1
00:00:15,440 --> 00:00:17,840
‎เธอมาถึงที่นี่ได้

2
00:00:17,920 --> 00:00:21,160
‎ไม่ว่าใครจะพูดอะไร เธอทำได้ดีแล้ว

3
00:00:22,240 --> 00:00:23,320
‎เธอทำได้ดีแล้ว

4
00:00:24,760 --> 00:00:27,120
‎เธอก็รู้ว่ามันไม่ง่าย

5
00:00:27,640 --> 00:00:30,400
‎เธอไม่เคยยอมแพ้พ่าย

6
00:00:31,760 --> 00:00:33,320
‎ใช่แล้ว

7
00:00:33,840 --> 00:00:36,560
‎ก้าวเดินต่อไป

8
00:00:37,200 --> 00:00:40,640
‎แค่สะดุดไม่ใช่หกล้มสักหน่อย

9
00:00:46,360 --> 00:00:49,600
‎พี่ชาย ฉันดีใจจริงๆ ที่พี่มาผจญภัยด้วยกัน

10
00:00:49,680 --> 00:00:53,720
‎ฉันก็เหมือนกัน น้องสาว
‎เซียโลแกรนเดเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว

11
00:00:53,800 --> 00:00:57,680
‎เธอจะมีความสุข ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

12
00:00:58,280 --> 00:01:00,080
‎เราต้องมีความสุข

13
00:01:00,160 --> 00:01:02,640
‎ก้าวเดินต่อไป

14
00:01:03,240 --> 00:01:05,480
‎เราต้องมีความสุข

15
00:01:05,560 --> 00:01:08,960
‎เธอจะมีความสุข

16
00:01:09,040 --> 00:01:11,600
‎ไม่ว่าจะทำอะไร

17
00:01:11,680 --> 00:01:16,600
‎ไม่ว่าใครจะพูดอะไร ไม่ว่าเธอจะรู้สึกยังไง

18
00:01:16,680 --> 00:01:18,560
‎นี่คือชีวิตของเธอ

19
00:01:22,560 --> 00:01:23,480
‎ตอนนี้

20
00:01:23,560 --> 00:01:28,440
‎ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไร
‎สิ่งที่ดีกว่ากำลังจะมาถึง

21
00:01:31,160 --> 00:01:35,920
‎- ของขวัญจากนาติ มีความรับผิดชอบมาก
‎- ฉันชอบนะ มันเพราะมาก

22
00:01:36,000 --> 00:01:37,920
‎- แม่คิดว่ายังไงคะ
‎- พวกเธอยอดเยี่ยมมาก

23
00:01:38,000 --> 00:01:39,720
‎เราไม่มีทางเลือก นอกจากมีความสุข

24
00:01:39,800 --> 00:01:43,160
‎ไปกันเถอะ
‎ทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบสำหรับการแสดง

25
00:01:43,240 --> 00:01:45,360
‎เราต้องเตรียมการให้เสร็จ

26
00:01:45,440 --> 00:01:47,880
‎เราต้องต้อนรับแขกพิเศษของเราด้วย

27
00:01:47,960 --> 00:01:49,760
‎ฉันไม่ได้จองเรือเอาไว้

28
00:01:50,280 --> 00:01:52,200
‎- แล้วเจอกันนะ
‎- ค่ะ

29
00:01:52,280 --> 00:01:54,680
‎- ไปกันเถอะ
‎- แขกคนพิเศษคนนั้นเป็นใคร

30
00:01:54,760 --> 00:01:56,240
‎ริต้า คุณยายของเรา

31
00:01:56,320 --> 00:01:58,600
‎ตื่นเต้นจัง ฉันยังไม่รู้จักเขาเลย

32
00:01:59,120 --> 00:02:02,720
‎ใจเย็นน่า ฉันบอกแล้วไง
‎ว่าเขาดูซัมเมอร์ครัชตั้งแต่ต้นจนจบ

33
00:02:02,800 --> 00:02:06,120
‎เขาตามเทรนด์ทันทุกอย่าง
‎เจ๋งกว่าเราสองคนรวมกันอีก

34
00:02:06,640 --> 00:02:09,160
‎ผมเห็นด้วย ริต้าเยี่ยมที่สุด

35
00:02:09,240 --> 00:02:11,360
‎ไม่ได้เวอร์นะ คุณต้องรักเขาแน่ เดี๋ยวก็รู้

36
00:02:11,880 --> 00:02:14,680
‎การได้รู้ว่าตัวเองมียายคนใหม่
‎เป็นเรื่องหนักเอาการสำหรับฉัน

37
00:02:14,760 --> 00:02:18,360
‎ริต้ารู้ไหมว่าเขามีหลานสาวสองคน
‎แทนที่จะเป็นคนเดียวน่ะ

38
00:02:19,120 --> 00:02:21,560
‎- ไม่
‎- ไม่ แต่เราอยากบอกเขา

39
00:02:21,640 --> 00:02:23,600
‎เราต้องหาจังหวะเหมาะๆ

40
00:02:23,680 --> 00:02:27,120
‎อย่าหวังจะให้ฉันเป็นคนหาจังหวะเหมาะๆ เชียว

41
00:02:27,200 --> 00:02:29,000
‎- ไปกันเถอะ
‎- สเตฟฟี่

42
00:02:30,080 --> 00:02:32,160
‎เดี๋ยว ดูสิ คุณเห็นนี่หรือยัง

43
00:02:38,000 --> 00:02:40,000
‎หลังการแข่งขันซัมเมอร์ครัชในเซียโลแกรนเด

44
00:02:40,080 --> 00:02:45,640
‎สเตฟฟี่ นาวาร์โรทำท่าหมุน 720 องศา
‎อย่างงดงาม ทำให้ทุกคนต้องอ้าปากค้าง

45
00:02:45,720 --> 00:02:47,520
‎โซเชียลมีเดียโกลาหล

46
00:02:47,600 --> 00:02:50,000
‎ไปด้วยคำกล่าวอ้าง ความโกรธ
‎และภาพมีมจากแฟนๆ

47
00:02:50,080 --> 00:02:54,240
‎ที่วิจารณ์คณะกรรมการอย่างรุนแรง
‎และอ้างว่าการแสดงของสเตฟฟี่

48
00:02:54,320 --> 00:02:58,680
‎ในท่า 720 องศาเหนือกว่านาตาชาเป็นไหนๆ

49
00:02:59,680 --> 00:03:01,840
‎พวกโง่นี่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเวคบอร์ดเลย

50
00:03:01,920 --> 00:03:04,960
‎ไม่ต้องห่วง เราทุกคนรู้ว่าเธอเก่งที่สุด

51
00:03:05,640 --> 00:03:06,480
‎เบอร์หนึ่ง

52
00:03:07,400 --> 00:03:09,240
‎- ฉันไม่คิดว่าทุกคน…
‎- นี่

53
00:03:10,320 --> 00:03:12,160
‎ให้เวลาพิสูจน์เถอะ

54
00:03:16,280 --> 00:03:17,240
‎ดื่ม

55
00:03:18,560 --> 00:03:20,160
‎(ซีเครท ออฟ ซัมเมอร์)

56
00:03:23,520 --> 00:03:25,040
‎- เอาออก
‎- ได้

57
00:03:25,640 --> 00:03:26,640
‎เอาออก

58
00:03:27,160 --> 00:03:29,760
‎- จดเอาไว้เลย เอามันออกไปด้วย
‎- ทุกอย่างเลย

59
00:03:33,760 --> 00:03:34,600
‎ลาก่อน

60
00:03:40,760 --> 00:03:42,080
‎นั่นก็ต้องเอาออกด้วยใช่ไหม

61
00:03:42,840 --> 00:03:45,280
‎แน่นอน ที่รัก จดลงไป

62
00:03:45,360 --> 00:03:47,560
‎เอาทุกอย่างออกไปให้หมด ที่รัก ถ่ายสิ

63
00:03:50,840 --> 00:03:55,120
‎ก้าวเล็ก ๆ ของตระกูลรอสซี
‎ก้าวกระโดดครั้งใหญ่ของเซียโลแกรนเด

64
00:03:58,640 --> 00:04:02,520
‎- นั่นด้วย เอามันออกไป ทุกอย่างเลย
‎- เอาออกไปเลย บาย

65
00:04:02,600 --> 00:04:08,000
‎การเคลื่อนตัวผ่านคลื่นคือจุดแข็งของฉัน

66
00:04:08,080 --> 00:04:11,800
‎ความงามอันอบอุ่น

67
00:04:13,480 --> 00:04:16,120
‎- ดีมาก
‎- ค่อยๆ ดีขึ้นแล้ว

68
00:04:16,880 --> 00:04:18,880
‎เพลง "ความงามอันอบอุ่น" ดังมาก

69
00:04:19,600 --> 00:04:21,960
‎ถึงจะทำให้ดีกว่านี้ได้ แต่พวกเธอก็เก่งทีเดียว

70
00:04:22,040 --> 00:04:25,560
‎ยินดีด้วยกับการกอบกู้เซียโล
‎ฉันก็บริจาคด้วยเหมือนกัน จริงๆ นะ

71
00:04:26,160 --> 00:04:28,360
‎เอามันออกไป

72
00:04:28,440 --> 00:04:31,800
‎- นายมาทำอะไรที่นี่ โอลิเวอร์
‎- สเตฟฟี่ ไม่ได้เจอกันนานเลย

73
00:04:32,720 --> 00:04:35,920
‎เอามันออกไปด้วย ที่รัก
‎นาตาชาเพื่อนเธอไม่ได้บอกเหรอ

74
00:04:36,000 --> 00:04:38,880
‎- นาตาชาเหรอ
‎- ใช่ นาตาชา รอสซีเป็นน้องสาวฉัน

75
00:04:39,520 --> 00:04:43,440
‎ขอโทษที ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย
‎ปกติแล้วมันไม่จำเป็น แต่ว่า…

76
00:04:44,520 --> 00:04:45,920
‎ที่นี่ไม่มีไวไฟเหรอ

77
00:04:47,680 --> 00:04:51,040
‎ฉันชื่อโอลิเวอร์ รอสซี
‎ชื่อในโซเชียลมีเดียคือรอส

78
00:04:51,560 --> 00:04:54,760
‎- โอลิเวอร์ รอส
‎- ว่าไง ทุกคน คิดถึงฉันไหม

79
00:04:55,280 --> 00:04:57,360
‎- พี่บอกพวกเขาหรือยัง
‎- เชิญเธอเลย

80
00:04:57,440 --> 00:05:00,120
‎ได้เลย เราจ่ายหนี้ให้เซียโลแกรนเด

81
00:05:00,200 --> 00:05:02,040
‎ตั้งแต่นี้ไป มันเป็นของเรา

82
00:05:02,720 --> 00:05:06,160
‎- อะไรนะ เป็นไปไม่ได้
‎- ไม่มีทาง ฉันไม่เข้าใจ

83
00:05:06,240 --> 00:05:09,200
‎มันเป็นไปแล้ว
‎เราเพิ่งจ่ายหนี้ที่ค้างให้กับธนาคาร

84
00:05:09,280 --> 00:05:11,760
‎พวกเธอควรจะขอบคุณเรานะ

85
00:05:11,840 --> 00:05:14,640
‎เซียโลแกรนเด
‎จะเป็นสถานที่ที่ไม่เหมือนใคร บูติก

86
00:05:15,440 --> 00:05:18,760
‎เดี๋ยวนะ คุณจะเปลี่ยนโรงแรม
‎ให้เป็นร้านเสื้อผ้าบูติกเหรอ

87
00:05:18,840 --> 00:05:21,920
‎เปล่า โรงแรมนำสมัยน่ะ หรูหราและมีระดับ

88
00:05:22,000 --> 00:05:24,600
‎ต่างจากทุกอย่างที่ถูกละเลยที่นี่

89
00:05:24,680 --> 00:05:28,360
‎เราจะเปลี่ยนทุกอย่าง
‎ตั้งแต่สิ่งอำนวยความสะดวกไปจนถึงบริการ

90
00:05:28,440 --> 00:05:30,400
‎บริการอะไรที่เธอจะเปลี่ยน

91
00:05:30,480 --> 00:05:34,520
‎สปา รูมเซอร์วิส 24 ชั่วโมงทุกวัน
‎องค์ประกอบระดับนานาชาติ

92
00:05:34,600 --> 00:05:35,760
‎แล้วเดลต้าบาร์ล่ะ

93
00:05:35,840 --> 00:05:38,400
‎- อาหารโมเลกุล ยกระดับ
‎- แล้วสกายไวบ์ล่ะ

94
00:05:38,480 --> 00:05:41,200
‎ฉันขอแนะนำให้รู้จักผู้จัดการคนใหม่ของสกายไวบ์

95
00:05:41,720 --> 00:05:42,880
‎ฉันมีอะไรให้ทำอีกเยอะ

96
00:05:43,400 --> 00:05:44,720
‎ที่รัก ถ่ายนี่สิ

97
00:05:44,800 --> 00:05:48,720
‎โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลง
‎คาราโอเกะจากหน้ามือเป็นหลังมือ

98
00:05:48,800 --> 00:05:51,480
‎แต่บอกฉันหน่อยสิ
‎กำลังเตรียมการแสดงกันอยู่เหรอ

99
00:05:51,560 --> 00:05:53,960
‎ใช่ เรากำลังซ้อมกัน
‎จนกระทั่งพวกคุณเข้ามาขัดจังหวะ

100
00:05:54,040 --> 00:05:56,720
‎เข้ามาแบบผู้ชนะน่ะ ผมเข้ามาด้วยวิธีอื่นไม่เป็น

101
00:05:56,800 --> 00:05:59,560
‎- ขอรายชื่อผู้แสดงวันนี้หน่อย
‎- รายชื่อเหรอ

102
00:06:00,200 --> 00:06:02,240
‎เราเป็นกลุ่มเดียวที่แสดง

103
00:06:02,320 --> 00:06:04,160
‎ไม่นะ ทุกคน

104
00:06:04,240 --> 00:06:07,240
‎ฟังนะ ตั้งแต่วันนี้ไปเราจะทำการใหญ่

105
00:06:07,920 --> 00:06:10,040
‎- หรือไม่ทำเลย
‎- แต่เราเตรียมทุกอย่างแล้ว

106
00:06:10,120 --> 00:06:12,080
‎การแสดงเล็กๆ มันจบแล้ว

107
00:06:12,160 --> 00:06:15,200
‎วงดนตรีหนึ่งวง ไม่มีศิลปินรับเชิญ

108
00:06:15,280 --> 00:06:18,480
‎ร้องคาราโอเกะสดๆ ไม่

109
00:06:20,000 --> 00:06:20,920
‎ยกเลิก

110
00:06:22,960 --> 00:06:25,120
‎เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ

111
00:06:25,200 --> 00:06:27,680
‎ถ้าพวกเขาจ่ายหนี้ให้
‎พวกเขาก็เป็นเจ้าของเหมือนกัน

112
00:06:27,760 --> 00:06:29,080
‎เราทำอะไรไม่ได้

113
00:06:29,160 --> 00:06:31,840
‎- เราต้องทำงานให้พวกเขา
‎- ถ้าไม่โดนไล่ออกก่อน

114
00:06:31,920 --> 00:06:33,680
‎ไม่หรอก พวกเขาต้องการเรา

115
00:06:33,760 --> 00:06:37,880
‎พนักงานของโรงแรมบูติกแห่งใหม่
‎ฝันร้ายระดับห้าดาว

116
00:06:37,960 --> 00:06:39,960
‎เราสามคนจะดูแลเซียโลแกรนเด

117
00:06:40,040 --> 00:06:42,600
‎ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน
‎นาตาชาคงไม่รู้จักเซียโลแกรนเดด้วยซ้ำ

118
00:06:42,680 --> 00:06:45,520
‎ไม่หรอก นาตาชาทำแบบนี้เพราะเขาเป็นคนไม่ดี

119
00:06:45,600 --> 00:06:47,840
‎- มันไม่ใช่ความผิดเธอ
‎- มันอาจแย่กว่านั้น

120
00:06:48,840 --> 00:06:50,200
‎เราอาจเสียโรงแรมไปก็ได้

121
00:06:50,280 --> 00:06:53,160
‎ฉันจะโทรไปเช็กสถานการณ์ให้แน่ชัดก่อน

122
00:06:53,240 --> 00:06:54,080
‎โอเคค่ะ

123
00:06:55,040 --> 00:06:57,800
‎ฟังทางนี้ พนักงานทุกคน ประกาศด่วนครับ

124
00:06:59,280 --> 00:07:00,240
‎นี่มันอะไร

125
00:07:01,440 --> 00:07:03,160
‎"ประชุมพนักงานที่วอเตอร์ลูป"

126
00:07:25,320 --> 00:07:26,680
‎ยินดีต้อนรับ

127
00:07:27,280 --> 00:07:30,560
‎ในเมื่อทุกคนมาถึงแล้ว ฉันขอประกาศว่า

128
00:07:30,640 --> 00:07:33,320
‎เราเป็นเจ้าของคนใหม่ของที่นี่เหมือนกัน

129
00:07:33,400 --> 00:07:35,200
‎- วอเตอร์ลูปน่ะเหรอ
‎- ใช่

130
00:07:35,280 --> 00:07:38,120
‎และวิธีที่ดีที่สุดในการเปิดเวคพาร์คนี้ก็คือ

131
00:07:38,200 --> 00:07:40,400
‎การแข่งขันสำหรับผู้หญิงเท่านั้น

132
00:07:42,120 --> 00:07:44,280
‎ขอแนะนำให้รู้จัก "เกิร์ลส์แจม"

133
00:07:48,040 --> 00:07:51,040
‎การแข่งขันอีกแล้วเหรอ
‎ซัมเมอร์ครัชเพิ่งจบไปเอง

134
00:07:51,120 --> 00:07:54,480
‎และมันเป็นที่จดจำมาก
‎การแข่งขันใหม่ที่เร็วเกินไปคงไปไม่ได้สวย

135
00:07:54,560 --> 00:07:56,360
‎ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเธอหมกมุ่น

136
00:07:56,440 --> 00:07:58,760
‎กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับสเตฟฟี่ในโซเชียลมีเดียใช่ไหม

137
00:07:58,840 --> 00:08:01,040
‎ใช่แล้ว ฉันไม่อยากทำให้คนกังขา

138
00:08:01,120 --> 00:08:03,680
‎ฉันถึงได้เชิญนักกีฬาเวคบอร์คที่เก่งที่สุดในโลกมา

139
00:08:03,760 --> 00:08:07,880
‎ใครก็ตามที่ชนะเกิร์ลส์แจม
‎จะได้เป็นแชมป์คนปัจจุบันโดยไม่มีข้อโต้แย้ง

140
00:08:10,640 --> 00:08:13,760
‎สเตฟฟี่ ฉันไม่อยากเชื่อเลย
‎ว่ายังมีคนที่คลางแคลงใจ

141
00:08:13,840 --> 00:08:16,120
‎ว่าฉันเก่งที่สุดอยู่อีก

142
00:08:16,200 --> 00:08:19,000
‎แต่เธอโชคดีที่แฟนๆ ให้โอกาสครั้งที่สองกับเธอ

143
00:08:19,080 --> 00:08:22,400
‎ถ้างั้นเราจะแสดงให้เห็นเอง
‎ว่าเธอไม่คู่ควรกับรางวัลนั่น

144
00:08:23,480 --> 00:08:25,080
‎ใครบอกเธอว่าฉันจะลงแข่ง

145
00:08:40,200 --> 00:08:41,320
‎(วอเตอร์ลูป)

146
00:08:41,400 --> 00:08:42,720
‎เธอแค่อยากแกล้งเขาเหรอ

147
00:08:43,240 --> 00:08:47,880
‎เปล่า แต่ฉันไม่อยากเข้าไป
‎เล่นเกมเด็กๆ ของนาตาชา

148
00:08:47,960 --> 00:08:50,320
‎อะไรนะ แต่ทุกคนเชียร์เธออยู่

149
00:08:51,000 --> 00:08:53,760
‎มันเป็นโอกาสที่จะพิสูจน์ให้เห็น
‎ว่าเธอเก่งกว่าเขา

150
00:08:53,840 --> 00:08:55,600
‎คนส่วนใหญ่ในโซเชียลคิดแบบนั้นอยู่แล้ว

151
00:08:57,400 --> 00:09:01,160
‎ฉันไม่ต้องพิสูจน์อะไรให้ใครเห็น
‎โดยเฉพาะตอนนี้ ฉันมีหลายอย่างให้ต้องทำ

152
00:09:01,240 --> 00:09:03,600
‎นาตาชารู้สึกเหมือนคนแพ้และอยากแข่งอีกครั้ง

153
00:09:04,920 --> 00:09:06,640
‎เธอมีทุกอย่างที่จะเอาชนะเขาได้

154
00:09:06,720 --> 00:09:11,160
‎โทนี่ ฉันเพิ่งเจอครอบครัว
‎ฉันอยากโฟกัสเรื่องนั้น

155
00:09:11,960 --> 00:09:14,160
‎ทำความรู้จักซินเธียกับลูซให้ดีขึ้น

156
00:09:14,240 --> 00:09:17,880
‎- เธอทำทั้งสองอย่างได้นี่
‎- ฉันว่ามันไม่ดีสำหรับฉัน

157
00:09:19,560 --> 00:09:22,000
‎ฉันนึกว่าเธอจริงจังกับอาชีพตัวเองซะอีก

158
00:09:22,920 --> 00:09:25,040
‎ใช่ โทนี่

159
00:09:25,120 --> 00:09:28,560
‎แต่ฉันควรทำตามความต้องการของนาตาชาเหรอ

160
00:09:29,880 --> 00:09:33,600
‎เอาไปคิดให้ดีก็แล้วกัน
‎ฉันเป็นเพื่อนเธอก็จริง แต่ฉันก็เป็นโค้ชเธอด้วย

161
00:09:37,320 --> 00:09:40,000
‎เปลี่ยนใจเมื่อไหร่ ฉันจะรอให้เธอมาซ้อม

162
00:09:46,880 --> 00:09:48,600
‎สเตฟฟี่ดูท่าไม่ค่อยดี ฉันเป็นห่วงเธอ

163
00:09:48,680 --> 00:09:50,720
‎เวลาแข่งเธอจะตื่นเต้นตลอด

164
00:09:50,800 --> 00:09:53,880
‎เธอจะผ่านมันไปได้
‎บอกเธอว่าเอียนกับผมเป็นกำลังใจให้อยู่

165
00:09:53,960 --> 00:09:57,600
‎ไม่ รอน คุณไม่เข้าใจ
‎ฉันไม่รู้ว่าเธอจะลงแข่งไหม

166
00:09:57,680 --> 00:09:59,480
‎นาตาชาหมกมุ่นกับสเตฟฟี่

167
00:09:59,560 --> 00:10:02,320
‎พวกเขาโตแล้ว พวกเขาแก้ปัญหากันเองได้

168
00:10:02,400 --> 00:10:03,600
‎ฉันรู้ว่าพวกเขาโตแล้ว

169
00:10:03,680 --> 00:10:06,840
‎แต่ฉันคิดว่าเราทั้งคู่
‎ต้องอยู่เพื่อพวกเขาให้มากกว่านี้

170
00:10:06,920 --> 00:10:08,080
‎ผมเข้าใจ

171
00:10:08,800 --> 00:10:11,600
‎ผมรู้ว่าการแพ้ซัมเมอร์ครัชทำให้เธอเสียใจ
‎แม้เธอจะไม่แสดงออก

172
00:10:11,680 --> 00:10:14,160
‎- นาตาชาคือจุดอ่อนของเธอ
‎- ฉันไม่คิดงั้น

173
00:10:14,240 --> 00:10:16,720
‎ฉันคิดว่าปัญหาของนาตาชา
‎เป็นมากกว่าแค่เวคบอร์ด

174
00:10:17,240 --> 00:10:19,400
‎และสเตฟฟี่จะไม่ใช่การแข่งขันแก้ปัญหานั้น

175
00:10:19,480 --> 00:10:22,440
‎ผมรู้จักเธอดี เธออยากแก้ปัญหาด้วยตัวเอง

176
00:10:23,040 --> 00:10:26,360
‎คุณจะบอกว่า
‎ฉันไม่รู้จักเธอดีเท่าคุณเหรอ มันก็จริง

177
00:10:27,120 --> 00:10:29,200
‎แต่ฉันดูออกว่าตอนไหนที่เธอต้องการกำลังใจ

178
00:10:29,280 --> 00:10:30,720
‎อย่ารู้สึกแย่กับมันสิ

179
00:10:30,800 --> 00:10:33,280
‎ถ้าฉันเลือกได้ ฉันคงติดต่อไปหาเธอหลายปีแล้ว

180
00:10:33,360 --> 00:10:36,920
‎ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น
‎ผมก็ไม่รู้ว่าจะรับมือกับลูซยังไงเหมือนกัน

181
00:10:37,000 --> 00:10:40,200
‎คุณกับผมก็กำลังทำความรู้จักกัน

182
00:10:40,280 --> 00:10:43,320
‎คุณคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่
‎เพราะคุณอยู่ไกลออกไปและตัดขาด

183
00:10:43,840 --> 00:10:47,960
‎ฉันคิดว่ามันถึงเวลาที่เราทั้งคู่ต้องอยู่เพื่อเธอแล้ว
‎โดยเฉพาะหลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น

184
00:10:55,160 --> 00:10:56,760
‎เลโอนอร์ คัมโปส

185
00:10:56,840 --> 00:10:58,840
‎- นาตาชา
‎- ยินดีต้อนรับ

186
00:10:59,360 --> 00:11:02,840
‎ดีใจจังที่เธอตอบรับคำเชิญ งานนี้ต้องสนุกแน่

187
00:11:02,920 --> 00:11:05,600
‎- ดีใจที่ได้มาที่นี่จัง
‎- เธอชอบเวคพาร์คไหม

188
00:11:05,680 --> 00:11:08,360
‎มันเจ๋งมาก ฉันชอบที่นี่มากเลย

189
00:11:08,440 --> 00:11:10,800
‎- ชาโน ทางนี้
‎- คุณพูดกับผมเหรอ

190
00:11:11,480 --> 00:11:12,840
‎- ใช่
‎- ผมชื่อชาร์ลี

191
00:11:12,920 --> 00:11:16,480
‎ชาโน อะไรก็ช่าง ช่วยเอาสัมภาระ
‎ของเลโอนอร์ไปที่เต็นท์เธอได้ไหม

192
00:11:16,560 --> 00:11:18,840
‎ได้โปรดดูแลเธอให้ดีด้วย

193
00:11:18,920 --> 00:11:22,720
‎เธอเป็นหนึ่งในผู้เข้าแข่งขัน
‎ที่เก่งที่สุดในเกิร์ลส์แจม

194
00:11:22,800 --> 00:11:26,480
‎- ผมต้องไปที่เดลต้าบาร์
‎- ลืมมันไปซะ ตอนนี้คุณทำงานที่นี่แล้ว

195
00:11:26,560 --> 00:11:28,520
‎- อะไรนะ
‎- จะให้พูดซ้ำไหม

196
00:11:28,600 --> 00:11:29,520
‎เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย

197
00:11:30,280 --> 00:11:31,680
‎ก็ได้

198
00:11:40,320 --> 00:11:41,320
‎ชาโน

199
00:11:42,040 --> 00:11:44,600
‎ชาโน

200
00:11:44,680 --> 00:11:47,920
‎- ครับ เลโอนอร์ใช่ไหม โอเค
‎- ค่ะ เลโอนอร์

201
00:11:48,000 --> 00:11:50,480
‎- แล้วคุณล่ะ
‎- ผมชื่อชา… ไม่สิ

202
00:11:50,560 --> 00:11:54,760
‎ผม… ขอโทษที ผมชื่อชาร์ลี
‎ผมจะจัดการสัมภาระให้เอง ตกลงนะครับ

203
00:11:56,000 --> 00:11:58,120
‎ไปกันเถอะ โทษทีนะ

204
00:11:59,400 --> 00:12:00,240
‎ขอบคุณ

205
00:12:02,360 --> 00:12:03,280
‎เขาน่ารักนะ

206
00:12:03,360 --> 00:12:05,680
‎ขอร้องล่ะ เย็นไว้สาว เธอเพิ่งมาถึงเอง

207
00:12:06,560 --> 00:12:09,120
‎เธอยังไม่เล่าเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับโค้ชของเธอ

208
00:12:09,200 --> 00:12:10,080
‎เขาวางมือแล้ว

209
00:12:10,920 --> 00:12:14,440
‎- เธอยังอยู่กับอิเรเน่เหรอ
‎- ไม่ ฉันมีโค้ชคนใหม่

210
00:12:14,520 --> 00:12:16,480
‎ฉันเรียกเขามาเป็นพิเศษเพื่อการนี้

211
00:12:20,120 --> 00:12:21,480
‎เขาหมายถึงใคร

212
00:12:23,680 --> 00:12:25,360
‎หวังว่าจะไม่ใช่คนที่ฉันคิด

213
00:12:32,240 --> 00:12:33,800
‎วันนี้ของเธอแย่เท่าฉันไหม

214
00:12:34,720 --> 00:12:35,960
‎เกิดอะไรขึ้นอีก

215
00:12:36,480 --> 00:12:37,800
‎ทุกอย่างเละเทะไปหมด

216
00:12:37,880 --> 00:12:40,760
‎ถ้าสเตฟฟี่ไม่ลงแข่ง เราก็จบเห่กันทั้งคู่

217
00:12:40,840 --> 00:12:43,880
‎นายต้องเข้าใจเธอ ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย

218
00:12:43,960 --> 00:12:46,000
‎- เราทั้งคู่ยุ่งมาก
‎- ใช่

219
00:12:46,480 --> 00:12:48,760
‎แต่กีฬาอาชีพรอไม่ได้

220
00:12:48,840 --> 00:12:50,440
‎บางทีเธออาจจะคุยกับเขาได้

221
00:12:50,960 --> 00:12:53,840
‎- ไม่ อย่าเอาฉันมาเป็นคนกลาง
‎- ขอร้องล่ะ ลูซ

222
00:12:53,920 --> 00:12:55,680
‎เขาจะพลาดโอกาสนี้ไม่ได้

223
00:12:56,520 --> 00:12:59,880
‎ไปคุยกับเขาที เธอช่วยชี้แนะเขา
‎ตอนแข่งซัมเมอร์ครัชนี่

224
00:12:59,960 --> 00:13:03,680
‎แต่ฉันเป็นพี่สาวเธอ
‎นายเป็นโค้ชของเธอ ฉันไม่อยากเข้าไปก้าวก่าย

225
00:13:03,760 --> 00:13:07,440
‎ทำเพื่อสเตฟฟี่ ไม่ใช่เพื่อฉัน ช่วยให้เขาคิดได้ที

226
00:13:08,640 --> 00:13:09,800
‎หนูรู้สึกผิด

227
00:13:10,480 --> 00:13:13,400
‎นาตาชาซื้อเซียโล
‎เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรา

228
00:13:13,480 --> 00:13:16,240
‎ปัญหาของหนูทำให้ทุกคนเดือดร้อน

229
00:13:16,320 --> 00:13:17,880
‎มันไม่ใช่ความผิดของลูก

230
00:13:17,960 --> 00:13:21,000
‎เราทำแบบเดิมได้เป็นพันครั้ง
‎และมันจะไม่เปลี่ยนความรู้สึกของลูก

231
00:13:21,080 --> 00:13:23,360
‎แต่ใครๆ ก็จ่ายหนี้ได้

232
00:13:23,880 --> 00:13:25,880
‎ใครๆ ที่ว่าอาจจะดีกว่าเธอก็ได้นี่คะ

233
00:13:27,120 --> 00:13:28,720
‎เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเธอสองคน

234
00:13:31,160 --> 00:13:32,600
‎เราเคยฝึกด้วยกัน

235
00:13:33,440 --> 00:13:34,800
‎เราสนิทกันมาก

236
00:13:35,720 --> 00:13:39,320
‎จนกระทั่งเธอออกจากทีมเพราะมีสปอนเซอร์
‎เธออยากพาโทนี่ไปด้วย

237
00:13:40,880 --> 00:13:42,360
‎แต่โทนี่อยู่กับลูก

238
00:13:45,720 --> 00:13:46,960
‎ตั้งแต่นั้นมา

239
00:13:47,440 --> 00:13:50,400
‎เธอก็รู้สึกว่าถูกหักหลังและทุกอย่างก็ซับซ้อนขึ้น

240
00:13:52,160 --> 00:13:53,480
‎แค่นั้นเองเหรอ

241
00:14:03,080 --> 00:14:04,000
‎ไม่ค่ะ

242
00:14:05,040 --> 00:14:06,360
‎มีเรื่องอื่นเกิดขึ้นอีก

243
00:14:14,760 --> 00:14:16,400
‎บางทีหนูอาจจะทำพลาดด้วยเหมือนกัน

244
00:14:18,720 --> 00:14:20,440
‎แต่ตอนนี้หนูไม่อยากคิดถึงมัน

245
00:14:28,640 --> 00:14:30,760
‎- นี่อะไร
‎- ไม่รู้สิ

246
00:14:30,840 --> 00:14:34,640
‎นั่นกระเป๋าเดินทางหนู
‎หนูไม่ได้เอามันออกมาไว้ตรงนี้นะ

247
00:14:39,320 --> 00:14:40,160
‎เธอทำอะไร

248
00:14:41,520 --> 00:14:42,480
‎ทำประโยชน์ให้เธอไง

249
00:14:42,560 --> 00:14:45,520
‎เธอควรจะดูแลของของตัวเองนะ รู้ไหม

250
00:14:45,600 --> 00:14:46,720
‎เกิดอะไรขึ้น

251
00:14:46,800 --> 00:14:49,200
‎สเตฟฟี่ถูกย้ายไปอีกส่วนหนึ่งของโรงแรม

252
00:14:49,280 --> 00:14:51,200
‎ตอนนี้เธอจะได้นอนในเต็นท์

253
00:14:51,840 --> 00:14:54,680
‎พนักงานจะเอาสัมภาระเธอไปไว้ที่ห้องใหม่

254
00:14:55,240 --> 00:14:57,800
‎- ฉันจัดการของตัวเองได้
‎- ได้ ตามสบายเลย

255
00:15:05,080 --> 00:15:07,000
‎มันแย่กว่าที่เราคิดซะอีก

256
00:15:07,080 --> 00:15:08,280
‎มีอะไรครับ

257
00:15:08,360 --> 00:15:10,480
‎ตามหลักแล้วพวกเขาเป็นเจ้าของมากกว่าฉัน

258
00:15:11,080 --> 00:15:13,200
‎ฉันเป็นเจ้าของหุ้นในสัดส่วนที่น้อยกว่า

259
00:15:13,280 --> 00:15:14,800
‎อะไรนะ นายไปไหนมา

260
00:15:15,480 --> 00:15:18,360
‎ทำงาน พวกเขาส่งฉัน
‎ไปทำงานที่เต็นท์ในวอเตอร์ลูป

261
00:15:18,440 --> 00:15:19,360
‎เต็นท์เหรอ

262
00:15:19,920 --> 00:15:22,720
‎- เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ
‎- น่าเสียดายที่ไม่

263
00:15:25,200 --> 00:15:26,720
‎- คุณจะไปแล้วเหรอ
‎- ตอนนี้เหรอ

264
00:15:26,800 --> 00:15:29,880
‎เปล่า นาตาชาไล่ฉันออกจากห้อง
‎เธอส่งฉันไปที่เต็นท์

265
00:15:29,960 --> 00:15:33,000
‎อย่างน้อยเต็นท์ก็สวยและคุณจะ…

266
00:15:34,320 --> 00:15:37,080
‎- ขอโทษที ช่างมันเถอะ
‎- ออกุสโต้ เราต้องทำอะไรสักอย่าง

267
00:15:40,000 --> 00:15:43,480
‎มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก สเตฟฟี่
‎เต็นท์ก็มีเสน่ห์ของมัน หลังนี้ของคุณ

268
00:15:46,280 --> 00:15:48,760
‎สเตฟฟี่ เซอร์ไพรส์จริงๆ สบายดีไหม

269
00:15:49,600 --> 00:15:51,000
‎- ทุกอย่างโอเคไหม
‎- จ้ะ ไง

270
00:15:51,080 --> 00:15:53,680
‎- ดีครับ
‎- เราเป็นเพื่อนบ้านกันเหรอ

271
00:15:55,080 --> 00:15:57,720
‎- คงจะอย่างนั้น
‎- ต้องการอะไรก็บอกฉันนะ

272
00:15:58,720 --> 00:16:01,560
‎สเตฟฟี่ พยายามมองโลกในแง่ดีไว้สิ

273
00:16:01,640 --> 00:16:03,920
‎เมื่อสถานการณ์ย่ำแย่
‎ฉันมักจะมองหาสิ่งดีๆ อยู่เสมอ

274
00:16:04,000 --> 00:16:04,880
‎ผมก็เหมือนกัน

275
00:16:05,480 --> 00:16:08,720
‎แต่บางครั้งสิ่งดีๆ
‎ก็ถูกซ่อนเอาไว้ซะมิดเลย ใช่ไหมล่ะ

276
00:16:09,640 --> 00:16:11,640
‎ฉันเห็นโพสต์ของแฟนๆ เธอ

277
00:16:11,720 --> 00:16:14,520
‎ยินดีด้วยนะ รอแข่งกับเธอไม่ไหวแล้ว

278
00:16:15,200 --> 00:16:18,800
‎- ขอบใจนะ
‎- ฉันจะปล่อยให้เธอปรับตัวแล้วกัน

279
00:16:19,320 --> 00:16:20,200
‎- บาย
‎- บาย

280
00:16:20,280 --> 00:16:21,720
‎- บายครับ
‎- ขอบคุณนะ ชาร์ลี

281
00:16:27,200 --> 00:16:29,600
‎- เป็นอะไรไป
‎- อันโตนีโอ

282
00:16:29,680 --> 00:16:33,520
‎เขาขอให้ฉันโน้มน้าวให้สเตฟฟี่ตั้งใจฝึกซ้อม

283
00:16:34,360 --> 00:16:36,640
‎ก็เขาเป็นโค้ชของเธอนี่ ฉันเข้าใจนะ

284
00:16:37,320 --> 00:16:41,400
‎ใช่ แต่เธอดูไม่ค่อยดีเท่าไร
‎เธอเหนื่อยกับความกดดัน

285
00:16:41,480 --> 00:16:45,440
‎ฉันไม่รู้ว่าอันโตนีโอทำแบบนี้
‎เพื่อเธอหรือเพื่ออาชีพของเขากันแน่

286
00:16:45,520 --> 00:16:47,840
‎อาจจะถูกทั้งคู่

287
00:16:47,920 --> 00:16:50,360
‎ก็อาจจะ แต่ฉันจะทำยังไงล่ะ

288
00:16:50,960 --> 00:16:53,000
‎ฉันเป็นพี่สาวเธอ ฉันควรสนับสนุนเธอ

289
00:17:13,240 --> 00:17:14,360
‎ไง

290
00:17:18,920 --> 00:17:19,880
‎เข้าไปได้ไหม

291
00:17:19,960 --> 00:17:22,520
‎- หวัดดี สเตฟ
‎- ไง

292
00:17:22,600 --> 00:17:24,720
‎- เราจะนอนห้องเดียวกัน
‎- เธอด้วยเหรอ

293
00:17:24,800 --> 00:17:27,520
‎มันอาจแย่กว่านั้นก็ได้
‎อย่างน้อยคุณก็จะได้อยู่ด้วยกัน

294
00:17:28,400 --> 00:17:30,320
‎ถ้างั้น เต็นท์ของฉันคือเต็นท์ของเธอ

295
00:17:31,600 --> 00:17:34,640
‎ยายเกือบมาถึงแล้ว
‎เรายังไม่ได้บอกเขาเลยกว่าการแสดงถูกยกเลิก

296
00:17:34,720 --> 00:17:35,560
‎ไปกันเถอะ

297
00:18:04,080 --> 00:18:05,160
‎สุดยอด

298
00:18:14,200 --> 00:18:15,040
‎เยี่ยมมาก

299
00:18:15,680 --> 00:18:19,520
‎ฉันติดตามดูเธอเล่นมาตลอด
‎เธอจะมีอนาคตที่แจ่มใสแน่

300
00:18:19,600 --> 00:18:23,400
‎- ขอบคุณสำหรับคำชม
‎- มันไม่ใช่คำชม ฉันพูดจริง

301
00:18:23,920 --> 00:18:28,200
‎- เธอมีพรสวรรค์และมีวินัย
‎- ตอนนี้ฉันกำลังหาโค้ชอยู่

302
00:18:29,840 --> 00:18:31,840
‎ฉันมั่นใจว่าทุกคนต้องแย่งตัวเธอแน่

303
00:18:33,360 --> 00:18:35,280
‎ฉันอยากให้นายเป็นโค้ชให้ฉัน

304
00:18:36,200 --> 00:18:37,440
‎- ฉันเหรอ
‎- ใช่

305
00:18:37,520 --> 00:18:38,840
‎- ที่นี่เหรอ
‎- ใช่

306
00:18:40,400 --> 00:18:41,720
‎ยายคะ

307
00:18:42,440 --> 00:18:43,320
‎ลูซ

308
00:18:44,960 --> 00:18:46,720
‎- เป็นยังไงบ้าง
‎- สวัสดีค่ะ

309
00:18:46,800 --> 00:18:47,720
‎สวัสดีจ้ะ

310
00:18:47,800 --> 00:18:51,040
‎นี่คือสเตฟฟี่ นาวาร์โรจากซัมเมอร์ครัช
‎จำเธอได้ไหม

311
00:18:51,120 --> 00:18:52,160
‎สเตฟฟี่ นาวาร์โร

312
00:18:53,440 --> 00:18:56,720
‎เธอน่าจะชนะ
‎พวกเขาใช้หนึ่งแต้มนั่นขโมยมันไปจากเธอ

313
00:18:56,800 --> 00:18:57,800
‎ขอบคุณค่ะ

314
00:18:58,520 --> 00:19:01,200
‎ยายคะ หนูดีใจที่ยายมานะ ตื่นเต้นมากเลย

315
00:19:01,280 --> 00:19:02,560
‎แต่หนูมีข่าวร้ายจะบอก

316
00:19:02,640 --> 00:19:03,600
‎เกิดอะไรขึ้น

317
00:19:04,120 --> 00:19:08,360
‎การบริหารโรงแรมเปลี่ยนไป
‎เจ้าของคนใหม่ยกเลิกการแสดงไปแล้ว

318
00:19:09,360 --> 00:19:10,800
‎พวกเขาต้องโง่แน่ๆ

319
00:19:11,560 --> 00:19:12,640
‎- ไปกันเถอะค่ะ
‎- ได้สิ

320
00:19:12,720 --> 00:19:14,760
‎- ให้หนูช่วยนะ
‎- ขอบใจจ้ะ

321
00:19:15,320 --> 00:19:17,160
‎- เดินทางเป็นยังไงบ้างคะ
‎- ดีมาก

322
00:19:17,240 --> 00:19:19,400
‎ยายใช้เวลาเรียนภาษาโปรตุเกส

323
00:19:19,480 --> 00:19:22,200
‎- เยี่ยม
‎- แน่นอนว่าใช้แอป

324
00:19:22,280 --> 00:19:24,760
‎- ยายจะไปบราซิลเหรอคะ
‎- ฉันซื้อตั๋วไปแล้ว

325
00:19:24,840 --> 00:19:28,120
‎ฉันคิดภาพไว้ให้วางที่นอนฟางกับหมอนอิง

326
00:19:28,920 --> 00:19:30,280
‎- ฉันชอบนะ
‎- ใช่

327
00:19:30,360 --> 00:19:33,840
‎เธอคิดยังไงกับน้ำปั่นผลไม้นอกฤดูกาลล่ะ

328
00:19:33,920 --> 00:19:35,880
‎- เริด
‎- นั่นอะไรน่ะ

329
00:19:37,200 --> 00:19:39,640
‎- ที่รัก จดนี่ไว้ เอามันออกไป
‎- ใช่

330
00:19:39,720 --> 00:19:43,040
‎- เราต้องทำอะไรสักอย่างกับตรงนี้
‎- แน่นอน

331
00:19:43,120 --> 00:19:47,400
‎ทุกอย่างดูน่าเบื่อ ทั้งเก้าอี้ ทั้งโต๊ะ

332
00:19:47,480 --> 00:19:48,680
‎เห็นแล้วหดหู่

333
00:19:49,560 --> 00:19:52,640
‎คิดออกแล้ว มาทำบาร์น้ำกัน

334
00:19:53,280 --> 00:19:56,480
‎บาร์ริมแม่น้ำ วางเก้าอี้สตูลในน้ำ

335
00:19:57,840 --> 00:20:00,280
‎- น้องพี่ เธออัจฉริยะที่สุด
‎- รู้น่า

336
00:20:00,360 --> 00:20:03,280
‎แล้วเราก็เอาปลาที่ทำสปาเท้ามาใส่ได้ด้วย

337
00:20:03,360 --> 00:20:05,240
‎เยี่ยมเลย ทำไมคิดไม่ถึงมาก่อนนะ

338
00:20:05,320 --> 00:20:08,640
‎ที่รัก จดไว้ "ปลาทำสปาเท้า"

339
00:20:08,720 --> 00:20:09,600
‎ทุกคน

340
00:20:10,200 --> 00:20:11,040
‎มาเต้นกัน

341
00:20:11,800 --> 00:20:13,480
‎มาขยับตัวกันหน่อย

342
00:20:14,800 --> 00:20:18,560
‎ฉันรักพลังงานนี้จัง มาเร็วเข้า ทุกคน

343
00:20:18,640 --> 00:20:19,480
‎ไปกันเลย

344
00:20:19,560 --> 00:20:20,520
‎เร็วเข้า

345
00:20:21,280 --> 00:20:22,160
‎ใช่แล้ว

346
00:20:22,680 --> 00:20:24,480
‎สาม สี่ ไปเลย

347
00:20:25,000 --> 00:20:26,720
‎- โอลิเวอร์
‎- ไปเลย ข้างหน้า

348
00:20:27,320 --> 00:20:28,680
‎- โอลิเวอร์
‎- อะไร

349
00:20:28,760 --> 00:20:30,160
‎เต้นกันต่อไปนะ

350
00:20:30,240 --> 00:20:32,440
‎- เรามีเรื่องต้องคุยกัน
‎- เป็นยังไงบ้าง ทุกคน

351
00:20:32,520 --> 00:20:35,600
‎คุณส่งชาร์ลีไปวอเตอร์ลูปโดยไม่บอกผมก่อน

352
00:20:35,680 --> 00:20:38,560
‎- ใครจะเป็นคนดูแลเดลต้าบาร์
‎- ออกุสโต้ ใจเย็นๆ

353
00:20:38,640 --> 00:20:41,320
‎ไม่ต้องห่วงเรื่อง "เดอร์ตี้บาร์" เราจัดการได้

354
00:20:41,400 --> 00:20:43,200
‎ดูเหมือนจะไม่นะ

355
00:20:44,640 --> 00:20:46,000
‎พวกคุณแต่งตัวแบบนั้นตลอดเหรอ

356
00:20:47,080 --> 00:20:48,720
‎ใช่ มีปัญหาอะไร

357
00:20:48,800 --> 00:20:52,640
‎มันไม่ใช่ลุคที่เหมาะกับงาน
‎โดยเฉพาะกับคนที่อายุเท่าคุณ

358
00:20:52,720 --> 00:20:55,760
‎ความคิดของที่นี่คือการแต่งตัวในแบบที่ต้องการ

359
00:20:56,720 --> 00:20:59,000
‎งั้นเราก็ต้องเปลี่ยนความคิดนั่นสินะ

360
00:21:08,440 --> 00:21:10,600
‎- สวัสดีค่ะ แม่
‎- ไงจ๊ะ

361
00:21:10,680 --> 00:21:13,880
‎นี่มันหายนะชัดๆ ไม่มีคนอยู่ที่แผนกต้อนรับเลย

362
00:21:13,960 --> 00:21:15,880
‎ไม่เป็นไร ไม่ต้องรีบร้อนหรอก

363
00:21:15,960 --> 00:21:19,560
‎ฉันรอที่นี่กับลูซและสเตฟฟี่ เพื่อนของเธอได้

364
00:21:20,440 --> 00:21:23,960
‎ตอนนี้การแสดงถูกยกเลิกแล้ว
‎แม่ควรมาใหม่คราวหลัง

365
00:21:24,040 --> 00:21:26,360
‎- โรงแรมนี้โกลาหลไปหมด
‎- ยายไปพักที่เต็นท์ก็ได้

366
00:21:26,440 --> 00:21:30,240
‎ไม่ อย่าดีกว่า
‎แม่หลานพูดถูก ยายมาใหม่วันหลังก็ได้

367
00:21:30,320 --> 00:21:33,160
‎พนักงานทุกคนโปรดทราบ ประกาศด่วนครับ

368
00:21:33,240 --> 00:21:35,560
‎ประชุมพนักงานที่คาราโอเกะ

369
00:21:35,640 --> 00:21:38,280
‎ไปสิ สาวๆ แม่จะอยู่กับยาย

370
00:21:39,000 --> 00:21:41,840
‎แม่เอาเสื้อคลุมมาตัวเดียวเหรอ

371
00:21:41,920 --> 00:21:43,320
‎ที่รัก นั่นมันล้าสมัย

372
00:21:44,920 --> 00:21:46,120
‎พิลึกพิลั่น

373
00:21:47,720 --> 00:21:49,920
‎แค่มองก็ปวดตาแล้ว

374
00:21:50,960 --> 00:21:52,960
‎- คุณทำอะไรน่ะ
‎- ออกุสโต้

375
00:21:53,680 --> 00:21:56,880
‎นอกจากไม่มีรสนิยมแล้ว ยังไม่มีมารยาทอีก

376
00:21:56,960 --> 00:21:59,960
‎- ไม่เคาะประตูเหรอ
‎- เพื่อเข้าห้องทำงานตัวเองเนี่ยนะ

377
00:22:00,040 --> 00:22:03,240
‎ออกุสโต้ เราเข้าใจไม่ตรงกันสินะ

378
00:22:03,320 --> 00:22:07,440
‎ออฟฟิศแห่งหายนะนี่ไม่ใช่ของคุณอีกแล้ว
‎โรงแรมผม ออฟฟิศผม การตัดสินใจของผม

379
00:22:07,520 --> 00:22:10,040
‎ผมรู้ว่าครั้งหนึ่งคุณเคยช่วยได้มาก

380
00:22:10,120 --> 00:22:13,120
‎นั่นคือเหตุผลที่ผมจะให้โอกาสคุณ

381
00:22:13,200 --> 00:22:16,160
‎พิสูจน์ว่าคุณทำอะไรได้บ้างในเซียโลแกรนเด

382
00:22:16,240 --> 00:22:17,640
‎จะเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย

383
00:22:17,720 --> 00:22:20,360
‎คุณต้องให้สิทธิ์ผมด้วย ผมยังมีเสียงอยู่นะ

384
00:22:20,440 --> 00:22:23,880
‎ต่อให้ลงคะแนนกัน คุณก็เป็นเสียงส่วนน้อย
‎เรามีสองต่อหนึ่งเสียง

385
00:22:25,040 --> 00:22:28,200
‎ออกุสโต้ เซียโลแกรนเด
‎คือส่วนหนึ่งของอดีตคุณไปแล้ว

386
00:22:28,280 --> 00:22:31,400
‎ตอนนี้คุณจะได้คุมวอเตอร์ลูป

387
00:22:31,480 --> 00:22:34,640
‎มองว่ามันคือการเปลี่ยนแปลงสิ
‎สิ่งใหม่ การกำเนิดใหม่

388
00:22:35,320 --> 00:22:37,920
‎เหมือนนกฟีนิกซ์ไง

389
00:22:46,000 --> 00:22:48,800
‎ยินดีต้อนรับครับ สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

390
00:22:49,920 --> 00:22:54,080
‎ผมรู้ว่ามีคอมเมนต์เป็นพันๆ ในโซเชียลมีเดีย

391
00:22:54,160 --> 00:22:56,320
‎รู้ไหมว่าผมมีอะไรมาให้ทุกคน

392
00:22:56,400 --> 00:22:57,920
‎จะเกิดอะไรขึ้นกับสกายไวบ์

393
00:22:58,000 --> 00:23:01,000
‎เราเพิ่งได้มันคืนมา คุณจะทำลายมันไม่ได้นะ

394
00:23:01,080 --> 00:23:03,080
‎เดี๋ยวก่อน ทุกคน นี่แหละประเด็น

395
00:23:03,800 --> 00:23:06,800
‎- คนคุมใหม่มาถึงแล้ว
‎- ฉันจะไม่ยอมให้นายทำลายทุกอย่างหรอก

396
00:23:06,880 --> 00:23:10,360
‎เซียโลแกรนเดรูปโฉมใหม่คือความจริง
‎และเราจะเปลี่ยนแปลงมันเพื่อสิ่งที่ดีกว่า

397
00:23:10,880 --> 00:23:15,840
‎เราจะไม่ทำลายมัน
‎นี่จะเป็นความท้าทายครั้งใหม่ของทุกคน

398
00:23:18,640 --> 00:23:20,280
‎พอกันทีกับการย่ำอยู่กับที่

399
00:23:21,000 --> 00:23:23,480
‎เราจะก้าวไปข้างหน้ากันจริงๆ สักที

400
00:23:24,080 --> 00:23:24,960
‎ที่รัก

401
00:23:27,880 --> 00:23:29,880
‎(นิวเวฟส์ โดยโอลิเวอร์ รอส)

402
00:23:30,960 --> 00:23:33,160
‎"นิวเวฟส์" เหรอ นี่มันมากเกินไป

403
00:23:33,760 --> 00:23:36,880
‎- เดี๋ยว เธอจะทำอะไร
‎- หยุดปัญหานี้ก่อนทุกอย่างจะแย่ลง

404
00:23:47,640 --> 00:23:49,480
‎ไงคะ ยาย อยู่ที่นี่เอง

405
00:23:50,240 --> 00:23:52,600
‎- แม่บอกว่าเรือกำลังมา
‎- ดีแล้ว

406
00:23:52,680 --> 00:23:53,520
‎ขอโทษด้วยนะ

407
00:23:53,600 --> 00:23:56,960
‎หนูเชิญยายมาที่นี่แต่ไม่ได้ดูแลยายเลย

408
00:23:57,480 --> 00:23:59,360
‎ไม่ต้องห่วงหรอก

409
00:23:59,440 --> 00:24:02,720
‎ยายจะได้มีเวลาซ้อมเพลง
‎สำหรับคาราโอเกะครั้งต่อไปไง

410
00:24:02,800 --> 00:24:04,720
‎ยายเยี่ยมที่สุดเลย

411
00:24:04,800 --> 00:24:07,560
‎- อย่างน้อยเราก็ได้ใช้เวลาด้วยกันนะ
‎- นั่นสิ

412
00:24:07,640 --> 00:24:09,640
‎สำหรับยาย ที่นี่วิเศษมาก

413
00:24:10,640 --> 00:24:12,520
‎มันเต็มไปด้วยความทรงจำ

414
00:24:14,640 --> 00:24:15,640
‎ตรงนั้น

415
00:24:16,600 --> 00:24:20,480
‎แม่หลานจูบกับเด็กผู้ชายที่ไปเที่ยวเล่นด้วยบ่อยๆ

416
00:24:21,920 --> 00:24:25,440
‎ยายเห็นเขา เขาไม่รู้ว่ายายรู้ แต่ยายเห็นเขา

417
00:24:25,520 --> 00:24:26,880
‎ผู้ชายคนนั้นเป็นใครคะ

418
00:24:27,480 --> 00:24:29,000
‎เขารูปร่างผอมสูง

419
00:24:32,720 --> 00:24:34,200
‎ยายคิดมาตลอดว่าพ่อหนุ่มนั่น

420
00:24:35,800 --> 00:24:37,160
‎อาจจะเป็นพ่อของหลานก็ได้

421
00:24:38,280 --> 00:24:39,120
‎รอนเหรอคะ

422
00:24:40,120 --> 00:24:40,960
‎รอนเหรอ

423
00:24:41,680 --> 00:24:42,520
‎เปล่า

424
00:24:44,840 --> 00:24:45,800
‎รูลี

425
00:24:46,400 --> 00:24:47,240
‎รูลี

426
00:24:50,040 --> 00:24:51,520
‎เอาป้ายนั่นออกไป บาย

427
00:24:52,440 --> 00:24:54,400
‎เธอมาไกลได้แค่นี้ นาตาชา

428
00:24:54,480 --> 00:24:56,440
‎- เธอทำเกินไปแล้ว
‎- เกินไปเหรอ

429
00:24:57,120 --> 00:24:59,720
‎การทำเกินไปคือการขโมยผู้ชายของเพื่อนสนิท

430
00:24:59,800 --> 00:25:01,200
‎และแอบคบกับเขาต่างหาก

431
00:25:01,280 --> 00:25:04,800
‎ทำไมต้องดึงทุกคนมาเกี่ยวด้วย
‎มันเป็นเรื่องระหว่างเธอกับฉัน

432
00:25:04,880 --> 00:25:07,320
‎ไม่ มันไม่ใช่แค่เรื่องระหว่างเธอกับฉัน

433
00:25:10,760 --> 00:25:13,600
‎ในที่สุดเซอร์ไพรส์ของฉันก็มาถึงแล้ว
‎โค้ชคนใหม่ของฉัน

434
00:25:14,960 --> 00:25:17,720
‎หวัดดี สเตฟ ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะ

435
00:25:18,320 --> 00:25:20,880
‎- นายมาทำอะไรที่นี่ ซานติอาโก
‎- สวัสดี

436
00:25:21,720 --> 00:25:23,800
‎- ผมชื่อฮูเลียน แล้วคุณล่ะ
‎- นี่ซานติ

437
00:25:23,880 --> 00:25:25,960
‎โค้ชคนใหม่ของฉันและแฟนเก่าของสเตฟฟี่

438
00:25:29,600 --> 00:25:32,120
‎เธอคงไม่เคยบอกคุณสินะ

439
00:27:37,160 --> 00:27:40,000
‎(คำบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง)