1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX
2
00:00:06,089 --> 00:00:07,924
(ผลงานสแตนด์อัพคอมเมดี้จาก NETFLIX)
3
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX
4
00:00:08,049 --> 00:00:09,968
(เจอร์รี่ ไซน์เฟลด์ ใน... )
5
00:00:11,970 --> 00:00:13,972
คุณไซน์เฟลด์ คืนนี้คุณมีการแสดงใช่ไหม
6
00:00:14,639 --> 00:00:15,765
ใช่ครับ
7
00:00:16,266 --> 00:00:19,019
ผมได้รับแจ้งว่าการจราจรคับคั่ง
เกินกว่าจะลงจอดได้
8
00:00:19,602 --> 00:00:21,229
- คุณจะให้ผมทำยังไง
- ไม่มีปัญหา
9
00:00:21,646 --> 00:00:23,648
ให้ผมลงแถวนี้ก็ได้
10
00:00:58,475 --> 00:00:59,392
ขอบคุณครับ
11
00:01:00,727 --> 00:01:01,895
ขอบคุณมาก
12
00:01:02,812 --> 00:01:03,897
โอ้ พระเจ้า
13
00:01:07,776 --> 00:01:09,027
ช่างเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยม
14
00:01:09,611 --> 00:01:13,448
ช่างเป็นความรู้สึกที่ดี
ช่างเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่...
15
00:01:14,115 --> 00:01:15,075
สำหรับคุณ
16
00:01:16,493 --> 00:01:18,787
สิ่งที่พวกคุณเพิ่งเผชิญ...
17
00:01:19,913 --> 00:01:22,290
การออกไปข้างนอก เผชิญกับ...
18
00:01:22,916 --> 00:01:25,293
อุปสรรคตามธรรมชาติของชีวิต
19
00:01:26,461 --> 00:01:29,005
ต้องพบกับคนที่ยุ่งยาก ต้องจัดการ ต้องวางแผน
20
00:01:29,881 --> 00:01:33,051
ต้องพบกับเพื่อนที่น่ารำคาญ หรือหลายคน
ที่คุณนั่งอยู่ด้วยในตอนนี้
21
00:01:35,720 --> 00:01:37,263
ผู้ที่ไม่รู้ทำไมถึง...
22
00:01:37,347 --> 00:01:40,225
อยากรู้อะไรซ้ำๆ โดยไม่จำเป็น
23
00:01:40,600 --> 00:01:42,727
เอาแต่ถามอยู่นั่นแหละว่า "ใครไปบ้าง"
24
00:01:42,811 --> 00:01:45,188
"เราจะไปกันเมื่อไหร่" และ
"เราจะไปที่นั่นได้ยังไง"
25
00:01:45,563 --> 00:01:48,066
"ทำไมเธอไม่มารับฉัน"
"ทำไมเธอไม่ให้ฉันไปรับ"
26
00:01:48,149 --> 00:01:50,068
"มันอยู่ระหว่างทาง" "มันอยู่ฝั่งตรงข้าม"
27
00:01:50,151 --> 00:01:51,277
"รถฉัน" "รถคุณ"
28
00:01:51,361 --> 00:01:52,946
"หนึ่งคัน" "สองคัน"
29
00:01:54,155 --> 00:01:56,866
"เราจะกินข้าวกันตอนไหน
คุณกินมารึยัง ฉันยังไม่กิน"
30
00:01:57,659 --> 00:01:59,619
"จะกินไหม ฉันหิวจะตายแล้ว" "ฉันอิ่มแล้ว"
31
00:01:59,702 --> 00:02:03,039
"วันทั้งวันฉันกินแต่เยลลี่
ฉันต้องการกินอะไรหนักๆ"
32
00:02:03,665 --> 00:02:05,959
"แล้วตั๋วเข้าชมล่ะ ใครมีตั๋ว"
33
00:02:06,042 --> 00:02:07,418
"คุณมีตั๋วไหม"
34
00:02:08,169 --> 00:02:10,171
วันนี้พวกคุณได้ยินคำว่า "ตั๋ว" กี่รอบ
35
00:02:10,255 --> 00:02:11,631
"อย่าลืมตั๋วนะ"
36
00:02:12,549 --> 00:02:14,717
"คุณมีตั๋วรึเปล่า" "ใช่ฉันมีตั๋ว"
37
00:02:14,801 --> 00:02:17,220
"ได้ซื้อตั๋วให้พวกเขารึเปล่า"
"ฉันไม่ได้ซื้อตั๋วให้พวกเขา
38
00:02:17,303 --> 00:02:19,180
พวกเขาต้องหาซื้อตั๋วเอง
39
00:02:19,264 --> 00:02:22,225
พวกเขายังไม่ได้จ่าค่าตั๋ว
ที่ฉันซื้อให้คราวที่แล้วเลย"
40
00:02:23,351 --> 00:02:26,271
ทำไมเพื่อนของคุณถึงน่ารำคาญอย่างนี้
41
00:02:27,814 --> 00:02:30,692
พวกเขาเป็นคนที่คุณเลือกให้เข้ามาอยู่ในชีวิต
42
00:02:31,151 --> 00:02:32,318
มันไม่มีเหตุผลเลย
43
00:02:32,402 --> 00:02:34,696
คุณคงกำจัดพวกเขาไปแล้ว
44
00:02:35,321 --> 00:02:37,615
แต่มันลำบากกว่า...
45
00:02:37,699 --> 00:02:41,870
ที่จะหาเพื่อนใหม่
เรียนรู้ปัญหาที่น่ารำคาญของพวกเขา
46
00:02:41,953 --> 00:02:43,705
ที่พวกเขาไม่เคยคิดจะปรับปรุง
47
00:02:48,459 --> 00:02:50,420
ไหนจะต้องเปลี่ยนชื่อและเบอร์โทรศัทพ์อีก
48
00:02:50,503 --> 00:02:52,088
ไหนจะต้องลบผู้ติดต่อเก่าทิ้งไป
49
00:02:52,172 --> 00:02:54,883
"งั้นช่างหัวมันเถอะ
ฉันคบกับพวกโง่นี้ต่อไปก็ได้
50
00:02:55,842 --> 00:02:58,178
ยังไงเราก็กินอาหารเดิมๆ ดูหนังเรื่องเดิมๆ
51
00:02:58,261 --> 00:03:00,013
จะไปกับใครก็คงไม่ต่าง"
52
00:03:00,722 --> 00:03:02,557
"แค่อยากออกไปข้างนอก" นี่คือการออกไป
53
00:03:03,099 --> 00:03:05,101
ผู้คนพูดถึงการออกไปข้างนอก
54
00:03:05,185 --> 00:03:07,896
"เราควรออกไปข้างนอก ไปข้างนอกกัน
เราไม่เคยออกไปเลย"
55
00:03:09,564 --> 00:03:10,398
งั้น...
56
00:03:11,316 --> 00:03:12,275
ก็นี่ไง
57
00:03:21,492 --> 00:03:25,121
ทีนี้ข้อดีของการได้ออกไปข้างนอกคือ
คุณไม่ต้องออกไปนาน
58
00:03:25,788 --> 00:03:28,791
แค่นานพอที่พวกคุณทุกคนจะมีความรู้สึกต่อไปนี้
59
00:03:29,250 --> 00:03:31,669
ความรู้สึกนั้นก็คือ "ฉันต้องการจะกลับบ้าน"
60
00:03:33,421 --> 00:03:34,756
หลังจากความพยายามทั้งหมด
61
00:03:34,839 --> 00:03:38,218
ที่คุณทำเพื่อพาตัวเองออกมานั่งอยู่ตรงนี้
62
00:03:39,344 --> 00:03:42,180
คุณเพิ่งมาถึงครึ่งทางของฝันร้ายนี้เอง
63
00:03:44,265 --> 00:03:47,018
ไม่ว่าชีวิตนี้คุณจะอยู่ที่ไหน ณ จุดๆ หนึ่ง
64
00:03:47,101 --> 00:03:48,811
คุณจะต้องออกไปจากที่นั่น
65
00:03:49,771 --> 00:03:51,689
เมื่อคุณอยู่ที่ทำงาน คุณก็อยากจะกลับบ้าน
66
00:03:51,773 --> 00:03:54,651
เมื่อคุณอยู่ที่บ้าน "ฉันทำงานหนัก
มาทั้งสัปดาห์ ฉันต้องออกไป"
67
00:03:55,026 --> 00:03:57,237
เมื่ออยู่ข้างนอก มันดึกแล้ว "ฉันต้องกลับบ้าน"
68
00:03:57,654 --> 00:03:59,822
"ฉันต้องตื่นนอน" "ฉันต้องไปสนามบิน"
69
00:03:59,906 --> 00:04:02,158
"เมื่อไหร่เราจะได้ขึ้นเครื่อง" เครื่องก็ออก
70
00:04:02,242 --> 00:04:04,077
"เมื่อไหร่เครื่องจะลง" เครื่องก็ลง
71
00:04:04,160 --> 00:04:06,037
"ทำไมพวกเขาไม่เปิดประตู เราจะได้ลง"
72
00:04:06,120 --> 00:04:08,164
ไม่มีใครอยากอยู่ที่ไหนสักที่
73
00:04:14,128 --> 00:04:16,506
ไม่มีใครชอบอะไรสักอย่าง
74
00:04:18,091 --> 00:04:20,343
เรางี่เง่า เราหงุดหงิด
75
00:04:20,718 --> 00:04:23,888
และเราจัดการปัญหานี้ด้วยการเปลี่ยนสถานที่
76
00:04:27,016 --> 00:04:28,142
ดังนั้น...
77
00:04:28,601 --> 00:04:31,479
เราจึงมาทำอะไรอย่างนี้
ทำสิ่งที่เราทำกันอยู่ตอนนี้
78
00:04:31,562 --> 00:04:35,858
นี่คือการแสดงจอมปลอม
ที่ถูกจัดขึ้นมาโดยไม่จำเป็น
79
00:04:38,027 --> 00:04:39,112
มันเป็นอย่างนั้น
80
00:04:42,365 --> 00:04:46,160
ที่ซึ่งมีผู้คนมากมายพยายามมารวมตัวกัน
81
00:04:46,911 --> 00:04:48,997
เพื่อที่เราจะได้ทำอะไรเพื่อฆ่าเวลา
82
00:04:50,623 --> 00:04:53,793
ผมก็เลยมาที่นี่ ผมก็ไม่มีอะไรจะทำเหมือนกัน
83
00:04:55,420 --> 00:04:57,714
ผมบอกได้ว่า คุณรู้จักผม คุณและผม...
84
00:04:57,797 --> 00:05:01,509
คุณและผมรู้จักกันในระดับหนึ่ง...
85
00:05:01,592 --> 00:05:03,511
ถึงแม้มันจะเป็นทางสื่อต่างๆ
86
00:05:03,928 --> 00:05:06,389
ซึ่งมันก็หลายปีแล้ว ณ จุดนี้
87
00:05:06,472 --> 00:05:08,808
ชีวิตเราผ่านอะไรมาด้วยกัน ผ่านสิ่งที่สวยงาม
88
00:05:08,891 --> 00:05:09,976
คุณรู้ว่าผมทำอะไร
89
00:05:10,059 --> 00:05:11,978
คุณรู้ว่าผมสร้างอะไร คุณรู้ว่าผมใช้ชีวิตยังไง
90
00:05:12,061 --> 00:05:13,688
คุณรู้ความจริงที่ว่า...
91
00:05:14,605 --> 00:05:17,317
ตอนนี้ผมอาจอยู่ที่ไหนก็ได้ในโลก
92
00:05:19,110 --> 00:05:21,529
ทีนี้บอกผมมาตรงๆ ถ้าคุณเป็นผม
93
00:05:22,030 --> 00:05:24,949
คุณจะยังอยู่ตรงนี้ จัดงานนี้ขึ้นมาอีกรึเปล่า
94
00:05:32,540 --> 00:05:35,209
ก็อาจจะ... หรืออาจจะไม่
95
00:05:35,752 --> 00:05:37,795
ยังไงก็ตาม ผมตื่นเต้นที่ได้อยู่ตรงนี้
96
00:05:37,879 --> 00:05:38,755
ผมรักมัน
97
00:05:41,924 --> 00:05:45,094
นี่อาจเป็นที่ที่ผมโปรดปรานที่สุดบนโลกใบนี้
98
00:05:45,178 --> 00:05:47,096
ตรงนี้ ตอนนี้
99
00:05:50,350 --> 00:05:51,309
เรารักคุณ
100
00:05:51,392 --> 00:05:53,353
ขอบคุณที่รัก ผมรักคุณเช่นกัน
101
00:05:54,687 --> 00:05:57,690
อันที่จริง นี่เป็นความสัมพันธ์ใกล้ชิดแบบที่ผมชอบ
102
00:06:00,276 --> 00:06:03,529
ผมรักคุณ คุณรักผม แต่เราไม่มีวันได้พบกัน
103
00:06:10,244 --> 00:06:12,038
มันคือสิ่งที่เราทำเพื่อโน้มน้าวตัวเรา
104
00:06:12,121 --> 00:06:13,247
ว่าชีวิตเราไม่ได้ห่วยแตก
105
00:06:14,082 --> 00:06:16,250
เรื่องก็คือวันพรุ่งนี้คุณจะพูดว่า...
106
00:06:16,334 --> 00:06:19,170
"ชีวิตฉันไม่ได้ห่วยแตก เมื่อคืนนี้ฉันเห็นตลก
ที่เคยออกทีวีในยุด 90
107
00:06:19,253 --> 00:06:21,589
ที่โรงละครบีคอน บรอดเวย์ ในกรุงนิวยอร์ก"
108
00:06:22,256 --> 00:06:24,801
ถึงแม้ชีวิตคุณจะค่อนข้างห่วยแตก
109
00:06:26,135 --> 00:06:28,888
เพราะผมรู้ว่าทุกคนมีชีวิตที่ห่วยแตก
110
00:06:28,971 --> 00:06:30,848
ชีวิตคุณห่วยแตก ชีวิตผมก็ห่วยแตก
111
00:06:32,100 --> 00:06:34,644
แต่อาจจะไม่เท่าคุณ
112
00:06:37,146 --> 00:06:40,691
แต่ก็ยังจัดว่าห่วย
113
00:06:42,443 --> 00:06:45,113
สำหรับชีวิตคนคนหนึ่ง ใครๆ ก็มีชีวิตที่ห่วยแตก
มันไม่เป็นเป็นไร
114
00:06:45,196 --> 00:06:47,532
ไม่ต้องรู้สึกแย่ที่ชีวิตคุณห่วย
115
00:06:47,615 --> 00:06:49,367
บทเรียนที่ดีที่คุณได้เรียนรู้ในชีวิตก็คือ...
116
00:06:49,450 --> 00:06:51,661
"ห่วย" และ "เยี่ยม" มันใกล้เคียงกันมาก
117
00:06:52,662 --> 00:06:54,288
มันแทบไม่ต่าง
118
00:06:54,831 --> 00:06:55,998
เราอาศัยอยู่ในนิวยอร์ก
119
00:06:56,082 --> 00:06:58,292
ผมเบื่อที่จะได้ยินเรื่องร้านอาหารเด็ดๆ ที่นี่
120
00:06:58,376 --> 00:07:01,796
"เจอร์รี่ เมื่อคืนนี้เราไปร้านเด็ดมา
121
00:07:02,296 --> 00:07:03,840
มันเยี่ยมมาก คุณจะชอบมัน
122
00:07:03,923 --> 00:07:06,801
เขาจะชอบมัน เขาไม่ชอบมันเหรอ
คุณจะชอบมัน"
123
00:07:07,343 --> 00:07:09,929
"คุณ" เพื่อนคุณพยายามชี้ไปที่คุณ
124
00:07:10,221 --> 00:07:11,472
"คุณ ว่าไหมล่ะ"
125
00:07:12,140 --> 00:07:14,350
"เขาจะชอบร้านนี้"
126
00:07:14,434 --> 00:07:17,311
"คุณชอบมันไหม"
"ผมไม่ได้ชอบมันมาก แต่คุณ..."
127
00:07:19,605 --> 00:07:22,358
ผมไม่ชอบร้านอาหารที่เยี่ยมยอด
ผมไม่ชอบอะไรที่เยี่ยมยอด
128
00:07:22,442 --> 00:07:24,735
ผมขอแค่อะไรที่ไม่เลว
"อาหารเป็นไง" "ไม่เลว"
129
00:07:24,819 --> 00:07:27,280
"ฟังดูดีนี่ งั้นไปที่นั่นเพื่อชิมมันกันเถอะ"
130
00:07:28,990 --> 00:07:31,075
"อยากสั่งอาหารแบบพิเศษไหม"
"ไม่ถ้ามันพิเศษ
131
00:07:31,159 --> 00:07:32,285
ก็ใสไว้ในเมนูสิ"
132
00:07:34,245 --> 00:07:37,498
ผมไม่สนใจอาหารที่กำลังทดลองทำให้ลูกค้าหรอก
133
00:07:38,666 --> 00:07:40,626
ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร
134
00:07:40,710 --> 00:07:43,171
"เราจะเอามันไปนาบกระทะ
เราจะเอามันไปทาสมุนไพร
135
00:07:43,254 --> 00:07:47,008
เราจะโรยบางอย่างลงไป
ซึ่งทำให้รสชาติของมันเข้มข้นขึ้น"
136
00:07:48,342 --> 00:07:50,970
เลิกโรยได้แล้ว คุณจะโรยอีกกี่อย่าง
137
00:07:52,597 --> 00:07:53,931
มันโรยหลายอย่างเกินไป
138
00:07:55,308 --> 00:07:58,519
ถ้าคุณปรุงให้มันเข้มข้นแต่แรก
คุณก็ไม่ต้องโรยอะไรอีก
139
00:08:00,438 --> 00:08:02,565
อาหารมื้อนั้นใช้เวลาทำสองชั่วโมงครึ่ง
140
00:08:03,232 --> 00:08:05,526
คุณนั่งจนปวดตูด รสชาติมันไม่ได้ครึ่ง...
141
00:08:05,610 --> 00:08:07,862
ของซีเรียลที่ราดด้วยน้ำเป๊ปซี่อยู่ดี
142
00:08:10,323 --> 00:08:14,160
แล้วบิลเก็บเงินก็มาถึง มีเรื่องราวเล็กๆอยู่ในนั้น
143
00:08:14,911 --> 00:08:16,204
เรื่องราวก็คือ
144
00:08:16,287 --> 00:08:18,706
กาลครั้งหนึ่งคุณถูกปล้น นั่นแหละคือเรื่องราว
145
00:08:20,166 --> 00:08:21,876
จากนั้นคุณก็ออกมาข้างนอกยืนคุยกับเพื่อน
146
00:08:21,959 --> 00:08:24,879
"ฉันคิดว่ามันไม่ได้อร่อยขนาดนั้น
ทุกคนบอกว่ามันเด็ด"
147
00:08:24,962 --> 00:08:27,340
"ฉันไม่คิดว่ามันเด็ดนะ นายคิดว่าไง"
148
00:08:27,882 --> 00:08:29,926
"มันห่วยว่าไหม ที่นั่นมันห่วย"
149
00:08:31,093 --> 00:08:33,137
ร้านที่ว่าเด็ดหลายร้านมันห่วย
150
00:08:33,930 --> 00:08:36,140
จากนั้นคุณไปดูเกมแข่งเบสบอล
คุณซื้อฮ็อทดอกมากิน
151
00:08:36,849 --> 00:08:38,142
ฮ็อทดอกมันเย็น
152
00:08:38,726 --> 00:08:40,102
ขนมปังไม่ได้อบ
153
00:08:40,186 --> 00:08:43,606
คนขายเป็นอดีตนักโทษพี่เพิ่งถูกปล่อยตัว
154
00:08:44,857 --> 00:08:47,443
แต่คุณชอบกินฮ็อทดอกนั้นมาก
155
00:08:47,527 --> 00:08:49,320
มันห่วยรึเปล่า ใช่
156
00:08:49,403 --> 00:08:50,988
มันเยี่ยมรึเปล่า ใช่
157
00:08:51,113 --> 00:08:53,115
นั่นคือความใกล้เคียงของมัน
158
00:09:01,541 --> 00:09:04,210
"ห่วย" และ "เยี่ยม" มันก็เป็นแค่การจัดอันดับ
159
00:09:04,293 --> 00:09:07,004
ที่ผู้คนใช้กับทุกเรื่อง
160
00:09:07,088 --> 00:09:09,257
"นี่ ไปดูหนังเรื่องใหม่กันเถอะ
ได้ยินว่ามันเยี่ยม"
161
00:09:09,340 --> 00:09:10,800
"จริงเหรอ ฉันได้ยินว่ามันห่วย"
162
00:09:12,134 --> 00:09:14,011
"มันจะห่วยได้ไง มันควรจะเยี่ยมสิ"
163
00:09:14,095 --> 00:09:17,473
"ฉันได้ยินว่าช่วงแรกมันเยี่ยม
แต่ช่วงหลังมันห่วย"
164
00:09:18,015 --> 00:09:20,810
"โอ้ มันห่วยจัง"
"ฉันรู้ มันอาจเยี่ยมก็ได้"
165
00:09:21,769 --> 00:09:24,063
จะบอกให้ว่า "ห่วย" และ "เยี่ยม"
มันเหมือนกัน
166
00:09:24,146 --> 00:09:26,148
คุณถือไอศกรีมมาหนึ่งโคน เดินไปตามถนน...
167
00:09:26,232 --> 00:09:28,401
ไอศกรีมมันร่วงจากโคน...
168
00:09:28,484 --> 00:09:30,069
ลงไปที่พื้น มันห่วย
169
00:09:30,152 --> 00:09:31,654
แต่คุณกลับพูดว่า "เยี่ยม"
170
00:09:42,290 --> 00:09:45,459
เรื่องอาหารเป็นหัวข้อที่ดี
มาคุยเรื่องนี้เพิ่มกันอีกสักหน่อย
171
00:09:46,252 --> 00:09:48,170
เมื่อสองสามเดือนก่อนเราไปที่ลาสเวกัส
172
00:09:48,254 --> 00:09:50,881
และทุกคนบอกผมว่า
"เจอร์รี่ คุณต้องไปกินอาหารบุฟเฟ่ต์
173
00:09:51,048 --> 00:09:52,174
พวกเขามีอาหารบุฟเฟ่ต์
174
00:09:52,633 --> 00:09:55,344
คุณจะกินอะไรก็ได้ที่ร้านอาหารบุฟเฟ่ต์"
175
00:09:56,846 --> 00:09:59,473
อาหารบุฟเฟ่ต์คืออะไร
176
00:09:59,682 --> 00:10:01,392
"คืองี้... เรื่องมันก็แย่อยู่แล้ว...
177
00:10:01,934 --> 00:10:03,561
ทำไมเราไม่ทำให้มันเลวร้ายไปอีก
178
00:10:05,229 --> 00:10:06,480
ทำไมเราไม่เอาคน...
179
00:10:06,564 --> 00:10:09,275
ที่มีปัญหาเรื่องการควบคุมปริมาณอาหาร...
180
00:10:13,696 --> 00:10:17,325
มาเข้าร้านที่ล่อลวงคนด้วยอาหารอันเย้ายวน
181
00:10:17,408 --> 00:10:19,410
ซึ่งสามารถบริโภคได้โดยไม่มีขีดจำกัด
182
00:10:23,039 --> 00:10:26,542
มาทำทางเข้าร้านให้เป็น
สวนน้ำช็อกโกแลตไซรัปกันเถอะ
183
00:10:30,212 --> 00:10:32,673
บุฟเฟ่ต์ก็เหมือนพาหมาของคุณ
ไปที่ร้านขายอาหารสัตว์
184
00:10:32,757 --> 00:10:34,675
และปล่อยให้หมาของคุณเดินช็อปปิ้ง
185
00:10:36,385 --> 00:10:38,846
คุณมอบกระเป๋าเงิน
ให้มันที่ลานจอดรถแล้วพูดว่า...
186
00:10:38,929 --> 00:10:41,515
"ทำไมแกไม่เข้าไปซื้ออาหาร...
187
00:10:42,058 --> 00:10:44,644
ในปริมาณที่แกคิดว่าเหมาะสม
188
00:10:46,437 --> 00:10:48,981
ตัดสินใจด้วยสมองหมาของแก
189
00:10:49,982 --> 00:10:51,317
ฉันจะรออยู่บนรถ
190
00:10:51,400 --> 00:10:53,903
แง้มกระจกไว้เล็กน้อย
เพื่อจะได้มีอากาศหายใจ"
191
00:10:55,738 --> 00:11:00,868
ผู้คนดูแลเรื่องอาหารการกิน
ของตัวเองได้ไม่ดีเท่าไหร่
192
00:11:03,204 --> 00:11:06,165
ไม่มีใครเดินเข้าร้านอาหารและพูดว่า
"ผมขอสั่งโยเกิร์ตพาร์เฟ่ต์...
193
00:11:06,248 --> 00:11:09,418
เนื้อซี่โครง พายเนื้อ ขาปู
คุกกี้สี่ชิ้นและออมเลตไข่ขาว"
194
00:11:11,921 --> 00:11:15,716
ที่ร้านบุฟเฟต์ ผู้คนกำลังตักอาหาร
มื้อสุดท้ายก่อนตายของตัวเอง
195
00:11:15,800 --> 00:11:17,051
ไว้ในจานเดียว
196
00:11:18,552 --> 00:11:22,306
มันเหมือนเป็นการรวมกันอย่างสมบูรณ์
ของปัญหาทางด้านอารมณ์...
197
00:11:22,390 --> 00:11:24,141
และปัญหาส่วนตัว
198
00:11:24,350 --> 00:11:26,352
พวกเขาเดินไปเดินมาและยื่นมันออกไปข้างหน้า
199
00:11:26,435 --> 00:11:28,104
"นี่คือสิ่งที่ผมกำลังเผชิญ
200
00:11:30,022 --> 00:11:32,316
มันคือจานสลัดที่มีไอศกรีมหนึ่งก้อนอยู่ด้านบน
201
00:11:33,317 --> 00:11:34,985
ผมมีปัญหาที่แก้ไม่ได้
202
00:11:35,069 --> 00:11:37,405
ผมกำลังพยายามหาทางออกที่ร้านบุฟเฟต์แห่งนี้"
203
00:11:39,615 --> 00:11:40,908
เริ่มเข้าไปทักคนแปลกหน้า
204
00:11:40,991 --> 00:11:43,786
"โทษนะ คุณไปเอานั่นมาจากไหน
มันคืออะไร ทำไมผมไม่เห็นมัน
205
00:11:43,869 --> 00:11:46,205
มันคืออะไร นั่นใช่ขาไก่ราดคาราเมลรึเปล่า
206
00:11:46,288 --> 00:11:48,457
ผมต้องลองชิมมัน เอามาให้ผม
คุณรู้ว่ามันอยู่ไหน
207
00:11:48,541 --> 00:11:50,042
คุณไปเอาเพิ่มได้นี่ ไม่เอาน่า"
208
00:11:54,630 --> 00:11:55,464
มา...
209
00:11:56,215 --> 00:11:57,258
ได้โปรด...
210
00:11:57,842 --> 00:12:00,344
ได้โปรดทำตัวให้กลมกลืนกับคนอื่นด้วย
211
00:12:02,012 --> 00:12:03,889
เรากำลังจะมีการพูดคุยอีกหลายเรื่อง
212
00:12:03,973 --> 00:12:05,599
ผมไม่อยากให้มีคนที่ตามไม่ทัน
213
00:12:09,228 --> 00:12:10,479
แต่ตอนที่ผมเป็นเด็ก...
214
00:12:11,355 --> 00:12:13,649
เรื่องอาหารที่เป็นประเด็นใหญ่ที่สุดสำหรับผม...
215
00:12:13,733 --> 00:12:15,359
คือตอนที่มีการคิดค้นป็อปทาร์ต...
216
00:12:15,526 --> 00:12:18,195
สติของผมก็กระเจิง
217
00:12:20,156 --> 00:12:22,283
เราไม่อาจเข้าใจป็อบทาร์ตได้
218
00:12:23,284 --> 00:12:24,660
มันล้ำเกินไป
219
00:12:26,704 --> 00:12:29,373
เราเห็นมันในซุปเปอร์มาร์เก็ต
มันเหมือนกับจานบินต่างดาว
220
00:12:29,457 --> 00:12:33,043
เราเป็นแค่ลิงที่คลุกฝุ่น เล่นอยู่กับกิ่งไม้
221
00:12:35,463 --> 00:12:37,131
ส่งเสียงคำราม ชี้โบ้ยชี้เบ๊
222
00:12:37,214 --> 00:12:39,175
"ป็อบทาร์ตอยู่นี่แล้ว"
223
00:12:41,886 --> 00:12:44,680
คิดดูสิว่าตอนที่ป็อบทาร์ตถูกเปิดตัว
มันอยู่ในยุค 60
224
00:12:44,764 --> 00:12:46,390
เรามีแค่ขนมปัง
225
00:12:48,934 --> 00:12:51,729
เรามีแค่น้ำส้มที่แช่แข็งมาเป็นสิบปีแล้ว
226
00:12:51,812 --> 00:12:54,273
เราต้องฟันมันด้วยมีดเพื่อกินมัน
227
00:12:56,525 --> 00:12:57,735
มันเหมือนกับการฆาตกรรม
228
00:12:57,818 --> 00:13:00,529
เพื่อจะได้ดื่มน้ำหวานสักสองสามหยดในยามเช้า
229
00:13:01,739 --> 00:13:02,990
เรามีข้าวสาลีฝอย
230
00:13:03,073 --> 00:13:05,367
มันมีรสชาติเหมือนขี้เลื่อยไม่มีผิด
231
00:13:07,161 --> 00:13:08,037
หลังจากกินมื้อเช้า
232
00:13:08,120 --> 00:13:11,707
คุณต้องหยุดพักไปสองวันเพื่อให้แผลในปากหาย
แล้วคุณถึงจะพูดได้
233
00:13:12,708 --> 00:13:14,919
แม่ผมทำครีมข้าวสาลีที่เธอไม่เข้าใจวิธีทำ
234
00:13:15,002 --> 00:13:18,380
"แม่ ปริมาณน้ำในถ้วยมันน้อยเข้าขั้นวิกฤติ
235
00:13:20,549 --> 00:13:23,093
แม่ทำมันเหนียวเกินไป
236
00:13:25,429 --> 00:13:27,973
ผมไม่สามารถขยับช้อนเด็กในถ้วยด้วยซ้ำ
237
00:13:30,184 --> 00:13:33,771
ผมอายุเจ็ดขวบ ผมรู้สึกเหมือน
กำลังพายเรือทาสของกรีก
238
00:13:42,029 --> 00:13:43,197
นี่คือมื้อเช้าเหรอ"
239
00:13:44,657 --> 00:13:46,951
ท่ามกลางช่วงเวลาที่มืดมนและสิ้นหวัง...
240
00:13:47,409 --> 00:13:50,996
ป็อบทาร์ตของเคลล็อกส์
ก็ปรากฏตัวขึ้นที่แบทเทิลครีก มิชิแกน
241
00:13:51,080 --> 00:13:52,832
ที่ซึ่งผู้ชื่นชอบซีเรียลทั้งหลายคงรู้...
242
00:13:52,915 --> 00:13:55,000
ว่ามันเป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของเคลล็อกส์
243
00:13:55,084 --> 00:13:57,253
และเป็นเมืองที่ผมอยากไปมาตลอด
244
00:13:58,128 --> 00:14:00,756
เพราะมันเป็นเหมือนซิลิคอนแวลลีย์ของซีเรียล
245
00:14:01,757 --> 00:14:03,676
ของเหล่านักวิทยาศาสตร์ด้านอาหารเช้า
246
00:14:04,009 --> 00:14:06,929
เป็นแหล่งกำเนิดของขนมปังกรุบกรอบไส้ผลไม้
247
00:14:07,012 --> 00:14:09,223
ที่ใส่มาในกล่องขนาดเล็กพอๆ กับมัน
248
00:14:09,849 --> 00:14:12,893
และมีสารอาหารน้อยพอๆ กับกล่องของมันด้วย
249
00:14:14,353 --> 00:14:15,604
นั่นเป็นส่วนที่ยาก
250
00:14:16,146 --> 00:14:19,483
ผมไม่รู้ว่ามันใช้เวลานานแค่ไหนในการคิดค้น
แต่มันต้องออกมาจากห้องทดลอง
251
00:14:19,567 --> 00:14:21,902
เหมือนโมเสสถือป้ายบัญญัติสิบประการออกมาโชว์
252
00:14:29,869 --> 00:14:31,412
"ป็อบทาร์ตออกมาแล้ว"
253
00:14:33,247 --> 00:14:34,748
มีสองถุงในหนึ่งกล่อง
254
00:14:37,418 --> 00:14:39,420
มีสองแผ่นในหนึ่งถุง
255
00:14:41,839 --> 00:14:43,799
นี่ คุณทำมันพังแล้ว
256
00:14:45,843 --> 00:14:48,596
ทำไมต้องมีสอง เพราะหนึ่งแผ่นมันไม่พอ
สามแผ่นก็เยอะไป
257
00:14:49,305 --> 00:14:52,558
และมันไม่มีวันบูดเน่า
เพราะมันไม่ใช่ของสดใหม่อยู่แล้ว"
258
00:14:59,565 --> 00:15:01,942
มีอะไรที่น่ารำคาญอีก นอกจากทุกสิ่งในโลกนี้
259
00:15:03,527 --> 00:15:05,863
แล้วถ้าเป็นเรื่องอุปกรณ์ไฮเทคของคุณล่ะ
260
00:15:05,946 --> 00:15:09,408
ที่ทำให้คุณใช้ชีวิต
อยู่ภายใต้ความกลัวเรื่องโทรศัพท์
261
00:15:09,491 --> 00:15:11,702
"โทรศัพท์ฉันล่ะ มันอยู่ที่ไหน...
262
00:15:11,785 --> 00:15:14,538
อยู่นี่เอง ฉันเจอมันแล้ว โทรศัพท์ฉันอยู่นี่"
263
00:15:14,622 --> 00:15:17,499
ผมย้ายมันจากกระเป๋านี้มาอีกกระเป๋า
264
00:15:17,917 --> 00:15:19,793
ผมลืมไปว่ามันอยู่ที่ไหน
265
00:15:19,877 --> 00:15:21,545
ไม่เป็นไร เกือบไปแล้ว
266
00:15:23,297 --> 00:15:27,968
ในตอนนี้คุณเป็นโรคติดโทรศัพท์แล้ว
คุณยื่นโทรศัพท์ให้คนอื่น...
267
00:15:28,052 --> 00:15:29,386
เพื่อให้เขาดูบางอย่างในนั้น
268
00:15:29,470 --> 00:15:30,804
ผ่านไปสองวินาทีคุณก็...
269
00:15:31,055 --> 00:15:33,474
"เอาล่ะ เอาคืนมานี่ เอาคืนมา
270
00:15:33,933 --> 00:15:36,310
คุณเห็นมันแล้วไง เอาคืนมา
271
00:15:36,685 --> 00:15:39,188
ผมขาดการติดต่อจากโลกภายนอกแล้ว"
272
00:15:41,440 --> 00:15:43,025
เมื่อแบตเตอร์รี่ใกล้หมด...
273
00:15:43,651 --> 00:15:46,737
คุณจะรู้สึกเหมือนร่างกายอ่อนล้า...
274
00:15:46,946 --> 00:15:50,532
ผมรู้สึกเหนื่อยเมื่อแบตโทรศัพท์
เหลือ 5-10 เปอร์เซ็นต์
275
00:15:50,616 --> 00:15:51,659
ผมแทบเดินไม่ไหว
276
00:15:52,868 --> 00:15:55,788
"พวกคุณไปก่อนเลย ผมต้องไปเอาสายชาร์จ"
277
00:15:58,707 --> 00:16:00,000
เมื่อมีสายเข้า "ฟังนะ...
278
00:16:00,084 --> 00:16:02,461
ผมไม่รู้ว่าผมจะเหลือเวลาอีกเท่าไหร่
279
00:16:03,837 --> 00:16:06,674
ผมหวังว่าจะย้อนกลับไปแก้ไขคำพูดของตัวเองได้
280
00:16:08,050 --> 00:16:09,468
ถ้าผมตายไปตอนนี้...
281
00:16:09,551 --> 00:16:12,554
บอกทุกคนด้วยว่าผมจะคุยกับพวกเขาพรุ่งนี้"
282
00:16:22,731 --> 00:16:24,900
"คืองี้ ผมต้องติดต่อกับผู้คน เจอร์รี่...
283
00:16:24,984 --> 00:16:26,986
เพราะงั้นโทรศัพท์จึงสำคัญกับผมมาก
284
00:16:27,319 --> 00:16:29,279
การติดต่อกับผู้คนค่อนข้างสำคัญ"
285
00:16:29,822 --> 00:16:31,323
มันเหมือนไม่สำคัญเลย
286
00:16:31,407 --> 00:16:33,867
ดูได้จากท่าทีที่คุณเลื่อนดูรายชื่อผู้ติดต่อ
287
00:16:33,951 --> 00:16:35,536
เหมือนกษัตริย์ฝรั่งเศสสาวแตก
288
00:16:40,499 --> 00:16:42,918
"วันนี้ใครจะทำให้ข้าพอใจนะ
289
00:16:46,005 --> 00:16:47,423
ข้าจะโปรดปรานใครดี
290
00:16:47,506 --> 00:16:49,591
ข้าจะลบใครทิ้งดี"
291
00:16:54,096 --> 00:16:57,016
เรากับโทรศัพท์แยกจากกันไม่ได้
292
00:16:57,099 --> 00:16:58,976
มันเป็นส่วนหนึ่งของเรา
293
00:16:59,309 --> 00:17:01,603
คุณไม่มีตัวตน ถ้าไม่มีโทรศัพท์
294
00:17:01,687 --> 00:17:04,189
คุณจะเข้าถึงข้อมูลได้ทางไหน
295
00:17:04,606 --> 00:17:06,108
คุณจะจำอะไรได้
296
00:17:08,527 --> 00:17:13,365
คุณจะทำยังไงถ้าไม่มีรูป
คุณจะอธิบายสิ่งที่คุณเห็นได้ยังไง
297
00:17:15,951 --> 00:17:18,662
มันใช้กับเราไม่ได้หรอก
298
00:17:19,496 --> 00:17:23,000
เราไม่อยากคุยกับคนที่ไม่มีโทรศัพท์
299
00:17:23,667 --> 00:17:25,127
เพราะงี้ถึงมีไอโฟนไงล่ะ
300
00:17:25,210 --> 00:17:27,129
ครึ่งหนึ่งคือฉัน ครึ่งหนึ่งคือโทรศัพท์
301
00:17:27,254 --> 00:17:28,881
มันถึงจะเป็นหนึ่งเดียวที่สมบูรณ์
302
00:17:31,300 --> 00:17:33,469
ผมไม่รู้ว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร
303
00:17:33,552 --> 00:17:35,220
ผมคิดว่าเหตุผลเดียวที่เราเกิดมา...
304
00:17:35,304 --> 00:17:37,806
คือเพื่อเป็นกระเป๋าให้โทรศัพท์ได้ขับขี่
305
00:17:39,600 --> 00:17:42,227
ผมเคยคิดว่าในโทรศัพท์ผมมีแอปอูเบอร์
ผมจะไปไหนก็ได้
306
00:17:42,311 --> 00:17:44,438
แล้วผมก็เริ่มคิดว่าที่พวกเขา
เอาอูเบอร์ใส่ในมือถือ
307
00:17:44,521 --> 00:17:45,981
เพราะนั่นทำให้ผมต้องพกโทรศัพท์
308
00:17:46,065 --> 00:17:48,317
และโทรศัพท์ใช้ผมเพื่อไปโน่นไปนี่
309
00:17:49,318 --> 00:17:52,488
ใครกันที่เป็นอูเบอร์ในวงจรอุบาทว์นี้
310
00:17:53,614 --> 00:17:55,699
ผมเป็นอีตัวที่คอยถือโทรศัพท์
311
00:17:57,993 --> 00:17:59,078
ส่วนรถเป็นโสเภณี...
312
00:17:59,161 --> 00:18:01,497
เที่ยวรับคนแปลกหน้าบนถนน
313
00:18:01,830 --> 00:18:03,665
ส่วนโทรศัพท์เป็นแมงดาที่คอยคุมพวกเรา
314
00:18:03,749 --> 00:18:05,876
คอยบอกคนขับรถว่า "แค่ขับไปตามที่ฉันบอก
315
00:18:05,959 --> 00:18:07,211
ฉันจะจ่ายเงินเอง"
316
00:18:13,133 --> 00:18:15,761
เราเรียกมันว่าโทรศัพท์
แต่เราไม่ได้ใช้มันเป็นโทรศัพท์
317
00:18:15,844 --> 00:18:18,305
ไม่มีใครพูดกันผ่านโทรศัพท์แล้ว
318
00:18:19,515 --> 00:18:20,891
เมื่อพวกเขามอบทางเลือกให้คุณ
319
00:18:20,974 --> 00:18:22,851
คุณจะไม่เลือกการพูดหรอก
320
00:18:22,935 --> 00:18:24,019
มันเชยแล้ว
321
00:18:24,728 --> 00:18:26,939
การคุยมันล้าสมัย มันโบราณ
322
00:18:27,022 --> 00:18:30,567
บอกตามตรง บางทีผมก็
รู้สึกเหนื่อยที่ต้องมาพูดอยู่บนนี้
323
00:18:31,443 --> 00:18:34,696
ผมส่งประเด็นที่เหลือเป็นข้อความ
ให้พวกคุณก็ได้ เราจะได้ออกไปจากที่นี่กัน
324
00:18:39,284 --> 00:18:42,246
ทำไมเราต้องรับสารแบบเห็นหน้า
ในเมื่อเราสามารถรับมัน...
325
00:18:42,329 --> 00:18:44,206
ผ่านหน้าจอที่สวยและเรียบร้อย
326
00:18:44,540 --> 00:18:46,917
คุณไม่รู้สึกอึดอัดเหรอเมื่อเห็นหน้าแบบนี้
327
00:18:47,000 --> 00:18:49,670
"ผมจะบอกคุณว่าคุณควรทำยังไง"
328
00:18:50,003 --> 00:18:52,965
ทั้งริมฝีปาก ทั้งฟัน ทั้งเหงือกและ...
329
00:18:53,549 --> 00:18:56,802
ทั้งจุดที่ไม่ได้โกนหนวด เศษอาหาร น้ำลาย...
330
00:18:56,885 --> 00:18:59,221
คุณเห็นมื้อเที่ยงติดอยู่ที่ฟันเขา
331
00:18:59,304 --> 00:19:01,348
"ช่วยส่งเรื่องนี้มาทางอีเมลแล้วกัน
332
00:19:01,431 --> 00:19:02,808
ผมคุยต่อไปไม่ไหวแล้ว
333
00:19:04,518 --> 00:19:07,062
หน้าคุณคือข่าวร้ายที่สุดของวันนี้เลย"
334
00:19:10,315 --> 00:19:12,943
เราชอบส่งข้อความ แค่ข้อความ
335
00:19:14,361 --> 00:19:17,698
เราชอบคำนี้ว่าไหม "ข้อความ"
มันสนุกที่จะพูด มัน...
336
00:19:18,323 --> 00:19:20,951
สั้น กระชับ ได้ใจความ
337
00:19:21,034 --> 00:19:23,328
"ข้อความ ข้อความ"
338
00:19:23,704 --> 00:19:25,622
"อย่า... ฉันไม่รู้มันที่ไหน
339
00:19:26,081 --> 00:19:28,709
ไม่ต้องพูด ส่งข้อความมา ไม่ต้องพูด"
340
00:19:31,628 --> 00:19:33,422
จำได้ไหมเราได้รับมันครั้งแรกเมื่อไหร่
341
00:19:34,798 --> 00:19:36,884
ไม่เลย จำไม่ได้จริงๆ
342
00:19:37,467 --> 00:19:38,594
ผมก็จำไม่ได้
343
00:19:38,677 --> 00:19:40,345
ผมรู้ว่าผมมีมัน
344
00:19:40,971 --> 00:19:42,806
ผมรู้ว่าเราเคยไม่มีมันด้วย
345
00:19:43,599 --> 00:19:46,143
แต่ผมไม่รู้ว่าเรามีมันได้ยังไง ผมจำไม่ได้...
346
00:19:46,935 --> 00:19:49,354
พวกเขาได้บอกเราไหมว่าเราจะมีมัน
347
00:19:50,105 --> 00:19:52,482
มันมีการประกาศรึเปล่าว่าเราจะมีมัน
348
00:19:53,984 --> 00:19:56,695
มันไม่มีโฆษณา ผมจำได้ว่ามันไม่มีนะ
349
00:19:57,321 --> 00:20:00,574
"ถ้าต้องการติดต่อสื่อสาร
แต่คุณเบื่อที่จะพบปะกับผู้คน...
350
00:20:00,657 --> 00:20:01,783
ลองข้อความดูสิ
351
00:20:03,243 --> 00:20:04,995
ต้องการส่งข่าวสารให้คนอื่น
352
00:20:05,078 --> 00:20:08,040
แต่ไม่ต้องการฟังเสียงโง่ๆ ของพวกเขา
353
00:20:09,625 --> 00:20:11,251
คุณต้องใช้ข้อความ"
354
00:20:13,128 --> 00:20:14,796
เราชอบมัน มันเร็ว มีประสิทธิภาพ
355
00:20:15,214 --> 00:20:17,132
แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่เร็วพอสำหรับบางคน
356
00:20:17,216 --> 00:20:20,594
ตอนนี้ แทนที่จะพูดว่า "โอเค"
หลายคนตอบกลับข้อความผมว่า "เค"
357
00:20:20,969 --> 00:20:21,970
เอาคำว่า "โอ" ออก
358
00:20:22,054 --> 00:20:26,058
มันช่วยให้คุณประหยัดเวลาขึ้นกี่เสี้ยววินาที
359
00:20:27,517 --> 00:20:28,560
คุณคิดว่ามันช่วยเหรอ
360
00:20:28,644 --> 00:20:29,686
นั่นมันจะช่วยเพิ่ม...
361
00:20:29,770 --> 00:20:31,730
เวลาสองนาทีให้กับชีวิตคุณ
362
00:20:31,813 --> 00:20:33,941
เพื่อที่คุณจะได้ดูยูทูปคนเล่นสเกตบอร์ด
363
00:20:34,024 --> 00:20:35,734
แล้วพลาดล้มเป้ากระแทกกับราวงั้นเหรอ
364
00:20:37,778 --> 00:20:41,531
วันก่อนมีคนส่งข้อความว่า "ขค" ให้ผม
แทนที่จะเขียนคำว่า "ขอบคุณ"
365
00:20:41,615 --> 00:20:43,992
ฉันอยากเห็นนายเป้ากระแทกกับราว ขค
366
00:20:44,952 --> 00:20:46,453
ไม่ใช่ขอบคุณ
367
00:20:48,247 --> 00:20:49,915
เราอยากเห็นข้อความต่อไปจนเนื้อเต้น
368
00:20:49,998 --> 00:20:51,708
เพราะจะมีสามจุดขึ้นมาเพื่อให้รู้
369
00:20:51,792 --> 00:20:52,751
ว่าอีกฝ่ายกำลังพิมพ์
370
00:20:52,834 --> 00:20:55,837
"โอ้ เรากำลังพิมพ์ข้อความเด็ดๆ ให้คุณ รอดูนะ
371
00:20:57,130 --> 00:20:59,967
คุณจะไม่เชื่อสิ่งที่เขากำลังจะบอกเลยล่ะ"
372
00:21:01,885 --> 00:21:03,387
ผมยังให้คุณเห็นไม่ได้
373
00:21:03,470 --> 00:21:05,931
เรากำลังพยายามอยู่
374
00:21:06,014 --> 00:21:07,683
แต่มันจะสวยงาม
375
00:21:07,766 --> 00:21:09,559
ดูได้จากจุดที่กำลังเต้น
376
00:21:12,604 --> 00:21:15,274
บางครั้งเราเห็นจุดสามจุดแต่ไม่มีข้อความส่งมา
377
00:21:15,357 --> 00:21:16,483
เกิดอะไรขึ้น
378
00:21:18,986 --> 00:21:20,487
ผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไร
379
00:21:20,821 --> 00:21:23,031
มันเหมือนมีคนมาทักคุณแล้วจู่ๆก็...
380
00:21:23,532 --> 00:21:24,408
"ไม่เป็นไร"
381
00:21:36,420 --> 00:21:38,130
โทรศัพท์ฉลาดขึ้นเรื่อยๆ
382
00:21:39,506 --> 00:21:40,424
แล้วเราล่ะ
383
00:21:42,217 --> 00:21:45,679
ทำไมเสียงที่อยู่ในระบบฝากข้อความ
ถึงบอกให้ผมรอเสียงสัญญาณ
384
00:21:46,346 --> 00:21:48,473
นี่มันศตวรรษที่ 21 แล้วนะ
385
00:21:49,224 --> 00:21:51,601
ผมคิดว่าเราทุกคนถูกบอกให้รอเสียงสัญญาณ
386
00:21:52,644 --> 00:21:56,898
ชนเผ่ามาไซในแอฟริการู้วิธีการใช้เสียงสัญญาณ
387
00:21:57,232 --> 00:21:59,067
พวกเขาจะไม่ฝากข้อความจนกว่าจะได้ยิน
388
00:22:03,697 --> 00:22:07,617
ทำไมยังมีคนบอกให้ผมฝากชื่อและเบอร์โทร
ในระบบฝากข้อความ
389
00:22:07,701 --> 00:22:10,120
นี่เป็นสิ่งที่จำเป็นด้วยเหรอ
390
00:22:10,203 --> 00:22:13,749
มีใครได้รับข้อความที่บอกว่า
"นี่คือผู้หญิง ลาก่อน"
391
00:22:21,590 --> 00:22:23,884
หรือ "เขาตายแล้ว โทรกลับด้วย"
"นั่นใครโทรมา"
392
00:22:29,431 --> 00:22:31,975
แล้วกล้องในโทรศัพท์ล่ะ
393
00:22:32,059 --> 00:22:34,895
ผมสงสัยมาตลอดว่า
ก่อนที่พวกเขาจะสร้างสิ่งเหล่านี้ขึ้น...
394
00:22:34,978 --> 00:22:36,104
พวกเขาได้ถาม...
395
00:22:36,188 --> 00:22:38,607
"คุณแน่ใจนะ ว่านี่เป็นความคิดที่ดี
396
00:22:39,274 --> 00:22:40,984
ไม่คิดหรือว่าฟีเจอร์นี้...
397
00:22:41,068 --> 00:22:43,195
มันจะส่งผลให้เกิดรูปภาพ...
398
00:22:43,278 --> 00:22:45,405
วิดีโอ, การโพสต์, คอมเมนต์และการวิจารณ์
399
00:22:45,489 --> 00:22:48,575
ไปจนกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะสูญสิ้น
400
00:22:48,658 --> 00:22:51,036
เหมือนแอ่งน้ำปัสสาวะข้างทางที่แห้งเหือด
401
00:22:57,250 --> 00:23:00,087
คุณไม่คิดเหรอว่ามันอาจเกิดขึ้นได้
เพราะกล้องโทรศัพท์
402
00:23:00,837 --> 00:23:01,755
"ไม่
403
00:23:02,464 --> 00:23:06,176
และผมไม่คิดด้วยว่าทุกมื้อค่ำที่ร้านอาหาร
จะจบลงด้วยการถ่ายภาพ
404
00:23:06,259 --> 00:23:08,095
'โอเค ทุกคนมาถ่ายภาพ
405
00:23:08,678 --> 00:23:09,888
เร็วเข้า
406
00:23:10,764 --> 00:23:12,432
เราต้องมีภาพถ่าย'"
407
00:23:13,975 --> 00:23:16,728
"ถ่ายทำไม เราไม่เห็นจะชอบมันเลย
ผมไม่อยากจดจำมัน"
408
00:23:18,146 --> 00:23:20,941
และต้องไหว้วานคนที่ไม่เก่งเรื่องโทรศัพท์เลย
409
00:23:21,024 --> 00:23:22,818
ที่อยู่แถวนั้นมาช่วยถ่ายให้
410
00:23:23,193 --> 00:23:26,488
คนที่แก่ ประหม่า งุ่มง่าม สับสนหรือทึ่ม
411
00:23:27,489 --> 00:23:30,909
คนที่ถือ ดู เล็ง กด ไม่เป็น
412
00:23:31,743 --> 00:23:33,829
คนที่เมื่อได้รับโทรศัพท์ไปแล้ว...
413
00:23:33,912 --> 00:23:36,790
จะเผลอกดออกจากโหมดกล้อง
และหาทางกลับเข้าไปไม่เป็น
414
00:23:38,583 --> 00:23:41,420
"ผมไม่รู้... ใครก็ได้ช่วย... ผมไม่...
415
00:23:42,462 --> 00:23:43,797
มีใครรู้วิธี...
416
00:23:44,631 --> 00:23:47,259
ต้องหาคนถ่ายแบบนั้นเพื่อที่เราจะได้ยืนนานๆ
417
00:23:47,342 --> 00:23:49,678
พร้อมกับรอยยิ้มที่เสแสร้งและโอบกอดคนข้างๆ
418
00:23:49,761 --> 00:23:52,347
คนที่คุณจะไม่มีวันแตะตัวเขา
ไม่ว่าในสถานการณ์ไหน
419
00:23:54,433 --> 00:23:55,767
พวกเราเสพติดการถ่ายภาพ
420
00:23:57,102 --> 00:24:00,147
ไม่มีทางหยุดได้เลย บางครั้งผมอยากกลับไป
สมัยที่มีโทรศัพท์แบบพับได้
421
00:24:00,230 --> 00:24:03,316
ผมเห็นพวกมันในทีวี
พวกเขาเอาโทรศัพท์แบบนี้ให้คนแก่ใช้
422
00:24:03,400 --> 00:24:05,652
แบบที่มีปุ่มใหญ่ๆเหมือนพื้นกระเบื้อง
423
00:24:05,735 --> 00:24:07,028
พวกคุณเคยเห็นโฆษณานี้ไหม
424
00:24:07,737 --> 00:24:11,199
โทรศัพท์ของคนแก่ มีอยู่สองปุ่ม
โทรหาลูกและรถฉุกเฉิน
425
00:24:11,283 --> 00:24:12,117
มีแค่นั้น
426
00:24:14,578 --> 00:24:16,997
ไม่ต้องมีตัวเลขเลย ไม่จำเป็น
427
00:24:21,251 --> 00:24:23,879
ทำไมเราไม่อัปเดตคำที่เราใช้...
428
00:24:23,962 --> 00:24:25,755
ในโลกเทคโนโลยีอย่างคำว่า "อีเมล"
429
00:24:25,839 --> 00:24:29,134
ทำไมคำว่า "เมล" ถึงอยู่ใน "อีเมล"
430
00:24:29,301 --> 00:24:31,094
มันมีความใกล้เคียงยังไงระหว่างอีเมล
431
00:24:31,178 --> 00:24:34,139
กับการทำงานของไปรษณีย์
432
00:24:35,140 --> 00:24:38,143
อันหนึ่งทำงานแบบดิจิทัล ไฟเบอร์ ออปติก
เครื่อข่ายความเร็วสูง
433
00:24:38,226 --> 00:24:40,020
ส่วนอีกอันเป็นองค์กรที่มึนงงและสับสน...
434
00:24:40,103 --> 00:24:42,856
ของเหล่าลูกเสือน้อยที่...
435
00:24:45,150 --> 00:24:48,111
ย่องไปตามถนนด้วยกางเกงขาสั้นที่น่าอาย
436
00:24:48,195 --> 00:24:51,406
และเสื้อแจ็คเก็ต เต็มไปด้วยตราและเหรียญ
ที่ไม่มีความหมาย
437
00:24:55,911 --> 00:24:58,497
ขับรถด้วยความเร็วสี่ไมล์ต่อชั่วโมง
แวะจอดทุก 20 ฟุต
438
00:24:58,580 --> 00:25:01,208
ด้วยรถจี๊ปที่เหมือนรถคนพิการ
439
00:25:02,667 --> 00:25:04,002
พวกเขาจะคร่ำครวญ...
440
00:25:04,085 --> 00:25:06,588
เรื่องปัญหาทางการเงินทุกสามปีครึ่ง
441
00:25:06,671 --> 00:25:10,592
ว่าธุรกิจที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1630
ของพวกเขา ทำกำไรไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
442
00:25:12,928 --> 00:25:14,971
"เราจะตามคนอื่นทันได้ยังไง"
443
00:25:16,556 --> 00:25:20,310
ผมไม่เข้าใจว่าระบบสารสนเทศในศตวรรษที่ 21
444
00:25:20,393 --> 00:25:23,230
ที่ใช้การเลีย เดิน...
445
00:25:23,939 --> 00:25:26,107
และสแตมป์ดวงละไม่กี่เพนนี
446
00:25:26,399 --> 00:25:28,985
จะสามารถแข่งขันได้ยังไง
447
00:25:31,029 --> 00:25:35,116
พวกเขาถึงกับให้ผู้ว่าการไปรษณีย์
ออกทีวีเพื่ออธิบายความยากลำบาก
448
00:25:35,200 --> 00:25:37,410
เขาสติแตก มีรอยคล้ำใต้ดวงตา
449
00:25:37,494 --> 00:25:39,371
หนวดไม่โกน ทำงานมาทั้งคืน
450
00:25:39,829 --> 00:25:42,123
"เรารักษามันไว้ไม่ได้แล้ว
451
00:25:43,708 --> 00:25:46,127
ดูเหมือนเราต้องเพิ่มราคา
452
00:25:46,211 --> 00:25:47,254
สแตมป์!
453
00:25:52,968 --> 00:25:54,594
พวกทีเราที่นั่งฟังก็แบบ "ใจเย็นก่อน
454
00:25:54,678 --> 00:25:57,013
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสแตมป์มันราคาเท่าไหร่
455
00:25:58,890 --> 00:26:02,811
48, 53, 61... ทำให้มันถึงหนึ่งดอลลาร์เถอะ
แล้วคุณจะอยู่ได้
456
00:26:04,479 --> 00:26:06,439
แล้วถ้ามีเงินเหลือ...
457
00:26:06,523 --> 00:26:08,608
ก็ซื้อกางเกงและรถใหม่ด้วย
458
00:26:11,152 --> 00:26:13,655
ผมจะบอกกับการไปรษณีย์ว่า...
459
00:26:14,322 --> 00:26:17,284
"ถ้าคุณอยากที่จะช่วยเรา...
460
00:26:17,492 --> 00:26:18,910
ก็แค่เปิดจดหมาย...
461
00:26:19,119 --> 00:26:22,330
อ่านมันและส่งอีเมลมาให้เรา
462
00:26:31,840 --> 00:26:34,050
เราจะจ่ายให้คุณฉบับละหนึ่งเพนนี...
463
00:26:35,135 --> 00:26:38,763
เพราะนั่นดูเหมือนจะเป็น
เงินจำนวนมากในโลกของคุณ
464
00:26:41,766 --> 00:26:43,018
แต่พวกเราทุกคนเป็นมนุษย์
465
00:26:44,894 --> 00:26:45,770
มนุษย์
466
00:26:47,105 --> 00:26:50,191
มนุษย์เป็นสัตว์สังคมอย่างที่คุณเห็น
467
00:26:51,067 --> 00:26:52,652
เรามักจะชุมนุมกัน...
468
00:26:53,153 --> 00:26:56,656
รวมกันและจับตัวกันเป็นกลุ่มก้อน
469
00:26:57,616 --> 00:26:59,159
เราอาศัยอยู่ในนิวยอร์ก
470
00:26:59,826 --> 00:27:01,286
ซึ่งมันดูไม่มีเหตุผลเลย
471
00:27:02,412 --> 00:27:04,539
ถ้าคุณนั่งเครื่องบินออกจากนิวยอร์ก...
472
00:27:04,623 --> 00:27:06,625
และคุณมองลงไปที่เมืองข้างล่าง
473
00:27:06,708 --> 00:27:09,210
คุณจะเห็นอะไรรอบๆ เมือง
474
00:27:09,628 --> 00:27:12,631
ทำไมถึงมีแต่ความว่างเปล่า
สวยงาม โล่งโจ้งข้างนอกนั่น
475
00:27:13,214 --> 00:27:14,507
ไม่มีใครอยู่ที่นั่น
476
00:27:15,467 --> 00:27:17,552
มาจุกกันอยู่ที่นี่ให้แน่นไว้
477
00:27:18,678 --> 00:27:22,098
อึดอัด เบียดเสียด รถติด พลุกพล่าน
478
00:27:23,141 --> 00:27:24,643
เราชอบแบบนี้
479
00:27:26,144 --> 00:27:28,605
มนุษย์ชอบที่จะอยู่ใกล้กัน...
480
00:27:28,855 --> 00:27:32,484
เพราะมันง่ายกว่า
ที่เราจะได้ตัดสินและวิจารณ์...
481
00:27:34,778 --> 00:27:38,156
ทางด้านบุคลิกและกิจกรรมของมนุษย์
482
00:27:38,406 --> 00:27:42,494
เราชอบแสดงความคิด ความเห็นและทัศนคติ
483
00:27:42,661 --> 00:27:44,663
บางครั้งที่เราไม่มีความเห็น
484
00:27:44,788 --> 00:27:45,830
เราก็สร้างมันขึ้นมา
485
00:27:47,123 --> 00:27:48,166
"มันก็เป็นอย่างงี้แหละ"
486
00:27:48,249 --> 00:27:52,003
คือความเห็นยอดนิยมในทุกวันนี้
487
00:27:52,087 --> 00:27:54,673
ผมแน่ใจว่าวันนี้ต้องมีคนพูดมันกับคุณ
488
00:27:55,340 --> 00:27:57,550
ไม่มีทางที่คุณจะผ่านวันนี้ไปโดยไม่มีคนพูดว่า...
489
00:27:57,634 --> 00:28:00,053
"มันก็เป็นอย่างงี้แหละ"
490
00:28:01,471 --> 00:28:04,349
ทำไมคุณถึงมีชีวิตอยู่
491
00:28:07,310 --> 00:28:12,273
เพื่อพูดคำลอยๆ ที่ไม่มีความหมาย
492
00:28:13,149 --> 00:28:16,528
ผมอยากให้คนเป่าลมใส่หน้าผม
493
00:28:16,611 --> 00:28:19,406
มากกว่าพูดว่า "มันก็เป็นอย่างงี้แหละ" กับผม
494
00:28:19,864 --> 00:28:21,282
แค่มาหาผมแล้วก็...
495
00:28:25,161 --> 00:28:27,205
เพราะมันมีความหมายเหมือนกันเลย
496
00:28:29,249 --> 00:28:31,418
ผู้คนชอบพูดอะไรแบบนั้น "มันก็เป็นอย่างงี้แหละ"
497
00:28:31,501 --> 00:28:34,379
จะเห็นว่าถ้าคุณพูดซ้ำสองคำในหนึ่งประโยค
498
00:28:34,462 --> 00:28:36,089
คุณจะพูดมันได้อย่างมั่นใจ
499
00:28:36,172 --> 00:28:37,716
"ธุรกิจคือธุรกิจ"
500
00:28:39,426 --> 00:28:40,635
"กฎคือกฎ"
501
00:28:42,929 --> 00:28:43,930
"ข้อตกลงคือข้อตกลง"
502
00:28:44,931 --> 00:28:45,849
"เมื่อถึงเวลานั้น...
503
00:28:45,932 --> 00:28:48,184
ตราบใดที่เรารู้ว่าอะไรคืออะไร ใครคือใคร...
504
00:28:48,685 --> 00:28:51,146
อะไรที่เกิดขึ้นและมันก็คืออย่างนั้นแหละ
505
00:29:02,449 --> 00:29:05,368
เรายังชอบพูดในสิ่งที่ทำให้ตัวเราเองรู้สึกดีขึ้น
506
00:29:06,161 --> 00:29:08,913
"อย่างน้อยเขาก็ตายที่ได้ทำในสิ่งที่เขารัก"
507
00:29:10,123 --> 00:29:11,416
ใช่ โอเค...
508
00:29:12,333 --> 00:29:14,127
แต่เขาคงจะไม่ทำมันแล้ว
509
00:29:16,838 --> 00:29:20,091
และไม่แน่ใจด้วยว่าเขาจะยังรักมันอยู่รึเปล่า
510
00:29:21,509 --> 00:29:23,511
หลังจากผลลัพธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก
511
00:29:25,180 --> 00:29:27,098
ผมอยากตายที่ได้ทำในสิ่งที่ผมเกลียด
512
00:29:27,182 --> 00:29:29,559
เช่นการล้างโถส้วมเคลื่อนที่
513
00:29:31,519 --> 00:29:34,439
เอามือจับที่อก ทำแปรงหล่น
ล้มไปนอนที่พื้นและพูดว่า...
514
00:29:34,564 --> 00:29:36,691
"เยี่ยมมาก อย่างน้อยฉันก็จะไม่ได้ทำมันแล้ว"
515
00:29:45,074 --> 00:29:46,701
และเมื่อมีคนที่มีโอกาส...
516
00:29:46,785 --> 00:29:50,997
ได้ใช้ห้องน้ำพลาสติกสาธารณะเคลื่อนที่นี้
517
00:29:51,080 --> 00:29:54,918
มันเป็นที่ที่แปลกกว่า
ที่ไหนก็ตามที่คุณเคยไปในชีวิตนี้
518
00:29:55,001 --> 00:29:57,629
และคุณจะดูแปลกไปด้วยเมื่อคุณเดินออกมา
519
00:29:58,379 --> 00:30:00,590
คุณจะสะเทือนใจเหมือนทหารที่ผ่านศึกมา
520
00:30:00,673 --> 00:30:02,759
หรือผู้ที่ทำงานอยู่ที่ศูนย์บริบาลผู้บาดเจ็บ
521
00:30:03,635 --> 00:30:05,595
"คุณเป็นไรไหม" ไม่ ผมไม่เป็นไร
522
00:30:07,013 --> 00:30:09,098
ผมแค่ต้องการเวลา เดี๋ยวก็ดีขึ้น
523
00:30:10,225 --> 00:30:11,351
ผมจะออกไปเดินสักหน่อย
524
00:30:11,434 --> 00:30:13,770
ผมต้องการคิด... เกี่ยวกับชีวิตของผม
525
00:30:13,853 --> 00:30:17,273
ผมรู้สึกว่ามันไม่ได้เป็นไป
ในทิศทางที่ผมอยากให้เป็น
526
00:30:18,733 --> 00:30:22,654
และอีกประการหนึ่ง อย่าแต่งงานกับ
คนที่ออกมาจากห้องน้ำประเภทนี้
527
00:30:22,987 --> 00:30:25,031
และพูดว่า "ในนั้นมันก็ไม่ได้แย่นะ"
528
00:30:29,244 --> 00:30:30,954
อย่าแต่งงานกับคนคนนี้
529
00:30:31,746 --> 00:30:33,623
คุณมีคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยม
530
00:30:33,706 --> 00:30:35,500
ในที่สุดคุณจะพบกับคนที่เหมาะสม
531
00:30:35,792 --> 00:30:38,378
อย่าลงหลักปักฐานกับคนแบบนี้
532
00:30:40,421 --> 00:30:42,507
เพราะมันง่ายมากที่จะใช้ห้องน้ำประเภทนี้
533
00:30:42,590 --> 00:30:45,885
ผมพบว่าความหนืดของสปริงที่ยึดประตู
534
00:30:46,094 --> 00:30:49,138
มันค่อนข้างเบากว่าที่ผมคิด
535
00:30:50,139 --> 00:30:52,392
ประตูเปิดง่ายมาก มันเปิดต้อนรับเรา
536
00:30:52,475 --> 00:30:54,561
"เข้ามาสิ เรามีอะไรจะให้คุณ"
537
00:30:55,770 --> 00:30:58,982
ที่ที่คุณจะได้ปลดปล่อยตัวเอง
เพื่อแลกกับการเห็นภาพ...
538
00:30:59,065 --> 00:31:01,025
ที่จะทำให้คุณสะดุ้งตื่นตอนนอนหลับ...
539
00:31:01,109 --> 00:31:03,069
ทุกคืนเป็นเวลาปีครึ่ง...
540
00:31:04,237 --> 00:31:05,697
ด้วยอาการพีทีเอสดี
541
00:31:07,031 --> 00:31:09,868
ห้องน้ำเคลื่อนที่ประตูสปริง
542
00:31:12,120 --> 00:31:14,747
ผมไม่รู้ว่าทำไมพวกเขา
ถึงยอมให้เรียกมันว่าห้องน้ำ
543
00:31:14,831 --> 00:31:15,748
มันไม่ใช่ห้อง...
544
00:31:15,832 --> 00:31:18,501
คุณต้องอึใส่รูที่อยู่บนกล่อง
545
00:31:19,419 --> 00:31:20,670
มันโหดร้าย!
546
00:31:21,838 --> 00:31:23,298
นี่มันสำหรับหมาใน
547
00:31:24,507 --> 00:31:27,510
คุณอยากทำเหมือนที่หมาทำกับหญ้าหลังจากอึเหรอ
548
00:31:27,594 --> 00:31:29,262
คุณเห็นท่าทางที่มันทำไหม
549
00:31:30,054 --> 00:31:32,849
ถ้าคุณอยากทำมันก็ลองใช้ห้องน้ำนี้
550
00:31:34,058 --> 00:31:35,059
"ทำไมคุณถึงทำท่านั้น"
551
00:31:35,143 --> 00:31:38,354
"ผมกำลังพยายามลบความทรงจำ
เมื่อไม่กี่นาทีสุดท้ายทิ้ง"
552
00:31:40,899 --> 00:31:43,026
พวกคุณเป็นผู้ชมที่ยอดเยี่ยม มันสนุกมาก
553
00:31:43,109 --> 00:31:45,111
ขอบคุณมากที่มาที่นี่
554
00:31:48,156 --> 00:31:49,866
- เจอร์รี่
- เพื่อน
555
00:31:52,410 --> 00:31:53,244
เอาล่ะ
556
00:31:53,328 --> 00:31:56,915
มาเปลี่ยนเรื่องที่จะคุย
ในช่วงเวลาดีๆ ที่เรามีร่วมกันนี้เถอะ
557
00:31:57,332 --> 00:32:00,293
ซึ่งก็คือเรื่องที่ผมเห็นจากโลกภายนอก
558
00:32:00,376 --> 00:32:03,212
ตอนนี้ผมอยากพาคุณเข้าสู่
โลกใบเล็กๆ ของเจอร์รี่
559
00:32:03,588 --> 00:32:08,968
และมอบมุมมองเล็กๆ ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
ในชีวิตส่วนตัวของผม
560
00:32:09,052 --> 00:32:12,472
ก่อนอื่นผมจะบอกเลขทั่วๆ ไปกับคุณ
ทุกคนต่างก็ชอบตัวเลข
561
00:32:12,555 --> 00:32:14,724
ผมอายุ 65 ปี
562
00:32:14,807 --> 00:32:17,936
ผมขอโทษสำหรับตัวเลขที่สูงจนน่าตกใจ
563
00:32:18,311 --> 00:32:19,479
ของอายุผม
564
00:32:19,562 --> 00:32:22,148
ผมแต่งงานมา 19 ปีแล้ว
565
00:32:22,231 --> 00:32:23,650
ผมมีลูกสามคน
566
00:32:23,942 --> 00:32:26,569
ลูกสาวคนโตของผมเป็นผู้หญิงอีกสองคนเป็นผู้ชาย
567
00:32:26,653 --> 00:32:28,655
ผมชอบชีวิตในช่วงอายุขึ้นเลขหกของผม
568
00:32:28,738 --> 00:32:31,491
มันเป็นช่วงทศวรรษที่ผมชอบที่สุดในการเป็นมนุษย์
569
00:32:31,574 --> 00:32:34,369
ตอนที่คุณอยู่ในช่วงอายุ 60
เมื่อมีคนบอกให้คุณทำอะไร
570
00:32:34,452 --> 00:32:35,578
คุุณก็แค่ตอบว่าไม่
571
00:32:40,375 --> 00:32:43,169
ไม่มีเหตุผล ไม่มีข้ออ้าง ไม่มีคำอธิบาย
572
00:32:44,379 --> 00:32:47,131
ผมแทบรอที่จะอายุ 70 ไม่ไหวแล้ว
ผมไม่คิดจะตอบอะไรด้วยซ้ำ
573
00:32:50,426 --> 00:32:53,471
ผมเห็นพวกเขาแล้ว เมื่อคุณอายุ 70
คุณแค่โบกมือก็พอ
574
00:32:53,805 --> 00:32:56,224
"นี่คุณอยากไปตลาดนัดรึเปล่า"
575
00:33:06,484 --> 00:33:08,027
ผมชอบช่วงวัยนี้
576
00:33:08,945 --> 00:33:09,988
มันผ่อนคลาย
577
00:33:10,530 --> 00:33:14,242
ผมไม่อยากเติบโต ผมไม่อยากเปลี่ยน
ผมไม่อยากปรับปรุงอะไร
578
00:33:14,325 --> 00:33:16,703
ผมไม่อยากสนใจอะไรมากกว่านี้
579
00:33:16,786 --> 00:33:19,998
ไม่อยากพบใครหรือเรียนอะไรที่ผมไม่รู้
580
00:33:22,375 --> 00:33:24,460
ผมไม่โกหกที่ร้านอาหารอีกต่อไป
581
00:33:24,544 --> 00:33:26,754
"ทุกอย่างเป็นยังไงบ้างครับ"
"ผมไม่ชอบที่นี่เลย"
582
00:33:31,300 --> 00:33:33,261
"คุณอยากให้เช็คบิลเลยไหม"
"ไม่ ผมจะฟ้อง
583
00:33:33,344 --> 00:33:34,387
นี่มันมากเกินไป"
584
00:33:37,640 --> 00:33:41,310
ผมไม่ชอบที่จะหันกลับไป
เมื่อผมเดินอยู่บนถนนอย่างนี้...
585
00:33:41,394 --> 00:33:43,187
แล้ว "เจอร์รี่ ดูนี่สิ คุณต้องเห็นมัน"
586
00:33:43,271 --> 00:33:45,523
ท่านี้ ผมไม่อยากทำมันอีกต่อไป
587
00:33:45,606 --> 00:33:46,899
ผมแค่ไม่อยากทำมัน
588
00:33:46,983 --> 00:33:47,984
"คุณต้องเห็นมัน"
589
00:33:48,067 --> 00:33:49,068
"ผมไม่เห็นด้วย"
590
00:33:50,903 --> 00:33:52,822
ผมไม่ได้รู้สึกแก่หรือว่าเหนื่อย
591
00:33:52,905 --> 00:33:54,657
ผมแค่เห็นอะไรมาเยอะแล้ว
592
00:33:55,283 --> 00:33:57,368
ไว้ผมค่อยดูมันตอนที่เดินกลับมา
593
00:33:57,452 --> 00:33:58,286
ได้ไหมล่ะ
594
00:33:59,537 --> 00:34:00,496
หรือไม่ผมก็ไม่ต้องดูมัน
595
00:34:00,580 --> 00:34:01,456
หรือไม่ก็ดูในกูเกิ้ล
596
00:34:01,539 --> 00:34:02,457
หรือไม่ผมก็เดาได้ว่า
597
00:34:02,540 --> 00:34:05,293
มันน่าจะเป็นอะไรที่ผมเคยเห็นมาแล้ว
598
00:34:08,171 --> 00:34:10,089
คนที่อยู่ในวัยเดียวกับผมจะจดสิ่งที่ต้องทำไว้
599
00:34:10,173 --> 00:34:11,007
ผมจดสิ่งที่ต้องทำไว้
600
00:34:11,090 --> 00:34:13,634
และผมเปลี่ยนมันให้เป็น
รายการสิ่งที่ต้องช่างหัวมันแทน
601
00:34:19,849 --> 00:34:21,851
ผมแค่อยากให้คุณมีตัวเลือก
602
00:34:22,351 --> 00:34:24,729
คุณสามารถขีดฆ่ารายการทั้งหลาย
603
00:34:24,979 --> 00:34:26,606
หรือเปลี่ยนตัวอักษรตัวแรก
604
00:34:26,689 --> 00:34:28,399
แล้วคุณจะนั่งได้ดูเกมเบสบอลบนโซฟา
605
00:34:31,110 --> 00:34:34,614
ผมแต่งงานค่อนข้างช้า ตอนอายุ 45
ผมมีปัญหาบางอย่าง
606
00:34:36,282 --> 00:34:39,035
เท่าที่ผมจำได้ผมค่อนข้างมีความสุขกับปัญหานั้น
607
00:34:40,578 --> 00:34:43,956
ตอนที่ผมโสด ผมมีเพื่อนที่แต่งงานแล้ว
ผมจะไม่ไปเยี่ยมพวกเขาที่บ้าน
608
00:34:44,749 --> 00:34:47,627
ผมพบว่าชีวิตของพวกเขา
ช่างน่าหดหูและน่าสมเพช
609
00:34:48,544 --> 00:34:50,797
ตอนนี้เมื่อผมแต่งงานแล้ว ผมไม่มีเพื่อนที่โสดเลย
610
00:34:51,380 --> 00:34:54,509
และผมพบว่าชีวิตของพวกเขาไร้ความหมาย
และไม่มีสาระ
611
00:34:55,009 --> 00:34:57,220
ผมเชื่อว่าผมคิดถูกในทั้งสองกรณี
612
00:34:59,013 --> 00:35:01,057
ไม่ว่าคุณจะอยู่ฝั่งไหนก็ตาม
613
00:35:01,140 --> 00:35:03,601
คุณจะไม่เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายทำ
614
00:35:04,102 --> 00:35:05,520
ผมไม่สามารถไปเที่ยวกับหนุ่มโสด
615
00:35:05,603 --> 00:35:07,855
คุณไม่มีภรรยา ผมไม่มีเรื่องจะคุยด้วย
616
00:35:08,106 --> 00:35:10,817
คุณมีแฟนแล้วเหรอ นั่นยังไม่ใช่ตัวจริง เพื่อนเอ๋ย
617
00:35:12,527 --> 00:35:13,986
คุณกำลังเล่นเกมเพนท์บอล
618
00:35:14,070 --> 00:35:16,405
ส่วนผมอยู่ในอัฟกานิสถานกับอาวุธของจริง
619
00:35:20,868 --> 00:35:24,455
คนที่แต่งงานแล้วมีกระสุนเต็มแผง
620
00:35:26,290 --> 00:35:27,708
นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่น
621
00:35:29,836 --> 00:35:33,089
คนโสดนั่งเริงร่าเป่ากังหันลมอยู่บนม้าหมุน
622
00:35:34,799 --> 00:35:37,552
ผมกำลังขับรถบรรทุกอัดไนโตรไปบนถนนสกปรก
623
00:35:45,101 --> 00:35:46,769
คนโสดที่อยู่ที่นี่ถามผมว่า...
624
00:35:46,853 --> 00:35:49,147
"นี่ เจอร์รี่ ถ้าผมอยากจะแต่งงานเหมือนคุณล่ะ
625
00:35:49,230 --> 00:35:51,649
ผมต้องมีอะไร ถ้าผมอยากจะแต่งงาน"
626
00:35:52,024 --> 00:35:54,610
จะบอกให้ว่าต้องมีอะไร นายต้องมีคำตอบ เพื่อน
627
00:35:55,444 --> 00:35:57,697
นายต้องมีคำตอบให้ผู้หญิงคนนั้น
628
00:35:58,531 --> 00:36:00,616
ผู้หญิงมีคำถามมากมาย
629
00:36:01,617 --> 00:36:03,035
สมองของพวกเธอแข็งแกร่ง
630
00:36:03,327 --> 00:36:05,621
ไม่หยุดนิ่งและตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา
631
00:36:07,039 --> 00:36:08,749
ในขณะที่คุณนอน เธอจะค้นหาข้อมูล
632
00:36:15,798 --> 00:36:18,134
สมองของผู้หญิงนั้นมีการปรุงแต่งอยู่ตลอดเวลา
633
00:36:20,344 --> 00:36:22,180
สมองผู้หยิงเป็นหนึ่งในอวัยวะที่...
634
00:36:22,263 --> 00:36:24,974
มีความสามารถที่สุดในจักรวาลสิ่งมีชีวิต
635
00:36:25,057 --> 00:36:26,058
พลังของผู้หญิง
636
00:36:28,519 --> 00:36:29,812
คุณคิดถูกแล้ว
637
00:36:30,146 --> 00:36:32,690
ไม่มีอะไรที่สมองผู้หญิงทำไม่ได้
638
00:36:33,107 --> 00:36:36,485
มันจะแก้ปัญหาทั้งหมดของโลก
639
00:36:36,569 --> 00:36:37,945
และชีวิต
640
00:36:38,029 --> 00:36:39,614
เมื่อทำเช่นนั้นเสร็จแล้ว...
641
00:36:39,697 --> 00:36:41,532
พวกเธอจะไปแก้ปัญหาที่ยังไม่ใช่ปัญหาต่อ
642
00:36:50,249 --> 00:36:52,251
สถานการณ์ที่เป็นเพียงทฤษฎี
643
00:36:53,252 --> 00:36:55,129
ที่อาจเกิดขึ้นหรือไม่เกิดขึ้นก็ได้
644
00:36:58,341 --> 00:37:03,429
ผู้หญิงต้องการรู้ว่าคุณจะตอบสนองอย่างไร
645
00:37:07,433 --> 00:37:10,353
"ถ้าคุณแกล้งตายและฉันรู้ความจริง...
646
00:37:10,436 --> 00:37:12,188
คุณจะพูดว่ายังไง"
647
00:37:18,110 --> 00:37:19,779
"นี่เรากำลังคุยกันเรื่องอะไรอยู่"
648
00:37:22,240 --> 00:37:25,201
"เมื่อคืนนี้ฉันฝัน อย่ามาปฏิเสธเลย"
649
00:37:29,622 --> 00:37:31,332
การแต่งงานก็เหมือนอยู่ในเกมโชว์
650
00:37:31,415 --> 00:37:33,167
และคุณอยู่ในช่วงถามเร็วตอบเร็ว
651
00:37:34,710 --> 00:37:37,964
ผมออกไปหาซื้อแท่นเกมโชว์
แล้วติดตั้งมันไว้ที่ห้องนั่งเล่น
652
00:37:38,047 --> 00:37:40,925
เมื่อผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
ผมต้องไปยืนหลังแท่น...
653
00:37:41,050 --> 00:37:44,553
พยายามตอบคำถามของภรรยา
ถึงจะไปทำภารกิจประจำวันได้
654
00:37:46,847 --> 00:37:48,349
ผมมีปุ่มกดมือถือ
655
00:37:48,808 --> 00:37:51,686
"ผมขอเลือก 'หนังที่เราดูด้วยกัน'
เพื่อชิงเงิน 200 เหรียญ"
656
00:37:54,605 --> 00:37:57,775
แน่นอนว่าภรรยาของผมคือ
แชมป์เก่าจากสัปดาห์ก่อน
657
00:37:58,818 --> 00:38:00,861
"ผมขอเลือก 'รายละเอียดของบทสนทนา...
658
00:38:00,945 --> 00:38:03,489
ที่เราคุยกันตอนตีสามเมื่อแปดปีก่อน'
659
00:38:08,536 --> 00:38:11,455
และผมขอเดิมพันด้วยทุกอย่างที่ผมมี อเล็กซ์
660
00:38:14,417 --> 00:38:16,127
ผมจะชนะรอบนี้"
661
00:38:17,336 --> 00:38:19,046
แน่นอนว่าสามีไม่เคยรู้
662
00:38:19,130 --> 00:38:22,383
"โทษนะ คุณจะไม่ได้รับ
แพคเกจร่วมเตียงช่วงสุดสัปดาห์
663
00:38:23,634 --> 00:38:26,220
หรือสิทธิ์ดูเกมแข่งกีฬาที่ถูกฉายทางทีวี
664
00:38:27,471 --> 00:38:30,766
ขอบคุณที่เล่นเกมกับเรา คุณฟังฉันอยู่รึเปล่า
665
00:38:32,268 --> 00:38:34,103
และอย่าลืมเอาถุงขยะถุงใหญ่...
666
00:38:34,186 --> 00:38:35,229
ไปด้วยตอนที่ออกไป
667
00:38:35,813 --> 00:38:36,939
จากสตูดิโอ
668
00:38:46,324 --> 00:38:49,702
หนึ่งสิ่งที่ผมไม่รู้ก่อนจะแต่งงาน
669
00:38:49,785 --> 00:38:51,495
ที่ผมมารู้ทันทีหลังแต่งงาน
670
00:38:51,579 --> 00:38:53,247
นั่นคือทุกวันของผม
671
00:38:53,331 --> 00:38:55,875
ผมจะถูกต่อว่าเรื่องน้ำเสียงของผม
672
00:38:58,919 --> 00:39:00,713
ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าตอนที่เป็นโสด
673
00:39:00,796 --> 00:39:04,592
ผมใช้น้ำเสียงที่ไม่ถูกต้อง
674
00:39:07,136 --> 00:39:09,889
ผมคิดว่ามันเป็นการแต่งงาน
แต่ที่จริงแล้วมันเป็นละครเพลง
675
00:39:12,016 --> 00:39:15,061
ผมเดินไปรอบบ้านเป่าเครื่องกลมดำ
ที่ใช้ในวงประสานเสียง
676
00:39:17,772 --> 00:39:18,856
เสียงนี้เป็นไงบ้าง
677
00:39:23,944 --> 00:39:25,529
มันใกล้เคียงไหม
678
00:39:27,823 --> 00:39:29,742
"น้ำเสียงคุณ" "น้ำเสียงผม"
"น้ำเสียงคุณ"
679
00:39:29,825 --> 00:39:33,871
"น้ำเสียงผมมันเป็นยังไง"
"ฉันไม่ชอบน้ำเสียงคุณ"
680
00:39:35,664 --> 00:39:38,042
"จะให้ผมทำไง..."
"คุณต้องเปลี่ยนน้ำเสียงคุณ"
681
00:39:40,711 --> 00:39:41,587
เคยได้ยินไหม
682
00:39:42,671 --> 00:39:44,799
และผู้หญิงถูกเสมอ
683
00:39:45,549 --> 00:39:50,388
น้ำเสียงของผู้ชายจะเปลี่ยนเมื่อมีความสัมพันธ์
684
00:39:50,471 --> 00:39:53,474
ในช่วงแรกเมื่อผู้ชายชอบผู้หญิง...
685
00:39:53,808 --> 00:39:56,685
ช่วงที่กำลังตามจีบ...
686
00:39:56,769 --> 00:39:58,604
เราจะใช้เสียงสูงขึ้นสองเสียง
687
00:39:58,687 --> 00:40:00,523
เราจะทำเสียงสูงขึ้นสองระดับ
688
00:40:00,606 --> 00:40:02,483
เราจะพูดอย่างนี้ในช่วงแรก
689
00:40:04,443 --> 00:40:06,737
อาหารจีนหรืออาหารอิตาเลี่ยนก็ฟังดูดี
690
00:40:10,324 --> 00:40:12,535
เราอาจจะไปขับรถหรือเดินเล่นกัน
691
00:40:15,413 --> 00:40:19,083
น้ำเสียงจริงของผมที่ใช้อยู่ตอนนี้
692
00:40:19,375 --> 00:40:21,335
เพื่อสื่อสารกับพวกคุณ
693
00:40:21,419 --> 00:40:24,380
ไม่ถูกต้อนรับในบ้านของผม
694
00:40:27,133 --> 00:40:29,176
ผมถึงมาที่นี่เพื่อพูดกับพวกคุณ
695
00:40:38,144 --> 00:40:40,187
คุณคิดว่าผมพูดแบบนี้...
696
00:40:40,646 --> 00:40:43,065
ในบ้านของผม ด้วยเสียงแบบนี้เหรอ
697
00:40:46,527 --> 00:40:50,448
เสียงแข็งๆ ของผม
คุณคิดว่าผมพูดแบบนี้ที่บ้านได้เหรอ
698
00:40:52,158 --> 00:40:53,033
ผมทำไม่ได้
699
00:40:54,743 --> 00:40:57,037
ถ้าผมเดินเข้าไปในบ้านตัวเอง
700
00:40:57,121 --> 00:41:00,958
ที่ผมจ่ายเงินซื้อมัน
ซึ่งไม่เกี่ยวกันหรอก ผมแค่อยากบอก
701
00:41:04,962 --> 00:41:06,922
ถ้าผมพูดอย่างนี้...
702
00:41:07,006 --> 00:41:08,007
ถ้าผมพูดว่า...
703
00:41:08,799 --> 00:41:10,426
"ผมต้องหาอะไรกิน"
704
00:41:12,595 --> 00:41:15,764
ถ้าผมพูดอย่างนั้น...
ผู้ชายที่รู้จักผมจะตอบว่า...
705
00:41:16,182 --> 00:41:19,018
"อยากกินอะไรก็กิน
ฉันไม่สนหรอกว่านายจะกินอะไร"
706
00:41:19,727 --> 00:41:22,771
แต่ผู้หญิงจะตอบว่า "ทำไมคุณถึงตะคอกใส่ฉัน"
707
00:41:25,316 --> 00:41:26,692
"ผมไม่ได้ตะคอก...
708
00:41:27,985 --> 00:41:29,236
ผมแค่หิว"
709
00:41:30,613 --> 00:41:31,864
จากนั้นก็เกิดการทะเลาะ
710
00:41:31,947 --> 00:41:34,492
และเมื่อเกิดการทะเลาะ
คุณก็เหมือนนั่งอยู่ในเรือคายัค
711
00:41:34,575 --> 00:41:37,536
คุณสวมหมวกกันน็อกพลาสติก
จมลงไปในน้ำและโผล่ขึ้นมา
712
00:41:37,620 --> 00:41:38,704
พายเรือไปเรื่อยๆ
713
00:41:43,125 --> 00:41:45,044
และนั่นเป็นตอนที่เสียงของผู้หญิงเปลี่ยน
714
00:41:45,127 --> 00:41:46,795
ใช่ ผู้หญิงก็เปลี่ยนน้ำเสียงเหมือนกัน
715
00:41:46,879 --> 00:41:49,965
ผู้หญิงทุกคนนั่นแหละ เมื่อทะเลาะกับผู้ชาย
716
00:41:50,049 --> 00:41:52,760
จะชอบเลียนเสียงผู้ชาย
717
00:41:53,135 --> 00:41:56,180
ด้วยระบบการจัดการอันน่าทึ่งที่ผู้หญิงมี
718
00:41:56,263 --> 00:41:59,725
พวกเธอสามารถทำท่าทางที่เหมือนมาก
719
00:41:59,808 --> 00:42:02,311
"คุณมักจะพูดว่า 'โอ้ไม่ ผมทำแบบนี้ไม่ได้
720
00:42:02,394 --> 00:42:04,230
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมบอกว่าจะทำ'
721
00:42:04,313 --> 00:42:06,524
คุณพูดว่า 'ผมอาจไป' คุณพูดว่า 'ไปแน่นอน'
722
00:42:06,607 --> 00:42:09,568
'ผมไม่คิดว่าผมจะรู้สึกโอเค'
723
00:42:09,652 --> 00:42:12,363
คุณพูดว่า 'ไปกับเพื่อนคุณ เราจะไปกับเพื่อนคุณ'
724
00:42:12,446 --> 00:42:14,406
เพื่อนฉันมันไม่เหมือนเพื่อนคุณ คุณบอกว่า...
725
00:42:14,490 --> 00:42:16,158
'โอ้ ผมไม่คิดว่าจะสามารถ...'
726
00:42:17,409 --> 00:42:18,994
ผู้ชายคนนี้คือใครกัน
727
00:42:21,622 --> 00:42:23,040
คุณไปเห็นผู้ชายคนนี้ที่ไหน
728
00:42:25,209 --> 00:42:27,044
ผมไม่เคยได้ยินใครพูดแบบนี้
729
00:42:28,128 --> 00:42:31,715
"นั่นเพราะคุณไม่เคยฟังตัวเอง
คุณควรฟังเสียงตัวเองบ้างนะ"
730
00:42:31,799 --> 00:42:34,218
คุณพูดว่า "โอ้ ผมไม่คิดว่า..."
731
00:42:36,220 --> 00:42:38,722
มันทำให้ผมนึกถึงตัวละครจากเผ่าโลลิป็อป
732
00:42:38,806 --> 00:42:42,476
โอ้ เราเป็นตัวแทนเผ่าโลลอป็อป
733
00:42:51,819 --> 00:42:53,529
เพราะมันเป็นเรื่องของการฟัง
734
00:42:54,488 --> 00:42:55,823
ต้องการคำแนะนำในชีวิตคู่ไหม
735
00:42:56,365 --> 00:42:57,700
คุณควรจะฟัง
736
00:42:59,827 --> 00:43:03,080
มีภรรยามากมายบ่นว่าสามีของพวกเธอไม่ยอมฟัง
737
00:43:04,290 --> 00:43:06,875
ผมไม่เคยได้ยินภรรยาของผมพูดมันเลย
เธออาจจะพูด
738
00:43:09,378 --> 00:43:10,671
ผมไม่รู้ แต่...
739
00:43:11,922 --> 00:43:14,258
นี่คือสิ่งที่ผมรู้
740
00:43:16,010 --> 00:43:19,179
สาวๆ สามีของพวกคุณ
ต้องการทำให้พวกคุณมีความสุข
741
00:43:20,264 --> 00:43:21,932
เขาพยายาม!
742
00:43:23,851 --> 00:43:24,810
เขาวางแผน
743
00:43:25,436 --> 00:43:27,271
เขาคิดถึงเรื่องนี้ทุกวินาที
744
00:43:28,731 --> 00:43:29,940
แต่เขาทำไม่ได้
745
00:43:31,650 --> 00:43:32,943
เขาทำไม่ได้
746
00:43:34,320 --> 00:43:36,739
เขาไม่รู้ว่าจะทำมันยังไง
747
00:43:38,365 --> 00:43:39,825
บางครั้งเราทำได้
748
00:43:40,534 --> 00:43:42,077
แต่เราไม่รู้ว่าเราทำมันได้ยังไง
749
00:43:44,747 --> 00:43:47,207
เราถามไม่ได้ว่า "ผมทำอะไร"
750
00:43:48,667 --> 00:43:51,086
เพราะนั่นจะดูเหมือนคุณไม่รู้ตัวว่าคุณทำ
751
00:43:52,921 --> 00:43:54,214
ทำอะไรไม่ได้เลย
752
00:43:54,923 --> 00:43:57,301
ผู้หญิงพูดว่า "ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะทำแบบนี้"
753
00:43:57,885 --> 00:43:59,219
ผู้ชายตอบว่า "ผมทำอะไร"
754
00:44:00,638 --> 00:44:01,805
แล้วผู้หญิงก็เริ่มร้องไห้
755
00:44:03,223 --> 00:44:04,933
ผู้ชายก็พูดว่า "ผมไม่ได้ทำอะไรเลย"
756
00:44:06,060 --> 00:44:07,269
ผู้หญิงพูดว่า "ก็จริง"
757
00:44:10,939 --> 00:44:12,733
มันเหมือนเล่นหมากรุกกันเลยว่าไหม
758
00:44:13,317 --> 00:44:15,361
เว้นแต่ว่ากระดานหมากรุกคือน้ำที่กำลังไหล
759
00:44:16,945 --> 00:44:18,822
และเบี้ยหมากรุกทั้งหลาย...
760
00:44:19,156 --> 00:44:20,324
ทำมาจากควัน
761
00:44:34,463 --> 00:44:37,341
โปรดอย่าลืมว่าคุณไม่ได้โดดเดี่ยวในชีวิตคู่
762
00:44:37,424 --> 00:44:39,885
สังคม วัฒนธรรม เทคโนโลยี
763
00:44:39,968 --> 00:44:43,055
กำลังช่วยคุณในเส้นทางแห่งชีวิตคู่
764
00:44:43,138 --> 00:44:44,640
ยกตัวอย่างเช่น ในรถของคุณ
765
00:44:44,723 --> 00:44:47,726
ระบบสองโซน ปุ่มแยกในแต่ละด้าน
766
00:44:48,268 --> 00:44:50,354
ระบบควบคุมสภาพอากาศ
767
00:44:50,813 --> 00:44:53,982
พระเจ้า ผมสงสัยว่าคู่แต่งงาน
เคยคิดถึงเรื่องนี้...
768
00:44:56,068 --> 00:44:58,904
และคิดว่า "เฮ้ นี่มันมีประโยชน์มากเลย
769
00:44:59,446 --> 00:45:01,657
ถ้าคุณอยู่กับคนที่คุณผูกพันตามกฏหมาย
770
00:45:01,740 --> 00:45:03,033
ไปตลอดชีวิต
771
00:45:03,325 --> 00:45:05,411
และคุณต้องการให้พวกเขาหุบปาก"
772
00:45:07,121 --> 00:45:09,498
"ฉันหนาว ฉันสุกแล้ว ฉันกำลังจะเดือด
773
00:45:11,333 --> 00:45:12,710
มันเป่าใส่ฉัน"
774
00:45:14,670 --> 00:45:17,131
เมื่อภรรยาผมพูดว่า "แอร์เป่าใส่ฉัน"
775
00:45:17,297 --> 00:45:21,385
มันเทียบเท่ากับคนปกติที่พูดว่า
"หมีกำลังขย้ำฉัน"
776
00:45:24,054 --> 00:45:25,681
นั่นคือระดับความฉุกเฉินของมัน
777
00:45:27,349 --> 00:45:29,143
และผมตอบสนองในระดับนั้นเช่นกัน
778
00:45:29,768 --> 00:45:31,645
"โอ้พระเจ้า สายลมที่ชั่วร้าย
779
00:45:31,729 --> 00:45:33,397
กำลังโจมตีคู่ครองและคู่ชีวิตของผม"
780
00:45:33,480 --> 00:45:35,941
ผู้ที่ให้กำเนิดลูกสามคนของผม
โดยไม่ต้องดมยาสลบ
781
00:45:36,024 --> 00:45:38,610
เธออาจคลอดลูกได้เองด้วยซ้ำ
ถ้าไม่มีใครอยู่แถวนั้น
782
00:45:38,694 --> 00:45:40,279
แต่ไม่สามารถอยู่รอดได้ในอากาศ
783
00:45:40,362 --> 00:45:42,906
ที่มีอุณหภูมิต่ำกว่าที่เธอต้องการสามองศา
784
00:45:49,455 --> 00:45:53,542
และผมแน่ใจว่าเจ้าระบบสองโซนโง่ๆ นี่
มันใช้ได้ผล
785
00:45:53,625 --> 00:45:55,961
เพื่อป้องกันไม่ให้โมเลกุล
ของอากาศที่มีอุณหภูมิต่างกัน
786
00:45:56,044 --> 00:45:57,379
มาผสมปนกัน
787
00:45:58,338 --> 00:46:02,551
ในรถยนต์แบบปิดที่มีความกว้างสามฟุต
788
00:46:02,634 --> 00:46:04,511
เพราะผมไปที่ร้านกาแฟในตอนเช้า...
789
00:46:04,595 --> 00:46:07,848
ผมขอสั่งกาแฟดำที่ฝั่งซ้ายของแก้ว...
790
00:46:07,931 --> 00:46:09,641
และแบบใส่นมและน้ำตาลที่ฝั่งขวา
791
00:46:11,810 --> 00:46:12,936
และนั่นไม่มีปัญหาเลย
792
00:46:14,104 --> 00:46:15,314
หรือคุณไปที่ร้านอาหารสุดหรู
793
00:46:15,397 --> 00:46:17,649
บางครั้งพวกเขาจะถาม
"น้ำเปล่าหรือโซดาดีครับ"
794
00:46:17,733 --> 00:46:19,985
ผมตอบว่า "สองอย่างเลย
แก้วเดียวแต่แยกกันมา
795
00:46:20,068 --> 00:46:22,070
ผมดื่มมันบนรถตลอด"
796
00:46:26,241 --> 00:46:28,368
นี่คือช่วงเวลาแห่งชีวิตคู่ที่ผมเห็นจริงๆ
797
00:46:29,578 --> 00:46:32,456
สามีอยู่บนรถ ภรรยาอยู่ที่ทางเท้า
798
00:46:32,539 --> 00:46:34,583
เขามารับเธอหลังเลิกงาน
799
00:46:35,626 --> 00:46:39,880
เขายังไม่ทันได้จอดรถสนิท
800
00:46:41,465 --> 00:46:42,841
แต่เธอเปิดประตูออก
801
00:46:42,925 --> 00:46:46,386
เธอก้าวเท้าขึ้นไปหนึ่งข้าง...
802
00:46:48,347 --> 00:46:52,267
พยายามทจะจับที่วางแขนไว้
803
00:46:53,227 --> 00:46:56,480
คุณเพิ่งก้าวเท้าเข้าไปหนึ่งข้างในรถที่กำลังวิ่ง
804
00:46:58,023 --> 00:47:02,736
คุณสามารถจินตนาการได้เลยว่า
จะมีการแลกเปลี่ยนความเห็นแบบไหน
805
00:47:03,946 --> 00:47:07,032
ที่เกิดขึ้นบนรถ ตลอดทางกลับบ้าน
806
00:47:09,034 --> 00:47:10,452
แต่นั่นก็คือชีวิตคู่
807
00:47:10,661 --> 00:47:11,829
มันเป็นเรื่องของคนสองคน
808
00:47:12,579 --> 00:47:16,291
ที่พยายามจะอยู่ด้วยกันให้ได้
โดยไม่พูดคำว่า "ฉันเกลียดคุณ"
809
00:47:19,711 --> 00:47:22,172
คุณห้ามพูดคำนั้น โอเคไหม
810
00:47:22,798 --> 00:47:24,174
คุณพูดมันไม่ได้
811
00:47:25,551 --> 00:47:26,802
แต่คุณรู้สึกมันได้
812
00:47:28,929 --> 00:47:29,847
ไม่เป็นไร
813
00:47:30,764 --> 00:47:33,100
อย่าปล่อยให้มันหลุดปาก
814
00:47:34,017 --> 00:47:35,519
พูดอย่างอื่น พูดอะไรก็ได้
815
00:47:35,602 --> 00:47:38,981
พูดว่า "ทำไมไม่มี
ไอ้สก็อตเทปเวรตะไลในบ้านนี้"
816
00:47:41,650 --> 00:47:44,528
"สก็อต" คือ "ฉัน" "เทป" คือ "เกลียด"
"บ้าน" คือ "คุณ"
817
00:47:46,321 --> 00:47:47,406
แต่มันดีกว่า
818
00:47:48,448 --> 00:47:50,617
คุณจะไม่พูดว่า "ฉันฆ่าคุณได้เลยตอนนี้"
819
00:47:51,910 --> 00:47:54,162
แต่คุณจะพูดว่า "บางครั้งคุณก็ตลกสิ้นดี"
820
00:47:59,710 --> 00:48:03,297
"เจอร์รี่ เราอยากรู้รายละเอียดเพิ่มเติม...
821
00:48:03,589 --> 00:48:05,299
ว่าคุณกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง
822
00:48:05,382 --> 00:48:09,052
เพราะเราเคยเห็นว่าคุณเป็นคนโสด
823
00:48:09,136 --> 00:48:11,179
ยังไม่แต่งงานวัย 45 ปี
824
00:48:11,263 --> 00:48:14,016
แล้วจู่ๆ คุณก็เปลี่ยนไปเร็วมาก
825
00:48:14,099 --> 00:48:16,810
แต่งงาน มีภรรยา ลูก ครอบครัว
แล้วคุณจัดการมันยังไง
826
00:48:17,185 --> 00:48:18,228
คุณปรับตัวยังไง
827
00:48:18,312 --> 00:48:21,064
คุณให้กำเนิดและอยู่ร่วม...
828
00:48:21,315 --> 00:48:22,774
เรียนรู้ที่จะรองรับมันยังไง...
829
00:48:23,233 --> 00:48:25,235
เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องชวนวิวาท
830
00:48:26,778 --> 00:48:28,113
มันเป็นคำถามที่ดีมาก
831
00:48:28,739 --> 00:48:30,908
เพราะชายที่แต่งงานแล้วจะอยู่รอดไม่ได้
832
00:48:31,450 --> 00:48:34,369
หากเขาไม่มีระบบการคัดกรองคำพูด
833
00:48:34,453 --> 00:48:37,331
เพื่อป้องกันตัวเองที่แข็งแรงพอ
834
00:48:39,124 --> 00:48:41,209
ใช่ว่าคุณจะพูดอะไรก็ได้
835
00:48:42,669 --> 00:48:43,545
มันเสี่ยง
836
00:48:45,672 --> 00:48:48,008
เมื่อผมอยู่กับภรรยา ผู้ซึ่งผมรักมาก
837
00:48:48,592 --> 00:48:50,260
และเมื่อมีความคิดบางอย่างขึ้นมาในหัว
838
00:48:50,844 --> 00:48:54,681
สิ่งแรกที่ผมคิดก็คือ "ผมรู้ว่าพูดมันไม่ได้"
839
00:49:01,104 --> 00:49:03,482
ผมอาจจะบอกเธอว่าผมได้ยินคนอื่นพูดมา
840
00:49:06,026 --> 00:49:08,946
และเธอกับผมจะได้แบ่งปันช่วงเวลาอันอบอุ่น
841
00:49:09,029 --> 00:49:11,740
ในการเห็นพ้องต้องกันว่าคนคนนั้นโง่แค่ไหน
842
00:49:14,826 --> 00:49:16,203
แล้วเราจะเข้ากันได้ดี
843
00:49:18,038 --> 00:49:19,581
อย่างที่ผมบอกไป เรามีลูกสามคน
844
00:49:19,665 --> 00:49:21,917
เราเพิ่งกลับมาจากทริปวันหยุด
ที่น่ารักของครอบครัว
845
00:49:22,000 --> 00:49:23,168
หรือทริปที่ผมเรียกว่า...
846
00:49:23,251 --> 00:49:26,004
"มาจ่ายเงินแพงๆ
เพื่อไปทะเลาะกันในโรงแรมเถอะ"
847
00:49:29,925 --> 00:49:32,219
ผมไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรอย่างอื่นได้อีก
848
00:49:33,887 --> 00:49:35,138
มาทะเลาะกันตอนถีบจักรยาน
849
00:49:38,350 --> 00:49:40,811
"ผมจะฆ่าคุณ" "ฉันจะฆ่าคุณด้วย"
850
00:49:42,854 --> 00:49:46,233
มาพูดจาหยาบคาย
บนหาดทรายขาวบริสุทธิ์กันเถอะ
851
00:49:48,819 --> 00:49:52,280
มาทะเลาะกันเรื่องลูกของคนอื่น
ประพฤติตัวดีกันเถอะ
852
00:49:53,615 --> 00:49:56,243
ผมสงสัยว่าเมื่อคืนนี้พวกเขา
ได้ออกไปที่ระเบียงของโรงแรม
853
00:49:56,326 --> 00:49:58,328
พร้อมกับถั่วจากมินิบาร์ราคา 12 เหรียญ
854
00:49:58,412 --> 00:50:00,163
แล้วโยนมันใส่หัวแขกคนอื่นรึเปล่า
855
00:50:09,172 --> 00:50:10,799
ลูกคนโตของผมเป็นลูกสาว
856
00:50:10,882 --> 00:50:14,219
เธออายุ 18 ปี เธอเพิ่งจบม.ปลาย
กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย
857
00:50:14,302 --> 00:50:18,056
มันเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่เมื่อคุณเป็นพ่อแม่คน
858
00:50:19,016 --> 00:50:19,933
ขอบคุณ
859
00:50:21,435 --> 00:50:22,602
เราทำมันได้ดี
860
00:50:22,686 --> 00:50:24,104
เธอเรียนจนม.ปลายแล้ว
861
00:50:26,064 --> 00:50:28,150
มีหลายคน... ทุกคนถามผมว่า...
862
00:50:28,233 --> 00:50:31,194
"คุณรู้สึกยังไงเจอร์รี่ ที่ลูกคนโตจะออกจากบ้าน"
863
00:50:31,278 --> 00:50:32,112
ผมบอกก็ดี
864
00:50:32,195 --> 00:50:34,573
ผมโอเค
865
00:50:34,656 --> 00:50:37,701
เพราะมุมมองของผม มันเหมือนกับการที่
คุณบังเอิญเจอลูกจระเข้
866
00:50:38,035 --> 00:50:40,620
คุณวางมันไว้ในเปลแล้วทุกคนก็...
867
00:50:40,704 --> 00:50:43,040
"ดูสิ เราเจอมัน มันคือลูกจระเข้...
868
00:50:43,123 --> 00:50:45,083
เอานิ้วแหย่ปากมันดู มีฟันไหม
869
00:50:45,167 --> 00:50:47,419
ฟันเล็กๆ เอง"
870
00:50:48,211 --> 00:50:50,839
และเมื่อเวลาผ่านไป คุณจะพูดว่า...
871
00:50:51,298 --> 00:50:53,967
"ผมคิดว่าเราต้องเอาสิ่งนี้ออกไปจากที่นี่"
872
00:50:56,928 --> 00:50:57,804
นี่มัน...
873
00:50:58,555 --> 00:51:00,265
ผมรู้สึกไม่ถูกต้อง
874
00:51:00,348 --> 00:51:03,185
สิ่งนี้มัน... มันน่ากลัว
875
00:51:03,268 --> 00:51:05,479
มันควรจะออกไปข้างนอกนั่น
876
00:51:05,562 --> 00:51:08,982
ฆ่าและกินสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
877
00:51:10,233 --> 00:51:12,027
นั่นคือสิ่งที่ควรจะเป็น
878
00:51:14,738 --> 00:51:16,948
แต่ผมรักการเป็นพ่อ ผมอยู่ที่นั่นด้วยในวันคลอด
879
00:51:17,032 --> 00:51:19,618
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นช่วงเวลา
ที่สำคัญที่สุดในชีวิตมนุษย์
880
00:51:19,701 --> 00:51:22,537
เมื่อไหร่ก็ตามที่คนสองคนเดินเข้าไปในห้อง
แล้วออกมาสามคน...
881
00:51:23,872 --> 00:51:26,374
มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นในห้องนั้น
882
00:51:27,793 --> 00:51:31,338
ในตอนท้ายของชีวิต เราก็จะกลับไปที่ห้องเดิม
883
00:51:31,755 --> 00:51:33,757
เตียงเดิม สภาพแวดล้อมเดิม
884
00:51:33,924 --> 00:51:37,427
และอีกครั้งที่จำนวนคนที่เดินออกมา
จะไม่เหมือนเดิม
885
00:51:37,511 --> 00:51:39,012
จากตอนที่เข้าไป
886
00:51:39,096 --> 00:51:41,723
แต่นั่นคือความเป็นไปของมนุษย์
887
00:51:42,099 --> 00:51:44,726
เราต้องหมุนเวียนคลังสินค้าเพื่อผลิตภัณฑ์ที่สดใหม่
888
00:51:44,810 --> 00:51:46,686
ทำให้ห่วงโซ่อุปทานเดินหน้า
889
00:51:47,979 --> 00:51:51,566
เราต้องเพิ่มคนเข้า เอาคนออก
นั่นคืองานของโรงพยาบาล
890
00:51:52,400 --> 00:51:54,027
มันคือการพักผ่อน ความสะอาด
891
00:51:54,111 --> 00:51:56,321
ถ้าคุณทำไม่ได้ เราจะช่วยคุณเอง
892
00:51:56,988 --> 00:52:00,909
ป้ายทางเข้าระบุว่านี่คือ "โรงพยาบาล"
แต่มันเป็น "เบด บาธแอนด์บียอนด์" ด้วย
893
00:52:07,916 --> 00:52:10,460
เพราะเด็กไม่มีวันหยุดเกิด เด็กๆ ไม่สนหรอก
894
00:52:10,544 --> 00:52:12,712
คุณคิดว่าพวกเขาสนเหรอว่าโลกจะวุ่นวายไหม
895
00:52:12,796 --> 00:52:13,839
หรือคุณมีปัญหาอะไร
896
00:52:13,922 --> 00:52:14,965
"เรามาแล้ว!
897
00:52:16,133 --> 00:52:17,592
เราต้องการเกิด!"
898
00:52:17,926 --> 00:52:19,719
พวกเขาผุดขึ้นมาเหมือนโดนัทผลิตใหม่
899
00:52:19,803 --> 00:52:22,973
มีเด็กเพิ่ม มีเด็กเพิ่ม
900
00:52:24,057 --> 00:52:24,975
พวกเขามาที่นี่ทำไม
901
00:52:26,268 --> 00:52:27,978
พวกเขามาเพื่อแทนที่เรา
902
00:52:29,020 --> 00:52:30,147
นั่นคือภารกิจของพวกเขา
903
00:52:30,897 --> 00:52:33,984
คุณไม่เห็นเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น
904
00:52:35,485 --> 00:52:36,945
พวกเขาผลักไสเรา
905
00:52:37,904 --> 00:52:40,323
คำพูดแรกของพวกเขาคือ "แม่" "พ่อ"
906
00:52:40,407 --> 00:52:41,366
และ "บ๊ายบาย"
907
00:52:45,829 --> 00:52:49,124
"คอยดูเถอะว่าใครกันแน่
ที่ต้องใส่แพมเพิร์สในตอนท้าย"
908
00:52:52,669 --> 00:52:54,546
ในคือสิ่งที่เด็กทารกคิด
909
00:52:56,131 --> 00:52:59,009
แต่อีกครั้ง มันยากสำหรับคนเป็นพ่อที่จะตามได้ทัน
910
00:52:59,092 --> 00:53:03,680
แม่ทั้งหลายที่อยู่ตรงนี้
เราอยากเป็นคนที่คุณต้องการให้เราเป็น
911
00:53:03,763 --> 00:53:05,182
แต่เราทำไม่ได้!
912
00:53:06,641 --> 00:53:07,976
เราอยากทำให้ได้
913
00:53:09,144 --> 00:53:11,730
ตอนที่ลูกเกิด ผมจำได้แค่ว่ามันมหัศจรรย์มาก
914
00:53:11,813 --> 00:53:14,357
สำหรับผู้หญิง สัญชาตญาณจะเริ่มทำงานทันที
915
00:53:15,442 --> 00:53:17,861
สำหรับผู้ชาย ไม่มีอะไรเลย
916
00:53:20,405 --> 00:53:22,365
เขาเป็นแค่ชายคนเดิมที่ยืนอยู่ตรงนั้น
917
00:53:27,412 --> 00:53:30,457
หลายปีมานี้ที่ลูกๆ ของผมเติบโต
ผมเห็นพวกเขายืนจ้องผม
918
00:53:30,540 --> 00:53:32,709
จากอีกฝั่งของห้อง เหมือนอยากจะพูดว่า...
919
00:53:33,126 --> 00:53:34,961
"โทษนะ มีคนมาช่วยคุณรึยัง
920
00:53:40,175 --> 00:53:43,261
แม่ ชายที่เคยให้เราขี่หลังมาอีกแล้ว
เขาต้องการอะไรรึเปล่า"
921
00:53:45,805 --> 00:53:49,184
การหลีกเลี่ยงเป็นสัญชาตญาณภายในของผู้ชาย
922
00:53:49,267 --> 00:53:52,103
กอล์ฟกิจกรรมสำหรับการหลีกเลี่ยงที่ดีที่สุด
923
00:53:52,187 --> 00:53:53,939
มันเป็นเกมที่ยากเกินไปอย่างไม่จำเป็น
924
00:53:54,022 --> 00:53:56,149
มันไร้จุดหมาย ไม่สมเหตุสมผล สิ้นเปลืองเวลา
925
00:53:56,233 --> 00:53:59,027
คำว่า "กอล์ฟ" นั้นเป็นตัวย่อของคำว่า...
926
00:53:59,110 --> 00:54:00,904
"ออกไป ทิ้งครอบครัว"
927
00:54:03,323 --> 00:54:06,159
และผมมีเพื่อหลายคนที่เล่นกอล์ฟ
แน่ล่ะ พวกเขาชอบมัน
928
00:54:06,243 --> 00:54:07,786
"เจอร์รี่ คุณจะชอบมัน
929
00:54:09,454 --> 00:54:11,289
มันเป็นกีฬาที่ท้าทายมาก"
930
00:54:12,540 --> 00:54:14,209
"ใช่ ผมแน่ใจว่ามันท้าทาย
931
00:54:14,626 --> 00:54:18,838
มันเป็นเรื่องท้าทายที่จะโยนลูกอม
ให้ลงกล่องรองเท้าในระยะ 100 หลา
932
00:54:23,510 --> 00:54:26,972
ในจินตนาการเพ้อฝันของพ่อผู้ตีกอล์ฟ
เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน...
933
00:54:27,055 --> 00:54:28,890
ครอบครัวจะออกมาต้อนรับ
934
00:54:29,307 --> 00:54:33,103
เพื่อฟังเรื่องราวการผจญภัยที่น่าตื่นเต้น
ในการตีกอล์ฟของเขา
935
00:54:34,396 --> 00:54:38,775
แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครสนใจด้วยซ้ำว่า
เขาออกไปเมื่อไหร่และกลับมาตอนไหน
936
00:54:41,027 --> 00:54:45,907
แปดชั่วโมงครึ่งในการเป็นไอ้งั่ง
ที่หวดไม้ผ่านทรายและหญ้า
937
00:54:45,991 --> 00:54:49,035
ขับรถคันเล็กๆ ผ่านสนามปลอมๆ
ไปด้วยความเมา
938
00:54:55,375 --> 00:54:57,794
ถึงกระนั้น คุณพ่อก็ยังคงภูมิใจ...
939
00:54:59,879 --> 00:55:04,009
แต่งกายในชุดที่แปลกประหลาด
เดินรอบบ้านในวันหยุดสุดสัปดาห์
940
00:55:05,010 --> 00:55:06,636
พ่อทั้งหลายจะแต่งตัว
941
00:55:06,720 --> 00:55:09,931
ในสไตล์เสื้อผ้าของปีที่ดีล่าสุดของชีวิต
942
00:55:11,349 --> 00:55:15,103
อะไรก็ตามที่ผู้ชายสวมใส่ในช่วงที่เขาแต่งงาน
943
00:55:15,186 --> 00:55:17,314
เขาจะหยุดช่วงเวลานั้นไว้
944
00:55:18,023 --> 00:55:21,568
ในประวัติศาสตร์ของแฟชั่นและใส่มันไปจนจบชีวิต
945
00:55:25,739 --> 00:55:29,826
คุณจะเห็นเหล่าคุณพ่อตามถนน
ใส่ชุดปี 05 ปี 91 และปี 83
946
00:55:33,121 --> 00:55:35,081
ผมพาลูกไปดูหนังเมื่อวันก่อน
947
00:55:35,165 --> 00:55:37,834
มีประกาศในโรงหนังที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
948
00:55:37,917 --> 00:55:42,130
"โปรดเก็บขยะรอบที่นั่งของท่าน
หลังจากจบภาพยนตร์"
949
00:55:42,464 --> 00:55:43,673
" โอ้ โอเค
950
00:55:45,008 --> 00:55:49,137
ผมน่าจะเอาเครื่องแบบคนเก็บขยะ
และที่คีบมาด้วย
951
00:55:51,639 --> 00:55:54,976
ผมจะได้กวาดถนนต่อหลังจบภาพยนตร์
952
00:55:57,771 --> 00:55:59,397
ผมจะไม่เก็บอะไรทั้งนั้น
953
00:56:00,690 --> 00:56:02,400
ผมคือคนที่โยนมันทิ้ง
954
00:56:04,819 --> 00:56:07,614
มีข้อประเด็นเกิดขึ้นระหว่าง
เราและเจ้าหน้าที่ของโรงหนัง
955
00:56:07,697 --> 00:56:09,949
ประเด็นนั้นคือ คุณกำลังปล้นเรา
956
00:56:11,493 --> 00:56:13,912
เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน เมื่อผมดูหนังจบ
957
00:56:13,995 --> 00:56:15,497
ผมจะปล่อยมือ
958
00:56:20,168 --> 00:56:22,253
ให้มันกลิ้งไปแปดขั้น
959
00:56:23,338 --> 00:56:26,466
ผมจะไม่แหย่มือลงไปในช่องที่มืดและน่ากลัวนั่น
960
00:56:28,051 --> 00:56:31,012
พยายามหาถุงขนมที่ถูกทิ้งเอาไว้
961
00:56:31,096 --> 00:56:32,764
ตั้งแต่สมัยชอว์แชงค์ รีเดมพ์ชั่นออกฉาย
962
00:56:34,724 --> 00:56:36,059
พวกเขาทำอะไรให้เราบ้าง
963
00:56:36,142 --> 00:56:39,687
คุณมีที่วางแก้วให้เราเหรอ
นั่นเหรอของกำนัลอันหรูหราที่เราได้
964
00:56:39,771 --> 00:56:43,483
ทำไมไม่มีเครื่องยิงป็อบคอร์นอัตโนมัติ
ที่ยิงใส่เราทุกห้าวินาทีล่ะ
965
00:56:43,942 --> 00:56:46,236
เราจะได้มีประสบการณ์คล้ายศพ
966
00:56:51,991 --> 00:56:54,702
ที่วางแก้ว มันเป็นสิ่งของ
ที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมของเรา
967
00:56:54,786 --> 00:56:56,329
เราจะไม่ถือแก้วน้ำ
968
00:56:57,622 --> 00:56:58,706
เราไม่อยากจับอะไร
969
00:57:00,667 --> 00:57:01,668
มือเปล่า
970
00:57:03,336 --> 00:57:05,296
ผมขอหมวกคาวบอยที่มีเบียร์อยู่บนปีก
971
00:57:05,380 --> 00:57:06,965
และหลอดต่อลงมา
972
00:57:08,633 --> 00:57:10,760
ผมขอเชือกจูงหมาที่เพิ่มความยาวได้
973
00:57:10,844 --> 00:57:12,470
เผื่อว่าหมาดึงเชือกผมจะได้กดปุ่ม
974
00:57:12,554 --> 00:57:14,639
และปล่อยเชือกออกไป
975
00:57:16,641 --> 00:57:17,809
ผมเข้าห้องน้ำสาธารณะ
976
00:57:17,892 --> 00:57:21,521
ผมต้องการให้มีเครื่องตรวจจับความเคลื่อนไหว
ในโถส้วม อ่างล้างมือ โถฉี่
977
00:57:21,604 --> 00:57:23,022
ผมจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น
978
00:57:25,859 --> 00:57:28,153
ทำไมอ่างล้างมือถึงตรวจจับเราได้ยาก
979
00:57:28,236 --> 00:57:30,363
เราต้องทำท่าเหมือนเล่นมายากล
980
00:57:30,447 --> 00:57:31,322
มันถึงจะทำงาน
981
00:57:40,039 --> 00:57:43,793
ใครกันที่ออกแบบผนังห้องน้ำ
ที่โชว์ทิวทัศน์ช่วงล่าง
982
00:57:46,045 --> 00:57:49,174
เพื่อที่เราจะได้เห็นกางเกงเหี่ยวๆ
ที่ร่วงลงมากองที่ขา
983
00:57:49,257 --> 00:57:53,303
และรองเท้าพังๆ ที่ด้านหน้าเกือบแง้มออก
984
00:57:53,845 --> 00:57:57,098
ด้านล่างมีเข็มขัดที่หมดสภาพวางหงายท้อง
985
00:57:58,725 --> 00:58:02,896
ต้องเพิ่มเงินเท่าไหร่กัน
เพื่อที่ขยายกำแพงลงมาอีกสักหนึ่งฟุต
986
00:58:04,147 --> 00:58:07,066
มันเป็นกำแพงที่ถูกที่สุดในโลกแล้ว
987
00:58:07,817 --> 00:58:08,818
มันก็แค่แผ่นเหล็ก
988
00:58:08,902 --> 00:58:12,780
พวกเขาเอามันประกบกันให้แน่นๆ
ไม่ได้ด้วยซ้ำที่ตรงมุมห้อง
989
00:58:14,866 --> 00:58:16,367
ทำไมถึงทำให้มันประกบกันไม่ได้
990
00:58:17,660 --> 00:58:18,828
บางครั้งที่คุณเดินผ่าน
991
00:58:18,912 --> 00:58:21,080
คุณจะเห็นสายตาที่หวาดกลัว
992
00:58:26,461 --> 00:58:29,088
บางทีคุณจะเห็นแค่ตาขาวเหลือบไปอย่างรวดเร็ว
993
00:58:29,172 --> 00:58:30,048
หรือแค่ตาดำ
994
00:58:31,925 --> 00:58:34,093
ทำไมถึงทำอย่างนี้กับผู้คน
995
00:58:35,428 --> 00:58:37,889
ผมไม่ใช่ม้านะ ผมไม่อยากอยู่ในคอก
996
00:58:38,598 --> 00:58:40,725
ถ้ามันเป็นคอก จะให้ผมวางหัวไว้ด้านบนไหมล่ะ
997
00:58:40,808 --> 00:58:42,143
นั่นเป็นสิ่งที่ม้าทำ
998
00:58:44,270 --> 00:58:46,648
ผมแน่ใจว่าเพื่อนร่วมงานจำรองเท้าผมได้
999
00:58:46,731 --> 00:58:48,525
งั้นให้เขาเห็นหน้าผมด้วย
1000
00:58:51,277 --> 00:58:52,779
"เฮ้ บ๊อบ คุณเป็นไงบ้าง
1001
00:58:54,656 --> 00:58:57,534
ใช่ นี่คือเหตุผลที่ผม
ต้องออกมาจากการประชุมใหญ่นั้น
1002
00:58:58,785 --> 00:59:02,121
ผมมีรายงานพาวเวอร์พอยท์ที่ผมต้องทำ
1003
00:59:02,664 --> 00:59:05,041
ขอบคุณชาวนิวยอร์ก คุณเป็นผู้ฟังที่ดี
1004
00:59:05,375 --> 00:59:06,668
ผมรักพวกคุณ
1005
00:59:07,627 --> 00:59:09,504
ผมมีวันนี้เพราะคุณ ขอบคุณมาก
1006
00:59:10,255 --> 00:59:12,465
ขอบคุณที่มาชมการแสดงของเรา
1007
00:59:12,966 --> 00:59:14,175
หวังว่าคุณจะสนุกนะ
1008
00:59:15,552 --> 00:59:16,386
ราตรีสวัสดิ์
1009
00:59:43,413 --> 00:59:45,665
สิ่งที่คุณต้องทำในเฮลิคอปเตอร์...
1010
00:59:46,124 --> 00:59:48,668
คุณต้องโน้มมาข้างหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะกระโดด
1011
00:59:48,751 --> 00:59:51,212
- นี่คืออะไร
- นั่นคือคุณที่อยู่ตรงประตู
1012
00:59:55,300 --> 00:59:56,718
- เฮ้!
- เฮ้ ว่าไง
1013
01:00:08,771 --> 01:00:09,897
เย่!
1014
01:00:17,155 --> 01:00:18,656
- ดีมาก
- ขอบคุณ
1015
01:00:19,115 --> 01:00:22,452
คำบรรยายโดย: เบญจพร มาตย์สุริย์