1
00:00:06,591 --> 00:00:09,511
(SESAME WORKSHOP
ขอเสนอ)

2
00:00:10,053 --> 00:00:12,973
ข้าชื่อคุน-อนุป และนี่คือเรื่องราวของข้า

3
00:00:13,598 --> 00:00:16,893
ข้ากําลังเดินไปตลาด และได้เจอกับการปิดถนน

4
00:00:16,977 --> 00:00:20,146
ข้าพยายามอ้อมไป แต่ก็ไม่เป็นผล

5
00:00:20,230 --> 00:00:23,024
ข้าถูกจับกุมเพราะไปเดินบนพื้นที่ส่วนบุคคล

6
00:00:23,108 --> 00:00:25,068
ข้าพยายามเล่าเรื่องฝั่งของข้าให้ฟัง

7
00:00:25,068 --> 00:00:29,614
ข้าบอกว่า
"ข้าไม่ได้มีเจตนาจะทําอันตรายใครหรือสิ่งใด"

8
00:00:30,115 --> 00:00:32,491
แต่พวกเขาไม่อยากฟังข้าเลย

9
00:00:32,576 --> 00:00:35,912
พวกเขาแค่สงสัยว่า
ทําไมชาวนาอย่างข้าจึงมีวาทศิลป์

10
00:00:35,996 --> 00:00:37,122
ชื่อหนังสือนี่เอง

11
00:00:37,956 --> 00:00:39,666
แล้วพวกเขาก็พาตัวข้าไป

12
00:00:39,666 --> 00:00:43,336
รู้ตัวอีกทีข้าก็เจอพวกเจ้าอยู่ที่โถงใหญ่แล้ว

13
00:00:44,963 --> 00:00:48,383
ไม่ต้องห่วง คุน-อนุป ผมเคยอ่าน...

14
00:00:49,217 --> 00:00:52,304
เรื่องราวคล้ายๆ ของคุณมาก่อน

15
00:00:52,804 --> 00:00:55,140
และมีบางอย่างบอกผมว่า

16
00:00:55,140 --> 00:00:58,476
คุณจะมีโอกาส
ได้เล่าเรื่องราวจากฝั่งของคุณอีกครั้ง

17
00:00:58,977 --> 00:01:00,103
และอีกครั้ง

18
00:01:00,854 --> 00:01:02,772
จนพวกเขาปล่อยคุณเป็นอิสระในที่สุด

19
00:01:03,982 --> 00:01:05,190
หวังว่าเจ้าจะพูดถูกนะ

20
00:01:05,901 --> 00:01:10,864
แต่ข้าต้องขอสารภาพ
หัวใจข้าเหนื่อยล้าเมื่อนึกถึงความอยุติธรรม

21
00:01:13,074 --> 00:01:14,576
พี่คุยกับใครอยู่เหรอ

22
00:01:15,869 --> 00:01:17,704
ชาวนาจากอียิปต์โบราณน่ะ

23
00:01:20,373 --> 00:01:22,125
เขารู้จักหม่ามี้วาทาไหม

24
00:01:23,209 --> 00:01:25,045
ฉันว่าไม่นะ

25
00:01:25,045 --> 00:01:30,050
ใครหรือ... อะไรคือหม่ามี้วาทา

26
00:01:30,050 --> 00:01:31,551
เราจะอธิบายทีหลัง

27
00:01:32,302 --> 00:01:34,804
แล้วไอ้นี่ล่ะ เราจะเอาไปไว้ไหน

28
00:01:36,264 --> 00:01:38,683
ที่ที่ปลอดภัยที่สุด ใต้เตียงฉัน

29
00:01:38,767 --> 00:01:40,852
นี่มันเวทมนตร์อะไรกัน

30
00:01:41,394 --> 00:01:43,230
เจ๋งชะมัดเลย

31
00:01:43,980 --> 00:01:47,901
เดี๋ยวนะ อิดริส
นายเอาชนะเกราะสะท้อนกลับได้ไง

32
00:01:48,401 --> 00:01:51,863
กดหลายๆ ปุ่มพร้อมกัน
- ขอละ อย่าทําแบบนั้น

33
00:01:51,947 --> 00:01:54,241
เนีย ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

34
00:01:58,119 --> 00:01:59,371
เราจะทําไงดี

35
00:01:59,371 --> 00:02:01,957
เราใช้เวลาตามหา ช.ว.ตั้งนาน

36
00:02:01,957 --> 00:02:04,459
เราไม่เคยคิดถึงคนที่อยู่ในเรื่องนี้เลย

37
00:02:04,459 --> 00:02:06,211
ดีนะที่โอลิเวอร์ปล่อยเขาออกมา

38
00:02:06,211 --> 00:02:08,295
ไม่งั้นโดโนแวนคงจับได้ว่าม้วนกระดาษอยู่ที่แม่ฉัน

39
00:02:08,379 --> 00:02:10,131
ไม่อยากเชื่อว่าโดโนแวนมีเอี่ยวด้วย

40
00:02:10,215 --> 00:02:13,343
เฮ้ ลองคิดดูสิ ตอนนี้เราถือไพ่เหนือกว่าแล้ว

41
00:02:13,343 --> 00:02:16,054
เราแค่ต้องให้โอลิเวอร์ส่งคุน-อนุป
กลับไปอยู่ในม้วนกระดาษ

42
00:02:16,054 --> 00:02:18,557
แล้วเราก็ไปหาคณะกรรมการมหาลัย
และเล่าว่าเกิดอะไร

43
00:02:18,557 --> 00:02:21,393
ว่าผีที่เป็นเพื่อนเราหลอกผู้สืบสวนได้

44
00:02:21,393 --> 00:02:23,436
โดยปล่อยชาวนาในเรื่องออกมาน่ะเหรอ

45
00:02:24,020 --> 00:02:25,146
เขาพูดถูก

46
00:02:25,230 --> 00:02:28,108
ต่อให้เราเล่าเรื่องส่วนที่สมเหตุสมผล

47
00:02:28,108 --> 00:02:30,777
มันก็ดูเหมือนเราจัดฉากให้แม่เธออยู่ดี

48
00:02:31,695 --> 00:02:32,737
ถูกของนาย

49
00:02:33,738 --> 00:02:36,700
วิธีเดียวที่จะยุติเรื่องนี้ในสิ้นซาก

50
00:02:36,700 --> 00:02:39,327
คือหาทางเอาชนะเอเวอรี บอยด์
ในเกมของเขาเอง

51
00:02:39,411 --> 00:02:41,079
แล้วเราจะทําไง
- ไม่รู้สิ

52
00:02:41,079 --> 00:02:42,581
แต่มันฟังดูดีออก ว่าไหม

53
00:02:43,415 --> 00:02:46,126
ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ
- ค่ะ

54
00:02:46,126 --> 00:02:47,627
ไว้เราจะติดต่อมา

55
00:02:50,630 --> 00:02:54,634
ไม่เจอของที่ตามหาอยู่เหรอคะ
- ยัง แต่เดี๋ยวเจอแน่

56
00:02:55,677 --> 00:02:57,554
โชคดีกับโปรเจ็กต์ศิลปะของเธอนะ

57
00:03:18,491 --> 00:03:20,285
(นักเขียนสื่อวิญญาณ)

58
00:03:20,285 --> 00:03:22,287
นั่นคือตอนที่เราหยุดนักสืบสวนไว้ได้

59
00:03:22,287 --> 00:03:24,581
โดโนแวน คนที่แวะมาวังของเจ้าน่ะเหรอ

60
00:03:24,581 --> 00:03:27,959
ใช่ เราหยุดไม่ให้โดโนแวนจับได้
ว่าม้วนกระดาษโบราณอยู่ที่แม่ฉัน

61
00:03:28,043 --> 00:03:29,836
ซึ่งพวกเขาแอบเอามาใส่ไว้เอง

62
00:03:29,920 --> 00:03:32,714
ตอนนี้เราจะไปหากริฟฟิน
คนที่ปลอมแปลงเอกสารขึ้นมา

63
00:03:32,714 --> 00:03:35,050
เขาเปลี่ยนใจมาอยู่ข้างเราแล้ว

64
00:03:35,050 --> 00:03:37,219
เรื่องที่เจ้าเผชิญมันช่างซับซ้อนจริงๆ

65
00:03:37,219 --> 00:03:38,595
พวกเขาทํากับคุณแบบเดียวกัน

66
00:03:38,595 --> 00:03:41,681
พยายามจัดการคุณด้วยอาชญากรรมที่คุณไม่ได้ก่อ

67
00:03:41,765 --> 00:03:45,477
ในเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่นั้น
คนที่พูดความจริงย่อมชนะเสมอ

68
00:03:46,353 --> 00:03:49,773
แต่ข้าไม่รู้ว่าในโลกของเจ้า
มันจะเป็นแบบนั้นจริงรึเปล่า

69
00:03:50,315 --> 00:03:53,401
สําหรับแม่ฉันแล้ว สิ่งต่างๆ มันไม่ได้ง่ายเลย

70
00:03:53,944 --> 00:03:55,779
คนพวกนั้นมีอํานาจมาก

71
00:03:58,740 --> 00:04:00,450
มีกระดาษปาปิรัสเยอะแยะเลย

72
00:04:01,701 --> 00:04:02,953
เหลือเชื่อจริงๆ

73
00:04:04,996 --> 00:04:06,164
วันนี้อิดริสไม่มาเหรอ

74
00:04:06,957 --> 00:04:08,333
เขามีเรียนภาษาอาหรับ

75
00:04:09,334 --> 00:04:10,335
เฮ้ ทุกคน

76
00:04:10,835 --> 00:04:13,421
ไม่อยากเชื่อว่าพวกเธอจะหาม้วนกระดาษเจอ
ขอดูได้ไหม

77
00:04:13,505 --> 00:04:14,714
มันถูกซ่อนไว้ในที่ปลอดภัย

78
00:04:15,674 --> 00:04:18,718
อือ แต่พวกเธอหลอกโดโนแวนได้ด้วยวิธีไหน

79
00:04:18,802 --> 00:04:19,970
นักมายากลไม่เผยเคล็ดหรอก

80
00:04:20,762 --> 00:04:24,975
เรามีม้วนกระดาษแล้ว
แต่ยังจับเอเวอรีหรือช่วยแม่ฉันไม่ได้

81
00:04:28,478 --> 00:04:30,689
แปลกแฮะ
- นั่นสิ

82
00:04:34,442 --> 00:04:37,195
(เอเดรียน)

83
00:04:37,279 --> 00:04:38,613
"เอเดรียน" เหรอ

84
00:04:40,448 --> 00:04:41,741
เอเดรียนคือใคร

85
00:04:41,825 --> 00:04:43,660
เดี๋ยวนะ เธอรู้เรื่องเอเดรียนได้ไง

86
00:04:44,411 --> 00:04:47,205
เดาเก่งละมั้ง
- อัจฉริยะเลยต่างหาก

87
00:04:47,956 --> 00:04:49,332
เหรอ
- ใช่

88
00:04:49,416 --> 00:04:51,585
และฉันรู้ด้วยว่าตอนนี้เขาอยู่ไหน

89
00:04:53,503 --> 00:04:55,422
เอเดรียนคือเรือเหรอ

90
00:04:55,422 --> 00:04:56,882
เรือยอชต์

91
00:04:56,882 --> 00:04:59,009
สรุปมันคือเรือหรู

92
00:04:59,509 --> 00:05:03,847
ตอนฉันทําฉบับปลอมแปลง พวกเขาบอกให้ฉัน
เอามันมาไว้ที่เอเดรียน เรือยอชต์ของเอเวอรี

93
00:05:03,847 --> 00:05:08,059
เรือยอชต์ลําเดียวกัน
กับที่เราจะฉลองวันสุดท้ายให้สัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้ง

94
00:05:08,143 --> 00:05:10,061
การขึ้นเรือลํานี้มันไม่ง่าย

95
00:05:10,145 --> 00:05:12,272
จะมีคนที่โปรไฟล์ดีๆ หลายคน

96
00:05:12,272 --> 00:05:13,815
รายชื่อแขกส่วนบุคคล

97
00:05:13,899 --> 00:05:15,901
เอเวอรีจะไลฟ์สดตอนขึ้นพูดด้วย

98
00:05:15,901 --> 00:05:17,444
เพราะงี้มันถึงเจ๋งไง

99
00:05:17,444 --> 00:05:18,945
เขาไม่คาดคิดแน่ว่าจะมีเด็กๆ

100
00:05:19,029 --> 00:05:21,239
ชนะเกมของเขาบนเรือยอชต์ของเขาเอง

101
00:05:21,323 --> 00:05:24,034
เราจะเอาม้วนกระดาษกลับไปไว้บนเรือเขา
แล้วเขาจะถูกจับได้

102
00:05:24,034 --> 00:05:25,827
มือไวอย่างฉันทําได้อยู่แล้ว

103
00:05:25,911 --> 00:05:27,579
นายเคยลงเรือยอชต์ใช่ไหม

104
00:05:27,579 --> 00:05:28,788
ก็เคยบ้าง

105
00:05:28,872 --> 00:05:30,165
บอกทุกอย่างที่นายรู้มา

106
00:05:30,749 --> 00:05:32,125
ฉันมีความคิดที่ดีกว่านี้

107
00:05:32,125 --> 00:05:33,627
ฉันจะวาดรูปให้เลย มาสิ

108
00:05:36,379 --> 00:05:39,341
ครั้งแรกที่ฉันลงเรือยอชต์
เอเวอรีพาเดินชมรอบๆ

109
00:05:39,341 --> 00:05:42,802
เขาบอกให้รู้ว่าฉันไปตรงไหนได้บ้าง
เพราะฉันอยู่ภายใต้การดูแลของเขาแล้ว

110
00:05:43,887 --> 00:05:44,888
เดินระวังด้วย

111
00:05:44,888 --> 00:05:46,806
เคยไปดาดฟ้าด้านท้ายเรือไหม
- ไม่ครับ

112
00:05:46,890 --> 00:05:50,435
นายต้องชอบแน่ นี่คือดาดฟ้าด้านท้ายเรือ

113
00:05:51,144 --> 00:05:56,733
เป็นที่ที่เหมาะกับการกินมื้อกลางวันตอนออกทะเล
และอยู่ในน้ํากลางแจ้ง

114
00:05:58,610 --> 00:05:59,653
ใช่แล้ว

115
00:06:01,154 --> 00:06:03,365
ฉันมั่นใจว่าสักวันนายจะมีเรือเป็นของตัวเอง

116
00:06:03,365 --> 00:06:06,618
หลังจากที่ฉันแนะนําให้นายรู้จัก
กับผู้ค้าขายงานศิลป์ในนิวยอร์ก

117
00:06:06,618 --> 00:06:11,164
ข้างในมีเลานจ์อีกห้องนึง
กับห้องบังคับการที่กัปตันเอาไว้ขับเรือ

118
00:06:11,706 --> 00:06:16,711
ใต้ดาดฟ้ามีห้องเครื่อง ห้องควบคุมหลัก
ห้องปั่นไฟสํารองอะไรพวกนั้น

119
00:06:17,337 --> 00:06:20,632
มาสิ ฉันจะพาไปดู เจ๋งนะ
- ทุกอย่างน่าประทับใจมากเลยครับ

120
00:06:21,132 --> 00:06:22,217
ใช่

121
00:06:22,884 --> 00:06:24,886
ดาดฟ้าด้านหัวเรือคือจุดโปรดของฉัน

122
00:06:24,970 --> 00:06:27,722
เพราะเรารู้ว่าเรากําลังแล่นไปข้างหน้า
ไปที่ไหนสักแห่ง

123
00:06:28,890 --> 00:06:31,935
ตรงนี้คือห้องเครื่อง
และบนนี้คือห้องทํางานของเขา

124
00:06:31,935 --> 00:06:34,813
นั่นคือจุดที่เขา
เอาชาวนาผู้มีวาทศิลป์ฉบับปลอมไปจากฉัน

125
00:06:35,438 --> 00:06:38,692
แล้วเขาเอาไปใส่ในตู้เซฟ

126
00:06:43,613 --> 00:06:46,491
นายเห็นรหัสไหม
- ไม่เห็น

127
00:06:48,827 --> 00:06:50,662
เราลงเรือจากตรงนี้ได้

128
00:06:50,662 --> 00:06:54,416
แต่เด็กสามคนในปาร์ตี้ของผู้ใหญ่
มันไม่เด่นไปหน่อยเหรอ

129
00:06:54,416 --> 00:06:57,377
นั่นสิ ใช่ว่าเราจะแปลงร่างเหมือนเดิมได้อีก

130
00:06:57,961 --> 00:06:59,129
แล้วหม่ามี้วาทาล่ะ

131
00:07:00,171 --> 00:07:02,716
ฉันชักงงละ
- ฉันด้วย

132
00:07:02,716 --> 00:07:05,510
ไม่ต้องห่วง เราหาทางลงเรือได้แน่

133
00:07:05,594 --> 00:07:07,095
แต่เราต้องให้พวกเธอช่วย

134
00:07:07,888 --> 00:07:11,057
ซิดนีย์ เธอจะได้ลงเรือไปปาร์ตี้ด้วย

135
00:07:11,141 --> 00:07:12,726
ตอนที่เอเวอรีจะขึ้นพูด...

136
00:07:12,726 --> 00:07:14,311
ขอบคุณครับ
- ทุกคนจะมองเขา

137
00:07:14,311 --> 00:07:16,938
ผมเอเวอรี บอยด์ และยินดีต้อนรับสู่เอเดรียน

138
00:07:17,022 --> 00:07:19,149
ช่วงเวลานั้นเหมาะกับการหลบออกมา

139
00:07:19,149 --> 00:07:20,984
สัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยวิกฟอร์ด

140
00:07:21,484 --> 00:07:22,319
(ห้องเครื่อง)

141
00:07:22,319 --> 00:07:24,613
เธอจะบังเอิญเดินเข้าไปในห้องเครื่อง

142
00:07:29,868 --> 00:07:31,745
หลังจากซิดนีย์ตัดไฟแล้ว...

143
00:07:33,747 --> 00:07:35,624
งานนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้เลย

144
00:07:35,624 --> 00:07:37,542
ถ้าไม่มีการสนับสนุนจาก...

145
00:07:41,838 --> 00:07:45,300
ถึงตอนนั้นเราจะลงเรือยอชต์
และลงไปที่ห้องทํางานของเอเวอรี

146
00:07:46,092 --> 00:07:47,093
(พื้นที่หวงห้าม)

147
00:07:51,223 --> 00:07:54,684
เราจะเอา ช.ว.ไปใส่ในลิ้นชักโต๊ะเขา
แล้วออกมาให้ทันเวลา

148
00:07:57,395 --> 00:07:59,022
บางทีก็เกิดเรื่องแบบนี้ได้

149
00:07:59,022 --> 00:08:00,148
ไฟมาแล้ว

150
00:08:00,815 --> 00:08:02,609
เอาละ เยี่ยมเลย

151
00:08:02,609 --> 00:08:04,527
มาต่อกันเลย
- พอไฟมาแล้ว

152
00:08:04,611 --> 00:08:07,572
เราจะหนีออกไปทางท้ายเรือ

153
00:08:08,657 --> 00:08:10,659
ระหว่างนั้นในห้องทํางานของเอเวอรี

154
00:08:10,659 --> 00:08:13,119
กริฟฟินจะเผยหลักฐานให้แมคคอร์แมกเห็น

155
00:08:15,830 --> 00:08:18,291
ซิดนีย์จะโทรแจ้งตํารวจ

156
00:08:18,375 --> 00:08:20,919
ซึ่งจะลงเรือไปจับกุมเขา

157
00:08:24,130 --> 00:08:25,590
คุณทําพลาดครั้งใหญ่แล้ว

158
00:08:25,674 --> 00:08:27,717
มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิดน่ะทุกคน

159
00:08:27,801 --> 00:08:28,927
หยุดบันทึกภาพ

160
00:08:28,927 --> 00:08:32,054
เป็นการปล้นแบบย้อนกลับ มันคือการปล้นกลับ

161
00:08:32,972 --> 00:08:36,226
ถึงข้าจะไม่ค่อยเข้าใจแผนการที่อธิบายมา

162
00:08:36,308 --> 00:08:38,102
แต่ข้าว่ามันน่าตื่นเต้นมาก

163
00:08:38,186 --> 00:08:39,688
มันบ้าบอชัดๆ

164
00:08:40,272 --> 00:08:41,898
อาจจะ แต่เราต้องลองดู

165
00:08:43,066 --> 00:08:45,694
โอเค ฉันต้องกลับไปเตรียมฉากหลัง

166
00:08:45,694 --> 00:08:48,446
แต่ฉันจะปลดล็อกประตูนี้ทิ้งไว้ โอเคนะ

167
00:08:49,614 --> 00:08:51,908
ขอให้โชคเข้าข้างล่ะ พวกเธอต้องใช้มัน

168
00:09:03,086 --> 00:09:06,256
ข้าประทับใจมากกับ... เจ้าเรียกมันว่าอะไรนะ

169
00:09:06,256 --> 00:09:08,049
การปล้นกลับ
- ใช่

170
00:09:08,133 --> 00:09:12,762
และข้าขอให้พวกเจ้าโชคดีกับความพยายามครั้งนี้
แต่ว่านะ...

171
00:09:13,388 --> 00:09:14,431
อะไรเหรอ

172
00:09:16,182 --> 00:09:21,146
ข้าอดคิดไม่ได้ที่ข้าอยากกลับบ้าน

173
00:09:22,022 --> 00:09:23,148
ไปหาครอบครัวข้า

174
00:09:26,443 --> 00:09:28,528
เอเวอรี บอยด์คือกุญแจสําคัญของเรื่องนี้

175
00:09:28,612 --> 00:09:31,406
ถ้าเราทําสําเร็จ คุณก็กลับบ้านได้

176
00:09:31,990 --> 00:09:34,993
และเราจะส่งม้วนกระดาษคืนอียิปต์
ซึ่งเป็นที่ที่มันควรอยู่

177
00:09:36,912 --> 00:09:37,913
ไปกันเถอะ

178
00:09:45,837 --> 00:09:47,130
ประทับใจจริงๆ

179
00:09:48,757 --> 00:09:49,966
ขอบอกเลย

180
00:09:51,801 --> 00:09:52,969
แต่ฉันไม่

181
00:09:53,803 --> 00:09:55,263
ได้ข่าวว่าเธอเป็นนักมายากล

182
00:09:55,805 --> 00:09:57,390
เห็นได้ชัดว่าเธอเก่งใช้ได้

183
00:09:58,141 --> 00:10:01,228
ฉันไม่รู้ว่าเธอใช้กลอะไร
ถึงสลับกระดาษปาปิรัสเป็นกระดาษเปล่าได้

184
00:10:01,228 --> 00:10:03,855
แต่ฉันรู้ว่าพวกเธอโกหกฉันตั้งแต่ต้น

185
00:10:04,439 --> 00:10:08,360
ไม่มีหรอกชมรมนักโบราณคดีรุ่นเยาว์อะไรนั่น

186
00:10:08,360 --> 00:10:09,444
เราน่ะเหรอโกหก

187
00:10:09,945 --> 00:10:12,530
เราเชื่อใจคุณถึงบอกความจริงทุกอย่าง

188
00:10:12,614 --> 00:10:14,824
เราบอกคุณด้วยซ้ําว่าชุดปลอมตัวอยู่ที่ไหน

189
00:10:14,908 --> 00:10:16,368
ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร

190
00:10:16,368 --> 00:10:17,702
ในตู้นั่นไม่มีอะไรซะหน่อย

191
00:10:17,786 --> 00:10:20,747
ใช่ เพราะคุณเอาออกไปไง
แต่เรายังมีรูปภาพอยู่

192
00:10:20,747 --> 00:10:23,959
แล้วไง เท่าที่ฉันรู้
เธอเอาไปไว้ในตู้ของเธอเอง

193
00:10:24,751 --> 00:10:26,962
เธอมีเอี่ยวกับการขโมยชาวนาผู้มีวาทศิลป์

194
00:10:26,962 --> 00:10:27,879
ตั้งแต่แรกเริ่ม

195
00:10:27,963 --> 00:10:32,342
เห็นๆ อยู่ว่าแม่เธอใช้ให้เธอ
กับเพื่อนสองคนนี้คอยช่วย

196
00:10:32,342 --> 00:10:34,928
พวกเธอเองที่เป็นคนค้นพบว่ามันคือของปลอม

197
00:10:35,637 --> 00:10:37,597
ใครจะไปสงสัยเด็กกลุ่มนึงล่ะ จริงไหม

198
00:10:38,181 --> 00:10:40,809
แต่เพียงเพราะพวกเธอเป็นเด็ก
ไม่ได้แปลว่าไม่ต้องรับผิดชอบ

199
00:10:40,809 --> 00:10:43,562
และในเมื่อพ่อแม่พวกเธอก็ทํางานที่มหาลัย

200
00:10:43,562 --> 00:10:46,231
ฉันละไม่อยากเห็นพวกเขาต้องตกงาน

201
00:10:46,231 --> 00:10:48,942
เพราะลูกๆ ของพวกเขาเป็นเด็กขี้โกหก

202
00:10:48,942 --> 00:10:51,111
อย่ามายุ่งกับครอบครัวเรา

203
00:10:51,111 --> 00:10:52,320
งั้นก็บอกเหตุผลมาสิ

204
00:10:56,366 --> 00:10:58,368
เอาม้วนกระดาษมาให้ฉันก่อนหมดวันนี้

205
00:11:03,123 --> 00:11:05,292
เขาจะไล่บี้พ่อแม่เรา

206
00:11:05,292 --> 00:11:07,043
ฉันว่าเขายอมทําทุกทางแน่ๆ

207
00:11:07,127 --> 00:11:10,213
มีคนระดับสูงกว่านี้ไหม
ที่เราจะเล่าความจริงให้ฟังได้

208
00:11:10,297 --> 00:11:12,632
อย่างขุนนางหรือฟาโรห์น่ะ

209
00:11:12,716 --> 00:11:14,342
เอเวอรีมีอํานาจมาก

210
00:11:14,426 --> 00:11:17,846
อีกอย่าง คณะกรรมการไม่ฟังเด็กกลุ่มนึงหรอก

211
00:11:17,846 --> 00:11:20,557
ยิ่งคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เป็นสมาชิกอาวุโสด้วย

212
00:11:20,557 --> 00:11:24,311
สรุปเราจะทําตามแผนเดิมและปล้นกลับไหม

213
00:11:24,311 --> 00:11:28,398
ฉันเข้าใจนะถ้าใครจะถอนตัว
เราทุกคนอาจเจอปัญหาใหญ่ได้

214
00:11:28,398 --> 00:11:29,983
พวกเขาหลอกใช้พี่สาวฉัน

215
00:11:31,067 --> 00:11:32,986
ฉันอยากเล่นงานพวกเขามากพอๆ กับเธอ

216
00:11:32,986 --> 00:11:35,572
ไม่มีทางที่เธอจะทํางานนี้โดยไม่มีเรา

217
00:11:38,366 --> 00:11:39,868
งั้นเราจะทําตามแผน

218
00:11:40,911 --> 00:11:41,995
ฉันเอาด้วย

219
00:11:43,038 --> 00:11:44,080
ฉันอีกคน

220
00:11:47,584 --> 00:11:49,336
โอลิเวอร์ก็เอาด้วย

221
00:12:09,522 --> 00:12:11,274
ดีเลย ใช่
- เนอะ

222
00:12:13,276 --> 00:12:15,278
ทางสะดวกแล้ว
- รับทราบ

223
00:12:21,117 --> 00:12:22,160
ขอบคุณค่ะ หม่ามี้วาทา

224
00:12:22,786 --> 00:12:23,995
ระวังตัวด้วย

225
00:12:33,588 --> 00:12:34,965
ฉันกําลังเข้าไป
- เยี่ยม

226
00:12:34,965 --> 00:12:37,092
เราอยู่บนเรือแล้ว กําลังลงไปฝั่งที่มีประตู

227
00:12:37,092 --> 00:12:38,552
ซิดนีย์
- รอเดี๋ยว

228
00:12:39,678 --> 00:12:41,221
อยู่นี่เอง มาเร็ว

229
00:12:41,221 --> 00:12:43,223
ฉันอยากแนะนําคนให้เธอรู้จัก

230
00:12:43,223 --> 00:12:45,058
ตอนนี้เหรอ
- แค่แป๊บเดียวเอง

231
00:12:47,143 --> 00:12:48,436
โอเค

232
00:12:49,771 --> 00:12:51,147
แอมเบอร์ขัดขวางซิดนีย์

233
00:12:52,524 --> 00:12:54,901
ให้คุน-อนุปไปตัดไฟได้ไหม

234
00:12:54,985 --> 00:12:56,278
เขาล่องหนนี่นา

235
00:12:56,278 --> 00:12:58,572
ข้าหาถังน้ําแล้วสาดน้ําใส่ไฟได้

236
00:12:58,572 --> 00:13:00,031
อาจจะไม่ใช่แบบนั้น

237
00:13:00,699 --> 00:13:02,659
หม่ามี้วาทา เราต้องการคุณ

238
00:13:04,953 --> 00:13:06,621
ช่วยฟังทางนี้หน่อยครับ

239
00:13:07,664 --> 00:13:10,750
ผมอยากขอบคุณทุกคนในคืนนี้ที่รับชม

240
00:13:10,834 --> 00:13:14,087
งานสัปดาห์แห่งผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยวิกฟอร์ด

241
00:13:39,487 --> 00:13:41,781
ผมเห็นคนคุ้นหน้าคุ้นตาเยอะเลย

242
00:13:41,865 --> 00:13:44,534
รวมทั้งผู้สนับสนุนใจดีมากๆ ด้วย

243
00:13:44,618 --> 00:13:47,162
และผมอยากบอกว่าทุกอย่าง...

244
00:13:49,831 --> 00:13:50,832
อุ๊ย

245
00:13:53,418 --> 00:13:56,546
มัน... เอาละ ไม่ต้องกังวลนะครับ

246
00:13:56,630 --> 00:13:59,382
เอเดรียนมีห้องปั่นไฟสํารอง

247
00:13:59,466 --> 00:14:01,843
ใช้เวลาแป๊บเดียวเดี๋ยวไฟก็ติดแล้ว

248
00:14:02,510 --> 00:14:03,511
คุณจัดการให้ทีได้ไหม
- ครับ

249
00:14:03,595 --> 00:14:04,679
เยี่ยมเลย ดีมาก

250
00:14:04,763 --> 00:14:06,223
กัปตันเรือเอเดรียนครับทุกคน

251
00:14:12,354 --> 00:14:14,648
เร็วเข้า เอา ช.ว.มา

252
00:14:14,648 --> 00:14:17,484
ฉันเพิ่งได้ยินวิศวกรพูดว่า
"อีก 30 วินาทีไฟจะติด"

253
00:14:17,484 --> 00:14:20,070
รีบออกมาเร็ว
- มันใหญ่ไป

254
00:14:20,070 --> 00:14:21,780
ซิดนีย์บอกว่าเรามีเวลาแค่ 30 วินาที

255
00:14:21,780 --> 00:14:24,074
กัปตันจะใช้เครื่องปั่นไฟทําให้ไฟติด

256
00:14:24,074 --> 00:14:25,158
เราต้องรีบแล้ว

257
00:14:29,621 --> 00:14:30,789
เยี่ยมเลย

258
00:14:30,789 --> 00:14:33,458
แต่เราจะเปิด...

259
00:14:39,047 --> 00:14:40,257
พวกมันทําอะไรน่ะ

260
00:14:40,799 --> 00:14:43,093
ฉันว่ามันเหมือนล็อกเกอร์ที่โรงเรียนเลย

261
00:14:43,093 --> 00:14:46,555
ถ้าใส่ตัวเลขถูก ก็จะได้ยินเสียงดังกริ๊ก

262
00:14:51,685 --> 00:14:52,978
แจ๋ว

263
00:14:53,562 --> 00:14:55,105
เร็วเข้า
- โอเค

264
00:15:00,527 --> 00:15:01,987
ไฟกลับมาแล้ว
- โอเค

265
00:15:01,987 --> 00:15:03,446
แต่... เราต้องไปแล้ว

266
00:15:06,032 --> 00:15:07,450
เร็วเข้า ไปกันเถอะ

267
00:15:09,744 --> 00:15:10,745
เดี๋ยว

268
00:15:13,039 --> 00:15:14,291
คุน-อนุปล่ะ

269
00:15:15,125 --> 00:15:17,043
คงกลับเข้าไปอยู่ในม้วนกระดาษแล้ว

270
00:15:17,127 --> 00:15:20,964
เอเวอรี บอยด์ผู้ยิ่งใหญ่ ท่านคือผู้ที่มีอํานาจสูงส่ง

271
00:15:20,964 --> 00:15:23,675
ข้าต้องบอกเรื่องราวของข้าให้ท่านฟัง
ท่านจะได้พาข้ากลับบ้าน

272
00:15:23,675 --> 00:15:26,303
กลับไปยังหมู่บ้าน ไปหาครอบครัวข้า

273
00:15:26,303 --> 00:15:30,098
ข้ารู้ว่าข้าเป็นแค่ชาวนา ไม่มีค่าให้ท่านใส่ใจ

274
00:15:30,599 --> 00:15:33,518
แต่ข้าต้องบอกความจริงให้ท่านรู้

275
00:15:33,602 --> 00:15:36,271
โดยหวังว่ามันจะเปลี่ยนใจของท่านได้

276
00:15:36,271 --> 00:15:38,481
นั่นแหละ ความจริง

277
00:15:40,233 --> 00:15:42,235
เนีย นะ...
- เนีย

278
00:15:42,736 --> 00:15:44,779
เรื่องทั้งหมดต้องมาพังเละเทะซะแล้ว

279
00:15:46,072 --> 00:15:48,491
โอเค คุณบอยด์ ตอนนี้ไฟกลับมาแล้ว

280
00:15:48,575 --> 00:15:50,911
ข้ากําลังเดินไปที่ตลาด

281
00:15:50,911 --> 00:15:53,455
ตอนที่ข้าเจอเข้ากับการปิดถนน

282
00:15:53,455 --> 00:15:55,498
ขอโทษด้วย
- ขอบคุณครับ

283
00:15:55,582 --> 00:15:58,627
สวัสดีทุกคนที่ดูไลฟ์สดอยู่ทางบ้านนะครับ

284
00:15:58,627 --> 00:16:02,297
ขอบคุณที่อดทนรอ
ระหว่างที่เราแก้ไขปัญหาทางเทคนิค

285
00:16:02,881 --> 00:16:04,382
งั้นเรากลับมา...
- หยุดก่อน

286
00:16:05,008 --> 00:16:06,009
อะไร

287
00:16:06,760 --> 00:16:08,303
เขาไม่ใช่คนอย่างที่พวกคุณคิด

288
00:16:08,887 --> 00:16:09,888
นี่มันอะไรกัน

289
00:16:10,805 --> 00:16:12,432
เนีย มาทําอะไรที่นี่

290
00:16:12,432 --> 00:16:13,975
ซาเมียร์ ชาร์ลี

291
00:16:14,059 --> 00:16:15,852
ถึงเวลาบอกความจริงให้ทุกคนรู้แล้ว

292
00:16:16,603 --> 00:16:19,397
แม่ฉันคือเลย์ลา บาร์นส์
เป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยวิกฟอร์ด

293
00:16:19,481 --> 00:16:20,482
เนียนี่นา

294
00:16:20,482 --> 00:16:23,193
และแม่ถูกจัดฉากด้วยอาชญากรรมที่แม่ไม่ได้ก่อ

295
00:16:23,193 --> 00:16:24,319
ซาเมียร์

296
00:16:24,319 --> 00:16:26,029
สิ่งมีค่าที่สุดที่วิกฟอร์ดครอบครอง

297
00:16:26,029 --> 00:16:28,490
คือม้วนกระดาษอียิปต์โบราณ
ที่ชื่อชาวนาผู้มีวาทศิลป์

298
00:16:28,490 --> 00:16:31,576
ล้อเล่นกันแน่ๆ

299
00:16:31,660 --> 00:16:34,204
เมื่อหลายเดือนก่อน มีคนขโมยวัตถุชิ้นนี้ไป

300
00:16:34,204 --> 00:16:36,248
แต่คนคนนั้นไม่ใช่แม่ฉัน

301
00:16:36,248 --> 00:16:37,540
เอเวอรี บอยด์ต่างหาก

302
00:16:38,416 --> 00:16:39,834
ว่าไงนะ

303
00:16:41,378 --> 00:16:42,754
และเขาไม่ได้ลงมือคนเดียว

304
00:16:42,754 --> 00:16:45,090
ไร้สาระสิ้นดี
- นี่คือเรื่องจริง

305
00:16:45,090 --> 00:16:46,216
และฉันพิสูจน์ได้

306
00:16:46,216 --> 00:16:47,801
ปล่อยให้เขาพูดต่อ เอเวอรี

307
00:16:51,012 --> 00:16:54,140
ชาวนาผู้มีวาทศิลป์ถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัยโดย...

308
00:16:54,224 --> 00:16:58,353
เอเวอรีไหว้วานญาติของเขา
แอมเบอร์ วิลเลียมส์ นักศึกษาปีสุดท้ายที่วิกฟอร์ด

309
00:16:58,353 --> 00:17:01,523
กับเลียม เอนฟีลด์เพื่อนเขา
ที่เป็นนักศึกษาการละครให้ทําตามแผนการ

310
00:17:01,523 --> 00:17:04,109
มันจะคงอยู่อีกนานหลังจากเราตาย
- คุณจะขโมยงั้นเหรอ

311
00:17:04,191 --> 00:17:06,151
ฉันรับปากว่าจะไม่มีใครเจ็บตัว

312
00:17:06,236 --> 00:17:07,445
งานแรกของพวกเขาน่ะ

313
00:17:07,529 --> 00:17:08,905
คุณอยากให้เราทําอะไร

314
00:17:09,698 --> 00:17:11,366
หาคนปลอมแปลง
- หาคนปลอมแปลง

315
00:17:12,492 --> 00:17:14,995
จนมาเจอกับกริฟฟิน หยาง
นักศึกษาปีหนึ่งเอกศิลปะ

316
00:17:17,372 --> 00:17:20,667
แอมเบอร์กับเลียมเสนอให้กริฟฟิน
ได้เข้าฮอว์ธอร์นคลับอันมีเกียรติ

317
00:17:20,667 --> 00:17:22,334
แลกกับการปลอมแปลงวัตถุชิ้นนั้น

318
00:17:22,419 --> 00:17:23,753
เนีย

319
00:17:23,837 --> 00:17:26,381
ฉันเสียใจจริงๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่เธอ

320
00:17:26,381 --> 00:17:28,216
แต่ฉันจะปล่อยให้เธอขึ้นมา...

321
00:17:28,300 --> 00:17:29,301
ฉันอยากฟังต่อ

322
00:17:29,301 --> 00:17:30,594
ใช่ๆ

323
00:17:31,511 --> 00:17:32,512
ใช่

324
00:17:36,808 --> 00:17:39,102
หวัดดีครับ ผมขอดูชาวนาผู้มีวาทศิลป์หน่อยได้ไหม

325
00:17:39,102 --> 00:17:40,270
แผนถูกวางไว้หมดแล้ว

326
00:17:40,270 --> 00:17:44,149
เมื่อมีฉบับปลอมอยู่ในมือ
เลียมก็ปลอมตัวโดยใช้นามสมมติ...

327
00:17:44,149 --> 00:17:45,233
(อเล็กซ์ ทอมป์สัน)

328
00:17:45,317 --> 00:17:47,569
เข้าไปในห้องเก็บเอกสารและขอตรวจดูวัตถุนั้น

329
00:17:47,569 --> 00:17:51,197
พักต่อมา เลียมได้รับการช่วยเหลือ
จากผู้สมรู้ร่วมคิด แอมเบอร์นั่นเอง

330
00:17:54,075 --> 00:17:55,869
เขาเบี่ยงเบนความสนใจของบรรณารักษ์

331
00:17:55,869 --> 00:17:58,246
ทําให้เขาต้องออกมาจากห้องของสะสมพิเศษ

332
00:17:59,080 --> 00:18:00,332
เมื่อทางสะดวกแล้ว

333
00:18:00,332 --> 00:18:02,542
เลียมเอา ช.ว.ไปซ่อนในวัตถุอีกชิ้น
ที่เป็นภาพวาด

334
00:18:02,626 --> 00:18:04,794
และวางแทนที่ด้วยฉบับปลอมของกริฟฟิน

335
00:18:08,673 --> 00:18:09,716
ขอโทษที

336
00:18:15,013 --> 00:18:16,473
และคืนนั้นเอง แอมเบอร์

337
00:18:16,473 --> 00:18:19,476
ปลอมตัวเป็นผีเฒ่าชอนซี่ ผู้ก่อตั้งโรงเรียน

338
00:18:19,476 --> 00:18:22,646
ใช้อุโมงค์ลับใต้ดินเพื่อเข้าถึงห้องเก็บเอกสาร

339
00:18:22,646 --> 00:18:25,899
ไปยังจุดบอดที่กล้องวงจรปิดมองไม่เห็น

340
00:18:27,609 --> 00:18:29,152
แอมเบอร์นํา ช.ว.ฉบับจริงออกมา

341
00:18:29,236 --> 00:18:31,238
จากจุดที่เลียมซ่อนไว้ข้างในภาพวาด

342
00:18:31,238 --> 00:18:32,989
แล้วกลับไปยังอุโมงค์

343
00:18:33,073 --> 00:18:35,116
แต่เขาทําผิดพลาดระหว่างทาง

344
00:18:38,703 --> 00:18:41,456
เธอทําให้น็อตหลุดออกมา
จากภายในทางเข้าอุโมงค์

345
00:18:41,456 --> 00:18:45,001
น็อตที่ฉันกับเพื่อนๆ เจอ
ระหว่างที่เราสืบสวนกันเอง

346
00:18:46,044 --> 00:18:47,462
ในขณะเดียวกัน คืนนั้นเอง

347
00:18:47,546 --> 00:18:50,340
แอมเบอร์เดินในอุโมงค์
ไปอาคารเรียนหลังเก่าอีกฝั่งของวิทยาเขต

348
00:18:50,340 --> 00:18:52,175
แล้วออกมาทางประตูลับ

349
00:18:52,259 --> 00:18:55,512
ตรงนั้นเองที่เขาหายตัวไปในป่า
พร้อมกับ ช.ว.ในครอบครอง

350
00:18:55,512 --> 00:18:57,973
และถูกถ่ายรูปจากระยะไกล
โดยนักศึกษาวิกฟอร์ดคนนึง

351
00:18:57,973 --> 00:19:00,308
ที่เข้าใจผิดคิดว่าเขาคือผีเฒ่าชอนซี่

352
00:19:01,476 --> 00:19:02,894
โอเค พอซะที

353
00:19:02,978 --> 00:19:05,605
ฉันปล่อยให้เธอพูดจาเพ้อเจ้อแบบนี้ไม่ได้
หยุดถ่าย

354
00:19:05,689 --> 00:19:07,566
เฮ้ อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะ

355
00:19:08,149 --> 00:19:09,276
พูดต่อเลย เนีย

356
00:19:11,528 --> 00:19:14,030
พวกเขาคงรอดพ้นความผิดจากเรื่องทั้งหมดได้

357
00:19:14,114 --> 00:19:16,199
แต่ฉันกับเพื่อนๆ เจอเบาะแสหลายอย่าง

358
00:19:16,283 --> 00:19:19,035
ถูกทิ้งไว้ให้เรา
โดยโอลิเวอร์ ราโมสที่เสียชีวิตไปแล้ว

359
00:19:20,495 --> 00:19:21,496
โอลิเวอร์เหรอ

360
00:19:22,539 --> 00:19:25,542
บัณฑิตคณะโบราณคดีที่เป็นที่รักของทุกคน

361
00:19:26,835 --> 00:19:30,463
โอลิเวอร์ให้เราเข้าถึงงานวิจัย
ที่ครอบคลุมของเขาเพื่อสืบคดีนี้

362
00:19:30,547 --> 00:19:32,340
ซึ่งทําให้เราได้ค้นพบสิ่งที่น่าตกใจ

363
00:19:32,424 --> 00:19:35,135
ว่าชาวนาผู้มีวาทศิลป์ในห้องสมุดเป็นฉบับปลอม

364
00:19:36,678 --> 00:19:38,179
นะคะ หยุดก่อนเถอะ

365
00:19:38,263 --> 00:19:39,431
ว่าไงนะ

366
00:19:39,431 --> 00:19:41,975
เราจึงบอกแม่ฉัน
กับศาสตราจารย์แมคคอร์แมกทันที

367
00:19:41,975 --> 00:19:43,310
พวกเขารู้เรื่อง

368
00:19:43,310 --> 00:19:45,395
นั่นไม่ได้อยู่ในแผนการของเอเวอรี บอยด์

369
00:19:45,395 --> 00:19:46,688
เขาเริ่มหวั่นวิตก

370
00:19:46,688 --> 00:19:49,149
เขารู้ว่าเขาต้องปัดความผิดให้พ้นตัว

371
00:19:49,149 --> 00:19:51,109
ตอนนี้ต้องหาทางทําอะไรสักอย่างแล้ว

372
00:19:51,109 --> 00:19:53,653
เขาจึงโน้มน้าวคณะกรรมการ
ให้จ้างเคที่ โดโนแวน

373
00:19:53,737 --> 00:19:55,906
นักสืบสวนเอกชนที่เขาคงจ่ายเงินจ้างอีกที

374
00:19:55,906 --> 00:19:59,326
ฉันเข้าใจว่าคุณสนใจจะบริจาคให้มหาวิทยาลัย

375
00:20:00,076 --> 00:20:02,329
ต้องใช้เงินเท่าไร
ถึงจะมีอาคารที่ตั้งชื่อตามชื่อผมได้

376
00:20:02,329 --> 00:20:04,664
ห้าล้าน อาจจะมากกว่านั้นหน่อย

377
00:20:04,748 --> 00:20:05,749
ห้าล้าน คือว่า...

378
00:20:05,749 --> 00:20:07,876
เลียมกับแอมเบอร์ล่อให้แม่ฉันไปนัดเจอ

379
00:20:07,876 --> 00:20:11,588
ซึ่งพวกเขาแอบอัดเสียงและถ่ายรูปแม่ไว้

380
00:20:12,797 --> 00:20:16,051
นี่ เลย์ลา คุณคิดว่า
เราจะได้เงินจากชาวนาผู้มีวาทศิลป์เท่าไร

381
00:20:16,051 --> 00:20:18,553
ในวันนั้นเอง เลียมได้ตัดต่อเสียงบันทึก

382
00:20:18,637 --> 00:20:20,972
และทําให้ฟังดูเหมือนว่าแม่ฉันคืออาชญากร

383
00:20:21,681 --> 00:20:24,851
นี่ เลย์ลา คุณคิดว่า
เราจะได้เงินจากชาวนาผู้มีวาทศิลป์เท่าไร

384
00:20:24,935 --> 00:20:26,811
ห้าล้าน อาจจะมากกว่านั้นหน่อย

385
00:20:26,895 --> 00:20:27,896
แจ๋ว

386
00:20:27,896 --> 00:20:30,232
เอเวอรีกับโดโนแวนใช้หลักฐานแบบผิดๆ นี้

387
00:20:30,232 --> 00:20:32,651
เพื่อโน้มน้าวคณะกรรมการ
ว่าแม่ฉันอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

388
00:20:32,651 --> 00:20:35,237
ห้าล้าน อาจจะมากกว่านั้นหน่อย

389
00:20:35,237 --> 00:20:36,571
แต่พวกเขาไม่ได้หยุดแค่นั้น

390
00:20:36,655 --> 00:20:38,740
พวกเขาอยากให้แม่ฉันดูผิดกว่านี้อีก

391
00:20:40,825 --> 00:20:43,495
ตอนแรกโดโนแวน
แอบเอาพิมพ์เขียวของอุโมงค์เก่า

392
00:20:43,495 --> 00:20:46,248
ที่อยู่ใต้มหาวิทยาลัย
ไปไว้ในห้องทํางานของแม่ฉัน

393
00:20:51,711 --> 00:20:54,297
จากนั้นพวกเขาก็เจาะรูในห้องใต้ดินของบ้านเรา

394
00:20:54,381 --> 00:20:56,424
ให้เข้าถึงอุโมงค์ห้องสมุดได้โดยตรง

395
00:20:59,219 --> 00:21:00,887
ไม่จริงนะ

396
00:21:00,971 --> 00:21:03,265
เห็นๆ อยู่ว่าใครสักคนจัดฉากให้ฉัน และคิดว่า...

397
00:21:03,265 --> 00:21:05,350
และก็ตามนั้นเลย แม่ฉัน

398
00:21:05,350 --> 00:21:07,727
คนที่อยากคืนชาวนาผู้มีวาทศิลป์

399
00:21:07,811 --> 00:21:09,145
กลับไปอียิปต์ยังที่ที่มันควรอยู่

400
00:21:09,229 --> 00:21:10,939
กลับถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรม

401
00:21:10,939 --> 00:21:12,482
และทุกคนก็หลงเชื่อ

402
00:21:12,983 --> 00:21:17,445
ทั้งที่จริงๆ แล้ว ครอบครัวของเอเวอรี
ขโมยวัตถุนี้มาจากอียิปต์เมื่อหลายปีก่อน

403
00:21:17,529 --> 00:21:20,198
และเพื่อพยายามเก็บสมบัติที่ขโมยมานี้ไว้

404
00:21:20,282 --> 00:21:22,325
เขาสานต่อการทําสิ่งที่ไม่ถูกต้องในครอบครัว

405
00:21:22,409 --> 00:21:26,121
เมื่อเขาป้ายสีให้คนบริสุทธิ์
ซึ่งก็คือแม่ฉัน อธิการบดีบาร์นส์

406
00:21:26,121 --> 00:21:29,499
ความอยุติธรรมนี้ต้องหยุดได้แล้ว
และความจริงต้องเปิดเผย

407
00:21:32,377 --> 00:21:36,006
ดูทุกคนที่ฟังเขาสิ พวกเขาเชื่อเขาแล้ว

408
00:21:36,756 --> 00:21:40,176
จะช้าหรือเร็วเท่านั้นแหละ
ที่ข้าจะเจอคนที่รับฟังข้าจริงๆ

409
00:21:45,307 --> 00:21:46,808
เขาหายไปแล้ว

410
00:21:48,643 --> 00:21:49,978
เนียพูดความจริง

411
00:21:50,937 --> 00:21:52,731
เหมือนที่เขาพูดในเรื่องราวของเขา

412
00:21:53,690 --> 00:21:55,692
เขากลับไปในม้วนกระดาษสินะ

413
00:21:55,692 --> 00:21:59,863
แปลว่าเราต้องพาแมคคอร์แมก
ไปหา ช.ว.ในห้องทํางานของเอเวอรี

414
00:22:00,447 --> 00:22:02,574
แต่ถ้าฉันมีชาวนาผู้มีวาทศิลป์จริง

415
00:22:03,283 --> 00:22:04,576
ไหนล่ะหลักฐาน

416
00:22:04,576 --> 00:22:06,870
อยู่ที่นี่ไง บนเรือลํานี้

417
00:22:07,370 --> 00:22:09,956
ใช่ พนันได้เลยว่าอยู่ในห้องส่วนตัวของเขา

418
00:22:10,540 --> 00:22:12,125
พูดเล่นใช่ไหมเนี่ย

419
00:22:13,710 --> 00:22:15,754
ถ้าไม่มีอะไรปิดบัง งั้นก็พาเราไปดูสิ

420
00:22:16,338 --> 00:22:18,715
ฉันเห็นด้วยกับแมคคอร์แมก
ฉันว่าเราไปดูกันเถอะ

421
00:22:18,715 --> 00:22:21,384
เรายังค้นบ้านกับห้องทํางานของเลย์ลาเลยนี่

422
00:22:21,468 --> 00:22:22,636
ถูกต้อง

423
00:22:25,597 --> 00:22:26,598
ก็ได้

424
00:22:28,225 --> 00:22:29,226
มาเลย

425
00:22:37,901 --> 00:22:41,488
เห็นไหม ไม่มีอะไรซะหน่อย

426
00:22:41,988 --> 00:22:43,323
เปิดโต๊ะทีได้ไหม

427
00:22:44,532 --> 00:22:45,617
ได้สิ

428
00:22:47,535 --> 00:22:48,536
ไม่มี

429
00:22:49,996 --> 00:22:51,206
ชาวนา

430
00:22:52,707 --> 00:22:53,708
ผู้มีวาทศิลป์

431
00:22:55,043 --> 00:22:56,253
พอใจรึยัง

432
00:23:02,384 --> 00:23:03,843
แล้วหลังรูปภาพล่ะครับ

433
00:23:05,887 --> 00:23:07,097
มีตู้เซฟอยู่

434
00:23:07,722 --> 00:23:09,140
มาดูกันว่าข้างในมีอะไร

435
00:23:11,434 --> 00:23:12,852
คุณทําพลาดครั้งใหญ่เลยนะ

436
00:23:30,203 --> 00:23:31,663
ไม่มีชาวนาผู้มีวาทศิลป์

437
00:23:32,247 --> 00:23:33,331
เดี๋ยวนะ

438
00:23:42,966 --> 00:23:44,843
อยู่นี่ไง
- ว่าไงนะ

439
00:23:45,510 --> 00:23:46,928
เป็นไปไม่ได้

440
00:23:47,012 --> 00:23:48,471
ใช่ม้วนกระดาษของจริงไหม

441
00:23:48,555 --> 00:23:49,723
ใช่ครับ

442
00:23:51,224 --> 00:23:53,643
ไม่อยากเชื่อเลย
- ไม่อยากเชื่อเลย

443
00:23:54,269 --> 00:23:55,312
ผมไม่ใช่คนเอาไปใส่นะ

444
00:23:55,312 --> 00:23:57,689
ตู้เซฟส่วนตัวของคุณที่มีแค่คุณเปิดได้น่ะเหรอ

445
00:23:57,689 --> 00:23:59,190
มัน...

446
00:24:05,280 --> 00:24:08,658
เธอน่ะ เธอทําอะไรสักอย่าง แต่ว่า...

447
00:24:10,160 --> 00:24:11,411
แต่ฉันไม่รู้ว่าทํายังไง

448
00:24:13,204 --> 00:24:14,456
ไม่ต้องมามองเราเลย

449
00:24:14,456 --> 00:24:16,041
เราก็แค่เด็กกลุ่มนึง

450
00:24:21,838 --> 00:24:23,840
(ตํารวจ)

451
00:24:36,645 --> 00:24:38,438
ระวังหัวด้วยค่ะ คุณโดโนแวน

452
00:24:42,108 --> 00:24:43,318
เนีย

453
00:24:46,947 --> 00:24:47,948
ลูกโอเคนะ

454
00:24:48,782 --> 00:24:49,908
โอเคสุดๆ

455
00:24:49,908 --> 00:24:51,576
แม่คะ แม่พ้นมลทินแล้ว

456
00:24:51,660 --> 00:24:53,620
เอเวอรีเป็นคนทํา และตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว

457
00:24:53,620 --> 00:24:56,331
แม่อยากโกรธลูกที่ลูกปิดบังเรื่องนี้กับเรา

458
00:24:56,331 --> 00:24:58,708
แต่ตอนนี้แม่ทึ่งมากกับสิ่งที่ลูกทํา

459
00:24:58,792 --> 00:25:01,419
และลูกได้โตเป็นสาวที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้

460
00:25:01,503 --> 00:25:03,797
แปลว่าหนูโตพอที่จะนั่งรถไฟใต้ดินแล้วใช่ไหม

461
00:25:06,424 --> 00:25:09,594
โอเค แต่ลูกต้องส่งข้อความหาเรา
ตอนขึ้นและลงจากรถไฟ

462
00:25:09,678 --> 00:25:12,264
ได้ค่ะ และขอเล่นเกมฟอลล์เอาต์
ที่ออกใหม่ได้ไหมคะ

463
00:25:12,264 --> 00:25:13,431
โอเค

464
00:25:13,515 --> 00:25:15,767
โอเค อย่าเยอะสิ

465
00:25:15,767 --> 00:25:18,436
ลูกแอบขึ้นเรือยอชต์โดยไม่ได้รับอนุญาตอยู่ดี

466
00:25:18,520 --> 00:25:20,855
และอะไรก็ตามที่ลูกจะเล่าให้ฟัง
ระหว่างทางกลับบ้าน

467
00:25:21,356 --> 00:25:23,024
ก็ได้ค่ะ
- เลย์ลา

468
00:25:25,110 --> 00:25:26,111
ทอดด์

469
00:25:29,447 --> 00:25:30,782
เราติดค้างคําขอโทษคุณ

470
00:25:32,033 --> 00:25:38,498
คณะกรรมการรวมทั้งตัวผมดําเนินการไม่ถี่ถ้วน
และปฏิบัติกับคุณไม่เป็นธรรม

471
00:25:39,457 --> 00:25:42,252
ขอบคุณที่พูดแบบนี้นะคะ
- ถ้าคุณปฏิเสธ ผมก็เข้าใจ

472
00:25:42,252 --> 00:25:44,880
แต่เราอยากให้คุณกลับมาทํางานของคุณ

473
00:25:46,214 --> 00:25:47,632
ร่วมกับเราได้ไหม

474
00:25:51,011 --> 00:25:52,012
วันจันทร์ฉันจะเข้าไปค่ะ

475
00:25:53,221 --> 00:25:54,222
ขอบคุณครับ

476
00:25:58,351 --> 00:26:00,937
ฉันต้องกลับแล้ว ไว้เจอกันนะ

477
00:26:08,111 --> 00:26:09,487
เดี๋ยวค่ะ ขอโทษที

478
00:26:10,697 --> 00:26:13,283
น่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดกัน

479
00:26:13,950 --> 00:26:16,286
ถ้าไม่มีเขาช่วย คุณก็คงจับเอเวอรีไม่ได้

480
00:26:16,286 --> 00:26:18,288
จริงค่ะ
- ไม่เป็นไร ซิดนีย์

481
00:26:18,288 --> 00:26:21,333
เป็นสิ นายก็ไม่ต่างจากเหยื่อคนนึงเลย

482
00:26:21,333 --> 00:26:22,417
ฉันเป็นคนทําฉบับปลอม

483
00:26:23,418 --> 00:26:25,712
สิ่งที่ฉันทําวันนี้อาจจะช่วยลดโทษให้ฉันได้

484
00:26:25,712 --> 00:26:28,048
แต่ฉันดีใจที่ฉันไม่ต้องโกหกอีกต่อไป

485
00:26:29,257 --> 00:26:30,967
เพราะงั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

486
00:26:31,051 --> 00:26:33,178
ฉันว่าคืนนี้ฉันจะนอนหลับสนิทได้ซะที

487
00:26:41,353 --> 00:26:44,648
ว่าแต่เธอใช้กลอะไรกับม้วนกระดาษนั่น

488
00:26:44,648 --> 00:26:46,983
ตอนแรกมันว่างเปล่า
แล้วอยู่ดีๆ ตัวอักษรก็กลับมา

489
00:26:47,067 --> 00:26:48,735
ต้องให้บอกอีกกี่รอบเนี่ย

490
00:26:48,735 --> 00:26:51,071
อือ โอเค นักมายากลไม่เผยเคล็ดลับ

491
00:26:51,071 --> 00:26:53,281
แปลว่าเธอฟังเวลาฉันพูดจริงๆ

492
00:26:53,949 --> 00:26:55,158
อาจจะครั้งหรือสองครั้ง

493
00:26:55,659 --> 00:26:58,495
งี้ก็แปลว่าเธอได้ยินตอนที่ฉันพูดว่า
เราควรสลับห้องกันเทอมหน้า

494
00:26:59,037 --> 00:27:00,664
ขอโทษที ไม่ได้ยินเลย

495
00:27:01,331 --> 00:27:02,707
ไม่เอาน่า

496
00:27:04,501 --> 00:27:08,922
ดูให้แน่ใจว่ามันได้กลับไปอยู่ในที่ของมันจริงๆ

497
00:27:08,922 --> 00:27:11,466
ได้ค่ะ หม่ามี้วาทา ขอบคุณนะคะ

498
00:27:31,403 --> 00:27:34,739
(ลุ่มน้ําต้องมนตร์
จิวเวลล์ พาร์กเกอร์ โรห์ดส์)

499
00:27:41,246 --> 00:27:42,414
(ระวังแตก)

500
00:28:18,491 --> 00:28:19,951
โอเค ทีนี้นายลองบ้าง

501
00:28:22,162 --> 00:28:23,163
นี่

502
00:28:23,163 --> 00:28:25,999
พี่จะสอนให้สักสองสามคอร์ดนะ

503
00:28:25,999 --> 00:28:30,378
เห็นไหม มันง่ายถ้าเราค่อยๆ ทําไปทีละขั้น

504
00:28:30,462 --> 00:28:32,005
กดแน่นๆ แล้วดีดเลย

505
00:28:32,714 --> 00:28:33,924
นั่นแหละ เก่งมาก

506
00:28:33,924 --> 00:28:36,801
(โอลิเวอร์ ราโมส
สถาบันโบราณคดีวิทยา)

507
00:28:39,721 --> 00:28:40,805
เฮ้ ซาเมียร์

508
00:28:45,310 --> 00:28:46,561
ฉันว่าถึงเวลาแล้ว

509
00:28:50,357 --> 00:28:51,483
ไม่รู้สิ

510
00:28:51,483 --> 00:28:54,194
มันแปลกๆ ที่ต้องบอกลา

511
00:28:54,903 --> 00:28:56,112
ยิ่งพอเราได้คิด

512
00:28:56,196 --> 00:28:58,490
ถึงคนเลวๆ อีกหลายคนที่ยังอยู่

513
00:28:59,324 --> 00:29:01,660
ถ้ามีผีคอยช่วย เราจะจัดการพวกเขาได้หมด

514
00:29:02,410 --> 00:29:04,913
ฉันว่าสําหรับโอลิเวอร์
มันไม่ใช่การสู้กับอาชญากรรม

515
00:29:06,081 --> 00:29:07,540
มันคืองานทั้งชีวิตของเขามากกว่า

516
00:29:08,917 --> 00:29:09,918
เรื่องส่วนตัวของเขาน่ะ

517
00:29:11,044 --> 00:29:13,338
เธอไม่คิดว่าเขาอยากไปสู่สุคติเหรอ

518
00:29:14,005 --> 00:29:16,633
ก็นะ พอนายพูดแบบนี้แล้วละก็

519
00:29:18,385 --> 00:29:19,511
โอเค โอลิเวอร์

520
00:29:20,637 --> 00:29:22,806
ขอบคุณสําหรับเบาะแสลึกลับทั้งหมด

521
00:29:22,806 --> 00:29:25,267
ถึงมันจะไขคําตอบได้ยากมากก็เถอะ

522
00:29:30,272 --> 00:29:33,066
ฉันอยากขอบคุณที่ช่วยให้เราช่วยแม่ของฉันได้

523
00:29:36,403 --> 00:29:38,488
และที่ทําให้เราได้มาเป็นเพื่อนกัน

524
00:29:38,572 --> 00:29:40,949
ส่วนที่ดีที่สุดของเรื่องทั้งหมดเลย

525
00:29:40,949 --> 00:29:42,284
เห็นด้วย

526
00:30:15,734 --> 00:30:17,819
แล้วเราจะทําอะไรต่อดี

527
00:30:18,570 --> 00:30:22,198
ฉันเพิ่งได้จอยสติ๊กอันที่สาม
เผื่อว่านายอยากทําภารกิจในเกมกับฉัน

528
00:30:22,282 --> 00:30:23,366
เอาสิ

529
00:30:23,450 --> 00:30:27,829
โอเค แต่ก่อนอื่นนะ
พวกเธอต้องดูกลใหม่ของฉันก่อน

530
00:31:40,860 --> 00:31:42,862
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี