1
00:00:06,209 --> 00:00:07,834
ข้ากำลังเตรียมการทดลองครั้งต่อไป

2
00:00:07,918 --> 00:00:08,751
ความเดิมตอนที่แล้ว

3
00:00:09,376 --> 00:00:10,209
ไม่นะ

4
00:00:10,293 --> 00:00:11,709
ท่านถูกวางยาพิษ

5
00:00:11,793 --> 00:00:13,251
- มันแย่แค่ไหน
- หายนะเลยละ

6
00:00:13,376 --> 00:00:15,001
เราต้องย้ายเจ้าไปที่ป้อมปืนเหนือ

7
00:00:15,084 --> 00:00:16,793
เขาคงตกลงไปตอนที่พยายามหนี

8
00:00:16,876 --> 00:00:18,543
ทำไมจะต้องมีศพ เจ้ามีพินัยกรรม

9
00:00:18,668 --> 00:00:20,418
- แน่นอนว่าข้ามีพินัยกรรม
- มันเป็นชื่อข้า

10
00:00:20,501 --> 00:00:23,834
ตามหาเลดี้เจน เกรย์
กับสามีขี้เมาของนาง ฆ่าทิ้งซะ

11
00:00:23,918 --> 00:00:27,959
เจ้ารู้โทษของการแต่งงาน
ระหว่างอีเธียนกับแวริตี้ไหม

12
00:00:28,043 --> 00:00:29,584
ถ้าข้าบอกใคร เราจะตายกันหมด

13
00:00:29,668 --> 00:00:30,751
นิ่งไว้

14
00:00:31,543 --> 00:00:34,043
เจ้าต้องเป็นคิงส์แลนด์การ์ด
ที่ยอดเยี่ยมแน่ ฮอดจ์กินส์

15
00:00:34,084 --> 00:00:35,334
แบบนี้ใช่ไหม ท่านฟิลลิปส์

16
00:00:40,793 --> 00:00:41,793
ข้าต้องการหย่า

17
00:00:42,709 --> 00:00:45,876
ข้าต้องสารภาพความจริงที่เลวร้าย
เอ็ดเวิร์ดตายแล้ว

18
00:00:45,959 --> 00:00:47,751
แปลว่าท่านพี่จะเป็นราชินี

19
00:00:47,834 --> 00:00:49,168
ใช่ ข้าจะเป็นราชินี

20
00:00:49,251 --> 00:00:51,459
พวกที่เราจัดการเป็นคิงส์แลนด์การ์ด

21
00:00:51,543 --> 00:00:53,334
ทำไมพวกมันถึงอยากฆ่าเรา

22
00:00:53,418 --> 00:00:55,209
ลอร์ดซีมัวร์ พินัยกรรมของพระราชา

23
00:00:55,293 --> 00:00:57,793
ข้ามีพินัยกรรมของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด

24
00:00:57,876 --> 00:01:00,376
พระองค์ทรงแต่งตั้งท่าน
เป็นผู้สืบราชบังลังก์

25
00:01:00,459 --> 00:01:02,959
พระราชินีเจนทรงพระเจริญ

26
00:01:45,834 --> 00:01:48,668
จงดูกษัตริย์องค์ใหม่แห่งอังกฤษ

27
00:01:48,751 --> 00:01:50,376
พระราชินีเจน เกรย์

28
00:01:51,459 --> 00:01:53,918
และพระราชสวามี กิลฟอร์ด ดัดลีย์

29
00:01:55,251 --> 00:01:58,626
นี่คือฝันที่เป็นจริงของคู่รักที่ไม่เต็มใจ

30
00:01:58,709 --> 00:02:01,001
หรือฝันร้ายที่กลายเป็นจริงกันแน่

31
00:02:02,834 --> 00:02:06,251
ผมมั่นใจว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี

32
00:02:09,168 --> 00:02:12,793
มายควีนเจน ราชินีลืมโลก

33
00:02:18,334 --> 00:02:19,334
ฝ่าบาท

34
00:02:19,418 --> 00:02:20,834
ฝ่าบาท

35
00:02:20,918 --> 00:02:22,376
ฝ่าบาท

36
00:02:22,459 --> 00:02:23,418
ฝ่าบาท

37
00:02:23,501 --> 00:02:24,459
ฝ่าบาท

38
00:02:25,126 --> 00:02:25,959
ฝ่าบาท

39
00:02:27,418 --> 00:02:28,501
ฝ่าบาท

40
00:02:30,751 --> 00:02:32,001
ฝ่าบาท

41
00:02:32,793 --> 00:02:33,751
ฝ่าบาท

42
00:02:34,751 --> 00:02:36,001
ฝ่าบาท

43
00:02:40,793 --> 00:02:42,501
- ฝ่าบาท
- ฝ่าบาท

44
00:02:47,668 --> 00:02:49,418
ข้าต้องเรียกว่าฝ่าบาทด้วยไหม

45
00:02:50,668 --> 00:02:53,126
ไม่ เรียกข้าว่าเจน ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป

46
00:02:53,209 --> 00:02:54,543
ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว

47
00:02:54,668 --> 00:02:58,418
จากนี้เป็นต้นไป
เราต้องเรียกพระองค์ว่าฝ่าพระบาท

48
00:03:00,626 --> 00:03:01,626
ราชินีแห่งอังกฤษ

49
00:03:04,334 --> 00:03:05,584
ฝ่าพระบาท

50
00:03:06,293 --> 00:03:08,501
เจนอึ้งมาหลายชั่วโมงแล้ว

51
00:03:08,584 --> 00:03:11,918
แต่การที่แม่นาง
แสดงความเคารพยำเกรงระดับนี้

52
00:03:12,001 --> 00:03:14,376
บอกตามตรงว่าโคตรประหลาด

53
00:03:20,793 --> 00:03:22,376
ยกบัลลังก์ให้นางได้อย่างไร

54
00:03:22,459 --> 00:03:24,459
ไหนบอกว่ามีพินัยกรรมนั่น
ไหนบอกว่าเป็นชื่อข้า

55
00:03:24,543 --> 00:03:26,084
ข้าบอกว่ามีพินัยกรรม

56
00:03:26,168 --> 00:03:27,418
ข้าจะสืบเรื่องนี้

57
00:03:30,876 --> 00:03:33,459
เสื้อคลุมของพ่อช่างงดงาม

58
00:03:34,043 --> 00:03:35,668
ข้าเป็นลูกคนโตของพ่อ

59
00:03:35,751 --> 00:03:37,293
ข้าควรได้ครองบัลลังก์ก่อนเอ็ดเวิร์ด

60
00:03:38,584 --> 00:03:40,709
ตอนนี้ในที่สุดผู้หญิงก็ได้ครองบัลลังก์

61
00:03:42,251 --> 00:03:43,959
และมันดันเป็นนังเจน เกรย์

62
00:03:45,126 --> 00:03:46,334
ขนาดชื่อยังน่าเบื่อเลย

63
00:03:49,543 --> 00:03:52,084
ข้าคงต้องฆ่านางด้วยตัวเอง

64
00:03:52,876 --> 00:03:57,293
จริงหรือ อย่างไร บอกได้ไหม

65
00:03:57,376 --> 00:03:59,793
ไม่ เจ้าจะทำพังอีกน่ะสิ

66
00:03:59,876 --> 00:04:02,334
- ได้โปรดละ แมรี่ อย่ากีดกันข้า
- ไม่

67
00:04:04,001 --> 00:04:07,084
ข้าจะตามสืบพวกมัน ทุกคนมีความลับ

68
00:04:07,168 --> 00:04:09,209
แล้วเราจะทำให้ทั้งประเทศ
หันมาต่อต้านพวกมัน

69
00:04:10,626 --> 00:04:12,334
ยอดรัก

70
00:04:12,418 --> 00:04:17,918
อีกไม่นานข้าจะครองบัลลังก์
ที่ข้ามีสิทธิ์ชอบธรรมโดยมีเจ้าเป็นราชา

71
00:04:18,543 --> 00:04:22,500
และลูกแวริตี้เลือดบริสุทธิ์ของเรา
จะครองราชย์ไปอีกพันปี

72
00:04:22,584 --> 00:04:24,125
- ใช่
- ใช่

73
00:04:28,000 --> 00:04:29,875
- เอากุญแจสวนสัตว์มา
- อะไรนะ

74
00:04:29,959 --> 00:04:32,668
กุญแจ สวนสัตว์ เดี๋ยวนี้

75
00:04:42,000 --> 00:04:43,334
พระองค์ทรงฟื้นแล้ว

76
00:04:48,375 --> 00:04:49,209
นี่ข้า...

77
00:04:51,625 --> 00:04:53,209
นี่เตียงเอ็ดเวิร์ดหรือ

78
00:04:56,875 --> 00:04:57,875
และเสื้อคลุมของเขา

79
00:04:57,959 --> 00:05:00,668
มันเป็นของฝ่าบาทแล้วพ่ะย่ะค่ะ

80
00:05:04,126 --> 00:05:05,334
ข้ารู้สึกเหมือนจะอาเจียน

81
00:05:06,293 --> 00:05:08,584
ทุกคนออกไป ออกไป

82
00:05:12,126 --> 00:05:14,751
ความโศกเศร้า
ไม่ได้ถาโถมเข้ามาในคราวเดียว

83
00:05:15,709 --> 00:05:17,209
มันมาเป็นระลอก

84
00:05:17,834 --> 00:05:21,293
เหมือนอาการเมาค้างที่หดหู่ที่สุดในโลก

85
00:05:23,959 --> 00:05:25,418
เขาทำแบบนี้กับข้าได้อย่างไร

86
00:05:28,000 --> 00:05:30,084
ไม่บอกข้าก่อนด้วยซ้ำ แบบนี้ตลอดเลย

87
00:05:31,250 --> 00:05:32,875
ทำไมเอ็ดเวิร์ดถึงแต่งตั้งข้า

88
00:05:34,500 --> 00:05:35,918
ถ้าให้กระหม่อมพูด

89
00:05:37,168 --> 00:05:40,375
พระองค์ทรงยกย่องฝ่าบาทอย่างที่สุดเสมอ

90
00:05:41,209 --> 00:05:42,168
ข้าก็รักเขาเหมือนกัน

91
00:05:43,209 --> 00:05:45,375
กระหม่อมเพียง
อยากอยู่กับพระองค์ในวาระสุดท้าย

92
00:05:46,584 --> 00:05:47,750
เพื่อปลอบโยน

93
00:05:48,834 --> 00:05:52,293
ผู้ส่งสารบอกข้าว่า
เขาโยนตัวเองออกนอกหน้าต่าง

94
00:05:53,500 --> 00:05:54,543
เป็นความจริงหรือ

95
00:05:57,000 --> 00:06:01,376
ว่ากันว่าพระองค์ทรงอยู่ในห้วงสุดท้าย
ของอาการเพ้อคลั่งที่เกิดจากพิษ

96
00:06:02,376 --> 00:06:07,209
ดูเหมือนว่าลอร์ดดัดลีย์
จะค่อยๆ วางยาพระองค์มาสักพักแล้ว

97
00:06:07,959 --> 00:06:08,793
ล้อเล่นหรือเปล่า

98
00:06:09,876 --> 00:06:14,501
หาไม่พ่ะย่ะค่ะ ลอร์ดดัดลีย์
ถูกคุมขังฐานลอบปลงพระชนม์

99
00:06:15,126 --> 00:06:19,834
เจ้าบอกว่าไม่ได้อยู่กับเขา
ในวาระสุดท้าย ทำไมล่ะ

100
00:06:21,584 --> 00:06:24,793
พระองค์มีพระราชประสงค์
ที่จะอยู่ตามลำพังในป้อมปืนเหนือ

101
00:06:26,875 --> 00:06:31,418
เอ็ดเวิร์ดเลือกที่จะไปอยู่
ที่ชื้นหนาวเหน็บอย่างป้อมปืนเหนือน่ะหรือ

102
00:06:33,918 --> 00:06:35,084
ข้าไม่เชื่อหรอก

103
00:06:38,125 --> 00:06:39,168
กระหม่อมก็เช่นกัน

104
00:06:46,209 --> 00:06:49,168
ฆาตกรจะเป็นพ่อสามีของนางจริงหรือ

105
00:06:49,250 --> 00:06:51,459
ความคิดนี้น่าตกตะลึงมาก

106
00:06:51,543 --> 00:06:53,668
แต่ถ้าไม่ใช่เขา แล้วจะเป็นใครล่ะ

107
00:06:54,250 --> 00:06:55,709
หมายถึงใครกัน

108
00:06:56,250 --> 00:06:57,959
หมายถึงใครล่ะ

109
00:07:29,668 --> 00:07:30,500
กิลฟอร์ด

110
00:07:32,125 --> 00:07:33,084
เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า

111
00:07:35,543 --> 00:07:36,918
ก็นั่นแหละ เจ้าล่ะ

112
00:07:38,793 --> 00:07:39,625
ก็นั่นแหละ

113
00:07:39,709 --> 00:07:43,625
นี่ใกล้เคียงกับการยอมรับว่ามีความวุ่นวาย
ทางอารมณ์ที่สุดสำหรับชาวอังกฤษ

114
00:07:45,375 --> 00:07:47,043
ขอโทษนะ ข้ามาช้า ข้า...

115
00:07:47,125 --> 00:07:48,334
ไปหาพ่อมาหรือ

116
00:07:49,459 --> 00:07:51,125
พ่อสาบานว่าตัวเองบริสุทธิ์

117
00:07:52,459 --> 00:07:53,875
คิดว่าเขาบริสุทธิ์ไหม

118
00:07:54,875 --> 00:07:57,584
พ่อข้าเคยเนรเทศ
ดยุกแห่งโคเวนทรีไปไอร์แลนด์

119
00:07:57,668 --> 00:07:59,250
เพื่อชิงตัวคนทำลูกไม้ของเขา

120
00:08:01,126 --> 00:08:04,293
พ่อข้าเจ้าเล่ห์ก็จริง
แต่ไม่ใช่คนที่จะฆ่าใคร

121
00:08:04,376 --> 00:08:05,584
เจน ข้าสัญญา

122
00:08:06,709 --> 00:08:07,668
มีคนฆ่า

123
00:08:08,709 --> 00:08:11,001
ใครก็ตามที่ฆ่าเอ็ดเวิร์ด
พยายามจะฆ่าเราด้วย

124
00:08:13,834 --> 00:08:16,043
ข้าต้องหาตัวคนทำ ข้าติดค้างเขาเรื่องนั้น

125
00:08:16,125 --> 00:08:17,334
เราจะหาให้เจอ

126
00:08:19,084 --> 00:08:20,043
จะเช้าแล้ว

127
00:08:21,000 --> 00:08:22,250
ถ้าเจ้าอยู่ต่อได้ก็คงดี

128
00:08:24,209 --> 00:08:25,293
ความอ่อนแอ...

129
00:08:27,293 --> 00:08:29,418
จากเจน เกรย์ผู้ทรหดงั้นหรือ

130
00:08:30,625 --> 00:08:34,333
ความอ่อนไหว
จากกิลฟอร์ด ดัดลีย์ผู้ไร้สำนึกงั้นหรือ

131
00:08:41,708 --> 00:08:42,833
เราทำแบบนี้ไม่ได้

132
00:08:43,875 --> 00:08:44,708
ข้ารู้

133
00:08:48,043 --> 00:08:49,751
เราทั้งคู่ต้องระวังให้มาก เจน

134
00:08:50,293 --> 00:08:51,668
ที่นี่ไม่ปลอดภัย

135
00:09:06,293 --> 00:09:08,959
ตื่นได้แล้ว ตื่นอย่างสดใส

136
00:09:09,043 --> 00:09:10,793
วันแรกในฐานะพระราชินี

137
00:09:10,876 --> 00:09:12,751
มาเร็วเข้า อาณาจักรเจ้ารออยู่

138
00:09:13,626 --> 00:09:16,418
อรุณสวัสดิ์ท่านแม่ ชาร์ลส์

139
00:09:21,876 --> 00:09:23,668
เจนโชคดีเหลือเกิน

140
00:09:25,334 --> 00:09:27,001
ท่านแม่ มันสำคัญจริงๆ หรือ

141
00:09:27,084 --> 00:09:28,334
ข้าใส่ชุดเก่าก็ได้

142
00:09:28,418 --> 00:09:30,251
ไม่ได้ เจ้าเป็นพระราชินี

143
00:09:30,834 --> 00:09:34,126
ถ้าเจ้าดูไม่เหมือนกษัตริย์
คนก็จะไม่ยอมรับ

144
00:09:34,208 --> 00:09:39,126
พระเจ้าเฮนรีทรงสวม
อัญมณีเปล่งประกายจนส่องแสงเรืองรอง

145
00:09:39,668 --> 00:09:41,418
เจ้าไม่อยากส่องแสงเรืองรองหรือ

146
00:09:41,501 --> 00:09:44,126
ก็ได้ ข้าเลือกตัวสีเขียว

147
00:09:47,958 --> 00:09:51,833
เรากำลังจะเริ่ม
พิธิราชาภิเษกสุดตระการตา

148
00:09:51,918 --> 00:09:54,626
งานเลี้ยง ขบวนแห่ การประลองยุทธ์

149
00:09:54,708 --> 00:09:58,208
กระหม่อมได้สั่งน้ำมันเจิมใหม่
และให้ขัดคฑาแล้ว

150
00:09:58,293 --> 00:10:00,251
ไม่มากจนลื่น

151
00:10:00,334 --> 00:10:01,793
แต่เป็นประกายงดงาม

152
00:10:01,876 --> 00:10:02,793
ดียิ่งนัก

153
00:10:02,876 --> 00:10:03,751
งดงามเหลือเกิน

154
00:10:05,043 --> 00:10:06,751
ทำไมเจ้าถึงสวมแหวนแต่งงาน

155
00:10:06,834 --> 00:10:08,876
แม่ให้นางแต่งงานกับเลสเตอร์

156
00:10:08,959 --> 00:10:09,793
อะไรนะ

157
00:10:10,959 --> 00:10:12,001
ท่านแม่นี่เหลือเชื่อจริงๆ

158
00:10:12,084 --> 00:10:14,001
- เขาตาย ข้าไม่เป็นไร
- เขาตาย นางไม่เป็นไร

159
00:10:14,084 --> 00:10:16,876
และก่อนที่เจ้าจะเริ่มต่อว่าตามประสา

160
00:10:16,959 --> 00:10:19,126
ลองคิดดูนะ เป็นเพราะแม่

161
00:10:19,209 --> 00:10:21,709
พวกเราถึงได้ร่ำรวย ปลอดภัย
และมีความสุข ดังนั้น...

162
00:10:21,793 --> 00:10:24,751
อีกนานไหม ข้าต้องคุยกับองคมนตรี

163
00:10:24,834 --> 00:10:26,126
เรื่องลอร์ดดัดลีย์หรือ

164
00:10:26,709 --> 00:10:28,543
กิลฟอร์ดคิดว่าพ่อเขาบริสุทธิ์

165
00:10:28,626 --> 00:10:31,293
พวกดัดลีย์คิดว่าพ่อตัวเองบริสุทธิ์ตลอด

166
00:10:31,376 --> 00:10:33,208
แต่ก็ไม่เคยบริสุทธิ์
และโดนประหารชีวิตเสมอ

167
00:10:33,293 --> 00:10:36,083
เอ็ดเวิร์ดคงไม่อยากให้คนบริสุทธิ์
โดนประหารในนามของเขา

168
00:10:36,668 --> 00:10:37,583
ข้าต้องเตรียมตัว

169
00:10:37,668 --> 00:10:39,583
- เจน แม่ขอให้คำแนะนำได้ไหม
- ไม่

170
00:10:39,668 --> 00:10:42,751
จากนี้ไป เจ้าจะต้องสงบนิ่ง
ทรงอำนาจ และเหนือสิ่งอื่นใด สง่าผ่าเผย

171
00:10:42,876 --> 00:10:46,958
มาร์กาเร็ตแห่งอ็องฌูกล่าวไว้ว่า
"จงอยู่กับปัจจุบัน"

172
00:10:47,043 --> 00:10:48,751
พระสวามีของพระองค์ทรงเสียสติเป็นพักๆ

173
00:10:48,833 --> 00:10:51,251
และแม่ไม่เห็นว่ามันมีประโยชน์
กับพระองค์อย่างไร แต่ก็ดันมี

174
00:10:51,668 --> 00:10:54,876
ประเด็นคือเจ้าเป็นราชินี
ทำตัวให้สมเป็นราชินี

175
00:10:54,958 --> 00:10:56,043
ข้าตั้งใจจะทำเช่นนั้น

176
00:10:56,918 --> 00:10:58,543
แคทเธอรีน นั่นไม่ใช่ของเจ้า ไม่ใช่

177
00:11:01,209 --> 00:11:04,668
ข้าอยากได้แอปเปิลค็อดลิงหนึ่งชาม

178
00:11:04,751 --> 00:11:07,168
สดใหม่ทุกวัน ไม่มีจุดสีน้ำตาล

179
00:11:08,209 --> 00:11:11,543
ข้าอยากได้ไวน์คลาเร็ตสเปน
ชั้นเลิศสำหรับมื้อเช้า

180
00:11:11,626 --> 00:11:14,001
และไวน์ไรนิชชั้นเยี่ยมสำหรับมื้อกลางวัน

181
00:11:14,418 --> 00:11:15,418
ถึงแล้ว

182
00:11:18,668 --> 00:11:20,459
ประตูมันไม่ได้เปิดเองนะ เปิดสิ

183
00:11:29,751 --> 00:11:30,584
ได้

184
00:11:31,834 --> 00:11:33,543
พอรับได้

185
00:11:34,083 --> 00:11:35,833
ออกไปได้

186
00:11:39,708 --> 00:11:40,543
สำเร็จแล้ว

187
00:11:49,708 --> 00:11:52,418
เจนอยากดูสง่าผ่าเผย

188
00:11:52,501 --> 00:11:54,208
แต่ว่า...

189
00:11:54,293 --> 00:11:55,793
ดูเจ้างั่งพวกนี้สิ

190
00:11:56,418 --> 00:11:58,333
กระหม่อมบริสุทธิ์พ่ะย่ะค่ะ

191
00:11:58,418 --> 00:12:02,209
คุกเข่าวิงวอนฝ่าบาท
ด้วยความทุกข์ทรมานแสนสาหัส

192
00:12:02,293 --> 00:12:04,126
โครงสร้างประโยคนั่นต่างหากที่สาหัส

193
00:12:04,918 --> 00:12:07,834
อย่ามาถลึงตาใส่ข้า ไอ้ปากเห่าหอน

194
00:12:08,209 --> 00:12:10,251
จากมุมนี้ข้าเห็นทะลุรูจมูกท่านเลย

195
00:12:10,334 --> 00:12:13,751
ดัดลีย์ โทฟานาอยู่ในกระเป๋าของท่าน

196
00:12:14,376 --> 00:12:16,334
อธิบายมา นี่คือคำสั่ง

197
00:12:17,168 --> 00:12:21,418
ทรงคิดจริงหรือว่ากระหม่อม

198
00:12:21,501 --> 00:12:25,418
จะทำเสื้อคลุมกำมะหยี่เวนิสเสียทรง

199
00:12:25,501 --> 00:12:28,584
ด้วยการใส่ตลับพิษตะกั่ว
จนกระเป๋ายืด คือมัน...

200
00:12:28,668 --> 00:12:30,501
แล้วมันไปอยู่ในนั้นได้อย่างไร บอกมา

201
00:12:30,584 --> 00:12:33,043
ฝ่าบาท มองข้อเท็จจริงเถิด

202
00:12:33,626 --> 00:12:35,543
ชัดเจนว่าฝ่าบาท
ไม่ทราบถึงแผนการของเขา

203
00:12:35,626 --> 00:12:37,708
แต่ผลโดยตรง
จากการสวรรคตของพระราชา

204
00:12:37,793 --> 00:12:40,251
คือหน่อเนื้อเชื้อไข
ของลอร์ดดัดลีย์จะได้ครองบัลลังก์

205
00:12:40,543 --> 00:12:42,458
ตามข้อเท็จจริง

206
00:12:42,958 --> 00:12:45,376
เขามีวิธีการ แรงจูงใจ

207
00:12:46,083 --> 00:12:48,958
และในฐานะที่ปรึกษาหลวง โอกาส

208
00:12:49,043 --> 00:12:50,708
และกระหม่อมมีพยาน

209
00:12:50,793 --> 00:12:51,833
พยานอะไร

210
00:12:51,918 --> 00:12:52,793
พยานอะไร

211
00:12:53,668 --> 00:12:54,668
แม่ครัวของกระหม่อม

212
00:12:54,751 --> 00:12:55,876
แม่ครัว

213
00:12:55,958 --> 00:12:58,833
ที่เห็นลอร์ดดัดลีย์วางยาพิษที่ว่า

214
00:12:58,918 --> 00:13:01,834
โกหก โกหก โกหก

215
00:13:05,084 --> 00:13:06,209
ไอ้โง่

216
00:13:06,293 --> 00:13:08,501
เช่นเดียวกับผู้นำหลายคนก่อนและหลังเจน

217
00:13:08,584 --> 00:13:14,168
เจนตระหนักได้ว่า
นางได้สืบทอดคณะบริหารที่น่าปวดหัว...

218
00:13:14,251 --> 00:13:15,251
ชาร์ลส์

219
00:13:15,376 --> 00:13:16,959
ในอาณาจักรที่แตกแยก

220
00:13:17,043 --> 00:13:18,251
หรือที่เรียกอีกอย่างว่า...

221
00:13:18,334 --> 00:13:19,168
ชาร์ลส์

222
00:13:20,459 --> 00:13:21,543
หายนะ

223
00:13:22,168 --> 00:13:23,501
ตามหาแม่ครัวคนนั้น

224
00:13:27,543 --> 00:13:30,751
และเจ้าแน่ใจว่าเป็น
วันก่อนวันสมโภชนักบุญทั้งหลายงั้นหรือ

225
00:13:30,834 --> 00:13:34,001
แน่นอนเพคะ
หม่อมฉันยืนทำงานในครัวทั้งวัน

226
00:13:34,083 --> 00:13:36,126
คืนนั้นหม่อมฉันกำเดาไหล

227
00:13:36,208 --> 00:13:39,126
เลยลงไปหาเศษขนมปังมาอุดจมูก

228
00:13:39,208 --> 00:13:40,458
มันได้ผลดีมากน่ะเพคะ

229
00:13:41,251 --> 00:13:43,458
- แล้วหม่อมฉันก็เห็นไอ้เลวนั่น
- ลอร์ดดัดลีย์

230
00:13:44,208 --> 00:13:45,583
ใช่แล้ว เขานั่นแหละ

231
00:13:45,668 --> 00:13:48,168
โรยผงลงไปในซุปของพระองค์

232
00:13:49,583 --> 00:13:51,251
ไปเอาบันทึกของพระราชวังมาให้ข้า

233
00:13:54,168 --> 00:13:56,918
รู้ได้อย่างไรว่าเป็นยาพิษ เจ้าเห็นหรือ

234
00:13:58,458 --> 00:14:01,626
เพคะ เขาใส่ไว้ในชาม

235
00:14:02,918 --> 00:14:04,126
ชามแบบไหน

236
00:14:04,209 --> 00:14:07,626
ชามสีทอง ใช่เพคะ แวววาว

237
00:14:07,709 --> 00:14:10,001
ชามสีทอง ไม่ใช่กล่อง

238
00:14:10,459 --> 00:14:14,334
เพคะ แค่... จากตะวันออก

239
00:14:15,168 --> 00:14:17,918
ตะวันออกหรือ อะไร คาเทย์หรือ

240
00:14:18,918 --> 00:14:21,543
นอริชตะวันออกเพคะ

241
00:14:22,376 --> 00:14:23,709
ที่นั่นสวยมากในช่วงนี้ของปี

242
00:14:23,793 --> 00:14:26,001
ทรงหมดคำถามหรือยังพ่ะย่ะค่ะ

243
00:14:28,459 --> 00:14:29,459
ขอบคุณที่สละเวลา

244
00:14:29,543 --> 00:14:30,793
เพคะ ฝ่าบาท

245
00:14:31,418 --> 00:14:32,376
อีกเรื่องเดียว

246
00:14:33,708 --> 00:14:36,376
ตามบันทึกของพระราชวัง
วันนั้นเจ้าไม่ได้ทำงานเลย

247
00:14:39,833 --> 00:14:41,708
ไอ้เลวนั่น

248
00:14:41,793 --> 00:14:44,083
กับผง...

249
00:14:44,168 --> 00:14:46,418
เจ้าโกหก แถมยังโกหกไม่เก่งด้วย

250
00:14:47,333 --> 00:14:48,876
ปล่อยตัวลอร์ดดัดลีย์ทันที

251
00:14:49,376 --> 00:14:50,376
ทำแบบนี้ทำไม

252
00:14:51,168 --> 00:14:52,626
โดนบังคับหรือติดสินบน

253
00:14:53,833 --> 00:14:54,918
ตอบมา

254
00:14:55,293 --> 00:14:58,668
ข้าขอเตือนความจำเจ้าว่า
โทษของการเป็นพยานเท็จ

255
00:14:58,751 --> 00:15:00,668
คือการควักลูกตา

256
00:15:01,626 --> 00:15:02,626
ด้วยช้อน

257
00:15:03,543 --> 00:15:05,584
โดนบังคับหรือติดสินบน

258
00:15:08,209 --> 00:15:09,293
บอกมาเดี๋ยวนี้

259
00:15:12,918 --> 00:15:14,251
ตามนางไป

260
00:15:16,001 --> 00:15:18,001
สัตว์ร้าย จับมันไว้

261
00:15:19,709 --> 00:15:20,626
พระเจ้าช่วย

262
00:15:22,876 --> 00:15:23,959
สัตว์ร้ายพ่ะย่ะค่ะ

263
00:15:24,959 --> 00:15:26,876
แม่ครัวเป็นอีเธียนหรือ

264
00:15:26,959 --> 00:15:29,001
พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเลยเสียบเข้าให้

265
00:15:29,668 --> 00:15:31,168
ด้วยความยินดีพ่ะย่ะค่ะ

266
00:15:31,251 --> 00:15:34,918
ซีมัวร์ เจ้าจะฆ่าคนง่ายๆ ไม่ได้
ผู้หญิงคนนั้น...

267
00:15:35,001 --> 00:15:36,251
ไม่ใช่ผู้หญิง สัตว์ร้าย

268
00:15:36,333 --> 00:15:38,876
งั้นดัดลีย์ก็บริสุทธิ์จริงสินะ

269
00:15:38,958 --> 00:15:41,458
แม่ครัวเป็นคนวางยา
และกุเรื่องทั้งหมดขึ้นมา

270
00:15:41,543 --> 00:15:42,668
ทำได้ดีมาก

271
00:15:53,668 --> 00:15:55,668
ให้ตายสิ กลิ่นสาบ

272
00:15:58,001 --> 00:15:59,751
ไอ้พวกสัตว์โสโครก

273
00:16:08,209 --> 00:16:09,751
- ตัวนั้น
- พ่ะย่ะค่ะ

274
00:16:13,293 --> 00:16:19,168
ข้าขอเสนออิสรภาพและเงินทองแก่เจ้า

275
00:16:19,251 --> 00:16:23,668
แลกกับความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ

276
00:16:23,751 --> 00:16:28,209
ถ้าสนใจก็เข้ามาในกล่อง

277
00:16:28,293 --> 00:16:32,751
หรือไม่ก็อยู่ที่นี่
และรอจนกว่าลอร์ดซีมัวร์จะกลับมา

278
00:16:32,833 --> 00:16:35,708
เพื่อวางแผนการทดลองครั้งต่อไป

279
00:16:35,793 --> 00:16:36,751
อยู่ที่เจ้าเลือกแล้ว

280
00:16:42,126 --> 00:16:44,876
ใจเย็น ตะวันจะตกดินแล้ว

281
00:16:44,958 --> 00:16:46,626
อยู่ที่นี่ท่านปลอดภัย

282
00:16:46,708 --> 00:16:49,001
คอกใหม่ ใหญ่กว่าที่เดิม

283
00:16:49,376 --> 00:16:52,333
ข้าทำให้มันสบายที่สุดแล้ว ท่านลอร์ด

284
00:16:52,418 --> 00:16:55,376
เดี๋ยวนะ เจ้าเรียกม้านั่นว่าท่านลอร์ดหรือ

285
00:16:58,918 --> 00:17:01,668
ลอร์ดซีมัวร์ ข้าพูดว่าไมเลอร์

286
00:17:02,543 --> 00:17:03,626
มันชื่อไมเลอร์

287
00:17:03,709 --> 00:17:04,793
วิ่ง

288
00:17:06,668 --> 00:17:10,293
อย่าปล่อยให้ม้าเจ้าเดินเพ่นพ่านสิ ให้ตาย

289
00:17:10,376 --> 00:17:12,001
ข้าเอามันไปผูกเอง

290
00:17:12,126 --> 00:17:16,958
ได้ข่าวว่าเจ้าดัดลีย์
ปลดคนเลี้ยงม้าหลวงจากคอกม้า

291
00:17:17,043 --> 00:17:18,626
เพราะอะไร

292
00:17:18,708 --> 00:17:21,583
ตระกูลดัดลีย์มีคนเลี้ยงม้าของเราเอง

293
00:17:21,668 --> 00:17:23,876
และมันเป็นพระบัญชาของพระราชินีขอรับ

294
00:17:25,751 --> 00:17:27,168
นี่เตียงใคร

295
00:17:29,334 --> 00:17:31,876
แล้วนี่เสื้อผ้าใคร

296
00:17:33,001 --> 00:17:36,418
- ของข้าเองขอรับ
- ไม่น่าใช่ มันเป็นกำมะหยี่

297
00:17:39,376 --> 00:17:41,043
ต้องเป็นของนายเจ้าแน่

298
00:17:41,709 --> 00:17:44,418
ไม่สิ มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้น

299
00:17:50,959 --> 00:17:56,001
พระองค์ทรงขับไล่กิลฟอร์ด ดัดลีย์

300
00:17:56,084 --> 00:17:57,876
ออกจากที่บรรทมแล้ว

301
00:17:59,209 --> 00:18:00,626
ใช่ขอรับ ท่านลอร์ด

302
00:18:01,293 --> 00:18:02,626
ข้าไปส่งไหมขอรับ

303
00:18:03,376 --> 00:18:04,876
ได้ยินเรื่องแม่ครัวหรือยัง

304
00:18:05,876 --> 00:18:08,668
ข้าพนันว่ายังมีสัตว์ร้ายซ่อนอยู่
ในทั่วทุกมุมของวังนี้

305
00:18:09,501 --> 00:18:11,709
เล่าให้ข้าฟังเพิ่มเติม
ระหว่างเดินได้หรือไม่

306
00:18:15,876 --> 00:18:17,126
ดาบข้า

307
00:18:17,209 --> 00:18:19,709
ข้าคงเสียหัวไปแล้วถ้ามันไม่ยึดอยู่กับตัว

308
00:18:28,293 --> 00:18:29,501
ม้า...

309
00:18:30,209 --> 00:18:32,168
ความจริงก็คือหนูมีกีบ

310
00:18:46,751 --> 00:18:47,918
ข้าอยากดื่ม

311
00:18:52,668 --> 00:18:54,126
เพ็ททูเนีย

312
00:18:54,209 --> 00:18:57,043
เพ็ททูเนีย เพ็ททูเนีย อยู่ไหน

313
00:18:58,668 --> 00:19:00,834
เจ้าเอาสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเองไป น้องสาว

314
00:19:02,418 --> 00:19:03,501
อย่าทำร้ายมันนะ

315
00:19:04,501 --> 00:19:06,293
คิดว่าข้ากับซีมัวร์โง่หรือ

316
00:19:07,668 --> 00:19:08,626
พินัยกรรมของเอ็ดเวิร์ด

317
00:19:10,084 --> 00:19:11,001
เจ้าขโมยไป

318
00:19:13,334 --> 00:19:15,459
เอ็ดเวิร์ดมีสิทธิ์เลือกผู้สืบทอด

319
00:19:15,543 --> 00:19:17,334
นังเจ้าเล่ห์

320
00:19:18,793 --> 00:19:20,251
ปล่อยมันเถอะค่ะ

321
00:19:21,001 --> 00:19:23,876
เจ้าใส่ใจไอ้สัตว์พันทางนี่
ยิ่งกว่าพี่สาวตัวเอง

322
00:19:23,959 --> 00:19:28,334
ไม่ใช่นะ ขอร้องละ แมรี่
อภัยให้ข้าด้วย ข้าขอโทษ

323
00:19:29,376 --> 00:19:30,751
เจ้าต้องชดใช้ให้ข้า

324
00:19:31,959 --> 00:19:33,834
ข้าจะทำ ข้าสัญญา

325
00:19:34,751 --> 00:19:36,043
เห็นกล่องนั่นไหม

326
00:19:37,168 --> 00:19:38,543
ข้างในมีอะไร

327
00:19:38,626 --> 00:19:40,418
ไม่ต้องสนใจ

328
00:19:41,334 --> 00:19:43,959
เอาไปวางไว้ข้างพระราชินีเจน คืนนี้

329
00:19:44,668 --> 00:19:45,876
ห้ามเปิดดูข้างใน

330
00:19:47,126 --> 00:19:48,209
ห้ามบอกใคร

331
00:19:54,459 --> 00:19:58,668
ช่างน่าแปลกใจ บารอเนสมอนทีเกิล
หรือที่แม่ชอบเรียกว่า

332
00:19:58,751 --> 00:20:02,876
แม่สำส่อน เสนอตัวเป็นนางกำนัล

333
00:20:02,959 --> 00:20:04,959
ช่วยหยุดเสียงหนวกหูทีได้ไหม

334
00:20:05,043 --> 00:20:06,626
เลดี้ซัมเมอร์เซต

335
00:20:06,709 --> 00:20:09,584
ถ้าเพียงแต่เจนจะชอบคำพูดประจบประแจง

336
00:20:09,668 --> 00:20:10,709
มากพอกับฟรานซิส

337
00:20:10,793 --> 00:20:11,668
กี่โมงแล้ว

338
00:20:11,751 --> 00:20:14,126
"ขอแสดงความยินดี"
เป็นคำที่ยาวนะสำหรับนาง

339
00:20:14,209 --> 00:20:16,584
รู้ไหมนางเรียกแม่ว่าอะไร
ตอนที่แต่งงานกับพ่อเจ้า

340
00:20:16,668 --> 00:20:20,209
"จอมวางแผนที่ไม่มีวันพอใจ
และไม่ยอมหยุด"

341
00:20:20,293 --> 00:20:22,459
ตอนนี้ใครล่ะเป็นจอมวางแผน นังแพศยา

342
00:20:22,543 --> 00:20:24,751
แคทเธอรีนกับมาร์กาเร็ต
จะเป็นนางกำนัลของข้า

343
00:20:24,834 --> 00:20:26,043
เย่ ได้ไหมคะ

344
00:20:26,126 --> 00:20:26,959
ได้

345
00:20:27,043 --> 00:20:28,084
แล้วข้าล่ะ

346
00:20:28,168 --> 00:20:29,751
ไม่ แม่มีแผนที่ใหญ่กว่านั้นสำหรับเจ้า

347
00:20:33,959 --> 00:20:34,793
ฝ่าบาท

348
00:20:35,418 --> 00:20:36,251
เบซ

349
00:20:36,918 --> 00:20:38,501
หม่อมฉันว่าฝ่าบาทน่าจะทรงโปรด

350
00:20:38,959 --> 00:20:40,709
หนังสือทำให้หม่อมฉันรู้สึกสบายใจเสมอ

351
00:20:41,459 --> 00:20:43,293
- ขอบคุณนะ เบซ
- ยินดีเพคะ

352
00:20:43,376 --> 00:20:44,834
เดี๋ยวก่อน

353
00:20:44,918 --> 00:20:47,334
อยู่ต่อเถอะ มาดื่มกับข้า

354
00:20:48,334 --> 00:20:51,709
ดื่มให้เอ็ดเวิร์ด คุยเรื่องชีวิตในวัง

355
00:20:51,793 --> 00:20:53,959
ด้วยความยินดีเพคะ

356
00:20:55,918 --> 00:20:58,001
น้องชายหม่อมฉันโกงไพ่เก่งจนน่าตกใจ

357
00:20:58,084 --> 00:20:59,751
ใช่ และทุกครั้งที่เราจับได้

358
00:20:59,834 --> 00:21:02,543
เขาก็จะแค่หัวเราะแล้วขอเล่นใหม่

359
00:21:02,626 --> 00:21:04,709
และมันยากที่จะปฏิเสธคนในครอบครัว

360
00:21:05,876 --> 00:21:09,043
บอกข้าที เบซ
ลอร์ดซีมัวร์กับเอ็ดเวิร์ดสนิทกันมากไหม

361
00:21:09,834 --> 00:21:12,376
ข้าคิดว่าปัญหาหนึ่งของการเป็นกษัตริย์

362
00:21:12,459 --> 00:21:15,543
นอกจากความเชื่อเรื่องเทวสิทธิ์ที่น่ากังขา

363
00:21:15,626 --> 00:21:17,876
และอาญาสิทธิ์ที่สืบทอดกันมา

364
00:21:17,959 --> 00:21:20,209
คือไม่อาจมองข้ามความจงรักภักดี

365
00:21:20,293 --> 00:21:21,834
แม้กระทั่งจากที่ปรึกษาหลวง

366
00:21:23,876 --> 00:21:27,251
เบซ คุยเรื่องเอ็ดเวิร์ดแล้ว
รู้สึกไม่ดีหรือเปล่า

367
00:21:30,584 --> 00:21:31,584
ข้าแค่คิดถึงเขา

368
00:21:37,709 --> 00:21:38,793
หม่อมฉันคิดถึงเขาเช่นกัน

369
00:21:40,209 --> 00:21:43,293
หม่อมฉันดีใจที่ฝ่าบาทอยู่
และเขาเลือกฝ่าบาท

370
00:21:44,459 --> 00:21:46,209
ส่วนเรื่องอำนาจ

371
00:21:46,293 --> 00:21:48,251
หม่อมฉันคิดเสมอว่า
ความคิดของอิซิโดโรแห่งเซบิยา

372
00:21:48,334 --> 00:21:49,793
ในเรื่องนี้ให้ความกระจ่างที่สุด

373
00:21:51,251 --> 00:21:52,459
หม่อมฉันต้องไปแล้ว

374
00:21:55,001 --> 00:21:55,959
เจ้าหญิงเบซ

375
00:21:56,918 --> 00:21:58,543
- กิลฟอร์ด
- เจน

376
00:22:02,834 --> 00:22:03,668
ไปกันเลยไหม

377
00:22:08,126 --> 00:22:09,709
- ซีมัวร์อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง
- อะไรนะ

378
00:22:10,251 --> 00:22:13,043
เขาวางยาพิษเอ็ดเวิร์ด
ข้ามั่นใจว่าเขาส่งคนมาฆ่าเราในป่า

379
00:22:14,668 --> 00:22:16,584
- มีหลักฐานไหม
- ยังไม่มี

380
00:22:17,418 --> 00:22:20,043
ตอนที่ข้าสอบสวนพยาน
ที่เป็นแม่ครัวของพระราชวัง

381
00:22:20,126 --> 00:22:22,543
นางมองซีมัวร์ราวกับกลัวเขา

382
00:22:23,418 --> 00:22:27,209
จากนั้นนางก็หนีและกลายเป็นอีเธียน

383
00:22:28,876 --> 00:22:30,001
แล้วพวกนั้นก็ฆ่านาง

384
00:22:30,626 --> 00:22:32,709
ดื้อๆ แบบนั้นเลย เหมือนนางเป็นสิ่งไร้ค่า

385
00:22:38,376 --> 00:22:39,876
เจน เราต้องคุยกัน

386
00:22:43,543 --> 00:22:45,293
มันต้านไม่อยู่แล้ว

387
00:22:45,584 --> 00:22:49,334
เราต้องคุยกันว่าสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป
ส่งผลต่อข้อตกลงของเราอย่างไร

388
00:22:49,418 --> 00:22:52,043
ข้ายังต้องการรักษา
และคิดว่าเจ้าก็ยังต้องการหย่า

389
00:22:52,126 --> 00:22:54,168
ดังนั้นเราต้องคุยกันให้ชัดเจน

390
00:22:54,251 --> 00:22:55,376
ข้อตกลงเหมือนเดิมหรือเปล่า

391
00:22:56,293 --> 00:22:57,168
ยังเหมือนเดิม

392
00:22:57,251 --> 00:22:58,751
แต่ตอนนี้มีปัญหาที่ใหญ่กว่านั้น

393
00:22:58,834 --> 00:23:03,084
เจน ทุกวินาทีที่ข้ายังอยู่ที่นี่ ข้าเป็นจุดอ่อน

394
00:23:03,168 --> 00:23:06,626
จุดอ่อนของเจ้า ของพ่อ
และตัวข้าเอง ทำไมเจ้าไม่เข้าใจ

395
00:23:06,709 --> 00:23:07,543
ข้าเข้าใจ

396
00:23:07,626 --> 00:23:09,876
- แล้วทำไมเจ้าไม่พยายาม
- ข้ายุ่งนิดหน่อย

397
00:23:09,959 --> 00:23:11,001
มันไม่ได้ผลสักอย่าง

398
00:23:11,334 --> 00:23:13,126
เจ้าควรจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เก่งกาจ

399
00:23:13,209 --> 00:23:15,584
เจ้าควรจะมี
ความอยากรู้อยากเห็นระดับตำนาน

400
00:23:15,668 --> 00:23:18,293
- ข้าก็เป็นอย่างนั้นไง
- ฟังดูเหมือนเจ้ายอมแพ้แล้ว

401
00:23:18,376 --> 00:23:20,668
ในชีวิตข้าไม่เคยยอมแพ้

402
00:23:20,751 --> 00:23:21,709
- เช่นนั้นหรือ
- ใช่

403
00:23:21,793 --> 00:23:22,626
- จริงหรือ
- จริง

404
00:23:22,709 --> 00:23:23,626
งั้นก็พิสูจน์สิ

405
00:23:39,751 --> 00:23:41,668
ข้าขอโทษ ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ต้องการ

406
00:23:42,959 --> 00:23:43,793
ข้าไปดีกว่า

407
00:23:44,876 --> 00:23:45,876
เป็นความคิดที่ดี

408
00:24:14,501 --> 00:24:15,751
กิลฟอร์ด

409
00:24:15,834 --> 00:24:17,834
พ่อ ยินดีต้อนรับกลับมา

410
00:24:17,918 --> 00:24:19,126
จะไปไหนหรือ

411
00:24:19,876 --> 00:24:22,501
ชีวิตแต่งงานทำเจ้าสับสนแล้วหรือ

412
00:24:22,584 --> 00:24:23,626
นี่เป็นความผิดพลาด

413
00:24:24,334 --> 00:24:26,043
นางไม่มีวันช่วยข้าอย่างที่พ่อสัญญา

414
00:24:26,126 --> 00:24:27,918
และข้าอาจจะตกเป็นเป้าด้วย

415
00:24:28,001 --> 00:24:29,043
ข้าจะไปฟลอเรนซ์

416
00:24:29,126 --> 00:24:30,959
ที่นั่นมีห้องสมุดที่มีจดหมาย

417
00:24:31,043 --> 00:24:33,043
จากนักบุญฟรังซิสแห่งอัสซีซี
ที่อาจจะช่วย...

418
00:24:33,126 --> 00:24:35,834
เจ้าโง่นั่นน่ะหรือ ไม่มีความคิดดีๆ หรอก

419
00:24:35,918 --> 00:24:38,751
ข้าอยู่ที่นี่ไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้

420
00:24:38,834 --> 00:24:41,418
พ่อเคยบอกว่าอย่างไร
ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้

421
00:24:41,501 --> 00:24:44,751
ดูพ่อสิ ถูกตัดสินโทษประหาร
แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่

422
00:24:44,834 --> 00:24:46,209
เพราะภรรยาของเจ้า

423
00:24:47,918 --> 00:24:51,251
ลูกพ่อ ได้เวลาคุยเรื่องอนาคตแล้ว

424
00:24:51,334 --> 00:24:52,543
มาสิ นั่งลง

425
00:24:57,918 --> 00:25:00,668
เจนต้องแต่งตั้งเจ้าเป็นพระราชา

426
00:25:03,751 --> 00:25:05,084
ล้อเล่นหรือเปล่า

427
00:25:05,168 --> 00:25:07,209
ในฐานะพระสวามี เจ้าไม่มีอำนาจเลย

428
00:25:07,293 --> 00:25:10,168
อย่างมากก็เป็นแค่ของเล่นสวยๆ

429
00:25:10,959 --> 00:25:16,293
แต่ในฐานะพระราชา
เจ้ามีอำนาจ ที่จะปกป้องตัวเอง

430
00:25:16,376 --> 00:25:17,834
และค้นหาวิธีรักษา

431
00:25:18,334 --> 00:25:22,709
เจ้าสามารถอุทิศทุกช่วงเวลา
ทุกทรัพยากรในการค้นหา

432
00:25:23,418 --> 00:25:26,626
และจนกว่าจะถึงวันที่แสนสุขนั้น
เจ้าจะปลอดภัย

433
00:25:26,709 --> 00:25:29,626
พร้อมสวมมงกุฎ นั่งบนบังลังก์

434
00:25:34,918 --> 00:25:35,751
อะไร

435
00:25:36,501 --> 00:25:38,543
การแต่งงานกับเจนไม่ใช่เพื่อรักษาข้า

436
00:25:39,584 --> 00:25:42,168
แต่เพื่ออาณาจักร เพื่อตัวพ่อเอง

437
00:25:42,251 --> 00:25:44,543
ก็ได้ พ่อมันปิศาจชั่วร้าย

438
00:25:44,626 --> 00:25:47,001
ที่อยากให้ลูกเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษใช่ไหม

439
00:25:47,084 --> 00:25:51,334
ที่อยากกู้ชื่อเสียงตระกูลได้สักที

440
00:25:51,418 --> 00:25:53,459
ฟังนะ ความจริงก็คือ กิลฟอร์ด

441
00:25:54,001 --> 00:25:57,793
พ่อทุ่มเทพลังงานและเงินทองไปมากมาย

442
00:25:57,876 --> 00:26:00,543
ฝ่าฝืนกฎหมาย
ทำให้เราทุกคนตกอยู่ในอันตราย

443
00:26:00,626 --> 00:26:04,001
ปิดบังความลับของเจ้า
เพียงเพื่อให้เจ้ามีชีวิตอยู่

444
00:26:05,251 --> 00:26:08,418
พ่อขอสิ่งตอบแทนแค่นี้

445
00:26:10,043 --> 00:26:14,793
อย่าให้จุดด่างพร้อยเดียวของเจ้า

446
00:26:15,376 --> 00:26:16,876
ฉุดรั้งเจ้าจากความยิ่งใหญ่

447
00:26:37,251 --> 00:26:41,001
ระวังนะ เพ็ท
งูแบล็กแอดเดอร์มีพิษถึงตาย

448
00:26:52,709 --> 00:26:53,543
ขอบคุณ

449
00:26:54,084 --> 00:26:54,918
อีเธียน

450
00:26:56,501 --> 00:26:58,334
- เพ็ททูเนีย
- ไม่ต้องกลัว

451
00:26:59,626 --> 00:27:02,084
ขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้าจากแมรี่ก่อนหน้านี้

452
00:27:03,501 --> 00:27:06,043
ข้าขอโทษที่ปกป้องน้องชายท่านไว้ไม่ได้

453
00:27:07,751 --> 00:27:09,001
เจ้าพยายามช่วยเอ็ดเวิร์ดหรือ

454
00:27:09,084 --> 00:27:10,793
ใช่ แต่ไม่สำเร็จ

455
00:27:12,459 --> 00:27:13,418
เล่ามาให้หมด

456
00:27:26,751 --> 00:27:28,418
ตอนนี้หรือ ท่านฟิลลิปส์

457
00:27:32,459 --> 00:27:34,209
ลงมือเลย ฮอดจ์กินส์

458
00:27:34,834 --> 00:27:35,668
เอาเลย

459
00:27:42,668 --> 00:27:48,126
ความฝัน ลึกลับแต่ก็กระจ่างชัด

460
00:27:49,126 --> 00:27:53,418
คิงส์แลนด์การ์ดถูกควบคุมโดยชายคนหนึ่ง

461
00:27:55,376 --> 00:27:56,334
ลอร์ดซีมัวร์

462
00:28:13,876 --> 00:28:14,834
ข้าชนะ

463
00:28:27,543 --> 00:28:28,959
ฝ่าบาท

464
00:28:29,043 --> 00:28:30,001
ลอร์ดซีมัวร์

465
00:28:30,959 --> 00:28:32,751
ข้าอยากได้บัญชีคิงส์แลนด์การ์ด

466
00:28:33,668 --> 00:28:35,168
มีชื่อด้วยจะดีมาก

467
00:28:35,251 --> 00:28:36,084
ได้สิ

468
00:28:38,834 --> 00:28:39,876
ทำไมหรือ

469
00:28:39,959 --> 00:28:42,626
จะขยายกองกำลังหรือพ่ะย่ะค่ะ

470
00:28:42,751 --> 00:28:44,126
ข้าจะทำแบบนั้นทำไม

471
00:28:45,501 --> 00:28:47,793
คิงส์แลนด์การ์ดของกระหม่อม
รักษากฎหมายแบ่งแยก

472
00:28:49,084 --> 00:28:53,376
ซึ่งถ้าไม่มี
เราคงได้อยู่ใกล้ชิดพวกสัตว์ร้าย

473
00:28:54,209 --> 00:28:57,626
รายชื่อทหารทุกคน
ตามพระประสงค์ ฝ่าบาท

474
00:28:58,293 --> 00:28:59,126
นี่พ่ะย่ะค่ะ

475
00:29:02,793 --> 00:29:04,584
ไอ้หอกหัก

476
00:29:05,834 --> 00:29:08,293
ตายแล้ว ซุ่มซ่ามจริง

477
00:29:11,418 --> 00:29:13,459
แผนพังไม่เป็นท่า

478
00:29:20,959 --> 00:29:24,543
ลอร์ดซีมัวร์ คืนนี้ข้าจะจัดงานเลี้ยงมื้อค่ำ

479
00:29:24,626 --> 00:29:25,459
จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ

480
00:29:27,334 --> 00:29:28,168
จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ

481
00:29:29,168 --> 00:29:30,668
หวังว่าท่านจะไปนะ

482
00:29:35,334 --> 00:29:36,501
งานเลี้ยงมื้อค่ำงั้นหรือ

483
00:29:41,293 --> 00:29:43,876
จริงหรือ เจนจะจัดงานเลี้ยงมื้อค่ำงั้นหรือ

484
00:29:43,959 --> 00:29:45,126
คิดว่าอย่างนั้น

485
00:29:47,709 --> 00:29:48,959
พอกันทีกับเจ้าหมานี่

486
00:29:49,043 --> 00:29:49,876
แย่แล้ว ท่านพี่มา

487
00:29:49,959 --> 00:29:53,709
เจอเจ้าครั้งหน้า
ข้าจะเอาหมานั่นมาทำเป็นหมวกให้ดู

488
00:29:53,793 --> 00:29:54,918
เบซ

489
00:29:55,001 --> 00:29:57,501
ข้าจะไม่ให้นางทำร้ายเจ้า ข้าสัญญา ไปซะ

490
00:30:01,501 --> 00:30:03,543
ท่านพี่ ลอร์ดซีมัวร์

491
00:30:03,626 --> 00:30:05,876
น้องสาว บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้น

492
00:30:06,959 --> 00:30:08,001
งูตายแล้ว

493
00:30:09,709 --> 00:30:10,751
ตายแล้วงั้นหรือ

494
00:30:10,834 --> 00:30:14,793
ใช่ค่ะ ในกล่อง
คงไม่มีอากาศมากพอให้หายใจ

495
00:30:15,834 --> 00:30:17,584
แต่อย่างไรก็ตายแล้ว

496
00:30:19,751 --> 00:30:20,709
น่าเสียดาย

497
00:30:21,459 --> 00:30:24,084
ช่างเป็นของขวัญที่วิเศษสำหรับเจน

498
00:30:25,668 --> 00:30:27,626
นางชอบวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ

499
00:30:29,918 --> 00:30:33,751
ยาหยี น่าจะให้ข้าเป็นคนเลือกสัตว์

500
00:30:34,376 --> 00:30:36,668
งูน่ะขึ้นชื่อว่าอ่อนแอ

501
00:30:36,751 --> 00:30:40,209
ไม่ ข้ารู้จักน้องสาวข้าดี นางโกหก

502
00:30:40,793 --> 00:30:41,918
เบซไม่มีความกล้าพอ

503
00:30:42,001 --> 00:30:44,334
สำหรับสิ่งจำเป็นที่ละเอียดอ่อน
ของชีวิตในราชสำนัก

504
00:30:44,418 --> 00:30:45,501
หมายถึงการฆ่าหรือ

505
00:30:45,584 --> 00:30:49,001
ใช่ ไปเอาโทฟานามา
สำหรับงานเลี้ยงมื้อค่ำเฮงซวยนี่

506
00:30:49,084 --> 00:30:50,293
คืนนี้เจน เกรย์ต้องตาย

507
00:30:57,293 --> 00:30:59,293
หายกันแล้วหรือ กลับมาเป็นเพื่อนกันหรือ

508
00:30:59,376 --> 00:31:01,418
หายกันแล้ว กลับมาเป็นเพื่อนกัน

509
00:31:01,501 --> 00:31:02,793
- สหาย
- สวัสดี ที่รัก...

510
00:31:02,876 --> 00:31:06,543
อย่าเพิ่ง สหาย ลูกสาวข้า พระราชินี

511
00:31:06,626 --> 00:31:09,584
ขอต้อนรับทุกท่านสู่งานราตรีเล็กๆ

512
00:31:09,668 --> 00:31:10,626
ขอบคุณที่มานะ

513
00:31:11,626 --> 00:31:13,668
พระราชินีที่รักของกระหม่อม

514
00:31:13,751 --> 00:31:17,001
กระหม่อมจะตอบแทนพระปรีชา
และความกตัญญูกตเวที

515
00:31:17,084 --> 00:31:19,543
ของฝ่าบาทอย่างไรดี

516
00:31:19,626 --> 00:31:22,293
ทุกสิ่งของกระหม่อมเป็นของฝ่าบาท

517
00:31:22,376 --> 00:31:23,626
ใช่แล้ว ดื่มกันหน่อย

518
00:31:24,459 --> 00:31:26,043
- เจน
- กิลฟอร์ด

519
00:31:26,126 --> 00:31:27,793
ข้าไม่ชอบเวลาเราทะเลาะกัน

520
00:31:27,876 --> 00:31:28,918
แต่เจ้าเก่งเรื่องนี้มากนะ

521
00:31:29,001 --> 00:31:30,376
ขอบใจ เจ้าก็เช่นกัน

522
00:31:30,459 --> 00:31:32,084
ข้าแค่อยากให้เจ้าสัญญา

523
00:31:32,168 --> 00:31:35,668
ข้าสัญญา ข้าจะทุ่มเท
ทรัพยากรทั้งหมดเพื่อรักษาเจ้า

524
00:31:35,751 --> 00:31:38,293
เมื่อจับตัวคนที่ฆ่าเอ็ดเวิร์ดมาลงโทษได้

525
00:31:38,376 --> 00:31:39,209
ขอบคุณ

526
00:31:40,001 --> 00:31:41,876
ว่าแต่ไปถึงไหนแล้ว

527
00:31:41,959 --> 00:31:43,751
ตอนนี้ข้าใช้ปัญญาเอาชนะเขาอยู่

528
00:31:43,834 --> 00:31:44,959
ข้าสนใจนะ

529
00:31:59,459 --> 00:32:01,209
กระเป๋าหนัง ริบบิ้นสีแดงในนี้

530
00:32:01,293 --> 00:32:04,501
เจนบอกว่าจะมีกุญแจอยู่ใน...

531
00:32:04,584 --> 00:32:05,876
กล่องลายกุหลาบ

532
00:32:11,126 --> 00:32:12,043
ไม่เห็นมีอะไรเลย

533
00:32:12,584 --> 00:32:14,293
อยู่ไหนเนี่ย ให้ตายสิ

534
00:32:19,418 --> 00:32:21,293
ข้ารู้สึกเป็นเกียรติ
ที่ได้เป็นราชินีของพวกท่าน

535
00:32:22,793 --> 00:32:24,584
และข้ารู้ว่าพวกท่านต้องปกป้องข้า

536
00:32:25,459 --> 00:32:28,751
เช่นเดียวกับที่ปกป้อง
ญาติที่รักของข้าอย่างซื่อสัตย์

537
00:32:30,376 --> 00:32:32,168
ฝ่าบาท หม่อมฉันรอมานานแล้ว

538
00:32:32,251 --> 00:32:34,626
โอกาสที่จะแสดงความยินดี

539
00:32:34,709 --> 00:32:35,959
จากใจจริง

540
00:32:36,793 --> 00:32:38,126
ขอบคุณ เจ้าหญิงแมรี่

541
00:32:38,209 --> 00:32:40,251
เอาเกาลัดดองยัดก้น

542
00:32:40,709 --> 00:32:43,084
- น่าทึ่งมาก
- "เอาเกาลัดดองยัดก้น" งั้นรึ

543
00:32:44,334 --> 00:32:46,834
เป็นวิธีที่ทำให้ข้ารอดมาจากโรคฝีดาษ

544
00:32:46,918 --> 00:32:49,668
ถ้าเจ้าพูดถึงโรคฝีดาษ

545
00:32:49,751 --> 00:32:52,584
ก็ต้องนึกถึงไซมอน ญาติเราที่สวาเนจ

546
00:32:54,793 --> 00:32:57,334
กิลฟอร์ด พรุ่งนี้ไปล่าสัตว์กับข้าสิ

547
00:32:57,418 --> 00:32:58,584
กวางล่าง่ายสุดช่วงรุ่งสาง

548
00:32:59,459 --> 00:33:02,918
น่าเสียดาย สิ่งเดียวที่ข้า
จะล่าพรุ่งนี้เช้าคือหมอน

549
00:33:03,001 --> 00:33:07,376
แน่นอน ท่านต้องรักษา
กิตติศัพท์อาบเหล้าเมาแอ๋

550
00:33:07,459 --> 00:33:10,334
เขาเป็นคนสำมะเลเทเมา
ต้องไชโยให้สามครั้งเลย

551
00:33:11,459 --> 00:33:13,418
ชื่อเสียงที่เกินจริงไปมาก

552
00:33:13,501 --> 00:33:14,584
ใช่

553
00:33:14,668 --> 00:33:17,084
ข้าคิดมานานแล้วว่า
ตอนกลางวันท่านทำอะไร

554
00:33:19,668 --> 00:33:20,918
เราอยากรู้

555
00:33:21,626 --> 00:33:22,626
เอ่อ ข้า...

556
00:33:22,709 --> 00:33:25,418
และซีมัวร์ ข้าอยากรู้เรื่องแม่ครัวคนนั้น

557
00:33:26,584 --> 00:33:29,376
ท่านว่าไม่แปลกหรือ
ที่นางจะวางยาพระราชา

558
00:33:29,459 --> 00:33:31,709
อะไรคือแรงจูงใจ

559
00:33:31,793 --> 00:33:34,584
แน่นอนว่าสัตว์ร้ายเกลียดแวริตี้
ถามอะไรโง่ๆ

560
00:33:35,084 --> 00:33:36,793
ข้าว่าได้เวลาดื่มอวยพรแล้ว

561
00:33:36,876 --> 00:33:38,251
ใช่แล้ว ดื่มอวยพร

562
00:33:40,751 --> 00:33:42,709
ฟังดูดี ขอบคุณ ลอร์ดซีมัวร์

563
00:33:45,084 --> 00:33:46,043
อย่างที่กระหม่อมพูดไป

564
00:33:46,126 --> 00:33:47,834
แด่พระราชินีผู้ทรงพระปรีชา

565
00:33:49,001 --> 00:33:51,418
ที่ทรงพบอีเธียนที่ปะปนอยู่ในหมู่พวกเรา

566
00:33:51,918 --> 00:33:54,293
มีข่าวลือเสมอว่ามีอีเธียนอยู่ในราชสำนัก

567
00:33:55,376 --> 00:33:57,376
กระหม่อมจึงซาบซึ้งเป็นอย่างมาก

568
00:34:05,793 --> 00:34:07,001
เดี๋ยวก่อน ข้าแค่...

569
00:34:08,584 --> 00:34:12,918
ข้าแค่อยากกล่าวอะไรนิดหน่อยว่าข้าภูมิใจ

570
00:34:14,709 --> 00:34:15,834
ในตัวเองแค่ไหน

571
00:34:17,668 --> 00:34:19,293
ไม่ต้องห่วง ข้าจัดการเอง

572
00:34:22,876 --> 00:34:25,626
- ไปเรียนมาจากไหน
- เงียบน่า ข้ากำลังใช้สมาธิ

573
00:34:26,709 --> 00:34:30,543
การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวลูกสาม

574
00:34:30,626 --> 00:34:35,126
เป็นความท้าทายที่ข้ารับไว้
และเอาชนะมาได้

575
00:34:37,751 --> 00:34:39,751
- ตอนนี้ลูกสาวคนโตเป็นพระราชินี
- ท่านแม่

576
00:34:39,834 --> 00:34:43,543
เช่นเดียวกับแม่ที่รักของข้า
ผู้เป็นพระราชินีแห่งฝรั่งเศส

577
00:34:43,959 --> 00:34:45,084
แค่เจ็ดสัปดาห์

578
00:34:45,501 --> 00:34:46,459
แด่เหล่ามารดา

579
00:34:49,418 --> 00:34:53,668
โง่จริง ที่นี่ข้าเป็นแม่อยู่คนเดียวนี่นา

580
00:34:54,668 --> 00:34:55,501
อุ๊ปส์

581
00:34:56,584 --> 00:34:57,418
หมดแก้ว

582
00:34:59,918 --> 00:35:02,376
ไม่ได้ เจ้าต้องพร้อมกระทำกิจ

583
00:35:03,168 --> 00:35:04,293
แด่ข้า

584
00:35:07,751 --> 00:35:10,668
ข้าขอโทษ ขอโทษ

585
00:35:10,751 --> 00:35:11,793
ไม่เป็นไร เจ้าโง่

586
00:35:11,876 --> 00:35:13,001
เจ้าทำทุกอย่างพัง

587
00:35:29,334 --> 00:35:31,001
ตอนมื้อค่ำเจ้าไม่ต้องปกป้องข้าก็ได้

588
00:35:31,084 --> 00:35:32,751
ข้าทำแบบนี้มานานแล้ว

589
00:35:32,834 --> 00:35:34,209
เจ้าทนได้อย่างไร

590
00:35:34,293 --> 00:35:35,543
ข้าไม่สนว่าพวกเขาจะว่าอย่างไร

591
00:35:35,626 --> 00:35:37,918
คนที่สำคัญกับข้ารู้จักตัวตนข้าดี

592
00:35:39,001 --> 00:35:41,001
จริงสิ ได้อะไรมาบ้าง

593
00:35:42,001 --> 00:35:45,084
ดูเหมือนจดหมาย
แต่ข้าอ่านไม่ออก มันเป็นรหัส

594
00:35:45,918 --> 00:35:48,584
และถ้านั่นไม่ใช่สิ่งบ่งบอกความผิด
ก็ไม่มีอะไรใช่แล้วละ

595
00:35:50,626 --> 00:35:54,376
ไม่ใช่แอตบาช
ไม่ใช่รหัสลับแบบแทนตัวอักษร

596
00:35:55,751 --> 00:35:56,918
มันเป็นรหัสลับอัลเบอร์ติ

597
00:35:57,001 --> 00:35:58,084
อะไรนะ

598
00:35:58,168 --> 00:36:00,876
ข้าอาจจะไม่ได้พูดภาษาแอราเมอิก
แต่ข้าก็ไม่ได้โง่สนิทนะ

599
00:36:02,918 --> 00:36:03,959
มากับข้า

600
00:36:10,501 --> 00:36:11,543
ใช่แล้ว

601
00:36:15,084 --> 00:36:16,126
นี่ไง

602
00:36:17,251 --> 00:36:18,293
แผ่นวงล้อเข้ารหัส

603
00:36:22,418 --> 00:36:23,626
ทำไมเจ้าถึงมีล่ะ

604
00:36:23,709 --> 00:36:26,918
พระเจ้าเฮนรีทรงใช้รหัสลับในการสื่อสาร
กับจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

605
00:36:27,001 --> 00:36:28,668
ตอนที่ทรงพยายามหย่า

606
00:36:29,168 --> 00:36:33,251
พระองค์ทรงสอนกลุ่มคนวงใน
แล้วพ่อก็เอามาสอนข้า

607
00:36:33,834 --> 00:36:36,751
งั้นซีมัวร์ก็รู้เหมือนกัน เจ้านี่ฉลาดจริง

608
00:36:37,459 --> 00:36:38,543
แน่นอนว่าข้าฉลาด

609
00:36:45,709 --> 00:36:47,918
ค่ำคืนในผืนซาตินขาว

610
00:36:48,876 --> 00:36:51,793
ไร้ทีท่าว่าจะจบลง

611
00:36:52,834 --> 00:36:55,959
จดหมายที่เขียนไว้

612
00:36:56,043 --> 00:36:58,168
โดยไม่คิดจะส่งไป

613
00:36:59,918 --> 00:37:03,084
ความงามที่ข้า

614
00:37:03,168 --> 00:37:05,584
ไม่เคยพบเห็นมาก่อน

615
00:37:06,793 --> 00:37:09,543
ความจริงคือสิ่งใด

616
00:37:09,626 --> 00:37:12,209
ข้าไม่รู้อีกต่อไป

617
00:37:12,293 --> 00:37:14,751
เพราะข้ารักท่าน

618
00:37:15,918 --> 00:37:18,209
ใช่ ข้ารักท่าน

619
00:37:18,293 --> 00:37:20,876
รักท่านสุดหัวใจ

620
00:37:20,959 --> 00:37:23,126
โอ้ เย่...

621
00:37:24,543 --> 00:37:27,001
บอกแล้วไงว่าให้ไปเจอที่ห้องข้า

622
00:37:27,084 --> 00:37:28,709
แสดงออกอย่างยิ่งใหญ่เยี่ยงอัศวิน

623
00:37:28,793 --> 00:37:31,418
ข้าเกลียดการแสดงออก
และเกลียดอัศวินด้วย

624
00:37:31,501 --> 00:37:33,793
ฟรานซิส ยอดรักของข้า

625
00:37:33,876 --> 00:37:35,793
ทุกคืนข้าหลับใหล

626
00:37:35,876 --> 00:37:38,584
ฝันด้วยฤทธิ์ไวน์ว่าเรากอดก่ายกระหวัด

627
00:37:39,543 --> 00:37:40,584
ด้วยร่างเปลือยเปล่า

628
00:37:40,668 --> 00:37:41,793
พระเจ้าช่วย

629
00:37:44,293 --> 00:37:48,334
ให้เกียรติเป็นภรรยาข้า
ตลอดกาลได้หรือไม่

630
00:37:50,126 --> 00:37:51,168
ไม่

631
00:37:51,251 --> 00:37:52,584
แต่ข้ารักท่าน

632
00:37:52,668 --> 00:37:55,501
ขอเถอะ เจ้าไม่ได้รักข้า

633
00:37:55,584 --> 00:37:58,418
และต่อให้ข้าต้องการสามี
ซึ่งข้าไม่ต้องการ

634
00:37:58,501 --> 00:38:00,584
ข้าก็ไม่เลือกเจ้าหรอก

635
00:38:00,668 --> 00:38:01,709
ทำไมล่ะ

636
00:38:02,293 --> 00:38:06,043
สแตน เจ้าไม่มีคุณสมบัติจะเป็นสามี

637
00:38:06,126 --> 00:38:10,084
มีสิ ข้าเป็นต้นแบบของความหลงภรรยา

638
00:38:10,834 --> 00:38:12,459
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง

639
00:38:12,543 --> 00:38:16,251
พ่อเจ้ากับข้าคงเลือกให้เจ้า
แต่งงานกับเจนแล้ว

640
00:38:16,334 --> 00:38:17,959
ไม่ใช่กิลฟอร์ด

641
00:38:18,043 --> 00:38:22,459
งั้นหรือ ก็โง่อยู่นะ
ดูจากที่กิลฟอร์ดเป็นอี...

642
00:38:24,209 --> 00:38:25,834
ดูจากที่กิลฟอร์ดเป็นอะไร

643
00:38:27,043 --> 00:38:28,959
- ไม่มีอะไร
- เขาเป็นอะไร

644
00:38:29,043 --> 00:38:32,209
เขาเป็นโรคหนองในเทียม

645
00:38:32,293 --> 00:38:34,251
ถ้ายังอยากเจอหน้าข้าอีก

646
00:38:34,793 --> 00:38:38,126
เจ้าต้องบอกข้าทุกอย่าง เดี๋ยวนี้

647
00:38:42,501 --> 00:38:44,876
ทำไมถึงขัดไม่ให้ฟรานซิสดื่มยาพิษ

648
00:38:44,959 --> 00:38:45,876
ชอบนางหรือ

649
00:38:47,501 --> 00:38:50,876
เพราะทุกการฆ่าต้องมีจุดมุ่งหมาย

650
00:38:51,793 --> 00:38:53,626
อย่างนั้นแหละ

651
00:39:03,668 --> 00:39:05,084
ไอ้พวกประหลาดนั่น

652
00:39:05,209 --> 00:39:07,418
คิดว่าเจนทำอะไรกับเขาทั้งวัน

653
00:39:07,501 --> 00:39:08,918
เกมของคู่รักกระมัง

654
00:39:10,293 --> 00:39:12,709
ช่วยแก้มัดได้หรือไม่ ยาหยี

655
00:39:12,793 --> 00:39:13,876
ต้องมีอะไรแน่ๆ

656
00:39:14,501 --> 00:39:15,626
รู้ไหมอะไรที่แปลก

657
00:39:16,251 --> 00:39:18,876
คนเลี้ยงม้าจากคอกม้าตะวันตกโดนปลด

658
00:39:19,501 --> 00:39:20,459
เป็นคำสั่งของเจน

659
00:39:21,501 --> 00:39:22,334
คำสั่งของเจนงั้นหรือ

660
00:39:22,793 --> 00:39:24,626
นางจะทำอะไรกับคอกม้าตะวันตก

661
00:39:24,709 --> 00:39:26,626
ข้าคันหู

662
00:39:28,626 --> 00:39:32,251
มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
ข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่ามันคืออะไร

663
00:39:41,793 --> 00:39:45,043
เมื่อรุ่งสางใกล้เข้ามา
นักไขรหัสผู้หาญกล้าของเรา

664
00:39:45,126 --> 00:39:47,876
ยังไม่เจอหลักฐานที่โยงไปถึงซีมัวร์

665
00:39:48,709 --> 00:39:50,334
แต่กลับพบ...

666
00:39:50,918 --> 00:39:53,876
"โยนีข้าสั่นระริก
ด้วยความคาดหวังที่เฉอะแฉะ

667
00:39:53,959 --> 00:39:58,001
"ที่จะได้ฟาดก้นที่หวาดผวา
ของเจ้าอีกครั้ง ด้วยรัก แมรี่"

668
00:39:58,626 --> 00:40:00,001
นางเขียนให้ซีมัวร์

669
00:40:00,626 --> 00:40:01,793
ลามกชะมัด

670
00:40:01,876 --> 00:40:02,793
ฟังอันนี้นะ

671
00:40:04,293 --> 00:40:07,168
"ต่างจากพลเมืองส่วนใหญ่ของฟิเรนเซ่

672
00:40:07,793 --> 00:40:11,626
"ยาสร้างม่ายของฝ่าบาทได้ผลดียิ่ง"

673
00:40:12,668 --> 00:40:14,376
คิดว่าเขาหมายถึงไอ้จ้อนไหม

674
00:40:16,709 --> 00:40:19,459
เดี๋ยวก่อน ไม่ใช่ไอ้จ้อน แต่เป็นยาพิษ

675
00:40:20,959 --> 00:40:23,584
"ยาสร้างม่ายฟลอเรนทีน" คือโทฟานา

676
00:40:24,501 --> 00:40:27,751
- นั่นคือยาพิษที่ฆ่าเอ็ดเวิร์ด
- พวกเขาสมรู้ร่วมคิดกันฆ่าเขา

677
00:40:31,209 --> 00:40:32,793
ข้านึกว่าแมรี่รักน้องชาย

678
00:40:35,918 --> 00:40:37,293
ให้ตายสิ ข้าช่างไร้เดียงสา

679
00:40:39,668 --> 00:40:42,501
คนเราน่ะเห็นแก่ตัวและน่าผิดหวัง

680
00:40:45,543 --> 00:40:47,501
ข้าต้องเรียกประชุมสภาเป็นอันดับแรก

681
00:40:47,584 --> 00:40:48,876
ไปหาพ่อเจ้ากัน

682
00:40:49,834 --> 00:40:51,001
จะเช้าแล้ว

683
00:41:00,501 --> 00:41:01,793
ระวังตัวนะ

684
00:41:16,043 --> 00:41:16,876
แมรี่

685
00:41:18,293 --> 00:41:21,626
พระราชินีเจน
เสด็จมาจากโรงม้าตะวันตกสินะ

686
00:41:21,709 --> 00:41:22,793
หม่อมฉันก็กำลังไปที่นั่น

687
00:41:22,876 --> 00:41:25,418
ไม่ เดี๋ยวก่อน แมรี่ ไปไม่ได้

688
00:41:26,709 --> 00:41:29,209
จริงหรือ ไม่ได้หรือ

689
00:41:30,918 --> 00:41:32,209
ทำไมล่ะ

690
00:41:32,293 --> 00:41:33,501
เพราะว่า...

691
00:41:33,584 --> 00:41:36,584
ผู้หญิงทุกคนล้วนมี
ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตที่ตื่นตระหนก

692
00:41:36,668 --> 00:41:39,293
และตัดสินใจบุ่มบ่าม
ซึ่งจะมาเสียใจทีหลัง

693
00:41:39,376 --> 00:41:41,001
เร็วกว่าที่คิดมาก

694
00:41:41,084 --> 00:41:44,501
สำหรับเจน ช่วงเวลานั้นคือตอนนี้

695
00:41:44,959 --> 00:41:46,168
เจ้าฆ่าเอ็ดเวิร์ด

696
00:41:48,793 --> 00:41:49,626
ข้ามีหลักฐาน

697
00:42:08,084 --> 00:42:09,751
เอาจดหมายมา

698
00:42:23,418 --> 00:42:26,043
เจ้าไม่ใช่พระราชินี

699
00:42:27,709 --> 00:42:29,751
สละราชบัลลังก์หรือไม่ก็ตายซะ เจน

700
00:42:30,626 --> 00:42:33,043
สละราชบัลลังก์หรือไม่ก็ตายซะ

701
00:43:45,959 --> 00:43:49,293
ฟรานซิสรู้ความลับของกิลฟอร์ด

702
00:43:50,668 --> 00:43:53,418
แมรี่รู้ว่าเจนรู้ความลับของแมรี่

703
00:43:55,543 --> 00:43:58,168
และผมเองก็มีความลับเช่นกัน

704
00:43:58,251 --> 00:44:02,334
การตั้งใจคลุมเครือเพื่อเพิ่มความระทึกใจ

705
00:44:02,418 --> 00:44:06,209
หรือที่ภาษาชาวบ้านเรียกว่า การหักมุม

706
00:44:06,293 --> 00:44:09,209
เพราะเอ็ดเวิร์ดยังไม่ตาย

707
00:44:10,543 --> 00:44:11,668
ยังไม่ตาย

708
00:45:59,584 --> 00:46:01,584
คำบรรยายโดย ชวิศา

709
00:46:01,668 --> 00:46:03,668
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ฑิตธีมา ซิ้มเจริญ