1
00:00:06,006 --> 00:00:09,926
‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX)

2
00:01:43,436 --> 00:01:45,936
‎การฝึกของฉันเป็นไปด้วยดี

3
00:01:47,607 --> 00:01:49,777
‎แต่ทำไมขากรรไกรฉันถึงอ่อนแอจัง

4
00:01:57,242 --> 00:01:59,872
‎แต่นี่อาจเป็นโอกาสที่ดีนะ

5
00:02:06,459 --> 00:02:09,249
‎ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับน้ำลายของคนร้าย

6
00:02:14,801 --> 00:02:15,931
‎อันนี้ไม่ใช่

7
00:02:19,764 --> 00:02:20,974
‎ไม่

8
00:02:22,600 --> 00:02:24,230
‎ไม่ใช่แบบนี้

9
00:02:25,812 --> 00:02:27,232
‎อันนี้ก็ไม่ใช่

10
00:02:33,027 --> 00:02:35,157
‎เป็นใครสักคนที่ปราบฉันได้ด้วยมือเดียว

11
00:02:37,782 --> 00:02:40,292
‎นี่ต้องเป็นการส่งข้อความให้ฉันแน่

12
00:02:41,452 --> 00:02:43,252
‎"ฉันคือคนที่กินเท็ม"

13
00:02:43,955 --> 00:02:47,325
‎"ถ้าแกเข้ามาสอดรู้สอดเห็น ฉันจะฆ่าแก"

14
00:02:56,342 --> 00:02:57,842
‎ทำต่อไปอีก 20 วินาที

15
00:02:57,927 --> 00:03:00,007
‎ไม่ๆ หยุด

16
00:03:00,096 --> 00:03:01,386
‎นายทำได้น่า

17
00:03:02,765 --> 00:03:04,175
‎หายใจออกช้าๆ

18
00:03:04,851 --> 00:03:07,521
‎ฉันว่าเราต้องใช้ผ้าม่านด้านข้างตรงนี้นะ

19
00:03:07,604 --> 00:03:10,444
‎เราจะแขวนม่าน คนดูจะได้ไม่เห็น

20
00:03:12,191 --> 00:03:13,611
‎- ดอม
‎- ว่าไง

21
00:03:14,152 --> 00:03:17,992
‎ฉันว่าเราน่าจะใส่แผ่นกรองแสงสีแดง
‎ให้ไฟสปอตไลต์ของพีน่านะ

22
00:03:20,408 --> 00:03:24,078
‎จริง ขนเขาสีขาว

23
00:03:24,162 --> 00:03:27,082
‎แสงจะทำให้โทนสีดูอุ่นขึ้น

24
00:03:32,337 --> 00:03:33,547
‎ไม่ ไม่ใช่…

25
00:03:36,174 --> 00:03:38,514
‎ไม่… ฉัน…

26
00:03:40,428 --> 00:03:42,098
‎แขนฉัน…

27
00:03:45,558 --> 00:03:46,938
‎พวกสัตว์กินพืช ถอยไป

28
00:03:47,018 --> 00:03:49,018
‎ฉัน… ไม่ใช่…

29
00:03:49,562 --> 00:03:50,562
‎ใจเย็นๆ เต๋า

30
00:03:50,647 --> 00:03:52,067
‎อย่าแตกตื่น

31
00:03:52,857 --> 00:03:53,687
‎ฉันควรจะทำยังไง…

32
00:03:55,360 --> 00:03:57,450
‎เธอเห็นใช่ไหม ฉันไม่ได้ตั้งใจ

33
00:03:57,528 --> 00:03:58,948
‎- หยุดนะ
‎- เชื่อฉันเถอะ

34
00:03:59,030 --> 00:04:00,780
‎ใจเย็นๆ พวกเขากลัวกันหมดแล้ว

35
00:04:00,865 --> 00:04:01,695
‎แต่ฉัน…

36
00:04:03,910 --> 00:04:05,950
‎แขนฉันๆ

37
00:04:06,037 --> 00:04:08,997
‎พาคิบิไปที่ห้องพยาบาลเร็วเข้า

38
00:04:09,082 --> 00:04:12,792
‎จริงๆ แล้ว ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
‎สำหรับสัตว์กินเนื้อ

39
00:04:13,378 --> 00:04:18,218
‎ที่จะควบคุมกำลังของตัวเองไม่ได้
‎และทำร้ายสัตว์กินพืชอย่างรุนแรง

40
00:04:19,425 --> 00:04:23,255
‎ด้วยเทคนิคการเย็บแผลที่ก้าวหน้า

41
00:04:23,763 --> 00:04:25,893
‎ถ้าเรารีบ เขาน่าจะต่อแขนคืนได้

42
00:04:27,225 --> 00:04:28,055
‎แต่ว่า…

43
00:04:28,851 --> 00:04:29,891
‎- คิบิ…
‎- ไม่

44
00:04:30,728 --> 00:04:31,768
‎อย่ามาแตะต้องฉัน

45
00:04:32,647 --> 00:04:36,027
‎พวกสัตว์กินเนื้อ ถอยไปเลย
‎ฉันไม่อยากเสียแขนไปอีกข้าง

46
00:04:36,109 --> 00:04:40,149
‎เชื่อฉันเถอะ คิบิ ให้สัตว์กินเนื้อ
‎ที่แข็งแรงกว่าช่วยนายเถอะนะ

47
00:04:40,238 --> 00:04:41,778
‎- ไม่ได้
‎- คิบิ

48
00:04:41,864 --> 00:04:43,034
‎ฉันกลัวเกินไป

49
00:04:43,116 --> 00:04:44,656
‎ฉันกลัว

50
00:04:45,576 --> 00:04:47,406
‎คิบิ… แต่ว่า…

51
00:04:48,079 --> 00:04:49,079
‎เลโกชี่

52
00:04:50,415 --> 00:04:51,665
‎ฉันไม่กลัวเลโกชี่

53
00:04:53,710 --> 00:04:54,590
‎โอเค

54
00:04:56,296 --> 00:04:57,206
‎ไปกันเถอะ

55
00:04:57,880 --> 00:05:00,010
‎ฉันจะอุ้มนายขึ้นมา จะกระเทือนนิดหน่อยนะ

56
00:05:02,343 --> 00:05:05,143
‎ถ้างั้นฉันไปห้องพยาบาลก่อนนะ

57
00:05:05,847 --> 00:05:07,597
‎จัดการที่เหลือทีนะ

58
00:05:07,682 --> 00:05:10,022
‎จริงสิ ฉันต้องเอาแขนไปด้วย

59
00:05:11,311 --> 00:05:12,981
‎ใครสักคนช่วยถือให้ฉันหน่อยได้ไหม

60
00:05:18,901 --> 00:05:21,701
‎โอเค ฉันถือให้

61
00:05:23,531 --> 00:05:26,161
‎ฉันจะห่อไว้จะได้ไม่มีใครเห็นนะ

62
00:05:28,077 --> 00:05:28,907
‎ขอบใจนะ

63
00:05:29,495 --> 00:05:30,325
‎ไปกันเถอะ

64
00:05:32,415 --> 00:05:33,245
‎คิบิ

65
00:05:34,083 --> 00:05:35,713
‎วันนี้ยกเลิกซ้อม

66
00:05:36,794 --> 00:05:39,264
‎ใจเย็นๆ ไว้นะทุกคน

67
00:05:45,636 --> 00:05:48,926
‎พวกเขาจะพาฉันไปโรงพยาบาลหรือเปล่า

68
00:05:49,515 --> 00:05:50,765
‎น่าจะนะ

69
00:05:51,684 --> 00:05:54,734
‎พอนายออกมา
‎ฉันจะพาไปกินเครื่องดื่มใส่มดนะ

70
00:05:59,984 --> 00:06:03,034
‎คิบิ… ต้องเจ็บมากแน่ๆ

71
00:06:03,112 --> 00:06:05,702
‎ฉันควรทำยังไงดี มันจบแล้ว

72
00:06:07,742 --> 00:06:10,832
‎ทุกคนรู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจ

73
00:06:10,912 --> 00:06:12,832
‎ฉันจะเป็นพยานให้ ถ้าจำเป็น

74
00:06:13,956 --> 00:06:15,166
‎ไม่ใช่เรื่องนั้น

75
00:06:16,125 --> 00:06:18,625
‎สิ่งที่แย่กว่าความรู้สึก
‎ตอนที่ฉันฉีกแขนเขาออกมา

76
00:06:18,711 --> 00:06:20,461
‎คือสายตาที่พวกเขามองฉัน

77
00:06:21,380 --> 00:06:22,880
‎ฉันมั่นใจว่าพวกเขาคิดว่า

78
00:06:23,841 --> 00:06:24,721
‎ว่าฉัน…

79
00:06:26,844 --> 00:06:28,394
‎ว่าฉันเป็นคนที่กินเท็มเข้าไป

80
00:06:31,349 --> 00:06:33,679
‎- ใช่นายหรือเปล่า
‎- ไม่ ไม่ใช่ฉันนะ

81
00:06:34,936 --> 00:06:38,056
‎ฉันพยายามอย่างหนักที่จะสงบสติ
‎จะได้ไม่ทำให้พวกเขากลัว

82
00:06:39,023 --> 00:06:43,363
‎แต่ฉันจะสงบได้ไง
‎หลังจากที่เพิ่งฉีกแขนเพื่อนฉันออกมา

83
00:06:45,404 --> 00:06:51,624
‎อาโอบะกับฉันเหงื่อแตกเลยเพราะ
‎มันรู้สึกเหมือนเราทำร้ายเขาเหมือนกัน

84
00:06:55,957 --> 00:06:57,377
‎ช่วยดูแลเขาด้วยนะครับ

85
00:07:00,211 --> 00:07:02,001
‎เครื่องแบบนายเลอะเลือด

86
00:07:02,088 --> 00:07:03,838
‎ขอบใจนะ

87
00:07:04,507 --> 00:07:05,877
‎จริงของนาย

88
00:07:07,593 --> 00:07:10,473
‎ไปซักเลยดีกว่านะ

89
00:07:10,555 --> 00:07:11,385
‎ใช่

90
00:07:11,472 --> 00:07:12,812
‎อีกอย่างนะ…

91
00:07:14,350 --> 00:07:17,400
‎นายคือคนที่กินเท็มใช่ไหม

92
00:07:21,149 --> 00:07:23,109
‎ปิดบังไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก

93
00:07:25,153 --> 00:07:26,403
‎นายพูดถูก

94
00:07:28,739 --> 00:07:32,239
‎นายรู้เพราะตอนที่เราจูบกันใช่ไหม

95
00:07:33,161 --> 00:07:35,411
‎นั่นเป็นทางเดียวที่จะตามล่านายได้

96
00:07:36,497 --> 00:07:37,707
‎ฉันไม่ขอโทษหรอก

97
00:07:39,000 --> 00:07:42,340
‎ฉันไม่เคยคิดเลยว่านายจะเป็น
‎คนที่พูดเรื่องนี้ขึ้นมา

98
00:07:43,713 --> 00:07:46,053
‎ฉันคุมตัวเองไม่ได้ไปชั่วขณะ
‎ตอนที่ฉันกินเท็มเข้าไป

99
00:07:47,383 --> 00:07:49,263
‎มันก็แค่ความผิดพลาด

100
00:07:50,136 --> 00:07:53,466
‎นายคิดว่านายจะรอดไปได้
‎หลังจากเขมือบคนอื่นงั้นเหรอ

101
00:07:55,600 --> 00:07:56,640
‎แล้วไม่ได้เหรอ

102
00:07:57,477 --> 00:07:58,557
‎ถ้าอย่างงั้น

103
00:07:59,395 --> 00:08:04,725
‎ฉันต้องทำให้แน่ใจว่านายจะไม่ปริปาก

104
00:08:05,610 --> 00:08:07,780
‎ร่างกายฉันไม่ขยับเลย

105
00:08:08,905 --> 00:08:11,525
‎เล็บฉันไม่ยื่นออกมา และขนก็ไม่ตั้งด้วย

106
00:08:11,616 --> 00:08:14,786
‎คงไม่มีโอกาสชนะได้เลยสินะ

107
00:08:16,496 --> 00:08:17,656
‎มาเลย

108
00:08:17,747 --> 00:08:21,457
‎รอไม่ไหวแล้วนะเนี่ย ฉันแค่ผ่านมาเฉยๆ

109
00:08:24,378 --> 00:08:27,508
‎พวกเขาให้ฉันเอาของคิบิมาให้

110
00:08:28,508 --> 00:08:29,758
‎ให้ตายสิ

111
00:08:31,969 --> 00:08:33,179
‎สวัสดีครับ

112
00:08:33,262 --> 00:08:35,602
‎ผมชื่อพีน่าจากชมรมละครครับ

113
00:08:36,349 --> 00:08:38,479
‎ผมเอากระเป๋าของคิบิมาให้

114
00:08:38,559 --> 00:08:40,519
‎- วางไว้ตรงนั้นเลย
‎- ได้ครับ

115
00:08:40,603 --> 00:08:43,023
‎เขาไม่เป็นไรหรอก อย่าตกใจไปนะ โอเคไหม

116
00:08:43,105 --> 00:08:46,815
‎เข้าใจแล้วครับ ไว้เจอกันครับ

117
00:08:49,987 --> 00:08:52,317
‎ภารกิจสำเร็จแล้ว

118
00:08:55,117 --> 00:08:58,787
‎ค่าซ่อมต้องแพงมากแน่ๆ

119
00:08:59,372 --> 00:09:00,712
‎ฉันไม่บอกใครหรอก

120
00:09:00,790 --> 00:09:02,210
‎เฮ้ย เดี๋ยวสิ

121
00:09:03,834 --> 00:09:06,384
‎บอกมาสิว่านายไม่ได้ยินอะไร

122
00:09:09,465 --> 00:09:12,005
‎ขอบใจที่เป็นห่วงนะ

123
00:09:13,010 --> 00:09:19,270
‎การที่ริซเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการเขมือบ
‎มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉันเลย…

124
00:09:20,643 --> 00:09:23,233
‎ฉันก็อยากจะพูดอย่างนั้นนะ

125
00:09:24,021 --> 00:09:26,521
‎ฉันมานี่ก็เพราะอยากเข้ามามีส่วนร่วม

126
00:09:28,150 --> 00:09:32,280
‎ผู้ที่ทำให้สัตว์กินเนื้อเสียสติและได้สติกลับมาได้

127
00:09:33,739 --> 00:09:35,699
‎ก็คือสัตว์กินพืชนี่แหละ

128
00:09:43,040 --> 00:09:45,790
‎(พีน่า)

129
00:09:45,876 --> 00:09:48,126
‎มองมาทางนี้หน่อย ขยิบตาให้ฉันที

130
00:09:52,049 --> 00:09:55,969
‎ฉันอยากให้เราคุยกันอย่างสงบ

131
00:09:57,555 --> 00:10:02,305
‎อย่ามองฉันเหมือนฉันเป็นเหยื่อของนายนะ ริซ

132
00:10:04,061 --> 00:10:05,771
‎ฉันยังตกใจอยู่เลย

133
00:10:05,855 --> 00:10:07,015
‎แหงสิ

134
00:10:07,523 --> 00:10:10,823
‎นักเรียนสองคนรู้เรื่องที่นายทำลงไปแล้ว

135
00:10:11,902 --> 00:10:14,782
‎แต่มีทางเดียวที่หมีสีน้ำตาลตัวนี้จะสบายใจได้

136
00:10:14,864 --> 00:10:17,164
‎ฉันจะกำจัดนาย

137
00:10:17,241 --> 00:10:20,621
‎- ฉันไม่ยอมให้นายทำ…
‎- ฉันไม่แนะนำให้ทำร้ายฉันนะ

138
00:10:21,537 --> 00:10:27,957
‎ถ้ามีนักเรียนสัตว์กินพืชถูกฆ่าอีกคน
‎ตำรวจจะจริงจังกับเรื่องนี้

139
00:10:28,878 --> 00:10:32,838
‎พวกเขาจะสงสัยสัตว์กินเนื้อในชมรมละคร

140
00:10:32,923 --> 00:10:34,933
‎แบบนั้นต่อให้เป็นเด็กก็หาตัวนายเจอ

141
00:10:36,385 --> 00:10:39,055
‎ตายจริง นั่นคงเป็นปัญหาสินะ

142
00:10:40,931 --> 00:10:43,681
‎ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้

143
00:10:44,852 --> 00:10:48,402
‎เราทั้งคู่ต่างอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก

144
00:10:49,565 --> 00:10:52,435
‎แต่ฉันว่าความยุติธรรมจะชนะในวันนี้

145
00:10:54,904 --> 00:10:56,864
‎ขอให้สนุกกับคืนที่นอนไม่หลับนะ

146
00:10:58,616 --> 00:11:00,736
‎ไปกันเถอะ เลโกชี่

147
00:11:02,787 --> 00:11:03,747
‎โอเค

148
00:11:14,173 --> 00:11:17,343
‎ทำไมจู่ๆ โรงเรียนถึงปิดล่ะ

149
00:11:17,426 --> 00:11:20,216
‎ฉันได้ยินมาว่าพวกครูประชุมกันทั้งวันเลย

150
00:11:20,304 --> 00:11:21,684
‎สงสัยจังว่าเกิดอะไรขึ้น

151
00:11:21,764 --> 00:11:24,314
‎การบ้านเยอะไปแล้วนะเนี่ย

152
00:11:27,895 --> 00:11:29,725
‎"ประกาศด่วน" เหรอ

153
00:11:29,814 --> 00:11:31,194
‎อะไรเนี่ย

154
00:11:32,066 --> 00:11:35,776
‎"ตั้งแต่ปีหน้า โรงเรียนเชอร์รีตัน

155
00:11:35,861 --> 00:11:41,161
‎จะแยกนักเรียนสัตว์กินเนื้อ
‎และสัตว์กินพืชอย่างเต็มรูปแบบ"

156
00:11:42,827 --> 00:11:46,037
‎ให้เลิกจัดชมรมละครเดือนหน้าด้วยเหรอ

157
00:11:46,747 --> 00:11:51,417
‎เดี๋ยวนี้โรงเรียนรวมก็หายากแล้วนะ

158
00:11:51,502 --> 00:11:52,962
‎ฉันว่าโรงเรียนเราช้าแล้ว

159
00:11:53,045 --> 00:11:55,705
‎แม่ฉันร้องเรียนไปที่โรงเรียนแน่ๆ

160
00:11:55,798 --> 00:11:57,628
‎พ่อแม่สัตว์กินพืชทุกตัวร้องเรียนกันหมด

161
00:11:58,676 --> 00:12:02,176
‎"ฉันไม่ยอมให้ลูกฉันเรียน
‎กับสัตว์กินเนื้อที่หิวโหยหรอก"

162
00:12:03,264 --> 00:12:08,354
‎สัตว์กินเนื้ออย่างฉัน
‎คงไม่มีสิทธิ์พูดอะไรเรื่องนี้สินะ

163
00:12:12,648 --> 00:12:13,478
‎ไม่เอาน่า

164
00:12:13,566 --> 00:12:16,026
‎ฉันเป็นคนที่ร่าเริงที่สุดในชมรมละคร

165
00:12:16,110 --> 00:12:18,400
‎ฉันจะซึมเศร้าไม่ได้

166
00:12:18,487 --> 00:12:19,607
‎บิล

167
00:12:23,033 --> 00:12:25,873
‎เอลส์ เธอทำฉันตกใจหมด

168
00:12:26,745 --> 00:12:28,615
‎อยากไปชมรมด้วยกันไหม

169
00:12:28,706 --> 00:12:31,416
‎- ได้ยินเรื่องชมรมหรือเปล่า
‎- ได้ยินแล้ว

170
00:12:33,002 --> 00:12:35,302
‎ต้องเลิกจัดปลายเดือน

171
00:12:35,921 --> 00:12:37,881
‎คิดไม่ถึงเลยเนอะ

172
00:12:38,632 --> 00:12:42,222
‎แต่ก็… ช่วยไม่ได้หรอกนะ

173
00:12:43,429 --> 00:12:44,679
‎ช่วยไม่ได้เหรอ

174
00:12:44,763 --> 00:12:46,813
‎เธอควรจะดีใจนะ เอลส์

175
00:12:46,891 --> 00:12:49,441
‎แบบนี้เธอปลอดภัยกว่า

176
00:12:50,019 --> 00:12:51,519
‎ดีแล้วใช่ไหม

177
00:12:54,315 --> 00:12:55,435
‎ขี้ขลาด

178
00:12:56,233 --> 00:12:58,823
‎กล้าดียังไง

179
00:12:58,903 --> 00:13:00,203
‎เอลส์

180
00:13:00,279 --> 00:13:03,119
‎ฉันไม่อยากให้นายพูดถึงเรื่องความปลอดภัย

181
00:13:04,116 --> 00:13:08,536
‎ฉันรู้ว่านายแอบซื้อเนื้อสัตว์กินพืชลับๆ ที่ตลาดมืด

182
00:13:08,621 --> 00:13:10,081
‎เธอรู้ได้ยังไง…

183
00:13:10,748 --> 00:13:15,248
‎ทุกคนที่ชมรมรู้กันหมดแล้วว่านายกินเนื้อ

184
00:13:15,336 --> 00:13:16,956
‎และรู้ว่านายพูดว่า

185
00:13:17,046 --> 00:13:19,716
‎"ถ้าเอลส์เป็นเสือตัวเมีย ฉันจะแอ้มเธอให้ได้"

186
00:13:19,798 --> 00:13:22,968
‎ทุกคนรู้ว่านายไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่นแค่ไหน

187
00:13:24,637 --> 00:13:26,967
‎แต่ถึงอย่างงั้น เราก็ยังทำงานร่วมกันได้

188
00:13:27,056 --> 00:13:28,886
‎ใจเย็นๆ นายจะทำให้สัตว์กินพืชกลัวนะ

189
00:13:28,974 --> 00:13:30,944
‎ลองอ่านการ์ตูนเรื่องนี้สิ

190
00:13:31,018 --> 00:13:35,728
‎นายจะเห็นด้านดีและด้านร้าย
‎ของเพื่อนร่วมห้องได้

191
00:13:36,732 --> 00:13:38,612
‎โดยการเข้าชมรม

192
00:13:39,193 --> 00:13:44,413
‎ทำไมถึงยอมง่ายๆ แบบนี้

193
00:13:45,950 --> 00:13:47,240
‎พอได้แล้ว

194
00:13:47,326 --> 00:13:48,986
‎เธอไม่ชินกับการตะโกน

195
00:13:49,954 --> 00:13:51,044
‎ขอโทษนะ

196
00:13:51,121 --> 00:13:52,251
‎ฉันผิดเอง

197
00:13:53,040 --> 00:13:54,170
‎ฉันขอโทษจริงๆ

198
00:13:55,834 --> 00:13:59,304
‎มาลองประท้วงกันเถอะ
‎ฉันก็อยากช่วยชมรมเหมือนกัน

199
00:14:00,005 --> 00:14:01,715
‎ไปห้องซ้อมกันเถอะ

200
00:14:02,508 --> 00:14:05,048
‎แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นนะ

201
00:14:06,136 --> 00:14:08,306
‎เรื่องประกาศวันนี้

202
00:14:10,349 --> 00:14:12,269
‎พวกนายมาสายนะ เราอยู่นี่กันหมดแล้ว

203
00:14:12,351 --> 00:14:13,891
‎(จัดชมรมต่อไปหรือจะเชื่อฟังครู)

204
00:14:13,978 --> 00:14:16,648
‎- นั่น…
‎- เราต้องรักษาชมรมนี้ไว้

205
00:14:16,730 --> 00:14:17,570
‎ใช่แล้ว

206
00:14:18,399 --> 00:14:21,069
‎ดี คำถามก็คือจะทำยังไงต่อไปล่ะ

207
00:14:27,783 --> 00:14:29,163
‎พวกนายทะเลาะกันมาเหรอ

208
00:14:29,243 --> 00:14:30,413
‎เงียบไปเลย

209
00:14:47,970 --> 00:14:49,810
‎อุตส่าห์ซื้อใบที่ทนๆ มาแล้วนะ

210
00:14:50,556 --> 00:14:52,516
‎ขอให้สนุกกับคืนที่นอนไม่หลับนะ

211
00:14:53,392 --> 00:14:57,152
‎พีน่า ก่อนที่นายจะพูดออกมา

212
00:14:57,229 --> 00:15:01,899
‎ฉันทรมานกับการนอนไม่หลับมานานแล้ว

213
00:15:02,985 --> 00:15:04,065
‎นายเป็นอะไรไหม

214
00:15:05,195 --> 00:15:07,065
‎นายเจอผลข้างเคียงแย่ๆ ตลอดเลย

215
00:15:08,157 --> 00:15:10,577
‎โอ๊ย ปวดหัว

216
00:15:10,659 --> 00:15:14,539
‎หมีตัวใหญ่ๆ อย่างพวกเราต้องอดทนให้ได้

217
00:15:15,581 --> 00:15:16,711
‎(กล้ามเนื้อลีบ)

218
00:15:16,790 --> 00:15:18,960
‎หมีที่สูงกว่าสองเมตร

219
00:15:19,043 --> 00:15:22,463
‎ต้องกินยาที่ทำให้กล้ามเนื้อลีบ

220
00:15:23,297 --> 00:15:26,007
‎พลังมหาศาลของหมีถือว่าเป็นภัยคุกคาม

221
00:15:26,884 --> 00:15:28,974
‎ต้องทำแบบนี้เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุที่ร้ายแรง

222
00:15:29,053 --> 00:15:30,103
‎มันไม่ได้เลวร้าย

223
00:15:31,555 --> 00:15:32,555
‎แต่…

224
00:15:33,390 --> 00:15:36,940
‎ความอับอายที่ต้องรับมือกับมันทุกๆ คืน…

225
00:15:37,811 --> 00:15:39,191
‎(ดอกทานตะวัน)

226
00:15:39,271 --> 00:15:41,731
‎(น้ำผึ้ง)

227
00:15:53,619 --> 00:15:57,829
‎น้ำผึ้งเป็นอย่างเดียวที่บรรเทาอาการได้

228
00:16:00,960 --> 00:16:03,420
‎นายทำให้ฉันสบายใจตลอดเลย ริซ

229
00:16:03,504 --> 00:16:05,174
‎แกะถั่ววอลนัตนี่ให้หน่อยสิ

230
00:16:06,173 --> 00:16:07,973
‎แค่เพราะเขามีน้ำใจ…

231
00:16:08,050 --> 00:16:13,260
‎ทุกคนเห็นฉันเป็นหมีใหญ่ใจดีที่ชอบกินน้ำผึ้ง

232
00:16:14,765 --> 00:16:17,805
‎ไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน

233
00:16:19,103 --> 00:16:20,483
‎ยกเว้น…

234
00:16:21,438 --> 00:16:22,818
‎คนนั้นคนเดียว

235
00:16:23,524 --> 00:16:25,864
‎(ฤดูใบไม้ผลิ แปดเดือนก่อน)

236
00:16:25,943 --> 00:16:28,363
‎นายน่ากลัวเหมือนกันนะ ริซ

237
00:16:30,239 --> 00:16:33,119
‎- คิดงั้นจริงๆ เหรอ เท็ม
‎- ใช่

238
00:16:33,200 --> 00:16:37,330
‎ตัวนายค่อนข้างใหญ่

239
00:16:38,664 --> 00:16:40,584
‎พูดแบบนั้นแปลกเหรอ ขอโทษนะ

240
00:16:40,666 --> 00:16:42,076
‎ฉันแค่ประหลาดใจน่ะ

241
00:16:42,167 --> 00:16:45,047
‎ไม่เคยมีใครบอกฉันเลยว่าฉันน่ากลัว

242
00:16:45,713 --> 00:16:46,963
‎งั้นเหรอ

243
00:16:47,464 --> 00:16:50,514
‎ขอโทษนะ ฉันไม่ได้จะสื่อแบบนั้น

244
00:16:51,468 --> 00:16:55,508
‎ฉันสงสัยมาตลอดเลย
‎ตอนที่นายมองคนอื่นสนุกกัน

245
00:16:59,601 --> 00:17:02,811
‎นายไม่เหงาบ้างเหรอที่มองมาจากข้างบน

246
00:17:04,064 --> 00:17:05,734
‎ปกตินายคิดอะไรเหรอ

247
00:17:06,442 --> 00:17:10,152
‎ถ้อยคำที่หอมหวานกว่าน้ำผึ้ง

248
00:17:10,237 --> 00:17:12,357
‎เท็ม… ไม่รู้ทำไม

249
00:17:13,073 --> 00:17:17,163
‎จู่ๆ ร่างกายฉันก็เบาหวิว

250
00:17:18,537 --> 00:17:20,747
‎คุยกับฉันได้นะถ้านายมีปัญหาอะไร

251
00:17:20,831 --> 00:17:22,211
‎ไปกินน้ำผลไม้ข้างนอกกันไหม

252
00:17:23,417 --> 00:17:25,497
‎ได้สิ แต่นายบอกว่า…

253
00:17:25,586 --> 00:17:27,876
‎นายน่ากลัว แต่ไม่ใช่ในทางที่ไม่ดี

254
00:17:30,758 --> 00:17:33,298
‎เท็มจริงใจมาก

255
00:17:36,055 --> 00:17:39,215
‎ฉันไม่เคยรู้เลยว่าหมีต้องกินยาแบบนี้ด้วย

256
00:17:39,892 --> 00:17:41,352
‎ลำบากแย่เลยนะ

257
00:17:41,435 --> 00:17:45,555
‎ฉันไม่เคยบอกใครเรื่องยาเลย
‎นอกจากครอบครัวฉัน

258
00:17:46,273 --> 00:17:49,403
‎ยิ่งสัตว์กินพืชนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย

259
00:17:49,485 --> 00:17:50,485
‎ทำไมล่ะ

260
00:17:50,569 --> 00:17:52,529
‎นายควรแบ่งภาระ
‎โดยการเล่าให้คนอื่นฟังนะ

261
00:17:52,613 --> 00:17:53,453
‎ไม่ได้หรอก

262
00:17:54,156 --> 00:17:57,826
‎ถ้าพวกเขารู้ว่าฉันต้องใช้ยา
‎เพื่อข่มพลังมหาศาลของตัวเอง

263
00:17:57,910 --> 00:17:59,290
‎พวกเขาต้องกลัวแน่ๆ

264
00:17:59,953 --> 00:18:01,163
‎นายคิดงั้นเหรอ

265
00:18:02,081 --> 00:18:04,671
‎ใครๆ ก็รู้ว่านายใจดี

266
00:18:04,750 --> 00:18:06,210
‎นายไม่ต้องห่วงหรอกนะ

267
00:18:06,293 --> 00:18:07,593
‎ใจดีเหรอ

268
00:18:08,962 --> 00:18:11,342
‎ตัวตนจริงๆ ของฉันไม่ได้ใจดีหรอก

269
00:18:12,508 --> 00:18:16,138
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความใจดีคืออะไร

270
00:18:18,388 --> 00:18:22,178
‎นี่ นายรู้สึกสบายใจขึ้น
‎หลังคุยกับฉันไม่ใช่เหรอ

271
00:18:22,768 --> 00:18:25,398
‎เรามาเจอกันบ่อยๆ นะ นอกชมรมด้วย

272
00:18:25,479 --> 00:18:27,439
‎บางทีผลข้างเคียงนายอาจหายไปก็ได้

273
00:18:29,566 --> 00:18:31,436
‎เท็มพูดถูก

274
00:18:32,528 --> 00:18:35,238
‎การได้คุยเรื่อยเปื่อยกับเขาสองสามวัน

275
00:18:35,948 --> 00:18:38,368
‎ทำให้ฉันกินน้ำผึ้งน้อยลง

276
00:18:39,868 --> 00:18:41,498
‎ต้องขอบคุณเขา

277
00:18:41,578 --> 00:18:43,998
‎ฉันไม่ซึมเศร้ากับการที่ต้องกินยาอีกแล้ว

278
00:18:46,250 --> 00:18:50,090
‎ฉันยังต้องกินไหมเนี่ย

279
00:18:52,381 --> 00:18:57,761
‎ฉันอยากใกล้ชิดกับเท็มมากขึ้น
‎แบบเป็นตัวของตัวเอง

280
00:19:06,770 --> 00:19:09,360
‎วันนี้นายดูแปลกไปนะ

281
00:19:10,190 --> 00:19:11,940
‎เหมือนตัวนายบวมๆ

282
00:19:12,025 --> 00:19:12,985
‎สังเกตด้วยเหรอ

283
00:19:13,068 --> 00:19:15,318
‎ฉันลองหยุดกินยาดูน่ะ

284
00:19:15,904 --> 00:19:18,374
‎ไม่นะ นายทำแบบนั้นไม่ได้นะ

285
00:19:18,448 --> 00:19:20,988
‎ฉันไม่ต้องกินอีกแล้ว

286
00:19:22,828 --> 00:19:24,038
‎นายหนีทำไม

287
00:19:30,043 --> 00:19:31,133
‎เท็ม เดี๋ยวสิ

288
00:19:31,920 --> 00:19:35,420
‎เท็ม ฉันแค่อยากให้นาย
‎เห็นตัวตนจริงๆ ของฉัน

289
00:19:39,011 --> 00:19:41,431
‎(ห้องบรรยายสอง)

290
00:19:43,056 --> 00:19:44,976
‎เราเข้าใจกันแล้วใช่ไหม

291
00:19:46,101 --> 00:19:47,271
‎ไม่มีทาง

292
00:19:48,312 --> 00:19:51,322
‎สัตว์กินเนื้อทุกตัวคือปีศาจ

293
00:19:53,108 --> 00:19:55,738
‎พอเขาพูดแบบนั้น

294
00:19:56,278 --> 00:19:59,068
‎ถ้อยคำและดวงตาของเขา
‎งดงามกว่าครั้งไหนๆ

295
00:19:59,156 --> 00:20:01,026
‎มันเป็นเหมือนมิตรแท้

296
00:20:01,700 --> 00:20:05,290
‎นายไม่ต้องปิดบังอะไรอีกแล้วนะ

297
00:20:06,663 --> 00:20:08,293
‎เราเป็นเพื่อนซี้กัน

298
00:20:10,667 --> 00:20:11,707
‎ใช่ไหม

299
00:20:12,544 --> 00:20:16,514
‎พลังมหาศาลของนายทำให้นายโดดเด่น

300
00:20:19,092 --> 00:20:22,012
‎ฉันจะยอมรับตัวตนของนาย ริซ

301
00:20:23,513 --> 00:20:25,353
‎ไม่ต้องทนทุกข์อีกแล้วนะ

302
00:20:27,184 --> 00:20:28,024
‎เท็ม

303
00:20:41,114 --> 00:20:42,074
‎เท็ม

304
00:20:47,496 --> 00:20:48,456
‎เท็ม

305
00:20:49,665 --> 00:20:53,035
‎เลือดกับเนื้อเขากระจายเต็มพื้น…

306
00:20:54,044 --> 00:20:55,884
‎ร่องรอยของการขัดขืนอย่างสิ้นหวัง…

307
00:20:57,256 --> 00:20:59,836
‎และความทรงจำของเรา…

308
00:20:59,925 --> 00:21:05,135
‎ฉันปล่อยให้มันกลายเป็นภาพลวงตาไม่ได้

309
00:21:06,807 --> 00:21:09,347
‎เนื้อหนัง สี

310
00:21:09,935 --> 00:21:12,345
‎ความอุ่น รสชาติ

311
00:21:13,272 --> 00:21:16,902
‎ต่างเป็นส่วนหนึ่งของวัยเด็กที่สดใสของฉัน

312
00:21:19,152 --> 00:21:23,572
‎มันคือสมบัติของฉันที่จะจำไปจนวันตาย

313
00:21:25,993 --> 00:21:30,913
‎(หวานเกินอภัย)

314
00:22:55,957 --> 00:23:00,957
‎คำบรรยายโดย ฐานิต พันธุ์เจริญ