1
00:00:06,863 --> 00:00:13,222
"เฟรนส์ออกอากาศไปสิบซีซั่น
ตั้งแต่ปี 1994 ถึง 2004"

2
00:00:13,374 --> 00:00:15,191
"ตั้งแต่ตอนจบ"

3
00:00:15,266 --> 00:00:18,370
"นักแสดงทั้งหกคนเคยได้มาอยู่
ในห้องเดียวกันแค่ครั้งเดียว"

4
00:00:18,484 --> 00:00:22,571
"จนกระทั่งวันนี้..."

5
00:00:27,000 --> 00:00:28,628
คงต้องไปแล้วสินะ

6
00:00:28,703 --> 00:00:29,725
ใช่

7
00:00:31,429 --> 00:00:32,488
คงอย่างนั้น

8
00:00:32,564 --> 00:00:34,457
พวกเธอต้องไปบ้านใหม่ทันทีเลย

9
00:00:34,570 --> 00:00:36,273
หรือว่าพอมีเวลาไหมล่ะ

10
00:00:39,680 --> 00:00:41,118
มีสิ

11
00:00:41,194 --> 00:00:43,238
โอเค เราไปดื่มกาแฟกันดีไหม

12
00:00:43,465 --> 00:00:44,714
เอาสิ

13
00:00:46,001 --> 00:00:47,383
ที่ไหนดี

14
00:01:24,766 --> 00:01:28,545
{\an5}"17 ปีต่อมา"

15
00:02:08,000 --> 00:02:10,000
มันสวยมากเลย

16
00:02:10,080 --> 00:02:12,480
สวยจริง ๆ ดูสิครับ

17
00:02:23,400 --> 00:02:24,840
ให้ตายสิ

18
00:02:26,680 --> 00:02:27,840
มีหลายตอน

19
00:02:27,960 --> 00:02:30,680
มีหลายตอนมากที่เป็นแบบนี้

20
00:02:30,760 --> 00:02:32,520
ลิซ่าเล่นกีตาร์อยู่บนนั้น

21
00:02:32,600 --> 00:02:34,680
เจนกับผม จูบแรกของเรา

22
00:02:34,800 --> 00:02:37,600
อย่างตอนนำร่อง เปิดฉากมาเลย

23
00:02:37,680 --> 00:02:39,720
ไม่เอาน่า

24
00:02:42,960 --> 00:02:44,040
ใช่เลย

25
00:02:44,120 --> 00:02:45,320
ทุกคนอยู่ไหนกันหมด

26
00:02:45,400 --> 00:02:47,680
เร็วเข้า อยากเจอทุกคนแล้ว

27
00:02:52,200 --> 00:02:53,320
โอ้ พระเจ้า

28
00:02:57,560 --> 00:02:58,760
โอ้

29
00:02:59,800 --> 00:03:01,920
- เสียง "โอ้" ของเธอน่ะ
- ฉันสนแค่นี้แหละ

30
00:03:02,000 --> 00:03:03,520
- ไง ว่าไง
- ไง

31
00:03:03,600 --> 00:03:05,360
โอ้ พระเจ้า

32
00:03:06,280 --> 00:03:09,040
สวัสดี เธอตัวหอมด้วยนะ

33
00:03:09,120 --> 00:03:10,720
ใช่ นายก็เหมือนกัน

34
00:03:10,800 --> 00:03:12,440
ดูนั่นสิ

35
00:03:12,520 --> 00:03:14,040
เราเอามันออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ

36
00:03:14,120 --> 00:03:16,120
ใช่ ฉันนึกว่าเอามันออกไปแล้ว

37
00:03:17,000 --> 00:03:19,120
ตอนแรก ๆ มันอยู่ตรงนี้และ...

38
00:03:19,200 --> 00:03:21,440
- มันเอาแต่...
- มาขวาง

39
00:03:21,520 --> 00:03:22,560
มันมาขวาง ใช่

40
00:03:22,680 --> 00:03:24,121
โทษที คุณโดนคานบัง

41
00:03:24,201 --> 00:03:25,801
เหมือนที่มันอาจจะขวางอยู่ตอนนี้

42
00:03:25,881 --> 00:03:27,921
- ไม่รู้สินะ
- โอ้

43
00:03:28,561 --> 00:03:31,041
- บางทีเราก็เลือกเอง
- นั่นไงล่ะ

44
00:03:33,561 --> 00:03:35,161
บ้าไปแล้ว

45
00:03:35,561 --> 00:03:36,601
ใช่ไหม

46
00:03:49,841 --> 00:03:50,881
ได้ยินเสียงคนมา

47
00:03:51,001 --> 00:03:52,441
ฉันเพิ่งเริ่มร้องไห้เอง

48
00:03:52,961 --> 00:03:54,241
ฟลูช

49
00:03:54,321 --> 00:03:55,681
จู

50
00:03:59,081 --> 00:04:01,081
น่าทึ่งมากเลย

51
00:04:01,201 --> 00:04:03,361
- ไง
- สบายดีไหม

52
00:04:03,441 --> 00:04:06,001
โอ้ ให้ตายสิ

53
00:04:07,721 --> 00:04:08,801
แปลกจริง ๆ

54
00:04:08,881 --> 00:04:10,681
เอาล่ะ กล่องทิชชูอยู่ไหน

55
00:04:11,321 --> 00:04:12,601
แย่แล้ว

56
00:04:21,921 --> 00:04:24,241
- โอ้
- ไง

57
00:04:25,041 --> 00:04:26,961
มาทำอะไรที่นี่กันน่ะ

58
00:04:27,081 --> 00:04:28,601
รอนายอยู่ไง

59
00:04:29,681 --> 00:04:32,481
พระเจ้า เธอเป็นยังไงบ้าง

60
00:04:32,801 --> 00:04:34,161
ดูเธอสิ

61
00:04:34,241 --> 00:04:37,201
- ดูเธอสิ
- ไงจ๊ะ บิ๊กบลู

62
00:04:38,241 --> 00:04:39,961
เยี่ยมไปเลย

63
00:04:41,521 --> 00:04:42,721
แปลกเกินไปแล้ว

64
00:04:42,801 --> 00:04:43,841
ดูนี่สิ

65
00:04:43,921 --> 00:04:46,681
จำตอนที่เราอัดกันอยู่
ตรงประตูนั่นหมดได้ไหม

66
00:04:49,721 --> 00:04:51,481
- โอ้
- ขนลุกเลย

67
00:04:51,561 --> 00:04:54,161
แปลกสุด ๆ เดินไปทางนั้นกันเพื่อน

68
00:04:55,241 --> 00:04:56,961
ดูนี่สิ

69
00:04:57,721 --> 00:04:59,481
ยังมีบทของคอร์ทนีย์
เขียนอยู่บนโต๊ะไหม

70
00:04:59,561 --> 00:05:00,801
รู้ไหมว่ามันต่างกันยังไง

71
00:05:00,881 --> 00:05:02,681
รู้ไหมว่ามันบ้าตรงไหน จริงเหรอ

72
00:05:02,761 --> 00:05:04,161
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอทำแบบนั้น
แล้วฉันก็เห็นเข้า

73
00:05:04,241 --> 00:05:05,401
ฉันก็แบบ "อะไรเนี่ย"

74
00:05:05,481 --> 00:05:07,521
เธอพูดว่า
"ยุ่งเรื่องของตัวเองไปเถอะ"

75
00:05:07,601 --> 00:05:10,441
ก่อนที่เราจะถ่ายกันคืนนั้น
ฉันเลยลบไปหมดเลย

76
00:05:10,521 --> 00:05:13,761
- ไม่นะ
- แล้วเธอก็โกรธฉันมากเลย

77
00:05:15,561 --> 00:05:17,081
หรือมีบทอยู่ในอ่างล้างจาน

78
00:05:17,161 --> 00:05:18,721
- ฉันจำได้นะ
- ฉันจำได้

79
00:05:18,841 --> 00:05:20,721
มีบทอยู่ในอ่างล้างจานตลอดเลย

80
00:05:20,841 --> 00:05:23,801
- ไม่รู้ว่าทำไม
- บทของคอร์ทนีย์ไงล่ะ

81
00:05:23,881 --> 00:05:25,241
ทำดีมาก

82
00:05:25,321 --> 00:05:26,481
โอ้ พระเจ้า

83
00:05:26,601 --> 00:05:28,561
- จริงเหรอ
- ซีซี

84
00:05:31,561 --> 00:05:33,721
- เธอก็ร้องไห้ด้วยเหรอ
- ใช่

85
00:05:33,841 --> 00:05:35,321
โอเค ดีเลย

86
00:05:35,441 --> 00:05:36,721
ต้องร้องอยู่แล้ว

87
00:05:38,881 --> 00:05:41,401
เป็นยังไงบ้าง โอ้

88
00:05:42,761 --> 00:05:43,801
ฉันรู้ แย่กว่าที่คิดอีก

89
00:05:43,881 --> 00:05:46,761
- ดูเธอสิ
- เธอตัวหอมจังเลย คอร์ท

90
00:05:47,521 --> 00:05:50,361
- ไงจ๊ะ
- พระเจ้า บ้าไปแล้ว

91
00:05:51,361 --> 00:05:53,882
- เธอจำคืนนั้นได้ไหม
- อะไร

92
00:05:54,002 --> 00:05:56,402
เธอมี... ฉันจำไม่ได้ว่าตอนไหน

93
00:05:56,522 --> 00:05:58,682
แต่เธอต้องพูดบทยาวมาก ๆ

94
00:05:58,762 --> 00:06:01,362
แล้วเธอก็พูดไม่ได้
นานเป็นสัปดาห์เลย

95
00:06:01,442 --> 00:06:04,442
แล้วเธอก็เขียนมันลงบนโต๊ะ

96
00:06:04,522 --> 00:06:07,322
แล้วฉันไม่รู้ว่าเธอทำแบบนั้น

97
00:06:07,402 --> 00:06:08,842
ฉันไปเห็นเข้า แล้วก็ถามเธอ

98
00:06:08,922 --> 00:06:10,202
แล้วเธอก็บอกให้ฉัน
สนใจเรื่องของตัวเองไปเถอะ

99
00:06:10,322 --> 00:06:12,722
ตอนที่เธอไม่ได้มอง
ฉันเลยลบก่อนที่จะถ่าย

100
00:06:12,802 --> 00:06:14,922
- ใจร้ายมากเลย
- แล้วเธอก็โกรธฉันมากเลย

101
00:06:15,562 --> 00:06:16,842
ไม่ยักรู้ว่านายทำแบบนั้น

102
00:06:16,922 --> 00:06:20,122
- นายลบทำไม
- จะแกล้งเธอไง

103
00:06:20,562 --> 00:06:22,322
พระเจ้า ฉันมี...

104
00:06:22,402 --> 00:06:25,482
มีบทพูดฉัน
เขียนไว้บนแอปเปิ้ลพวกนี้เยอะเลย

105
00:06:25,562 --> 00:06:28,322
- ฉันไม่รู้เลย
- โอ้ บางครั้งน่ะ ใช่

106
00:06:28,402 --> 00:06:30,442
ฉันมีปัญหาเรื่องความจำ

107
00:06:31,922 --> 00:06:33,402
แมทธิว เพอร์รี่มาแล้ว

108
00:06:35,282 --> 00:06:36,762
สวัสดี

109
00:06:36,882 --> 00:06:38,602
- ไง แมตต์
- แมตตี้

110
00:06:38,682 --> 00:06:40,082
ลูชี่ ไง

111
00:06:40,442 --> 00:06:41,722
มาสายกว่านี้ได้อีกไหม

112
00:06:41,842 --> 00:06:44,882
- ไง
- เป็นไงบ้าง เพื่อน

113
00:06:44,962 --> 00:06:46,002
ไง

114
00:06:46,722 --> 00:06:48,002
แมตตี้

115
00:06:48,242 --> 00:06:50,162
- เป็นไงบ้าง
- ดี

116
00:06:50,242 --> 00:06:51,282
ดูพวกเราทุกคนสิ

117
00:06:51,362 --> 00:06:52,402
- โอ้ พระเจ้า
- บ้าไปแล้ว

118
00:06:52,522 --> 00:06:54,722
มีใครคิดว่าห้องมันเล็กลงไหม

119
00:06:54,802 --> 00:06:55,842
จากตรงนี้ถึงตรงนั้นน่ะ

120
00:06:55,922 --> 00:06:57,442
- ไม่รู้สึกว่าเล็กลงนะ
- ไม่นะ

121
00:06:57,602 --> 00:06:58,642
ฉันรู้สึกเหมือนเดิมนะ

122
00:06:58,722 --> 00:07:00,122
แล้วกำแพงนั่นเป็นสีม่วง
มาตลอดเลยเหรอ

123
00:07:00,202 --> 00:07:01,482
- ใช่สิ
- โอ้ พระเจ้า

124
00:07:01,602 --> 00:07:02,922
ใช่ นายบ้าไปแล้ว

125
00:07:03,842 --> 00:07:05,002
นี่มันเหลือเชื่อมาก

126
00:07:05,122 --> 00:07:06,482
ใช่ จริง ๆ ด้วย ทุกอย่างเลย

127
00:07:06,562 --> 00:07:09,122
- มันช่าง...
- โอ้ สิ่งหนึ่งที่หายไป...

128
00:07:09,202 --> 00:07:12,842
โหลคุกกี้อันเดิมอยู่ที่บ้านลิซ่า คูโดรว์

129
00:07:12,922 --> 00:07:15,642
ได้เอาอะไร
จากฉากไปไหมนอกจาก...

130
00:07:15,722 --> 00:07:17,242
ฉันเอาแก้วกาแฟสีนีออนไป

131
00:07:17,322 --> 00:07:20,282
ฉันเอาลูกบอลที่ใช้เล่นในฉาก
จากโต๊ะฟุตบอลมือหมุนไป

132
00:07:20,362 --> 00:07:21,682
มองมันแล้วพูดว่า
"ของเก่า ๆ ผุ ๆ นี่อะไร"

133
00:07:21,802 --> 00:07:23,202
น่าจะเอาไปทั้งโต๊ะเลย

134
00:07:23,282 --> 00:07:25,442
เราพังมันไปแล้วไง จำได้ไหม
ตอนท้ายเราพังมัน

135
00:07:25,522 --> 00:07:27,522
- อ้าว งั้นเหรอ
- แล้วนั่นคืออะไรล่ะ

136
00:07:27,642 --> 00:07:29,242
เป็นก่อนที่มันจะถูกทำลาย

137
00:07:29,322 --> 00:07:30,922
เราจะย้อนกลับไปอีกหน่อย

138
00:07:31,002 --> 00:07:32,642
ฉันต้องดูซีรีส์เรื่องนี้หน่อยแล้ว

139
00:07:32,722 --> 00:07:34,562
- สนุกดีนะ
- ฉันมีลูกบอลเดิม

140
00:07:34,642 --> 00:07:36,482
- ใช่ ๆ
- เรื่องนี้เคยดังอยู่นะ

141
00:07:36,562 --> 00:07:37,802
ได้ยินมาแบบนั้นแหละ

142
00:08:28,843 --> 00:08:30,203
พอเถอะครับ ขอบคุณ

143
00:08:30,283 --> 00:08:31,603
พวกคุณใจดีมาก ๆ เลย

144
00:08:31,683 --> 00:08:33,923
{\an5}โอเค ขอบคุณมากครับ

145
00:08:34,043 --> 00:08:35,083
{\an5}"เจมส์ คอร์เดน"

146
00:08:35,163 --> 00:08:38,643
{\an5}การมาที่นี่กันในคืนนี้

147
00:08:38,723 --> 00:08:41,843
พูดตามตรง
พวกคุณไม่มีแผนอื่นกันอยู่แล้ว

148
00:08:43,323 --> 00:08:44,443
ขอให้สนุกนะเพื่อน

149
00:08:44,523 --> 00:08:45,803
โอเค ไปล่ะนะ

150
00:08:46,083 --> 00:08:47,923
- เราตื่นเต้นเหรอ
- เราตื่นเต้น

151
00:08:48,003 --> 00:08:49,243
ต้องสนุกแน่

152
00:08:49,403 --> 00:08:52,523
อยู่ด้วยกันบนเวที
เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี

153
00:08:52,643 --> 00:08:55,323
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
โปรดต้อนรับ เจนนิเฟอร์ อนิสตัน

154
00:08:55,403 --> 00:08:59,083
คอร์ทนีย์ ค็อกซ์ ลิซ่า คูโดรว์
เดวิด ชวิมเมอร์

155
00:08:59,163 --> 00:09:02,483
แมทธิว เพอร์รี่
และแมตต์ เลอบลองก์

156
00:09:02,563 --> 00:09:04,443
นักแสดงจากเรื่อง "เฟรนส์"

157
00:09:32,803 --> 00:09:35,323
นักแสดงจากเรื่อง "เฟรนส์" ครับ

158
00:09:48,563 --> 00:09:51,443
อาจจะต้องเบียดกันหน่อยนะครับ
เชิญนั่งเลย

159
00:09:51,563 --> 00:09:54,123
ดูนี่สิ ดูพวกคุณทุกคนสิครับ

160
00:09:54,203 --> 00:09:56,323
สวัสดีครับ

161
00:09:56,403 --> 00:09:57,683
สวัสดีครับ เจมส์ คอร์เดน

162
00:09:57,763 --> 00:10:01,323
ผมอธิบายไม่ได้เลย
ว่ามันน่าทึ่งแค่ไหน

163
00:10:01,403 --> 00:10:04,083
ที่ได้มาอยู่ที่นี่กับพวกคุณทุกคน

164
00:10:04,163 --> 00:10:06,723
และเรา ผมควรบอกหน่อย
ว่าเรากำลังถ่าย

165
00:10:06,843 --> 00:10:08,883
อยู่หน้าน้ำพุที่ทุกคนคุ้นตา

166
00:10:09,163 --> 00:10:11,963
ที่พวกคุณถ่ายเครดิตเปิด

167
00:10:12,563 --> 00:10:14,243
มันสวยและงดงาม

168
00:10:14,323 --> 00:10:17,563
- แต่มันเสียงดังด้วย
- ใช่เลย

169
00:10:17,643 --> 00:10:19,163
และยาก...

170
00:10:19,243 --> 00:10:21,603
ยากที่จะทำการสัมภาษณ์

171
00:10:21,683 --> 00:10:24,403
งั้นพวกคุณรอดูหน่อย ดูนะครับ

172
00:10:24,483 --> 00:10:27,083
ดูอำนาจนี่นะ รอก่อนนะ

173
00:10:34,363 --> 00:10:36,283
เรียบร้อย โอเค

174
00:10:36,403 --> 00:10:37,443
พลังวิเศษเลย

175
00:10:37,523 --> 00:10:40,563
- เอาล่ะ ผมรู้ ๆ
- เป็นพลังวิเศษจริง ๆ

176
00:10:40,643 --> 00:10:41,683
คุณยังเจ๋งอยู่นะ

177
00:10:41,763 --> 00:10:43,203
- ผมรู้
- ถ้าเรารู้

178
00:10:43,283 --> 00:10:45,203
เมื่อหลายปีก่อนล่ะก็นะ

179
00:10:46,243 --> 00:10:48,323
เอาล่ะ เป็นยังไงบ้างครับ

180
00:10:48,403 --> 00:10:52,084
วันนี้เป็นวันสุดซึ้งของพวกคุณ

181
00:10:52,164 --> 00:10:54,324
รู้สึกยังไงบ้างที่ได้มาอยู่ด้วยกัน

182
00:10:54,404 --> 00:10:56,204
ทั้งหกคนตอนนี้

183
00:10:56,284 --> 00:11:00,124
มันวิเศษและน่าตื่นเต้นมากค่ะ

184
00:11:00,204 --> 00:11:03,284
และเราก็ย้อนเวลากลับไปเลยค่ะ

185
00:11:03,404 --> 00:11:05,084
กลับไป เหมือนที่เราชอบทำกัน

186
00:11:05,164 --> 00:11:07,204
เดวิด คุณรู้สึกยังไงบ้าง
กับช่วงเวลานี้

187
00:11:07,644 --> 00:11:10,884
รู้สึกอ่อนไหวมากครับ
สนุกมาก ๆ เลยด้วย

188
00:11:11,244 --> 00:11:13,404
ผมรู้สึกว่าหลังจากตอนแรกที่ช็อก

189
00:11:13,484 --> 00:11:15,284
เพราะได้มาอยู่ในห้องเดียวกัน

190
00:11:15,364 --> 00:11:20,244
คือผมคิดว่าเราทุกคน
กลับไปเป็นเหมือนเดิม...

191
00:11:20,324 --> 00:11:24,124
เล่นสนุกกันเหมือนเดิม
เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน

192
00:11:24,204 --> 00:11:26,804
- และมันเป็น...
- ย้อนวัย เราย้อนวัยกัน

193
00:11:26,884 --> 00:11:29,124
- เราย้อนวัยกัน ใช่
- กลับไปช่วงอายุ 20 กว่า ๆ

194
00:11:29,204 --> 00:11:31,324
พวกคุณติดต่อกันมากแค่ไหนครับ

195
00:11:32,244 --> 00:11:34,524
ใช่ค่ะ ไม่ เราติดต่อกันแน่นอน

196
00:11:34,644 --> 00:11:36,244
- อาจจะไม่ใช่ทุกวัน
- ครับ

197
00:11:36,324 --> 00:11:39,884
แต่แบบว่า เรามีสายสัมพันธ์

198
00:11:39,964 --> 00:11:43,004
จากการถ่ายทำเรื่องนี้ด้วยกัน

199
00:11:43,084 --> 00:11:46,044
และเกิดเป็นความสัมพันธ์
ที่แน่นแฟ้นมาก ๆ

200
00:11:46,124 --> 00:11:48,164
ซึ่งทุกครั้งที่ส่งข้อความ

201
00:11:48,284 --> 00:11:51,004
หรือโทรหาใคร พวกเขาก็จะรับสาย

202
00:11:51,084 --> 00:11:54,204
- รับสายเสมอค่ะ
- แมทธิว ใครไม่รับสายบ้าง

203
00:11:55,364 --> 00:11:57,124
ผมไม่ได้ข่าวจากใครเลย

204
00:12:01,964 --> 00:12:04,244
เอาล่ะครับ ผมจะพูดสถิติให้ฟัง

205
00:12:04,324 --> 00:12:08,844
เรื่อง "เฟรนส์"
พวกคุณถ่ายทำไป 236 ตอน

206
00:12:08,924 --> 00:12:12,884
ออกอากาศในกว่า 220 พื้นที่

207
00:12:13,044 --> 00:12:17,564
"เฟรนส์" เป็นละครตลกอันดับหนึ่ง
หกซีซั่นรวด

208
00:12:17,644 --> 00:12:21,044
ที่มีคนดูโดยเฉลี่ย
25 ล้านคนต่อสัปดาห์

209
00:12:21,124 --> 00:12:24,924
มีคนดูตอนจบ 52 ล้านคน

210
00:12:25,324 --> 00:12:30,484
มีคนรับชมไป
มากกว่าแสนล้านรอบแล้ว

211
00:12:30,564 --> 00:12:33,244
ในทุก ๆ ช่องทาง

212
00:12:33,324 --> 00:12:34,884
และคืนนี้...

213
00:12:34,964 --> 00:12:36,724
- เยอะมากเลย
- เป็นการเฉลิมฉลอง

214
00:12:36,804 --> 00:12:38,884
ที่แท้จริงของความสำเร็จนั้น

215
00:12:38,964 --> 00:12:42,724
และทีมผู้สร้างซีรีส์เรื่องนี้
ก็อยู่ที่นี่ในคืนนี้ด้วย

216
00:12:42,804 --> 00:12:43,924
นั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชม

217
00:12:44,004 --> 00:12:48,724
มาร์ต้า คอฟแมน เดวิด เครน
เควิน ไบรท์นั่งอยู่ตรงนั้นเอง

218
00:12:48,884 --> 00:12:50,964
พวกเขาสร้างซีรีส์เรื่องนี้ขึ้นมา

219
00:12:58,964 --> 00:13:00,284
ผมเป็นผู้อำนวยการสร้าง

220
00:13:00,364 --> 00:13:02,164
และบางครั้งก็เป็นผู้กำกับ "เฟรนส์"

221
00:13:02,244 --> 00:13:04,084
ผมชื่อเควิน ไบรท์ครับ

222
00:13:04,164 --> 00:13:05,444
"ไบรท์ โปรดักชันส์"

223
00:13:05,524 --> 00:13:07,724
ฉันเป็นหนึ่งในผู้สร้าง
ผู้อำนวยการสร้าง

224
00:13:07,844 --> 00:13:09,644
และนักเขียน มาร์ต้า คอฟแมนค่ะ

225
00:13:09,724 --> 00:13:11,404
"ไบรท์ คอฟแมน โปรดักชันส์"

226
00:13:11,484 --> 00:13:16,044
ผมเป็นหนึ่งในผู้สร้าง
และผู้อำนวยการสร้าง "เฟรนส์"

227
00:13:16,164 --> 00:13:17,644
ผมชื่อเดวิด เครน

228
00:13:17,724 --> 00:13:19,404
"ไบรท์ คอฟแมน
เครน โปรดักชันส์"

229
00:13:19,724 --> 00:13:23,525
มาร์ต้ากับผมใช้ช่วงอายุ 20 กว่า ๆ
อยู่ในนิวยอร์ก

230
00:13:23,605 --> 00:13:26,245
เรามีกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันมาก

231
00:13:26,325 --> 00:13:28,045
ตอนนั้นเราอายุ 20 กว่า ๆ
อยู่ที่นิวยอร์ก

232
00:13:28,125 --> 00:13:32,205
พยายามหาเลี้ยงชีพ
และตามหาความรัก

233
00:13:32,285 --> 00:13:34,725
และเราคิดว่า
นั่นอาจทำเป็นซีรีส์ได้นะ

234
00:13:35,405 --> 00:13:38,525
เราดึงญาติและเพื่อน ๆ ของเรา

235
00:13:38,645 --> 00:13:39,725
และชื่อก็...

236
00:13:39,845 --> 00:13:41,325
เราตั้งชื่อแชนด์เลอร์
ตามชื่อเพื่อนของฉัน

237
00:13:41,405 --> 00:13:44,485
เราดึงอะไร ๆ
ออกมาจากชีวิตจริงของเรา

238
00:13:44,565 --> 00:13:46,525
เราสนใจกับความคิด

239
00:13:46,605 --> 00:13:47,845
ที่จะทำเรื่องกลุ่มเพื่อนจริง ๆ

240
00:13:47,925 --> 00:13:50,565
ไม่ใช่มีตัวเอก แล้วพวกเขาก็มีเพื่อน

241
00:13:50,645 --> 00:13:52,805
ไม่ใช่เลย
เป็นเรื่องของกลุ่มเพื่อนล้วน ๆ

242
00:13:52,885 --> 00:13:55,405
เราติดตามเรื่องราวของพวกเขา
อย่างเท่า ๆ กัน

243
00:13:55,485 --> 00:13:57,645
ซึ่งเรารู้สึกเหมือนไม่เคยได้ดูมาก่อน

244
00:13:57,765 --> 00:14:01,685
ชื่อตอนของเรา
คือช่วงเวลานั้นในชีวิตคุณ

245
00:14:01,765 --> 00:14:03,765
ตอนที่เพื่อนคุณเป็นครอบครัว

246
00:14:04,605 --> 00:14:06,165
"โรงถ่าย 24"

247
00:14:07,925 --> 00:14:09,245
"โรงถ่ายเฟรนส์"

248
00:14:09,325 --> 00:14:11,325
- อยากดูตรงนี้ไหม
- เอาสิ

249
00:14:13,405 --> 00:14:15,165
ว่าแล้วว่านายทำแน่

250
00:14:15,245 --> 00:14:16,605
นายเคาะประตูเมื่อไหร่น่ะ

251
00:14:16,725 --> 00:14:18,685
แค่ตอนเลี้ยงรุ่น

252
00:14:21,805 --> 00:14:23,325
คานกลับมาแล้ว

253
00:14:26,565 --> 00:14:27,645
ความทรงจำย้อนกลับมาเต็มเลย

254
00:14:27,725 --> 00:14:29,565
อย่างมุกตลกที่ออกมาจากห้องน้ำ

255
00:14:29,645 --> 00:14:31,525
- ฉันรู้ ห้องน้ำ
- "อย่านะ..."

256
00:14:32,285 --> 00:14:34,725
พวกเรื่องโง่ ๆ ที่นายชอบทำไง

257
00:14:37,325 --> 00:14:38,525
โอ้

258
00:14:41,125 --> 00:14:42,405
ไปห้องข้าง ๆ มาหรือยัง

259
00:14:42,525 --> 00:14:44,205
- ยังเลย
- มาสิ

260
00:14:44,285 --> 00:14:45,805
ข้างหลังนี่อะไร

261
00:14:45,885 --> 00:14:48,485
ดูเก้าอี้สิ มีเก้าอี้ด้วย

262
00:14:49,685 --> 00:14:52,085
แจ่มเลย แจ่มมาก

263
00:14:53,405 --> 00:14:55,845
ผมคิดว่าคุมแค่คนเดียวก็ได้

264
00:14:55,925 --> 00:14:58,565
แต่สมัยนั้นมีคนคุมกล้องสามคน
ต่อกล้องหนึ่งตัว

265
00:14:58,685 --> 00:14:59,725
ทีมงานเยอะมากเลย

266
00:14:59,805 --> 00:15:01,205
กล้องสี่ตัว แบบว่า

267
00:15:02,125 --> 00:15:04,725
จัดทิศทางของนักแสดงได้น่าทึ่งมาก

268
00:15:09,965 --> 00:15:13,125
จำตอนที่เราไม่ลุกจากเก้าอี้ได้ไหม

269
00:15:13,285 --> 00:15:14,765
จำได้สิ

270
00:15:15,605 --> 00:15:16,645
พิซซ่ากำลังมาส่ง

271
00:15:16,765 --> 00:15:18,685
บอกแล้วว่าเราไม่ต้องลุกหรอก

272
00:15:18,805 --> 00:15:20,445
แต่จำช่วงต้นสัปดาห์ได้ไหม

273
00:15:20,525 --> 00:15:22,285
หลังจากอ่านบทกัน
นายมาหาฉันแล้วพูดว่า

274
00:15:22,365 --> 00:15:23,405
มันงี่เง่ามากเลย

275
00:15:23,485 --> 00:15:24,525
ฉันก็บอกว่า "ใช่
แต่มันเจ๋งก็ตรงนั้นแหละ"

276
00:15:24,605 --> 00:15:27,405
แล้วนายก็พูดว่า
"เราอาจสนุกกับมันได้"

277
00:15:27,485 --> 00:15:28,845
แล้วเราก็สนุกมาก

278
00:15:28,965 --> 00:15:30,325
ถ้าเราต้องไปฉี่ล่ะ

279
00:15:34,165 --> 00:15:35,725
ฉันจะยกเลิกน้ำอัดลม

280
00:15:36,885 --> 00:15:38,525
พวกเขานั่งอยู่บนเก้าอี้กัน

281
00:15:38,605 --> 00:15:40,725
ไม่จริงน่ะ จริงเหรอ

282
00:15:43,245 --> 00:15:45,045
แมตตี้ ดีใจที่ได้เจอนายนะ

283
00:15:45,125 --> 00:15:46,165
ยอดมากเลย

284
00:15:46,245 --> 00:15:49,645
ชวิมเมอร์
ตอนที่พวกนายโยนลูกบอลกัน

285
00:15:50,125 --> 00:15:52,326
และทำบอลร่วงไม่ได้เลยน่ะ

286
00:15:52,406 --> 00:15:53,846
ฉันจำไม่ได้แฮะ

287
00:15:53,926 --> 00:15:56,326
- ขอถามไปถามพวกหนุ่ม ๆ ก่อน
- บอลแบบไหน

288
00:15:56,406 --> 00:15:57,566
เหมือนลูกบอลโฟมน่ะ

289
00:15:57,646 --> 00:15:59,246
- นี่ พวกนาย
- ว่า

290
00:15:59,326 --> 00:16:03,246
นี่ จำตอน
ที่พวกนายโยนลูกบอลกันไปมา

291
00:16:03,326 --> 00:16:05,246
- แล้วทำลูกบอลตกไม่ได้ไหม
- ทำลูกบอลตกไม่ได้ ใช่

292
00:16:05,326 --> 00:16:06,406
- ใช่
- เป็นพวกนายสองคนสินะ

293
00:16:06,486 --> 00:16:08,406
ทุกคนลงเอยมาขว้างด้วยกันหมด

294
00:16:08,486 --> 00:16:10,726
- ชวิมเมอร์ก็ขว้างด้วย
- เขาจำไม่ได้เลย

295
00:16:10,806 --> 00:16:12,166
อยากไปหาอะไรกินไหม

296
00:16:12,246 --> 00:16:15,086
หรืออยากดูว่าเราจะโยนลูกบอลนี่
ไปมาได้นานแค่ไหน

297
00:16:16,566 --> 00:16:17,966
- โยนบอล
- งั้นเหรอ

298
00:16:19,206 --> 00:16:21,286
เราแก่กันขนาดนี้เลยล่ะ
แล็ปท็อปเคยเป็นแบบนี้

299
00:16:21,366 --> 00:16:22,966
ไม่นะ ฉันจำได้

300
00:16:23,046 --> 00:16:24,286
หนักสุด ๆ เลย

301
00:16:24,366 --> 00:16:25,886
ไปดูห้องแต่งตัวกันเถอะ

302
00:16:25,966 --> 00:16:29,046
- เจนนิเฟอร์อยู่ในนี้ทั้งชาติเลย
- ห้องฉัน

303
00:16:29,206 --> 00:16:31,326
นั่นพื้นไม้แข็งของฉันนี่นา

304
00:16:31,686 --> 00:16:33,646
พวกเธอกินข้าวเที่ยงด้วยกันทุกวัน

305
00:16:33,726 --> 00:16:35,686
- ใช่แล้ว
- สองสามปีแรก

306
00:16:35,766 --> 00:16:38,126
เรากินข้าวด้วยกันทุกมื้อ

307
00:16:38,246 --> 00:16:39,286
ใช่เลย

308
00:16:39,366 --> 00:16:42,046
- ช่วงสุดสัปดาห์ด้วย
- เราดูทุกตอนด้วยกัน

309
00:16:42,206 --> 00:16:44,166
เราตัวติดกันเลย พวกเราทุกคน

310
00:16:44,246 --> 00:16:46,206
มีโต๊ะกลางใหญ่ ๆ ตรงนี้
และเองเกอร์จะทำอาหาร...

311
00:16:46,286 --> 00:16:48,486
ฉันว่ามันดูเล็กไปหมดเลย
ทั้งฉากเลย

312
00:16:48,566 --> 00:16:50,046
ไม่ แต่มันเป็นไปไม่ได้นะ

313
00:16:50,126 --> 00:16:51,886
เพราะเราไม่ได้ตัวโตขึ้น

314
00:16:51,966 --> 00:16:53,886
- ดูตัวเองก่อนเถอะ
- หุบปากเลย

315
00:17:00,126 --> 00:17:02,406
มาพูดถึงตอนที่ชอบกันดีกว่า

316
00:17:02,486 --> 00:17:04,166
ทุกคนมีตอนที่ชอบของตัวเอง

317
00:17:04,246 --> 00:17:05,606
ผมอยากรู้ว่าพวกคุณชอบตอนไหน

318
00:17:05,686 --> 00:17:08,246
ฉันชอบตอนวันขอบคุณพระเจ้า
แต่ก็ชอบก็ตอน...

319
00:17:08,326 --> 00:17:10,926
ตอนที่เราแลก ตอนที่เราเสียห้องไป

320
00:17:11,006 --> 00:17:12,926
เล่นตอบคำถาม ตัวอ่อน

321
00:17:13,006 --> 00:17:14,446
ใช่ ตอนที่มีตัวอ่อน

322
00:17:14,526 --> 00:17:19,806
ใช่ ตอบคำถามตอนนั้นสนุกมาก
และน่าเศร้ามากด้วย

323
00:17:19,886 --> 00:17:21,166
ใช่เลย

324
00:17:21,886 --> 00:17:23,566
ฉันแค่ไม่อยากเชื่อว่าพวกนายคิดว่า

325
00:17:23,646 --> 00:17:26,206
นายกับแชนด์เลอร์
รู้จักฉันกับเรเชลดีกว่าที่เรารู้จักนาย

326
00:17:26,286 --> 00:17:27,886
ก็ใช่น่ะสิ

327
00:17:28,006 --> 00:17:30,846
มอนิก้าเกลียดอะไรที่สุด

328
00:17:30,966 --> 00:17:32,646
- สัตว์แต่งตัวเป็นคน
- ถูกต้อง

329
00:17:33,246 --> 00:17:36,406
ชื่อบนที่อยู่ผู้รับคือใคร

330
00:17:36,486 --> 00:17:38,326
- แชนด์เลอร์ บิง
- ไม่ใช่

331
00:17:38,406 --> 00:17:41,286
ที่จริงคือ
"นางสาวชาแนนด์เลอร์ บอง"

332
00:17:42,086 --> 00:17:44,926
ถ้าเราชนะ
พวกเขาต้องเอาไก่ไปทิ้ง

333
00:17:45,006 --> 00:17:48,006
- น่าสนใจนะ
- แต่ถ้าเราชนะ...

334
00:17:48,806 --> 00:17:50,126
เราจะได้ห้องของพวกเธอ

335
00:17:50,206 --> 00:17:51,526
แชนด์เลอร์ บิงทำงานอะไร

336
00:17:51,606 --> 00:17:54,206
โอ้ ๆ เขาเป็นคนรับส่งสัญญาณ

337
00:17:56,726 --> 00:17:58,886
อาชีพอะไรของเธอน่ะ

338
00:18:00,446 --> 00:18:01,846
- ไม่นะ
- โอ้ พระเจ้า

339
00:18:01,926 --> 00:18:05,246
- ยอดเลย
- ไชโย

340
00:18:11,166 --> 00:18:13,966
โอเค บททดสอบพร้อมแล้ว

341
00:18:14,046 --> 00:18:17,406
แต่ละทีมต้องตอบคำถาม
รายละเอียดเล็กน้อย โอเคไหม

342
00:18:18,246 --> 00:18:20,727
แบ่งหมวดหมู่ออกเป็น
"ความกลัวและสิ่งที่เกลียด"

343
00:18:21,687 --> 00:18:23,207
- "ประวัติศาสตร์"
- ไม่นะ

344
00:18:23,287 --> 00:18:26,727
"วรรณกรรม"
และ "เกี่ยวกับญาติล้วน ๆ"

345
00:18:27,247 --> 00:18:29,847
จะมาโยนเหรียญตัดสิน
ว่าใครจะเริ่มก่อน

346
00:18:29,927 --> 00:18:31,167
โอเค

347
00:18:33,287 --> 00:18:34,647
โอเค คราวนี้เลือกหัวก้อยกันด้วยนะ

348
00:18:34,727 --> 00:18:36,167
- ขอโทษที
- โอเค เอาล่ะนะ

349
00:18:36,247 --> 00:18:37,527
โอเค

350
00:18:37,727 --> 00:18:38,767
หัว

351
00:18:39,367 --> 00:18:41,487
ออกก้อย หนุ่ม ๆ ได้เริ่มก่อน

352
00:18:41,567 --> 00:18:42,607
ได้เลย โอเค

353
00:18:42,687 --> 00:18:44,367
- โอเค
- ไม่ ฉัน...

354
00:18:44,447 --> 00:18:46,087
เอาล่ะนะ เลือกหมวดหมู่เลย

355
00:18:46,167 --> 00:18:47,847
- ประวัติศาสตร์
- จัดไป

356
00:18:48,367 --> 00:18:51,967
"เรเชลเขียนจดหมายให้รอสส์
และขอให้เขาอ่าน"

357
00:18:52,047 --> 00:18:53,647
"ก่อนที่จะกลับมาคบกัน"

358
00:18:53,727 --> 00:18:55,367
"จดหมายนั่นมีกี่หน้า"

359
00:18:55,447 --> 00:18:57,647
- มี 18 หน้า
- ให้ตายสิ

360
00:18:57,727 --> 00:19:00,007
- มี 18 หน้า...
- ทั้งหน้าและหลัง

361
00:19:00,087 --> 00:19:02,167
หน้าและหลัง ถูกต้อง

362
00:19:03,207 --> 00:19:05,127
โอ้ พระเจ้า เก่งจังเลย

363
00:19:05,247 --> 00:19:07,047
- นี่คือจดหมาย
- นั่นคือจดหมายเหรอ

364
00:19:07,127 --> 00:19:09,287
- นี่คือจดหมาย
- ใครได้คะแนนไปล่ะ

365
00:19:09,367 --> 00:19:10,407
- อะไรนะ
- ฉันไง

366
00:19:10,527 --> 00:19:11,847
โอเค สาว ๆ เลือกหมวดหมู่เลย

367
00:19:11,927 --> 00:19:13,647
- เกี่ยวกับญาติล้วน ๆ
- เกี่ยวกับญาติล้วน ๆ

368
00:19:13,727 --> 00:19:15,447
- ได้
- ใช่เลย

369
00:19:16,287 --> 00:19:18,847
"สาว ๆ
บอกชื่อเจ้าของเสียงนี้ได้ไหม"

370
00:19:19,207 --> 00:19:21,167
"นั่นลิงของฉัน"

371
00:19:21,447 --> 00:19:23,887
โอ้ คุณ คุณเฮนเคล

372
00:19:24,007 --> 00:19:25,807
- คุณวิงเคิล ฮิงเคิลเหรอ
- ฮิงเคิล

373
00:19:25,887 --> 00:19:28,207
- เดี๋ยวนะ ไม่ ๆ จริงเหรอ
- ไม่ใช่เหรอ เขาชื่ออะไร

374
00:19:28,287 --> 00:19:29,807
เดี๋ยว ๆ ขอฟังอีกทีสิ

375
00:19:29,887 --> 00:19:31,247
ขอฟังอีกรอบได้ไหม

376
00:19:31,327 --> 00:19:32,367
เรารู้แล้ว ๆ

377
00:19:32,447 --> 00:19:33,487
ไม่ เดี๋ยวนะ "นั่นลิงของฉัน"

378
00:19:33,567 --> 00:19:35,087
คนที่อยู่ชั้นล่าง

379
00:19:35,167 --> 00:19:37,607
- และเขาชื่อ...
- คุณริคเคิลส์

380
00:19:37,687 --> 00:19:39,447
- ไม่ใช่
- ฉันรู้...

381
00:19:39,527 --> 00:19:41,727
- ฉันรู้นะ
- ไม่ใช่ตานายสักหน่อย

382
00:19:41,847 --> 00:19:46,007
ไม่ เสียงลึกลับ
ช่วยเปิดเผยตัวหน่อยได้ไหมครับ

383
00:19:58,087 --> 00:20:02,407
แลร์รี่ แฮนกิน
กลับมารับบทคุณเฮกเกิลส์

384
00:20:02,487 --> 00:20:04,127
- เฮกเกิลส์
- ฉันตอบว่าแลร์รี่ แฮนกินนะ

385
00:20:04,247 --> 00:20:06,567
พวกเธอติดแมวกับวาฟเฟิลฉันนะ

386
00:20:07,767 --> 00:20:09,567
แลร์รี่ แฮนกินครับ ทุกคน

387
00:20:13,287 --> 00:20:15,047
- อะไรเนี่ย
- ฉันไม่รู้ว่า...

388
00:20:15,127 --> 00:20:17,007
โอเค ตาพวกนายแล้ว

389
00:20:17,087 --> 00:20:18,127
- วรรณกรรม
- วรรณกรรม

390
00:20:18,207 --> 00:20:19,287
เลือกได้ดีนะ หนุ่มๆ

391
00:20:19,367 --> 00:20:21,167
- ขอบคุณ
- วรรณกรรม

392
00:20:21,247 --> 00:20:22,447
"จากคำบอกเล่าของมอนิก้า"

393
00:20:22,527 --> 00:20:26,007
"ร่างกายของผู้หญิง
มีจุดเสียวอยู่กี่จุด"

394
00:20:26,087 --> 00:20:28,527
- เจ็ด
- คอร์ทนีย์ ๆ ถูกต้องไหม

395
00:20:28,647 --> 00:20:30,567
ถูกต้อง เจ็ดจุด

396
00:20:34,047 --> 00:20:35,567
เอาล่ะ สาว ๆ

397
00:20:35,647 --> 00:20:38,127
- ประวัติศาสตร์
- ประวัติศาสตร์

398
00:20:40,127 --> 00:20:41,807
รู้อะไรไหม

399
00:20:41,887 --> 00:20:44,087
ข้อนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือ

400
00:20:44,207 --> 00:20:45,607
- ในข้อนี้หน่อย
- ตายแล้ว

401
00:20:45,687 --> 00:20:46,927
สุภาพบุรุษครับ

402
00:20:53,248 --> 00:20:57,448
"กลุ่มนักร้องร้านตัดผมสี่คนนี้
ได้ส่งข้อความแบบเล่นใหญ่"

403
00:20:57,528 --> 00:20:59,408
"จากรอสส์ถึงเรเชล"

404
00:20:59,848 --> 00:21:02,728
"แต่ช่วยเติมเนื้อเพลง
ให้สมบูรณ์ได้ไหม"

405
00:21:03,128 --> 00:21:04,328
หนึ่ง สอง สาม

406
00:21:04,408 --> 00:21:06,648
"ยินดีด้วยกับสัปดาห์แรก"

407
00:21:06,728 --> 00:21:08,008
"ในที่งานใหม่"

408
00:21:08,088 --> 00:21:10,608
"อีกไม่นาน
เธอก็จะได้เป็นเจ้านายแล้ว"

409
00:21:10,688 --> 00:21:11,728
"อุมปา..."

410
00:21:11,808 --> 00:21:15,088
"และรู้ไหมว่าใคร
จะคอยเป็นกำลังใจอยู่ข้างเธอ"

411
00:21:15,168 --> 00:21:17,248
"แฟนคนเดียวของเธอ"

412
00:21:18,528 --> 00:21:20,728
- อะไรสักอย่างของเธอ
- รอสส์

413
00:21:20,848 --> 00:21:23,008
- ไม่ใช่รอสส์เหรอ
- เดี๋ยวนะ

414
00:21:23,088 --> 00:21:25,208
นั่นมัน รู้สึกว่าใช่ไหมล่ะ

415
00:21:25,288 --> 00:21:26,768
เดี๋ยวนะ "แฟนคนเดียวของเธอ"

416
00:21:26,848 --> 00:21:27,888
หนุ่ม ๆ ล่ะ

417
00:21:27,968 --> 00:21:29,848
ดา ๆ ดา ๆ แฟนเธอ รอสส์

418
00:21:29,928 --> 00:21:32,448
ดา ๆ ดา ๆ แฟนเธอ รอ...

419
00:21:32,528 --> 00:21:33,728
ถูกต้องไหม หนุ่ม ๆ

420
00:21:33,808 --> 00:21:35,168
"มีแฟนดีจะตาย"

421
00:21:35,248 --> 00:21:38,568
"แฟนผู้ซื่อสัตย์ที่น่ารัก รอสส์"

422
00:21:38,648 --> 00:21:39,928
รอสส์

423
00:21:43,288 --> 00:21:44,528
ขอบคุณครับทุกคน

424
00:21:44,608 --> 00:21:47,048
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

425
00:21:49,168 --> 00:21:50,888
ฉันคิดว่า "เฟรนส์"
มีมนต์ขลังบางอย่าง

426
00:21:50,968 --> 00:21:53,208
เพราะตัวละครแต่ละตัว
มีเอกลักษณ์มาก

427
00:21:53,408 --> 00:21:56,008
จนพวกเขาทำรายการทีวี
ได้ด้วยตัวเองเลย

428
00:21:56,088 --> 00:21:58,808
{\an5}"รีส วิเธอร์สปูน
นักแสดงผู้ชนะรางวัลออสการ์"

429
00:22:09,288 --> 00:22:10,328
ครับ

430
00:22:10,408 --> 00:22:13,288
สวัสดีค่ะ เรเชลอยู่ไหมคะ
ฉันเป็นน้องสาวเธอ

431
00:22:13,368 --> 00:22:14,688
ตอนที่ตัวแทนของฉันโทรมา
แล้วถามว่า

432
00:22:14,768 --> 00:22:17,688
"อยากเล่นบทน้องสาวเรเชล กรีน
ใน 'เฟรนส์' ไหม"

433
00:22:17,768 --> 00:22:20,448
ฉันก็แบบว่า "นี่ฉันถูกหวยเหรอ"

434
00:22:20,528 --> 00:22:21,568
น้องสาวคนไหนน่ะ

435
00:22:21,648 --> 00:22:23,688
คนที่ถูกตามใจหรือคนที่กัดเธอ

436
00:22:24,728 --> 00:22:27,088
- พ่อไม่ให้เงินฉันแล้ว
- ไม่เป็นไร รู้แล้ว

437
00:22:27,168 --> 00:22:30,008
โอเค หนึ่งในสิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุด

438
00:22:30,088 --> 00:22:33,608
คือได้อยู่ในฉากนี้
ที่ฉันอยู่ในอพาร์ตเมนต์

439
00:22:33,688 --> 00:22:35,328
และโจอี้เดินเข้ามา แล้วเขาก็...

440
00:22:35,408 --> 00:22:37,568
- เป็นไงบ้างจ๊ะ
- อย่าเลยนะ

441
00:22:40,288 --> 00:22:43,768
และมันบทพูดดังของเขาเลย
และฉันก็ตื่นเต้นมาก

442
00:22:43,888 --> 00:22:48,928
ได้ดูตัวละครดัง
พูดประโยคเด็ดของเขา ขอทีเถอะ

443
00:22:49,968 --> 00:22:51,248
นี่ ฟีบี้มาแล้ว

444
00:22:51,328 --> 00:22:52,888
เราคุยกับฟีบี้ก็ได้

445
00:22:54,088 --> 00:22:58,248
ถ้านึกถึงมอนิก้า หรือฟีบี้ หรือเรเชล

446
00:22:58,328 --> 00:23:00,448
พวกเธอต่างก็เป็นนักแสดงนำ

447
00:23:00,528 --> 00:23:04,928
แต่พอรวมตัวกันแล้ว
ทุกคนโต้ตอบกันได้ดี นักแสดง

448
00:23:05,008 --> 00:23:08,248
ทำงานกันได้เป๊ะมาก
และมีเคมีที่สุดยอด

449
00:23:08,728 --> 00:23:10,048
- ก็ได้
- ไม่นะ

450
00:23:10,128 --> 00:23:12,208
โจอี้ เราสาบานว่าจะไม่มีวันพูดไง

451
00:23:12,448 --> 00:23:14,128
พวกเขาไม่มีวันเข้าใจหรอก

452
00:23:17,648 --> 00:23:19,049
เราต้องพูดอะไรสักอย่างนะ

453
00:23:19,449 --> 00:23:21,529
ต้องระบายออกมา
จะตายทั้งเป็นอยู่แล้ว

454
00:23:21,609 --> 00:23:24,529
พวกเขาทั้งตลก ทั้งมีเสน่ห์

455
00:23:24,609 --> 00:23:26,369
พวกเขารู้จัก
ตัวละครของตัวเองดีมาก ๆ

456
00:23:26,449 --> 00:23:28,489
ทำงานเข้าขากันดีมากด้วย

457
00:23:28,889 --> 00:23:32,049
รู้สึกถึงความรัก
ที่มีให้กันและกันจริง ๆ ค่ะ

458
00:23:32,169 --> 00:23:33,729
- "มอนิก้า..."
- เล่นใหญ่กว่านี้ ดังกว่านี้

459
00:23:33,809 --> 00:23:35,369
"ไปโดนแมงกะพรุนเข้า"

460
00:23:35,449 --> 00:23:36,489
"ก็ได้"

461
00:23:37,569 --> 00:23:39,449
"ฉันโดนแมงกะพรุน"

462
00:23:39,529 --> 00:23:40,769
"เจ็บมาก ๆ"

463
00:23:41,569 --> 00:23:45,609
"ฉันยืนไม่ไหว ฉันเดินไม่ไหว"

464
00:23:45,689 --> 00:23:47,609
"เราอยู่ห่างจากบ้านสองไมล์"

465
00:23:47,729 --> 00:23:49,169
"ทั้งหวาดกลัวและโดดเดี่ยว"

466
00:23:49,569 --> 00:23:51,569
"เราไม่คิดว่าจะรอดไปได้"

467
00:23:52,289 --> 00:23:53,569
"ฉันเจ็บมากเหลือเกิน"

468
00:23:54,129 --> 00:23:57,409
"แล้วฉันก็เหนื่อย
จากการขุดหลุมใหญ่ยักษ์"

469
00:23:57,529 --> 00:23:59,569
- "แล้วโจอี้ก็นึกอะไรออก"
- "แล้วโจอี้ก็นึกอะไรออก"

470
00:24:00,929 --> 00:24:03,489
ฉันเคยดูในช่องดิสคัฟเวอรีแชนแนล

471
00:24:03,569 --> 00:24:07,009
เดี๋ยวนะ ฉันก็ได้ดู
ในช่องดิสคัฟเวอรีแชนแนล

472
00:24:07,089 --> 00:24:09,889
ใช่ เรื่องแมงกะพรุน
แล้วถ้าเรา...

473
00:24:12,729 --> 00:24:15,409
- อี๋
- "อี๋"

474
00:24:15,489 --> 00:24:17,849
"เธอฉี่รดตัวเองเหรอ"

475
00:24:17,929 --> 00:24:19,569
"แหวะ"

476
00:24:19,649 --> 00:24:23,249
"พูดแบบนั้นไม่ได้นะ
ทุกคนไม่เข้าใจหรอก"

477
00:24:23,609 --> 00:24:26,169
"ฉันนึกว่าตัวเองจะสลบไป
เพราะเจ็บมาก ๆ"

478
00:24:27,209 --> 00:24:28,849
"ยังไงก็เถอะ ฉันลองแล้ว"

479
00:24:28,929 --> 00:24:29,969
"แต่ทำไม่ได้"

480
00:24:30,049 --> 00:24:32,529
"ฉันโค้งตัวไปทางนั้นไม่ได้
ก็เลย..."

481
00:24:33,609 --> 00:24:36,529
- "มอนิก้ามองโจอี้"
- "อี๋"

482
00:24:36,609 --> 00:24:38,889
"ใช่แล้ว ฉันออกโรงเอง"

483
00:24:40,289 --> 00:24:42,529
"เธอเป็นเพื่อนฉัน
และเธอต้องการความช่วยเหลือ"

484
00:24:42,609 --> 00:24:45,409
"ถ้าจำเป็น ฉันจะฉี่ใส่ทุกคนเลย"

485
00:24:45,489 --> 00:24:47,769
แต่ฉันทำไม่ได้น่ะ

486
00:24:51,769 --> 00:24:53,209
ฉันตื่นเวที

487
00:24:54,849 --> 00:24:55,889
ฉันอยากช่วยนะ

488
00:24:55,969 --> 00:24:59,009
แต่มันกดดันเกินไป ก็เลย...

489
00:24:59,449 --> 00:25:01,409
ฉันเลยให้แชนด์เลอร์ช่วย

490
00:25:04,649 --> 00:25:07,369
โจอี้เอาแต่ตะโกนใส่ฉันว่า
"เอาเลย ๆ ตอนนี้เลย"

491
00:25:07,489 --> 00:25:11,009
"บางทีตอนดึก ๆ
ฉันก็ยังได้ยินเสียงตะโกนอยู่"

492
00:25:12,049 --> 00:25:14,209
"นั่นมัน เพราะบางครั้ง
ฉันตะโกนผ่านกำแพงไป"

493
00:25:14,289 --> 00:25:15,329
ให้นายตกใจเล่น

494
00:25:15,809 --> 00:25:17,049
แล้วก็จบฉาก

495
00:25:17,129 --> 00:25:18,649
รู้ไหม ฉันหัวเราะอยู่ในฉากนั้นนะ

496
00:25:18,729 --> 00:25:20,449
จำตอนอ่านบทครั้งแรกได้ไหม

497
00:25:20,529 --> 00:25:23,969
นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอทุกคน

498
00:25:24,049 --> 00:25:26,409
ฉันจำไม่ได้ว่า...
ฉันจำได้ว่าเธอแต่งตัวยังไงนะ

499
00:25:26,489 --> 00:25:28,929
- นั่นแหละ
- เหลือเชื่อเลย

500
00:25:29,009 --> 00:25:30,409
ฉันจำไม่ได้ว่าพวกหนุ่ม ๆ ใส่อะไร

501
00:25:30,489 --> 00:25:32,409
แต่จำได้ว่าคอร์ทนีย์กับเธอ
ใส่ชุดอะไร

502
00:25:32,489 --> 00:25:33,969
- นั่นแหละ
- ฉันใส่อะไร

503
00:25:34,049 --> 00:25:38,449
- เสื้อลูกไม้สีขาวแนวฮิปปี้
- ฉันพยายามจะเป็นฟีบี้นี่เอง

504
00:25:38,529 --> 00:25:40,009
เธอเป็นฟีบี้เลย แล้วก็กางเกงยีนส์

505
00:25:40,089 --> 00:25:42,649
คอร์ทนีย์สวมเสื้อยืดสีชมพูน่ารัก ๆ

506
00:25:42,729 --> 00:25:44,649
ของเฟร็ด ซีกัล ที่มีขอบสีขาว

507
00:25:45,009 --> 00:25:47,569
ใช่ ฉันจำได้ว่า
นั่นเป็นตอนที่เราได้พบกัน

508
00:25:47,649 --> 00:25:49,930
หรือไม่ฉันก็จำ
ว่าเป็นตอนที่เจอทุกคนครั้งแรก

509
00:25:50,010 --> 00:25:51,730
จำไม่ได้เหรอว่าฉันใส่ชุดอะไร

510
00:25:51,810 --> 00:25:52,970
ฉันจำไม่ได้ว่าชุดอะไร

511
00:25:53,050 --> 00:25:55,210
แต่จำได้ว่านายเป็นคนแรกที่ฉันเห็น

512
00:25:55,690 --> 00:25:58,330
แล้วฉันก็ "อ๋อ โอเค"

513
00:25:58,410 --> 00:26:01,210
"ฉันถึงไม่ได้เล่นบทพวกนี้
มาตลอดหลายปีสินะ"

514
00:26:01,290 --> 00:26:03,210
"นี่คือคนหน้าตา...
หนุ่มกล้ามโตมาเอง"

515
00:26:03,290 --> 00:26:05,410
"รู้ไหม คนนี้แหละ
เขาต้องได้บทโจอี้อยู่แล้ว"

516
00:26:05,490 --> 00:26:07,970
แล้วก็ฟังทุกคนอ่านบทเป็นครั้งแรก

517
00:26:08,050 --> 00:26:11,130
- ฉัน... มันทำให้ฉันทึ่งไปเลย
- ฉันก็จำได้

518
00:26:11,250 --> 00:26:14,730
ฉันคิดว่าเลือกนักแสดงทุกคน
มาได้สมบูรณ์แบบมาก

519
00:26:14,810 --> 00:26:17,490
- ใช่ ใช่เลย
- นั่นคือสิ่งที่ฉันจำได้

520
00:26:17,570 --> 00:26:19,370
การคัดตัวนักแสดง
เป็นเรื่องยากมากครับ

521
00:26:19,450 --> 00:26:22,290
ยากมากกว่าที่เราคาดไว้เยอะเลย

522
00:26:22,370 --> 00:26:27,250
เราได้ดูคนเป็นล้านเลยค่ะ

523
00:26:27,370 --> 00:26:28,890
มีความเป็นไปได้อื่นอีกเยอะมาก

524
00:26:28,970 --> 00:26:30,930
ที่จะไม่ใช่หกคนนี้

525
00:26:31,010 --> 00:26:33,090
คงกลายเป็นซีรีส์
ที่ไม่ใช่แบบนี้เลยล่ะครับ

526
00:26:35,730 --> 00:26:38,450
เราเคยได้ดูเดวิดในอีกบทหนึ่ง

527
00:26:38,570 --> 00:26:40,330
สำหรับตอนนำร่อง
ของเรื่องที่เราทำเมื่อปีก่อนหน้า

528
00:26:40,410 --> 00:26:43,650
สีหน้าหมาหงอยของเขา
ติดตรึงอยู่ในใจเรา

529
00:26:43,890 --> 00:26:47,450
ตอนเราเริ่มสร้างตัวละครรอสส์
นั่นเลยเป็นสิ่งที่เรานึกถึง

530
00:26:47,530 --> 00:26:50,850
การพยายามติดต่อเดวิด
เดวิดเลิกเล่นละครทีวีไปแล้ว

531
00:26:50,930 --> 00:26:55,410
เขามีประสบการณ์ที่แย่มาก
ตอนถ่ายทำอีกเรื่องหนึ่ง

532
00:26:55,490 --> 00:26:58,250
เขาย้ายกลับไปชิคาโก
เพื่อไปเล่นละครเวทีเท่านั้น

533
00:26:58,330 --> 00:27:01,850
และเราต้องอ้อนวอนเขา
และตอแยเขาไม่เลิก

534
00:27:01,970 --> 00:27:03,530
และ "เราเขียนบทนี้ให้คุณนะ"

535
00:27:03,610 --> 00:27:05,810
ฉันว่าเราส่งตะกร้าของขวัญ
ให้เขาด้วยนะ

536
00:27:05,930 --> 00:27:08,410
ผมจำตะกร้าของขวัญไม่ได้นะ

537
00:27:08,490 --> 00:27:10,010
นึกว่าส่งบทให้เขาอย่างเดียว

538
00:27:10,090 --> 00:27:12,530
เรายืนยันว่า ไม่ว่าเขา
เคยเจอประสบการณ์อะไรมา

539
00:27:12,610 --> 00:27:14,410
เรื่องนี้จะต่างออกไป เราสัญญา

540
00:27:14,490 --> 00:27:17,010
และเขาก็ตอบตกลง

541
00:27:17,250 --> 00:27:18,570
โอเค ได้มาหนึ่งคนแล้ว

542
00:27:21,250 --> 00:27:24,170
เราได้ดูผู้หญิงหลายคนอ่านบทฟีบี้

543
00:27:24,250 --> 00:27:27,090
และมันไม่ได้เลยครับ

544
00:27:27,170 --> 00:27:30,770
ในขณะที่สามีผม เจฟฟรีย์
กำลังเขียนบท

545
00:27:30,850 --> 00:27:33,810
และทำเรื่อง "แมดอะเบาต์ยู"
แล้วเขาก็พูดว่า

546
00:27:33,930 --> 00:27:37,650
"ฟีบี้อยู่นี่ไง รับบทเออร์ซูล่า
ที่เป็นเด็กเสิร์ฟในเรื่องนี้"

547
00:27:37,730 --> 00:27:38,770
นี่ค่ะ

548
00:27:38,850 --> 00:27:40,970
- รับอะไรอีกไหมคะ
- ไม่ค่ะ ขอบคุณ พอแล้ว

549
00:27:41,090 --> 00:27:43,050
โอเค งั้นฉัน
จะไปเอาบิลมาให้นะคะ

550
00:27:43,690 --> 00:27:45,650
- อยู่นี่ไงครับ
- ยอดเลย โอเคค่ะ จริงด้วย

551
00:27:45,770 --> 00:27:49,650
จะเห็นจุดเริ่มต้นของฟีบี้
ในเรื่องนั้นเยอะเลยครับ

552
00:27:49,730 --> 00:27:52,090
แต่ใน "แมดอะเบาต์ยู"
เธอจะดูแรงกว่า

553
00:27:52,170 --> 00:27:54,570
ฟีบี้เป็นภาพลักษณ์ที่ดูบวกกว่ามาก

554
00:27:56,530 --> 00:27:59,610
ลิซ่าเป็นคนที่เข้ามา

555
00:27:59,690 --> 00:28:01,290
และแสดงตอนออดิชั่นได้อย่างไร้ที่ติ

556
00:28:01,370 --> 00:28:04,290
เธอไม่ได้แค่แสดงออกมา
เหมือนทุกอย่างที่เราหวัง

557
00:28:04,370 --> 00:28:06,210
เธอยกระดับตัวละครขึ้นไปอีก

558
00:28:06,290 --> 00:28:07,730
ลิซ่า คูโดรว์เป็นคนที่สอง

559
00:28:07,810 --> 00:28:09,730
ที่ได้รับเลือกให้เล่นเรื่อง "เฟรนส์"
หลังจากเดวิด

560
00:28:09,850 --> 00:28:12,210
และนั่นแค่ช่วงแรกเอง
เราเลยนึกว่าเรากำลังมือขึ้น

561
00:28:12,330 --> 00:28:14,570
แล้วจากนั้นอีกประมาณสองเดือนครึ่ง

562
00:28:14,650 --> 00:28:16,210
ที่เราหานักแสดงไม่ได้เลย

563
00:28:19,651 --> 00:28:22,051
แมตต์ เลอบลองก์ ถ้าฉันจำไม่ผิด

564
00:28:22,131 --> 00:28:25,091
มีเงินอยู่ในกระเป๋า
ประมาณ 11 ดอลลาร์ ตอนมาคัดตัว

565
00:28:25,171 --> 00:28:27,531
อาจจะเก้าดอลลาร์
แต่ไม่เยอะเท่าไร

566
00:28:29,251 --> 00:28:32,891
เราได้ดูผู้ชายหลายคน
ที่เราเชื่อว่าเป็นนักแสดง

567
00:28:32,971 --> 00:28:37,011
ผู้ชายที่ชอบผู้หญิง
แต่พวกเขาไม่ตลกเลย

568
00:28:37,651 --> 00:28:43,371
แล้วแมตต์ก็เข้ามา
แล้วจู่ ๆ เขาก็ทำให้บทมันตลก

569
00:28:43,491 --> 00:28:44,891
เขาไม่ได้มีประสบการณ์เยอะ

570
00:28:44,971 --> 00:28:47,211
เขาเคยเล่นเรื่องอื่น
แต่ไม่ได้แสดงมาเยอะ

571
00:28:47,291 --> 00:28:50,011
แมตต์โผล่มาตอนท้าย

572
00:28:50,091 --> 00:28:53,091
มาออดิชั่นที่สถานี
ที่เอ็นบีซีกับนักแสดงอีกคน

573
00:28:53,211 --> 00:28:56,251
เขาทำได้ดีมากและได้บทโจอี้ไป

574
00:28:56,331 --> 00:28:58,251
แต่ที่ตลกก็คือ

575
00:28:58,331 --> 00:29:00,491
นักแสดงอีกคนได้มาแสดงในเรื่อง

576
00:29:00,571 --> 00:29:01,971
ใน "ตอนที่มีอุนางิ"

577
00:29:02,091 --> 00:29:04,611
มาเล่นบทโจอี้ปลอมอย่างน่าขัน

578
00:29:05,331 --> 00:29:07,211
เป็นไงบ้างจ๊ะ

579
00:29:07,811 --> 00:29:10,731
ไม่...

580
00:29:10,851 --> 00:29:13,651
เป็นไงบ้างจ๊ะ

581
00:29:13,731 --> 00:29:16,171
เป็นไงบ้างจ๊ะ ให้ตายสิ คาร์ล

582
00:29:16,251 --> 00:29:17,731
ไปรอตรงทางเดินเลย

583
00:29:21,691 --> 00:29:25,851
พวกคุณจำอะไร
เกี่ยวกับการออดิชั่นได้บ้าง

584
00:29:28,571 --> 00:29:31,051
ผมจำได้ว่าเข้าไปหลายครั้งมาก ๆ

585
00:29:31,131 --> 00:29:33,731
และคิดว่าน่าจะเป็น
ตอนดูตัวครั้งสุดท้าย

586
00:29:34,731 --> 00:29:38,371
ผมออกไปกับเพื่อน เพื่อไปต่อบทกัน

587
00:29:38,451 --> 00:29:39,611
แล้วเขาก็พูดว่า

588
00:29:39,691 --> 00:29:41,651
"ซีรีส์นี้เป็นเรื่องของเพื่อน
และการเป็นเพื่อนกัน"

589
00:29:41,731 --> 00:29:43,131
แบบว่า แค่กลุ่มเพื่อนน่ะเหรอ

590
00:29:43,211 --> 00:29:44,411
ผมก็แบบ "ใช่ ประมาณนั้นแหละ"

591
00:29:44,491 --> 00:29:46,771
เขาพูดว่า "งั้นเราไปดื่มกันดีกว่า"

592
00:29:46,851 --> 00:29:49,531
แล้วผมก็บอกว่า "จริงด้วย
เป็นความคิดที่ดีนะ"

593
00:29:49,651 --> 00:29:51,531
เล่าสั้น ๆ

594
00:29:51,611 --> 00:29:54,211
ผมตื่นขึ้นมากลางดึกที่ห้องเขา

595
00:29:54,291 --> 00:29:56,371
และต้องไปเข้าห้องน้ำ
แล้วลุกเร็วเกินไป

596
00:29:56,451 --> 00:29:58,171
ไม่อยากเชื่อ
ว่าผมจะมาเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง

597
00:29:58,251 --> 00:30:02,011
แต่ผมวูบไป
เหมือนที่คนเขาเป็นกันน่ะ

598
00:30:02,651 --> 00:30:05,171
แล้วล้มหน้าฟาดชักโครก

599
00:30:05,251 --> 00:30:07,491
แล้วจมูกกระแทกกับฐานชักโครก

600
00:30:07,611 --> 00:30:11,931
แล้วมีเนื้อชิ้นเบ้อเร่อ
หลุดออกมาจากจมูก

601
00:30:12,011 --> 00:30:13,971
ผมส่องกระจกดู และเลือดก็ไหล

602
00:30:14,051 --> 00:30:15,411
ผมก็แบบ "พระเจ้า"

603
00:30:15,491 --> 00:30:17,891
ผมเลยต้องเข้าไปดูตัวครั้งสำคัญ

604
00:30:17,971 --> 00:30:20,531
และมีผ้าพันแผลน่าเกลียดอันใหญ่
แปะอยู่บนจมูก

605
00:30:20,891 --> 00:30:24,451
แล้วมาร์ต้า คอฟแมน
ก็ถามว่า "หน้าคุณไปโดนอะไรมา"

606
00:30:26,051 --> 00:30:29,771
แล้วผมก็พูดความจริง
และได้บทนี้มา ดังนั้น...

607
00:30:31,091 --> 00:30:34,811
- เจ๋งมากเลย
- ใช่ไหม เป็นแบบนั้นเนอะ

608
00:30:36,731 --> 00:30:38,851
เดวิด ผมรู้ว่าตอนนั้น

609
00:30:38,931 --> 00:30:41,651
ผมคิดว่าคุณแสดงละครเวทีเยอะมาก

610
00:30:41,731 --> 00:30:44,571
อะไรใน "เฟรนส์"
ที่ดึงดูดให้คุณมาแสดงเรื่องนี้

611
00:30:45,411 --> 00:30:48,892
มาร์ต้ากับเดวิดพูดกับผมอย่างชัดเจน
ทำให้ผมเข้าใจ

612
00:30:48,972 --> 00:30:52,732
ว่าพวกเขาเขียนบทของรอสส์
โดยมีเสียงของผมอยู่ในหัว

613
00:30:52,892 --> 00:30:54,732
แล้วผมก็แบบ "ผมไม่เข้าใจเลย"

614
00:30:54,852 --> 00:30:57,732
- เฮ้ย แมลง มีแมลงน่ะ
- ไม่นะ

615
00:30:57,812 --> 00:31:00,372
- ไปแล้วเหรอ
- ไม่ อยู่ตรงนั้น

616
00:31:03,452 --> 00:31:06,292
ว้าย อ๋อ เส้นผมน่ะ เส้นผม

617
00:31:06,372 --> 00:31:07,812
ไม่เป็นไร

618
00:31:13,212 --> 00:31:14,372
ของจริงเหรอ

619
00:31:14,452 --> 00:31:16,492
- ไปแล้วเหรอ
- ไปแล้ว ๆ

620
00:31:16,572 --> 00:31:17,732
ผมขอพูดได้ไหม...

621
00:31:17,812 --> 00:31:22,252
ที่สำคัญคือเรารับมือกับมันได้ดี

622
00:31:22,372 --> 00:31:23,412
ใช่เลย

623
00:31:23,852 --> 00:31:27,132
คุณตอบสนองเหมือนฟีบี้เลยด้วย

624
00:31:27,212 --> 00:31:28,252
เยี่ยมจริง ๆ

625
00:31:28,332 --> 00:31:30,652
สนุกกว่าเรื่องของผมเยอะ

626
00:31:30,892 --> 00:31:32,332
จริง ๆ นะ

627
00:31:35,172 --> 00:31:37,132
ตอนนั้นเราหาคน
มารับบทมอนิก้าไม่ได้เลย

628
00:31:37,572 --> 00:31:41,092
และตอนนั้นเรามองคอร์ทนีย์
ว่าเธอเป็นเรเชล

629
00:31:41,252 --> 00:31:44,652
เราได้เจอคอร์ทนีย์ ค็อกซ์
และเธออธิบายให้เราฟัง

630
00:31:44,732 --> 00:31:46,612
ว่าทำไมเธอไม่คิด
ว่าตัวเองเป็นเรเชล

631
00:31:46,692 --> 00:31:49,972
และเธอเหมือนมอนิก้ามากกว่า

632
00:31:50,292 --> 00:31:51,492
และเธอพูดถูก

633
00:31:52,092 --> 00:31:57,252
คอร์ทนีย์มอบความบันเทิง
ให้กับตัวละครนี้

634
00:31:57,332 --> 00:31:59,612
เธอเคยเล่นวิดีโอ
ของบรูซ สปริงส์ทีน

635
00:31:59,732 --> 00:32:02,172
และแสดงกับไมเคิล เจ. ฟ็อกซ์
ใน "แฟมิลีไทส์"

636
00:32:02,252 --> 00:32:03,732
คนเลยรู้จักคอร์ทนีย์แล้ว

637
00:32:03,852 --> 00:32:08,012
แต่ยังไม่มากพอที่จะทำให้
กลายเป็นซีรีส์ของคอร์ทนีย์ ค็อกซ์

638
00:32:08,092 --> 00:32:09,212
ซึ่งเรากลัวเรื่องนี้อยู่เสมอ

639
00:32:09,292 --> 00:32:11,132
เราไม่อยากได้ดาราดัง

640
00:32:11,212 --> 00:32:13,172
แต่ทุกอย่างที่คอร์ทนีย์แสดงออกมา

641
00:32:13,252 --> 00:32:16,652
ทำให้มอนิก้า
เป็นตัวละครที่ลุ่มลึกขึ้นมาก

642
00:32:17,052 --> 00:32:19,812
มากกว่าที่เราตั้งใจไว้ในตอนแรก

643
00:32:23,692 --> 00:32:27,092
ผมนึกว่าแชนด์เลอร์จะเป็นตัวละคร
ที่หานักแสดงได้ง่ายที่สุด

644
00:32:27,172 --> 00:32:28,332
เพราะเขาไม่ใช่ตัวละครธรรมดา

645
00:32:28,412 --> 00:32:31,692
เขามีมุกตลก
ได้พูดมุกตลกของจริงเลย

646
00:32:31,772 --> 00:32:34,212
ผมเลยคิดว่า
"ยอดเลย จะต้องเยี่ยมมากแน่"

647
00:32:34,292 --> 00:32:39,252
แล้วเราก็ได้ดูนักแสดงคนแล้วคนเล่า
และมันไม่ตลกเลย

648
00:32:39,332 --> 00:32:41,852
เราได้ร่วมงานกับแมทธิว เพอร์รี่
ในเรื่อง "ดรีมออน"

649
00:32:41,932 --> 00:32:46,052
และตอนแมทธิวอ่านบทนั่น
มันเปล่งประกายขึ้นมาเลยค่ะ

650
00:32:47,052 --> 00:32:48,692
มีชีวิตขึ้นมาเลย

651
00:32:48,972 --> 00:32:52,612
และเป็นครั้งแรก
ในการคัดเลือกนักแสดง

652
00:32:52,692 --> 00:32:54,292
เรารู้ว่ามีตัวละครนี้อยู่

653
00:32:54,412 --> 00:32:56,532
และนี่คือผู้ชายคนเดียวที่เล่นได้

654
00:32:56,612 --> 00:32:58,012
ตอนนั้นมีปัญหานิดหน่อย

655
00:32:58,092 --> 00:33:01,532
เขาเซ็นสัญญา
เล่นละครตลกอีกเรื่องไปแล้ว

656
00:33:01,612 --> 00:33:07,092
เรื่องนั้นเกี่ยวกับคนดูแลกระเป๋า
ที่สนามบินลอสแอนเจลิสในอนาคต

657
00:33:07,172 --> 00:33:09,612
ฟังดูบ้ามากเลย

658
00:33:10,492 --> 00:33:11,892
ขอให้สนุกที่ลอสแอนเจลิสนะครับ

659
00:33:12,412 --> 00:33:17,253
กริฟฟิธพาร์ก
มีพื้นที่ปิกนิกที่ดีที่สุดเลยครับ

660
00:33:17,373 --> 00:33:20,653
ขอบคุณนะ เจ้าคนไร้ประโยชน์

661
00:33:20,733 --> 00:33:23,813
แล้วก็มีคนจากวอร์เนอร์บราเธอส์

662
00:33:23,893 --> 00:33:26,893
ได้ไปดูการถ่ายทำ "2194" จริง ๆ

663
00:33:26,973 --> 00:33:30,413
และคิดว่า "เรื่องนี้ไม่รอดแน่"

664
00:33:30,533 --> 00:33:33,933
"ให้เขาไปเล่น 'เฟรนส์' เถอะ
เราไม่เป็นไรหรอก"

665
00:33:34,013 --> 00:33:37,013
จู่ ๆ ก็เหมือน
"นั่นล่ะ แชนด์เลอร์ของเรา"

666
00:33:37,093 --> 00:33:39,373
และฉันเพิ่งชนะเงินหนึ่งล้านดอลลาร์

667
00:33:39,453 --> 00:33:42,773
เขาบิดบทพูด
ในแบบที่เป็นตัวของเขาเอง

668
00:33:42,853 --> 00:33:45,613
มีทักษะตลกเยอะมากจริง ๆ ครับ

669
00:33:51,213 --> 00:33:53,453
เรเชลเป็นตัวละคร
ที่เลือกยากที่สุดเลยค่ะ

670
00:33:53,533 --> 00:33:55,093
และเป็นตัวละครสุดท้าย
ที่เราหานักแสดงได้

671
00:33:55,173 --> 00:33:57,933
เธออาจกลายเป็นตัวละคร
ที่คนไม่ชอบได้ง่าย ๆ เลย

672
00:33:58,013 --> 00:34:01,173
เธอเป็นตัวละครที่เห็นแก่ตัวมาก
คิดถึงแต่ตัวเอง

673
00:34:01,253 --> 00:34:04,733
เอาแต่ใจ ถ้าเลือกผิดคน
คุณจะไม่ชอบเรเชลเลย

674
00:34:04,813 --> 00:34:07,613
เราได้ดูผู้หญิงหลายคนมาก ๆ

675
00:34:07,693 --> 00:34:11,813
ผู้หญิงที่สวมชุดแต่งงานมาจริง ๆ

676
00:34:11,893 --> 00:34:13,053
และไม่มีใครเลย...

677
00:34:13,133 --> 00:34:15,813
เราไม่ตกหลุมรักเลย
และเราต้องรักเธอนะ

678
00:34:15,893 --> 00:34:18,173
เพราะต้องรู้สึกเหมือนที่รอสส์รู้สึก

679
00:34:18,253 --> 00:34:19,813
แล้วเจนนิเฟอร์ก็เข้ามา

680
00:34:19,893 --> 00:34:23,773
เจนนิเฟอร์มีปัญหาเดียวกัน
กับแมทธิวในแง่ที่ว่า

681
00:34:23,853 --> 00:34:24,893
เธอเซ็นสัญญา

682
00:34:24,973 --> 00:34:26,813
กับเรื่อง "มัดดลิงตรู" ไปแล้ว

683
00:34:26,893 --> 00:34:29,293
{\an5}คุณจะกินสเต๊กนั่น
หรือเถียงกับมันกันแน่

684
00:34:29,373 --> 00:34:32,453
{\an5}แมดเดอลีน
สเต๊กนี่ควรจะสุกเล็กน้อยสิ

685
00:34:33,213 --> 00:34:34,573
{\an5}กิดนีย์ บอกฉันหน่อย

686
00:34:34,653 --> 00:34:37,173
{\an5}เรามีสเต๊กในเมนูบ่อยแค่ไหน

687
00:34:37,293 --> 00:34:38,453
ให้ตายสิ แทบจะไม่มีเลย

688
00:34:38,613 --> 00:34:39,653
{\an5}ใช่แล้ว

689
00:34:39,733 --> 00:34:42,853
{\an5}สเต๊กนั่นของคุณ
ก็มีโอกาสได้กินแค่เล็กน้อยไงล่ะ

690
00:34:43,813 --> 00:34:47,213
{\an5}และพวกเขาถ่ายไปหกตอนแล้ว

691
00:34:47,293 --> 00:34:49,973
{\an5}มันจึงไปไกลกว่าตอนนำร่องเล็กน้อย

692
00:34:50,053 --> 00:34:55,173
และเราเสี่ยงมาก ๆ
ที่เลือกเธอมาเล่น

693
00:34:55,253 --> 00:34:56,933
แบ่งเธอกับอีกเรื่องหนึ่ง

694
00:34:57,013 --> 00:34:58,413
และดูว่าใครจะชนะ

695
00:34:58,493 --> 00:35:00,813
และเราไม่ได้แค่ถ่ายตอนนำร่อง

696
00:35:00,893 --> 00:35:04,653
แต่น่าจะถ่าย "เฟรนส์"
ไปสามตอนได้

697
00:35:04,733 --> 00:35:07,293
ขณะที่เรื่องนั้นยังฉายในทีวีอยู่

698
00:35:07,373 --> 00:35:10,413
และถ้ามัน...
ถ้าซีบีเอสเลือกให้ฉายต่อ

699
00:35:10,493 --> 00:35:11,933
เราก็ต้องถ่าย

700
00:35:12,053 --> 00:35:14,013
"เฟรนส์" สามตอนแรกใหม่

701
00:35:15,053 --> 00:35:19,053
เจนนิเฟอร์มีความอบอุ่น
และความจริงใจ

702
00:35:19,133 --> 00:35:23,413
และไม่เสแสร้งของเธอที่ทำให้คุณ

703
00:35:23,493 --> 00:35:25,853
รู้สึกโอเคกับนิสัยอื่น ๆ ที่เรเชลมี

704
00:35:25,933 --> 00:35:28,093
ซึ่งคุณอาจจะตัดสินเธอได้

705
00:35:28,173 --> 00:35:30,733
ฉันก็หวังอยู่ว่ามันจะไม่เป็นปัญหานะ

706
00:35:31,933 --> 00:35:33,573
ขอบคุณ

707
00:35:34,253 --> 00:35:36,453
คัต โอเค

708
00:35:40,613 --> 00:35:41,773
ใช่แล้ว

709
00:35:41,853 --> 00:35:43,493
แมทธิวกับเจน
ตอนนั้นพวกคุณเล่นเรื่องอื่นอยู่

710
00:35:43,573 --> 00:35:46,533
เจน ความประทับใจแรกของคุณ

711
00:35:46,614 --> 00:35:48,374
ที่มีต่อนักแสดงที่เหลือเป็นยังไง

712
00:35:48,454 --> 00:35:49,814
ตอนที่ได้มาเจอพวกเขา

713
00:35:49,894 --> 00:35:51,774
และชัดเจนแล้วว่า
คุณมาแสดงเรื่องนี้ได้

714
00:35:52,334 --> 00:35:56,534
ก่อนอื่นเลย ฉันมีสุสาน
ไว้เก็บตอนนำร่องที่ไม่ได้ไปต่อ

715
00:35:56,614 --> 00:35:58,654
ฉันถ่ายตอนนำร่องอยู่ปีหนึ่ง
แล้วก็คิดว่า "ทำแบบนี้กันสินะ"

716
00:35:58,734 --> 00:36:01,134
"ถ่ายตอนนำร่องหนึ่งปี
แล้วก็ได้เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ มา"

717
00:36:01,214 --> 00:36:02,974
"แล้วก็ไปถ่ายตอนนำร่อง
ของอีกเรื่อง"

718
00:36:03,054 --> 00:36:07,254
และฉันจำตอนนั่งกับห้าคนนี้ได้เลย

719
00:36:07,334 --> 00:36:08,374
และคิดว่า

720
00:36:08,454 --> 00:36:11,734
"นี่คือกลุ่มคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดเลย"

721
00:36:11,814 --> 00:36:13,254
"บทที่ดีที่สุด"

722
00:36:13,374 --> 00:36:14,894
"ฉันต้องได้เล่นเรื่องนี้นะ"

723
00:36:14,974 --> 00:36:17,574
ที่จริงฉันไปด้วยความละอายใจ

724
00:36:17,654 --> 00:36:20,494
ไปอ้อนวอนกับโปรดิวเซอร์
ของเรื่องที่ฉันแสดงอยู่

725
00:36:20,574 --> 00:36:22,814
เพราะพวกเขาจ้างฉัน
ในตำแหน่งที่สอง

726
00:36:22,894 --> 00:36:27,694
แล้วฉันก็บอกว่า "ขอร้องล่ะค่ะ
ช่วยปลดฉันจากเรื่องนี้ที"

727
00:36:27,774 --> 00:36:29,974
"ฉันรักเรื่องที่ถ่ายทำอยู่มากเลย"

728
00:36:30,054 --> 00:36:31,294
"ไม่ได้ไม่ชอบเรื่องของคุณนะคะ"

729
00:36:31,374 --> 00:36:35,254
"ฉันแค่รักคนพวกนี้จริง ๆ
และฉันสนุกมากเลย"

730
00:36:35,334 --> 00:36:39,734
และเขาบอกว่า พูดว่า
"ฉันดูเรื่องนั้นแล้ว"

731
00:36:39,814 --> 00:36:40,974
"จะบอกอะไรให้นะ"

732
00:36:41,054 --> 00:36:43,414
"เรื่องนั้นทำให้เธอ
เป็นดาราดังไม่ได้หรอก"

733
00:36:44,174 --> 00:36:46,174
"เรื่องนี้จะทำให้เธอเป็นดาราดัง"

734
00:36:47,534 --> 00:36:50,174
- พูดพอแล้ว
- เขาอยู่ที่นี่ในคืนนี้ด้วย

735
00:36:50,254 --> 00:36:52,854
- โปรดิวเซอร์คนนั้นมาด้วย
- ไม่นะ

736
00:37:00,734 --> 00:37:02,094
โอเค หนุ่ม ๆ ตาพวกนายแล้ว

737
00:37:02,174 --> 00:37:03,934
โอเค เกี่ยวกับญาติล้วน ๆ

738
00:37:07,534 --> 00:37:09,294
"ระหว่างอยู่ที่ลาสเวกัส"

739
00:37:09,494 --> 00:37:13,134
"โจอี้พบฝาแฝดมือของเขา"

740
00:37:13,414 --> 00:37:16,894
คุณจะไม่จ่ายเงินมากมาย
เพื่อดูมือที่เหมือนกัน

741
00:37:17,014 --> 00:37:20,894
แสดงในสถานที่จัดงาน
อะไรสักอย่างเหรอครับ

742
00:37:20,974 --> 00:37:23,414
ถ้าคุณไปซะตอนนี้ ผมจะตัดมือตัวเอง

743
00:37:23,494 --> 00:37:24,614
แล้วเอาให้คุณเลย

744
00:37:25,534 --> 00:37:27,374
"จากมือที่อยู่ตรงนี้..."

745
00:37:30,294 --> 00:37:34,174
"ช่วยระบุฝาแฝดมือของโจอี้ที"

746
00:37:41,854 --> 00:37:42,934
สองหรือสาม

747
00:37:43,054 --> 00:37:45,334
- ฉันว่าสองนะ
- คิดว่าสองเหรอ

748
00:37:45,414 --> 00:37:48,014
- ฉันว่าสองนะ
- นี่ล่ะ หมายเลขสอง

749
00:37:48,094 --> 00:37:49,534
ใช่ ถูกต้องเลย

750
00:37:54,494 --> 00:37:56,134
โธมัส เลนนอนครับ ทุกคน

751
00:37:56,214 --> 00:37:57,654
ดีใจที่ได้เจอทุกคนนะครับ
ดีใจที่ได้เจอ

752
00:37:57,734 --> 00:37:59,134
ดีใจที่ได้เจอนะ

753
00:38:00,414 --> 00:38:01,774
เอาล่ะ

754
00:38:02,894 --> 00:38:05,054
เอาล่ะสาว ๆ ตาพวกเธอแล้ว

755
00:38:05,134 --> 00:38:07,974
- กลัว ความกลัวและสิ่งที่เกลียด
- ความกลัวและสิ่งที่เกลียด

756
00:38:08,054 --> 00:38:10,334
- ความกลัวและสิ่งที่เกลียด
- ดังกว่านี้อีก คอร์ท

757
00:38:10,414 --> 00:38:14,014
"สาว ๆ
มีข้อความในเครื่องตอบรับ"

758
00:38:14,094 --> 00:38:16,455
"ตอบได้ไหมว่าเป็นเสียงของใคร"

759
00:38:16,895 --> 00:38:19,095
แมตต์ กดปุ่มนั้นทีสิ

760
00:38:20,655 --> 00:38:24,175
"ทุกคน ในที่สุดผมก็จะเกษียณ
จากอาชีพจักษุแพทย์แล้ว"

761
00:38:24,255 --> 00:38:25,655
"และคงจะดีมากถ้าทุกคน"

762
00:38:25,735 --> 00:38:28,335
"มางานเลี้ยงเกษียณ
สัปดาห์หน้าของผมได้"

763
00:38:28,695 --> 00:38:31,295
- ทอม โทษที
- "ถ้ามาได้ก็บอกนะ"

764
00:38:31,655 --> 00:38:33,375
- ทอม เซลเล็ค
- ทอม เซลเล็ค

765
00:38:33,455 --> 00:38:35,175
โอ้ พระเจ้า
ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นนะ เดี๋ยว

766
00:38:35,255 --> 00:38:37,095
- นายดูผิดหวังมากเลย
- ไม่เป็นไร

767
00:38:37,175 --> 00:38:39,775
เสียงลึกลับ
ช่วยเปิดเผยตัวหน่อยได้ไหมครับ

768
00:38:39,855 --> 00:38:41,335
จะไม่ใช่ได้ยังไงกัน

769
00:38:48,535 --> 00:38:50,495
ดูสิว่าใครมา

770
00:38:53,295 --> 00:38:56,095
ทอม เซลเล็คครับ ทุกคน

771
00:38:56,175 --> 00:38:57,895
สวัสดีครับ

772
00:38:57,975 --> 00:38:59,455
อยากนั่งสักแป๊บไหม

773
00:38:59,535 --> 00:39:02,615
- เป็นยังไงบ้าง
- ดีใจที่ได้เจอคุณนะ

774
00:39:05,135 --> 00:39:08,135
เอาล่ะ ทอม คุณมีคำถามโบนัส

775
00:39:08,255 --> 00:39:09,295
- เอาล่ะ
- พระเจ้า โอเค

776
00:39:09,375 --> 00:39:13,775
"มอนิก้าเลือกแชนด์เลอร์
แทนที่จะเลือกริชาร์ด"

777
00:39:14,375 --> 00:39:16,375
"แชนด์เลอร์ทำงานอะไร"

778
00:39:16,815 --> 00:39:18,535
โอ้ พระเจ้า

779
00:39:21,215 --> 00:39:23,135
คิดให้ดี ๆ คิดให้ดีก่อน

780
00:39:23,215 --> 00:39:24,895
ฉันตอบว่าคนรับส่งสัญญาณ

781
00:39:24,975 --> 00:39:26,895
ไม่ใช่
เราเสียห้องไปเพราะคำตอบนี้ไง

782
00:39:26,975 --> 00:39:28,935
นึกว่าเราไม่เคยรู้ซะอีก

783
00:39:29,015 --> 00:39:31,735
- คนรับส่งสัญญาณก็ฟังดูดีนะ
- ใช่

784
00:39:31,815 --> 00:39:32,855
คนรับส่งสัญญาณไม่ถูก

785
00:39:32,935 --> 00:39:34,535
ฉันพูดแบบนั้นไง
อาชีพอะไรของเธอน่ะ

786
00:39:34,655 --> 00:39:35,655
แล้วเราก็แพ้

787
00:39:35,735 --> 00:39:37,655
จริงด้วย นี่คือคำตอบ และมันคือ...

788
00:39:37,735 --> 00:39:39,175
- โอ้ ทอมมีคำตอบ
- ใช่

789
00:39:39,335 --> 00:39:40,735
ไม่มีใครรู้หรอก

790
00:39:41,095 --> 00:39:43,415
- นั่นคือคำตอบ
- ฉันก็เพิ่งพูดไปไง

791
00:39:43,495 --> 00:39:44,855
นั่นคือคำตอบนี่เอง

792
00:39:44,935 --> 00:39:46,135
ใช่ นั่นคือคำตอบ

793
00:39:46,215 --> 00:39:48,215
ฉันว่าสาว ๆ ควรได้คะแนนไปนะ

794
00:39:48,335 --> 00:39:50,295
- ฉันก็คิดเหมือนกัน
- เฮ้ย...

795
00:39:50,375 --> 00:39:51,415
- พวกเธอไม่ได้...
- ไม่...

796
00:39:51,495 --> 00:39:53,415
ใช่ ๆ เราบอกว่าไม่มีใครรู้

797
00:39:53,495 --> 00:39:55,615
และสาว ๆ ก็คือผู้ชนะครับ

798
00:40:04,655 --> 00:40:06,015
แน่นอนว่าเรื่องนี้ออกฉาย

799
00:40:06,095 --> 00:40:09,135
แล้วผู้คนก็ยึดโยงกับมันได้ทันทีเลย

800
00:40:09,215 --> 00:40:11,535
พวกคุณเริ่มรู้สึกเมื่อไหร่
ว่าการเปลี่ยนแปลงพวกนั้น

801
00:40:11,615 --> 00:40:14,855
ที่มีคนบอกพวกคุณ ว่ามันเริ่ม...

802
00:40:14,935 --> 00:40:16,575
ว่าโลกเริ่มเปลี่ยนไปแล้วน่ะครับ

803
00:40:16,655 --> 00:40:17,655
- หน้าร้อน
- มันเป็น ใช่

804
00:40:17,735 --> 00:40:19,375
ตอนที่เรากลับมาถ่ายซีซั่นสอง

805
00:40:19,495 --> 00:40:21,295
เป็นหนังคนละม้วนเลยครับ

806
00:40:21,375 --> 00:40:24,415
ฉันคิดว่าคนเริ่มทักเราว่า "ไง"

807
00:40:24,495 --> 00:40:27,215
และเราไม่ได้ เรากลัวน่ะ

808
00:40:27,335 --> 00:40:30,695
และตอบไปว่า "ต้องการอะไร"
ตอนแรกมันน่าตกใจมากเลย

809
00:40:30,775 --> 00:40:33,655
ไม่มีใครบอกเราก่อน
ว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้

810
00:40:34,895 --> 00:40:38,055
ฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่ง ฉัน...
ตอนกลางสัปดาห์

811
00:40:38,135 --> 00:40:41,255
น่าจะใช่นะ ฉันจำไม่ได้
ว่าวันอะไร ไม่สำคัญหรอก

812
00:40:41,375 --> 00:40:42,495
เริ่มจากวันจันทร์ อังคาร พุธ

813
00:40:42,575 --> 00:40:44,975
ใช่ อันนั้นฉันรู้ แต่ฉัน...

814
00:40:45,055 --> 00:40:47,696
ฉันบังเอิญเปิดดูข่าวอยู่ และในทีวี

815
00:40:47,816 --> 00:40:50,816
ในจอทีวีแบ่งออกเป็นหกช่อง

816
00:40:50,896 --> 00:40:54,656
และมีภาพทางอากาศ
ถ่ายทอดสดจากบ้านเราแต่ละคน

817
00:40:54,896 --> 00:40:55,936
ให้ตายสิ

818
00:40:56,016 --> 00:40:57,856
แล้วฉันก็จำได้ว่าดูข่าวนั้น
แล้วพูดว่า "อะไรกัน..."

819
00:40:57,936 --> 00:41:00,736
ได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์
อยู่เหนือบ้านตัวเองด้วย

820
00:41:00,816 --> 00:41:01,976
ฉันก็แบบว่า "อะไรวะ"

821
00:41:02,056 --> 00:41:07,656
ฉันก็มองใกล้ ๆ หน้าจอ
และหลังคาฉันเละเทะสุด ๆ เลย

822
00:41:07,736 --> 00:41:10,256
แล้วพอเฮลิคอปเตอร์บินไปแล้ว

823
00:41:10,336 --> 00:41:12,496
ฉันเอาบันไดออกมา
แล้วปีนขึ้นไปบนหลังคา

824
00:41:12,576 --> 00:41:15,416
แจ่มแจ้งแดงแจ๋เลย หลังคาฉันรั่ว

825
00:41:15,496 --> 00:41:17,856
ต้องเรียกช่างซ่อมหลังคาให้มาซ่อม

826
00:41:19,496 --> 00:41:22,696
ความจริงคือไม่มีใครได้พบเจอ

827
00:41:22,776 --> 00:41:25,416
กับสิ่งที่พวกเราเจอ
นอกจากอีกห้าคนที่เหลือ

828
00:41:25,496 --> 00:41:26,576
ฉันเลยคิดว่ามัน...

829
00:41:26,656 --> 00:41:28,616
ไม่มีคนอื่น นอกจากในกลุ่มนี้

830
00:41:28,696 --> 00:41:30,416
ให้ไประบายว่า "โอ้ นี่มันช่าง..."

831
00:41:30,496 --> 00:41:32,656
และฉันคิดว่ามันสร้าง...

832
00:41:32,736 --> 00:41:34,336
ฝังอยู่ในเส้นประสาทของเรา

833
00:41:34,416 --> 00:41:37,056
ความรู้สึกที่ว่า
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน

834
00:41:37,136 --> 00:41:38,816
ใช่เลย
เพราะครอบครัวเราไม่เข้าใจ

835
00:41:38,896 --> 00:41:40,896
เพื่อนของเรา
เพื่อนสนิทที่สุดไม่เข้าใจเลย

836
00:41:40,976 --> 00:41:42,576
- พวกเขาคอยสนับสนุนเรา
- ครอบครัวเราอาจจะ...

837
00:41:42,656 --> 00:41:44,736
ครอบครัวฉันตกใจกับเรื่องนี้
มากกว่าเราอีก

838
00:41:44,856 --> 00:41:49,576
แต่คนกลุ่มเดียวที่รู้ว่ามันเป็นยังไง

839
00:41:49,656 --> 00:41:50,936
คืออีกห้าคน

840
00:41:51,016 --> 00:41:52,256
ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้...

841
00:41:52,336 --> 00:41:54,776
เราทำซีรีส์เรื่องนี้กันอยู่
และทำงานกันหนักมาก

842
00:41:54,856 --> 00:41:59,576
แต่จนกระทั่ง
ตอนที่ฉันจะเดินอยู่ในสนามบิน...

843
00:41:59,656 --> 00:42:01,256
ฉันจำไม่ได้ว่าจะเดินทางไปไหน...

844
00:42:01,336 --> 00:42:03,176
แต่พวกเขาขึ้นปกนิตยสารทุกเล่มเลย

845
00:42:03,256 --> 00:42:08,216
แล้วฉันก็แบบว่า
"เฮ้ย บ้าน่ะ บ้าไปแล้ว"

846
00:42:12,056 --> 00:42:16,496
เพลงประกอบ
กลายเป็นเพลงฮิตของสถานีวิทยุ

847
00:42:16,976 --> 00:42:19,096
แล้ววันหนึ่งตอนที่ผม
ได้ยินเพลงจากในรถ

848
00:42:19,176 --> 00:42:22,896
ก็แบบว่า "ว้าว
นี่ไม่ใช่รายการทีวีทั่วไปแล้ว"

849
00:42:22,976 --> 00:42:25,016
พวกเขาขึ้นปกโรลลิงสโตน

850
00:42:25,096 --> 00:42:28,456
โรลลิงสโตนเลย
เราเป็นรายการทีวีนะ

851
00:42:28,536 --> 00:42:31,176
พวกเขากลายเป็นไอคอนของยุคเลย

852
00:42:31,296 --> 00:42:32,616
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน

853
00:42:33,776 --> 00:42:36,856
เจนนิเฟอร์สวยมากครับ
ทำไมถึงเป็นปรากฏการณ์แบบนี้เหรอ

854
00:42:36,936 --> 00:42:40,216
มันเหมาะกับเธอมาก เลิศมากครับ

855
00:42:40,296 --> 00:42:43,296
เรื่องที่ฉันชอบที่สุดคือตอนไปส่งลูก

856
00:42:43,376 --> 00:42:45,416
แล้วรับบีของฉันรั้งฉันไว้

857
00:42:45,496 --> 00:42:48,376
ถามเรื่องรอสส์กับเรเชล
และพวกเขาจะกลับมาคบกันเมื่อไหร่

858
00:42:48,456 --> 00:42:50,096
และจะเกิดขึ้นได้ยังไง

859
00:42:51,336 --> 00:42:52,496
ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน

860
00:42:52,576 --> 00:42:55,136
จู่ ๆ ก็มีคนมารวมตัวกันเป็นพัน ๆ

861
00:42:55,216 --> 00:42:56,736
เหมือนเดอะบีเทิลส์ไปที่นั่นเลย

862
00:42:56,856 --> 00:42:57,896
ทุกคนกรีดร้อง

863
00:42:57,976 --> 00:42:59,216
และตะโกนกันอยู่หลังรั้วกั้น

864
00:42:59,296 --> 00:43:01,336
- มันบ้ามาก
- ไปนะครับ

865
00:43:01,416 --> 00:43:02,816
พอ "เฟรนส์" ออกอากาศไปทั่วโลก

866
00:43:02,896 --> 00:43:06,656
ผมว่าเรามี 18 ภาษาเลย

867
00:43:06,736 --> 00:43:09,736
(ภาษาญี่ปุ่น)

868
00:43:10,016 --> 00:43:12,616
(ภาษาสเปน)

869
00:43:12,696 --> 00:43:14,296
(ภาษาฝรั่งเศส)

870
00:43:14,896 --> 00:43:16,617
ทุกที่ที่ผมไปเลยครับ

871
00:43:16,697 --> 00:43:21,697
ตั้งแต่จอร์แดนไปถึงอินเดีย
พวกเขาก็รู้ว่า "เฟรนส์" คืออะไร

872
00:43:22,177 --> 00:43:24,857
{\an5}"บีทีเอส วงบอยแบนด์ระดับโลก"
แม่ผมซื้อดีวีดีของซีรีส์ทั้งหมดให้

873
00:43:24,977 --> 00:43:26,017
{\an5}ตอนผมอยู่ชั้นประถม

874
00:43:26,097 --> 00:43:29,217
"เฟรนส์" มีส่วนช่วย
สอนภาษาอังกฤษให้ผมอย่างมาก

875
00:43:29,297 --> 00:43:31,137
และเรื่องนี้ก็สอนผม

876
00:43:31,217 --> 00:43:33,537
เกี่ยวกับชีวิตและมิตรภาพที่แท้จริง

877
00:43:33,617 --> 00:43:35,457
- เรารัก "เฟรนส์" ครับ
- เรารัก "เฟรนส์" ครับ

878
00:43:37,417 --> 00:43:39,897
"วิคตอเรีย รัสเซีย"
"ฉันใส่เสื้อผ้าได้มากกว่านี้อีกไหม"

879
00:43:40,217 --> 00:43:42,977
"จิซาโตะ ญี่ปุ่น"
"ตาฉัน ๆ"

880
00:43:43,057 --> 00:43:44,977
"เจอโรม แอฟริกาใต้"
"ลามก ๆ"

881
00:43:45,297 --> 00:43:47,937
"นอว์เลน ฝรั่งเศส"
"หุบปากเลย หุบปาก"

882
00:43:48,137 --> 00:43:50,577
"ซามูเอลและเอ็มมานูเอล กาน่า"
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

883
00:43:50,657 --> 00:43:53,337
"เขาให้แกกินอะไร"

884
00:43:53,417 --> 00:43:55,897
ขอโทษนะ โทษที
ใช่ พ่อหนุ่มเสียงดัง

885
00:43:57,097 --> 00:43:58,337
เรากลายเป็นแฟนคลับ "เฟรนส์"

886
00:43:58,417 --> 00:44:01,337
ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีแรก

887
00:44:01,417 --> 00:44:02,857
เราอายเกินกว่าจะคุยกับพวกผู้หญิง

888
00:44:02,937 --> 00:44:06,857
"เฟรนส์" จึงเป็นวิธีเรียกกำลังใจ

889
00:44:06,977 --> 00:44:08,017
และเพิ่มความมั่นใจให้เรา

890
00:44:08,097 --> 00:44:11,017
ที่จะทำความรู้จักเพื่อนใหม่
โดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิง

891
00:44:11,097 --> 00:44:12,177
ใช่เลย ที่รัก

892
00:44:12,617 --> 00:44:15,097
"กฤษมา อินเดีย"
ตอนที่ฉันชอบที่สุดใน "เฟรนส์"

893
00:44:15,617 --> 00:44:19,577
คือตอนที่มอนิก้า
ขอแชนด์เลอร์แต่งงาน

894
00:44:19,737 --> 00:44:20,737
หลังจากได้ดูตอนนั้น

895
00:44:20,857 --> 00:44:23,737
ฉันรู้เลยว่าฉันอยากเป็นคนที่ขอคู่แท้

896
00:44:23,857 --> 00:44:26,937
และสามีของฉันแต่งงานบ้าง
และฉันก็เลยทำแบบนั้นค่ะ

897
00:44:27,017 --> 00:44:30,257
ฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว
และสังคมผลักดันเรา

898
00:44:30,337 --> 00:44:32,457
ให้แต่งงานกับชายคนแรกที่พูดว่า
"จะแต่งงานกับผมไหม"

899
00:44:32,537 --> 00:44:37,057
แต่ในฐานะผู้หญิง
เราต้องเป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง

900
00:44:37,137 --> 00:44:39,737
พอได้ดูตอนนั้น ฉันเลยคิดว่า

901
00:44:39,817 --> 00:44:44,377
ฉันเองก็กำหนด
ความสัมพันธ์ของตัวเองได้เหมือนกัน

902
00:44:44,697 --> 00:44:46,177
เราหมั้นกันแล้ว

903
00:44:48,497 --> 00:44:50,017
หนึ่งปีก่อนตอนที่พ่อผม

904
00:44:50,097 --> 00:44:51,097
"ภบิตรา อินเดีย"

905
00:44:51,177 --> 00:44:55,297
บ่นว่าเขาใช้มือซ้ายยกกระเป๋าไม่ได้

906
00:44:55,377 --> 00:44:57,177
วันต่อมาหมอก็วินิจฉัยว่า

907
00:44:57,257 --> 00:44:58,937
พ่อเป็นโรคเอ็มเอ็นดีที่รักษาไม่หาย

908
00:44:59,017 --> 00:45:01,057
"แนนซี่ กาน่า"
ตอนนั้นฉันกำลังต่อสู้กับโรคซึมเศร้า

909
00:45:01,137 --> 00:45:02,417
สภาพจิตใจของฉันมืดมนมาก

910
00:45:02,497 --> 00:45:04,457
สัปดาห์หนึ่งฉันไม่ออกไปข้างนอกเลย

911
00:45:04,577 --> 00:45:06,097
การต้องกินอาหารก็เป็นปัญหา

912
00:45:06,217 --> 00:45:07,257
ฉันไม่กินเลย

913
00:45:07,457 --> 00:45:10,857
{\an5}สิ่งที่เริ่มต้นต่อจากนั้น
คือการสู้ศึกของผมครับ

914
00:45:10,937 --> 00:45:13,297
{\an5}การต่อสู้ที่ต้องมองดู
คนคนเดียวที่ผมรัก

915
00:45:13,377 --> 00:45:15,817
{\an5}เข้าใกล้ความตายมากขึ้นทุกวัน

916
00:45:15,897 --> 00:45:18,257
{\an5}ผมจำได้ว่าขังตัวเองอยู่ในห้อง

917
00:45:18,337 --> 00:45:20,217
{\an5}จ้องกำแพงนานเป็นชั่วโมง ๆ

918
00:45:20,297 --> 00:45:21,817
{\an5}ผมเคยคิดฆ่าตัวตายด้วย

919
00:45:21,897 --> 00:45:25,497
ผมเป็นเกย์ที่อยากไว้ผม
ทรงเดียวกับเจนนิเฟอร์ อนิสตัน

920
00:45:25,577 --> 00:45:29,537
คงจะนึกภาพออก
ว่าบางครั้งผมเหงาแค่ไหน

921
00:45:30,057 --> 00:45:33,337
และ "เฟรนส์"
คือสิ่งที่ฉันกลับบ้านไปดู

922
00:45:33,417 --> 00:45:35,577
"เฟรนส์" คือ...

923
00:45:35,657 --> 00:45:39,977
พวกเขาเป็นเพื่อนฉัน
เพราะฉันไม่มีเพื่อนเลยจริง ๆ

924
00:45:40,537 --> 00:45:44,738
และ... ไม่ไหวแล้ว

925
00:45:45,738 --> 00:45:48,058
มันกลายเป็นเหตุผล
ที่ทำให้ฉันตื่นขึ้นมาทุกวัน

926
00:45:48,138 --> 00:45:51,018
เพราะฉันรู้สึกว่ามีเพื่อนอยู่รอบตัว

927
00:45:51,258 --> 00:45:54,778
{\an5}ไม่ว่าคุณจะเจ็บปวด
กังวล หรือรู้สึกแย่แค่ไหน

928
00:45:54,858 --> 00:45:57,218
{\an5}ถ้าคุณมองหน้าจอที่
"เฟรนส์" ฉายอยู่

929
00:45:57,298 --> 00:45:58,418
{\an5}คุณจะต้องหัวเราะแน่

930
00:45:58,498 --> 00:45:59,898
เหมือนกับแชนด์เลอร์ทุกคน

931
00:46:00,258 --> 00:46:01,738
ฉันเจอมอนิก้าของตัวเองแล้ว

932
00:46:04,338 --> 00:46:05,538
จะร้องไห้แล้วนะ

933
00:46:05,618 --> 00:46:06,658
ดีจังเลย

934
00:46:07,458 --> 00:46:08,818
พวกเขาไม่รู้ว่า

935
00:46:08,898 --> 00:46:12,538
ได้สร้างอิทธิพลเล็กน้อย
ขึ้นบนโลกนี้

936
00:46:12,618 --> 00:46:14,618
ดังนั้นเวลาที่พวกเขานอนหลับ
ก็ควรหลับอย่างสบายใจ

937
00:46:14,698 --> 00:46:16,658
เพราะรู้ว่าพวกเขา
ได้ช่วยชีวิตคนไว้มากมาย

938
00:46:16,818 --> 00:46:18,898
แม้จะไม่รู้จักคนพวกนั้น
ฉันเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ

939
00:46:19,298 --> 00:46:23,018
"แอตติลา สโลวาเกีย"
และสำหรับคนที่ไม่ชอบเรื่องนี้ก็...

940
00:46:25,338 --> 00:46:27,618
ฉันว่าเธอเหมือนโจอี้นะ
ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย

941
00:46:27,698 --> 00:46:29,378
เพราะเธอเดินเข้ามาในห้องฉัน

942
00:46:29,498 --> 00:46:31,658
แล้วเล่นมุกที่ไม่สมเหตุสมผลเลย

943
00:46:31,738 --> 00:46:33,338
- มันตลกนะ
- แต่เธอร้องใหญ่เลย

944
00:46:33,458 --> 00:46:35,618
- มีน้ำตาไหลออกมาจากตา
- มุกพวกนั้นตลกตลอดแหละ

945
00:46:35,698 --> 00:46:36,858
ใช่ ฉันว่าเธอคือโจอี้

946
00:46:36,938 --> 00:46:38,138
ที่มีนิสัยของฟีบี้หน่อย ๆ

947
00:46:38,258 --> 00:46:40,378
{\an5}"มาลาลา และวี เพื่อนรักของเธอ"

948
00:46:40,458 --> 00:46:42,258
{\an5}"นักเคลื่อนไหว
และผู้ชนะรางวัลโนเบล"

949
00:46:43,018 --> 00:46:44,738
วีชอบ "เฟรนส์" มากค่ะ

950
00:46:44,818 --> 00:46:45,898
แล้วฉันก็ได้รู้ว่า

951
00:46:45,978 --> 00:46:48,858
การเสพติดรายการทีวีที่แท้จริง
มันเป็นยังไง

952
00:46:48,938 --> 00:46:51,498
- เราดูด้วยกันด้วย
- แล้วฉันก็ทำให้เธอติดเรื่องนี้ได้

953
00:46:51,578 --> 00:46:53,498
- ใช่
- ใช่ เป็นช่วงเวลาที่ฉันภูมิใจที่สุด

954
00:46:53,578 --> 00:46:56,498
ตอนฉันทำให้เธอชอบเรื่องนี้ได้
ฉันก็แบบว่า "ภารกิจสำเร็จแล้ว"

955
00:46:56,578 --> 00:46:58,698
แล้วเราก็ดูมันด้วยกันทั้งคืน

956
00:46:58,818 --> 00:47:01,418
รู้ไหม "เฟรนส์"
ทำให้เพื่อนมารวมตัวกันค่ะ

957
00:47:01,498 --> 00:47:02,898
เอาล่ะ ทุกคน มารวมตัวกัน

958
00:47:02,978 --> 00:47:06,578
ช่วงเวลาโปรดของฉันใน
"เฟรนส์" คือท่าเต้นค่ะ

959
00:47:06,658 --> 00:47:09,018
และนั่นคือตอนที่รอสส์กับมอนิก้า

960
00:47:09,098 --> 00:47:11,298
ไปเต้นท่าโปรดของพวกเขา

961
00:47:11,378 --> 00:47:13,818
ฉันรู้แล้วว่าอะไรจะทำให้เรา
ขึ้นไปบนแท่นได้

962
00:47:13,898 --> 00:47:16,578
- อะไร
- ท่าเต้นเด็ดของเราไง

963
00:47:16,658 --> 00:47:17,898
ท่าเต้นเด็ด

964
00:47:18,378 --> 00:47:20,378
ห้า หก เจ็ด แปด

965
00:48:00,458 --> 00:48:01,858
ตอนจบน่ะ

966
00:48:02,818 --> 00:48:04,418
เอาล่ะ ตลอดคืนนี้

967
00:48:04,498 --> 00:48:07,578
เราจะตอบคำถามจากผู้ชม

968
00:48:07,658 --> 00:48:10,218
มีแฟนคลับมาเยอะเลย

969
00:48:10,298 --> 00:48:13,338
คืนนี้มีใครมีคำถาม

970
00:48:13,418 --> 00:48:14,979
ที่จะถามนักแสดง
จาก "เฟรนส์" ไหมครับ

971
00:48:15,059 --> 00:48:16,779
ครับ มีผู้หญิงอยู่ตรงนี้

972
00:48:16,899 --> 00:48:18,219
- ครับ คำถามคืออะไรครับ
- สวัสดีค่ะ

973
00:48:18,299 --> 00:48:21,739
เห็นได้ชัดว่า "เฟรนส์"
เป็นสิ่งที่ยอดมากสำหรับพวกคุณ

974
00:48:21,859 --> 00:48:24,419
แต่มีอะไรที่พวกคุณไม่ชอบบ้างไหมคะ

975
00:48:24,499 --> 00:48:26,499
สร้างบรรยากาศแง่บวกสุด ๆ เลย

976
00:48:27,339 --> 00:48:30,619
มีอะไรที่พวกคุณไม่ชอบ

977
00:48:30,699 --> 00:48:32,139
ตอนที่ถ่ายทำเรื่องนี้ไหม

978
00:48:32,219 --> 00:48:33,499
- ลิง
- และก็ลิง

979
00:48:33,579 --> 00:48:36,499
- อ๋อ ลิง
- ไม่ใช่มาร์เซลน่ะ จริงเหรอ

980
00:48:36,579 --> 00:48:39,019
- ลิงนั่นทำฉันกลัว
- ฉันชอบลิงนั่นนะ

981
00:48:39,099 --> 00:48:40,139
เดวิดไม่ชอบเลย

982
00:48:40,219 --> 00:48:41,299
ใช่ เพราะเธอไม่ต้องจับมันไง

983
00:48:41,379 --> 00:48:43,659
- อะไรนะ ฉันจับมันนะ
- ใช่ เธอจับมันนะ เธอได้จับ

984
00:48:43,739 --> 00:48:45,699
- อย่ามา คืออย่างนี้...
- เล่าเลย

985
00:48:48,539 --> 00:48:50,819
ผมขอบอกก่อนนะว่าผมรักสัตว์

986
00:48:50,899 --> 00:48:52,499
ผมชอบสัตว์จำพวกลิงนะ

987
00:48:52,579 --> 00:48:54,459
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับสัตว์เลย

988
00:48:54,539 --> 00:48:56,019
ผมเป็นคนรักสัตว์

989
00:48:56,099 --> 00:48:59,059
แต่ว่าผม...

990
00:48:59,139 --> 00:49:00,539
นี่คือปัญหาของผมครับ

991
00:49:00,659 --> 00:49:02,259
คือว่า ลิงตัวนั้นน่ะ

992
00:49:02,339 --> 00:49:06,219
มันถูกฝึกมาแน่อยู่แล้ว
และมันต้องแสดงให้ถูกจังหวะ

993
00:49:06,299 --> 00:49:10,219
และแสดงให้เป๊ะมาก ๆ

994
00:49:10,739 --> 00:49:12,979
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้

995
00:49:13,059 --> 00:49:15,419
คือเราทุกคนจะมีตำแหน่งที่ต้องยืน

996
00:49:15,499 --> 00:49:19,739
ที่กำหนดมาแล้ว
และทุกอย่างจะพังหมด

997
00:49:19,819 --> 00:49:22,059
เพราะลิงแสดงได้ไม่ถูกต้อง

998
00:49:22,979 --> 00:49:25,819
เราเลยต้องเริ่มใหม่

999
00:49:25,899 --> 00:49:27,699
ต้องถ่ายใหม่อีกครั้ง เพราะเจ้าลิง

1000
00:49:27,779 --> 00:49:29,939
- แสดงผิด
- เดวิดยังโกรธมากอยู่เลย

1001
00:49:30,059 --> 00:49:32,339
- เป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
- โกรธสุด ๆ

1002
00:49:32,419 --> 00:49:35,019
เวลาที่เรากำลังจะเล่นมุกที่ตลกมาก

1003
00:49:35,099 --> 00:49:36,659
แต่ลิงเล่นไม่ถูกจังหวะ

1004
00:49:36,739 --> 00:49:37,779
เราเลยต้องเริ่มใหม่

1005
00:49:37,899 --> 00:49:40,539
ฉันอยากให้นาย
จริงจังกับมันมากกว่านี้นะ

1006
00:49:41,859 --> 00:49:44,379
รวมกับ เห็นไหม
นายไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้

1007
00:49:44,459 --> 00:49:48,539
รวมทั้งตอนที่ลิงพักอยู่

1008
00:49:48,659 --> 00:49:50,659
แล้วรอให้เราถ่ายกัน

1009
00:49:50,739 --> 00:49:54,219
มันจะนั่งบนไหล่ผม
แล้วครูฝึกก็จะมา

1010
00:49:54,299 --> 00:50:00,099
จะเปิดและเอา
หนอนแมลงเป็น ๆ ให้ลิงกิน

1011
00:50:00,179 --> 00:50:03,059
แล้วลิงนั่นจะนั่งอยู่บนไหล่ผม

1012
00:50:03,139 --> 00:50:05,659
หยิบหนอนแมลง หยิบหนอนแมลงมา

1013
00:50:05,739 --> 00:50:07,739
ฉีกครึ่งเลย
หนอนแมลงเป็น ๆ ดิ้นดุ๊กดิ๊ก...

1014
00:50:07,819 --> 00:50:10,299
แล้วก็กิน แล้วมันก็จะทำแบบนี้

1015
00:50:11,579 --> 00:50:15,419
ผมมีมือลิงที่จับหนอนแมลงมา
จับผมไปทั่วทั้งตัว ทั่วเลย

1016
00:50:15,499 --> 00:50:19,499
และมันไม่ใช่...
มันถึงเวลาแล้วที่มาร์เซลจะ...

1017
00:50:22,139 --> 00:50:24,659
ไสหัวไปได้แล้วน่ะ รู้ไหม

1018
00:50:26,939 --> 00:50:29,139
ต้องบอกเลยนะ เป็นคำถามที่ดีมาก

1019
00:50:29,219 --> 00:50:31,419
คุณได้คำตอบที่ดีมากจริง ๆ

1020
00:50:31,499 --> 00:50:33,579
เอาล่ะ โอเค ไปต่อเลย...

1021
00:50:33,659 --> 00:50:35,619
ผมว่าเรามีอีกคำถามนะ

1022
00:50:35,699 --> 00:50:38,939
ครับ มีคู่รักอยู่ในกลุ่มคนดูตรงนี้

1023
00:50:39,019 --> 00:50:40,419
มีคำถามไหมครับ

1024
00:50:40,979 --> 00:50:42,499
มีค่ะ

1025
00:50:44,900 --> 00:50:47,980
ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
คุณและคุณนายเกลเลอร์ครับ

1026
00:50:48,540 --> 00:50:51,940
{\an5}คริสติน่า พิกเคิลส์
และเอลเลียต กูลด์ครับ ทุกคน

1027
00:50:54,380 --> 00:50:56,540
เอลเลียต คริสติน่า
ผมอยากรู้มากเลยครับ

1028
00:50:56,620 --> 00:50:58,380
ว่าพวกคุณจำอะไร
เกี่ยวกับตอนนั้นได้บ้าง

1029
00:50:58,460 --> 00:51:01,220
ฉันจำได้ว่าพวกเขาดีกับเรามากค่ะ

1030
00:51:01,300 --> 00:51:03,620
ติดดินมาก เป็นคนจริงใจ

1031
00:51:03,700 --> 00:51:05,980
เราชอบมากค่ะ
เพราะพวกเขารักเรา

1032
00:51:06,060 --> 00:51:08,980
วันหนึ่งเรามาทำงานกัน
แล้วพวกเขาก็พูดว่า

1033
00:51:09,060 --> 00:51:11,900
"พ่อแม่มาแล้ว พ่อแม่มาแล้ว"

1034
00:51:11,980 --> 00:51:13,180
ซึ้งมาก ๆ เลยล่ะค่ะ

1035
00:51:13,260 --> 00:51:15,660
และเรารู้สึกเหมือน
เป็นพ่อแม่พวกเขาจริง ๆ นะคะ

1036
00:51:15,740 --> 00:51:19,180
ที่จริงเราเคยเป็นห่วงพวกเขา
บ่อย ๆ เลย

1037
00:51:19,260 --> 00:51:20,500
แล้วเอลเลียตก็บอกฉันว่า

1038
00:51:20,580 --> 00:51:22,220
"เราทำตัว
เหมือนพ่อแม่พวกเขาเลย"

1039
00:51:22,340 --> 00:51:26,220
และเรารู้สึกแบบนั้นจริง ๆ
เพราะพวกเขาน่ารักมาก

1040
00:51:26,860 --> 00:51:28,780
- เรารักพวกคุณค่ะ
- น่ารักมากเลยครับ

1041
00:51:28,860 --> 00:51:31,100
ขอบคุณมากครับ ที่มากันคืนนี้

1042
00:51:31,180 --> 00:51:32,780
วิเศษมาก

1043
00:51:36,540 --> 00:51:39,020
คงต้องบอกว่า
ผมเหมือนมอนิก้ามากกว่า

1044
00:51:39,580 --> 00:51:42,140
เพราะผมเป็นคนคลั่งความสะอาด

1045
00:51:42,540 --> 00:51:44,460
{\an5}"เดวิด เบ็คแฮม"

1046
00:51:44,540 --> 00:51:46,140
{\an5}"นักฟุตบอลระดับนานาชาติชื่อดัง"

1047
00:51:46,340 --> 00:51:48,180
ผมเดินทางบ่อยมาก

1048
00:51:48,260 --> 00:51:51,180
ต้องพักในโรงแรมอยู่ตลอด

1049
00:51:51,300 --> 00:51:52,460
ผมมักจะมีเวลาว่าง

1050
00:51:52,580 --> 00:51:55,020
ตอนที่ผมคิดถึงลูก ๆ คิดถึงครอบครัว

1051
00:51:55,100 --> 00:51:57,140
ผมจะเปิดดู "เฟรนส์"
เพราะมันทำให้ผมยิ้มได้

1052
00:51:57,220 --> 00:52:01,140
น้ำส้มและน้ำที่ดูเหมือนไซเดอร์

1053
00:52:01,220 --> 00:52:03,220
ตอนที่ผมชอบที่สุดคือ

1054
00:52:03,340 --> 00:52:05,980
ตอนที่พวกเขาเตรียมตัวอยู่ในห้อง

1055
00:52:06,060 --> 00:52:07,660
ไขมัน ฉันดื่มไขมันเข้าไป

1056
00:52:08,540 --> 00:52:09,980
รอสส์มาเร่งทุกคน

1057
00:52:10,060 --> 00:52:13,820
เพราะเขามีสุนทรพจน์สำคัญ
และเขาตื่นเต้นมาก

1058
00:52:13,900 --> 00:52:16,420
- ทำไมยังไม่แต่งตัวกันอีก
- เรามีเวลาอีกครึ่งชั่วโมง

1059
00:52:16,500 --> 00:52:18,300
พอแชนด์เลอร์ไปเข้าห้องน้ำ

1060
00:52:18,380 --> 00:52:20,060
โจอี้ก็ไปนั่งเก้าอี้แชนด์เลอร์

1061
00:52:20,140 --> 00:52:22,340
แล้วพอเขาก็กลับมา
ทุกอย่างก็เลยเถิดไปใหญ่

1062
00:52:22,420 --> 00:52:24,940
- นายนั่งที่ฉัน
- นี่เป็นที่นั่งนายได้ยังไง

1063
00:52:25,020 --> 00:52:27,980
- เพราะเมื่อกี้ฉันนั่งอยู่ไง
- แต่นายลุกไปแล้วไง

1064
00:52:28,820 --> 00:52:30,860
ฉันไม่ได้ไปสเปนสักหน่อย

1065
00:52:31,500 --> 00:52:33,900
สุดท้ายโจอี้ก็ยอมสละที่นั่งให้

1066
00:52:33,980 --> 00:52:35,100
แต่เขาเอาเบาะไปด้วย

1067
00:52:35,180 --> 00:52:36,340
ทำอะไรของนายน่ะ

1068
00:52:36,420 --> 00:52:37,820
นายบอกว่าให้คืนเก้าอี้ให้นาย

1069
00:52:37,900 --> 00:52:39,140
แต่ไม่ได้พูดถึงเบาะสักหน่อย

1070
00:52:40,220 --> 00:52:42,180
เบาะคือหัวใจสำคัญของเก้าอี้นะ

1071
00:52:42,260 --> 00:52:44,260
ถูกต้อง ฉันจะเอาหัวใจสำคัญไป

1072
00:52:45,580 --> 00:52:47,940
มันเป็นหนึ่งในตอนที่ผมดู
เวลาอยู่ห่างบ้าน

1073
00:52:48,020 --> 00:52:49,940
และรู้สึกเศร้าเล็กน้อย

1074
00:52:50,020 --> 00:52:51,060
ผมจะเปิดตอนนี้ดู

1075
00:52:51,180 --> 00:52:53,900
และมันทำให้ผมยิ้มได้
จนเกือบร้องไห้เลยครับ

1076
00:52:58,300 --> 00:53:01,820
นายซ่อนเสื้อผ้าฉัน
ฉันก็จะใส่ทุกอย่างที่นายมี

1077
00:53:02,940 --> 00:53:06,540
- พระเจ้าช่วย
- ดูฉันสิ ฉันคือแชนด์เลอร์

1078
00:53:06,620 --> 00:53:09,260
ฉันใส่เสื้อผ้าได้มากกว่านี้อีกไหม

1079
00:53:11,100 --> 00:53:14,101
บางทีถ้าฉันใส่กางเกงในล่ะก็นะ

1080
00:53:14,901 --> 00:53:17,501
"ตอนที่ไม่มีใครพร้อมเลย"
เป็นตอนแรก

1081
00:53:17,581 --> 00:53:20,021
ที่เราถ่ายสด ๆ
เหมือนละครเวทีเลย

1082
00:53:20,101 --> 00:53:22,541
ขอบอกเลยว่าใส่เสื้อผ้าหมดนี่
มันร้อนจริง ๆ นะ

1083
00:53:22,621 --> 00:53:25,181
ฉันไม่ควร ไม่รู้สิ ย่อยืดสินะ

1084
00:53:26,461 --> 00:53:29,461
บางเรื่องต้องถ่าย
แค่ในฉากที่มีเท่านั้น

1085
00:53:29,541 --> 00:53:32,621
ต้องทำซีรีส์ที่ไม่ใช้เงินเยอะ

1086
00:53:32,701 --> 00:53:35,261
แล้วถ่ายนักแสดงแค่ในฉากที่เรามี

1087
00:53:35,341 --> 00:53:36,861
โดยไม่สร้างฉากใหม่น่ะค่ะ

1088
00:53:36,941 --> 00:53:40,861
แล้วจะสร้างเรื่องราวแบบไหน
ที่ให้ทุกคนอยู่ในห้องเดียวกันได้

1089
00:53:40,981 --> 00:53:43,541
นายทำอะไรอยู่นะ
ตอนที่แขนหลุดจากข้อต่อ

1090
00:53:43,621 --> 00:53:44,741
- อ๋อ
- หัวไหล่

1091
00:53:44,861 --> 00:53:47,101
นั่นคือตอนที่ฉันกับเขา
ทะเลาะแย่งเก้าอี้กัน

1092
00:53:47,181 --> 00:53:49,221
เป็นหนึ่งในตอนที่ดีที่สุด
ที่เราเคยถ่ายมาเลย

1093
00:53:49,301 --> 00:53:52,221
- โอ้ ๆ ฉันจำได้
- โอเค พูดมาเลย

1094
00:53:52,301 --> 00:53:53,341
- นักดับเพลิง
- แล้วไง

1095
00:53:53,421 --> 00:53:55,261
มีนักดับเพลิงในตอนนั้นด้วย

1096
00:53:56,101 --> 00:53:57,941
- ไม่ใช่
- ไม่ใช่เหรอ ขอโทษที

1097
00:53:58,061 --> 00:53:59,221
มีนักดับเพลิงมาที่กองถ่าย

1098
00:53:59,301 --> 00:54:01,301
ไม่ หน่วยดับเพลิง
ของวอร์เนอร์บราเธอส์

1099
00:54:01,381 --> 00:54:02,461
เข้ามาช่วยโจอี้

1100
00:54:02,541 --> 00:54:03,741
ขอโทษ ฉันถอนคำพูด

1101
00:54:03,821 --> 00:54:06,501
เธอเล่าต่อแล้วประกาศอีกรอบสิ

1102
00:54:07,621 --> 00:54:11,021
เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด
ที่ฉันมีในรอบหลายเดือนเลย

1103
00:54:11,541 --> 00:54:14,341
แชนด์เลอร์กับโจอี้
ทะเลาะเรื่องเก้าอี้ตัวนี้กัน

1104
00:54:14,421 --> 00:54:18,021
โจอี้วิ่งแล้วกระโดดขึ้นไปบนเก้าอี้

1105
00:54:22,141 --> 00:54:24,981
เราถ่ายไปสามครั้ง
แล้วมันก็ผ่านไปอย่างสมบูรณ์แบบ

1106
00:54:25,701 --> 00:54:28,141
ไม่มีใครรู้ว่าทำไม
เราถึงต้องถ่ายรอบที่สี่กัน

1107
00:54:28,221 --> 00:54:31,061
อยากถ่ายตอนผมนั่งตักแมตตี้ไหม

1108
00:54:32,741 --> 00:54:35,261
แล้วฉันก็กระโดดข้ามโต๊ะกาแฟไป

1109
00:54:35,341 --> 00:54:36,821
- แล้วก็สะดุด
- พระเจ้า

1110
00:54:36,901 --> 00:54:38,141
แล้วขาก็ชี้ฟ้า

1111
00:54:38,221 --> 00:54:40,901
แล้วไหล่ฉันก็หลุด

1112
00:54:43,701 --> 00:54:46,341
จะได้ดูกันเหรอ
ดูตอนเขาโดนดึงแขนเหรอ

1113
00:54:46,421 --> 00:54:48,061
- นี่ไง
- แย่แล้ว

1114
00:54:48,141 --> 00:54:49,821
ไม่อยากดู ฉันไม่อยากดูคนเจ็บนะ

1115
00:54:49,901 --> 00:54:52,701
ดูเหมือนไม่มีอะไรหรอก
จนฉันยืนขึ้นมาน่ะ

1116
00:54:52,781 --> 00:54:54,221
โอเค ๆ

1117
00:54:54,341 --> 00:54:55,501
แอ็กชั่น

1118
00:55:00,821 --> 00:55:01,901
ไม่นะ

1119
00:55:02,021 --> 00:55:03,061
โอ๊ย ๆ เกิดขึ้นตอนนั้นเหรอ

1120
00:55:03,141 --> 00:55:04,741
- ใช่
- เกิดขึ้นแล้วเหรอ

1121
00:55:04,821 --> 00:55:06,061
- ใช่
- แย่แล้ว

1122
00:55:13,741 --> 00:55:16,501
ว้าย นายจะดึงแขนเขาเหรอ
ดึงแขนที่เจ็บเหรอ

1123
00:55:16,621 --> 00:55:18,621
- ไม่ใช่ แขนอีกข้าง
- อีกข้างหนึ่ง

1124
00:55:20,581 --> 00:55:23,501
ไม่... มากเกินไปแล้ว

1125
00:55:23,581 --> 00:55:24,981
แย่ล่ะ

1126
00:55:30,181 --> 00:55:32,901
โอเค เกรตเชน รอสักครู่นะคะ

1127
00:55:33,821 --> 00:55:35,301
- สั่งคัตเลยไหม
- โอ๊ย

1128
00:55:37,981 --> 00:55:39,661
- ของจริงเหรอ
- ใช่

1129
00:55:39,741 --> 00:55:40,781
เพราะมันเจ็บไง

1130
00:55:40,861 --> 00:55:42,181
อ๋อ ฉันนึกว่ามีคน
พยายามจะดึงไหล่นาย

1131
00:55:43,102 --> 00:55:44,382
พระเจ้า

1132
00:55:46,622 --> 00:55:47,662
คัต

1133
00:55:47,742 --> 00:55:50,902
หน่วยพยาบาลมากันเต็มเลย

1134
00:55:50,982 --> 00:55:53,462
และต้องพาเขาไปโรงพยาบาล

1135
00:55:53,542 --> 00:55:55,742
เราเลยต้องเลิกถ่ายไป

1136
00:55:55,862 --> 00:55:56,902
เพราะมันไม่ใช่ตอนที่

1137
00:55:56,982 --> 00:55:58,662
เราแบบว่า
"ไปถ่ายฉากอื่นก่อนก็ได้"

1138
00:55:58,742 --> 00:56:01,542
ไม่ได้ บังเอิญเป็นตอนที่

1139
00:56:01,622 --> 00:56:02,902
มีพวกเขาแค่หกคน

1140
00:56:02,982 --> 00:56:06,142
ทุกคนอยู่ในฉากนั้นหมด
และคืนนั้นก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

1141
00:56:06,222 --> 00:56:07,902
แล้วจำได้ไหมที่

1142
00:56:07,982 --> 00:56:09,542
ต้องเขียนบทให้ใส่ผ้าคล้องแขนน่ะ

1143
00:56:09,622 --> 00:56:10,982
- จำไม่ได้
- อ๋อ

1144
00:56:18,342 --> 00:56:20,462
เห็นไหม โจ
นั่นคือเหตุผลที่พ่อแม่นายบอกว่า

1145
00:56:20,542 --> 00:56:22,262
ไม่ให้กระโดดบนเตียงไง

1146
00:56:22,342 --> 00:56:24,582
เราเลยต้องใส่มันลงไปในเรื่อง

1147
00:56:24,662 --> 00:56:28,342
แต่เราก็รอจนเขาหายดี

1148
00:56:28,422 --> 00:56:31,942
เพื่อถ่ายฉากจบของ
"ตอนที่ไม่มีใครพร้อมเลย"

1149
00:56:32,022 --> 00:56:35,102
ได้บอกหมอไหมว่านายเจ็บ
เพราะกระโดดเล่นบนเตียงน่ะ

1150
00:56:35,422 --> 00:56:36,582
ไม่ได้บอก

1151
00:56:36,702 --> 00:56:40,342
ตอนหนึ่งของ "เฟรนส์"
ที่น่าจะถ่ายง่ายที่สุด

1152
00:56:40,422 --> 00:56:43,382
กลับใช้เวลาถ่ายทำนานที่สุด

1153
00:56:43,502 --> 00:56:46,662
มีสิ่งหนึ่งที่เราทำทุกครั้งที่ถ่าย

1154
00:56:46,742 --> 00:56:49,462
ที่เราไม่ได้ทำก่อนถ่ายคืนนั้น

1155
00:56:49,542 --> 00:56:50,582
- กอดคอรวมกลุ่มกัน
- ใช่

1156
00:56:50,662 --> 00:56:52,422
- คืนนั้นเราไม่ได้ทำ
- เราไม่ได้กอดคอรวมกลุ่ม

1157
00:56:52,502 --> 00:56:53,542
เราไม่ได้ทำเหรอ

1158
00:56:53,622 --> 00:56:54,862
เป็นครั้งเดียวที่เราไม่ได้ทำ

1159
00:56:54,942 --> 00:56:56,582
- ทำไมไม่ทำล่ะ
- ไม่รู้สิ

1160
00:56:56,662 --> 00:56:58,502
ใช่แล้ว เพราะเหมือนกับว่า

1161
00:56:58,582 --> 00:57:00,302
"รู้อะไรไหม เราใช้เวลา
นานเกินไปแล้ว"

1162
00:57:00,382 --> 00:57:03,222
"ผู้ชมกำลังรออยู่ ไปกันเลยเถอะ"

1163
00:57:03,302 --> 00:57:04,662
ฉันคิดว่าเพราะแบบนั้น
เราเลยไม่ได้ทำ

1164
00:57:04,742 --> 00:57:07,142
- จริงเหรอ
- เป็นช่วงซีซั่นแรก ๆ เลยนี่นา

1165
00:57:07,222 --> 00:57:08,862
- ไม่ใช่ว่า...
- ช่วงต้น ๆ เลย

1166
00:57:08,942 --> 00:57:09,982
หลังจากนั้น

1167
00:57:10,062 --> 00:57:11,342
เราแบบว่า
"เรากอดคอรวมกลุ่มกันไหม"

1168
00:57:11,422 --> 00:57:13,462
- แล้วเขาก็จะพูดว่า "ต้องสิ"
- ใช่ ต้องทำนะ

1169
00:57:13,542 --> 00:57:15,622
"เพราะฉันไม่อยากให้มีอะไร
หลุดออกจากตัวฉันอีก"

1170
00:57:15,742 --> 00:57:17,462
- ใช่
- เราต้องกอดคอรวมกลุ่มกันนะ

1171
00:57:17,542 --> 00:57:19,102
หลังจากนั้นเราก็ทำมาตลอดเลย

1172
00:57:19,182 --> 00:57:20,822
ไปดูตรงที่เรา
กอดคอรวมกลุ่มกันเถอะ

1173
00:57:20,902 --> 00:57:21,942
ตรงนี้ ไปกันเลย

1174
00:57:22,022 --> 00:57:23,942
ตรงไปที่ประตูสีม่วง

1175
00:57:24,022 --> 00:57:25,662
เรากอดคอกันตรงนี้

1176
00:57:25,742 --> 00:57:26,742
- ใช่
- แถวนี้แหละ

1177
00:57:26,862 --> 00:57:28,222
มาเร็ว มากอดกัน เร็วเข้า

1178
00:57:28,302 --> 00:57:30,142
เดี๋ยว หมายความว่าเรา...

1179
00:57:34,782 --> 00:57:37,542
บรรยากาศในคืนอัดเทป
จะคึกคักเสมอค่ะ

1180
00:57:37,662 --> 00:57:39,782
มีพลังงานเยอะมากเลย

1181
00:57:42,822 --> 00:57:45,582
มันน่าตื่นเต้นมาก
ได้มาอยู่ในรายการทีวีนะ

1182
00:57:49,262 --> 00:57:50,422
เป็นคืนที่สนุกมาก

1183
00:57:50,502 --> 00:57:53,502
แต่มันเป็นคืนวันทำงาน
ที่หนักมากสำหรับเรา

1184
00:57:53,582 --> 00:57:54,942
และเราจะฟังผู้ชม

1185
00:57:55,022 --> 00:57:58,302
และถ้ามุกตลกไม่ขำ
ต่อให้เราชอบมุกนั้นก็ตาม

1186
00:57:58,382 --> 00:58:00,422
พวกเขากำลังบอกเราว่ามันไม่ดีพอ

1187
00:58:00,502 --> 00:58:04,422
เราจะระดมสมองกัน
และพยายามเอาชนะมันให้ได้

1188
00:58:04,542 --> 00:58:07,022
บุฟเฟต์สินะ แกซวยแล้ว

1189
00:58:07,902 --> 00:58:10,142
มันซวย เหมือนฉันจะ
ไปกินให้หมดเลย

1190
00:58:10,222 --> 00:58:12,663
เอาเป็น "ฉันจะได้เงินคืน
ก็คราวนี้แหละ" ดีไหม

1191
00:58:14,023 --> 00:58:15,943
ฉันชอบนะ ยอดเลย

1192
00:58:16,023 --> 00:58:17,943
เควิน มีการเปลี่ยนเยอะเลย

1193
00:58:18,023 --> 00:58:20,063
- เยี่ยมมาก
- พร้อมกันไหม

1194
00:58:20,183 --> 00:58:22,343
พนักงานเสิร์ฟอยู่ไหน
ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว

1195
00:58:25,583 --> 00:58:26,943
มันเป็นบุฟเฟต์นะเพื่อน

1196
00:58:28,263 --> 00:58:30,703
ฉันจะได้เงินคืนก็คราวนี้แหละ

1197
00:58:32,223 --> 00:58:34,903
แต่ฉันชอบพลังงาน
ของคนดูมากเลยนะ

1198
00:58:34,983 --> 00:58:36,503
- หมายถึงผู้ชมที่มาดูสดน่ะ
- โอ้ ใช่เลย

1199
00:58:36,583 --> 00:58:37,623
- คือว่า...
- ฉันก็ชอบ

1200
00:58:37,743 --> 00:58:40,663
เหมือนเล่นละครองก์เดียว
กับพวกเราทุกอาทิตย์

1201
00:58:40,743 --> 00:58:42,663
ฉันชอบเป็นแบบว่า เวลาพวกเขา
หัวเราะกับอะไรสักอย่าง

1202
00:58:42,743 --> 00:58:45,103
ฉันจะคิดกับตัวเองว่า
"ถ้าคิดว่านี่ตลกแล้วล่ะก็"

1203
00:58:45,183 --> 00:58:46,823
"รอฮากระจายตอนบทพูดต่อไปนะ"

1204
00:58:47,583 --> 00:58:49,863
พวกเขาท้าทายให้ฉันลอง...

1205
00:58:49,943 --> 00:58:52,103
ฉันรู้สึกฟินมาก ๆ น่ะ

1206
00:58:52,183 --> 00:58:53,943
- หรือไม่เลย หรือความรู้สึกไร้ค่า
- ฉันมานั่งนี่นะ

1207
00:58:54,023 --> 00:58:56,063
- นั่งตรงนั้นรู้สึกไม่มีส่วนร่วม
- นั่งนี่สิ

1208
00:58:56,143 --> 00:58:57,663
อย่างน้อยก็สำหรับฉันนะ

1209
00:58:57,743 --> 00:59:01,383
ฉันรู้สึกเหมือนจะตายเลย
ถ้าพวกเขาไม่หัวเราะ

1210
00:59:01,583 --> 00:59:03,823
แล้วมันไม่ดีต่อสุขภาพจิตใจสุด ๆ

1211
00:59:03,983 --> 00:59:05,583
แต่บางครั้งฉันจะพูดบท

1212
00:59:05,663 --> 00:59:07,743
และพวกเขาก็ไม่หัวเราะ
แล้วฉันจะเหงื่อแตก

1213
00:59:07,823 --> 00:59:11,783
และเหมือนร่างกายจะชัก

1214
00:59:11,903 --> 00:59:13,983
ถ้าไม่ได้เสียงหัวเราะ
ที่ฉันควรจะได้

1215
00:59:14,063 --> 00:59:15,703
- ฉันจะสติแตกไปเลย
- มันจะทำให้นายหดหู่

1216
00:59:15,823 --> 00:59:17,743
- นายไม่ได้เล่าให้เราฟังนะ
- ไม่เหรอ

1217
00:59:17,823 --> 00:59:19,743
ไม่ ฉันจำไม่ได้เลย
ว่านายเคยพูดแบบนั้น

1218
00:59:19,823 --> 00:59:22,543
ใช่เลยล่ะ ฉันรู้สึกแบบนั้นทุกคืนเลย

1219
00:59:25,823 --> 00:59:29,463
ครั้งหนึ่งที่เรา
ได้รับเสียงตอบรับจากผู้ชมมากที่สุด

1220
00:59:30,623 --> 00:59:32,063
คือตอนที่เราถ่ายทำที่ลอนดอน

1221
00:59:32,143 --> 00:59:34,783
และมอนิก้ากับแชนด์เลอร์
นอนอยู่บนเตียงด้วยกัน

1222
00:59:34,863 --> 00:59:36,783
และแอ็กชั่น

1223
00:59:37,063 --> 00:59:38,863
วันนี้ฉันจะแต่งงานแล้ว

1224
00:59:39,663 --> 00:59:40,783
อรุณสวัสดิ์ รอสส์

1225
00:59:40,983 --> 00:59:42,303
ฉันจะแต่งงานแล้ว

1226
00:59:46,063 --> 00:59:48,223
คิดว่าเขารู้ไหมว่าฉันอยู่นี่

1227
00:59:58,743 --> 01:00:00,343
ผู้ชมคลั่งกันไปเลย

1228
01:00:00,423 --> 01:00:02,863
เรายืนอยู่ตรงนั้น
แล้วพูดว่า "บ้าไปแล้ว"

1229
01:00:02,983 --> 01:00:04,023
เราก็ปล่อยพวกเขาเล่นต่อ

1230
01:00:12,063 --> 01:00:13,503
โอเค ตานายแล้ว

1231
01:00:13,983 --> 01:00:15,423
ไม่ ฉันล้อเล่น

1232
01:00:17,703 --> 01:00:19,023
- คัต
- เขาบอกให้ฉันพูด

1233
01:00:19,103 --> 01:00:20,183
จริง ๆ นะ

1234
01:00:21,183 --> 01:00:23,303
ผมคิดว่าตอนนั้นเป็นจุดเริ่มต้น

1235
01:00:23,383 --> 01:00:25,583
ที่ทำให้เราคิด
เรื่องมอนิก้ากับแชนด์เลอร์กันใหม่

1236
01:00:25,663 --> 01:00:27,183
เพราะแผนเดิมคือ

1237
01:00:27,263 --> 01:00:29,263
พวกเขาจะนอนด้วยกันที่ลอนดอน

1238
01:00:29,343 --> 01:00:30,863
เป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ

1239
01:00:30,983 --> 01:00:32,263
หลังจากนั้นเราจะสนุกกับมัน

1240
01:00:32,343 --> 01:00:34,583
ทั้งสองคนพูดว่า "พระเจ้า
เราทำอะไรลงไปน่ะ"

1241
01:00:34,663 --> 01:00:36,703
แต่ปฏิกิริยาของผู้ชมน่ะค่ะ

1242
01:00:37,063 --> 01:00:40,383
เราได้รู้ว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น

1243
01:00:40,743 --> 01:00:42,304
และเราต้องตั้งใจรับฟัง

1244
01:00:42,544 --> 01:00:45,144
ฉันไม่เคยทำแบบนั้น
กับเธอมาก่อนเลยแฮะ

1245
01:00:50,744 --> 01:00:52,224
นั่นเป็นตอนจบซีซั่น

1246
01:00:52,304 --> 01:00:55,504
เราเลยมีเวลา
คิดทบทวนเรื่องนี้ให้ลึกซึ้ง

1247
01:00:55,584 --> 01:00:58,104
แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ทรงพลังมาก

1248
01:00:58,184 --> 01:01:00,944
จนเรารู้ว่าต้องศึกษามันให้มากขึ้น

1249
01:01:01,024 --> 01:01:04,664
เราขยายมันจาก
"หนึ่งคืนในลอนดอน"

1250
01:01:04,744 --> 01:01:07,664
กลายเป็น "มันอาจจริงจังก็ได้"

1251
01:01:12,064 --> 01:01:14,544
ฉันยังใช้เวลาลอนดอนอยู่ นับไหม

1252
01:01:16,064 --> 01:01:18,264
- นับสิ
- ดีเลย

1253
01:01:18,344 --> 01:01:20,064
ตอนนั้นเรายัง

1254
01:01:20,144 --> 01:01:22,384
ไม่รู้เลยว่ามันจะไปได้ไกลแค่ไหน

1255
01:01:22,464 --> 01:01:25,344
เรายังคิดว่ามันน่าจะสนุกดี
ถ้าพวกเขาแอบคบกัน

1256
01:01:25,424 --> 01:01:28,704
และซ่อนมันไว้ ซึ่งทำให้เรา
ได้ฉากตลก ๆ มากมายเลย

1257
01:01:29,624 --> 01:01:31,264
นี่ ฉันเองนะ จะเข้าไปแล้ว

1258
01:01:39,064 --> 01:01:41,144
วันนี้ฉันเหนื่อยมากน่ะ

1259
01:01:42,344 --> 01:01:44,824
ฉันชอบตอนที่
พวกเขาเพิ่งกลับมาจากลอนดอน

1260
01:01:44,904 --> 01:01:45,984
และมอนิก้าและแชนด์เลอร์

1261
01:01:46,104 --> 01:01:48,304
พยายามเก็บเป็นความลับ
ที่พวกเขามีอะไรกัน

1262
01:01:48,824 --> 01:01:51,504
{\an5}"มินดี้ คาลลิ่ง
นักแสดง นักเขียน ผู้กำกับ"

1263
01:01:56,304 --> 01:01:58,184
ขอบคุณที่เชิญฉันมานะ

1264
01:01:58,464 --> 01:02:00,064
นักแสดงเรื่องนี้รู้ว่า

1265
01:02:00,144 --> 01:02:04,224
ภาพฉากตลก ๆ มีพลังมากแค่ไหน

1266
01:02:04,304 --> 01:02:07,344
และมันตลกกว่าทุกอย่าง
ที่พวกเขาพูดเลยค่ะ

1267
01:02:07,664 --> 01:02:08,824
เรช

1268
01:02:13,664 --> 01:02:14,824
ฟีบส์

1269
01:02:22,864 --> 01:02:24,104
แล้วเจอกัน

1270
01:02:24,544 --> 01:02:25,824
สิ่งที่ยอดมากเกี่ยวกับ "เฟรนส์"

1271
01:02:25,904 --> 01:02:28,624
- คือพวกเขาแสดงตลกได้เก่งมาก
- นั่นมันอะไรกันน่ะ

1272
01:02:28,944 --> 01:02:31,544
เวลามีความลับ
เหมือนที่มอนิก้ากับแชนด์เลอร์คบกับ

1273
01:02:31,624 --> 01:02:34,064
มันสนุกมาก เพราะคนดูรู้

1274
01:02:34,144 --> 01:02:35,544
แต่ไม่มีนักแสดงที่เหลือคนไหนรู้เลย

1275
01:02:35,904 --> 01:02:38,624
โอเค นี่มาจาก
"ตอนที่ทุกคนรู้ความจริง"

1276
01:02:38,824 --> 01:02:40,344
"ห้องของชีเปลือยหน้าเงือก"

1277
01:02:40,424 --> 01:02:42,664
"ฟีบี้กับเรเชลไปกับรอสส์ด้วย"

1278
01:02:42,744 --> 01:02:45,584
"ถึงแม้ว่ามันจะว่างเปล่า
แต่ก็เป็นห้องที่ดีมาก"

1279
01:02:46,344 --> 01:02:47,424
"โอ้ พระเจ้า"

1280
01:02:47,504 --> 01:02:50,424
"ฉันรักห้องนี้จังเลย
สุดยอดมากเลยเนอะ"

1281
01:02:50,544 --> 01:02:53,624
ไม่อยากเชื่อว่าฉันไม่เคยรู้
ว่ามันดีแค่ไหน

1282
01:02:53,704 --> 01:02:56,984
เป็นเพราะตาของนายมองไป
ที่ชีเปลือยตัวเบ้อเร่อน่ะสิ

1283
01:02:57,744 --> 01:03:00,544
"เจ๋งมากเลย
นายรีบไปกรอกใบสมัครดีกว่านะ"

1284
01:03:00,664 --> 01:03:01,864
"ไม่งั้นฉันจะเสียบแทน"

1285
01:03:01,944 --> 01:03:03,104
"แหม"

1286
01:03:05,864 --> 01:03:08,264
- นายทำแบบนั้นแหละ
- งั้นเหรอ

1287
01:03:08,344 --> 01:03:10,104
"ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะพูดแบบนี้นะ"

1288
01:03:10,184 --> 01:03:12,825
"แต่ฉันจะไปใช้ห้องน้ำ
ของชีเปลือยหน้าเงือก"

1289
01:03:13,665 --> 01:03:15,305
"เธอเดินออกไป
ฟีบี้มองไปนอกหน้าต่าง"

1290
01:03:15,625 --> 01:03:18,145
"ดูสิ มอนิก้ากับแชนด์เลอร์อยู่นั่น"

1291
01:03:18,225 --> 01:03:21,105
"นี่ ๆ พวกนาย นี่"

1292
01:03:21,185 --> 01:03:23,425
"แชนด์เลอร์กับมอนิก้ายืนใกล้กัน"

1293
01:03:23,505 --> 01:03:25,945
"พวกเขาเริ่มถอดเสื้อผ้า
ของกันและกัน"

1294
01:03:26,025 --> 01:03:27,265
"ฟีบี้สติแตกไปเลย"

1295
01:03:33,745 --> 01:03:37,225
"แชนด์เลอร์กับมอนิก้า
แชนด์เลอร์กับมอนิก้า"

1296
01:03:37,305 --> 01:03:39,025
"เรเชลเห็นสิ่งที่ฟีบี้เห็น"

1297
01:03:39,105 --> 01:03:40,225
"โอ้ พระเจ้า พระเจ้าช่วย"

1298
01:03:40,345 --> 01:03:42,865
- "แชนด์เลอร์กับมอนิก้า"
- "โอ้พระเจ้า พระเจ้า"

1299
01:03:42,945 --> 01:03:44,545
- "โอ๊ย ตาฉัน ๆ"
- "ฉันรู้"

1300
01:03:44,625 --> 01:03:47,185
"ฟีบี้... ฟีบส์ ฟีบี้"

1301
01:03:47,265 --> 01:03:48,665
"ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร"

1302
01:03:48,745 --> 01:03:50,745
- "ไม่เป็นไร"
- "พวกเขากินตับกันอยู่"

1303
01:03:50,825 --> 01:03:52,385
"ฉันรู้แล้ว ๆ ที่จริงฉันรู้แล้ว"

1304
01:03:52,465 --> 01:03:54,505
- "ฉันรู้แล้ว ๆ"
- "เธอรู้เหรอ"

1305
01:03:54,585 --> 01:03:56,345
"รู้แล้ว ฉันรู้แล้ว โจอี้ก็รู้แล้ว"

1306
01:03:56,425 --> 01:03:59,905
"แต่รอสส์ยังไม่รู้
เพราะงั้นเธอต้องเลิกกรี๊ดได้แล้ว"

1307
01:03:59,985 --> 01:04:01,065
เกิดอะไรขึ้น

1308
01:04:03,225 --> 01:04:05,105
- อะไรกัน อะไร
- ไม่มีอะไร

1309
01:04:05,185 --> 01:04:06,465
พระเจ้า เราแค่ตื่นเต้นมากน่ะ

1310
01:04:06,545 --> 01:04:08,265
ที่นายอาจจะได้ห้องนี้ไป

1311
01:04:08,945 --> 01:04:10,585
ที่จริงมันดูดีมากเลยนะ

1312
01:04:10,665 --> 01:04:12,185
ดูดีมาก ดูดีมากเลย

1313
01:04:12,385 --> 01:04:15,865
"มานี่สิ มาเลย เข้ามาเลย
กอดกันหน่อย กอดกัน"

1314
01:04:15,945 --> 01:04:17,425
"กอดกันหน่อย กอดกันหน่อย"

1315
01:04:27,185 --> 01:04:28,705
"เซ็นทรัลเพิร์ก"

1316
01:04:29,905 --> 01:04:32,505
โอ้ พระเจ้า เอาล่ะ

1317
01:04:35,465 --> 01:04:37,025
ค่ะ อย่าคึกกันเกินไปนะคะ

1318
01:04:37,105 --> 01:04:39,025
ฉันไม่ได้เล่นมานานแล้ว

1319
01:04:39,105 --> 01:04:41,625
ฉันควรเล่นเป็นฟีบี้สินะ

1320
01:04:42,305 --> 01:04:43,345
โอเค

1321
01:04:44,665 --> 01:04:47,985
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1322
01:04:48,065 --> 01:04:51,345
"เขาให้แกกินอะไร"

1323
01:04:51,425 --> 01:04:54,185
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1324
01:04:54,545 --> 01:04:58,505
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1325
01:04:58,825 --> 01:05:01,745
"เขาไม่พาแกไปหาหมอ"

1326
01:05:01,865 --> 01:05:06,545
"แกไม่ใช่สัตว์เลี้ยงตัวโปรด
ของเขาแน่"

1327
01:05:06,625 --> 01:05:09,665
"แกอาจไม่ได้ตัวหอมชวนดม"

1328
01:05:09,745 --> 01:05:13,865
"และแกไม่เป็นเพื่อนกับพวกที่มีจมูก"

1329
01:05:20,545 --> 01:05:21,585
สวัสดีค่ะ

1330
01:05:22,065 --> 01:05:24,505
แปลกมากเลยค่ะ
เพราะฉันกำลังเดินอยู่บนถนน

1331
01:05:24,585 --> 01:05:26,345
และบังเอิญมี...

1332
01:05:27,265 --> 01:05:28,665
- กีตาร์
- ใช่เลย

1333
01:05:28,745 --> 01:05:30,145
- โอ้ พระเจ้า
- ต้องการให้ช่วยไหมคะ

1334
01:05:30,625 --> 01:05:32,865
ได้ค่ะ น่าจะต้องการนะ

1335
01:05:32,945 --> 01:05:36,025
ฉันชอบ "แมวตัวเหม็น" มากเลย
เป็นหนึ่งในเพลงโปรดเลย

1336
01:05:36,105 --> 01:05:37,985
- โอ้ พระเจ้า
- จะว่าไหมถ้าฉัน...

1337
01:05:38,065 --> 01:05:40,185
- จัดมาเลยค่ะ
- ร้อง "แมวตัวเหม็น"

1338
01:05:40,265 --> 01:05:41,346
ในแบบใหม่

1339
01:05:41,426 --> 01:05:43,106
- ได้ คงยอดมากเลย
- เอาล่ะนะ

1340
01:05:44,666 --> 01:05:47,866
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1341
01:05:47,946 --> 01:05:50,746
"เขาให้แกกินอะไร"

1342
01:05:50,826 --> 01:05:53,706
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1343
01:05:53,786 --> 01:05:58,186
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1344
01:06:00,706 --> 01:06:02,186
ก็ไม่แย่นะ

1345
01:06:02,266 --> 01:06:03,506
มันโอเคไหมคะ

1346
01:06:03,586 --> 01:06:06,506
ค่ะ เพราะมาก ๆ เลย

1347
01:06:06,586 --> 01:06:08,066
ขอบคุณมากค่ะ

1348
01:06:08,626 --> 01:06:11,426
"เขาไม่พาแกไปหาหมอ"

1349
01:06:11,506 --> 01:06:16,066
"แกไม่ใช่สัตว์เลี้ยงตัวโปรด
ของเขาแน่"

1350
01:06:16,146 --> 01:06:18,946
"แกอาจไม่ได้ตัวหอมชวนดม"

1351
01:06:19,026 --> 01:06:24,306
"และแกไม่เป็นเพื่อนกับพวกที่มีจมูก"

1352
01:06:24,386 --> 01:06:27,546
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1353
01:06:27,626 --> 01:06:30,586
"เขาให้แกกินอะไร"

1354
01:06:30,666 --> 01:06:33,506
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1355
01:06:33,586 --> 01:06:39,186
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1356
01:06:40,546 --> 01:06:43,266
"เหม็น เหม็น เหม็น เหม็นมาก
เหม็น แมวตัวเหม็น"

1357
01:06:43,386 --> 01:06:45,266
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1358
01:06:45,346 --> 01:06:48,426
"เหม็น เหม็น เหม็น เหม็นมาก
เหม็น แมวตัวเหม็น"

1359
01:06:48,506 --> 01:06:50,666
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1360
01:06:50,746 --> 01:06:53,386
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1361
01:06:53,466 --> 01:06:55,946
"เขาให้แกกินอะไร"

1362
01:06:56,026 --> 01:06:58,506
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1363
01:06:58,586 --> 01:07:00,986
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1364
01:07:01,066 --> 01:07:03,506
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1365
01:07:03,586 --> 01:07:06,106
"เขาให้แกกินอะไร"

1366
01:07:06,186 --> 01:07:08,746
"แมวตัวเหม็น แมวตัวเหม็น"

1367
01:07:08,826 --> 01:07:13,706
"ไม่ใช่ความผิดของแก"

1368
01:07:21,346 --> 01:07:23,586
ใช่ นี่แหละ

1369
01:07:24,146 --> 01:07:27,026
ไม่ค่ะ แต่ก็ขอบคุณนะ ขอบคุณค่ะ

1370
01:07:27,106 --> 01:07:28,666
ยอดมากเลย

1371
01:07:29,746 --> 01:07:31,866
แต่ก็ยังคิดว่า
ฉันร้องคนเดียวเพราะกว่านะ

1372
01:07:32,426 --> 01:07:33,746
จริงค่ะ

1373
01:07:33,826 --> 01:07:35,386
คุณได้ยินสินะ

1374
01:07:36,426 --> 01:07:37,546
ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหมคะ

1375
01:07:37,626 --> 01:07:40,066
ขอบคุณมากเลยที่เป็นคน

1376
01:07:40,146 --> 01:07:41,506
ที่เป็นตัวแทนเราทุกคนใน "เฟรนส์"

1377
01:07:41,586 --> 01:07:43,986
ที่เป็น ไม่รู้ว่าเรียกแบบนี้ถูกไหม

1378
01:07:44,066 --> 01:07:47,826
แต่เป็นคนไม่เหมือนใคร
หรือคนที่เป็นตัวเองจริง ๆ

1379
01:07:47,906 --> 01:07:51,026
ขอบคุณค่ะ
และขอบคุณที่ต่อยอดให้มันนะคะ

1380
01:07:51,106 --> 01:07:52,906
- ฉันจะร้องไห้แล้ว
- ใช่เลย

1381
01:07:57,506 --> 01:07:59,986
"เฟรนส์"

1382
01:08:00,066 --> 01:08:01,826
มีซีซั่นที่ฉันไม่เคยดูด้วยนะ

1383
01:08:01,946 --> 01:08:03,586
- ฉันด้วย
- จริงเหรอ

1384
01:08:03,666 --> 01:08:05,506
- ใช่
- ฉันดูหมดแล้ว

1385
01:08:05,586 --> 01:08:07,506
- ฉันดูทุกตอนเลย
- ฉันคิดว่าฉันดูหมดแล้วนะ

1386
01:08:07,586 --> 01:08:10,747
มิเชลกับฉันเริ่มดูซีซั่นสี่บางตอน

1387
01:08:10,827 --> 01:08:12,347
ที่ฉันคิดว่าเคยดูแล้ว

1388
01:08:12,427 --> 01:08:13,467
เหมือนฉันไม่เคยดูเลย

1389
01:08:13,547 --> 01:08:15,667
เธอดูแล้วชอบไหม

1390
01:08:15,907 --> 01:08:18,027
เขาชอบมากกว่าฉันนะ

1391
01:08:18,107 --> 01:08:19,867
เพราะฉันไม่ชอบดูตัวเองแสดง

1392
01:08:19,947 --> 01:08:21,867
- ทำไมล่ะ
- ไม่รู้สิ

1393
01:08:21,947 --> 01:08:23,147
- เธอแสดงเก่งมากนะ
- ไม่รู้เหมือนกัน

1394
01:08:23,227 --> 01:08:29,547
เหมือนกับลิซ่า
ฉันไม่ได้ดูมานาน 17 ปีแล้ว

1395
01:08:29,627 --> 01:08:33,667
จนลูกสาวฉัน
เพิ่งเริ่มดูเมื่อปีที่ผ่านมา

1396
01:08:33,747 --> 01:08:35,867
แล้วมันก็ดึงฉันกลับเข้าไป

1397
01:08:35,947 --> 01:08:39,387
สำหรับฉันตอนดูมัน ฉัน...

1398
01:08:39,787 --> 01:08:41,707
มันยากที่จะดูตัวเอง

1399
01:08:41,787 --> 01:08:44,227
แต่ฉันรู้สึกแบบนั้น
กับทุกเรื่องที่แสดงนั่นแหละ

1400
01:08:44,307 --> 01:08:48,827
เพราะฉันไม่เชื่อ
ในการแสดงของตัวเอง

1401
01:08:48,907 --> 01:08:50,387
เพราะฉันรู้ว่ามันไม่จริง

1402
01:08:50,467 --> 01:08:52,107
เพราะฉันเป็นคนแสดงเอง

1403
01:08:53,827 --> 01:08:55,387
นั่นคืออาชีพของนายนะ

1404
01:08:55,467 --> 01:08:57,667
ฉันรู้ แต่มันแปลกเวลาดูตัวเอง

1405
01:08:57,747 --> 01:08:59,587
ฉันแบบว่า "ฉันไม่เชื่อนายสักนิด"

1406
01:08:59,667 --> 01:09:02,107
แต่เวลาดูเรื่องนี้ มันแปลกมากเลย

1407
01:09:02,187 --> 01:09:06,667
แต่ได้ดูพวกนาย
ฉันภูมิใจมากที่ได้เล่นเรื่องนี้

1408
01:09:06,747 --> 01:09:09,547
แค่บางอย่างก็ยอดเยี่ยมมากแล้ว

1409
01:09:09,627 --> 01:09:11,827
ใช่ เวลาฉันดูเรื่องนี้

1410
01:09:11,907 --> 01:09:14,147
ฉันหัวเราะออกมาหนึ่งครั้ง
ทุกฉากเลย

1411
01:09:14,227 --> 01:09:16,947
เพราะทุกคน
ทำให้ฉันหัวเราะหนักมาก

1412
01:09:17,027 --> 01:09:18,107
ตอนกางเกงหนังน่ะ

1413
01:09:18,187 --> 01:09:21,267
โอ้ พระเจ้า นั่นยัง...
มันเพิ่งฉายไปเมื่อวันก่อน

1414
01:09:21,347 --> 01:09:23,507
ฉันบังเอิญอยู่ในครัวกับมารีน่า

1415
01:09:23,587 --> 01:09:25,787
และเรากำลังกินมื้อเย็นกัน
แล้ว "เฟรนส์" ก็ฉายอยู่

1416
01:09:25,907 --> 01:09:27,947
แล้วฉันก็แบบว่า "ดูนั่นสิ
มาดูกันว่าตอนไหน"

1417
01:09:28,027 --> 01:09:30,387
แล้วก็เป็นตอนกางเกงหนัง

1418
01:09:30,467 --> 01:09:33,587
แล้วฉันก็พูดกับลูกสาวว่า "ดูนี่นะ"

1419
01:09:33,707 --> 01:09:36,267
"ตอนนี้ตลกมาก ดูเดวิดนะ"

1420
01:09:36,347 --> 01:09:38,627
แล้วมันก็ตลกสุด ๆ เลย

1421
01:09:38,707 --> 01:09:41,307
อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ
อย่างตอนดึงกางเกงขึ้น

1422
01:09:41,387 --> 01:09:45,987
แล้วมือลื่นไปฟาดหัว

1423
01:09:46,067 --> 01:09:48,427
และฉันรู้จักนายดี
นายคำนวณมาหมดแล้ว

1424
01:09:48,507 --> 01:09:49,827
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญ

1425
01:09:49,907 --> 01:09:53,427
ฉันเคยดูนายคิดอะไรพวกนี้ไว้
และมันก็ยอดเยี่ยมมาก

1426
01:10:06,747 --> 01:10:10,107
ผมก็ระบุไม่ได้ว่าเป็นใคร

1427
01:10:10,187 --> 01:10:12,427
แต่ผมรู้ว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่ง
ของครอบครัวเกลเลอร์

1428
01:10:12,507 --> 01:10:15,947
ผมเจ้าระเบียบสุด ๆ
เป็นคนประสาทมาก ๆ

1429
01:10:16,187 --> 01:10:19,387
และผมใส่กางเกงรัดรูปเกินไป

1430
01:10:19,547 --> 01:10:22,627
{\an5}"คิท ฮาร์ริงตัน-เกลเลอร์
นักแสดงระดับรางวัล"

1431
01:10:23,347 --> 01:10:24,427
เฮ้ย

1432
01:10:24,507 --> 01:10:27,507
ผมว่าหนึ่งในเหตุผล
ที่ "เฟรนส์"ตลกมาก ๆ

1433
01:10:27,587 --> 01:10:29,587
คือการที่นักแสดงทั้งหกคนนี้

1434
01:10:29,667 --> 01:10:31,627
เป็นเจ้าแห่งการแสดงตลกทางกาย

1435
01:10:33,827 --> 01:10:35,547
มีฉากของเดวิด ชวิมเมอร์

1436
01:10:35,627 --> 01:10:38,467
ที่รอสส์ตัดสินใจไม่จ่าย

1437
01:10:38,547 --> 01:10:40,268
ค่าขนย้ายโซฟาของเขา

1438
01:10:40,348 --> 01:10:42,748
แล้วพวกเขาก็ยกโซฟาขึ้นบันไดไป

1439
01:10:42,828 --> 01:10:45,348
และค่อนข้างรวดเร็วเลย
ทุกคนก็เดือดร้อนกันหมด

1440
01:10:45,428 --> 01:10:48,108
มันไม่ใช่สิ่งที่จะยกขึ้นบันไดได้

1441
01:10:48,308 --> 01:10:49,708
- เลี้ยว
- เลี้ยว

1442
01:10:50,588 --> 01:10:51,908
ฉันว่าเราเลี้ยวไม่ได้แล้ว

1443
01:10:51,988 --> 01:10:54,948
แล้วเดวิด ชวิมเมอร์
ก็เริ่มสั่งให้พวกเขาหมุน

1444
01:10:55,028 --> 01:10:57,148
เอาล่ะ หมุน

1445
01:10:57,268 --> 01:10:58,748
หมุน

1446
01:11:00,148 --> 01:11:01,548
หมุน

1447
01:11:02,028 --> 01:11:03,268
หมุน

1448
01:11:05,028 --> 01:11:06,228
หมุน

1449
01:11:07,508 --> 01:11:08,668
หมุน

1450
01:11:08,748 --> 01:11:11,868
หุบปาก หุบปาก หุบปากเลย

1451
01:11:13,548 --> 01:11:16,908
ฉากนั้นมันธรรมดามากเลยนะครับ

1452
01:11:17,428 --> 01:11:19,348
ถ้าดูมันในหน้ากระดาษตอนแรก

1453
01:11:19,428 --> 01:11:22,788
มีนักแสดงสามคนแบกโซฟาขึ้นบันได

1454
01:11:22,868 --> 01:11:25,508
อาจจะมีบทพูดอยู่หน้าหนึ่ง

1455
01:11:25,588 --> 01:11:28,788
และไม่มีอะไรในบทสนทนานั้นเลย

1456
01:11:28,908 --> 01:11:30,588
ที่ตลกแบบสุด ๆ

1457
01:11:30,668 --> 01:11:32,228
แต่สิ่งที่พวกเขาทำในตอนนั้น

1458
01:11:32,308 --> 01:11:34,548
ตอนยกโซฟานั่นขึ้นบันได

1459
01:11:34,628 --> 01:11:36,908
เป็นหนึ่งในฉากตลกที่สุด
ที่ผมเคยเห็นในทีวีเลย

1460
01:11:44,868 --> 01:11:46,988
โอเค เอาล่ะนะ

1461
01:11:47,068 --> 01:11:48,228
หมุน

1462
01:11:54,388 --> 01:11:55,588
หมุน

1463
01:12:09,108 --> 01:12:10,188
เอาล่ะ คัตกันเถอะ

1464
01:12:12,908 --> 01:12:15,108
"โรงถ่าย 24"

1465
01:12:15,188 --> 01:12:17,108
"เซ็นทรัลเพิร์ก"

1466
01:12:17,188 --> 01:12:18,228
จำตัวกำหนดตำแหน่งของเราได้ไหม

1467
01:12:18,308 --> 01:12:20,068
- จำได้ไหมว่าของตัวเองสีอะไร
- สีเหลือง

1468
01:12:20,148 --> 01:12:21,748
- สีฟ้า
- ของนายสีฟ้าเหรอ

1469
01:12:21,828 --> 01:12:24,348
ฉันไม่เคยก้มไปมองเลย
ฉันชอบใช้มุม...

1470
01:12:24,428 --> 01:12:25,988
- นายมองนะ
- ฉันใช้มุม...

1471
01:12:26,068 --> 01:12:28,308
นายสะดุดทุกครั้งเลย นายไม่ยอมดู

1472
01:12:28,428 --> 01:12:30,548
เดี๋ยว เกิดอะไรขึ้นน่ะ
จำไม่ได้เลยว่านายสะดุด

1473
01:12:30,628 --> 01:12:31,908
อันใหญ่นั่น ใช่

1474
01:12:31,988 --> 01:12:34,748
เขาวิ่งเข้ามา ดูเครื่องหมาย...

1475
01:12:34,828 --> 01:12:36,148
- เปล่า ฉันสะดุดมัน
- เขาสะดุด

1476
01:12:45,028 --> 01:12:46,748
- เขาล้มลงไปเลย...
- ทุกครั้งเลย

1477
01:12:46,828 --> 01:12:50,148
- แล้วฉันก็วิ่ง
- นายวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

1478
01:12:50,228 --> 01:12:52,668
แต่รอบที่สอง ฉันเข้ามาแล้วทำแบบนี้

1479
01:12:52,748 --> 01:12:55,268
รอบที่สองฉันทำแบบนี้ ฉันวิ่งมา

1480
01:12:55,348 --> 01:12:58,108
ฟีบส์ ดูสิ...

1481
01:12:58,188 --> 01:13:00,148
ฟีบส์ ดูสิ

1482
01:13:03,988 --> 01:13:05,628
รอบที่สามฉันไปลากเก้าอี้มา

1483
01:13:05,708 --> 01:13:06,748
แล้วเก้าอี้ก็ล้มลง

1484
01:13:06,828 --> 01:13:09,909
ฟีบส์ ดูสิ...

1485
01:13:11,829 --> 01:13:13,069
พระเจ้า

1486
01:13:15,749 --> 01:13:17,029
ขอโทษครับ

1487
01:13:17,109 --> 01:13:18,629
และรอบสุดท้าย นายก็เข้ามา

1488
01:13:18,709 --> 01:13:21,269
เพราะฉันบอกว่า
"ถ้ามีคนได้หัวเราะ"

1489
01:13:21,349 --> 01:13:22,549
"ฉันจะทนไม่ได้"

1490
01:13:22,629 --> 01:13:25,109
"ฉันต้องได้หัวเราะเหมือนกัน"

1491
01:13:26,109 --> 01:13:27,269
ฟีบส์ ๆ

1492
01:13:27,349 --> 01:13:29,549
ดูสิ...

1493
01:13:29,629 --> 01:13:31,469
โอ้ โซปโอเปร่าไดเจสต์

1494
01:13:35,989 --> 01:13:37,829
ไม่นะ

1495
01:13:44,269 --> 01:13:46,189
นายตีนโตคนนั้นพูดเก่งมาก

1496
01:13:46,349 --> 01:13:48,469
ไอ้ตีนโตพูดเก่งนะ ดังนั้น...

1497
01:13:51,429 --> 01:13:53,389
นี่เป็นฉากหลุดเหรอ

1498
01:13:53,469 --> 01:13:55,389
นายตีนโตคนนั้นพูดเก่งมาก

1499
01:13:55,469 --> 01:13:56,509
ไอ้ตีนโตพูดเก่งนะ

1500
01:13:56,589 --> 01:13:58,669
เราเลยไม่เคยเห็นรูปมันไง

1501
01:14:04,989 --> 01:14:06,509
ให้เขาแสดง
ในงานแต่งของเราไม่ได้

1502
01:14:06,589 --> 01:14:07,629
ทุกคนจะกลับกันหมด

1503
01:14:07,709 --> 01:14:09,989
มันจะเหมือนตอนเขาแร็ป
ในงาน "บัต" มิตซวาห์ของฉัน

1504
01:14:11,909 --> 01:14:13,349
งาน "บัต" มิตซวาห์ของเธอเหรอ

1505
01:14:15,669 --> 01:14:17,069
ขอบคุณ

1506
01:14:23,389 --> 01:14:24,589
อะไรกัน

1507
01:14:30,309 --> 01:14:32,109
จะทำหน้าขรึมได้ยังไงน่ะ

1508
01:14:39,309 --> 01:14:41,109
มีที่ถ่ายไปแล้วผ่านบ้างไหมคะ

1509
01:14:41,229 --> 01:14:43,469
- ไม่มีเลย
- ไม่มีเลยเหรอ โอเค

1510
01:14:44,749 --> 01:14:46,509
ฉันไม่อยากเชื่อ
ฉันมองนายตรง ๆ เลย

1511
01:14:46,589 --> 01:14:47,709
ขอโทษจริง ๆ

1512
01:14:49,389 --> 01:14:50,589
แอ็กชั่น

1513
01:14:51,509 --> 01:14:53,269
ไม่อยากเชื่อว่าเอ็มม่ายังหลับอยู่

1514
01:14:53,349 --> 01:14:55,149
นั่นสิ เราจะทำยังไงกันดี

1515
01:15:02,909 --> 01:15:04,469
ฉันชนะ

1516
01:15:05,749 --> 01:15:07,549
นั่นมันบ้าอะไรน่ะ

1517
01:15:08,949 --> 01:15:10,349
พร้อมไหม

1518
01:15:13,749 --> 01:15:14,869
ฉันชนะ

1519
01:15:15,029 --> 01:15:16,189
นั่นอะไรน่ะ

1520
01:15:16,309 --> 01:15:18,549
ไฟไงล่ะวะ ไอ้โง่

1521
01:15:23,389 --> 01:15:24,509
เกมจบแล้ว

1522
01:15:25,029 --> 01:15:26,269
ถอดเสื้อคลุมออกเลย

1523
01:15:30,829 --> 01:15:32,229
โอเค ฉันหมายถึง...

1524
01:15:32,749 --> 01:15:34,669
- ไม่นะ
- ไม่

1525
01:15:34,749 --> 01:15:35,909
อย่าถอดออกนะ

1526
01:15:39,070 --> 01:15:40,510
นั่นเป็นความคิดเขา

1527
01:15:40,590 --> 01:15:42,590
แมตตี้ นั่นเป็นความคิดนาย
นายจำได้ไหม

1528
01:15:47,070 --> 01:15:48,270
เธอยกถาดนั่นไปให้หมอ

1529
01:15:48,350 --> 01:15:50,390
เพราะถ้าไม่ทำแบบนั้น จะมีคนตาย

1530
01:15:56,110 --> 01:15:57,550
ไม่นะ

1531
01:15:59,990 --> 01:16:01,550
ลิซ่า เสียงหัวเราะเธอน่ะ
โอ้ พระเจ้า

1532
01:16:01,630 --> 01:16:02,830
ไม่ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในโลกเลย

1533
01:16:02,910 --> 01:16:04,070
ได้ยินแล้วอยากหัวเราะตามมาก ๆ

1534
01:16:04,190 --> 01:16:06,990
- น่ารักมาก
- ฟังแล้วอยากหัวเราะตามที่สุด

1535
01:16:07,110 --> 01:16:09,670
ฉากหลุดตลกมากเลย

1536
01:16:09,750 --> 01:16:14,110
พอนึกย้อนกลับไปแล้ว
ใครขำดังที่สุดครับ

1537
01:16:14,190 --> 01:16:16,030
ใครขำได้ จริงเหรอครับ

1538
01:16:16,110 --> 01:16:17,990
- ลิซ่า
- จริงเหรอ ลิซ่า คูโดรว์เหรอครับ

1539
01:16:18,070 --> 01:16:20,030
- คุณหัวเราะดังที่สุดเลย
- ใช่ค่ะ ใช่

1540
01:16:20,110 --> 01:16:21,150
- เสียงหัวเราะที่เยี่ยมที่สุด
- ช่วยไม่ได้น่ะค่ะ

1541
01:16:21,230 --> 01:16:23,830
- เสียงหัวเราะที่เพลินที่สุด
- ตอนลิซ่าหัวเราะ...

1542
01:16:23,910 --> 01:16:26,590
คุณพระคุณเจ้า

1543
01:16:27,150 --> 01:16:30,110
ไม่อยากเชื่อว่าพวกคุณไม่พูดชื่อฉัน

1544
01:16:38,350 --> 01:16:42,030
แม็กกี้ วีลเลอร์ครับทุกคน
แจนิซมาเอง

1545
01:16:48,470 --> 01:16:49,550
เป็นยังไงบ้าง

1546
01:16:49,630 --> 01:16:50,790
แม็กกี้ วีลเลอร์

1547
01:16:50,870 --> 01:16:52,550
แม็กกี้ มานั่งตรงมุมนี้เลยครับ

1548
01:16:52,630 --> 01:16:54,710
เจน กลับเข้ามาครับ
ทุกคนขยับเข้าไปนะ

1549
01:16:54,790 --> 01:16:58,030
แม็กกี้ มานั่งตรงนี้เลยครับ

1550
01:16:58,110 --> 01:17:01,190
ขอบคุณที่มานะครับ แม็กกี้
น่าตื่นเต้นสุด ๆ เลย

1551
01:17:01,270 --> 01:17:03,550
มาคุยเรื่องแจนิซกันหน่อย

1552
01:17:03,630 --> 01:17:06,750
บทของ...

1553
01:17:07,390 --> 01:17:10,190
- บทของแจนิซเกิดขึ้นได้ยังไง
- เกิดขึ้นได้ยังไง

1554
01:17:11,150 --> 01:17:14,550
รู้ไหม ฉันได้รับบทที่ต้องออดิชั่น
จากเครื่องแฟกซ์

1555
01:17:14,630 --> 01:17:16,630
และมันเขียนว่า
"คนนิวยอร์กที่พูดเร็ว"

1556
01:17:16,710 --> 01:17:18,630
และฉันคิดว่าฉันรู้จักเธอนะ

1557
01:17:18,710 --> 01:17:20,470
ฉันโตมาที่นั่น

1558
01:17:20,550 --> 01:17:23,470
ฉันแค่ เธออยู่ในตัวฉันเอง
นั่นแหละค่ะ

1559
01:17:23,550 --> 01:17:26,910
คุณรักฉัน แชนด์เลอร์ บิง

1560
01:17:30,590 --> 01:17:32,270
โอ้ ไม่เลย

1561
01:17:33,350 --> 01:17:34,750
คุณตามหาฉัน

1562
01:17:34,830 --> 01:17:40,630
บางอย่างลึก ๆ ในจิตวิญญาณคุณ
เรียกหาฉันเหมือนสัญญาณเตือนภัย

1563
01:17:40,710 --> 01:17:44,270
แจนิซ แจนิซ

1564
01:17:44,350 --> 01:17:47,110
คุณต้องการฉัน คุณขาดฉันไม่ได้

1565
01:17:47,190 --> 01:17:50,030
คุณอยู่โดยไม่มีฉันไม่ได้

1566
01:17:50,110 --> 01:17:51,230
แมทธิว เพอร์รี่ตลกมากเลยค่ะ

1567
01:17:51,310 --> 01:17:53,510
ตอนที่ฉันเห็นเขา
และตอนที่เขาอ้าปาก

1568
01:17:53,590 --> 01:17:55,070
ฉันคิดว่า "พระเจ้า
ฉันกลั้นไม่อยู่แน่"

1569
01:17:55,150 --> 01:17:56,190
"ฉันต้องหัวเราะแน่"

1570
01:17:56,270 --> 01:17:58,470
"ตัวละครนี้ต้องขำหน่อย
เพราะฉันจะไม่สามารถ"

1571
01:17:58,550 --> 01:18:00,430
"แสดงกับผู้ชายคนนี้ผ่านสักฉากแน่"

1572
01:18:00,510 --> 01:18:01,670
ฉันเลยมองเขาแล้วก็...

1573
01:18:02,430 --> 01:18:03,710
นั่นล่ะค่ะ

1574
01:18:05,070 --> 01:18:07,190
มันเกิดขึ้นมาเองเลย

1575
01:18:07,270 --> 01:18:10,191
ขอบคุณนะคะ แมทธิว
ที่ทำให้มันเกิดขึ้น

1576
01:18:10,271 --> 01:18:12,911
เอาล่ะค่ะ ทุกคน คุณพระคุณเจ้า

1577
01:18:13,071 --> 01:18:15,271
งานเลี้ยงรุ่น "เฟรนส์"

1578
01:18:15,791 --> 01:18:18,751
- ฉันได้มีส่วนร่วมด้วย
- แม็กกี้ วีลเลอร์ครับ ทุกคน

1579
01:18:18,871 --> 01:18:19,911
ขอบคุณมากครับ

1580
01:18:19,991 --> 01:18:22,231
พระเจ้าอวยพรครับ
แม็กกี้ วีลเลอร์ครับ ทุกคน

1581
01:18:24,031 --> 01:18:26,511
เป็นไงล่ะ วิเศษจริง ๆ

1582
01:18:29,191 --> 01:18:30,391
ฉันรักเธอจัง

1583
01:18:30,471 --> 01:18:33,751
ผมควรบอกว่ามีใครบางคน

1584
01:18:33,871 --> 01:18:35,871
ที่พิเศษมาก ๆ
ซึ่งเคยแสดงในเรื่องนี้

1585
01:18:35,991 --> 01:18:37,231
และมาไม่ได้ในคืนนี้

1586
01:18:37,311 --> 01:18:41,191
แต่ก็อยากมีส่วนร่วม
ในรายการมาก ๆ

1587
01:18:41,311 --> 01:18:44,351
ตอนนี้เขามาร่วมกับเราผ่านซูมครับ

1588
01:18:44,431 --> 01:18:48,431
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
ขอต้อนรับเจมส์ ไมเคิล ไทเลอร์

1589
01:18:48,511 --> 01:18:49,791
เขาอยู่นี่แล้ว กันเทอร์ครับ

1590
01:18:49,871 --> 01:18:53,311
กันเทอร์ตัวจริงเสียงจริงครับ ทุกคน
เขาอยู่นี่แล้ว

1591
01:18:54,151 --> 01:18:55,511
"ไงครับ ทุกคน"

1592
01:18:56,031 --> 01:18:57,711
สบายดีไหมคะ

1593
01:18:57,791 --> 01:19:00,031
- ดีใจที่ได้เจอนะ ทุกคนดูดีมากเลย
- ขอบคุณนะ

1594
01:19:00,111 --> 01:19:03,151
ช่วยเล่าประสบการณ์
ตอนที่คุณแสดงเรื่องนี้

1595
01:19:03,231 --> 01:19:05,871
และการที่ตัวละครของคุณมีชีวิตขึ้นมา

1596
01:19:05,951 --> 01:19:07,271
ตลอดเรื่องนี้หน่อยสิครับ

1597
01:19:07,351 --> 01:19:11,591
{\an5}เป็นสิบปีที่น่าจดจำที่สุด
ในชีวิตผมเลยครับ

1598
01:19:11,671 --> 01:19:17,031
ผมนึกถึงประสบการณ์
ที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้ว

1599
01:19:18,071 --> 01:19:20,031
พวกเขาทุกคนยอดเยี่ยมมาก

1600
01:19:20,111 --> 01:19:21,831
มันเป็นความสุข
ที่ได้ร่วมงานกับพวกเขาครับ

1601
01:19:21,911 --> 01:19:23,391
ผมรู้สึกพิเศษมาก ๆ

1602
01:19:23,471 --> 01:19:24,711
- เรเชล
- ว่าไงคะ

1603
01:19:24,951 --> 01:19:26,551
คุณเกิดวันไหนเหรอ

1604
01:19:26,631 --> 01:19:27,791
วันที่ 5 พฤษภาคม ทำไมคะ

1605
01:19:27,871 --> 01:19:30,511
อ๋อ ผมแค่จดวันเกิดคนน่ะ

1606
01:19:30,591 --> 01:19:32,431
- ของฉันเดือนธันวาคม...
- เออ เรื่องของนาย

1607
01:19:33,791 --> 01:19:36,271
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
เจมส์ ไมเคิล ไทเลอร์

1608
01:19:36,351 --> 01:19:37,591
กันเทอร์มาเองครับ

1609
01:19:41,031 --> 01:19:42,311
"ขอบคุณครับ"

1610
01:19:42,391 --> 01:19:45,951
ผมขอถามคำถาม

1611
01:19:46,031 --> 01:19:49,671
ที่ผมคิดว่า
เป็นคำถามที่เจ้าเล่ห์ได้ไหมครับ

1612
01:19:49,751 --> 01:19:54,511
เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้และเห็น
ว่าตอนนั้นพวกคุณเป็นนักแสดง

1613
01:19:54,591 --> 01:19:58,991
วัยหนุ่มสาว เซ็กซี่ หน้าตาดี
และประสบความสำเร็จ

1614
01:19:59,071 --> 01:20:02,471
ผมว่ามันไม่น่าเป็นไปได้เลยที่จะไม่มี

1615
01:20:03,231 --> 01:20:06,751
แอบรักกันนอกจอ

1616
01:20:09,431 --> 01:20:12,311
คือว่า ว่าไงเดวิด

1617
01:20:12,391 --> 01:20:13,471
ครับ

1618
01:20:14,631 --> 01:20:17,151
- ใช่ หมายถึง...
- ซีซั่นแรก

1619
01:20:17,231 --> 01:20:18,711
ใช่ ตอนซีซั่นแรก...

1620
01:20:18,791 --> 01:20:21,471
ผมแอบชอบเจนมาก ๆ

1621
01:20:22,431 --> 01:20:26,031
- ผม...
- รู้สึกเหมือนกันทั้งคู่ค่ะ

1622
01:20:26,111 --> 01:20:29,111
และผมคิดว่าช่วงหนึ่ง เราทั้งคู่
ต่างชอบกันและกันมากเลย

1623
01:20:29,191 --> 01:20:31,111
แต่มันเหมือนเรือสองลำที่สวนกันไป

1624
01:20:31,191 --> 01:20:34,751
เพราะเราคนใดคนหนึ่ง
จะมีแฟนอยู่ตลอด

1625
01:20:35,591 --> 01:20:38,472
ดังนั้น และเราไม่เคยข้ามเส้นนั้นไป

1626
01:20:38,552 --> 01:20:40,592
เราเคารพเรื่องนั้น

1627
01:20:40,672 --> 01:20:42,992
- และ แต่เราทั้งคู่...
- เพ้อเจ้อน่ะ

1628
01:20:47,032 --> 01:20:48,072
ไม่ ๆ

1629
01:20:48,152 --> 01:20:49,272
ไม่

1630
01:20:49,352 --> 01:20:51,952
ผมล้อเล่น ล้อเล่น ๆ

1631
01:20:52,032 --> 01:20:54,392
จริงนะ จริง ๆ

1632
01:20:54,472 --> 01:20:57,152
ที่จริงฉันจำได้ว่าเคยพูดกับเดวิด

1633
01:20:57,232 --> 01:21:01,032
"คงน่าผิดหวังมากแน่
ถ้าครั้งแรกที่นายกับฉัน"

1634
01:21:01,112 --> 01:21:03,992
"จูบกันจริง ๆ
จะออกอากาศไปทั่วประเทศ"

1635
01:21:05,152 --> 01:21:08,512
แน่นอนเลย ครั้งแรกที่เราจูบกัน

1636
01:21:08,752 --> 01:21:11,352
- คือที่ร้านกาแฟนั่น
- เดี๋ยวนะ งั้น...

1637
01:21:11,432 --> 01:21:14,472
แต่เราเปลี่ยนความหลงใหล
และความรักของเราทั้งหมด

1638
01:21:14,592 --> 01:21:17,112
ที่มีให้กันมาใส่ในตัวรอสส์กับเรเชล

1639
01:21:19,152 --> 01:21:20,912
มีใครสติแตกเหมือนกันหรือเปล่า

1640
01:21:20,992 --> 01:21:22,672
เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวนะ

1641
01:21:26,112 --> 01:21:29,112
ฉากในร้านกาแฟ
ตอนที่พวกเขาจูบกันครั้งแรกน่ะ

1642
01:21:29,232 --> 01:21:33,512
แบบว่า
มันเหมือนฉันเพิ่งดูเมื่อวันก่อน

1643
01:21:33,592 --> 01:21:34,672
แล้วร้องไห้ใหญ่เลย

1644
01:21:34,752 --> 01:21:38,792
ความตึงเครียด มันเข้มข้นมากเลย

1645
01:21:38,872 --> 01:21:40,352
มันสมบูรณ์แบบมาก

1646
01:21:40,432 --> 01:21:42,712
ฉันดีใจมากที่ทั้งสองคนไม่ได้คบกัน
เพราะฉันไม่รู้ว่า...

1647
01:21:42,792 --> 01:21:44,432
พวกนายคงเป็นนักแสดงที่เก่งมาก

1648
01:21:44,512 --> 01:21:45,672
แต่นั่นมันไม่ใช่เล่น ๆ เลย

1649
01:21:45,752 --> 01:21:47,312
ใช่ พวกเรา
ไม่ใช่นักแสดงที่เก่งเลยจริง ๆ

1650
01:21:51,552 --> 01:21:54,592
"ฉากร้านกาแฟ ตอนดึกในคืนนั้น"

1651
01:21:54,672 --> 01:21:56,272
"เรเชลยกเก้าอี้ขึ้น"

1652
01:21:56,352 --> 01:21:58,032
"รอสส์เข้ามาอย่างกระวนกระวาย"

1653
01:21:59,592 --> 01:22:01,672
- "ไง"
- "ฉันไม่ได้ไปซื้อแมว"

1654
01:22:01,752 --> 01:22:04,072
"อ้อ น่าสนใจนะ"

1655
01:22:04,352 --> 01:22:07,472
"ไม่ ไม่น่าสนใจเลย โอเคไหม"

1656
01:22:07,552 --> 01:22:09,352
"ไม่น่าสนใจเลยสักนิด"

1657
01:22:09,432 --> 01:22:12,672
"ที่จริงมันตรงกันข้าม
กับน่าสนใจอย่างสิ้นเชิง"

1658
01:22:12,752 --> 01:22:14,112
"โอเค ๆ ฉันเข้าใจ รอสส์"

1659
01:22:14,192 --> 01:22:17,272
"เธอไม่มีสิทธิ์มาบอกฉันว่า
เธอเคยมีใจให้ฉัน"

1660
01:22:17,352 --> 01:22:19,512
- "ว่าไงนะ"
- "ฉันกับจูลี่ไปกันได้ดี"

1661
01:22:19,592 --> 01:22:20,752
"ก่อนจะรู้เรื่องเธอ"

1662
01:22:20,832 --> 01:22:24,192
"นี่ ชีวิตฉันก็ไปได้สวย
ก่อนที่จะรู้เรื่องนายนะ"

1663
01:22:24,272 --> 01:22:27,032
"คิดว่ามันง่ายนักเหรอ
ที่ฉันต้องเห็นนายกับจูลี่น่ะ"

1664
01:22:27,112 --> 01:22:29,832
"งั้นเธอก็น่าจะพูดอะไร
ก่อนที่ฉันจะเจอจูลี่สิ"

1665
01:22:29,912 --> 01:22:31,592
ตอนนั้นฉันไม่รู้นี่นา

1666
01:22:31,712 --> 01:22:33,552
แล้วทำไมนายถึง
ไม่เคยบอกอะไรฉันเลย

1667
01:22:33,672 --> 01:22:35,032
หาเวลาเหมาะ ๆ ไม่ได้นี่นา

1668
01:22:35,112 --> 01:22:36,752
ใช่สินะ เพราะนายมีเวลาเป็นปี

1669
01:22:36,832 --> 01:22:38,752
แล้วเราก็อยู่ด้วยกันทุกคืน

1670
01:22:38,832 --> 01:22:41,872
"ไม่ ไม่ใช่ทุกคืนสักหน่อย"

1671
01:22:41,952 --> 01:22:43,352
"รู้ไหม และไม่ใช่ว่าฉัน"

1672
01:22:43,472 --> 01:22:46,352
"ไม่ได้พยายามนะ เรเชล
แต่อะไร ๆ เข้ามาขวาง"

1673
01:22:46,432 --> 01:22:48,632
"อย่างหนุ่มอิตาลีไง"

1674
01:22:48,712 --> 01:22:54,032
"หรืออดีตคู่หมั้น หรือหนุ่มอิตาลี"

1675
01:22:54,152 --> 01:22:57,672
"นี่ มีหนุ่มอิตาลีคนเดียวนะ"

1676
01:22:57,752 --> 01:23:00,232
- "แล้วนายมีประเด็นไหมเนี่ย"
- "มีสิ ประเด็นคือ"

1677
01:23:00,312 --> 01:23:02,952
"ตอนนี้ฉันไม่อยากรับรู้ เข้าใจไหม"

1678
01:23:03,032 --> 01:23:05,032
"สายเกินไป ฉันคบกับคนอื่นแล้ว"

1679
01:23:05,112 --> 01:23:08,033
"โอเคไหม ฉันมีความสุข
เรือลำนี้ล่องออกไปแล้ว"

1680
01:23:08,113 --> 01:23:09,153
โอเค แล้วนายจะพูดอะไรล่ะ

1681
01:23:09,233 --> 01:23:10,273
นายลบความรู้สึกไปได้

1682
01:23:10,353 --> 01:23:11,633
หรืออะไรก็ตามที่นายเคยรู้สึกกับฉัน

1683
01:23:11,753 --> 01:23:13,193
นี่ ฉันทำมาตั้งแต่เกรดเก้าแล้ว

1684
01:23:13,273 --> 01:23:14,313
ฉันก็เซียนแล้วเหมือนกัน

1685
01:23:14,393 --> 01:23:16,913
โอเค ได้ นายไปทำแบบนั้นเลย
โอเคไหม รอสส์

1686
01:23:16,993 --> 01:23:18,753
"เพราะฉันไม่ต้องการ
เรือโง่ ๆ ของนาย"

1687
01:23:18,873 --> 01:23:20,513
- "ดี"
- ดี

1688
01:23:21,713 --> 01:23:22,833
และรู้อะไรไหม

1689
01:23:22,913 --> 01:23:24,673
ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกค้างคาแล้ว

1690
01:23:24,753 --> 01:23:25,873
"เขาพุ่งออกไป"

1691
01:23:26,193 --> 01:23:29,313
"เรเชลล็อกประตูหน้าทั้งสามล็อก
อย่างเดือดดาล"

1692
01:23:44,273 --> 01:23:47,873
"แล้วเธอก็หยุด โน้มตัวไปหาโต๊ะ
แล้วก้มหัวลง"

1693
01:23:47,953 --> 01:23:51,633
"พอเธอมองขึ้นไป
เธอก็ตกใจที่เห็นรอสส์หน้าประตู"

1694
01:23:51,833 --> 01:23:53,233
"จ้องมองมาที่เธอ"

1695
01:23:56,713 --> 01:23:58,473
"พวกเขาจ้องตากันและกัน"

1696
01:24:00,593 --> 01:24:03,913
"เธอก้าวไปหาประตูช้า ๆ
แล้วเร็วกว่าเดิม"

1697
01:24:03,993 --> 01:24:07,673
"เธอปลดล็อกอันแรก
อันที่สอง อันที่สาม"

1698
01:24:08,633 --> 01:24:10,473
"แล้วก็ดึงประตูให้เปิดออก"

1699
01:24:19,233 --> 01:24:21,593
"ลองอันข้างล่างสิ"

1700
01:24:26,353 --> 01:24:29,473
"ประตูเปิดออก
รอสส์โผเข้าไป กอดเธอไว้"

1701
01:24:29,633 --> 01:24:30,753
"แล้วพวกเขาก็จูบกัน"

1702
01:24:40,033 --> 01:24:42,673
- โอ้
- ดีมากเลย

1703
01:24:42,753 --> 01:24:46,033
ฉันนึกย้อนไปตั้งแต่ปีแรก
หรือสองปีแรก

1704
01:24:46,113 --> 01:24:48,753
ตอนที่เราพักจากการซ้อม

1705
01:24:48,833 --> 01:24:50,153
มีช่วงที่เรา

1706
01:24:50,313 --> 01:24:51,913
- กอดกันบนโซฟา อะไรทำนองนั้น
- เราจะนอนกอดกัน

1707
01:24:51,993 --> 01:24:53,633
และหลับไปบนโซฟา

1708
01:24:59,793 --> 01:25:01,153
และฉันคิดว่า

1709
01:25:01,353 --> 01:25:02,793
"ทำไมทุกคนไม่รู้ว่าเรา..."

1710
01:25:02,873 --> 01:25:05,233
"ว่าเราชอบกัน"

1711
01:25:06,073 --> 01:25:07,353
เรารู้สิ เรารู้

1712
01:25:07,433 --> 01:25:08,673
ใช่ เรารู้อยู่แล้ว

1713
01:25:08,753 --> 01:25:10,473
ยอดเลย ตอนนี้เอง ขอบใจนะ

1714
01:25:16,353 --> 01:25:18,473
มันเป็นสถานการณ์ที่เรา...

1715
01:25:18,593 --> 01:25:19,953
ที่เราทำอะไรไม่ได้

1716
01:25:20,033 --> 01:25:21,673
แต่ท้ายที่สุดแล้วมันยอดมากเลยนะ

1717
01:25:21,753 --> 01:25:23,673
เพราะถ้าทั้งสองคนคบกัน
แล้วลงเอยไม่ดี

1718
01:25:23,753 --> 01:25:26,513
มันคงไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้

1719
01:25:33,033 --> 01:25:34,913
ผมจะขอถามพวกคุณแต่ละคนนะครับ

1720
01:25:35,273 --> 01:25:37,794
และนี่เป็นแค่คำถามใช่หรือไม่ง่าย ๆ

1721
01:25:37,874 --> 01:25:39,034
- โอเค
- โอเคไหม

1722
01:25:39,154 --> 01:25:41,354
รอสส์กับเรเชลห่างกันหรือเปล่า

1723
01:25:42,034 --> 01:25:44,634
- แน่นอนค่ะ ใช่เลย
- ใช่

1724
01:25:44,754 --> 01:25:46,994
- ใช่
- ใช่

1725
01:25:47,474 --> 01:25:49,234
ใช่ เราห่างกันอยู่

1726
01:25:51,874 --> 01:25:53,074
ใช่

1727
01:26:01,114 --> 01:26:04,034
เรามีแขกรับเชิญ
ที่น่าทึ่งมากมายเลยนะ

1728
01:26:04,114 --> 01:26:05,834
ไม่อยากเชื่อว่าคนพวกนี้

1729
01:26:05,914 --> 01:26:07,754
ที่เราทุกคนเป็นแฟนคลับตัวยง

1730
01:26:07,874 --> 01:26:09,954
- ใช่
- มีแดนนี่ เดอวีโต้

1731
01:26:10,034 --> 01:26:14,714
มีคนโทรเรียก
กฎหมายแท่งยาว ๆ หรือเปล่า

1732
01:26:14,794 --> 01:26:17,514
- พระเจ้า เขาตลกเนอะ
- ตลกมากเลย

1733
01:26:17,594 --> 01:26:19,994
- ฉันจำได้ โอ้ พระเจ้า
- เบน สติลเลอร์

1734
01:26:20,114 --> 01:26:22,194
เบน ตอนที่ฮาที่สุดตอนหนึ่ง

1735
01:26:22,274 --> 01:26:24,474
จำตอนที่เบน ตอนที่เราไปห้องนั้นกัน

1736
01:26:24,594 --> 01:26:26,194
ร้องหาอะไรกัน

1737
01:26:26,274 --> 01:26:29,074
โอ้ ก้าบ ๆ โดนัลด์ โดโด

1738
01:26:36,754 --> 01:26:39,194
"ไอ้ลูกไก่เจี๊ยบ ๆ ร้องจิ๊บ ๆ"

1739
01:26:40,314 --> 01:26:41,754
ตลกมากเลย

1740
01:26:41,874 --> 01:26:43,354
ไม่รู้ทำไมถึงตลกขนาดนี้

1741
01:26:43,434 --> 01:26:46,674
- เพราะเขาตลกไง
- เพราะเป็นเบน สติลเลอร์

1742
01:26:46,754 --> 01:26:49,034
- และจูเลีย โรเบิร์ตส์
- จูเลีย โรเบิร์ตส์

1743
01:26:49,114 --> 01:26:52,634
- ใช่เลย
- และใครได้สนุกกับจูเลีย โรเบิร์ต

1744
01:26:54,474 --> 01:26:56,034
มาเลย

1745
01:26:57,674 --> 01:27:01,714
- แบรด เพื่อนเธอ
- พิตต์เคยมา เล่นไปหนึ่งตอน

1746
01:27:02,074 --> 01:27:03,434
เรเชล กรีน

1747
01:27:05,274 --> 01:27:07,794
พระเจ้า ฉันเกลียดเธอ รอสส์
ฉันเกลียดเธอจริง ๆ

1748
01:27:09,794 --> 01:27:14,074
และแน่นอนเลย
หนึ่งในไอดอลของฉัน ฌอน เพนน์

1749
01:27:14,154 --> 01:27:15,394
จะไม่จูบผมหน่อยเหรอ

1750
01:27:15,474 --> 01:27:16,514
ค่ะ ได้เลย

1751
01:27:16,594 --> 01:27:18,674
แต่หลังจากนั้น
คุณต้องบอกฉันว่าคุณเป็นใครนะ

1752
01:27:18,754 --> 01:27:21,154
แล้วเราก็ได้บทมา และแน่นอน

1753
01:27:21,234 --> 01:27:24,314
ฉันได้รู้ว่า "โอ้ ฉันเป็นมันฝรั่ง"

1754
01:27:24,714 --> 01:27:26,194
- ไง
- ว่าไง

1755
01:27:26,634 --> 01:27:29,434
เพราะเป็นตอนฮาโลวีนสินะ

1756
01:27:29,514 --> 01:27:32,354
ฉันไม่มี ถ้ามีบทคู่กัน
ก็ได้พูดกับเขาน้อยมาก

1757
01:27:32,434 --> 01:27:35,314
แต่ตอนนั้นฉันคิดว่า
"นักแสดงที่เก่งที่สุดในโลก"

1758
01:27:35,394 --> 01:27:36,874
"และฉันเป็นมันฝรั่งงี่เง่า"

1759
01:27:36,954 --> 01:27:38,234
"ฉันเป็นมันฝรั่ง"

1760
01:27:38,314 --> 01:27:39,554
โอ้ พระเจ้า คุณแต่งเป็นสปุตนิก

1761
01:27:39,714 --> 01:27:40,914
ใช่แล้ว

1762
01:27:41,514 --> 01:27:43,354
แต่งงานกับเธอเถอะ

1763
01:27:44,194 --> 01:27:48,034
มีเสื้อผ้าและชุด

1764
01:27:48,674 --> 01:27:52,274
ที่น่าจดจำใน "เฟรนส์" ทั้งสิบซีซั่น

1765
01:27:52,754 --> 01:27:54,994
และเราคิดว่าน่าจะมาดู

1766
01:27:55,474 --> 01:28:00,474
ชุดที่น่าประทับใจบางชุดในคืนนี้กัน

1767
01:28:00,554 --> 01:28:04,994
กับแฟชั่นโชว์
เลี้ยงรุ่น "เฟรนส์" ของเรา

1768
01:28:05,114 --> 01:28:06,314
เพลงมาเลย

1769
01:28:09,315 --> 01:28:12,235
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
ขอต้อนรับสู่เวที

1770
01:28:12,355 --> 01:28:14,595
คาร่า เดเลวีน

1771
01:28:16,635 --> 01:28:20,715
คาร่ามาใน
ชุดเพื่อนเจ้าสาวของเรเชล

1772
01:28:20,795 --> 01:28:25,835
ในงานแต่งงานของแบร์รี่กับมินดี้
ในซีซั่นสอง

1773
01:28:25,915 --> 01:28:27,835
- ดูนั่นสิ
- ใช่เลย

1774
01:28:27,915 --> 01:28:29,795
ในบรรดาชุดเพื่อนเจ้าสาว

1775
01:28:29,955 --> 01:28:31,435
จริง ๆ แล้วมันล้ำลึกทีเดียวนะครับ

1776
01:28:31,515 --> 01:28:35,395
เดินแบบในกางเกงหนังของรอสส์
จากซีซั่นห้า

1777
01:28:35,515 --> 01:28:37,555
ซินดี้ ครอว์ฟอร์ดครับ

1778
01:28:37,635 --> 01:28:39,195
ยอดเลย

1779
01:28:47,115 --> 01:28:50,035
นี่คือกางเกงรัดรูปสุด ๆ ของรอสส์

1780
01:28:50,115 --> 01:28:53,915
แต่พอเขาสวมเข้าไปแล้ว
เขาก็ถอดมันออกไม่ได้อีกเลย

1781
01:28:53,995 --> 01:28:56,595
และผมคิดว่าเราทุกคน
เคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว

1782
01:28:58,995 --> 01:29:00,435
ถึงเวลาของสปุตนิกแล้ว

1783
01:29:00,515 --> 01:29:01,955
และผมรู้ว่าเวลาคุณคิดถึงสปุตนิก

1784
01:29:02,035 --> 01:29:05,955
คุณจะนึกถึงจัสติน บีเบอร์แค่คนเดียว

1785
01:29:06,155 --> 01:29:08,595
- ว่าไงนะ
- อะไรนะ

1786
01:29:13,235 --> 01:29:14,995
ยอดมากเลย

1787
01:29:15,075 --> 01:29:17,435
ครึ่งดาวเทียมรัสเซีย ครึ่งมันฝรั่ง

1788
01:29:17,755 --> 01:29:21,475
ดูนั่นสิ จัสติน บีเบอร์ครับ
ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี

1789
01:29:22,755 --> 01:29:27,155
น่าทึ่งมากที่เขาทำให้มันดูเท่ได้

1790
01:29:34,355 --> 01:29:37,835
และต่อไป น่าจะเป็นชุดที่โด่งดังที่สุด

1791
01:29:37,915 --> 01:29:39,875
เพื่อนลูกครึ่งยิวของซานตา

1792
01:29:39,955 --> 01:29:44,155
อาร์มาดิลโลวันคริสต์มาสครับ

1793
01:29:48,515 --> 01:29:51,155
คาร่า เดเลวีนครับ
ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี

1794
01:29:51,235 --> 01:29:53,795
สวมชุดอาร์มาดิลโลวันคริสต์มาส

1795
01:29:55,595 --> 01:29:58,395
พระเจ้า น่าทึ่งมากเลย

1796
01:30:00,115 --> 01:30:04,715
นี่เป็นจุดสูงส่ง
ในอาชีพนางแบบของเธอแน่ครับ

1797
01:30:06,675 --> 01:30:08,955
- ใช่เลย ที่รัก
- จัดไป ๆ

1798
01:30:09,955 --> 01:30:11,075
สุดยอดมาก

1799
01:30:11,155 --> 01:30:12,555
และสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี

1800
01:30:12,635 --> 01:30:15,155
สวมเสื้อผ้าทุกตัวของแชนด์เลอร์

1801
01:30:15,235 --> 01:30:17,515
แมตต์ เลอบลองก์ครับ

1802
01:30:20,115 --> 01:30:21,675
นายทำได้ยังไงน่ะ

1803
01:30:21,755 --> 01:30:23,315
ทำได้ยังไง

1804
01:30:25,755 --> 01:30:27,475
น่ารักจังเลย

1805
01:30:27,555 --> 01:30:28,755
โอ้ พระเจ้า

1806
01:30:28,835 --> 01:30:31,355
เขาใส่เสื้อผ้าได้มากกว่านี้อีกไหม

1807
01:30:33,075 --> 01:30:34,595
ใช่เลย แมตตี้

1808
01:30:46,396 --> 01:30:49,276
ตอนจบของ "เฟรนส์"
กับงานเลี้ยงอำลาของพวกเขา

1809
01:30:49,356 --> 01:30:51,676
คืนนี้นักแสดงทุกคน
จะอัดตอนสุดท้าย

1810
01:30:51,756 --> 01:30:53,236
ของละครตลกอันโด่งดังนี้

1811
01:30:53,316 --> 01:30:54,596
ผมอยู่ที่กองถ่าย "เฟรนส์"

1812
01:30:54,676 --> 01:30:56,436
{\an5}ในห้องของมอนิก้ากับแชนด์เลอร์

1813
01:30:56,516 --> 01:31:01,436
{\an5}ซึ่งอีกแค่ไม่ชั่วโมง
ซีรีส์ที่ทุกคนต้องดูก็ต้องจบลง

1814
01:31:01,516 --> 01:31:04,796
ถ้าเรื่องนี้เป็นช่วงนั้นในชีวิตคุณ

1815
01:31:04,876 --> 01:31:06,396
ตอนที่เพื่อนเป็นครอบครัวของคุณ

1816
01:31:06,476 --> 01:31:09,036
เมื่อคุณมีครอบครัวของตัวเองแล้ว

1817
01:31:09,356 --> 01:31:10,756
มันก็ไม่ใช่ช่วงเวลานั้นอีกต่อไป

1818
01:31:11,236 --> 01:31:13,996
ฉันว่าเรื่องนี้เลยดำเนินมาถึง
ตอนจบที่เป็นธรรมชาติของมันเอง

1819
01:31:14,636 --> 01:31:17,476
มันสำคัญกับเรามากที่จะจบ

1820
01:31:17,556 --> 01:31:19,436
เรื่องของทุกคนในทางที่ดี

1821
01:31:22,556 --> 01:31:24,996
เราอยากรู้ว่ามอนิก้ากับแชนด์เลอร์

1822
01:31:25,076 --> 01:31:26,756
จะได้มีลูกถึงสองคน

1823
01:31:27,076 --> 01:31:28,236
ไง

1824
01:31:28,316 --> 01:31:29,756
- ไง
- ว่าไง

1825
01:31:31,596 --> 01:31:35,076
และฟีบี้จะมีความสุข
ที่ได้มีชีวิตของเธอเอง

1826
01:31:35,156 --> 01:31:36,436
ผมอยากได้สักคน

1827
01:31:36,516 --> 01:31:37,556
เหรอคะ

1828
01:31:37,636 --> 01:31:40,556
บอกมาสิว่าคนไหน
ฉันจะแอบฉกใส่เสื้อคลุม

1829
01:31:40,636 --> 01:31:42,636
มีการพูดคุยกันในห้องนักเขียน

1830
01:31:42,716 --> 01:31:46,676
ว่าเราอยากให้รอสส์กับเรเชล
มาคบกันจริง ๆ เหรอ

1831
01:31:46,756 --> 01:31:49,356
- เรเชล
- ฉันขอโทษจริง ๆ

1832
01:31:50,556 --> 01:31:54,396
และเราก็คุยกันว่า
อาจจะจบแบบคลุมเครือ

1833
01:31:54,476 --> 01:31:56,356
ที่มันดูเหมือนจะ...

1834
01:31:56,436 --> 01:31:58,316
แล้วเราก็บอกว่า "ไม่ได้
นี่คือ 'เฟรนส์' นะ"

1835
01:31:58,636 --> 01:32:01,116
"ผู้คนรอเป็นสิบปี"

1836
01:32:01,196 --> 01:32:02,876
"ที่จะได้เห็นสองคนนี้ลงเอยกัน"

1837
01:32:02,956 --> 01:32:04,596
"เราต้องให้สิ่งที่พวกเขาต้องการ"

1838
01:32:04,716 --> 01:32:06,476
"เราแค่ต้องหาวิธีที่จะทำแบบนั้น"

1839
01:32:07,116 --> 01:32:08,476
"การเดินทางนี้
จะได้ไม่มีใครคาดคิด"

1840
01:32:08,596 --> 01:32:11,276
"ไม่มีทางที่นายจะปล่อยให้ฉัน..."

1841
01:32:11,596 --> 01:32:13,316
ไม่นะ ไม่

1842
01:32:14,316 --> 01:32:16,676
พระเจ้า เธอได้ลง
จากเครื่องบินหรือเปล่า

1843
01:32:16,756 --> 01:32:18,276
เธอลงจากเครื่องบินหรือเปล่า

1844
01:32:20,316 --> 01:32:21,996
ฉันลงมาจากเครื่องบิน

1845
01:32:41,236 --> 01:32:42,556
คัต

1846
01:32:55,556 --> 01:32:59,596
ผ่านคืนนั้นไปได้ยากมาก ๆ

1847
01:32:59,676 --> 01:33:03,476
ผมอยากลิ้มรสทุกนาทีของมันจริง ๆ

1848
01:33:03,556 --> 01:33:05,997
ผมรู้ว่ามันกำลังจะจบลง
และผมไม่อยากให้มันจบ

1849
01:33:06,477 --> 01:33:08,597
ลาก่อน จนกว่าจะพบกันใหม่

1850
01:33:08,677 --> 01:33:10,517
เทคหนึ่ง กล้องห้าตัว

1851
01:33:15,717 --> 01:33:17,437
โอเค เราไปดื่มกาแฟกันดีไหม

1852
01:33:17,997 --> 01:33:19,277
เอาสิ

1853
01:33:19,357 --> 01:33:20,557
โอเค

1854
01:33:20,677 --> 01:33:21,757
ที่ไหนดี

1855
01:33:35,557 --> 01:33:36,677
และคัต

1856
01:33:36,877 --> 01:33:38,877
ทันทีที่มันจบลง...

1857
01:33:38,997 --> 01:33:40,197
มาร์ต้ากับผมมองหน้ากัน

1858
01:33:40,277 --> 01:33:42,557
แล้วผมก็พังไม่มีชิ้นดีเลย

1859
01:33:42,997 --> 01:33:44,797
ใช่ คืนนั้นร้องไห้กันหนักมาก

1860
01:33:45,677 --> 01:33:48,277
ฉันไม่รู้ว่าเราแสดง
ในฉากจริง ๆ กันได้ยังไง

1861
01:33:50,037 --> 01:33:53,037
ฉันจำช่วงเวลานั้นได้
เราทุกคนอยู่ตรงสุดทางเดินตรงนั้น

1862
01:33:54,237 --> 01:33:55,717
ดีนะ เป็นส่วนตัวดี

1863
01:33:55,837 --> 01:33:57,197
ใช่

1864
01:33:58,077 --> 01:34:01,557
แค่คิดฉันก็รู้สึกเศร้าแล้วค่ะ

1865
01:34:01,637 --> 01:34:08,197
ไม่ใช่แค่ตอนจบของซีรีส์นะคะ

1866
01:34:08,717 --> 01:34:11,397
มันเป็นจุดจบของความสัมพันธ์สิบปี

1867
01:34:13,557 --> 01:34:16,477
เราภูมิใจกับเรื่องนี้มาก ๆ ค่ะ

1868
01:34:16,557 --> 01:34:18,717
แต่ก็เหมือนกับทุกอย่างที่ดี ๆ
พอจบลงมันก็เศร้า

1869
01:35:00,917 --> 01:35:05,197
คืนนั้นหลังจากที่
ผมขานว่าเลิกกอง...

1870
01:35:05,677 --> 01:35:06,877
คัต

1871
01:35:07,277 --> 01:35:09,637
ฉากก็เริ่มถูกเอาออกไปทันที

1872
01:35:09,717 --> 01:35:12,517
เพราะมีตอนนำร่องที่จะเข้ามาถ่าย

1873
01:35:12,597 --> 01:35:14,277
ที่โรงถ่ายในวันรุ่งขึ้น

1874
01:35:17,517 --> 01:35:19,717
วันสุดท้ายที่เห็นพวกเขาเอาฉากออก

1875
01:35:19,797 --> 01:35:22,077
เหมือนเห็นใครบางคน
มาเก็บบ้านวัยเด็กของคุณ

1876
01:35:22,157 --> 01:35:23,477
มันหายไปแล้ว

1877
01:35:26,757 --> 01:35:28,557
สุดท้าย
เราเลยจัดปาร์ตี้กันแบบกะทันหัน

1878
01:35:28,637 --> 01:35:31,997
ทุกคนอยู่ที่กองถ่ายต่อ
และนั่งอยู่ตรงนั้น

1879
01:35:32,077 --> 01:35:34,997
แล้วเราก็สั่งพิซซ่ากับเบียร์มา
มีคนเซ็นบนกำแพงห้องด้วย

1880
01:35:35,918 --> 01:35:41,238
และมันเป็นคืนที่งดงาม
และน่าประทับใจอย่างเหลือเชื่อ

1881
01:35:42,118 --> 01:35:43,758
สุดท้ายเราก็เซ็นกันหมดใช่ไหม

1882
01:35:45,958 --> 01:35:48,438
- โอ้ ทุกคนเซ็นกันหมด
- เวนดี้

1883
01:35:48,518 --> 01:35:49,758
- โอ้
- คาร์ลอส

1884
01:35:51,158 --> 01:35:52,598
โอ้ นี่ของฉัน

1885
01:35:53,278 --> 01:35:54,558
- อะไร
- อะไรน่ะ

1886
01:35:54,638 --> 01:35:56,918
"ฉันอึตรงนี้" ใช่แล้ว

1887
01:35:59,518 --> 01:36:01,398
ฉันว่าแล้ว

1888
01:36:02,038 --> 01:36:03,518
ต้องเป็นนายอยู่แล้ว

1889
01:36:05,918 --> 01:36:08,118
"สิบปีที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน"

1890
01:36:08,198 --> 01:36:09,598
- "รักทุกคน"
- ของฉันเอง

1891
01:36:09,718 --> 01:36:10,758
- ใช่
- น่ารักจังเลย

1892
01:36:10,838 --> 01:36:11,878
- ดีจัง
- มาริก้า

1893
01:36:11,958 --> 01:36:13,678
ไม่ดีเท่าของฉันหรอกนะ

1894
01:36:13,758 --> 01:36:14,758
ไม่

1895
01:36:16,758 --> 01:36:18,518
เราอยู่ที่นี่แล้ว ทั้งหกคนเลย

1896
01:36:18,598 --> 01:36:20,438
- ลิซ่า คุณคิดไหม
- คะ

1897
01:36:20,678 --> 01:36:24,358
ว่าบางทีเราน่าจะถ่ายกันอีกสักตอน

1898
01:36:24,438 --> 01:36:26,238
อาจจะทำเป็นหนัง

1899
01:36:26,358 --> 01:36:28,878
เป็นสิ่งที่คุณเคยคิดบ้างไหม

1900
01:36:28,958 --> 01:36:30,878
- ไม่
- ไม่

1901
01:36:31,278 --> 01:36:32,798
ขอโทษค่ะ ฉันไม่เคยคิดเลย

1902
01:36:33,158 --> 01:36:36,278
ไม่ เพราะนั่นขึ้นอยู่กับ
มาร์ต้าและเดวิด

1903
01:36:36,638 --> 01:36:38,838
และฉันเคยได้ยินพวกเขาคุยกัน

1904
01:36:38,918 --> 01:36:40,198
และฉันเห็นด้วยสุด ๆ เลย

1905
01:36:40,278 --> 01:36:45,038
ว่าพวกเขาจบเรื่องนี้ได้สวยมาก ๆ

1906
01:36:45,118 --> 01:36:48,758
ชีวิตของทุกคนดีมาก
และพวกเขาต้องรื้อ

1907
01:36:48,838 --> 01:36:53,038
สิ่งดี ๆ ทั้งหมดนั้น
เพื่อสร้างเรื่องราวขึ้นมา

1908
01:36:53,118 --> 01:36:56,558
และใช่ค่ะ ฉันไม่อยากให้
ตอนจบแสนสุขของใครถูกรื้อ

1909
01:36:56,638 --> 01:36:59,398
ใช่ค่ะ แล้วถ้าคนอายุเท่าฉัน
ต้องมาพูดคำว่า

1910
01:36:59,518 --> 01:37:00,918
หน้ามึน พอเถอะ

1911
01:37:02,118 --> 01:37:04,198
- ต้องโตขึ้นแล้ว
- งั้นผมขอถามหน่อย

1912
01:37:04,278 --> 01:37:09,678
คิดว่าตัวละครของพวกคุณ
จะเป็นยังไงในวันนี้

1913
01:37:10,318 --> 01:37:11,478
- เรเชลเป็นยังไง
- เรเชล

1914
01:37:11,638 --> 01:37:14,318
เรเชล ฉันคิดว่าเรา
เราได้แต่งงานกันไหม

1915
01:37:15,278 --> 01:37:16,798
- สมมติว่าเราแต่งงานกันนะ
- ได้เลย

1916
01:37:16,878 --> 01:37:18,038
โอเค

1917
01:37:18,478 --> 01:37:21,438
ฉันว่าสุดท้ายเราก็แต่งงานกัน
แล้วก็มีลูกด้วยกัน

1918
01:37:21,518 --> 01:37:22,838
- ลูก ๆ ใช่
- แล้วนายก็ยังเล่น

1919
01:37:22,958 --> 01:37:24,518
- กับกระดูกอยู่
- ยังเล่นกับกระดูกอยู่

1920
01:37:24,598 --> 01:37:26,158
เล่นกับกระดูกและ...

1921
01:37:26,238 --> 01:37:27,278
บรรพชีวินวิทยาไง

1922
01:37:27,358 --> 01:37:29,478
บรรพชีวินวิทยา
ยังเป็นนักบรรพชีวินวิทยา

1923
01:37:31,358 --> 01:37:34,078
โจอี้ขำทุกครั้งเลย ไม่รู้ทำไม

1924
01:37:34,158 --> 01:37:35,518
เล่นกับกระดูก

1925
01:37:35,638 --> 01:37:37,318
เล่นกับกระดูก

1926
01:37:40,038 --> 01:37:42,038
พวกคุณอยู่ด้วยกัน มีความสุขดี

1927
01:37:42,118 --> 01:37:43,678
- มีลูกด้วยกัน
- ใช่ค่ะ

1928
01:37:43,758 --> 01:37:44,998
มอนิก้ากับแชนด์เลอร์ล่ะครับ

1929
01:37:45,078 --> 01:37:48,798
ฉันคิดว่าตัวละครของฉัน
มอนิก้ายังชอบแข่งขันอยู่

1930
01:37:48,878 --> 01:37:51,678
ลูกเธออาจจะไม่ได้ แบบว่า

1931
01:37:51,758 --> 01:37:52,878
พวกเขาคงเรียนจบแล้ว

1932
01:37:52,958 --> 01:37:55,798
แต่เธอยังรับผิดชอบการขายขนมอบ

1933
01:37:55,878 --> 01:37:57,518
ของโรงเรียนประถมอยู่

1934
01:37:57,598 --> 01:37:59,158
เธอต้องทำต่อไป

1935
01:37:59,238 --> 01:38:01,038
สมาคมผู้ปกครอง

1936
01:38:01,118 --> 01:38:04,518
ส่วนนายก็ทำให้ฉันหัวเราะทุกวัน

1937
01:38:07,239 --> 01:38:09,639
แค่อยากแน่ใจว่าฉันยังมีส่วนร่วมด้วย

1938
01:38:11,399 --> 01:38:12,679
แล้วฟีบี้ทำอะไรอยู่

1939
01:38:12,759 --> 01:38:15,239
ฟีบี้แต่งงานกับไมก์แล้ว
น่าจะอยู่ที่คอนเนตทิคัต

1940
01:38:15,319 --> 01:38:16,439
พวกเขามีลูก

1941
01:38:16,519 --> 01:38:18,759
และฉันคิดว่าเธอเป็นเหมือน
ที่ปรึกษาให้ลูก ๆ

1942
01:38:18,879 --> 01:38:21,159
ที่ต่างจากเด็กคนอื่น
และเหล่าเด็ก ๆ

1943
01:38:21,239 --> 01:38:23,039
ที่ต่างจากคนอื่นนิดหน่อยน่ะค่ะ

1944
01:38:23,479 --> 01:38:26,439
สร้างโครงการศิลปะ
และเรื่องดนตรี อะไรพวกนั้น

1945
01:38:26,519 --> 01:38:27,559
ใช่

1946
01:38:27,759 --> 01:38:29,399
โจอี้เป็นยังไงครับ

1947
01:38:29,519 --> 01:38:32,519
ผมว่าเขาน่าจะเปิดร้านแซนด์วิช
ที่หาดเวนิส

1948
01:38:32,599 --> 01:38:33,879
โอ้

1949
01:38:34,599 --> 01:38:36,199
อยากให้เขาทำแบบนั้นจังเลย

1950
01:38:36,839 --> 01:38:38,559
- อยากให้เขาทำจัง
- ไม่เสียหายนะ

1951
01:38:38,639 --> 01:38:40,279
อยากให้ทำแบบนั้นจริง ๆ

1952
01:38:42,319 --> 01:38:43,679
นี่คอร์ทนีย์ ค็อกซ์ครับ

1953
01:38:44,839 --> 01:38:46,439
น้องสาวในเรื่องของผม

1954
01:38:52,239 --> 01:38:54,319
จริง ๆ นะ นี่จะทำให้ฉันร้องไห้

1955
01:38:54,399 --> 01:38:57,439
แต่นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย
ที่จะมีคนถามเรา

1956
01:38:57,519 --> 01:39:00,319
เกี่ยวกับเรื่องนี้กันเป็นกลุ่ม
ที่เราจะมาทำแบบนี้กัน

1957
01:39:00,399 --> 01:39:03,359
เราจะไม่ทำแบบนี้อีกครั้ง
ในอีก 15 ปีข้างหน้าหรอก

1958
01:39:04,679 --> 01:39:05,839
ฉันจะบอกอะไรอย่างหนึ่ง

1959
01:39:05,919 --> 01:39:07,679
เราจะไม่รอกินมื้อเย็นกัน
นานขนาดนั้นแน่

1960
01:39:07,759 --> 01:39:11,319
ไม่ จะไม่รอนานขนาดนั้น
เพื่อนัดรวมตัวกัน

1961
01:39:13,159 --> 01:39:16,159
วันนี้ฉันสนุกมากเลย จริง ๆ นะ

1962
01:39:16,239 --> 01:39:20,719
ฉันไม่รู้ว่าจะได้มาเจออะไร
ตอนมาที่นี่

1963
01:39:20,799 --> 01:39:22,559
ฉันรู้ว่ามันจะต้องเจ๋งมาก

1964
01:39:22,639 --> 01:39:26,519
ที่ได้เจอหน้าห้าคนนี้

1965
01:39:26,599 --> 01:39:31,439
สิ่งที่ฉันไม่ได้คิดไว้
คือการได้กลับมาที่ฉาก...

1966
01:39:31,519 --> 01:39:33,119
- ไม่
- และในสภาพแวดล้อมนี้

1967
01:39:33,199 --> 01:39:34,879
และมัน...

1968
01:39:36,079 --> 01:39:37,639
เจ๋งใช้ได้เลยนะ

1969
01:39:39,839 --> 01:39:40,879
ใช่

1970
01:39:40,959 --> 01:39:43,079
ช่วยบอกด้วยสิ ว่าฉันไม่ร้องไห้แบบนี้

1971
01:39:43,159 --> 01:39:44,759
เวลาเรานัดกินมื้อเย็นกัน

1972
01:39:44,879 --> 01:39:46,759
ไม่ ๆ เจนไม่เคยร้องไห้เลย

1973
01:39:46,839 --> 01:39:48,359
ไม่ ฉัน...

1974
01:39:59,039 --> 01:40:01,079
มันเป็นช่วงเวลาที่น่าทึ่งมาก

1975
01:40:01,159 --> 01:40:02,919
ทุกอย่างลงตัวไปหมด

1976
01:40:03,039 --> 01:40:05,319
เรากลายเป็นเพื่อนรักที่...

1977
01:40:05,439 --> 01:40:06,999
แค่เคมี ทั้งหมดเลย

1978
01:40:07,079 --> 01:40:09,639
มันเปลี่ยนชีวิตไปเลย
และจะเป็นแบบนั้นไปตลอด

1979
01:40:09,719 --> 01:40:11,879
ไม่ใช่แค่เรา
แต่เปลี่ยนชีวิตคนที่ดูด้วย

1980
01:40:11,959 --> 01:40:15,759
และนั่นเป็นความรู้สึกดีมาก ๆ
ที่จะส่งต่อไปตลอดกาล

1981
01:40:16,839 --> 01:40:19,839
ฉันรู้สึกขอบคุณมากจริง ๆ
และรักทุกคนมาก ๆ

1982
01:40:19,919 --> 01:40:21,879
ฉันรักเธอมากเลย

1983
01:40:22,919 --> 01:40:24,759
- นี่คอร์ทนีย์เหรอ
- คอร์ทนีย์เอง

1984
01:40:47,960 --> 01:40:50,240
ฉันจะอธิบายได้ดีที่สุดแบบนี้

1985
01:40:50,320 --> 01:40:54,640
หลังจากเรื่องนี้จบลง
ที่งานเลี้ยงหรืองานสังสรรค์

1986
01:40:54,760 --> 01:40:58,200
แบบไหนก็ตาม ถ้าเราบังเอิญเจอกัน

1987
01:40:58,280 --> 01:41:00,480
แค่นั้นเลย คืนนั้นจบลงแล้ว

1988
01:41:00,600 --> 01:41:01,760
- เราจะแค่...
- นั่งกับคนคนนั้น

1989
01:41:01,840 --> 01:41:04,600
นั่งกับคนคนนั้นทั้งคืน

1990
01:41:04,680 --> 01:41:05,840
จริงนะ ฉันจำได้

1991
01:41:05,920 --> 01:41:07,120
แล้วก็แค่นั้นเลย

1992
01:41:07,200 --> 01:41:09,280
เราขอโทษคนที่มาด้วย

1993
01:41:09,400 --> 01:41:13,600
แต่พวกเขาต้องเข้าใจว่า
เราได้เจอคนพิเศษของเรา

1994
01:41:13,680 --> 01:41:16,280
และเราจะคุยกับคนคนนั้น
ไปตลอดทั้งคืน

1995
01:41:16,960 --> 01:41:18,760
- และนั่นเป็นวิธี...
- ฉันไม่ได้หัวเราะ ฉันร้องไห้

1996
01:41:18,840 --> 01:41:20,960
- เพราะมันจริงมาก ๆ เลย
- มันเป็นแบบนั้นล่ะ

1997
01:41:30,520 --> 01:41:33,400
พวกเราทุกคนเป็นแบบนั้นแน่

1998
01:41:33,600 --> 01:41:36,000
มันก็เป็นแบบนี้เอง

1999
01:41:38,760 --> 01:41:40,520
ฉันจะร้องไห้แล้วนะ

2000
01:41:40,640 --> 01:41:41,680
ดี

2001
01:41:41,960 --> 01:41:44,000
ฉันมีทิชชูอยู่แผ่นหนึ่ง

2002
01:41:44,440 --> 01:41:45,760
ขอบใจ ฉันขอนะ

2003
01:41:45,880 --> 01:41:47,280
ตรวจโควิดแล้ว

2004
01:41:47,360 --> 01:41:48,920
ขอบคุณ ขอหน่อย
ตรวจโควิดแล้วเหรอ

2005
01:41:49,000 --> 01:41:50,040
ตรวจโควิดแล้ว

2006
01:42:02,320 --> 01:42:04,520
ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
นักแสดงจากเรื่อง "เฟรนส์" ครับ

2007
01:42:42,760 --> 01:42:49,720
{\an5}"ด้วยความอาลัยรัก"