1
00:00:27,320 --> 00:00:29,239
เต้นให้หมดห่วง

2
00:00:29,239 --> 00:00:31,408
เก็บไว้กังวลวันหลัง

3
00:00:31,408 --> 00:00:33,493
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

4
00:00:33,493 --> 00:00:35,412
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

5
00:00:35,412 --> 00:00:37,706
ทํางานให้หมดห่วง

6
00:00:37,706 --> 00:00:39,749
เก็บไว้เต้นวันหลัง

7
00:00:39,749 --> 00:00:41,376
ปล่อยพวกแฟรกเกิลเล่นไป

8
00:00:41,376 --> 00:00:42,419
- พวกเรามีโกโบ
- โมกี้

9
00:00:42,419 --> 00:00:43,336
- เวมบลีย์
- บูเบอร์

10
00:00:43,336 --> 00:00:44,254
เร้ด

11
00:00:47,757 --> 00:00:48,800
จูเนียร์

12
00:00:49,301 --> 00:00:50,635
ว่าไงจ๊ะ

13
00:00:52,178 --> 00:00:53,346
หัวแรดิชของฉัน

14
00:00:54,472 --> 00:00:56,016
เต้นให้หมดห่วง

15
00:00:56,516 --> 00:00:58,560
เก็บไว้กังวลวันหลัง

16
00:00:58,560 --> 00:01:00,228
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

17
00:01:00,729 --> 00:01:04,648
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

18
00:01:04,648 --> 00:01:06,192
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

19
00:01:08,862 --> 00:01:09,863
ฟังทางนี้

20
00:01:10,947 --> 00:01:13,742
ฟังทางนี้

21
00:01:15,785 --> 00:01:18,872
ทุกคนฟังทางนี้
หยุดทําสิ่งที่ทําอยู่แล้วฟังฉันหน่อย

22
00:01:20,457 --> 00:01:22,334
ฉันขอฟังจากข้างล่างได้ไหม

23
00:01:22,334 --> 00:01:24,085
- ได้แน่นอน
- ขอบใจ

24
00:01:24,085 --> 00:01:26,421
เพื่อนๆ ในหนึ่งปีจะมีวันนึง

25
00:01:26,421 --> 00:01:29,299
ที่ฉันปล่อยวางความกลัวที่ท่วมท้นไว้ข้างหลัง...

26
00:01:29,799 --> 00:01:31,801
แต่ไม่ไกลมาก เพราะฉันยังต้องเห็นมันอยู่

27
00:01:31,801 --> 00:01:36,014
แต่ไกลมากพอ
ให้ฉันสร้างสรรค์ประสบการณ์การทําอาหารนี้ได้

28
00:01:36,014 --> 00:01:38,975
- เอาเลย อาฮะ
- หนึ่งเดียวที่ไม่มีใครเหมือน...

29
00:01:38,975 --> 00:01:40,268
แรดิชซู่ซ่า

30
00:01:41,394 --> 00:01:43,897
ขอบใจ เวมบลีย์ ฉันกําลังจะพูดเชียว

31
00:01:43,897 --> 00:01:44,981
ได้เสมอเชฟ

32
00:01:45,774 --> 00:01:47,567
ใช่ แรดิชซู่ซ่า

33
00:01:47,567 --> 00:01:51,363
มื้อเย็นและโชว์เพียงรายการเดียว
ที่มื้อเย็นนั่นแหละคือโชว์

34
00:01:53,406 --> 00:01:57,118
ตอนนี้ฉันต้องการแรดิชมาตกแต่งอีกนิดก็เสร็จแล้ว

35
00:01:59,829 --> 00:02:00,830
บองโก

36
00:02:00,830 --> 00:02:03,792
โทษที มันโดดเข้าปากฉันเอง

37
00:02:06,586 --> 00:02:08,212
วันอื่นมีตั้งเยอะแยะ

38
00:02:08,212 --> 00:02:11,466
งั้นก็นะ ฉันจะไปขอให้โมกี้
รีบออกไปหาแรดิชมาอีกที

39
00:02:12,509 --> 00:02:13,593
เฮ้ย อะไรกัน...

40
00:02:13,593 --> 00:02:15,845
- เฮ้ย ชิ้นนั้นฉันกินอยู่นะ
- อย่าเอาไป...

41
00:02:16,429 --> 00:02:19,266
นกประหลาดพวกนั้นมาอยู่แถวนี้ตั้งแต่เกิดพายุ

42
00:02:19,266 --> 00:02:21,851
ฉันเจอตัวนึงตอนไปเดินคิกคัก

43
00:02:21,851 --> 00:02:24,354
- เดินคิกคักเหรอ เดินคิกคักคืออะไร
- อาฮะ

44
00:02:25,230 --> 00:02:26,231
มันอธิบายยากน่ะ

45
00:02:26,856 --> 00:02:29,526
เราจะเดินไป... และหัวเราะคิกคักไป

46
00:02:30,819 --> 00:02:32,195
มีแค่นั้นแหละ

47
00:02:32,195 --> 00:02:33,738
ได้ข่าวว่ามีคนอยากให้ฉัน

48
00:02:33,738 --> 00:02:35,156
- ไปหาแรดิช
- อ้อใช่ โอเค

49
00:02:35,156 --> 00:02:38,493
รอก่อนนะ ฉันจะไปที่สวนของกอร์ก เดี๋ยวมา

50
00:02:42,455 --> 00:02:44,916
เห็นไหม นั่นคือเดินจุ๊บและฮัมเพลง

51
00:02:44,916 --> 00:02:47,627
- ขั้นสูงสุดๆ
- โอเค อือ

52
00:02:55,677 --> 00:02:58,096
สปร็อกกี้ ฉันกลับมาแล้ว

53
00:02:58,096 --> 00:03:00,599
ฉันพาเพื่อนมาด้วย

54
00:03:00,599 --> 00:03:02,142
แกจําด็อกบอทได้ไหม

55
00:03:02,142 --> 00:03:06,104
หวัดดี สปอร์กเกล็ต เก่งมากเจ้าหนู เจ้าหมาหนู

56
00:03:07,731 --> 00:03:09,816
เจ้าหมาหนูเก่งมาก

57
00:03:12,819 --> 00:03:15,238
ไม่ต้องห่วงนะเพื่อน มันไม่ได้มาเป็นพี่เลี้ยงแก

58
00:03:15,238 --> 00:03:17,490
ฉันไม่มีวันทําแบบนั้นกับแกอีก

59
00:03:17,490 --> 00:03:19,451
จริงๆ ฉันจะตั้งโปรแกรมให้มันใหม่

60
00:03:19,451 --> 00:03:21,202
ด็อกบอท ไปนอน

61
00:03:21,703 --> 00:03:24,247
จําโรงเรียนที่ฉันไปสอนได้ไหม

62
00:03:24,247 --> 00:03:26,583
ถึงฉันจะเป็นคนที่เจ๋งอย่างเห็นได้ชัด

63
00:03:26,583 --> 00:03:29,461
แต่มีของมาช่วยให้เด็กๆ สนใจบทเรียน
ก็ดีเหมือนกัน

64
00:03:29,461 --> 00:03:30,879
มีใครบ้างไม่ชอบหุ่นยนต์

65
00:03:31,922 --> 00:03:34,841
ด็อกบอทจะเป็นครูผู้ช่วยให้ฉัน เป็นเชียร์บอท

66
00:03:34,841 --> 00:03:39,179
ฉันจะทําให้มันพูดว่า
"ประเด็นนี้ดีมาก ด็อก พลังงานลมนี่โคตรเจ๋ง"

67
00:03:39,179 --> 00:03:42,557
"เฮ้ ไปเอาเสื้อผ้าสุดทันสมัยมาจากไหน"

68
00:03:43,558 --> 00:03:44,935
เยี่ยมเลยเนอะ

69
00:03:45,435 --> 00:03:47,062
ฉันจะคิดซะว่าแกเห็นด้วย

70
00:03:48,146 --> 00:03:50,774
ตอนนี้ที่ฉันต้องทําคือถอดชิ้นส่วนแล้วประกอบใหม่

71
00:03:50,774 --> 00:03:54,986
และจะตั้งโปรแกรมใหม่ให้มันมีเสียงเจ๋งๆ
และเล่นเสียงได้ง่ายๆ

72
00:03:54,986 --> 00:03:56,112
อยากช่วยไหม

73
00:03:56,863 --> 00:03:59,449
โอเคจ้าตัวแม่ ตามสบายละกัน

74
00:04:03,787 --> 00:04:04,996
จูเนียร์

75
00:04:05,830 --> 00:04:09,751
พ่อบอกแล้วไงว่าให้กําจัดไอ้ก้อนแดงๆ นี่ซะ

76
00:04:09,751 --> 00:04:11,878
ผมทําแล้วครับป๊า แต่มันโตขึ้นมาใหม่

77
00:04:12,379 --> 00:04:16,257
- ไม่ต้องห่วง ผมจัดการเอง
- ต้องงี้สิลูกพ่อ

78
00:04:16,257 --> 00:04:17,800
น่ารักเหมือนถังน้ําเลย

79
00:04:17,800 --> 00:04:23,014
ถ้าต้องการอะไรละก็
พ่อลองสวมมงกุฎเก๋ๆ อยู่ในบ้านนะ

80
00:04:23,014 --> 00:04:26,685
ลาก่อน เจ้าก้อนแดงๆ บ๊ายบาย

81
00:04:26,685 --> 00:04:28,687
- ไงจูเนียร์
- โมกี้

82
00:04:28,687 --> 00:04:30,939
อะไร ทุกอย่างโอเคไหมลูก

83
00:04:30,939 --> 00:04:33,650
ผม... ครับ โอเคครับป๊า

84
00:04:33,650 --> 00:04:34,901
โทษที

85
00:04:34,901 --> 00:04:39,406
เกิดเรื่องแล้ว ฉันกับเธอเป็นเพื่อนกันได้
แต่ห้ามให้ป๊ารู้เด็ดขาด

86
00:04:40,073 --> 00:04:41,241
ซับซ้อนจังแฮะ

87
00:04:41,241 --> 00:04:44,661
ไม่เป็นไร ฉันได้แรดิชแล้ว ไปก่อนนะ

88
00:04:46,746 --> 00:04:49,165
ไม่ยักรู้ว่าที่นี่ปลูกสตรอว์เบอร์รีด้วย

89
00:04:49,165 --> 00:04:51,543
- อาฮะ
- ครั้งแรกที่ฉันได้ชิมสตรอว์เบอร์รี

90
00:04:51,543 --> 00:04:54,546
ฉันรู้สึกว่า "โห หวานเจี๊ยบเลยแม่จ๋า"

91
00:04:55,130 --> 00:04:57,507
อือ แต่ป๊าบอกให้ฉันกําจัดมันทิ้ง

92
00:04:58,884 --> 00:04:59,718
เฮ้

93
00:04:59,718 --> 00:05:02,304
เธอเอากลับไปแบ่งพวกแฟรกเกิลดีไหม

94
00:05:02,304 --> 00:05:04,556
พูดจริงเหรอ ขอบใจนะ

95
00:05:05,140 --> 00:05:06,141
โอเค

96
00:05:06,850 --> 00:05:09,311
ฉันว่ามันเกินที่ฉันจะหอบไหว แต่ก็ขอบใจนะ

97
00:05:09,311 --> 00:05:10,395
อาฮะ

98
00:05:11,980 --> 00:05:14,482
บ๊ายบาย เจ้าก้อนแดงๆ

99
00:05:17,319 --> 00:05:18,320
เฮ้ เร้ด

100
00:05:18,320 --> 00:05:20,906
เก่งมากที่เธอหาที่เหมาะๆ ไว้รอดูแรดิชซู่ซ่า

101
00:05:20,906 --> 00:05:22,532
ใช่ นายก็รู้จักฉันดี

102
00:05:22,532 --> 00:05:26,912
ตอนบูเบอร์โยนซุปแรดิช
ฉันอยากอยู่ตรงจุดที่จะโดนสาด

103
00:05:26,912 --> 00:05:27,996
แน่นอน

104
00:05:28,496 --> 00:05:31,249
เฮ้ เสื้อกันฝนสวยนะ ฉันชอบเสื้อกันฝน

105
00:05:31,249 --> 00:05:32,792
ฉันอยากมีเสื้อกันฝนบ้าง

106
00:05:32,792 --> 00:05:35,795
- ฉันมีข่าวร้ายมาบอกนายเพื่อน
- อือ

107
00:05:35,795 --> 00:05:37,339
นายไม่ต้องอยากอีกต่อไป

108
00:05:37,339 --> 00:05:39,299
เพราะฉันเอามาให้นายตัวนึง

109
00:05:40,467 --> 00:05:43,929
เสื้อกันฝน เสื้อกันฝน
เสื้อกันฝน เสื้อกันฝน เสื้อกันฝน

110
00:05:45,764 --> 00:05:48,892
โอเค เมนูแรก จานโปรดของทุกคน

111
00:05:48,892 --> 00:05:51,144
ภูเขาไฟแรดิช

112
00:05:51,144 --> 00:05:54,856
- แต่ฉันต้อง...
- ต้องให้โมกี้กลับมาพร้อมแรดิชใช่ไหม

113
00:05:54,856 --> 00:05:56,858
เรียบร้อยแล้ว

114
00:05:57,442 --> 00:05:59,069
ฉันไม่ได้เอามาแค่แรดิชนะ

115
00:05:59,069 --> 00:06:02,530
รู้ไหมว่าในสวนของกอร์กมีสตรอว์เบอร์รีด้วย

116
00:06:02,530 --> 00:06:04,658
ไปให้พ้นเลย อย่าไปเลยนะ

117
00:06:04,658 --> 00:06:05,742
ฉันชอบที่เธออยู่ที่นี่

118
00:06:05,742 --> 00:06:07,827
ฉันแค่ช็อกตาตั้งเฉยๆ

119
00:06:07,827 --> 00:06:10,705
ขอบใจนะ โมก
แต่เธอเก็บสตรอว์เบอร์รีไว้เถอะ

120
00:06:10,705 --> 00:06:13,416
วันนี้พระเอกของเราคือแรดิชซู่ซ่า

121
00:06:13,416 --> 00:06:15,544
ไม่ต้องย้ําสองรอบก็ได้

122
00:06:15,544 --> 00:06:17,003
โชคดีนะ บูเบอร์

123
00:06:19,714 --> 00:06:21,258
พร้อมไหมเชฟ

124
00:06:21,758 --> 00:06:23,260
มาลุยกันเลย

125
00:06:27,764 --> 00:06:31,977
พร้อมตะลึงกับแรดิชไปกับเชฟบูเบอร์ไหม

126
00:06:46,700 --> 00:06:48,785
นี่คือภูเขาไฟแรดิช

127
00:06:52,205 --> 00:06:53,999
ว้าว สตรอว์เบอร์รี

128
00:06:53,999 --> 00:06:55,917
มีเยอะแยะเลย

129
00:06:55,917 --> 00:06:57,127
ดูแปลกตาจัง

130
00:06:57,836 --> 00:06:59,671
- ดูฉ่ําน่ากินด้วย
- ใช่

131
00:06:59,671 --> 00:07:00,922
ขอโทษนะ

132
00:07:00,922 --> 00:07:03,592
ทางนี้มีโชว์ให้ดูอยู่

133
00:07:04,467 --> 00:07:07,220
ช่วยมองมาทางนี้หน่อยได้ไหม

134
00:07:07,220 --> 00:07:09,848
- จริงด้วย อร่อยมาก
- ใช่

135
00:07:10,599 --> 00:07:11,766
ช่างเถอะ

136
00:07:14,269 --> 00:07:17,272
สตรอว์เบอร์รีอะไร
เรียกเบอร์รีหยาบคายจะเหมาะกว่า

137
00:07:18,023 --> 00:07:20,025
เรารู้อะไรเกี่ยวกับมันบ้าง

138
00:07:20,942 --> 00:07:22,736
มันอาจเป็นหายนะก็ได้

139
00:07:31,870 --> 00:07:33,330
น่าทึ่งมาก

140
00:07:33,330 --> 00:07:38,084
ไอ้สตรอว์เบอร์รีที่ว่าเนี่ย
เป็นวัสดุก่อสร้างแบบใหม่ที่ไร้ที่ติเลย

141
00:07:38,084 --> 00:07:39,961
ส่งไปผลิตได้

142
00:07:39,961 --> 00:07:42,589
ด้วยความเคารพนะคะ อาร์คิเทค
เป็นฉันจะไม่ทําแบบนั้น

143
00:07:42,589 --> 00:07:45,175
มันอาจเป็นความผิดพลาดใหญ่หลวง

144
00:07:46,009 --> 00:07:47,552
ลําบากใจจัง

145
00:07:47,552 --> 00:07:51,640
ฉันตื่นเต้นที่จะได้ก่อสร้างด้วยเบอร์รีพวกนี้
แต่เธอไม่เห็นด้วย

146
00:07:51,640 --> 00:07:52,807
เราจะทําไงกันดี

147
00:07:53,308 --> 00:07:56,519
ถ้าเราใช้วิธีที่คํานวณมาแล้วล่ะ

148
00:07:57,687 --> 00:08:00,232
เมเชอร์ ดูเซอร์

149
00:08:01,066 --> 00:08:02,067
ว้าววี้!

150
00:08:02,067 --> 00:08:05,820
ฉันว่าก่อนที่เราจะตัดสินใจเรื่องสตรอว์เบอร์รี

151
00:08:05,820 --> 00:08:08,531
เราส่งไปให้รีเสิร์ชกับดิเวลลอปเมนต์ก่อนดีกว่า

152
00:08:08,531 --> 00:08:09,991
จัดมาเลย

153
00:08:09,991 --> 00:08:11,993
เฮ้ ฉันชื่อรีเสิร์ช

154
00:08:11,993 --> 00:08:14,079
ฉันดิเวลลอปเมนต์ ยินดีที่ได้ร่วมงาน

155
00:08:14,079 --> 00:08:15,914
พวกเขาดูฉลาดเป็นกรด

156
00:08:19,876 --> 00:08:21,211
เฮ้ อยู่นี่เอง

157
00:08:21,211 --> 00:08:22,629
เราเป็นห่วงนายแทบแย่

158
00:08:22,629 --> 00:08:24,589
โกโบถึงกับออกไปเอาสิ่งประดิษฐ์ชิ้นล่าสุด

159
00:08:24,589 --> 00:08:26,383
จากลุงเพื่อทําให้นายรู้สึกดีขึ้น

160
00:08:26,383 --> 00:08:29,427
ไม่รู้สิ เวม ฉันว่าไม่มีอะไรทําให้ฉันรู้สึกดีขึ้นได้

161
00:08:29,427 --> 00:08:30,637
ว่าไงนะ

162
00:08:30,637 --> 00:08:32,429
- ก็ได้
- อือ

163
00:08:32,429 --> 00:08:35,517
สตรอว์เบอร์รีอะไร
เรียกเบอร์รีหยาบคายจะเหมาะกว่า

164
00:08:35,517 --> 00:08:38,979
เรารู้อะไรเกี่ยวกับมันบ้าง
มันอาจเป็นหายนะก็ได้

165
00:08:40,063 --> 00:08:42,524
เฮ้ พูดเหมือนฉันเปี๊ยบ

166
00:08:42,524 --> 00:08:44,192
เรารู้อะไรเกี่ยวกับมันบ้าง

167
00:08:44,192 --> 00:08:46,152
มันอาจเป็นหายนะก็ได้

168
00:08:46,152 --> 00:08:48,113
เดี๋ยวสิ เกิดอะไรขึ้น

169
00:08:48,822 --> 00:08:52,284
เรารู้อะไรเกี่ยวกับมันบ้าง
มันอาจเป็นหายนะก็ได้

170
00:08:53,660 --> 00:08:56,121
อะไร เธอพูดซ้ําตามทุกอย่างที่ได้ยินเหรอ

171
00:08:56,121 --> 00:08:58,456
เป็นนกที่ชอบพูดตามงั้นเหรอ

172
00:09:02,544 --> 00:09:05,672
สตรอว์เบอร์รีไม่ดีต่อพวกแฟรกเกิล

173
00:09:06,381 --> 00:09:09,509
สตรอว์เบอร์รีไม่ดีต่อพวกแฟรกเกิล

174
00:09:10,760 --> 00:09:16,516
สตรอว์เบอร์รีไม่ดีต่อพวกแฟรกเกิล

175
00:09:17,017 --> 00:09:19,311
นกพูดแบบนั้น ฉันเชื่อนก

176
00:09:19,311 --> 00:09:20,228
ถูกของเธอ

177
00:09:20,228 --> 00:09:22,397
ฉันไม่กินสตรอว์เบอร์รีแล้ว

178
00:09:22,397 --> 00:09:24,983
หวังว่าบูเบอร์ยังคงทําแรดิชซู่ซ่านะ

179
00:09:24,983 --> 00:09:26,443
กลับไปกินของเดิมกัน

180
00:09:27,986 --> 00:09:31,740
นั่นสิ กลับไปกินของเดิมกันเถอะ

181
00:09:37,329 --> 00:09:38,663
หลายชั่วโมงแล้ว สปร็อกกี้

182
00:09:38,663 --> 00:09:40,957
ด็อกบอทไม่บันทึกอะไรสักอย่างเลย

183
00:09:40,957 --> 00:09:43,126
ใครบอกว่านี่เป็นความคิดที่ดีกันนะ

184
00:09:43,627 --> 00:09:45,337
โอเค มาลองอีกที

185
00:09:45,337 --> 00:09:48,298
ฉันพูดถึงการเปลี่ยนแปลงกระแสลม

186
00:09:48,298 --> 00:09:53,345
จากนั้นด็อกบอทก็จะพูดว่า
"ประเด็นนี้ดีมาก ด็อก ทึ่งสุดๆ เลย"

187
00:09:56,681 --> 00:09:57,891
ไม่ได้เรื่อง

188
00:09:57,891 --> 00:10:00,060
ทําไมแกห่วยเรื่องนี้จัง

189
00:10:00,560 --> 00:10:03,605
ทําอะไรไม่ได้สักอย่าง ทําตัวมีสติหน่อยสิ

190
00:10:05,482 --> 00:10:09,277
อย่างน้อยฉันก็เก่งเรื่องนึง กินสตรอว์เบอร์รีไง

191
00:10:10,070 --> 00:10:12,239
ตัวประหลาดติงต๊องก็กินสตรอว์เบอร์รีเหรอ

192
00:10:19,371 --> 00:10:22,207
ไม่ต้องห่วง สปร็อกกี้
ฉันจะเหลือไว้ให้แกลูกนึง

193
00:10:23,583 --> 00:10:24,834
คราวหน้านะ

194
00:10:24,834 --> 00:10:26,169
ฉันกินหมดแล้ว

195
00:10:30,674 --> 00:10:33,802
ว้าว เฮ้ บูเบอร์ เมนูซู่ซ่าของนายมันซู่ซ่าจริงๆ

196
00:10:34,761 --> 00:10:36,429
ดูเหมือนพวกแฟรกเกิลจะชอบ

197
00:10:36,429 --> 00:10:38,223
ไปได้สวยเลยนะเนี่ย

198
00:10:38,223 --> 00:10:40,475
สตรอว์เบอร์รีแย่งแสงจากนายไปไม่ได้

199
00:10:40,475 --> 00:10:42,811
รู้ไหมว่าตัวประหลาดติงต๊องก็กินด้วย

200
00:10:43,395 --> 00:10:45,230
ตัวประหลาดติงต๊องกินสตรอว์เบอร์รีเหรอ

201
00:10:45,230 --> 00:10:47,566
มันทําให้ฉันอยากกินเหมือนกัน

202
00:10:47,566 --> 00:10:50,777
- จริงที่สุด ไปหากันเถอะ
- เอาสิ

203
00:10:51,611 --> 00:10:53,780
น่าสนใจจริงๆ โกโบ

204
00:10:54,781 --> 00:10:56,533
ขอตัวแป๊บนึงนะ

205
00:10:59,578 --> 00:11:08,295
สตรอว์เบอร์รีมาจากนอกโลก
เราจะไว้ใจมันได้ยังไง

206
00:11:08,795 --> 00:11:09,796
เยี่ยมยอด

207
00:11:10,839 --> 00:11:15,468
สตรอว์เบอร์รีมาจากนอกโลก
เราจะไว้ใจมันได้ยังไง

208
00:11:16,469 --> 00:11:18,930
สตรอว์เบอร์รีมาจากนอกโลก

209
00:11:18,930 --> 00:11:20,807
เราจะไว้ใจมันได้ยังไง

210
00:11:21,600 --> 00:11:23,852
ว่าไงนะ เราไว้ใจมันได้สิ

211
00:11:23,852 --> 00:11:25,604
ลุงฉันเป็นคนค้นพบมัน

212
00:11:25,604 --> 00:11:33,987
สตรอว์เบอร์รีมีสีสวยและรสชาติดีกว่าด้วย
ฉันละชอบมาก

213
00:11:34,529 --> 00:11:35,947
นกตัวนั้นพูดตามฉันเหรอ

214
00:11:36,573 --> 00:11:38,491
ฉันว่าใช่

215
00:11:38,491 --> 00:11:40,952
สตรอว์เบอร์รีมีสีสวยและรสชาติดีกว่าด้วย

216
00:11:40,952 --> 00:11:42,704
- ฉันละชอบมาก
- ถอยไป

217
00:11:42,704 --> 00:11:44,372
สตรอว์เบอร์รีมาจากนอกโลก

218
00:11:44,372 --> 00:11:46,791
สตรอว์เบอร์รีมีสีสวยและ...

219
00:11:57,093 --> 00:12:00,180
พร้อมทดสอบการก่อสร้างด้วยสตรอว์เบอร์รีไหม

220
00:12:00,180 --> 00:12:02,182
เริ่มการวิจัย

221
00:12:02,182 --> 00:12:04,559
- และการพัฒนา
- ได้เลย

222
00:12:04,559 --> 00:12:07,729
ทดสอบแรงดันสตรอว์เบอร์รีในสาม สอง...

223
00:12:08,980 --> 00:12:11,024
ชุดฉันเปื้อนไปหมดแล้ว

224
00:12:11,024 --> 00:12:11,942
ไม่เอาน่า

225
00:12:11,942 --> 00:12:14,903
นี่มันชุดสําหรับโดนสาด มันสร้างมาเพื่อการนี้

226
00:12:14,903 --> 00:12:16,321
จัดมาเลย

227
00:12:18,615 --> 00:12:19,741
- เยอะไป
- ตายแล้ว

228
00:12:19,741 --> 00:12:22,202
- ให้ตายสิ
- สตรอว์เบอร์รีนี่น่าเครียดชะมัด

229
00:12:22,702 --> 00:12:24,579
- รับทราบ
- รับทราบ

230
00:12:25,705 --> 00:12:27,624
แต่ก็อร่อยใช้ได้

231
00:12:29,334 --> 00:12:31,002
- รับทราบ
- รับทราบ

232
00:12:31,836 --> 00:12:32,921
ดีที่ได้รู้

233
00:12:35,590 --> 00:12:42,097
แรดิชอร่อยดี สตรอว์เบอร์รีน่ายี้

234
00:12:42,097 --> 00:12:48,478
สตรอว์เบอร์รีดีกว่า
แรดิชอะไรอย่าเอามา

235
00:12:48,478 --> 00:12:52,190
แต่เพื่อนๆ จ๋า เห็นต่างได้แต่อย่าแตกแยกนะ

236
00:12:52,899 --> 00:12:53,858
แค่นี้น่าจะได้ผล

237
00:12:53,858 --> 00:12:55,277
เก่งมาก โมกี้

238
00:12:56,152 --> 00:12:59,072
สตรอว์เบอร์รีตลอดไป

239
00:13:01,366 --> 00:13:04,744
โทษที แต่สตรอว์เบอร์รีมีสีแดงเหมือนฉัน

240
00:13:05,245 --> 00:13:06,705
แรดิชก็แดงเหมือนกัน

241
00:13:06,705 --> 00:13:10,083
- ใช่
- ก็จริง แต่สตรอว์เบอร์รีมันแดงสดกว่า

242
00:13:10,083 --> 00:13:13,420
สตรอว์เบอร์รี

243
00:13:13,420 --> 00:13:15,005
แรดิช

244
00:13:15,005 --> 00:13:16,631
สตรอว์เบอร์รี

245
00:13:16,631 --> 00:13:19,134
- มันทั้งนุ่มและยังหอมหวาน
- หอมหวาน

246
00:13:19,134 --> 00:13:21,553
เป็นสิ่งเดียวที่เธอต้องการรับประทาน

247
00:13:21,553 --> 00:13:23,305
- คือสตรอว์เบอร์รี
- สตรอว์เบอร์รี

248
00:13:23,305 --> 00:13:24,723
มันดีกว่าที่เธอรู้

249
00:13:24,723 --> 00:13:27,767
มันไม่ได้เลอะเลอะ ไม่แปลกแค่มีสีชมพู

250
00:13:28,351 --> 00:13:29,686
แรดิช

251
00:13:29,686 --> 00:13:31,938
- พวกเรารู้จักกันดี
- กันดี

252
00:13:31,938 --> 00:13:33,940
รสชาติอร่อย และมันโตขึ้นมาแบบนี้

253
00:13:33,940 --> 00:13:35,108
ไม่แปลกเท่าไหร่

254
00:13:35,108 --> 00:13:37,402
แรดิช มันดีกว่าที่เธอคิด

255
00:13:37,402 --> 00:13:40,697
มัมไม่ได้ปกคลุมไปด้วยเมล็ดเล็กๆ สุดอี๋

256
00:13:40,697 --> 00:13:42,532
แต่ว่าสตรอว์เบอร์รี

257
00:13:42,532 --> 00:13:46,703
- สตรอว์เบอร์รี มันอร่อย
- สตรอว์เบอร์รี มันอร่อย

258
00:13:46,703 --> 00:13:48,914
โอ้ แต่ว่าแรดิชนี้

259
00:13:48,914 --> 00:13:52,542
- แต่แรดิชนี้ มีคุณค่า
- มีคุณค่า

260
00:13:53,627 --> 00:13:57,714
- สตรอว์เบอร์รี
- แรดิช

261
00:13:57,714 --> 00:14:00,050
พวกมันย่อมดีกว่า

262
00:14:00,050 --> 00:14:01,760
- แรดิช
- สตรอว์เบอร์รี

263
00:14:01,760 --> 00:14:02,677
แรดิช

264
00:14:02,677 --> 00:14:06,431
จะไม่มีวันกินของอีกอย่าง ฉันจะกิน...

265
00:14:06,431 --> 00:14:11,228
- สตรอว์เบอร์รี
- แรดิช

266
00:14:11,228 --> 00:14:13,772
มันเทียบไม่ได้กับ... แรดิช

267
00:14:13,772 --> 00:14:15,482
- สตรอว์เบอร์รี
- แรดิช

268
00:14:15,482 --> 00:14:19,486
จะไม่มีวันที่กินของอีกอย่าง ฉันจะกิน...

269
00:14:19,486 --> 00:14:23,073
- สตรอว์...
- เอาละ เดี๋ยวก่อนนะ

270
00:14:23,823 --> 00:14:27,702
ปรองดองกันดีกว่า
สันติ และมาพร้อมหน้า

271
00:14:27,702 --> 00:14:29,829
สตรอว์เบอร์รีและแรดิช

272
00:14:29,829 --> 00:14:33,416
ล้วนมีข้อดีที่ต่างกันไป

273
00:14:33,416 --> 00:14:36,795
และก็ต่างมีข้อเสีย
แต่ก็ใส่ในแซนด์วิชได้เหมือนกัน

274
00:14:36,795 --> 00:14:42,884
ไม่ต้องมีเรื่องผิดใจ
แค่เป็นความเห็นที่มันต่างกัน

275
00:14:43,593 --> 00:14:46,555
เป็นประเด็นที่ดีมาก แต่ขอไม่สนใจดีกว่า

276
00:14:46,555 --> 00:14:51,184
- สตรอว์เบอร์รี
- แรดิช

277
00:14:51,184 --> 00:14:53,728
- พวกมันย่อมดีกว่า
- แรดิช

278
00:14:53,728 --> 00:14:55,272
- สตรอว์เบอร์รี
- แรดิช

279
00:14:55,272 --> 00:14:59,276
จะไม่มีวันที่กินของอีกอย่าง ฉันจะกิน...

280
00:14:59,276 --> 00:15:03,196
- แรดิช
- สตรอว์เบอร์รี

281
00:15:03,196 --> 00:15:07,826
สตรอว์เบอร์รี สตรอว์เบอร์รี สตรอว์เบอร์รี

282
00:15:08,410 --> 00:15:10,870
โธ่ ไม่นะ ไม่

283
00:15:11,871 --> 00:15:14,416
ต้องแรดิชเท่านั้น แรดิช แรดิช แรดิช

284
00:15:15,125 --> 00:15:16,668
ฉันทําอะไรลงไป

285
00:15:19,880 --> 00:15:21,214
ให้ตายสิ

286
00:15:24,301 --> 00:15:28,263
ในที่สุดก็เงียบสงบซะที

287
00:15:28,263 --> 00:15:30,432
มาแล้วจ้า

288
00:15:33,476 --> 00:15:36,855
นกที่ชอบพูดตามพวกนั้นทําเราปวดหัวใช้ได้เลย

289
00:15:36,855 --> 00:15:40,400
เร้ด นี่คือหลุมซ่อนตัวสําหรับคนเดียว

290
00:15:40,400 --> 00:15:42,611
แหม มีแค่เราสองคนเอง

291
00:15:43,153 --> 00:15:44,487
ขอทางหน่อย

292
00:15:44,487 --> 00:15:46,823
- ฉันมาหาความเงียบ
- และความสงบ

293
00:15:46,823 --> 00:15:47,991
ให้ตาย

294
00:15:48,909 --> 00:15:52,662
- ดูน่าสบายจัง ฉันชอบ
- ฉันไม่

295
00:15:52,662 --> 00:15:54,456
อัดกันเป็นปลากระป๋องแล้ว

296
00:15:54,998 --> 00:15:57,167
- คนเดียวที่หายไปคือเวม...
- ดีจ้า

297
00:15:57,667 --> 00:16:01,463
จริงๆ ฉันมาถึงตรงนี้คนแรก
ฉันแค่อยู่เงียบๆ น่ะ

298
00:16:02,672 --> 00:16:04,925
ทุกอย่างดูไร้สมดุลไปหมด

299
00:16:04,925 --> 00:16:06,259
เรามาถึงจุดนี้ได้ไง

300
00:16:06,259 --> 00:16:08,178
นั่นสิ มันเริ่มต้นจากตรงไหน

301
00:16:10,096 --> 00:16:11,431
ฉันทําเอง ฝีมือฉันเอง

302
00:16:12,766 --> 00:16:14,559
อย่าหายใจเฮือกในนี้สิ

303
00:16:14,559 --> 00:16:16,519
เรามีอากาศไม่พอ

304
00:16:19,981 --> 00:16:21,858
เดี๋ยวก็รู้ คอตเทอร์พิน

305
00:16:21,858 --> 00:16:27,447
รีไวนด์กับเดเวลอปเปมีข่าวดีมากมาบอก
เรื่องการก่อสร้างด้วยสตรอว์เบอร์รี

306
00:16:28,281 --> 00:16:31,034
พวกเขาชื่อรีเสิร์ชกับดิเวลลอปเมนต์ค่ะ

307
00:16:31,534 --> 00:16:33,703
พวกเขาพูดชื่อให้ฟังตั้งหลายรอบแล้ว

308
00:16:33,703 --> 00:16:34,788
แน่นอน

309
00:16:34,788 --> 00:16:38,250
และฉันมั่นใจว่าพวกเขาจะบอกเราว่า
สตรอว์เบอร์รีมันไม่ดี

310
00:16:39,417 --> 00:16:43,171
รายงานสตรอว์เบอร์รีฉบับสุดท้ายมาแล้วค่ะ

311
00:16:47,050 --> 00:16:48,260
เธอจะอ่านไหม หรือว่า...

312
00:16:48,260 --> 00:16:49,678
- แน่นอนค่ะ
- ดี

313
00:16:49,678 --> 00:16:52,389
ฝ่ายวิจัย...

314
00:16:52,389 --> 00:16:54,599
- และฝ่ายพัฒนา
- ใช่ ถูกต้อง

315
00:16:54,599 --> 00:16:57,769
ได้ระบุว่าสตรอว์เบอร์รี...

316
00:16:58,353 --> 00:16:59,271
ว่าไง

317
00:16:59,271 --> 00:17:01,815
ก็ดีค่ะ มันก็ดี

318
00:17:01,815 --> 00:17:04,025
อะไรนะ หมายความว่าไง

319
00:17:04,025 --> 00:17:07,487
มันไม่ค่อยเหมาะกับการก่อสร้าง

320
00:17:07,487 --> 00:17:09,863
แต่มันก็ไม่ได้เป็นอันตรายอะไร

321
00:17:09,863 --> 00:17:12,074
อันที่จริงมันอร่อยซะด้วย

322
00:17:12,074 --> 00:17:15,370
และจุกของมันเหมาะกับการทําหมวกจิ๋ว
ไว้ใส่ช่วงเทศกาล

323
00:17:16,036 --> 00:17:17,581
สนุกสุดๆ เลยเนอะ

324
00:17:18,707 --> 00:17:22,002
แปลว่าเราคิดผิดทั้งคู่เหรอ

325
00:17:22,002 --> 00:17:23,378
และคิดถูกทั้งคู่

326
00:17:23,378 --> 00:17:27,048
คอตเทอร์พิน ความระมัดระวังของเธอ
ช่วยเราเลี่ยงความเละเทะ

327
00:17:27,048 --> 00:17:31,303
และความตื่นเต้นของคุณ
ก็หยุดไม่ให้ฉันลดปริมาณสตรอว์เบอร์รี

328
00:17:31,303 --> 00:17:34,764
ฉันดีใจที่เรามีหลักฐานสนับสนุนคําพูด
ด้วยงานวิจัย

329
00:17:34,764 --> 00:17:37,392
และงานพัฒนาด้วยสิ

330
00:17:41,396 --> 00:17:42,564
อร่อยนะเนี่ย

331
00:17:42,564 --> 00:17:45,442
และฉันดูน่ารักมากในรอบหลายปี

332
00:17:47,110 --> 00:17:49,905
- โดนใจจัง
- อาฮะ

333
00:17:50,655 --> 00:17:53,575
บูเบอร์ หมายความว่าไงความผิดนาย

334
00:17:53,575 --> 00:17:54,659
นั่นสิ

335
00:17:54,659 --> 00:17:58,413
ตอนแรกมันเป็นอุบัติเหตุ

336
00:17:58,413 --> 00:18:01,416
แต่ฉันมารู้ทีหลังว่า
ฉันใช้ให้นกใส่ร้ายสตรอว์เบอร์รี

337
00:18:01,416 --> 00:18:03,209
และช่วยแรดิชซู่ซ่าของฉันได้

338
00:18:03,209 --> 00:18:06,796
ฉันคงกลัวว่าแรดิชจะถูกลืม

339
00:18:07,797 --> 00:18:10,300
ฉันคงคิดว่าฉันก็จะถูกลืมเหมือนกัน

340
00:18:11,927 --> 00:18:14,596
ไม่รู้ว่ามันจะลงเอยแบบนี้

341
00:18:14,596 --> 00:18:17,849
รู้ไหม ฉันยังไม่เคยชิมสตรอว์เบอร์รีด้วยซ้ํา

342
00:18:17,849 --> 00:18:18,975
ว่าไงนะ

343
00:18:18,975 --> 00:18:21,561
นายยังไม่เคยชิมสตรอว์เบอร์รีงั้นเหรอ

344
00:18:21,561 --> 00:18:24,773
บูเบอร์ ไม่ได้มีแค่นายคนเดียว
ที่ใช้นกที่ชอบพูดตาม

345
00:18:24,773 --> 00:18:27,275
ฉันก็พูดสิ่งที่ฉันอยากถอนคําพูดเหมือนกัน

346
00:18:27,275 --> 00:18:30,445
เฮ้ เราไม่มีพื้นที่ให้มัวจมอยู่กับอดีต

347
00:18:30,445 --> 00:18:32,155
จริงๆ ไม่มีพื้นที่ให้อะไรเลย

348
00:18:32,155 --> 00:18:33,865
- แน่นเอียดขนาดนี้
- นั่นสิ

349
00:18:33,865 --> 00:18:37,494
เฮ้ ฉันเอาโปสการ์ดจากลุงแมตต์มา
เพื่อทําให้บูเบอร์รู้สึกดีขึ้น

350
00:18:37,494 --> 00:18:40,330
ตอนนั้นเขาไม่ต้องใช้มัน
แต่ทุกคนอาจต้องใช้มันตอนนี้

351
00:18:41,539 --> 00:18:43,583
ถ้าทุกคนเบียดกันเข้ามา

352
00:18:43,583 --> 00:18:45,794
ฉันอาจจะเด้งหลุดไปจากตรงนี้ก่อน...

353
00:18:45,794 --> 00:18:48,421
"โกโบหลานรักกับเพื่อนๆ..."

354
00:18:49,506 --> 00:18:54,261
ไม่นานมานี้ลุงได้ค้นพบบางอย่างที่มหัศจรรย์จริงๆ

355
00:18:54,261 --> 00:18:59,391
ชุมชนที่สดใสและน่าพิศวง
ของตัวประหลาดติงต๊องขนาดเล็ก

356
00:19:00,141 --> 00:19:03,687
รูปทรงศีรษะที่มีเอกลักษณ์ของพวกเขา
ทําให้พวกเขาวิ่งไวมาก

357
00:19:04,437 --> 00:19:05,772
หวัดดี เจ้าหัวแหลม

358
00:19:07,148 --> 00:19:09,568
ตอนนั้นเองที่ลุงเห็นประติมากรรมที่น่าทึ่ง

359
00:19:09,568 --> 00:19:12,445
ที่สร้างมาเป็นเกียรติให้พวกติงต๊องหัวแหลม

360
00:19:12,445 --> 00:19:15,615
มันทั้งสวยทั้งขวางทางลุงด้วย

361
00:19:16,491 --> 00:19:17,993
ฉันจะนั่งตรงไหนได้ล่ะเนี่ย

362
00:19:21,288 --> 00:19:24,499
ลุงขอร้องคนอื่นอย่างใจเย็น
ให้เอามันลงไปจากโต๊ะ

363
00:19:24,499 --> 00:19:29,087
เอามันไปให้พ้นที ไม่นะ
เร็วเข้า เอามันออกไป...

364
00:19:29,921 --> 00:19:31,548
ลุงรู้ว่าลุงเป็นคนมีอิทธิพล

365
00:19:31,548 --> 00:19:34,301
แต่ไม่ยักรู้ว่าคําพูดของลุงมีพลังขนาดไหน

366
00:19:34,301 --> 00:19:37,178
หรือผลที่ตามมาจะเป็นยังไง

367
00:19:38,722 --> 00:19:42,309
คําพูดของลุงบังเอิญกระตุ้นให้เกิดความโกลาหล
และการทําลายล้าง

368
00:19:42,309 --> 00:19:43,977
อย่านะ พวกโหดเหี้ยม

369
00:19:43,977 --> 00:19:46,062
ฉันแค่อยากให้เอามันหลบไป
ไม่ใช่ทําลายทิ้ง

370
00:19:46,062 --> 00:19:49,691
อย่านะ หยุด มันจบแล้ว ให้ตายเถอะ ไป...

371
00:19:49,691 --> 00:19:52,360
ถึงลุงจะถอนคําพูดไม่ได้แล้ว

372
00:19:52,360 --> 00:19:56,323
ลุงสามารถพูดอะไรเพิ่มเติม
เพื่อช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นได้

373
00:19:56,323 --> 00:19:57,574
ฉันขอโทษ

374
00:19:57,574 --> 00:19:59,868
ฉันน่าจะระวังคําพูดมากกว่านี้

375
00:19:59,868 --> 00:20:01,703
ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้เลย

376
00:20:02,203 --> 00:20:06,041
คําพูดใหม่ของลุงช่วยนําความสุข
และความสบายใจกลับมาอีกครั้ง

377
00:20:06,041 --> 00:20:08,668
รวมทั้งความอ่อนหวานนิดๆ ด้วย

378
00:20:10,462 --> 00:20:11,546
ขอบใจนะ

379
00:20:11,546 --> 00:20:14,966
เพราะงั้นในฐานะส่วนหนึ่ง
ของภารกิจเพื่อพัฒนาแฟรกเกิลร็อก

380
00:20:14,966 --> 00:20:18,553
ลุงจึงส่งสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้มาให้หลาน โกโบน้อย

381
00:20:18,553 --> 00:20:21,223
"เพื่อย้ําเตือนว่าคําพูดของเราทําร้ายคนอื่นได้

382
00:20:21,223 --> 00:20:22,849
แต่ก็เยียวยาคนอื่นได้เช่นกัน

383
00:20:22,849 --> 00:20:24,517
รัก จากลุงแมตต์นักเดินทาง"

384
00:20:25,018 --> 00:20:27,687
"ปล. ลูกอมอร่อยเวอร์"

385
00:20:28,521 --> 00:20:29,522
เขาพูดถูก

386
00:20:29,522 --> 00:20:32,442
เราต้องใช้คําพูดของเราเพื่อแก้ไขสิ่งต่างๆ

387
00:20:32,943 --> 00:20:33,944
เฮ้

388
00:20:35,654 --> 00:20:38,907
ไปพูดอะไรกับทุกคนในแฟรกเกิลร็อกกันเถอะ

389
00:20:38,907 --> 00:20:40,575
เอาสิ ไปกัน

390
00:20:40,575 --> 00:20:43,578
- ไปๆ ไปยังไงล่ะ
- ไปยังไง

391
00:20:44,996 --> 00:20:47,707
ถ้าฉันขยับหาง... ไม่นะ นั่นเท้าฉัน

392
00:20:47,707 --> 00:20:48,667
- เดี๋ยว
- อือ

393
00:20:48,667 --> 00:20:50,252
เดี๋ยว นับหนึ่ง สอง สาม แล้วออกนะ

394
00:20:50,252 --> 00:20:53,421
ฉันจับตาดูนายอยู่นะพวก ใจเย็นๆ สิ

395
00:20:53,421 --> 00:20:56,508
เฮ้ วางลง... เดี๋ยวนี้... ไม่นะ ให้ตายสิ

396
00:20:56,508 --> 00:21:01,555
ความรักของแฟรกเกิลกลับมาแล้ว ส่งต่อไป

397
00:21:01,555 --> 00:21:06,184
เราชอบรสชาติต่างกัน
ไม่ได้แปลว่าเราต้องเกลียดกัน ส่งต่อไป

398
00:21:06,184 --> 00:21:08,812
เราชอบรสชาติต่างกัน
ไม่ได้แปลว่าเราต้องเกลียดกัน

399
00:21:08,812 --> 00:21:10,230
ส่งต่อไป

400
00:21:11,356 --> 00:21:14,317
แจ๋ว เยียวยาจิตใจได้ผล ส่งต่อไป

401
00:21:14,317 --> 00:21:15,402
เย่!

402
00:21:15,402 --> 00:21:19,406
ลา ลา ล้า ล้า ลา ลา ลา

403
00:21:19,406 --> 00:21:21,658
- ลา ลา ล้า ลา ลา
- ล้า ลา ล้า

404
00:21:21,658 --> 00:21:22,742
ลา ลา

405
00:21:22,742 --> 00:21:23,660
มอบให้กัน

406
00:21:23,660 --> 00:21:28,164
ในวันแสงสว่าง มีแต่ความชื่นบาน

407
00:21:28,164 --> 00:21:31,293
ทําถูกใจทุกอย่าง เราต้อง...

408
00:21:31,293 --> 00:21:32,419
มอบให้กัน

409
00:21:32,419 --> 00:21:36,882
เมื่อมีความรู้สึก ที่มันดีข้างใน

410
00:21:36,882 --> 00:21:39,509
เมื่อมีความเข้าใจ เราต้อง...

411
00:21:40,093 --> 00:21:41,177
มอบให้กัน

412
00:21:41,177 --> 00:21:45,348
มอบความรักให้ใครต่อใคร
จะได้ความรักหวนกลับมา

413
00:21:45,348 --> 00:21:48,310
สิ่งที่ให้ย่อมได้คืนไป เมื่อเรา...

414
00:21:48,810 --> 00:21:49,895
มอบให้กัน

415
00:21:49,895 --> 00:21:51,813
เมื่อฉันให้ของขวัญกับเธอ

416
00:21:51,813 --> 00:21:53,982
ฉันก็รู้เธอต้องให้เช่นกัน

417
00:21:53,982 --> 00:21:56,818
เราถึงคอยมอบ คอยให้กัน เมื่อเรา...

418
00:21:57,319 --> 00:21:58,153
มอบให้กัน

419
00:21:58,153 --> 00:22:02,657
- มอบให้กัน
- มอบให้กัน

420
00:22:02,657 --> 00:22:04,951
- ย่อมได้คืน
- ย่อมได้คืน

421
00:22:04,951 --> 00:22:07,162
สิ่งดีๆ ที่มอบให้ไป

422
00:22:07,162 --> 00:22:11,291
- มอบให้กัน
- มอบให้กัน

423
00:22:11,291 --> 00:22:13,543
- เมื่อหมดไป
- เมื่อหมดไป

424
00:22:13,543 --> 00:22:15,629
จะมีเรื่องที่ดีกลับคืน

425
00:22:15,629 --> 00:22:19,799
มอบความรักให้ใครต่อใคร
จะได้ความรักหวนกลับมา

426
00:22:19,799 --> 00:22:22,886
สิ่งที่ให้ย่อมได้คืนไป เมื่อเรา...

427
00:22:23,386 --> 00:22:24,512
มอบให้กัน

428
00:22:24,512 --> 00:22:28,683
เมื่อฉันให้ของขวัญกับเธอ
ฉันก็รู้เธอต้องให้เช่นกัน

429
00:22:28,683 --> 00:22:31,436
เราถึงคอยมอบ คอยให้กัน เมื่อเรา...

430
00:22:32,020 --> 00:22:33,104
มอบให้กัน

431
00:22:33,939 --> 00:22:35,148
มอบให้กัน

432
00:22:37,150 --> 00:22:39,778
แจ๋ว เยี่ยมมาก โมกี้

433
00:22:43,573 --> 00:22:46,159
ช่างมันเถอะ สปร็อกกี้ ฉันยอมแพ้แล้ว

434
00:22:49,412 --> 00:22:51,498
ทําไมแกห่วยเรื่องนี้จัง

435
00:22:51,498 --> 00:22:54,542
ทําอะไรไม่ได้สักอย่าง ทําตัวมีสติหน่อยสิ

436
00:22:54,542 --> 00:22:56,545
เฮ้ ไม่มีใครพูดจากับฉันแบบนั้น

437
00:22:58,004 --> 00:22:59,214
ยกเว้นฉันคนเดียว

438
00:23:00,840 --> 00:23:03,802
อย่างแรกเลยนะ มันได้ผล และอย่างที่สอง...

439
00:23:05,136 --> 00:23:07,639
ฉันไม่มีทางพูดจาแบบนั้นกับคนอื่นแน่ๆ

440
00:23:07,639 --> 00:23:10,100
เพราะงั้นมันจะโอเคได้ไงถ้าพูดกับตัวเอง

441
00:23:12,269 --> 00:23:16,523
เหล่าสุภาพสตรีบนกําแพงวีรสตรีของฉันรู้ดี
ว่าคําพูดของเรามีพลัง

442
00:23:16,523 --> 00:23:20,360
และถ้าเราใช้คําพูดในแง่บวก
เราจะทําให้โลกนี้ดีขึ้นได้

443
00:23:23,113 --> 00:23:26,491
คําพูดในแง่บวก
คะ... คะ... คะ... คําพูดในแง่บวก

444
00:23:26,491 --> 00:23:31,454
ทะ... ทะ... ทะ... ทะ... ทะ... ทําให้โลกนี้ดีขึ้นได้
ดะ... ดะ... ดะ... ดีขึ้นได้

445
00:23:33,039 --> 00:23:34,040
อาฮะ

446
00:23:35,834 --> 00:23:36,877
- นี่พวก...
- ว่าไง

447
00:23:36,877 --> 00:23:39,421
ดูเหมือนเรานําความสามัคคี
กลับมาสู่เดอะร็อกได้แล้ว

448
00:23:39,421 --> 00:23:42,507
สตรอว์เบอร์รีไม่ดีต่อพวกแฟรกเกิล

449
00:23:44,467 --> 00:23:46,887
ฉันว่าบางทีเวลาเราพูดอะไรออกมา

450
00:23:46,887 --> 00:23:50,390
มันไม่ได้หายไปแบบปลิดทิ้ง
เหมือนกลิ่นของซุปไง

451
00:23:50,390 --> 00:23:54,644
ที่เราทําได้คือเรียนรู้จากข้อผิดพลาด
และเลือกที่จะแบ่งปันความรัก

452
00:24:05,155 --> 00:24:07,324
มงกุฎเท่มากเลยป๊า

453
00:24:09,200 --> 00:24:12,913
มงกุฎเก่าๆ นี่น่ะเหรอ
ก็แค่ของที่พ่อเจอในตู้

454
00:24:13,413 --> 00:24:15,332
- สตรอว์เบอร์รีไม่ดีต่อพวกแฟรกเกิล
- ว่าไงนะ

455
00:24:17,667 --> 00:24:20,378
สตรอว์เบอร์รีไม่ดีต่อพวกแฟรกเกิลเหรอ

456
00:24:20,378 --> 00:24:23,131
ในที่สุดก็กําจัดสตรอว์เบอร์รีลูกสุดท้ายได้สําเร็จ

457
00:24:23,131 --> 00:24:25,592
จูเนียร์ เปลี่ยนแผน

458
00:24:25,592 --> 00:24:27,886
ปลูกสตรอว์เบอร์รีเพิ่มซะ

459
00:24:28,929 --> 00:24:31,348
- โอเค ได้ครับป๊า
- ดีมาก

460
00:24:31,348 --> 00:24:33,308
เราจะทําให้พวกแฟรกเกิลรู้ซะบ้าง

461
00:24:36,728 --> 00:24:37,812
นายทําได้น่าเพื่อน

462
00:24:37,812 --> 00:24:39,648
บูเบอร์ บูเบอร์

463
00:24:40,273 --> 00:24:42,525
แน่ใจนะว่าล้างจนสะอาดเอี่ยมแล้ว

464
00:24:42,525 --> 00:24:43,693
- แน่ใจสิ
- ใช่

465
00:24:43,693 --> 00:24:46,238
เลิกมองแล้วกินเข้าไปซะที

466
00:24:46,238 --> 00:24:48,448
มันคือสัมผัสที่แตกต่าง คือประสบการณ์

467
00:24:48,448 --> 00:24:50,116
ซึมซับมันเข้าไปเลย

468
00:24:50,116 --> 00:24:51,451
- โอเค
- ใช่

469
00:24:56,581 --> 00:25:01,378
- มัน...
- ว่าไง

470
00:25:01,378 --> 00:25:02,546
มันก็ดี

471
00:25:03,296 --> 00:25:04,756
ก็ใช้ได้แหละ

472
00:26:27,589 --> 00:26:29,591
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี