1
00:00:02,878 --> 00:00:06,507
[เพลง "Ace of Spades"]

2
00:00:06,590 --> 00:00:07,716
(ปิด เปิด)

3
00:00:08,717 --> 00:00:09,718
[เพลงเงียบลง]

4
00:00:09,801 --> 00:00:12,304
- [คนพูดคุยจ้อกแจ้ก]
- [เสียงฝีเท้า]

5
00:00:13,430 --> 00:00:14,806
[สัญญาณเสียงแหลมถี่]

6
00:00:15,933 --> 00:00:16,934
[สัญญาณจากในลิฟต์]

7
00:00:17,017 --> 00:00:18,393
อะไร

8
00:00:18,477 --> 00:00:21,355
- [คุณโคเบล] ฉันถามว่าคุณเป็นอะไรรึเปล่า
- เปล่าครับ ผมสบายดี

9
00:00:22,272 --> 00:00:26,235
อาจจะควรต้องคุยกับพี่สาวก่อน
นี่เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญ

10
00:00:26,318 --> 00:00:28,153
- พี่สาวเหรอ
- ใช่

11
00:00:30,322 --> 00:00:31,448
- มาร์ค
- ครับ

12
00:00:31,949 --> 00:00:33,450
แน่ใจนะว่าโอเค

13
00:00:34,243 --> 00:00:37,704
ครับ ขอโทษครับ ผมแค่ เอ่อ…
เวียนหัวนิดๆ แล้วก็ เอิ่ม…

14
00:00:39,039 --> 00:00:40,749
ผมแวะเข้าห้องน้ำหน่อยดีกว่า

15
00:00:42,292 --> 00:00:44,586
อ๊ะๆ ฉันว่าห้องน้ำอยู่อีกทาง

16
00:00:49,508 --> 00:00:50,509
จริงด้วย

17
00:01:00,435 --> 00:01:03,021
[สัญญาณเสียงแหลม]

18
00:01:03,105 --> 00:01:06,108
[เพลง "Ace of Spades" ดังต่อ]

19
00:01:34,970 --> 00:01:36,597
[เพลงเงียบลง]

20
00:01:36,680 --> 00:01:39,516
[นาตาลี] ไม่รู้จะเกลียด
พวกสว.หรือสส.มากกว่าดี

21
00:01:39,600 --> 00:01:40,601
[เฮลลี่] หืม

22
00:01:41,310 --> 00:01:42,978
คุณดื่มไปกี่แก้วแล้วเนี่ย

23
00:01:43,061 --> 00:01:44,605
[เฮลลี่] แค่แก้วเดียว

24
00:01:44,688 --> 00:01:48,025
ดีค่ะ คุณยังต้องมีสติคิดไวได้
จะลงไปแล้วนะ อีก 20 นาทีขึ้นเวที

25
00:01:48,817 --> 00:01:51,987
เมื่อกี้ฉันคุยกับกรรมการบริหารอยู่
พวกเขาซาบซึ้งมากที่คุณยอมทำเรื่องนี้

26
00:01:52,821 --> 00:01:55,157
- แก๊บบี้
- นาตาลี สวัสดีค่ะ

27
00:01:55,782 --> 00:01:56,783
สวัสดีค่ะ

28
00:01:57,951 --> 00:02:00,746
อ้าว แก๊บบี้
นี่เฮเลน่า อีแกนค่ะ [หัวเราะเบา]

29
00:02:01,914 --> 00:02:06,001
ตายจริง
เฮเลน่า ยินดีมากที่ได้พบตัวจริงเสียที

30
00:02:08,544 --> 00:02:09,545
เช่นกัน

31
00:03:50,814 --> 00:03:53,025
[หายใจหอบหนัก]

32
00:03:53,525 --> 00:03:55,360
[สัญญาณดังจากเครื่องเป็นระยะ]

33
00:04:07,164 --> 00:04:08,624
[หายใจหอบหนัก]

34
00:04:13,128 --> 00:04:15,130
อย่าบอกนะว่าทำแล้วไม่ได้ผล ส้นตีน

35
00:04:30,020 --> 00:04:31,021
[ถอนใจ]

36
00:04:31,730 --> 00:04:33,565
[หายใจสะท้าน]

37
00:04:34,233 --> 00:04:35,651
ฉันอยู่ที่ไหน

38
00:04:36,818 --> 00:04:39,321
ฉันอยู่ที่ไหน

39
00:04:46,286 --> 00:04:47,788
[เดวอน] มาร์ค โอเครึเปล่าเพคะ องค์หญิง

40
00:04:50,791 --> 00:04:52,000
รีเบ็คกลิ่นตัวพิลึก

41
00:04:52,668 --> 00:04:54,253
รีเบ็คกลิ่นพิลึกเหรอ

42
00:04:54,336 --> 00:04:57,297
ฮื่อ แล้วชอบทำเสียงเหมือนเคี้ยว
แต่ไม่ได้เคี้ยวอะไรอยู่

43
00:04:57,381 --> 00:05:00,384
แค่เตรียมใจไว้ละกัน
เพราะนายอาจต้องแบ่งหนังสืออ่านกับนาง

44
00:05:00,467 --> 00:05:01,927
- หนังสือ อ้อ
- อือฮึ

45
00:05:02,010 --> 00:05:04,012
เล่มที่นายลืมเอามา
ทั้งที่ฉันเตือนแล้วเตือนอีกไง

46
00:05:04,096 --> 00:05:06,557
- ใช่ๆ แน่นอนว่า… เอ่อ ขอโทษ
- อือฮึ

47
00:05:06,640 --> 00:05:08,433
- [เอเลนอร์อ้อแอ้]
- [เดวอน] ไม่เป็นไรจ้ะ

48
00:05:08,517 --> 00:05:09,518
โอเค

49
00:05:11,728 --> 00:05:12,729
โอเค

50
00:05:12,813 --> 00:05:14,022
- ลูกเราเป็นไงบ้าง
- อือฮึ

51
00:05:15,691 --> 00:05:16,692
เอิ่ม เรา… [หัวเราะ]

52
00:05:16,775 --> 00:05:18,986
นี่เดาว่าพูดในความหมายที่ว่า
"ลูกคนหนึ่งก็เหมือนของทุกคน"

53
00:05:19,069 --> 00:05:20,571
และก็ดีนะ แค่หิว

54
00:05:21,446 --> 00:05:25,158
อ้อ ฉันอยากคุยไอ้ที่ว่าจะเปลี่ยนชีวิต
แต่ต้องขอปั๊มนมก่อนจะตาย

55
00:05:25,242 --> 00:05:27,369
- ฉันจะรีบให้ด่วนเลย โอเคนะ
- เอ่อ… โอเค

56
00:05:31,164 --> 00:05:32,374
[ถอนใจ]

57
00:05:36,712 --> 00:05:40,716
[เพลง "Ace of Spades"]

58
00:05:40,799 --> 00:05:41,800
[เพลงหยุด]

59
00:05:47,431 --> 00:05:48,974
[สุนัขหอบ]

60
00:05:54,229 --> 00:05:55,230
[สุนัขครางหงิง]

61
00:05:57,399 --> 00:05:58,817
[พื้นไม้ลั่น]

62
00:06:12,789 --> 00:06:14,958
ไง หวัดดี

63
00:06:26,637 --> 00:06:27,721
"เรดาร์"

64
00:06:28,263 --> 00:06:30,307
- [เสียงพูดคุยเบา]
- [แพตตัน] แล้วแก่นมันคืออะไรแน่

65
00:06:30,390 --> 00:06:32,643
[เดนิส] เห็นด้วย สับสนมาก

66
00:06:32,726 --> 00:06:35,270
[แพตตัน] มาร์ค สวัสดีครับ [หัวเราะเบา]

67
00:06:36,063 --> 00:06:37,731
อ้าว หวัดดีครับ เป็นไงมั่ง

68
00:06:37,814 --> 00:06:38,941
- แพตตัน อย่า
- เอ่อ มาร์ค

69
00:06:39,024 --> 00:06:41,610
เรากำลังคุยกันอยู่ว่า
จะเป็นการดีกว่าหรือเปล่า

70
00:06:41,693 --> 00:06:45,322
หากพี่สาวคุณจะยังไม่อวดลูก
จนกว่าจะผ่านงานคืนนี้ไปก่อน

71
00:06:45,405 --> 00:06:47,199
มาร์ค ไม่ต้องออกความเห็นก็ได้

72
00:06:47,282 --> 00:06:51,161
- เห็นๆ อยู่ว่าเด็กคนนั้นน่ารักมาก
- เดี๋ยว… นั่นพี่สาวผม คนที่อุ้มลูก

73
00:06:51,245 --> 00:06:53,205
ใช่เลย นั่นพี่สาวเขา

74
00:06:53,288 --> 00:06:54,873
- ขอตัวนะ
- ได้เลย

75
00:06:57,543 --> 00:06:59,002
- กระอักกระอ่วนเป็นบ้า
- อืม

76
00:07:00,254 --> 00:07:05,133
โอเค พี่สาวฉันเพิ่งคลอดลูก
แล้วโคเบลมาอยู่ที่นี่เหรอ

77
00:07:08,262 --> 00:07:10,264
เขาขอให้ฉันแบ่งหนังสือให้คุณอ่านด้วย

78
00:07:11,348 --> 00:07:13,100
ได้ข่าวแล้วครับ เอ่อ รีเบคก้าเนอะ

79
00:07:13,183 --> 00:07:16,687
รีเบ็ค ฉันตาเล็ก เลยต้องยกหนังสือใกล้ตามาก

80
00:07:16,770 --> 00:07:17,771
โอเค งั้น ผม…

81
00:07:17,855 --> 00:07:19,857
ผมแน่ใจว่าคงไม่เป็นไร
ขอตัวเดี๋ยวนะครับ

82
00:07:19,940 --> 00:07:22,401
แล้วฉันก็มีแผลบนกะโหลกด้านหลังเพราะนกจิก

83
00:07:22,484 --> 00:07:23,735
- คุณอาจเห็นนะ
- โอเค

84
00:07:25,153 --> 00:07:26,154
นี่

85
00:07:27,364 --> 00:07:28,490
ว่าไง มาร์ค

86
00:07:29,408 --> 00:07:33,579
ปั๊มนมเสร็จละ ได้เวลาสนุก
โอเค เปลี่ยนชีวิต นายจะทำอะไร

87
00:07:36,206 --> 00:07:39,209
เรา เอ่อ… พูดแล้วจะฟังดูพิลึกมาก…

88
00:07:39,293 --> 00:07:40,377
[เดวอนหัวเราะเบา]

89
00:07:41,670 --> 00:07:43,088
เราสองคนสนิทกันใช่ไหม

90
00:07:44,006 --> 00:07:46,425
[หัวเราะเบา] พูดอะไร… เกิดอะไรขึ้น

91
00:07:47,593 --> 00:07:48,677
เราไปคุยเป็นการส่วนตัวได้มั้ย

92
00:07:48,760 --> 00:07:51,597
- ผม… ผม… ผมแค่ต้อง…
- [ริคเคน] โอเค ทุกคนอันเป็นที่รัก เอ่อ…

93
00:07:51,680 --> 00:07:52,848
เกือบจะถึงเวลานั้นแล้ว

94
00:07:52,931 --> 00:07:55,350
ดังนั้นถ้าทุกคนจะช่วย
เดินไปห้องรับแขกอย่างสงบ

95
00:07:55,434 --> 00:07:57,227
โอเค เดี๋ยวคุยกันตอน
พักรวบรวมความคิดรอบแรก

96
00:07:57,311 --> 00:07:58,312
- โอเคนะ
- โอเค

97
00:08:31,595 --> 00:08:34,222
[เสียงแก๊บบี้ สะท้อนก้อง] เราไม่รู้ก่อนเลยว่า
ลูกๆ จะเปลี่ยนชีวิตเราแค่ไหน

98
00:08:34,306 --> 00:08:35,557
[เสียงปกติ] แต่เปลี่ยนไปจริงๆ

99
00:08:36,308 --> 00:08:39,352
- เอ่อ คุณมีลูกกี่คนนะคะ
- เพิ่งคลอดคนที่สามค่ะ

100
00:08:39,937 --> 00:08:41,270
น่าจะหยุดตั้งแต่สองคนละ

101
00:08:41,355 --> 00:08:43,398
- อ้าว อยู่นี่เอง
- ไงคะ

102
00:08:43,482 --> 00:08:45,734
- แองเจโล ยินดีที่ได้พบ
- [แองเจโล] เช่นกัน

103
00:08:45,817 --> 00:08:49,238
เฮเลน่า นี่สามีฉันค่ะ แองเจโล อาร์เทตา

104
00:08:49,321 --> 00:08:51,490
เฮเลน่า ยินดีที่ได้พบครับ

105
00:08:51,573 --> 00:08:52,741
ฉันต้องวิ่งไปหลังเวทีแล้ว

106
00:08:52,824 --> 00:08:53,951
- อีกเดี๋ยวเจอกันนะคะ
- โอเค

107
00:08:54,034 --> 00:08:55,536
[แองเจโล] ยินดีที่ได้เจอ นาตาลี

108
00:08:57,246 --> 00:08:59,498
- คุณโอเคไหม
- [ถอนใจ] ที่นี่ไม่มีขวดนม

109
00:08:59,581 --> 00:09:00,624
อ้อ

110
00:09:00,707 --> 00:09:02,459
โอ้โห ลูกสามคน

111
00:09:02,543 --> 00:09:04,545
ถ้าไม่มีตัวช่วยก็คงไม่ไหวเหมือนกัน

112
00:09:05,754 --> 00:09:08,966
เนี่ย แค่คิดว่าคนอยากจะ
ประกาศให้การแยกโลกผิดกฎหมาย

113
00:09:09,967 --> 00:09:12,344
อือฮึ ฉัน… ฉันเข้าใจค่ะ

114
00:09:28,026 --> 00:09:30,529
[เคลื่อนลังใส่ของออกมา]

115
00:09:31,572 --> 00:09:34,116
[แองเจโล] ภาพที่จัดแสดงในงานนี้
น่าประทับใจมากนะครับ

116
00:09:34,199 --> 00:09:38,161
ผมรู้มานานแล้วว่าจะลงคะแนนทางไหน
แต่ผมว่า…

117
00:09:38,245 --> 00:09:42,124
แต่เมื่อเห็นภาพ และเห็นคุณ
ยิ่งได้ฟังสิ่งที่คุณจะพูด

118
00:09:42,666 --> 00:09:44,459
เรื่องทั้งหมดนี้จะ
สร้างความเปลี่ยนแปลงได้อย่างแท้จริง

119
00:09:44,543 --> 00:09:47,462
อืม หวังค่ะ หวังว่าเป็นอย่างนั้น

120
00:09:48,255 --> 00:09:49,882
มาเปลี่ยนใจคนกันเถอะ

121
00:09:51,341 --> 00:09:52,801
โห ฉันจะพยายามสุดตัว

122
00:09:52,885 --> 00:09:53,719
[แก๊บบี้หัวเราะเบา]

123
00:09:53,802 --> 00:09:54,803
ขอบคุณ

124
00:09:55,679 --> 00:09:58,682
และโปรดขอบคุณคุณพ่อด้วย
เมื่อคุณเจอเขา

125
00:10:02,269 --> 00:10:03,270
ได้แน่นอนค่ะ

126
00:10:03,353 --> 00:10:05,189
[สั่นระฆังเล็ก]

127
00:10:14,114 --> 00:10:15,407
[สั่นระฆังเล็ก]

128
00:10:15,490 --> 00:10:17,117
[รีเบ็ค] มาร์ค ทางนี้

129
00:10:18,994 --> 00:10:20,204
ฉันจองที่ไว้ให้เรา

130
00:10:24,499 --> 00:10:27,127
แค่ต้องหาแว่นให้เจอก่อน

131
00:10:28,712 --> 00:10:30,464
มาร์ค ถือให้ก่อนได้มั้ย

132
00:10:30,547 --> 00:10:31,465
- แป๊บเดียว
- ครับ

133
00:10:31,548 --> 00:10:33,383
(ตัวตนที่คุณเป็น
ชีวประวัติจิตวิญญาณของคุณ)

134
00:10:33,467 --> 00:10:35,302
(ดร.ริคเคน ลาซโล เฮล)

135
00:10:37,012 --> 00:10:38,805
[สั่นระฆังเล็ก]

136
00:10:40,349 --> 00:10:41,350
ไม่อยากเชื่อ

137
00:10:43,936 --> 00:10:46,396
ขอโทษที รู้สึกจะเรียกคืน

138
00:10:46,480 --> 00:10:50,651
- เสียงกระดิ่งจากแอพไม่ได้นะ
- [ทุกคนหัวเราะ]

139
00:10:52,110 --> 00:10:55,280
[ริคเคน] โอเค ขอบคุณทุกคนมากที่มากัน

140
00:10:56,031 --> 00:10:58,200
เอ่อ ก่อนจะเริ่มกัน มีคนหนึ่งคน

141
00:10:58,283 --> 00:11:00,994
ที่ผมอยากจะขอขอบคุณที่สุดเป็นคนแรก

142
00:11:01,078 --> 00:11:05,958
เอ่อ ครอบครัวเป็นทั้งรากฐาน
และแรงบันดาลใจของผม

143
00:11:06,041 --> 00:11:10,546
ผมจึงขออุทิศงานอ่านหนังสือครั้งนี้
แด่ลูกสาวคนแรกของผม

144
00:11:10,629 --> 00:11:11,713
ซึ่งมาอยู่กับเราที่นี่ด้วย

145
00:11:11,797 --> 00:11:14,091
เอเลนอร์ พ่อรักลูกจ้ะ

146
00:11:15,676 --> 00:11:16,885
[เดวอนสูดน้ำมูก]

147
00:11:19,763 --> 00:11:20,764
[ริคเคนกระแอม]

148
00:11:20,848 --> 00:11:22,724
[กระซิบ] พี่เขยผม

149
00:11:22,808 --> 00:11:26,144
[ริคเคน] และเมื่อนั้น… เริ่มกันได้

150
00:11:30,148 --> 00:11:31,859
"ว่ากันว่าสมัยเป็นเด็ก

151
00:11:31,942 --> 00:11:36,864
วูล์ฟแกง โมสาร์ทฆ่าเด็กอีกคนตาย
ด้วยการจับหัวเขากระแทกกับเปียโน

152
00:11:38,323 --> 00:11:39,575
ไม่ต้องห่วง

153
00:11:39,658 --> 00:11:42,619
เพราะตอนผมค้นคว้าหาข้อมูลเขียนเล่มนี้
พบแล้วว่าเรื่องนั้นไม่จริง

154
00:11:43,662 --> 00:11:45,622
แต่ในจังหวะที่หัวใจคุณค่อยๆ เต้นช้าลง

155
00:11:45,706 --> 00:11:48,125
- โปรดคิดถึงพลังของนักเขียน…"
- มาร์ค

156
00:11:48,208 --> 00:11:50,836
- ขออ่านหนังสือของเขาด้วยได้มั้ย
- อือฮึ

157
00:11:50,919 --> 00:11:51,962
อ่านข้ามบ่าก็ได้

158
00:11:52,045 --> 00:11:54,047
- [ริคเคน] "ที่จะจับใจผู้อ่าน"
- ได้สิ

159
00:11:54,131 --> 00:11:57,301
[ริคเคน] "ซึ่งจากนี้จะเรียกว่า 'เรา'

160
00:11:58,594 --> 00:12:02,806
แต่อันที่จริง อะไรกันคือ 'เรา'"

161
00:12:02,890 --> 00:12:03,891
[แองเจโล] คืนนี้ขอให้โชคดี

162
00:12:03,974 --> 00:12:05,601
ยินดีมากที่ได้พบค่ะ เฮเลน่า

163
00:12:07,227 --> 00:12:09,021
[ริคเคน] "คำว่า 'เรา' มีหลายความหมาย

164
00:12:09,104 --> 00:12:12,024
ต่อผู้อ่านเป็นล้านๆ คนทั่วโลกกว้างใหญ่ได้ยังไง

165
00:12:13,525 --> 00:12:18,488
และคำถามสำคัญที่สุดอาจจะเป็น
เราคือใคร"

166
00:12:18,572 --> 00:12:24,453
(เฮลลี่)
(ถอดบทเรียนการแยกโลก)

167
00:12:33,587 --> 00:12:35,756
[หายใจหอบหนัก]

168
00:12:35,839 --> 00:12:37,466
[สัญญาณดังจากเครื่องเป็นระยะ]

169
00:13:02,908 --> 00:13:03,909
[กุญแจปลดล็อก]

170
00:13:14,336 --> 00:13:18,173
(กองทัพเรืออเมริกัน)
(ยูเอสเอ็น)

171
00:13:25,472 --> 00:13:27,099
(พ่อ)

172
00:13:42,239 --> 00:13:43,782
[เสียงก็อกแก็กในหีบ]

173
00:13:50,747 --> 00:13:52,875
[ริคเคน] "สัตว์โลกทุกชนิดตั้งแต่แมวกระโดด

174
00:13:52,958 --> 00:13:54,543
จนถึงหนูที่หมอบหลบกับพื้น

175
00:13:54,626 --> 00:14:00,382
คิดถึงตัวเองว่าเป็น 'ตัวเรา'
เป็นศูนย์กลางตรรกะของจักรวาล

176
00:14:00,465 --> 00:14:04,845
แต่ทว่า แมวยังกินหนู
ส่วนเราก็เหมือนชโรดิงเจอร์

177
00:14:04,928 --> 00:14:07,890
ต่างมีชีวิตต่อให้ได้สงสัยว่า
นั่นหมายความว่าอย่างไร"

178
00:14:08,891 --> 00:14:09,933
จบบท

179
00:14:10,017 --> 00:14:11,852
[เสียงปรบมือ]

180
00:14:14,313 --> 00:14:16,064
[ริคเคน] ทุกคนไป เอ่อ

181
00:14:16,148 --> 00:14:19,359
พักทบทวนความคิดสักเจ็ดนาที
แล้วค่อยกลับมากัน

182
00:14:20,527 --> 00:14:23,197
เอ่อ บาล์ฟ เตรียมเครื่องล้างจมูกให้หน่อย

183
00:14:23,280 --> 00:14:24,698
เปลี่ยนโลกมากนะ

184
00:14:25,282 --> 00:14:27,326
ต้องไปเปลี่ยนชื่ออีกแล้วเรา

185
00:14:27,409 --> 00:14:31,413
ช่างใช้คำได้เก่งนัก
แต่เหมือนมีอะไรติดคอสักอย่าง

186
00:14:31,496 --> 00:14:33,123
- อ๋อ ครับ
- นี่

187
00:14:33,207 --> 00:14:34,791
พี่จะพาลูกไปดูว่าจะกินนมขวดอีกมั้ย

188
00:14:34,875 --> 00:14:36,627
ขอเวลาเดี๋ยวเดียว
แล้วไปเจอกันที่ห้องเด็กนะ

189
00:14:36,710 --> 00:14:37,711
- โอเค
- โอเค

190
00:14:42,299 --> 00:14:43,300
ขอตัวครับ

191
00:14:51,475 --> 00:14:52,643
[ริคเคนหายใจเข้าลึก]

192
00:14:53,227 --> 00:14:55,646
เอิ่ม คุณเฮล… ริคเคน

193
00:14:56,980 --> 00:14:59,233
ไม่รู้เหมือนกันว่า
ทำไมฉันเสียงสั่นแบบนั้น

194
00:14:59,900 --> 00:15:02,486
พูดแล้วเหมือน
บ๋อยขายแฮมเบอร์เกอร์น่าสมเพช…

195
00:15:02,569 --> 00:15:05,239
[หายใจเข้าสะท้าน]
ที่พล่ามเรื่องซอสไม่จบ

196
00:15:05,739 --> 00:15:07,616
"ขายแฮมเบอร์เกอร์" คิดอะไรอย่างงั้นวะ

197
00:15:07,699 --> 00:15:10,327
ให้ตาย ฉันเปิดปากเหม็นๆ ออกมาทำไมแต่ต้น

198
00:15:10,410 --> 00:15:11,328
งานก็ไปได้สวยนะ

199
00:15:11,411 --> 00:15:14,498
- คือ หนังสือก็สุดยอดอยู่แล้ว และ…
- โอเค มาร์ค

200
00:15:14,581 --> 00:15:16,083
ขอบคุณ แต่ไม่ต้องพูดแบบนั้นก็ได้

201
00:15:16,166 --> 00:15:18,001
ฉันรู้ดีว่านายมองฉันเป็นยังไง

202
00:15:18,085 --> 00:15:20,295
- อะไรนะ ไม่ใช่ ผมพูดจริง
- [ถอนใจ]

203
00:15:20,379 --> 00:15:23,423
เจ้า… หนังสือเล่มนี้มัน…
มันเปิดโลกให้ผมเลย

204
00:15:25,509 --> 00:15:26,844
มาร์ค นายโอเคมั้ยเนี่ย

205
00:15:26,927 --> 00:15:30,931
โอเคสิ หนังสือนี้เปลี่ยนชีวิตทั้งหมดของผม

206
00:15:31,890 --> 00:15:33,475
นายได้อ่านแล้วจริงดิ

207
00:15:33,559 --> 00:15:35,978
ริคเคน เราเป็นเพื่อนกันรึเปล่า

208
00:15:36,728 --> 00:15:38,188
[ถอนใจ]

209
00:15:38,272 --> 00:15:40,566
คืองี้ รู้นะว่าบางทีฉันทำให้นายรู้สึก "ด้อยค่า"

210
00:15:40,649 --> 00:15:42,901
เพราะไปผ่าแยกโลกมา

211
00:15:42,985 --> 00:15:44,111
แล้วฉันก็เสียใจมาตลอด

212
00:15:44,945 --> 00:15:47,865
นายต้องรับมือกับการตายของเจมม่า
ในแบบที่เหมาะกับนายที่สุด

213
00:15:49,449 --> 00:15:52,786
คือ เมื่อเช้านี้เองฉันเพิ่งนั่งดูรูปเก่าๆ

214
00:15:52,870 --> 00:15:56,707
แล้วไปเจอรูปเราสี่คนตอนเดินป่าเครสต์ไฮค์

215
00:15:56,790 --> 00:16:00,586
- จำไอ้ผึ้งตลกๆ นั่นได้มั้ย [หัวเราะ]
- พกติดตัวมาด้วยไหม รูปนั้นน่ะ

216
00:16:00,669 --> 00:16:04,006
ใช่สิ น่าจะมี [หายใจเข้าแรง] อืม…

217
00:16:04,089 --> 00:16:07,593
- เอ่อ ริคเคนครับ เครื่องล้างจมูกพร้อมละ
- อ้อ ขอบคุณมาก บาล์ฟ

218
00:16:07,676 --> 00:16:09,761
มาร์ค ต้องไปล้างจมูกก่อน

219
00:16:09,845 --> 00:16:12,973
แต่ขอบคุณนะ นายไม่รู้หรอกว่า
มันมีความหมายต่อฉันแค่ไหน

220
00:16:24,234 --> 00:16:26,028
มาร์ค ฉันกำลังเเป็นห่วงอยู่เลย

221
00:16:26,111 --> 00:16:27,613
อ๋อ ผมไม่เป็นไร ขอบคุณครับ เอ่อ…

222
00:16:27,696 --> 00:16:29,865
แค่ขอไปดูพี่สาวนิดนึง

223
00:16:29,948 --> 00:16:32,910
[หัวเราะเบา] อ้อ
นี่ ตอนที่คุณกอดฉันก่อนหน้านี้

224
00:16:32,993 --> 00:16:35,204
จู่ๆ คุณก็เครียดตึงขึ้นมาเลย มันเรื่องอะไรกัน

225
00:16:35,996 --> 00:16:38,248
[อึกอัก] หือ ไม่ยักรู้ตัวครับ

226
00:16:38,916 --> 00:16:41,043
แต่จริง ตอนนี้ก็ยังตึงอยู่

227
00:16:41,126 --> 00:16:44,254
ครับ เอ่อ… ขอโทษ เพราะงานปาร์ตี้น่ะ

228
00:16:44,338 --> 00:16:46,840
คุณคิดอย่างที่พูดเมื่อกี้จริงหรือเปล่า

229
00:16:47,799 --> 00:16:49,051
เรื่องแผนชีวิตน่ะ

230
00:16:51,303 --> 00:16:52,304
แน่นอน

231
00:16:53,931 --> 00:16:55,057
บอกรายละเอียดเพิ่มหน่อยสิ

232
00:16:59,269 --> 00:17:02,439
คือว่าผม… ขอโทษจริงๆ ผมแค่…
ต้องไปเล่นบทคุณน้าให้พี่สาว

233
00:17:02,523 --> 00:17:04,066
เดี๋ยวผม… เดี๋ยวกลับมานะ

234
00:17:04,148 --> 00:17:05,651
- โอเคมั้ย
- โอเค

235
00:17:06,818 --> 00:17:08,028
โอเค ขอบคุณครับ คุณโคเบล

236
00:17:56,368 --> 00:17:58,078
- [เอเลนอร์ร้อง]
- [เดวอน] แม่รู้จ้ะ

237
00:17:58,161 --> 00:18:00,372
- อ้าว อยู่นี่เอง
- คือต้องขอคุยด้วยจริงๆ

238
00:18:00,455 --> 00:18:02,708
รู้ๆ แค่ต้องจัดการลูกก่อน กำลังโวยวายใหญ่ละ

239
00:18:02,791 --> 00:18:04,084
แต่ไปรอฉันในห้องนั้น โอเคนะ

240
00:18:04,168 --> 00:18:07,171
- โอเค นี่จะ… รอ เอ่อ โอเค
- สัญญาว่าเดี๋ยวกลับมา

241
00:18:09,131 --> 00:18:10,924
[เสียงเด็กร้องต่อ]

242
00:18:11,008 --> 00:18:14,303
[ปลอบ พึมพำ]

243
00:18:14,386 --> 00:18:16,013
ขอบคุณพระเจ้าค่ะ คุณนายเซลวิก หวัดดี

244
00:18:16,096 --> 00:18:18,098
รบกวนอุ้มให้นิดนึง
ระหว่างที่ฉันไปคุยกับมาร์คได้มั้ยคะ

245
00:18:18,182 --> 00:18:20,225
- ได้สิจ๊ะ
- ขอบคุณค่ะ

246
00:18:20,309 --> 00:18:22,060
- มาร์คเป็นอะไรรึเปล่า
- ค่ะ ไม่เป็นอะไร

247
00:18:22,144 --> 00:18:23,395
ขอบคุณนะคะ คุณเป็นพรจากฟ้าชัดๆ

248
00:18:23,478 --> 00:18:27,107
- [เอเลนอร์ร้อง]
- [ปลอบ]

249
00:18:28,025 --> 00:18:29,318
[ปลอบ]

250
00:18:35,199 --> 00:18:38,368
โอเค… พร้อมแล้ว

251
00:18:50,923 --> 00:18:53,467
ฉันชื่อเฮเลน่า
และฉันเป็นคนตระกูลอีแกน [หัวเราะ]

252
00:18:55,177 --> 00:18:57,221
หนึ่งในสิ่งที่เราต้องเรียนรู้
เมื่อโตมาในตระกูลอีแกน

253
00:18:57,304 --> 00:18:59,348
คือพนักงานทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกับเรา

254
00:18:59,431 --> 00:19:01,350
จำได้ว่าตอนเด็ก
ฉันก็สับสนเรื่องนั้นน่าดู

255
00:19:01,433 --> 00:19:02,434
เพราะฉันคิดว่ามันหมายความว่า

256
00:19:02,518 --> 00:19:04,937
ฉันมีพี่น้องชายหญิงเป็นแสนๆ คนจริงๆ

257
00:19:05,020 --> 00:19:07,356
ที่กระจายตัวกันอยู่ทั่วโลก [หัวเราะเบา]

258
00:19:07,439 --> 00:19:08,565
คุณพระช่วย

259
00:19:09,233 --> 00:19:12,402
แต่เมื่ออายุมากขึ้น
ฉันได้เรียนรู้ว่ามันคือการเชื่อแนวคิดเดียวกัน

260
00:19:12,486 --> 00:19:13,737
เอ่อ… [หัวเราะเบา]

261
00:19:13,820 --> 00:19:16,573
คุณพ่อเคยบังคับให้ฉัน
ท่องคุณธรรมหลักเก้าประการ

262
00:19:16,657 --> 00:19:17,824
ก่อนนอนทุกคืน

263
00:19:17,908 --> 00:19:20,744
ซึ่งพูดไม่ได้นะว่าฉันท่องด้วยความยินดีตลอด
ขอโทษค่ะ พ่อ

264
00:19:20,827 --> 00:19:24,957
แต่ตอนนี้นั่นก็เป็นคุณธรรมที่ฉันเชื่อ
เหมือนกับทุกคนที่ทำงานให้ลูมอน

265
00:19:25,040 --> 00:19:27,292
นั่นคือสิ่งที่ทำให้พวกเขา
เป็นครอบครัวเดียวกันกับฉัน

266
00:19:27,918 --> 00:19:30,379
[เสียงสะท้อน] ฉันไม่มีทางขอให้เขาทำอะไร

267
00:19:30,462 --> 00:19:33,382
ที่ฉันจะไม่ยอมทดลองหรือทำเอง

268
00:19:33,465 --> 00:19:36,677
[เสียงปกติ] เอ่อ คือว่า
พ่อคงอยากให้ฉันมานั่งตรงนี้

269
00:19:36,760 --> 00:19:39,263
แล้วบอกว่าฉันรับงานนี้เพราะภักดีกับเขา

270
00:19:39,346 --> 00:19:44,017
และมันคือจิตวิญญาณอีแกนแท้ๆ
ที่เพรียกให้ฉันทำงานรับใช้สังคม

271
00:19:44,726 --> 00:19:49,690
แต่ฉันรับงานที่ชั้นแยกโลก
เพราะมันฟังแล้วโคตรเจ๋งต่างหาก

272
00:19:50,482 --> 00:19:52,860
ดังนั้น ไม่เลย
ฉันไม่คิดว่าการแยกโลกสร้างความแตกแยก

273
00:19:53,694 --> 00:19:55,195
ฉันคิดว่ามันกลับรวมใจเราเป็นหนึ่ง

274
00:19:56,530 --> 00:19:59,992
(ลูมอน)
(รวมใจกันใต้ร่มการแยกโลก)

275
00:20:11,879 --> 00:20:13,714
[ยางล้อบดถนน]

276
00:20:14,464 --> 00:20:15,465
[คุณมิลชิค] สวัสดีครับ

277
00:20:15,549 --> 00:20:17,926
- ตอนนี้ผมไม่อยู่
- ให้ตายสิ มิลชิค!

278
00:20:19,928 --> 00:20:21,388
[หยิบจับกระดาษเคลื่อนไปมา]

279
00:20:23,015 --> 00:20:25,142
(พนักงานแยกโลกฟ้องขอข้อมูล
หลังได้รับบาดเจ็บ)

280
00:20:25,225 --> 00:20:27,227
"ลูมอนต้องรับผิดชอบ"

281
00:20:36,361 --> 00:20:38,572
(รายชื่อพนักงานชั้นแยกโลก)

282
00:20:40,574 --> 00:20:41,658
(เออร์วิง เบลิฟ)

283
00:20:41,742 --> 00:20:42,868
(เอมี่ เบเคอร์ - บ้านใกล้ลูมอน)

284
00:20:45,579 --> 00:20:47,289
(เอียน เบอร์เลย์ - พยายามติดต่อแล้ว)

285
00:20:53,378 --> 00:20:57,049
(เบิร์ต กู๊ดแมน
3329 ถ.กัลล์ฮาร์เบอร์ เคียร์ พีอี 07453)

286
00:20:58,717 --> 00:21:00,719
(เคียร์ - แผนที่ถนนท้องถิ่น)

287
00:21:10,646 --> 00:21:11,939
(ไบรอัน วอลช์ - แมทธิว เบลดส์
มิเชล คลัส)

288
00:21:12,022 --> 00:21:12,856
(เอียน เบอร์เลย์ - เจสัน เทอร์เนอร์)

289
00:21:21,114 --> 00:21:22,908
(สหกรณ์ออมทรัพย์เมอร์เทิล อีแกน
เออร์วิง เบลิฟ)

290
00:21:33,126 --> 00:21:36,338
(เบิร์ต กู๊ดแมน)

291
00:21:57,109 --> 00:22:00,112
[หายใจหอบหนัก]

292
00:22:08,871 --> 00:22:09,872
[ประตูเปิด]

293
00:22:11,039 --> 00:22:12,040
[เลขา] เฮเลน่า

294
00:22:12,708 --> 00:22:13,917
เธออยู่ในนี้ค่ะ ท่าน

295
00:22:24,178 --> 00:22:25,179
เฮเลน่า

296
00:22:28,140 --> 00:22:29,725
ลูกดูดีมาก

297
00:22:32,603 --> 00:22:33,645
เหมือนมาจากในหนัง

298
00:22:36,565 --> 00:22:37,566
[เฮลลี่] ขอบคุณค่ะ

299
00:22:41,445 --> 00:22:42,446
นี่ลูก…

300
00:22:44,323 --> 00:22:46,325
ยังเจ็บปวดอยู่รึเปล่า

301
00:22:48,744 --> 00:22:49,745
ไม่ค่ะ

302
00:22:50,954 --> 00:22:51,955
ไม่เจ็บแล้ว

303
00:22:58,712 --> 00:23:02,132
พ่อนอนร้องไห้เลยตอนพวกเขาบอกว่า
นางนั่นพยายามทำร้ายลูกยังไง

304
00:23:03,258 --> 00:23:05,844
สิ่งที่นางคนในนั่นพยายามทำ พ่อ…

305
00:23:09,723 --> 00:23:11,558
ขอบคุณมากที่ยอมทำเรื่องนี้

306
00:23:13,143 --> 00:23:15,479
บรรพบุรุษของเราจะชื่นชม
กับสิ่งที่ลูกทำลงไป

307
00:23:17,397 --> 00:23:21,443
และวันหนึ่งลูกจะได้นั่งกับพ่อ
ในช่วงหมุนเปลี่ยนตำแหน่ง

308
00:23:25,113 --> 00:23:26,323
ลูกรู้สึกสบายดีไหม

309
00:23:27,824 --> 00:23:28,825
ค่ะ

310
00:23:29,326 --> 00:23:33,747
หนูว่า เอ่อ… คิดว่า
เครื่องดื่มเมื่อกี้อาจจะแรงไปหน่อย

311
00:23:35,499 --> 00:23:37,334
แต่ยังพูดสุนทรพจน์ไหวนะ

312
00:23:39,378 --> 00:23:41,505
สุนทรพจน์ ไหวค่ะ แน่นอน

313
00:23:44,925 --> 00:23:48,095
จำตอนที่พ่อเอาชิปชิ้นแรก
กลับบ้านไปอวดลูกได้ไหม

314
00:23:50,556 --> 00:23:51,640
ชิปต้นแบบ

315
00:23:53,851 --> 00:23:56,186
สมัยนั้นยังมีแสงสีน้ำเงินกับสีเขียว

316
00:23:58,063 --> 00:23:59,064
ค่ะ

317
00:24:00,816 --> 00:24:04,903
จำได้ว่าลูกพูดว่า
"มันสวยมากเลยค่ะ พ่อขา

318
00:24:06,655 --> 00:24:09,199
ทุกคนในโลกนี้ควรมีชิปทั้งนั้น"

319
00:24:11,660 --> 00:24:12,703
แล้วพวกเขาก็จะได้ฝังชิปกัน

320
00:24:15,455 --> 00:24:16,540
เพราะลูก

321
00:24:20,210 --> 00:24:22,004
ทุกคนจะกลายเป็นลูกหลานของเคียร์

322
00:24:22,546 --> 00:24:24,173
- [เสียงฝีเท้าก้าวเข้ามา]
- [ประตูเปิด]

323
00:24:25,507 --> 00:24:29,011
[นาตาลี] ท่านอีแกน เฮเลน่า
ได้เวลาขึ้นเวทีแล้วค่ะ

324
00:24:54,036 --> 00:24:58,415
[กระซิบ] ขออภัยที่ข้าพเจ้าก่อภยันตรายต่อโลกนี้

325
00:25:00,375 --> 00:25:05,756
ไม่มีใครชดใช้ความผิดจากการกระทำนั้นแทนได้

326
00:25:09,176 --> 00:25:13,305
และรอยด่างนั้นจะคงอยู่ในตัวข้าพเจ้าคนเดียว

327
00:25:16,975 --> 00:25:18,852
ข้าพเจ้าทำได้เพียงสำนึกผิด

328
00:25:20,604 --> 00:25:22,231
และข้าพเจ้าเสียใจเป็นที่สุด

329
00:25:42,543 --> 00:25:44,086
[ถอนใจ]

330
00:26:26,461 --> 00:26:28,088
[สตาร์ทเครื่อง]

331
00:26:44,021 --> 00:26:45,022
[ยางล้อบดถนน]

332
00:27:06,502 --> 00:27:08,253
[เดวอน] สาบานนะว่าไม่ได้อำเล่น

333
00:27:09,004 --> 00:27:10,005
สาบาน

334
00:27:11,131 --> 00:27:13,008
นี่มันเสียสติไปแล้ว

335
00:27:13,091 --> 00:27:15,928
ต้องส่งคนลงไปตรวจที่นั่นทุกตารางนิ้ว

336
00:27:16,011 --> 00:27:19,515
แบบ ผู้ตรวจการหรืออะไรแบบนั้น
โลกนี้มีไหม ผู้ตรวจการน่ะ

337
00:27:19,598 --> 00:27:21,141
มีสิ มีผู้ตรวจการ

338
00:27:22,142 --> 00:27:23,852
มาร์คเคยเป็น… คือคนที่อยู่ข้างนอกนี่

339
00:27:23,936 --> 00:27:27,523
นายคอยพยายามหาเหมือนกันว่า
ลูมอนทำอะไร ว่านายทำอะไร

340
00:27:27,606 --> 00:27:28,607
โอเค

341
00:27:31,568 --> 00:27:32,569
ผมแค่…

342
00:27:34,613 --> 00:27:36,698
ผมแค่อยากรู้ว่าทำไม

343
00:27:38,325 --> 00:27:40,327
ทำไมเขาถึงเอาผมไปขังไว้ในนั้น

344
00:27:45,082 --> 00:27:47,084
[ถอนใจ] เขาเสียภรรยาไป

345
00:27:47,751 --> 00:27:51,171
นายเสียเมียของนายไป
ไม่นานก่อนจะเริ่มงานที่ลูมอน

346
00:27:52,297 --> 00:27:53,966
- เจมม่า
- อือฮึ

347
00:27:55,467 --> 00:28:00,305
เกิดอุบัติเหตุรถชน
ตอนแรกนายก็พยายามไปสอนต่อ

348
00:28:01,682 --> 00:28:02,975
ผมเป็นครูเหรอ

349
00:28:03,058 --> 00:28:05,477
เป็นอาจารย์ สอนประวัติศาสตร์

350
00:28:05,561 --> 00:28:09,398
[หายใจเข้าลึก] นายพยายามกลับไปสอน
หลังเมียตายได้แค่สามสัปดาห์

351
00:28:09,898 --> 00:28:12,568
แล้วมันก็เละมาก

352
00:28:14,027 --> 00:28:16,864
เหมือนเธอยังอยู่ในสายเลือดนาย นึกออกไหม

353
00:28:17,406 --> 00:28:18,532
ทำให้เห็นอะไรก็ปวดใจไปหมด

354
00:28:20,617 --> 00:28:24,162
นั่นคงเป็นสาเหตุที่นายคิดว่า
งานแยกโลกจะช่วย…

355
00:28:26,957 --> 00:28:28,959
เขาหวังว่านายจะไม่ต้องเจ็บปวดแบบนั้น

356
00:28:38,218 --> 00:28:39,636
ชื่อเพราะดีนะ เจมม่า

357
00:28:39,720 --> 00:28:40,721
[เดวอนหัวเราะเบา]

358
00:28:41,889 --> 00:28:44,016
[หัวเราะเบา] ใช่

359
00:28:46,059 --> 00:28:48,770
เราทุกคนสนิทกันมาก ตอนนั้นเยี่ยมไปเลย

360
00:28:50,564 --> 00:28:51,857
เธอเป็นคนยอดเยี่ยม

361
00:28:53,358 --> 00:28:54,568
เธอทำให้นายเป็นคนยอดเยี่ยมไปด้วย

362
00:29:29,478 --> 00:29:31,313
[ยางล้อบดถนน]

363
00:29:39,071 --> 00:29:39,905
[สายเรียกเข้า]

364
00:29:39,988 --> 00:29:41,114
(สายเรียกเข้า - โคเบล)

365
00:29:43,033 --> 00:29:44,660
เขาสั่งไม่ให้ผมคุยกับคุณ

366
00:29:44,743 --> 00:29:49,331
มีคนเปิดใช้ไอ้แผนโอทีเวรนั่น
มาร์ค เอส.กลายเป็นตัวตนคนในอยู่!

367
00:29:49,414 --> 00:29:50,541
อะไรนะ เป็นไปไม่ได้

368
00:29:50,624 --> 00:29:51,834
[ยางล้อบดถนน]

369
00:29:52,501 --> 00:29:55,003
ฝีมือดีแลน
พวกนั้นวางแผนมาโดยตลอด

370
00:29:55,087 --> 00:29:56,296
เฮลลี่อยู่ที่งานกาล่า

371
00:29:56,380 --> 00:30:00,217
ฉันจะจัดการเฮลลี่เอง
ฉันจะแก้เหมือนที่แก้ปัญหาทุกอย่าง

372
00:30:01,009 --> 00:30:04,638
ไปที่ห้องรักษาความปลอดภัย
แล้วจัดการเดี๋ยวนี้!

373
00:30:04,721 --> 00:30:06,139
เชี่ย!

374
00:30:23,073 --> 00:30:24,032
[สัญญาณอ่านบัตร]

375
00:30:25,367 --> 00:30:27,244
ให้ตายสิ! ดีแลน!

376
00:30:27,744 --> 00:30:28,620
ดีแลน!

377
00:30:29,663 --> 00:30:31,665
รู้นะว่าอยู่ในนั้น ดีแลน! เปิดประตู!

378
00:30:31,748 --> 00:30:33,834
ไปตาย คุณมิลชิค!

379
00:30:34,543 --> 00:30:37,004
ดีแลน! ดีแลน!

380
00:30:38,964 --> 00:30:40,883
ริคเคนรู้จักนักข่าวมือเจ๋งๆ ในนิวยอร์กหลายคน

381
00:30:40,966 --> 00:30:43,051
คุณคิดว่าบอกพวกนั้นดีกว่าบอกตำรวจเหรอ

382
00:30:43,135 --> 00:30:45,679
ลูมอนมีเส้นสายยุ่บยั่บยิ่งกว่าหนวดกระพรุน

383
00:30:45,762 --> 00:30:47,347
โทษที นายเข้าใจคำเปรียบมั้ยเนี่ย

384
00:30:47,431 --> 00:30:49,183
เข้าใจ หนวดกระพรุน เข้าใจ

385
00:30:49,266 --> 00:30:51,560
ไม่ว่าจะคุยกับใคร เราต้องระวังมากๆ

386
00:30:51,643 --> 00:30:53,437
- โอเค
- นายมีเวลานานแค่ไหน

387
00:30:53,520 --> 00:30:55,189
ไม่รู้สิ น่าจะหนึ่งชั่วโมง

388
00:30:55,272 --> 00:30:57,441
อ้อ เพราะเมื่อหัวหน้ารู้เข้า…

389
00:30:57,524 --> 00:31:01,361
ให้ตาย ลืมไปสนิทเลย โคเบล!
ทำไมโคเบลถึงมาอยู่ที่นี่

390
00:31:01,445 --> 00:31:02,654
อะไรนะ

391
00:31:02,738 --> 00:31:05,490
หัวหน้าผมจากลูมอน คุณโคเบล
เขามาปาร์ตี้นี้ด้วย

392
00:31:05,574 --> 00:31:06,700
นายพูดเรื่องอะไรน่ะ

393
00:31:06,783 --> 00:31:08,744
คือเขาก็แต่งตัวแปลกตาไป

394
00:31:08,827 --> 00:31:11,830
ใส่ชุดสีม่วง ลายดอกๆ หน่อย ผมเทาทั้งหัว

395
00:31:13,207 --> 00:31:15,042
มาร์ค พูดถึงคุณนายเซลวิกอยู่เหรอ

396
00:31:15,542 --> 00:31:17,878
อาจจะใช่ แต่จริงๆ เขาชื่อฮาร์โมนี โคเบล

397
00:31:18,378 --> 00:31:20,047
แล้วเขาทำงานที่ลูมอน

398
00:31:20,130 --> 00:31:21,256
ใช่ เขาเป็นเจ้านายผม

399
00:31:21,340 --> 00:31:22,508
ให้ฟ้าผ่าตายเถอะ

400
00:31:50,619 --> 00:31:51,787
[คุณมิลชิค] ดีแลน

401
00:31:51,870 --> 00:31:53,163
ทำแบบนี้ทำไมน่ะ พวก

402
00:31:53,997 --> 00:31:54,998
ไม่เอาน่า

403
00:31:56,250 --> 00:31:58,794
นายเป็นนักคัดกรองแห่งไตรมาสนี้นะ

404
00:31:58,877 --> 00:32:01,630
[ริคเคน] "แม้วัฒนธรรมส่วนใหญ่จะมองว่า
เซ็กซ์เป็นเรื่องน่าเกลียดหยาบคาย

405
00:32:01,713 --> 00:32:03,215
- ผมมองว่ามัน…"
- คุณนายเซลวิก

406
00:32:03,298 --> 00:32:04,925
- อะไรนะ
- อยู่ที่นั่นรึเปล่า คุณนายเซลวิกอยู่มั้ย

407
00:32:05,008 --> 00:32:05,843
- ใครเห็น…
- อะไรนะ

408
00:32:05,926 --> 00:32:06,969
คุณนายเซลวิก

409
00:32:07,052 --> 00:32:08,971
- เกิดอะไรขึ้น
- นางเอาเอเลนอร์ไป!

410
00:32:09,054 --> 00:32:12,224
อะไรนะ เอิ่ม… เอ่อ…
ขอตัวเดี๋ยวนะ โอเคนะ เอิ่ม…

411
00:32:12,307 --> 00:32:14,726
ที่รัก คุณว่าอะไรนะ

412
00:32:14,810 --> 00:32:17,729
[เดวอน] คุณนายเซลวิกอุ้มเอเลนอร์ไป
เห็นนางรึเปล่า

413
00:32:20,691 --> 00:32:22,067
- พระเจ้า
- เกิดอะไรขึ้น

414
00:32:22,150 --> 00:32:23,902
ตายแล้ว รถนางหายไปแล้ว

415
00:32:23,986 --> 00:32:26,321
ฉันส่งลูกให้นาง แล้วนางก็ออกไปเลย

416
00:32:26,905 --> 00:32:29,157
- ออกไป ไปกับเอเลนอร์เหรอ
- [เดวอน] ฉันส่งลูกให้นางเอง

417
00:32:29,241 --> 00:32:30,242
แล้วนางก็ออกไป!

418
00:32:30,325 --> 00:32:32,244
- [ริคเคน] เราหาทุกที่หรือยัง
- [เดวอน] ยัง

419
00:32:32,327 --> 00:32:33,787
[ริคเคน] โอเค เรา… เข้าไปหาในบ้านก่อน

420
00:32:33,871 --> 00:32:34,705
โอ๊ยตายแล้ว

421
00:32:58,812 --> 00:33:02,232
[หอบ] พนักงานจ้างชั่วคราวเซ็งแย่

422
00:33:02,316 --> 00:33:04,067
ผมยังพาคุณกลับไปที่นั่นได้นะ

423
00:33:04,568 --> 00:33:06,278
ผมให้สิทธิพิเศษได้ทุกอย่างที่คุณต้องการ ดีแลน

424
00:33:06,361 --> 00:33:09,198
นี่ มีของที่คุณไม่รู้ว่ามีด้วยนะ

425
00:33:09,281 --> 00:33:12,910
มี… มีการเล่นเพนท์บอล มีปลอกแก้วกาแฟ

426
00:33:12,993 --> 00:33:14,244
ดีแลน ไม่เอาน่า!

427
00:33:15,412 --> 00:33:18,498
บอกมาคำเดียว ผมจะเอาปลอกแก้วกาแฟ
ให้คุณเดี๋ยวนี้เลย ดีแลน

428
00:33:18,582 --> 00:33:19,625
ไม่เอาน่า พวก!

429
00:33:19,708 --> 00:33:23,378
ฉันอยากจำตอนที่ลูกคลอดให้ได้โว้ย!

430
00:33:25,547 --> 00:33:27,216
ยังมีอีกสองคน

431
00:33:28,425 --> 00:33:29,635
ผมเล่าเรื่องเด็กๆ ให้ฟังได้

432
00:33:30,928 --> 00:33:32,554
เปิดประตูสิ แล้วจะบอกชื่อให้ฟัง

433
00:33:32,638 --> 00:33:33,514
มาเร็ว ดีแลน

434
00:33:34,765 --> 00:33:36,725
- [หายใจหอบหนัก]
- [คุณมิลชิค] ดีแลน!

435
00:33:48,362 --> 00:33:49,363
[ยางล้อบดถนน]

436
00:33:51,073 --> 00:33:52,491
[ยางล้อบดถนน]

437
00:34:07,422 --> 00:34:08,674
(ยินดีต้อนรับ มิตรสหายแห่งลูมอน)

438
00:34:08,757 --> 00:34:10,509
[พนง.รับจอดรถ] เฮ้ยๆ รถไม่นิ่ง

439
00:34:12,427 --> 00:34:15,848
[เฮลลี่] ฉันชื่อเฮเลน่า
ฉันเป็นคนตระกูลอีแกน [หัวเราะเบา]

440
00:34:16,431 --> 00:34:20,101
หนึ่งในสิ่งที่เราต้องเรียนรู้
เมื่อโตมาในตระกูลอีแกนคือพนักงาน…

441
00:34:21,018 --> 00:34:23,105
- [ผู้คุมเวที] จะเริ่มในอีกสองนาที
- ขอบคุณค่ะ

442
00:34:23,188 --> 00:34:24,188
ขอให้โชคดี

443
00:34:25,899 --> 00:34:28,652
ฉันจะเปิดให้ แค่พูดตามประเด็นที่เราเตรียมไว้

444
00:34:28,735 --> 00:34:31,655
อย่าลืมประโยคที่ว่า
คุณมองตัวตนคนในเป็นเหมือนน้องสาว

445
00:34:31,737 --> 00:34:33,574
- คนต้องชอบใจแน่ [หัวเราะเบา]
- เข้าใจละ

446
00:34:34,199 --> 00:34:35,617
ต้องออกมาดีแน่ๆ

447
00:35:20,954 --> 00:35:22,581
ไม่อยู่ในห้องเด็ก

448
00:35:23,165 --> 00:35:24,875
ดูทุกห้องทั้งหมดหรือยัง

449
00:35:25,959 --> 00:35:27,586
[เอเลนอร์ร้อง]

450
00:35:27,669 --> 00:35:29,046
[แพตตัน] โอ๊ย ขอบคุณพระเจ้า

451
00:35:29,129 --> 00:35:30,631
เดวอน! ผมเจอเธอแล้ว!

452
00:35:31,131 --> 00:35:34,259
เดวอน เธออยู่นี่ ผมเจอเอง

453
00:35:34,343 --> 00:35:35,761
ผมเจอลูกคุณแล้ว

454
00:35:36,929 --> 00:35:39,139
- ผมคือคนที่เจอเองนะ
- [เสียงร้องไกลออกไป]

455
00:35:51,735 --> 00:35:52,861
[คุณมิลชิค] ดีแลน!

456
00:35:55,030 --> 00:35:56,323
ดีแลน!

457
00:35:56,406 --> 00:35:57,574
[นาตาลี] ขวัญกำลังใจดีขึ้น

458
00:35:57,658 --> 00:35:59,535
- ที่ทำงานซึ่งคนจะมีความสุขขึ้น
- [หายใจหอบหนัก]

459
00:36:00,577 --> 00:36:04,414
ก็เหมือนกับเทคโนโลยีเปลี่ยนโลกทุกชนิด
อาจจะมีอุปสรรคเล็กน้อย

460
00:36:04,498 --> 00:36:05,624
เส้นทางขรุขระนิดหน่อย

461
00:36:05,707 --> 00:36:10,003
แต่คืนนี้ฉันจะมาบอกพวกคุณว่า
เราใกล้จะถึงการปฏิวัติเปลี่ยนวงการ

462
00:36:10,087 --> 00:36:12,422
การปฏิวัติแบบที่ทำให้เห็นอกเห็นใจกันมากขึ้น

463
00:36:12,506 --> 00:36:13,924
แล้วจะทำให้มนุษยชาติ…

464
00:36:14,007 --> 00:36:17,553
- อุ๊ย ตาย! [หายใจหอบหนัก]
- นั่นคุณรึเปล่า

465
00:36:18,220 --> 00:36:20,722
[อึกอัก] พูดเรื่องอะไรของคุณ

466
00:36:21,223 --> 00:36:24,643
[หายใจออกแรง] เป็นคุณจริงๆ ด้วยสินะ

467
00:36:24,726 --> 00:36:29,022
- [หายใจสะท้าน]
- ฉันจะเชือดบริษัทของคุณทิ้ง

468
00:36:29,106 --> 00:36:30,107
[คุณโคเบลหายใจเฮือก]

469
00:36:30,190 --> 00:36:31,608
บริษัทของคุณต่างหาก!

470
00:36:32,526 --> 00:36:35,112
คิดว่าตัวเองเป็นใครกันแน่

471
00:36:35,195 --> 00:36:38,156
อย่า เพื่อนๆ คุณจะต้องทรมาน

472
00:36:39,157 --> 00:36:41,368
มาร์คจะต้องทรมาน

473
00:36:41,451 --> 00:36:43,537
ตัวคุณจะหายไปลิบแล้ว

474
00:36:43,620 --> 00:36:49,042
แต่เราจะยื้อให้เขามีชีวิตต่อและต้องเจ็บปวด

475
00:36:49,626 --> 00:36:50,794
ต้องขึ้นแล้วค่ะ

476
00:36:50,878 --> 00:36:53,213
[นาตาลี] ตัดสินใจว่าเราทำได้ดีกว่านั้น

477
00:36:53,297 --> 00:36:56,508
เขาอาจไม่เคยได้เห็น
ชิปแยกโลกในช่วงชีวิตของตัวเอง

478
00:36:56,592 --> 00:37:01,305
แต่นี่คือวิสัยทัศน์อันแสนอ่อนโยนและสง่างาม
ซึ่งเห็นได้อย่างเป็นรูปธรรม

479
00:37:01,388 --> 00:37:04,641
เรามาฟังเรื่องจากคนที่สามารถ
มาเล่าประสบการณ์ตรงให้เราฟังเลยดีกว่าไหม

480
00:37:06,852 --> 00:37:09,313
ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านคะ
แขกรับเชิญทรงเกียรติวันนี้

481
00:37:09,396 --> 00:37:11,607
เฮเลน่า อีแกน [หัวเราะเบา]

482
00:37:18,405 --> 00:37:19,615
ขอบคุณค่ะ นาตาลี

483
00:37:25,245 --> 00:37:26,246
[เฮือก]

484
00:37:50,312 --> 00:37:51,438
เดวอน!

485
00:37:56,068 --> 00:37:57,236
[เฮลลี่] ฉันชื่อเฮลลี่ อาร์.

486
00:37:58,779 --> 00:38:00,030
ฉันคือตัวตนคนใน

487
00:38:01,698 --> 00:38:04,618
และทุกอย่างที่เขาพล่ามมา
เรื่องการแยกโลกมันโกหกทั้งเพ!

488
00:38:04,701 --> 00:38:05,702
เดวอน!

489
00:38:08,205 --> 00:38:09,873
เบิร์ต!

490
00:38:11,333 --> 00:38:12,334
เบิร์ต!

491
00:38:12,417 --> 00:38:15,712
อย่าเพิ่งๆ ฟังก่อน เราไม่ได้มีความสุข
คนในนั้นทุกข์ทรมานมาก

492
00:38:17,130 --> 00:38:18,590
เบิร์ต!

493
00:38:19,716 --> 00:38:23,387
- [ออกแรง ตะโกน] ดีแลน!
- พวกนั้นทรมานเราที่ใต้ดิน

494
00:38:23,971 --> 00:38:25,305
[เออร์วิง] เบิร์ต!

495
00:38:25,389 --> 00:38:27,850
เดวอน! ฟังก่อน!

496
00:38:28,976 --> 00:38:30,060
ทุกคนถูกขังเป็นทาส!

497
00:38:31,436 --> 00:38:33,230
เธอยังไม่ตาย!

498
00:38:33,730 --> 00:38:34,815
[ดีแลนอุทาน]

499
00:38:35,399 --> 00:38:36,483
เบิร์ต!

500
00:38:39,236 --> 00:38:40,571
[สัญญาณจากลิฟต์]

501
00:40:07,366 --> 00:40:09,368
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์