1
00:00:14,260 --> 00:00:15,260
ทางนี้
2
00:00:20,350 --> 00:00:21,680
แตงโมลูกสวยดี
3
00:00:23,600 --> 00:00:27,150
อย่างแรกเลย
บ้านเกิดเจ้าคือ... ว้าวมาก
4
00:00:27,820 --> 00:00:31,680
แต่เมืองจะเคลื่อนย้ายมา
อาณาจักรแห่งเฟย์ได้ยังไง
5
00:00:31,880 --> 00:00:36,720
เมื่อเกิดอันตราย ราชวงศ์เอลฟ์
มีเวทมนตร์ที่เรียกว่า "เคลื่อนย้าย"
6
00:00:36,920 --> 00:00:38,160
ไม่ค่อยเห็นบ่อยนักหรอก
7
00:00:41,330 --> 00:00:42,790
ทางนี้
8
00:00:48,960 --> 00:00:51,780
เจ้าพาเรามาที่นี่
เพื่อความบันเทิงของตัวเองใช่ไหม
9
00:00:51,980 --> 00:00:52,990
ไม่ใช่แน่นอน
10
00:00:53,190 --> 00:00:55,580
หากเดินไปข้างนอกเรื่อยๆ
จะเข้าสู่เขตของพวกพิกซี่
11
00:00:55,780 --> 00:00:58,290
และเจ้าคงไม่อยากปะทะกับพวกนั้นแน่
12
00:00:58,490 --> 00:00:59,210
ไม่
13
00:00:59,400 --> 00:01:02,500
เดินผ่านทางนี้เป็นทางที่เร็วที่สุด
ที่จะไปถึงเชดเมิร์ก
14
00:01:02,700 --> 00:01:03,540
มาๆ
15
00:01:03,740 --> 00:01:05,630
อาจจะเป็นเดือนหน้าไม่ก็ประมาณนั้น
16
00:01:05,830 --> 00:01:07,710
กะข้ายังเหลืออีกสองสามชั่วโมง
17
00:01:07,910 --> 00:01:09,550
มียามเฝ้าอยู่เยอะเลย
18
00:01:09,750 --> 00:01:11,630
เยอะกว่าที่ข้าจำได้ซะอีก
19
00:01:11,830 --> 00:01:13,220
เราเกือบจะพ้นแล้ว
20
00:01:13,420 --> 00:01:15,260
อีกไม่กี่ช่วงตึก และเรา...
21
00:01:15,460 --> 00:01:16,560
เวร
22
00:01:16,760 --> 00:01:17,850
คนนอก
23
00:01:18,050 --> 00:01:19,680
ระบุชื่อและวัตถุประสงค์ของพวกเจ้ามา
24
00:01:19,880 --> 00:01:21,640
ลดอาวุธลงก่อน
25
00:01:21,840 --> 00:01:24,290
เรามาพบกับท่านทูตเวสซาร์
26
00:01:27,170 --> 00:01:28,540
เราเป็นลูกของเขา
27
00:02:31,230 --> 00:02:35,400
ตำนานยอดนักรบ
28
00:02:43,950 --> 00:02:45,940
ไม้เวอร์มาล็อคของแท้
29
00:02:46,140 --> 00:02:48,650
พ่อของพวกเจ้านี่รสนิยมดีจริงเชียว
30
00:02:48,850 --> 00:02:49,940
ก็เป็นงั้นตลอด
31
00:02:50,140 --> 00:02:52,840
- ยกเว้นเมื่อเป็นพวกเรา
- เจ้าหมายความว่าไง
32
00:02:54,340 --> 00:02:55,280
พูดตามตรงนะ
33
00:02:55,480 --> 00:02:58,380
ข้าดูเหมือนสืบเชื้อสาย
จากพวกชนชั้นสูงงั้นเหรอ
34
00:02:58,920 --> 00:03:00,450
การทำตัวเป็นชนชั้นสูงน่ะไม่ยาก
35
00:03:00,650 --> 00:03:03,960
แค่ทำตัวแย่ๆ และใส่เสื้อผ้าตามพวกนั้นก็พอ
36
00:03:04,150 --> 00:03:06,420
ข้ารู้จักคนมากมายที่มีทั้งเงินและชื่อเสียง
37
00:03:06,620 --> 00:03:08,560
และพวกนั้นก็ไม่สูงส่งเท่าเจ้าเลย
38
00:03:13,690 --> 00:03:14,970
เดวาน่า
39
00:03:15,170 --> 00:03:17,990
พวกเราไม่คิดว่าพวกเจ้าจะมา
40
00:03:19,030 --> 00:03:20,970
พ่อของเจ้าจะลงมาในไม่ช้า
41
00:03:21,170 --> 00:03:23,700
และคนที่อยู่แถวๆ นี้ก็คือ...
42
00:03:24,450 --> 00:03:26,580
กำลังพูดกับใครเหรอคะ แม่
43
00:03:27,450 --> 00:03:28,310
ใช่
44
00:03:28,510 --> 00:03:30,480
พวกเจ้ายังไม่เคยเจอกับเวโลร่า
45
00:03:30,680 --> 00:03:33,460
- ลูกสาวของเรา
- น้องสาวเหรอ
46
00:03:35,750 --> 00:03:38,550
ดีค่ะ ข้าชอบขนนกของท่าน
47
00:03:43,930 --> 00:03:45,660
งั้นมันก็เป็นของเจ้า
48
00:03:45,860 --> 00:03:48,670
ของขวัญจาก
พี่สาวร่วมบิดาของเจ้า เวกซาเลีย
49
00:03:48,870 --> 00:03:51,270
เรียกนางว่าเว็กซ์ และข้า แวกซ์
50
00:03:52,270 --> 00:03:54,090
ฝาแฝดเหรอ
51
00:03:54,290 --> 00:03:56,800
แต่ท่านพ่อบอกว่าพวกท่านจะไม่กลับมาอีก
52
00:03:57,000 --> 00:03:59,190
ว่าไงนะ และต้องพลาดโอกาส
ที่ได้เจอเจ้าน่ะเหรอ
53
00:03:59,740 --> 00:04:00,780
บ้าไปแล้ว
54
00:04:01,650 --> 00:04:04,200
พ่อของพวกเจ้า
จะต้องดีใจที่ได้เจอพวกเจ้าแน่
55
00:04:05,990 --> 00:04:07,520
ข้าอาจจะรู้สึกเช่นนั้น
56
00:04:07,720 --> 00:04:11,870
ถ้าพวกเจ้าบอกข้าว่าพวกเจ้าจะกลับมา
57
00:04:14,460 --> 00:04:15,750
มีใครอยู่ไหม
58
00:04:18,130 --> 00:04:20,950
ถ้าเจ้ามาเอาเงินหรือแพะของข้าละก็
59
00:04:21,150 --> 00:04:22,410
ข้าไม่มีแล้ว
60
00:04:22,610 --> 00:04:24,740
ป๊อบป๊อบ นี่ข้าเอง ไพค์
61
00:04:24,940 --> 00:04:26,220
ไพค์เหรอ
62
00:04:27,470 --> 00:04:28,830
เจ้าจริงด้วย ไพค์
63
00:04:29,030 --> 00:04:30,170
ขอบคุณพระเจ้า
64
00:04:30,370 --> 00:04:33,210
ข้านึกว่าเจ้าเป็นพวกโจรใจทรามพวกนั้น
65
00:04:33,410 --> 00:04:35,550
ตอนนี้ อะไรเนี่ย... ดูเจ้าสิ หลานรัก
66
00:04:35,750 --> 00:04:37,590
เสื้อคลุมโบสถ์ของจริง
67
00:04:37,790 --> 00:04:39,860
เจ้าช่างงดงาม
68
00:04:40,480 --> 00:04:44,430
นี่ปู่ทวดของทวดของข้า วิลแฮนด์ ทริคฟุต
69
00:04:44,630 --> 00:04:46,740
และนี่คือ สแกนแลน
70
00:04:47,410 --> 00:04:48,660
ยินดีรับใช้ขอรับ
71
00:04:51,870 --> 00:04:52,940
กร็อก
72
00:04:53,140 --> 00:04:54,480
เจ้าลืมกินข้าวเหรอ
73
00:04:54,680 --> 00:04:56,360
หวัดดี ป๊อบป๊อบ
74
00:04:56,560 --> 00:04:57,960
ข้าห่วยแตก
75
00:04:58,750 --> 00:05:01,320
ก็อยากจะพูดว่า
ข้าเคยเห็นตอนที่เขาดูแย่กว่านี้นะ
76
00:05:01,520 --> 00:05:03,240
แต่ข้าว่าไม่เคยหรอก
77
00:05:03,440 --> 00:05:05,950
มาเร็ว ช่วยข้าพา
เจ้าตัวโตนี่ไปวางบนโต๊ะ
78
00:05:06,150 --> 00:05:07,800
มาเถอะเพื่อน
79
00:05:10,600 --> 00:05:15,290
ดังนั้น เมื่อเอม่อนล่มสลาย เราไม่มีที่พึ่ง
จึงต้องถอยกลับมาที่อาณาจักรแห่งเฟย์
80
00:05:15,490 --> 00:05:19,630
เราได้รวบรวมอาวุธและฝึกทหาร
เพื่อเผชิญหน้ากับเหล่ามังกร
81
00:05:19,830 --> 00:05:21,860
แปลว่าท่านก็วางแผน
จะเข้าร่วมสงครามด้วยสินะ
82
00:05:22,440 --> 00:05:23,760
วิเศษมาก
83
00:05:23,960 --> 00:05:26,160
เหมือนวิ่งหนีหางจุกตูดซะมากกว่า
84
00:05:26,860 --> 00:05:28,430
พวกเจ้ามาที่นี่ทำไม
85
00:05:28,630 --> 00:05:31,980
เพื่อจัดการพวกมังกรที่ไล่ท่านไป
86
00:05:32,180 --> 00:05:34,190
แล้วเจ้าคือ
87
00:05:34,390 --> 00:05:37,110
เพอร์ซิวัล เฟรดริคสไตน์ วอน
มูเซล คลอสซอว์สกี้ เดโรโลที่สาม
88
00:05:37,310 --> 00:05:39,130
แห่งราชวงศ์ไวต์สโตน
89
00:05:40,960 --> 00:05:45,450
ถ้างั้น ลอร์ดเดโรโลที่สาม
ซิงกอร์นจะช่วยอะไรท่านได้บ้าง
90
00:05:45,650 --> 00:05:49,540
ข้าเดาว่าท่านคงเคยได้ยินว่า
วอกซ์มาคินาสังหารมังกรได้ตัวนึง
91
00:05:49,740 --> 00:05:52,370
ข้าไม่คุ้นกับชื่อวอกซ์มาคินาเลย
92
00:05:52,570 --> 00:05:53,960
เราคือวอกซ์มาคินา
93
00:05:54,160 --> 00:05:57,690
ข้าหมายถึง พวกเราคือวอกซ์มาคินา
94
00:05:59,810 --> 00:06:03,130
เรามาตามหาอาวุธโบราณที่ว่ากันว่า
อยู่ในเชดเมิร์ก
95
00:06:03,330 --> 00:06:04,720
ธนูเฟนธราสงั้นเหรอ
96
00:06:04,920 --> 00:06:06,530
ท่านเคยได้ยินเรื่องมันเหรอ
97
00:06:07,990 --> 00:06:09,770
วัตถุโบราณอันทรงพลัง
98
00:06:09,970 --> 00:06:13,540
ตำนานกล่าวว่ามันสามารถยิงศรแห่งเพลิง
ที่รุนแรงพอจะสร้างบาดแผลให้ไททันได้
99
00:06:15,910 --> 00:06:17,190
เข้าใจแล้ว
100
00:06:17,390 --> 00:06:20,990
เจ้าอยากไล่ตามข่าวลือไร้มูล
และเข้าไปในดินแดนที่รกร้าง
101
00:06:21,180 --> 00:06:24,360
ธนูคันนั้นอาจเป็นกุญแจ
ในการปราบพวกมังกร
102
00:06:24,560 --> 00:06:25,990
ท่านควรจะภูมิใจสิ
103
00:06:26,190 --> 00:06:30,140
ลูกชายและลูกสาวของท่านเป็นผู้นำ
ในการต่อสู้กับโครมาคอนเคลฟ
104
00:06:30,800 --> 00:06:34,180
เจ้าไม่จำเป็นต้องปั้นแต่งเรื่องราว
การหาผลประโยชน์ของพวกเขาหรอก
105
00:06:34,390 --> 00:06:39,020
สิ่งเดียวที่ทำให้แวกซิลแดน
และเวกซาเลียยืนหยัดทำดีเพื่อส่วนรวมก็คือ
106
00:06:40,100 --> 00:06:42,310
เงินทอง
107
00:06:42,900 --> 00:06:44,760
ท่านนี่เฮงซวยจนน่าเหลือเชื่อ
108
00:06:44,960 --> 00:06:47,850
นี่คือช่วงเวลาที่พวกเราทุกคนต่างพยายาม
109
00:06:48,040 --> 00:06:52,730
เจ้าเคยคิดไหมว่าการที่อยู่ๆ ก็โผล่มา
ทำให้ครอบครัวข้าต้องเดือดร้อนแค่ไหน
110
00:06:52,920 --> 00:06:55,140
เราไม่ได้มาเพื่อพบปะ
111
00:06:55,340 --> 00:06:57,860
แต่กระนั้นเจ้าก็ยังมาที่นี่
112
00:06:58,050 --> 00:07:00,690
ใช้ชื่อของข้าไปทั่วตามที่เจ้าเห็นชอบ
113
00:07:00,890 --> 00:07:03,990
- ข้าหยามเหยียดชื่อของท่าน
- ไม่ ไม่เป็นไร
114
00:07:04,190 --> 00:07:06,360
- เราไม่ได้มีเจตนาร้าย
- แต่เขาเพิ่งพูดว่า...
115
00:07:06,560 --> 00:07:08,130
ไม่เป็นไร
116
00:07:10,340 --> 00:07:12,700
ขอบคุณที่สละเวลา ท่านพ่อ
117
00:07:12,900 --> 00:07:16,680
ถ้าท่านให้ความช่วยเหลือเราละก็
เราจะขอบคุณมากๆ
118
00:07:18,980 --> 00:07:21,650
แน่นอน นั่นเป็นสิ่งที่ข้าพอทำได้
119
00:07:22,980 --> 00:07:24,360
เพื่อครอบครัว
120
00:07:28,820 --> 00:07:30,010
เกือบเสร็จแล้ว
121
00:07:30,210 --> 00:07:32,780
ยานี้ออกฤทธิ์แรงอยู่
122
00:07:35,660 --> 00:07:38,750
ข้าต้องกลืนมันเหรอ
123
00:07:39,410 --> 00:07:40,860
ไม่ๆ
124
00:07:41,060 --> 00:07:44,330
ยานี่ไม่ได้ใช้ทางด้านหน้าหรอก
125
00:07:47,210 --> 00:07:49,240
เดี๋ยว แล้วกร็อกจะ...
126
00:07:49,440 --> 00:07:52,580
เขาอ่อนแอเกินที่จะใช้มันเอง
127
00:07:52,780 --> 00:07:53,790
ให้ข้าทำเอง
128
00:07:53,990 --> 00:07:55,790
ข้ารู้ว่ามันใช้งานยังไง
129
00:07:55,990 --> 00:07:59,180
หลานรัก หลานอาจจะอยากปิดตานะ
130
00:08:05,190 --> 00:08:07,190
เทพเอเวอร์ไลต์ โปรดคุ้มครองกร็อก
131
00:08:08,280 --> 00:08:11,360
และเพื่อนพ้องที่เหลือของเราด้วยเถิด
ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ไหน
132
00:08:16,120 --> 00:08:17,640
ทำไมพวกท่านต้องไปด้วย
133
00:08:17,840 --> 00:08:20,540
- พวกท่านเพิ่งมาเอง
- ไว้เจอกันใหม่นะ
134
00:08:21,290 --> 00:08:25,960
และไม่ว่าพวกเราจะไปที่ไหน
เราจะคิดถึงเจ้า เจ้าตัวเล็ก
135
00:08:27,960 --> 00:08:30,530
พระราชกฤษฎีกานี้
จะช่วยให้เดินทางได้ปลอดภัย
136
00:08:30,730 --> 00:08:34,340
แต่เมื่อพวกเจ้าก้าวออกจากกำแพงของเรา
พวกเจ้าต้องจัดการกันเอง
137
00:08:36,140 --> 00:08:38,410
ท่านต้องแก้ไขชื่อนึงด้วย
138
00:08:38,610 --> 00:08:42,380
- ต้องเป็นเลดี้เวกซาเลีย
- "เลดี้" เหรอ
139
00:08:42,580 --> 00:08:45,590
เลดี้เวกซาเลีย
ท่านหญิงแห่งราชวงศ์ที่สามแห่งไวต์สโตน
140
00:08:45,790 --> 00:08:47,670
และคุณหญิงแห่งเกรย์ฮันท์
141
00:08:47,870 --> 00:08:50,720
ท่านครับ แม้ว่าพวกท่าน
จะมีความสัมพันธ์กัน
142
00:08:50,920 --> 00:08:53,470
ท่านช่วยปฏิบัติให้สมกับราชวงศ์ด้วย
143
00:08:53,670 --> 00:08:57,680
ข้าจะไม่แก้ไข
ตำแหน่งอันไร้ความหมายนี่หรอก
144
00:08:57,880 --> 00:09:03,110
เอาจริงเหรอ เดโรโล
กลนี่ช่างต่ำช้าเมื่อเทียบกับศักดิ์ศรีเจ้าจริงๆ
145
00:09:03,310 --> 00:09:05,320
ท่านอย่าพูดกับเขาแบบนั้นเชียวนะ
146
00:09:05,520 --> 00:09:08,570
เรามาขอความช่วยเหลือ
และท่านก็ดูถูกเพื่อนของข้าเนี่ยนะ
147
00:09:08,770 --> 00:09:13,570
ใช่ อีกครั้งแล้วที่เจ้าไม่แสดงความซาบซึ้ง
ต่อความมีมารยาทที่ผ่านมาของข้าเลย
148
00:09:13,770 --> 00:09:15,780
ท่านอยากให้ข้ารู้สึกเสียใจแทนท่านรึไง
149
00:09:15,980 --> 00:09:19,330
หลังจากทุกอย่างที่ท่านทำลงไป
หรือไม่ได้ทำด้วยซ้ำ
150
00:09:19,530 --> 00:09:21,120
เราจะไม่ทำพลาด
151
00:09:21,320 --> 00:09:23,980
นั่นมากกว่าที่ข้าจะพูดถึงท่านได้
ในฐานะพ่อด้วยซ้ำ
152
00:09:26,900 --> 00:09:28,800
งั้นก็พิสูจน์ว่าข้าคิดผิดสิ
153
00:09:29,000 --> 00:09:33,090
เอาธนูมาให้ข้าดูและข้าจะให้การต้อนรับ
ที่เจ้าคิดว่าเจ้าสมควรได้
154
00:09:33,290 --> 00:09:37,600
จนกว่าจะถึงตอนนั้น อย่ามารบกวนข้าอีก
155
00:09:37,800 --> 00:09:40,740
เออ ไอ้เวร เราจะไปกันแล้ว
156
00:09:42,450 --> 00:09:45,000
ไอ้เวร แปลว่าอะไรเหรอคะ
157
00:09:45,620 --> 00:09:48,420
เด็กๆ นี่น่ารักจัง
158
00:10:03,270 --> 00:10:06,640
- ดีจัง เจ้ากลับมาแล้ว
- ไม่เคยไปไหน
159
00:10:07,810 --> 00:10:09,210
แค่ล่องหนเฉยๆ
160
00:10:09,410 --> 00:10:12,730
ข้าคงไม่อยากพลาดเรื่องดราม่าเล็กๆ
ของครอบครัวเจ้าหรอก
161
00:10:13,230 --> 00:10:16,510
บอกข้าสิ ทำไมหูเจ้า
ถึงไม่ใหญ่เท่าของพ่อเจ้าล่ะ
162
00:10:16,710 --> 00:10:20,490
ข้าควรขอโทษที่ยกตำแหน่งนั้นให้เจ้า
163
00:10:20,990 --> 00:10:23,120
หวังว่าเจ้าจะไม่อารมณ์เสียนะ เว็กซ์
164
00:10:23,910 --> 00:10:25,910
เลดี้เว็กซ์ต่างหาก
165
00:10:27,290 --> 00:10:28,460
แน่นอน
166
00:10:29,250 --> 00:10:32,150
พ่อเจ้านี่ค่อนข้าง...
167
00:10:32,350 --> 00:10:36,380
ทุเรศสินะ ใช่ ทุเรศสุดๆ เลย
168
00:10:39,430 --> 00:10:42,720
ไม่มีใครนอกจากพี่ชายของข้า
169
00:10:43,180 --> 00:10:45,470
ยืนหยัดเพื่อข้าแบบนั้นมาก่อน
170
00:10:47,310 --> 00:10:48,230
ขอบคุณ
171
00:10:49,520 --> 00:10:51,840
ข้าอาจมีปัญญาและฐานะทางสังคม
172
00:10:52,040 --> 00:10:54,020
แต่ข้าคงไม่มีทางมีสิ่งที่เจ้ามีแน่
173
00:10:54,520 --> 00:10:55,900
หัวใจที่บริสุทธิ์
174
00:10:56,530 --> 00:10:58,600
มันพิเศษมาก เว็กซ์
175
00:10:58,800 --> 00:11:00,860
และไม่มีใครจะมาชิงมันไปได้
176
00:11:05,330 --> 00:11:07,350
เราใช้เวลาในวัยเด็กของเรากับท่านแม่
177
00:11:07,550 --> 00:11:10,500
และท่านพ่อก็ให้พวกเรากลับไปอยู่กับเขา
178
00:11:13,670 --> 00:11:15,240
ข้าไม่เคยเข้าใจ
179
00:11:15,440 --> 00:11:19,800
ทำไมเขาต้องพรากเราจากนางด้วย
ในเมื่อเขาไม่เคยรักเราเลย
180
00:11:21,130 --> 00:11:23,850
ถ้าได้พูดกับเขาว่าไปตายซะ
คงจะรู้สึกดีขึ้นใช่ไหม
181
00:11:25,100 --> 00:11:26,460
ก็อยากให้รู้สึกดีขึ้นนะ
182
00:11:26,660 --> 00:11:28,830
แต่ข้าว่ามันทำให้ข้าเจ็บกว่าเดิมมากกว่า
183
00:11:29,030 --> 00:11:30,170
นี่
184
00:11:30,370 --> 00:11:32,230
ข้าทำบางอย่างให้เจ้า
185
00:11:35,860 --> 00:11:37,110
มันวิเศษมาก
186
00:11:38,070 --> 00:11:39,320
ขอบคุณ
187
00:11:39,820 --> 00:11:41,430
รู้ไหม
188
00:11:41,630 --> 00:11:45,890
ข้าว่าข้าคงจะรู้สึกดีขึ้นแน่ๆ
ถ้าข้าได้เอาธนูนั่นอัดหน้าโง่ๆ ของเขา
189
00:11:46,090 --> 00:11:47,950
ไปกันต่อ
190
00:11:53,580 --> 00:11:55,090
ข้าเห็นบางอย่างอยู่ข้างหน้า
191
00:11:59,880 --> 00:12:01,510
สถานที่นี้
192
00:12:02,220 --> 00:12:03,890
ข้ารู้สึกถึงความมืด
193
00:12:04,640 --> 00:12:07,810
ข้าเชื่อมต่อกับรากไม้ได้
แต่ข้าสัมผัสได้เพียง...
194
00:12:08,720 --> 00:12:11,390
ความโศกเศร้า ความปรารถนา
195
00:12:12,190 --> 00:12:14,310
ใครทำแบบนี้กับพวกเจ้ากัน
196
00:12:20,530 --> 00:12:22,470
- หัวใจของข้า...
- พวกเจ้าได้ยินไหม
197
00:12:22,670 --> 00:12:23,970
อย่าไปฟังเขา
198
00:12:24,170 --> 00:12:25,140
ความเจ็บปวด
199
00:12:25,340 --> 00:12:27,370
ทำหัวให้โล่งไว้ อย่าให้มันเข้ามา
200
00:12:29,740 --> 00:12:31,270
นั่นมันบ้าอะไรกัน
201
00:12:31,470 --> 00:12:33,070
เราไม่ได้ชอบเรื่องเซอร์ไพรส์นะ
202
00:12:33,260 --> 00:12:34,270
พูดมาได้แล้ว
203
00:12:34,470 --> 00:12:35,650
ก็ได้ๆ
204
00:12:35,850 --> 00:12:39,410
เชดเมิร์กเป็นบ้านของอาร์คเฟย์ที่ถูกสาป
นามว่าซอนดอร์
205
00:12:39,600 --> 00:12:42,280
แต่ตราบใดที่เจ้าไม่ยอมฟังเสียงของเขา
206
00:12:42,480 --> 00:12:44,590
ความเศร้าของเขา
ก็จะไม่เปลี่ยนแปลงเจ้า
207
00:12:45,430 --> 00:12:47,640
มั่นใจเหลือเกินนะ
208
00:12:50,060 --> 00:12:51,770
น้องสาว ไปกันเถอะ
209
00:12:54,390 --> 00:12:56,810
เวกซาเลีย
210
00:12:59,480 --> 00:13:02,070
ข้าฝันแบบบ้าหลุดโลกเลย
211
00:13:09,580 --> 00:13:12,400
ข้าต้องเป็นแบบนี้ไปตลอดชาติเลยเหรอ
212
00:13:12,600 --> 00:13:14,440
ไม่ ไม่หรอก
213
00:13:14,640 --> 00:13:17,690
ไม่เอาน่า ยาจะช่วยรักษา
สิ่งที่อยู่ในตัวของเจ้า
214
00:13:17,890 --> 00:13:19,150
เราเชียร์กันอยู่นะ
215
00:13:19,350 --> 00:13:23,200
การจะนำความแข็งแกร่งของเจ้าคืนมา
ร่างกายเจ้าต้องมีการเริ่มต้นสักหน่อย
216
00:13:23,400 --> 00:13:26,080
ต้องมีการกระตุ้นครั้งใหญ่
217
00:13:26,280 --> 00:13:28,700
ข้าต้องกระตุ้นตัวเองเหรอ
218
00:13:28,900 --> 00:13:30,680
- ก็ได้
- หยุดขยับมือนั่น
219
00:13:31,350 --> 00:13:32,470
เอามือไพล่หลังซะ
220
00:13:33,140 --> 00:13:36,380
เราพูดถึงการเพิ่มพลัง การกระตุก
221
00:13:36,580 --> 00:13:40,440
กล้ามเนื้อของเจ้าจะตื่นขึ้น
เมื่อพวกมันถูกปลุกเร้าอย่างเหมาะสม
222
00:13:41,150 --> 00:13:42,380
ปลุกเร้าเหรอ
223
00:13:42,580 --> 00:13:44,890
ตอนนี้ข้าสับสนไปหมดแล้ว
224
00:13:45,090 --> 00:13:46,660
เพื่อนข้า อย่าซึมไปเลย
225
00:13:47,490 --> 00:13:49,410
เราจะแก้ปัญหานี้ให้ได้ โอเคไหม
226
00:13:51,030 --> 00:13:53,950
ตามที่สัญญาไว้ บึงเชดเมิร์ก
227
00:14:03,960 --> 00:14:06,050
เฟนธราสต้องอยู่ในต้นไม้นั่นแน่
228
00:14:07,680 --> 00:14:09,200
เวกซาเลีย
229
00:14:09,400 --> 00:14:11,850
เข้ามาใกล้ๆ สิ
230
00:14:20,810 --> 00:14:22,980
เว็กซ์ เป็นอะไรไหม
231
00:14:23,570 --> 00:14:25,430
นางดูไม่ค่อยโอเคเลย
232
00:14:25,630 --> 00:14:28,320
- เว็กซ์ รอเดี๋ยว
- เว็กซ์
233
00:14:29,570 --> 00:14:32,100
นางเดินผ่านโคลนพวกนี้ไปได้ไงเนี่ย
234
00:14:32,300 --> 00:14:33,660
เวกซาเลีย
235
00:14:36,160 --> 00:14:37,710
ได้ยินข้าไหม
236
00:14:40,710 --> 00:14:45,410
ไม่ใช่แค่ได้ยินเจ้า เห็นเจ้า รู้สึกถึงเจ้า
237
00:14:45,610 --> 00:14:48,470
ข้าเข้าใจความเจ็บปวดของเจ้า
238
00:14:50,090 --> 00:14:53,040
ถ้าการยอมรับคือสิ่งที่เจ้าตามหาละก็
239
00:14:53,240 --> 00:14:55,680
พ่อของเจ้าไม่มีทางมอบให้หรอก
240
00:14:57,730 --> 00:15:00,980
แต่สหายผู้ทุกข์ทนมอบให้เจ้าได้
241
00:15:02,730 --> 00:15:05,730
ข้ารออยู่ ที่รัก
242
00:15:06,900 --> 00:15:09,570
- นี่มันอะไรกัน
- ถึงเวลาที่ข้าต้องไปแล้ว
243
00:15:10,030 --> 00:15:11,870
เจ้าจะไม่ได้เจอการ์เมลีอีก
244
00:15:12,910 --> 00:15:14,310
- เวกซาเลีย
- เว็กซ์ รอเดี๋ยว
245
00:15:14,510 --> 00:15:15,660
อย่าเข้าไปในนั้น
246
00:15:24,590 --> 00:15:26,630
ลูกของผู้สูญเสีย...
247
00:15:30,380 --> 00:15:34,720
ความเศร้าและความเจ็บปวดของซอนดอร์
ได้พบเจอกับเจ้า
248
00:15:37,060 --> 00:15:40,640
เวกซาเลียผู้ใจสลายเอ๋ย
249
00:15:42,310 --> 00:15:44,480
บุตรสาวผู้ไม่เป็นที่ต้องการ
250
00:15:45,820 --> 00:15:48,150
ข้าเข้าใจเจ้า
251
00:15:50,900 --> 00:15:52,160
หลบไป
252
00:15:56,620 --> 00:15:57,790
น้องข้า
253
00:16:02,250 --> 00:16:03,170
ไม่
254
00:16:06,380 --> 00:16:08,760
ทำไมท่านรู้เรื่องของข้าเยอะจัง
255
00:16:09,130 --> 00:16:12,410
ตอนที่เจ้าสัมผัสความเจ็บป่วยของข้า
256
00:16:12,610 --> 00:16:15,850
ข้ารับรู้ทุกอย่าง
257
00:16:21,810 --> 00:16:22,980
นี่ค่ะ ท่านพ่อ
258
00:16:26,690 --> 00:16:28,690
เจ้าทำนี่ให้ข้าเหรอ
259
00:16:29,690 --> 00:16:31,650
มันงดงามเหมือนกับเจ้า...
260
00:16:33,200 --> 00:16:34,610
เวกซาเลียของข้า
261
00:16:37,240 --> 00:16:40,950
เจ้าสามารถอยู่เหนือ
โชคชะตาอันน่าเศร้าของเจ้าได้
262
00:16:41,540 --> 00:16:43,790
ข้าเห็นมาหลายอย่าง
263
00:16:45,330 --> 00:16:48,040
และข้ามอบให้เจ้าได้มากมาย
264
00:16:56,680 --> 00:17:00,600
แต่การถูกความรักทอดทิ้งนั้น
คือการปลดปล่อย
265
00:17:01,600 --> 00:17:03,480
เจ้าเป็นลูกสาวที่ดี
266
00:17:06,860 --> 00:17:08,440
เจ้าพยายามแล้ว
267
00:17:09,150 --> 00:17:11,930
แต่มันไม่เคยเพียงพอ
268
00:17:12,130 --> 00:17:15,450
เจ้าไม่มีวันเพียงพอ
269
00:17:16,030 --> 00:17:20,030
ถ้าข้าเอาเลือดในตัวเองคืนให้เขาได้
ข้าคงจะทำแล้ว
270
00:17:20,450 --> 00:17:23,540
ข้าทำให้มันเป็นจริงได้
271
00:17:24,410 --> 00:17:27,000
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการ
272
00:17:39,680 --> 00:17:41,600
เฟนธราสสิ
273
00:17:41,970 --> 00:17:45,980
ธนูคันนี้จะทำให้เจ้า
ได้รับความเคารพจากเขา
274
00:17:46,730 --> 00:17:48,510
ท่านต้องการสิ่งใดตอบแทนกัน
275
00:17:48,700 --> 00:17:51,110
เฉพาะสิ่งที่เจ้าต้องการมอบให้
276
00:17:51,480 --> 00:17:56,950
เราจะเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ
เวกซาเลียผู้ใจสลายเอ๋ย
277
00:17:58,360 --> 00:18:01,940
ข้าทำให้เจ้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
278
00:18:02,130 --> 00:18:06,460
และทั้งหมดที่ข้าต้องการก็คือหัวใจของเจ้า
279
00:18:09,710 --> 00:18:11,210
หัวใจของข้าเหรอ
280
00:18:14,710 --> 00:18:16,470
หัวใจข้าเป็นของคนอื่นแล้ว
281
00:18:20,890 --> 00:18:23,120
ไม่ เจ้ากำลังทำผิดพลาด
282
00:18:23,320 --> 00:18:25,850
ได้โปรด เจ้าต้องการข้า
283
00:18:26,600 --> 00:18:29,150
เจ้าไม่มีทางให้สิ่งที่ข้าต้องการได้หรอก
284
00:18:30,480 --> 00:18:33,690
นังสารเลว เจ้ามันก็เหมือนคนอื่นๆ
285
00:18:45,120 --> 00:18:45,950
น้องข้า
286
00:19:03,640 --> 00:19:05,500
ไอ้ต้นไม้บ้านี่มันไม่มีเลือด
287
00:19:05,700 --> 00:19:07,350
เราจะสู้กับต้นไม้ยังไง
288
00:19:10,100 --> 00:19:13,310
ข้ามีวิธีแล้ว
แต่ต้องให้พวกเจ้าถ่วงเวลาไว้
289
00:19:20,990 --> 00:19:23,030
เจ้าปฏิเสธข้าเหรอ
290
00:19:26,450 --> 00:19:27,910
ใช่น่ะสิ ไอ้ต้นไม้เวร
291
00:19:42,720 --> 00:19:44,220
เจ้ากำลังทำลายทุกอย่าง
292
00:19:57,650 --> 00:19:58,690
โดนละ
293
00:20:18,760 --> 00:20:19,710
ซวยละ
294
00:20:45,660 --> 00:20:48,410
นั่นแหละวิธีสู้กับต้นไม้
295
00:20:51,620 --> 00:20:53,710
เจ้าคิดว่าจะทิ้งข้าไปได้เหรอ
296
00:21:36,580 --> 00:21:39,340
ไม่เก่งเท่าไหร่แล้วใช่ไหม
297
00:21:41,170 --> 00:21:42,700
เวกซาเลีย
298
00:21:42,900 --> 00:21:45,260
โดดเดี่ยวและหวาดกลัว
299
00:21:46,840 --> 00:21:49,720
ตอนนี้เจ้าตระหนักถึงความจริงแล้ว
300
00:21:54,930 --> 00:21:56,640
ข้าคิดว่าข้ารู้แล้ว
301
00:21:58,350 --> 00:21:59,810
ข้าตระหนักว่า...
302
00:22:01,570 --> 00:22:04,990
คำพูดของเจ้ามันว่างเปล่า
เช่นเดียวกับหัวใจอันชั่วช้าของเจ้า
303
00:22:25,720 --> 00:22:27,010
เฟนธราส
304
00:22:38,440 --> 00:22:42,550
เราควรกลับไปที่ซิงกอร์น
เดาว่าเจ้าคงอยากโชว์ธนูนั่นให้พ่อเจ้าดู
305
00:22:42,750 --> 00:22:45,990
จริงๆ แล้ว ข้ายังไม่พร้อม
306
00:22:46,900 --> 00:22:49,260
ข้าไม่คิดว่าข้าจะคุยกับเขาได้อีก
307
00:22:49,460 --> 00:22:50,770
ยังก่อน
308
00:22:50,970 --> 00:22:53,270
อย่าให้เขาทำให้เจ้าเป็นทุกข์ น้องข้า
309
00:22:53,470 --> 00:22:56,660
- เขาก็เป็นแบบนั้นมาตลอด
- ข้ารู้
310
00:22:57,910 --> 00:22:59,620
ข้าก็ด้วย
311
00:23:01,960 --> 00:23:03,880
เป็นการแสดงที่ยอดมาก
312
00:23:04,500 --> 00:23:07,070
ปกติข้าเกลียดโรงละครนะ
แต่เมื่อกี้มีครบรสเลย
313
00:23:07,270 --> 00:23:10,590
ดราม่า ฉากบู๊ ความอัปยศของครอบครัว
314
00:23:11,180 --> 00:23:14,330
ข้าจำได้ชัดเจน เจ้าพูดว่า
เราจะไม่เจอเจ้าอีกแล้วไม่ใช่เหรอ
315
00:23:14,530 --> 00:23:16,330
ใช่ ข้าพูด และเจ้าจะไม่เจอ
316
00:23:16,530 --> 00:23:17,730
เพราะพวกเจ้า...
317
00:23:18,770 --> 00:23:20,770
กำลังจะกลับบ้าน
318
00:23:24,360 --> 00:23:25,970
อะไรวะเนี่ย
319
00:23:26,170 --> 00:23:29,300
ในสองคืนที่ผ่านมา
พวกเจ้ามอบความบันเทิงให้ข้ามากมาย
320
00:23:29,500 --> 00:23:31,810
มากกว่าที่ข้าเคยเจอในหลายพันปีนี้
321
00:23:32,010 --> 00:23:34,680
ข้าเลยคิดว่า
พวกเจ้าควรได้บางอย่างตอบแทน
322
00:23:34,880 --> 00:23:38,250
นี่น่าจะพาเจ้ากลับไปที่ทาลโดเร
323
00:23:39,210 --> 00:23:41,320
เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่
324
00:23:41,520 --> 00:23:43,360
ถามได้ดี พ่อกางเกงสวย
325
00:23:43,560 --> 00:23:46,570
แต่เกรงว่าต้องรอให้ถึงครั้งหน้าซะก่อน
326
00:23:46,770 --> 00:23:47,990
ประตูจะปิดแล้ว
327
00:23:48,190 --> 00:23:50,420
เวรละ ใช่ ไปเร็วทุกคน
328
00:23:51,800 --> 00:23:54,600
อาณาจักรแห่งเฟย์ในหนังสือดีกว่าเห็นๆ
329
00:24:07,940 --> 00:24:10,110
เดินทางปลอดภัยนะ สหาย
330
00:24:10,950 --> 00:24:12,240
ขอให้รอด
331
00:24:17,540 --> 00:24:18,480
เอาละ กร็อก
332
00:24:18,680 --> 00:24:20,310
มาเร็ว กระฉับกระเฉงหน่อย
333
00:24:20,510 --> 00:24:22,000
ขอดูโทสะของเจ้าซิ
334
00:24:22,710 --> 00:24:23,610
ได้
335
00:24:23,810 --> 00:24:27,130
ข้ากำลังจะโกรธ
336
00:24:28,920 --> 00:24:30,630
เวรเอ๊ย ข้าทำกล้ามเนื้อหลังยอก
337
00:24:31,670 --> 00:24:32,660
นั่นดีแล้ว
338
00:24:32,860 --> 00:24:35,910
แปลว่าเจ้ามีกล้ามไง ดีมาก เจ้าหนู
339
00:24:36,110 --> 00:24:39,960
ข้าหวังว่าเราทุกคนจะกลับมาเจอกัน
แต่เราจะมัวรออย่างเดียวไม่ได้
340
00:24:40,160 --> 00:24:41,930
ข้าว่าเราต้องไปเวสตรูนกันได้แล้ว
341
00:24:44,100 --> 00:24:46,310
- ทำไมต้องไปที่นั่นล่ะ
- หาชิ้นส่วนไง
342
00:24:46,770 --> 00:24:50,050
ดาบผู้สลักตำนานให้ข้าดูถุงมือนั่น
จำได้ไหม ในเมืองน่ะ
343
00:24:50,250 --> 00:24:51,430
เวร
344
00:24:51,630 --> 00:24:55,010
ถ้ามันอยู่ที่เวสตรูน
ข้ารู้ว่าใครถือครองมันอยู่
345
00:24:55,210 --> 00:24:57,350
ว่าไงนะ ยอดไปเลย
346
00:24:57,550 --> 00:24:59,160
งี้ก็ค่อยง่ายหน่อย
347
00:25:00,330 --> 00:25:02,290
กร็อก เป็นอะไรไป
348
00:25:03,080 --> 00:25:06,040
ถุงมือนั่นเป็นของลุงของข้าเอง
349
00:25:07,630 --> 00:25:09,460
เขาฆ่าข้าด้วยสิ่งนั้น
350
00:25:53,710 --> 00:25:55,660
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
351
00:25:55,860 --> 00:25:57,800
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร