1
00:00:02,044 --> 00:00:07,049
ข้าเขมือบเขาได้อย่างง่ายดาย
วิญญาณเขาสุกพร้อมให้เก็บเกี่ยวแล้ว
2
00:00:07,675 --> 00:00:11,387
หรือเราจะใช้เขา
เพื่อให้เจ้าได้กินอีกเป็นพันๆ ดีล่ะ
3
00:00:11,387 --> 00:00:14,640
ข้าได้ชิ้นส่วนมาแล้ว เราใกล้จะสําเร็จแล้ว
4
00:00:14,640 --> 00:00:15,808
ดีมาก
5
00:00:20,062 --> 00:00:21,522
ตื่นจนได้นะ
6
00:00:25,860 --> 00:00:28,696
ข้าต้องขออภัยอย่างสุดซึ้ง เพอร์ซิวัล
7
00:00:28,696 --> 00:00:32,491
ข้ามั่นใจว่าเจ้าคงจําได้ว่า
ออร์แธกซ์กระตือรือร้นแค่ไหน
8
00:00:32,491 --> 00:00:35,453
"ออร์แธกซ์" มันมีชื่อด้วยเหรอ
9
00:00:35,453 --> 00:00:37,496
ก็เจ้าไม่เคยถามนี่
10
00:00:38,330 --> 00:00:39,957
เราจัดการมันไปแล้ว
11
00:00:39,957 --> 00:00:42,042
เจ้าปล่อยให้เศษเสี้ยวของมันรอดไปได้
12
00:00:42,585 --> 00:00:45,588
แต่เศษเสี้ยวนั้นก็หาข้าเจอ
13
00:00:45,588 --> 00:00:47,548
และมอบของขวัญให้ข้า
14
00:00:47,673 --> 00:00:49,300
งดงามใช่ไหมล่ะ
15
00:00:49,300 --> 00:00:54,597
ถ้าไม่ได้การออกแบบของเจ้าละก็
เราคงไม่มีทางพัฒนามันขึ้นมาได้แน่
16
00:00:54,597 --> 00:00:57,433
อย่าป้ายสีความวิกลจริตของแกให้ข้า
17
00:00:57,433 --> 00:01:00,936
ไม่เอาน่า เพอร์ซี่ รับคําชมไปเถอะ
18
00:01:00,936 --> 00:01:04,190
แล้วเจ้ามีแผนจะทําอะไรกับมันกันแน่
19
00:01:04,190 --> 00:01:05,900
กับข้าด้วย
20
00:01:05,900 --> 00:01:08,486
สิ่งที่เจ้าควรทําเมื่อนานมาแล้วไง
21
00:01:08,486 --> 00:01:10,821
แบ่งปันพรสวรรค์ของเจ้า
22
00:01:10,821 --> 00:01:14,033
ให้กับโลกกว้างใบนี้
23
00:02:28,482 --> 00:02:33,988
ตํานานยอดนักรบ
24
00:02:41,745 --> 00:02:44,206
การเดินทางครั้งนี้มันเฮงซวยชัดๆ
25
00:02:44,206 --> 00:02:46,458
ข้ารู้แต่แรกแล้วว่าเราไม่ควรฟังไรชาน
26
00:02:46,458 --> 00:02:48,711
เราต้องลองเพื่อให้ได้ชิ้นส่วนไง
27
00:02:48,711 --> 00:02:50,754
เดี๋ยวนะ ชิ้นส่วน
28
00:02:50,754 --> 00:02:53,757
ถ้าเพอร์ซี่อยู่ใกล้เกราะ
ดาบผู้สลักตํานานอาจเห็นเขาก็ได้
29
00:02:54,466 --> 00:02:56,719
สแกนแลนวิ่งหน้าตั้งไปที่บาร์แล้ว
30
00:02:56,719 --> 00:02:58,721
แถมเอาไม้กวาดข้าไปด้วย
31
00:02:58,721 --> 00:03:02,558
เราจะหาตัวเพอร์ซี่เจอได้ยังไง
ที่นี่กว้างใหญ่กว่าเอม่อนซะอีก
32
00:03:02,558 --> 00:03:05,185
หัวขโมยนั่น มันยิงเรา
แล้วหนีไปอย่างรีบร้อน
33
00:03:05,185 --> 00:03:07,563
มันอาจทิ้งร่องรอยเอาไว้
34
00:03:08,731 --> 00:03:10,482
กลับไปหอจดหมายเหตุ
35
00:03:14,778 --> 00:03:16,697
กระจายกันออกไป หาตัวคนต่างถิ่นซะ
36
00:03:16,697 --> 00:03:17,615
รับทราบ
37
00:03:17,615 --> 00:03:20,826
พวกนั้นตามหาเราอยู่
หมายถึงพวกเจ้าน่ะ
38
00:03:21,327 --> 00:03:22,995
ข้าจัดการได้สบายๆ
39
00:03:22,995 --> 00:03:24,788
พวกนั้นคือหัตถ์แห่งออร์ดเชียวนะ
40
00:03:24,788 --> 00:03:27,666
เจ้าไม่อยากหาเรื่องพวกนั้น
หรือหัวหน้าของพวกเขาแน่
41
00:03:27,666 --> 00:03:30,252
คิดว่าพวกนั้นจะยอมให้
ส่งสายตายั่วเย้าไหม
42
00:03:31,003 --> 00:03:33,047
เชื่อสิ ข้าลองมาแล้ว
43
00:03:33,047 --> 00:03:34,298
ไม่เอาน่า ชอน
44
00:03:34,298 --> 00:03:36,926
ข้ารู้ว่าในเสื้อคลุมเจ้า
คงไม่ได้พกแค่โคโลญจน์หรอก
45
00:03:36,926 --> 00:03:39,762
คงมีของที่เอาไว้หันเหความสนใจสินะ
46
00:03:39,762 --> 00:03:42,973
ข้าไม่ได้กลับมาที่อังก์คาเรล
เพื่อจะโดนจับหรอกนะ
47
00:03:45,059 --> 00:03:48,520
ก็ได้ ก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ
48
00:03:53,275 --> 00:03:55,527
เจอตัวพวกนั้นแถวเขตริมแม่น้ํา
49
00:03:55,527 --> 00:03:56,487
ไปสิ
50
00:03:58,614 --> 00:04:00,532
ไปเร็ว นี่เป็นคําสั่งนะ
51
00:04:01,325 --> 00:04:02,242
ขอรับ
52
00:04:06,622 --> 00:04:08,248
รีบเข้าไปกันเร็ว
53
00:04:12,336 --> 00:04:14,505
เพพเพอร์บ็อกซ์ของเจ้าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี
54
00:04:14,630 --> 00:04:19,134
แต่ลองนึกดูสิว่าถ้ามีสักร้อย
สักพันกระบอกหรือมากกว่านั้น
55
00:04:19,969 --> 00:04:22,930
- วายป่วงแหง
- มันคือความเท่าเทียม
56
00:04:24,139 --> 00:04:27,643
อาวุธชิ้นนี้จะอยู่ในมือของ
เด็กชาวไร่ สาวรับใช้
57
00:04:27,643 --> 00:04:32,231
ทุกวิญญาณที่ตกอับ
ในอาณาจักรนี้ และที่อื่นๆ
58
00:04:32,731 --> 00:04:36,276
เจ้าสร้างสิ่งที่ช่วยปฏิวัติขึ้นมา เพอร์ซี่
59
00:04:36,276 --> 00:04:38,654
ข้าไม่ฝักใฝ่การปฏิวัติ
60
00:04:38,654 --> 00:04:41,740
เทคโนโลยีของเจ้า
สามารถสยบได้ทุกกองทัพ
61
00:04:41,740 --> 00:04:43,283
ไม่ว่าจะทรงพลังแค่ไหน
62
00:04:43,993 --> 00:04:46,787
จะไม่มีเหยื่อ ทรราชย์
63
00:04:47,413 --> 00:04:48,872
พวกคอนเคลฟ
64
00:04:51,208 --> 00:04:54,169
เจ้ากับออร์แธกซ์ก็มีแผนแล้วนี่นา
65
00:04:54,169 --> 00:04:56,171
จะต้องการข้าไปอีกทําไม
66
00:05:04,471 --> 00:05:07,182
- ชิ้นส่วนงั้นเหรอ
- แหล่งพลังงานไงล่ะ
67
00:05:21,238 --> 00:05:25,534
คราบเขม่าดินปืน
ไม่ผิดแน่ มันคือเพพเพอร์บ็อกซ์
68
00:05:27,119 --> 00:05:28,162
รอยเท้า
69
00:05:30,330 --> 00:05:31,749
มีสองคู่
70
00:05:33,333 --> 00:05:35,044
มาจากตรงนี้
71
00:05:36,086 --> 00:05:38,589
ฆาตกรไม่ได้ใช้
ทางเข้าเดียวกับที่พวกเราเข้ามา
72
00:05:42,885 --> 00:05:44,344
มันเข้ามาทางหน้าต่างบานนี้
73
00:05:48,599 --> 00:05:52,603
กรด และดูนี่สิ มันระเหยเป็นลวดลาย
74
00:05:52,603 --> 00:05:55,564
นี่มันกรดเอริดอส กลุ่มแคลพส์ใช้กรดแบบนี้
75
00:05:55,564 --> 00:05:58,817
ข้าคือแวกซ์ ข้าเคยอยู่
ในสมาคมกองโจร ข้าน่ะโคตรเจ๋ง
76
00:05:58,817 --> 00:06:00,360
ก็เท่ตลอดแหละ
77
00:06:04,281 --> 00:06:05,783
ไปๆๆ
78
00:06:13,707 --> 00:06:15,417
เฮ้ย ไม่ นี่พวกเราเองๆ
79
00:06:16,293 --> 00:06:18,295
การกลับมาบ้านครั้งนี้
คงเป็นที่ตายของข้าแหง
80
00:06:20,422 --> 00:06:23,133
หวังว่าเจ้าจะยังเป็นไกด์ให้พวกเราได้นะ
81
00:06:23,133 --> 00:06:26,637
ถ้าสาวน้อยอยากได้กรดหายาก
จะต้องไปที่ไหนงั้นเหรอ
82
00:06:26,637 --> 00:06:30,891
ข้ารู้จักที่นึง เซ็งชะมัด ตามมาสิ
83
00:06:45,864 --> 00:06:47,825
เฮ้ นั่นลูกสาวข้าเองแหละ
84
00:06:47,825 --> 00:06:50,077
ข้ารู้ ข้าดูหนุ่มเกินที่จะเป็นพ่อคนได้
85
00:06:50,077 --> 00:06:52,329
แต่ก็นะ... เจ้าจะดื่มต่อไหม
86
00:06:54,832 --> 00:06:56,166
เขาน่าจะต้องการเพิ่มอีกน่ะ
87
00:06:58,502 --> 00:07:00,295
ขอบคุณ
88
00:07:00,295 --> 00:07:03,674
ระหว่างที่ข้าไปพัก
ด็อกเตอร์จะฉายเดี่ยวให้ฟัง
89
00:07:03,674 --> 00:07:04,716
โอเค
90
00:07:04,716 --> 00:07:08,554
เรื่องต่อไปจะเกี่ยวกับสาวที่ข้าเคยเจอ
ข้ามโพ้นทะเลแถวนิโคดรานุสโน่นเลย
91
00:07:09,471 --> 00:07:13,142
มันทําให้ข้านั้นประหลาดใจ
ตอนที่ข้ามองเข้าไปในตา...
92
00:07:13,142 --> 00:07:14,476
ทางนี้ขอน้ําเปล่า
93
00:07:15,519 --> 00:07:17,020
ข้าเลี้ยงเอง
94
00:07:17,813 --> 00:07:19,523
ไอ้แม่ย้อย
95
00:07:21,400 --> 00:07:26,572
ออร์แธกซ์มอบแรงบันดาลใจให้ข้า
เกราะนี่สามารถดูดซับไฟได้
96
00:07:26,572 --> 00:07:27,656
แล้วผ้าคลุมล่ะ
97
00:07:27,656 --> 00:07:31,785
คาบาลส์ รูน
ควบคุมและหักเหเวทมนตร์ได้
98
00:07:34,621 --> 00:07:36,206
เจ้าจะรวมมันเข้าด้วยกัน
99
00:07:36,206 --> 00:07:40,460
สร้างโรงงานเวทมนตร์
ที่ขับเคลื่อนด้วยชิ้นส่วน
100
00:07:40,460 --> 00:07:42,588
เจ้าจะผลิตอาวุธของเจ้า
จํานวนมากขึ้นมา
101
00:07:43,172 --> 00:07:45,215
อาวุธของเราต่างหาก
102
00:07:45,215 --> 00:07:46,967
ต่อให้มันได้ผล
103
00:07:46,967 --> 00:07:50,053
ทําแบบนั้นมีแต่
จะนําความป่าเถื่อนมหาศาลมาสู่โลกนี้
104
00:07:50,053 --> 00:07:51,638
ถ้าผู้ที่อ่อนแอลุกฮือขึ้นละก็
105
00:07:51,638 --> 00:07:54,391
ใครจะหยุดยั้งผู้ถูกกดขี่
ที่กลายมาเป็นผู้กดขี่ซะเองล่ะ
106
00:07:54,975 --> 00:07:57,853
เพราะงั้นข้าถึงต้องการเจ้าไง เพอร์ซี่
107
00:07:57,853 --> 00:08:01,899
เจ้าเข้าใจความเป็นมนุษย์
มากกว่าข้าซะอีก
108
00:08:01,899 --> 00:08:04,526
โรงงานของข้าไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
109
00:08:04,526 --> 00:08:08,238
มาร่วมเป็นหนึ่งในผู้ควบคุม
จะไม่ดีกว่าเหรอ
110
00:08:14,411 --> 00:08:15,621
ปลดโซ่ให้ข้า
111
00:08:17,956 --> 00:08:20,959
"ร้านชูบาด ของแสนกระชากใจ" เหรอ
112
00:08:22,502 --> 00:08:26,340
ไอ้เวรนั่นลอกยันป้ายร้านเลย
เดี๋ยวไปดูให้ว่ามันรู้อะไรบ้าง
113
00:08:29,593 --> 00:08:33,263
ขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้ด้วย ข้าแค่...
114
00:08:33,263 --> 00:08:35,891
ไม่เชื่อใจข้าน่ะเหรอ
ไม่มีใครเชื่ออยู่แล้ว
115
00:08:35,891 --> 00:08:38,018
ไม่จริงสักหน่อย
116
00:08:38,018 --> 00:08:39,603
ไม่เป็นไร
117
00:08:39,603 --> 00:08:41,939
ข้ามีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย
118
00:08:43,607 --> 00:08:45,609
ส่วนใหญ่จะเป็นข่าวร้ายของชูบาด
119
00:08:46,485 --> 00:08:48,779
บางหน้าของบัญชีซื้อขายถูกฉีกออก
120
00:08:48,779 --> 00:08:51,323
ดูเหมือนสินค้าส่วนมาก
ของเขาก็หายไปเหมือนกัน
121
00:08:51,323 --> 00:08:55,619
บ้าชะมัด เพอร์ซี่อาจจะตายไปแล้ว
แต่เราไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเขาอยู่ที่ไหน
122
00:08:55,619 --> 00:08:57,788
เราจะต้องคิดออกแน่ น้องสาว
123
00:08:57,788 --> 00:09:00,249
ยังไงล่ะ ถ้าเราเสียเขาไป ข้าคง...
124
00:09:04,002 --> 00:09:06,546
{\an8}รสชาติแห่งทาลโดเร
125
00:09:06,546 --> 00:09:08,173
{\an8}ปัง เสร็จข้า
126
00:09:09,383 --> 00:09:10,467
ปังๆ
127
00:09:11,885 --> 00:09:15,347
เจ้ายิงโดนข้า เจ็บจะตายแล้ว
128
00:09:26,400 --> 00:09:28,110
เป็นเกมที่สนุกมาก
129
00:09:28,110 --> 00:09:31,822
แต่เจ้าเคยเห็นอาวุธแบบนั้นบ้างรึเปล่า
130
00:09:31,822 --> 00:09:34,199
หมายถึงในชีวิตจริงน่ะ
131
00:09:38,328 --> 00:09:40,080
บอกข้าทีสิว่าเห็นที่ไหน
132
00:09:42,582 --> 00:09:44,626
นี่ ทําได้ดีมากเพื่อนรัก
133
00:09:45,419 --> 00:09:48,046
ใช่ไหมละ เด็กๆ น่ะโง่จะตายไป
134
00:09:49,089 --> 00:09:50,090
ปังๆ
135
00:09:51,258 --> 00:09:52,259
โอ้ โทษที
136
00:09:52,884 --> 00:09:53,844
มหาวิหารเก่า
137
00:09:53,844 --> 00:09:57,055
เขตตะวันตกเฉียงเหนือ
ผ่านอารามแห่งออนิกซ์ไปสิบนาที
138
00:10:00,475 --> 00:10:02,102
- หยุดเดี๋ยวนี้
- อาจจะ 15 นาที
139
00:10:02,102 --> 00:10:05,939
พวกเจ้าถูกพบเห็นในที่เกิดเหตุ
ฆาตกรรมนายหญิงอาชาร์รู
140
00:10:05,939 --> 00:10:08,692
ยอมจํานนซะ ไม่งั้นเราจะใช้กําลัง
141
00:10:08,692 --> 00:10:13,697
ใจเย็นก่อนสหาย ข้ารู้ว่ามันดูแย่
แต่เราไม่ได้มาเพื่อก่อปัญหา
142
00:10:13,697 --> 00:10:16,158
ไม่เหรอ ฟังดูไม่ใช่เราเลยนะ
143
00:10:16,616 --> 00:10:17,951
ถือว่าเตือนแล้วนะ
144
00:10:21,038 --> 00:10:23,582
รู้ไหม บางครั้งเราก็ต้องพูดคุย
บางครั้งก็ต้องสู้
145
00:10:23,582 --> 00:10:25,751
แต่บางครั้งเราก็ต้อง...
146
00:10:26,585 --> 00:10:27,586
เผ่น
147
00:10:35,260 --> 00:10:36,553
ไปซะ เดี๋ยวข้าตามไป
148
00:10:54,446 --> 00:10:56,198
เราต้องสลัดคนพวกนี้ระหว่างทาง
149
00:10:57,115 --> 00:10:58,784
ต้องสลัดพวกนี้ด้วย
150
00:11:03,413 --> 00:11:04,331
หนีไม่พ้นหรอก
151
00:11:05,582 --> 00:11:08,043
อาจต้องคิดเรื่องสลัดกันใหม่แล้ว
152
00:11:11,254 --> 00:11:13,632
ฮึบ แล้ว...
153
00:11:14,341 --> 00:11:17,886
ข้าบอกแล้วไงว่า
ไม่อยากเจอท่านอีก คําไหนคํานั้น
154
00:11:18,595 --> 00:11:20,639
จะไม่ยอมหยวนๆ ให้ข้าเลยสินะ
155
00:11:21,139 --> 00:11:23,517
แล้วท่านเคยหยวนๆ
ให้ข้ากับแม่บ้างไหมล่ะ
156
00:11:23,517 --> 00:11:27,104
นั่นก็... ยุติธรรมดี
157
00:11:27,104 --> 00:11:31,024
แต่ฟังนะ ข้าเดินทางมา
หลายพันไมล์เพื่อคุยเรื่องนี้
158
00:11:32,609 --> 00:11:35,654
- ท่านมาที่นี่เพื่อข้างั้นเหรอ
- ก็ใช่ไง
159
00:11:35,654 --> 00:11:39,116
ตามหลักการแล้ว เราต้องการ
ของชิ้นนึงที่อาจช่วยโลกนี้ได้
160
00:11:39,116 --> 00:11:41,910
- แต่เจ้าก็สําคัญ
- แหงละ
161
00:11:44,204 --> 00:11:47,416
ได้โปรด เจ้าเป็นครอบครัว
เพียงคนเดียวของข้า
162
00:11:48,792 --> 00:11:54,005
ก็ได้ ข้าจะไปเก็บฟลุต
และตอนข้ากลับมาก็พูดเรื่องของท่านซะ
163
00:11:57,884 --> 00:12:01,138
ได้ยินเรื่องที่มีคนบุกรุก
เข้าหอจดหมายเหตุไหม
164
00:12:01,138 --> 00:12:03,014
มีคนถูกฆ่าด้วยนะ
165
00:12:03,014 --> 00:12:05,892
พวกหัตถ์กําลังตามล่าตัว
คนต่างถิ่นที่ทําเรื่องนั้นอยู่
166
00:12:06,643 --> 00:12:08,311
ข้าคงไม่อยากเป็นพวกนั้นแน่ๆ
167
00:12:13,400 --> 00:12:17,904
เจ้าก็แค่ถ่วงเวลา
วิญญาณของเขาจะเป็นของข้า
168
00:12:17,904 --> 00:12:23,201
ผู้สร้างเพรียกหาเขา
เพลิงจะกระตุ้นให้โลกเกิดสงคราม
169
00:12:23,201 --> 00:12:25,162
มันน่าอึดอัดใจมากนะ
170
00:12:25,162 --> 00:12:27,789
ออร์แธกซ์แค่สะท้อน
ความตื่นเต้นของข้าออกมา
171
00:12:27,789 --> 00:12:30,500
นั่นคือชิ้นส่วนที่หายไป
ของปริศนาไม่ใช่เหรอ
172
00:12:30,500 --> 00:12:33,044
ปีศาจควันของเจ้าจะได้อะไรจากเรื่องนี้
173
00:12:33,044 --> 00:12:36,298
เจ้าก็ถามเขาเองเลยสิ
ตอนที่เสร็จเรื่องแล้วน่ะ
174
00:12:37,841 --> 00:12:39,426
แต่ข้าเสร็จเรื่องแล้วนี่ไง
175
00:12:39,426 --> 00:12:41,678
ทฤษฎีของเจ้าถูกต้อง ดร. ริปลีย์
176
00:12:42,345 --> 00:12:46,725
ด้วยเวทมนตร์และวิศวกรรม
เจ้าสามารถสร้างแหล่งพลังงานที่น่าทึ่งได้
177
00:12:48,935 --> 00:12:50,854
หรือไม่ก็การระเบิดแบบล้างผลาญ
178
00:12:59,863 --> 00:13:01,740
- เจ้าหลอกเรา
- หลอกเรา
179
00:13:03,950 --> 00:13:05,577
ไม่ เราต้องใช้เขา
180
00:13:07,204 --> 00:13:08,872
จริงเหรอ
181
00:13:10,832 --> 00:13:11,875
เพอร์ซี่
182
00:13:17,422 --> 00:13:18,340
เกราะ
183
00:13:18,340 --> 00:13:21,468
บ้าเอ๊ย นางได้ชิ้นส่วนสองชิ้น
184
00:13:24,346 --> 00:13:26,223
- เวร
- ข้าจัดการเอง
185
00:13:30,560 --> 00:13:32,062
นึกว่าจะเสียเจ้าไปแล้ว
186
00:13:33,021 --> 00:13:36,691
ข้าอยู่นี่ เวกซาห์เลีย ข้าไม่เป็นไร
187
00:13:39,611 --> 00:13:41,947
- นางไปไหนแล้ว
- ตรงนั้น
188
00:13:43,657 --> 00:13:44,783
นมข้า
189
00:13:45,700 --> 00:13:46,910
ไม่
190
00:13:47,911 --> 00:13:49,329
ไม่ๆ
191
00:13:50,372 --> 00:13:51,373
หายไปไหนอีกแล้ว
192
00:13:54,251 --> 00:13:55,585
คีคิ เจ้าช่วย...
193
00:14:00,340 --> 00:14:02,592
ไม่จําเป็นต้องเป็นแบบนี้เลย เพอร์ซี่
194
00:14:03,051 --> 00:14:05,762
ถ้าเจ้าพร้อมเมื่อไหร่ก็มาหาข้า
195
00:14:08,765 --> 00:14:10,433
ไพค์ ช่วยที
196
00:14:11,726 --> 00:14:14,020
จับเธอไว้ อยู่กับข้านะ เวกซ์
197
00:14:19,526 --> 00:14:22,153
เจ้าช่วยชีวิตข้า สองรอบเลย
198
00:14:22,153 --> 00:14:24,030
ไม่มีข้า เจ้าจะทํายังไง
199
00:14:25,073 --> 00:14:26,032
หยุดอยู่ตรงนั้น
200
00:14:26,866 --> 00:14:28,410
ห้ามขยับ
201
00:14:28,410 --> 00:14:31,580
ตามบัญชาของกษัตริย์ จามอน ซา ออร์ด
202
00:14:31,580 --> 00:14:36,626
ผู้ปกครองสูงสุดแห่งอังก์คาเรล
พวกเจ้าทุกคนถูกจับกุมแล้ว
203
00:14:43,800 --> 00:14:46,177
โอเค มีอะไรจะพูดงั้นเหรอ
204
00:14:46,845 --> 00:14:49,514
คืองี้นะ ในนี้เสียงดังมาก
205
00:14:49,514 --> 00:14:50,724
เราเดินไปคุยไปกันดีไหม
206
00:14:50,724 --> 00:14:52,434
- อะไรนะ ข้า...
- ดี ไปเร็ว
207
00:14:56,062 --> 00:14:58,398
โอเค เราอยู่ข้างนอกแล้ว พูดมา
208
00:14:59,524 --> 00:15:04,863
จริงด้วย... ข้าชอบเพลงของเจ้านะ
มีเนื้อร้องรึเปล่า
209
00:15:04,863 --> 00:15:06,948
ท่านข้ามทะเลมา
เพื่อคุยเรื่องเนื้อเพลงเหรอ
210
00:15:06,948 --> 00:15:09,909
ถ้าเจ้าอยากได้คนช่วย
ข้าเก่งเรื่องคําคล้องจองมากนะ
211
00:15:10,577 --> 00:15:13,496
เสียเวลาจริงๆ ข้ากลับละ
212
00:15:13,496 --> 00:15:15,999
ไม่ เดี๋ยวก่อน ข้าขอโทษ โอเคนะ
213
00:15:15,999 --> 00:15:19,794
ข้าแค่กังวลที่จะคุยกับเจ้า
214
00:15:20,420 --> 00:15:23,131
- ท่านกังวลเหรอ
- ใช่สิ
215
00:15:23,131 --> 00:15:27,052
ความจริงก็คือ
เวลาอยู่บนเวทีข้าอาจจะเฉิดฉาย
216
00:15:27,052 --> 00:15:28,887
ฮอตจนไฟลุก
217
00:15:28,887 --> 00:15:32,807
แต่ตอนที่วางพิณลงแล้ว
ข้าก็... ข้าไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร
218
00:15:32,807 --> 00:15:34,726
และข้าควรจะช่วยให้ท่านคิดออกรึไง
219
00:15:35,143 --> 00:15:38,063
ไม่ คือว่าก็ใช่แหละ
220
00:15:38,063 --> 00:15:40,273
ทางนี้ เร็วเข้า มา
221
00:15:40,732 --> 00:15:44,903
ข้าว่าถ้าได้ดื่มอีกสักแก้ว
น่าจะช่วยให้เปิดใจง่ายขึ้น
222
00:16:02,629 --> 00:16:05,715
ถ้าข้าไม่โดนจับตัวไปละก็
เราก็คงไม่ต้องมาอยู่ที่นี่
223
00:16:05,715 --> 00:16:09,761
ถ้าพูดให้ยุติธรรม พวกเราก็
ฝ่าฝืนกฎหมายเป็นสิบข้อเพื่อหาตัวเจ้า
224
00:16:13,390 --> 00:16:17,644
จงแสดงความเคารพ
องค์จักรพรรดิจามอน ซา ออร์ด
225
00:16:34,327 --> 00:16:38,331
ฝ่าบาทผู้สง่างาม
ต้องมีการเข้าใจผิดอย่างร้ายแรงแน่
226
00:16:38,331 --> 00:16:40,917
หากนี่ช่วยให้ท่านพอใจละก็
คําให้การของเราจะ...
227
00:16:40,917 --> 00:16:43,586
เป็นเวลาหลายสิบปีแล้ว
ที่ไม่เกิดอาชญากรรมร้ายแรงขึ้น
228
00:16:43,586 --> 00:16:45,797
ที่อังก์คาเรล
229
00:16:45,797 --> 00:16:51,636
วอกซ์มาคินา พวกเจ้าถูกตั้งข้อหา
ลักทรัพย์หลวงและฆาตกรรม
230
00:16:51,636 --> 00:16:55,181
นายหญิงอาชาร์รูไม่ใช่เพียงแค่
เอมีราแห่งชายฝั่งเท่านั้น
231
00:16:55,181 --> 00:16:57,392
นางยังเป็นเพื่อนรักของข้าด้วย
232
00:16:57,392 --> 00:16:59,060
ฝีมือริปลีย์ต่างหาก
233
00:16:59,644 --> 00:17:01,271
ว่าไงนะ
234
00:17:01,271 --> 00:17:04,482
นักวิทยาศาสตร์โรคจิตบ้านั่น
นางเป็นคนฆ่าเพื่อนของท่าน
235
00:17:04,482 --> 00:17:08,653
นางอาจร่วมมือกับมังกรเขียวด้วย
ซึ่งจริงๆ แล้วก็เป็นคนที่ส่งเรามาที่นี่
236
00:17:08,653 --> 00:17:10,905
ถึงแม้ข้าจะบอกแล้วก็เถอะ
ว่าไม่ควรฟังที่นางพูด...
237
00:17:10,905 --> 00:17:15,910
และข้าคงไม่ได้ช่วยอะไร
ที่พูดไปคงไม่ช่วยอะไรสินะ
238
00:17:16,411 --> 00:17:19,748
ฝ่าบาท ขอร้องละ พวกเราบริสุทธิ์
239
00:17:21,332 --> 00:17:24,919
ในบรรดาทรัพย์สมบัติของพวกเจ้า
มีชิ้นส่วนแห่งความหลากหลายอยู่ด้วย
240
00:17:24,919 --> 00:17:27,839
เหมือนกับสองชิ้นที่หายไป
จากหอจดหมายเหตุของข้า
241
00:17:28,381 --> 00:17:30,300
เจ้าไม่ได้มานี่เพื่อขโมยพวกมันหรอกเหรอ
242
00:17:31,009 --> 00:17:35,221
จริงๆ แล้วก็ใช่ แต่พวกเราทําพลาด
243
00:17:38,016 --> 00:17:42,061
ส่วนเจ้า พกอาวุธที่มีผงสีดํามาด้วย
244
00:17:42,061 --> 00:17:44,689
เป็นชนิดเดียวกับที่ใช้ก่ออาชญากรรม
245
00:17:44,689 --> 00:17:47,567
แค่นั้นก็เป็นหลักฐาน
ที่พอจะตัดสินโทษได้แล้ว
246
00:17:47,567 --> 00:17:52,489
แต่ถ้าพวกเจ้าสารภาพมาละก็
ข้าอาจจะเมตตา
247
00:17:55,450 --> 00:17:56,743
ไม่เหรอ
248
00:17:56,743 --> 00:18:01,623
งั้นคงไม่มีทางเลือกนอกจาก
ตัดสินให้ประหารวอกซ์มาคิน่าทั้งหมด...
249
00:18:01,623 --> 00:18:03,708
หยุดก่อน เป็นฝีมือข้าเอง
250
00:18:03,708 --> 00:18:05,043
- เพอร์ซี่
- ข้าทําเอง
251
00:18:05,960 --> 00:18:09,756
ข้าขอรับผิดชอบความผิดทั้งหมด
ต่อการฆาตกรรมนายหญิงอาชาร์รู
252
00:18:11,424 --> 00:18:13,134
เพอร์ซี่ เจ้าทําอะไรน่ะ
253
00:18:13,134 --> 00:18:15,637
เป็นเรื่องจริงที่เรามาเพื่อขโมยของท่าน
254
00:18:15,637 --> 00:18:18,264
แต่เพื่อนของข้า
ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการฆาตกรรม
255
00:18:19,224 --> 00:18:23,520
กรุณาปล่อยพวกเขาไปเถอะ
ข้าขอแลกตัวเองกับความเมตตาของท่าน
256
00:18:26,231 --> 00:18:28,274
ทุกวันนี้ความซื่อสัตย์เป็นเรื่องหายากยิ่ง
257
00:18:29,067 --> 00:18:32,028
และคนของข้าก็ไร้ค่า
หากไร้ซึ่งความเมตตา
258
00:18:33,363 --> 00:18:34,489
ดีมาก
259
00:18:34,489 --> 00:18:37,784
พวกเจ้าทุกคนจะถูกเนรเทศ
ออกจากอังก์คาเรล
260
00:18:38,952 --> 00:18:41,287
เตรียมเขาให้พร้อมสําหรับการเปลี่ยนรูป
261
00:18:44,707 --> 00:18:46,376
ไม่ ปล่อยเขานะ
262
00:18:48,461 --> 00:18:49,295
เพอร์ซี่!
263
00:18:53,383 --> 00:18:54,592
โอเค...
264
00:18:54,592 --> 00:18:56,636
ถึงไหนแล้วนะ
265
00:18:56,636 --> 00:18:59,722
ข้าแค่อยากอยู่ในเมียเจ้า... ชีวิตเจ้า
266
00:18:59,722 --> 00:19:01,641
และเจ้าต้องบอกข้าว่าเป็นใคร
267
00:19:01,641 --> 00:19:04,686
เพราะจะชอบหรือไม่ ข้าก็เป็นพ่อของเจ้า
268
00:19:05,478 --> 00:19:08,857
ข้าเป็นพ๊อของ...
ข้าเป็นพะ... ข้าเป็นพ่...
269
00:19:09,691 --> 00:19:11,150
ข้าเป็น...
270
00:19:13,236 --> 00:19:15,196
ทําไมข้าถึงโง่ขนาดนี้นะ
271
00:19:15,864 --> 00:19:17,240
รู้ไหม มีแว่บนึง
272
00:19:17,240 --> 00:19:20,118
ที่ข้านึกว่าท่านกลับมา
เพราะเป็นห่วงข้าจริงๆ
273
00:19:20,118 --> 00:19:22,871
แต่ข้าควรรู้แต่แรกแล้วว่า
คนแบบท่านเปลี่ยนไม่ได้หรอก
274
00:19:23,621 --> 00:19:26,958
กลับไปใช้ชีวิตผจญภัย
อันน่าสมเพชของท่านและอย่ามายุ่งกับข้า
275
00:19:28,376 --> 00:19:30,253
ไม่ๆ เคย์ลี่...
276
00:19:31,337 --> 00:19:32,380
ได้โปรดอย่าไป
277
00:19:38,261 --> 00:19:39,470
สแกนแลนเหรอ
278
00:19:41,472 --> 00:19:42,891
สแกนแลน
279
00:19:44,434 --> 00:19:45,935
ทุกคน
280
00:19:47,061 --> 00:19:49,314
ไม่ๆๆ อย่านะ
เขาไม่มีพิษภัยหรอก
281
00:19:49,314 --> 00:19:50,982
แถมยังเมาด้วย
282
00:19:53,902 --> 00:19:57,238
ข้าพยายามจะคุยกับเคย์ลี่
แต่พวกเจ้าดูจะเดือดร้อนอยู่
283
00:19:57,238 --> 00:20:01,367
ข้าอยู่สองที่พร้อมกันไม่ได้จริงๆ
ไพค์ ข้าทําให้นางเกลียด
284
00:20:02,243 --> 00:20:03,912
สแกนแลน ข้าเสียใจ เอ่อ...
285
00:20:03,912 --> 00:20:07,206
ไม่มีใครสนหรอก
พวกนั้นกําลังจะฆ่าเพอร์ซี่แล้ว
286
00:20:07,707 --> 00:20:09,375
เดี๋ยว... อะไรนะ
287
00:20:13,046 --> 00:20:17,216
เจ้าพรากชีวิตไป
แต่เราจะไม่พรากชีวิตของเจ้า
288
00:20:17,216 --> 00:20:21,054
เราจะเปลี่ยนรูปร่างมัน
ให้กลายเป็นสิ่งที่ทรงเกียรติยิ่งขึ้น
289
00:20:26,017 --> 00:20:29,812
มีคําพูดอะไรจะสั่งเสีย
ก่อนที่จะกลายเป็นบริวารของข้าไหม
290
00:20:29,812 --> 00:20:30,855
มีแน่
291
00:20:31,731 --> 00:20:34,400
แต่กลุ่มคนที่ข้าอยากบอก
ไม่ได้อยู่ตรงนี้
292
00:20:55,004 --> 00:20:56,422
ขอคัดค้าน!
293
00:21:01,177 --> 00:21:04,764
โห จังหวะข้ามันแบบ... ว้าวซ่า
294
00:21:09,102 --> 00:21:10,728
นี่มันหมายความว่ายังไง
295
00:21:10,728 --> 00:21:14,148
องค์หลักฐาน ข้ามีผู้สูงส่งใหม่มานําเสนอ
296
00:21:14,148 --> 00:21:15,483
ท่านจะต้องใช้ดาบของข้า
297
00:21:17,610 --> 00:21:19,445
ดาบผู้สลักตํานาน
298
00:21:20,113 --> 00:21:23,282
มองที่ใบดาบสิ
แล้วท่านจะเห็นคนร้ายตัวจริง
299
00:21:33,584 --> 00:21:36,129
เรามีแขกมาเยี่ยม
300
00:21:38,297 --> 00:21:40,049
ให้ดูไม่ได้หรอกนะ
301
00:21:43,761 --> 00:21:45,847
งั้นพวกเจ้าก็พูดความจริง
302
00:21:47,473 --> 00:21:50,268
จากหลักฐานชิ้นใหม่นี้
303
00:21:50,268 --> 00:21:55,815
กลุ่มที่รู้จักกันในชื่อวอกซ์มาคินา
พ้นผิดทุกข้อกล่าวหา
304
00:22:01,988 --> 00:22:03,531
ห่วงแทบแย่
305
00:22:03,531 --> 00:22:05,783
เพอร์ซี่ นึกว่าเราจะเสียเจ้าไปแล้ว
306
00:22:08,202 --> 00:22:11,456
ให้ตายสิ สแกนแลน
ข้าดีใจมากที่เจ้าหาเราเจอ
307
00:22:12,206 --> 00:22:14,667
ใช่ ข้าก็ด้วย
308
00:22:18,838 --> 00:22:22,884
อันที่จริงข้าได้ศึกษาชิ้นส่วนต่างๆ
เช่นดาบของเจ้ามาสักพักแล้ว
309
00:22:22,884 --> 00:22:24,385
วัตถุโบราณเหล่านี้มี...
310
00:22:25,970 --> 00:22:28,264
เจ้าไม่จําเป็นต้องโทษตัวเองหรอกนะ
311
00:22:28,806 --> 00:22:31,809
แต่ต้องโทษในสิ่งที่ข้าสร้างขึ้นมา
312
00:22:31,809 --> 00:22:34,228
โทษที่ข้าปล่อยให้มันกระจายไปสู่โลก
313
00:22:34,771 --> 00:22:37,940
โทษที่ข้าไม่ยอมบอกพวกเจ้าว่า
ริปลีย์ตามเรามาในวาสเซลไฮม์
314
00:22:38,983 --> 00:22:42,904
การได้เห็นปีศาจตนนั้น...
ปีศาจของข้า มันยังไม่ตาย...
315
00:22:43,404 --> 00:22:45,156
ข้าละอายใจจริงๆ
316
00:22:45,156 --> 00:22:49,535
และเหนือสิ่งอื่นใด
ข้าแค่ไม่อยากให้เจ้าเห็นข้าเป็นแบบนั้น
317
00:22:50,244 --> 00:22:53,581
การจมอยู่กับความรู้สึกผิด
ไม่อาจนําสิ่งที่เจ้าต้องการมาให้หรอก
318
00:22:53,581 --> 00:22:55,333
แล้วอะไรคือสิ่งที่ข้าต้องการล่ะ
319
00:22:58,961 --> 00:23:03,549
ใช่ ข้าคิดมานานแล้ว
และคิดหนักมากเรื่องทางเลือกของเรา
320
00:23:03,549 --> 00:23:04,842
เจ้าคิดอะไรได้ล่ะ
321
00:23:04,842 --> 00:23:07,762
ไม่มีหรอก แค่อยากบอกเฉยๆ ว่าข้าคิด
322
00:23:07,762 --> 00:23:08,805
ข้าเข้าใจ เพื่อนรัก
323
00:23:08,805 --> 00:23:12,558
ยังมีทางเลือกอะไรอีก
ริปลีย์ขโมยมันไปได้แล้ว
324
00:23:12,558 --> 00:23:16,104
ถ้าไม่มีชิ้นส่วนนั่น
เราก็ไม่มีโอกาสสู้กับธอร์แด็กได้หรอก
325
00:23:16,104 --> 00:23:17,522
ก็อาจเป็นงั้น
326
00:23:17,522 --> 00:23:21,400
หากนางขโมยเกราะ
ผู้พลีชีพแห่งรุ่งอรุณไปจริงๆ
327
00:23:22,068 --> 00:23:23,444
ว่าไงนะ
328
00:23:23,444 --> 00:23:26,239
ข้าได้เห็นความโกรธเกรี้ยว
ของธอร์แด็กมาเต็มสองตา
329
00:23:26,239 --> 00:23:28,825
คอยจับตาดูการฆ่าล้างบาง
ของเขาผ่านทาลโดเร
330
00:23:28,825 --> 00:23:32,286
และเป็นกังวลว่าเขา
หรือพันธมิตรของเขาคนอื่น
331
00:23:32,286 --> 00:23:33,955
อาจจะมาชิงเกราะไป
332
00:23:33,955 --> 00:23:36,791
ข้าเลยเตรียมการตอบโต้เอาไว้
333
00:23:36,791 --> 00:23:39,210
ข้าแทนที่มันด้วยของปลอม
334
00:23:39,210 --> 00:23:41,295
หา แล้วของจริงอยู่ที่ไหน
335
00:23:41,295 --> 00:23:44,215
แล้วเราจะขอยืมมันได้ไหม
336
00:23:44,215 --> 00:23:46,801
นั่นอาจพิสูจน์ได้ยาก
337
00:23:46,801 --> 00:23:50,847
ข้าเก็บซ่อนมันไว้ในที่ที่
แม้แต่ธอร์แด็กก็หาเจอได้ยาก
338
00:23:50,847 --> 00:23:53,516
เจ้าคุ้นกับนรกแห่งเดสพาธรึเปล่า
339
00:23:54,016 --> 00:23:56,477
นรกแบบว่า "นรก" จริงๆ น่ะเหรอ
340
00:23:56,477 --> 00:24:00,064
มีแต่เลือดกับปีศาจ
และอะไรเจ๋งๆ พวกนั้นรึเปล่า
341
00:24:00,064 --> 00:24:04,193
หมายถึงอะไรแย่ๆ พวกนั้นรึเปล่า
342
00:24:04,193 --> 00:24:07,572
เกราะอยู่กับปีศาจที่ชื่อว่า
เซอร์ซัส อิลลีเลซ
343
00:24:07,572 --> 00:24:10,783
นักสะสมโบราณวัตถุในนครแห่งดิส
344
00:24:11,367 --> 00:24:14,537
แปลว่าถ้าพวกเราอยากได้เกราะ
เราก็ต้องไปที่...
345
00:24:14,537 --> 00:24:15,913
นรก
346
00:24:15,913 --> 00:24:17,623
- เวรแล้วไง
- เอาจริงดิ
347
00:24:17,623 --> 00:24:19,834
ต้องงี้สิ
นมข้า
348
00:24:20,501 --> 00:24:22,753
มันทําให้ข้านั้นประหลาดใจ
349
00:24:22,753 --> 00:24:24,964
ตอนที่ข้ามองเข้าไปในตา
350
00:24:24,964 --> 00:24:28,634
ของหญิงสาวแสนสวยและแสนสง่า
351
00:24:28,634 --> 00:24:29,886
แสนสง่า
352
00:24:29,886 --> 00:24:32,180
ผมหนาเงางามและผิวสีแดงเข้ม
353
00:24:32,180 --> 00:24:34,432
ข้าหลงใหลในตัวเธอไม่รู้จบสิ้น
354
00:24:34,432 --> 00:24:38,436
เจ้าจะตกหลุมรักกับคณิกานางนี้ในคืนนี้
355
00:24:38,436 --> 00:24:41,397
นางคือทับทิมของเจ้า
356
00:24:41,397 --> 00:24:43,691
ผู้ขานขับบทเพลงริมทะเล
357
00:24:43,691 --> 00:24:47,945
นางจะเติมเต็มความฝันของเจ้า
358
00:24:47,945 --> 00:24:52,867
เจ้าคือทับทิมของนาง
หากเจ้าตามเขาของนางไป
359
00:24:52,867 --> 00:24:54,827
ยังมีของอีกมากมายรออยู่
360
00:24:54,827 --> 00:24:59,165
ทับทิม ทับทิม ทับทิม ทับทิม
361
00:25:01,375 --> 00:25:03,377
คําบรรยายโดย
พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
362
00:25:03,377 --> 00:25:05,463
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล
ฑิตธีมา