1 00:00:27,277 --> 00:00:29,196 เต้นให้หมดห่วง 2 00:00:29,196 --> 00:00:31,365 เก็บไว้กังวลวันหลัง 3 00:00:31,365 --> 00:00:33,450 ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง 4 00:00:33,450 --> 00:00:35,369 ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก 5 00:00:35,369 --> 00:00:37,663 ทํางานให้หมดห่วง 6 00:00:37,663 --> 00:00:39,706 เก็บไว้เต้นวันหลัง 7 00:00:39,706 --> 00:00:41,333 ปล่อยพวกแฟรกเกิลเล่นไป 8 00:00:41,333 --> 00:00:42,376 - พวกเรามีโกโบ - โมกี้ 9 00:00:42,376 --> 00:00:43,293 - เวมบลีย์ - บูเบอร์ 10 00:00:43,293 --> 00:00:44,378 เร้ด 11 00:00:47,714 --> 00:00:48,757 จูเนียร์ 12 00:00:49,258 --> 00:00:50,592 ว่าไงจ๊ะ 13 00:00:52,135 --> 00:00:53,303 หัวแรดิชของฉัน 14 00:00:54,429 --> 00:00:56,390 เต้นให้หมดห่วง 15 00:00:56,390 --> 00:00:58,517 เก็บไว้กังวลวันหลัง 16 00:00:58,517 --> 00:01:00,602 ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง 17 00:01:00,602 --> 00:01:03,897 ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก 18 00:01:04,690 --> 00:01:06,108 ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก 19 00:01:19,580 --> 00:01:21,623 สปร็อกเกต ตื่นได้แล้ว 20 00:01:29,173 --> 00:01:33,260 อรุณสวัสดิ์จ้า แฟรกเกิลร็อก 21 00:01:35,929 --> 00:01:43,353 บทเพลง 22 00:01:43,353 --> 00:01:47,191 - บทเพลง - บทเพลง 23 00:01:47,191 --> 00:01:51,403 บทเพลง 24 00:01:51,403 --> 00:01:55,324 ของเรา 25 00:01:55,324 --> 00:01:57,826 ผองพวกเราอยู่ที่นี่ในแฟรกเกิลร็อก 26 00:01:59,494 --> 00:02:01,955 รีบเข้ามา ไม่มีเวลารีรอ 27 00:02:03,373 --> 00:02:06,376 เราทุกคนล้วนมีหน้าที่จะต้องทํา 28 00:02:07,211 --> 00:02:09,338 ทําด้วยใจเราพร้อมเพรียงไปด้วยกัน 29 00:02:11,006 --> 00:02:14,426 ร้องเพลงเพื่อบ้านเรา ร้องไปดังดัง 30 00:02:14,968 --> 00:02:18,222 ขอให้เสียงเพลงเชื่อมหัวใจ 31 00:02:18,931 --> 00:02:24,937 ให้บ้านเราสุขสันต์ทุกวันสดใส 32 00:02:26,647 --> 00:02:29,650 ร้องให้กับบรรพบุรุษพวกเรา 33 00:02:30,609 --> 00:02:32,903 และสมบัติไม่ยอมให้ใครมาเอา 34 00:02:34,446 --> 00:02:37,950 - ร้องให้ความรุ่งเรืองที่มีมาเนิ่นนาน - ร้องให้ความรุ่งเรืองที่มีมาเนิ่นนาน 35 00:02:37,950 --> 00:02:40,786 ร้องให้วันพรุ่งนี้ที่แสนชื่นบาน 36 00:02:42,246 --> 00:02:46,041 เมื่อพวกเราร่ําร้อง เราร้องไม่ยั้ง 37 00:02:46,041 --> 00:02:49,503 ขอให้เสียงเพลงเชื่อมหัวใจ 38 00:02:49,503 --> 00:02:53,841 - ให้บ้านเราสุขสันต์ทุกวันและ - ร้องเลย 39 00:02:53,841 --> 00:02:55,717 - ใจพวกเรา - ใจพวกเรา 40 00:02:55,717 --> 00:02:57,761 - เชื่อมด้วยเพลง - เชื่อมด้วยเพลง 41 00:02:57,761 --> 00:03:01,431 ให้บ้านเราสุขสันต์ทุกวันและ 42 00:03:01,431 --> 00:03:05,477 - ใจพวกเราเชื่อมด้วยเพลง - โอ้ เย่ 43 00:03:05,477 --> 00:03:09,523 - รื่นเริงต่อไป ไม่พัก ไม่พักเลย - โว้ว ยังไม่พัก 44 00:03:09,523 --> 00:03:12,401 - ขอให้เสียงเพลงเชื่อมหัวใจ - ใช่เลย 45 00:03:12,401 --> 00:03:18,198 - โอ้ เย่ - ให้บ้านเราสุขสันต์ทุกวันสดใส 46 00:03:21,702 --> 00:03:23,287 แฟรกเกิลร็อก เย่! 47 00:03:24,162 --> 00:03:28,458 - ใช่ อีกวันอันแสนสดใสที่แฟรกเกิลร็อก - ใช่เลย โกโบ 48 00:03:28,458 --> 00:03:32,045 บอกไม่ถูกว่าฉันตื่นเต้นกับอะไรมากกว่ากัน ความสนุกหรือเกม 49 00:03:32,546 --> 00:03:34,965 เต้นหรือร้องเพลง โยกช้าๆ หรือซอยเท้ารัวๆ 50 00:03:35,799 --> 00:03:37,009 ฉันโลเลอีกแล้ว 51 00:03:37,509 --> 00:03:39,720 ตอนนี้สิ่งต่างๆ ไปได้ดีมาก 52 00:03:39,720 --> 00:03:43,223 ไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้เราเป็นเพื่อนกับพวกกอร์ก 53 00:03:43,807 --> 00:03:47,436 ฉันชอบความสามัคคีกันที่เดอะร็อกตอนนี้จัง 54 00:03:47,436 --> 00:03:50,314 - ใครอยากประสานเสียงกับฉันบ้าง บูเบอร์ - ไม่เอา 55 00:03:50,314 --> 00:03:53,358 ไม่เอา 56 00:03:53,358 --> 00:03:56,028 เพราะจับใจเลย ขอบใจนะ 57 00:03:56,028 --> 00:03:57,529 ทุกคนฟังทางนี้ 58 00:03:57,529 --> 00:03:59,781 แฟรกเกิลคนสําคัญมาถึงแล้ว 59 00:03:59,781 --> 00:04:03,076 จงดู นี่ลุงเอง ลุงแมตต์... 60 00:04:04,786 --> 00:04:05,913 ลุงตั้งใจสะดุดเอง 61 00:04:07,039 --> 00:04:09,041 ขอบใจพวกแฟรกเกิลตัวน้อยที่มา 62 00:04:09,833 --> 00:04:13,504 หรือจริงๆ แล้วลุงควรขอบคุณตัวเอง ที่เป็นคนน่าสนใจขนาดนี้ 63 00:04:13,504 --> 00:04:15,506 ขอบคุณนะแมตต์ ไม่เป็นไรจ้ะ 64 00:04:15,506 --> 00:04:16,882 เชื่อเขาเลย 65 00:04:16,882 --> 00:04:20,344 รู้ไหม พวกแฟรกเกิลมักจะมาหาลุงและพูดว่า... 66 00:04:21,386 --> 00:04:22,387 ลิ้นฉัน 67 00:04:23,138 --> 00:04:26,225 - ทําไมพวกเขาถึงพูดแบบนั้น - ลุงกัดลิ้นตัวเอง 68 00:04:27,935 --> 00:04:31,605 พวกเขาพูดว่า "แมตต์ คุณค้นพบสิ่งที่น่าอัศจรรย์มากมาย 69 00:04:31,605 --> 00:04:33,607 ที่เปลี่ยนให้ชีวิตเราดีขึ้นกว่าเดิม" 70 00:04:33,607 --> 00:04:34,942 - ใช่ - "ต่อไปเป็นอะไร" 71 00:04:34,942 --> 00:04:39,446 ลุงก็บอกพวกเขาว่า... "จงดู 72 00:04:40,072 --> 00:04:41,823 อนาคตแห่งแฟรกเกิลร็อก" 73 00:04:41,823 --> 00:04:45,619 - ว้าว - อยากได้จัง ผมจะเอา 74 00:04:45,619 --> 00:04:48,580 - มันคืออะไรครับ - ลุงจะอธิบายให้ฟัง 75 00:04:49,081 --> 00:04:51,166 เมื่อวันก่อนนี่เอง 76 00:04:51,166 --> 00:04:53,001 ระหว่างออกสํารวจอย่างกล้าหาญ... 77 00:04:53,001 --> 00:04:54,628 ในพื้นที่กว้างใหญ่นอกโลก... 78 00:04:54,628 --> 00:04:56,129 (สตรอว์เบอร์รี) 79 00:04:58,048 --> 00:04:59,049 ไปให้พ้น สัตว์ประหลาด 80 00:05:00,592 --> 00:05:02,886 ลุงบังเอิญเจอสิ่งที่น่าประหลาดที่สุด 81 00:05:02,886 --> 00:05:05,055 อาหารโตขึ้นมาจากโต๊ะ 82 00:05:05,848 --> 00:05:09,393 วิธีทําฟาร์มรูปแบบใหม่ที่ไม่ต้องใช้ดินและน้ํา 83 00:05:09,393 --> 00:05:12,813 ระบบนี้ใช้วิธีการดมล้วนๆ 84 00:05:12,813 --> 00:05:16,316 แต่มันไม่ใช่แค่ฟาร์ม มันคือประสบการณ์ 85 00:05:16,316 --> 00:05:19,319 มีเครื่องเล่นด้วย โกโบ เครื่องเล่นเชียวนะ 86 00:05:22,865 --> 00:05:24,157 ฉันไม่เป็นไร 87 00:05:24,658 --> 00:05:26,702 และนั่นคือตอนที่ลุงเห็น 88 00:05:27,286 --> 00:05:29,913 ผลงานที่สวยงามที่สุดในฟาร์มนั้น 89 00:05:31,540 --> 00:05:35,252 มีแค่ลุงเท่านั้นที่ได้รับสิทธิพิเศษให้ลองชิม 90 00:05:36,503 --> 00:05:41,049 - มันวิเศษมาก แต่ลุงต้องทําหน้านิ่งไว้ก่อน - หวานเจี๊ยบถูกใจแฟรกเกิล 91 00:05:42,593 --> 00:05:44,178 ลุงรู้ว่าต้องเอาสมบัติล้ําค่านี้ 92 00:05:44,178 --> 00:05:45,762 - กลับไปแฟรกเกิลร็อก... - อร่อยจัง 93 00:05:45,762 --> 00:05:48,557 ซึ่งก็คือที่ที่เราอยู่ตอนนี้ไง 94 00:05:49,600 --> 00:05:51,435 เราอยู่ไหน ทําไมมืดจัง 95 00:05:51,935 --> 00:05:52,936 ช่วยด้วย 96 00:05:56,356 --> 00:05:57,774 เขาไม่เป็นไร 97 00:05:57,774 --> 00:06:01,236 ในฐานะนักสํารวจ ที่ค้นพบหัวแรดิชดั้งเดิมเป็นคนแรก... 98 00:06:01,236 --> 00:06:02,529 อย่าเพิ่งปรบมือนะ 99 00:06:03,906 --> 00:06:04,865 แจ๋ว 100 00:06:05,449 --> 00:06:06,283 อือ 101 00:06:06,283 --> 00:06:09,494 ลุงมากับสิ่งที่ค้นพบสิ่งใหม่ที่จะเปลี่ยนชีวิตเราไป 102 00:06:09,494 --> 00:06:10,996 แรดิชหวาน 103 00:06:10,996 --> 00:06:15,501 ตัวประหลาดติงต๊องเรียกมันว่าสตรอว์เบอร์รี แต่ "แรดิชหวาน" คือชื่อทางวิทยาศาสตร์ 104 00:06:15,501 --> 00:06:16,418 ว้าว 105 00:06:16,418 --> 00:06:18,128 นี่ ลองชิมดู 106 00:06:18,879 --> 00:06:19,796 ขอบคุณครับ ลุงแมตต์ 107 00:06:19,796 --> 00:06:21,590 - ยินดีจ้ะ - ว้าว 108 00:06:21,590 --> 00:06:23,467 - เอาไปเลย - น่าตื่นเต้นจัง 109 00:06:23,467 --> 00:06:27,846 น้ําผลไม้คือชีวิต และรสชาติเปรียบเหมือนภาษา 110 00:06:27,846 --> 00:06:30,766 ไม่เอาน่า มันจะดีแค่ไหนกัน... 111 00:06:31,767 --> 00:06:33,352 ดีจริงด้วย 112 00:06:33,352 --> 00:06:36,021 - บูเบอร์ - อะไร ฟองน้ําอมแบคทีเรีย 113 00:06:36,021 --> 00:06:39,316 ที่ทุกคนจับก่อนมาถึงฉันน่ะเหรอ 114 00:06:40,150 --> 00:06:40,984 ไม่เอา ขอบใจ 115 00:06:40,984 --> 00:06:44,947 ฉันว่านี่คือการค้นพบที่น่าทึ่งที่สุด โดยลุงแมตต์ของฉัน 116 00:06:44,947 --> 00:06:46,198 อาฮะ 117 00:06:46,198 --> 00:06:49,201 นี่คือการค้นพบที่น่าทึ่งที่สุดของฉัน สปร็อกเกต 118 00:06:49,201 --> 00:06:51,161 แกต้องไม่เชื่อแน่ๆ 119 00:06:53,080 --> 00:06:54,915 ข้างหลังนั่นมีพัดลมเก่าๆ อยู่ด้วย 120 00:06:56,333 --> 00:06:57,876 ไหนๆ ก็มีพัดลมอยู่ในนั้นแล้ว 121 00:06:57,876 --> 00:07:02,714 ถ้าฉันเอาอีกตัวมาวางตรงนี้ ฉันก็จะสร้างกระแสลมได้จริงๆ 122 00:07:02,714 --> 00:07:06,009 โอเค รู้ไหมว่า โปรแกรมความยั่งยืนในทะเลเมื่อปีที่แล้ว 123 00:07:06,009 --> 00:07:08,679 เราเรียนเรื่องไมโครพลาสติก ประสบความสําเร็จมาก 124 00:07:08,679 --> 00:07:10,138 ได้เจอคณบดีด้วย 125 00:07:10,806 --> 00:07:15,227 ปีนี้ฉันจะเน้นเรื่องการรับลมทะเล เพื่อสร้างพลังงานหมุนเวียน 126 00:07:16,478 --> 00:07:18,689 และตอนนี้ที่ฉันสามารถสร้างกระแสลมได้ 127 00:07:18,689 --> 00:07:22,150 ฉันจะได้ทดสอบโมเดลกังหันได้หลายๆ แบบ 128 00:07:22,150 --> 00:07:26,780 เป็นเพราะพัดลมที่ซ่อนอยู่ตัวนั้นเลย ฉันขอเรียกมันว่า "แฟนบอย" 129 00:07:27,739 --> 00:07:29,074 อาจจะเปลี่ยนชื่อทีหลัง 130 00:07:29,074 --> 00:07:30,617 หรืออาจจะไม่ 131 00:07:30,617 --> 00:07:31,702 เอาละนะ 132 00:07:33,579 --> 00:07:36,081 ดูซิว่าเราจะสร้างพลังงานได้มากแค่ไหน 133 00:07:36,582 --> 00:07:39,209 ในที่สุดรูแปลกๆ ที่กําแพงก็มีประโยชน์ซะที 134 00:07:52,639 --> 00:07:56,351 รสชาตินี้สุดยอดเลย รู้สึกเหมือนมีเพลงบรรเลงในหัว 135 00:07:56,351 --> 00:07:58,770 ไม่ ไม่ใช่ในหัวนาย เราได้ยินกันทุกคน 136 00:07:58,770 --> 00:08:00,314 น่ากลัวที่สุดเลย 137 00:08:05,986 --> 00:08:06,987 ไม่นะ 138 00:08:08,572 --> 00:08:12,659 ทุกคนหาอะไรจับไว้ อย่าตื่นตกใจ 139 00:08:13,785 --> 00:08:16,330 - เราทําสองอย่างพร้อมกันไม่ได้เหรอ - บูเบอร์ 140 00:08:20,000 --> 00:08:24,421 ขอบคุณธรรมชาติที่แสดงให้เห็นถึงพละกําลังนี้ 141 00:08:30,385 --> 00:08:32,554 ภายใต้สถานการณ์อื่น 142 00:08:33,347 --> 00:08:36,140 มันคงช่วยทําให้ผ้าแห้งได้อย่างดี 143 00:08:40,354 --> 00:08:42,397 ฉันบินได้ 144 00:08:44,358 --> 00:08:45,359 ฉันช่วยได้ไหมเนี่ย 145 00:08:45,859 --> 00:08:48,278 ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างโอเคดี 146 00:08:48,278 --> 00:08:50,781 - นายเป็นอะไรไหม นายโอเคนะ - อือ 147 00:08:50,781 --> 00:08:52,616 เฮ้ กลับมานี่ก่อน เจ้าตัวเล็ก 148 00:08:54,284 --> 00:08:56,078 - เก่งมาก โกโบ - อะ... ครับ 149 00:08:56,078 --> 00:08:57,454 ลุงดูแลพื้นที่ตรงนี้ได้ 150 00:09:02,251 --> 00:09:05,712 อดทนไว้นะ เวมบลีย์ ทุกอย่างโอเคดี 151 00:09:05,712 --> 00:09:07,840 ไม่เห็นรู้สึกโอเคสักนิดเลย 152 00:09:10,342 --> 00:09:13,512 ลมทําให้มอสลอยอย่างกับร่มชูชีพ 153 00:09:14,012 --> 00:09:15,681 ไม่นะพวก ไม่เป็นไรนะ 154 00:09:15,681 --> 00:09:18,600 - โกโบ ช่วยด้วย - อดทนไว้ เวมบลีย์ 155 00:09:18,600 --> 00:09:20,978 ปกป้องแรดิชหวานไว้ให้ได้ 156 00:09:22,187 --> 00:09:24,815 เป็นอะไรไป ที่รัก 157 00:09:25,315 --> 00:09:30,571 ก็แค่... ผมรู้ว่าตอนนี้เราเป็นมิตร และใจดีกับพวกแฟรกเกิลแล้ว แต่ว่า... 158 00:09:30,571 --> 00:09:32,948 ปะป๊าของผมจะคิดยังไง 159 00:09:33,448 --> 00:09:35,200 เป็นฉันจะไม่ห่วงหรอก 160 00:09:35,200 --> 00:09:38,537 ปะป๊า นี่ผมลูกชายของป๊าเอง 161 00:09:39,121 --> 00:09:43,208 เราควรเป็นเพื่อนกับพวกแฟรกเกิลไหม ส่งสัญญาณให้ผมรู้ที 162 00:09:44,251 --> 00:09:47,004 ไม่นะ ไม่ๆ 163 00:09:48,088 --> 00:09:50,132 - ไม่ ไม่ๆ - นั่นปะป๊าเหรอ 164 00:09:52,134 --> 00:09:53,844 ปิดได้เลย สปร็อก 165 00:10:01,226 --> 00:10:02,394 สตรอว์เบอร์รีฉัน 166 00:10:05,272 --> 00:10:06,690 - เวมบลีย์ ฉันรับเอง - โกโบ 167 00:10:06,690 --> 00:10:09,526 - โกโบ - ฉันรับเขาเอง ฉันรับนายเอง เวมบลีย์ 168 00:10:13,780 --> 00:10:14,781 ฉันช่วยนายไว้ได้ 169 00:10:14,781 --> 00:10:16,200 - อาฮะ - ใช่ มาเถอะ 170 00:10:16,200 --> 00:10:17,409 โกโบ 171 00:10:17,409 --> 00:10:22,206 คอตเทอร์พิน นั่นเป็นสิ่งที่ทรงพลังที่สุดที่เคยเห็นมาเลย 172 00:10:22,206 --> 00:10:24,666 คุณกลัวหรือว่าตื่นเต้นคะ 173 00:10:24,666 --> 00:10:29,046 ทั้งสองอย่าง มันทรงพลังขนาดนั้นเลย มันทําให้ฉันรู้สึก "ทั้งสองอย่าง" 174 00:10:29,046 --> 00:10:33,717 ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งละก็ เราควรเอาพลังงานนั้นมาทําประโยชน์ 175 00:10:33,717 --> 00:10:38,472 ดักจับลมเอามาใช้สร้างพลังงาน เหมือนที่เราทํากับน้ํา 176 00:10:38,472 --> 00:10:41,308 แปลว่าเราจะสร้างอาคารได้มากขึ้น 177 00:10:41,308 --> 00:10:45,229 ว้าว วันนี้ฉันทึ่งเป็นครั้งที่สองแล้ว 178 00:10:45,229 --> 00:10:48,065 มาทําเครื่องดักจับลมกันเถอะ 179 00:10:48,065 --> 00:10:51,568 ฉันขอเรียกประชุมดูเซอร์ทุกคน 180 00:10:53,278 --> 00:10:55,572 ว่าแต่ต้องทํายังไง ให้ฉันตะโกนเสียงดังๆ 181 00:10:55,572 --> 00:10:57,282 หรือมีวิธีอื่นด้วย 182 00:10:57,282 --> 00:10:59,201 ไม่เป็นไรนะ เวมบลีย์ อือ 183 00:10:59,201 --> 00:11:00,869 โอ๋ๆ 184 00:11:00,869 --> 00:11:04,081 โกโบหลานรัก มันน่าอัศจรรย์จริงๆ 185 00:11:04,081 --> 00:11:06,708 - แหม - ใจเย็นท่ามกลางพายุแบบนั้น... 186 00:11:06,708 --> 00:11:09,461 หลานนี่กล้าหาญจะเท่าลุงแล้ว 187 00:11:13,632 --> 00:11:16,593 ลุงวางแผนจะกลับไปนอกโลก 188 00:11:16,593 --> 00:11:19,638 และลุงคิดว่าหลานพร้อมแล้ว โกโบ 189 00:11:19,638 --> 00:11:21,014 หลานคิดว่าไง 190 00:11:21,598 --> 00:11:25,519 ขอบคุณที่ลุงทําให้ผมเป็นแฟรกเกิล ที่มีความสุขที่สุดในเดอะร็อก เยส! 191 00:11:25,519 --> 00:11:28,438 - เยี่ยมเลย ไปเก็บของได้ - โอเคครับ 192 00:11:28,438 --> 00:11:30,607 เอาชุดหล่อๆ ติดไปด้วยนะ 193 00:11:30,607 --> 00:11:33,151 เผื่อลุงได้รับเชิญไปดินเนอร์มื้อสําคัญ 194 00:11:33,777 --> 00:11:34,611 ใช่แล้ว 195 00:11:35,195 --> 00:11:37,447 นี่เพื่อน มีข่าวใหญ่ 196 00:11:37,447 --> 00:11:39,533 ฉันจะออกไปนอก... 197 00:11:40,033 --> 00:11:41,577 เฮ้ เป็นอะไรกัน 198 00:11:42,661 --> 00:11:44,913 ลมพายุมันทําให้เขากลัวจนตัวสั่น 199 00:11:45,497 --> 00:11:50,335 ฉันพยายามย้ําให้เขารู้ว่า ภัยพิบัติเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ แต่มันไม่ได้ช่วยเลย 200 00:11:50,335 --> 00:11:53,714 ส่วนฉันก็ร้องเพลงกล่อมที่นุ่มนวลที่สุด เพลงที่ร้องแบบว่า... 201 00:11:57,217 --> 00:12:00,220 - ไม่ช่วยเลย - เวมที่น่าสงสาร แต่ว่า... 202 00:12:00,220 --> 00:12:02,639 เฮ้ มันจบแล้วนะพวก 203 00:12:03,640 --> 00:12:04,641 นายรู้ได้ไง 204 00:12:05,225 --> 00:12:08,353 มันคืออะไรกันแน่ คือว่า... มันจะเกิดขึ้นอีกไหม 205 00:12:09,062 --> 00:12:10,355 เป็นคําถามที่ดี 206 00:12:11,481 --> 00:12:12,900 อะไร ก็มันจริงนี่ 207 00:12:12,900 --> 00:12:14,985 โอเค เฮ้ ฟังนะ 208 00:12:14,985 --> 00:12:18,530 เราไปหาแทรชฮีปกันดีไหม เวม 209 00:12:18,530 --> 00:12:21,033 การแวะไปหาเทพยากรณ์ ผู้เห็นทุกอย่าง รอบรู้ทุกอย่าง 210 00:12:21,033 --> 00:12:22,451 จะทําให้นายรู้สึกดีขึ้นไหม 211 00:12:22,451 --> 00:12:24,953 ฉัน... อาจจะ ไม่รู้สิ 212 00:12:24,953 --> 00:12:30,459 งั้นเรามาเปลี่ยนคําว่าอาจจะให้เป็น... 213 00:12:31,251 --> 00:12:32,377 - "ลองดู" - อือ 214 00:12:32,377 --> 00:12:33,670 "ดู" คล้องจองกับบูเบอร์ 215 00:12:33,670 --> 00:12:36,006 - อะไรนะ - ไปหาฮีปกัน เร็วเข้าทุกคน 216 00:12:36,006 --> 00:12:39,551 ไปหาแทรชฮีปกัน ไปหาแทรชฮีปกันเลยทุกคน 217 00:12:39,551 --> 00:12:42,679 - เพื่อนฉันจะได้รู้สึกดีขึ้น เย่! - แทรชฮีป แทรชฮีป 218 00:12:42,679 --> 00:12:43,931 - โกโบ - ว่า 219 00:12:43,931 --> 00:12:46,600 นายไม่กังวลที่ลุงนายจะทิ้งนายไปคนเดียวเหรอ 220 00:12:46,600 --> 00:12:49,311 ไม่นี่ เขาจะไปบอกลานักเล่าเรื่อง 221 00:12:49,311 --> 00:12:51,522 - คงใช้เวลาพักใหญ่แหละ - อาฮะ 222 00:12:52,648 --> 00:12:55,734 นอกโลกร้องเรียกหาฉันแล้ว 223 00:12:56,735 --> 00:12:58,737 ฟังเรื่องอะไรก่อนไปหน่อยดีไหม 224 00:12:58,737 --> 00:13:00,906 น่าเสียดาย ฉันรีบอยู่ 225 00:13:00,906 --> 00:13:02,241 เรื่องเกี่ยวกับคุณนะ 226 00:13:02,241 --> 00:13:03,700 ฉันควรนั่งตรงไหน 227 00:13:05,494 --> 00:13:09,248 กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว 228 00:13:09,248 --> 00:13:12,793 ฮีโร่ได้ถือกําเนิดขึ้นมาบนโลกนี้ 229 00:13:13,293 --> 00:13:17,422 และฮีโร่คนนั้นมีนามว่า... แมตต์ 230 00:13:19,049 --> 00:13:20,050 เฮ้พวก 231 00:13:20,050 --> 00:13:22,219 - ไงเพื่อน - ขอบคุณสําหรับมิตรภาพนะ 232 00:13:22,219 --> 00:13:24,555 - ขอบคุณสําหรับมิตรภาพ - ไว้เล่นสควิชบอลกันไหม 233 00:13:24,555 --> 00:13:26,807 - ไม่พลาดแน่นอน - สควิชบอลคืออะไร 234 00:13:26,807 --> 00:13:29,142 สอนฉันบ้างสิ ฉันจะได้เอาชนะนาย 235 00:13:29,643 --> 00:13:30,894 ฝากทักทายแม่นายด้วยนะ 236 00:13:30,894 --> 00:13:32,145 อาฮะ 237 00:13:32,145 --> 00:13:36,316 ไปให้พ้น เจ้าพวกแฟรกเกิล เราไม่ต้อนรับพวกเธออีกต่อไป 238 00:13:36,316 --> 00:13:37,985 ไม่สักคน ไปให้พ้นเลย 239 00:13:37,985 --> 00:13:40,654 - เรื่องอะไรกันเนี่ย - เขาคงหยอกเล่นละมั้ง 240 00:13:40,654 --> 00:13:42,823 เราก็ไม่ต้อนรับคุณเหมือนกัน 241 00:13:44,575 --> 00:13:45,742 - ใช่ - แปลกแฮะ 242 00:13:45,742 --> 00:13:48,370 ป๊า ทําไมขึ้นเสียงใส่เพื่อนเราแบบนั้นล่ะครับ 243 00:13:48,370 --> 00:13:50,831 พ่อของลูกเปลี่ยนใจแล้ว 244 00:13:50,831 --> 00:13:53,959 ใช่ พ่อจะเรียกประชุมทั้งครอบครัว 245 00:13:55,586 --> 00:13:58,589 ต้องทํายังไง ให้ตะโกนเสียงดังๆ หรืออะไร 246 00:14:01,466 --> 00:14:03,468 พวกเขามาแล้ว ทําตามที่ซ้อมนะ 247 00:14:03,468 --> 00:14:05,012 - ได้ - นายเริ่มก่อน 248 00:14:05,012 --> 00:14:07,347 ตอนนี้พวกเธอกําลังอยู่กับ... 249 00:14:07,347 --> 00:14:09,224 ผู้รอบรู้ทุกอย่าง... 250 00:14:09,224 --> 00:14:10,642 แทรชฮีป 251 00:14:12,269 --> 00:14:13,854 - ฉันว่าไปได้สวย - เราทําได้ดี 252 00:14:13,854 --> 00:14:15,647 ขอบใจนะหนุ่มๆ 253 00:14:15,647 --> 00:14:18,609 ยินดีต้อนรับกลับมา พวกแฟรกเกิล 254 00:14:18,609 --> 00:14:19,693 ครับ 255 00:14:19,693 --> 00:14:24,489 โกโบ แฟรกเกิล ความมั่นใจมันเปล่งประกายออกมาจากตัวนาย 256 00:14:24,489 --> 00:14:27,618 ผมกําลังจะได้ออกไปนอกโลก 257 00:14:27,618 --> 00:14:28,619 น่าตื่นเต้นจัง 258 00:14:28,619 --> 00:14:30,537 - ไม่ใช่ฉัน ฉันติดบ้าน - จริง 259 00:14:30,537 --> 00:14:34,208 ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีมาก เว้นแต่ว่าเพื่อนซี้ผมคนนี้... 260 00:14:34,208 --> 00:14:35,542 - หวัดดีครับ - เขาหวาดกลัว 261 00:14:35,542 --> 00:14:37,336 - พายุลูกใหญ่สุดๆ - ใช่ 262 00:14:37,336 --> 00:14:40,756 เวมบลีย์ที่น่าสงสาร ในเสื้อลายกล้วยและทุกๆ อย่าง 263 00:14:40,756 --> 00:14:44,551 ฟังดูเหมือนว่าลมข้างล่างนั่นมันน่ากลัวทีเดียว 264 00:14:44,551 --> 00:14:46,345 - ขวัญหนี - ดีฝ่อ 265 00:14:46,929 --> 00:14:49,139 และมันส่งเสียงหวิวๆ ที่น่าขนลุกที่สุด 266 00:14:49,139 --> 00:14:51,975 ฉันชอบนะ เพราะฉันเป็นคนรักดนตรีวิชาชีพ 267 00:14:51,975 --> 00:14:53,685 แต่มันก็แค่ฉันคนเดียว 268 00:14:54,269 --> 00:14:56,063 เสียงหวิวๆ เหรอ 269 00:14:56,063 --> 00:14:59,358 เสียงมันน่าจะมาจากโพรงหวีดหวิวนะ 270 00:14:59,358 --> 00:15:02,319 - แม่นักสืบตัวยง - ไขคดีได้แล้ว 271 00:15:02,319 --> 00:15:04,947 ได้เลย งั้นเราไปที่โพรงหวีดหวิวกัน 272 00:15:04,947 --> 00:15:08,492 เวมจะได้เห็นกับตา ว่าทั้งหมดมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร 273 00:15:08,492 --> 00:15:11,286 นายฟังดูมั่นใจจริงๆ 274 00:15:11,286 --> 00:15:16,875 ฉันตั้งตารอให้ทุกคนได้เห็น ในสิ่งที่พวกเขาต้องเห็น 275 00:15:20,045 --> 00:15:22,840 แทรชฮีปได้เอ่ยวาจาแล้ว 276 00:15:25,092 --> 00:15:27,427 เอาละ ไปกันเถอะชาวแก๊ง 277 00:15:28,053 --> 00:15:29,054 - ได้ - ได้ โอเค 278 00:15:30,180 --> 00:15:34,226 เฮ้ ถ้าเขาอยากซักอะไรละก็ บอกฉันได้เลยนะ 279 00:15:34,226 --> 00:15:36,353 - นั่นหน้าที่เรา - ใช่ เราซักสิ่งต่างๆ 280 00:15:36,353 --> 00:15:38,939 อือ ฉันดูออก 281 00:15:40,566 --> 00:15:41,984 - ไม่อยากเชื่อเลย - ไม่อยากเชื่อ 282 00:15:41,984 --> 00:15:42,901 - ไม่เลยใช่ไหม - ไม่เลย 283 00:15:42,901 --> 00:15:43,819 - ไม่เลย - ไม่เลย 284 00:15:43,819 --> 00:15:45,028 - ไม่สักนิด - ไม่สักนิด 285 00:15:46,905 --> 00:15:48,240 ดูนี่สิ สปร็อกกี้ 286 00:15:48,740 --> 00:15:52,703 ฉันบอกเจอร์รีที่ห้องแล็บมหาลัย ว่าอยากได้พัดลมตัวใหญ่กว่าเดิม 287 00:15:52,703 --> 00:15:55,414 และเขาบอกว่า "จัดให้" 288 00:15:56,456 --> 00:15:57,624 เจอร์รีไม่ได้มาเล่นๆ 289 00:16:02,504 --> 00:16:04,423 นี่คือโพรงหวีดหวิวสินะ 290 00:16:04,923 --> 00:16:07,509 น่าประทับใจสุดๆ 291 00:16:08,343 --> 00:16:10,512 เห็นไหมพวก ไม่มีอะไรต้องกลัวเลย 292 00:16:10,512 --> 00:16:13,265 แค่จุดที่ลมพัดกับเสียงดนตรีเจ๋งๆ 293 00:16:32,367 --> 00:16:34,620 ฉันรู้ว่านายน่ะกลัวและยังไม่พร้อม 294 00:16:35,245 --> 00:16:37,206 แต่ถึงเวลาพวกเราจะต้องมาลอง 295 00:16:37,206 --> 00:16:40,459 สักตั้ง ถึงแม้ไม่รู้จะเป็นเช่นไร 296 00:16:40,459 --> 00:16:43,170 อาจเป็นเหตุผลให้ต้องไปค้นไปหานี่ไง 297 00:16:43,170 --> 00:16:46,590 ล่ะ... นายต้องมีความมั่นใจในตัวเอง 298 00:16:46,590 --> 00:16:49,009 ไม่ต้องไปกลัว และแค่... คว้าโอกาส 299 00:16:49,009 --> 00:16:51,929 และเฮ้ ฉันรู้ว่านายยังกลัวฝังใจ 300 00:16:51,929 --> 00:16:55,098 แต่พวกเราเคยลุยมาแล้ว มากมายการผจญภัย 301 00:16:55,098 --> 00:16:58,477 และ... ถ้าปวดท้องข้างในขึ้นมา ถ้าเธอกลัวใช่ไหม 302 00:17:00,687 --> 00:17:03,440 จงจําไว้ให้ดีว่าฉันอยู่นี่ 303 00:17:03,440 --> 00:17:06,108 จะยืนข้างๆ ตรงนี้ไม่ห่างไปไหน 304 00:17:07,069 --> 00:17:09,820 ทุกๆ เรื่องมันจะต้องโอเค 305 00:17:09,820 --> 00:17:11,990 อย่าไปกังวลจนเราให้เราเดินเซ 306 00:17:11,990 --> 00:17:14,867 ก็เราเอาอยู่ เดี๋ยวรู้เลย 307 00:17:14,867 --> 00:17:18,163 อย่าให้ความกลัวและกังวลมาขวางเรา 308 00:17:18,704 --> 00:17:21,415 ทุกๆ เรื่องมันจะต้องโอเค 309 00:17:21,415 --> 00:17:23,544 พวกเรื่องทุกข์ใจเก็บไปให้วันฝนเท 310 00:17:23,544 --> 00:17:26,547 ก็เราเอาอยู่ เดี๋ยวรู้เลย 311 00:17:26,547 --> 00:17:30,259 ทุกๆ เรื่องมันจะต้องโอเค 312 00:17:30,759 --> 00:17:32,094 ตามมาซิ 313 00:17:33,220 --> 00:17:34,805 ลองดูให้ดี 314 00:17:36,390 --> 00:17:39,226 ว่าที่ที่เราอยู่ ที่ที่เรายืน 315 00:17:39,226 --> 00:17:42,396 นั้นมันดีมากกว่าที่เคย 316 00:17:42,396 --> 00:17:47,025 ก็... จําไว้ว่าเรื่องที่นายยังไม่เคยได้เห็น 317 00:17:48,527 --> 00:17:50,654 บางทีต้องยอม ต้องลองเสี่ยงดู 318 00:17:50,654 --> 00:17:53,657 ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เคยรู้ 319 00:17:53,657 --> 00:17:54,783 นี่ 320 00:17:54,783 --> 00:17:57,452 ทุกๆ เรื่องมันจะต้องโอเค 321 00:17:57,452 --> 00:17:59,621 อย่าไปกังวลจนทําให้เราเดินเซ 322 00:17:59,621 --> 00:18:02,708 ก็เราเอาอยู่ เดี๋ยวรู้เลย 323 00:18:02,708 --> 00:18:05,878 อย่าให้ความกลัวและกังวลมาขวางเรา 324 00:18:06,378 --> 00:18:09,047 ทุกๆ เรื่องมันจะต้องโอเค 325 00:18:09,047 --> 00:18:11,300 พวกเรื่องทุกข์ใจเก็บไปให้วันฝนเท 326 00:18:11,300 --> 00:18:13,927 ก็เราเอาอยู่ เดี๋ยวรู้เลย 327 00:18:13,927 --> 00:18:18,223 ทุกๆ เรื่องมันจะต้องโอเค 328 00:18:18,223 --> 00:18:19,683 เย่! 329 00:18:19,683 --> 00:18:21,101 ต้องโอเค 330 00:18:21,894 --> 00:18:24,313 - ทุกๆ เรื่องจะต้องโอเค - ต้องโอเค 331 00:18:24,313 --> 00:18:25,981 - ถ้ํานี้ - ถ้ํานี้ 332 00:18:25,981 --> 00:18:29,818 ไม่น่ากลัวเลย อย่าไปกังวล 333 00:18:30,485 --> 00:18:31,486 รู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหม 334 00:18:32,112 --> 00:18:34,573 นายร้องเพลงทีไร ฉันรู้สึกดีขึ้นทุกที โกโบ 335 00:18:34,573 --> 00:18:36,909 แต่ถ้าเกิดพายุลูกใหญ่อีกล่ะ 336 00:18:36,909 --> 00:18:40,537 ไม่เอาน่า นายกังวลอะไร ที่นี่เยี่ยมจะตาย 337 00:18:42,539 --> 00:18:45,000 ไอ้นี่จะช่วยสร้างพลังงานได้ดีเลย 338 00:18:45,584 --> 00:18:48,837 จะเป่าละนะ 339 00:18:58,263 --> 00:19:00,349 มันเกิดขึ้นอีกแล้ว 340 00:19:04,269 --> 00:19:06,021 โกโบ นายโอเคไหม 341 00:19:10,734 --> 00:19:12,986 เราวัดค่าได้รึยัง 342 00:19:17,908 --> 00:19:18,992 แรงเวอร์ 343 00:19:18,992 --> 00:19:20,452 หมากฝรั่งปลิวหลุดจากปากเลย 344 00:19:20,452 --> 00:19:22,704 ขอเตือนก่อน ฉันไม่รู้ว่ามันปลิวไปไหน 345 00:19:27,209 --> 00:19:29,545 เฮ้ ฉันไม่เป็นไรเลย 346 00:19:29,545 --> 00:19:31,380 ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร 347 00:19:31,380 --> 00:19:32,714 ไม่ใช่เรื่องใหญ่สักนิด 348 00:19:33,340 --> 00:19:35,634 ฉันว่าฉันกับนายคิดไม่เหมือนกัน 349 00:19:35,634 --> 00:19:38,762 ว่าอะไรใช่หรือไม่ใช่เรื่องใหญ่ 350 00:19:38,762 --> 00:19:42,099 อะ... ไม่นะ พูดจริง ไม่เห็นมีอะไรต้องกังวลเลย 351 00:19:42,099 --> 00:19:44,017 และมันจบลงแล้วด้วย 352 00:19:44,726 --> 00:19:46,144 จับหางไว้แน่นๆ นะ 353 00:19:51,733 --> 00:19:55,779 ทีนี้มาทดลองกระแสลมกลับไปมาดีกว่า 354 00:19:55,779 --> 00:19:58,240 เราจะได้อ่านค่าได้เยอะๆ 355 00:20:01,952 --> 00:20:03,328 ช่วยด้วย 356 00:20:09,793 --> 00:20:12,754 ใครก็ได้หยุดมันที 357 00:20:22,639 --> 00:20:25,976 ทําไงกันดี โกโบ เราจะรอดไหมเนี่ย 358 00:20:26,685 --> 00:20:28,353 ฉัน... ฉัน... 359 00:20:28,353 --> 00:20:30,314 ว่าไง เอาอยู่ใช่ไหม 360 00:20:31,023 --> 00:20:32,065 ไม่ 361 00:20:33,108 --> 00:20:35,485 ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้ 362 00:20:36,653 --> 00:20:39,448 ฉันผิดเองที่บอกนายว่าทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย เวมบลีย์ 363 00:20:39,448 --> 00:20:40,699 ฉันไม่รู้เลย 364 00:20:42,201 --> 00:20:45,495 ฉันคงเป็นเพื่อนที่ดีกว่านี้ ถ้าฉันยอมรับว่ามีหลายเรื่องที่ฉันไม่รู้ 365 00:20:46,330 --> 00:20:47,581 ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว 366 00:20:49,499 --> 00:20:51,502 นั่นอาจเป็นสิ่งที่มาร์จอรีอยากให้ฉันเห็น 367 00:20:53,337 --> 00:20:55,964 ฉันขอโทษที่ทําให้นายรู้สึกดีขึ้นไม่ได้นะเพื่อน 368 00:20:56,465 --> 00:20:58,425 รู้ไหม มันแปลกนะ แต่ฉันรู้สึกดีขึ้น 369 00:20:59,009 --> 00:21:01,470 พอได้ยินว่านายก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 370 00:21:01,470 --> 00:21:04,014 มันทําให้ฉันรู้สึกโดดเดี่ยวน้อยลง 371 00:21:04,014 --> 00:21:06,225 เหมือนเราลงเรือลําเดียวกัน 372 00:21:06,225 --> 00:21:07,142 - ใช่ - อือ 373 00:21:07,142 --> 00:21:08,477 เราด้วย 374 00:21:09,061 --> 00:21:10,562 ดีใจนะที่พวกนายคุยกัน แต่... 375 00:21:10,562 --> 00:21:13,065 - อือ ฉัน... - แผนการคือยังไง 376 00:21:13,065 --> 00:21:16,276 นั่นสิ เราต้องหาทางสู้กับลมนี่ 377 00:21:16,902 --> 00:21:18,737 เราอาจไม่ต้องสู้กับมันก็ได้ 378 00:21:19,571 --> 00:21:21,865 ทุกคนจับมอสให้แน่นๆ 379 00:21:21,865 --> 00:21:22,950 ได้ 380 00:21:22,950 --> 00:21:24,243 ทีนี้ยกมันขึ้นมา 381 00:21:28,914 --> 00:21:29,998 ว้าว 382 00:21:33,794 --> 00:21:36,421 - ไม่นะ - โกโบ ฉันช่วยนายเอง 383 00:21:38,048 --> 00:21:39,049 ขอบใจนะเพื่อน 384 00:21:42,845 --> 00:21:43,846 โอเค 385 00:21:48,308 --> 00:21:49,476 โอเค 386 00:21:49,476 --> 00:21:52,187 ฉันเปิดแรงไปหน่อย ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว 387 00:21:53,105 --> 00:21:56,400 แต่พลังงานลมจะช่วยโลกนี้ได้แน่นอน 388 00:21:56,400 --> 00:21:58,944 ฉันเลยตื่นเต้นที่จะกลับไปที่กระดานวางแผน 389 00:21:58,944 --> 00:22:00,237 แล้วคิดค้นงานนี้ต่อ 390 00:22:00,737 --> 00:22:02,781 แต่ก่อนอื่น เก็บของที่นี่ก่อนดีกว่า 391 00:22:05,367 --> 00:22:07,202 มีคนเจอหมากฝรั่งของฉันแล้ว 392 00:22:12,374 --> 00:22:13,375 ว้าว 393 00:22:15,335 --> 00:22:19,131 และแฟรกเกิลร็อกจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป 394 00:22:19,631 --> 00:22:22,801 นั่นคือวิธีที่แมตต์นักเดินทาง 395 00:22:22,801 --> 00:22:27,890 ท่องเที่ยวไปยังปลายทางที่สําคัญที่สุดของเขา 396 00:22:28,432 --> 00:22:30,475 หัวใจของเรานั่นเอง 397 00:22:32,394 --> 00:22:33,228 ว้าว 398 00:22:33,228 --> 00:22:36,190 - ขอบคุณนะ ขอบคุณ - ว้าวเลย 399 00:22:40,569 --> 00:22:41,904 โกโบหลานรัก อยู่นี่เอง 400 00:22:41,904 --> 00:22:46,116 หลานพลาดเรื่องราวแสนงดงามไป มันสั้นไปนิด แต่ดีมากๆ 401 00:22:47,117 --> 00:22:48,619 ว่าแต่พร้อมไปรึยัง 402 00:22:49,369 --> 00:22:54,833 ลุงแมตต์ครับ ผมขอโทษ แต่ผมไปนอกโลกกับลุงไม่ได้ 403 00:22:55,417 --> 00:22:57,836 คืองี้ครับ มีบางอย่างผิดปกติที่แฟรกเกิลร็อก 404 00:22:57,836 --> 00:23:02,674 และผมอยากอยู่ที่นี่กับเพื่อนๆ เพื่อทําให้มันดีขึ้น จนกว่าทุกอย่างจะเป็นปกติ 405 00:23:05,886 --> 00:23:06,887 ได้เลย 406 00:23:06,887 --> 00:23:11,767 งั้นลุงพาคนอื่นไปแทน คนที่ใจเย็นและจริงจัง 407 00:23:15,312 --> 00:23:16,313 ไงเร้ด 408 00:23:16,313 --> 00:23:18,398 ฉันจะออกไปนอกโลก 409 00:23:21,735 --> 00:23:23,737 หวังว่านี่คงไม่ใช่ความผิดพลาดนะ 410 00:23:27,241 --> 00:23:29,159 ฉันคือนักสํารวจ 411 00:23:29,660 --> 00:23:31,370 - บาย โพกี้ - บ๊ายบาย 412 00:23:31,370 --> 00:23:32,621 บายครับ ลุงแมตต์ 413 00:23:34,248 --> 00:23:38,126 เพื่อนๆ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่แกล้งทําเป็นว่ามันคือเรื่องเล็ก 414 00:23:38,126 --> 00:23:40,838 - และอาจจะน่ากลัวแค่นิดหน่อย - อือ 415 00:23:42,631 --> 00:23:46,051 ไม่ยุติธรรมเลย พวกเขาเป็นเพื่อนผมนะ 416 00:23:46,051 --> 00:23:47,594 พวกเขาคือแฟรกเกิล 417 00:23:47,594 --> 00:23:49,513 ส่วนพวกเราคือกอร์ก 418 00:23:49,513 --> 00:23:52,015 นั่นคือสิ่งที่บรรพบุรุษเราต้องการ 419 00:23:52,766 --> 00:23:55,602 และฉันไม่รู้ว่าต่อจากนี้เราจะเจอกับอะไร 420 00:23:58,438 --> 00:24:01,567 แต่มันไม่มีทางหยุดเรา ไม่ให้ลองทําสิ่งต่างๆ ให้ดีขึ้นได้ 421 00:24:03,569 --> 00:24:06,446 หรือพรากความสนุกของการอยู่ที่นี่ไปจากเรา 422 00:24:07,739 --> 00:24:09,408 เพราะฉันไม่ได้รู้ทุกอย่าง 423 00:24:10,242 --> 00:24:13,453 แต่ฉันรู้ว่าฉันไม่อยากอยู่ที่ไหนนอกจากที่นี่ 424 00:24:17,875 --> 00:24:19,042 เฮ้ ทุกคน 425 00:24:19,042 --> 00:24:21,753 สิ่งประดิษฐ์ใหม่ชิ้นแรกจากลุงแมตต์มาถึงแล้ว 426 00:24:21,753 --> 00:24:22,838 - ว้าว - ใช่... 427 00:24:22,838 --> 00:24:27,509 - เฮ้ เร็วจัง - ไหนดูซิ โปสการ์ดเขียนว่า 428 00:24:27,509 --> 00:24:30,762 "โกโบหลานรัก... มันคือความผิดพลาด" 429 00:24:31,597 --> 00:24:32,681 หมายความว่าไง 430 00:24:33,307 --> 00:24:35,142 ที่นี่คือนอกโลกใช่ไหม 431 00:24:35,142 --> 00:24:36,643 - ไงเร้ด - ไง 432 00:24:36,643 --> 00:24:40,189 ฉันคือโพกี้ 433 00:26:00,060 --> 00:26:02,062 คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี 434 00:26:02,062 --> 00:26:04,147 (อาลัยรักแด่ฟิลิป บัลซัม ปี 1943 - 2023)