1
00:00:12,178 --> 00:00:19,185
(37 ชั่วโมงก่อน)

2
00:00:25,608 --> 00:00:26,943
ฮยอนซูเป็นยังไงบ้าง

3
00:00:29,904 --> 00:00:31,030
เขาจำอะไรไม่ได้เลยครับ

4
00:00:31,906 --> 00:00:33,074
จำได้ถึงตอนไหน

5
00:00:33,908 --> 00:00:35,368
ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ

6
00:00:38,121 --> 00:00:40,081
ไหนๆ ก็จำอะไรไม่ได้แล้ว

7
00:00:40,665 --> 00:00:42,959
ถ้าเขาลืมความทรงจำ
ที่เจ็บปวดไปด้วยก็คงดีเนอะ

8
00:00:46,629 --> 00:00:47,922
เขาคงไม่อยากให้เป็นแบบนั้นหรอก

9
00:00:49,632 --> 00:00:51,259
เพราะถ้าไม่เหลือความทรงจำอะไรเลย

10
00:00:53,094 --> 00:00:55,305
เขาก็จะกลายเป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ

11
00:01:03,730 --> 00:01:04,564
พี่ครับ

12
00:01:06,149 --> 00:01:07,358
ผมมีเรื่องจะขอ

13
00:01:10,320 --> 00:01:11,154
อะไร

14
00:01:13,448 --> 00:01:16,576
ผมคงอยู่ด้วยไปตลอดไม่ได้แล้วนะครับ

15
00:01:20,163 --> 00:01:21,956
ตั้งแต่นี้ไป พี่ต้องเป็นคนที่…

16
00:01:23,416 --> 00:01:24,918
ปกป้องที่นี่

17
00:01:26,544 --> 00:01:27,754
ปกป้องคนพวกนี้

18
00:01:29,547 --> 00:01:30,632
และอึนยูนะครับ

19
00:02:12,465 --> 00:02:14,551
(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

20
00:02:43,746 --> 00:02:50,753
(สวีทโฮม)

21
00:02:53,882 --> 00:02:54,966
เลี้ยวซ้าย

22
00:03:12,734 --> 00:03:17,196
(อพาร์ตเมนต์กรีนโฮม)

23
00:03:17,280 --> 00:03:19,073
นี่มันเกินไปแล้วนะ

24
00:03:19,741 --> 00:03:21,659
จะกลับมาที่นี่อีกทำไม เธอบ้าไปแล้วเหรอ

25
00:03:22,535 --> 00:03:23,870
เธอคิดจะทำอะไรเนี่ย

26
00:03:24,454 --> 00:03:25,330
กลับกันเถอะนะ

27
00:03:26,039 --> 00:03:27,040
กลับไปไหนล่ะ

28
00:03:27,123 --> 00:03:27,957
ฮะ

29
00:03:28,041 --> 00:03:28,917
ก็เห็นแล้วนี่

30
00:03:29,459 --> 00:03:31,127
ในสายตาลุง ที่นั่นดูปลอดภัยเหรอ

31
00:03:32,670 --> 00:03:34,339
แคมป์นั่นมีอยู่จริงไหมเหอะ

32
00:03:34,923 --> 00:03:36,716
ทำไมไม่ยอมบอกมาล่ะ ว่ามันอยู่ที่ไหน

33
00:03:36,799 --> 00:03:39,385
ก็เราไม่รู้ว่าพวกแกปลอดภัยหรือเปล่าไง

34
00:03:39,469 --> 00:03:40,887
แล้วใครหน้าไหนปลอดภัยล่ะ

35
00:03:40,970 --> 00:03:42,722
มีแค่พวกแกที่หนีการกลายร่างได้หรือไง

36
00:03:43,473 --> 00:03:45,725
คนไหนจะกลายเป็นสัตว์ประหลาด
ตอนไหนหรือยังไง

37
00:03:46,559 --> 00:03:48,061
ก็ไม่มีใครรู้สักหน่อยนี่

38
00:03:55,777 --> 00:03:56,611
เรา…

39
00:03:57,612 --> 00:03:58,696
ไปต่อไม่ได้แล้วครับ

40
00:04:01,532 --> 00:04:03,117
รอตรงนี้แป๊บหนึ่งแล้วกัน

41
00:04:04,202 --> 00:04:05,286
เดี๋ยวฉันกลับมา

42
00:04:11,334 --> 00:04:13,002
เขาอาจจะไม่ใช่อีอึนฮยอก…

43
00:04:14,921 --> 00:04:16,214
ในความทรงจำเธอก็ได้นะ

44
00:04:16,798 --> 00:04:17,632
ไม่

45
00:04:18,841 --> 00:04:20,885
เขาสัญญาแล้วว่าจะกลับมา

46
00:04:21,803 --> 00:04:23,429
จะกลับมาแน่ๆ

47
00:04:24,889 --> 00:04:27,141
ฉันจะไม่เชื่ออะไรทั้งนั้น…

48
00:04:29,978 --> 00:04:31,938
จนกว่าจะเห็นเต็มสองตาตัวเอง

49
00:04:56,129 --> 00:04:57,338
แม่งเอ๊ย

50
00:04:58,423 --> 00:04:59,632
คิดดีๆ นะ

51
00:05:00,174 --> 00:05:02,343
พวกแกกำลังทำผิดพลาดมหันต์

52
00:05:02,427 --> 00:05:03,970
นี่ขู่เหรอ

53
00:05:05,346 --> 00:05:06,264
ฉันไม่มีอะไรให้กลัวแล้ว

54
00:05:09,434 --> 00:05:11,144
การขู่เขาทำกันแบบนี้ต่างหาก

55
00:05:12,687 --> 00:05:14,480
เวรเอ๊ย

56
00:05:52,477 --> 00:05:54,771
(กรีนโฮม)

57
00:06:44,987 --> 00:06:48,699
(คัมภีร์ไบเบิล)

58
00:06:55,164 --> 00:06:59,544
(กฎการเอาตัวรอดในกรีนโฮม
กักตัวผู้ติดเชื้อ)

59
00:08:06,277 --> 00:08:08,362
(ผู้รอดชีวิต กำลังกลายร่าง ตาย)

60
00:08:08,446 --> 00:08:10,990
(กำลังกลายร่าง: อีอึนฮยอก)

61
00:08:23,377 --> 00:08:24,420
ฉันจะกลับมาให้ได้

62
00:08:26,881 --> 00:08:27,757
ไม่ต้องห่วง

63
00:08:29,133 --> 00:08:30,343
ฉันจะกลับมาอย่างปลอดภัย

64
00:09:14,345 --> 00:09:15,429
ฆ่าซะเลยสิ

65
00:09:16,722 --> 00:09:19,183
ขอแค่ไม่มีพวกมัน
เราก็เป็นผู้รอดชีวิตที่ไร้มลทินแล้วนี่

66
00:09:19,267 --> 00:09:21,394
ยิงมันให้ตายซะ แล้วไปตามทางเราเถอะ

67
00:09:21,477 --> 00:09:22,520
แค่นั้นเอง

68
00:09:22,603 --> 00:09:23,771
เลือกให้ดีนะ

69
00:09:24,438 --> 00:09:25,690
ไม่อยากฉีดวัคซีนหรือไง

70
00:09:26,607 --> 00:09:27,900
มีวัคซีนด้วยเหรอ

71
00:09:34,824 --> 00:09:37,201
จริงสิ ในนี้เขียนบอกไว้ว่า
กำลังพัฒนาวัคซีนอยู่

72
00:09:37,285 --> 00:09:38,578
พวกคุณได้ตัวชาฮยอนซูแล้วนี่

73
00:09:38,661 --> 00:09:40,329
งั้นก็จะทำวัคซีนขึ้นมาได้ใช่ไหม

74
00:09:40,413 --> 00:09:42,081
ไม่ใช่ว่าจะฉีดให้ใครก็ได้นะ

75
00:09:42,164 --> 00:09:44,875
แต่ถ้าเป็นผู้รอดชีวิต
ที่ช่วยทหารจากคนร้ายก็ไม่แน่

76
00:09:52,967 --> 00:09:56,804
- เฮ้ย ทำอะไรเนี่ย
- ฉันไม่ยอมตายทั้งอย่างนี้หรอกโว้ย

77
00:10:01,100 --> 00:10:02,351
ทิ้งปืนซะ

78
00:10:09,567 --> 00:10:10,526
ทิ้งสิ

79
00:10:24,040 --> 00:10:25,541
นังตัวดีนี่

80
00:10:26,834 --> 00:10:28,002
ลุกมา

81
00:10:28,085 --> 00:10:30,588
ลุกสิ นังนี่

82
00:10:31,130 --> 00:10:32,548
ลุกมา ลุก

83
00:10:32,632 --> 00:10:34,216
ลุกสิวะ เวรเอ๊ย

84
00:10:34,300 --> 00:10:35,301
มานี่

85
00:10:35,384 --> 00:10:37,803
มานี่เลย นังตัวดี

86
00:10:41,807 --> 00:10:44,226
บัดซบ

87
00:10:45,227 --> 00:10:46,479
มานี่

88
00:10:49,315 --> 00:10:51,651
- ไอ้ชาติชั่วนี่
- ดูนี่ก่อนสิครับ

89
00:10:51,734 --> 00:10:53,194
ตายโหงกันหมดแล้ว จะให้ดูอะไร

90
00:10:54,945 --> 00:10:55,946
คนพวกนี้…

91
00:10:56,864 --> 00:10:57,823
คือกองทัพกาดำนะครับ

92
00:11:07,041 --> 00:11:08,167
ตัวยังอุ่นอยู่เลย

93
00:11:08,250 --> 00:11:09,585
น่าจะยังไม่นานครับ

94
00:11:10,836 --> 00:11:11,671
ผมว่า…

95
00:11:14,173 --> 00:11:15,675
สัตว์ประหลาดน่าจะอยู่แถวนี้ครับ

96
00:11:31,774 --> 00:11:33,275
มัดไอ้พวกนี้ซะ

97
00:11:33,359 --> 00:11:34,485
เราจะกลับแคมป์กัน

98
00:11:35,277 --> 00:11:37,488
- ผู้รอดชีวิตพวกนั้น…
- ไอ้พวกนี้ดูเหมือนผู้รอดชีวิตเหรอ

99
00:11:38,114 --> 00:11:40,616
ฉันอยากฆ่าพวกมันซะตอนนี้เลย
แต่ข่มใจอยู่

100
00:11:40,699 --> 00:11:42,201
ถ้าพวกแกโชคดีก็รอดไป

101
00:11:42,284 --> 00:11:44,078
แต่ถ้าตาย ก็เป็นดวงของพวกแกเอง

102
00:11:44,870 --> 00:11:45,913
ผมพยายามช่วยจ่าแล้วไง

103
00:11:45,996 --> 00:11:48,165
- จ่าก็รู้นี่ พาผมไปด้วยนะ
- ปล่อยสิวะ ไอ้เวร

104
00:11:48,249 --> 00:11:49,750
ได้โปรดนะครับ จ่า

105
00:11:52,044 --> 00:11:53,337
จ่าครับ

106
00:11:53,421 --> 00:11:54,713
ยืนบื้อทำไม

107
00:11:54,797 --> 00:11:56,340
มัดพวกมันแล้วรีบขึ้นรถมา

108
00:11:59,385 --> 00:12:00,469
ยังจะยืนบื้อทำไม

109
00:12:01,846 --> 00:12:03,180
อยากตายกันทั้งหมดนี่หรือไง

110
00:12:16,527 --> 00:12:18,195
ผมผูกหลวมๆ ไว้จะได้แก้ออกง่าย

111
00:12:19,280 --> 00:12:21,782
พอเราไปแล้ว หาที่ซ่อนก่อนเลยนะครับ

112
00:13:25,763 --> 00:13:26,764
ป้าเหรอ

113
00:13:30,768 --> 00:13:33,145
คุณป้ามยองซุกนี่นา

114
00:13:33,229 --> 00:13:35,814
แต่คุณป้ากลายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้วนี่

115
00:14:26,782 --> 00:14:27,825
อะไรอีกวะนั่น

116
00:14:28,367 --> 00:14:31,495
ไอ้พวกสัตว์ประหลาดเวรนี่ก็ไม่จบไม่สิ้นสักที

117
00:14:31,579 --> 00:14:33,622
ไปตายแม่งให้หมด

118
00:14:46,510 --> 00:14:47,553
ทำอะไรครับ

119
00:14:49,638 --> 00:14:50,514
ถามมาได้

120
00:14:50,598 --> 00:14:51,765
ฉันก็ทำงานของฉันไง

121
00:14:51,849 --> 00:14:53,100
เธอเป็นคนนะครับ

122
00:14:53,183 --> 00:14:54,560
นี่มันสัตว์ประหลาดเว้ย

123
00:14:55,728 --> 00:14:57,855
ถ้าฉันบอกว่าใช่ ก็คือใช่

124
00:14:59,648 --> 00:15:02,902
สัตว์ประหลาด…

125
00:15:02,985 --> 00:15:04,403
นั่นมันสัตว์ประหลาด

126
00:15:06,196 --> 00:15:07,615
เร็วเข้า

127
00:15:16,332 --> 00:15:17,458
แต่ถ้าเป็นมนุษย์แล้วไง

128
00:15:18,292 --> 00:15:19,335
สำคัญตรงไหน

129
00:15:21,629 --> 00:15:22,755
จ่าครับ

130
00:15:22,838 --> 00:15:23,964
นี่คือสงคราม

131
00:15:24,048 --> 00:15:27,718
ฆ่าล้างพวกสัตว์ประหลาดจัญไรนี่ให้หมด
และผู้ชนะในตอนท้าย

132
00:15:28,469 --> 00:15:30,512
ก็ต้องเป็นมนุษย์อย่างเราสิวะ

133
00:15:32,848 --> 00:15:38,520
มองไม่เห็น…

134
00:16:03,420 --> 00:16:07,466
มองไม่เห็น…

135
00:16:23,357 --> 00:16:28,237
ฉันจะฆ่าแก…

136
00:16:40,749 --> 00:16:44,837
เจอตัวแล้ว…

137
00:18:42,121 --> 00:18:43,163
ปล่อยสิ

138
00:18:43,247 --> 00:18:44,456
อยากให้ตายกันหมดหรือไง

139
00:19:14,278 --> 00:19:16,738
เจอตัวแล้ว…

140
00:19:50,314 --> 00:19:52,399
นี่คือกาดำหนึ่ง มีทหารหนึ่งนายตกลงมา

141
00:19:52,482 --> 00:19:53,859
- ขอให้หน่วยแพทย์เตรียมการ
- เร็ว

142
00:19:54,693 --> 00:19:55,736
ไปต่อ

143
00:19:55,819 --> 00:19:58,363
อาการวิกฤต
ขอความช่วยเหลือทางการแพทย์

144
00:19:58,447 --> 00:20:01,033
อยู่เฝ้าคนเจ็บให้น้อยคนที่สุด
ที่เหลือปฏิบัติภารกิจต่อไป

145
00:20:02,784 --> 00:20:04,995
เคลียร์ชั้นสามเรียบร้อย กำลังเข้าสู่ชั้นสี่

146
00:20:06,205 --> 00:20:08,373
ช่วยเหลือหมวดสามให้เร็วที่สุดแล้วออกมา

147
00:20:08,457 --> 00:20:09,499
ทุกคนตั้งสติให้มั่น

148
00:20:11,210 --> 00:20:13,212
ด้านหลัง สัตว์ประหลาดชั้นสี่ด้านหลัง

149
00:20:20,010 --> 00:20:21,345
ยิงเลย

150
00:20:25,307 --> 00:20:26,391
นี่คือกาดำสี่

151
00:20:27,309 --> 00:20:28,435
ปราบสัตว์ประหลาดได้แล้ว

152
00:20:28,518 --> 00:20:30,562
แต่มีผู้บาดเจ็บห้าราย
และเสียชีวิตสองรายครับ

153
00:20:35,067 --> 00:20:36,443
ทีมบุกเข้าหมวดสาม ถอนกำลังซะ

154
00:20:36,526 --> 00:20:38,362
เคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บ
แล้วไปสมทบที่ฐานหลัก

155
00:20:38,445 --> 00:20:40,447
ทีมสำรวจ เห็นหมวดสองไหม

156
00:20:50,374 --> 00:20:51,458
เป็นไง

157
00:20:53,418 --> 00:20:54,962
ตึกบัง มองไม่เห็นครับ

158
00:20:57,547 --> 00:20:59,007
ไม่สามารถมองเห็นได้ครับ

159
00:20:59,091 --> 00:21:00,217
กลับลงมา

160
00:21:00,300 --> 00:21:01,426
เราจะไปที่นั่นกัน

161
00:21:02,344 --> 00:21:03,428
เราไม่เอาด้วยนะครับ

162
00:21:04,221 --> 00:21:05,847
ยูดีที เก็บข้าวของ

163
00:21:06,431 --> 00:21:07,307
เราจะกลับกัน

164
00:21:09,851 --> 00:21:10,852
นี่นายทำอะไร

165
00:21:18,902 --> 00:21:20,195
พวกเขาทำได้แค่ลืมตานะครับ

166
00:21:21,029 --> 00:21:23,282
ทั้งหิว บาดเจ็บ และล้ากันหมดแล้ว

167
00:21:23,365 --> 00:21:24,866
ไม่ได้ยินเหรอครับ

168
00:21:24,950 --> 00:21:26,994
ว่าเราเสียรถไป กระสุนก็หมดแล้วด้วย

169
00:21:27,077 --> 00:21:27,911
แล้วยังไง

170
00:21:28,996 --> 00:21:30,664
จะให้ทิ้งหมวดสองเหรอ

171
00:21:35,252 --> 00:21:36,837
ครับ ทิ้ง

172
00:21:37,838 --> 00:21:38,672
ทิ้งเหอะครับ

173
00:21:39,423 --> 00:21:41,925
ทิ้งคนตายพวกนั้น
แล้วปกป้องทหารที่ยังมีชีวิตอยู่เถอะ

174
00:21:42,592 --> 00:21:43,802
นี่ ซอกชาน

175
00:21:45,095 --> 00:21:46,138
ครับ ผมคังซอกชาน

176
00:21:46,221 --> 00:21:48,515
เมื่อหกชั่วโมงก่อน
กองบัญชาการกลางวิทยุมาว่าไง

177
00:21:49,766 --> 00:21:52,060
ให้ทุกคนกลับไปทันที

178
00:21:52,144 --> 00:21:53,770
จ่ากำลังขัดขืนคำสั่งนะครับ

179
00:21:57,190 --> 00:21:59,192
นอกจากยูดีที ใครจะกลับก็มาเลย

180
00:22:07,075 --> 00:22:09,953
ฉันจะกลับไปรับผิดชอบ
การขัดขืนคำสั่งของฉันเอง

181
00:22:10,620 --> 00:22:11,955
แต่จ่าคิมยองฮู

182
00:22:12,497 --> 00:22:14,583
นายจะรับผิดชอบ
การขัดขืนคำสั่งของตัวเองยังไง

183
00:22:21,673 --> 00:22:22,799
ยิงสิครับ

184
00:22:24,551 --> 00:22:27,054
ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป
เราก็ตายเพราะความดื้อแพ่งของจ่าอยู่ดี

185
00:22:29,181 --> 00:22:30,015
ยิงสิครับ

186
00:22:32,517 --> 00:22:34,227
เหมือนที่คุณทำกับครอบครัวคุณ

187
00:22:49,868 --> 00:22:51,495
คนบาดเจ็บ และยูดีที

188
00:22:52,079 --> 00:22:53,789
กลับไปกับจ่าคิมยองฮูซะ

189
00:23:02,047 --> 00:23:02,881
ไปกันเถอะ

190
00:24:35,140 --> 00:24:37,267
นั่นคือป้ามยองซุกใช่ไหม พี่

191
00:24:39,186 --> 00:24:40,437
น่าจะใช่นะ

192
00:24:42,105 --> 00:24:43,315
ป้าคนนั้น

193
00:24:44,149 --> 00:24:45,650
คือแม่เด็กห้อง 1504 ใช่ไหม

194
00:24:46,443 --> 00:24:47,360
ค่ะ

195
00:24:47,444 --> 00:24:49,029
ป้าเขาเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้วไม่ใช่เหรอ

196
00:24:49,112 --> 00:24:50,447
เมื่อกี้เธอพูดเองนี่

197
00:24:51,072 --> 00:24:52,157
ใช่ค่ะ

198
00:24:52,782 --> 00:24:55,327
หรือว่าป้าเขาต้านไว้เหมือนฮยอนซูนะ

199
00:24:55,869 --> 00:24:56,828
จริงด้วย

200
00:24:57,329 --> 00:24:59,247
ตาป้าเขาก็ไม่ดำหรืออะไรแบบนั้นเลย

201
00:24:59,331 --> 00:25:00,540
เหมือนดวงตาคนนี่แหละ

202
00:25:00,624 --> 00:25:02,292
ไม่เห็นเหรอว่าป้าแกเปลือยทั้งร่าง

203
00:25:02,375 --> 00:25:03,877
ใช่คนที่ไหนล่ะ สัตว์ประหลาดเหอะ

204
00:25:05,003 --> 00:25:06,755
ป้าเขาเป็นสัตว์ประหลาดใจดีนะครับ

205
00:25:07,255 --> 00:25:10,550
- ป้าเขาปกป้องเรานะ
- เป็นสัตว์ประหลาดก็เท่ากับไม่ดีแล้วไง

206
00:25:10,634 --> 00:25:12,010
พวกมันต้องตายให้หมด

207
00:25:12,093 --> 00:25:13,053
ไม่

208
00:25:13,136 --> 00:25:14,763
ไม่ใช่สักหน่อย

209
00:25:14,846 --> 00:25:16,097
ไอ้เด็กนี่ไม่มีมารยาท

210
00:25:16,181 --> 00:25:17,724
ขึ้นเสียงใส่เด็กทำไม

211
00:25:20,101 --> 00:25:21,603
คุณป้า เป็นอะไรไหม…

212
00:25:37,744 --> 00:25:38,745
ยุนจีซู

213
00:25:40,538 --> 00:25:41,748
ยุนจีซู เธอโอเคไหม

214
00:25:43,625 --> 00:25:45,502
ไม่โอเคเพราะเธอนั่นแหละ

215
00:25:49,089 --> 00:25:50,966
คราวนี้มันเสี่ยงอันตรายจริงๆ

216
00:25:55,178 --> 00:25:56,346
อีอึนยู

217
00:25:58,098 --> 00:26:00,267
ที่เราอยู่ตรงนี้
ไม่ใช่เพราะโชคดีหรือดีเลิศกว่าใคร

218
00:26:00,892 --> 00:26:03,478
เรารอดตายมาได้
จากการเป็นหนี้ชีวิตคนอื่น

219
00:26:04,062 --> 00:26:05,230
อย่าให้มันเสียเปล่า

220
00:26:09,567 --> 00:26:11,194
ต้องขอโทษจริงๆ นะ

221
00:26:11,778 --> 00:26:13,363
แต่ฉันไม่ถอดใจเด็ดขาด

222
00:26:14,030 --> 00:26:15,573
ฉันยังไม่เห็นกับตาเลย

223
00:26:16,283 --> 00:26:18,118
ฉะนั้นสำหรับฉัน อีอึนฮยอกยังมีชีวิตอยู่

224
00:26:22,831 --> 00:26:24,958
ยังไงฉันก็จะตามหาเขาให้เจอ

225
00:26:40,682 --> 00:26:42,767
อะไรๆ มีอะไร

226
00:26:42,851 --> 00:26:44,894
หยุดรถทำไมครับ

227
00:26:48,565 --> 00:26:49,441
ผู้รอดชีวิตครับ

228
00:26:53,028 --> 00:26:54,904
จะให้เขาขึ้นมาเหรอ

229
00:26:54,988 --> 00:26:56,239
ไม่ได้นะ

230
00:26:56,323 --> 00:26:58,867
หน้าที่ของผม
คือพาผู้รอดชีวิตไปส่งที่แคมป์ครับ

231
00:26:58,950 --> 00:27:01,119
จะเข้มงวดทำไมนักหนา
นายเองก็ถูกดึงตัวมาทำนี่

232
00:27:01,202 --> 00:27:02,620
ฉันกลัวนะ

233
00:27:02,704 --> 00:27:04,122
เดี๋ยวความจุ้นก็พาซวยหรอก

234
00:27:06,333 --> 00:27:07,459
ใช่ครับ ไปกันเถอะ นะ

235
00:27:07,542 --> 00:27:09,419
เราจะไม่บอกใครทั้งนั้น

236
00:27:09,502 --> 00:27:10,920
จะไม่มีใครรู้หรอกครับ

237
00:27:12,505 --> 00:27:13,548
ไปกันเถอะครับ

238
00:27:14,049 --> 00:27:14,883
แต่ผมรู้แก่ใจนี่ครับ

239
00:27:15,467 --> 00:27:17,135
อะไรกัน นี่…

240
00:27:33,985 --> 00:27:35,153
จะไปไหนครับ

241
00:27:35,737 --> 00:27:36,863
แคมป์รักษาความปลอดภัยครับ

242
00:28:08,353 --> 00:28:15,360
(ศูนย์จัดการภัยพิบัติพิเศษบัมซอม)

243
00:29:35,857 --> 00:29:37,150
ในที่สุดเราก็เจอกัน

244
00:29:39,694 --> 00:29:41,029
ขอบคุณที่มานะ

245
00:29:41,654 --> 00:29:42,739
ชาฮยอนซู

246
00:29:47,076 --> 00:29:47,994
ผม…

247
00:29:51,289 --> 00:29:52,415
ต้องทำอะไรครับ

248
00:29:56,211 --> 00:29:57,796
เดี๋ยวนายก็จะได้รู้เอง

249
00:29:58,713 --> 00:30:00,381
ดูเหมือนจะให้ความร่วมมือนะเนี่ย

250
00:30:04,177 --> 00:30:05,011
ครับ

251
00:30:07,347 --> 00:30:08,431
ถ้าเรื่องทั้งหมดนี้…

252
00:30:10,266 --> 00:30:11,476
จะยุติลงได้

253
00:30:13,436 --> 00:30:15,104
ดีแล้ว ชาฮยอนซู

254
00:30:15,188 --> 00:30:16,022
ฉันเชื่อในตัวนายนะ

255
00:30:54,227 --> 00:30:55,478
ระดับแดง

256
00:30:55,562 --> 00:30:57,105
เลือดทำให้มันก้าวร้าวขึ้น

257
00:31:01,776 --> 00:31:03,945
ทำให้เราเห็นหน่อยสิว่านายคือผู้กอบกู้

258
00:31:04,028 --> 00:31:06,281
ที่จะยุติเรื่องทั้งหมดนี้หรือเปล่า

259
00:31:07,907 --> 00:31:11,536
เริ่มการทดลองครั้งที่หนึ่ง
กับเอ็มเอช 5 ชาฮยอนซู

260
00:31:23,256 --> 00:31:27,135
สรุปว่าเอ็มเอช 6 คือผู้ติดเชื้อพิเศษ
ที่ลักพาตัวเอ็มเอช 5 งั้นเหรอ

261
00:31:27,218 --> 00:31:28,136
ใช่ครับ

262
00:31:28,219 --> 00:31:29,929
แล้วเขาก็ตายเพราะถูกยิงเหรอ

263
00:31:31,180 --> 00:31:32,223
แน่ใจนะว่าตายแล้ว

264
00:31:32,724 --> 00:31:35,393
ไม่พบสัญญาณชีพเลย เราเช็กซ้ำแล้วครับ

265
00:31:36,603 --> 00:31:39,439
เขาคือสัตว์ประหลาดแน่ๆ
ไหงตายซะได้ล่ะ

266
00:31:48,406 --> 00:31:50,408
เคสเดียวกับเอ็มเอช 1 หรือเปล่าครับ

267
00:31:50,491 --> 00:31:52,160
เอ็มเอช 1 ไม่ตาย

268
00:31:52,243 --> 00:31:54,454
แต่การตอบสนอง
แบบสัตว์ประหลาดหายไปเหมือนกัน

269
00:31:54,537 --> 00:31:57,790
เลือด ไขกระดูก
เนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง ต่อมใต้สมอง…

270
00:31:57,874 --> 00:31:59,125
เก็บอะไรได้ก็เก็บมาให้หมดนะ

271
00:31:59,208 --> 00:32:01,252
เราต้องเปรียบเทียบ
กับตัวอย่างจากเอ็มเอช 1

272
00:32:02,629 --> 00:32:04,881
เดี๋ยวเอ็มเอช 5 ก็จะถูกพามาที่นี่

273
00:32:04,964 --> 00:32:06,674
เตรียมพร้อมไว้ล่ะ

274
00:32:06,758 --> 00:32:08,551
นั่นอาจเป็นโอกาสสุดท้ายของเราแล้ว

275
00:32:09,469 --> 00:32:14,057
ข้อมูลและประสบการณ์ที่เราได้มา
จากการทดลองเอ็มเอช 6 และเอ็มเอช 1

276
00:32:14,140 --> 00:32:15,808
ต้องเอาไปใช้กับเอ็มเอช 5

277
00:34:29,442 --> 00:34:31,069
มัวทำอะไรอยู่เนี่ย

278
00:34:31,152 --> 00:34:32,862
ออกแรงหน่อยสิ ชาฮยอนซู

279
00:34:32,945 --> 00:34:35,323
นายทำได้อยู่แล้ว

280
00:34:58,137 --> 00:34:59,222
หยุด

281
00:34:59,972 --> 00:35:01,224
หยุดสักที

282
00:36:10,626 --> 00:36:15,089
ฉันไม่อยากป่วยอีกแล้ว

283
00:36:32,273 --> 00:36:33,524
ช่วยด้วย

284
00:36:37,361 --> 00:36:38,613
ช่วยฉันที

285
00:36:45,244 --> 00:36:47,705
ช่วยด้วย

286
00:36:47,788 --> 00:36:48,831
ไม่นะ

287
00:36:51,918 --> 00:36:52,919
เขาคือมนุษย์นะ

288
00:36:58,007 --> 00:36:59,175
เขาคือมนุษย์

289
00:37:04,388 --> 00:37:05,723
ไม่

290
00:38:29,223 --> 00:38:30,266
คุณเองเหรอ

291
00:38:31,267 --> 00:38:32,810
เสียงที่ขอให้ผมร่วมมือนั่น

292
00:38:33,978 --> 00:38:35,354
คือคุณเหรอ

293
00:38:38,566 --> 00:38:39,692
ฆ่าเขาทำไม

294
00:38:41,652 --> 00:38:43,112
ฆ่าเขาทำบ้าอะไร

295
00:38:45,156 --> 00:38:46,282
เขาไม่ได้ทำร้ายผม

296
00:38:46,365 --> 00:38:47,491
เขากำลังทุกข์ทรมาน

297
00:38:48,159 --> 00:38:49,869
ไม่เห็นจะจำเป็นต้องฆ่าเขาเลย

298
00:38:51,287 --> 00:38:54,206
เราก็แค่เขี่ยทิ้ง
เพราะมันไม่มีค่าในฐานะหนูทดลองแล้ว

299
00:38:57,376 --> 00:38:58,919
ฆ่าเพราะเขาคือสัตว์ประหลาดเหรอ

300
00:39:00,129 --> 00:39:01,922
เพราะสัตว์ประหลาดสมควรถูกฆ่างั้นเหรอ

301
00:39:05,676 --> 00:39:07,887
พวกคุณมันต่างจากสัตว์ประหลาดตรงไหน

302
00:39:11,265 --> 00:39:12,350
นายเป็นอะไรกันแน่

303
00:39:15,895 --> 00:39:18,689
แค่หมอนั่นเห็นเลือด
มันก็พุ่งเข้าใส่โดยไม่สนอะไร

304
00:39:20,358 --> 00:39:22,777
ทหารตายด้วยน้ำมือมันเป็นสิบๆ คน

305
00:39:24,195 --> 00:39:27,615
แต่หยุดทำร้ายนายดื้อๆ
ทั้งที่เพิ่งลงมือไม่กี่หน

306
00:39:29,533 --> 00:39:33,913
ฉันกล้าพูดเลยว่ายังไม่เคยเห็น
สัตว์ประหลาดตัวไหนคุมตัวเองได้

307
00:39:36,749 --> 00:39:38,000
ไม่มีเลยสักครั้ง

308
00:39:55,601 --> 00:39:56,644
นาย…

309
00:40:02,358 --> 00:40:03,651
ทำอะไรหมอนั่น

310
00:40:07,154 --> 00:40:08,697
นายทำอะไรลงไปกันแน่

311
00:40:12,410 --> 00:40:13,452
ผมก็ไม่รู้ครับ

312
00:40:15,454 --> 00:40:17,039
นายไม่รู้แล้วใครจะรู้ล่ะ

313
00:40:18,374 --> 00:40:19,959
ลองนึกให้ออกสิ

314
00:40:20,042 --> 00:40:22,461
เราพานายมาที่นี่ก็เพราะแบบนั้นนะ

315
00:40:26,132 --> 00:40:27,133
ตอบผมมาก่อนครับ

316
00:40:30,928 --> 00:40:32,096
คุณคิดค้นวัคซีน…

317
00:40:33,806 --> 00:40:35,182
ผ่านผมได้หรือเปล่า

318
00:40:35,850 --> 00:40:39,520
ผมเห็นใบปลิวบอกว่า
จะมีการทำวัคซีนจากผู้ติดเชื้อพิเศษ

319
00:40:41,105 --> 00:40:42,273
นายก็เลยยอมถูกจับเหรอ

320
00:40:42,356 --> 00:40:44,900
- เรื่องจริงไหมครับ
- อันนั้นเราทำเสร็จไปแล้ว

321
00:40:46,235 --> 00:40:47,528
แต่ว่าหายไปหมดแล้วนะ

322
00:40:50,823 --> 00:40:51,782
ทำใหม่สิครับ

323
00:40:53,200 --> 00:40:54,869
แค่มีผมก็พอไม่ใช่เหรอ

324
00:40:56,787 --> 00:40:58,247
ถึงนายจะตาย

325
00:40:59,206 --> 00:41:00,624
ก็ไม่เป็นไรงั้นเหรอ

326
00:41:00,708 --> 00:41:02,668
ถ้าผมกลัวตาย ผมก็คงไม่มาที่นี่หรอก

327
00:41:02,751 --> 00:41:05,421
ไม่หรอก
นายอาจจะขอร้องให้ฉันฆ่านายก็ได้

328
00:41:06,172 --> 00:41:07,715
นายก็รู้ดีนี่

329
00:41:07,798 --> 00:41:09,884
พลังการคืนชีพของพวกเอ็มเอช

330
00:41:11,218 --> 00:41:14,221
เป็นเหมือนโชคดีสำหรับพวกเรา
แต่เป็นคำสาปสำหรับพวกนาย

331
00:41:15,639 --> 00:41:17,558
สิ่งมีชีวิตที่ตายไม่ได้ ถึงแม้จะอยากตาย

332
00:41:17,641 --> 00:41:19,018
"มอนสเตอร์ฮิวแมน"

333
00:41:19,685 --> 00:41:21,395
ชื่อเพราะนะ ว่าไหม

334
00:41:22,354 --> 00:41:23,606
ฉันคิดขึ้นมาเองแหละ

335
00:41:25,608 --> 00:41:27,443
จะเอ็มเอช หรือสัตว์ประหลาด

336
00:41:28,527 --> 00:41:29,904
อยากเรียกอะไรก็เรียกเลย

337
00:41:31,197 --> 00:41:32,323
ผมไม่สนอยู่แล้ว

338
00:41:35,451 --> 00:41:37,411
นายจะทำได้ดีกว่าเจ้าพวกนั้น

339
00:41:37,995 --> 00:41:41,540
ฉันรู้สึกได้ว่า
เอ็มเอชสุดพิเศษจะถือกำเนิดขึ้น

340
00:41:43,709 --> 00:41:44,919
หลับให้เต็มอิ่มนะ

341
00:41:47,463 --> 00:41:49,215
ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป มันจะยากยิ่งขึ้น

342
00:42:24,708 --> 00:42:26,752
ถ้าผิดอีกที สัญญาณเตือนจะดังนะครับ

343
00:42:32,299 --> 00:42:33,342
คุณซออีกยอง

344
00:42:36,845 --> 00:42:38,389
เขตซีห้าครับ

345
00:42:43,060 --> 00:42:43,978
ตามผมมาสิ

346
00:42:45,771 --> 00:42:46,605
ที่นั่นมันทำไม

347
00:42:48,315 --> 00:42:49,191
คุณรู้จักฉันเหรอ

348
00:42:51,151 --> 00:42:51,986
อ๋อ

349
00:42:52,778 --> 00:42:54,238
คุณไม่รู้จักผมสินะ

350
00:42:54,321 --> 00:42:55,489
แต่ผมรู้จักคุณดีเลย

351
00:42:55,573 --> 00:42:56,865
ผมเป็นเพื่อนของซังวอน

352
00:42:56,949 --> 00:42:58,450
สรุปว่าคุณจะมาหรือไม่มาครับ

353
00:42:59,118 --> 00:43:00,160
ช่วยฉันทำไม

354
00:43:01,912 --> 00:43:03,080
เพราะผูกพันมั้ง

355
00:43:05,708 --> 00:43:07,585
ยืนยันว่ากำลังมุ่งหน้าไปพื้นที่วิจัย

356
00:43:07,668 --> 00:43:09,503
แยกกันค้นหา ไม่มีเวลาแล้ว

357
00:43:10,796 --> 00:43:12,464
ไปกันครับ ไม่มีเวลาแล้วนี่

358
00:44:10,105 --> 00:44:12,608
(เอ็มเอช 1)

359
00:44:57,027 --> 00:44:58,487
เขายังอยู่ที่นี่

360
00:45:02,533 --> 00:45:03,534
ใน…

361
00:45:07,663 --> 00:45:08,789
สภาพนี้

362
00:45:15,003 --> 00:45:17,339
คุณอุตส่าห์ลำบากมา
แต่เขาจะคุยด้วยได้หรือเปล่านะ

363
00:45:18,507 --> 00:45:19,842
ผมว่าไม่น่านะ

364
00:45:20,634 --> 00:45:22,219
แต่ใครจะไปรู้ล่ะ

365
00:45:22,302 --> 00:45:23,679
ว่าที่ภรรยามาหาทั้งคน

366
00:45:50,622 --> 00:45:51,957
รอฉันอยู่เหรอ

367
00:46:19,026 --> 00:46:21,028
ตามสถิติแล้ว ความจริงมันบัดซบครับ

368
00:46:26,408 --> 00:46:28,619
การไม่รู้อะไรย่อมดีกว่าหรือเปล่า

369
00:46:32,915 --> 00:46:34,249
ถึงเขาจะเป็นสัตว์ประหลาด

370
00:46:37,377 --> 00:46:38,670
คุณก็ยังอยากเจอเหรอครับ

371
00:46:40,047 --> 00:46:43,842
ผมต้องดูให้ได้เลยว่า
ซังวอนจะตอบสนองยังไง

372
00:46:44,510 --> 00:46:45,844
ที่ได้เจอคุณซออีกยองอีกครั้ง

373
00:46:49,014 --> 00:46:52,518
เพราะการกระตุ้นแบบนี้ มันหาชมยาก

374
00:46:53,393 --> 00:46:54,436
ไอ้ประสาท

375
00:46:58,524 --> 00:47:00,442
ทหารมาทำอะไรถึงที่นี่…

376
00:47:10,244 --> 00:47:13,580
ฉันออดิชั่นไม่ผ่านได้ไงกัน

377
00:47:13,664 --> 00:47:15,916
หน้าฉันมันทำไมวะ

378
00:47:17,793 --> 00:47:19,419
ไม่แฟร์เลย

379
00:47:20,504 --> 00:47:21,922
บ้าบอเอ๊ย

380
00:47:22,005 --> 00:47:23,465
ฉันออกจะทำได้ดี…

381
00:47:24,841 --> 00:47:27,219
แม่งเอ๊ย แม่ง…

382
00:47:49,324 --> 00:47:50,701
ลุงทหารครับ

383
00:48:13,807 --> 00:48:15,559
ลุงทหาร

384
00:48:18,186 --> 00:48:19,354
มีอะไรเหรอ

385
00:48:19,438 --> 00:48:21,690
ผมกลัวจนฉี่ไม่ออกแล้วครับ

386
00:48:47,090 --> 00:48:50,218
ไอ้ออดิชั่นเฮงซวย ทำไมฉันต้องตกรอบ

387
00:48:50,969 --> 00:48:52,596
เบ้าหน้าฉันมันแย่ตรงไหน

388
00:48:53,347 --> 00:48:55,307
หน้าฉันมันทำไมวะ

389
00:48:56,600 --> 00:48:58,268
แม่งเอ๊ย ให้ตายสิ

390
00:49:00,270 --> 00:49:01,688
ทำไมฉันถึงตกรอบ

391
00:49:14,910 --> 00:49:16,078
ฉันดูเป็นไงบ้าง

392
00:49:24,753 --> 00:49:26,254
หน้าฉันดูเป็นไง

393
00:49:27,172 --> 00:49:28,090
น่ารักไหม

394
00:49:30,550 --> 00:49:31,927
ลุง…

395
00:49:33,887 --> 00:49:36,056
หน้าลุงดูแปลกๆ ค่ะ

396
00:49:45,732 --> 00:49:47,234
ดูหน้าฉันชัดๆ สิ

397
00:49:47,943 --> 00:49:49,945
หน้าฉันไร้ที่ติเลยนะ

398
00:50:04,543 --> 00:50:05,585
หน้าฉันมันแปลกเหรอ

399
00:50:08,338 --> 00:50:10,257
ถามว่าหน้าฉันมันเป็นยังไง

400
00:50:13,885 --> 00:50:17,347
ดูสิ ฉันน่ารักไหม น่ารักไหม

401
00:50:17,431 --> 00:50:18,265
น่ารัก…

402
00:50:22,602 --> 00:50:23,478
ออกมา

403
00:50:37,993 --> 00:50:39,077
ออกไป

404
00:50:56,553 --> 00:50:58,388
อย่ายิงหน้าฉันนะ

405
00:51:00,140 --> 00:51:02,642
หน้าฉัน…

406
00:51:09,941 --> 00:51:12,235
หน้าฉันมันทำไม ขอส่องกระจกหน่อย

407
00:51:38,637 --> 00:51:39,513
ทำไมหน้าฉัน…

408
00:51:42,933 --> 00:51:44,726
ไม่น่ารัก

409
00:51:50,607 --> 00:51:52,901
นี่ไม่ใช่หน้าฉัน

410
00:52:01,326 --> 00:52:03,161
หน้าฉัน

411
00:52:22,848 --> 00:52:25,225
นี่ไม่ใช่หน้าฉัน

412
00:52:40,115 --> 00:52:43,285
มาดูหน้าฉันใกล้ๆ สิ

413
00:52:46,872 --> 00:52:48,915
ฉันน่ารักไหม

414
00:53:07,100 --> 00:53:09,144
หน้าตาอุบาทว์สิ้นดี

415
00:53:22,616 --> 00:53:24,075
หน้าฉัน…

416
00:53:24,159 --> 00:53:26,578
หน้าฉันจะไหม้ไม่ได้นะ

417
00:53:27,245 --> 00:53:29,080
ไม่นะ

418
00:53:32,792 --> 00:53:35,003
หน้าฉัน…

419
00:53:59,611 --> 00:54:01,613
ทำไมไม่ตื่นขึ้นมาเล่า

420
00:54:04,449 --> 00:54:05,784
พี่

421
00:54:07,202 --> 00:54:08,954
พี่

422
01:01:03,117 --> 01:01:08,122
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์