1
00:00:09,500 --> 00:00:11,625
‎(ครอบครัวเชื้อโรค)

2
00:00:12,750 --> 00:00:16,125
‎โทนี่ วันนี้วันพุธวาฟเฟิลนะคะ
‎ของโปรดคุณไง

3
00:00:16,750 --> 00:00:19,541
‎- ผมไม่หิว
‎- ที่รัก เศร้าอะไรคะ

4
00:00:19,625 --> 00:00:22,791
‎ไม่รู้สิดีน่า ผมคงหมดไฟซะแล้ว

5
00:00:22,875 --> 00:00:25,083
‎ผมไม่ได้ทำให้ตัวอะไรเป็นหวัด
‎มาหลายอาทิตย์แล้ว

6
00:00:25,166 --> 00:00:27,916
‎นี่ ทุกคนก็มีช่วงมือตกกันบ้างแหละค่ะ

7
00:00:28,000 --> 00:00:31,541
‎แต่อย่าลืมสิว่าคุณรู้สึกดีแค่ไหน
‎เวลาทำให้ใครป่วย

8
00:00:31,625 --> 00:00:34,458
‎เท่าที่จำได้ ไม่มีอะไรทำให้
‎จู๋เชื้อโรคคุณตั้งโด่ได้เท่านั้นแล้ว

9
00:00:34,541 --> 00:00:36,875
‎ดีน่า เดี๋ยวลูกๆ ได้ยิน

10
00:00:36,958 --> 00:00:39,708
‎- ต่อให้ลูกดูอยู่ฉันก็ไม่แคร์
‎- พ่อจ๋า

11
00:00:39,791 --> 00:00:42,583
‎- ตายยากซะจริงๆ
‎- ดูสิเราวาดอะไร

12
00:00:42,666 --> 00:00:44,375
‎เขาเป็นไข้แล้วก็ท้องร่วงด้วย

13
00:00:44,458 --> 00:00:47,041
‎- เพราะพ่อไงครับ
‎- ไปทำงานสิคะ

14
00:00:47,125 --> 00:00:48,916
‎แล้วถ้าทำให้คนป่วยหนักได้นะ

15
00:00:49,000 --> 00:00:52,208
‎ฉันจะเตรียมพายดีน่าชิ้นใหญ่ๆ แฉะๆ รอคุณ

16
00:00:52,291 --> 00:00:55,208
‎ผมชอบกินพายภรรยาก่อนมื้อค่ำนะ

17
00:00:55,291 --> 00:00:58,208
‎- ไม่แฟร์ เราก็อยากกินพายแม่นะ
‎- ใช่

18
00:00:59,166 --> 00:01:01,750
‎- ไว้โตขึ้นค่อยกิน บายทุกคน
‎- บายพ่อจ๋า

19
00:01:02,875 --> 00:01:07,291
‎"ทนายของผมจะติดต่อไปแน่"

20
00:01:07,375 --> 00:01:09,500
‎"ด้วยความนับถือ คอมม่า

21
00:01:09,583 --> 00:01:13,125
‎ลูกชายแม่ คอมม่า โจ แฟรงคลิน"

22
00:01:13,208 --> 00:01:14,208
‎เอาล่ะนะ

23
00:01:14,291 --> 00:01:17,666
‎ขอให้เขาเอามือไปโดนหน้าเร็วๆ ทีเถอะ

24
00:01:18,166 --> 00:01:19,500
‎ดีเลย ไอ้นี่ซกมก

25
00:01:19,583 --> 00:01:21,416
‎แม่เจ้าโว้ย อยู่ในจมูกแล้ว

26
00:01:22,416 --> 00:01:25,458
‎- หายไวๆ
‎- เวร เป็นหวัดเหรอเนี่ย

27
00:01:25,541 --> 00:01:27,791
‎ดูเหมือนจะใช่ สวัสดี ฉันโทนี่

28
00:01:28,416 --> 00:01:30,875
‎หวัดดี ฉันโจ

29
00:01:30,958 --> 00:01:34,125
‎ฉันควรกลับบ้านไหม
‎ไม่อยากไปแพร่เชื้อหวัดให้ใคร

30
00:01:34,208 --> 00:01:39,666
‎อืม ก็ควรอยู่นะ
‎แต่นายน่าจะไปดื่มชาสักถ้วยก่อน

31
00:01:39,750 --> 00:01:44,125
‎อือ น่าจะไม่เสียหายอะไร
‎แค่อย่าไปดูดปากกับใครก็พอ

32
00:01:44,208 --> 00:01:46,583
‎โจยามเช้าอยู่นี่เอง

33
00:01:46,666 --> 00:01:49,500
‎มานี่เลยสุดหล่อ ขอจุ๊บมื้อเช้าหน่อยสิ

34
00:01:50,208 --> 00:01:52,541
‎นี่เพื่อน วันนี้อดจุ๊บมื้อเช้าไปก่อนนะ

35
00:01:52,625 --> 00:01:54,750
‎ฉันว่าฉันติดเชื้ออะไรแน่ๆ เลย

36
00:01:54,833 --> 00:01:58,458
‎ฉันไม่กลัวหรอกเพื่อน ชีวิตนี้ไม่เคยป่วย

37
00:01:58,541 --> 00:02:00,458
‎มา ลงลิ้นด้วยนะ ขอท้า

38
00:02:00,541 --> 00:02:02,416
‎ไอ้นี่มันคงไม่โง่จูบจริงๆ หรอกใช่ไหม

39
00:02:02,500 --> 00:02:05,583
‎- ก็ได้
‎- ไอ้ชิบเป๋ง จูบจริงๆ

40
00:02:06,416 --> 00:02:07,416
‎เพิ่มลิ้นอีก โจ

41
00:02:08,416 --> 00:02:11,166
‎เจ็บทุกครั้งเลย

42
00:02:11,666 --> 00:02:14,500
‎ดีน่า ผมทำได้แล้ว ผมแพร่เชื้อ

43
00:02:14,583 --> 00:02:16,875
‎- ดีน่าเป็นใคร
‎- เมียเรา และนายรักเธอ

44
00:02:16,958 --> 00:02:18,958
‎- ขอให้โชคดีนะ
‎- เช่นกัน

45
00:02:20,041 --> 00:02:22,375
‎เห็นไหม บอกแล้วว่าฉันมันอยู่ยงคง…

46
00:02:23,708 --> 00:02:26,166
‎แย่แล้ว ฉันไม่สบาย
‎ฉันจะจามใส่โดนัททั้งกล่อง

47
00:02:26,250 --> 00:02:28,250
‎อย่านะ หันไปทางอื่นสิ

48
00:02:28,333 --> 00:02:30,166
‎ฉันคุมทิศทางได้ซะที่ไหน

49
00:02:30,250 --> 00:02:33,833
‎- มันเป็นปฏิกิริยาตอบสนอง จะจามแล้ว
‎- ไม่นะกิล อะไรวะ

50
00:02:34,833 --> 00:02:36,416
‎เราเป็นไข้หวัดออฟฟิศ

51
00:02:36,500 --> 00:02:38,500
‎คืนนี้พวกเราจะอึ๊บเมียยกแก๊ง

52
00:02:40,583 --> 00:02:42,875
‎(ฮิวแมน รีซอร์เซส)

53
00:03:14,791 --> 00:03:16,583
‎ถ้าใครป่วยให้กลับบ้าน

54
00:03:16,666 --> 00:03:18,458
‎- อย่าเป็นฮีโร่
‎- แย่แล้ว

55
00:03:20,000 --> 00:03:21,291
‎กระสุนปืนใหญ่

56
00:03:24,583 --> 00:03:27,291
‎ฉิบหาย ฉันเป็นหวัดเหรอเนี่ย

57
00:03:27,375 --> 00:03:29,791
‎คันคอยุบยิบ

58
00:03:30,375 --> 00:03:31,875
‎คอนนี่ เสียงแหบเหมือนไม่สบาย

59
00:03:31,958 --> 00:03:34,333
‎กลับมาที่บ้านฉันให้ฉันดูแลสิ

60
00:03:34,416 --> 00:03:36,375
‎ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็หาย

61
00:03:36,458 --> 00:03:39,541
‎เถอะน่า เดี๋ยวจะทำซุปลูกกระแป๋งปีศาจให้กิน

62
00:03:39,625 --> 00:03:42,041
‎จริงนะ โฮมเมด ทำเองจากเป้าเลยนะ

63
00:03:42,125 --> 00:03:44,166
‎ของดีที่สุดเท่านั้นสำหรับเบบี๋ของฉัน

64
00:03:44,250 --> 00:03:45,916
‎ฉันไม่ใช่เบบี๋ของนาย

65
00:03:46,000 --> 00:03:50,541
‎แต่เจ็บสมองจุง ข้อก็ปวดตุบๆ

66
00:03:50,625 --> 00:03:53,458
‎- พากลับบ้านไปดูแลทีนะ
‎- เย่!

67
00:03:54,041 --> 00:03:57,750
‎โอ๋ๆ นอนให้สบายบนเตียงอุ่นๆ ของมัวรี่ซะนะ

68
00:03:57,833 --> 00:03:59,708
‎เตียงก็อุ่นสบายจริงๆ แหละ

69
00:03:59,791 --> 00:04:03,750
‎ใช่แล้วจ้ะ เพราะนี่ชิ้งฉ่องราดที่นอนไว้ให้แล้ว

70
00:04:03,833 --> 00:04:06,583
‎ฟังเสียงไอสิ โดนฉันเล่นซะอ่วมเลยสิท่า

71
00:04:06,666 --> 00:04:09,083
‎อยากให้สะบัดแล้วยัดให้ไหม

72
00:04:09,666 --> 00:04:12,750
‎สภาพฉันตอนนี้แหยะไปนิด
‎สำหรับเรื่องเซ็กซ์ มัวรี่

73
00:04:13,666 --> 00:04:15,875
‎ไม่ใช่ ยัยบ๊อง สะบัด…

74
00:04:16,833 --> 00:04:18,250
‎แล้วก็ยัด

75
00:04:18,333 --> 00:04:19,875
‎ยัดๆๆ

76
00:04:19,958 --> 00:04:23,583
‎งุ้ย สบายอย่างกับแมลงห่อพรม

77
00:04:23,666 --> 00:04:26,166
‎ทีนี้พ่อจ๋าจะเกาหลังให้นะ

78
00:04:26,250 --> 00:04:28,583
‎ไม่เป็นไร ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย

79
00:04:28,666 --> 00:04:32,083
‎- พระเจ้า
‎- ชอบใช่ไหมล่ะ

80
00:04:32,166 --> 00:04:34,583
‎ชอบ ฉันต้องการนาย มัวรี่

81
00:04:34,666 --> 00:04:36,416
‎ต้องการฉันเหรอ

82
00:04:36,500 --> 00:04:40,375
‎ใช่แล้ว ฉันต้องการให้นายดูแลเบบี๋คอนนี่

83
00:04:41,291 --> 00:04:43,416
‎อ่อนแอไร้ทางสู้จังเลย

84
00:04:44,833 --> 00:04:47,166
‎เกาหลังให้เค้าอีกจิ

85
00:04:47,250 --> 00:04:49,583
‎ชิบ โอมเพี้ยงอย่าให้หายเป็นหวัด

86
00:04:49,666 --> 00:04:50,500
‎- ไงนะ
‎- ไงนะ

87
00:04:50,583 --> 00:04:53,375
‎บอกว่า "พักผ่อนซะนะคนดี"

88
00:04:53,458 --> 00:04:58,250
‎ฉันจะไปทำซุปนะ เรียกได้ทุกเมื่อ
‎ก็แค่ไปนั่งยองๆ บนหม้อตั้งเตา

89
00:04:59,541 --> 00:05:02,000
‎เติมอีกนิด สลบเหมือดแน่

90
00:05:03,208 --> 00:05:05,041
‎ในนี้กลิ่นตุๆ แฮะ มัวรี่

91
00:05:05,125 --> 00:05:06,791
‎คอนนี่ ลุกขึ้นมาทำไม

92
00:05:06,875 --> 00:05:08,791
‎- ฉันเริ่มจะรู้สึกดีขึ้นแล้ว
‎- ไม่นะ

93
00:05:08,875 --> 00:05:11,750
‎- ไงนะ
‎- หมายถึง เชิญกินซุปได้เลย

94
00:05:11,833 --> 00:05:14,333
‎หม้อนี้จุ่มไข่ลงไปมิดโคน

95
00:05:14,416 --> 00:05:16,416
‎ขอบใจนะ แต่นี่ไม่ค่อยหิว

96
00:05:16,500 --> 00:05:18,708
‎เถอะน่า ชิมสักคำให้พ่อจ๋าหน่อยนะ

97
00:05:18,791 --> 00:05:21,000
‎เอาไว้ก่อนนะ ขอบใจจ้ะ

98
00:05:21,083 --> 00:05:23,625
‎แม่งอ้าปากซะที

99
00:05:23,708 --> 00:05:25,375
‎- ว่าไงนะ
‎- หมายถึง…

100
00:05:26,166 --> 00:05:29,291
‎คอนนี่ ฉันรู้ว่าเธอเป็นปีศาจสาว
‎ที่สตรองและพึ่งพาตัวเอง…

101
00:05:29,375 --> 00:05:30,208
‎ก็ใช่ไง

102
00:05:30,291 --> 00:05:34,041
‎แต่บางครั้งก็ควรมีใครเทกแคร์ดูแลเธอบ้าง

103
00:05:34,125 --> 00:05:39,166
‎แล้วมันจะมีความหมายกับมัวรี่คนนี้มาก
‎ถ้าเธอผ่อนคลาย แล้วกินซุปสักหน่อย

104
00:05:39,791 --> 00:05:42,458
‎ก็ได้ ขอโทษนะ

105
00:05:42,541 --> 00:05:46,250
‎- ซดสักคำจะเป็นไรไป
‎- ใช่ กินเข้าไปเลย

106
00:05:47,000 --> 00:05:49,750
‎อ้าวเฮ้ย ชามนี้อร่อย…

107
00:05:52,083 --> 00:05:55,375
‎- เชี่ยไรเนี่ย
‎- ตื่นได้แล้ว หนูน้อยขี้เซา

108
00:05:55,458 --> 00:05:57,291
‎มัวรี่ นายทำบ้าอะไรลงไป

109
00:05:57,375 --> 00:06:00,583
‎ฉันสะบัดแล้วยัดแบบซูเปอร์ให้

110
00:06:00,666 --> 00:06:02,833
‎อย่างที่เธอชอบไง

111
00:06:02,916 --> 00:06:04,458
‎ยัดแน่นไปแล้ว

112
00:06:04,541 --> 00:06:05,750
‎แล้วไม่ต้องตกใจนะ

113
00:06:05,833 --> 00:06:09,250
‎แต่เหมือนเขาจะจับเธอแต่งหน้า
‎เหมือนพวกเด็กที่ประกวดเวทีนางงาม

114
00:06:10,208 --> 00:06:13,208
‎เหมือนเดลต้า เบิร์คในดีไซนิ่งวูแมนเลย

115
00:06:13,291 --> 00:06:15,666
‎ใช่ แต่งให้สวยเช้ง ไม่ชอบเหรอ

116
00:06:16,250 --> 00:06:18,833
‎- หลอนมาก
‎- ช่วยฉันด้วย เชื้อโรค

117
00:06:20,166 --> 00:06:22,583
‎ฉันมีวิธีช่วยเราทั้งคู่ จามแรงๆ

118
00:06:23,625 --> 00:06:25,458
‎อะไร มันจะช่วยได้…

119
00:06:26,541 --> 00:06:28,500
‎โทนี่ นายมันยอดอัจฉริยะ

120
00:06:28,583 --> 00:06:31,208
‎ไม่นะมัวรี่ เป็นอะไรไปเหรอ

121
00:06:31,291 --> 00:06:33,875
‎ก็แค่คัดจมูกนิดนึง ไม่มีอะไรมาก

122
00:06:33,958 --> 00:06:36,041
‎อย่ามา เป็นหวัดแน่เลย

123
00:06:36,125 --> 00:06:39,333
‎นายต้องให้ฉันดูแลนาย

124
00:06:39,416 --> 00:06:42,583
‎ทีนี้มาปลดผ้าห่มฉันแล้วปีนขึ้นเตียงด้วยกันสิ

125
00:06:42,666 --> 00:06:47,000
‎ไม่ ยัดเธอไว้ตรงนั้นน่ะดีแล้ว
‎จะได้ไม่หนีไปไหน

126
00:06:47,083 --> 00:06:50,250
‎แต่ตอนนี้ถึงตานายมาเป็นเด็กน้อยแล้วนะ เบบี๋

127
00:06:50,333 --> 00:06:53,541
‎ชิบเป๋ง ก็ได้ แล้วแต่เธอเลย

128
00:06:54,125 --> 00:06:56,625
‎จูบฉันสิที่รัก ก่อนฉันจะป่วย

129
00:06:56,708 --> 00:07:00,000
‎ย่ะ แล้วแต่เลยแดเนี่ยล เดฟ-ลิวอิส

130
00:07:02,458 --> 00:07:03,458
‎อะไรกัน

131
00:07:04,875 --> 00:07:06,833
‎ตอนนี้ฉันเป็นฝ่ายโดนยัดแล้วสินะเนี่ย

132
00:07:06,916 --> 00:07:10,291
‎คอนนี่ ฉันพร้อมกินซุปวางยาแล้วจ้า

133
00:07:10,375 --> 00:07:13,000
‎ไม่เอาด้วยหรอก นายมันวิปลาสไปแล้วมัวรี่

134
00:07:13,083 --> 00:07:15,000
‎แต่งหน้าก็ไม่ได้เรื่อง

135
00:07:15,083 --> 00:07:18,208
‎ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะ
‎ฉันบรรจงวาดหน้าให้เธอตั้งสี่ชั่วโมง

136
00:07:18,291 --> 00:07:20,416
‎นี่ฉันสลบไปตั้งสี่ชั่วโมงเลยเหรอ

137
00:07:20,500 --> 00:07:23,291
‎นานกว่านั้นเยอะ มีอยู่แป๊บนึง
‎ที่นึกว่าเธอจะไม่ฟื้นซะแล้ว

138
00:07:23,375 --> 00:07:25,458
‎ไอ้เพี้ยนสติฟั่นเฟือน

139
00:07:25,541 --> 00:07:30,750
‎เดี๋ยวสิคอนนี่ ก็ฉันต้องวางยาเธอ
‎เธอจะได้ต้องการฉันไง

140
00:07:30,833 --> 00:07:32,500
‎เราอยู่กันสองต่อสองแล้วสินะ

141
00:07:32,583 --> 00:07:35,875
‎ใช่ๆ แต่งให้สวยวิ้งเลยนะ

142
00:07:37,625 --> 00:07:40,666
‎ไม่สบายหรือเปล่า เพทรา
‎ถ้าป่วย เธอต้องกลับบ้านนะ

143
00:07:40,750 --> 00:07:42,833
‎ใจเย็นๆ ก็แค่เป็นภูมิแพ้

144
00:07:42,916 --> 00:07:46,000
‎ฉันไม่ใช่ภูมิแพ้นะ ดูถูกกันงี้เคือง

145
00:07:46,083 --> 00:07:47,166
‎จะเป็นอะไรก็ช่าง

146
00:07:47,250 --> 00:07:50,250
‎ฉันจะจัดการแกให้สิ้นซาก
‎ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็เถอะ

147
00:07:50,333 --> 00:07:52,666
‎(ผงโสมฤทธิ์แรง)

148
00:07:54,750 --> 00:07:58,541
‎แย่แล้ว โสมผสมกับวิตามินซีเหรอ

149
00:07:58,625 --> 00:08:00,541
‎นั่นมันส่วนผสมลับนี่นา

150
00:08:00,625 --> 00:08:03,500
‎ใช่แล้วโว้ยไอ้เวร รู้สึกดีขึ้นแล้ว

151
00:08:03,583 --> 00:08:04,958
‎มีแต่พวกอ่อนแอที่ป่วย

152
00:08:05,041 --> 00:08:07,875
‎คนอวดดีปฏิเสธความจริง
‎ที่เที่ยวเดินจับของไปทั่วเหรอ

153
00:08:08,708 --> 00:08:11,041
‎วันนี้ดีขึ้นเรื่อยๆ

154
00:08:11,125 --> 00:08:13,166
‎(ความกังวลเป็นทางเลือก)

155
00:08:17,750 --> 00:08:18,958
‎ว่าไงคิตตี้

156
00:08:36,125 --> 00:08:39,875
‎ในหัวฉันมีตัวสยอง
‎ที่นายไม่อยากเข้าไปเจอแน่นอน

157
00:08:39,958 --> 00:08:43,166
‎อกอีแป้น ขอบใจที่เตือนล่วงหน้า

158
00:08:44,541 --> 00:08:46,291
‎เพทรา สีหน้าดูไม่จืดเลยนะ

159
00:08:46,375 --> 00:08:49,833
‎อย่าเข้าใกล้ฉันนะเธอ
‎ตารางยุ่ง ไม่มีเวลาจะป่วยหรอก

160
00:08:49,916 --> 00:08:51,750
‎ไปตาย อีความหวัง เธอไม่…

161
00:08:53,625 --> 00:08:54,916
‎วันๆ เธอไม่ทำห่าอะไรเลย

162
00:08:55,708 --> 00:08:57,666
‎หมดยุคมือตกแล้วจ้า

163
00:08:57,750 --> 00:09:00,416
‎พายภรรยาใกล้ได้เข้าปากขึ้นทุกที

164
00:09:01,208 --> 00:09:06,375
‎นี่แวน แค่อยากแวะมาไล่เธอไปตาย
‎ที่ทำฉันถูกไล่ออกจากทีมซาร่าห์

165
00:09:06,916 --> 00:09:09,791
‎แล้วระหว่างที่กำลังด่าเธอ
‎ก็เพิ่งดูออกว่าเธอป่วยมาก

166
00:09:09,875 --> 00:09:11,291
‎แต่ฉันจะลุยต่อ

167
00:09:11,375 --> 00:09:13,750
‎เพราะเลือกน้ำเสียงนี้ตั้งแต่ก่อนมาถึงซะอีก

168
00:09:13,833 --> 00:09:16,500
‎เอ็มมี่ ฉันรู้สึกโคตรแหยะ กลับบ้านก่อนนะ

169
00:09:16,583 --> 00:09:18,250
‎แต่ฉันเป็นห่วงซาร่าห์นี่นา

170
00:09:18,333 --> 00:09:22,916
‎ถ้าไม่มีฉัน นางจะปิดกั้นทุกคน
‎เหมือนที่เธอปิดกั้นทุกคน

171
00:09:23,000 --> 00:09:26,125
‎ตอนนี้ขอปิดกั้นเธอนะ เพราะโคตรน่ารำคาญ

172
00:09:26,208 --> 00:09:29,291
‎เธอมีปมอะไร ทำไมเป็นคนแบบนี้

173
00:09:30,291 --> 00:09:34,458
‎ทำไงหนวดถึงคมกริบ
‎อยากได้หนวดสี่เหลี่ยมแบบนั้นมั่งอ่ะ

174
00:09:34,541 --> 00:09:38,375
‎อีแวนแม่งระยำ
‎ฉันโคตรโกรธนางเลย สวัสดี

175
00:09:38,875 --> 00:09:41,000
‎- อยากจะเกลียดนางไหมล่ะ
‎- อยาก

176
00:09:41,083 --> 00:09:43,833
‎เธอจ๋า มาถูกที่แล้ว ระเบิดเลย

177
00:09:43,916 --> 00:09:46,083
‎- ตอนแรกนางทำฉันโดนไล่ออก…
‎- อีนางร้าย

178
00:09:46,166 --> 00:09:47,041
‎- เนอะ
‎- เกลียด

179
00:09:47,125 --> 00:09:51,041
‎แล้วพอฉันไปคุยด้วย
‎นางก็ร้ายใส่แบบไม่มีเหตุผลอ่ะ

180
00:09:51,125 --> 00:09:54,291
‎- นางคิดว่าตัวเองเจ๋ง
‎- เจ๋งเหรอ ชื่อแวนเนี่ยนะ

181
00:09:54,375 --> 00:09:56,333
‎เชอะ ถ้าไม่ชื่อแวนจะชื่อ "รถโดยสาร" ไหม

182
00:09:56,416 --> 00:10:01,833
‎นางให้ท่าฉันอยู่ตั้งหลายอาทิตย์
‎แต่ไม่แม้แต่จะมาเฉียดกรายน้องจิ๋ม

183
00:10:01,916 --> 00:10:02,750
‎หูย

184
00:10:02,833 --> 00:10:08,375
‎แล้วการเป็น "สาวปาร์ตี้" ขี้เหล้า
‎มันไม่ใช่บุคลิกป่ะ ฉันยังรู้

185
00:10:08,458 --> 00:10:10,333
‎แล้วยิ่งกินเหล้าหน้ายิ่งพัง

186
00:10:10,416 --> 00:10:13,916
‎ผิวแตกเป็นลาย หน้าอย่างกับทางเท้าชานเมือง

187
00:10:14,000 --> 00:10:16,250
‎แล้วนี่ก็ต้องมีใครพูดออกมา…

188
00:10:16,333 --> 00:10:18,875
‎ด่ามันให้ยับยู่ยี่เลย เอ็มมี่

189
00:10:18,958 --> 00:10:21,458
‎หน้าผากนางเถิกเกินไป

190
00:10:22,916 --> 00:10:24,291
‎ไปตาย

191
00:10:25,083 --> 00:10:26,625
‎ได้เกลียดแล้วรู้สึกดีจัง

192
00:10:26,708 --> 00:10:28,458
‎เนอะ มองไปรอบๆ สิ

193
00:10:28,541 --> 00:10:29,875
‎ชีวิตกำลังรุ่ง

194
00:10:29,958 --> 00:10:32,333
‎แล้วเดี๋ยวนะ แผนกนี้ไม่มีใครป่วยเลย

195
00:10:32,416 --> 00:10:34,500
‎ใช่ พวกเราไม่มีใครป่วย

196
00:10:34,583 --> 00:10:37,458
‎เป็นไปได้ไง ชั้นบนป่วยกันทั้งแผนก

197
00:10:38,791 --> 00:10:39,958
‎แย่แล้ว

198
00:10:40,916 --> 00:10:43,625
‎แอนโทนี่ มีตัวแพร่เชื้ออีกคนแล้ว

199
00:10:46,500 --> 00:10:49,083
‎พระเจ้า ไม่นะ ขอร้องล่ะ

200
00:10:49,583 --> 00:10:50,625
‎เขาทำอะไรเหรอ

201
00:10:50,708 --> 00:10:53,833
‎อ๋อ นั่นแอนโทนี่ พินยาต้า
‎เขาเป็นนักป๊อกของออฟฟิศเรา

202
00:10:53,916 --> 00:10:56,083
‎"นักป๊อก" เหรอ หมายความว่าไง

203
00:10:56,166 --> 00:10:59,791
‎ทำไมถึงบีบแรงแบบนั้นล่ะ
‎ตาเขาถลนออกมาแล้วนะ

204
00:10:59,875 --> 00:11:01,333
‎เธอควรหุบปากไว้นะ

205
00:11:04,875 --> 00:11:08,375
‎- บอกแล้ว
‎- โรเชลล์ นี่มันเชี่ยอะไร

206
00:11:08,458 --> 00:11:10,250
‎ก็อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าทำไมไม่มีใครป่วย

207
00:11:10,333 --> 00:11:13,041
‎แอนโทนี่ พินยาต้าบีบป๊อกทุกคนที่ติดเชื้อ

208
00:11:13,125 --> 00:11:14,791
‎หยุดการแพร่เชื้อจ้า

209
00:11:14,875 --> 00:11:18,791
‎พระเจ้า นี่ติดหวัดได้ไหมถ้าสมองเข้าปาก

210
00:11:20,166 --> 00:11:22,875
‎- ดูเหมือนจะติดได้
‎- ฉิบหาย

211
00:11:24,375 --> 00:11:25,750
‎เอ็มมี่ วิ่งเร็ว

212
00:11:30,333 --> 00:11:33,958
‎ไม่ เอ็มมี่!

213
00:11:38,666 --> 00:11:42,166
‎ไม่นะ แอนโทนี่ พินยาต้า
‎ขอร้องล่ะ ฉันไม่อยากโดนบีบแตกป๊อก

214
00:11:45,625 --> 00:11:47,750
‎แล้วงี้ต้องทำไง

215
00:11:53,083 --> 00:11:54,083
‎คุณพระ

216
00:11:59,083 --> 00:12:02,083
‎แอนโทนี่ พินยาต้า คนอะไรทุ่มเทในหน้าที่มาก

217
00:12:05,125 --> 00:12:06,666
‎กูจะบ้าตาย

218
00:12:06,750 --> 00:12:10,791
‎ทุกครั้งที่ไปแผนกเกลียดชัง
‎เลอะไส้กลับมาทุกทีเลย

219
00:12:10,875 --> 00:12:13,166
‎จับหมี่ยัดรูเลยค่ะคุณสปาเก็ตตี้

220
00:12:14,416 --> 00:12:16,875
‎- แม่เจ้า
‎- เวร ขอโทษนะโมนา

221
00:12:18,541 --> 00:12:19,750
‎พุ่งเข้าแดนลับแลเลย

222
00:12:19,833 --> 00:12:21,875
‎ครีมจะไหลแล้ว

223
00:12:21,958 --> 00:12:25,583
‎ใช่แล้วค่ะป๋าพาสต้า แม่หิวแล้ว

224
00:12:27,500 --> 00:12:29,083
‎โอ้แม่เจ้า

225
00:12:34,458 --> 00:12:35,708
‎เวร นี่ฉันเป็นหวัดเหรอ

226
00:12:35,791 --> 00:12:37,541
‎- เหมือนจะใช่
‎- แย่แล้วสิ

227
00:12:37,625 --> 00:12:39,625
‎โมนา ถ้าไม่สบายให้กลับบ้าน

228
00:12:39,708 --> 00:12:42,250
‎อย่างี่เง่าน่าเกรซ ฉันเป็นพวกบ้ากาม

229
00:12:42,333 --> 00:12:46,083
‎ถ้าออกจากที่นี่ไป
‎ฉันจะไปซั่มแพร่เชื้อให้อีก 20 คนก่อนถึงบ้าน

230
00:12:46,166 --> 00:12:48,291
‎เราต้องใช้กล่อง

231
00:12:48,375 --> 00:12:51,541
‎- ถามจริง ไอ้กล่องเนี่ยนะ
‎- กล่องมันคืออะไร

232
00:12:51,625 --> 00:12:54,541
‎แค่หักห้ามใจตัวเองก็ได้นะโมนา

233
00:12:54,625 --> 00:12:57,708
‎อีบ้า เร็วเข้าสิ นี่จะหงี่อีกรอบแล้วนะ

234
00:12:57,791 --> 00:12:59,916
‎ถามจริงทุกคน กล่องมันคืออะไร

235
00:13:01,375 --> 00:13:03,833
‎เกรซ ขอบอกเลยนะ ฉันกลัวนิดนึง

236
00:13:03,916 --> 00:13:07,041
‎- เออ ไม่กลัวก็บ้าละ
‎- โทษที ว่าไงนะ

237
00:13:07,125 --> 00:13:11,000
‎เวลานางไม่ได้อึ๊บเกิน 15 ถึง 20 นาที

238
00:13:11,083 --> 00:13:12,500
‎นางจะรุนแรงมาก

239
00:13:12,583 --> 00:13:15,500
‎- หมายความว่าไง "รุนแรง"
‎- เอาปืนยาสลบไป

240
00:13:15,583 --> 00:13:18,541
‎ถ้าคิดว่ายิงนางไม่ได้ งั้นแนะนำให้ยิงตัวเอง

241
00:13:19,583 --> 00:13:20,625
‎นายทำได้

242
00:13:21,333 --> 00:13:22,708
‎สวัสดี โฮเซ่

243
00:13:22,791 --> 00:13:23,875
‎สวัสดี โมนา

244
00:13:25,166 --> 00:13:28,125
‎ฉันต้องขอให้เธอเอามือไว้หลังหัว

245
00:13:28,208 --> 00:13:29,875
‎ระหว่างที่ฉันส่งอาหารให้

246
00:13:29,958 --> 00:13:32,000
‎- ไม่รู้สิ ทำๆ ไปเถอะ
‎- ได้เลยจ้า

247
00:13:35,666 --> 00:13:37,250
‎ปล่อยฉันนะโฮเซ่

248
00:13:37,333 --> 00:13:38,458
‎ฉันจะทำให้

249
00:13:39,375 --> 00:13:40,875
‎คุ้มเหนื่อยนะ

250
00:13:40,958 --> 00:13:43,000
‎ด้วยความเคารพนะ ไม่เอาดีกว่า

251
00:13:43,083 --> 00:13:47,500
‎โอเค งั้นปล่อยฉันออกไป
‎ไม่งั้นฉันจะฆ่านาย

252
00:13:47,583 --> 00:13:50,875
‎ไม่ ฉันแค่มาเฝ้าเธอจนกว่าจะหายหวัด

253
00:13:50,958 --> 00:13:52,416
‎นั่นคือหน้าที่

254
00:13:52,500 --> 00:13:55,791
‎เวรแม่ง เอาฉันออกไปนะ
‎ใครก็ได้ ช่วยที

255
00:13:58,041 --> 00:14:01,166
‎- หวังว่าจะพอใจนะโฮเซ่
‎- ไม่เลย ฉันไม่พอใจสักนิด

256
00:14:01,750 --> 00:14:05,125
‎นั่นอะไร ทำไมเอาดิลโด้
‎ไปวางเรียงกันแบบนั้นล่ะ

257
00:14:05,958 --> 00:14:07,541
‎- มันคือหมากรุก
‎- สอนหน่อยสิ

258
00:14:07,625 --> 00:14:10,375
‎เธอไม่ชอบหรอก
‎มันไม่มีการแลกเปลี่ยนของเหลว

259
00:14:10,458 --> 00:14:12,791
‎ขอร้องล่ะโฮเซ่
‎มันใช้กระจู๋ปลอมนะ ให้ตายเถอะ

260
00:14:12,875 --> 00:14:15,750
‎ฉันอยากได้อะไรมาดึงความสนใจ
‎ไปจากความทรมานที่อดมีเซ็กซ์

261
00:14:15,833 --> 00:14:18,458
‎- ไม่ดีมั้ง
‎- ฉันจะทำตัวดีๆ สัญญา

262
00:14:18,958 --> 00:14:21,416
‎งั้นก็ได้ มาจะสอน

263
00:14:21,916 --> 00:14:24,125
‎โอเค เราจะเริ่มทันทีนะ นั่นตัวบิชอป

264
00:14:24,208 --> 00:14:26,458
‎เคลื่อนได้แค่แนวทแยงมุม

265
00:14:26,541 --> 00:14:29,833
‎ดูเหมือนจะขึ้นลงได้ด้วยนะ

266
00:14:30,458 --> 00:14:32,625
‎เอางี้ ช่างมันเถอะ

267
00:14:32,708 --> 00:14:35,291
‎ไม่ ฉันขอโทษ สอนหน่อยนะ

268
00:14:37,375 --> 00:14:38,791
‎โอเค มาต่อกันเลย

269
00:14:38,875 --> 00:14:41,458
‎ในเกมหมากรุก สิ่งสำคัญไม่ใช่หมากต่อไป

270
00:14:41,541 --> 00:14:44,750
‎แต่ต้องคิดนำไปหกตา

271
00:14:44,833 --> 00:14:47,125
‎นี่คือเบี้ย แล้วนี่คือเรือ

272
00:14:57,083 --> 00:14:59,666
‎- เก่งมากโมนา
‎- ปั่นหัวทะลุทะลวง

273
00:15:05,041 --> 00:15:06,041
‎(คนคลั่งกระจู๋)

274
00:15:06,541 --> 00:15:07,500
‎(หมากรุก)

275
00:15:09,833 --> 00:15:11,791
‎อ้าวดูซิ รุกฆาต

276
00:15:11,875 --> 00:15:13,708
‎ใช่เลย

277
00:15:16,875 --> 00:15:18,791
‎ว้าว โมนา

278
00:15:18,875 --> 00:15:21,458
‎เธอไม่ได้ดึงฉันเข้าทางรูไปปู้ยี่ปู้ยำจนตาย

279
00:15:21,541 --> 00:15:27,041
‎นั่นสิ ฉันคงแค่อยากเล่นหมากรุกกับนาย

280
00:15:27,125 --> 00:15:32,666
‎ถ้าทำแบบนี้ต่อไปได้
‎เธออาจเป็นหนึ่งในยอดฝีมือก็ได้นะ

281
00:15:32,750 --> 00:15:36,250
‎พอไม่หมกมุ่นเรื่องเซ็กซ์ หัวฉันปลอดโปร่งขึ้น

282
00:15:36,333 --> 00:15:39,333
‎ฉันเห็นกระดานในทุกมิติ

283
00:15:39,416 --> 00:15:43,041
‎โฮเซ่ มันช่างเลิศเลอ

284
00:15:45,208 --> 00:15:46,833
‎ฝันดีนะโมนา

285
00:15:46,916 --> 00:15:48,375
‎ฝันดี โฮเซ่

286
00:15:48,458 --> 00:15:50,458
‎โอเค ฉากนี้ซึ้งจัง

287
00:15:53,791 --> 00:15:54,916
‎สวัสดีที่รัก

288
00:15:55,000 --> 00:15:57,791
‎ดูเหมือนเธอจะไม่ป่วยแล้ว

289
00:15:57,875 --> 00:16:00,416
‎ใช่ โฮเซ่ คงหายแล้วจริงๆ

290
00:16:00,500 --> 00:16:03,916
‎แต่ยังเล่นหมากรุกได้ใช่ไหม เธอมีพรสวรรค์

291
00:16:04,000 --> 00:16:07,583
‎แค่เพราะมีเซ็กซ์ได้แล้ว
‎มันไม่ได้แปลว่าห้ามเล่นหมากรุกนี่ จริงไหม

292
00:16:08,083 --> 00:16:11,041
‎มันแปลว่าอย่างนั้นเลย คนโง่

293
00:16:19,708 --> 00:16:21,583
‎น่าเสียดาย

294
00:16:28,541 --> 00:16:29,833
‎ประชุมนาทีสุดท้ายเหรอ

295
00:16:30,583 --> 00:16:33,791
‎สัส รู้สึกเหมือนมีขี้มูกปนขนเต็มปอดเลย

296
00:16:33,875 --> 00:16:35,541
‎แต่เธอจะไม่หยุดทำงานใช่ไหม

297
00:16:35,625 --> 00:16:39,166
‎อะไร ไม่มีทาง
‎วันลาป่วยมันสำหรับเด็กอนุบาล

298
00:16:39,916 --> 00:16:41,458
‎โอเค สู้ๆ เพทรา

299
00:16:43,583 --> 00:16:46,041
‎โอเค เดินมาแล้ว แอ็คชั่น

300
00:16:47,083 --> 00:16:50,833
‎- งานเยอะจังเลย
‎- ตอนนี้เรากำลังทำงานกันอยู่

301
00:16:50,916 --> 00:16:52,291
‎มันมีอะไรทะแม่งๆ แฮะ

302
00:16:52,375 --> 00:16:54,291
‎งุ้ย เครื่องดื่มชูกำลังออกฤทธิ์ห้าชั่วโมง

303
00:16:54,375 --> 00:16:55,916
‎รุ่นน้องโคเคน

304
00:16:59,916 --> 00:17:01,958
‎เดี๋ยว อย่านะ มันเป็นกับดัก!

305
00:17:02,041 --> 00:17:03,416
‎ไอ้พวกสารเลว

306
00:17:03,500 --> 00:17:05,416
‎กัดเท้าขาดแล้วดิ้นหนีเร็ว

307
00:17:06,041 --> 00:17:10,625
‎เย็นไว้นะสาวน้อย เราไม่มีทางเลือก
‎เธอกำลังแพร่เชื้อให้คนทั้งออฟฟิศ

308
00:17:10,708 --> 00:17:12,708
‎วอลเตอร์ พอฉันจัดการนายแล้วนะ

309
00:17:12,791 --> 00:17:16,250
‎นายจะอ้อนวอนขอให้ฉันยอมให้นายฆ่าตัวตาย

310
00:17:16,333 --> 00:17:19,833
‎ข่มขู่แรงเกินเบอร์ไปแล้วนะเพทรา

311
00:17:21,791 --> 00:17:27,250
‎"เครื่องทำป้ายบราเธอร์ พีทีเอช 107 บี
‎ของท่านส่งเรียบร้อยแล้ว"

312
00:17:27,333 --> 00:17:28,375
‎พระเจ้าช่วย

313
00:17:28,458 --> 00:17:31,916
‎ประสบการณ์การทำป้ายชั้นนำอยู่หน้าประตูบ้านฉัน

314
00:17:32,000 --> 00:17:33,333
‎เร็วหนึ่งวันซะด้วย

315
00:17:33,416 --> 00:17:36,125
‎โอ๊ย อยากกลับบ้านจังเลย

316
00:17:36,208 --> 00:17:40,416
‎อยากไปติดป้ายข้าวของ
‎จัดระเบียบ คัดแยก…

317
00:17:40,500 --> 00:17:42,833
‎วันอังคารฉันจัดเธอเละแน่เกรซ

318
00:17:42,916 --> 00:17:46,708
‎เธอก็รู้กฎ ทุกคนที่ป่วยต้องกลับบ้าน

319
00:17:47,625 --> 00:17:50,541
‎ทุกคนที่ป่วยต้องกลับบ้าน

320
00:17:50,625 --> 00:17:54,375
‎ฉันก็ตะครั่นตะครอด้วยความตื่นเต้นอยู่นะ

321
00:17:56,916 --> 00:18:00,708
‎แย่จัง ดูเหมือนจะติดเชื้อ
‎ที่ทุกคนเขาติดกันซะแล้ว

322
00:18:00,791 --> 00:18:01,916
‎จะกลับแล้วเหรอพีท

323
00:18:02,750 --> 00:18:04,500
‎ใช่ ฉันป่วยมาก

324
00:18:05,166 --> 00:18:08,416
‎ไม่งั้นคงอยู่ต่อ เพราะชั่วโมงทำงานมีไว้ทำงาน

325
00:18:08,500 --> 00:18:12,833
‎ใช่แล้ว ถ้าอยากได้เพื่อนนอนกอดก็บอกกันนะ

326
00:18:12,916 --> 00:18:13,875
‎ตามนั้น

327
00:18:13,958 --> 00:18:16,166
‎เป็นอิสระแล้ว เกรซไปตาย

328
00:18:16,833 --> 00:18:18,541
‎โธ่เว้ย ปล่อยนะยะ

329
00:18:19,958 --> 00:18:22,625
‎คุณพระ เข้าปากเลย

330
00:18:27,666 --> 00:18:30,041
‎สวัสดีสุดสวย

331
00:18:30,125 --> 00:18:34,416
‎ฉันไม่ควรกลับบ้านตอนนี้เลย
‎แต่เธออ่อยฉัน ใช่ไหมล่ะ

332
00:18:34,500 --> 00:18:37,458
‎ฉันจะค่อยๆ เปิดกล่องอย่างช้าๆ

333
00:18:38,875 --> 00:18:40,625
‎แพ็คมาซะอย่างดีเชียว

334
00:18:41,208 --> 00:18:43,833
‎ตัวจริงสวยกว่าในรูปซะอีก

335
00:18:43,916 --> 00:18:48,750
‎หวังว่าพักผ่อนเต็มอิ่มหน้าบ้านฉันแล้วนะ
‎เพราะนี่จะจับทำงานหนัก

336
00:18:51,166 --> 00:18:52,208
‎(เกลือ) (กระเทียม)

337
00:18:53,375 --> 00:18:54,625
‎ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไร

338
00:18:56,291 --> 00:18:57,541
‎อยากได้ป้ายด้วยเหรอ

339
00:18:57,625 --> 00:18:59,916
‎(เครื่องปั่น)

340
00:19:00,875 --> 00:19:02,541
‎ตู้เย็น

341
00:19:02,625 --> 00:19:03,500
‎แป้ง

342
00:19:07,583 --> 00:19:08,416
‎โคมไฟ

343
00:19:09,750 --> 00:19:10,625
‎(เด็กดื้อโดดงาน)

344
00:19:10,708 --> 00:19:12,375
‎หัวนมหนึ่ง หัวนมสอง

345
00:19:15,708 --> 00:19:16,666
‎ไม่นะ

346
00:19:16,750 --> 00:19:19,416
‎ต้องมีเทปอีกสิ มันต้องมี

347
00:19:19,500 --> 00:19:22,708
‎ทำไมไม่สั่งเทปมาเติมเนี่ยไอ้ง่าว

348
00:19:29,833 --> 00:19:32,416
‎(ตู้เก็บของ)

349
00:19:33,000 --> 00:19:38,875
‎โป๊ะเชะ ออฟฟิศแม็กซ์อาจปิดร้านแล้ว
‎แต่ฉันไม่ยอมให้ยาหยีหิวหรอก

350
00:19:39,666 --> 00:19:42,208
‎ฉันเห็นหมดแล้ว

351
00:19:42,916 --> 00:19:44,708
‎ไม่ใช่นะ มันไม่ใช่อย่างที่เห็น

352
00:19:44,791 --> 00:19:46,750
‎จริงเหรอพีท

353
00:19:46,833 --> 00:19:49,541
‎เพราะมันดูเหมือนนายโกหกว่าป่วย

354
00:19:49,625 --> 00:19:51,875
‎แล้วตอนนี้ก็เข้ามาขโมยของที่ออฟฟิศ

355
00:19:52,458 --> 00:19:54,500
‎จริงด้วย ฉันขยะแขยงตัวเอง

356
00:19:54,583 --> 00:19:58,000
‎ก็สมควรแล้ว
‎นายแกล้งป่วย ซ้ำร้ายยังเป็นหัวขโมย

357
00:19:58,750 --> 00:20:02,583
‎ฉันเป็นหินเลว สมควรติดหวัดของจริง

358
00:20:02,666 --> 00:20:05,041
‎- แบ่งเชื้อโรคมาหน่อย ไลโอเนล
‎- ถามจริง

359
00:20:05,125 --> 00:20:07,291
‎โอเค งั้นจัดไป

360
00:20:07,375 --> 00:20:10,208
‎ให้ตายเถอะเพื่อน หมายถึงเอาถ้วยกาแฟมานี่

361
00:20:10,291 --> 00:20:14,416
‎ฉันแค่นึกว่า… ก็บอกให้แบ่งเชื้อโรค
‎นึกว่านายกำลังอ่อย

362
00:20:14,500 --> 00:20:18,125
‎ไม่ได้อ่อยอย่างแน่นอน
‎นายชอบรังแกฉันในที่ทำงาน

363
00:20:18,750 --> 00:20:21,250
‎- อย่าไปบอกใครนะ
‎- เอามานี่

364
00:20:21,333 --> 00:20:25,375
‎สุดยอดไปเลย เนื้อหอมจนคนอยากติดเชื้อ

365
00:20:26,583 --> 00:20:30,416
‎เป็นไงบ้างแวน เพราะวันนี้ฉันรุ่งมาก

366
00:20:31,208 --> 00:20:34,125
‎- รู้สึกแย่มาก
‎- เพราะที่เอ็มมี่พูดเหรอ

367
00:20:34,208 --> 00:20:37,541
‎อะไร ไม่ใช่ ฉันไม่ได้ยินที่เอ็มมี่พูดด้วยซ้ำ

368
00:20:37,625 --> 00:20:40,583
‎นางบอกว่าเธอเป็น
‎เจ้าแม่จอมปิดกั้นคนอื่น จริงมะ

369
00:20:40,666 --> 00:20:42,166
‎อย่ามายุ่งกับฉัน

370
00:20:42,250 --> 00:20:43,375
‎หวัดดีแวน

371
00:20:43,958 --> 00:20:46,083
‎- อะไรวะเนี่ย
‎- นี่ใครเหรอ

372
00:20:46,166 --> 00:20:49,791
‎ฉันเป็นลูกค้าคนแรกๆ ของแวน
‎เธอคงห่วงใยฉันมากเลยเนอะ

373
00:20:49,875 --> 00:20:53,583
‎อ้อ นี่ติดอยู่กับปีศาจในใจใช่ไหม
‎ชอบจังเวลาคนป่วยขั้นนี้

374
00:20:53,666 --> 00:20:55,583
‎ไปไกลๆ ตีนเลย ทั้งสองคน

375
00:20:56,166 --> 00:20:57,708
‎- ไงแวน
‎- ชิบเป๋ง

376
00:20:57,791 --> 00:20:59,875
‎ให้ตาย เราสนุกกันมากเลย

377
00:20:59,958 --> 00:21:02,041
‎จนฉันตาบอดแล้วตายเพราะกินเหล้าเถื่อนไม่ดี

378
00:21:02,125 --> 00:21:03,250
‎มาหาฉันทำไม

379
00:21:03,333 --> 00:21:06,208
‎ฉันนึกว่าเธอห่วงใยฉัน
‎เธอก็ไม่แคร์ฉันเหมือนกันเหรอ

380
00:21:06,291 --> 00:21:09,708
‎ไม่ เธอมันก็แค่ลูกค้า
‎ฉันมีลูกค้ามาเป็นล้านคน

381
00:21:09,791 --> 00:21:11,708
‎ฉันก็เป็นแค่ลูกค้าด้วยเหรอ

382
00:21:11,791 --> 00:21:14,708
‎- ฉันนึกว่าเรามีอะไรพิเศษร่วมกัน
‎- หยุด

383
00:21:14,791 --> 00:21:17,250
‎- หยุดเถอะ
‎- รู้ใช่ไหมว่าผีทะลุกำแพงได้

384
00:21:17,333 --> 00:21:18,875
‎ทำไมไม่แคร์ฉันล่ะ

385
00:21:18,958 --> 00:21:21,916
‎- ทำไมไม่แคร์ฉันล่ะ
‎- ทำไมไม่แคร์พวกเราเลยล่ะ

386
00:21:22,000 --> 00:21:24,333
‎ก็ต้องแคร์สิ แต่แค่ไม่อยากแคร์

387
00:21:24,416 --> 00:21:25,541
‎- ทำไม
‎- ทำไม

388
00:21:25,625 --> 00:21:27,000
‎- ทำไม
‎- เราทำอะไรผิด

389
00:21:27,083 --> 00:21:29,916
‎ทุกคนตาย โอเคไหม ทุกคนตาย

390
00:21:30,000 --> 00:21:33,500
‎แล้วฉันไม่อยากจะคิดเรื่องนั้น
‎ชีวิตสั้นเหมือนปลาทอง

391
00:21:33,583 --> 00:21:37,875
‎วันนึงยังอยู่ วันต่อมาก็ตาย
‎กดทิ้งลงชักโครก มันแย่มาก

392
00:21:37,958 --> 00:21:42,416
‎มันไม่แย่เลย
‎เพราะมนุษย์อายุสั้นชีวิตถึงได้งดงามไงล่ะ

393
00:21:42,500 --> 00:21:44,541
‎ไม่มั้ง ฉันตายตั้งแต่ยังสาว

394
00:21:44,625 --> 00:21:46,166
‎แวน ที่ฉันจะสื่อคือ

395
00:21:46,250 --> 00:21:48,833
‎เธอไม่เห็นต้องสงสารปลาทองเลย

396
00:21:48,916 --> 00:21:51,166
‎- เราโอเค
‎- ขอย้ำ ฉันโคตรโกรธ

397
00:21:51,250 --> 00:21:54,250
‎แต่มันไม่ใช่ความผิดเธอ แวน
‎เธอไม่จำเป็นต้องเศร้า

398
00:21:54,333 --> 00:21:56,750
‎ฉันไม่ได้เศร้า ฉันโกรธต่างหาก

399
00:21:56,833 --> 00:21:59,166
‎ฉันต้องเสียพวกเธอทุกคนไป

400
00:21:59,250 --> 00:22:03,666
‎ทุกคนพากันตายจาก ทิ้งฉันให้อยู่คนเดียวทุกครั้ง

401
00:22:03,750 --> 00:22:05,500
‎โธ่ แวน

402
00:22:06,375 --> 00:22:09,916
‎เธอมีชีวิตเป็นอมตะ ต้องเฝ้าดูพวกเราตาย

403
00:22:10,000 --> 00:22:12,375
‎- เห็นใจเลย
‎- พวกเรามากอดแวนกันดีกว่า

404
00:22:12,458 --> 00:22:15,375
‎- ไม่ ฉันไม่ชอบให้ใครกอด
‎- ยอมซะ

405
00:22:15,458 --> 00:22:17,291
‎ขอโทษนะ แต่ฉันควรไปกอดด้วยไหม

406
00:22:17,375 --> 00:22:19,333
‎ปล่อยฉันนะทุกคน

407
00:22:19,416 --> 00:22:22,041
‎เข้าไปแจมด้วยเลยดีกว่า
‎ถ้าไม่กอดคงน่าอึดอัด

408
00:22:22,125 --> 00:22:23,416
‎ไม่ หยุด

409
00:22:23,958 --> 00:22:26,291
‎ฉันต้องการพื้นที่

410
00:22:28,833 --> 00:22:32,541
‎ว้าว เอ็มมี่พูดถูก เธอปิดกั้นทุกคนจริงๆ ด้วย

411
00:22:32,625 --> 00:22:34,708
‎ให้ตาย ขนาดในฝันยังไม่ยอมให้ใครกอด

412
00:22:34,791 --> 00:22:37,291
‎ขอร้อง โทนี่ ฉันอยากอยู่คนเดียว

413
00:22:37,958 --> 00:22:39,500
‎โอเค โทษที

414
00:22:42,041 --> 00:22:44,791
‎ชีวิตที่บ้านห่วยแตก

415
00:22:44,875 --> 00:22:46,375
‎คิดถึงคอมพิวเตอร์

416
00:22:46,458 --> 00:22:49,375
‎ช่างเกรซปะไร มีสิทธิ์อะไรมาห้ามเธอ

417
00:22:49,458 --> 00:22:52,333
‎ถ้าเธออยากเข้าออฟฟิศ ก็เข้าไปเลย

418
00:22:53,375 --> 00:22:55,708
‎นี่มันบ้าอะไรกัน

419
00:22:55,791 --> 00:22:58,916
‎เพิ่งสี่ทุ่ม 45 เองนะ ไอ้พวกนี้แม่งขี้เกียจ

420
00:22:59,000 --> 00:23:01,041
‎เห็นด้วย ไปเลียโทรศัพท์ทุกคนกัน

421
00:23:01,125 --> 00:23:02,541
‎นั่นมันแสงอะไร

422
00:23:04,000 --> 00:23:06,708
‎เธอนี่เอง กำลังจะเป็นบ้าที่ต้องอยู่บ้านด้วยเหรอ

423
00:23:06,791 --> 00:23:09,416
‎ไม่เลย ฉันอยากมีวันหยุดจะแย่

424
00:23:09,500 --> 00:23:11,541
‎แต่โลกมนุษย์ตอนนี้โคตรบรรลัย

425
00:23:11,625 --> 00:23:12,833
‎พูดถึงสงคราม

426
00:23:12,916 --> 00:23:15,583
‎กับที่ระบอบเผด็จการประชานิยม
‎กำลังติดกระแสจนน่าหวั่นเหรอ

427
00:23:15,666 --> 00:23:17,791
‎แล้วมนุษย์ก็กำลังทำลายโลก

428
00:23:17,875 --> 00:23:18,916
‎พวกนั้นตายแน่

429
00:23:19,000 --> 00:23:22,250
‎ฉันมีหน้าที่ทำให้ทุกคนไม่หมดหวัง

430
00:23:22,333 --> 00:23:23,375
‎งานหินนะ

431
00:23:24,500 --> 00:23:25,833
‎ก็ใช่น่ะสิ

432
00:23:25,916 --> 00:23:30,166
‎นี่ความหวัง พูดคำนี้แล้วเจ็บ
‎แบบเจ็บจริงๆ เลยนะ แต่…

433
00:23:30,250 --> 00:23:32,458
‎เธออาจทำงานหนักกว่าที่ฉันให้เครดิต

434
00:23:32,541 --> 00:23:35,000
‎เพทรา เธอชักจะเป็นคนใจอ่อนแล้วนะ

435
00:23:36,250 --> 00:23:37,916
‎ไม่ย่ะ เชื้อหวัดมันสั่งให้พูด

436
00:23:38,625 --> 00:23:40,500
‎โอ้โฮ วันนี้ดีจริงๆ

437
00:23:40,583 --> 00:23:44,125
‎เพิ่มเคพีไอ ได้เพื่อนใหม่
‎แถมยังเข็นพล็อตไปข้างหน้าได้ด้วย

438
00:23:44,625 --> 00:23:45,750
‎ได้เวลากินข้าวเย็นแล้ว

439
00:23:48,250 --> 00:23:50,708
‎ให้ตายเถอะ เลอะคีย์บอร์ดเลย

440
00:23:50,791 --> 00:23:51,791
‎(บ้านเชื้อโรค)

441
00:23:53,333 --> 00:23:54,666
‎พ่อกลับมาแล้ว

442
00:23:54,750 --> 00:23:56,958
‎กลับมาแล้ว วันนี้เป็นไงบ้างคะที่รัก

443
00:23:57,041 --> 00:23:59,291
‎เอาจริงๆ นะ เยี่ยมมาก คุณพูดถูก

444
00:23:59,375 --> 00:24:02,708
‎ผมทำสัตว์ประหลาดป่วยเต็มเลย
‎แล้วผมก็น่าจะสอนบทเรียนพวกเขาด้วย

445
00:24:02,791 --> 00:24:06,375
‎เห็นไหม โทนี่ของฉัน
‎ฉันภูมิใจในตัวคุณนะคะ

446
00:24:06,458 --> 00:24:08,375
‎อาหารเย็นใกล้เสร็จแล้วนะ

447
00:24:08,458 --> 00:24:11,375
‎แล้วก็อบพายดีน่ารอมาทั้งบ่ายแล้วด้วย

448
00:24:11,458 --> 00:24:14,000
‎ผมคิดถึงพายนั้นมาทั้งวัน

449
00:24:14,583 --> 00:24:17,125
‎- เราโชคดีจริงๆ นะ
‎- ใช่เลย

450
00:24:17,208 --> 00:24:22,625
‎ดีน่า ผมจะไปล้างเนื้อล้างตัว
‎จากนั้นเราเริ่มต้นบทใหม่ของชีวิตเรากัน

451
00:24:33,208 --> 00:24:34,208
‎ไม่นะ

452
00:24:34,708 --> 00:24:36,750
‎ไม่!

453
00:24:37,708 --> 00:24:39,041
‎(สเปรย์ฆ่าเชื้อ)

454
00:24:40,916 --> 00:24:43,166
‎ฉันรักคุณ

455
00:24:46,458 --> 00:24:48,041
‎ไม่!

456
00:24:48,125 --> 00:24:52,375
‎ไปตายซะ โทนี่
‎ขอให้ตายยกครัวแม่งเลย

457
00:25:36,375 --> 00:25:38,375
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล