1
00:00:27,320 --> 00:00:29,239
เต้นให้หมดห่วง

2
00:00:29,239 --> 00:00:31,408
เก็บไว้กังวลวันหลัง

3
00:00:31,408 --> 00:00:33,493
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

4
00:00:33,493 --> 00:00:35,412
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

5
00:00:35,412 --> 00:00:37,706
ทํางานให้หมดห่วง

6
00:00:37,706 --> 00:00:39,749
เก็บไว้เต้นวันหลัง

7
00:00:39,749 --> 00:00:41,376
ปล่อยพวกแฟรกเกิลเล่นไป

8
00:00:41,376 --> 00:00:42,419
- พวกเรามีโกโบ
- โมกี้

9
00:00:42,419 --> 00:00:43,336
- เวมบลีย์
- บูเบอร์

10
00:00:43,336 --> 00:00:44,421
เร้ด

11
00:00:47,757 --> 00:00:48,800
จูเนียร์

12
00:00:49,301 --> 00:00:50,635
ว่าไงจ๊ะ

13
00:00:52,220 --> 00:00:53,346
หัวแรดิชของฉัน

14
00:00:54,472 --> 00:00:56,433
เต้นให้หมดห่วง

15
00:00:56,433 --> 00:00:58,560
เก็บไว้กังวลวันหลัง

16
00:00:58,560 --> 00:01:00,645
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

17
00:01:00,645 --> 00:01:04,648
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

18
00:01:04,648 --> 00:01:06,151
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

19
00:01:11,323 --> 00:01:12,532
อรุณสวัสดิ์เพื่อนๆ

20
00:01:13,241 --> 00:01:16,536
เมื่อคืนมีใครนอนไม่ค่อยหลับบ้าง

21
00:01:17,370 --> 00:01:18,622
บูเบอร์ นายเงียบจัง

22
00:01:19,915 --> 00:01:20,916
โมกี้

23
00:01:23,919 --> 00:01:26,213
เราอยู่ทางนี้

24
00:01:30,675 --> 00:01:33,011
แปลกแฮะ หวัดดี รอนด้า

25
00:01:33,011 --> 00:01:34,346
- เจอกัน รอนด้า
- บาย

26
00:01:35,889 --> 00:01:37,682
โมกี้ เธอโอเคไหมเนี่ย

27
00:01:38,266 --> 00:01:40,227
สุดๆ โอเคมาก

28
00:01:40,227 --> 00:01:43,063
ก็แค่พักนี้ฉันนอนหลับไม่ค่อยสนิท

29
00:01:44,940 --> 00:01:48,693
โมกี้ เธอว่าคลื่นลมที่ยังตกค้างอยู่
มันรบกวนเธอไหม

30
00:01:48,693 --> 00:01:51,238
ไม่นี่ ฉันปกติดี

31
00:01:51,238 --> 00:01:53,698
ว่าไง ทุกคนเป็นไงกันบ้าง

32
00:01:56,117 --> 00:01:57,535
ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น

33
00:01:57,535 --> 00:02:00,205
รู้ไหมอะไรทําให้ฉันรู้สึกเป็นตัวเองมากขึ้น

34
00:02:00,205 --> 00:02:03,541
ตะโกนว่า "อิกเกิ้ล วิกเกิ้ล บิกเกิ้ล พิกเกิ้ล"
แล้วฟาดหางสามทีใช่ไหม

35
00:02:05,168 --> 00:02:06,002
แน่นอน

36
00:02:06,002 --> 00:02:09,129
แต่ฉันคิดว่า
เราควรกลับไปทํากิจวัตรประจําวันเหมือนเดิม

37
00:02:09,129 --> 00:02:10,465
ที่ทํางาน 30 นาทีต่อสัปดาห์

38
00:02:11,925 --> 00:02:15,804
ใช่ ไม่มีอะไรเทียบได้กับงานน่าเบื่อ
ที่ช่วยชโลมจิตใจ

39
00:02:15,804 --> 00:02:18,223
มันคงทําให้เรากระปรี้กระเปร่าได้

40
00:02:18,223 --> 00:02:20,392
โอเค งั้นก็ลุยกันเลย

41
00:02:20,392 --> 00:02:22,102
เย่ เอาเลย ไปเร็ว

42
00:02:26,022 --> 00:02:28,108
ตื่นขึ้นมาเวลาเช้า

43
00:02:28,108 --> 00:02:30,235
ไปทํางานเริ่มวัน

44
00:02:30,235 --> 00:02:32,362
แฟรกเกิลไม่ทําเล่นเอาฮา

45
00:02:32,362 --> 00:02:34,364
แฟรกเกิลเราจริงจัง

46
00:02:34,364 --> 00:02:36,575
มีหน้าที่รอให้จัดการ

47
00:02:36,575 --> 00:02:40,161
และหน้าที่รอให้ทํา

48
00:02:40,996 --> 00:02:43,081
มีเกมปิงปองที่เราต้องเล่น

49
00:02:43,081 --> 00:02:44,708
มีเพลงที่ต้องร้องกัน

50
00:02:44,708 --> 00:02:52,966
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

51
00:02:52,966 --> 00:02:57,220
เรื่องราวที่อยากให้ฟังที
เรื่องงานที่ฉันชอบทํา

52
00:02:57,220 --> 00:03:01,683
เรื่องราวทุ่มเทในการเก็บเกี่ยว
เรื่องแรดิชเป็นต้น

53
00:03:01,683 --> 00:03:03,810
และขอไม่ลืมงานเด่นของฉัน

54
00:03:03,810 --> 00:03:07,105
ทั้งเดียวดายและสุดยาก

55
00:03:08,231 --> 00:03:10,483
ฉันดําและดิ่งและกรี๊ดและกร๊าด

56
00:03:10,483 --> 00:03:11,902
เพื่อทําให้น้ําสะอาด

57
00:03:11,902 --> 00:03:20,201
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

58
00:03:20,201 --> 00:03:24,873
ตอนฉันยังเป็นแค่เบบี๋ คุณพ่อก็เดินทาง

59
00:03:24,873 --> 00:03:29,252
แม่ชอบพูดว่า "พ่อหนุ่มน้อย งานเจ้าไม่ใช่ที่บ้าน"

60
00:03:29,252 --> 00:03:33,298
จงเดินทางไปแสนไกล
บ้านอยู่ไหนเธอรู้

61
00:03:33,298 --> 00:03:36,968
แค่ก้าวออกไป สํารวจทั่วไกล
กินไอติมสีชมพู

62
00:03:36,968 --> 00:03:39,930
- และนั่นคือทํางาน
- ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

63
00:03:39,930 --> 00:03:42,349
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

64
00:03:42,349 --> 00:03:46,394
ฉันชอบงานน่าเบื่อนะ น่าเบื่อถึงหัวใจ

65
00:03:46,394 --> 00:03:50,815
ของานที่ทําแล้วมันยืดเยื้อ
ให้ทําและทําเรื่อยไป

66
00:03:50,815 --> 00:03:55,111
ส่วนงานที่ฉันจะคิดทํา
หรืองานที่จะไม่ทํา

67
00:03:55,111 --> 00:03:59,074
คืออาจจะเป็นงานที่เธอกําลังทํา
หรืองานที่เธอไม่ทํา

68
00:03:59,074 --> 00:04:01,743
แล้วเธอก็
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

69
00:04:01,743 --> 00:04:08,458
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

70
00:04:08,458 --> 00:04:09,918
ทํางาน

71
00:04:12,963 --> 00:04:14,548
- ดูสิคะ
- ดูอะไร

72
00:04:14,548 --> 00:04:16,173
ฉันว่าจะบอกคุณพอดี

73
00:04:16,173 --> 00:04:19,553
เราสร้างกระดิ่งลม
จากแท่งของดูเซอร์ได้สําเร็จแล้ว

74
00:04:19,553 --> 00:04:20,595
เป่าเลย

75
00:04:25,100 --> 00:04:27,102
ทําได้ดีมาก คอตเทอร์พิน

76
00:04:27,102 --> 00:04:30,730
ถ้ามีกระดิ่งพวกนี้ เราก็จะติดตามคลื่นลมได้

77
00:04:30,730 --> 00:04:33,942
จะได้รู้ว่าควรเอากังหันไปวางไว้ไหน
เพื่อสร้างพลังงานให้เดอะร็อก

78
00:04:35,068 --> 00:04:36,236
ทําต่อไปเลย

79
00:04:37,696 --> 00:04:41,575
เริ่มโปรเจ็กต์กระดิ่งลมทันที

80
00:04:43,493 --> 00:04:45,161
โทษที พวกนายหยุดเป่าได้แล้ว

81
00:04:47,789 --> 00:04:49,958
- โอ๊ะโอ
- ฉันน่าจะเป่าต่อ

82
00:04:49,958 --> 00:04:52,043
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

83
00:04:52,711 --> 00:04:54,462
รู้ไหม ฉันรู้สึกดีขึ้น

84
00:04:54,462 --> 00:04:59,301
ดีจังที่ได้ทํางานและซึมซับความเงียบสงบของถ้ํานี้

85
00:05:03,096 --> 00:05:04,472
เสียงอะไรน่ะ

86
00:05:04,472 --> 00:05:07,392
หวัดดี เป็นอะไรรึเปล่า

87
00:05:08,894 --> 00:05:10,312
อะไรน่ะ อะไร...

88
00:05:14,649 --> 00:05:17,152
โธ่ ไม่นะ น่าสงสารจัง

89
00:05:18,320 --> 00:05:20,947
ลมแรงๆ คงพัดนายจนร่วงลงมา

90
00:05:21,781 --> 00:05:23,116
ไม่ต้องห่วงนะ

91
00:05:23,116 --> 00:05:26,578
โมกี้จะดูแลนายเอง ใช่แล้ว

92
00:05:26,578 --> 00:05:29,331
นายอยากมาอยู่กับฉันและเร้ดเพื่อนฉันไหม

93
00:05:30,790 --> 00:05:33,209
เราจะต้องสนุกกันมากแน่ๆ

94
00:05:33,209 --> 00:05:34,336
นายชอบโยคะไหม

95
00:05:35,837 --> 00:05:38,381
พนันว่านายต้องทําท่าต้นไม้ได้เก่งแน่นอน

96
00:05:41,635 --> 00:05:44,721
กระดิ่งจากแท่งของดูเซอร์อันที่ 78
เสร็จแล้ว

97
00:05:44,721 --> 00:05:46,306
กําลังกลับไปที่ฐาน

98
00:05:47,015 --> 00:05:49,392
ทํางาน ทํางาน ทํางาน...

99
00:05:50,977 --> 00:05:52,896
สลัดเพลงนี้ออกจากหัวไม่ได้เลย

100
00:05:53,396 --> 00:05:55,857
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

101
00:05:58,026 --> 00:06:02,030
อีกจุดนึงตรงนี้

102
00:06:06,660 --> 00:06:08,370
ดีใจนะที่แกคิดว่ามันตลก สปร็อก

103
00:06:08,370 --> 00:06:11,706
แต่ฉันต้องทําโมเดลนี้ให้เสร็จ
เพื่องานนําเสนอเรื่องพลังงานลมชายฝั่ง

104
00:06:12,290 --> 00:06:13,917
หลักสูตรปริญญาเอกของฉันต้องการ

105
00:06:13,917 --> 00:06:16,586
อาสาสมัครไปสอนที่โรงเรียนมอปลาย
ฉันตอบตกลง

106
00:06:16,586 --> 00:06:19,422
อันที่จริงฉันตะโกนว่า "ฉันค่ะ ฉันๆ"

107
00:06:19,923 --> 00:06:21,007
แบบฉบับของคนเรียนดี

108
00:06:21,007 --> 00:06:22,968
แต่ฉันประหม่าจัง

109
00:06:22,968 --> 00:06:27,013
การสร้างแรงบันดาลใจให้ดอกเตอร์รุ่นใหม่...
มันกดดันมากนะ

110
00:06:28,181 --> 00:06:30,559
ยังไงก็เถอะ มาทดสอบกังหันนี้กัน

111
00:06:47,325 --> 00:06:48,702
ไม่จริงน่า

112
00:06:50,495 --> 00:06:52,872
เอาละ ฉันต้องมีสมาธิ

113
00:06:54,165 --> 00:06:56,418
เฮ้ เสียงอะไรน่ะ

114
00:06:56,418 --> 00:06:57,669
โทรศัพท์ฉันเหรอ

115
00:06:57,669 --> 00:06:58,753
หรือโทรศัพท์แก

116
00:07:02,215 --> 00:07:04,885
คุณนายชิมเมลเฟนนีย์
เอากระดิ่งลมมาติดไว้เหรอ

117
00:07:04,885 --> 00:07:06,136
เปล่า

118
00:07:06,636 --> 00:07:08,471
ว้าว กําแพงมันบางจริงๆ

119
00:07:09,139 --> 00:07:10,807
โอเค กลับมาทํางานต่อ

120
00:07:11,725 --> 00:07:14,477
แต่ขอรู้ให้ได้ก่อนว่าเสียงนั่นมาจากไหน

121
00:07:22,569 --> 00:07:23,820
ทุกคน

122
00:07:23,820 --> 00:07:26,072
ฉันมีคนพิเศษอยากให้พวกเธอรู้จัก

123
00:07:27,657 --> 00:07:29,951
โมกี้ ตัวอะไรกันเนี่ย

124
00:07:29,951 --> 00:07:32,913
ดูจากรูปลักษณ์แล้ว
มันคือต้นเดธวอร์ตใบเหลืองออกดอกยามราตรี

125
00:07:32,913 --> 00:07:35,457
ยังไม่รู้ความสามารถในการเป็นพาหะเชื้อโรค

126
00:07:37,125 --> 00:07:38,793
อือ ฉันก็รู้จักพืชพรรณอยู่บ้าง

127
00:07:38,793 --> 00:07:42,297
อะไร แฟรกเกิลมีงานอดิเรกอื่น
นอกจากซักผ้าและทําอาหารไม่ได้รึไง

128
00:07:42,297 --> 00:07:47,219
ฉันเจอเขาอารมณ์เสียอยู่ตัวคนเดียว
โดนลมพัดแรงจนถอนรากถอนโคน

129
00:07:47,219 --> 00:07:49,095
เขาน่ารักที่สุดเลยเนอะ

130
00:07:49,095 --> 00:07:51,514
ขึ้นอยู่กับว่าน่ารักหมายถึงอะไร

131
00:07:52,641 --> 00:07:53,642
ถอยไปนะ ถอยไป

132
00:07:54,809 --> 00:07:56,937
ว่าแต่เขาชื่ออะไร

133
00:07:57,646 --> 00:07:58,647
ไม่รู้สิ

134
00:07:59,856 --> 00:08:01,107
ฉันชอบตั้งชื่อ

135
00:08:03,109 --> 00:08:03,944
เชิ้ต

136
00:08:04,986 --> 00:08:06,863
เอางี้ ฉันขอถามถ้ําก่อน

137
00:08:12,452 --> 00:08:13,828
แลนฟอร์ด

138
00:08:14,412 --> 00:08:17,582
นี่แหละ ฉันนึกออกแบบ "ปิ๊ง!" ขึ้นมาเลย

139
00:08:17,582 --> 00:08:19,334
ว้าว จักรวาลนี่สุดยอดจังเนอะ

140
00:08:19,334 --> 00:08:20,710
ชอบไหม แลนฟอร์ด

141
00:08:22,462 --> 00:08:25,173
โอเค พานายไปลงกระถางก่อนดีกว่า

142
00:08:25,173 --> 00:08:27,842
- นี่
- อะไรน่ะ

143
00:08:29,886 --> 00:08:31,888
- นี่เธอจะ...
- เร็วเข้า รีบหน่อย

144
00:08:31,888 --> 00:08:34,182
หม้อซุปของฉัน อะไรกัน...

145
00:08:34,182 --> 00:08:35,267
ในนี้นะ

146
00:08:36,101 --> 00:08:39,104
หม้อนั่นมันปนเปื้อนแล้ว
นายเก็บไว้ตลอดกาลเลยละกัน

147
00:08:39,104 --> 00:08:42,148
เร็วเข้า แลนฟอร์ด ไปดูบ้านใหม่ของนายกัน

148
00:08:45,569 --> 00:08:48,363
การได้เห็นโมกี้ดูแลสิ่งมีชีวิตอื่นมันก็ดีอยู่หรอก

149
00:08:48,363 --> 00:08:50,198
แต่เธอก็รู้จักโมกี้ดี

150
00:08:50,198 --> 00:08:52,367
หวังว่าเขาคงไม่ทําอะไรเกินไป

151
00:08:58,999 --> 00:09:02,294
โมกี้ ทําอะไรของเธอ

152
00:09:02,294 --> 00:09:05,046
แลนฟอร์ดนอนไม่หลับน่ะ

153
00:09:05,046 --> 00:09:07,674
ฉันเลยลองใช้วิธีทําสมาธิจากคลื่นของฆ้อง

154
00:09:07,674 --> 00:09:10,218
มันเสียงดังแต่ได้ผลดี

155
00:09:13,430 --> 00:09:19,060
อาฮะ
ตราบใดที่มันช่วยให้แลนฟอร์ดหลับสบายละก็

156
00:09:20,729 --> 00:09:21,563
น่ารักเวอร์

157
00:09:24,316 --> 00:09:28,486
ฉันขอให้โพกี้เล่นดนตรีกล่อมแลนฟอร์ด
สักสองสามชั่วโมง

158
00:09:36,620 --> 00:09:40,165
ทํางาน ทํางาน ทํางาน ทํางาน

159
00:09:43,168 --> 00:09:46,338
กลิ่นที่แสนสุกงอมของวันใหม่

160
00:09:47,797 --> 00:09:49,466
เดี๋ยวนะ นั่นมันกลิ่นตัวฉันเอง

161
00:09:50,050 --> 00:09:51,551
หลีกทางให้ราชาหน่อย

162
00:09:51,551 --> 00:09:56,598
พ่อต้องซ้อมสู้รบกับผู้บุกรุก
ที่จ้องจะขโมยอาณาจักรของพ่อ

163
00:09:57,849 --> 00:09:59,226
ผู้บุกรุกอะไรครับ

164
00:09:59,226 --> 00:10:01,061
พวกแฟรกเกิลหนึ่งละ

165
00:10:01,061 --> 00:10:04,356
ไหนจะพวกอื่นๆ อีก

166
00:10:04,940 --> 00:10:07,901
แต่พ่อของพ่อสอนมาว่า
พวกมันมีฝีมือเทียบไม่ได้กับราชา

167
00:10:07,901 --> 00:10:11,238
ที่มีฝีมือขั้นสุดยอดแบบพ่อ

168
00:10:13,156 --> 00:10:14,908
- โอเค
- พ่อจงใจทําแบบนั้นเอง

169
00:10:14,908 --> 00:10:17,494
อรุณสวัสดิ์ เจ้าแรดิชน้อยของฉัน

170
00:10:18,203 --> 00:10:21,289
โดยเฉพาะแก เจอรัลดีนน้อย

171
00:10:21,790 --> 00:10:24,751
- ไอ้ตัวปัญหา เสร็จฉันแน่
- เฮ้ เดี๋ยวก่อนนะ

172
00:10:24,751 --> 00:10:27,420
- นี่มันอะไรกัน
- ฉันจะทําท่านี้ด้วย ฉันจะทําให้ดู...

173
00:10:27,420 --> 00:10:29,589
- ป๊า มาดูนี่เร็ว
- โดนท่านี้กับท่านี้ไปเลย

174
00:10:29,589 --> 00:10:32,092
- ป๊าครับ ป๊า
- พอฉันเห็นแก แกจะต้องเผ่นแน่บ...

175
00:10:32,092 --> 00:10:35,178
- ป๊าครับ ป๊าๆ
- ไอ้ตัวปัญหาและไอ้ขี้ขโมย

176
00:10:35,178 --> 00:10:37,097
โมกี้ โมกี้ โมกี้

177
00:10:37,097 --> 00:10:40,183
- ใช่จ้ะ ใช่
- โมกี้ โมกี้

178
00:10:40,183 --> 00:10:41,351
โมกี้

179
00:10:41,351 --> 00:10:45,564
ได้ยินไหม เธอคือคนที่ชวนเรามาวาดรูปนะ

180
00:10:45,564 --> 00:10:46,648
นั่นสิ

181
00:10:47,774 --> 00:10:48,817
โทษทีๆ

182
00:10:48,817 --> 00:10:51,778
ฉันแค่กังวลว่ากระถางของแลนฟอร์ดมันเอียง

183
00:10:52,362 --> 00:10:53,780
ฉันว่าเขาก็ดูสมดุลดีนี่

184
00:10:54,281 --> 00:10:56,241
เว้นแต่ว่าฉันตัวเอียงเอง

185
00:10:56,241 --> 00:10:58,326
ไม่นะ

186
00:11:02,038 --> 00:11:02,872
นายปกติดี

187
00:11:02,872 --> 00:11:04,916
แลนฟอร์ดก็ปกติดี

188
00:11:04,916 --> 00:11:06,710
มาวาดรูปกันซะที

189
00:11:08,086 --> 00:11:09,379
น่ารักเวอร์

190
00:11:09,880 --> 00:11:11,590
เอาละ ขอโทษด้วย

191
00:11:11,590 --> 00:11:14,801
โอเคทุกคน ทําตามที่ฉันทํานะ

192
00:11:14,801 --> 00:11:15,886
ได้

193
00:11:20,515 --> 00:11:21,516
ไม่นะ

194
00:11:23,226 --> 00:11:24,603
ได้ๆ โอเค

195
00:11:25,312 --> 00:11:26,396
- ไม่นะ
- ไม่นะ

196
00:11:27,772 --> 00:11:31,026
เยี่ยม ดีจริงๆ ที่ฉันมา

197
00:11:31,026 --> 00:11:33,862
โทษที แต่แลนฟอร์ดดูเสียสมดุลจริงๆ

198
00:11:34,487 --> 00:11:36,907
ฉันว่าเขาต้องการหินอีกก้อนนึง ไหนดูซิ...

199
00:11:37,824 --> 00:11:39,075
- แฟรกเกิลมานี่หน่อย
- ได้

200
00:11:39,993 --> 00:11:42,329
ขอบอกเลยนะ ตั้งแต่ต้นไม้นั่นมาอยู่ที่นี่...

201
00:11:42,329 --> 00:11:44,998
- อือ
- มันคือสิ่งเดียวที่โมกี้คิดถึง

202
00:11:44,998 --> 00:11:46,833
เธอก็รู้จักโมกี้

203
00:11:46,833 --> 00:11:49,336
- ถ้าเขาทําอะไร เขาจะทําสุดตัว
- ใช่

204
00:11:49,336 --> 00:11:52,088
จําตอนที่เขาสนใจท่าหกสูงได้ไหม

205
00:11:53,798 --> 00:11:54,799
โมกี้

206
00:11:54,799 --> 00:11:58,094
ดีใจนะที่เธอสนุก แต่นี่ผ่านมาเจ็ดวันแล้ว

207
00:11:58,678 --> 00:12:00,805
เธอขวางการจราจรไปหมด

208
00:12:03,934 --> 00:12:07,687
แต่คราวนี้มีอะไรบางอย่างที่ต่างออกไป ว่าไหม

209
00:12:07,687 --> 00:12:08,855
เฮ้ ชาวแก๊ง

210
00:12:08,855 --> 00:12:11,900
ฉันคิดถูก แลนฟอร์ดเสียสมดุลจริงๆ

211
00:12:11,900 --> 00:12:13,693
ในทางอารมณ์น่ะ

212
00:12:14,778 --> 00:12:17,405
ฉันว่าเขารู้สึกถูกทิ้งจริงๆ

213
00:12:17,405 --> 00:12:20,325
งั้นเรามาถ่ายเซลฟี่กันเถอะ

214
00:12:22,577 --> 00:12:24,996
ใช่ๆ ใช่ๆ และ...

215
00:12:27,499 --> 00:12:28,875
ดูดีมาก ใช่เลย

216
00:12:29,459 --> 00:12:30,544
เก่งมาก แลนฟอร์ด

217
00:12:32,337 --> 00:12:34,214
โอเค ดีมาก ใช่ โอเคเลย

218
00:12:37,384 --> 00:12:41,263
แขวนกระดิ่งอันที่ 831 แล้ว

219
00:12:41,263 --> 00:12:44,349
กําลังสร้างกระดิ่งอันที่ 832 อยู่

220
00:12:44,349 --> 00:12:46,226
นายจะลงมาจากตรงนั้นได้ไง

221
00:12:54,067 --> 00:12:56,903
ฉันว่าเสียงกระดิ่งนั่นดังมาจากข้างล่าง

222
00:12:58,238 --> 00:13:00,282
ใช่ ฉันมีหูฟังของหมอ

223
00:13:00,282 --> 00:13:02,284
ชื่อเล่นฉันคือด็อก แปลว่าฉันมีได้

224
00:13:03,868 --> 00:13:06,663
เดี๋ยวนะ อะไรกัน ไม่จริง

225
00:13:06,663 --> 00:13:08,957
มันมาจากในรูนั่นเหรอ

226
00:13:10,500 --> 00:13:12,377
ข้างในนั้นมีอะไรอยู่แน่ๆ

227
00:13:13,211 --> 00:13:15,630
ฉันต้องเข้าไปข้างใน เดี๋ยวนี้เลย

228
00:13:18,508 --> 00:13:20,093
แก้ไขข้างหลังหน่อย

229
00:13:20,093 --> 00:13:22,429
- โมกี้ๆ ขอยืมตัวแป๊บนึงสิ
- ว่าไง

230
00:13:22,429 --> 00:13:25,307
ได้สิ แต่ฉันขอพาแลนฟอร์ดไปงีบก่อนนะ

231
00:13:25,307 --> 00:13:28,810
เยี่ยม ได้เวลางีบแล้ว แลนฟอร์ด

232
00:13:31,730 --> 00:13:34,983
โมกี้ ฉันว่าดีแล้วที่เธอคอยดูแลแลนฟอร์ด

233
00:13:34,983 --> 00:13:37,652
- อาฮะ
- ตามองทางนี้ด้วย

234
00:13:37,652 --> 00:13:38,987
ตามองทางนี้ มีสมาธิหน่อย

235
00:13:38,987 --> 00:13:42,407
ฉันพูดจริงนะ ฉันเป็นห่วงเธอ

236
00:13:42,407 --> 00:13:44,284
เป็นห่วงฉันเหรอ ทําไม

237
00:13:44,284 --> 00:13:48,663
ดูเหมือนว่าตั้งแต่แลนฟอร์ดมาอยู่ที่นี่

238
00:13:48,663 --> 00:13:51,374
เธอก็สนใจแต่เขามากเกินไป

239
00:13:52,083 --> 00:13:53,710
ทําไมพูดแบบนั้นล่ะ

240
00:13:53,710 --> 00:13:54,961
ก็นะ...

241
00:13:54,961 --> 00:14:00,050
เธอก็อยู่ในกระถางเหรอ ทําอะไรเนี่ย

242
00:14:00,050 --> 00:14:03,303
ฉันอยากเข้าใจว่าแลนฟอร์ดรู้สึกยังไง

243
00:14:03,303 --> 00:14:07,349
ฉันเลยลองเปิดรับความสุขของการอยู่ในดินดูบ้าง

244
00:14:07,349 --> 00:14:08,433
โมกี้

245
00:14:08,433 --> 00:14:11,269
เราอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว

246
00:14:11,269 --> 00:14:13,271
นี่มันเรื่องอะไรกัน

247
00:14:14,064 --> 00:14:16,483
เธอหมกมุ่นกับต้นไม้ต้นนั้นมากไปแล้วนะ

248
00:14:18,860 --> 00:14:21,029
เขาชื่อแลนฟอร์ด

249
00:14:21,613 --> 00:14:23,823
และมันคือการทําให้เขารู้สึกปลอดภัย

250
00:14:23,823 --> 00:14:25,992
ถ้าเธอไม่อยากใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป

251
00:14:25,992 --> 00:14:27,535
งั้นก็ไม่ต้องทํา

252
00:14:28,203 --> 00:14:30,538
แลนฟอร์ดกับฉันจะไปอยู่ที่อื่นเอง

253
00:14:31,998 --> 00:14:33,124
มาเถอะ แลนฟอร์ด

254
00:14:36,753 --> 00:14:38,463
โมกี้ เธอไม่เห็นต้อง...

255
00:14:40,131 --> 00:14:42,884
แขวนกระดิ่งอันที่ 924 อันสุดท้ายแล้ว

256
00:14:42,884 --> 00:14:47,764
โอเค แขวนกระดิ่งครบทุกอันแล้ว
มาติดตามลมกันเลย

257
00:14:48,348 --> 00:14:51,309
ขอบอกเลยว่ามันไปได้สวยมาก

258
00:14:52,185 --> 00:14:55,146
ค่อยยังชั่ว ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว

259
00:14:56,439 --> 00:14:58,650
เดี๋ยว ทําไมนายมากินของพวกนี้ล่ะ

260
00:14:58,650 --> 00:14:59,985
ไปกินตึกโน่น

261
00:14:59,985 --> 00:15:03,071
อะไร ตึกอะไร

262
00:15:08,451 --> 00:15:10,120
โธ่ จะบ้าตาย

263
00:15:10,120 --> 00:15:13,623
แจ้งเตือนขั้นสูงสุดน่าตกใจ
แจ้งเตือนขั้นสูงสุดน่าตกใจ

264
00:15:13,623 --> 00:15:16,501
คอตเทอร์พิน ทําไมพวกเขาถึงมากินกระดิ่ง

265
00:15:16,501 --> 00:15:20,130
คืองี้นะคะ
เพราะฉันมัวแต่สนใจโปรเจ็กต์กระดิ่งลม

266
00:15:20,130 --> 00:15:22,299
จนลืมสร้างตึกไปด้วย

267
00:15:22,299 --> 00:15:23,383
โธ่ คอตเทอร์พิน

268
00:15:23,383 --> 00:15:26,720
มันคือเรื่องปกติที่จะสนใจสิ่งใหม่ๆ ที่น่าตื่นเต้น

269
00:15:26,720 --> 00:15:29,764
แต่ไม่ใช่เอาทุกอย่างไปแลกแบบนี้

270
00:15:30,682 --> 00:15:32,976
วอล์กกี้-ทอล์กกี้อันนั้นสวยจัง

271
00:15:32,976 --> 00:15:35,437
สวยหรูแถมมีปุ่มแบบใหม่ด้วย

272
00:15:35,437 --> 00:15:38,273
แต่... เมื่อกี๊เราคุยเรื่องอะไรนะ

273
00:15:39,983 --> 00:15:43,612
ถ้าเราไม่เป็นที่ต้องการในถ้ําของฉัน
งั้นเราจะออกมาอยู่ข้างนอกกัน

274
00:15:44,404 --> 00:15:46,740
แลนฟอร์ด มีแค่เราสองคนแล้ว

275
00:15:49,075 --> 00:15:51,870
ก็ไม่รู้ว่ามันอาจเป็นที่ใบ

276
00:15:51,870 --> 00:15:54,706
หรือว่าฟันที่แหลมคมโดนใจ

277
00:15:56,541 --> 00:15:59,294
แต่ที่ฉันรู้คือเธอเป็นเพื่อนข้างกาย

278
00:15:59,294 --> 00:16:02,339
แค่นั้นก็พอจะเป็นเหตุผลแน่ใจ

279
00:16:03,506 --> 00:16:07,260
และปัญหาข้อเดียวตอนนี้ คือเราซี้สนิทเกินไป

280
00:16:07,260 --> 00:16:09,012
เราเติมเต็มให้กัน...

281
00:16:10,347 --> 00:16:13,850
เพราะเธอกับฉัน แค่เพียงเท่านี้

282
00:16:13,850 --> 00:16:18,063
พวกเรานั้นประสานกลมเกลียวกันดี

283
00:16:18,063 --> 00:16:21,775
เธอคือเพื่อนแท้ ตราบนานเท่านั้น

284
00:16:21,775 --> 00:16:23,360
แค่มีเธอและฉัน

285
00:16:25,820 --> 00:16:29,532
และเธอกับฉัน อย่างเช่นที่เคย

286
00:16:29,532 --> 00:16:33,578
มีกันเป็นคู่หู เหมือนว่ามีกาวมาทาเลย

287
00:16:33,578 --> 00:16:37,040
เธอคือเพื่อนแท้ ตราบนานเท่านั้น

288
00:16:37,040 --> 00:16:38,750
แค่มีเธอและฉัน

289
00:16:45,215 --> 00:16:47,300
รู้ไหม แลนฟอร์ด ฉันก็รู้สึกเหมือนกันเลย

290
00:16:48,385 --> 00:16:52,305
ใช่ อาฮะ ใช่เลย ใช่ๆ

291
00:16:53,014 --> 00:16:54,766
นั่นแหละ จบสวยๆ เลย

292
00:16:57,060 --> 00:17:00,689
เพราะเธอกับฉัน แค่เพียงเท่านี้

293
00:17:00,689 --> 00:17:04,943
พวกเรานั้นประสานกลมเกลียวกันดี

294
00:17:04,943 --> 00:17:08,196
เธอคือเพื่อนแท้ ตราบนานเท่านั้น

295
00:17:08,196 --> 00:17:10,073
แค่มีเธอและฉัน

296
00:17:14,494 --> 00:17:16,329
นายพูดได้กินใจกว่าฉันเยอะเลย

297
00:17:16,329 --> 00:17:19,541
เราผูกพันกัน

298
00:17:22,334 --> 00:17:24,087
แค่เธอและฉัน

299
00:17:27,340 --> 00:17:29,342
เดี๋ยวนะ โมกี้จากไปเฉยๆ เลยเหรอ

300
00:17:29,342 --> 00:17:30,427
ใช่

301
00:17:30,927 --> 00:17:32,929
- เขาได้พกขนมไปบ้างไหม
- ไม่

302
00:17:34,097 --> 00:17:36,266
ไม่นะ

303
00:17:36,266 --> 00:17:41,354
ทุกคน ฉันเป็นห่วงจัง เขาเป็นอะไรไป

304
00:17:43,648 --> 00:17:46,318
ลมอาจจะรบกวนจิตใจเขาจริงๆ ก็ได้

305
00:17:46,318 --> 00:17:50,572
แปลว่าเขาสนใจแลนฟอร์ด
เพื่อที่จะได้ไม่ต้องสนใจลม

306
00:17:50,572 --> 00:17:53,909
แปลว่าแทนที่จะสนใจลม
เขาหันไปสนใจแลนฟอร์ดแทน

307
00:17:54,492 --> 00:17:55,994
อือ เราเข้าใจแล้วน่า

308
00:17:55,994 --> 00:17:58,038
- แต่ดีใจที่นายเข้าใจตรงกัน
- อือ

309
00:17:58,038 --> 00:18:00,332
แล้วเราจะดึงเขากลับมาเป็นปกติยังไง

310
00:18:00,332 --> 00:18:01,416
ก็...

311
00:18:01,416 --> 00:18:04,628
เฮ้ อาจมีความคิดดีๆ
ในโปสการ์ดใบล่าสุดของลุงแมตต์

312
00:18:05,212 --> 00:18:08,465
คราวนี้ฉันยกเว้นให้ละกัน
เพราะฉันต้องการความช่วยเหลือจริงๆ

313
00:18:08,465 --> 00:18:10,091
- ครั้งเดียวนะ
- ได้

314
00:18:10,091 --> 00:18:11,676
"โกโบหลานรัก..."

315
00:18:11,676 --> 00:18:16,181
ไม่นานมานี้ลุงบังเอิญเจอถ้ําที่น่าสนใจที่สุด

316
00:18:16,181 --> 00:18:19,517
สถาบันนักสํารวจของตัวประหลาดติงต๊อง

317
00:18:20,852 --> 00:18:23,855
ห้องเรียนของพวกเขามีอุปกรณ์ชั้นยอดทั้งหมด

318
00:18:24,481 --> 00:18:27,943
แต่พวกติงต๊องที่น่าสงสารไม่รู้วิธีใช้งานมัน

319
00:18:29,986 --> 00:18:31,112
หาคนมาช่วยก็ดีนะ

320
00:18:31,738 --> 00:18:35,909
นักสํารวจช่างฝันคนนึง
ง่วนอยู่กับแบบจําลองดินดูด

321
00:18:36,660 --> 00:18:39,704
เขาโชคดีแล้ว เพราะลุงแสดงวิธีใช้ให้เขาดู

322
00:18:39,704 --> 00:18:41,873
ไม่ๆ ดูและเรียนรู้ซะ

323
00:18:45,126 --> 00:18:46,294
เห็นไหม ง่ายจะตาย

324
00:18:47,379 --> 00:18:50,966
ลุงใช้เวลาที่เหลือทั้งวัน
แบ่งปันความรู้ที่ลุงได้มาอย่างยากลําบาก

325
00:18:51,716 --> 00:18:53,677
วิธีทําให้งูที่แสนอันตรายเชื่อง...

326
00:18:54,511 --> 00:18:57,847
จะออกไปยังไงเนี่ย

327
00:18:58,640 --> 00:19:01,560
การถูกยกตัวโดยผู้ที่ชื่นชมเรา...

328
00:19:02,894 --> 00:19:05,522
ขอบคุณนะ ขอบคุณ

329
00:19:05,522 --> 00:19:10,986
และวิธีออกจากสถานการณ์ยากลําบากได้
อย่างใจเย็นและมีเหตุผล

330
00:19:12,904 --> 00:19:14,948
ฉันอยู่ไหนเนี่ย ถ้ํานี้เหม็นจัง

331
00:19:14,948 --> 00:19:16,032
เฮ้

332
00:19:17,701 --> 00:19:19,327
ทําได้ดีมาก คุณสอบผ่าน

333
00:19:20,453 --> 00:19:24,124
ประสบการณ์ของลุงมีค่ามาก
สําหรับนักสํารวจรุ่นเยาว์

334
00:19:24,124 --> 00:19:26,751
และ โอ้โฮ พวกเขาเคารพลุงด้วย

335
00:19:27,377 --> 00:19:30,297
คืองี้นะ บางทีวิธีเดียวที่จะช่วยคนอื่นได้

336
00:19:30,297 --> 00:19:32,382
คือแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเราก็เคยผ่านมาแล้ว

337
00:19:32,382 --> 00:19:33,466
หวัดดี

338
00:19:33,466 --> 00:19:38,346
"เพราะงั้นลุงเลยแนบสิ่งประดิษฐ์
ที่จะช่วยพัฒนาเดอะร็อกมาให้

339
00:19:38,346 --> 00:19:43,018
วิธีที่จะดึงนักสํารวจออกมา
จากสถานการณ์ยากลําบาก นี่คือถุงยืดยาว

340
00:19:43,018 --> 00:19:45,145
รัก จากลุงแมตต์นักเดินทาง"

341
00:19:45,145 --> 00:19:47,439
ดูเหมือนถุงเท้ายักษ์เลย

342
00:19:48,064 --> 00:19:50,483
"ปล. ถ้าเจ้าหมวกพูดว่ามันดูเหมือนถุงเท้ายักษ์

343
00:19:50,483 --> 00:19:52,694
บอกเขาด้วยว่ามันเป็นมากกว่านั้น"

344
00:19:52,694 --> 00:19:53,987
แหวะ

345
00:19:53,987 --> 00:19:57,532
โชคดีที่ฉันมีหินฆ่าเชื้อแบบพกพา

346
00:19:58,408 --> 00:20:00,994
โอเค ลุงนายส่งถุงเท้ามาให้

347
00:20:00,994 --> 00:20:02,996
ฉันผิดเองที่คิดว่าเขาคงช่วยได้

348
00:20:02,996 --> 00:20:04,539
ไม่ เร้ด เธอไม่เห็นเหรอ

349
00:20:04,539 --> 00:20:06,917
เขาบอกเราว่าคนที่เคยเจอกับเรื่องราว

350
00:20:06,917 --> 00:20:09,878
เหมือนอย่างที่โมกี้เจอ
ต้องเป็นคนไปคุยกับเขา

351
00:20:09,878 --> 00:20:14,049
คนที่รู้ว่าการหมกมุ่นกับอะไรสักอย่าง
ช่วยผ่อนคลายความวิตกกังวลได้ยังไง

352
00:20:14,758 --> 00:20:16,301
เรารู้จักคนแบบนั้นไหม

353
00:20:24,601 --> 00:20:25,602
อะไร

354
00:20:26,102 --> 00:20:29,481
นั่นคือตอนที่ฉันรู้ตัวว่าสามารถรับรสของสีได้

355
00:20:30,273 --> 00:20:31,274
ใช่ไหมล่ะ

356
00:20:32,984 --> 00:20:34,194
หวัดดี บูเบอร์

357
00:20:35,570 --> 00:20:38,114
ถ้าเร้ดส่งนายมาพาฉันกลับไป
ก็ลืมมันไปได้เลย

358
00:20:38,865 --> 00:20:40,909
ตอนนี้ฉันสนใจแต่แลนฟอร์ด

359
00:20:40,909 --> 00:20:44,204
- ฉันเข้าใจดี
- และไม่ว่านาย...

360
00:20:44,204 --> 00:20:45,914
เดี๋ยว นายเข้าใจจริงเหรอ

361
00:20:46,915 --> 00:20:49,459
มันง่ายกว่ามากที่จะสนใจในสิ่งที่เราควบคุมได้

362
00:20:50,085 --> 00:20:53,505
จําตอนที่เกิดถ้ําไหวได้ไหม
และพอแรงสั่นสะเทือนสงบลง

363
00:20:53,505 --> 00:20:55,131
ฉันเอาแต่ซักผ้าไม่หยุด

364
00:20:55,799 --> 00:20:57,467
ฉันขยี้ผ้าแล้ว ขยี้ผ้าอีก

365
00:20:57,467 --> 00:21:01,388
และขัดๆ และขยี้ๆ และขัดๆ และขยี้ๆ และ...

366
00:21:01,388 --> 00:21:03,515
อือ ฉันเข้าใจแล้ว นายขยี้ผ้าเยอะมาก

367
00:21:03,515 --> 00:21:07,352
ใช่ ฉันขยี้ผ้าเยอะจนถ้ําฉันมีแต่ฟองสบู่เต็มไปหมด

368
00:21:07,352 --> 00:21:08,687
ฉันติดแหง็กอยู่อย่างนั้น

369
00:21:09,771 --> 00:21:12,274
เธอจําได้ไหมว่าใครช่วยให้ฉันหลุดพ้น โมกี้

370
00:21:12,274 --> 00:21:14,067
- ใครเหรอ
- เธอไง

371
00:21:14,859 --> 00:21:16,152
และฉันต้องการมันจริงๆ

372
00:21:17,279 --> 00:21:19,781
ไม่เป็นไรเลยที่เราจะยอมรับว่าเราไม่โอเค

373
00:21:19,781 --> 00:21:23,535
นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เราจะเริ่มรู้สึกโอเค

374
00:21:24,661 --> 00:21:27,831
โธ่ บูเบอร์ ฉันไม่โอเค

375
00:21:28,540 --> 00:21:30,667
ลมนั่นทําให้ฉันกลัวมาก

376
00:21:31,376 --> 00:21:34,754
ฉันหันมาสนใจแลนฟอร์ดเพื่อให้ลืมมันไป

377
00:21:35,380 --> 00:21:37,007
และตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนกําลังจม

378
00:21:37,841 --> 00:21:39,217
ดีแล้วที่เธอรู้ตัว

379
00:21:39,217 --> 00:21:42,053
- เพราะเธอกําลังจมจริงๆ
- ใช่ไหมล่ะ

380
00:21:42,053 --> 00:21:44,973
เหมือนฉันกําลังจมจริงๆ
แบบพูดเปรียบเปรยให้ฟังน่ะ

381
00:21:44,973 --> 00:21:47,851
ไม่ๆ ของจริงเลยแหละ เธอยืนอยู่ตรงดินดูด

382
00:21:47,851 --> 00:21:49,686
เร็วเข้า จับถุงยืดยาวนี่ไว้

383
00:21:49,686 --> 00:21:51,855
- ถุงอะไรนะ
- จับถุงเท้าไว้สิ

384
00:21:51,855 --> 00:21:53,398
- นี่
- โอเค

385
00:21:53,398 --> 00:21:55,108
โอเคๆ

386
00:21:58,695 --> 00:22:00,530
ไม่นะ ฉันลื่น

387
00:22:01,948 --> 00:22:04,242
- ไม่ต้องห่วง โมกี้
- เรามาช่วยแล้ว

388
00:22:04,242 --> 00:22:06,536
ใช่ ทุกคนจับแน่นๆ นะ ดึงเลย

389
00:22:08,747 --> 00:22:09,748
เร็วเข้า

390
00:22:11,166 --> 00:22:12,167
ใกล้ทําได้แล้ว

391
00:22:21,092 --> 00:22:24,179
ขอบใจมากนะ น่ากลัวจัง

392
00:22:24,763 --> 00:22:26,348
- น่ากลัวจริงๆ
- ใช่

393
00:22:26,348 --> 00:22:29,434
ฉันต้องหาอะไรทําเพื่อผ่อนคลายอารมณ์

394
00:22:30,393 --> 00:22:31,811
ดูซิว่าใครสกปรก

395
00:22:33,104 --> 00:22:36,441
- ขยี้ ขยี้ ขยี้
- โถ บูเบอร์

396
00:22:38,818 --> 00:22:41,655
- โดนซะ ไอ้ตัวปัญหา ไอ้คนบุกรุก
- ป๊าครับ ป๊า

397
00:22:41,655 --> 00:22:44,491
- ป๊า ป๊า
- อย่าแหยมเข้ามาในจักรวาลของฉันอีก

398
00:22:44,491 --> 00:22:47,661
- นี่คือ...
- ราชาที่รักของฉัน

399
00:22:47,661 --> 00:22:49,329
ว่าไงที่รัก

400
00:22:49,329 --> 00:22:53,208
ลูกชายคุณ
พยายามเรียกร้องความสนใจจากคุณทั้งวัน

401
00:22:54,000 --> 00:22:56,586
ลูกควรกล้าพูดออกมาสิ

402
00:22:57,462 --> 00:22:59,506
ป๊า ดูสิว่าผมเจออะไร

403
00:22:59,506 --> 00:23:00,840
สตรอว์เบอร์รี

404
00:23:02,050 --> 00:23:03,885
ว่าแล้วว่ามีผู้บุกรุกแอบเข้ามา

405
00:23:03,885 --> 00:23:08,515
ลูกตาเป็นเม็ดๆ กับแก้มสีแดง
และหมวกนิรภัยสีเขียว

406
00:23:08,515 --> 00:23:09,599
เก่งมากลูกพ่อ

407
00:23:09,599 --> 00:23:12,477
สตรอว์เบอร์รีบุกรุกเข้ามาในสวนของเรา

408
00:23:12,477 --> 00:23:15,814
- มากําจัดพวกมันกันเถอะ
- ครับ

409
00:23:16,815 --> 00:23:19,734
หนุ่มๆ ของฉันกําลังสานสัมพันธ์กัน

410
00:23:20,443 --> 00:23:24,864
สบายใจแล้ว ฉันจะไปทําไอติมรสบลูชีส

411
00:23:25,949 --> 00:23:27,325
อาฮะ อาฮะ อาฮะ

412
00:23:31,746 --> 00:23:34,374
ฉันไม่เห็นอะไรเลย

413
00:23:34,374 --> 00:23:36,209
ไม่ได้ยินอะไรด้วย

414
00:23:36,710 --> 00:23:38,587
ฉันยังทําโมเดลกังหันไม่เสร็จ

415
00:23:38,587 --> 00:23:41,506
และตอนนี้ตัวฉันติดอยู่ตรงนี้

416
00:23:43,800 --> 00:23:46,970
จ้า ตลกมาก ช่วยหน่อยสิ

417
00:23:55,562 --> 00:23:58,899
สปร็อกกี้
ฉันประหม่ามากกับการต้องสอนเด็กๆ พวกนั้น

418
00:23:58,899 --> 00:24:01,985
จนฉันเบี่ยงเบนความสนใจตัวเอง
ไปกับอะไรในนั้นก็ไม่รู้

419
00:24:02,736 --> 00:24:03,904
แต่แกรู้อะไรไหม

420
00:24:03,904 --> 00:24:06,197
ฉันมีเหตุผลที่เป็นอาสาสมัครในโรงเรียน

421
00:24:06,197 --> 00:24:07,824
ฉันอยากสร้างการเปลี่ยนแปลง

422
00:24:07,824 --> 00:24:10,118
และฉันทําแบบนั้นไม่ได้ถ้าติดอยู่ในกําแพง

423
00:24:10,118 --> 00:24:13,747
ขอบใจที่ดึงฉันออกมานะ สปร็อก
กลับไปดูกังหันต่อดีกว่า

424
00:24:15,665 --> 00:24:18,710
อย่างกับว่าในรูนั่นมีอะไรน่าสนใจงั้นแหละ

425
00:24:31,932 --> 00:24:33,850
มีแผนการอะไรไหม

426
00:24:33,850 --> 00:24:35,101
ข้างใต้นี้

427
00:24:35,101 --> 00:24:36,978
นี่คือแผนการล่าสุด

428
00:24:43,068 --> 00:24:48,406
โธ่ เร้ด ฉันเอาแต่คิดว่า
"ถ้าลมนั่นพัดฉันหายไปล่ะ"

429
00:24:48,990 --> 00:24:52,953
งั้นฉันก็จะไปกับเธอด้วย

430
00:24:55,747 --> 00:24:59,501
และนี่ เราไปเยี่ยมแลนฟอร์ดได้ทุกเมื่อ
ที่เธอต้องการ

431
00:24:59,501 --> 00:25:02,254
จริงๆ เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก

432
00:25:03,171 --> 00:25:05,465
ดีใจจังที่เธอรู้สึกแบบนั้น

433
00:25:05,465 --> 00:25:07,384
เพราะแลนฟอร์ดจะอยู่กับเราต่อไป

434
00:25:07,926 --> 00:25:09,302
นอกหน้าต่างเรานี่เอง

435
00:25:13,014 --> 00:25:15,141
เยี่ยม

436
00:25:22,857 --> 00:25:23,692
ไงเร้ด

437
00:25:27,946 --> 00:25:29,364
บรรยากาศดีเนอะ แลนฟอร์ด

438
00:26:51,947 --> 00:26:53,949
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี