1 00:00:16,141 --> 00:00:17,726 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:01:01,227 --> 00:01:03,313 ‎(ละครเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ) 3 00:01:03,396 --> 00:01:05,940 ‎(ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ ‎องค์กรหรือเหตุการณ์จริง) 4 00:01:11,821 --> 00:01:13,782 {\an8}‎(ตอน 14) 5 00:01:41,267 --> 00:01:44,604 ‎ลูกพี่ ฉันเจอคูอึนอาแล้ว ‎อยู่ในห้องเย็นชั้นบีสอง 6 00:01:45,021 --> 00:01:46,022 ‎โอเค เดี๋ยวตามไป 7 00:02:14,217 --> 00:02:15,260 ‎ชินแจ 8 00:02:37,866 --> 00:02:40,076 ‎เนื่องจากพระพักตร์ฝ่าบาท ‎ดูดีอยู่แล้ว 9 00:02:40,243 --> 00:02:42,537 ‎ผมเลยลดสีเครื่องทรงให้อ่อนลง 10 00:02:43,246 --> 00:02:44,914 ‎อีกทั้งยังใช้แสงในควังยองจอน 11 00:02:45,206 --> 00:02:47,500 ‎เพื่อให้พระพักตร์ดูสว่างยิ่งขึ้น 12 00:02:47,584 --> 00:02:51,087 ‎ทรงไปไกลถึงไหนกันเพคะ 13 00:03:01,556 --> 00:03:02,682 ‎ฝ่าบาท 14 00:03:03,516 --> 00:03:07,020 ‎กำลังเสด็จไปยังค่ำคืน ‎อันแสนมืดมิดใช่ไหมเพคะ 15 00:03:15,069 --> 00:03:20,366 ‎(จองแทอึล สำนักงานตำรวจแห่งชาติ) 16 00:03:29,709 --> 00:03:31,377 ‎ถ้าหาแส้อยู่ล่ะก็ 17 00:03:33,171 --> 00:03:34,130 ‎หาไม่เจอหรอก 18 00:03:34,505 --> 00:03:36,799 ‎ฝ่าบาทต้องให้หม่อมฉันสักอย่างสิ 19 00:03:38,134 --> 00:03:39,928 ‎จะแส้หรือลมหายใจก็ได้ 20 00:03:42,263 --> 00:03:44,349 ‎อีริมต้องการลมหายใจของฝ่าบาท 21 00:03:44,474 --> 00:03:45,308 ‎ส่วนหม่อมฉัน... 22 00:03:46,768 --> 00:03:48,311 ‎อยากได้แส้นั่น 23 00:03:50,730 --> 00:03:53,566 ‎ทุกอย่างที่อยู่ที่นี่ ‎ไม่ใช่ของหม่อมฉันอยู่แล้ว 24 00:03:54,734 --> 00:03:56,319 ‎ถ้าได้แส้ จะถือว่าหายกันแล้วกัน 25 00:04:11,876 --> 00:04:12,877 ‎จับตัว... 26 00:04:13,753 --> 00:04:16,005 ‎- คนนั้นไว้ ‎- กระหม่อมต้องช่วยฝ่าบาทก่อน 27 00:04:21,803 --> 00:04:23,096 ‎ไปหยิบแส้มาก่อน 28 00:04:24,472 --> 00:04:28,601 ‎อยู่ในกระเป๋าเสื้อโค้ตสีเทา ‎ตัวที่แปดในตู้เสื้อผ้า 29 00:04:30,979 --> 00:04:32,230 ‎สายสืบจอง ผมเองนะครับ 30 00:04:32,730 --> 00:04:35,900 ‎เหมือนฝ่าบาทจะโดนวางยาพิษครับ ‎ต้องรักษาโดยด่วน 31 00:04:36,442 --> 00:04:38,111 ‎ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ 32 00:04:38,611 --> 00:04:41,364 ‎ตอนนี้ฉันอยู่นอกเมือง ‎จะรีบโทรไปนะคะ 33 00:04:41,572 --> 00:04:44,075 ‎เดี๋ยวจะมีคนโทรไปหา ‎ทำตามที่เขาสั่งนะคะ 34 00:04:48,788 --> 00:04:49,872 ‎หัวหน้าแผนกคะ 35 00:04:51,374 --> 00:04:53,418 ‎เหตุฉุกเฉินค่ะ มีคนโดนวางยา 36 00:04:54,002 --> 00:04:57,005 ‎แต่เขาไม่มีตัวตนที่นี่ ‎เลยไปโรงพยาบาลไม่ได้ 37 00:04:58,006 --> 00:04:59,215 ‎ช่วยหน่อยนะคะ 38 00:05:04,012 --> 00:05:05,346 ‎อดทนอีกนิดพ่ะย่ะค่ะ 39 00:05:05,930 --> 00:05:07,682 ‎ได้โปรด อีกนิดเดียว 40 00:05:08,808 --> 00:05:10,351 ‎อึนซอบ รอฉันตรงนี้นะ 41 00:05:51,809 --> 00:05:54,145 ‎ใช่สายสืบที่มาวันนั้นหรือเปล่าคะ 42 00:05:54,562 --> 00:05:56,814 ‎พกมือถือสองเครื่อง... 43 00:05:57,398 --> 00:05:59,525 ‎ยังคิดอยู่เลย ‎ว่าทำไมหน้าเหมือนกันจัง 44 00:06:01,611 --> 00:06:03,738 ‎ญาติคุณสายสืบนี่เอง 45 00:06:05,490 --> 00:06:06,908 ‎คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ 46 00:06:07,575 --> 00:06:08,743 ‎ฉันไม่รู้มาก่อนเลย 47 00:06:09,160 --> 00:06:11,913 ‎ว่าสามีฉันมีเพื่อนดีๆ กับเขาด้วย 48 00:06:13,039 --> 00:06:15,083 ‎เขาช่วยใช้หนี้แทนฉัน 49 00:06:15,291 --> 00:06:18,419 ‎แถมยังช่วยให้ฉัน ‎ได้เข้ามาทำงานที่นี่ด้วยค่ะ 50 00:06:22,215 --> 00:06:24,801 ‎มีญาติคนอื่นมาเยี่ยมเขาบ้างไหมครับ 51 00:06:25,093 --> 00:06:26,219 ‎ไม่เลยค่ะ 52 00:06:26,844 --> 00:06:30,723 ‎เขาบอกว่าถ้ามีญาติมาเยี่ยม ‎ให้แจ้งทางญาติให้คอยรับโทรศัพท์ด้วย 53 00:06:31,349 --> 00:06:32,767 ‎เห็นว่าจะมีคนโทรไปน่ะค่ะ 54 00:06:45,780 --> 00:06:47,323 ‎ยังไม่ออกมาเหรอคะ 55 00:06:52,703 --> 00:06:55,164 ‎- หัวหน้าแผนก ‎- โดนวางยาจริงๆ ด้วย 56 00:06:55,957 --> 00:06:59,293 ‎ดีนะ อึนซอบไหวตัวเร็วเลยรอดมาได้ 57 00:06:59,752 --> 00:07:02,004 ‎เดี๋ยวก็คงฟื้น ไม่ต้องกังวลไปนะ 58 00:07:02,755 --> 00:07:05,466 ‎ว่าแต่เขาเป็นใครเหรอ ‎ทำไมไปโรงพยาบาลไม่ได้ล่ะ 59 00:07:05,675 --> 00:07:06,676 ‎ทำไมไม่มีตัวตนล่ะ 60 00:07:08,553 --> 00:07:11,764 ‎ขอโทษด้วยนะคะ ‎เอาไว้ฉันจะอธิบายให้ฟังทีหลัง 61 00:07:14,600 --> 00:07:16,227 ‎ห้ามให้หัวหน้าพัครู้ด้วยใช่ไหม 62 00:07:17,687 --> 00:07:19,105 ‎ค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ 63 00:07:20,398 --> 00:07:21,441 ‎เข้าใจแล้ว 64 00:07:21,607 --> 00:07:24,318 ‎ที่นี่โรงพยาบาลของเพื่อนฉัน ‎อยู่ได้แค่เสาร์อาทิตย์นะ 65 00:07:24,569 --> 00:07:25,736 ‎- นอกนั้นไม่ได้ ‎- ค่ะ 66 00:07:26,696 --> 00:07:28,406 ‎ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากค่ะ 67 00:07:32,160 --> 00:07:33,494 ‎เข้าไปไม่ได้ครับ 68 00:07:34,120 --> 00:07:35,746 ‎คนที่พยายามวางยาพิษฝ่าบาท 69 00:07:36,831 --> 00:07:39,083 ‎หน้าเหมือนสายสืบจองแทอึลครับ 70 00:07:39,792 --> 00:07:41,752 ‎ตอนนี้ยังยืนยันไม่ได้ด้วย ‎ว่าคุณไม่ใช่เธอ 71 00:08:13,784 --> 00:08:15,620 ‎อึนซอบ นี่ฉันเองนะ 72 00:08:17,580 --> 00:08:20,583 ‎พาอึนบีกาบีไปอยู่ที่บ้านฉันก่อน 73 00:08:22,335 --> 00:08:24,795 ‎พ่อฉัน นาย อึนบี กาบี 74 00:08:26,172 --> 00:08:27,423 ‎สี่คนตัวติดกันไว้นะ 75 00:08:29,634 --> 00:08:33,638 ‎ถ้าเห็นฉันกลับเข้าบ้าน ‎รีบโทรหาฉันเลยนะ 76 00:08:34,931 --> 00:08:36,140 ‎เข้าใจที่พูดใช่ไหม 77 00:08:36,224 --> 00:08:38,809 ‎มีเรื่องอะไร ตัวเองกลับบ้านมาแล้ว ‎จะให้โทรหา... 78 00:08:43,606 --> 00:08:44,899 ‎ใช่ไอ้ที่ผมคิดหรือเปล่า 79 00:08:45,983 --> 00:08:46,984 ‎ใช่ ถูกต้อง 80 00:08:49,695 --> 00:08:50,947 ‎ฉันเชื่อใจนายนะ 81 00:09:41,122 --> 00:09:44,792 ‎แกโผล่มาตอนนั้นได้ยังไงกัน 82 00:09:45,585 --> 00:09:47,169 ‎แกโผล่เข้ามา 83 00:09:47,795 --> 00:09:49,714 ‎ขวางทางฉันได้ยังไง 84 00:10:22,538 --> 00:10:23,539 ‎ฝ่าบาท 85 00:10:24,457 --> 00:10:25,666 ‎รู้สึกตัวแล้วเหรอพ่ะย่ะค่ะ 86 00:10:31,547 --> 00:10:33,215 ‎อดทนจนผ่านมาได้แล้วนะพ่ะย่ะค่ะ 87 00:10:39,347 --> 00:10:40,806 ‎ผู้หมวดจองแทอึล 88 00:10:42,558 --> 00:10:43,601 ‎รู้แล้วใช่ไหม 89 00:10:46,854 --> 00:10:48,898 ‎เธอมาแล้ว และกลับไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ 90 00:10:51,150 --> 00:10:52,276 ‎เจ้ายอง นายน่ะ... 91 00:10:54,570 --> 00:10:56,447 ‎- ใจร้ายจังเลยนะ ‎- ฝ่าบาท 92 00:10:57,573 --> 00:10:59,033 ‎ต้องเสด็จกลับวังนะพ่ะย่ะค่ะ 93 00:10:59,825 --> 00:11:02,036 ‎ที่นี่ไม่มีหนทางที่ ‎กระหม่อมจะปกป้องฝ่าบาทได้เลย 94 00:11:02,119 --> 00:11:03,329 ‎บอกเรื่องนั้นมาก่อน 95 00:11:03,788 --> 00:11:08,042 ‎เรื่องที่นายอยากคุยกับฉัน ‎ตอนดื่มเหล้าน่ะ เรื่องอะไรเหรอ 96 00:11:15,049 --> 00:11:17,593 ‎ฝ่าบาทเจ็บหนักขนาดนี้ ‎กระหม่อมจะมีสติหรือพ่ะย่ะค่ะ 97 00:11:19,136 --> 00:11:20,262 ‎ลืมไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ 98 00:11:22,723 --> 00:11:24,141 ‎อย่างนายลืมก็บ้าแล้ว 99 00:11:30,272 --> 00:11:32,066 ‎ถ้าเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาคิด 100 00:11:33,651 --> 00:11:34,944 ‎ไว้ค่อยเล่าตอนฉันกลับมาก็ได้ 101 00:11:35,236 --> 00:11:37,655 ‎- นอนพักก่อนพ่ะย่ะค่ะ ‎- ฝากบอกผู้หมวดจองแทอึลด้วย 102 00:11:38,572 --> 00:11:40,658 ‎ว่าฉันขอโทษที่ไปโดยไม่ลา 103 00:11:42,284 --> 00:11:43,994 ‎และนายต้องปกป้องผู้หมวดจองแทอึล 104 00:11:45,538 --> 00:11:47,206 ‎จนกว่าฉันจะกลับมาที่นี่ 105 00:11:47,289 --> 00:11:48,624 ‎- ฝ่าบาท ‎- ยอง 106 00:11:51,001 --> 00:11:52,253 ‎คนที่ช่วยฉันวันนั้น 107 00:11:53,879 --> 00:11:54,922 ‎คือตัวฉันเอง 108 00:11:57,925 --> 00:11:59,093 ‎คงเป็นวันนี้ล่ะมั้ง 109 00:12:00,678 --> 00:12:02,680 ‎ฉันเริ่มได้ยินเสียงขลุ่ย ‎ที่เคยได้ยิน... 110 00:12:05,641 --> 00:12:06,976 ‎ในคืนก่อกบฏแล้ว 111 00:14:17,064 --> 00:14:19,859 ‎- อีริมแน่ๆ ‎- หลานชายใช่หรือเปล่า 112 00:14:34,957 --> 00:14:35,958 ‎รู้ไหมครับ 113 00:14:36,584 --> 00:14:39,295 ‎หากมันพาชิกจ็อก ‎รวมเป็นหนึ่งในประตูมิติ 114 00:14:39,920 --> 00:14:43,340 ‎จะเกิดแกนสถานที่และเวลา ‎ขึ้นพร้อมกันในประตูนั้น 115 00:14:45,801 --> 00:14:47,553 ‎มันพาชิกจ็อกที่รวมเป็นหนึ่งในที่สุด 116 00:14:48,012 --> 00:14:50,806 ‎จะพาคนคนนั้นย้อนกลับไป ‎ยังช่วงเวลาที่อยากช่วยเหลือตนเอง 117 00:14:53,267 --> 00:14:56,520 ‎แล้วสองคนนั้นไปที่ไหนกันล่ะ 118 00:14:57,855 --> 00:15:01,609 ‎ทั้งกษัตริย์และกบฏ ‎ย้อนไปยังที่เดียวกันครับ 119 00:15:03,027 --> 00:15:04,236 ‎ไปยังคืนแห่งการก่อกบฏ 120 00:15:05,821 --> 00:15:06,822 ‎ทำไมล่ะ 121 00:15:06,906 --> 00:15:10,284 ‎กษัตริย์อยากปกป้อง ‎โลกทั้งสองใบจากกบฏ 122 00:15:10,367 --> 00:15:11,660 {\an8}‎(จักรวรรดิเกาหลี ปี 1994 ‎หนึ่งชั่วโมงก่อนการกบฏ) 123 00:15:11,744 --> 00:15:17,082 {\an8}‎ส่วนกบฏ อยากช่วยตนเองที่โง่เขลา ‎จนก่อกบฏล้มเหลวในคืนนั้น 124 00:15:37,478 --> 00:15:38,354 ‎อะไรกัน 125 00:15:40,397 --> 00:15:41,482 ‎แกเป็นใคร 126 00:15:42,024 --> 00:15:45,069 ‎นายคงฝันถึง ‎การก่อกบฏอยู่ที่นี่ทุกวัน 127 00:15:45,903 --> 00:15:47,321 ‎ภายใต้พ่อที่โง่เง่า 128 00:15:48,155 --> 00:15:51,825 ‎และน้องชายโง่เขลาที่ได้เป็นราชา ‎แค่เพราะมีความชอบธรรมตามกำเนิด 129 00:15:53,369 --> 00:15:54,912 ‎ฉันมาเพื่อช่วยนาย 130 00:15:55,746 --> 00:15:58,999 ‎ถ้าจะให้ชัดคือ ‎มาช่วยตัวฉันเองที่เคยโง่ 131 00:15:59,792 --> 00:16:00,918 ‎แกเป็นใครกันแน่ 132 00:16:02,127 --> 00:16:03,921 ‎ทำไมแกถึงหน้าเหมือนฉัน 133 00:16:04,046 --> 00:16:05,381 ‎เห็นแล้วยังไม่รู้อีกเหรอ 134 00:16:06,090 --> 00:16:07,007 ‎ฉันคือนาย 135 00:16:07,925 --> 00:16:09,718 ‎นายที่มาจากปี 2020 136 00:16:11,762 --> 00:16:13,597 ‎มาจากปี 2020 งั้นเหรอ 137 00:16:14,974 --> 00:16:19,061 ‎ถ้าปี 2020 ฉันก็ต้องอายุ 70 แล้วสิ 138 00:16:19,228 --> 00:16:20,813 ‎นายรู้คำตอบอยู่แล้ว 139 00:16:21,397 --> 00:16:23,148 ‎พอมองย้อนกลับมา ‎ก็เป็นเรื่องจริงซะด้วย 140 00:16:24,108 --> 00:16:25,818 ‎เหตุผลที่นายก่อกบฏก็คือสิ่งนั้น 141 00:16:34,159 --> 00:16:35,285 ‎ใช่จริงๆ ด้วยสินะ 142 00:16:37,413 --> 00:16:39,707 ‎ความลับของมันพาชิกจ็อก ‎เป็นเรื่องจริง 143 00:16:43,669 --> 00:16:46,046 ‎และมีโลกอีกโลกอยู่จริงๆ 144 00:16:47,715 --> 00:16:48,924 ‎ทีนี้เชื่อหรือยังล่ะ 145 00:16:49,842 --> 00:16:51,802 ‎ฉันจะบอกทางลัดให้ 146 00:16:52,636 --> 00:16:55,973 ‎ที่ที่นายจะต้องไปไม่ใช่ชอนจนโก ‎แต่เป็นห้องนอนองค์รัชทายาท 147 00:16:56,557 --> 00:16:57,683 ‎ฆ่าองค์รัชทายาทก่อน 148 00:16:58,350 --> 00:17:00,728 ‎ถ้าอดีตตาย อนาคตก็จะหายไปด้วย 149 00:17:01,395 --> 00:17:04,565 ‎องค์รัชทายาท ‎เป็นผู้ขัดขวางการกบฏในคืนนี้ 150 00:17:05,274 --> 00:17:07,651 ‎หมายถึงเด็กแปดขวบที่นอนหลับปุ๋ย 151 00:17:08,569 --> 00:17:10,112 ‎เพราะเพลงกล่อมนอนน่ะเหรอ 152 00:17:12,573 --> 00:17:15,993 ‎ฉันเคยคิดแบบนั้น ‎เลยได้มันพาชิกจ็อกมาแค่ครึ่งเดียว 153 00:17:16,118 --> 00:17:18,746 ‎เพราะงั้นทำตามที่ฉันสั่ง อย่าเถียง 154 00:17:19,413 --> 00:17:22,458 ‎ฆ่าองค์รัชทายาท ‎แล้วเอามันพาชิกจ็อกทั้งเลามาให้ได้ 155 00:17:23,208 --> 00:17:26,045 ‎สิ่งที่ฉันมีก็คือสิ่งที่นายมี 156 00:17:28,881 --> 00:17:29,882 ‎งั้นแปลว่า 157 00:17:31,300 --> 00:17:33,302 ‎แกล้มเหลวสินะ 158 00:17:36,764 --> 00:17:40,809 ‎แก่ขึ้นแต่ก็ยัง ‎โง่เหมือนเดิมเลยนะ แกน่ะ 159 00:17:42,644 --> 00:17:43,687 ‎ไม่สิ 160 00:17:45,689 --> 00:17:46,607 ‎ฉันน่ะ 161 00:17:47,858 --> 00:17:49,193 ‎ถ้าแกคือฉันจริง 162 00:17:51,028 --> 00:17:52,905 ‎น่าจะเก็บดาบไว้ตรงนี้ 163 00:18:07,461 --> 00:18:10,380 ‎ฉันจะก่อกบฏเอง ไม่ใช่แก 164 00:18:12,758 --> 00:18:16,136 ‎ฉันจะครองมันพาชิกจ็อกทั้งเลาเอง ‎ไม่ใช่แก 165 00:19:03,892 --> 00:19:06,812 ‎แต่กบฏช่วยตัวเองเอาไว้ไม่ได้ 166 00:19:07,813 --> 00:19:10,232 ‎กลายเป็นสร้างตัวเองในปัจจุบันแทน 167 00:19:13,443 --> 00:19:15,946 ‎เธอพูดเหมือนไปเห็นมาเองเลยนะ 168 00:19:19,116 --> 00:19:20,534 ‎ว่าแต่เธอเป็นใคร 169 00:19:21,368 --> 00:19:22,578 ‎บ้านอยู่แถวนี้เหรอ 170 00:19:24,246 --> 00:19:25,664 ‎ผมมาเพื่อเตือนภัย 171 00:19:26,957 --> 00:19:28,500 ‎และขับไล่ศัตรู 172 00:19:29,710 --> 00:19:34,798 ‎ผมก็อยากปกป้องตัวเอง ‎และกลับมาเป็นหนึ่งเดียวเหมือนกัน 173 00:19:35,883 --> 00:19:37,426 ‎เรื่องของเธอสนุกจัง 174 00:19:37,718 --> 00:19:38,760 ‎แล้วยังไงต่อ 175 00:19:39,845 --> 00:19:41,513 ‎กษัตริย์เป็นยังไงบ้าง 176 00:19:42,222 --> 00:19:43,765 ‎เขาเดินตามโชคชะตาอยู่ครับ 177 00:19:45,475 --> 00:19:48,729 ‎เขาจะไม่หลงทาง ‎และกลับมาได้อย่างปลอดภัยไหมนะ 178 00:19:50,314 --> 00:19:52,900 ‎มันพาชิกจ็อกแค่ครึ่งเดียว ‎ไม่มีพลังอะไรหรอก 179 00:20:35,817 --> 00:20:36,693 ‎ฝ่าบาท 180 00:21:01,426 --> 00:21:03,512 ‎ฝ่าบาท เราเสียเวลาไปมากแล้ว 181 00:21:03,595 --> 00:21:05,264 ‎- ต้องรีบเสด็จไปจากที่นี่ ‎- ขออีกไม่นาน 182 00:21:05,347 --> 00:21:07,891 ‎ด่วน เกิดเหตุฉุกเฉินที่ชอนจนโก 183 00:21:08,016 --> 00:21:09,226 ‎ฝ่าบาท 184 00:21:09,309 --> 00:21:11,520 ‎ถ้าพวกองครักษ์เข้ามา ‎เราจะออกไปไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ 185 00:21:21,113 --> 00:21:22,155 ‎ไปกัน 186 00:21:22,322 --> 00:21:24,283 ‎ออกจากพระราชวังเดี๋ยวนี้ 187 00:22:39,733 --> 00:22:40,776 ‎ด่วน เกิดเหตุฉุกเฉิน 188 00:22:40,859 --> 00:22:44,029 ‎องครักษ์ทุกนาย ‎รวมตัวกันที่ชอนจนโกพร้อมอาวุธ 189 00:23:21,775 --> 00:23:24,444 ‎เธอเป็นใครกัน ใช่พวกกบฏหรือเปล่า 190 00:23:26,363 --> 00:23:27,406 ‎วันนั้น 191 00:23:29,366 --> 00:23:30,617 ‎คุณเจอผมด้วยเหรอ 192 00:23:32,452 --> 00:23:35,372 ‎คุณอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมคือราชาของคุณ 193 00:23:35,497 --> 00:23:38,041 ‎ราชางั้นเหรอ บังอาจนักนะ 194 00:23:49,678 --> 00:23:50,846 ‎ชีวิตของผม 195 00:23:52,472 --> 00:23:54,599 ‎เป็นหนี้คุณมาโดยตลอด 196 00:23:57,853 --> 00:23:59,229 ‎และผมกำลัง 197 00:24:02,023 --> 00:24:03,817 ‎เดินตามโชคชะตาอย่างที่คุณเคยบอก 198 00:24:06,027 --> 00:24:07,237 ‎เพราะฉะนั้น 199 00:24:08,905 --> 00:24:10,407 ‎ปล่อยผมไปเถอะครับ 200 00:24:11,324 --> 00:24:12,409 ‎ผมขอร้อง 201 00:24:21,918 --> 00:24:22,794 ‎แต่... 202 00:24:48,445 --> 00:24:50,280 ‎อย่าเสียเวลาต่อสู้กับฉันเลย 203 00:24:51,156 --> 00:24:54,284 ‎พวกที่ก่อกบฏคือ ‎ยูคยองมู รองหัวหน้าองครักษ์ 204 00:24:54,493 --> 00:24:56,536 ‎และองครักษ์คิมกีฮวาน ‎โนมินโฮ อีชอลจิน 205 00:24:56,786 --> 00:24:59,080 ‎คังฮยองอุก ชเวซังมิน ‎คนพวกนี้หนีไปกับอีริม 206 00:24:59,498 --> 00:25:01,208 ‎ถ้าพวกนายมาจากพยอลกุง 207 00:25:01,875 --> 00:25:04,169 ‎แปลว่าพวกกบฏกำลังหนีไปทางประตูหลัง 208 00:25:04,419 --> 00:25:06,338 ‎คุณเป็นใครกันแน่ 209 00:25:11,801 --> 00:25:12,677 ‎วางปืนลง 210 00:25:25,649 --> 00:25:26,650 ‎ขอโทษทีนะ 211 00:25:58,098 --> 00:25:59,140 ‎ท่านพี่เหรอ 212 00:25:59,641 --> 00:26:00,642 ‎กน แกน่ะ... 213 00:26:02,310 --> 00:26:03,186 ‎เฮ้ย 214 00:26:04,229 --> 00:26:05,313 ‎แกเป็นใคร 215 00:26:06,690 --> 00:26:08,108 ‎คงไม่ใช่พวกองครักษ์ 216 00:26:08,984 --> 00:26:10,402 ‎บอกมาว่าแกเป็นใคร 217 00:26:11,653 --> 00:26:14,030 ‎แค่หนีไม่ทัน ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ 218 00:26:18,577 --> 00:26:19,703 ‎อีซึงฮอน 219 00:26:21,246 --> 00:26:22,455 ‎แกนี่เอง 220 00:26:23,206 --> 00:26:26,626 ‎คนที่คอยดูทางหนีให้อีริมคือแกนี่เอง 221 00:26:28,128 --> 00:26:30,505 ‎อีริมหนีออกไปจากวังได้เพราะแก 222 00:26:32,090 --> 00:26:34,134 ‎และใช้ทางนี้ข้ามไป ‎ยังสาธารณรัฐเกาหลี 223 00:26:34,509 --> 00:26:35,510 ‎แกเป็นใคร 224 00:26:48,690 --> 00:26:50,442 ‎(ห้องตรวจฉุกเฉิน) 225 00:27:08,001 --> 00:27:09,002 ‎ฮัลโหล 226 00:27:09,294 --> 00:27:10,128 ‎ผมเองครับ 227 00:27:11,588 --> 00:27:14,424 ‎ฝ่าบาทกลับไปแล้วครับ 228 00:27:16,343 --> 00:27:18,803 ‎ฝ่าบาทฝากให้ผมขอโทษคุณ 229 00:27:19,679 --> 00:27:21,264 ‎ที่ไปโดยไม่ลา 230 00:27:56,508 --> 00:27:59,302 ‎แม่ ผมขอถามอะไรหน่อยสิ 231 00:27:59,719 --> 00:28:00,887 ‎เรื่องพ่อน่ะ 232 00:28:02,263 --> 00:28:05,642 ‎เมื่อก่อนตอนยังไม่ถูกจับ ‎พ่อเคยทำสถานพักฟื้นหรือเปล่า 233 00:28:16,945 --> 00:28:19,489 ‎มีเรื่องอะไร ‎ร้อยวันพันปีไม่เคยโผล่หัวมา 234 00:28:24,661 --> 00:28:25,578 ‎พ่อใช่ไหม 235 00:28:26,913 --> 00:28:29,874 ‎ที่ทำให้คังฮยอนมินกลายเป็นคังชินแจ 236 00:28:33,878 --> 00:28:35,004 ‎เจอเขาแล้วเหรอ 237 00:28:37,882 --> 00:28:39,759 ‎เจอผู้ชายคนนั้นแล้วใช่ไหม 238 00:28:42,470 --> 00:28:43,596 ‎เลยเป็นผมใช่ไหม 239 00:28:45,056 --> 00:28:48,059 ‎เพราะอีริมต้องการสถานพักฟื้น 240 00:28:49,144 --> 00:28:50,228 ‎และต้องการห้องเย็น 241 00:28:51,938 --> 00:28:54,607 ‎เขาว่ายังไง เขาจะพาแกไปเหรอ 242 00:28:56,067 --> 00:28:57,110 ‎แล้วฉันล่ะ 243 00:28:58,278 --> 00:28:59,320 ‎เขาไม่พูดถึงฉันเลยเหรอ 244 00:29:02,824 --> 00:29:04,409 ‎บอกผมมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น 245 00:29:13,918 --> 00:29:15,545 ‎หมอบอกว่าชินแจลูกฉันจะไม่ฟื้นขึ้นมา 246 00:29:17,338 --> 00:29:19,174 ‎แม่มันก็เหมือนตายทั้งเป็น 247 00:29:20,967 --> 00:29:22,135 ‎แต่ผู้ชายคนนั้น 248 00:29:23,887 --> 00:29:25,388 ‎เอารูปแกมาให้ฉันดู 249 00:29:28,308 --> 00:29:30,018 ‎ถ้าฉันขายสถานพักฟื้นให้เขา 250 00:29:31,060 --> 00:29:34,063 ‎เขาจะทำให้แกฟื้นขึ้นมาเป็นของแถม 251 00:29:37,150 --> 00:29:40,069 ‎บอกให้ผู้ชายคนนั้นมาเยี่ยมฉันหน่อย 252 00:29:41,738 --> 00:29:43,072 ‎มาหาฉันแค่ครั้งเดียว 253 00:29:44,616 --> 00:29:45,742 ‎แค่ครั้งเดียวเท่านั้น 254 00:30:23,404 --> 00:30:25,698 ‎คังชินแจ ลูกน่ะ... 255 00:30:26,908 --> 00:30:28,701 ‎คือปาฏิหาริย์ของแม่นะ 256 00:31:03,027 --> 00:31:05,280 ‎(บริการฝากข้อความเสียง ‎โฉมใหม่ในปี 1994) 257 00:31:18,209 --> 00:31:20,336 ‎(วันที่ 20 ธันวาคม 1994) 258 00:32:13,890 --> 00:32:15,892 ‎(วันที่ 22 ธันวาคม 1994) 259 00:32:17,352 --> 00:32:19,479 ‎แกนเวลาจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อ 260 00:32:20,688 --> 00:32:22,398 ‎มันพาชิกจ็อกเป็นหนึ่งเดียวเท่านั้น 261 00:32:23,358 --> 00:32:26,486 ‎หากมีแค่ครึ่งเดียว ‎จะข้ามเวลาได้แค่สถานที่คู่ขนาน 262 00:32:27,737 --> 00:32:30,865 ‎ถ้าจะไปยังปี 2020 ก็อีก 26 ปี 263 00:32:32,241 --> 00:32:35,620 ‎คิดเป็นสี่เดือนในประตูมิติ 264 00:32:39,749 --> 00:32:40,833 ‎ตกใจหมดเลย 265 00:32:53,137 --> 00:32:55,390 ‎ที่นี่มีฉันไหม 266 00:32:56,766 --> 00:33:00,103 ‎ตอนนี้ไม่มีแล้ว คุณตายตั้งแต่แปดขวบ 267 00:33:06,359 --> 00:33:07,610 ‎(แจ้งเหตุร้าย โทร 112) 268 00:33:13,533 --> 00:33:15,952 ‎ศูนย์รับแจ้งเหตุ 112 ‎มีอะไรให้รับใช้หรือเปล่าครับ 269 00:33:16,411 --> 00:33:19,497 ‎อีซองแจ วันเกิด 27 กุมภาพันธ์ 1951 270 00:33:19,706 --> 00:33:22,166 ‎อีอึนโฮ วันเกิด 23 ตุลาคม 1952 271 00:33:22,500 --> 00:33:25,420 ‎อีจีฮุน วันเกิด 28 ตุลาคม 1987 272 00:33:25,628 --> 00:33:28,297 ‎ซงจองฮเย วันเกิด 8 สิงหาคม 1965 273 00:33:28,840 --> 00:33:30,299 ‎ตามหาครอบครัวนี้ทีครับ 274 00:33:30,967 --> 00:33:33,386 ‎ทุกคนยกเว้นซงจองฮเย ‎กำลังจะเสียชีวิตครับ 275 00:33:34,303 --> 00:33:35,304 ‎รับทราบครับ 276 00:33:35,930 --> 00:33:37,223 ‎แจ้งเหตุใช่ไหมครับ 277 00:33:38,433 --> 00:33:40,435 ‎ขอทราบชื่อผู้แจ้งเหตุด้วยครับ 278 00:33:42,687 --> 00:33:44,313 ‎ช่วยตรวจสอบตอนนี้เลยนะครับ 279 00:33:44,939 --> 00:33:46,566 ‎พวกเขาอาจจะเสียชีวิตแล้วก็ได้ 280 00:33:46,983 --> 00:33:48,067 ‎สักครู่นะครับ 281 00:33:49,110 --> 00:33:50,069 ‎ว่าไงนะ 282 00:33:50,445 --> 00:33:51,487 ‎เด็กพลัดตกน้ำ 283 00:33:51,612 --> 00:33:54,073 ‎อีจีฮุน วันเกิด 28 ตุลาคม 1987 284 00:33:54,532 --> 00:33:57,076 ‎ที่ทะเลสาบพัลดัง ‎เคสเมื่อเช้านี้แน่เลย 285 00:33:58,369 --> 00:34:01,831 ‎ฮัลโหล ขอโทษนะครับ ‎ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนเหรอครับ 286 00:34:04,250 --> 00:34:05,585 ‎เหตุการณ์... 287 00:34:07,879 --> 00:34:09,130 ‎เกิดขึ้นแล้วเหรอครับ 288 00:34:12,091 --> 00:34:13,468 ‎จับคนร้ายได้หรือยังครับ 289 00:34:14,844 --> 00:34:15,970 ‎อย่าเพิ่งวางสายนะครับ 290 00:34:16,387 --> 00:34:18,890 ‎ผู้แจ้งเหตุรู้เรื่อง ‎เหตุการณ์นี้ได้ยังไงครับ 291 00:34:19,182 --> 00:34:21,100 ‎ใช้โทรศัพท์สาธารณะอยู่ใช่ไหมครับ 292 00:34:54,509 --> 00:34:57,428 ‎เท่ไม่เบานะ ตอนใส่ชุดทหารน่ะ 293 00:34:58,554 --> 00:34:59,972 ‎ถ้าผู้หญิงก็มีแค่เธอคนเดียว 294 00:35:00,515 --> 00:35:01,933 ‎อยู่เป็นเหมือนกันนี่ 295 00:35:32,922 --> 00:35:35,299 ‎(อันบงฮี) 296 00:36:13,129 --> 00:36:15,131 ‎จองแทอึลเหรอ 297 00:36:16,424 --> 00:36:19,719 ‎คุณเป็นใครเหรอคะ รู้ชื่อหนูได้ยังไง 298 00:36:22,513 --> 00:36:23,848 ‎ห้าขวบจริงๆ ด้วย 299 00:36:27,268 --> 00:36:28,269 ‎ฉัน... 300 00:36:30,438 --> 00:36:32,148 ‎มาจากอีกห้วงเวลาหนึ่ง 301 00:36:34,275 --> 00:36:36,402 ‎ฉันหลงมาปี 1994 302 00:36:39,155 --> 00:36:41,449 ‎เลยต้องเดินทางข้ามเวลา 26 ปีนี้ 303 00:36:43,784 --> 00:36:44,869 ‎จะรีบไปนะ 304 00:36:46,370 --> 00:36:49,081 ‎ฉันกำลังไปหาเธออยู่ 305 00:36:50,541 --> 00:36:52,627 ‎อ๋อ รู้แล้วว่าคุณเป็นใคร 306 00:36:53,961 --> 00:36:54,879 ‎รู้จักฉันเหรอ 307 00:36:56,589 --> 00:36:57,506 ‎โจรลักพาตัว 308 00:37:05,932 --> 00:37:08,100 ‎นิสัยแบบนี้มา 30 ปีแล้วจริงด้วย 309 00:37:09,143 --> 00:37:10,144 ‎ผู้หมวดจองแทอึล 310 00:37:15,399 --> 00:37:16,484 ‎คุณเป็นใครเหรอคะ 311 00:37:17,109 --> 00:37:18,778 ‎ผมรู้จักกับเจ้าของโรงเรียนน่ะครับ 312 00:37:19,195 --> 00:37:20,988 ‎ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ 313 00:37:37,755 --> 00:37:38,756 ‎ไปนะ 314 00:38:06,575 --> 00:38:12,164 ‎(จองแทอึล) 315 00:38:24,385 --> 00:38:25,720 ‎ทำไมไม่ขึ้นสักที 316 00:38:27,346 --> 00:38:28,639 ‎นี่ฤดูใบไม้ผลิแล้วนะ 317 00:38:35,646 --> 00:38:36,772 ‎ทำไมไม่มาสักที 318 00:38:49,285 --> 00:38:52,246 ‎(คยองรัน ฝ่ายพิสูจน์หลักฐาน) 319 00:38:54,373 --> 00:38:55,416 ‎ว่าไง 320 00:38:55,833 --> 00:38:58,127 ‎ฉันเจออะไรบางอย่าง มันแปลกมากเลย 321 00:38:58,711 --> 00:39:01,505 ‎เหมือนเคยได้ยินเสียงหล่อๆ แบบนี้ ‎ที่ไหนมาก่อน 322 00:39:01,797 --> 00:39:02,840 ‎ลองฟังดูนะ 323 00:39:04,633 --> 00:39:07,762 ‎อีซองแจ วันเกิด 27 กุมภาพันธ์ 1951 324 00:39:07,845 --> 00:39:10,639 ‎อีอึนโฮ วันเกิด 23 ตุลาคม 1952 325 00:39:10,723 --> 00:39:13,559 ‎อีจีฮุน วันเกิด 28 ตุลาคม 1987 326 00:39:14,393 --> 00:39:17,146 ‎มันคืออะไร ไปได้มาจากไหน 327 00:39:17,980 --> 00:39:19,357 ‎เสียงเขาคนนั้นใช่ไหม 328 00:39:19,940 --> 00:39:21,567 ‎ลายน้ำสุดหล่อคนนั้น 329 00:39:22,485 --> 00:39:23,861 ‎เป็นไปได้เหรอ 330 00:39:24,070 --> 00:39:27,114 ‎เสียงผู้ชายคนนั้นอยู่ใน ‎บันทึกรับแจ้งเหตุเมื่อปี 1994 331 00:39:27,198 --> 00:39:28,616 ‎คราวที่แล้วยังไม่เห็นมีเลย 332 00:39:29,575 --> 00:39:31,327 ‎คดีลับที่เธอสืบอยู่ 333 00:39:32,036 --> 00:39:34,997 ‎ผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมยกครัว ‎คือเขาคนนี้นี่แหละ 334 00:39:36,415 --> 00:39:39,043 ‎ฉันมาจากอีกห้วงเวลาหนึ่ง ‎จองแทอึลเหรอ 335 00:39:39,126 --> 00:39:41,170 ‎ฉันหลงมาปี 1994 336 00:39:41,337 --> 00:39:42,380 ‎(อันบงฮี) 337 00:39:43,339 --> 00:39:45,883 ‎จะรีบไปนะ ฉันกำลัง... 338 00:39:47,551 --> 00:39:48,677 ‎ไปหาเธออยู่ 339 00:39:52,431 --> 00:39:53,307 ‎ฉันมี 340 00:39:55,476 --> 00:39:56,727 ‎ความทรงจำใหม่ขึ้นมา 341 00:40:00,231 --> 00:40:01,524 ‎ความทรงจำที่ว่า 342 00:40:03,776 --> 00:40:05,027 ‎ตอนฉันห้าขวบ 343 00:40:07,196 --> 00:40:09,073 ‎เขาคนนั้นเคยมาหาฉัน 344 00:40:10,241 --> 00:40:12,201 ‎ตรงนั้น ข้างหน้านั้นเลย 345 00:40:19,166 --> 00:40:20,251 ‎ปี 1994 346 00:40:21,377 --> 00:40:22,586 ‎ถ้าปี 1994... 347 00:40:23,712 --> 00:40:25,089 ‎ก็ปีที่เกิดการกบฏ 348 00:40:25,923 --> 00:40:27,133 ‎เขากลับไปคืนนั้นนี่เอง 349 00:40:28,426 --> 00:40:32,012 ‎และคืนนั้นเขาก็ข้ามมา ‎ที่สาธารณรัฐเกาหลี 350 00:40:34,807 --> 00:40:36,058 ‎ตอนนี้เขา... 351 00:40:38,394 --> 00:40:39,728 ‎อยู่ในอดีต 352 00:41:14,763 --> 00:41:16,474 ‎คุณถึงไหนแล้ว 353 00:41:20,227 --> 00:41:22,438 ‎ฉันควรรออยู่ตรงไหน 354 00:41:55,095 --> 00:41:56,847 ‎ขอบคุณที่ช่วยนะครับ 355 00:41:58,641 --> 00:42:00,476 ‎ที่คุณบอกว่าเขาคือแฝดของคุณ 356 00:42:01,477 --> 00:42:02,645 ‎คุณโกหกใช่ไหม 357 00:42:05,523 --> 00:42:08,400 ‎เรื่องที่คุณเล่าให้ฉันฟังมาตลอด ‎ไม่ใช่ความฝันจริงๆ ด้วย 358 00:42:12,780 --> 00:42:14,240 ‎ฉันเป็นหมอเถื่อนจริงๆ สินะ 359 00:42:18,285 --> 00:42:20,913 ‎คนไหนคือคังชินแจ ‎คนไหนคือคังฮยอนมินเหรอคะ 360 00:42:25,376 --> 00:42:26,669 ‎ผมกำลังหาอยู่ครับ 361 00:42:43,435 --> 00:42:45,104 ‎(ตำรวจเป็นมิตร เคียงข้างประชาชน) 362 00:42:45,187 --> 00:42:46,188 ‎รุ่นพี่ครับ 363 00:42:48,315 --> 00:42:49,942 ‎ได้ภาพวงจรปิดที่เห็นเส้นทาง 364 00:42:50,025 --> 00:42:52,278 ‎ของรถยนต์ที่เข้ามา ‎สถานพักฟื้นยางซอนแล้วครับ 365 00:42:52,528 --> 00:42:53,445 ‎อือ 366 00:42:54,488 --> 00:42:57,199 ‎เอ่อ หาใครอยู่เหรอครับ 367 00:42:57,866 --> 00:42:58,951 ‎เปล่าหรอก 368 00:43:00,411 --> 00:43:03,789 ‎เยอะขนาดนี้ต้องทำโอทีสามวันแล้วมั้ง 369 00:43:04,623 --> 00:43:05,874 ‎ฉันช่วยให้เหลือสองวันเอง 370 00:43:18,178 --> 00:43:19,888 ‎มีไฟล์ที่เก็บไว้บนระบบคลาวด์ด้วย 371 00:43:19,972 --> 00:43:22,808 ‎ผมรวมไฟล์จากธุรกิจเล็กๆ ‎กับพวกร้านขายของไว้ให้ต่างหากครับ 372 00:43:23,434 --> 00:43:24,685 ‎ชื่อยูโจยอล 373 00:43:24,768 --> 00:43:26,937 ‎คอยส่งเงินให้ ‎ประธานสถานพักฟื้นเรื่อยๆ 374 00:43:27,229 --> 00:43:30,149 ‎ตามหาว่าเขาออกจาก ‎สถานพักฟื้นแล้วไปที่ไหน 375 00:44:27,081 --> 00:44:28,040 ‎เจอแล้วครับ 376 00:44:28,874 --> 00:44:30,417 ‎เหมือนจะเจอแล้ว 377 00:44:30,751 --> 00:44:33,629 ‎ที่คยูยองวิลล่า 31-4 แขวงควังอี ‎เมื่อสองเดือนก่อนครับ 378 00:44:33,837 --> 00:44:35,339 ‎ตรงนี้ก็ด้วย 379 00:44:35,506 --> 00:44:38,801 ‎เมื่อสามเดือนก่อน ‎ที่คยูยองวิลล่า 31-4 แขวงควังอี 380 00:44:39,968 --> 00:44:41,136 ‎งั้นก็เจอตัวแล้วแหละ 381 00:44:42,137 --> 00:44:44,348 ‎เดี๋ยวฉันไปตามหาหัวหน้า ‎แล้วขออนุญาตเอง 382 00:44:45,683 --> 00:44:47,768 ‎ติดต่อคนที่สถานพักฟื้นไม่ได้เลยครับ 383 00:44:51,146 --> 00:44:52,106 ‎เตรียมการเลยค่ะ 384 00:45:33,647 --> 00:45:35,315 ‎คุณซงจองฮเย อยู่ไหมครับ 385 00:45:39,403 --> 00:45:41,196 ‎คุณซงจองฮเย อยู่หรือเปล่าครับ 386 00:45:47,077 --> 00:45:49,705 ‎ลูกพี่ กลิ่นแปลกๆ นะ 387 00:45:51,915 --> 00:45:53,834 ‎กลิ่นแก๊ส ทุกคนออกจากที่นี่ด่วน 388 00:46:03,927 --> 00:46:08,348 {\an8}‎เกิดเหตุเพลิงไหม้วิลล่าในแขวงควังอี ‎ที่กำลังจะปรับปรุงใหม่ครับ 389 00:46:08,432 --> 00:46:10,559 ‎สาเหตุมาจากแก๊สระเบิดครับ 390 00:46:10,642 --> 00:46:14,271 ‎เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ ‎บ้านหกครัวเรือนได้รับความเสียหาย 391 00:46:14,354 --> 00:46:17,024 ‎เคราะห์ดีที่ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บ ‎หรือเสียชีวิตครับ 392 00:46:17,524 --> 00:46:20,402 ‎ตำรวจกำลังสืบหาสาเหตุ ‎ที่แก๊สระเบิดอยู่ครับ 393 00:46:20,736 --> 00:46:22,738 ‎เจ้าหน้าที่ดับเพลิง ‎รุดไปยังที่เกิดเหตุ... 394 00:46:39,421 --> 00:46:40,672 ‎สบายดีไหมคะ 395 00:46:41,840 --> 00:46:43,050 ‎คุณเป็นใคร 396 00:46:43,842 --> 00:46:46,762 ‎คนที่จะช่วยชุบชีวิตคุณกลับมา ‎เป็นคนส่งฉันมาค่ะ 397 00:46:47,888 --> 00:46:49,556 ‎- หา ‎- ดิฉันหมายถึง 398 00:46:49,640 --> 00:46:51,892 ‎ชีวิตหลานสาวบริษัทยาโฮคยองน่ะค่ะ 399 00:46:53,352 --> 00:46:54,436 ‎คุณ... 400 00:46:55,646 --> 00:46:56,688 ‎รู้จักฉันเหรอคะ 401 00:46:56,772 --> 00:47:00,651 ‎คุณรู้ใช่ไหมคะว่าฉันเคยเป็นยังไง 402 00:47:00,734 --> 00:47:02,653 ‎รู้ใช่ไหมคะว่าฉันเป็นใคร 403 00:47:05,739 --> 00:47:08,617 ‎เขาคนนั้นอยากรู้ว่า ‎หากเขาช่วยคืนชีวิตให้คุณแล้ว 404 00:47:09,618 --> 00:47:13,789 ‎คุณสามารถทำอะไร ‎กลับคืนเพื่อเขาคนนั้นได้บ้างน่ะค่ะ 405 00:47:14,289 --> 00:47:16,458 ‎ได้ทุกอย่างเลยค่ะ ฉันทำให้หมดเลย 406 00:47:16,917 --> 00:47:20,003 ‎จริงๆ นะคะ ฉันยอมทำตามที่สั่งหมดเลย 407 00:47:20,295 --> 00:47:23,715 ‎ได้โปรด ได้โปรดพาฉันกลับไปทีนะคะ 408 00:47:24,424 --> 00:47:26,051 ‎ขอร้องล่ะค่ะ 409 00:47:28,303 --> 00:47:31,348 ‎ฮัลโหล นี่แม่เอง 410 00:47:31,807 --> 00:47:33,267 ‎แม่ โอเคแล้วใช่ไหม 411 00:47:33,809 --> 00:47:34,810 ‎อยู่บ้านป้าเหรอ 412 00:47:35,435 --> 00:47:38,897 ‎ใช่ เลขาคิมมาส่งแม่ที่บ้านป้า 413 00:47:39,523 --> 00:47:42,109 ‎ที่นี่ไม่มีนักข่าว คงไม่เป็นไรหรอก 414 00:47:43,193 --> 00:47:44,194 ‎ลูกล่ะ 415 00:47:45,153 --> 00:47:46,113 ‎ไม่เป็นไรใช่ไหม 416 00:47:47,197 --> 00:47:49,157 ‎กินข้าวดีอยู่หรือเปล่า 417 00:47:49,449 --> 00:47:52,077 ‎แค่ระงับหน้าที่เอง ไม่ต้องคิดมาก 418 00:47:54,162 --> 00:47:55,247 ‎อีกอย่างนะแม่ 419 00:47:57,207 --> 00:47:59,710 ‎ต่อไปถ้าหนูถามว่าข้าวเย็นกินอะไร 420 00:48:00,210 --> 00:48:03,088 ‎แม่ต้องตอบว่าปลาทูนะ เข้าใจไหม 421 00:48:03,463 --> 00:48:05,173 ‎อยู่ดีๆ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ 422 00:48:05,591 --> 00:48:08,218 ‎- ปลาทูอะไร ‎- หนูไม่ได้ล้อเล่น 423 00:48:08,719 --> 00:48:10,178 ‎แม่ต้องตอบแบบนี้เท่านั้นนะ 424 00:48:10,888 --> 00:48:12,264 ‎ไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่ 425 00:48:14,099 --> 00:48:15,475 ‎วันนี้กินอะไรเป็นข้าวเย็นเหรอ 426 00:48:17,352 --> 00:48:18,228 ‎ปลาทู 427 00:48:18,979 --> 00:48:19,813 ‎พอใจหรือยัง 428 00:48:20,147 --> 00:48:21,023 ‎อือ 429 00:48:21,899 --> 00:48:23,859 ‎ไว้หนูโทรไปใหม่นะ แค่นี้ก่อน 430 00:48:42,878 --> 00:48:45,297 ‎เขามองเหมือนรู้อยู่แล้ว 431 00:48:48,550 --> 00:48:53,180 ‎ทำไมพวกแกถึงถือมันไว้ ‎และเปิดประตูนั้นกันอยู่แค่สองคนล่ะ 432 00:48:54,890 --> 00:48:57,768 ‎แถมเข้าใจความเจ็บปวด ‎ที่ฉันเพิ่งเคยเจอดีกว่าฉันเองซะอีก 433 00:49:16,411 --> 00:49:18,413 ‎ให้ฉันถือมันไว้บ้างก็ได้นี่ 434 00:49:20,082 --> 00:49:22,501 ‎ของที่ผู้ครอบครอง ‎มีแต่ผู้ชายในวังเท่านั้น 435 00:49:25,671 --> 00:49:26,838 ‎อย่างมันพาชิกจ็อกน่ะ 436 00:50:39,661 --> 00:50:42,456 ‎ยัง ฉันยังมาไม่ได้ 437 00:50:43,790 --> 00:50:45,167 ‎ฉันคิดถึงเธอมาก 438 00:50:47,169 --> 00:50:49,421 ‎เลยจะมาฟังแค่เสียงเธอแล้วกลับไป 439 00:50:51,506 --> 00:50:54,426 ‎ตั้งใจจะใช้โทรศัพท์สาธารณะ ‎ข้างหน้านั้นโทรไปหา 440 00:51:16,656 --> 00:51:18,366 ‎คุณถึงไหนแล้ว 441 00:51:21,036 --> 00:51:22,621 ‎ใกล้ถึงหรือยัง 442 00:51:32,422 --> 00:51:33,548 ‎วันเลือกตั้ง 443 00:51:36,885 --> 00:51:37,886 ‎ชนแก้ว 444 00:51:44,810 --> 00:51:48,021 ‎ถ้าได้ตึกมาคราวนี้ ‎ฉันว่าจะทำร้านชานมไข่มุกล่ะ 445 00:51:48,271 --> 00:51:49,314 ‎ดีเลย 446 00:51:49,773 --> 00:51:52,317 ‎ลดราคาให้นักเรียนเทควันโดด้วยนะ 447 00:51:53,151 --> 00:51:54,653 ‎ว่าแต่ชานมไข่มุกคืออะไรเหรอ 448 00:51:59,825 --> 00:52:02,160 ‎พรุ่งนี้ไปทานด้วยกันไหมคะ ‎สำรวจตลาดไง 449 00:52:02,619 --> 00:52:03,537 ‎ได้เลย 450 00:52:04,329 --> 00:52:05,205 ‎แล้วฉันล่ะ 451 00:52:05,789 --> 00:52:07,582 ‎ทำไมไม่ชวนฉันบ้าง ฉันว่างนะ 452 00:52:07,833 --> 00:52:09,251 ‎นายไม่กลับไปเรียนต่อเหรอ 453 00:52:11,878 --> 00:52:12,963 ‎ใครอีกเนี่ย 454 00:52:14,506 --> 00:52:17,592 ‎ความฝันที่ 54 คือกลับไปเรียนนะ ‎แต่ปีนี้คงจะยาก 455 00:52:17,676 --> 00:52:19,386 ‎ยังต้องเลี้ยงอึนบีกาบีอยู่เลย 456 00:52:22,764 --> 00:52:26,768 ‎เบอร์นี้โทรมาหาหลายรอบแล้วใช่ไหม 457 00:52:27,185 --> 00:52:28,228 ‎ใช่ 458 00:52:28,311 --> 00:52:32,023 ‎เป็นพวกสแปมแน่ๆ ‎ผมเลยให้ฝากข้อความไว้ 459 00:52:32,732 --> 00:52:34,651 ‎ไม่ใช่สายจากพวกเกมฆาตกรรมเหรอ 460 00:52:34,943 --> 00:52:37,529 ‎คนที่รับสายคนแรกจะตาย ‎หรือไม่ก็เป็นคนร้ายนี่ 461 00:52:40,323 --> 00:52:41,449 ‎ฉันตายแทนเอง 462 00:52:42,951 --> 00:52:45,120 ‎- ฮัลโหล ‎- คังชินแจใช่ไหม 463 00:52:47,164 --> 00:52:48,081 ‎นั่นใคร 464 00:52:48,582 --> 00:52:50,125 ‎ฉันต้องการความช่วยเหลือจากนาย 465 00:52:50,500 --> 00:52:52,878 ‎จะขอบคุณมากถ้านายช่วยเปลี่ยน ‎ให้ฉันคุยกับผู้หมวดจองแทอึล 466 00:52:53,587 --> 00:52:54,588 ‎ที่นั่งอยู่ซ้ายมือนาย 467 00:53:02,470 --> 00:53:04,306 ‎เขาขอคุยกับผู้หมวดจองแทอึล 468 00:53:07,309 --> 00:53:09,144 ‎กินกันไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา 469 00:53:22,616 --> 00:53:24,576 ‎คุณรู้จักฉันใช่ไหม 470 00:53:29,789 --> 00:53:32,375 ‎คุณคือคนที่ฉันเคยเจอตอนเด็กๆ ใช่ไหม 471 00:53:32,751 --> 00:53:35,879 ‎คนที่หยิบสายคาดเอวของแม่ฉัน ‎คือคุณใช่ไหม 472 00:53:38,256 --> 00:53:39,382 ‎จำได้ด้วยเหรอ 473 00:53:41,801 --> 00:53:43,178 ‎คุณเป็นใคร 474 00:53:44,387 --> 00:53:47,182 ‎ใส่ชุดเหมือนตอนนั้นเลย 475 00:53:48,433 --> 00:53:50,393 ‎เสียงก็เหมือน หน้าก็เหมือน 476 00:53:51,436 --> 00:53:52,812 ‎ชุดนี้เป็นของขวัญที่เธอซื้อให้ฉัน 477 00:53:53,813 --> 00:53:55,273 ‎ส่วนหน้าตาคือของขวัญจากฉันเอง 478 00:53:56,691 --> 00:53:58,151 ‎"คนบ้าหรือเปล่าเนี่ย" 479 00:53:59,402 --> 00:54:00,946 ‎เกือบหลุดปากไปแล้วเชียว 480 00:54:02,364 --> 00:54:06,952 ‎ขอโทษที่เสียมารยาทนะคะ ‎ฉันขอดูบัตรประชาชนคุณหน่อย 481 00:54:38,066 --> 00:54:39,484 ‎ฉันควรจะบอกเธอตั้งแต่แรก 482 00:54:40,151 --> 00:54:41,444 ‎ฉันไม่มีบัตรประชาชนหรอก 483 00:54:42,279 --> 00:54:44,281 ‎และบอกหลายรอบแล้วด้วย ‎ว่าฉันไม่ได้บ้า 484 00:54:46,116 --> 00:54:47,742 ‎รู้ได้ยังไงว่าฉันหายางมัดผมอยู่ 485 00:54:49,452 --> 00:54:51,079 ‎เพราะฉันชอบตอนเธอทำแบบนี้ 486 00:54:57,252 --> 00:54:59,754 ‎ได้เห็นทั้งห้าคนที่จะคอยช่วยฉัน ‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 487 00:55:00,422 --> 00:55:02,299 ‎อยู่กันพร้อมหน้าแบบนี้ฉันก็ดีใจ 488 00:55:05,593 --> 00:55:07,554 ‎รู้ได้ยังไงว่าฉันคือจองแทอึล 489 00:55:08,263 --> 00:55:09,639 ‎คุณขอคุยกับฉันด้วยนี่ 490 00:55:13,059 --> 00:55:14,436 ‎ถึงจะเตรียมใจไว้แล้ว 491 00:55:16,271 --> 00:55:18,106 ‎แต่พอถึงตอนที่เธอไม่รู้จักฉันทีไร 492 00:55:19,232 --> 00:55:20,275 ‎ฉันเสียใจทุกที 493 00:55:24,446 --> 00:55:25,447 ‎ฉันเลยมาที่นี่ 494 00:55:26,448 --> 00:55:28,575 ‎จะได้มีฉันอยู่ในความทรงจำของเธอ 495 00:55:29,284 --> 00:55:32,537 ‎ตอนนี้เราอยู่คนละห้วงเวลากัน 496 00:55:34,539 --> 00:55:36,166 ‎จนกว่าฉันจะไปถึงที่นั่น 497 00:55:37,417 --> 00:55:41,463 ‎ฉันขอให้เธอ ‎อย่าเหนื่อยใจที่จะรอฉันเลยนะ 498 00:55:45,675 --> 00:55:47,844 ‎เราจะได้เจอกันอีกที่ควังฮวามุน 499 00:55:49,054 --> 00:55:51,097 ‎ตอนนั้นฉันจะใส่ชุดที่มีกระดุมเยอะๆ 500 00:55:51,806 --> 00:55:53,308 ‎และมาพร้อมกับแม็กซิมุส 501 00:55:54,309 --> 00:55:55,310 ‎เมื่อถึงตอนนั้น 502 00:55:56,519 --> 00:55:59,856 ‎ช่วยใจดีกับฉันหน่อยได้ไหม 503 00:56:01,900 --> 00:56:03,068 ‎แล้วก็ช่วย... 504 00:56:04,527 --> 00:56:05,653 ‎ให้เวลาฉัน 505 00:56:06,905 --> 00:56:08,114 ‎มากขึ้นอีกหน่อยด้วย 506 00:56:09,115 --> 00:56:10,658 ‎พวกเรามีเวลาไม่มากน่ะ 507 00:56:12,744 --> 00:56:14,120 ‎ทำไมต้องเจอกันอีกด้วยล่ะ 508 00:56:14,412 --> 00:56:16,039 ‎เพราะมันคือโชคชะตาของเราไง 509 00:56:19,042 --> 00:56:21,294 ‎ที่ฉันมาหาเธอทุกเวลาไม่ได้ 510 00:56:21,753 --> 00:56:23,046 ‎เพราะรอยแตกของมันพาชิกจ็อก 511 00:56:24,339 --> 00:56:25,715 ‎กำลังลามหนักขึ้นเรื่อยๆ 512 00:56:30,887 --> 00:56:32,138 ‎ฉันไปก่อนนะ 513 00:56:33,223 --> 00:56:37,018 ‎อยู่กับเธอทีไร ฉันลืมนับเลขทุกที 514 00:56:42,524 --> 00:56:43,566 ‎ไปนะ 515 00:57:23,440 --> 00:57:24,357 ‎อีกแล้ว... 516 00:57:25,817 --> 00:57:27,026 ‎คุณมาอีกแล้ว 517 00:57:30,864 --> 00:57:32,615 ‎คุณมาหาฉัน 518 00:57:34,242 --> 00:57:35,410 ‎ในปี 2016 ด้วย 519 00:58:20,038 --> 00:58:21,164 ‎ช่วยรอฉัน... 520 00:58:22,081 --> 00:58:23,249 ‎อีกสักหน่อยนะ 521 00:58:24,667 --> 00:58:25,960 ‎ฉันเกือบไปถึงที่นั่นแล้ว 522 00:59:25,228 --> 00:59:26,688 ‎ให้โฮพิลไปอยู่ชั้นสอง 523 00:59:30,275 --> 00:59:31,109 ‎ยอง 524 00:59:34,821 --> 00:59:35,697 ‎ฝ่าบาท 525 00:59:45,498 --> 00:59:46,541 ‎ฝ่าบาท 526 00:59:48,084 --> 00:59:49,919 ‎ทำไมฝ่าบาทถึงอยู่ที่นั่น 527 00:59:51,963 --> 00:59:52,922 ‎ทำไมยังอยู่ตรงนี้ 528 00:59:53,548 --> 00:59:55,341 ‎ฝ่าบาทควรอยู่ที่ ‎จุดออกเรือสิพ่ะย่ะค่ะ 529 00:59:55,550 --> 00:59:57,218 ‎- ไม่เปลี่ยนเสื้ออีก ‎- ฉันคงเปลี่ยนแล้วล่ะ 530 00:59:57,760 --> 01:00:00,305 ‎ยอง นายมีการ์ดเข้าสนามม้าไหม 531 01:00:00,555 --> 01:00:01,556 ‎ไม่ต้องถามว่าทำไม 532 01:00:15,903 --> 01:00:18,448 ‎ห้ามแตะต้องเชียว ทิ้งเอาไว้ตรงนี้ 533 01:00:18,823 --> 01:00:19,741 ‎นี่คือคำสั่งราชา 534 01:00:20,825 --> 01:00:23,870 ‎และนายต้องจำคำที่ฉันกำลังจะพูดให้ดี 535 01:00:24,370 --> 01:00:25,538 ‎เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ 536 01:00:26,539 --> 01:00:29,751 ‎วันหนึ่งนายจะต้อง ‎ข้ามไปที่สาธารณรัฐเกาหลี 537 01:00:30,835 --> 01:00:32,587 ‎นายจะต้องอยู่ที่นั่นคนเดียว 538 01:00:32,920 --> 01:00:35,923 ‎สิ่งที่นายต้องทำคือ ‎หาตำแหน่งของซงจองฮเยให้เจอ 539 01:00:37,925 --> 01:00:41,596 ‎เรื่องที่นายอยากเล่าให้ฉันฟัง ‎ตอนดื่มเหล้าอาจจะเป็นเรื่องนี้ก็ได้ 540 01:00:42,430 --> 01:00:43,640 ‎ซงจองฮเยคือใครพ่ะย่ะค่ะ 541 01:00:43,723 --> 01:00:45,933 ‎อธิบายไปตอนนี้นายก็ไม่เข้าใจหรอก 542 01:00:46,559 --> 01:00:49,020 ‎แต่วันหนึ่งนายจะเข้าใจเอง 543 01:00:50,855 --> 01:00:53,483 ‎ถ้าถึงตอนนั้นแล้ว ‎ไปขอความช่วยเหลือจากสายสืบคังซะ 544 01:00:53,941 --> 01:00:56,486 ‎ตอนนั้นนายคง ‎ไม่เชื่อใจผู้หมวดจองแทอึล 545 01:00:56,569 --> 01:00:57,737 ‎ผู้หมวดจองแทอึลเหรอ 546 01:00:58,613 --> 01:01:00,114 ‎ฝ่าบาทเจอคนคนนั้นแล้วเหรอพ่ะย่ะค่ะ 547 01:01:02,700 --> 01:01:04,118 ‎ฉันกำลังเดินไปเรื่อยๆ 548 01:01:05,203 --> 01:01:06,829 ‎เพื่อเจอคนคนนั้นนั่นแหละ 549 01:01:08,915 --> 01:01:11,292 ‎เพราะงั้นนะ เจ้ายอง ‎ตอนนี้นายห้ามรั้งฉันไว้เด็ดขาด 550 01:01:11,709 --> 01:01:13,002 ‎นี่ก็คำสั่งราชา 551 01:01:14,420 --> 01:01:18,424 ‎ถ้าเวลาตอนนี้พลาดไปแม้แต่นิดเดียว ‎ฉันก็จะไม่ได้เจอกับคนคนนั้นอีกเลย 552 01:01:20,843 --> 01:01:23,721 ‎ไปรอที่เส้นชัยได้เลย วันนี้ฉันชนะ 553 01:01:36,734 --> 01:01:38,444 ‎หลีกไป 554 01:02:18,526 --> 01:02:19,944 ‎อ้อ พี่ ผมเองนะ 555 01:02:20,987 --> 01:02:22,572 ‎พี่เดินเข้าไปในมาร์ตเมื่อกี้เลย 556 01:02:22,989 --> 01:02:25,116 ‎พ่อพี่กับนารีก็อยู่ในมาร์ตด้วย 557 01:02:25,908 --> 01:02:28,369 ‎ฉันจะรีบไป ตามติดไว้ ‎อย่าให้คลาดสายตา 558 01:02:28,661 --> 01:02:29,746 ‎ทำได้ใช่ไหม 559 01:02:30,830 --> 01:02:33,499 ‎เชื่อมือผมน่า ‎ผมเป็นดาบหนึ่งในนภานะ 560 01:02:42,258 --> 01:02:44,802 ‎นี่ เธอมีรถตั้งหลายคัน 561 01:02:45,136 --> 01:02:46,345 ‎ทีอย่างนี้ทำไมไม่ขับรถมา 562 01:02:47,054 --> 01:02:48,848 ‎รถฉันนั่งได้แค่สองคนนะคะ 563 01:02:48,931 --> 01:02:51,058 ‎ก็ให้ฉันกับแทอึลนั่งไง 564 01:02:51,976 --> 01:02:54,020 ‎เฮ้อ พลาดแล้วเรา 565 01:02:54,520 --> 01:02:56,230 ‎แล้วถ้านั่งได้แค่คนเดียวล่ะ 566 01:02:56,314 --> 01:02:57,857 ‎งั้นก็ให้ฉันนั่งไง 567 01:02:58,232 --> 01:02:59,400 ‎แต่รถฉันนะ 568 01:02:59,484 --> 01:03:01,819 ‎รถคันก่อนหน้านี้ก็รถฉันนะ 569 01:03:02,695 --> 01:03:06,073 ‎นี่ รถตั้งสองคัน ‎รวมกันแล้วนั่งได้แค่สามคน 570 01:03:06,157 --> 01:03:07,909 ‎ทำไมซื้อแต่รถแบบนั้นอยู่ได้ 571 01:03:17,627 --> 01:03:20,379 ‎สองคนทะเลาะกันแบบนี้ทุกวันเลยเหรอ 572 01:03:21,422 --> 01:03:25,843 ‎จองแทอึลต้องทนฟังเรื่องขี้ปะติ๋ว ‎จนน้ำตาแทบไหล 573 01:03:26,761 --> 01:03:28,721 ‎แบบนี้ทุกวันเลยเหรอ 574 01:03:30,765 --> 01:03:31,933 ‎พี่เป็นอะไรอีกล่ะ 575 01:03:34,519 --> 01:03:37,897 ‎มิน่าล่ะถึงบอกให้ฉันซื้อวัว 576 01:03:38,773 --> 01:03:41,234 ‎สงสัยสติจะกระทบกระเทือนหน่อยๆ 577 01:04:11,347 --> 01:04:12,431 ‎พ่อ 578 01:04:13,641 --> 01:04:14,684 ‎นารี 579 01:05:00,897 --> 01:05:02,273 ‎ฉันเตือนเธอแล้วนะ 580 01:05:04,275 --> 01:05:05,735 ‎ว่าถ้าเราเจอกันเมื่อไหร่ 581 01:05:06,861 --> 01:05:08,237 ‎เธอตายแน่ 582 01:05:31,218 --> 01:05:32,136 ‎ปล่อยสิ 583 01:05:34,055 --> 01:05:35,306 ‎พ่อของเธอ 584 01:05:36,432 --> 01:05:38,351 ‎จะไปเดินตรวจเวรแล้วนี่ 585 01:05:40,478 --> 01:05:44,649 ‎เห็นไอ้พวกท่าทางเหมือนนักเลง ‎ไปแถวนั้นกันด้วย 586 01:05:47,944 --> 01:05:49,028 ‎ทำไม 587 01:05:51,572 --> 01:05:53,324 ‎เพิ่งเคยเจอความสูญเสียเหรอ 588 01:05:56,452 --> 01:05:58,329 ‎งั้นทำตัวให้ชินซะสิ 589 01:06:00,873 --> 01:06:02,083 ‎ชีวิตฉันน่ะ 590 01:06:04,126 --> 01:06:06,754 ‎สูญเสียอะไรไปทุกวันเลย 591 01:07:23,664 --> 01:07:25,124 ‎ศูนย์รับแจ้งเหตุ 112 ครับ 592 01:07:27,251 --> 01:07:29,086 ‎ผู้หมวดจองแทอึล จากสถานีจงโนค่ะ 593 01:07:30,212 --> 01:07:32,131 ‎ฉันต้องการความช่วยเหลือ 594 01:07:33,340 --> 01:07:37,011 ‎ช่วยส่งรถสายตรวจ 595 01:07:37,511 --> 01:07:40,181 ‎มาที่แถวถนนฮโยจา ‎ซอย 13 หน่อยค่ะ ตอนนี้เลย 596 01:08:07,041 --> 01:08:08,125 ‎คุณคะ 597 01:08:09,668 --> 01:08:10,878 ‎คุณที่อยู่บนหลังม้าน่ะ 598 01:08:46,914 --> 01:08:47,957 ‎ในที่สุด 599 01:08:51,293 --> 01:08:52,253 ‎ก็เจอจนได้ 600 01:08:54,922 --> 01:08:56,215 ‎ผู้หมวดจองแทอึล 601 01:09:01,303 --> 01:09:02,805 ‎กอดเขาสิ จองแทอึล 602 01:09:05,391 --> 01:09:07,184 ‎กอดเขาคนนั้นไว้ 603 01:09:12,523 --> 01:09:15,067 ‎คุณมาควังฮวามุน 604 01:09:16,193 --> 01:09:17,111 ‎จริงๆ ด้วย 605 01:09:20,698 --> 01:09:22,867 ‎ใส่ชุดที่มีกระดุมเยอะๆ 606 01:09:31,584 --> 01:09:32,877 ‎แปลกจัง 607 01:09:34,753 --> 01:09:36,338 ‎สายตาเธอดูเหมือนรู้จักฉันเลย 608 01:09:44,013 --> 01:09:45,723 ‎ไม่มีความบังเอิญในโชคชะตา 609 01:09:47,224 --> 01:09:49,393 ‎โชคชะตาจะมาถึงฉันสักวันหนึ่ง 610 01:09:51,520 --> 01:09:53,689 ‎แต่กว่าจะรับรู้ได้ถึงความหมายของมัน 611 01:09:55,024 --> 01:09:57,151 ‎ก็มักจะสายเกินไปเสมอ 612 01:09:58,736 --> 01:10:00,029 ‎ข้ามขั้นนั้นไปเถอะ 613 01:10:02,323 --> 01:10:05,409 ‎ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ตอนนี้ ‎คงต้องเสียดายทีหลังแน่ 614 01:10:52,915 --> 01:10:55,751 {\an8}‎ฉันรอใครคนหนึ่งอยู่น่ะค่ะ 615 01:10:56,418 --> 01:10:59,255 {\an8}‎ไม่มีทางไหนที่เรา ‎จะเปลี่ยนโชคชะตาได้เลยเหรอ 616 01:10:59,338 --> 01:11:01,966 {\an8}‎ขอโทษนะ ‎ที่เอาแต่ปล่อยให้เธอรอแบบนี้ 617 01:11:02,049 --> 01:11:03,842 {\an8}‎พูดสิว่าคุณจะกลับมา 618 01:11:03,926 --> 01:11:05,886 {\an8}‎- อันนี้ก็ขึ้นกับคุณ ‎- พวกเรา... 619 01:11:06,470 --> 01:11:08,847 {\an8}‎ก็แค่ยังไปไม่ถึงจุดหมายเท่านั้นเอง 620 01:11:08,931 --> 01:11:10,307 {\an8}‎ฉันไม่ปล่อยให้เธอไปหรอก 621 01:11:10,391 --> 01:11:12,935 {\an8}‎งั้นก็ไม่ต้องมาช่วยโลกนี้กันดีกว่า 622 01:11:13,018 --> 01:11:14,103 {\an8}‎มันพาชิกจ็อกอยู่ที่ไหน 623 01:11:14,186 --> 01:11:15,771 {\an8}‎ผู้หมวดจองแทอึลอยู่ไหน 624 01:11:15,938 --> 01:11:17,356 {\an8}‎ถึงแม้ประตูจะปิดลงแล้ว... 625 01:11:18,399 --> 01:11:20,025 {\an8}‎แต่ฉันสัญญาว่าจะกลับมาหาเธอให้ได้