1
00:00:19,561 --> 00:00:21,396
(ต้นฉบับ SWEET HOME จากเว็บตูน
โดย Kimcarnby Youngchan Hwang)

2
00:00:56,473 --> 00:00:59,893
(สวีทโฮม)

3
00:01:01,895 --> 00:01:04,272
ที่จริงฉันตั้งใจจะตาย

4
00:01:06,483 --> 00:01:08,401
แต่ว่าวันนี้ ฉันออกไปจากที่นี่

5
00:01:09,319 --> 00:01:10,361
เพื่อมีชีวิตอยู่

6
00:01:10,445 --> 00:01:14,032
สิ่งมีชีวิตที่ตายไม่ได้ ถึงแม้จะอยากตาย
"มอนสเตอร์ฮิวแมน"

7
00:01:14,532 --> 00:01:16,367
นายจะทำได้ดีกว่าเจ้าพวกนั้น

8
00:01:16,451 --> 00:01:19,412
ฉันรู้สึกได้ว่า
เอ็มเอชสุดพิเศษจะถือกำเนิดขึ้น

9
00:01:20,038 --> 00:01:22,457
คุณคิดค้นวัคซีนผ่านผมได้หรือเปล่า

10
00:01:22,540 --> 00:01:24,834
ถึงนายจะตาย ก็ไม่เป็นไรงั้นเหรอ

11
00:01:24,918 --> 00:01:26,836
ฉันบอกแล้วไงว่ามันเปล่าประโยชน์

12
00:01:26,920 --> 00:01:28,004
ทีนี้ก็ยอมรับเถอะ

13
00:01:28,088 --> 00:01:29,380
นายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว

14
00:01:29,464 --> 00:01:30,715
ใช่

15
00:01:30,799 --> 00:01:32,217
ฉันคือสัตว์ประหลาด

16
00:01:42,227 --> 00:01:45,396
จงรู้ซึ้งไว้ซะว่า
ไม่มีอะไรที่นายจะปกป้องได้เลย

17
00:01:45,980 --> 00:01:49,067
ใช้ชีวิตท่ามกลางความสิ้นหวัง
แม้แต่จะตายก็ทำไม่ได้

18
00:01:51,486 --> 00:01:53,655
(เอ็มเอช 3 เอ็มเอช 4)

19
00:01:54,656 --> 00:01:56,574
ฉันทำอะไรไม่ได้เลย

20
00:01:59,202 --> 00:02:02,664
ฉันก็แค่อยากเป็นคนที่ดีกว่าเดิมก็เท่านั้น

21
00:02:06,876 --> 00:02:08,545
จะตายไปอย่างน่าสมเพชแบบนี้เนี่ยนะ

22
00:02:09,796 --> 00:02:11,214
นั่นคือความต้องการของนายเหรอ

23
00:02:13,716 --> 00:02:14,717
โกหก

24
00:02:16,302 --> 00:02:17,303
บอกแล้วไง

25
00:02:18,012 --> 00:02:19,389
ว่าฉันช่วยได้

26
00:02:19,889 --> 00:02:22,183
ฉันจะทำให้นายสมปรารถนา

27
00:02:22,267 --> 00:02:23,810
ทุกอย่างเลย

28
00:02:26,563 --> 00:02:28,231
เสร็จแล้วครับ

29
00:02:28,314 --> 00:02:29,816
- มา
- เอาล่ะ

30
00:02:29,899 --> 00:02:30,859
หน้าตาดีเลยนะ ที่รัก

31
00:02:31,776 --> 00:02:33,778
- สุดยอด
- ลองซุปก่อน

32
00:02:33,862 --> 00:02:35,446
ฮยอนซู กินเร็วสิ

33
00:02:35,530 --> 00:02:36,406
นี่

34
00:02:38,867 --> 00:02:40,618
แต่ยังไงนี่ก็ไม่ใช่ของจริง

35
00:02:40,702 --> 00:02:43,955
แล้วมันจะสำคัญอะไร
ในเมื่อนายมีความสุขได้

36
00:02:44,455 --> 00:02:48,126
นายอยู่ในความฝันของนายไป

37
00:02:48,209 --> 00:02:50,587
ส่วนฉันจะทนอยู่กับความเป็นจริง
ที่เหมือนนรกให้เอง

38
00:02:54,132 --> 00:02:54,966
ไม่

39
00:02:56,926 --> 00:02:58,136
ดื้อเป็นบ้า

40
00:03:34,714 --> 00:03:36,132
พี่

41
00:03:37,550 --> 00:03:38,843
"แกเกิดมาจากความผิดพลาด

42
00:03:38,927 --> 00:03:40,136
แกคือสัตว์ประหลาด"

43
00:03:40,220 --> 00:03:41,721
แม่คลอดแกมาเอง
แกจะเป็นสัตว์ประหลาดได้ไง

44
00:03:41,804 --> 00:03:44,307
แกใช้มือนั่นทำให้พวกเขา
เป็นสัตว์ประหลาดอีกแล้วเหรอ

45
00:03:44,390 --> 00:03:45,475
พี่

46
00:03:47,352 --> 00:03:48,478
พี่อีกยองกำลังเจ็บหนักนะ

47
00:03:48,561 --> 00:03:49,896
อาจจะตายเลยก็ได้

48
00:03:49,979 --> 00:03:50,939
แม่ไม่ตายหรอก

49
00:03:51,022 --> 00:03:52,232
พี่ก็ไม่ต้องร้องไห้ไป

50
00:03:54,734 --> 00:03:56,236
พี่เขาไม่มีอาการอะไรสักหน่อย

51
00:03:56,319 --> 00:03:58,154
- ทำไมจู่ๆ …
- ลูกของพี่เขาทำให้เป็นแบบนี้

52
00:03:58,238 --> 00:03:59,739
มนุษย์ทำให้เกิดการกลายร่างไม่ได้ครับ

53
00:04:12,377 --> 00:04:14,337
กลายเป็นสัตว์ประหลาด
ก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ดี

54
00:04:14,879 --> 00:04:16,589
มันยังอยู่ข้างในนั้น

55
00:04:22,178 --> 00:04:23,471
อึนยู ฉันเห็นทุกอย่าง

56
00:04:24,055 --> 00:04:26,015
เห็นความโลภของคน
ที่กลายเป็นสัตว์ประหลาด

57
00:04:28,768 --> 00:04:31,229
แต่ว่าพี่เขาไม่มีความสุขแม้แต่ในนั้น

58
00:04:32,647 --> 00:04:33,982
ฉันต้องหยุดมัน

59
00:04:34,691 --> 00:04:35,692
ต้องเป็นฉัน

60
00:04:37,068 --> 00:04:38,611
นายไม่ต้องทำก็ได้นะ

61
00:04:39,445 --> 00:04:41,322
ทำไมฉันยังมีชีวิตอยู่อีก

62
00:04:43,533 --> 00:04:45,743
ทำไมไม่กลายเป็นสัตว์ประหลาดไปซะเลย

63
00:05:02,468 --> 00:05:03,678
ชาฮยอนซู

64
00:05:20,695 --> 00:05:22,113
จะใช้ไอ้นั่นฟาดฉันเหรอ

65
00:05:22,780 --> 00:05:23,614
เอาคืนมา

66
00:05:24,615 --> 00:05:25,825
คืนชาฮยอนซูมา

67
00:05:25,908 --> 00:05:27,035
เขาเจ็บอยู่ไง

68
00:05:27,618 --> 00:05:28,828
ปล่อยให้เขาพักเถอะ

69
00:05:28,911 --> 00:05:31,289
ฉันอุตส่าห์ออกมาช่วย
เพราะเห็นว่าเขาเจ็บเจียนตาย

70
00:05:31,372 --> 00:05:32,457
เจอแบบนี้น้อยใจแฮะ

71
00:05:44,969 --> 00:05:46,554
นี่เป็นเพราะพวกเธอนั่นแหละ

72
00:05:47,555 --> 00:05:49,390
ฮยอนซูเป็นคนคุมอยู่ไม่ใช่เหรอ

73
00:05:51,476 --> 00:05:52,894
ฉันก็ชาฮยอนซูเหมือนกัน

74
00:05:52,977 --> 00:05:54,437
ฮยอนซูตัวจริงสิ ไม่ใช่สัตว์ประหลาด

75
00:05:54,937 --> 00:05:56,647
เราตกลงว่าจะช่วยกัน

76
00:05:56,731 --> 00:05:58,983
เพราะถ้าหมอนี่ตาย
ฉันเองก็ลำบากเหมือนกัน

77
00:06:01,110 --> 00:06:02,653
ปล่อยเขาแล้วไสหัวไปซะเถอะ

78
00:06:03,321 --> 00:06:04,155
จริงเหรอ

79
00:06:05,156 --> 00:06:06,324
แบบนั้นจะโอเคเหรอ

80
00:06:07,158 --> 00:06:09,118
ถึงจะเป็นชาฮยอนซูคนอ่อนแอ…

81
00:06:10,912 --> 00:06:12,163
เธอก็โอเคเหรอ

82
00:06:13,998 --> 00:06:15,083
ใช่

83
00:06:22,090 --> 00:06:23,633
นายจะทำอะไร

84
00:06:24,217 --> 00:06:25,051
นั่นสิ

85
00:06:26,427 --> 00:06:27,512
ทำอะไรดีล่ะ

86
00:06:32,183 --> 00:06:33,309
อยากทำอะไรเหรอ

87
00:06:41,984 --> 00:06:43,402
ไอ้ประสาทเอ๊ย

88
00:06:45,029 --> 00:06:46,364
บ้าบอชะมัด

89
00:07:00,128 --> 00:07:01,212
ชาฮยอนซู

90
00:07:15,977 --> 00:07:18,062
(เอ็มเอช 1)

91
00:07:18,146 --> 00:07:19,564
คิดแล้วว่านายต้องกลับมา

92
00:07:20,648 --> 00:07:22,942
ถ้าไม่ดวงซวยไปตายที่ไหนซะก่อน

93
00:07:26,988 --> 00:07:28,698
ที่นี่ก็เป็นทุกอย่างสำหรับนายนี่

94
00:07:30,533 --> 00:07:32,326
แต่ฉันไม่เคยเจอนายเลยนะ

95
00:07:35,413 --> 00:07:36,831
ปกติมันจะเป็นแบบนี้ไง

96
00:07:36,914 --> 00:07:38,416
การเป็นคนดังน่ะ

97
00:07:39,417 --> 00:07:43,171
มีหลายคนรู้จักเรา
แต่เราจำพวกเขาทุกคนไม่ได้หรอก

98
00:07:45,423 --> 00:07:46,674
นายเคยเป็นนักวิจัยเหรอ

99
00:07:46,757 --> 00:07:48,759
พอดีฉันเป็นพวกไม่ค่อยสนใจคนอื่น

100
00:07:49,260 --> 00:07:50,595
ฉันไม่ค่อยชอบคนน่ะ

101
00:07:50,678 --> 00:07:52,722
แต่ดูเหมือนนาย
จะสนใจในตัวฉันมากเลยนะ

102
00:07:53,306 --> 00:07:54,348
งั้นเหรอ

103
00:07:55,641 --> 00:07:56,642
สรุปว่า

104
00:07:58,728 --> 00:08:00,271
นายเป็นใครล่ะ

105
00:08:04,525 --> 00:08:05,735
หนูทดลอง…

106
00:08:09,572 --> 00:08:10,406
ตัวแรก

107
00:08:28,758 --> 00:08:30,176
ฉันอยากให้นายเห็นจริงๆ

108
00:08:31,219 --> 00:08:32,929
นี่เรียกว่าเอ็มเอช 1 ใช่ไหม

109
00:08:34,889 --> 00:08:35,848
ไม่สิ ต้องเรียกว่า

110
00:08:36,432 --> 00:08:37,391
เพื่อนนาย

111
00:08:38,601 --> 00:08:39,977
นัมซังวอน ถึงจะถูก

112
00:08:49,320 --> 00:08:50,404
ได้เจอกันอีกทีแล้วนะ

113
00:08:52,865 --> 00:08:53,824
ฉันกังวลแทบแย่

114
00:08:55,076 --> 00:08:56,577
ว่านายจะตายซะก่อน

115
00:09:00,164 --> 00:09:01,624
นายคือนัมซังวอนงั้นเหรอ

116
00:09:02,124 --> 00:09:03,960
พูดจาเลอะเทอะไม่หยุดเลยแฮะ

117
00:09:04,043 --> 00:09:05,127
เซยอน

118
00:09:08,673 --> 00:09:09,674
ก็ฝีมือนายไง

119
00:09:15,012 --> 00:09:16,389
(สามี)

120
00:09:16,973 --> 00:09:18,099
พี่

121
00:09:24,772 --> 00:09:26,232
ซังวอน ทำไงดีล่ะ

122
00:09:26,315 --> 00:09:28,109
ซออีกยองตายซะแล้ว

123
00:09:32,863 --> 00:09:34,073
ความโลภของนัมซังวอน

124
00:09:35,157 --> 00:09:38,494
ที่มันเป็นแบบนี้ก็เพราะเขาอยากหนีไป
จากการทดลองเส็งเคร็งนี่

125
00:09:41,080 --> 00:09:43,791
ความเจ็บปวดที่นายมอบให้
ช่วยทำให้ฉันได้เป็นอิสระ

126
00:09:45,167 --> 00:09:47,503
ส่วนนายก็ประสบความสำเร็จ
ในการแยกสัตว์ประหลาด

127
00:09:56,387 --> 00:09:57,346
ยินดีด้วย

128
00:09:58,681 --> 00:10:00,266
แปลว่านี่ฉันจะต้องตายแล้วเหรอ

129
00:10:01,726 --> 00:10:02,560
ฉันจะทำไปทำไม

130
00:10:03,769 --> 00:10:05,313
ฉันรู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำไป

131
00:10:05,896 --> 00:10:07,690
การกลายร่างสร้างฉันขึ้นมาก็จริง

132
00:10:08,399 --> 00:10:09,734
แต่คนที่เติมเต็มฉันให้สมบูรณ์

133
00:10:11,193 --> 00:10:12,028
ก็คือนาย

134
00:10:13,988 --> 00:10:14,947
งั้นเพราะอะไรล่ะ

135
00:10:16,032 --> 00:10:18,034
มันมีอะไรดีๆ น่าจดจำนัก

136
00:10:18,659 --> 00:10:19,952
นายถึงยังอยู่ที่นี่

137
00:10:25,291 --> 00:10:26,292
ตามมาสิ

138
00:10:48,064 --> 00:10:49,190
ไม่เจอกันนานใช่ไหมล่ะ

139
00:10:50,399 --> 00:10:51,525
ทักทายกันสิ

140
00:10:53,402 --> 00:10:54,737
เอ็มเอช 3 เหรอ

141
00:10:55,571 --> 00:10:56,739
ผมฮวังชีซองครับ

142
00:10:56,822 --> 00:10:58,240
ก็ใช่ไง เอ็มเอช 3

143
00:10:58,324 --> 00:11:00,493
ฉันชินปากกับแบบนั้นมากกว่า

144
00:11:00,576 --> 00:11:02,536
ชื่อจะสำคัญอะไรล่ะ จริงไหม

145
00:11:02,620 --> 00:11:03,537
หมายเลขสาม

146
00:11:03,621 --> 00:11:05,289
เรียกตามสบายเลยครับ

147
00:11:05,373 --> 00:11:07,958
ผมเองก็น่าจะสบายใจขึ้นได้
เพราะดอกเตอร์เลย

148
00:11:08,042 --> 00:11:09,710
ผมว่าผมคงต้อง

149
00:11:09,794 --> 00:11:12,963
เล่นบทโหดกับเพื่อนดอกเตอร์ซะหน่อย

150
00:11:25,851 --> 00:11:27,186
จำเมื่อก่อนได้ใช่ไหมครับ

151
00:11:27,269 --> 00:11:29,188
การทดลองที่ดอกเตอร์ทำบ่อยๆ

152
00:11:29,772 --> 00:11:31,148
ผมว่าจะลองทำแบบนั้นดูบ้าง

153
00:11:51,168 --> 00:11:52,628
ยงซอก…

154
00:11:52,711 --> 00:11:53,796
ยงซอก

155
00:11:54,672 --> 00:11:55,673
จ่าคิม

156
00:12:00,344 --> 00:12:01,262
ยงซอก

157
00:12:01,846 --> 00:12:02,680
จ่าครับ

158
00:12:12,648 --> 00:12:14,066
เลือกสิคะ

159
00:12:14,150 --> 00:12:15,901
คุณพาไปได้แค่หนึ่งในสาม

160
00:12:16,944 --> 00:12:18,737
เรารักษาสัญญาอยู่แล้ว

161
00:12:22,616 --> 00:12:24,285
วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้คืออะไร

162
00:12:24,869 --> 00:12:26,787
ตามหาสิ่งที่เหมือนเรา

163
00:12:26,871 --> 00:12:30,499
กระตุ้นความโลภ
ซึ่งเป็นขั้นแรกของการกลายร่างครับ

164
00:12:40,092 --> 00:12:40,926
หมดเวลา

165
00:12:42,261 --> 00:12:44,555
ไม่นะ ไม่

166
00:12:44,638 --> 00:12:46,515
จงฮยอน ไม่นะ

167
00:12:46,599 --> 00:12:47,433
จงฮยอน

168
00:12:51,687 --> 00:12:53,022
ไม่

169
00:12:53,856 --> 00:12:54,815
จงฮยอน

170
00:13:00,488 --> 00:13:01,405
ลำบากใจที่จะดูเหรอ

171
00:13:02,072 --> 00:13:03,491
เพราะเป็นมนุษย์เหมือนกันว่างั้น

172
00:13:03,574 --> 00:13:05,493
เพราะการทดลองนี้มันไร้ความหมาย

173
00:13:08,454 --> 00:13:10,706
ถ้ามันทำได้อย่างที่หมายเลขสามพูด

174
00:13:11,415 --> 00:13:14,001
จำนวนเอ็มเอชก็ควรจะเพิ่มขึ้น

175
00:13:14,084 --> 00:13:16,629
แต่ดูๆ แล้ว
เหมือนจะไม่เคยสำเร็จเลยน่ะสิ

176
00:13:21,717 --> 00:13:23,677
ก็โลภเกินไงเราน่ะ

177
00:13:30,935 --> 00:13:32,436
เดี๋ยวก็ได้ตายกันหมดหรอก

178
00:13:34,647 --> 00:13:35,898
ไม่มีเวลาแล้วนะ

179
00:13:36,649 --> 00:13:37,858
เลือกมาเร็วๆ

180
00:13:41,862 --> 00:13:42,738
จ่า…

181
00:14:05,511 --> 00:14:06,762
ไม่ได้นะครับ จ่า

182
00:14:06,845 --> 00:14:07,930
อย่านะ

183
00:14:08,013 --> 00:14:09,014
ยงซอก

184
00:14:09,098 --> 00:14:11,809
มันเป็นความผิดผมเอง

185
00:14:11,892 --> 00:14:13,060
ยงซอก ไม่ใช่ความผิดนายนะ

186
00:14:14,228 --> 00:14:16,230
ไม่มีใครคิดแบบนั้นเลย เพราะงั้น…

187
00:14:17,398 --> 00:14:18,649
มีชีวิตอยู่ต่อเถอะ

188
00:14:47,928 --> 00:14:48,971
ทำบ้าอะไรของแก

189
00:14:49,555 --> 00:14:50,556
ฉันก็เหมือนนายนั่นแหละ

190
00:14:51,557 --> 00:14:52,892
ถ้าฉันปล่อยนายไปทั้งอย่างนี้

191
00:14:54,435 --> 00:14:56,020
ฉันก็คงจะยอมแพ้กับตัวเองเหมือนกัน

192
00:14:57,438 --> 00:14:58,898
ฉันจะพาทุกคนออกไป

193
00:14:59,815 --> 00:15:00,941
ไอ้บ้าดีเดือด

194
00:15:01,567 --> 00:15:02,401
ลุกขึ้น

195
00:15:02,943 --> 00:15:04,570
ไปเถอะ ไปด้วยกัน

196
00:15:06,238 --> 00:15:07,197
ไป

197
00:15:39,355 --> 00:15:40,564
บัดซบเอ๊ย

198
00:15:57,831 --> 00:15:58,707
ฆ่ามันให้หมด

199
00:16:06,757 --> 00:16:07,758
ฉันจัดการเองค่ะ

200
00:16:11,261 --> 00:16:12,638
คราวนี้อย่าทำให้ผิดหวังนะ

201
00:16:39,581 --> 00:16:40,499
ยองฮู

202
00:17:33,844 --> 00:17:35,345
มีแค่วิธีนี้จริงๆ เหรอ

203
00:17:39,224 --> 00:17:40,350
นี่เป็นครั้งแรกเลย

204
00:17:42,311 --> 00:17:44,563
ฉันเห็นความโลภของสัตว์ประหลาด
มาแล้วก็หลายครั้ง

205
00:17:45,439 --> 00:17:49,068
แต่พี่อีกยองเป็นคนแรก
ที่ฉันเข้าถึงลึกซึ้งขนาดนั้น

206
00:17:53,155 --> 00:17:54,740
อาจยังมีโอกาสก็ได้

207
00:17:55,783 --> 00:17:57,785
ถ้าพี่เขารู้ว่าทั้งหมดเป็นเรื่องจอมปลอม

208
00:17:58,827 --> 00:17:59,745
เหมือนกับที่ฉันรู้

209
00:18:00,245 --> 00:18:01,455
ก็อาจจะกลับมาได้งั้นเหรอ

210
00:18:04,792 --> 00:18:06,001
ก็ต้องลองทำอะไรสักอย่าง

211
00:18:07,211 --> 00:18:08,504
ยอมแพ้ไม่ได้หรอก

212
00:18:08,587 --> 00:18:09,713
งั้นฉันไปกับนายด้วย

213
00:18:10,714 --> 00:18:12,466
นายเพิ่งฟื้นได้ไม่นานเอง

214
00:18:13,509 --> 00:18:15,344
ถ้าไอ้สัตว์ประหลาดนั่นออกมาอีกล่ะ

215
00:18:15,427 --> 00:18:16,261
ไม่

216
00:18:17,221 --> 00:18:18,555
- ไม่ได้
- นี่

217
00:18:19,556 --> 00:18:22,017
ขอโทษที่เอาแต่ทำให้เธอรอนะ

218
00:18:22,101 --> 00:18:23,852
แต่ตอนนี้พี่อีกยองต้องมาก่อน

219
00:18:24,561 --> 00:18:25,896
ฉันปกป้องเธอด้วยไม่ไหว

220
00:18:32,569 --> 00:18:33,654
ฉันจะพาพี่เขา

221
00:18:34,321 --> 00:18:35,364
กลับมาให้ได้

222
00:19:22,119 --> 00:19:23,162
ไปได้แล้ว

223
00:19:23,745 --> 00:19:24,997
และอย่ากลับมาอีก

224
00:19:25,581 --> 00:19:26,623
ช่างเหอะ

225
00:19:26,707 --> 00:19:28,083
เธอไม่รั้งเราไว้ด้วยซ้ำ

226
00:19:42,097 --> 00:19:43,640
ไง สุดหล่อ

227
00:19:43,724 --> 00:19:44,808
เจอกันอีกแล้วนะ

228
00:19:45,475 --> 00:19:48,020
บอกแล้วไง ระหว่างเราคือพรหมลิขิต

229
00:20:35,984 --> 00:20:36,818
ดูสิ

230
00:20:37,319 --> 00:20:38,946
นี่ลูกเธอไง อีกยอง

231
00:20:39,029 --> 00:20:40,072
แกเรียกหาแม่อยู่นะ

232
00:20:42,574 --> 00:20:43,617
ไม่จริง

233
00:20:43,700 --> 00:20:45,494
นี่คือลูกที่เพิ่งเกิดของเธอไง

234
00:20:45,577 --> 00:20:46,411
ไม่

235
00:20:47,162 --> 00:20:49,581
ไม่ใช่เหรอ งั้นฉันฆ่าเด็กนี่ได้ใช่ไหม

236
00:20:49,665 --> 00:20:51,667
- พี่เหรอครับ
- ไม่นะ ไม่

237
00:20:51,750 --> 00:20:53,543
ไม่ได้นะ อย่าแตะต้องเด็ก

238
00:20:54,127 --> 00:20:55,170
อย่ามาเสแสร้งเลย

239
00:20:55,712 --> 00:20:57,756
ทำอย่างกับตัวเอง
เป็นแม่ที่รักลูกนักงั้นแหละ

240
00:20:58,340 --> 00:21:00,300
เธอมีความรักให้ลูกบ้างไหมเหอะ

241
00:21:00,384 --> 00:21:02,261
ไม่ได้นะ ไม่

242
00:21:02,344 --> 00:21:04,096
เอาจริงๆ เธออยากฆ่าลูกนี่

243
00:21:05,847 --> 00:21:07,641
เธอต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอ

244
00:21:07,724 --> 00:21:10,560
ไม่เอานะ ไม่

245
00:21:12,062 --> 00:21:13,438
งั้นอยากปกป้องเขาเหรอ

246
00:21:14,690 --> 00:21:16,858
คิดว่าครั้งนี้เธอจะทำได้เหรอ

247
00:21:18,151 --> 00:21:19,194
ฉันทำได้

248
00:21:20,279 --> 00:21:21,863
ฉันทำได้ ได้โปรด…

249
00:21:44,219 --> 00:21:45,345
พี่

250
00:21:47,848 --> 00:21:49,516
นั่นคือสัตว์ประหลาดที่เธอสร้างขึ้นมา

251
00:21:53,687 --> 00:21:57,649
เธอนั่นแหละตัวการ
ที่ทำให้มันเกิดมาเข่นฆ่าผู้คน

252
00:21:59,318 --> 00:22:00,527
แบบนั้นก็ไม่เป็นไรเหรอ

253
00:22:01,528 --> 00:22:04,364
คราวนี้มันอาจจะฆ่าลูกเธอเข้าจริงๆ ก็ได้นะ

254
00:22:10,287 --> 00:22:11,330
ฆ่ามันเลยสิ

255
00:22:15,959 --> 00:22:18,337
นั่นแหละเธอถึงจะปกป้องลูกตัวเองได้

256
00:22:28,263 --> 00:22:29,348
พี่

257
00:22:29,431 --> 00:22:30,557
- พี่
- พี่

258
00:22:30,640 --> 00:22:31,641
ตั้งสติสิ

259
00:22:32,267 --> 00:22:34,853
- พี่
- ไอ้นั่นมันพยายามจะฆ่าลูกเธอนะ

260
00:22:45,447 --> 00:22:46,281
แป๊บนะ

261
00:22:47,657 --> 00:22:48,909
ขอเวลาเดี๋ยวๆ

262
00:22:49,618 --> 00:22:51,161
เดี๋ยวฉันกลับมา ขอเวลาแป๊บ

263
00:22:51,244 --> 00:22:52,746
จะบ้าตายจริงโว้ย

264
00:23:15,143 --> 00:23:16,645
ตายซะ ไอ้เวร

265
00:23:25,487 --> 00:23:26,488
จ่าครับ

266
00:23:35,455 --> 00:23:36,414
ถ้าไป คุณตายแน่ค่ะ

267
00:23:38,333 --> 00:23:39,709
ทำแบบนั้นทำไมครับ

268
00:23:40,752 --> 00:23:41,586
ทำไม

269
00:23:42,087 --> 00:23:43,672
ทำไปทำไม

270
00:24:18,248 --> 00:24:19,374
ซอจิน

271
00:25:01,166 --> 00:25:02,209
จ่า

272
00:25:38,536 --> 00:25:39,663
เราจะไปไหนกัน

273
00:25:41,248 --> 00:25:42,540
ที่ที่นายจากมา

274
00:25:43,250 --> 00:25:45,168
ผลใกล้จะสุกได้ที่แล้ว

275
00:25:46,711 --> 00:25:47,879
ครั้งนี้จะไม่เหมือนเดิม

276
00:25:49,339 --> 00:25:51,549
ต้องมีเรื่องสนุกๆ เกิดขึ้นแน่

277
00:26:06,523 --> 00:26:07,524
นำทางไปสิ

278
00:26:09,109 --> 00:26:11,403
ไปสนามกีฬา

279
00:26:17,784 --> 00:26:19,953
หน่วยคุ้มกันจับเยซึลไปจริงๆ เหรอ

280
00:26:20,537 --> 00:26:21,371
ทำไมล่ะ

281
00:26:21,913 --> 00:26:24,291
ป้า ยังไม่เจอคุณซึงวานอีกเหรอครับ

282
00:26:27,836 --> 00:26:30,130
เขาเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว
หรือซ่อนสัตว์ประหลาดไว้กันแน่

283
00:26:30,213 --> 00:26:32,340
โอ๊ยพี่ แล้วมันสำคัญตรงไหนล่ะครับ

284
00:26:32,424 --> 00:26:33,925
ยังไงก็จะถูกพิพากษาอยู่ดี

285
00:27:00,076 --> 00:27:02,120
จ่าครับ หัวหน้าจีออกมาแล้ว

286
00:27:04,289 --> 00:27:07,417
(สำนักงาน)

287
00:27:13,965 --> 00:27:15,592
เข้าห้องทำงานไปแล้วเมื่อกี้ครับ

288
00:27:30,857 --> 00:27:32,233
นี่เราจะไปไหนกัน

289
00:27:34,444 --> 00:27:35,904
ที่ทำแบบนี้เพราะรู้สึกผิดใช่ไหม

290
00:27:37,238 --> 00:27:39,491
ไม่เป็นไรหรอก หนูเข้าใจแม่ทุกอย่าง

291
00:27:42,369 --> 00:27:43,203
ทำไมล่ะ

292
00:27:44,204 --> 00:27:45,455
ทำไมไม่พูดอะไรเลย

293
00:27:46,998 --> 00:27:48,458
นี่จะทำเหมือนหนูเป็นอากาศเหรอ

294
00:27:49,209 --> 00:27:51,503
หนูก็ทำทุกอย่างตามที่แม่สั่งแล้วไง

295
00:27:52,712 --> 00:27:54,339
เยซึล

296
00:27:54,422 --> 00:27:56,132
ช่วยแม่หน่อยนะ

297
00:27:56,800 --> 00:27:58,843
ต่อไปนี้ ผู้ที่ปกปิดอาการ

298
00:27:58,927 --> 00:28:01,721
และผู้ที่ให้ความช่วยเหลือ
จะถูกพิพากษาทันทีในที่แห่งนี้ครับ

299
00:28:11,981 --> 00:28:13,274
ทราบเรื่องนี้หรือเปล่าครับ

300
00:28:14,651 --> 00:28:15,985
ฉันไม่รู้เรื่องค่ะ

301
00:28:16,069 --> 00:28:17,529
แม่ ไม่เอาสิ

302
00:28:17,612 --> 00:28:19,239
แม่

303
00:28:31,751 --> 00:28:34,003
ฉันต้องเสี่ยงตายอีกคนเพราะแก

304
00:28:38,508 --> 00:28:41,177
นี่คือหนทางสุดท้ายที่ฉันจะช่วยแกได้

305
00:28:42,345 --> 00:28:44,472
ออกไปซะ ตรงนี้คือทางออก

306
00:28:45,724 --> 00:28:47,058
หรือจะกลับไปหาจ่าทักก็แล้วแต่

307
00:28:48,059 --> 00:28:49,477
แม่ อย่าพูดแบบนั้นสิ

308
00:28:49,561 --> 00:28:50,520
หนูผิดไปแล้ว

309
00:28:50,603 --> 00:28:52,147
อย่าทำแบบนี้กับหนูเลย

310
00:28:52,230 --> 00:28:53,064
แม่

311
00:28:54,566 --> 00:28:56,693
ทำไมแกเอาแต่เรียกฉันว่าแม่อยู่ได้

312
00:28:57,736 --> 00:29:01,448
แม่แกตายจากการกลายร่าง
เมื่อหนึ่งปีก่อนแล้วไง

313
00:29:03,575 --> 00:29:07,078
แกรู้ไหม
ว่าฉันอยากถูกเรียกว่าแม่มากแค่ไหน

314
00:29:09,914 --> 00:29:12,125
ฉันอยากได้ยินคำนั้นแม้แต่ในฝัน

315
00:29:12,709 --> 00:29:13,793
แต่ไม่ใช่จากแก

316
00:29:15,295 --> 00:29:16,129
จากลูกชายฉันโน่น

317
00:29:19,174 --> 00:29:20,008
นั่นแหละ

318
00:29:25,388 --> 00:29:26,556
ลูกชายฉัน

319
00:29:33,772 --> 00:29:35,356
ฉันมันบ้าไปแล้วมั้งเนี่ย

320
00:29:38,318 --> 00:29:42,197
ใช้ชีวิตด้วยกันแค่ไม่นาน
ก็ผูกพันกับแกซะแล้วเหรอ

321
00:29:43,031 --> 00:29:45,492
ฉันเกือบทำพลาดครั้งใหญ่แล้วไง

322
00:29:48,703 --> 00:29:51,498
นั่นมันที่ไหนกัน

323
00:29:58,296 --> 00:30:00,882
แกก็ควรจะไปแต่โดยดี
ตอนที่ฉันยังให้โอกาสแกสิ

324
00:30:01,382 --> 00:30:03,885
แม่ ทำไมทำแบบนี้กับหนูล่ะ

325
00:30:11,976 --> 00:30:14,187
ผมมั่นใจเลยครับ
ว่าเห็นเธอเข้ามาในห้องทำงาน

326
00:30:14,270 --> 00:30:15,104
แต่ว่า…

327
00:30:19,150 --> 00:30:21,319
แม่

328
00:30:22,445 --> 00:30:23,404
แม่

329
00:30:23,488 --> 00:30:25,573
หนูกลัวนะ

330
00:30:30,829 --> 00:30:32,747
เยซึล ทักทายสิ

331
00:30:33,873 --> 00:30:35,124
นี่ลูกชายฉัน

332
00:31:00,358 --> 00:31:01,734
ลูกชายฉัน

333
00:31:01,818 --> 00:31:03,111
ลูกชายฉัน

334
00:31:35,977 --> 00:31:37,186
นี่ ยัยปากแจ๋ว

335
00:31:38,062 --> 00:31:39,314
ยังไม่ตายแฮะ

336
00:31:48,907 --> 00:31:50,116
นานแค่ไหนแล้วนะ

337
00:31:52,619 --> 00:31:53,953
ขอบอกไว้ก่อนเลย

338
00:31:54,871 --> 00:31:56,205
เราทำอะไรไม่ได้หรอก

339
00:31:57,373 --> 00:31:58,291
ฉันรู้

340
00:32:01,044 --> 00:32:02,295
เขาบอกให้รอนี่

341
00:33:34,971 --> 00:33:36,014
ผมจะส่งสัญญาณนะ

342
00:34:51,172 --> 00:34:52,590
พี่

343
00:34:52,673 --> 00:34:53,966
พี่ หยุดเถอะครับ

344
00:34:54,050 --> 00:34:55,635
พี่ เราต้องกลับไปนะ

345
00:34:56,469 --> 00:34:59,180
หยุดได้แล้ว ตั้งสติหน่อยสิครับ พี่

346
00:34:59,263 --> 00:35:00,306
พี่

347
00:35:16,489 --> 00:35:17,740
เราทนอยู่นี่ได้ไม่นานหรอก

348
00:35:17,824 --> 00:35:19,325
อย่าบอกนะว่าจะให้ทิ้งพวกเขาไว้

349
00:35:19,408 --> 00:35:21,869
ต้องดึงสองคนนั้นขึ้นไป
หรือทำอะไรสักอย่าง

350
00:35:54,193 --> 00:35:56,070
ไม่นะ ไม่

351
00:36:02,243 --> 00:36:03,786
ต้องใช้เวลาอีกหน่อย

352
00:36:05,746 --> 00:36:07,206
ทำอะไรน่ะ นายบ้าไปแล้วเหรอ

353
00:36:07,290 --> 00:36:08,207
นี่ พัคชานยอง ปล่อย

354
00:36:08,291 --> 00:36:09,500
ยังไม่ปล่อยอีก

355
00:36:09,584 --> 00:36:10,710
ปล่อยฉันนะ

356
00:36:17,300 --> 00:36:18,342
ปล่อยสิ

357
00:36:18,426 --> 00:36:20,970
ไม่ได้นะ พัคชานยอง ไม่

358
00:36:21,053 --> 00:36:23,639
ไม่นะ พัคชานยอง

359
00:36:41,699 --> 00:36:42,992
พัคชานยอง

360
00:36:59,717 --> 00:37:00,718
ชาฮยอนซู

361
00:37:03,304 --> 00:37:04,305
ชาฮยอนซู

362
00:37:05,139 --> 00:37:06,182
ชาฮยอนซู ลุกขึ้นมา

363
00:37:19,779 --> 00:37:20,738
แม่

364
00:37:31,958 --> 00:37:33,417
ทางนี้ๆ

365
00:37:33,501 --> 00:37:34,961
แม่ หนูอยู่นี่

366
00:37:44,887 --> 00:37:45,721
พี่

367
00:37:46,347 --> 00:37:47,223
เราต้องรีบออกไปแล้ว

368
00:37:47,932 --> 00:37:48,766
เร็วสิครับ

369
00:37:50,851 --> 00:37:52,228
นั่นไม่ใช่ลูกพี่

370
00:37:52,853 --> 00:37:54,522
ลูกแท้ๆ ของพี่กำลังรออยู่นะครับ

371
00:37:55,064 --> 00:37:56,482
เราต้องรีบไปแล้ว

372
00:37:56,565 --> 00:37:57,400
ไปเถอะครับ พี่

373
00:37:58,985 --> 00:37:59,902
ไม่

374
00:37:59,986 --> 00:38:01,821
เร็วครับ เราต้องไปแล้วนะพี่

375
00:38:01,904 --> 00:38:02,863
ไม่

376
00:38:04,949 --> 00:38:06,200
- ไปครับ
- ไม่นะ

377
00:38:19,755 --> 00:38:21,757
ไม่นะ ไม่

378
00:38:41,610 --> 00:38:42,611
ชาฮยอนซู

379
00:47:33,809 --> 00:47:38,814
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์