1 00:00:14,260 --> 00:00:15,260 ทางนี้ 2 00:00:20,350 --> 00:00:21,680 แตงโมลูกสวยดี 3 00:00:23,600 --> 00:00:27,150 อย่างแรกเลย บ้านเกิดเจ้าคือ... ว้าวมาก 4 00:00:27,820 --> 00:00:31,680 แต่เมืองจะเคลื่อนย้ายมา อาณาจักรแห่งเฟย์ได้ยังไง 5 00:00:31,880 --> 00:00:36,720 เมื่อเกิดอันตราย ราชวงศ์เอลฟ์ มีเวทมนตร์ที่เรียกว่า "เคลื่อนย้าย" 6 00:00:36,920 --> 00:00:38,160 ไม่ค่อยเห็นบ่อยนักหรอก 7 00:00:41,330 --> 00:00:42,790 ทางนี้ 8 00:00:48,960 --> 00:00:51,780 เจ้าพาเรามาที่นี่ เพื่อความบันเทิงของตัวเองใช่ไหม 9 00:00:51,980 --> 00:00:52,990 ไม่ใช่แน่นอน 10 00:00:53,190 --> 00:00:55,580 หากเดินไปข้างนอกเรื่อยๆ จะเข้าสู่เขตของพวกพิกซี่ 11 00:00:55,780 --> 00:00:58,290 และเจ้าคงไม่อยากปะทะกับพวกนั้นแน่ 12 00:00:58,490 --> 00:00:59,210 ไม่ 13 00:00:59,400 --> 00:01:02,500 เดินผ่านทางนี้เป็นทางที่เร็วที่สุด ที่จะไปถึงเชดเมิร์ก 14 00:01:02,700 --> 00:01:03,540 มาๆ 15 00:01:03,740 --> 00:01:05,630 อาจจะเป็นเดือนหน้าไม่ก็ประมาณนั้น 16 00:01:05,830 --> 00:01:07,710 กะข้ายังเหลืออีกสองสามชั่วโมง 17 00:01:07,910 --> 00:01:09,550 มียามเฝ้าอยู่เยอะเลย 18 00:01:09,750 --> 00:01:11,630 เยอะกว่าที่ข้าจำได้ซะอีก 19 00:01:11,830 --> 00:01:13,220 เราเกือบจะพ้นแล้ว 20 00:01:13,420 --> 00:01:15,260 อีกไม่กี่ช่วงตึก และเรา... 21 00:01:15,460 --> 00:01:16,560 เวร 22 00:01:16,760 --> 00:01:17,850 คนนอก 23 00:01:18,050 --> 00:01:19,680 ระบุชื่อและวัตถุประสงค์ของพวกเจ้ามา 24 00:01:19,880 --> 00:01:21,640 ลดอาวุธลงก่อน 25 00:01:21,840 --> 00:01:24,290 เรามาพบกับท่านทูตเวสซาร์ 26 00:01:27,170 --> 00:01:28,540 เราเป็นลูกของเขา 27 00:02:31,230 --> 00:02:35,400 ตำนานยอดนักรบ 28 00:02:43,950 --> 00:02:45,940 ไม้เวอร์มาล็อคของแท้ 29 00:02:46,140 --> 00:02:48,650 พ่อของพวกเจ้านี่รสนิยมดีจริงเชียว 30 00:02:48,850 --> 00:02:49,940 ก็เป็นงั้นตลอด 31 00:02:50,140 --> 00:02:52,840 - ยกเว้นเมื่อเป็นพวกเรา - เจ้าหมายความว่าไง 32 00:02:54,340 --> 00:02:55,280 พูดตามตรงนะ 33 00:02:55,480 --> 00:02:58,380 ข้าดูเหมือนสืบเชื้อสาย จากพวกชนชั้นสูงงั้นเหรอ 34 00:02:58,920 --> 00:03:00,450 การทำตัวเป็นชนชั้นสูงน่ะไม่ยาก 35 00:03:00,650 --> 00:03:03,960 แค่ทำตัวแย่ๆ และใส่เสื้อผ้าตามพวกนั้นก็พอ 36 00:03:04,150 --> 00:03:06,420 ข้ารู้จักคนมากมายที่มีทั้งเงินและชื่อเสียง 37 00:03:06,620 --> 00:03:08,560 และพวกนั้นก็ไม่สูงส่งเท่าเจ้าเลย 38 00:03:13,690 --> 00:03:14,970 เดวาน่า 39 00:03:15,170 --> 00:03:17,990 พวกเราไม่คิดว่าพวกเจ้าจะมา 40 00:03:19,030 --> 00:03:20,970 พ่อของเจ้าจะลงมาในไม่ช้า 41 00:03:21,170 --> 00:03:23,700 และคนที่อยู่แถวๆ นี้ก็คือ... 42 00:03:24,450 --> 00:03:26,580 กำลังพูดกับใครเหรอคะ แม่ 43 00:03:27,450 --> 00:03:28,310 ใช่ 44 00:03:28,510 --> 00:03:30,480 พวกเจ้ายังไม่เคยเจอกับเวโลร่า 45 00:03:30,680 --> 00:03:33,460 - ลูกสาวของเรา - น้องสาวเหรอ 46 00:03:35,750 --> 00:03:38,550 ดีค่ะ ข้าชอบขนนกของท่าน 47 00:03:43,930 --> 00:03:45,660 งั้นมันก็เป็นของเจ้า 48 00:03:45,860 --> 00:03:48,670 ของขวัญจาก พี่สาวร่วมบิดาของเจ้า เวกซาเลีย 49 00:03:48,870 --> 00:03:51,270 เรียกนางว่าเว็กซ์ และข้า แวกซ์ 50 00:03:52,270 --> 00:03:54,090 ฝาแฝดเหรอ 51 00:03:54,290 --> 00:03:56,800 แต่ท่านพ่อบอกว่าพวกท่านจะไม่กลับมาอีก 52 00:03:57,000 --> 00:03:59,190 ว่าไงนะ และต้องพลาดโอกาส ที่ได้เจอเจ้าน่ะเหรอ 53 00:03:59,740 --> 00:04:00,780 บ้าไปแล้ว 54 00:04:01,650 --> 00:04:04,200 พ่อของพวกเจ้า จะต้องดีใจที่ได้เจอพวกเจ้าแน่ 55 00:04:05,990 --> 00:04:07,520 ข้าอาจจะรู้สึกเช่นนั้น 56 00:04:07,720 --> 00:04:11,870 ถ้าพวกเจ้าบอกข้าว่าพวกเจ้าจะกลับมา 57 00:04:14,460 --> 00:04:15,750 มีใครอยู่ไหม 58 00:04:18,130 --> 00:04:20,950 ถ้าเจ้ามาเอาเงินหรือแพะของข้าละก็ 59 00:04:21,150 --> 00:04:22,410 ข้าไม่มีแล้ว 60 00:04:22,610 --> 00:04:24,740 ป๊อบป๊อบ นี่ข้าเอง ไพค์ 61 00:04:24,940 --> 00:04:26,220 ไพค์เหรอ 62 00:04:27,470 --> 00:04:28,830 เจ้าจริงด้วย ไพค์ 63 00:04:29,030 --> 00:04:30,170 ขอบคุณพระเจ้า 64 00:04:30,370 --> 00:04:33,210 ข้านึกว่าเจ้าเป็นพวกโจรใจทรามพวกนั้น 65 00:04:33,410 --> 00:04:35,550 ตอนนี้ อะไรเนี่ย... ดูเจ้าสิ หลานรัก 66 00:04:35,750 --> 00:04:37,590 เสื้อคลุมโบสถ์ของจริง 67 00:04:37,790 --> 00:04:39,860 เจ้าช่างงดงาม 68 00:04:40,480 --> 00:04:44,430 นี่ปู่ทวดของทวดของข้า วิลแฮนด์ ทริคฟุต 69 00:04:44,630 --> 00:04:46,740 และนี่คือ สแกนแลน 70 00:04:47,410 --> 00:04:48,660 ยินดีรับใช้ขอรับ 71 00:04:51,870 --> 00:04:52,940 กร็อก 72 00:04:53,140 --> 00:04:54,480 เจ้าลืมกินข้าวเหรอ 73 00:04:54,680 --> 00:04:56,360 หวัดดี ป๊อบป๊อบ 74 00:04:56,560 --> 00:04:57,960 ข้าห่วยแตก 75 00:04:58,750 --> 00:05:01,320 ก็อยากจะพูดว่า ข้าเคยเห็นตอนที่เขาดูแย่กว่านี้นะ 76 00:05:01,520 --> 00:05:03,240 แต่ข้าว่าไม่เคยหรอก 77 00:05:03,440 --> 00:05:05,950 มาเร็ว ช่วยข้าพา เจ้าตัวโตนี่ไปวางบนโต๊ะ 78 00:05:06,150 --> 00:05:07,800 มาเถอะเพื่อน 79 00:05:10,600 --> 00:05:15,290 ดังนั้น เมื่อเอม่อนล่มสลาย เราไม่มีที่พึ่ง จึงต้องถอยกลับมาที่อาณาจักรแห่งเฟย์ 80 00:05:15,490 --> 00:05:19,630 เราได้รวบรวมอาวุธและฝึกทหาร เพื่อเผชิญหน้ากับเหล่ามังกร 81 00:05:19,830 --> 00:05:21,860 แปลว่าท่านก็วางแผน จะเข้าร่วมสงครามด้วยสินะ 82 00:05:22,440 --> 00:05:23,760 วิเศษมาก 83 00:05:23,960 --> 00:05:26,160 เหมือนวิ่งหนีหางจุกตูดซะมากกว่า 84 00:05:26,860 --> 00:05:28,430 พวกเจ้ามาที่นี่ทำไม 85 00:05:28,630 --> 00:05:31,980 เพื่อจัดการพวกมังกรที่ไล่ท่านไป 86 00:05:32,180 --> 00:05:34,190 แล้วเจ้าคือ 87 00:05:34,390 --> 00:05:37,110 เพอร์ซิวัล เฟรดริคสไตน์ วอน มูเซล คลอสซอว์สกี้ เดโรโลที่สาม 88 00:05:37,310 --> 00:05:39,130 แห่งราชวงศ์ไวต์สโตน 89 00:05:40,960 --> 00:05:45,450 ถ้างั้น ลอร์ดเดโรโลที่สาม ซิงกอร์นจะช่วยอะไรท่านได้บ้าง 90 00:05:45,650 --> 00:05:49,540 ข้าเดาว่าท่านคงเคยได้ยินว่า วอกซ์มาคินาสังหารมังกรได้ตัวนึง 91 00:05:49,740 --> 00:05:52,370 ข้าไม่คุ้นกับชื่อวอกซ์มาคินาเลย 92 00:05:52,570 --> 00:05:53,960 เราคือวอกซ์มาคินา 93 00:05:54,160 --> 00:05:57,690 ข้าหมายถึง พวกเราคือวอกซ์มาคินา 94 00:05:59,810 --> 00:06:03,130 เรามาตามหาอาวุธโบราณที่ว่ากันว่า อยู่ในเชดเมิร์ก 95 00:06:03,330 --> 00:06:04,720 ธนูเฟนธราสงั้นเหรอ 96 00:06:04,920 --> 00:06:06,530 ท่านเคยได้ยินเรื่องมันเหรอ 97 00:06:07,990 --> 00:06:09,770 วัตถุโบราณอันทรงพลัง 98 00:06:09,970 --> 00:06:13,540 ตำนานกล่าวว่ามันสามารถยิงศรแห่งเพลิง ที่รุนแรงพอจะสร้างบาดแผลให้ไททันได้ 99 00:06:15,910 --> 00:06:17,190 เข้าใจแล้ว 100 00:06:17,390 --> 00:06:20,990 เจ้าอยากไล่ตามข่าวลือไร้มูล และเข้าไปในดินแดนที่รกร้าง 101 00:06:21,180 --> 00:06:24,360 ธนูคันนั้นอาจเป็นกุญแจ ในการปราบพวกมังกร 102 00:06:24,560 --> 00:06:25,990 ท่านควรจะภูมิใจสิ 103 00:06:26,190 --> 00:06:30,140 ลูกชายและลูกสาวของท่านเป็นผู้นำ ในการต่อสู้กับโครมาคอนเคลฟ 104 00:06:30,800 --> 00:06:34,180 เจ้าไม่จำเป็นต้องปั้นแต่งเรื่องราว การหาผลประโยชน์ของพวกเขาหรอก 105 00:06:34,390 --> 00:06:39,020 สิ่งเดียวที่ทำให้แวกซิลแดน และเวกซาเลียยืนหยัดทำดีเพื่อส่วนรวมก็คือ 106 00:06:40,100 --> 00:06:42,310 เงินทอง 107 00:06:42,900 --> 00:06:44,760 ท่านนี่เฮงซวยจนน่าเหลือเชื่อ 108 00:06:44,960 --> 00:06:47,850 นี่คือช่วงเวลาที่พวกเราทุกคนต่างพยายาม 109 00:06:48,040 --> 00:06:52,730 เจ้าเคยคิดไหมว่าการที่อยู่ๆ ก็โผล่มา ทำให้ครอบครัวข้าต้องเดือดร้อนแค่ไหน 110 00:06:52,920 --> 00:06:55,140 เราไม่ได้มาเพื่อพบปะ 111 00:06:55,340 --> 00:06:57,860 แต่กระนั้นเจ้าก็ยังมาที่นี่ 112 00:06:58,050 --> 00:07:00,690 ใช้ชื่อของข้าไปทั่วตามที่เจ้าเห็นชอบ 113 00:07:00,890 --> 00:07:03,990 - ข้าหยามเหยียดชื่อของท่าน - ไม่ ไม่เป็นไร 114 00:07:04,190 --> 00:07:06,360 - เราไม่ได้มีเจตนาร้าย - แต่เขาเพิ่งพูดว่า... 115 00:07:06,560 --> 00:07:08,130 ไม่เป็นไร 116 00:07:10,340 --> 00:07:12,700 ขอบคุณที่สละเวลา ท่านพ่อ 117 00:07:12,900 --> 00:07:16,680 ถ้าท่านให้ความช่วยเหลือเราละก็ เราจะขอบคุณมากๆ 118 00:07:18,980 --> 00:07:21,650 แน่นอน นั่นเป็นสิ่งที่ข้าพอทำได้ 119 00:07:22,980 --> 00:07:24,360 เพื่อครอบครัว 120 00:07:28,820 --> 00:07:30,010 เกือบเสร็จแล้ว 121 00:07:30,210 --> 00:07:32,780 ยานี้ออกฤทธิ์แรงอยู่ 122 00:07:35,660 --> 00:07:38,750 ข้าต้องกลืนมันเหรอ 123 00:07:39,410 --> 00:07:40,860 ไม่ๆ 124 00:07:41,060 --> 00:07:44,330 ยานี่ไม่ได้ใช้ทางด้านหน้าหรอก 125 00:07:47,210 --> 00:07:49,240 เดี๋ยว แล้วกร็อกจะ... 126 00:07:49,440 --> 00:07:52,580 เขาอ่อนแอเกินที่จะใช้มันเอง 127 00:07:52,780 --> 00:07:53,790 ให้ข้าทำเอง 128 00:07:53,990 --> 00:07:55,790 ข้ารู้ว่ามันใช้งานยังไง 129 00:07:55,990 --> 00:07:59,180 หลานรัก หลานอาจจะอยากปิดตานะ 130 00:08:05,190 --> 00:08:07,190 เทพเอเวอร์ไลต์ โปรดคุ้มครองกร็อก 131 00:08:08,280 --> 00:08:11,360 และเพื่อนพ้องที่เหลือของเราด้วยเถิด ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ไหน 132 00:08:16,120 --> 00:08:17,640 ทำไมพวกท่านต้องไปด้วย 133 00:08:17,840 --> 00:08:20,540 - พวกท่านเพิ่งมาเอง - ไว้เจอกันใหม่นะ 134 00:08:21,290 --> 00:08:25,960 และไม่ว่าพวกเราจะไปที่ไหน เราจะคิดถึงเจ้า เจ้าตัวเล็ก 135 00:08:27,960 --> 00:08:30,530 พระราชกฤษฎีกานี้ จะช่วยให้เดินทางได้ปลอดภัย 136 00:08:30,730 --> 00:08:34,340 แต่เมื่อพวกเจ้าก้าวออกจากกำแพงของเรา พวกเจ้าต้องจัดการกันเอง 137 00:08:36,140 --> 00:08:38,410 ท่านต้องแก้ไขชื่อนึงด้วย 138 00:08:38,610 --> 00:08:42,380 - ต้องเป็นเลดี้เวกซาเลีย - "เลดี้" เหรอ 139 00:08:42,580 --> 00:08:45,590 เลดี้เวกซาเลีย ท่านหญิงแห่งราชวงศ์ที่สามแห่งไวต์สโตน 140 00:08:45,790 --> 00:08:47,670 และคุณหญิงแห่งเกรย์ฮันท์ 141 00:08:47,870 --> 00:08:50,720 ท่านครับ แม้ว่าพวกท่าน จะมีความสัมพันธ์กัน 142 00:08:50,920 --> 00:08:53,470 ท่านช่วยปฏิบัติให้สมกับราชวงศ์ด้วย 143 00:08:53,670 --> 00:08:57,680 ข้าจะไม่แก้ไข ตำแหน่งอันไร้ความหมายนี่หรอก 144 00:08:57,880 --> 00:09:03,110 เอาจริงเหรอ เดโรโล กลนี่ช่างต่ำช้าเมื่อเทียบกับศักดิ์ศรีเจ้าจริงๆ 145 00:09:03,310 --> 00:09:05,320 ท่านอย่าพูดกับเขาแบบนั้นเชียวนะ 146 00:09:05,520 --> 00:09:08,570 เรามาขอความช่วยเหลือ และท่านก็ดูถูกเพื่อนของข้าเนี่ยนะ 147 00:09:08,770 --> 00:09:13,570 ใช่ อีกครั้งแล้วที่เจ้าไม่แสดงความซาบซึ้ง ต่อความมีมารยาทที่ผ่านมาของข้าเลย 148 00:09:13,770 --> 00:09:15,780 ท่านอยากให้ข้ารู้สึกเสียใจแทนท่านรึไง 149 00:09:15,980 --> 00:09:19,330 หลังจากทุกอย่างที่ท่านทำลงไป หรือไม่ได้ทำด้วยซ้ำ 150 00:09:19,530 --> 00:09:21,120 เราจะไม่ทำพลาด 151 00:09:21,320 --> 00:09:23,980 นั่นมากกว่าที่ข้าจะพูดถึงท่านได้ ในฐานะพ่อด้วยซ้ำ 152 00:09:26,900 --> 00:09:28,800 งั้นก็พิสูจน์ว่าข้าคิดผิดสิ 153 00:09:29,000 --> 00:09:33,090 เอาธนูมาให้ข้าดูและข้าจะให้การต้อนรับ ที่เจ้าคิดว่าเจ้าสมควรได้ 154 00:09:33,290 --> 00:09:37,600 จนกว่าจะถึงตอนนั้น อย่ามารบกวนข้าอีก 155 00:09:37,800 --> 00:09:40,740 เออ ไอ้เวร เราจะไปกันแล้ว 156 00:09:42,450 --> 00:09:45,000 ไอ้เวร แปลว่าอะไรเหรอคะ 157 00:09:45,620 --> 00:09:48,420 เด็กๆ นี่น่ารักจัง 158 00:10:03,270 --> 00:10:06,640 - ดีจัง เจ้ากลับมาแล้ว - ไม่เคยไปไหน 159 00:10:07,810 --> 00:10:09,210 แค่ล่องหนเฉยๆ 160 00:10:09,410 --> 00:10:12,730 ข้าคงไม่อยากพลาดเรื่องดราม่าเล็กๆ ของครอบครัวเจ้าหรอก 161 00:10:13,230 --> 00:10:16,510 บอกข้าสิ ทำไมหูเจ้า ถึงไม่ใหญ่เท่าของพ่อเจ้าล่ะ 162 00:10:16,710 --> 00:10:20,490 ข้าควรขอโทษที่ยกตำแหน่งนั้นให้เจ้า 163 00:10:20,990 --> 00:10:23,120 หวังว่าเจ้าจะไม่อารมณ์เสียนะ เว็กซ์ 164 00:10:23,910 --> 00:10:25,910 เลดี้เว็กซ์ต่างหาก 165 00:10:27,290 --> 00:10:28,460 แน่นอน 166 00:10:29,250 --> 00:10:32,150 พ่อเจ้านี่ค่อนข้าง... 167 00:10:32,350 --> 00:10:36,380 ทุเรศสินะ ใช่ ทุเรศสุดๆ เลย 168 00:10:39,430 --> 00:10:42,720 ไม่มีใครนอกจากพี่ชายของข้า 169 00:10:43,180 --> 00:10:45,470 ยืนหยัดเพื่อข้าแบบนั้นมาก่อน 170 00:10:47,310 --> 00:10:48,230 ขอบคุณ 171 00:10:49,520 --> 00:10:51,840 ข้าอาจมีปัญญาและฐานะทางสังคม 172 00:10:52,040 --> 00:10:54,020 แต่ข้าคงไม่มีทางมีสิ่งที่เจ้ามีแน่ 173 00:10:54,520 --> 00:10:55,900 หัวใจที่บริสุทธิ์ 174 00:10:56,530 --> 00:10:58,600 มันพิเศษมาก เว็กซ์ 175 00:10:58,800 --> 00:11:00,860 และไม่มีใครจะมาชิงมันไปได้ 176 00:11:05,330 --> 00:11:07,350 เราใช้เวลาในวัยเด็กของเรากับท่านแม่ 177 00:11:07,550 --> 00:11:10,500 และท่านพ่อก็ให้พวกเรากลับไปอยู่กับเขา 178 00:11:13,670 --> 00:11:15,240 ข้าไม่เคยเข้าใจ 179 00:11:15,440 --> 00:11:19,800 ทำไมเขาต้องพรากเราจากนางด้วย ในเมื่อเขาไม่เคยรักเราเลย 180 00:11:21,130 --> 00:11:23,850 ถ้าได้พูดกับเขาว่าไปตายซะ คงจะรู้สึกดีขึ้นใช่ไหม 181 00:11:25,100 --> 00:11:26,460 ก็อยากให้รู้สึกดีขึ้นนะ 182 00:11:26,660 --> 00:11:28,830 แต่ข้าว่ามันทำให้ข้าเจ็บกว่าเดิมมากกว่า 183 00:11:29,030 --> 00:11:30,170 นี่ 184 00:11:30,370 --> 00:11:32,230 ข้าทำบางอย่างให้เจ้า 185 00:11:35,860 --> 00:11:37,110 มันวิเศษมาก 186 00:11:38,070 --> 00:11:39,320 ขอบคุณ 187 00:11:39,820 --> 00:11:41,430 รู้ไหม 188 00:11:41,630 --> 00:11:45,890 ข้าว่าข้าคงจะรู้สึกดีขึ้นแน่ๆ ถ้าข้าได้เอาธนูนั่นอัดหน้าโง่ๆ ของเขา 189 00:11:46,090 --> 00:11:47,950 ไปกันต่อ 190 00:11:53,580 --> 00:11:55,090 ข้าเห็นบางอย่างอยู่ข้างหน้า 191 00:11:59,880 --> 00:12:01,510 สถานที่นี้ 192 00:12:02,220 --> 00:12:03,890 ข้ารู้สึกถึงความมืด 193 00:12:04,640 --> 00:12:07,810 ข้าเชื่อมต่อกับรากไม้ได้ แต่ข้าสัมผัสได้เพียง... 194 00:12:08,720 --> 00:12:11,390 ความโศกเศร้า ความปรารถนา 195 00:12:12,190 --> 00:12:14,310 ใครทำแบบนี้กับพวกเจ้ากัน 196 00:12:20,530 --> 00:12:22,470 - หัวใจของข้า... - พวกเจ้าได้ยินไหม 197 00:12:22,670 --> 00:12:23,970 อย่าไปฟังเขา 198 00:12:24,170 --> 00:12:25,140 ความเจ็บปวด 199 00:12:25,340 --> 00:12:27,370 ทำหัวให้โล่งไว้ อย่าให้มันเข้ามา 200 00:12:29,740 --> 00:12:31,270 นั่นมันบ้าอะไรกัน 201 00:12:31,470 --> 00:12:33,070 เราไม่ได้ชอบเรื่องเซอร์ไพรส์นะ 202 00:12:33,260 --> 00:12:34,270 พูดมาได้แล้ว 203 00:12:34,470 --> 00:12:35,650 ก็ได้ๆ 204 00:12:35,850 --> 00:12:39,410 เชดเมิร์กเป็นบ้านของอาร์คเฟย์ที่ถูกสาป นามว่าซอนดอร์ 205 00:12:39,600 --> 00:12:42,280 แต่ตราบใดที่เจ้าไม่ยอมฟังเสียงของเขา 206 00:12:42,480 --> 00:12:44,590 ความเศร้าของเขา ก็จะไม่เปลี่ยนแปลงเจ้า 207 00:12:45,430 --> 00:12:47,640 มั่นใจเหลือเกินนะ 208 00:12:50,060 --> 00:12:51,770 น้องสาว ไปกันเถอะ 209 00:12:54,390 --> 00:12:56,810 เวกซาเลีย 210 00:12:59,480 --> 00:13:02,070 ข้าฝันแบบบ้าหลุดโลกเลย 211 00:13:09,580 --> 00:13:12,400 ข้าต้องเป็นแบบนี้ไปตลอดชาติเลยเหรอ 212 00:13:12,600 --> 00:13:14,440 ไม่ ไม่หรอก 213 00:13:14,640 --> 00:13:17,690 ไม่เอาน่า ยาจะช่วยรักษา สิ่งที่อยู่ในตัวของเจ้า 214 00:13:17,890 --> 00:13:19,150 เราเชียร์กันอยู่นะ 215 00:13:19,350 --> 00:13:23,200 การจะนำความแข็งแกร่งของเจ้าคืนมา ร่างกายเจ้าต้องมีการเริ่มต้นสักหน่อย 216 00:13:23,400 --> 00:13:26,080 ต้องมีการกระตุ้นครั้งใหญ่ 217 00:13:26,280 --> 00:13:28,700 ข้าต้องกระตุ้นตัวเองเหรอ 218 00:13:28,900 --> 00:13:30,680 - ก็ได้ - หยุดขยับมือนั่น 219 00:13:31,350 --> 00:13:32,470 เอามือไพล่หลังซะ 220 00:13:33,140 --> 00:13:36,380 เราพูดถึงการเพิ่มพลัง การกระตุก 221 00:13:36,580 --> 00:13:40,440 กล้ามเนื้อของเจ้าจะตื่นขึ้น เมื่อพวกมันถูกปลุกเร้าอย่างเหมาะสม 222 00:13:41,150 --> 00:13:42,380 ปลุกเร้าเหรอ 223 00:13:42,580 --> 00:13:44,890 ตอนนี้ข้าสับสนไปหมดแล้ว 224 00:13:45,090 --> 00:13:46,660 เพื่อนข้า อย่าซึมไปเลย 225 00:13:47,490 --> 00:13:49,410 เราจะแก้ปัญหานี้ให้ได้ โอเคไหม 226 00:13:51,030 --> 00:13:53,950 ตามที่สัญญาไว้ บึงเชดเมิร์ก 227 00:14:03,960 --> 00:14:06,050 เฟนธราสต้องอยู่ในต้นไม้นั่นแน่ 228 00:14:07,680 --> 00:14:09,200 เวกซาเลีย 229 00:14:09,400 --> 00:14:11,850 เข้ามาใกล้ๆ สิ 230 00:14:20,810 --> 00:14:22,980 เว็กซ์ เป็นอะไรไหม 231 00:14:23,570 --> 00:14:25,430 นางดูไม่ค่อยโอเคเลย 232 00:14:25,630 --> 00:14:28,320 - เว็กซ์ รอเดี๋ยว - เว็กซ์ 233 00:14:29,570 --> 00:14:32,100 นางเดินผ่านโคลนพวกนี้ไปได้ไงเนี่ย 234 00:14:32,300 --> 00:14:33,660 เวกซาเลีย 235 00:14:36,160 --> 00:14:37,710 ได้ยินข้าไหม 236 00:14:40,710 --> 00:14:45,410 ไม่ใช่แค่ได้ยินเจ้า เห็นเจ้า รู้สึกถึงเจ้า 237 00:14:45,610 --> 00:14:48,470 ข้าเข้าใจความเจ็บปวดของเจ้า 238 00:14:50,090 --> 00:14:53,040 ถ้าการยอมรับคือสิ่งที่เจ้าตามหาละก็ 239 00:14:53,240 --> 00:14:55,680 พ่อของเจ้าไม่มีทางมอบให้หรอก 240 00:14:57,730 --> 00:15:00,980 แต่สหายผู้ทุกข์ทนมอบให้เจ้าได้ 241 00:15:02,730 --> 00:15:05,730 ข้ารออยู่ ที่รัก 242 00:15:06,900 --> 00:15:09,570 - นี่มันอะไรกัน - ถึงเวลาที่ข้าต้องไปแล้ว 243 00:15:10,030 --> 00:15:11,870 เจ้าจะไม่ได้เจอการ์เมลีอีก 244 00:15:12,910 --> 00:15:14,310 - เวกซาเลีย - เว็กซ์ รอเดี๋ยว 245 00:15:14,510 --> 00:15:15,660 อย่าเข้าไปในนั้น 246 00:15:24,590 --> 00:15:26,630 ลูกของผู้สูญเสีย... 247 00:15:30,380 --> 00:15:34,720 ความเศร้าและความเจ็บปวดของซอนดอร์ ได้พบเจอกับเจ้า 248 00:15:37,060 --> 00:15:40,640 เวกซาเลียผู้ใจสลายเอ๋ย 249 00:15:42,310 --> 00:15:44,480 บุตรสาวผู้ไม่เป็นที่ต้องการ 250 00:15:45,820 --> 00:15:48,150 ข้าเข้าใจเจ้า 251 00:15:50,900 --> 00:15:52,160 หลบไป 252 00:15:56,620 --> 00:15:57,790 น้องข้า 253 00:16:02,250 --> 00:16:03,170 ไม่ 254 00:16:06,380 --> 00:16:08,760 ทำไมท่านรู้เรื่องของข้าเยอะจัง 255 00:16:09,130 --> 00:16:12,410 ตอนที่เจ้าสัมผัสความเจ็บป่วยของข้า 256 00:16:12,610 --> 00:16:15,850 ข้ารับรู้ทุกอย่าง 257 00:16:21,810 --> 00:16:22,980 นี่ค่ะ ท่านพ่อ 258 00:16:26,690 --> 00:16:28,690 เจ้าทำนี่ให้ข้าเหรอ 259 00:16:29,690 --> 00:16:31,650 มันงดงามเหมือนกับเจ้า... 260 00:16:33,200 --> 00:16:34,610 เวกซาเลียของข้า 261 00:16:37,240 --> 00:16:40,950 เจ้าสามารถอยู่เหนือ โชคชะตาอันน่าเศร้าของเจ้าได้ 262 00:16:41,540 --> 00:16:43,790 ข้าเห็นมาหลายอย่าง 263 00:16:45,330 --> 00:16:48,040 และข้ามอบให้เจ้าได้มากมาย 264 00:16:56,680 --> 00:17:00,600 แต่การถูกความรักทอดทิ้งนั้น คือการปลดปล่อย 265 00:17:01,600 --> 00:17:03,480 เจ้าเป็นลูกสาวที่ดี 266 00:17:06,860 --> 00:17:08,440 เจ้าพยายามแล้ว 267 00:17:09,150 --> 00:17:11,930 แต่มันไม่เคยเพียงพอ 268 00:17:12,130 --> 00:17:15,450 เจ้าไม่มีวันเพียงพอ 269 00:17:16,030 --> 00:17:20,030 ถ้าข้าเอาเลือดในตัวเองคืนให้เขาได้ ข้าคงจะทำแล้ว 270 00:17:20,450 --> 00:17:23,540 ข้าทำให้มันเป็นจริงได้ 271 00:17:24,410 --> 00:17:27,000 แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการ 272 00:17:39,680 --> 00:17:41,600 เฟนธราสสิ 273 00:17:41,970 --> 00:17:45,980 ธนูคันนี้จะทำให้เจ้า ได้รับความเคารพจากเขา 274 00:17:46,730 --> 00:17:48,510 ท่านต้องการสิ่งใดตอบแทนกัน 275 00:17:48,700 --> 00:17:51,110 เฉพาะสิ่งที่เจ้าต้องการมอบให้ 276 00:17:51,480 --> 00:17:56,950 เราจะเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ เวกซาเลียผู้ใจสลายเอ๋ย 277 00:17:58,360 --> 00:18:01,940 ข้าทำให้เจ้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ 278 00:18:02,130 --> 00:18:06,460 และทั้งหมดที่ข้าต้องการก็คือหัวใจของเจ้า 279 00:18:09,710 --> 00:18:11,210 หัวใจของข้าเหรอ 280 00:18:14,710 --> 00:18:16,470 หัวใจข้าเป็นของคนอื่นแล้ว 281 00:18:20,890 --> 00:18:23,120 ไม่ เจ้ากำลังทำผิดพลาด 282 00:18:23,320 --> 00:18:25,850 ได้โปรด เจ้าต้องการข้า 283 00:18:26,600 --> 00:18:29,150 เจ้าไม่มีทางให้สิ่งที่ข้าต้องการได้หรอก 284 00:18:30,480 --> 00:18:33,690 นังสารเลว เจ้ามันก็เหมือนคนอื่นๆ 285 00:18:45,120 --> 00:18:45,950 น้องข้า 286 00:19:03,640 --> 00:19:05,500 ไอ้ต้นไม้บ้านี่มันไม่มีเลือด 287 00:19:05,700 --> 00:19:07,350 เราจะสู้กับต้นไม้ยังไง 288 00:19:10,100 --> 00:19:13,310 ข้ามีวิธีแล้ว แต่ต้องให้พวกเจ้าถ่วงเวลาไว้ 289 00:19:20,990 --> 00:19:23,030 เจ้าปฏิเสธข้าเหรอ 290 00:19:26,450 --> 00:19:27,910 ใช่น่ะสิ ไอ้ต้นไม้เวร 291 00:19:42,720 --> 00:19:44,220 เจ้ากำลังทำลายทุกอย่าง 292 00:19:57,650 --> 00:19:58,690 โดนละ 293 00:20:18,760 --> 00:20:19,710 ซวยละ 294 00:20:45,660 --> 00:20:48,410 นั่นแหละวิธีสู้กับต้นไม้ 295 00:20:51,620 --> 00:20:53,710 เจ้าคิดว่าจะทิ้งข้าไปได้เหรอ 296 00:21:36,580 --> 00:21:39,340 ไม่เก่งเท่าไหร่แล้วใช่ไหม 297 00:21:41,170 --> 00:21:42,700 เวกซาเลีย 298 00:21:42,900 --> 00:21:45,260 โดดเดี่ยวและหวาดกลัว 299 00:21:46,840 --> 00:21:49,720 ตอนนี้เจ้าตระหนักถึงความจริงแล้ว 300 00:21:54,930 --> 00:21:56,640 ข้าคิดว่าข้ารู้แล้ว 301 00:21:58,350 --> 00:21:59,810 ข้าตระหนักว่า... 302 00:22:01,570 --> 00:22:04,990 คำพูดของเจ้ามันว่างเปล่า เช่นเดียวกับหัวใจอันชั่วช้าของเจ้า 303 00:22:25,720 --> 00:22:27,010 เฟนธราส 304 00:22:38,440 --> 00:22:42,550 เราควรกลับไปที่ซิงกอร์น เดาว่าเจ้าคงอยากโชว์ธนูนั่นให้พ่อเจ้าดู 305 00:22:42,750 --> 00:22:45,990 จริงๆ แล้ว ข้ายังไม่พร้อม 306 00:22:46,900 --> 00:22:49,260 ข้าไม่คิดว่าข้าจะคุยกับเขาได้อีก 307 00:22:49,460 --> 00:22:50,770 ยังก่อน 308 00:22:50,970 --> 00:22:53,270 อย่าให้เขาทำให้เจ้าเป็นทุกข์ น้องข้า 309 00:22:53,470 --> 00:22:56,660 - เขาก็เป็นแบบนั้นมาตลอด - ข้ารู้ 310 00:22:57,910 --> 00:22:59,620 ข้าก็ด้วย 311 00:23:01,960 --> 00:23:03,880 เป็นการแสดงที่ยอดมาก 312 00:23:04,500 --> 00:23:07,070 ปกติข้าเกลียดโรงละครนะ แต่เมื่อกี้มีครบรสเลย 313 00:23:07,270 --> 00:23:10,590 ดราม่า ฉากบู๊ ความอัปยศของครอบครัว 314 00:23:11,180 --> 00:23:14,330 ข้าจำได้ชัดเจน เจ้าพูดว่า เราจะไม่เจอเจ้าอีกแล้วไม่ใช่เหรอ 315 00:23:14,530 --> 00:23:16,330 ใช่ ข้าพูด และเจ้าจะไม่เจอ 316 00:23:16,530 --> 00:23:17,730 เพราะพวกเจ้า... 317 00:23:18,770 --> 00:23:20,770 กำลังจะกลับบ้าน 318 00:23:24,360 --> 00:23:25,970 อะไรวะเนี่ย 319 00:23:26,170 --> 00:23:29,300 ในสองคืนที่ผ่านมา พวกเจ้ามอบความบันเทิงให้ข้ามากมาย 320 00:23:29,500 --> 00:23:31,810 มากกว่าที่ข้าเคยเจอในหลายพันปีนี้ 321 00:23:32,010 --> 00:23:34,680 ข้าเลยคิดว่า พวกเจ้าควรได้บางอย่างตอบแทน 322 00:23:34,880 --> 00:23:38,250 นี่น่าจะพาเจ้ากลับไปที่ทาลโดเร 323 00:23:39,210 --> 00:23:41,320 เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่ 324 00:23:41,520 --> 00:23:43,360 ถามได้ดี พ่อกางเกงสวย 325 00:23:43,560 --> 00:23:46,570 แต่เกรงว่าต้องรอให้ถึงครั้งหน้าซะก่อน 326 00:23:46,770 --> 00:23:47,990 ประตูจะปิดแล้ว 327 00:23:48,190 --> 00:23:50,420 เวรละ ใช่ ไปเร็วทุกคน 328 00:23:51,800 --> 00:23:54,600 อาณาจักรแห่งเฟย์ในหนังสือดีกว่าเห็นๆ 329 00:24:07,940 --> 00:24:10,110 เดินทางปลอดภัยนะ สหาย 330 00:24:10,950 --> 00:24:12,240 ขอให้รอด 331 00:24:17,540 --> 00:24:18,480 เอาละ กร็อก 332 00:24:18,680 --> 00:24:20,310 มาเร็ว กระฉับกระเฉงหน่อย 333 00:24:20,510 --> 00:24:22,000 ขอดูโทสะของเจ้าซิ 334 00:24:22,710 --> 00:24:23,610 ได้ 335 00:24:23,810 --> 00:24:27,130 ข้ากำลังจะโกรธ 336 00:24:28,920 --> 00:24:30,630 เวรเอ๊ย ข้าทำกล้ามเนื้อหลังยอก 337 00:24:31,670 --> 00:24:32,660 นั่นดีแล้ว 338 00:24:32,860 --> 00:24:35,910 แปลว่าเจ้ามีกล้ามไง ดีมาก เจ้าหนู 339 00:24:36,110 --> 00:24:39,960 ข้าหวังว่าเราทุกคนจะกลับมาเจอกัน แต่เราจะมัวรออย่างเดียวไม่ได้ 340 00:24:40,160 --> 00:24:41,930 ข้าว่าเราต้องไปเวสตรูนกันได้แล้ว 341 00:24:44,100 --> 00:24:46,310 - ทำไมต้องไปที่นั่นล่ะ - หาชิ้นส่วนไง 342 00:24:46,770 --> 00:24:50,050 ดาบผู้สลักตำนานให้ข้าดูถุงมือนั่น จำได้ไหม ในเมืองน่ะ 343 00:24:50,250 --> 00:24:51,430 เวร 344 00:24:51,630 --> 00:24:55,010 ถ้ามันอยู่ที่เวสตรูน ข้ารู้ว่าใครถือครองมันอยู่ 345 00:24:55,210 --> 00:24:57,350 ว่าไงนะ ยอดไปเลย 346 00:24:57,550 --> 00:24:59,160 งี้ก็ค่อยง่ายหน่อย 347 00:25:00,330 --> 00:25:02,290 กร็อก เป็นอะไรไป 348 00:25:03,080 --> 00:25:06,040 ถุงมือนั่นเป็นของลุงของข้าเอง 349 00:25:07,630 --> 00:25:09,460 เขาฆ่าข้าด้วยสิ่งนั้น 350 00:25:53,710 --> 00:25:55,660 คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์ 351 00:25:55,860 --> 00:25:57,800 {\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร