1
00:00:02,545 --> 00:00:04,463
หยุดนะ นี่เจ้าจะ... เฮ้ย
2
00:00:10,052 --> 00:00:11,762
โอเค ทางสะดวก
3
00:00:14,473 --> 00:00:17,058
เอาละ นักโทษคนไหน
คือเป้าหมายของเรา
4
00:00:17,059 --> 00:00:20,146
บอกแล้วไง หัวหน้าลัทธิ
ได้เงินอื้อเลย ถ้าพาเขาแหกคุกได้
5
00:00:23,649 --> 00:00:26,277
เจ้าน่ะ ใช่พวกเดียวกับลัทธินั่นรึเปล่า
6
00:00:27,361 --> 00:00:28,529
ว่าไงนะ
7
00:00:29,822 --> 00:00:32,867
ห้องขังอื่นไม่มีคนเลย
หมอนี่ต้องเป็นไอ้เวรที่เราตามหาแน่ๆ
8
00:00:33,993 --> 00:00:37,413
ถ้าตามหาเรฟวิ่ง มิสติกอยู่ละก็
พวกเจ้ามาช้าไปสองวัน
9
00:00:38,122 --> 00:00:40,666
ดูเหมือนการกักขัง
จะไม่ใช่บัญญัติที่หมอนี่เห็นชอบเท่าไหร่
10
00:00:43,252 --> 00:00:44,545
อือ แหวะ
11
00:00:44,670 --> 00:00:47,840
บ้าเอ๊ย คงต้องบอกลา
เงินรางวัลนั่นแล้วสินะ
12
00:00:48,549 --> 00:00:49,799
หรืออาจจะไม่
13
00:00:49,800 --> 00:00:52,470
เจ้าดูไม่เหมาะจะมาอยู่ในที่แบบนี้เลย
14
00:00:53,387 --> 00:00:54,388
ตลกดีนะ
15
00:00:55,556 --> 00:00:56,599
เจ้าน่ะเหมาะ
16
00:00:57,308 --> 00:01:02,020
พอดีเราถังแตก
ส่วนเจ้าก็สําเนียงเหมือนคนมีเงิน
17
00:01:02,021 --> 00:01:04,148
ถ้าช่วยเจ้าแหกคุกออกมา
เราจะได้เงินเท่าไหร่
18
00:01:04,899 --> 00:01:06,734
ข้ากล้าพูดได้ว่าเยอะพอดู
19
00:01:12,281 --> 00:01:14,200
ถ้าข้าไม่ได้ถังแตกแบบตอนนี้น่ะนะ
20
00:01:17,036 --> 00:01:19,871
นั่นเป็นสิ่งที่เจ้าควรจะพูด
หลังเป็นอิสระแล้วสิ
21
00:01:19,872 --> 00:01:21,498
จะเหนื่อยโกหกไปทําไม
22
00:01:21,499 --> 00:01:24,334
อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะได้รู้
ว่าข้าไม่มีเงินสักแดง
23
00:01:24,335 --> 00:01:27,338
อันที่จริง ข้าโดดเดี่ยวบนโลกนี้
24
00:01:28,255 --> 00:01:29,715
บางทีเจ้าอาจจะพอเข้าใจ
25
00:01:32,802 --> 00:01:36,931
กลายเป็นว่าเมื่อเจ้าอยู่ในจุดที่ตกต่ําสุด
ความจริงกลับเป็นสิ่งเดียวที่ใช้ต่อรองได้
26
00:01:37,681 --> 00:01:40,810
การยอมรับว่าเจ้าต้องการความช่วยเหลือ
นั่นช่วยเปลี่ยนใจผู้คนได้
27
00:01:42,102 --> 00:01:44,480
เจ้าเจรจาได้ห่วยแตกมาก รู้ตัวใช่ไหม
28
00:01:45,940 --> 00:01:47,358
แต่โคตรจริงใจเลย
29
00:01:49,860 --> 00:01:52,238
เจ้าอาจต้องการ
ความจริงใจเช่นนี้เข้าสักวัน
30
00:01:54,198 --> 00:01:55,907
ดีมาก
31
00:01:55,908 --> 00:01:57,827
มาดูกันว่าความจริงจะพาเราไปที่ไหน
32
00:02:01,413 --> 00:02:02,957
ว่าแต่เจ้าชื่ออะไรล่ะ
33
00:03:18,949 --> 00:03:22,620
ตํานานยอดนักรบ
34
00:03:27,666 --> 00:03:31,295
ประชาชนชาวไวต์สโตนนั้น
คุ้นเคยกับความสูญเสียดี
35
00:03:32,171 --> 00:03:35,506
ความโศกเศร้าคือเพื่อนบ้าน
ที่เราคุ้นเคยที่สุด
36
00:03:35,507 --> 00:03:41,220
แต่กระนั้น ความเศร้าสลด
ของโศกนาฏกรรมครั้งนี้ก็โหดร้ายนัก
37
00:03:41,221 --> 00:03:43,723
เพราะผู้ที่เป็นดั่งพี่ชายที่รัก มิตร
38
00:03:43,724 --> 00:03:47,519
และบุตรชายผู้สูงศักดิ์นั้น
ได้ถูกพรากไปจากเราอีกครั้ง
39
00:03:48,312 --> 00:03:53,232
เช่นเดียวกับครอบครัวของเขา
เพอร์ซิวัล เดอโรโลเป็นชายผู้อุทิศตน
40
00:03:53,233 --> 00:03:56,694
ให้กับบ้านเกิดและภักดีต่อประชาชน
41
00:03:56,695 --> 00:03:58,154
แม้จะไม่ได้เคร่งศาสนา
42
00:03:58,155 --> 00:04:02,867
เขาก็ยังเชื่อมั่นในไวต์สโตน
ด้วยทุกอณูในตัวเขา
43
00:04:02,868 --> 00:04:05,787
ความรักของเขาจะมีคุณค่า
ต่อประวัติศาสตร์ของเรา
44
00:04:05,788 --> 00:04:08,916
แต่จิตใจของเขา
จะช่วยส่องนําทางเราไปยังอนาคต
45
00:04:09,792 --> 00:04:13,920
ด้วยทุกชั่วโมงยามในชีวิตเขา
ที่ได้สลักเสลาสิ่งสืบทอดให้กับเรา
46
00:04:13,921 --> 00:04:16,924
ผ่านสิ่วอันไร้ซึ่งกาลเวลา
47
00:04:17,925 --> 00:04:21,010
ในตอนที่เราล้ม
เพอร์ซี่กลับยืนหยัดสู้
48
00:04:21,011 --> 00:04:24,555
เตือนให้เราได้รู้ว่าความหวังนั้น
เป็นเพลิงที่ควรคู่จะถูกจุดต่อไป
49
00:04:24,556 --> 00:04:27,558
แม้วันนี้เราจําต้องบอกลากัน
50
00:04:27,559 --> 00:04:31,981
แต่บิดารุ่งอรุณจะยังคงช่วยรักษา
เปลวไฟนิรันดร์ให้ลุกโชนในตัวเราทุกคน
51
00:04:34,066 --> 00:04:36,401
ขออธิษฐานในนามของพระองค์
52
00:04:36,402 --> 00:04:39,655
โปรดมอบแสงสว่างแก่ที่อันมืดมิดเถิด
53
00:04:40,614 --> 00:04:43,200
โปรดมอบแสงสว่างแก่ที่อันมืดมิดเถิด
54
00:04:44,493 --> 00:04:50,416
โปรดมอบแสงสว่างแก่ที่อันมืดมิดเถิด
55
00:05:20,696 --> 00:05:21,822
เกิดอะไรขึ้น
56
00:05:23,323 --> 00:05:24,450
เพอร์ซี่อยู่ที่ไหน
57
00:05:32,332 --> 00:05:35,377
ฟังนะ มีเหตุผลที่ข้าคอยกดดันเจ้าเรื่องนี้
58
00:05:36,336 --> 00:05:37,504
ข้าหลงรักเจ้า
59
00:05:46,638 --> 00:05:48,932
- น้องพี่
- ข้าพูดคํานั้นไม่ได้
60
00:05:50,059 --> 00:05:51,393
ข้าไม่เข้มแข็งพอ
61
00:05:53,729 --> 00:05:55,773
เจ้าเป็นคนที่เข้มแข็งที่สุดที่ข้าเคยรู้จัก
62
00:05:56,940 --> 00:05:59,777
ข้ามัวกังวลว่าเขาจะแสดงออกยังไง
เจ้าจะแสดงออกยังไง
63
00:06:00,694 --> 00:06:03,238
ข้าปิดกั้นใจตัวเองในตอนที่ควรจะเปิด
64
00:06:04,114 --> 00:06:06,032
ให้ตาย ข้ามันตัวซวยชัดๆ
65
00:06:06,033 --> 00:06:08,285
ทําไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ
66
00:06:09,369 --> 00:06:11,872
ความรักของข้าทําลายทุกสิ่งที่ได้สัมผัส
67
00:06:12,873 --> 00:06:15,793
การได้รู้สึกมากแบบนั้นอีกครั้ง
ทําให้ข้าหวาดกลัว
68
00:06:16,585 --> 00:06:19,546
และตอนนี้
เพอร์ซี่ก็จะไม่มีวันได้รับรู้อีกแล้ว
69
00:06:20,297 --> 00:06:22,131
เขาต้องรู้อยู่แล้ว
70
00:06:22,132 --> 00:06:24,927
เขาอาจเป็นพวกรักสันโดษ
งี่เง่าแถมขี้โมโห
71
00:06:25,761 --> 00:06:27,929
แต่เพอร์ซี่ก็ฉลาดกว่าข้า
72
00:06:27,930 --> 00:06:30,557
และทุกครั้งที่เจ้าจ้องเขา ข้าก็รู้
73
00:06:31,809 --> 00:06:34,186
- พี่รู้เหรอ
- ไม่รู้ก็คงโง่แล้ว
74
00:06:34,895 --> 00:06:36,396
และเขาก็ไม่ใช่คนโง่
75
00:06:37,397 --> 00:06:42,069
ถึงอย่างนั้น เรื่องที่ไม่ได้พูดไป
ก็จะยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
76
00:06:43,946 --> 00:06:47,324
ข้าจะทนอยู่กับมันได้ยังไง
ใครจะทนได้กัน
77
00:06:59,628 --> 00:07:01,421
- ไง
- ไง
78
00:07:02,673 --> 00:07:03,799
เวกซ์โอเครึเปล่า
79
00:07:06,260 --> 00:07:07,594
เจ้าโอเครึเปล่า
80
00:07:08,679 --> 00:07:11,807
ข้าขอโทษที่วิ่งหนี จากเรา
81
00:07:13,433 --> 00:07:14,434
เข้ามาข้างในสิ
82
00:07:18,772 --> 00:07:21,941
อนาคตทําให้ข้าหวาดกลัวมานานแล้ว
83
00:07:21,942 --> 00:07:25,195
แต่มันคืออนาคตที่ยังไม่ได้ถูกเขียนขึ้นมา
84
00:07:26,613 --> 00:07:29,283
และข้าก็เริ่มคิดว่า
ชะตากรรมคือสิ่งที่เราสร้างขึ้น
85
00:07:30,659 --> 00:07:33,286
จะกลัวก็ไม่เป็นไรหรอกนะ
86
00:07:33,287 --> 00:07:36,248
แต่เราจะเผชิญหน้าได้ทุกอย่าง
หากเราอยู่ด้วยกัน
87
00:07:39,084 --> 00:07:41,753
คืนนี้ข้าไม่อยากอยู่คนเดียวเลย เจ้าล่ะ
88
00:07:43,172 --> 00:07:45,424
ข้าไม่เคยอยากอยู่คนเดียวเลยสักคืน
89
00:08:02,941 --> 00:08:05,151
ไม่ใช่ความผิดเจ้าหรอก สแกนแลน
90
00:08:05,152 --> 00:08:07,820
ข้าน่าจะรั้งไม่ให้เจ้าไป
91
00:08:07,821 --> 00:08:09,280
แล้วทําไมไม่ทําล่ะ
92
00:08:09,281 --> 00:08:12,326
เมื่อทุกทางเลือกล้วนเลวร้าย
เจ้าควรจะตามเสียงหัวใจไป
93
00:08:12,951 --> 00:08:13,952
งั้นเหรอ
94
00:08:15,871 --> 00:08:17,623
แล้วจะเป็นยังไงถ้าทางนั้นก็ล้มเหลวล่ะ
95
00:08:26,131 --> 00:08:29,301
เพลงของเคย์ลี่
96
00:08:55,035 --> 00:08:56,745
ยังมีหนทางอยู่นะ
97
00:08:59,206 --> 00:09:00,707
ต้องการอะไร
98
00:09:01,500 --> 00:09:02,834
เพื่อแสดงความเสียใจ
99
00:09:03,669 --> 00:09:06,754
และวางแผนเพื่อสู้กับธอร์แด็กในครั้งหน้า
100
00:09:06,755 --> 00:09:09,131
เจ้ามันกล้ามากนะ
101
00:09:09,132 --> 00:09:11,676
เราขาดกันแล้ว จําได้ไหม
102
00:09:11,677 --> 00:09:14,804
ลูกๆ มากมายของเขาฟักออกมาแล้ว
103
00:09:14,805 --> 00:09:17,807
และอีกหลายสิบตัวจะตามมาในไม่กี่วัน
104
00:09:17,808 --> 00:09:21,394
หากไม่อยากสูญเสียทาลโดเร
เหมือนที่เสียเพื่อนของเจ้าไปละก็
105
00:09:21,395 --> 00:09:23,854
ข้าแนะนําให้เราคุยกันใหม่
106
00:09:23,855 --> 00:09:27,609
เราต้องการเวลา พวกเรากําลังเสียใจ
น้องสาวข้าเปราะบางอยู่
107
00:09:28,485 --> 00:09:31,237
ข้าไม่ได้จะผลักให้พวกเจ้า
ต้องมาแบกรับเรื่องนี้
108
00:09:31,238 --> 00:09:33,447
แต่ถึงเวลาแล้วที่เจ้าต้องได้รู้ความจริง
109
00:09:33,448 --> 00:09:37,202
เกี่ยวกับครอบครัวเจ้า และธอร์แด็ก
110
00:09:42,749 --> 00:09:44,668
เวกซ์ เราต้องคุยกัน เจ้า...
111
00:09:46,003 --> 00:09:47,461
นี่มันอะไร
112
00:09:47,462 --> 00:09:49,672
ตอนนี้ข้าไม่มีประโยชน์อะไรกับทุกคนแล้ว
113
00:09:49,673 --> 00:09:52,591
ไม่มีสมาธิเลย ข้าต้องไปทําหัวให้โล่ง
114
00:09:52,592 --> 00:09:55,762
- ทริงเค็ตกับข้าจะไปตั้งแคมป์...
- เวกซาห์เลีย เจ้าไปไม่ได้
115
00:09:56,680 --> 00:09:58,055
ความเจ็บปวดที่เจ้าเผชิญ
116
00:09:58,056 --> 00:10:00,267
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้ากับข้าเผชิญหน้ามัน
117
00:10:01,310 --> 00:10:03,186
อะไร เจ้าจะบอก...
118
00:10:04,271 --> 00:10:06,981
เรื่องการทําลายล้างที่ธอร์แด็กเล่า
119
00:10:06,982 --> 00:10:09,358
การโอ้อวดถึงเมืองทั้งหลาย
ที่ถูกเขาเผาจนวอด
120
00:10:09,359 --> 00:10:13,071
พอร์ตคัลลาวอน เกรมเมแดช ไบโรเดน
121
00:10:14,990 --> 00:10:19,578
ใช่ บ้านเกิดของเจ้า ถ้ายังจําได้อยู่
122
00:10:21,288 --> 00:10:22,289
ท่านแม่
123
00:10:23,165 --> 00:10:25,708
ชะตาของพวกเจ้าผูกติดไว้
กับราชาแห่งเถ้าถ่าน
124
00:10:25,709 --> 00:10:27,335
ตั้งแต่เจ้ายังเป็นเด็กแล้ว
125
00:10:27,336 --> 00:10:30,129
ถึงเวลาที่เจ้าต้องหยุดเพิกเฉย
126
00:10:30,130 --> 00:10:32,883
ธอร์แด็กคือชะตากรรมของเจ้า
127
00:10:34,926 --> 00:10:38,679
ความเศร้านั้น
มันขวางพวกเรามาหลายปี
128
00:10:38,680 --> 00:10:40,306
บางทีอาจจะทั้งชีวิตของเราเลย
129
00:10:40,307 --> 00:10:43,560
และการสูญเสียเพอร์ซีไป
ก็อาจจะเป็นแบบเดียวกัน
130
00:10:44,186 --> 00:10:45,479
ถ้าเรายอมให้มันเกิดขึ้น
131
00:10:46,271 --> 00:10:47,480
เจ้าจะบอกอะไร
132
00:10:47,481 --> 00:10:51,360
เด็กดื้อ เราอาจแก้แค้น
ให้กับพวกเขาทั้งคู่ได้
133
00:10:55,864 --> 00:10:58,991
มีลูกมังกรเป็นโหลที่บุกทําลายไวต์สโตน
134
00:10:58,992 --> 00:11:03,245
และตามที่ไรชานบอก
รังของธอร์แด็กจะฟักในเร็ววันนี้
135
00:11:03,246 --> 00:11:06,415
- หากมันเกิดขึ้นละก็...
- พวกเราฉิบหายตายห่ากันหมดแน่
136
00:11:06,416 --> 00:11:08,584
มันคงจะแย่แน่ๆ ใช่
137
00:11:08,585 --> 00:11:10,961
ไม่มีใครไว้ใจนางน้อยกว่าข้าอีกแล้ว
138
00:11:10,962 --> 00:11:14,757
แต่เป็นเพราะเราไม่ได้ฟังนางครั้งก่อน
เพอร์ซี่ถึงถูกฆ่า
139
00:11:14,758 --> 00:11:15,758
แต่จะยึดเอม่อนคืน
140
00:11:15,759 --> 00:11:17,885
จากมังกรที่อันตรายที่สุดในโลกเนี่ยนะ
141
00:11:17,886 --> 00:11:19,678
พวกเจ้าเคยลองทํามาแล้วนี่นา
142
00:11:19,679 --> 00:11:23,058
ถ้าเจ้าไม่ได้มีกองทัพซ่อนไว้ละก็
มันจะต่างจากครั้งก่อนยังไง
143
00:11:24,851 --> 00:11:27,520
แล้วถ้าเรามีกองทัพขึ้นมาล่ะ
144
00:11:27,521 --> 00:11:30,981
โธ่เอ๊ย กร็อก ข้าบอกแล้วไง
ว่าอย่ากินของในห้องแล็บเพอร์ซี่
145
00:11:30,982 --> 00:11:34,819
เปล่านะ ข้าหมายถึง
ทุกที่ที่เราไป เราล้วนได้ผูกมิตร
146
00:11:34,820 --> 00:11:37,029
- ใช่ และสร้างศัตรูด้วย
- นั่นก็ใช่
147
00:11:37,030 --> 00:11:38,989
แต่ถ้าธอร์แด็กชนะขึ้นมา
148
00:11:38,990 --> 00:11:42,493
จะเพื่อนหรือศัตรู ทุกคนก็ซวยกันหมดนี่นา
149
00:11:42,494 --> 00:11:46,706
นี่เป็นปัญหาที่ใหญ่กว่าไวต์สโตนนะ
ใหญ่กว่าทาลโดเรด้วยซ้ํา
150
00:11:47,958 --> 00:11:51,836
เขาพูดถูก บางทีข้าอาจโน้มน้าว
ให้พวกอาชารีมาช่วยได้
151
00:11:51,837 --> 00:11:54,213
เราไปขอให้ซาห์ร่ากับแคช
ในวาสเซลไฮม์มาช่วยได้
152
00:11:54,214 --> 00:11:55,882
และเอิร์ธเบรกเกอร์ กรูน
153
00:11:56,842 --> 00:11:58,467
หมอนั่นมันสัตว์ประหลาดชัดๆ
154
00:11:58,468 --> 00:12:00,511
เป็นความคิดที่น่าทึ่งมาก กร็อก
155
00:12:00,512 --> 00:12:03,848
แต่เจ้ากําลังพูดถึงนักสู้เพียงหยิบมือ
ที่กระจัดกระจายไปทั่ว
156
00:12:03,849 --> 00:12:05,308
ข้าว่ามันคงไม่พอ
157
00:12:08,311 --> 00:12:10,480
แล้วถ้าเป็นทหารนับพันนายจากซินกอร์นล่ะ
158
00:12:13,733 --> 00:12:15,485
นั่นคงจะสร้างความแตกต่างได้แน่
159
00:12:16,278 --> 00:12:17,737
แล้วจะมัวรีรออะไรล่ะ
160
00:12:19,406 --> 00:12:22,742
{\an8}ไพราห์
161
00:12:36,131 --> 00:12:39,176
{\an8}วาสเซลไฮม์
162
00:12:45,932 --> 00:12:49,186
{\an8}ไวต์สโตน
163
00:12:54,608 --> 00:12:57,903
{\an8}เวสเปอร์ ทิมเบอร์แลนด์
164
00:13:03,283 --> 00:13:06,161
ให้ตายสิ
ทําไมข้าต้องเป็นเหยื่อล่อตลอดเลย ซี
165
00:13:06,828 --> 00:13:10,331
เพราะว่าเจ้ามีเสน่ห์เกินต้านไงล่ะ
แคชที่รักของข้า
166
00:13:10,332 --> 00:13:12,249
นั่นก็ถูกต้องที่สุด
167
00:13:12,250 --> 00:13:14,585
โอเค มาเถอะ
เอาหมอนี่ไปรับรางวัลกันดีกว่า
168
00:13:14,586 --> 00:13:17,087
แล้วเทคจะจ่าย
ค่าหัวหมอนั่นเท่าไหร่ล่ะ
169
00:13:17,088 --> 00:13:19,465
ร้อยเหรียญทองเหรอ หรือว่าห้าสิบ
170
00:13:19,466 --> 00:13:22,052
ไม่ใช่ แค่ 25
171
00:13:22,886 --> 00:13:25,722
แล้วถ้ามีอะไรที่ทําให้พวกเจ้า
ได้เงินเยอะกว่านั้นล่ะ
172
00:13:27,432 --> 00:13:30,684
- เจ้าพูดถึงมังกรสินะ
- ไม่ๆๆ ไม่เอา
173
00:13:30,685 --> 00:13:33,979
ครั้งล่าสุดที่เราไปพัวพันกับพวกเจ้า
เราเกือบถูกฆ่าตาย
174
00:13:33,980 --> 00:13:36,941
ไม่เอาน่า ไม่อยากแก้มือรึไง
175
00:13:36,942 --> 00:13:38,985
หรือไม่ก็เงินรางวัลที่มากกว่านั้น
176
00:13:39,694 --> 00:13:42,071
ก็ได้ เรารู้ว่าเราเป็นหนี้บุญคุณพวกเจ้า
177
00:13:42,072 --> 00:13:45,407
แต่คําว่าเกือบตายกับตายแน่นอน
มันต่างกันมากโขอยู่นะ
178
00:13:45,408 --> 00:13:47,911
โทษนะ ข้ากับซี เราไปกันแบบแพ็คคู่
179
00:13:48,620 --> 00:13:50,872
พูดถึงคู่ แล้วน้องสาวเจ้าล่ะ
180
00:13:52,666 --> 00:13:55,460
{\an8}ซินกอร์น
181
00:13:59,256 --> 00:14:03,300
งั้นเจ้าก็ทําสําเร็จ ได้ธนูเฟนธราสมาแล้ว
182
00:14:03,301 --> 00:14:06,095
เดาว่าคงมารับคําชื่นชมจากข้าสินะ
183
00:14:06,096 --> 00:14:08,180
ดีใจที่ได้พบเช่นกัน ท่านพ่อ
184
00:14:08,181 --> 00:14:11,016
แต่ไม่ใช่ ข้าไม่ต้องการการยอมรับ
185
00:14:11,017 --> 00:14:13,228
ข้ามาเพื่อสิ่งที่ขอได้ยากยิ่งกว่านั้น
186
00:14:14,479 --> 00:14:15,688
กองทัพของเราเหรอ
187
00:14:15,689 --> 00:14:20,025
ได้ยินมาว่าพวกเจ้ากําลังรวบรวมทัพ
แต่ข้าเกรงว่านั่นคงเป็นไปไม่ได้
188
00:14:20,026 --> 00:14:22,403
ธอร์แด็กอยากจะยึดเอม่อนก็ยึดไป
189
00:14:22,404 --> 00:14:25,657
กองทัพของเราคงอยู่เพื่อปกป้องซินกอร์น
190
00:14:26,283 --> 00:14:28,451
กองทัพของท่านน่ะขอไม่ยาก
191
00:14:30,996 --> 00:14:32,664
งั้นเจ้าอยากได้อะไรจากข้าล่ะ
192
00:14:33,456 --> 00:14:35,457
ข้าอยากให้ท่านยอมรับความจริง
193
00:14:35,458 --> 00:14:38,545
มังกรเป็นผู้สังหารท่านแม่ เอเลน่า
194
00:14:40,088 --> 00:14:42,756
ข้าใช้เวลาหลายปีคิดว่า
การที่นางตายเป็นความผิดของข้า
195
00:14:42,757 --> 00:14:45,718
ว่าเราคือเหตุผลที่ท่านส่งนางไปไบโรเดน
196
00:14:45,719 --> 00:14:49,389
และถ้าเราไม่ได้เกิดมา
นางก็อาจยังมีชีวิตอยู่
197
00:14:50,599 --> 00:14:53,058
และรู้ไหมว่าทําไมข้าถึงเชื่อแบบนั้น
198
00:14:53,059 --> 00:14:54,686
เพราะท่านก็เชื่อเช่นกัน
199
00:14:55,770 --> 00:14:57,479
ท่านโทษเราว่าทําให้ท่านแม่ต้องตาย
200
00:14:57,480 --> 00:14:59,940
ไร้สาระ ข้าไม่เคยพูดอะไรแบบนั้น
201
00:14:59,941 --> 00:15:02,568
ท่านหันหลังให้ลูกๆ ของตนเอง
202
00:15:02,569 --> 00:15:05,362
ในช่วงเวลาที่เราต้องการ ท่านปิดกั้นเรา
203
00:15:05,363 --> 00:15:09,950
ปล่อยให้เราดูแลตัวเอง
ในโลกที่ความรักและความหวังถูกกลืนกิน
204
00:15:09,951 --> 00:15:13,495
คําแนะนําเดียวที่ท่านมอบให้
คือปกป้องหัวใจของเรา
205
00:15:13,496 --> 00:15:15,914
ไม่เปิดใจให้ใครเข้ามา
206
00:15:15,915 --> 00:15:17,541
และตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าทําไม
207
00:15:17,542 --> 00:15:20,837
เพราะท่านหยิ่งยโสเกินกว่า
ที่จะยอมรับว่าท่านรักนาง
208
00:15:21,338 --> 00:15:25,800
การตายของนางทําให้ท่านเจ็บปวด
พอๆ กับเรา นั่นคือความจริง
209
00:15:28,678 --> 00:15:29,679
นั่นมันนานมาแล้ว
210
00:15:31,473 --> 00:15:33,433
- ข้าเดินหน้าต่อแล้ว
- แต่ข้ายัง
211
00:15:34,517 --> 00:15:36,686
ท่านสอนว่าความรักของข้าคือยาพิษ
212
00:15:37,228 --> 00:15:39,146
ข้าได้เรียนรู้บทเรียนนั้นมาอย่างดี
213
00:15:39,147 --> 00:15:42,608
ข้าเอาแต่ปฏิเสธหัวใจ
ที่ชายแสนดีผู้หนึ่งหยิบยื่นให้มาตลอด
214
00:15:42,609 --> 00:15:44,860
กระทั่งมันสายเกินไป
215
00:15:44,861 --> 00:15:48,030
และตอนนี้ข้ายอม
ทําทุกอย่างเพื่อให้ได้กอดเขา
216
00:15:48,031 --> 00:15:50,449
เพื่อให้ได้บอกความรู้สึกกับเขา
217
00:15:50,450 --> 00:15:53,286
เพื่อจะไม่ต้องเป็นคนโง่
แบบที่ท่านทําให้ข้าเป็น
218
00:15:55,205 --> 00:15:58,750
แต่ทุกคนต่างมีความเจ็บปวดของตน
และเขาก็จากไปแล้ว
219
00:16:00,210 --> 00:16:01,211
เวกซาห์เลีย...
220
00:16:03,088 --> 00:16:04,214
ข้าขอโทษ
221
00:16:05,131 --> 00:16:07,800
นี่เป็นข้อต่อรองเดียวที่ข้ามี ท่านพ่อ
222
00:16:07,801 --> 00:16:08,843
ความจริง
223
00:16:10,261 --> 00:16:13,682
หากท่านยังเหลือความรักให้ข้า
หรือให้ท่านแม่อยู่แม้สักนิดละก็
224
00:16:14,641 --> 00:16:17,143
นําทัพไปยังเอม่อนแล้วพิสูจน์มันที
225
00:16:19,062 --> 00:16:20,396
และหากไม่ใช่เพื่อเราแล้ว
226
00:16:20,397 --> 00:16:24,025
ช่วยนึกถึงเหล่าคนที่จะอยู่บนโลกนี้
เมื่อท่านจากไปแล้ว...
227
00:16:26,152 --> 00:16:27,654
ถ้ายังมีสิ่งใดหลงเหลืออยู่
228
00:16:47,090 --> 00:16:50,969
แคชกับซาห์ร่าปฏิเสธคําเชิญของเรา
เท่านี้จะเพียงพอรึเปล่า
229
00:16:52,887 --> 00:16:53,763
ข้าอยู่นี่แล้ว
230
00:16:54,389 --> 00:16:56,891
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เราจะเผชิญหน้ามันด้วยกัน
231
00:16:58,226 --> 00:17:00,186
ไม่ใช่ชะตาของข้า ไม่ใช่ชะตาของเจ้า
232
00:17:01,354 --> 00:17:02,355
ชะตาของเรา
233
00:17:11,030 --> 00:17:12,031
ทําอะไรอยู่น่ะ
234
00:17:13,700 --> 00:17:15,702
บางครั้งการร้องเพลงก็ทําให้ข้าสงบลง
235
00:17:17,579 --> 00:17:18,580
นี่มัน "เพลงของเคย์ลี่"
236
00:17:19,289 --> 00:17:23,001
เนื้อเพลงของเจ้าไพเราะมาก
สแกนแลน เจ้าได้ให้นางดูรึยัง
237
00:17:23,877 --> 00:17:25,628
ไม่ และก็จะไม่ทํา
238
00:17:26,755 --> 00:17:29,089
ข้าพยายามจะเป็นพ่อ
และเป็นส่วนหนึ่งของทีมนี้
239
00:17:29,090 --> 00:17:31,008
และข้าก็ทําพังทั้งคู่
240
00:17:31,009 --> 00:17:32,760
อาจจะมีทางออกก็ได้นะ
241
00:17:32,761 --> 00:17:33,845
มีสิ
242
00:17:34,679 --> 00:17:35,930
ไม่เอาเรื่องกวนใจอีกแล้ว
243
00:17:36,931 --> 00:17:39,809
พวกเจ้าต้องได้เห็นนี่ซะก่อน
244
00:17:54,699 --> 00:17:56,534
ทหาร หยุด
245
00:17:57,577 --> 00:17:58,620
แม่เจ้าโว้ย
246
00:17:59,829 --> 00:18:00,746
นางทําได้
247
00:18:00,747 --> 00:18:02,707
เดินขบวนทัพ
248
00:18:14,344 --> 00:18:17,596
ขอให้พระองค์ช่วยยุติเปลวเพลิง
แห่งการล้างแค้นและสงคราม
249
00:18:17,597 --> 00:18:18,723
ง้างให้สุด
250
00:18:19,349 --> 00:18:20,350
ยิง
251
00:18:22,894 --> 00:18:27,606
เอาละ ทหารของเราพร้อมแล้ว
แผนจู่โจมคืออะไร
252
00:18:27,607 --> 00:18:29,358
เราจะตีขนาบข้างจากสองฝั่ง
253
00:18:29,359 --> 00:18:33,529
ทัพซินกอร์นของท่าน นักรบของกรูน
และเพลการ์ดจากไวต์สโตน
254
00:18:33,530 --> 00:18:37,407
จะบุกผ่านประตูเมืองเข้าไป
และยึดจุดฟักไข่ของธอร์แด็ก
255
00:18:37,408 --> 00:18:41,453
โดยมีผู้ควบคุมไฟกับเผ่าอาชารีแห่งลม
คอยเป็นโล่คุ้มกันการโจมตีจากเปลวไฟ
256
00:18:41,454 --> 00:18:44,623
อัลลูราและข้าจะใช้เวทมนตร์
ของเราช่วยด้วยอีกแรง
257
00:18:44,624 --> 00:18:47,417
และขณะที่กองกําลังภาคพื้นดิน
เข้าปะทะกับลูกๆ ของธอร์แด็ก
258
00:18:47,418 --> 00:18:50,587
วอกซ์มาคินาจะใช้การเบนความสนใจนี้
บุกเข้ารังของมัน
259
00:18:50,588 --> 00:18:52,464
แล้วพวกเจ้าจะเข้าไปได้ยังไง
260
00:18:52,465 --> 00:18:55,342
ข้าเคยไปสํารวจมาแล้ว
เราจะเข้าไปทางอากาศ
261
00:18:55,343 --> 00:18:59,722
ไม่ได้ผลแน่
มีลูกๆ มังกรคุ้มกันอยู่
262
00:19:02,308 --> 00:19:03,393
แล้วเจ้าคือใครกัน
263
00:19:04,143 --> 00:19:06,436
นาง... เอ่อ...
264
00:19:06,437 --> 00:19:10,733
สายข่าวของเรา
นางชื่อลาร์คิน เป็นรหัสลับน่ะ
265
00:19:11,818 --> 00:19:14,945
ที่ด้านหลังของรังธอร์แด็ก
มีทางเข้าที่ไม่ถูกคุ้มกันอยู่
266
00:19:14,946 --> 00:19:17,948
อุโมงค์ข้างหน้าผา เล็กเกินไปสําหรับมังกร
267
00:19:17,949 --> 00:19:20,243
แต่ใหญ่พอที่คนจะเข้าไป
268
00:19:20,743 --> 00:19:23,037
เจ้าแน่ใจนะว่าอุโมงค์นั้นเปิดอยู่
269
00:19:23,830 --> 00:19:25,331
ข้าขอให้คํามั่น
270
00:19:26,165 --> 00:19:30,961
ถ้างั้น เราจะจัดการพวกตัวเล็ก
ขณะที่พวกเจ้าใช้ชิ้นส่วนจัดการธอร์แด็ก
271
00:19:30,962 --> 00:19:34,089
มีเกราะด้วย ถ้าข้าทําให้มันใช้งานได้
272
00:19:34,090 --> 00:19:37,426
นั่น... ดูเป็นแผนที่ดีนะ เลดี้เวกซาห์เลีย
273
00:19:37,427 --> 00:19:38,845
แต่มันจะได้ผลใช่ไหม
274
00:19:40,638 --> 00:19:41,723
มันต้องได้ผล
275
00:19:44,350 --> 00:19:45,643
ทหารราบ จัดขบวนทัพ
276
00:19:56,362 --> 00:19:57,863
โชคดีนะ
277
00:19:57,864 --> 00:20:00,700
เป็นเกียรติมากที่ท่านอยู่ข้างเรา
278
00:20:01,159 --> 00:20:05,580
สตอร์มลอร์ดอยู่เคียงข้างเจ้า
เจ้าต้องการแค่นั้นแหละ
279
00:20:09,083 --> 00:20:10,084
พร้อมหรือยัง กร็อก
280
00:20:13,379 --> 00:20:15,924
เวกซ์ ข้าขอโทษที่ตอนนั้นไม่ได้อยู่ด้วย
281
00:20:16,674 --> 00:20:17,842
ข้ารู้ สแกนแลน
282
00:20:18,801 --> 00:20:21,596
บางทีหลังจากวันนี้ไป
เราอาจให้อภัยกับตัวเองได้
283
00:20:23,181 --> 00:20:24,182
พร้อมไหม น้องสาว
284
00:20:25,475 --> 00:20:27,477
เพื่อเพอร์ซี่ เพื่อท่านแม่
285
00:20:31,105 --> 00:20:34,692
เพื่อเอ็กซานเดรีย!
286
00:20:50,875 --> 00:20:52,210
บ้าเอ๊ย บินต่ํา
287
00:20:56,047 --> 00:20:57,590
ตรงนั้นไม่มีทางเข้าเลย
288
00:21:12,939 --> 00:21:15,524
มีควันแต่ไม่มีไฟ เป็นไปได้ยังไงกัน
289
00:21:15,525 --> 00:21:17,067
และไม่มีกองกําลังต่อต้านด้วย
290
00:21:17,068 --> 00:21:21,072
พวกนั้นน่าจะเห็นเรา
หรืออย่างน้อยก็น่าจะเห็นข้าแล้วสิ
291
00:21:25,785 --> 00:21:27,829
โชคดีที่เรายังมีทางเข้าของไรชาน
292
00:21:28,663 --> 00:21:29,706
แล้วถ้ามันไม่มีล่ะ
293
00:21:30,498 --> 00:21:33,084
เห็นแล้ว ลงจอดตรงนั้น
294
00:21:36,379 --> 00:21:37,587
ควันเยอะมาก
295
00:21:37,588 --> 00:21:38,881
เรามองไม่เห็นอะไรเลย
296
00:21:43,177 --> 00:21:44,178
หยุดก่อน
297
00:21:55,023 --> 00:21:56,314
ลูกมังกร!
298
00:21:56,315 --> 00:21:57,859
นักเวทไปด้านหน้า
299
00:22:00,111 --> 00:22:01,112
ประจําตําแหน่ง
300
00:22:03,364 --> 00:22:04,907
เตรียมเครื่องยิงหน้าไม้
301
00:22:12,498 --> 00:22:13,875
ทําไมพวกมันไม่โจมตีล่ะ
302
00:22:17,128 --> 00:22:18,129
รู้สึกได้ไหม
303
00:22:20,048 --> 00:22:21,174
บรรลัยแล้ว
304
00:22:28,431 --> 00:22:31,516
ไม่นะ นางหักหลังเรา
305
00:22:31,517 --> 00:22:32,602
มันถูกผนึกเหรอ
306
00:22:35,938 --> 00:22:37,064
ยังร้อนอยู่
307
00:22:37,065 --> 00:22:39,691
ธอร์แด็กคงหลอมปิดมัน
เมื่อไม่ถึงชั่วโมงก่อนแน่
308
00:22:39,692 --> 00:22:41,444
กร็อก เจ้าต่อยทะลุมันได้ไหม
309
00:22:44,572 --> 00:22:45,990
แต่มันคงเสียงดังหน่อยนะ
310
00:22:52,038 --> 00:22:55,040
ให้ตาย ข้าแกร่งกว่าที่คิดอีกแฮะ
311
00:22:55,041 --> 00:22:57,751
ข้าไม่คิดว่าใช่ฝีมือเจ้านะ พี่เบิ้ม
312
00:22:57,752 --> 00:23:00,838
บ้าชะมัด บอกแล้วไงว่าไว้ใจนางไม่ได้
313
00:23:01,422 --> 00:23:03,466
เดี๋ยวนะ งั้นก็หมายความว่า...
314
00:23:04,383 --> 00:23:05,343
ท่านพ่อ
315
00:23:21,192 --> 00:23:22,193
ออกจากรังตัวเองเหรอ
316
00:23:37,500 --> 00:23:38,751
โอ้ ทวยเทพ
317
00:23:45,007 --> 00:23:46,008
ข้าทําอะไรลงไป
318
00:23:56,978 --> 00:23:58,437
"การบุกล้อมเอม่อน"
319
00:24:30,344 --> 00:24:32,345
คําบรรยายโดย
พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
320
00:24:32,346 --> 00:24:34,432
{\an8}ผู้ควบคุมงานแปล
ฑิตธีมา