> 00:05:53,730 ดูนี่สิ 104 00:05:53,730 --> 00:05:55,732 เที่ยวเหรอ ว้าว 105 00:05:55,732 --> 00:05:57,609 คุณจะไปทุกที่เลยเหรอฮะ 106 00:05:57,609 --> 00:05:59,694 ถ้าฉันเก็บเงินได้มากพอน่ะนะ 107 00:05:59,778 --> 00:06:02,906 ฉันวางแผนจะเที่ยวตามเขตร้อน และไปทุกทวีปเลย 108 00:06:04,783 --> 00:06:07,202 นี่ฮะ เก็บไว้ไปเที่ยวได้เลย 109 00:06:07,869 --> 00:06:09,454 ขอบใจมากนะเจ้าหนู 110 00:06:09,454 --> 00:06:12,832 แต่ เฮ้ นายเก็บไว้ออกผจญภัยเองสักวันดีไหม 111 00:06:13,458 --> 00:06:14,542 โอเคฮะ 112 00:06:17,003 --> 00:06:19,214 เฮ้ อิดริส นายสั่งได้เลยนะ เดี๋ยวพี่มา 113 00:06:23,385 --> 00:06:26,930 ซิดนีย์จะช่วย ไปหากริฟฟินและดูว่า เขาจะเลิกอยู่ข้างแอมเบอร์กับเลียมไหม 114 00:06:31,101 --> 00:06:34,479 ฉันคิดไปเองคนเดียว หรือแมลงวันนั่นปล่อยแสงจริงๆ 115 00:06:35,855 --> 00:06:37,232 ฉันว่ามันคือหิ่งห้อย 116 00:06:43,572 --> 00:06:47,909 ในเมืองเนี่ยนะ และไม่มีใครมองเห็นนอกจากเราเหรอ 117 00:06:50,745 --> 00:06:51,788 โอเค เจ้าตัวน้อย 118 00:06:52,747 --> 00:06:56,585 ขอโทษที่ฉันพยายามฆ่าแกนะ แล้ว... แกมาจากหนังสือเล่มไหน 119 00:06:59,796 --> 00:07:01,172 ฉันว่ามันอยากให้เราตามไป 120 00:07:05,427 --> 00:07:07,095 อยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่มา 121 00:07:13,435 --> 00:07:14,895 มีหิ่งห้อยอีกเหรอ 122 00:07:15,979 --> 00:07:18,315 "ว-า-ท-า" เหรอ 123 00:07:19,649 --> 00:07:23,612 "วาทา" หมายถึงน้ํารึเปล่า 124 00:07:31,828 --> 00:07:33,872 เดี๋ยว - เร็วเข้า พวกมันอยากให้เราตามไป 125 00:07:34,706 --> 00:07:36,082 แล้วอิดริสล่ะ 126 00:07:36,666 --> 00:07:37,709 เฮ้ อิดริส 127 00:07:38,293 --> 00:07:39,294 ฮะ 128 00:07:41,922 --> 00:07:45,258 นายอยากช่วยเราไล่ตาม หิ่งห้อยวิเศษล่องหนในเมืองใหญ่ไหม 129 00:07:45,926 --> 00:07:47,052 เอาสิ - เย่! 130 00:07:47,052 --> 00:07:49,346 ชาร์ลี - ไม่ต้องห่วง เขาจะคิดว่านี่คือเกม 131 00:07:51,473 --> 00:07:52,515 พวกมันไปทางไหน 132 00:07:52,599 --> 00:07:53,683 ทางนั้น เร็วเข้า 133 00:07:56,478 --> 00:07:58,480 เมื่อไรมันจะจบ - เร็วๆ นี้ 134 00:07:58,480 --> 00:08:00,273 แต่คงไม่จบถ้านายไม่ตั้งสตินิ่งๆ 135 00:08:01,274 --> 00:08:03,401 ฉันไม่เคยตกลงทําอะไรพวกนี้ 136 00:08:04,861 --> 00:08:07,155 นายมีเอี่ยวด้วย ไม่ว่านายจะชอบหรือไม่ 137 00:08:14,079 --> 00:08:15,997 พวกหิ่งห้อยมาจากไหนเหรอ 138 00:08:16,873 --> 00:08:18,124 น่าจะอีกมิตินึง 139 00:08:18,208 --> 00:08:19,209 จริงเหรอ 140 00:08:19,209 --> 00:08:22,587 ไม่ อิดริส พวกมันคือหิ่งห้อยธรรมดาที่ไม่น่ากลัว 141 00:08:23,088 --> 00:08:24,673 เธอทําอะไรของเธอ 142 00:08:25,382 --> 00:08:28,176 เขาคิดว่าเราเล่นเกมกันอยู่ ฉันก็แค่ทําให้มันสนุก 143 00:08:28,260 --> 00:08:31,096 จําไม่ได้เหรอว่าเกิดอะไรขึ้น ครั้งก่อนที่เราพาเขามาด้วย 144 00:08:31,096 --> 00:08:32,597 ฉันไม่อยากให้เขากลัว 145 00:08:33,515 --> 00:08:35,600 ถ้าหิ่งห้อยมาจากอีกมิตินึง 146 00:08:35,600 --> 00:08:37,769 พวกมันอาจจะยิงเลเซอร์ได้ 147 00:08:39,645 --> 00:08:41,398 ฉันว่าเขาดูสบายใจดีออก 148 00:08:41,398 --> 00:08:43,400 พวกมันยิงเลเซอร์ได้แน่นอน 149 00:08:44,025 --> 00:08:45,110 เนีย 150 00:08:45,694 --> 00:08:48,697 ฉันอยู่นี่ มาหาฉันสิ 151 00:08:49,573 --> 00:08:50,657 พวกเธอได้ยินไหม 152 00:08:51,449 --> 00:08:52,450 ได้ยินอะไร 153 00:08:52,534 --> 00:08:55,537 เสียงนั่น เขาเรียกชื่อฉัน เขาอยากให้ฉันตามหาเขา 154 00:08:55,537 --> 00:08:58,290 ผมได้ยิน เขาพูดว่า "หวัดดีจ้ะ อิดริส" 155 00:09:05,422 --> 00:09:06,965 เขาอยู่นั่น ในน้ํา 156 00:09:18,351 --> 00:09:19,436 นางเงือกเหรอ 157 00:09:20,729 --> 00:09:24,274 ผมเห็นเขาด้วย เขามีผมยาวสีแดง 158 00:09:25,942 --> 00:09:27,152 คุณเป็นใครคะ 159 00:09:27,152 --> 00:09:31,656 หม่ามี้วาทา - หม่ามี้วาทาเหรอ 160 00:09:32,157 --> 00:09:34,534 เหมือนคําใบ้เมื่อกี๊ใช่ไหม วาทาน่ะ 161 00:09:34,618 --> 00:09:35,619 ต้องใช่แน่ๆ 162 00:09:35,619 --> 00:09:38,121 แต่ว่า... เธอรู้ได้ไง เนีย 163 00:09:38,121 --> 00:09:40,165 พวกเธอไม่ได้ยินเสียงเขาในหัวเหรอ 164 00:09:41,499 --> 00:09:43,543 เขาสื่อสารแค่กับเธอคนเดียว 165 00:09:43,627 --> 00:09:46,004 เดี๋ยวนะ หม่ามี้วาทา 166 00:09:46,004 --> 00:09:49,925 ฉันได้เรียนเรื่องเขา ตอนเราไปงานแสดงศิลปะแอฟริกันฤดูร้อนปีก่อน 167 00:09:50,634 --> 00:09:53,595 จากที่ฉันจําได้ เขาคือเทพีแห่งน้ํา 168 00:09:54,095 --> 00:09:57,307 หลายวัฒนธรรมแอฟริกันเชื่อว่า เขาคือผู้ปกปักรักษาธรรมชาติ 169 00:09:57,307 --> 00:09:59,100 อยู่ระหว่างโลกวิญญาณและโลกของเรา 170 00:09:59,184 --> 00:10:02,938 ผมรู้จักหม่ามี้วาทาด้วย อมิราเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับเขาให้ผมฟัง 171 00:10:02,938 --> 00:10:04,105 หนังสือเรื่องอะไร 172 00:10:04,189 --> 00:10:05,190 ลุ่มน้ําต้องมนตร์ 173 00:10:05,690 --> 00:10:07,734 มีเด็กผู้หญิงคนนึงชื่อแมดดี้ 174 00:10:07,734 --> 00:10:10,737 และเขาใช้เวลาช่วงฤดูร้อน กับคุณยายของเขาที่ลุ่มน้ํา 175 00:10:10,737 --> 00:10:13,615 เขาควบคุมหิ่งห้อยและคุยกับหม่ามี้วาทาได้ 176 00:10:13,615 --> 00:10:18,328 แล้วหม่ามี้วาทาก็แสดงให้เขาเห็น ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับลุ่มน้ํา 177 00:10:18,328 --> 00:10:21,665 ภาพนิมิตแห่งอนาคต เหมือนที่ฉันเห็นไปก่อนหน้านี้ 178 00:10:22,666 --> 00:10:24,709 หม่ามี้วาทา เราอยากให้คุณช่วย 179 00:10:30,882 --> 00:10:32,092 เฮ้ - เฮ้ 180 00:10:32,092 --> 00:10:33,343 เฮ้ ซิด ว่าไง 181 00:10:33,343 --> 00:10:36,846 ไม่มีอะไรมาก แค่แวะมาคืนเครื่องมือ ที่ฉันใช้ทําโต๊ะมายากลให้น้องน่ะ 182 00:10:36,930 --> 00:10:40,600 แจ๋ว เรากําลังทําฉากหลัง สําหรับการไลฟ์สดสัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้ง 183 00:10:41,518 --> 00:10:42,644 ดูดีจัง 184 00:10:43,186 --> 00:10:46,648 ใช่ ปาร์ตี้จะต้องวิเศษแน่นอน ปีนี้จัดบนเรือยอชต์ 185 00:10:46,648 --> 00:10:48,775 เธอจะไปด้วยใช่ไหม - ใช่ รอไม่ไหวแล้ว 186 00:10:48,775 --> 00:10:50,485 นี่จะเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลงเรือยอชต์ 187 00:10:50,569 --> 00:10:52,153 แต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน 188 00:10:52,237 --> 00:10:54,114 เพราะเธอคือสมาชิกฮอว์ธอร์นคลับ 189 00:10:54,114 --> 00:10:56,116 เธอจะมีโอกาสทุกรูปแบบรอเธออยู่ 190 00:10:57,951 --> 00:10:59,119 แป๊บนะ 191 00:11:02,831 --> 00:11:03,915 ฉากหลังดูดีมากจริงๆ 192 00:11:05,500 --> 00:11:06,501 ขอบคุณ 193 00:11:07,919 --> 00:11:09,087 นายโอเคไหม 194 00:11:09,671 --> 00:11:11,214 อือ ก็แค่หิวน่ะ 195 00:11:11,298 --> 00:11:13,884 เหมือนกัน เสร็จจากนี่แล้วไปหาอะไรกินกันไหม 196 00:11:14,885 --> 00:11:15,886 ไม่ได้กดดันนะ 197 00:11:15,886 --> 00:11:17,512 เอาสิ ความคิดเข้าท่า 198 00:11:19,973 --> 00:11:23,351 เมื่อกี๊พูดว่าอาหารเหรอ ฉันหิวสุดๆ ฉันไปด้วยคนได้ไหม 199 00:11:24,853 --> 00:11:26,813 ได้สิ ยิ่งคนเยอะก็ยิ่งสนุก 200 00:11:28,773 --> 00:11:30,817 คณะกรรมการคิดว่าแม่ฉันขโมยชาวนาผู้มีวาทศิลป์ 201 00:11:30,901 --> 00:11:33,278 เราต้องรีบหาให้เจอแล้วเอาไปคืนมหาลัย 202 00:11:33,278 --> 00:11:34,946 ไม่งั้นพ่อแม่ฉันจะสูญเสียทุกอย่าง 203 00:11:35,030 --> 00:11:39,868 สิ่งที่ถูกขโมยไปต้องถูกนํากลับมาคืน 204 00:11:43,288 --> 00:11:44,372 เขาไปไหนแล้ว 205 00:11:44,456 --> 00:11:48,793 ไม่รู้ แต่เขาบอกว่า "สิ่งที่ถูกขโมยไปต้องถูกนํากลับมาคืน" 206 00:11:50,253 --> 00:11:52,005 เราก็พยายามทําแบบนั้นกันอยู่ 207 00:11:56,968 --> 00:11:57,969 ฮัลโหล 208 00:11:58,053 --> 00:12:00,722 ฉันพยายามให้กริฟฟินมาคนเดียว แต่แอมเบอร์ดันอยากมาด้วย 209 00:12:00,722 --> 00:12:01,806 ท่าไม่ดีเลย 210 00:12:01,890 --> 00:12:04,309 ฉันคิดอะไรออกแล้ว แต่ฉันต้องให้เธอช่วย 211 00:12:04,893 --> 00:12:05,894 ฉันฟังอยู่ 212 00:12:11,608 --> 00:12:12,692 เป็นไงบ้าง 213 00:12:13,235 --> 00:12:14,402 ถึงจุดที่พักได้แล้ว 214 00:12:14,486 --> 00:12:16,238 เยี่ยมเลย ไปหาอะไรกินกัน 215 00:12:17,113 --> 00:12:19,074 แจ๋ว งั้นฉันขอเอาไอ้นี่ไปคืนก่อนนะ 216 00:12:25,247 --> 00:12:27,999 ไม่ต้องทําหน้ามุ่ยก็ได้ ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย 217 00:12:29,417 --> 00:12:31,461 โทษนะที่ฉันไม่รู้สึกตื่นเต้นที่โกหกเพื่อน 218 00:12:32,546 --> 00:12:33,922 (ข้อความ ชาร์ลี) 219 00:12:35,924 --> 00:12:37,801 จากน้องเขา ชาร์ลีน่ะ 220 00:12:37,801 --> 00:12:40,220 นั่นมันรุกล้ําความเป็นส่วนตัวนะ - ไม่ซะหน่อย 221 00:12:43,557 --> 00:12:44,891 อะไรน่ะ - มีอะไร 222 00:12:45,517 --> 00:12:47,811 "มาเจอฉันที่ร้านแอนนีส์ไดเนอร์ด่วน 223 00:12:47,811 --> 00:12:51,773 เรามีข้อมูลใหม่เกี่ยวกับฮอว์ธอร์นคลับ และพวกเพื่อนใหม่ของเธอ 224 00:12:51,773 --> 00:12:52,941 รีบมานะ" 225 00:12:53,441 --> 00:12:54,442 ฉันจะลบทิ้ง 226 00:12:55,485 --> 00:12:56,486 ทําอะไรของเธอ 227 00:12:57,612 --> 00:12:59,823 สิ่งที่ซิดนีย์ไม่รู้ก็ทําให้เขาเจ็บไม่ได้ 228 00:12:59,823 --> 00:13:02,284 ฉันจะไปร้านอาหารและดูว่าแอบได้ยินอะไรบ้าง 229 00:13:02,284 --> 00:13:04,744 นายอยู่กับซิดนีย์ และอย่าลืมที่ฉันบอกนะ 230 00:13:04,828 --> 00:13:06,788 แอมเบอร์... - โอเค พร้อมแล้ว 231 00:13:07,664 --> 00:13:11,209 ลืมเลย ฉันต้องไปช่วย ศาสตราจารย์แมคคอร์แมกตัดเกรด 232 00:13:11,293 --> 00:13:12,460 อ๊ะ ไม่จริง 233 00:13:13,169 --> 00:13:15,922 อือ แต่ว่าพวกเธอไปได้เลย ไว้เจอกันทีหลังนะ 234 00:13:16,923 --> 00:13:18,008 งั้นก็ได้ 235 00:13:22,429 --> 00:13:24,514 ได้ผล ซิดนีย์บอกว่าแอมเบอร์ติดกับแล้ว 236 00:13:24,598 --> 00:13:26,850 ตอนนี้เขาอยู่กับกริฟฟินแค่สองคน 237 00:13:26,850 --> 00:13:28,184 เยี่ยมไปเลย 238 00:13:31,688 --> 00:13:33,773 ที่นี่มีขุมทรัพย์ซ่อนอยู่ 239 00:13:33,857 --> 00:13:36,192 และเธอต้องหามันให้เจอ 240 00:13:43,700 --> 00:13:45,285 หม่ามี้วาทาเจอ ช.ว.แล้ว 241 00:13:46,077 --> 00:13:49,372 ปัญหาเดียวก็คือ มันอยู่ในบ้านที่อยู่อีกฝั่งนึงของทะเลสาบ 242 00:13:50,832 --> 00:13:51,917 เราจะไปที่นั่นได้ไง 243 00:13:52,500 --> 00:13:53,543 เรือไง 244 00:13:54,044 --> 00:13:56,171 เราจะไปหาเรือที่ไหนล่ะ 245 00:14:01,843 --> 00:14:02,844 นั่นไง 246 00:14:04,596 --> 00:14:06,723 ขอบคุณค่ะ หม่ามี้วาทา - ไปกันเถอะ 247 00:14:07,891 --> 00:14:08,892 เดี๋ยว 248 00:14:10,143 --> 00:14:11,561 จะรู้ได้ไงว่ามันปลอดภัย 249 00:14:12,854 --> 00:14:15,857 ฉันไม่รู้ แต่ก็เหมือนกับเด็กผู้หญิงในหนังสือ 250 00:14:16,566 --> 00:14:18,526 ฉันเชื่อมโยงกับหม่ามี้วาทา 251 00:14:18,610 --> 00:14:21,571 ฉันรู้สึกได้ เขาไม่ทําให้เราตกอยู่ในอันตรายหรอก 252 00:14:22,530 --> 00:14:23,990 ผมไว้ใจเขา 253 00:14:24,074 --> 00:14:25,075 ฉันด้วย 254 00:14:27,202 --> 00:14:28,370 ซาเมียร์ 255 00:14:30,830 --> 00:14:32,123 (เสื้อชูชีพ) 256 00:14:32,207 --> 00:14:34,417 ผมอยู่บนเรือ ผมอยู่บนเรือ... 257 00:14:34,501 --> 00:14:36,086 นั่งลง อิดริส ระวังหน่อย 258 00:14:37,003 --> 00:14:41,007 เฮ้ๆ นายอย่าเข้มงวดกับน้องเกินไปสิ 259 00:14:41,091 --> 00:14:43,134 ฉันไม่อยากให้เธอชวนเขามาด้วยเลย 260 00:14:43,218 --> 00:14:45,720 เธอไม่ใช่คนที่ต้องรับมือกับฝันร้ายของเขานี่นา 261 00:14:45,804 --> 00:14:46,930 ถ้าเกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้น 262 00:14:46,930 --> 00:14:50,058 เขาอยู่นี่แล้ว และในฐานะน้องสาวคนนึง 263 00:14:50,058 --> 00:14:53,353 ฉันรู้ดีว่าการถูกทิ้งเพราะอายุน้อยกว่า มันรู้สึกยังไง 264 00:14:55,105 --> 00:14:57,983 อีกอย่าง นายยังยอมรับในตัวเขาได้ไม่มากพอ 265 00:15:05,574 --> 00:15:07,200 เจ๋งไปเลย 266 00:15:09,327 --> 00:15:10,662 อิดริส อยู่นิ่งๆ 267 00:15:11,538 --> 00:15:14,291 ผมแค่มองหาหม่ามี้วาทาเอง 268 00:15:14,291 --> 00:15:16,376 ไม่ใช่ทุกอย่างจะเป็นเกมไปหมด โอเคนะ 269 00:15:17,043 --> 00:15:18,128 ขอโทษฮะ 270 00:15:21,715 --> 00:15:24,509 ซาเมียร์ นายโอเคไหม 271 00:15:27,220 --> 00:15:28,388 หม่ามี้วาทา หยุดเรือก่อน 272 00:15:28,388 --> 00:15:33,602 เราต้องไปต่อ อนาคตที่ฉันวางไว้ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนแปลงมันได้ 273 00:15:33,602 --> 00:15:35,437 เราต้องหยุดก่อน เพื่อนฉันต้องพัก 274 00:15:36,354 --> 00:15:37,480 ก็ได้ 275 00:15:40,108 --> 00:15:42,152 ดูขอบฟ้าสิ - อะไรเหรอ 276 00:15:42,819 --> 00:15:45,405 ถ้านายเมาเรือ นายต้องมองไปที่ขอบฟ้า 277 00:15:46,698 --> 00:15:47,908 ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก 278 00:15:48,491 --> 00:15:50,493 แล้วเรื่องอะไร บอกเราได้นะ 279 00:15:52,495 --> 00:15:53,872 จําญาติเราที่ตายได้ไหม 280 00:15:57,375 --> 00:16:02,714 ตอนเราออกมาจากตุรกี ครอบครัวเขานั่งเรือไปคนละเส้นทาง 281 00:16:02,714 --> 00:16:05,967 แล้วเขาก็ไม่รอด 282 00:16:08,929 --> 00:16:10,847 ผมไม่เคยรู้เลย 283 00:16:11,848 --> 00:16:13,433 ตอนนั้นนายยังเล็กอยู่ 284 00:16:14,434 --> 00:16:15,936 เสียใจด้วยจริงๆ ซาเมียร์ 285 00:16:15,936 --> 00:16:19,272 นี่คือครั้งแรกที่ฉันลงเรือหลังจากที่รู้ข่าวนั้น 286 00:16:19,356 --> 00:16:21,775 ถ้าเรารู้ เราคงไม่นั่งเรือมาแน่ๆ 287 00:16:24,236 --> 00:16:26,696 ฉันอยากให้หม่ามี้วาทาอยู่ด้วยในวันนั้นจัง 288 00:16:28,907 --> 00:16:29,908 ผมด้วย 289 00:16:39,084 --> 00:16:40,544 หิ่งห้อยกลับมาแล้ว 290 00:16:42,337 --> 00:16:43,672 พวกมันสวยจัง 291 00:16:47,676 --> 00:16:49,553 เราไปต่อกันเถอะ 292 00:16:50,053 --> 00:16:51,096 นายแน่ใจนะ 293 00:17:00,855 --> 00:17:01,898 ว้าว 294 00:17:01,982 --> 00:17:05,944 ถ้าจะให้ฉันซ่อนของโบราณลับสุดยอด ที่นี่เป็นที่ที่เหมาะที่สุดแล้ว 295 00:17:17,080 --> 00:17:18,582 มีคนจะมาขโมย ช.ว. 296 00:17:19,958 --> 00:17:21,543 เราต้องรีบแล้ว เร็วเข้า 297 00:17:21,543 --> 00:17:23,044 รีบไปซะ 298 00:17:23,962 --> 00:17:24,963 มาเร็ว 299 00:17:27,299 --> 00:17:28,884 เร็วเข้า อิดริส บนนี้ 300 00:17:29,467 --> 00:17:30,635 ไปเลย เร็วเข้า 301 00:17:34,306 --> 00:17:35,390 แผนการว่าไง 302 00:17:35,390 --> 00:17:38,643 มองผ่านหน้าต่างจนหาเจอเหรอ - ฉันไม่มีแผนที่ดีกว่านี้ 303 00:17:41,146 --> 00:17:43,398 เอเวอรีกับแอมเบอร์ เรามาถูกที่แล้ว 304 00:17:43,398 --> 00:17:45,609 ไม่ใช่ห้องนี้ มาเร็ว 305 00:17:51,948 --> 00:17:53,700 นี่คือห้องที่ฉันเห็นในภาพนิมิต 306 00:17:56,703 --> 00:17:57,787 มันล็อกอยู่ 307 00:17:58,747 --> 00:18:00,540 เราต้องเข้าไปข้างใน 308 00:18:00,624 --> 00:18:02,042 หิ่งห้อยกลับมาอีกแล้ว 309 00:18:02,042 --> 00:18:05,545 เนียอาจจะควบคุมพวกมันได้เหมือนในหนังสือ 310 00:18:06,296 --> 00:18:09,216 ให้ฉันทํายังไง บอกพวกหิ่งห้อยว่า 311 00:18:09,216 --> 00:18:11,509 "เข้าไปในบ้านและหาชาวนาผู้มีวาทศิลป์ทีสิ" 312 00:18:14,554 --> 00:18:15,764 อิดริสพูดถูกแฮะ 313 00:18:16,431 --> 00:18:18,808 เธอเชื่อมโยงกับพวกมันได้ 314 00:18:21,561 --> 00:18:23,063 เนีย เกิดอะไรขึ้น 315 00:18:25,273 --> 00:18:27,025 ฉันเห็นสิ่งที่พวกมันเห็น 316 00:18:28,818 --> 00:18:30,237 เราอยู่ในห้องนั่งเล่น 317 00:18:30,904 --> 00:18:33,865 โอเค ตอนนี้เรากําลังลงไปข้างล่าง 318 00:18:35,492 --> 00:18:36,618 มีโต๊ะพูลอยู่ 319 00:18:38,787 --> 00:18:40,205 ตอนนี้อยู่ในห้องเก็บของ 320 00:18:42,123 --> 00:18:43,416 มันไม่ได้อยู่ที่นี่ 321 00:18:43,500 --> 00:18:45,001 แล้วมันอยู่ไหนกัน 322 00:18:46,127 --> 00:18:48,588 ไปเร็ว ไปๆ ไปด้านหลัง 323 00:18:51,508 --> 00:18:53,677 ฉันเดาว่ามันอยู่บนรถ 324 00:18:53,677 --> 00:18:54,761 นายโอเคไหม 325 00:18:55,971 --> 00:18:58,431 ความผิดฉันคนเดียว ฉันทําให้เรือมาช้า 326 00:18:58,515 --> 00:19:00,892 ไม่ใช่หรอก เราจะไม่หยุดจนกว่าจะหาเจอ 327 00:19:01,935 --> 00:19:02,978 ใช่ 328 00:19:05,647 --> 00:19:08,900 ซิดนีย์น่ะ เขาต้องการเรา มาเร็ว 329 00:19:10,652 --> 00:19:12,946 คงเจ๋งมากเลยที่ได้โตมาในเมืองเล็กๆ 330 00:19:12,946 --> 00:19:16,575 จริงเหรอ ฉันโตมาโดยฝันว่าอยากอยู่ในเมืองใหญ่ๆ 331 00:19:17,325 --> 00:19:19,160 เมืองใหญ่มันดีถ้าเรามีเงิน 332 00:19:19,244 --> 00:19:20,912 ฉันว่าทุกเมืองก็ดีทั้งนั้นถ้ามีเงิน 333 00:19:22,289 --> 00:19:23,957 ฉันว่าตอนนี้สิ่งต่างๆ คงเปลี่ยนไปแล้ว 334 00:19:24,457 --> 00:19:26,751 การได้เข้าฮอว์ธอร์นคลับทําให้มีเส้นสายมากขึ้น 335 00:19:26,835 --> 00:19:28,420 แปลว่าจะได้งานที่ดีขึ้น 336 00:19:28,420 --> 00:19:31,214 และแปลว่าสักวันฉันจะได้ย้ายออกจากบ้านพ่อแม่ 337 00:19:31,298 --> 00:19:33,550 อือ แต่ต้องแลกด้วยอะไรล่ะ 338 00:19:37,178 --> 00:19:41,224 มันก็แค่ใช้เวลามากกว่าที่ฉันเคยคิดไว้ 339 00:19:42,100 --> 00:19:43,101 ฉันเข้าใจนาย 340 00:19:45,270 --> 00:19:48,523 รู้อะไรไหม เราควรพักจากเรื่องของฮอว์ธอร์นคลับ 341 00:19:49,232 --> 00:19:50,692 แล้วเธอมีอะไรในใจเหรอ 342 00:19:53,695 --> 00:19:54,738 มาสิ - อะไร 343 00:19:55,822 --> 00:20:00,160 (ห้ามบุกรุก) 344 00:20:00,744 --> 00:20:02,495 ฉันว่าเราไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในนั้น 345 00:20:04,164 --> 00:20:05,165 ประตูเปิดอยู่ 346 00:20:06,207 --> 00:20:09,669 เราจะปล่อยให้มีสัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้ง โดยไม่ระลึกถึงวิญญาณของผู้ก่อตั้งไม่ได้ 347 00:20:09,753 --> 00:20:11,379 โอเค ระลึกถึงแล้ว เราจะ... 348 00:20:11,463 --> 00:20:13,131 อย่าบอกนะว่ากลัว 349 00:20:25,143 --> 00:20:26,144 ชอนซี่ 350 00:20:27,103 --> 00:20:28,396 อยู่รึเปล่าคะ 351 00:20:28,480 --> 00:20:32,150 ฉันว่าชีวิตหลังความตายของเขา มีอะไรทําที่ดีกว่าการล่องลอยอยู่แถวนี้ 352 00:20:34,069 --> 00:20:36,029 โอเค ไปกันเถอะ - ไม่ เดี๋ยวสิ 353 00:20:40,200 --> 00:20:41,826 นั่นน้องเธอใช่ไหม 354 00:20:41,910 --> 00:20:43,745 กับเพื่อนฉัน เนียและซาเมียร์ 355 00:20:44,246 --> 00:20:46,206 อุโมงค์พวกนี้ทะลุไปทุกที่เลย 356 00:20:46,206 --> 00:20:47,749 และน้องชายของเขา อิดริส 357 00:20:47,749 --> 00:20:49,501 อิดริส รอพี่ก่อน 358 00:20:52,963 --> 00:20:53,964 โอเค นี่มันอะไรกัน 359 00:20:53,964 --> 00:20:56,716 ขอโทษที แต่เราอยากคุยกันในที่ที่แอมเบอร์ไม่อยู่ 360 00:20:56,800 --> 00:20:58,385 เรารู้ว่านายช่วยเลียมกับแอมเบอร์ 361 00:20:58,385 --> 00:21:00,512 ปลอมแปลงชาวนาผู้มีวาทศิลป์ให้เอเวอรี บอยด์ 362 00:21:00,512 --> 00:21:02,806 แต่เรารู้ว่านายไม่เหมือนคนอื่นๆ 363 00:21:02,806 --> 00:21:04,432 เถอะน่า กริฟฟิน 364 00:21:04,516 --> 00:21:08,395 นายเพิ่งบอกฉันว่านายรู้สึกเหมือนคนนอก ฉันเข้าใจ 365 00:21:08,395 --> 00:21:11,398 มันดีที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคลับพวกเขา 366 00:21:11,398 --> 00:21:14,276 แต่พวกเขาหลอกใช้นาย ฉันก็โดนด้วย 367 00:21:16,111 --> 00:21:20,574 แอมเบอร์บอกว่าเอกสารเก่าแก่นั่น เป็นของครอบครัวเขากับเอเวอรี 368 00:21:21,199 --> 00:21:22,951 และถ้าฉันทําสําเนาได้เหมือนเป๊ะ 369 00:21:22,951 --> 00:21:25,495 พวกเขาจะสลับกับฉบับจริง และเอาไปเก็บในที่ปลอดภัย 370 00:21:27,247 --> 00:21:30,417 และฉันจะได้เข้าฮอว์ธอร์นคลับเป็นการตอบแทน 371 00:21:31,126 --> 00:21:32,752 พวกเขาบอกว่าจะไม่มีใครเจ็บตัว 372 00:21:32,836 --> 00:21:35,130 คนเจ็บตัวน่ะมีแน่ แม่ฉันเอง 373 00:21:35,630 --> 00:21:40,510 ฉันไม่มีส่วนกับการจัดฉากให้แม่เธอ แต่ว่า... ฉันรู้สึกผิดที่เก็บความลับของพวกเขาไว้ 374 00:21:40,594 --> 00:21:41,803 ขอโทษนะ เนีย 375 00:21:45,849 --> 00:21:49,603 งั้นก็ช่วยเราสิ นายรู้ทุกอย่างนี่ 376 00:21:49,603 --> 00:21:50,854 เราไปหาคณะกรรมการได้ 377 00:21:50,854 --> 00:21:54,190 ไม่มีทาง มันอาจจะสายไปแล้วด้วยซ้ํา 378 00:21:54,274 --> 00:21:55,817 หมายความว่าไง "สายไป" 379 00:22:06,745 --> 00:22:07,913 เดี๋ยวสิ 380 00:22:09,456 --> 00:22:13,126 อิดริส นายขึ้นไปเล่นวิดีโอเกม ที่ห้องของเนียนะ โอเคไหม 381 00:22:13,126 --> 00:22:14,461 เดี๋ยวพี่ตามขึ้นไป 382 00:22:14,461 --> 00:22:15,879 โอเค 383 00:22:15,879 --> 00:22:17,130 พ่อคะ 384 00:22:19,257 --> 00:22:21,384 พ่อคะ วันนี้มีใครมาที่บ้านรึเปล่า 385 00:22:21,468 --> 00:22:22,761 ดีใจที่ได้เจอลูกนะ เนีย 386 00:22:24,012 --> 00:22:25,013 ทุกอย่างโอเคไหม 387 00:22:25,013 --> 00:22:26,806 ค่ะ หนูรอรับของอยู่ 388 00:22:27,474 --> 00:22:28,475 พ่อไม่เห็นอะไรเลย 389 00:22:30,185 --> 00:22:33,730 คนเดียวที่แวะมาคือช่างอินเทอร์เน็ต ที่มาซ่อมเราเตอร์ 390 00:22:33,730 --> 00:22:34,814 ระหว่างที่เขาอยู่ที่นี่ 391 00:22:34,898 --> 00:22:38,109 พ่อขอให้เขาอัปเกรดแบนด์วิธ สําหรับทัวร์นาเมนต์เกมของลูก 392 00:22:42,572 --> 00:22:43,615 ด้วยความยินดี 393 00:22:46,117 --> 00:22:48,161 เขาเอา ช.ว.ไปซ่อนไว้ที่ไหน 394 00:22:49,663 --> 00:22:51,373 น่าจะเป็นโดโนแวน 395 00:23:00,090 --> 00:23:01,091 เดี๋ยวนะ 396 00:23:02,634 --> 00:23:03,635 เลย์ลา 397 00:23:09,307 --> 00:23:10,517 ไม่จริงน่า 398 00:23:11,184 --> 00:23:12,561 ไม่อยากเชื่อเลย 399 00:23:13,144 --> 00:23:14,813 กริฟฟินพูดถูก 400 00:23:15,730 --> 00:23:16,731 มีคนมา 401 00:23:16,815 --> 00:23:19,859 ฉันรับรองได้เลย ว่าไม่มีอะไรซ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่น 402 00:23:19,943 --> 00:23:21,152 โดโนแวนน่ะ 403 00:23:21,236 --> 00:23:22,445 เราจะอธิบายเรื่องนี้ยังไง 404 00:23:22,529 --> 00:23:23,530 เราควรเอาไปซ่อนไหม 405 00:23:25,782 --> 00:23:27,200 โอลิเวอร์ 406 00:23:29,911 --> 00:23:31,288 เฮ้ 407 00:23:33,415 --> 00:23:34,749 ช่วยออกไปก่อนได้ไหมจ๊ะ 408 00:23:35,375 --> 00:23:36,710 ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา 409 00:23:39,588 --> 00:23:42,299 นั่นอะไรน่ะ - นั่นใช่... 410 00:23:42,299 --> 00:23:44,593 แค่กระดาษเปล่าสําหรับโปรเจ็กต์ศิลปะของเรา 411 00:23:44,593 --> 00:23:47,804 เยี่ยม ช่วยออกไปก่อนนะ 412 00:24:01,192 --> 00:24:04,487 เกือบไปแล้ว ฉันนี่เหงื่อท่วมเลย 413 00:24:04,571 --> 00:24:07,115 โอลิเวอร์ช่วยเราไว้ ขอบคุณนะคะ โอลิเวอร์ 414 00:24:07,115 --> 00:24:10,702 โดโนแวนมองตรงไปที่โต๊ะ เหมือนรู้เลยว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในนั้น 415 00:24:11,202 --> 00:24:14,789 ฉันรู้แล้วว่าทําไมเขาถึงไม่จริงจังกับเรา เขามีเอี่ยวด้วยนี่เอง 416 00:24:15,665 --> 00:24:17,375 และเราบอกเขาทุกอย่างที่เรารู้ 417 00:24:19,002 --> 00:24:20,003 เดี๋ยวก่อน 418 00:24:21,171 --> 00:24:23,215 ถ้าบนกระดาษไม่มีข้อความแล้ว 419 00:24:23,215 --> 00:24:26,176 เหมือนตอนที่ผีปล่อยตัวละครออกมาจากหนังสือ 420 00:24:27,052 --> 00:24:28,303 แบบนี้ก็แปลว่า... 421 00:24:28,303 --> 00:24:31,556 ขอโทษที ที่นี่วังอะไรเหรอ 422 00:24:34,476 --> 00:24:35,477 บ้านฉันเอง 423 00:24:35,977 --> 00:24:38,939 ขออภัย ข้าเป็นแค่ชาวนาถ่อมตนคนนึง 424 00:25:32,284 --> 00:25:34,286 คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี