1 00:00:09,460 --> 00:00:11,530 - ไม่นะ - เกิดอะไรขึ้นกับคนอื่น 2 00:00:11,730 --> 00:00:13,740 - ข้าไม่รู้ - ไพค์อยู่ไหน 3 00:00:13,940 --> 00:00:16,040 - เจ้าไม่รู้ได้ไง - หายใจก่อน โอเคไหม 4 00:00:16,240 --> 00:00:18,580 แค่บอกเรามาว่าเจ้าจำอะไรได้ 5 00:00:18,780 --> 00:00:21,540 ข้าพยายามจะพาเราไปหาชิ้นส่วนต่อไป 6 00:00:21,740 --> 00:00:24,500 อัมบราซิลขัดจังหวะคาถาของข้า 7 00:00:24,700 --> 00:00:29,320 ข้าพาเรามาที่นี่จนได้ แต่คนอื่นๆ ไปที่ไหนสักแห่ง 8 00:00:29,980 --> 00:00:31,760 อย่างน้อยเราก็อยู่ด้วยกัน 9 00:00:31,960 --> 00:00:34,350 ข้าไม่ควรใช้คาถานั่นตั้งแต่แรก 10 00:00:34,550 --> 00:00:37,810 ถ้าเจ้าไม่ใช้ พวกนั้นคงไม่ได้แค่พลัดหลง แต่คงจะตายไปแล้ว 11 00:00:38,010 --> 00:00:41,900 - แต่ไพค์ นาง... - อยู่กับกร็อกและสแกนแลน 12 00:00:42,100 --> 00:00:44,120 เราต้องเชื่อว่าพวกนั้นไม่เป็นอะไร 13 00:00:45,210 --> 00:00:47,400 พวกนั้นไม่ใช่แค่พวกเดียวที่หลงหรอก 14 00:00:47,600 --> 00:00:49,780 เราอยู่ที่ไหนกันเนี่ย 15 00:00:49,980 --> 00:00:54,160 ข้าพยายามจะพาเราไปหา ชิ้นส่วนแห่งความหลากหลายชิ้นต่อไป 16 00:00:54,360 --> 00:00:57,760 ข้าว่าเจ้าทำสำเร็จ มันอยู่ที่นี่ 17 00:00:58,430 --> 00:00:59,890 ที่ไหนสักแห่ง 18 00:01:01,060 --> 00:01:02,750 หวัดดี เจ้าตัวน้อย 19 00:01:02,950 --> 00:01:06,020 นั่นเป็นนกที่น่ารักที่สุดที่ข้าเคย... 20 00:01:12,860 --> 00:01:16,200 สหาย ขอต้อนรับสู่อาณาจักรแห่งเฟย์ 21 00:02:20,850 --> 00:02:24,970 ตำนานยอดนักรบ 22 00:02:26,600 --> 00:02:28,540 ไม่มีไพค์ เราก็ไม่มีผู้รักษา 23 00:02:28,740 --> 00:02:31,050 และไม่มีกร็อก เราก็ไม่มีนักสู้ 24 00:02:31,250 --> 00:02:33,670 และไม่มีสแกนแลน เรามี... 25 00:02:33,870 --> 00:02:35,570 มุกเกี่ยวกับไอ้จ้อนน้อยลง 26 00:02:36,400 --> 00:02:38,680 หญ้าพวกนี้ทำข้าเวียนหัว 27 00:02:38,880 --> 00:02:39,660 ดูสิ 28 00:02:43,910 --> 00:02:48,110 สแกนแลนบอกว่านิมิตถึงอาณาจักรแห่งเฟย์ ของเขาเหมือนตอนที่พี้ยา 29 00:02:48,310 --> 00:02:51,730 และธนูเฟนธราสก็อยู่ใน ต้นไม้บิดเบี้ยวที่อยู่ในบึง 30 00:02:51,930 --> 00:02:55,820 หมอนั่นยังบอกอีกว่านมแกะ เป็นน้ำหล่อลื่นอันโปรด เพราะงั้น... 31 00:02:56,020 --> 00:02:58,120 เราควรไปดูตรงที่ไกลๆ โน่น 32 00:02:58,320 --> 00:03:00,930 บึงส่วนใหญ่ระบายออกมาจากภูเขา 33 00:03:01,680 --> 00:03:03,600 มันไกลแค่ไหนกัน 34 00:03:07,220 --> 00:03:08,210 ข้าทำมันพังงั้นเหรอ 35 00:03:08,410 --> 00:03:11,050 อาณาจักรแห่งเฟย์นี่ ก็มีอารมณ์ขันใช่เล่นแฮะ 36 00:03:11,240 --> 00:03:13,550 แม้จะแย่ไปนิด 37 00:03:13,750 --> 00:03:15,880 มีอะไรเหมือนที่เห็นตรงนี้อีกไหม เดโรโล 38 00:03:16,080 --> 00:03:18,890 ในวัยเด็กของข้า ข้าหลงใหลอาณาจักรแห่งเฟย์มาก 39 00:03:19,090 --> 00:03:21,560 ความลึกลับ อันตราย 40 00:03:21,760 --> 00:03:25,180 ข้าอ่านทุกตัวอักษรในหนังสือที่ข้าหาได้ 41 00:03:25,380 --> 00:03:29,540 พวกเจ้าไม่ต้องกังวล ตามข้ามา แล้วเราจะปลอดภัย 42 00:03:39,300 --> 00:03:43,180 เหมือนว่าเราต้องผ่านสิ่งนั้นไป ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็เถอะ 43 00:03:44,010 --> 00:03:45,970 มันเรียกว่าอะไรนะ 44 00:03:47,680 --> 00:03:50,000 ใช่ ป่าที่ตื่นรู้ 45 00:03:50,200 --> 00:03:52,500 สภาพแวดล้อมอาจตอบสนอง ต่ออารมณ์ของเจ้า 46 00:03:52,700 --> 00:03:55,630 แค่คิดถึงเรื่องเชิงบวก มันก็ไม่ทำอันตรายเราแล้ว 47 00:03:55,830 --> 00:03:57,150 ดูนะ 48 00:04:06,580 --> 00:04:08,330 นี่มันงี่เง่า... 49 00:04:10,620 --> 00:04:11,620 แวกซ์ 50 00:04:18,170 --> 00:04:19,000 บ้าจริง 51 00:04:19,840 --> 00:04:21,720 ได้เวลาใช้วิธีอื่นแล้ว 52 00:04:22,590 --> 00:04:25,370 พวกมันเป็นพืช เจ้าควบคุมมันได้ไหม 53 00:04:25,570 --> 00:04:27,760 เหมือนพวกมันจะไม่เข้าใจข้า 54 00:04:36,690 --> 00:04:39,270 ไม่อยากเชื่อว่าข้าจะเสียดอกนี้กับพืช 55 00:04:43,320 --> 00:04:44,150 ไม่อันตรายงั้นเหรอ 56 00:04:44,410 --> 00:04:46,850 แปลกมาก มันไม่ควรเกิดขึ้นเลย 57 00:04:47,050 --> 00:04:50,790 - ข้าไม่เข้าใจ - มีอะไรใหม่อีกไหมล่ะ 58 00:04:52,540 --> 00:04:54,620 มาเร็ว เราเกือบจะผ่านไปได้แล้ว 59 00:04:57,210 --> 00:05:01,210 ขออภัย หนังสือไม่ได้กล่าวถึง เรื่องที่พวกมันกินเนื้อ 60 00:05:15,810 --> 00:05:17,600 แวกซ์ เว็กซ์ 61 00:05:19,480 --> 00:05:21,380 ทุกคนไปไหนกันหมด 62 00:05:21,580 --> 00:05:23,690 เวร โอ๊ย เวรแล้ว ไพค์ 63 00:05:26,570 --> 00:05:27,700 ไพค์ 64 00:05:28,410 --> 00:05:30,410 ข้าขอโทษนะ ไพค์ 65 00:05:31,540 --> 00:05:34,830 - ข้าทำอะไรลงไป - มันเป็นอุบัติเหตุ 66 00:05:35,580 --> 00:05:39,530 ช่วยอะไรหน่อย วางสิ่งนั้นลงซะ 67 00:05:39,730 --> 00:05:42,250 ใจเย็น อย่าเพิ่งขยับ 68 00:05:46,760 --> 00:05:48,760 ข้าต้องรักษาตัวเอง 69 00:05:51,510 --> 00:05:53,790 ไพค์กี้ เลือดหยุดไหลรึยัง 70 00:05:53,990 --> 00:05:55,580 ข้าพยายามอยู่ เพื่อน 71 00:05:55,780 --> 00:05:58,600 แต่บาดแผลไม่ยอมปิดสนิท 72 00:06:01,730 --> 00:06:03,070 อะไรน่ะ 73 00:06:07,070 --> 00:06:10,270 ข้ารู้แล้ว ดาบนั่นมันปิศาจชัดๆ 74 00:06:10,470 --> 00:06:11,640 มันไม่ใช่ 75 00:06:11,840 --> 00:06:14,900 มันทำให้ข้าแข็งแกร่ง มันไม่ได้ผิดอะไร 76 00:06:15,100 --> 00:06:17,360 มันดูดเลือดของนาง 77 00:06:17,560 --> 00:06:19,400 มันเกือบจะฆ่านาง 78 00:06:19,600 --> 00:06:21,860 ไม่ใช่ความผิดของดาบ 79 00:06:22,060 --> 00:06:25,530 คือมันอาจยุยงให้ข้าสับสนนิดหน่อย 80 00:06:25,730 --> 00:06:27,720 มันยุยงเจ้าเหรอ 81 00:06:28,970 --> 00:06:31,850 โอเค เพื่อน เจ้าต้องจัดการมันซะ 82 00:06:32,930 --> 00:06:35,620 พวกมันไม่เข้าใจ 83 00:06:35,820 --> 00:06:38,980 ดูสิว่าข้าทำให้เจ้าแข็งแกร่งขนาดไหน 84 00:06:40,850 --> 00:06:43,420 กร็อก ได้โปรด... 85 00:06:43,620 --> 00:06:45,720 ดาบนั่นเป็นของไซลาส ไบรอาร์วูด... 86 00:06:45,920 --> 00:06:49,660 เจ้ามันไร้ค่าถ้าไม่มีข้า พวกมันแค่อิจฉา 87 00:06:50,030 --> 00:06:51,470 เจ้าพูดถูก 88 00:06:51,670 --> 00:06:53,350 พวกนั้นอิจฉา 89 00:06:53,550 --> 00:06:54,990 มันพูดกับเจ้าด้วยเหรอ 90 00:06:56,160 --> 00:06:58,520 ข้าไม่รู้ว่าดาบนั่นพูดอะไรกับเจ้า... 91 00:06:58,720 --> 00:07:00,290 ข้าหิว 92 00:07:01,750 --> 00:07:02,570 กร็อก 93 00:07:02,770 --> 00:07:04,590 เจ้าจะทำอะไร 94 00:07:05,880 --> 00:07:08,660 เพื่อน อย่าทำแบบนี้ 95 00:07:08,860 --> 00:07:10,990 เจ้าจะฟังใคร 96 00:07:11,190 --> 00:07:13,850 ดาบนั่นหรือข้า 97 00:07:16,430 --> 00:07:18,930 ฆ่า หิว 98 00:07:31,950 --> 00:07:33,350 เจ้าทำอะไร 99 00:07:33,550 --> 00:07:36,120 ไม่ ไม่ฟัง โทษที 100 00:07:40,370 --> 00:07:45,380 ไอ้โง่ เจ้าไม่ได้กำลังทำลายข้า เจ้ากำลังทำลายพวกเรา 101 00:08:00,020 --> 00:08:01,690 จัดการเลย เพื่อน 102 00:08:07,020 --> 00:08:11,740 ถ้านี่คือจุดจบ ข้าจะพาเจ้าไปกับข้าด้วย 103 00:08:14,820 --> 00:08:16,780 ไม่ 104 00:08:38,810 --> 00:08:41,000 ข้าว่าเราเคยมาที่นี่นะ 105 00:08:41,200 --> 00:08:44,710 สำหรับสายตาที่ไม่ได้รับการฝึกฝนนั้น อาณาจักรแห่งเฟย์สร้างความสับสนได้ 106 00:08:44,910 --> 00:08:48,670 พื้นอาจจะดูคุ้นเคยเพราะภูมิทัศน์กำลังขยับ 107 00:08:48,870 --> 00:08:50,050 เจ้าแน่ใจนะ 108 00:08:50,250 --> 00:08:55,740 เพราะเราเดินกันมาสักพักแล้ว และพระอาทิตย์ก็อยู่ตำแหน่งเดิมตลอด 109 00:08:56,910 --> 00:08:59,200 มีคำอธิบายในเรื่องนั้น 110 00:08:59,740 --> 00:09:03,790 เห็นไหม เวลามันเดินแปลกๆ ในอาณาจักรแห่งเฟย์ 111 00:09:12,420 --> 00:09:14,260 นี่ เจ้าทำอะไรอยู่ 112 00:09:18,800 --> 00:09:20,100 เขาตื่นแล้ว 113 00:09:21,810 --> 00:09:23,770 กร็อก เจ้ายังอยู่กับเราไหม 114 00:09:25,560 --> 00:09:28,300 ข้าไม่รู้อะไรควบคุมข้า 115 00:09:28,500 --> 00:09:30,930 ข้ารู้ ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว 116 00:09:31,120 --> 00:09:32,470 งั้นเหรอ 117 00:09:32,670 --> 00:09:34,930 ข้าคิดว่าเจ้ารักษาเขาแล้วซะอีก 118 00:09:35,130 --> 00:09:36,470 ใช่ ข้าพยายามแล้ว 119 00:09:36,670 --> 00:09:40,080 แต่ไม่ว่าเครเวน เอดจ์ทำอะไรลงไป ข้าไม่สามารถแก้ไขให้เหมือนเดิมได้ 120 00:09:40,950 --> 00:09:43,730 กล้ามของข้า มันหายไปไหนหมด 121 00:09:43,930 --> 00:09:45,870 ไม่ๆ 122 00:09:48,210 --> 00:09:52,000 พระเจ้า ข้าผอมแห้งเหมือนแวกซ์แล้ว 123 00:09:53,130 --> 00:09:54,780 ใจเย็นๆ เพื่อน 124 00:09:54,980 --> 00:09:57,740 นี่ ตัวอ้อนแอ้นก็เหมาะกับนายดีนะ 125 00:09:57,940 --> 00:10:00,250 และเจ้ายังมีเคราอยู่ด้วย 126 00:10:00,450 --> 00:10:04,560 อีกอย่าง ไพค์บอกว่า มียาที่ช่วยให้กล้ามของเจ้ากลับมาได้อยู่ 127 00:10:05,140 --> 00:10:06,710 เจ้าทำได้เหรอ 128 00:10:06,910 --> 00:10:09,210 ไม่ได้ถ้าไม่มีวัตถุดิบน่ะ 129 00:10:09,410 --> 00:10:11,720 แต่ข้าคิดว่าข้ารู้จักที่ที่จะช่วยเราได้ 130 00:10:11,920 --> 00:10:12,820 จริงเหรอ 131 00:10:13,400 --> 00:10:15,180 แล้วเราอยู่ที่ไหนกันก่อน 132 00:10:15,380 --> 00:10:18,950 ดูจากเนินเขาพวกนั้นแล้ว เรากลับมาที่ทาลโดเร 133 00:10:19,530 --> 00:10:23,290 บ้าเอ๊ย ยัยคีย์เลท เจ้าต้องหัดเรียนรู้คาถาตัวเองได้แล้ว 134 00:10:23,700 --> 00:10:27,330 กร็อก ข้าสัญญา เราจะช่วยเจ้า 135 00:10:30,080 --> 00:10:31,690 พูดมาซะ 136 00:10:31,890 --> 00:10:34,490 ทำไมเจ้าถึงสอดแนมพวกข้า เจ้าเป็นใคร 137 00:10:34,690 --> 00:10:35,610 ไม่ใช่ใครหรอก 138 00:10:35,810 --> 00:10:38,430 - เจ้าวางข้าลงได้รึยัง - ด้วยความยินดี 139 00:10:49,770 --> 00:10:51,210 มาลองกันอีกครั้ง 140 00:10:51,410 --> 00:10:54,340 เจ้าเป็นใคร แล้วทำไมถึงตามพวกเรามา 141 00:10:54,540 --> 00:10:58,220 ก็แค่นักพเนจรทั่วไป ที่ชื่นชอบความบันเทิงเล็กน้อยน่ะ 142 00:10:58,420 --> 00:11:01,030 เรียกข้าว่าการ์เมลี 143 00:11:02,490 --> 00:11:03,730 เจ้าอ่านอะไรอยู่ 144 00:11:03,930 --> 00:11:06,730 ไม่มีอะไร ไม่ได้อ่าน ข้าอ่านไม่ออก 145 00:11:06,930 --> 00:11:08,230 - นั่นมัน... - ไม่ 146 00:11:08,430 --> 00:11:10,690 น่าสงสัย เจ้าจดบันทึกพวกเรางั้นเหรอ 147 00:11:10,890 --> 00:11:12,710 ไม่นะ อย่าเปิดมัน ไม่ๆ 148 00:11:13,500 --> 00:11:15,920 เปล่า ข้าไม่ได้เป็นคนวาดหรอกนะ 149 00:11:17,420 --> 00:11:18,670 ให้ตาย... 150 00:11:19,880 --> 00:11:22,010 เว้นแต่ว่าพวกเจ้าจะชอบ 151 00:11:22,800 --> 00:11:24,660 รูปพวกนี้ก็ไม่ได้แย่นะ 152 00:11:24,860 --> 00:11:27,020 ทำไมข้าถึงมีไอ้จ้อนสามอัน 153 00:11:27,720 --> 00:11:29,710 ศิลปะคืออัตวิสัย 154 00:11:29,910 --> 00:11:31,800 ไม่ต้องโมโหไปน่า 155 00:11:32,000 --> 00:11:35,170 การ์เมลีนำทางพวกเจ้า ไปยังที่ที่พวกเจ้าต้องไปได้ 156 00:11:35,370 --> 00:11:37,430 แล้วเจ้ารู้ได้ไงว่าพวกเราอยากไปไหน 157 00:11:37,630 --> 00:11:39,720 ไม่ได้พูดว่าที่ที่เจ้าอยากไป 158 00:11:39,920 --> 00:11:42,360 พูดว่าที่ที่เจ้าต้องไป 159 00:11:43,870 --> 00:11:46,270 หนังสือของข้าเขียนถึง สิ่งมีชีวิตพวกนี้เต็มไปหมด 160 00:11:46,470 --> 00:11:47,310 อย่าไปสนมันจะดีกว่า 161 00:11:47,510 --> 00:11:50,540 หนังสือของเจ้า มีประโยชน์กับพวกเราเยอะเชียว 162 00:11:53,670 --> 00:11:55,500 เพอร์ซี่ก็แค่อยากช่วยเรา 163 00:11:57,460 --> 00:11:59,550 ใช่ เคยได้ยินแบบนั้นมาแล้ว 164 00:12:02,090 --> 00:12:06,000 เอาละ ตอนนี้นักวาดภาพ ที่ชวนให้หงุดหงิดก็หายไปแล้ว 165 00:12:06,200 --> 00:12:08,970 ข้าจะได้จดจ่อกับการนำทางเราไป... 166 00:12:10,890 --> 00:12:12,190 แหงละ 167 00:12:18,570 --> 00:12:20,400 เจ้าแน่ใจนะว่าไม่ต้องให้ช่วย 168 00:12:23,240 --> 00:12:24,970 ข้าว่าข้าเอาอยู่ 169 00:12:25,170 --> 00:12:28,160 ข้ารู้สึกถึงพลังที่กลับมา... 170 00:12:31,580 --> 00:12:33,870 ขอเวลาแป๊บนึง 171 00:12:35,170 --> 00:12:37,740 ไม่เอาน่า พวก อย่างน้อยให้เราช่วยเจ้าสักนิดเถอะ 172 00:12:37,940 --> 00:12:38,960 ไม่ 173 00:12:44,220 --> 00:12:45,220 นิดก็ได้ 174 00:12:47,850 --> 00:12:50,100 โอเค มาขยับพี่เบิ้มกัน 175 00:12:51,020 --> 00:12:53,840 เราเดินทางมาได้ระยะหนึ่งแล้ว 176 00:12:54,040 --> 00:12:56,510 และยังเหลืออีกไกลให้ไปต่อ 177 00:12:56,700 --> 00:12:59,590 และมันยากมากเพราะไม่มีซ่องเลย 178 00:12:59,790 --> 00:13:02,010 จากตรงนั้นถึงตรงนี้ 179 00:13:02,210 --> 00:13:05,140 เหนือก้อนหินและแม่น้ำ 180 00:13:05,340 --> 00:13:08,100 ย่ำเท้าไปตามทางคดเคี้ยวพวกนี้ 181 00:13:08,300 --> 00:13:11,020 มีเพียงแค่วิญญาณพเนจรสองดวง กับเจ้าโง่ตัวใหญ่ 182 00:13:11,220 --> 00:13:13,020 เดินทางไปบนมือวิเศษ 183 00:13:13,220 --> 00:13:15,270 ข้ากำลังเดินทางไป 184 00:13:15,470 --> 00:13:19,110 ข้ากำลังเดินทางไป 185 00:13:19,310 --> 00:13:21,910 จากด้านบนของภูเขาบ้านี่ 186 00:13:22,110 --> 00:13:24,700 ถึงก้นอ่าวเวรนี่ 187 00:13:24,900 --> 00:13:27,080 ข้ากำลังเดินทางไป 188 00:13:27,280 --> 00:13:30,120 ข้ากำลังเดินทางไป 189 00:13:30,320 --> 00:13:33,500 และข้าอยากซั่ม มากกว่าจะมาลากถู 190 00:13:33,700 --> 00:13:36,000 ก้นของหมอนี่ทุกวัน 191 00:13:36,200 --> 00:13:38,420 ข้ากำลังเดินทางไป 192 00:13:38,620 --> 00:13:42,480 ข้ากำลังเดินทางไป 193 00:13:44,950 --> 00:13:47,280 ใจเย็นๆ รู้แล้ว เพื่อน 194 00:13:50,370 --> 00:13:52,250 ดื่มน้ำก็ยังทำไม่ได้ 195 00:13:52,450 --> 00:13:55,460 โอ้ พระเจ้า นี่มันแย่กว่าความตายซะอีก 196 00:13:56,500 --> 00:13:57,730 เจ้าไม่ใช่กร็อกที่สมบูรณ์เต็มที่ 197 00:13:57,930 --> 00:14:00,650 แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่เจ้าทำให้เราได้นะ 198 00:14:00,850 --> 00:14:02,990 เหรอ อะไรล่ะ 199 00:14:03,190 --> 00:14:06,240 อย่างที่หนีบประตู ที่ทับกระดาษ 200 00:14:06,440 --> 00:14:08,220 เป็นพรมที่ดีก็แจ่มนะ 201 00:14:08,800 --> 00:14:10,050 พรมงั้นเหรอ 202 00:14:12,060 --> 00:14:14,750 เพื่อน ข้าพูดเล่น พูดเล่นน่ะ 203 00:14:14,950 --> 00:14:17,380 พิงหลังไป ไม่เอาน่า เอาไป 204 00:14:17,580 --> 00:14:20,940 ไม่อยากให้มันหกเลอะอกเล็กๆ ของเจ้ากับ... 205 00:14:24,360 --> 00:14:27,510 - อะไร ข้าพูดอะไรผิดอีกงั้นเหรอ - มันน่ารักดี 206 00:14:27,710 --> 00:14:29,390 ไม่ละ เจ้าล้อข้าเล่น 207 00:14:29,590 --> 00:14:34,560 เปล่าๆ ข้าแค่ไม่คิดว่า จะได้เห็นสแกนแลนตอนเป็นพี่เลี้ยงน่ะ 208 00:14:34,760 --> 00:14:37,150 มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่นะ 209 00:14:37,350 --> 00:14:40,610 ถ้าเจ้าชอบแบบนี้ 210 00:14:40,810 --> 00:14:43,300 ข้าใส่ชุดพยาบาลแสนซนให้ก็ได้นะ 211 00:14:47,840 --> 00:14:49,760 เดี๋ยว ไม่ ไพค์ ข้า... 212 00:14:52,970 --> 00:14:54,930 พระเจ้า ไอ้โง่เอ๊ย 213 00:14:56,470 --> 00:14:58,920 - สแกนแลน ช่วยหน่อย - มีอะไร 214 00:14:59,120 --> 00:15:00,150 พระเจ้า 215 00:15:00,770 --> 00:15:02,630 ชิ่ว ไปให้พ้น 216 00:15:02,830 --> 00:15:04,570 ชิ่ว อย่ามาเกาะเขา 217 00:15:08,610 --> 00:15:10,430 มีแหล่งน้ำอยู่ข้างหน้า 218 00:15:10,630 --> 00:15:12,990 ข้าว่าในที่สุด เราก็เจอจุดหมายของเราแล้ว 219 00:15:16,330 --> 00:15:19,230 ขอต้อนรับสู่อาณาจักรแห่งเฟย์ 220 00:15:19,430 --> 00:15:21,730 การ์เมลีอยู่นี่เพื่อช่วยเวลาที่เจ้าต้องการ 221 00:15:21,930 --> 00:15:24,780 ข้าเห็นบึงที่เราอยากเจอแล้ว ขอบใจ 222 00:15:24,980 --> 00:15:27,240 ฟังดูเหมือนเจ้าจะได้คำตอบทั้งหมดแล้วสินะ 223 00:15:27,440 --> 00:15:29,340 ก็ดีแล้ว 224 00:15:31,800 --> 00:15:35,910 - เพอร์ซี่ เจ้าเคยศึกษาพวกนี้ไหม - แน่นอน พวกมันคือ... 225 00:15:36,110 --> 00:15:38,790 ข้าคิดว่าพวกมันถูกเรียกว่า... 226 00:15:38,990 --> 00:15:41,650 ก็ได้ ข้าไม่รู้เลย การ์เมลี... 227 00:15:42,480 --> 00:15:45,380 - และเขาก็ไปอีกแล้ว - พวกมันก็ดูน่ารักดี 228 00:15:45,580 --> 00:15:47,840 ซึ่งน่าจะแปลว่าพวกมันอันตรายถึงตายแน่ 229 00:15:48,040 --> 00:15:51,200 ไม่ว่าพวกมันคืออะไร เราก็ต้องไปกันต่อ 230 00:15:56,280 --> 00:15:57,870 ข้าอีกแล้วเหรอ 231 00:16:01,750 --> 00:16:04,920 ข้าพูดเล่นเรื่องถึงตาย เป็นแค่มุกน่ะ 232 00:16:07,630 --> 00:16:09,630 งานเข้าแล้ว 233 00:16:13,640 --> 00:16:14,640 ระวัง 234 00:16:21,060 --> 00:16:22,520 แวกซ์ ดูสิ 235 00:16:24,440 --> 00:16:26,480 มันใหญ่ขึ้นเหรอ 236 00:16:29,190 --> 00:16:30,780 อะไรวะเนี่ย 237 00:16:35,410 --> 00:16:37,930 มันคือการรวมตัว พยายามแยกพวกมันออกจากกัน 238 00:16:38,130 --> 00:16:39,660 เวรจริงๆ 239 00:16:45,210 --> 00:16:48,250 ไม่เอาน่า พืชในดินแดนนี้ห่วยแตกสิ้นดี 240 00:16:51,970 --> 00:16:54,080 ข้าว่าข้าทำให้มันกลัว 241 00:16:54,280 --> 00:16:56,590 เวร ไม่ ข้าไม่ได้ทำ 242 00:16:59,470 --> 00:17:00,720 ทริงเค็ต 243 00:17:06,980 --> 00:17:08,440 ทนไว้ 244 00:17:10,980 --> 00:17:12,070 ข้าจัดการเอง 245 00:17:19,450 --> 00:17:20,790 ไม่นะ 246 00:17:22,790 --> 00:17:24,120 มันตามข้ามา 247 00:17:25,040 --> 00:17:26,830 โอเค มาสิ ไอ้ตัวน่าเกลียด 248 00:17:30,130 --> 00:17:32,070 คีย์เลท เวกซาเลีย 249 00:17:32,270 --> 00:17:35,510 ขอบคุณพระเจ้า ข้ากลัวสปอร์พวกนี้จะ... 250 00:17:38,760 --> 00:17:39,970 มีผลกับพวกเจ้า 251 00:17:58,990 --> 00:18:00,530 เวกซาเลีย 252 00:18:01,700 --> 00:18:03,830 เฮ้ 253 00:18:04,950 --> 00:18:07,170 เจ้าโอเคไหม 254 00:18:10,500 --> 00:18:11,960 เฮ้ย สาว 255 00:18:16,510 --> 00:18:18,890 เจ้าน่ะซวยแล้ว 256 00:18:23,140 --> 00:18:26,380 เสียงเจ้าไม่ใช่แบบที่ข้าคิดไว้เลย 257 00:18:26,580 --> 00:18:27,770 ใช่ไหมล่ะ 258 00:18:32,150 --> 00:18:35,360 ข้าทำตัวแย่มากๆ กับพวกเจ้า 259 00:18:35,990 --> 00:18:38,990 อย่าทะเลาะกันอีกเลย โอเคไหม ข้ารักพวกเจ้ามาก 260 00:18:39,820 --> 00:18:41,910 เราก็รักเจ้าเหมือนกัน 261 00:19:16,230 --> 00:19:17,320 อะไรน่ะ 262 00:19:19,030 --> 00:19:20,600 ผู้คุม 263 00:19:20,800 --> 00:19:22,060 แวกซ์ 264 00:19:22,260 --> 00:19:23,990 ระวัง 265 00:19:24,780 --> 00:19:26,160 หลบ 266 00:19:30,500 --> 00:19:33,990 - เจ้ามาทำอะไรตรงนี้ - ข้าไม่ยอมแพ้เรื่องเจ้าหรอกนะ 267 00:19:34,190 --> 00:19:37,510 ต้องมีสักทางสิ จุดอ่อนตามธรรมชาติ 268 00:19:39,510 --> 00:19:40,700 น้ำ 269 00:19:40,900 --> 00:19:43,090 รอสัญญาณจากข้า ให้มันโดนน้ำ 270 00:19:52,150 --> 00:19:53,840 และลุยเลย 271 00:19:54,040 --> 00:19:56,020 ขอเวลาแป๊บ 272 00:19:57,070 --> 00:19:58,430 เพอร์ซี่ 273 00:19:58,630 --> 00:20:00,350 ไอ้การทูตเฮงซวย 274 00:20:00,540 --> 00:20:02,070 ให้ตายเถอะ ทำงานสิ 275 00:20:03,240 --> 00:20:04,070 ตอนนี้แหละ 276 00:20:36,650 --> 00:20:38,480 ข้าไม่ได้ต้องการให้เจ้าช่วย 277 00:20:39,820 --> 00:20:43,400 นิสัยขุนนางน่ะ พวกเราหัวรั้น 278 00:20:44,860 --> 00:20:46,700 ข้ารู้ว่าข้าทำพลาด 279 00:20:47,530 --> 00:20:50,580 แต่ข้ารู้เรื่องการแบกรับความมืดมิดเอาไว้ 280 00:20:51,290 --> 00:20:54,150 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ข้าจะคอยช่วยเจ้าเอง 281 00:20:54,350 --> 00:20:56,080 สัตว์ประหลาดนั่น 282 00:20:56,960 --> 00:20:58,990 มันถูกดึงดูดมาหาข้า 283 00:20:59,190 --> 00:21:00,760 เจ้าก็เห็นเหมือนกัน 284 00:21:01,510 --> 00:21:03,740 ทุกอย่างมันก็เป็นแบบนั้นแหละ 285 00:21:03,940 --> 00:21:06,180 เหมือนกับว่าทั้งอาณาจักรต่อต้านเจ้า 286 00:21:06,840 --> 00:21:09,850 เป็นเพราะเกราะนี่ ผู้คุม 287 00:21:10,430 --> 00:21:13,690 ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เหมือนว่า... 288 00:21:15,270 --> 00:21:18,940 ข้ามุ่งหน้าไปคนละทางกับพวกเจ้า 289 00:21:20,150 --> 00:21:22,970 ข้าดีใจที่เจ้าช่วยข้า เพอร์ซิวัล 290 00:21:23,170 --> 00:21:27,030 แต่ที่ที่ข้ากำลังไป ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะตามมาได้ 291 00:21:31,910 --> 00:21:35,020 เหมือนเมาค้างแบบยังไม่ได้สนุกเลย 292 00:21:35,220 --> 00:21:38,230 ไม่ใช่กับข้า ข้ารู้สึกเหลือเชื่อ 293 00:21:38,430 --> 00:21:42,280 เหมือนจิตใจของข้า เชื่อมต่อกับธรรมชาติในระดับจิตวิญญาณ 294 00:21:42,480 --> 00:21:44,990 ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว 295 00:21:45,190 --> 00:21:48,410 เราทุกคนถูกขัง อยู่ในความวิตกของเราเอง 296 00:21:48,610 --> 00:21:50,720 ตามหาการเชื่อมโยงนี้ใน... 297 00:21:55,560 --> 00:21:57,050 พวก 298 00:21:57,240 --> 00:21:59,230 ข้าลิ้มรสสีพวกนี้ได้ 299 00:22:01,020 --> 00:22:02,760 อันนี้ต้องเจ๋งแน่ 300 00:22:02,960 --> 00:22:06,140 ข้าเริ่มคิดว่าเจ้ามีส่วนกับเรื่องนี้แล้ว 301 00:22:06,340 --> 00:22:07,760 เจ้าคิดผิดแล้ว 302 00:22:07,960 --> 00:22:11,810 การ์เมลีเป็นเพียงแค่ นักเดินทางในการเดินทางครั้งนี้ 303 00:22:12,010 --> 00:22:16,230 ในการเดินทางต่อไปของพวกเจ้า เชดเมิร์กกำลังรอพวกเจ้าอยู่ 304 00:22:16,430 --> 00:22:19,280 - เชดเมิร์กเหรอ - ธนูคันนั้นของเจ้า 305 00:22:19,480 --> 00:22:21,860 ต้นไม้ที่เจ้าตามหาอยู่โน่น 306 00:22:22,060 --> 00:22:27,450 พวกเจ้าสร้างความบันเทิงอย่างยอดเยี่ยม เพราะงั้นการ์เมลีจะนำทางให้ 307 00:22:27,650 --> 00:22:29,640 ถ้าพวกเจ้าจะยอมรับความช่วยเหลือนี้นะ 308 00:22:30,930 --> 00:22:32,470 เจ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญนี่ 309 00:22:42,320 --> 00:22:43,630 พวกมันหนีไปได้ 310 00:22:43,830 --> 00:22:46,470 แต่เจ้าก็ยังสนใจแต่วัตถุโบราณ 311 00:22:46,670 --> 00:22:50,220 พวกมันเป็นที่รู้จักกันในชื่อ ชิ้นส่วนแห่งความหลากหลาย 312 00:22:50,420 --> 00:22:52,100 นี่เป็นหนึ่งในนั้น 313 00:22:52,300 --> 00:22:55,810 ข้าจะสนอะไรกับของไร้ค่าของมนุษย์ 314 00:22:56,010 --> 00:23:00,480 ธอร์แด็ก พวกมันสามารถ มอบพลังอันน่าทึ่งให้คอนเคลฟได้ 315 00:23:00,680 --> 00:23:03,030 การขึ้นครองของเราจะยิ่งลุล่วง 316 00:23:03,230 --> 00:23:05,000 มันลุล่วงแล้ว 317 00:23:06,420 --> 00:23:09,240 เจ้าภักดีที่สุด อัมบราซิล 318 00:23:09,440 --> 00:23:13,200 ตามหาอาวุธพวกนี้ซะ ถ้ามันมีประโยชน์กับเรา 319 00:23:13,400 --> 00:23:16,180 แต่ห้ามละเลยความมั่งคั่งของข้า 320 00:23:19,230 --> 00:23:24,720 คนโง่ก็กลายเป็นพระเจ้าได้ ถ้ามีนักรบที่สวมใส่ชิ้นส่วนพวกนั้นข้างกาย 321 00:23:24,920 --> 00:23:27,760 แต่ทั้งหมดที่เขาคิดได้คือทอง 322 00:23:27,960 --> 00:23:31,810 แผนของธอร์แด็ก จะเปิดเผยออกมาเมื่อถึงเวลา 323 00:23:32,010 --> 00:23:36,410 และเมื่อมันเปิดเผยแล้วละก็ พวกเราจะกลายเป็นพระเจ้า 324 00:23:48,550 --> 00:23:50,030 ข้ามันไร้ประโยชน์ 325 00:23:50,230 --> 00:23:53,200 เอาศพมาแทนที่ข้ายังดีซะกว่า 326 00:23:53,400 --> 00:23:55,220 ศพคนตายน่ะ 327 00:23:57,270 --> 00:23:59,630 อย่าห่วงไปเลย กร็อก 328 00:23:59,830 --> 00:24:04,480 เราจะทำให้เจ้ากลับไปเป็นคนเดิม และเราจะตามหาคนอื่นที่เหลือ 329 00:24:09,240 --> 00:24:11,600 เทพเอเวอร์ไลต์ โปรดคุ้มครองพวกเขาด้วย 330 00:24:11,800 --> 00:24:13,470 ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ใด 331 00:24:13,670 --> 00:24:15,740 พรรคพวก 332 00:24:17,370 --> 00:24:18,790 เราถึงแล้ว 333 00:24:40,560 --> 00:24:41,670 ได้ไงกัน 334 00:24:41,870 --> 00:24:43,710 เมือง 335 00:24:43,910 --> 00:24:47,110 การ์เมลีลืมเรื่องหมู่บ้านเล็กๆ นี่ไปแล้ว 336 00:24:47,650 --> 00:24:50,970 แปลกแฮะ ถึงจะเป็นที่นี่ก็เถอะ 337 00:24:51,170 --> 00:24:53,760 ข้านึกว่าเจ้าจะพาเราไปหาเชดเมิร์ก 338 00:24:53,960 --> 00:24:54,720 ใช่ 339 00:24:54,920 --> 00:24:57,730 วันนึงมันก็โผล่ขึ้นมา จากไหนก็ไม่รู้ โผล่พรึบ 340 00:24:57,930 --> 00:25:02,150 เราจะต้องผ่านมันเพื่อไปถึงที่บึงนั่น 341 00:25:02,350 --> 00:25:04,690 เมืองนั่นดูเกือบเหมือนของเอลฟ์เลย 342 00:25:04,890 --> 00:25:06,610 เพราะมันใช่ไงละ 343 00:25:06,810 --> 00:25:08,360 มันคือซิงกอร์น 344 00:25:08,560 --> 00:25:10,160 เจ้าเคยอยู่ที่นั่นเหรอ 345 00:25:10,350 --> 00:25:11,840 เราเคยอยู่ที่นั่น 346 00:25:13,670 --> 00:25:15,260 กับพ่อของเรา 347 00:25:59,510 --> 00:26:01,460 คำบรรยายโดย: พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์ 348 00:26:01,660 --> 00:26:03,600 {\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร