1
00:00:15,850 --> 00:00:20,605
(ริปลีย์)

2
00:00:41,626 --> 00:00:48,549
{\an8}(โรม ปี 1606)

3
00:00:53,888 --> 00:00:55,598
ขอไฟ

4
00:01:10,780 --> 00:01:11,948
นี่ศพรานุชโช

5
00:01:12,865 --> 00:01:14,408
ไปกัน

6
00:02:26,564 --> 00:02:30,359
{\an8}(พระราชวังโกลอนนา ปาเลียโน)

7
00:03:21,369 --> 00:03:24,121
คราวนี้คุณทําอะไรลงไป

8
00:03:26,290 --> 00:03:28,751
ผมแค่ต้องการที่พัก

9
00:03:56,570 --> 00:03:59,740
{\an8}(เวนิส)

10
00:04:12,253 --> 00:04:13,170
เชิญคุณก่อน

11
00:04:40,156 --> 00:04:42,199
นี่เป็นห้องดนตรี

12
00:04:52,209 --> 00:04:54,587
นี่อันนากับอูโก้

13
00:04:54,587 --> 00:04:56,881
พวกเขาดูแลที่นี่

14
00:04:56,881 --> 00:04:58,257
ยินดีที่ได้พบครับ

15
00:05:01,802 --> 00:05:03,387
ตรงนั้นเป็นห้องอ่านหนังสือ

16
00:05:04,889 --> 00:05:06,015
ส่วนนี่ห้องนั่งเล่น

17
00:05:22,406 --> 00:05:24,158
ผมขอพาไปดูทางเข้าหลักนะ

18
00:05:26,118 --> 00:05:27,995
แล้วทางที่เราเข้ามาล่ะ

19
00:05:28,996 --> 00:05:30,373
นั่นประตูหลัง

20
00:05:37,213 --> 00:05:40,257
ลงบันไดนี้ไปเป็นโถงชั้นล่าง

21
00:05:40,257 --> 00:05:41,175
ค่อนข้างใหญ่นะ

22
00:05:41,967 --> 00:05:44,804
มันนําไปสู่ทางเข้าหลัก

23
00:05:44,804 --> 00:05:46,806
มีท่าน้ําส่วนตัว

24
00:06:21,465 --> 00:06:22,883
ระวังด้วยครับ

25
00:06:22,883 --> 00:06:24,426
มันลื่น

26
00:06:24,426 --> 00:06:25,928
ตะไคร่น้ําน่ะ

27
00:06:26,554 --> 00:06:28,973
ผมว่าผมจะใช้ทางเข้าของคนรับใช้

28
00:06:30,141 --> 00:06:31,892
ผมพาไปดูห้องนอนนะครับ

29
00:06:35,437 --> 00:06:37,148
ต้องเช่าอย่างต่ําหกเดือน

30
00:06:37,148 --> 00:06:38,149
ไม่เป็นไรครับ

31
00:06:38,149 --> 00:06:39,525
ผมอาจอยู่นานกว่านั้น

32
00:06:39,525 --> 00:06:40,484
แน่นอน

33
00:06:40,484 --> 00:06:42,695
คุณจะไม่มีวันอยากไปจากที่นี่

34
00:06:42,695 --> 00:06:43,779
คุณอาจพูดถูก

35
00:06:44,488 --> 00:06:45,406
ตรงนี้ใช่มั้ย

36
00:06:47,867 --> 00:06:49,869
{\an8}(โธมัส ริปลีย์)

37
00:06:54,206 --> 00:06:57,793
{\an8}(ปาแลร์โม)

38
00:07:02,965 --> 00:07:04,216
จ่าเฟร์ราร่าครับ

39
00:07:04,216 --> 00:07:06,051
นี่สารวัตรราวินีจากโรมครับ

40
00:07:07,303 --> 00:07:08,512
ริชาร์ด กรีนลีฟ...

41
00:07:08,512 --> 00:07:09,889
เขาไม่โผล่มาเลย

42
00:07:09,889 --> 00:07:12,391
คุณได้บอกเขาตามที่ผมให้บอกมั้ย

43
00:07:12,975 --> 00:07:14,185
บอกแล้ว

44
00:07:14,185 --> 00:07:16,228
ทุกคําพูดเลย

45
00:07:16,228 --> 00:07:19,315
"หากคุณไม่ไปพบสารวัตรราวินี

46
00:07:19,315 --> 00:07:21,442
เขาคงจะต้องใช้มาตรการบางอย่าง

47
00:07:21,442 --> 00:07:23,944
ที่จะทําให้ทั้งเขาและคุณลําบาก"

48
00:07:23,944 --> 00:07:25,613
โอเค

49
00:07:25,613 --> 00:07:29,992
ที่ผมอยากรู้ตอนนี้คือ
เขาไปจากปาแลร์โมจริงๆ ใช่มั้ย

50
00:07:30,659 --> 00:07:31,702
เขาอาจยังอยู่ก็ได้

51
00:07:31,702 --> 00:07:33,245
ผมจะไปรู้ได้ยังไง

52
00:07:34,121 --> 00:07:37,041
คุณอาจเริ่มจากไปเช็กที่ที่คุณพบเขาสิ

53
00:07:38,375 --> 00:07:39,335
แล้วไงต่อ

54
00:07:39,335 --> 00:07:40,419
ถ้าเขาไม่อยู่ที่นั่นล่ะ

55
00:07:41,670 --> 00:07:44,673
แล้วผมก็คงพูดว่า "คุณนักสืบ
หัดทํางานของคุณซะบ้าง"

56
00:08:35,766 --> 00:08:38,936
{\an8}(การาวัจโจ)

57
00:09:07,464 --> 00:09:09,174
อยู่ในนี้แหละ ผมมั่นใจ

58
00:09:17,016 --> 00:09:20,227
- อยู่เล่มนี้แหละ เดี๋ยวผมก็หาเจอ
- ครับๆ ไม่ต้องรีบ

59
00:09:22,021 --> 00:09:24,857
นี่ไง อย่างที่เห็น

60
00:09:24,857 --> 00:09:27,693
เขาเช็กเอาต์วันที่ 27 มกราคม

61
00:09:29,820 --> 00:09:31,697
เขาบอกมั้ยว่าจะไปไหน

62
00:09:31,697 --> 00:09:34,867
เขาถามว่ามีเรือเฟอร์รีไปตูนิสค่ําวันนั้นมั้ย

63
00:09:34,867 --> 00:09:36,243
ไปตูนิสเหรอ

64
00:09:46,337 --> 00:09:49,715
ตูนิส วันที่ 27 มกราคม

65
00:09:50,966 --> 00:09:52,051
แล้วมีรอบเรือมั้ย

66
00:09:52,760 --> 00:09:53,761
มีครับ

67
00:09:58,307 --> 00:09:59,433
ขอบคุณครับ

68
00:10:01,518 --> 00:10:03,103
ผมว่าเขาดูซึมเศร้า

69
00:10:08,150 --> 00:10:09,068
ซึมเศร้า

70
00:10:15,366 --> 00:10:16,617
ยังไง

71
00:10:17,493 --> 00:10:18,952
เขาดู...

72
00:10:19,912 --> 00:10:22,456
ครุ่นคิด

73
00:10:22,456 --> 00:10:24,500
นั่นมันคนละความหมายกันเลย

74
00:10:24,500 --> 00:10:27,961
"ซึมเศร้า" กับ "ครุ่นคิด"
ความหมายแตกต่างกันนะ

75
00:10:30,214 --> 00:10:34,802
ซึมเศร้าเหมือนคนทําผิดมา
สํานึกผิดเหรอ

76
00:10:37,179 --> 00:10:38,555
ผมว่าไม่ใช่อย่างนั้น

77
00:10:38,555 --> 00:10:40,766
ผมจะไปรู้ได้ยังไง

78
00:10:41,392 --> 00:10:44,019
ผมไม่รู้ว่าคุณรู้ได้ยังไงว่าเขาซึมเศร้า

79
00:10:44,019 --> 00:10:47,856
ถ้าเขาแค่ดูใจลอย

80
00:10:48,774 --> 00:10:52,444
เมื่อเช้านี้ผมก็ใจลอยตอนแต่งตัว

81
00:10:52,444 --> 00:10:54,571
แต่ผมไม่ได้ซึมเศร้า

82
00:10:54,571 --> 00:10:56,031
ผมดูซึมเศร้ามั้ย

83
00:10:57,991 --> 00:11:00,619
สําหรับผม เขาดูเป็นแบบนั้น

84
00:11:03,163 --> 00:11:06,667
ผู้ชายที่เป็นพนักงานต้อนรับ
คิดว่าตัวเองเป็นจิตแพทย์

85
00:11:06,667 --> 00:11:09,378
แต่จะงานไหนเขาก็ทําได้ห่วย

86
00:11:09,962 --> 00:11:12,131
ที่จริงพนักงานต้อนรับรู้ทุกอย่าง

87
00:11:12,131 --> 00:11:14,508
พวกเขาเคยไขคดีฆาตกรรมให้ผม

88
00:11:14,508 --> 00:11:15,718
ซึมเศร้าแบบไหน

89
00:11:15,718 --> 00:11:17,678
เขาพูดคลุมเครือน่ะ

90
00:11:17,678 --> 00:11:21,890
แต่พอโดนเค้นถาม
สุดท้ายเขาก็เลือกใช้คําว่า "ปลง"

91
00:11:22,558 --> 00:11:25,310
เขาพอรู้มั้ยว่าริชาร์ดไปไหน

92
00:11:25,310 --> 00:11:26,520
แอฟริกาเหนือ

93
00:11:27,813 --> 00:11:28,856
อะไรนะ

94
00:11:28,856 --> 00:11:31,775
ใช่ เขาถามถึงรอบเรือเฟอร์รีไปตูนิส

95
00:11:34,570 --> 00:11:35,612
สารวัตร

96
00:11:35,612 --> 00:11:39,616
ถือว่าหน้าที่ผมในการสืบสวนนี้
เป็นอันจบแล้วนะ

97
00:11:40,325 --> 00:11:42,035
ครับ จ่า ขอบคุณ

98
00:11:57,885 --> 00:12:00,304
(ตํารวจค้นหาคนอเมริกันที่หายไป)

99
00:12:02,848 --> 00:12:05,726
คุณกรีนลีฟถูกพบเห็นครั้งสุดท้ายในปาแลร์โม

100
00:12:06,351 --> 00:12:10,856
ตํารวจโรมซึ่งก็คือผม ต้องการตัวเขา

101
00:12:10,856 --> 00:12:12,649
ให้กลับมาตอบคําถามบางอย่าง

102
00:12:13,275 --> 00:12:14,443
เขาไม่มา

103
00:12:15,152 --> 00:12:20,115
เช่นนั้นแล้ว เราเชื่อว่า
เขาอาจพยายามหลบเลี่ยงการไต่สวน

104
00:12:20,115 --> 00:12:22,534
ซึ่งนํามาสู่คําถามว่า...

105
00:12:22,534 --> 00:12:23,452
ทําไมกัน

106
00:12:24,703 --> 00:12:29,249
ผมขอพูดให้ชัดเจน
เผื่อคุณกรีนลีฟจะอ่านข่าวนี้

107
00:12:30,083 --> 00:12:33,128
การปฏิเสธที่จะตอบคําถามของเรา

108
00:12:33,128 --> 00:12:35,255
เขาทําให้ตัวเองตกเป็นผู้ต้องสงสัย

109
00:12:35,255 --> 00:12:38,008
ว่ามีส่วนร่วมในการฆาตกรรมคุณไมลส์

110
00:12:38,800 --> 00:12:44,056
และการหายตัวไปของคุณริปลีย์
ที่อาจมีสาเหตุจากการฆาตกรรม

111
00:12:55,943 --> 00:12:57,778
- คุณคือโธมัส ริปลีย์เหรอ
- ใช่ครับ

112
00:12:58,403 --> 00:13:02,449
ผมเห็นข่าวที่บอกว่าผมหายตัวไป

113
00:13:03,951 --> 00:13:06,745
มันแปลกดีนะเวลาเห็นข่าวอะไรแบบนั้น

114
00:13:08,997 --> 00:13:10,457
มากับผมครับ

115
00:13:14,711 --> 00:13:16,630
ไม่ นั่นไม่ถูกต้อง

116
00:13:16,630 --> 00:13:19,091
มีใครตรงนั้นพูดอิตาเลียนได้มั้ย

117
00:13:20,384 --> 00:13:21,301
อังกฤษล่ะ

118
00:13:24,555 --> 00:13:26,723
พาสปอร์ตอเมริกัน

119
00:13:27,391 --> 00:13:32,396
หมายเลข 1-6-7-6-4-8

120
00:13:32,396 --> 00:13:33,689
ชื่อ

121
00:13:36,191 --> 00:13:41,613
วันที่เข้าประเทศคือ 28 มกราคม

122
00:13:42,864 --> 00:13:44,700
จากปาแลร์โมไปตูนิส

123
00:13:47,202 --> 00:13:49,663
ถ้าไม่สําคัญ ผมคงไม่ถามหรอก

124
00:13:52,833 --> 00:13:55,627
ครับ ผมรู้ว่าคงใช้เวลาสักพัก

125
00:14:05,053 --> 00:14:07,681
สารวัตร นี่จ่าโมเร็ตติจากเวนิสครับ

126
00:14:08,181 --> 00:14:10,517
ผมกําลังนั่งอยู่กับโธมัส ริปลีย์

127
00:14:13,645 --> 00:14:14,730
แน่ใจนะ

128
00:14:14,730 --> 00:14:17,524
แน่ใจครับ พาสปอร์ตเขาอยู่บนโต๊ะผม

129
00:14:18,400 --> 00:14:19,985
เหลือเชื่อเลย คุณเจอเขาที่ไหน

130
00:14:20,736 --> 00:14:22,154
เขาเดินเข้ามาเองครับ

131
00:14:22,779 --> 00:14:23,905
ถามเขาทีว่าพักอยู่ที่ไหน

132
00:14:24,615 --> 00:14:26,241
คุณพักอยู่ที่ไหนในเวนิสครับ

133
00:14:30,495 --> 00:14:34,333
บอกเขาว่าผมจะไปคุยกับเขาที่เวนิสคืนนี้

134
00:14:34,333 --> 00:14:36,418
ไม่อยากให้เขาไปที่นั่นเหรอ

135
00:14:36,418 --> 00:14:37,836
ไม่ ไม่เป็นไร

136
00:14:38,962 --> 00:14:40,714
ผมไต่สวนเขาที่นี่ได้นะ

137
00:14:40,714 --> 00:14:42,049
ไม่ ผมจะไปที่นั่น

138
00:14:44,176 --> 00:14:45,218
ก็ได้

139
00:14:47,220 --> 00:14:49,473
โอเคครับ คุณริปลีย์ เรียบร้อยแล้ว

140
00:14:49,473 --> 00:14:51,266
คืนนี้ ที่บ้านคุณ

141
00:14:51,266 --> 00:14:53,101
สารวัตรจากโรมจะไปหาคุณ

142
00:14:53,101 --> 00:14:55,938
เขาจะอธิบายว่ามีเรื่องอะไร

143
00:14:55,938 --> 00:14:57,773
สารวัตรในหนังสือพิมพ์น่ะเหรอ

144
00:15:01,735 --> 00:15:02,986
ไม่สําคัญหรอก

145
00:15:07,491 --> 00:15:08,408
อะไรครับ

146
00:15:09,326 --> 00:15:11,161
ขอพาสปอร์ตผมได้มั้ย

147
00:15:11,787 --> 00:15:12,996
ได้สิครับ

148
00:15:13,789 --> 00:15:14,790
พรุ่งนี้

149
00:15:49,741 --> 00:15:50,826
แสง

150
00:15:53,412 --> 00:15:55,163
เพราะแสงเสมอ

151
00:17:41,353 --> 00:17:42,938
มีอะไรให้ช่วยคะ

152
00:17:47,984 --> 00:17:50,195
{\an8}(สไตน์ส กาวสปิริตกัม)

153
00:17:58,662 --> 00:18:01,248
คุณริปลีย์กําลังรอคุณอยู่ค่ะ สารวัตร

154
00:18:02,541 --> 00:18:03,416
ในห้องรับแขก

155
00:18:09,589 --> 00:18:11,800
ผมสารวัตรปิเอโตร ราวินี สน.โรมครับ

156
00:18:11,800 --> 00:18:12,884
เชิญเข้ามาครับ

157
00:18:14,261 --> 00:18:16,596
หวังว่าผมคงไม่ได้มาขัดจังหวะเรื่องสําคัญ

158
00:18:16,596 --> 00:18:18,348
ไม่ ผมแค่กําลังเขียนจดหมายหาที่บ้าน

159
00:18:19,099 --> 00:18:20,642
เชิญนั่งครับ

160
00:18:21,518 --> 00:18:22,352
ขอบคุณ

161
00:18:26,898 --> 00:18:27,732
บ้านสวยดีนะครับ

162
00:18:27,732 --> 00:18:28,942
ขอบคุณครับ ผมชอบที่นี่

163
00:18:29,609 --> 00:18:30,861
สูบบุหรี่ได้มั้ย

164
00:18:30,861 --> 00:18:31,778
ได้สิ

165
00:18:50,797 --> 00:18:56,052
ความจริงที่เรานั่งอยู่ตรงนี้
ช่วยสะสางเรื่องสําคัญไปได้หนึ่งเรื่อง

166
00:18:56,720 --> 00:18:58,221
คุณไม่ได้ถูกฆ่าบนเรือ

167
00:19:00,265 --> 00:19:01,224
ว่าไงนะครับ

168
00:19:01,224 --> 00:19:03,518
คุณไม่ได้อ่านข่าวนี้ในหนังสือพิมพ์เหรอ

169
00:19:03,518 --> 00:19:07,189
ก่อนมาที่นี่ ส่วนใหญ่ผมอยู่เมืองเล็กๆ น่ะ

170
00:19:07,189 --> 00:19:08,648
แล้วคุณกรีนลีฟ เพื่อนคุณ

171
00:19:08,648 --> 00:19:11,902
ไม่บอกคุณเหรอว่าตํารวจอยากคุยกับคุณ

172
00:19:11,902 --> 00:19:12,944
ไม่ได้บอก

173
00:19:14,779 --> 00:19:17,073
เรือถูกพบในซานเรโม

174
00:19:17,073 --> 00:19:19,951
ตอนที่คุณกับคุณกรีนลีฟอยู่ที่นั่น

175
00:19:19,951 --> 00:19:22,370
เรือจมอยู่ มีรอยเลือด

176
00:19:22,370 --> 00:19:26,082
ตอนคุณหายตัวไป หรือหายไปตามที่เราคิด

177
00:19:26,082 --> 00:19:28,543
เป็นธรรมดาที่เราจะคิดว่ามันเป็นเลือดคุณ

178
00:19:28,543 --> 00:19:29,544
เลือดผมเหรอ

179
00:19:32,088 --> 00:19:34,299
ดิคกี้ไม่ได้บอกคุณเหรอว่า
ผมเจอเขาหลังจากซานเรโม

180
00:19:34,299 --> 00:19:36,051
ผมเอาของของเขาจากอะตรานีไปให้

181
00:19:36,051 --> 00:19:39,221
- อะตรานีเหรอ ภรรยาผมมาจากที่นั่น
- เหรอครับ

182
00:19:39,221 --> 00:19:42,307
ใช่ เมืองสวย แต่บันไดเยอะไป

183
00:19:43,975 --> 00:19:44,851
ใช่

184
00:19:46,228 --> 00:19:49,231
ครับ เขาบอกผมว่าคุณเอาของไปให้เขาที่โรม

185
00:19:49,231 --> 00:19:51,399
แต่ผมไม่มีเหตุผลให้เชื่อเขา

186
00:19:51,399 --> 00:19:52,817
ยังไงซะ คุณก็อยู่นี่แล้ว

187
00:19:53,944 --> 00:19:54,778
ยังไม่ตาย

188
00:20:00,325 --> 00:20:03,662
คุณคือหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้จักคุณกรีนลีฟ

189
00:20:03,662 --> 00:20:05,413
และเต็มใจที่จะคุยกับผม

190
00:20:06,289 --> 00:20:09,709
เพื่อนคนอื่นของเขาไม่ช่วยอะไรเลย

191
00:20:09,709 --> 00:20:11,670
คนอิตาเลียนก็แบบนี้ละมั้ง

192
00:20:11,670 --> 00:20:13,546
โดยเฉพาะคนแถวเนเปิลส์

193
00:20:13,546 --> 00:20:15,966
พวกเขาไม่เต็มใจคุยกับตํารวจ

194
00:20:15,966 --> 00:20:17,092
ผมยินดีมากครับ

195
00:20:20,220 --> 00:20:23,515
ตอนผมคุยกับเขาในโรมหลังเหตุฆาตกรรม...

196
00:20:25,183 --> 00:20:27,394
คุณรู้เรื่องที่เฟรเดอริก ไมลส์ถูกฆ่าใช่มั้ย

197
00:20:27,394 --> 00:20:28,687
ครับ ผมอ่านข่าวแล้ว

198
00:20:28,687 --> 00:20:32,983
ครับ หลังจากเรื่องนั้น
คุณกรีนลีฟให้ความร่วมมือกับผมดีมาก

199
00:20:32,983 --> 00:20:34,150
ผมคิดแบบนั้นนะ

200
00:20:34,150 --> 00:20:36,194
ผมเลยอนุญาตให้เขาไปจากโรม

201
00:20:36,194 --> 00:20:40,115
ตราบใดที่เขาสัญญาว่าจะบอกว่า
เขาอยู่ที่ไหนในปาแลร์โม

202
00:20:41,283 --> 00:20:42,534
เขาไม่ทําตามสัญญา

203
00:20:43,159 --> 00:20:46,621
เขาไปจากปาแลร์โมโดยไม่บอกผม

204
00:20:46,621 --> 00:20:49,207
ตอนนี้ดูเหมือนเขาออกนอกประเทศไปแล้ว

205
00:20:49,958 --> 00:20:50,792
ไปไหนเหรอครับ

206
00:20:50,792 --> 00:20:52,168
ผมคิดว่าแอฟริกาเหนือ

207
00:20:53,420 --> 00:20:55,672
ตม.ตูนิเซียไม่ใส่ใจเลย

208
00:20:55,672 --> 00:20:58,091
แต่ผมมีเหตุผลให้เชื่อว่าเขาไปที่นั่น

209
00:20:58,091 --> 00:21:00,885
ไม่คิดเหรอว่าเขาหนีไปอยู่ลําพังสักที่

210
00:21:00,885 --> 00:21:02,887
บางครั้งเขาทําแบบนั้นเพื่อวาดรูป

211
00:21:02,887 --> 00:21:06,016
วาดรูปเหรอ ครับ ผมเคยเห็นภาพวาดของเขา

212
00:21:09,519 --> 00:21:11,896
ไม่ เขาไม่ได้หนีไปวาดรูป

213
00:21:11,896 --> 00:21:15,900
ไม่ใช่ ผมมั่นใจว่า
เขาเดินทางไปเพราะเหตุผลอื่น

214
00:21:15,900 --> 00:21:18,028
- เช่นอะไรครับ
- คุณคิดว่าไงล่ะ

215
00:21:18,862 --> 00:21:19,946
ผมไม่รู้เลย

216
00:21:20,780 --> 00:21:22,407
ผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมไง

217
00:21:25,327 --> 00:21:28,955
คุณคิดว่าดิคกี้มีส่วน
กับเรื่องที่เกิดกับเฟรเดอริก ไมลส์เหรอ

218
00:21:28,955 --> 00:21:31,041
เขาไม่ได้ทําตัวให้คิดแบบนั้นเหรอ

219
00:21:32,167 --> 00:21:33,585
มีพยานเห็นเหตุการณ์ด้วยนะ

220
00:21:35,295 --> 00:21:36,254
เหตุการณ์อะไร

221
00:21:37,422 --> 00:21:42,427
ชายสองคน คนนึงเมามาก
อีกคนประคองเขาพิงรถ

222
00:21:43,219 --> 00:21:47,015
รถคันเดียวกับที่เจอศพไมลส์ รถรุ่นชินเกเชนโต

223
00:21:47,682 --> 00:21:50,977
เราพูดไม่ได้เต็มปากว่าชายอีกคนคือคุณกรีนลีฟ

224
00:21:51,853 --> 00:21:54,105
แต่มันใกล้กับอะพาร์ตเมนต์ของเขามาก

225
00:21:55,774 --> 00:21:58,735
ไม่คิดเหรอว่าเหตุผลที่คุณหาเขาไม่เจอ

226
00:21:58,735 --> 00:22:00,695
มันอาจเป็นเพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา

227
00:22:00,695 --> 00:22:01,863
กับเขาเหรอ

228
00:22:02,655 --> 00:22:04,741
มีคนฆ่าเขาเหรอ

229
00:22:04,741 --> 00:22:05,992
ทําไมถึงพูดแบบนั้น

230
00:22:05,992 --> 00:22:09,913
ผมอ่านข่าวเรื่องพวกเช็คที่ว่า "มีคนปลอมแปลง"

231
00:22:09,913 --> 00:22:11,831
พวกนั้นอาจทําบางอย่างกับเขา

232
00:22:12,749 --> 00:22:14,626
เช็คใบเดียว ไม่ใช่หลายใบ

233
00:22:15,168 --> 00:22:16,586
แค่ใบเดียว

234
00:22:17,128 --> 00:22:20,131
และไม่ครับ ไม่ใช่การปลอมแปลง

235
00:22:20,131 --> 00:22:23,301
มันได้รับการยืนยัน
จากจดหมายที่เขาเขียนถึงธนาคารแล้ว

236
00:22:23,301 --> 00:22:27,555
ไม่ใช่จากสิ่งที่เขาบอกในจดหมายนะ
แต่สิ่งที่เขาใช้พิมพ์

237
00:22:28,973 --> 00:22:32,310
ตําหนิของเครื่องพิมพ์ดีด
มันดีพอๆ กับลายนิ้วมือเลย

238
00:22:33,061 --> 00:22:38,691
มันมาจากเครื่องพิมพ์ดีดของเขา
รุ่นแอร์เมสที่ตัว "อี" จะลอยหน่อยๆ

239
00:22:38,691 --> 00:22:40,568
(กรีนลีฟ)

240
00:22:41,528 --> 00:22:43,530
ไม่มีโจรคนไหนคิดทําแบบนั้นได้

241
00:22:45,031 --> 00:22:45,907
ใช่

242
00:22:51,371 --> 00:22:52,330
คุณรู้จักคุณไมลส์

243
00:22:52,330 --> 00:22:54,749
ก็ไม่เชิงครับ
ผมเจอเขาแป๊บนึงในเนเปิลส์เมื่อปีที่แล้ว

244
00:22:54,749 --> 00:22:56,793
ตอนผมพักอยู่กับดิคกี้ในอะตรานี

245
00:22:56,793 --> 00:23:00,171
แต่แค่เจอกันครั้งเดียว
ก็เพียงพอให้คุณไม่ชอบเขาแล้ว

246
00:23:00,171 --> 00:23:02,006
ตามที่คุณกรีนลีฟบอกน่ะ

247
00:23:02,006 --> 00:23:03,424
ใช่ จริงครับ

248
00:23:03,424 --> 00:23:06,761
เขาพยายามพูดเป็นนัยว่าคุณอาจมีส่วน

249
00:23:06,761 --> 00:23:08,596
ในการฆาตกรรมคุณไมลส์

250
00:23:08,596 --> 00:23:10,890
- ผมเหรอ
- ใช่ เขาบอกผมในโรม

251
00:23:11,558 --> 00:23:13,351
แต่ผมคิดว่าเป็นเรื่องโกหก

252
00:23:14,144 --> 00:23:15,019
ดีครับ

253
00:23:15,562 --> 00:23:18,690
คุณคิดว่าเป็นไปได้มั้ยว่าพวกเขาทะเลาะกัน

254
00:23:20,108 --> 00:23:20,942
ผมคงไม่รู้

255
00:23:20,942 --> 00:23:23,111
คุณคงไม่รู้ว่าพวกเขาทะเลาะกันคืนนั้นมั้ย

256
00:23:23,111 --> 00:23:27,407
แต่บางทีคุณอาจรู้ว่า
พวกเขามีปัญหาอะไรกันรึเปล่า

257
00:23:28,074 --> 00:23:29,617
ปัญหาเหรอ ไม่มี แต่...

258
00:23:32,203 --> 00:23:33,079
แต่อะไร

259
00:23:35,081 --> 00:23:38,168
ผมไม่ใช่คนที่คุณควรถามเรื่องส่วนตัวของดิคกี้

260
00:23:38,710 --> 00:23:40,003
ผมว่าคุณใช่นะ

261
00:23:40,545 --> 00:23:43,965
คุณอาจมีข้อมูลเชิงลึกเรื่องนิสัยของเขา

262
00:23:43,965 --> 00:23:45,592
ที่เราไม่มีทางรู้ได้

263
00:23:46,467 --> 00:23:49,095
นี่เป็นเหตุผลที่ผมมาหาคุณ

264
00:23:50,930 --> 00:23:54,517
คุณกรีนลีฟไม่เคยบอกคุณเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เหรอ

265
00:24:00,190 --> 00:24:03,067
คุณไม่ยอมพูด งั้นผมจะพูดละกัน

266
00:24:04,652 --> 00:24:07,030
ผมไม่สามารถมองข้ามความเป็นไปได้

267
00:24:07,030 --> 00:24:11,284
ที่ว่าคุณกรีนลีฟกับไมลส์อาจจะ...

268
00:24:14,787 --> 00:24:15,788
มีสัมพันธ์กัน

269
00:24:18,791 --> 00:24:22,545
เขาไม่มีข้อแก้ตัวสําหรับคืนที่เกิดฆาตกรรม

270
00:24:22,545 --> 00:24:25,381
เขาปฏิเสธที่จะเข้ามาตอบคําถาม

271
00:24:26,090 --> 00:24:29,260
เขาไปที่อื่น และไม่ใช่เพื่อวาดรูป

272
00:24:30,553 --> 00:24:33,890
แถมไม่บอกใคร แม้แต่คุณ ว่าอยู่ที่ไหน

273
00:24:35,350 --> 00:24:38,895
ผมรู้คุณไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนของคุณเป็นคนไม่ดี

274
00:24:38,895 --> 00:24:40,438
แต่เรื่องพวกนั้นเป็นความจริง

275
00:24:42,607 --> 00:24:43,608
ครับ

276
00:24:47,904 --> 00:24:49,948
ขอบคุณที่คุยกับผม โธมัส

277
00:24:49,948 --> 00:24:51,658
ข้อมูลของคุณมีค่ามาก

278
00:24:52,450 --> 00:24:53,868
ผมจะบอกจ่าโมเร็ตติ

279
00:24:53,868 --> 00:24:57,413
ให้ส่งคืนพาสปอร์ตคุณมาที่นี่ตอนเช้า

280
00:24:57,413 --> 00:24:58,456
ขอบคุณครับ

281
00:25:06,130 --> 00:25:08,299
ไม่ต้องๆ ผมไปเองได้

282
00:25:18,851 --> 00:25:22,063
(โธมัส ริปลีย์ คนอเมริกันที่หายไป
ถูกพบว่ามีชีวิตอยู่และสบายดีในเวนิส)

283
00:26:01,269 --> 00:26:04,022
(ริชาร์ด กรีนลีฟ
หนุ่มเจ้าสําราญหนีคดี)

284
00:26:29,547 --> 00:26:32,842
(รูปพิเศษโดยมาร์จอรี เชอร์วูด
นักเขียน-ช่างภาพ)

285
00:26:40,016 --> 00:26:41,851
ขอโทษค่ะ ทอม นี่เพิ่งมาถึง

286
00:26:45,396 --> 00:26:47,148
(โธมัส ริปลีย์)

287
00:26:55,448 --> 00:27:00,620
ท่านเคานต์วิตโตริโอ อราลดี
ปรารถนาที่จะจัดงานเลี้ยงให้คุณ

288
00:27:00,620 --> 00:27:04,624
ในวันที่ 10 มีนาคมที่ปาลาซโซ อราลดี

289
00:27:04,624 --> 00:27:08,920
ในซานมาร์โก เวนิส เวลา 15.00 น.

290
00:27:19,972 --> 00:27:23,184
คุณคิดว่าดิคกี้อยู่ไหน คุณรู้ใช่มั้ยล่ะ

291
00:27:23,184 --> 00:27:26,187
ผมไม่รู้ครับ อาจจะทางใต้ของฝรั่งเศส

292
00:27:26,187 --> 00:27:27,397
วาดรูปอยู่

293
00:27:27,397 --> 00:27:30,274
เขาวาดรูปเหรอ ฉันไม่เห็นเคยอ่านเจอ

294
00:27:30,274 --> 00:27:31,818
เขาเป็นจิตรกรที่เก่งมาก

295
00:27:32,485 --> 00:27:33,903
เขาเรียนกับดี มาสซิโม

296
00:27:36,906 --> 00:27:39,158
เขาเคยวาดภาพผมครั้งนึง

297
00:27:40,368 --> 00:27:42,453
ผมสนใจอยากเป็นตัวแทนให้เขานะ

298
00:27:43,788 --> 00:27:45,623
โดยเฉพาะถ้าเขาฆ่าไมลส์จริงๆ

299
00:27:46,749 --> 00:27:50,169
ภาพวาดของเขาคงได้ราคาสูงขึ้น

300
00:27:52,880 --> 00:27:53,881
หวังว่าเขาจะฆ่าจริง

301
00:27:57,135 --> 00:27:58,928
ขอตัวนะครับ

302
00:28:01,389 --> 00:28:03,015
เรื่องทั้งหมดนี่มันตื่นเต้นมาก

303
00:28:18,698 --> 00:28:20,408
น่าเบื่อชะมัดเลยเนอะ

304
00:28:22,034 --> 00:28:24,495
เงินมากมายแต่กลับไม่ค่อยมีอะไร

305
00:28:25,830 --> 00:28:28,040
ผมแค่มาเพื่อไวน์ชาโตมาร์โกซ์

306
00:28:28,040 --> 00:28:29,459
อย่าบอกใครนะ

307
00:28:29,459 --> 00:28:31,502
รีฟส์ ไมนอต นั่งสิ

308
00:28:35,548 --> 00:28:36,466
ทอมครับ

309
00:28:36,466 --> 00:28:37,550
ครับ ผมรู้

310
00:28:39,218 --> 00:28:41,053
ได้เจอเจ้าภาพรึยัง ท่านเคานต์น่ะ

311
00:28:43,306 --> 00:28:44,515
แค่ทักทายน่ะ

312
00:28:44,515 --> 00:28:45,850
เขาแข่งรถ

313
00:28:46,642 --> 00:28:49,812
ภรรยาเขาผลิตหนัง

314
00:28:51,105 --> 00:28:52,190
อีกความหมายก็คือ...

315
00:28:52,774 --> 00:28:53,941
พวกเขาไม่ได้ทําอะไรเลย

316
00:28:55,860 --> 00:28:58,988
คุณเป็นของใหม่
ที่มาเติมความจืดชืดของพวกเขา

317
00:29:00,698 --> 00:29:02,200
คุณมาจากนิวยอร์กเหรอ

318
00:29:02,200 --> 00:29:03,159
ใช่ครับ

319
00:29:03,910 --> 00:29:05,995
แต่ตอนนี้คุณอาศัยอยู่ในอิตาลี

320
00:29:05,995 --> 00:29:09,040
ผมเช่าบ้านในเวนิส คุณล่ะ

321
00:29:09,749 --> 00:29:12,001
เวลาที่ผมไม่ได้อยู่ที่อื่นก็อยู่นี่

322
00:29:12,001 --> 00:29:13,419
ตอนนี้น่ะ

323
00:29:15,338 --> 00:29:16,339
คุณทํางานอะไร

324
00:29:17,423 --> 00:29:18,800
ถามได้ดี

325
00:29:18,800 --> 00:29:20,259
ผมทํางานอะไรเหรอ

326
00:29:21,511 --> 00:29:22,929
ผมทํางานอะไร

327
00:29:24,055 --> 00:29:27,433
ผมรู้ ผมเป็นตัวแทนขายงานศิลปะ

328
00:29:27,433 --> 00:29:29,060
ใช่ นั่นละ

329
00:29:29,936 --> 00:29:34,315
คุณล่ะ ในข่าวไม่ได้บอกอาชีพคุณ

330
00:29:34,315 --> 00:29:37,527
มีแค่ "เพื่อนผู้ภักดีของผู้ร้ายหลบหนี"

331
00:29:39,070 --> 00:29:40,571
ผมก็เป็นตัวแทนขายงานศิลปะ

332
00:29:42,281 --> 00:29:45,535
ว่าแล้วว่าคุณเป็น ปกติผมดูออก

333
00:29:46,410 --> 00:29:47,411
เหมือนกันครับ

334
00:29:51,499 --> 00:29:55,753
ถ้าคุณอยาก...

335
00:29:56,629 --> 00:29:58,965
(ปารีส: มงมาร์ต 76-60
เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก สิบ 39-05)

336
00:29:58,965 --> 00:30:00,049
พูดคุยเรื่อง...

337
00:30:00,049 --> 00:30:01,425
(แทนเจียร์ เบอร์ 86-21)

338
00:30:02,176 --> 00:30:03,261
ศิลปะ...

339
00:30:05,429 --> 00:30:06,556
โทรหาผมนะ

340
00:30:10,309 --> 00:30:11,894
ผมต้องไปจิ๊จ๊ะกับคนอื่นหน่อย

341
00:30:12,520 --> 00:30:14,146
ตอบแทนค่าไวน์

342
00:30:14,939 --> 00:30:16,274
ยินดีที่ได้รู้จักนะทอม

343
00:30:19,485 --> 00:30:21,362
(เวนิส เบอร์ 5528)

344
00:30:27,118 --> 00:30:29,829
{\an8}(โรม)

345
00:30:51,475 --> 00:30:56,522
{\an8}(ริชาร์ด กรีนลีฟ)

346
00:31:31,182 --> 00:31:33,893
คุณมาร์จอรี เชอร์วูดโทรมาหาคุณครับ

347
00:31:49,533 --> 00:31:51,202
ทอม นี่มาร์จนะ

348
00:31:51,869 --> 00:31:53,621
มาร์จ สวัสดี

349
00:31:54,372 --> 00:31:56,332
นั่นใครน่ะ ใครรับโทรศัพท์

350
00:31:57,541 --> 00:31:59,377
นั่นอูโก้ พ่อบ้านน่ะ

351
00:31:59,377 --> 00:32:00,294
อะไรนะ

352
00:32:00,878 --> 00:32:01,712
คุณอยู่ไหน

353
00:32:02,338 --> 00:32:03,923
ฉันอยู่ที่สถานีรถไฟ

354
00:32:05,132 --> 00:32:07,385
ที่นี่ ซานตาลูเชียเหรอ

355
00:32:07,385 --> 00:32:08,511
ใช่

356
00:32:08,511 --> 00:32:10,304
เยี่ยม เดี๋ยวผมไปรับนะ

357
00:32:11,347 --> 00:32:13,432
ไม่ต้องหรอก ฉันไม่มีกระเป๋าใบใหญ่

358
00:32:13,432 --> 00:32:15,977
เหลวไหลน่า คุณหาบ้านผมไม่เจอแน่

359
00:32:15,977 --> 00:32:17,478
ฉันว่าฉันหาเจอ

360
00:32:17,478 --> 00:32:19,146
ข้างๆ มาดอนนา เดลลา ซาลูเตใช่มั้ย

361
00:32:20,189 --> 00:32:21,190
ใช่

362
00:32:22,858 --> 00:32:24,360
โอเค ตามใจแล้วกัน

363
00:32:25,444 --> 00:32:27,196
ตอนขึ้นลงเรือก็ก้าวระวังๆ นะ

364
00:32:46,090 --> 00:32:47,717
ขวานิดนึง

365
00:32:47,717 --> 00:32:48,801
ไม่ มากไป

366
00:32:49,552 --> 00:32:51,137
สูงขึ้นนิด สูงอีกนิด

367
00:32:58,644 --> 00:32:59,979
เราเอารูปไปเข้ากรอบค่ะ

368
00:32:59,979 --> 00:33:02,565
- ชอบมั้ยครับ
- ชอบครับ สวยดี ขอบคุณ

369
00:33:02,565 --> 00:33:07,695
ฟังนะ เพื่อนผมจะแวะมา
เราคงไปกินข้าวข้างนอกกัน

370
00:33:07,695 --> 00:33:10,990
วันนี้คุณกับอูโก้กลับบ้านได้

371
00:33:13,409 --> 00:33:14,452
ผู้หญิงเหรอคะ

372
00:33:16,203 --> 00:33:17,204
ใช่ครับ

373
00:33:18,247 --> 00:33:19,498
ดีจังค่ะ โธมัส

374
00:33:21,000 --> 00:33:23,377
ไม่ใช่แบบนั้นครับ

375
00:33:23,377 --> 00:33:25,296
เธอเป็นเพื่อนเก่าน่ะ

376
00:33:26,088 --> 00:33:27,131
ค่ะ

377
00:33:33,596 --> 00:33:34,513
ทําต่อสิ

378
00:33:34,513 --> 00:33:36,557
เขาบอกว่าเรากลับได้

379
00:33:52,948 --> 00:33:54,784
มาร์จ ดีใจจริงๆ ที่เจอคุณ

380
00:33:55,493 --> 00:33:56,327
ดูคุณสิ

381
00:33:58,079 --> 00:33:59,997
นี่เหรอ ก็นะ ทําไมจะไม่ได้ล่ะ

382
00:34:00,831 --> 00:34:02,416
เข้ามาสิ เอามาแค่นี้เหรอ

383
00:34:08,214 --> 00:34:09,256
ทางนี้เลย

384
00:34:18,808 --> 00:34:20,017
บ้านคุณทั้งหลังเลยเหรอ

385
00:34:20,851 --> 00:34:23,562
ช่วงนักท่องเที่ยวน้อย ค่าเช่าที่นี่ไม่แพงเลย

386
00:34:24,313 --> 00:34:25,189
แถมพ่อบ้านด้วย

387
00:34:25,189 --> 00:34:27,066
แม่บ้านด้วย มีให้พร้อมบ้าน

388
00:34:28,526 --> 00:34:29,527
ไม่อยากจะเชื่อเลย

389
00:34:31,987 --> 00:34:33,239
คือว่ามันสวยมาก

390
00:34:35,741 --> 00:34:37,535
- ไวน์มั้ย
- เอาสิ

391
00:34:46,127 --> 00:34:47,336
สวยจริงๆ

392
00:34:48,462 --> 00:34:50,589
ผมเห็นรูปของคุณในนิตยสาร

393
00:34:51,257 --> 00:34:52,299
- จริงเหรอ
- ใช่

394
00:34:55,344 --> 00:34:57,179
- สวยมากเลย
- ขอบคุณ

395
00:34:59,431 --> 00:35:01,892
ที่จริงได้ลงนิตยสารสองเล่มนะ

396
00:35:01,892 --> 00:35:03,352
โอจจีกับเลโอเร

397
00:35:03,352 --> 00:35:05,229
จริงเหรอ ผมเห็นแค่เล่มเดียว

398
00:35:13,237 --> 00:35:14,613
ฉันคุยกับคุณกรีนลีฟ

399
00:35:15,823 --> 00:35:17,908
เขาหัวเสียมากๆ คุณคงพอนึกออก

400
00:35:17,908 --> 00:35:19,326
จะไม่ให้เขาหัวเสียได้ยังไง

401
00:35:19,910 --> 00:35:22,288
เขาอาจจะมาคุยกับคุณที่นี่

402
00:35:22,288 --> 00:35:23,414
มาที่นี่เหรอ

403
00:35:23,414 --> 00:35:24,582
เขาอยู่อิตาลี

404
00:35:25,166 --> 00:35:27,543
ในโรม มาคุยกับตํารวจ

405
00:35:30,254 --> 00:35:31,505
ผมหวังว่าเขาจะมานะ

406
00:35:31,505 --> 00:35:32,923
อะไรก็ตามที่ผมช่วยได้

407
00:35:33,716 --> 00:35:35,301
ผมว่าเขาไม่ค่อยชอบผม

408
00:35:36,635 --> 00:35:38,387
เอาตรงๆ เขาไม่ชอบคุณ

409
00:35:39,847 --> 00:35:42,183
เขาคิดว่าคุณเอาเปรียบเขากับดิคกี้

410
00:35:42,766 --> 00:35:44,185
ผมเสียใจที่เขารู้สึกแบบนั้น

411
00:35:45,352 --> 00:35:47,062
ผมไม่เคยเอาอะไรจากดิคกี้เลย

412
00:35:49,523 --> 00:35:51,025
ตํารวจได้คุยกับคุณรึยัง

413
00:35:51,859 --> 00:35:54,528
คุยแล้ว ผมคุยกับสารวัตร...

414
00:35:55,863 --> 00:35:59,033
- ราวินี
- ราวินี ชื่อนั้นละ

415
00:36:00,242 --> 00:36:02,411
เขาบอกคุณเรื่องพยานของเขามั้ย

416
00:36:02,411 --> 00:36:03,871
คนที่อยู่แถวอะพาร์ตเมนต์ดิคกี้เหรอ

417
00:36:04,788 --> 00:36:07,374
อาจเป็นเรื่องจริงที่เขาเห็นเฟร็ดดี้กับดิคกี้

418
00:36:07,374 --> 00:36:08,584
แต่นั่นมันพิสูจน์อะไร

419
00:36:08,584 --> 00:36:11,045
พิสูจน์ว่าดิคกี้ช่วยคนขึ้นรถ แล้วไง

420
00:36:11,045 --> 00:36:13,130
นั่นสิ ไม่ได้แปลว่าเขาฆ่าเฟร็ดดี้

421
00:36:15,424 --> 00:36:17,593
สารวัตรบอกเรื่องเช็คเดินทางมั้ย

422
00:36:18,552 --> 00:36:20,346
- ไม่
- ดิคกี้ขึ้นเงินหลายพันดอลลาร์

423
00:36:20,346 --> 00:36:22,848
ด้วยเช็คเดินทางก่อนเขาไปจากปาแลร์โม

424
00:36:23,474 --> 00:36:24,516
เรื่องนั้นสําคัญเหรอ

425
00:36:24,516 --> 00:36:27,853
มันไม่ใช่สิ่งที่คนคิดฆ่าตัวตายจะทํา

426
00:36:28,646 --> 00:36:29,772
ใครพูดแบบนั้น

427
00:36:30,314 --> 00:36:32,608
ราวินี เขามันร้ายกาจ

428
00:36:34,360 --> 00:36:36,278
ผมว่าเขาก็โอเคนะ แต่...

429
00:36:36,278 --> 00:36:38,155
ไม่ ผมมั่นใจว่าเขาคิดผิดเรื่องนั้น

430
00:36:38,155 --> 00:36:40,741
ฉันก็มั่นใจ ดิคกี้ไม่มีทางทําแบบนั้น

431
00:36:42,201 --> 00:36:44,620
- แต่ฉันเป็นห่วงเขา
- ผมมั่นใจว่าเขาสบายดี

432
00:36:44,620 --> 00:36:47,790
เขาคงกําลังนั่งดื่มชามินต์ในบาร์ที่แทนเจียร์

433
00:36:47,790 --> 00:36:49,917
และไม่รู้เลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่

434
00:36:51,835 --> 00:36:54,588
แต่เขาไม่ได้เขียนหาคุณจากปาแลร์โมใช่มั้ย

435
00:36:55,464 --> 00:36:57,633
ไม่ ทําไมเหรอ

436
00:36:57,633 --> 00:37:00,594
ผมแค่พยายามคิดอยู่ว่า
สภาพจิตตอนนั้นของเขาเป็นยังไง

437
00:37:01,470 --> 00:37:02,471
คุณเขียนหาเขารึเปล่า

438
00:37:05,432 --> 00:37:06,976
ผมไม่ได้จะสอดรู้สอดเห็น

439
00:37:06,976 --> 00:37:09,603
ก็แค่ตอนนั้นเขาอาจอ่อนแอมาก

440
00:37:09,603 --> 00:37:12,523
หลังจากเรื่องเฟร็ดดี้
และวิธีที่ตํารวจปฏิบัติกับเขา

441
00:37:16,402 --> 00:37:17,486
ฉันเขียนหาเขา

442
00:37:19,321 --> 00:37:20,990
มันไม่ใช่จดหมายที่แย่

443
00:37:20,990 --> 00:37:23,784
แต่ก็ไม่ใช่จดหมายที่ดี ฉันเสียใจที่ต้องพูด

444
00:37:24,868 --> 00:37:27,288
ไม่คิดว่าอะไรแบบนั้นอาจ...

445
00:37:28,289 --> 00:37:29,540
ทําให้เขาทนรับไม่ไหวเหรอ

446
00:37:32,251 --> 00:37:34,586
เอาจริงๆ ฉันไม่รู้ว่าฉันมีความหมายกับเขายังไง

447
00:37:43,053 --> 00:37:44,763
ถามจริง ใครตายเหรอ

448
00:37:47,933 --> 00:37:49,059
อะไรนะ

449
00:37:49,059 --> 00:37:50,978
ที่นี่น่ะ มันใหญ่อย่างกับวัง

450
00:37:51,812 --> 00:37:53,188
แถมมีคนรับใช้สองคน

451
00:37:54,231 --> 00:37:55,357
ป้าของผม

452
00:37:55,983 --> 00:37:57,109
อะไรนะ

453
00:37:57,109 --> 00:37:58,652
ด็อตตี้ ป้าที่เลี้ยงผมมา

454
00:37:58,652 --> 00:38:02,239
หลังจากที่พ่อแม่ผมตายด้วยอุบัติเหตุรถยนต์
ตอนผมอายุห้าขวบ ป้าตาย

455
00:38:05,200 --> 00:38:08,078
ทอม ฉันพูดเล่น

456
00:38:09,747 --> 00:38:11,790
ฉันไม่ได้คิดว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นจริงๆ

457
00:38:13,250 --> 00:38:16,462
คุณคิดว่าคนที่เรารักจะอยู่ตลอดกาล
แต่ไม่ใช่เลย

458
00:38:21,800 --> 00:38:24,136
ฉันขอโทษจริงๆ ฉันรู้สึกละอายมาก

459
00:38:24,136 --> 00:38:26,055
ไม่เป็นไร ป้ามีชีวิตที่ดีและยาวนาน

460
00:38:26,930 --> 00:38:29,767
ไม่ได้เงินเยอะหรอก
แต่ผมคิดว่าปรนเปรอตัวเองหน่อยก็ดี

461
00:38:29,767 --> 00:38:32,686
หลังจากฤดูหนาวที่ผมใช้ชีวิตอย่างยิปซี

462
00:38:33,354 --> 00:38:35,064
ผมว่าป้าคงอยากให้ผมทําแบบนี้

463
00:38:36,648 --> 00:38:38,859
คุณไปไหนมาบ้างตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่เราเจอกัน

464
00:38:39,860 --> 00:38:41,945
คุณหายตัวไป จากที่ข่าวบอก

465
00:38:41,945 --> 00:38:44,114
ใช่ แต่ไม่ได้อยู่กับทอม ไม่ได้อยู่กับดิคกี้

466
00:38:47,326 --> 00:38:49,578
คุณคงคิดว่าผมอยู่กับเขา

467
00:38:49,578 --> 00:38:52,539
แต่ตลอดหน้าหนาว
ผมได้เจอเขาพอๆ กับที่คุณเจอเขา

468
00:38:59,713 --> 00:39:02,257
- ผมจัดการเอง
- ไม่นะ ทอม ฉันขอโทษ

469
00:39:02,257 --> 00:39:04,426
ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวล

470
00:39:07,805 --> 00:39:09,264
ไม่เป็นไรแล้ว

471
00:39:11,141 --> 00:39:12,768
ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไร

472
00:39:27,991 --> 00:39:28,992
ไม่เป็นไร

473
00:39:30,786 --> 00:39:31,954
ก็แค่หนังสือ

474
00:39:36,834 --> 00:39:38,627
ฉันไปที่โรงแรมดีกว่า

475
00:39:39,461 --> 00:39:40,879
จองห้องไว้แล้วเหรอ

476
00:39:41,505 --> 00:39:44,174
จากสถานีรถไฟ โรงแรมอัคคาเดเมีย

477
00:39:44,174 --> 00:39:46,093
อัคคาเดเมีย ที่นั่นดีนะ

478
00:39:46,093 --> 00:39:48,303
ผมกะจะบอกว่าคุณพักที่นี่ได้ แต่...

479
00:39:49,054 --> 00:39:50,013
จริงเหรอ

480
00:39:51,473 --> 00:39:53,183
ขอบคุณ ฉันยกเลิกห้องได้

481
00:39:55,769 --> 00:39:57,479
ฉันอยากเห็นส่วนที่เหลือของบ้านจัง

482
00:40:10,909 --> 00:40:11,952
ห้องผม

483
00:40:19,418 --> 00:40:21,712
(อาร์.จี.)

484
00:40:21,712 --> 00:40:23,046
สวยจัง

485
00:40:25,716 --> 00:40:26,717
โอเค

486
00:40:34,183 --> 00:40:35,184
ห้องคุณ

487
00:40:40,981 --> 00:40:42,316
ฉันชอบห้องฉันนะ

488
00:40:43,901 --> 00:40:44,902
ดีครับ

489
00:41:14,473 --> 00:41:15,849
โรแมนติกมาก

490
00:42:02,062 --> 00:42:03,564
งานมีคืนนี้นี่

491
00:42:04,273 --> 00:42:07,359
เหรอ ผมได้บัตรเชิญเยอะเลย

492
00:42:07,359 --> 00:42:08,860
จากเพ็กกี้ กุกเกนไฮม์เหรอ

493
00:42:09,736 --> 00:42:11,405
ผมว่าจากลูกสาวของเธอนะ

494
00:42:13,031 --> 00:42:14,950
ใช่ เพกีน กุกเกนไฮม์

495
00:42:14,950 --> 00:42:16,368
แต่เราก็ควรไปนะ

496
00:42:17,995 --> 00:42:19,830
ผมไม่รู้สึกอยากไป มาร์จ

497
00:42:20,455 --> 00:42:23,458
เถอะน่า คิดดูสิว่าใครจะไปงานบ้าง

498
00:42:36,221 --> 00:42:37,514
ผมคิดแบบนี้นะ

499
00:42:38,390 --> 00:42:41,018
ดิคกี้แลกพาสปอร์ตกับใครสักคน

500
00:42:41,018 --> 00:42:43,645
ชาวประมงเนเปิลส์ ไม่ก็พ่อค้าโรม

501
00:42:43,645 --> 00:42:45,981
เขาจะได้หนีไปมีชีวิตเงียบสงบ

502
00:42:46,815 --> 00:42:48,400
ถึงได้ไม่มีใครหาเขาเจอไง

503
00:42:48,400 --> 00:42:51,111
และหมอนี่แหละที่ปลอมแปลงเช็คธนาคาร

504
00:42:51,111 --> 00:42:53,196
เพราะงั้นถ้าตํารวจหาเขาเจอ

505
00:42:53,822 --> 00:42:55,824
ตํารวจก็จะรู้ชื่อที่ดิคกี้ใช้อยู่

506
00:42:56,908 --> 00:43:01,121
ปัญหาของความคิดนั้นก็คือ
การปลอมแปลงที่ว่าเกิดขึ้นเดือนมกราคม

507
00:43:01,121 --> 00:43:03,790
และมีหลายคนที่รู้จักดิคกี้
เห็นเขาเดือนกุมภาพันธ์

508
00:43:05,208 --> 00:43:06,209
ใครเหรอ

509
00:43:06,209 --> 00:43:07,794
ผมไง หนึ่งคนละ

510
00:43:08,879 --> 00:43:09,963
เอาที่คุณสบายใจ

511
00:43:13,675 --> 00:43:14,885
ผมล้อเล่นน่ะ

512
00:43:16,386 --> 00:43:17,554
ผมรู้น่า

513
00:43:21,350 --> 00:43:22,392
ขอตัวนะ

514
00:43:25,020 --> 00:43:26,855
ผมว่าเขาตายไปแล้ว

515
00:43:26,855 --> 00:43:28,398
โดนคนปลอมแปลงฆ่า

516
00:43:30,192 --> 00:43:33,403
หลังจากที่โอจจีซึ่งมีภาพฉันวางแผง

517
00:43:33,403 --> 00:43:37,366
สํานักพิมพ์สองแห่งในนิวยอร์ก
ก็ติดต่อฉันเรื่องหนังสือของฉัน

518
00:43:38,158 --> 00:43:39,534
มันเกี่ยวกับคุณกับดิคกี้เหรอ

519
00:43:40,118 --> 00:43:42,788
เกี่ยวกับอะตรานี มีภาพถ่ายด้วย

520
00:43:43,789 --> 00:43:47,668
แต่หนังสือเล่มต่อไปของฉัน
จะเกี่ยวกับดิคกี้กับฉัน

521
00:43:47,668 --> 00:43:48,960
และตอนเราอยู่ด้วยกัน

522
00:43:50,462 --> 00:43:51,463
เราควรกลับได้แล้ว

523
00:43:53,465 --> 00:43:54,675
ฉันยังไม่อยากกลับ

524
00:43:57,719 --> 00:43:59,221
ขอเราคุยตามลําพังได้มั้ย

525
00:43:59,221 --> 00:44:00,180
ได้สิ

526
00:44:01,598 --> 00:44:03,642
ทําอะไรของคุณ ฉันคุยกับพวกเขาอยู่

527
00:44:03,642 --> 00:44:06,520
มาร์จ คนพวกนี้ไม่สนเรื่องดิคกี้

528
00:44:06,520 --> 00:44:08,855
สนสิ พวกเขาอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา

529
00:44:08,855 --> 00:44:12,025
เพื่อให้พวกเขาลืมชีวิตที่น่าเบื่อ แค่นั้น

530
00:44:13,610 --> 00:44:14,820
ฉันไม่เห็นด้วยนะ

531
00:44:16,571 --> 00:44:19,366
เราไม่ควรปล่อยให้พวกเขาใช้ดิคกี้แบบนี้

532
00:44:19,366 --> 00:44:20,409
มันทําให้ผมสะอิดสะเอียน

533
00:44:22,786 --> 00:44:24,413
ฉันจะดื่มอีกแก้ว

534
00:44:24,955 --> 00:44:26,748
ผมว่าคุณดื่มพอแล้ว

535
00:44:27,416 --> 00:44:28,375
กลับกัน

536
00:44:44,182 --> 00:44:46,518
มาร์จ ทางนี้

537
00:44:49,896 --> 00:44:51,565
ฉันอยากนั่งกอนโดลากลับ

538
00:44:52,357 --> 00:44:53,233
ไม่

539
00:44:53,233 --> 00:44:54,359
เถอะน่า

540
00:44:54,359 --> 00:44:55,861
ไม่ ใช้เวลานานไป

541
00:44:56,611 --> 00:44:57,737
ได้โปรด

542
00:44:59,823 --> 00:45:01,032
นะ ทอมมี่

543
00:45:48,997 --> 00:45:50,916
มาร์จ ถึงแล้ว

544
00:46:02,260 --> 00:46:03,428
โอเค ขึ้นมา

545
00:46:17,609 --> 00:46:20,862
- คุณไม่ได้หยิบกุญแจมา
- ใช่น่ะสิ รู้มั้ยว่าทําไม

546
00:46:21,446 --> 00:46:23,949
เพราะมันยาวและหนักอย่างกับปืน

547
00:46:23,949 --> 00:46:25,909
และปกติผมไม่นั่งกอนโดลากลับบ้าน

548
00:46:29,913 --> 00:46:31,122
ช่วยกลับมาได้มั้ย

549
00:46:31,122 --> 00:46:32,541
ไม่ได้ครับ

550
00:46:32,541 --> 00:46:34,459
ผมลืมกุญแจ

551
00:46:34,459 --> 00:46:37,420
โทษที ผมหมดกะแล้ว เรียกลําอื่นนะ

552
00:46:40,590 --> 00:46:41,633
ตลกดีนะ

553
00:46:42,551 --> 00:46:44,219
ฉันมั่นใจว่าเดี๋ยวก็มีคนผ่านมา

554
00:46:47,472 --> 00:46:50,559
โอเค เราปีนข้ามนั่นแล้วไปด้านหน้าได้
ผมมีกุญแจประตูหน้า

555
00:46:52,060 --> 00:46:53,186
ฉันไม่ปีนเด็ดขาด

556
00:46:55,730 --> 00:46:56,690
มันมีเหล็กแหลม

557
00:47:00,443 --> 00:47:01,987
ไม่เอาน่า มาร์จ ดูสิ ง่ายออก

558
00:47:04,531 --> 00:47:05,574
ก็ได้ ผมปีนเอง

559
00:47:07,117 --> 00:47:08,493
ทิ้งเสื้อโค้ตคุณไว้กับฉันได้มั้ย

560
00:47:11,288 --> 00:47:12,581
มันหนาวน่ะ

561
00:47:20,213 --> 00:47:21,298
ขอบคุณ

562
00:48:14,893 --> 00:48:15,852
"ทอมมี่"

563
00:48:18,146 --> 00:48:19,230
อย่าเรียกฉันว่าทอมมี่

564
00:48:38,249 --> 00:48:40,418
เธอบอกผมว่าอยากรอผมตรงนั้น

565
00:48:42,754 --> 00:48:46,216
ผมคิดว่าคงไม่เป็นไร ถึงแม้เธอจะดื่มไปเยอะ

566
00:48:48,259 --> 00:48:50,261
เธอคงลื่นแล้วหัวกระแทก

567
00:48:52,263 --> 00:48:55,517
พื้นแถวคลองมันลื่นมาก

568
00:48:56,893 --> 00:48:58,436
ตะไคร่น้ําน่ะ

569
00:48:59,813 --> 00:49:00,730
ครับ

570
00:49:09,447 --> 00:49:10,323
ได้แล้ว

571
00:49:12,409 --> 00:49:13,410
ดี

572
00:49:53,450 --> 00:49:56,202
{\an8}(มีน่า)

573
00:50:08,465 --> 00:50:09,758
รู้สึกยังไงบ้าง

574
00:50:11,217 --> 00:50:13,344
แย่มาก เมาค้าง

575
00:50:14,971 --> 00:50:16,055
กาแฟมั้ย

576
00:50:17,557 --> 00:50:18,558
เอาสิ

577
00:50:27,192 --> 00:50:29,736
นี่ส่งมาเมื่อเช้า จากคุณกรีนลีฟ

578
00:50:34,741 --> 00:50:37,911
(อยากเจอเธอ
อี. กรีนลีฟ)

579
00:50:37,911 --> 00:50:39,829
"อยากเจอเธอ"

580
00:50:40,830 --> 00:50:42,749
"เธอ" มันออก...

581
00:50:42,749 --> 00:50:43,875
น่ากลัวเหรอ

582
00:50:43,875 --> 00:50:45,126
ใช่ ประมาณนั้น

583
00:50:49,589 --> 00:50:50,465
ใช่

584
00:50:52,175 --> 00:50:54,427
เราน่าจะรีบไปที่นั่นนะ

585
00:50:55,053 --> 00:50:56,137
ฉันไม่ไปดีกว่า

586
00:50:56,805 --> 00:50:58,223
ควรไปสิ ทําไมล่ะ

587
00:50:59,015 --> 00:51:01,100
มันเขียนว่า "เธอ" ไม่ใช่ "เรา"

588
00:51:02,227 --> 00:51:03,353
"เธอ" เป็นพหูพจน์อยู่นะ

589
00:51:04,020 --> 00:51:05,772
- เหรอ
- ไม่ใช่เหรอ

590
00:51:07,023 --> 00:51:07,857
ผมคิดว่างั้นนะ

591
00:51:09,776 --> 00:51:12,737
งั้นเขาก็เขียนผิด เขาอยากเจอคุณ ไม่ใช่ฉัน

592
00:51:29,712 --> 00:51:31,422
ผมหวังอยู่ว่าคุณจะมาคนเดียว

593
00:51:33,049 --> 00:51:35,969
ผมได้เจอมาร์จพอแล้วในโรม

594
00:51:36,886 --> 00:51:38,137
คุณคิดยังไงกับเธอ

595
00:51:39,222 --> 00:51:40,932
ผมไม่รู้จักเธอดีนัก

596
00:51:40,932 --> 00:51:42,433
ผมก็เหมือนกัน

597
00:51:43,643 --> 00:51:45,270
ไม่คิดว่าเธอน่ารําคาญเหรอ

598
00:51:48,064 --> 00:51:49,899
บางครั้ง ผมว่าเธอก็โอเค

599
00:51:50,525 --> 00:51:52,777
ผมคิดว่าเธอหวังสิ่งเดียวจากริชาร์ด

600
00:51:53,987 --> 00:51:54,946
นั่งสิ

601
00:51:58,408 --> 00:52:01,077
ทอม นี่เป็นตอนจบที่แปลกดีนะ

602
00:52:02,579 --> 00:52:03,454
ตอนจบเหรอ

603
00:52:04,414 --> 00:52:06,749
คุณอยู่ในอิตาลี ริชาร์ดอยู่ไหนก็ไม่รู้

604
00:52:08,001 --> 00:52:13,172
ผมคุยกับตํารวจในโรม สารวัตรอะไรนั่น

605
00:52:13,172 --> 00:52:14,173
ราวินีเหรอ

606
00:52:14,173 --> 00:52:15,758
เขาไม่ได้พูดออกมาตรงๆ

607
00:52:15,758 --> 00:52:18,928
แต่ผมดูออกว่าเขาคิดว่า
ริชาร์ดฆ่าชายหนุ่มคนนั้น

608
00:52:19,804 --> 00:52:21,931
คุณคิดว่าเขาทําเรื่องแบบนั้นได้มั้ย

609
00:52:22,640 --> 00:52:23,558
ไม่ครับ

610
00:52:24,726 --> 00:52:26,102
คุณล่ะ

611
00:52:26,102 --> 00:52:28,271
คุณรู้จักลูกชายคุณดีกว่าผม

612
00:52:28,271 --> 00:52:30,857
แต่ผมไม่น่ะสิ และนั่นเป็นความผิดผม

613
00:52:33,151 --> 00:52:35,278
ผมไม่เคยพยายามมากพอที่จะทําความรู้จักเขา

614
00:52:38,990 --> 00:52:40,158
คุณคิดว่า...

615
00:52:41,826 --> 00:52:43,745
เขาอาจทําบางอย่างกับตัวเองมั้ย

616
00:52:45,663 --> 00:52:47,332
ผมไม่อยากคิดเรื่องนั้นครับ

617
00:52:49,042 --> 00:52:50,126
ผมมั่นใจว่าเขาไม่เป็นไร

618
00:52:50,126 --> 00:52:51,544
เหรอ

619
00:52:51,544 --> 00:52:54,255
อย่างที่ผมบอกตํารวจไป
เขาคงไปวาดรูปที่ไหนสักแห่ง

620
00:52:54,255 --> 00:52:56,674
กับดี มาสซิโมเหรอ ทอม นั่นมันบ้าไปแล้ว

621
00:52:57,383 --> 00:52:59,052
ไม่มีใครเคยได้ยินเรื่องเขา

622
00:52:59,052 --> 00:53:00,511
ผมว่าริชาร์ดแต่งเรื่องเขาขึ้นมา

623
00:53:00,511 --> 00:53:03,264
เพื่อให้ผมคิดว่าเขาจริงจังเรื่องวาดรูป

624
00:53:04,390 --> 00:53:06,309
ซึ่งผมน่าจะจริงจังกว่านี้

625
00:53:07,560 --> 00:53:09,979
ครั้งล่าสุดที่คุณเจอเขา เขาดูเป็นยังไง

626
00:53:11,022 --> 00:53:12,190
เขาดู...

627
00:53:16,569 --> 00:53:17,695
เครียดน่ะครับ

628
00:53:19,530 --> 00:53:20,531
ถ้าให้บอกตามตรง

629
00:53:20,531 --> 00:53:23,785
ใช่ จดหมายฉบับสุดท้ายที่เราได้รับจากเขา
ก็ดูเป็นแบบนั้น

630
00:53:23,785 --> 00:53:25,662
เขาบอกว่าสบายดี แต่ไม่ใช่เลย

631
00:53:29,082 --> 00:53:31,209
ผมว่าคุณไม่ควรหมดหวัง

632
00:53:31,209 --> 00:53:32,251
ผมเปล่า

633
00:53:34,295 --> 00:53:35,296
ยังน่ะ

634
00:55:35,541 --> 00:55:36,375
ทอม

635
00:55:36,959 --> 00:55:38,044
มาร์ตินี

636
00:55:38,795 --> 00:55:40,713
ฉันหาเข็มกับด้ายอยู่

637
00:55:41,464 --> 00:55:43,424
ไม่เป็นไร ในนั้นมีอยู่นะ

638
00:55:46,094 --> 00:55:47,345
แหวนของดิคกี้อยู่ในนี้

639
00:55:55,228 --> 00:55:57,063
อ๋อ ผมใส่ไว้เองแหละ

640
00:55:59,607 --> 00:56:02,235
ทําไมคุณถึงใส่ไว้ ทําไมคุณมีแหวน

641
00:56:04,654 --> 00:56:06,155
เพราะเขาให้ผมน่ะสิ

642
00:56:08,241 --> 00:56:10,576
ไม่ได้ให้ผมไปเลย ให้ผมเก็บรักษาไว้น่ะ

643
00:56:11,744 --> 00:56:13,121
คุณพูดเรื่องอะไร

644
00:56:18,000 --> 00:56:19,335
ตอนเขาไปที่ปาแลร์โม

645
00:56:20,628 --> 00:56:23,631
เขากังวลว่าจะถูกปล้นที่นั่น ผมว่านะ

646
00:56:27,176 --> 00:56:29,512
เขาไม่เคยกังวลเรื่องแบบนั้นมาก่อน

647
00:56:29,512 --> 00:56:33,641
เขาไม่เคยไปซิซิลีมาก่อน
เขาบอกว่ามันทําให้เขากังวล

648
00:56:35,601 --> 00:56:36,435
ทอม

649
00:57:00,001 --> 00:57:01,711
เขารู้ว่าเขาจะไม่กลับมา

650
00:57:06,924 --> 00:57:08,134
อะไรนะ

651
00:57:08,134 --> 00:57:09,302
นั่นคือเหตุผลใช่มั้ย

652
00:57:12,680 --> 00:57:15,391
เขารู้อยู่แล้วว่าเขาจะทําอะไรกับตัวเองใช่มั้ย

653
00:57:17,935 --> 00:57:19,353
พระเจ้า ผมหวังว่าไม่นะ

654
00:57:35,536 --> 00:57:36,537
แน่นอนค่ะ

655
00:57:37,580 --> 00:57:40,583
ได้ ขอบคุณค่ะ คุณกรีนลีฟ บาย

656
00:57:47,006 --> 00:57:48,299
เขาว่าไงบ้าง

657
00:57:48,299 --> 00:57:50,176
เขาคิดแบบเดียวกับฉันเลย

658
00:57:50,927 --> 00:57:52,428
เขาอยากให้เราไปหา

659
00:57:52,428 --> 00:57:56,474
เขาอยู่กับนักสืบจากนิวยอร์ก คนที่บอกว่ารู้จักคุณ

660
00:57:59,227 --> 00:58:00,311
ทอม ริปลีย์

661
00:58:02,021 --> 00:58:03,523
คุณเป็นคนที่หาตัวยากจริงๆ

662
00:58:16,786 --> 00:58:18,746
ผมให้แหวนนี้กับเขา ตอนเขาอายุ 21

663
00:58:21,791 --> 00:58:22,833
ขอผมดูได้มั้ย

664
00:58:27,213 --> 00:58:28,089
ขอบคุณ

665
00:58:33,094 --> 00:58:34,053
แหวนสวยดี

666
00:58:39,809 --> 00:58:41,185
ขอคุยกับคุณสักครู่ได้มั้ยครับ

667
00:58:42,979 --> 00:58:44,063
ได้ครับ

668
00:58:46,732 --> 00:58:47,817
ขอตัวนะครับ

669
00:59:11,007 --> 00:59:14,969
เงินทั้งหมดมาจากไหน ทอม

670
00:59:17,513 --> 00:59:20,141
แล้วแหวนนั่นมาอยู่กับคุณได้ยังไง

671
00:59:22,351 --> 00:59:26,147
คิดว่าผมโง่ ตาบอดเหรอ

672
00:59:29,066 --> 00:59:30,818
คุณฆ่าดิคกี้ ใช่มั้ย

673
00:59:33,279 --> 00:59:34,488
คุณฆ่าทั้งสองคนนั้น

674
00:59:38,451 --> 00:59:41,454
คุณริปลีย์...

675
00:59:43,873 --> 00:59:45,333
บอกผมเรื่องดิคกี้

676
00:59:47,293 --> 00:59:48,753
ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด

677
00:59:49,712 --> 00:59:54,425
ผมขอให้คุณเล่าทุกอย่างที่รู้เกี่ยวกับเขา
ว่าเป็นคนยังไง

678
00:59:55,301 --> 00:59:57,261
ผมจะเก็บเป็นความลับอย่างดี

679
00:59:59,555 --> 01:00:00,681
ก็ได้

680
01:00:02,600 --> 01:00:05,102
เขามาจากครอบครัวร่ํารวย อย่างที่คุณรู้

681
01:00:06,062 --> 01:00:08,606
เขาหนีมาอยู่ยุโรปเมื่อหลายปีก่อน

682
01:00:10,608 --> 01:00:12,401
เขาบอกว่าอยากเป็นนักเขียน

683
01:00:14,195 --> 01:00:15,696
แต่ไม่เคยลงมือเขียน

684
01:00:17,573 --> 01:00:19,325
เขาบอกว่าอยากเป็นจิตรกร

685
01:00:21,035 --> 01:00:23,371
แต่รู้ดีว่าเขาก็เป็นไม่ได้เช่นกัน

686
01:00:25,289 --> 01:00:28,709
เขาสงสัยว่าตัวเองจะทําอะไรได้ดีสักอย่างมั้ย

687
01:00:31,128 --> 01:00:33,005
ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาคือการแสดง

688
01:00:34,590 --> 01:00:38,636
เขารู้ว่าตัวเองเป็นพวก...
ไร้ความสามารถอย่างสิ้นเชิง

689
01:00:40,179 --> 01:00:42,264
เขารู้ว่าพ่อของเขาไม่ยอมรับ

690
01:00:44,266 --> 01:00:45,851
มันทําให้เขาหนักใจมาก

691
01:00:47,978 --> 01:00:49,313
เขารู้ว่ามาร์จรักเขา

692
01:00:50,481 --> 01:00:53,401
แต่เขาไม่อาจรักเธอได้อย่างที่เธอรักเขา

693
01:00:56,195 --> 01:00:57,363
เธอรู้ว่าทําไม

694
01:00:59,990 --> 01:01:01,951
และเขารู้ว่าเธอรู้

695
01:01:02,952 --> 01:01:04,078
ทําไม

696
01:01:07,331 --> 01:01:08,749
เพราะว่าเขารักผม

697
01:01:12,211 --> 01:01:13,963
เขาสารภาพกับผมที่ซานเรโม

698
01:01:14,839 --> 01:01:17,717
เป็นเหตุผลที่เขาพาผมไปที่นั่น แทนที่จะเป็นมาร์จ

699
01:01:20,469 --> 01:01:22,096
เพื่อบอกผมว่าเขาอยากอยู่กับผม

700
01:01:24,265 --> 01:01:25,683
แล้วคุณพูดว่าอะไร

701
01:01:26,976 --> 01:01:28,102
บางอย่างที่เลวร้าย

702
01:01:30,730 --> 01:01:32,565
ผมบอกว่าเขามันน่าสมเพช

703
01:01:33,858 --> 01:01:36,110
และบอกว่าผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก

704
01:01:38,779 --> 01:01:40,781
ผมไม่น่าพูดกับเขาแบบนั้น

705
01:01:42,616 --> 01:01:43,868
มันทําเขาเจ็บ

706
01:01:47,121 --> 01:01:49,206
คุณคิดว่าเขาฆ่าเฟรดดี้ ไมลส์หรือเปล่า

707
01:01:51,751 --> 01:01:53,961
ผมไม่แน่ใจแล้วว่าเขาไม่ได้ทํา

708
01:01:56,839 --> 01:01:59,049
คุณคิดว่าเขาฆ่าตัวตายไปหรือยัง

709
01:02:02,303 --> 01:02:04,180
ผมกลัวว่าเขาอาจจะทําไปแล้ว

710
01:02:05,473 --> 01:02:06,974
ผมคิดว่าเขาทําแล้ว

711
01:02:08,267 --> 01:02:12,396
และจากสิ่งที่คุณพูด
ผมเข้าใจแล้วว่าทําไม

712
01:02:17,234 --> 01:02:19,528
(คุณซิลวานา บุฟฟี
ถ.มอนเซอราโต 34 โรม)

713
01:02:19,528 --> 01:02:21,447
ความจริงที่เรารู้คือ

714
01:02:23,157 --> 01:02:24,950
ครั้งสุดท้ายที่มีคนเห็นลูกชายคุณ

715
01:02:24,950 --> 01:02:27,620
คือตอนที่เขาเช็คเอาท์
จากโรงแรมซาโวน่า ในปาแลร์โม

716
01:02:28,579 --> 01:02:31,749
พนักงานต้อนรับที่โรงแรมบอกว่า
เขาถามเรื่องเรือเฟอร์รีไปตูนิเซีย

717
01:02:32,500 --> 01:02:34,585
เราจึงสันนิษฐานว่า
นั่นคือที่ที่เขากําลังมุ่งหน้าไป

718
01:02:35,586 --> 01:02:39,590
พนักงานต้อนรับยังบอกอีกว่า
เขาดูหดหู่ ซึม

719
01:02:41,091 --> 01:02:43,886
ไม่มีใครบอกได้ว่าเห็นเขาหลังจากนั้น

720
01:02:43,886 --> 01:02:46,472
และไม่มีการติดต่อกลับมาจากเขา

721
01:02:47,097 --> 01:02:50,351
นอกจากจดหมายฉบับหนึ่ง
มันส่งถึงเจ้าของตึกของเขาในโรม

722
01:02:50,351 --> 01:02:52,478
ที่เป็นกังวลต่อสวัสดิภาพของเขา

723
01:02:52,478 --> 01:02:56,398
เธอนําไปให้สารวัตรราวินี
และเขาเอามาให้ผมเพื่อนํามาให้คุณ

724
01:02:58,192 --> 01:03:00,778
มันถูกส่งมาจากปาแลร์โม
ลงวันที่ 27 มกราคม

725
01:03:00,778 --> 01:03:02,780
คืนที่เขามุ่งหน้าไปตูนิเซีย

726
01:03:03,781 --> 01:03:05,658
แต่ไม่มีบันทึกว่าเขาไปถึงที่นั่น

727
01:03:06,742 --> 01:03:10,037
แปลว่าซักที่ระหว่างซิซิลี
และแอฟริกาเหนือ บนเรือเฟอร์รี่

728
01:03:11,038 --> 01:03:12,456
ตอนกลางดึก

729
01:03:13,958 --> 01:03:14,959
มีบางอย่างเกิดขึ้น

730
01:03:18,254 --> 01:03:22,258
เจ้าของบ้านไม่พูดภาษาอังกฤษ
เขาเลยเขียนเป็นภาษาอิตาลี

731
01:03:23,551 --> 01:03:26,220
ทอม โปรดอ่านจดหมายให้คุณกรีนลีฟฟัง

732
01:03:33,561 --> 01:03:34,895
"ถึงคุณบุฟฟี

733
01:03:36,856 --> 01:03:38,566
หวังว่าจดหมายฉบับนี้จะถึงมือคุณ

734
01:03:40,192 --> 01:03:43,988
ผมขอโทษที่ผมเขียนจดหมาย
แทนที่จะคุยกับคุณต่อหน้า

735
01:03:46,073 --> 01:03:48,033
ผมได้ตัดสินใจเลิกเช่าอะพาร์ตเมนต์

736
01:03:48,659 --> 01:03:49,910
ผมชอบมันมาก

737
01:03:49,910 --> 01:03:53,163
และผมขอบคุณทุกอย่างที่คุณทําให้ผม
ทําให้มันรู้สึกเหมือนบ้าน

738
01:03:55,749 --> 01:03:57,585
แต่ผมจะไม่กลับไปโรม

739
01:04:01,547 --> 01:04:03,507
ผมขอโทษที่จากไปแบบนี้

740
01:04:03,507 --> 01:04:07,177
ผมแนบเงินมาด้วยสําหรับค่าใช้จ่าย
ที่คุณจะต้องรับผิดชอบ

741
01:04:07,177 --> 01:04:09,889
เพราะอะพาร์ตเมนต์ที่ว่าง
จนกว่าคุณจะหาคนเช่าใหม่ได้

742
01:04:11,181 --> 01:04:15,227
ส่วนข้าวของในห้อง
เสื้อผ้า หนังสือ และอุปกรณ์ศิลปะของผม

743
01:04:15,227 --> 01:04:17,730
คุณเอาไปขายหรือทิ้งก็ได้

744
01:04:18,564 --> 01:04:21,150
คุณจะต้องอยากทิ้งภาพวาดผมแน่

745
01:04:22,026 --> 01:04:23,027
พวกมันไร้ค่า"

746
01:04:26,989 --> 01:04:28,782
ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรมาก

747
01:04:30,534 --> 01:04:33,871
จนได้อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์ว่าเขาหายตัวไป

748
01:04:34,622 --> 01:04:36,206
"ในห้องมีจดหมายด้วย

749
01:04:36,206 --> 01:04:38,292
จดหมายส่วนตัวจากครอบครัวและเพื่อน

750
01:04:38,292 --> 01:04:41,211
รวมถึงจดหมายธุรกิจ ธนาคาร และอื่นๆ

751
01:04:42,421 --> 01:04:46,091
คุณทิ้งไปให้หมดเลย ผมไม่ต้องการอีกแล้ว

752
01:04:48,844 --> 01:04:50,179
ผมจะไปไหนน่ะเหรอ

753
01:04:52,056 --> 01:04:55,267
ผมไม่แน่ใจเรื่องนั้นหรือสิ่งที่ผมจะทํา

754
01:04:56,185 --> 01:04:58,062
บอกตามตรง ผมรู้สึกหลงทาง

755
01:04:58,854 --> 01:05:01,941
ผมรู้เหตุผล แต่ผมจะไม่บอกเพื่อให้คุณกังวล

756
01:05:01,941 --> 01:05:04,151
ผมอยากพูดแค่ว่าผมมีเรื่องที่เสียใจมากๆ

757
01:05:04,151 --> 01:05:06,362
เกี่ยวกับบางสิ่งที่เกิดขึ้น

758
01:05:06,987 --> 01:05:08,364
บางสิ่งที่ผมทําลงไป

759
01:05:10,032 --> 01:05:12,076
ขอบคุณที่ใจดีกับผมมาก

760
01:05:14,161 --> 01:05:16,622
คุณเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ใจดีกับผม

761
01:05:22,670 --> 01:05:23,671
ด้วยความนับถือ...

762
01:05:27,633 --> 01:05:28,676
ริชาร์ด"

763
01:05:33,555 --> 01:05:35,766
ผมคิดว่านั่นทําให้สิ่งต่างๆ ชัดเจน

764
01:05:40,562 --> 01:05:43,232
ผมฝากแสดงความเสียใจและความรัก
ถึงคุณนายกรีนลีฟด้วยครับ

765
01:05:43,232 --> 01:05:44,608
ได้

766
01:05:44,608 --> 01:05:45,859
คุณควรเอาแหวนไป

767
01:05:47,152 --> 01:05:48,487
ไม่ ผมเก็บไว้ไม่ได้

768
01:05:48,487 --> 01:05:52,533
ได้สิ และควรเก็บนะ
เขาไม่ได้กลัวว่ามันจะถูกขโมย

769
01:05:52,533 --> 01:05:57,246
เขารู้ว่าเขาจะไม่กลับมา
เขาถึงได้ให้คุณไว้ รับไปสิ

770
01:06:00,708 --> 01:06:03,168
- แน่ใจเหรอครับ
- แน่ใจสิ

771
01:06:04,420 --> 01:06:06,839
ถ้าเขาอยากให้ผมเก็บไว้ เขาคงบอกแล้ว

772
01:06:08,632 --> 01:06:10,676
- ขอบคุณครับ
- ขอบคุณ ทอม

773
01:06:10,676 --> 01:06:13,887
ผมขอโทษที่เคยสงสัยในแรงจูงใจของคุณ

774
01:06:13,887 --> 01:06:17,182
ตอนนี้ผมเห็นแล้วว่าชายหนุ่มจริงใจ
ที่ผมเจอและชอบในนิวยอร์ก

775
01:06:17,182 --> 01:06:19,893
คือตัวตนของคุณ และผมขอให้คุณโชคดีนะ

776
01:06:21,270 --> 01:06:22,938
- ขอบคุณครับ
- ดูแลตัวเองนะ

777
01:06:27,693 --> 01:06:28,736
คุณโอเคมั้ย

778
01:06:29,445 --> 01:06:30,446
เดี๋ยวก็โอเคค่ะ

779
01:06:33,032 --> 01:06:34,074
จะกลับบ้านเหรอ

780
01:06:34,074 --> 01:06:36,577
คิดว่างั้นนะ ฉันว่าถึงเวลาแล้ว

781
01:06:39,496 --> 01:06:40,456
งั้น...

782
01:06:41,582 --> 01:06:43,167
ดูแลตัวเองด้วยนะ มาร์จ

783
01:06:44,251 --> 01:06:45,252
คุณก็เหมือนกัน

784
01:07:11,528 --> 01:07:13,113
ช่างเป็นวันที่มืดมน

785
01:07:13,822 --> 01:07:15,074
มันเพอร์เฟกต์

786
01:07:17,076 --> 01:07:18,160
เป็นไงบ้าง

787
01:07:19,078 --> 01:07:20,704
ผมว่าคุณต้องพอใจแน่

788
01:07:31,757 --> 01:07:34,218
(คุณที. แฟนชอว์
พาสปอร์ตอังกฤษ)

789
01:07:36,470 --> 01:07:37,304
ดีมาก

790
01:07:37,304 --> 01:07:40,641
ปาสกาลทําอยู่นานมาก

791
01:07:48,982 --> 01:07:50,526
ผมชอบชื่อนะ

792
01:07:51,568 --> 01:07:53,403
ทิโมธี แฟนชอว์

793
01:08:11,964 --> 01:08:14,174
(คุณทิโมธี แฟนชอว์
อเมริกัน เอ็กซ์เพรส - เวนิส)

794
01:08:59,553 --> 01:09:01,305
(ปิกัสโซ)

795
01:10:40,946 --> 01:10:43,865
(อะตรานีของฉัน
มาร์จอรี เชอร์วูด)

796
01:10:47,119 --> 01:10:49,955
(ด้วยความปรารถนาดี มาร์จ)

797
01:10:53,375 --> 01:10:57,713
(สําหรับริชาร์ด กรีนลีฟ ผู้ซึ่ง
ฉันได้แบ่งปันฝันยามตื่นของอะตรานี)

798
01:11:11,435 --> 01:11:12,519
ทอม

799
01:11:14,187 --> 01:11:15,188
ทอมเหรอ

800
01:11:16,189 --> 01:11:17,274
ทอมเป็นใคร

801
01:11:17,774 --> 01:11:18,692
ทอม ริปลีย์

802
01:11:20,235 --> 01:11:21,737
สะกดซิ

803
01:11:32,080 --> 01:11:35,500
(ทอม)

804
01:14:21,625 --> 01:14:26,630
คําบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ