1
00:00:09,460 --> 00:00:11,530
- ไม่นะ
- เกิดอะไรขึ้นกับคนอื่น
2
00:00:11,730 --> 00:00:13,740
- ข้าไม่รู้
- ไพค์อยู่ไหน
3
00:00:13,940 --> 00:00:16,040
- เจ้าไม่รู้ได้ไง
- หายใจก่อน โอเคไหม
4
00:00:16,240 --> 00:00:18,580
แค่บอกเรามาว่าเจ้าจำอะไรได้
5
00:00:18,780 --> 00:00:21,540
ข้าพยายามจะพาเราไปหาชิ้นส่วนต่อไป
6
00:00:21,740 --> 00:00:24,500
อัมบราซิลขัดจังหวะคาถาของข้า
7
00:00:24,700 --> 00:00:29,320
ข้าพาเรามาที่นี่จนได้
แต่คนอื่นๆ ไปที่ไหนสักแห่ง
8
00:00:29,980 --> 00:00:31,760
อย่างน้อยเราก็อยู่ด้วยกัน
9
00:00:31,960 --> 00:00:34,350
ข้าไม่ควรใช้คาถานั่นตั้งแต่แรก
10
00:00:34,550 --> 00:00:37,810
ถ้าเจ้าไม่ใช้ พวกนั้นคงไม่ได้แค่พลัดหลง
แต่คงจะตายไปแล้ว
11
00:00:38,010 --> 00:00:41,900
- แต่ไพค์ นาง...
- อยู่กับกร็อกและสแกนแลน
12
00:00:42,100 --> 00:00:44,120
เราต้องเชื่อว่าพวกนั้นไม่เป็นอะไร
13
00:00:45,210 --> 00:00:47,400
พวกนั้นไม่ใช่แค่พวกเดียวที่หลงหรอก
14
00:00:47,600 --> 00:00:49,780
เราอยู่ที่ไหนกันเนี่ย
15
00:00:49,980 --> 00:00:54,160
ข้าพยายามจะพาเราไปหา
ชิ้นส่วนแห่งความหลากหลายชิ้นต่อไป
16
00:00:54,360 --> 00:00:57,760
ข้าว่าเจ้าทำสำเร็จ มันอยู่ที่นี่
17
00:00:58,430 --> 00:00:59,890
ที่ไหนสักแห่ง
18
00:01:01,060 --> 00:01:02,750
หวัดดี เจ้าตัวน้อย
19
00:01:02,950 --> 00:01:06,020
นั่นเป็นนกที่น่ารักที่สุดที่ข้าเคย...
20
00:01:12,860 --> 00:01:16,200
สหาย ขอต้อนรับสู่อาณาจักรแห่งเฟย์
21
00:02:20,850 --> 00:02:24,970
ตำนานยอดนักรบ
22
00:02:26,600 --> 00:02:28,540
ไม่มีไพค์ เราก็ไม่มีผู้รักษา
23
00:02:28,740 --> 00:02:31,050
และไม่มีกร็อก เราก็ไม่มีนักสู้
24
00:02:31,250 --> 00:02:33,670
และไม่มีสแกนแลน เรามี...
25
00:02:33,870 --> 00:02:35,570
มุกเกี่ยวกับไอ้จ้อนน้อยลง
26
00:02:36,400 --> 00:02:38,680
หญ้าพวกนี้ทำข้าเวียนหัว
27
00:02:38,880 --> 00:02:39,660
ดูสิ
28
00:02:43,910 --> 00:02:48,110
สแกนแลนบอกว่านิมิตถึงอาณาจักรแห่งเฟย์
ของเขาเหมือนตอนที่พี้ยา
29
00:02:48,310 --> 00:02:51,730
และธนูเฟนธราสก็อยู่ใน
ต้นไม้บิดเบี้ยวที่อยู่ในบึง
30
00:02:51,930 --> 00:02:55,820
หมอนั่นยังบอกอีกว่านมแกะ
เป็นน้ำหล่อลื่นอันโปรด เพราะงั้น...
31
00:02:56,020 --> 00:02:58,120
เราควรไปดูตรงที่ไกลๆ โน่น
32
00:02:58,320 --> 00:03:00,930
บึงส่วนใหญ่ระบายออกมาจากภูเขา
33
00:03:01,680 --> 00:03:03,600
มันไกลแค่ไหนกัน
34
00:03:07,220 --> 00:03:08,210
ข้าทำมันพังงั้นเหรอ
35
00:03:08,410 --> 00:03:11,050
อาณาจักรแห่งเฟย์นี่
ก็มีอารมณ์ขันใช่เล่นแฮะ
36
00:03:11,240 --> 00:03:13,550
แม้จะแย่ไปนิด
37
00:03:13,750 --> 00:03:15,880
มีอะไรเหมือนที่เห็นตรงนี้อีกไหม เดโรโล
38
00:03:16,080 --> 00:03:18,890
ในวัยเด็กของข้า
ข้าหลงใหลอาณาจักรแห่งเฟย์มาก
39
00:03:19,090 --> 00:03:21,560
ความลึกลับ อันตราย
40
00:03:21,760 --> 00:03:25,180
ข้าอ่านทุกตัวอักษรในหนังสือที่ข้าหาได้
41
00:03:25,380 --> 00:03:29,540
พวกเจ้าไม่ต้องกังวล ตามข้ามา
แล้วเราจะปลอดภัย
42
00:03:39,300 --> 00:03:43,180
เหมือนว่าเราต้องผ่านสิ่งนั้นไป
ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็เถอะ
43
00:03:44,010 --> 00:03:45,970
มันเรียกว่าอะไรนะ
44
00:03:47,680 --> 00:03:50,000
ใช่ ป่าที่ตื่นรู้
45
00:03:50,200 --> 00:03:52,500
สภาพแวดล้อมอาจตอบสนอง
ต่ออารมณ์ของเจ้า
46
00:03:52,700 --> 00:03:55,630
แค่คิดถึงเรื่องเชิงบวก
มันก็ไม่ทำอันตรายเราแล้ว
47
00:03:55,830 --> 00:03:57,150
ดูนะ
48
00:04:06,580 --> 00:04:08,330
นี่มันงี่เง่า...
49
00:04:10,620 --> 00:04:11,620
แวกซ์
50
00:04:18,170 --> 00:04:19,000
บ้าจริง
51
00:04:19,840 --> 00:04:21,720
ได้เวลาใช้วิธีอื่นแล้ว
52
00:04:22,590 --> 00:04:25,370
พวกมันเป็นพืช เจ้าควบคุมมันได้ไหม
53
00:04:25,570 --> 00:04:27,760
เหมือนพวกมันจะไม่เข้าใจข้า
54
00:04:36,690 --> 00:04:39,270
ไม่อยากเชื่อว่าข้าจะเสียดอกนี้กับพืช
55
00:04:43,320 --> 00:04:44,150
ไม่อันตรายงั้นเหรอ
56
00:04:44,410 --> 00:04:46,850
แปลกมาก มันไม่ควรเกิดขึ้นเลย
57
00:04:47,050 --> 00:04:50,790
- ข้าไม่เข้าใจ
- มีอะไรใหม่อีกไหมล่ะ
58
00:04:52,540 --> 00:04:54,620
มาเร็ว เราเกือบจะผ่านไปได้แล้ว
59
00:04:57,210 --> 00:05:01,210
ขออภัย หนังสือไม่ได้กล่าวถึง
เรื่องที่พวกมันกินเนื้อ
60
00:05:15,810 --> 00:05:17,600
แวกซ์ เว็กซ์
61
00:05:19,480 --> 00:05:21,380
ทุกคนไปไหนกันหมด
62
00:05:21,580 --> 00:05:23,690
เวร โอ๊ย เวรแล้ว ไพค์
63
00:05:26,570 --> 00:05:27,700
ไพค์
64
00:05:28,410 --> 00:05:30,410
ข้าขอโทษนะ ไพค์
65
00:05:31,540 --> 00:05:34,830
- ข้าทำอะไรลงไป
- มันเป็นอุบัติเหตุ
66
00:05:35,580 --> 00:05:39,530
ช่วยอะไรหน่อย วางสิ่งนั้นลงซะ
67
00:05:39,730 --> 00:05:42,250
ใจเย็น อย่าเพิ่งขยับ
68
00:05:46,760 --> 00:05:48,760
ข้าต้องรักษาตัวเอง
69
00:05:51,510 --> 00:05:53,790
ไพค์กี้ เลือดหยุดไหลรึยัง
70
00:05:53,990 --> 00:05:55,580
ข้าพยายามอยู่ เพื่อน
71
00:05:55,780 --> 00:05:58,600
แต่บาดแผลไม่ยอมปิดสนิท
72
00:06:01,730 --> 00:06:03,070
อะไรน่ะ
73
00:06:07,070 --> 00:06:10,270
ข้ารู้แล้ว ดาบนั่นมันปิศาจชัดๆ
74
00:06:10,470 --> 00:06:11,640
มันไม่ใช่
75
00:06:11,840 --> 00:06:14,900
มันทำให้ข้าแข็งแกร่ง มันไม่ได้ผิดอะไร
76
00:06:15,100 --> 00:06:17,360
มันดูดเลือดของนาง
77
00:06:17,560 --> 00:06:19,400
มันเกือบจะฆ่านาง
78
00:06:19,600 --> 00:06:21,860
ไม่ใช่ความผิดของดาบ
79
00:06:22,060 --> 00:06:25,530
คือมันอาจยุยงให้ข้าสับสนนิดหน่อย
80
00:06:25,730 --> 00:06:27,720
มันยุยงเจ้าเหรอ
81
00:06:28,970 --> 00:06:31,850
โอเค เพื่อน เจ้าต้องจัดการมันซะ
82
00:06:32,930 --> 00:06:35,620
พวกมันไม่เข้าใจ
83
00:06:35,820 --> 00:06:38,980
ดูสิว่าข้าทำให้เจ้าแข็งแกร่งขนาดไหน
84
00:06:40,850 --> 00:06:43,420
กร็อก ได้โปรด...
85
00:06:43,620 --> 00:06:45,720
ดาบนั่นเป็นของไซลาส ไบรอาร์วูด...
86
00:06:45,920 --> 00:06:49,660
เจ้ามันไร้ค่าถ้าไม่มีข้า พวกมันแค่อิจฉา
87
00:06:50,030 --> 00:06:51,470
เจ้าพูดถูก
88
00:06:51,670 --> 00:06:53,350
พวกนั้นอิจฉา
89
00:06:53,550 --> 00:06:54,990
มันพูดกับเจ้าด้วยเหรอ
90
00:06:56,160 --> 00:06:58,520
ข้าไม่รู้ว่าดาบนั่นพูดอะไรกับเจ้า...
91
00:06:58,720 --> 00:07:00,290
ข้าหิว
92
00:07:01,750 --> 00:07:02,570
กร็อก
93
00:07:02,770 --> 00:07:04,590
เจ้าจะทำอะไร
94
00:07:05,880 --> 00:07:08,660
เพื่อน อย่าทำแบบนี้
95
00:07:08,860 --> 00:07:10,990
เจ้าจะฟังใคร
96
00:07:11,190 --> 00:07:13,850
ดาบนั่นหรือข้า
97
00:07:16,430 --> 00:07:18,930
ฆ่า หิว
98
00:07:31,950 --> 00:07:33,350
เจ้าทำอะไร
99
00:07:33,550 --> 00:07:36,120
ไม่ ไม่ฟัง โทษที
100
00:07:40,370 --> 00:07:45,380
ไอ้โง่ เจ้าไม่ได้กำลังทำลายข้า
เจ้ากำลังทำลายพวกเรา
101
00:08:00,020 --> 00:08:01,690
จัดการเลย เพื่อน
102
00:08:07,020 --> 00:08:11,740
ถ้านี่คือจุดจบ ข้าจะพาเจ้าไปกับข้าด้วย
103
00:08:14,820 --> 00:08:16,780
ไม่
104
00:08:38,810 --> 00:08:41,000
ข้าว่าเราเคยมาที่นี่นะ
105
00:08:41,200 --> 00:08:44,710
สำหรับสายตาที่ไม่ได้รับการฝึกฝนนั้น
อาณาจักรแห่งเฟย์สร้างความสับสนได้
106
00:08:44,910 --> 00:08:48,670
พื้นอาจจะดูคุ้นเคยเพราะภูมิทัศน์กำลังขยับ
107
00:08:48,870 --> 00:08:50,050
เจ้าแน่ใจนะ
108
00:08:50,250 --> 00:08:55,740
เพราะเราเดินกันมาสักพักแล้ว
และพระอาทิตย์ก็อยู่ตำแหน่งเดิมตลอด
109
00:08:56,910 --> 00:08:59,200
มีคำอธิบายในเรื่องนั้น
110
00:08:59,740 --> 00:09:03,790
เห็นไหม เวลามันเดินแปลกๆ
ในอาณาจักรแห่งเฟย์
111
00:09:12,420 --> 00:09:14,260
นี่ เจ้าทำอะไรอยู่
112
00:09:18,800 --> 00:09:20,100
เขาตื่นแล้ว
113
00:09:21,810 --> 00:09:23,770
กร็อก เจ้ายังอยู่กับเราไหม
114
00:09:25,560 --> 00:09:28,300
ข้าไม่รู้อะไรควบคุมข้า
115
00:09:28,500 --> 00:09:30,930
ข้ารู้ ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว
116
00:09:31,120 --> 00:09:32,470
งั้นเหรอ
117
00:09:32,670 --> 00:09:34,930
ข้าคิดว่าเจ้ารักษาเขาแล้วซะอีก
118
00:09:35,130 --> 00:09:36,470
ใช่ ข้าพยายามแล้ว
119
00:09:36,670 --> 00:09:40,080
แต่ไม่ว่าเครเวน เอดจ์ทำอะไรลงไป
ข้าไม่สามารถแก้ไขให้เหมือนเดิมได้
120
00:09:40,950 --> 00:09:43,730
กล้ามของข้า มันหายไปไหนหมด
121
00:09:43,930 --> 00:09:45,870
ไม่ๆ
122
00:09:48,210 --> 00:09:52,000
พระเจ้า ข้าผอมแห้งเหมือนแวกซ์แล้ว
123
00:09:53,130 --> 00:09:54,780
ใจเย็นๆ เพื่อน
124
00:09:54,980 --> 00:09:57,740
นี่ ตัวอ้อนแอ้นก็เหมาะกับนายดีนะ
125
00:09:57,940 --> 00:10:00,250
และเจ้ายังมีเคราอยู่ด้วย
126
00:10:00,450 --> 00:10:04,560
อีกอย่าง ไพค์บอกว่า
มียาที่ช่วยให้กล้ามของเจ้ากลับมาได้อยู่
127
00:10:05,140 --> 00:10:06,710
เจ้าทำได้เหรอ
128
00:10:06,910 --> 00:10:09,210
ไม่ได้ถ้าไม่มีวัตถุดิบน่ะ
129
00:10:09,410 --> 00:10:11,720
แต่ข้าคิดว่าข้ารู้จักที่ที่จะช่วยเราได้
130
00:10:11,920 --> 00:10:12,820
จริงเหรอ
131
00:10:13,400 --> 00:10:15,180
แล้วเราอยู่ที่ไหนกันก่อน
132
00:10:15,380 --> 00:10:18,950
ดูจากเนินเขาพวกนั้นแล้ว
เรากลับมาที่ทาลโดเร
133
00:10:19,530 --> 00:10:23,290
บ้าเอ๊ย ยัยคีย์เลท
เจ้าต้องหัดเรียนรู้คาถาตัวเองได้แล้ว
134
00:10:23,700 --> 00:10:27,330
กร็อก ข้าสัญญา เราจะช่วยเจ้า
135
00:10:30,080 --> 00:10:31,690
พูดมาซะ
136
00:10:31,890 --> 00:10:34,490
ทำไมเจ้าถึงสอดแนมพวกข้า เจ้าเป็นใคร
137
00:10:34,690 --> 00:10:35,610
ไม่ใช่ใครหรอก
138
00:10:35,810 --> 00:10:38,430
- เจ้าวางข้าลงได้รึยัง
- ด้วยความยินดี
139
00:10:49,770 --> 00:10:51,210
มาลองกันอีกครั้ง
140
00:10:51,410 --> 00:10:54,340
เจ้าเป็นใคร แล้วทำไมถึงตามพวกเรามา
141
00:10:54,540 --> 00:10:58,220
ก็แค่นักพเนจรทั่วไป
ที่ชื่นชอบความบันเทิงเล็กน้อยน่ะ
142
00:10:58,420 --> 00:11:01,030
เรียกข้าว่าการ์เมลี
143
00:11:02,490 --> 00:11:03,730
เจ้าอ่านอะไรอยู่
144
00:11:03,930 --> 00:11:06,730
ไม่มีอะไร ไม่ได้อ่าน ข้าอ่านไม่ออก
145
00:11:06,930 --> 00:11:08,230
- นั่นมัน...
- ไม่
146
00:11:08,430 --> 00:11:10,690
น่าสงสัย เจ้าจดบันทึกพวกเรางั้นเหรอ
147
00:11:10,890 --> 00:11:12,710
ไม่นะ อย่าเปิดมัน ไม่ๆ
148
00:11:13,500 --> 00:11:15,920
เปล่า ข้าไม่ได้เป็นคนวาดหรอกนะ
149
00:11:17,420 --> 00:11:18,670
ให้ตาย...
150
00:11:19,880 --> 00:11:22,010
เว้นแต่ว่าพวกเจ้าจะชอบ
151
00:11:22,800 --> 00:11:24,660
รูปพวกนี้ก็ไม่ได้แย่นะ
152
00:11:24,860 --> 00:11:27,020
ทำไมข้าถึงมีไอ้จ้อนสามอัน
153
00:11:27,720 --> 00:11:29,710
ศิลปะคืออัตวิสัย
154
00:11:29,910 --> 00:11:31,800
ไม่ต้องโมโหไปน่า
155
00:11:32,000 --> 00:11:35,170
การ์เมลีนำทางพวกเจ้า
ไปยังที่ที่พวกเจ้าต้องไปได้
156
00:11:35,370 --> 00:11:37,430
แล้วเจ้ารู้ได้ไงว่าพวกเราอยากไปไหน
157
00:11:37,630 --> 00:11:39,720
ไม่ได้พูดว่าที่ที่เจ้าอยากไป
158
00:11:39,920 --> 00:11:42,360
พูดว่าที่ที่เจ้าต้องไป
159
00:11:43,870 --> 00:11:46,270
หนังสือของข้าเขียนถึง
สิ่งมีชีวิตพวกนี้เต็มไปหมด
160
00:11:46,470 --> 00:11:47,310
อย่าไปสนมันจะดีกว่า
161
00:11:47,510 --> 00:11:50,540
หนังสือของเจ้า
มีประโยชน์กับพวกเราเยอะเชียว
162
00:11:53,670 --> 00:11:55,500
เพอร์ซี่ก็แค่อยากช่วยเรา
163
00:11:57,460 --> 00:11:59,550
ใช่ เคยได้ยินแบบนั้นมาแล้ว
164
00:12:02,090 --> 00:12:06,000
เอาละ ตอนนี้นักวาดภาพ
ที่ชวนให้หงุดหงิดก็หายไปแล้ว
165
00:12:06,200 --> 00:12:08,970
ข้าจะได้จดจ่อกับการนำทางเราไป...
166
00:12:10,890 --> 00:12:12,190
แหงละ
167
00:12:18,570 --> 00:12:20,400
เจ้าแน่ใจนะว่าไม่ต้องให้ช่วย
168
00:12:23,240 --> 00:12:24,970
ข้าว่าข้าเอาอยู่
169
00:12:25,170 --> 00:12:28,160
ข้ารู้สึกถึงพลังที่กลับมา...
170
00:12:31,580 --> 00:12:33,870
ขอเวลาแป๊บนึง
171
00:12:35,170 --> 00:12:37,740
ไม่เอาน่า พวก
อย่างน้อยให้เราช่วยเจ้าสักนิดเถอะ
172
00:12:37,940 --> 00:12:38,960
ไม่
173
00:12:44,220 --> 00:12:45,220
นิดก็ได้
174
00:12:47,850 --> 00:12:50,100
โอเค มาขยับพี่เบิ้มกัน
175
00:12:51,020 --> 00:12:53,840
เราเดินทางมาได้ระยะหนึ่งแล้ว
176
00:12:54,040 --> 00:12:56,510
และยังเหลืออีกไกลให้ไปต่อ
177
00:12:56,700 --> 00:12:59,590
และมันยากมากเพราะไม่มีซ่องเลย
178
00:12:59,790 --> 00:13:02,010
จากตรงนั้นถึงตรงนี้
179
00:13:02,210 --> 00:13:05,140
เหนือก้อนหินและแม่น้ำ
180
00:13:05,340 --> 00:13:08,100
ย่ำเท้าไปตามทางคดเคี้ยวพวกนี้
181
00:13:08,300 --> 00:13:11,020
มีเพียงแค่วิญญาณพเนจรสองดวง
กับเจ้าโง่ตัวใหญ่
182
00:13:11,220 --> 00:13:13,020
เดินทางไปบนมือวิเศษ
183
00:13:13,220 --> 00:13:15,270
ข้ากำลังเดินทางไป
184
00:13:15,470 --> 00:13:19,110
ข้ากำลังเดินทางไป
185
00:13:19,310 --> 00:13:21,910
จากด้านบนของภูเขาบ้านี่
186
00:13:22,110 --> 00:13:24,700
ถึงก้นอ่าวเวรนี่
187
00:13:24,900 --> 00:13:27,080
ข้ากำลังเดินทางไป
188
00:13:27,280 --> 00:13:30,120
ข้ากำลังเดินทางไป
189
00:13:30,320 --> 00:13:33,500
และข้าอยากซั่ม
มากกว่าจะมาลากถู
190
00:13:33,700 --> 00:13:36,000
ก้นของหมอนี่ทุกวัน
191
00:13:36,200 --> 00:13:38,420
ข้ากำลังเดินทางไป
192
00:13:38,620 --> 00:13:42,480
ข้ากำลังเดินทางไป
193
00:13:44,950 --> 00:13:47,280
ใจเย็นๆ รู้แล้ว เพื่อน
194
00:13:50,370 --> 00:13:52,250
ดื่มน้ำก็ยังทำไม่ได้
195
00:13:52,450 --> 00:13:55,460
โอ้ พระเจ้า นี่มันแย่กว่าความตายซะอีก
196
00:13:56,500 --> 00:13:57,730
เจ้าไม่ใช่กร็อกที่สมบูรณ์เต็มที่
197
00:13:57,930 --> 00:14:00,650
แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่เจ้าทำให้เราได้นะ
198
00:14:00,850 --> 00:14:02,990
เหรอ อะไรล่ะ
199
00:14:03,190 --> 00:14:06,240
อย่างที่หนีบประตู ที่ทับกระดาษ
200
00:14:06,440 --> 00:14:08,220
เป็นพรมที่ดีก็แจ่มนะ
201
00:14:08,800 --> 00:14:10,050
พรมงั้นเหรอ
202
00:14:12,060 --> 00:14:14,750
เพื่อน ข้าพูดเล่น พูดเล่นน่ะ
203
00:14:14,950 --> 00:14:17,380
พิงหลังไป ไม่เอาน่า เอาไป
204
00:14:17,580 --> 00:14:20,940
ไม่อยากให้มันหกเลอะอกเล็กๆ
ของเจ้ากับ...
205
00:14:24,360 --> 00:14:27,510
- อะไร ข้าพูดอะไรผิดอีกงั้นเหรอ
- มันน่ารักดี
206
00:14:27,710 --> 00:14:29,390
ไม่ละ เจ้าล้อข้าเล่น
207
00:14:29,590 --> 00:14:34,560
เปล่าๆ ข้าแค่ไม่คิดว่า
จะได้เห็นสแกนแลนตอนเป็นพี่เลี้ยงน่ะ
208
00:14:34,760 --> 00:14:37,150
มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่นะ
209
00:14:37,350 --> 00:14:40,610
ถ้าเจ้าชอบแบบนี้
210
00:14:40,810 --> 00:14:43,300
ข้าใส่ชุดพยาบาลแสนซนให้ก็ได้นะ
211
00:14:47,840 --> 00:14:49,760
เดี๋ยว ไม่ ไพค์ ข้า...
212
00:14:52,970 --> 00:14:54,930
พระเจ้า ไอ้โง่เอ๊ย
213
00:14:56,470 --> 00:14:58,920
- สแกนแลน ช่วยหน่อย
- มีอะไร
214
00:14:59,120 --> 00:15:00,150
พระเจ้า
215
00:15:00,770 --> 00:15:02,630
ชิ่ว ไปให้พ้น
216
00:15:02,830 --> 00:15:04,570
ชิ่ว อย่ามาเกาะเขา
217
00:15:08,610 --> 00:15:10,430
มีแหล่งน้ำอยู่ข้างหน้า
218
00:15:10,630 --> 00:15:12,990
ข้าว่าในที่สุด
เราก็เจอจุดหมายของเราแล้ว
219
00:15:16,330 --> 00:15:19,230
ขอต้อนรับสู่อาณาจักรแห่งเฟย์
220
00:15:19,430 --> 00:15:21,730
การ์เมลีอยู่นี่เพื่อช่วยเวลาที่เจ้าต้องการ
221
00:15:21,930 --> 00:15:24,780
ข้าเห็นบึงที่เราอยากเจอแล้ว ขอบใจ
222
00:15:24,980 --> 00:15:27,240
ฟังดูเหมือนเจ้าจะได้คำตอบทั้งหมดแล้วสินะ
223
00:15:27,440 --> 00:15:29,340
ก็ดีแล้ว
224
00:15:31,800 --> 00:15:35,910
- เพอร์ซี่ เจ้าเคยศึกษาพวกนี้ไหม
- แน่นอน พวกมันคือ...
225
00:15:36,110 --> 00:15:38,790
ข้าคิดว่าพวกมันถูกเรียกว่า...
226
00:15:38,990 --> 00:15:41,650
ก็ได้ ข้าไม่รู้เลย การ์เมลี...
227
00:15:42,480 --> 00:15:45,380
- และเขาก็ไปอีกแล้ว
- พวกมันก็ดูน่ารักดี
228
00:15:45,580 --> 00:15:47,840
ซึ่งน่าจะแปลว่าพวกมันอันตรายถึงตายแน่
229
00:15:48,040 --> 00:15:51,200
ไม่ว่าพวกมันคืออะไร เราก็ต้องไปกันต่อ
230
00:15:56,280 --> 00:15:57,870
ข้าอีกแล้วเหรอ
231
00:16:01,750 --> 00:16:04,920
ข้าพูดเล่นเรื่องถึงตาย เป็นแค่มุกน่ะ
232
00:16:07,630 --> 00:16:09,630
งานเข้าแล้ว
233
00:16:13,640 --> 00:16:14,640
ระวัง
234
00:16:21,060 --> 00:16:22,520
แวกซ์ ดูสิ
235
00:16:24,440 --> 00:16:26,480
มันใหญ่ขึ้นเหรอ
236
00:16:29,190 --> 00:16:30,780
อะไรวะเนี่ย
237
00:16:35,410 --> 00:16:37,930
มันคือการรวมตัว
พยายามแยกพวกมันออกจากกัน
238
00:16:38,130 --> 00:16:39,660
เวรจริงๆ
239
00:16:45,210 --> 00:16:48,250
ไม่เอาน่า พืชในดินแดนนี้ห่วยแตกสิ้นดี
240
00:16:51,970 --> 00:16:54,080
ข้าว่าข้าทำให้มันกลัว
241
00:16:54,280 --> 00:16:56,590
เวร ไม่ ข้าไม่ได้ทำ
242
00:16:59,470 --> 00:17:00,720
ทริงเค็ต
243
00:17:06,980 --> 00:17:08,440
ทนไว้
244
00:17:10,980 --> 00:17:12,070
ข้าจัดการเอง
245
00:17:19,450 --> 00:17:20,790
ไม่นะ
246
00:17:22,790 --> 00:17:24,120
มันตามข้ามา
247
00:17:25,040 --> 00:17:26,830
โอเค มาสิ ไอ้ตัวน่าเกลียด
248
00:17:30,130 --> 00:17:32,070
คีย์เลท เวกซาเลีย
249
00:17:32,270 --> 00:17:35,510
ขอบคุณพระเจ้า ข้ากลัวสปอร์พวกนี้จะ...
250
00:17:38,760 --> 00:17:39,970
มีผลกับพวกเจ้า
251
00:17:58,990 --> 00:18:00,530
เวกซาเลีย
252
00:18:01,700 --> 00:18:03,830
เฮ้
253
00:18:04,950 --> 00:18:07,170
เจ้าโอเคไหม
254
00:18:10,500 --> 00:18:11,960
เฮ้ย สาว
255
00:18:16,510 --> 00:18:18,890
เจ้าน่ะซวยแล้ว
256
00:18:23,140 --> 00:18:26,380
เสียงเจ้าไม่ใช่แบบที่ข้าคิดไว้เลย
257
00:18:26,580 --> 00:18:27,770
ใช่ไหมล่ะ
258
00:18:32,150 --> 00:18:35,360
ข้าทำตัวแย่มากๆ กับพวกเจ้า
259
00:18:35,990 --> 00:18:38,990
อย่าทะเลาะกันอีกเลย โอเคไหม
ข้ารักพวกเจ้ามาก
260
00:18:39,820 --> 00:18:41,910
เราก็รักเจ้าเหมือนกัน
261
00:19:16,230 --> 00:19:17,320
อะไรน่ะ
262
00:19:19,030 --> 00:19:20,600
ผู้คุม
263
00:19:20,800 --> 00:19:22,060
แวกซ์
264
00:19:22,260 --> 00:19:23,990
ระวัง
265
00:19:24,780 --> 00:19:26,160
หลบ
266
00:19:30,500 --> 00:19:33,990
- เจ้ามาทำอะไรตรงนี้
- ข้าไม่ยอมแพ้เรื่องเจ้าหรอกนะ
267
00:19:34,190 --> 00:19:37,510
ต้องมีสักทางสิ จุดอ่อนตามธรรมชาติ
268
00:19:39,510 --> 00:19:40,700
น้ำ
269
00:19:40,900 --> 00:19:43,090
รอสัญญาณจากข้า ให้มันโดนน้ำ
270
00:19:52,150 --> 00:19:53,840
และลุยเลย
271
00:19:54,040 --> 00:19:56,020
ขอเวลาแป๊บ
272
00:19:57,070 --> 00:19:58,430
เพอร์ซี่
273
00:19:58,630 --> 00:20:00,350
ไอ้การทูตเฮงซวย
274
00:20:00,540 --> 00:20:02,070
ให้ตายเถอะ ทำงานสิ
275
00:20:03,240 --> 00:20:04,070
ตอนนี้แหละ
276
00:20:36,650 --> 00:20:38,480
ข้าไม่ได้ต้องการให้เจ้าช่วย
277
00:20:39,820 --> 00:20:43,400
นิสัยขุนนางน่ะ พวกเราหัวรั้น
278
00:20:44,860 --> 00:20:46,700
ข้ารู้ว่าข้าทำพลาด
279
00:20:47,530 --> 00:20:50,580
แต่ข้ารู้เรื่องการแบกรับความมืดมิดเอาไว้
280
00:20:51,290 --> 00:20:54,150
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ข้าจะคอยช่วยเจ้าเอง
281
00:20:54,350 --> 00:20:56,080
สัตว์ประหลาดนั่น
282
00:20:56,960 --> 00:20:58,990
มันถูกดึงดูดมาหาข้า
283
00:20:59,190 --> 00:21:00,760
เจ้าก็เห็นเหมือนกัน
284
00:21:01,510 --> 00:21:03,740
ทุกอย่างมันก็เป็นแบบนั้นแหละ
285
00:21:03,940 --> 00:21:06,180
เหมือนกับว่าทั้งอาณาจักรต่อต้านเจ้า
286
00:21:06,840 --> 00:21:09,850
เป็นเพราะเกราะนี่ ผู้คุม
287
00:21:10,430 --> 00:21:13,690
ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เหมือนว่า...
288
00:21:15,270 --> 00:21:18,940
ข้ามุ่งหน้าไปคนละทางกับพวกเจ้า
289
00:21:20,150 --> 00:21:22,970
ข้าดีใจที่เจ้าช่วยข้า เพอร์ซิวัล
290
00:21:23,170 --> 00:21:27,030
แต่ที่ที่ข้ากำลังไป
ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะตามมาได้
291
00:21:31,910 --> 00:21:35,020
เหมือนเมาค้างแบบยังไม่ได้สนุกเลย
292
00:21:35,220 --> 00:21:38,230
ไม่ใช่กับข้า ข้ารู้สึกเหลือเชื่อ
293
00:21:38,430 --> 00:21:42,280
เหมือนจิตใจของข้า
เชื่อมต่อกับธรรมชาติในระดับจิตวิญญาณ
294
00:21:42,480 --> 00:21:44,990
ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว
295
00:21:45,190 --> 00:21:48,410
เราทุกคนถูกขัง
อยู่ในความวิตกของเราเอง
296
00:21:48,610 --> 00:21:50,720
ตามหาการเชื่อมโยงนี้ใน...
297
00:21:55,560 --> 00:21:57,050
พวก
298
00:21:57,240 --> 00:21:59,230
ข้าลิ้มรสสีพวกนี้ได้
299
00:22:01,020 --> 00:22:02,760
อันนี้ต้องเจ๋งแน่
300
00:22:02,960 --> 00:22:06,140
ข้าเริ่มคิดว่าเจ้ามีส่วนกับเรื่องนี้แล้ว
301
00:22:06,340 --> 00:22:07,760
เจ้าคิดผิดแล้ว
302
00:22:07,960 --> 00:22:11,810
การ์เมลีเป็นเพียงแค่
นักเดินทางในการเดินทางครั้งนี้
303
00:22:12,010 --> 00:22:16,230
ในการเดินทางต่อไปของพวกเจ้า
เชดเมิร์กกำลังรอพวกเจ้าอยู่
304
00:22:16,430 --> 00:22:19,280
- เชดเมิร์กเหรอ
- ธนูคันนั้นของเจ้า
305
00:22:19,480 --> 00:22:21,860
ต้นไม้ที่เจ้าตามหาอยู่โน่น
306
00:22:22,060 --> 00:22:27,450
พวกเจ้าสร้างความบันเทิงอย่างยอดเยี่ยม
เพราะงั้นการ์เมลีจะนำทางให้
307
00:22:27,650 --> 00:22:29,640
ถ้าพวกเจ้าจะยอมรับความช่วยเหลือนี้นะ
308
00:22:30,930 --> 00:22:32,470
เจ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญนี่
309
00:22:42,320 --> 00:22:43,630
พวกมันหนีไปได้
310
00:22:43,830 --> 00:22:46,470
แต่เจ้าก็ยังสนใจแต่วัตถุโบราณ
311
00:22:46,670 --> 00:22:50,220
พวกมันเป็นที่รู้จักกันในชื่อ
ชิ้นส่วนแห่งความหลากหลาย
312
00:22:50,420 --> 00:22:52,100
นี่เป็นหนึ่งในนั้น
313
00:22:52,300 --> 00:22:55,810
ข้าจะสนอะไรกับของไร้ค่าของมนุษย์
314
00:22:56,010 --> 00:23:00,480
ธอร์แด็ก พวกมันสามารถ
มอบพลังอันน่าทึ่งให้คอนเคลฟได้
315
00:23:00,680 --> 00:23:03,030
การขึ้นครองของเราจะยิ่งลุล่วง
316
00:23:03,230 --> 00:23:05,000
มันลุล่วงแล้ว
317
00:23:06,420 --> 00:23:09,240
เจ้าภักดีที่สุด อัมบราซิล
318
00:23:09,440 --> 00:23:13,200
ตามหาอาวุธพวกนี้ซะ
ถ้ามันมีประโยชน์กับเรา
319
00:23:13,400 --> 00:23:16,180
แต่ห้ามละเลยความมั่งคั่งของข้า
320
00:23:19,230 --> 00:23:24,720
คนโง่ก็กลายเป็นพระเจ้าได้
ถ้ามีนักรบที่สวมใส่ชิ้นส่วนพวกนั้นข้างกาย
321
00:23:24,920 --> 00:23:27,760
แต่ทั้งหมดที่เขาคิดได้คือทอง
322
00:23:27,960 --> 00:23:31,810
แผนของธอร์แด็ก
จะเปิดเผยออกมาเมื่อถึงเวลา
323
00:23:32,010 --> 00:23:36,410
และเมื่อมันเปิดเผยแล้วละก็
พวกเราจะกลายเป็นพระเจ้า
324
00:23:48,550 --> 00:23:50,030
ข้ามันไร้ประโยชน์
325
00:23:50,230 --> 00:23:53,200
เอาศพมาแทนที่ข้ายังดีซะกว่า
326
00:23:53,400 --> 00:23:55,220
ศพคนตายน่ะ
327
00:23:57,270 --> 00:23:59,630
อย่าห่วงไปเลย กร็อก
328
00:23:59,830 --> 00:24:04,480
เราจะทำให้เจ้ากลับไปเป็นคนเดิม
และเราจะตามหาคนอื่นที่เหลือ
329
00:24:09,240 --> 00:24:11,600
เทพเอเวอร์ไลต์
โปรดคุ้มครองพวกเขาด้วย
330
00:24:11,800 --> 00:24:13,470
ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ใด
331
00:24:13,670 --> 00:24:15,740
พรรคพวก
332
00:24:17,370 --> 00:24:18,790
เราถึงแล้ว
333
00:24:40,560 --> 00:24:41,670
ได้ไงกัน
334
00:24:41,870 --> 00:24:43,710
เมือง
335
00:24:43,910 --> 00:24:47,110
การ์เมลีลืมเรื่องหมู่บ้านเล็กๆ นี่ไปแล้ว
336
00:24:47,650 --> 00:24:50,970
แปลกแฮะ ถึงจะเป็นที่นี่ก็เถอะ
337
00:24:51,170 --> 00:24:53,760
ข้านึกว่าเจ้าจะพาเราไปหาเชดเมิร์ก
338
00:24:53,960 --> 00:24:54,720
ใช่
339
00:24:54,920 --> 00:24:57,730
วันนึงมันก็โผล่ขึ้นมา
จากไหนก็ไม่รู้ โผล่พรึบ
340
00:24:57,930 --> 00:25:02,150
เราจะต้องผ่านมันเพื่อไปถึงที่บึงนั่น
341
00:25:02,350 --> 00:25:04,690
เมืองนั่นดูเกือบเหมือนของเอลฟ์เลย
342
00:25:04,890 --> 00:25:06,610
เพราะมันใช่ไงละ
343
00:25:06,810 --> 00:25:08,360
มันคือซิงกอร์น
344
00:25:08,560 --> 00:25:10,160
เจ้าเคยอยู่ที่นั่นเหรอ
345
00:25:10,350 --> 00:25:11,840
เราเคยอยู่ที่นั่น
346
00:25:13,670 --> 00:25:15,260
กับพ่อของเรา
347
00:25:59,510 --> 00:26:01,460
คำบรรยายโดย: พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
348
00:26:01,660 --> 00:26:03,600
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร