1
00:00:11,178 --> 00:00:13,972
ไม่แน่ใจว่าลูกจะทําอะไร อันนา
2
00:00:13,973 --> 00:00:16,308
พ่อพยายามแล้ว มันพังเกินจะซ่อมได้
3
00:00:16,767 --> 00:00:21,105
จริงเหรอ งั้นอย่ากะพริบตาละ
เพราะอีกเดี๋ยวพ่อก็จะได้รถเข็นคืนแล้ว
4
00:00:26,026 --> 00:00:28,195
โอ้โห พ่อพูดผิดอีกแล้วสินะ
5
00:00:28,779 --> 00:00:31,115
ถ้าไม่มีความฉลาดของลูก
ครอบครัวเราจะอยู่กันยังไง
6
00:00:31,449 --> 00:00:33,659
พรสวรรค์ของลูก
จะเปลี่ยนโลกใบนี้ อันนา
7
00:00:34,243 --> 00:00:36,537
แต่มันขึ้นอยู่กับลูก
ว่าจะเลือกใช้มันในทางไหน
8
00:00:37,997 --> 00:00:39,123
พ่อคะ
9
00:00:44,670 --> 00:00:45,837
หน่วยทหารนั่น
10
00:00:45,838 --> 00:00:48,923
- พวกนั้นคงไม่ได้จะ...
- เหมือง
11
00:00:48,924 --> 00:00:50,341
พวกนั้นจะมายึดมันไป
12
00:00:50,342 --> 00:00:51,719
ไป เร็วเข้า
13
00:00:54,597 --> 00:00:55,639
พวกจอมเวทย์!
14
00:01:18,412 --> 00:01:19,955
สมบูรณ์แบบ
15
00:01:26,420 --> 00:01:27,463
พ่อ
16
00:01:30,716 --> 00:01:31,926
อันนา...
17
00:01:32,968 --> 00:01:34,303
วิ่งหนีไป
18
00:03:16,280 --> 00:03:19,742
ตํานานยอดนักรบ
19
00:03:24,914 --> 00:03:28,334
- สูญเสียไปเท่าไหร่
- มากกว่า 500 ศพ
20
00:03:28,959 --> 00:03:32,463
บาดเจ็บ 800 คน
ที่สูญหายมีมากกว่านั้นเสียอีก
21
00:03:33,631 --> 00:03:35,423
ผู้ที่รอดชีวิตต้องได้รับการปกป้อง
22
00:03:35,424 --> 00:03:38,676
กิลมอร์ เจ้าร่ายมนตร์บังตานั่น
ได้เร็วแค่ไหน
23
00:03:38,677 --> 00:03:40,763
ไม่มีอะไรเหลือให้บังตาอีกแล้ว
24
00:03:41,388 --> 00:03:43,390
พวกมังกรรู้แล้วว่าเราอยู่ที่นี่
25
00:03:44,934 --> 00:03:48,270
สายตาเจ้าบอกว่ามีเรื่องกังวล
มีอะไรงั้นเหรอ เพอร์ซิวัล
26
00:03:48,771 --> 00:03:52,065
ริปลีย์รู้ตําแหน่งของไวต์สโตนมาตลอด
27
00:03:52,066 --> 00:03:54,485
แต่เลือกที่จะเปิดเผยต่อธอร์แด็กในตอนนี้
28
00:03:55,319 --> 00:03:56,654
และข้าก็รู้ว่าเพราะอะไร
29
00:04:01,325 --> 00:04:05,746
- แร่เรซิดูม
- ทั้งหมดของไวต์สโตนถูกขโมยไป
30
00:04:06,413 --> 00:04:09,750
นางใช้การโจมตีนั่นบังหน้า
แล้วบุกคลังของเรา
31
00:04:09,875 --> 00:04:12,293
ริปลีย์ช่ําชองเรื่องเครื่องจักร
ไม่ใช่เวทมนตร์
32
00:04:12,294 --> 00:04:14,088
นางจะเอาเรซิดูมไปทําอะไร
33
00:04:19,969 --> 00:04:21,512
ข้าพอจะมีทฤษฎีอยู่
34
00:04:27,184 --> 00:04:30,812
ธอร์แด็กรู้ที่ตั้งของที่นี่
ส่วนไรชานก็รู้ว่าไม่มีคนคอยคุ้มกัน
35
00:04:30,813 --> 00:04:33,523
ถ้าจะไปหาริปลีย์
เราก็ต้องรีบลงมือโดยด่วนแล้ว
36
00:04:33,524 --> 00:04:36,026
สแกนแลนอาจช่วยหาเธอให้ได้
ด้วยดาบผู้สลักตํานาน...
37
00:04:36,694 --> 00:04:38,404
ถ้าเขาอยู่ที่นี่น่ะนะ
38
00:04:39,238 --> 00:04:42,073
ข้าอาจติดต่อกับ
สหายเก่าในเดอะแคลพส์ได้
39
00:04:42,074 --> 00:04:45,118
ถ้าจะมีใครรู้วิธีจับงู
ก็ต้องเป็นสมาคมหัวขโมยนี่แหละ
40
00:04:45,119 --> 00:04:47,537
ไม่จําเป็น ข้ารู้ที่อยู่ของนางแล้ว
41
00:04:47,538 --> 00:04:48,955
อ็อบซิเดียนเทอร์ไมต์
42
00:04:48,956 --> 00:04:52,251
หินหายากที่ถูกเผาด้วยเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์
ในช่วงมหาภัยพิบัติ
43
00:04:52,835 --> 00:04:56,672
พบเจอได้ในสถานที่เดียวเท่านั้น
เกาะแห่งกลินต์ชอร์
44
00:04:57,631 --> 00:05:00,968
นางไม่ได้ทําหล่น แต่ตั้งใจทิ้งเอาไว้
45
00:05:01,635 --> 00:05:03,762
- นี่เป็นคําเชื้อเชิญ
- ชัดเจนเลยละ
46
00:05:04,471 --> 00:05:08,809
- ยังไงเราก็จะไปอยู่ดี
- ข้าว่าแผนนั้นก็ฟังดูเข้าท่าดี
47
00:05:10,185 --> 00:05:13,188
ที่รัก ข้ารู้ว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้า
48
00:05:14,023 --> 00:05:17,276
แน่ใจนะว่าเจ้าควบคุมตัวเองได้
49
00:05:18,318 --> 00:05:20,195
เจ้าบอกว่าข้าเปลี่ยนไปแล้ว
50
00:05:21,864 --> 00:05:23,073
ขอให้เจ้าพูดถูกก็แล้วกัน
51
00:05:24,867 --> 00:05:26,535
เราจะไปทันทีที่อาทิตย์ขึ้น
52
00:05:27,327 --> 00:05:31,456
ได้ นอกเรื่องนิด สแกนแลนอยู่ที่ไหน
53
00:05:31,457 --> 00:05:34,251
หวังว่าเขาจะโชคดีกว่าเรานะ
54
00:05:35,252 --> 00:05:37,046
{\an8}คณะดนตรีเร่แสนอัศจรรย์
ของดร.แดรนเซล
55
00:05:40,174 --> 00:05:41,216
เคย์ลี่
56
00:05:45,846 --> 00:05:47,139
มาช้าไปสินะ
57
00:05:55,439 --> 00:05:57,315
เมื่อเช้าเจ้าไม่ได้อยู่บนเตียง
58
00:05:57,316 --> 00:05:59,693
ข้าต้องแอบย่องออกมาก่อนที่คนอื่นจะตื่น
59
00:06:00,486 --> 00:06:04,947
รู้ไหม ระหว่างที่เรา
ยังไปได้สวยอยู่แบบนี้
60
00:06:04,948 --> 00:06:07,909
มันจะมีช่วงเวลาหนึ่ง
ที่เจ้าตระหนักได้ว่าอะไรคือสิ่งสําคัญกับเจ้า
61
00:06:07,910 --> 00:06:09,368
เจ้าอยากบอกพวกเขางั้นเหรอ
62
00:06:09,369 --> 00:06:11,747
ข้าอยากให้เราทั้งคู่ซื่อสัตย์กับตัวเอง
63
00:06:13,957 --> 00:06:15,875
ข้าก็อยากนะ
64
00:06:15,876 --> 00:06:18,796
แต่การบอกทุกคนจะทําให้อะไรๆ เปลี่ยนไป
65
00:06:19,588 --> 00:06:21,882
และเราอยากให้พวกเขา
สนใจกับภารกิจที่มีก่อน
66
00:06:23,675 --> 00:06:27,137
- ข้าว่าเจ้าพูดถูก
- แน่นอน ที่รัก ข้าถูกเสมอแหละ
67
00:06:33,018 --> 00:06:35,853
ดูสองคนนั้นสิ ทําเหมือนเราไม่รู้งั้นแหละ
68
00:06:35,854 --> 00:06:39,148
เนอะ คิดว่าพวกเราโง่แค่ไหนกันเชียว
69
00:06:39,149 --> 00:06:42,860
พวกนั้นทํากันทุกห้อง
ในชาโตของสแกนแลนแล้ว
70
00:06:42,861 --> 00:06:45,196
ข้าได้ยินเสียงพวกนั้นกระแทกกัน
จากโต๊ะบิลเลียดดัง...
71
00:06:45,197 --> 00:06:46,573
เราเข้าใจแล้วน่า
72
00:06:49,952 --> 00:06:54,831
ทริงเค็ต ข้าจะให้เจ้าอยู่ที่นี่
คอยดูแลคาสซานดร้ากับไวต์สโตนนะ
73
00:06:54,832 --> 00:06:57,292
พวกเขาต้องการเจ้า เข้าใจไหม
74
00:06:58,293 --> 00:07:01,045
โอเค เราไม่รู้จักต้นไม้ที่กลินต์ชอร์เลย
75
00:07:01,046 --> 00:07:04,465
และอัลลูราเองก็วาร์ปพาเราไปไม่ได้
เพราะเราอาจจะไปโผล่กลางทะเล
76
00:07:04,466 --> 00:07:07,093
งั้นก็ต้องขึ้นเรือสินะ
77
00:07:07,094 --> 00:07:09,513
ไม่ เราจะบินไป
78
00:07:12,057 --> 00:07:13,517
ไปเที่ยวกัน!
79
00:07:29,992 --> 00:07:31,410
อยากได้เสื้อคลุมข้ารึเปล่า
80
00:07:32,244 --> 00:07:35,080
ขอบใจจ้ะที่รัก แต่ข้าว่าเรามาถึงแล้วละ
81
00:07:35,497 --> 00:07:36,540
ขอบคุณทวยเทพ
82
00:07:45,549 --> 00:07:49,136
ไม่ได้กระดกเหล้ามาทั้งวัน
ข้าหิวจนไส้กิ่วแล้ว
83
00:07:49,469 --> 00:07:54,056
ไม่ต้องห่วง ข้ามั่นใจว่าคงมีโรงเตี๊ยมอยู่
แถวซากปรักหักพังข้างหน้านี้
84
00:07:54,057 --> 00:07:56,893
ข้านี่แหละจะซัดเจ้าให้พัง
85
00:07:56,894 --> 00:08:00,480
พวกเจ้ารอนี่นะ
เพอร์ซี่กับข้าจะไปสํารวจแถวนี้
86
00:08:05,235 --> 00:08:06,612
มองไม่เห็นอะไรเลย
87
00:08:07,738 --> 00:08:09,614
ถ้าเกิดว่ามันทําให้อะไรๆ ดีขึ้นล่ะ
88
00:08:09,615 --> 00:08:11,909
- อะไรนะ
- บอกพวกนั้นเรื่องของเรา
89
00:08:13,076 --> 00:08:15,995
ขอละ สแกนแลนได้ล้อข้าทุกวันแน่
90
00:08:15,996 --> 00:08:17,788
คีย์เลทจะเรียกข้าว่าจอมเสแสร้ง
91
00:08:17,789 --> 00:08:22,084
ส่วนพี่ข้า คิดไม่ออกเลยว่า
เขาจะทําอะไรกับเจ้า
92
00:08:22,085 --> 00:08:24,337
แน่ใจเหรอว่านี่คือเหตุผลที่เจ้าคัดค้าน
93
00:08:24,338 --> 00:08:26,256
เพื่อปกป้องข้าน่ะเหรอ
94
00:08:27,758 --> 00:08:29,718
ทําไมเรื่องนี้ถึงสําคัญนักล่ะ
95
00:08:31,220 --> 00:08:32,638
เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน
96
00:08:34,348 --> 00:08:35,641
นั่นมันอะไร
97
00:08:37,976 --> 00:08:39,228
ไปบอกคนอื่นๆ เถอะ
98
00:08:45,484 --> 00:08:47,361
มันเสี่ยงเกินที่จะบุกจากบนฟ้า
99
00:08:48,487 --> 00:08:51,405
ใช่ แต่ถ้ามีคนอยู่ที่นั่น
เราจะมองไม่เห็นพวกเขานะ
100
00:08:51,406 --> 00:08:53,951
ถ้ามีคนอยู่ที่นั่นจริง พวกนั้นก็จะไม่เห็นเรา
101
00:08:58,288 --> 00:09:00,958
มีทางไปด้วย สะดวกดีแฮะ
102
00:09:01,708 --> 00:09:03,919
และน่าจะมีกับดักเพียบ
103
00:09:07,589 --> 00:09:08,966
ขอยืมหน่อย
104
00:09:16,431 --> 00:09:18,850
ทําไมเจ้าไม่ระเบิดมื้อเช้าของตัวเองล่ะ
105
00:09:28,527 --> 00:09:31,070
ได้แล้วหนึ่ง ข้อความจากริปลีย์
106
00:09:31,071 --> 00:09:34,408
- ตราสัญลักษณ์ของเดอโรโล
- มีบางอย่างไม่ถูกต้อง
107
00:09:35,117 --> 00:09:36,742
นี่มันง่ายมาก
108
00:09:36,743 --> 00:09:39,997
- เกือบจะ...
- เกือบจะง่ายเกินไป
109
00:09:41,498 --> 00:09:44,251
โทษที ข้าอยากพูดแบบนั้นมานานแล้ว
110
00:09:45,043 --> 00:09:46,712
ก็ฟังดูเท่ไม่หยอก
111
00:09:49,798 --> 00:09:51,299
แวกซ์เกือบจะทําเสร็จแล้ว
112
00:09:51,300 --> 00:09:53,384
ถ้าไปถึงถ้ําเมื่อไหร่
เราก็น่าจะพร้อม...
113
00:09:53,385 --> 00:09:56,763
ฟังนะ มีเหตุผลที่ข้าคอยกดดันเจ้าเรื่องนี้
114
00:10:00,767 --> 00:10:02,144
ข้าหลงรักเจ้า
115
00:10:07,983 --> 00:10:09,109
เพอร์ซิวัล ข้า...
116
00:10:11,987 --> 00:10:13,780
- ข้า...
- ปลดได้แล้ว
117
00:10:14,364 --> 00:10:15,615
มาเถอะ ไปกันเร็ว
118
00:10:20,746 --> 00:10:22,122
เด็กดื้อ มาได้แล้วน่า
119
00:10:32,466 --> 00:10:36,469
- เงียบจัง เกือบจะเงียบ...
- เกือบจะเงียบเกินไป
120
00:10:36,470 --> 00:10:37,596
โทษที
121
00:10:37,929 --> 00:10:40,390
ตอนที่เจ้ากับเพอร์ซี่มาสํารวจ
ได้เห็นใครบ้างรึเปล่า
122
00:10:40,849 --> 00:10:41,683
เวกซ์
123
00:10:43,352 --> 00:10:45,936
ไม่ ข้าหมายถึง เจอน่ะ
124
00:10:45,937 --> 00:10:48,815
ใช่ มียามอยู่สองสามคน
ดูเหมือนเป็นพวกกะลาสี
125
00:11:01,495 --> 00:11:02,871
เพอร์ซิวัล
126
00:11:13,340 --> 00:11:14,299
ออร์แธ็กซ์
127
00:11:23,934 --> 00:11:26,186
แวกซ์เหรอ แวกซ์
128
00:11:32,067 --> 00:11:33,193
ท่านแม่
129
00:11:37,030 --> 00:11:38,073
ใครทําแบบนี้กับท่าน
130
00:11:38,907 --> 00:11:40,450
เจ้าไงละ เวกซาห์เลีย
131
00:11:41,451 --> 00:11:44,246
ความรักของเจ้า มันฆ่าผู้คน
132
00:11:58,927 --> 00:11:59,761
เพอร์ซี่
133
00:12:20,824 --> 00:12:21,825
เวรเอ๊ย
134
00:12:43,180 --> 00:12:44,556
สวัสดี เพอร์ซิวัล
135
00:12:48,560 --> 00:12:49,936
เจ้ามาช้านะ
136
00:12:53,773 --> 00:12:55,858
ขอต้อนรับสู่โรงงานของเจ้า
137
00:12:55,859 --> 00:12:59,111
สายการผลิตที่ขับเคลื่อนด้วย
แบตเตอรี่อันงดงาม
138
00:12:59,112 --> 00:13:01,989
ซึ่งรวมเข้ากับศาสตร์ลับของคาบาลส์ รูน
139
00:13:01,990 --> 00:13:05,785
เครื่องจักรไอน้ํา
และแร่เรซิดูมของไวต์สโตน
140
00:13:06,995 --> 00:13:09,247
ทั้งหมดนี้ได้แรงบันดาลใจ
จากการออกแบบของเจ้า
141
00:13:10,665 --> 00:13:14,168
นี่คือสิ่งที่เจ้าทํามาตลอดสินะ
นอกจากบดขยี้บ้านเกิดของข้า
142
00:13:14,169 --> 00:13:16,086
ข้าช่วยเจ้าต่างหาก
143
00:13:16,087 --> 00:13:18,631
เจ้าน่ะเกลียดชังหน้าที่อันสูงส่ง
ของตัวเองมาเสมอ
144
00:13:18,632 --> 00:13:19,590
กล้าดียังไง...
145
00:13:19,591 --> 00:13:22,968
และเมื่อแก๊สน้ําตาหลอนประสาทของข้า
เข้าสู่จิตใจของสหายเจ้าเมื่อไหร่
146
00:13:22,969 --> 00:13:25,305
เจ้าก็จะเป็นอิสระจากทุกข้อผูกมัด
147
00:13:25,972 --> 00:13:28,934
เป็นการเริ่มต้นพันธมิตรครั้งใหม่ของเรา
148
00:13:34,231 --> 00:13:37,984
เจ้าคงบ้าไปแล้วถ้าคิดว่าข้าจะร่วมมือด้วย
หลังเรื่องที่ไวต์สโตน
149
00:13:46,535 --> 00:13:48,285
ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ น่ะ
150
00:13:48,286 --> 00:13:51,831
ข้าต้องด้นสดเอาเอง
ตอนที่รู้ว่าเกราะนั่นเป็นของปลอม
151
00:13:52,249 --> 00:13:55,543
ปัญหาเดียวที่มีก็คือไฟกระชาก
152
00:13:55,544 --> 00:13:58,129
ทุกๆ หนึ่งชั่วโมง เหมือนกับนาฬิกา
153
00:14:10,392 --> 00:14:11,892
ดูตัวเองซะก่อนสิ
154
00:14:11,893 --> 00:14:14,061
แค่เห็นก็คิดหาทางแก้ไขแล้ว
155
00:14:14,062 --> 00:14:16,230
ทําไมถึงต่อต้านเรื่องนี้ เพอร์ซี่
156
00:14:16,231 --> 00:14:19,567
ความตื่นเต้นของการค้นพบ
ความทะเยอทะยาน
157
00:14:19,568 --> 00:14:22,069
นี่แหละคือต้วต้นของเจ้า
158
00:14:22,070 --> 00:14:25,155
ข้าเปลี่ยนไปแล้ว ข้ากําจัดออร์แธ็กซ์ไปแล้ว
159
00:14:25,156 --> 00:14:28,743
นั่นเป็นความผิดพลาดราคาแพงของเจ้า
160
00:14:29,286 --> 00:14:33,415
แต่การเป็นพันธมิตรครั้งนี้ไม่อาจยกเลิกได้
161
00:14:34,583 --> 00:14:38,168
ตอนที่เราหากันเจอ
ข้าไม่ได้ต่อต้านมันเหมือนที่เจ้าทํา
162
00:14:38,169 --> 00:14:42,506
ข้าโอบกอดความเข้าใจ
ความรู้แจ้งและพลัง
163
00:14:42,507 --> 00:14:47,512
ข้ายอมรับตัวตนของข้า
และข้าก็แข็งแกร่งขึ้นมาก
164
00:14:48,263 --> 00:14:52,809
ตอนนี้ออร์แธ็กซ์จะได้รับดวงวิญญาณ
ของคนที่ถูกอาวุธของเจ้าสังหาร
165
00:14:53,727 --> 00:14:57,647
และเพื่อเป็นการตอบแทน
ทุกคนจะได้ครอบครองพลังของตนเอง
166
00:14:58,189 --> 00:15:01,276
และก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาแล้ว
ว่าจะใช้มันอย่างไร
167
00:15:02,235 --> 00:15:03,445
ต้องแลกมาด้วยอะไรล่ะ
168
00:15:04,237 --> 00:15:05,530
วิญญาณของเจ้างั้นเหรอ
169
00:15:06,531 --> 00:15:08,949
พวกจอมเวทย์
พรากครอบครัวของเราทั้งคู่ไป
170
00:15:08,950 --> 00:15:13,454
ความกระหายจะแก้แค้นนั้น
ไม่ใช่สาเหตุที่พวกเราดึงดูดออร์แธ็กซ์
171
00:15:13,455 --> 00:15:16,207
มันคือสาเหตุที่ออร์แธ็กซ์ดึงดูดพวกเรา
172
00:15:19,628 --> 00:15:20,629
เจ้าพูดถูกแล้ว
173
00:15:21,630 --> 00:15:24,633
ข้าหลอกตัวเองมาตลอด
มัวแต่ยืนกรานว่าข้าก้าวผ่านมันได้แล้ว
174
00:15:26,760 --> 00:15:31,181
บางทีอาจถึงเวลาที่ข้าต้องยอมรับ
ว่าแผลเป็นบางรอยก็ยังไม่หายไป
175
00:15:32,432 --> 00:15:35,268
ข้าเข้าใจทุกอย่างดีเลยละ
176
00:15:36,102 --> 00:15:37,479
พวกเราทั้งคู่แหละ
177
00:15:38,730 --> 00:15:41,900
เราคล้ายกันมากเลย อันนา
ข้าไม่ได้สมบูรณ์แบบ
178
00:15:43,026 --> 00:15:45,778
แต่ความไม่สมบูรณ์แบบนั้น
กลับไม่ได้ทําให้ข้าอ่อนแอลง
179
00:15:45,779 --> 00:15:47,489
มันทําให้ข้าเป็นตัวข้า
180
00:16:01,378 --> 00:16:02,587
ไป! จับมันมาให้ได้!
181
00:16:05,799 --> 00:16:09,802
ข้าบอกแล้วว่าเขาไร้ประโยชน์
ให้ข้ากินวิญญาณเขาซะ
182
00:16:09,803 --> 00:16:13,682
- ได้ ถึงเวลาสะสางข้อตกลงของเรา
- ถึงเวลาสะสางข้อตกลงของเรา
183
00:16:14,933 --> 00:16:16,184
หยุดนะ หยุด
184
00:16:20,980 --> 00:16:22,272
เทพีเอเวอร์ไลต์เหรอ
185
00:16:22,273 --> 00:16:24,651
ดังที่ข้าเคยเตือน นางไม่ได้อยู่ที่นั่น
186
00:16:26,444 --> 00:16:31,449
เหล่าทวยเทพสัญญาจะให้ความช่วยเหลือ
พูดอย่างดิบดีว่าจะอยู่เคียงข้างเรา
187
00:16:33,493 --> 00:16:34,869
โกหกทั้งเพ
188
00:16:42,669 --> 00:16:45,130
ปล่อยข้านะ ปล่อย!
189
00:16:47,507 --> 00:16:51,469
เจ้าอยากช่วยพวกพ้องงั้นเหรอ
เพื่อไถ่บาปให้พวกเขา ใช่ไหม
190
00:16:52,512 --> 00:16:55,098
งั้นก็จงอย่าศรัทธาใคร
นอกเสียจากตัวเจ้าเอง
191
00:16:56,349 --> 00:16:59,394
ความจริงไหลเวียนอยู่
ในสายเลือดของเจ้า
192
00:17:05,942 --> 00:17:06,860
คีคิ
193
00:17:13,908 --> 00:17:14,868
บ้าชะมัด
194
00:17:27,589 --> 00:17:29,382
ทําไมแวกซ์ทําแล้วมันดูง่ายจัง
195
00:17:43,313 --> 00:17:44,981
เปล่าประโยชน์น่า เพอร์ซี่
196
00:17:45,857 --> 00:17:50,069
อาวุธของเราพร้อมจัดส่งแล้ว
ข้าก็แค่ทําในสิ่งที่เจ้าทําไม่ได้
197
00:17:56,826 --> 00:18:00,120
ชีวิตของผู้บริสุทธิ์จะเปื้อนมือของเรา
198
00:18:00,121 --> 00:18:02,040
ข้าไม่ยอมข้องเกี่ยวแน่
199
00:18:08,004 --> 00:18:09,923
กระบวนการนั้นไม่อาจหยุดยั้งได้
200
00:18:18,264 --> 00:18:20,432
ได้โปรด อย่าทิ้งข้าไปเลย
201
00:18:20,433 --> 00:18:21,851
ได้โปรด...
202
00:18:26,022 --> 00:18:27,899
ตายหมด พวกเขาตายหมดแล้ว
203
00:18:30,777 --> 00:18:33,154
อะไรเนี่ย ไม่ได้ผลงั้นเหรอ
204
00:18:43,623 --> 00:18:44,707
ไพค์เหรอ
205
00:18:46,042 --> 00:18:47,167
ขอบคุณนะ
206
00:18:47,168 --> 00:18:49,379
ไม่ๆ ท่านแม่ ขอร้อง
207
00:18:57,846 --> 00:18:59,514
ข้าได้ยินแต่เสียงกรีดร้อง
208
00:19:00,390 --> 00:19:01,307
ท่านแม่
209
00:19:03,226 --> 00:19:05,352
อาจต้องให้ช่วยหน่อยถ้าเป็นพี่เบิ้ม
210
00:19:05,353 --> 00:19:08,689
ห้องสมุดเหรอ ตัวหนังสือล้วนเลยงั้นเหรอ
211
00:19:08,690 --> 00:19:11,442
ทําไมไม่มีรูปภาพเลย
212
00:19:22,537 --> 00:19:26,499
- ไพกี้ ข้าทําเจ้าเจ็บอีกแล้วเหรอ
- เปล่า สหาย
213
00:19:28,001 --> 00:19:29,502
ข้าแค่หมดแรงน่ะ
214
00:19:31,254 --> 00:19:33,131
เดี๋ยวนะ เพอร์ซี่อยู่ไหน
215
00:19:48,730 --> 00:19:50,565
ซ่อนตัวเยี่ยงคนขลาดอย่างนั้นเหรอ
216
00:19:55,653 --> 00:19:59,407
ครั้งนี้เพื่อนของเจ้า
ไม่อยู่คอยช่วยแล้วนะ เพอร์ซิวัล
217
00:20:01,117 --> 00:20:04,662
ดินปืนเหรอ เลือกทําเลได้แย่มากเดอโรโล
218
00:20:12,337 --> 00:20:15,089
เจ้ามีโอกาสมากมายที่จะสังหารข้า
219
00:20:15,840 --> 00:20:18,051
ความอ่อนแอจะทําให้เจ้าตาย
220
00:20:19,510 --> 00:20:21,512
เจ็ด... หก...
221
00:20:27,852 --> 00:20:28,895
หนึ่ง
222
00:20:33,191 --> 00:20:35,526
เพอร์ซิวัล
223
00:20:38,905 --> 00:20:40,156
เดี๋ยวก่อน ออร์แธ็กซ์
224
00:21:15,024 --> 00:21:17,193
ฉลาดมาเสมอนะ เพอร์ซิวัล
225
00:21:17,819 --> 00:21:20,113
ตอนนี้การแก้แค้นเป็นของเจ้าแล้ว
226
00:21:21,280 --> 00:21:23,241
เจ้าจะได้เห็นข้าถูกเผาไง
227
00:21:30,456 --> 00:21:32,041
ข้าพอแล้วกับการแก้แค้น อันนา
228
00:21:33,001 --> 00:21:36,004
ความผิดของเจ้า
ทําลายชีวิตไปมากมายเหลือเกิน
229
00:21:36,838 --> 00:21:38,839
สิ่งที่เราสมควรได้รับคือความยุติธรรม
230
00:21:38,840 --> 00:21:42,927
ข้าไม่เข้าใจ ทําไมต้องปรานีด้วย
231
00:21:43,553 --> 00:21:45,972
ข้ารู้ว่าปีศาจนั่นรู้สึกยังไง
232
00:21:46,097 --> 00:21:48,557
ความเกลียดชังของมัน
แผดเผาอยู่ในเลือดของเจ้า
233
00:21:48,558 --> 00:21:50,059
ความตายอาจปรานีก็จริง
234
00:21:51,060 --> 00:21:53,104
แต่ข้าช่วยกําจัดออร์แธ็กซ์ให้เจ้าได้
235
00:21:53,604 --> 00:21:57,859
หลังจากที่ชดใช้ความผิดแล้ว
เจ้าจะค้นพบเส้นทางที่ดีกว่านี้
236
00:21:58,484 --> 00:22:01,320
มันสมองของเจ้า
เป็นของขวัญให้กับโลกใบนี้ได้
237
00:22:02,530 --> 00:22:03,740
เจ้าพูดจริง
238
00:22:42,653 --> 00:22:43,654
เวกซ์
239
00:22:53,664 --> 00:22:54,624
เพอร์ซี่!
240
00:22:55,333 --> 00:22:57,542
สับสนมืดมน
241
00:22:57,543 --> 00:23:01,172
พวกเขาไม่รู้ว่าต้องไปทางไหน
242
00:23:02,131 --> 00:23:06,135
แต่สายสัมพันธ์ระหว่าง
พวกเขาจะยังคงรู้สึกตลอดไป
243
00:23:08,137 --> 00:23:10,472
ความรักจะชนะ
244
00:23:10,473 --> 00:23:14,142
หากพวกเขาค่อยๆ ใช้เวลา
245
00:23:14,143 --> 00:23:16,561
ด้วยหัวใจที่ผันเปลี่ยนและอันตราย...
246
00:23:16,562 --> 00:23:17,730
ไม่นะ
247
00:23:20,525 --> 00:23:23,902
แต่ชีวิตนั้นก็ผ่านไปรวดเร็ว
และบางอย่างก็ดูผิดเพี้ยนไป
248
00:23:23,903 --> 00:23:27,198
เธอวิ่งไปหาเขา แต่เขาก็ไม่อยู่แล้ว
249
00:23:28,950 --> 00:23:30,952
ไม่นะ ไพค์!
250
00:23:33,121 --> 00:23:35,372
ให้เขาได้หายใจอีกครั้ง
251
00:23:35,373 --> 00:23:36,540
เขาตายแล้ว
252
00:23:36,541 --> 00:23:39,209
เพราะตอนนี้ไม่มีอะไรเหลือแล้ว
253
00:23:39,210 --> 00:23:44,048
เราอาจจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิม
254
00:23:45,758 --> 00:23:49,052
มันไม่ควรลงเอยแบบนั้น
255
00:23:49,053 --> 00:23:50,346
ขอร้องละอย่าทิ้งข้าไป
256
00:24:37,310 --> 00:24:39,311
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
257
00:24:39,312 --> 00:24:41,397
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล
ฑิตธีมา