1
00:00:27,320 --> 00:00:29,239
เต้นให้หมดห่วง

2
00:00:29,239 --> 00:00:31,408
เก็บไว้กังวลวันหลัง

3
00:00:31,408 --> 00:00:33,493
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

4
00:00:33,493 --> 00:00:35,412
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

5
00:00:35,412 --> 00:00:37,706
ทํางานให้หมดห่วง

6
00:00:37,706 --> 00:00:39,749
เก็บไว้เต้นวันหลัง

7
00:00:39,749 --> 00:00:41,376
ปล่อยพวกแฟรกเกิลเล่นไป

8
00:00:41,376 --> 00:00:42,419
- พวกเรามีโกโบ
- โมกี้

9
00:00:42,419 --> 00:00:43,336
- เวมบลีย์
- บูเบอร์

10
00:00:43,336 --> 00:00:45,088
- เร้ด วู้!
- วู้ปี้!

11
00:00:45,088 --> 00:00:46,548
วู้ฮู้!

12
00:00:47,757 --> 00:00:49,217
จูเนียร์

13
00:00:49,217 --> 00:00:50,635
ว่าไงจ๊ะ

14
00:00:51,678 --> 00:00:53,346
หัวแรดิชของฉัน

15
00:00:54,472 --> 00:00:56,433
เต้นให้หมดห่วง

16
00:00:56,433 --> 00:00:58,560
เก็บไว้กังวลวันหลัง

17
00:00:58,560 --> 00:01:00,645
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

18
00:01:00,645 --> 00:01:03,189
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

19
00:01:04,733 --> 00:01:06,151
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

20
00:01:14,534 --> 00:01:15,577
เฮ้ สปร็อกเกต

21
00:01:15,577 --> 00:01:18,163
ดีใจจังที่ได้เจอแก

22
00:01:20,999 --> 00:01:22,375
แกนี่ฮาเกิน

23
00:01:22,375 --> 00:01:23,877
เฮ้ ฟังนะ ลืมบอกเลย

24
00:01:23,877 --> 00:01:28,006
วันนี้คุณนายชิมเมลเฟนนีย์ต้องไปทําหน้าที่ลูกขุน
ซึ่งเราสนับสนุนเต็มที่

25
00:01:28,006 --> 00:01:29,216
งานพลเมือง แกเข้าใจนะ

26
00:01:29,216 --> 00:01:33,428
แต่เธอถามว่าจะฝากเราดูฟลัฟฟิเนลลา
แมวของเธอได้ไหม ฉันตอบตกลงไป

27
00:01:35,472 --> 00:01:38,225
ฉันรู้ว่าบางทีฟลัฟฟิเนลลาก็ร้าย

28
00:01:38,934 --> 00:01:41,144
แต่แกไปหลบอยู่ในห้องใต้หลังคาได้ปลอดภัย

29
00:01:41,144 --> 00:01:43,063
แกจะได้ไม่ต้องเจอเขาและไม่ต้องกลัวด้วย

30
00:01:45,607 --> 00:01:48,818
รู้สึกกลัวได้ไม่เป็นไรหรอก
แค่บอกมา ฉันช่วยแกได้

31
00:01:51,613 --> 00:01:53,490
ถามจริง กระดูกยกน้ําหนักเนี่ยนะ

32
00:01:54,157 --> 00:01:58,286
โอเคจ้า พ่อหนุ่มจอมอึด
ไม่ต้องเก็บความรู้สึกก็ได้

33
00:01:58,286 --> 00:02:03,333
ห้องใต้หลังคาเปิดไว้ให้แกแล้ว
และฉันอยู่ข้างๆ แก ถ้าแกต้องการอะไรละก็

34
00:02:06,962 --> 00:02:09,296
ไงคะ คุณนายชิมเมลเฟนนีย์
เราจะดูแล...

35
00:02:09,296 --> 00:02:13,218
ไปซะแล้ว ว้าว พูดไม่ค่อยเก่งสินะ

36
00:02:14,177 --> 00:02:15,679
ยินดีต้อนรับ ฟลัฟฟิเนลลา

37
00:02:15,679 --> 00:02:17,222
ทําตัวตามสบาย

38
00:02:17,222 --> 00:02:20,392
ฉันว่าที่นี่ไม่มีหนูหรอก
แต่ถ้าแกหาเจอก็เอาไปได้เลย

39
00:02:20,392 --> 00:02:22,269
แกจําสปร็อก...

40
00:02:25,063 --> 00:02:26,565
สปร็อกเกต

41
00:02:59,598 --> 00:03:02,350
โอเคทุกคน งานประชุมนี้จริงจังมาก

42
00:03:03,351 --> 00:03:05,312
เพราะงี้ฉันถึงใส่เสื้อกั๊กสุดจริงจัง

43
00:03:05,312 --> 00:03:08,440
คล้ายกับเสื้อกั๊กตัวอื่นของฉันมาก
แต่คนตาดีต้องดูออกแน่ๆ

44
00:03:08,440 --> 00:03:09,691
- ฉันดูออก
- แวบแรกก็รู้เลย

45
00:03:09,691 --> 00:03:12,319
เพื่อนๆ ตอนนี้เราไม่เหลือแรดิชแล้ว

46
00:03:12,319 --> 00:03:14,112
- อาฮะ
- และถ้าเราไม่แก้ปัญหา

47
00:03:14,112 --> 00:03:16,865
วิถีชีวิตเราที่แฟรกเกิลร็อก
อาจเปลี่ยนไปตลอดกาล

48
00:03:16,865 --> 00:03:18,074
ตลอดกาลเลยเหรอ

49
00:03:18,074 --> 00:03:18,992
- ใช่
- ไม่นะ

50
00:03:18,992 --> 00:03:22,579
ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้
แต่นี่คือเรื่องใหญ่แบบเบิ้มๆ เลย

51
00:03:23,538 --> 00:03:26,041
- โกโบ
- รู้แล้วๆ

52
00:03:26,041 --> 00:03:28,293
แต่เรามีทางออก

53
00:03:28,293 --> 00:03:32,088
บูเบอร์จะแนะนําแขกพิเศษ
ที่แบ่งปันไอเดียน่าตื่นเต้นให้เราได้

54
00:03:32,088 --> 00:03:34,424
รอแป๊บ แขกคนต่อไปต้องให้ช่วยยกขึ้นมา

55
00:03:36,092 --> 00:03:38,136
คอตเทอร์พิน

56
00:03:38,136 --> 00:03:39,763
เป็นไงบ้างจ๊ะสาว

57
00:03:40,680 --> 00:03:41,681
ฮะ

58
00:03:41,681 --> 00:03:44,434
- อะไร เราสนิทกันนี่นา
- ใช่เหรอ

59
00:03:44,434 --> 00:03:46,436
ก็ควรใช่อยู่นะ ว่าไหม

60
00:03:46,436 --> 00:03:48,897
- งั้นมั้ง
- บรรยากาศมาคุ

61
00:03:48,897 --> 00:03:53,109
โอเค คือฉันทําสวนด้วยวิธีไฮโดรโปนิกส์

62
00:03:53,109 --> 00:03:55,904
วิธีปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินน่ะ

63
00:03:55,904 --> 00:03:58,073
- อ้อ
- ตอนนี้สวนของกอร์กแห้งแล้ง

64
00:03:58,073 --> 00:04:00,450
นี่อาจช่วยให้มีแรดิชได้อีกครั้ง

65
00:04:01,993 --> 00:04:04,162
- วิเศษเลย
- นี่สิเพื่อนสาวของฉัน

66
00:04:04,162 --> 00:04:08,500
ว้าว ดูเราสิ
พวกแฟรกเกิลกับพวกดูเซอร์ร่วมมือกัน

67
00:04:08,500 --> 00:04:10,627
สมัยของฉันน่ะ เรากินพวกเขาเรียบ

68
00:04:10,627 --> 00:04:11,920
ว่าไงนะ

69
00:04:11,920 --> 00:04:13,213
ขอถอน

70
00:04:13,213 --> 00:04:17,800
ยังไงก็เถอะ
เราน่าจะมีแรดิชชุดแรกที่เก็บเกี่ยวได้

71
00:04:17,800 --> 00:04:20,262
ภายใน 45 ถึง 50 เดือนตามปฏิทินหมวกนิรภัย

72
00:04:20,262 --> 00:04:21,429
- ประมาณนั้น
- ว่าไงนะ

73
00:04:21,429 --> 00:04:23,598
หลายเดือนเลยเหรอ โธ่ นานจัง

74
00:04:23,598 --> 00:04:25,850
เฮ้ ฉันบอกว่าเขาลงมือทําอยู่

75
00:04:25,850 --> 00:04:28,603
แต่ไม่ได้บอกว่าฉันรู้ระยะเวลา

76
00:04:29,396 --> 00:04:31,898
แล้วมีแผนการไหน

77
00:04:31,898 --> 00:04:35,819
ที่จะทําให้แรดิชกลับมาตอนนี้เลยได้ไหม

78
00:04:35,819 --> 00:04:38,947
นั่นสิ นายมีแผนอะไร โกโบ เรารออยู่

79
00:04:38,947 --> 00:04:42,742
ใช่ นายเป็นผู้นําไม่ใช่เหรอ

80
00:04:46,329 --> 00:04:49,833
คือว่า... ทุกอย่างจะต้องโอเค

81
00:04:49,833 --> 00:04:52,294
ฉันจะหาทางออกเพื่อทําให้มีแรดิชอีกครั้ง

82
00:04:52,294 --> 00:04:57,048
ก็ฉันเป็นหลานชายของแฟรกเกิลที่ค้นพบแรดิชนี่นา

83
00:04:57,048 --> 00:04:59,467
ให้ตายสิ เรื่องเล่ามาอีกแล้ว

84
00:04:59,467 --> 00:05:04,389
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ลุงแมตต์ของฉันประสบความสําเร็จ

85
00:05:04,389 --> 00:05:10,312
ในการค้นพบแรดิชในสวนของกอร์ก
แล้วนํามันกลับมายังโถงใหญ่แห่งนี้

86
00:05:10,312 --> 00:05:16,151
ทันทีที่เขาเป่าแตรแฟรกเกิล
ก็ถือเป็นจุดเริ่มต้นของยุคใหม่

87
00:05:18,862 --> 00:05:20,780
ว้าว ขนลุกเลย

88
00:05:20,780 --> 00:05:23,992
เฮ้ โปสต์การ์ดใบล่าสุดจากลุง
ต้องมีคําแนะนําที่มีค่าแน่นอน

89
00:05:23,992 --> 00:05:28,371
ฉันว่าไม่มั้ง
เว้นแต่ว่าเขาจะส่งแรดิชของจริงกลับมาให้

90
00:05:28,371 --> 00:05:30,081
"โกโบหลานรัก..."

91
00:05:30,081 --> 00:05:31,541
เมื่อวันก่อน

92
00:05:31,541 --> 00:05:35,670
ลุงค้นพบพื้นที่แนวภูเขาที่มีน้ําท่วมเต็มไปหมด

93
00:05:35,670 --> 00:05:39,090
ลุงสังเกตเห็นว่าตัวประหลาดติงต๊อง
หวาดกลัวกันสุดขีด

94
00:05:42,636 --> 00:05:45,805
แต่ลุงไม่มีความกลัวในตัวเลยสักกะนิด

95
00:05:46,514 --> 00:05:47,515
ทําอะไรของคุณ

96
00:05:47,515 --> 00:05:50,352
ตอนลุงเห็นตัวประหลาดติงต๊องกลุ่มนึง
ติดอยู่บนภูเขา

97
00:05:50,352 --> 00:05:52,103
ลุงรู้ว่าลุงต้องทําอะไรสักอย่าง

98
00:05:52,103 --> 00:05:55,106
ขอทางหน่อยจ้า ขอทางหน่อย
แฟรกเกิลมาช่วยแล้ว

99
00:05:56,399 --> 00:06:00,403
ถึงคนอื่นจะหวาดกลัวในสถานการณ์นี้
แต่ลุงกล้าหาญสุดๆ

100
00:06:00,403 --> 00:06:02,405
สูงกว่าที่คิดแฮะ

101
00:06:03,740 --> 00:06:07,619
หลานรัก
ผู้นําที่แข็งแกร่งต้องหักห้ามความรู้สึกลังเล

102
00:06:07,619 --> 00:06:09,120
ลุงจึงนําทางด้วยความกล้า

103
00:06:10,163 --> 00:06:11,831
ไม่นะ ไม่ๆ

104
00:06:16,795 --> 00:06:18,171
แม่จ๋า แม่

105
00:06:22,884 --> 00:06:24,427
ถูกใจลุงที่สุด

106
00:06:24,427 --> 00:06:28,682
มันทําให้ตัวประหลาดติงต๊องที่หวาดกลัว
รู้สึกสบายใจที่ตามลุงมาจนปลอดภัย

107
00:06:29,182 --> 00:06:32,227
พวกเขาเอาผ้าคลุมมาให้ลุง
บ่งบอกว่าลุงคือฮีโร่

108
00:06:32,227 --> 00:06:34,396
- แต่ซูเปอร์มากกว่า ซูเปอร์ฮีโร่น่ะ
- หนาวจัง

109
00:06:34,396 --> 00:06:36,273
ว้าว ลุงเพิ่งคิดคํานี้เอง

110
00:06:36,273 --> 00:06:39,442
ขอย้ําอีกทีว่าคนอื่นต้องการเราเป็นผู้นํา
ดังนั้นเราต้อง...

111
00:06:39,442 --> 00:06:44,030
"หักห้ามความรู้สึก อย่าแสดงความอ่อนแอ
แล้วกล้าหาญให้สมเป็นแฟรกเกิล"

112
00:06:44,030 --> 00:06:47,075
โดนใจมาก เพราะงี้ฉันถึงต้องเป็นผู้นํา

113
00:06:48,994 --> 00:06:50,161
เย่!

114
00:06:51,204 --> 00:06:53,123
สวมผ้าขนหนูเนี่ยนะ

115
00:06:53,123 --> 00:06:56,167
โกโบ ถ้านายเป็นซูเปอร์ฮีโร่

116
00:06:56,167 --> 00:07:00,505
ฉันเป็นมือขวาของฮีโร่ได้ไหม
คนที่ยืนเคียงข้างฮีโร่น่ะ

117
00:07:00,505 --> 00:07:04,968
อยู่ในระยะที่เตะถึง แบบ... แบบคู่ขาไง

118
00:07:04,968 --> 00:07:07,178
- ฮะ ได้เหรอ เยส!
- แจ๋วเลย โอเค

119
00:07:07,178 --> 00:07:09,347
ได้เวลากล้าหาญและวางแผนกัน

120
00:07:09,347 --> 00:07:11,224
ขั้นแรก ไปหาแทรชฮีปกัน

121
00:07:11,224 --> 00:07:12,392
เขาคือผู้รอบรู้

122
00:07:12,392 --> 00:07:13,602
เขาต้องช่วยได้แน่

123
00:07:13,602 --> 00:07:15,312
ไม่ต้องประชุมแล้ว

124
00:07:15,937 --> 00:07:18,940
- แค่ลงมือทําก็พอ
- ลงมือทํา

125
00:07:18,940 --> 00:07:20,150
ลงมือทํา

126
00:07:21,401 --> 00:07:22,485
บาย

127
00:07:25,697 --> 00:07:28,533
สวนนี้มีอะไรผิดปกติแน่ๆ

128
00:07:28,533 --> 00:07:29,618
- ครับ
- คือว่า...

129
00:07:29,618 --> 00:07:32,329
ไม่ใช่เพราะกอร์ก-อะ-แม็กซ์ที่เราใช้
แค่อย่างเดียวหรอก

130
00:07:32,329 --> 00:07:34,956
นั่นมันของเด็ดเหมือนพวกเราชาวกอร์ก

131
00:07:34,956 --> 00:07:37,500
แต่มันเกิดอะไรขึ้นสักอย่าง

132
00:07:37,500 --> 00:07:39,669
พวกแฟรกเกิลอาจช่วยเราได้

133
00:07:39,669 --> 00:07:42,839
โกโบเคยบอกผมว่าเมื่อไรที่เราต้องการเพื่อน

134
00:07:42,839 --> 00:07:46,134
ให้ผมใช้มือตบอันนี้ แล้วเขาจะรีบมาหาเลย

135
00:07:46,134 --> 00:07:50,222
เห็นด้วยกับจูเนียร์ลูกรัก
ตอนนี้มีคนช่วยก็ดีเหมือนกัน

136
00:07:50,222 --> 00:07:51,431
เย่!

137
00:07:52,390 --> 00:07:53,266
ไม่

138
00:07:53,266 --> 00:07:54,935
- ฮะ
- เราจะไม่ข้องเกี่ยว

139
00:07:54,935 --> 00:07:58,688
กับพวกแฟรกเกิลในเรื่องนี้
บรรพบุรุษเราไม่เห็นชอบแน่ๆ

140
00:08:00,982 --> 00:08:05,862
โธ่ จูเนียร์ พ่อไม่ได้จะใจร้ายหรอกนะ

141
00:08:06,363 --> 00:08:09,866
พ่อแค่คิดว่าสวนของกอร์กก็เป็นปัญหาของกอร์ก

142
00:08:09,866 --> 00:08:11,952
- ฮะ
- เราต้องเป็นคนแก้

143
00:08:11,952 --> 00:08:16,081
ลูกกับพ่อ ราชากับลูกชาย

144
00:08:16,081 --> 00:08:18,750
มือตบเดียวที่ลูกต้องการอยู่นี่แล้ว

145
00:08:18,750 --> 00:08:21,002
ตบมือพวกนี้เลยลูกพ่อ ใช่แล้ว

146
00:08:21,002 --> 00:08:23,088
- แจ๋ว พูดถูกเลยป๊า
- นั่นมันจมูก

147
00:08:23,088 --> 00:08:25,632
ใครต้องการของพวกนี้กัน พวกแฟรกเกิลด้วย

148
00:08:29,177 --> 00:08:31,012
- ต้องงี้สิลูกพ่อ
- ต้องงี้สิผม

149
00:08:31,012 --> 00:08:32,514
โธ่ โกโบ

150
00:08:33,056 --> 00:08:35,308
ฉันรู้ว่ามันมีความหมายที่เอาไอ้นั่นไปให้จูเนียร์

151
00:08:35,976 --> 00:08:38,852
- นายโอเคไหม
- ก็...

152
00:08:41,481 --> 00:08:44,818
สบายมาก มาเร็วคู่ขา เรามีงานต้องทํา

153
00:08:44,818 --> 00:08:46,736
กล้าหาญให้สมเป็นแฟรกเกิล

154
00:08:50,865 --> 00:08:54,244
วันก่อนตอนที่หัวฉันติดอยู่ในรองเท้าเก่านั่น

155
00:08:54,244 --> 00:08:57,956
ฉันรู้สึกกลัวมาก

156
00:08:59,332 --> 00:09:02,669
ดีแล้วที่แสดงความรู้สึกออกมา ฟิโล

157
00:09:02,669 --> 00:09:04,796
กันจ์ จะเสริมอะไรไหม

158
00:09:04,796 --> 00:09:06,923
ไม้แสดงความรู้สึกเป็นของนายแล้ว

159
00:09:06,923 --> 00:09:08,967
ก็นะ

160
00:09:08,967 --> 00:09:12,679
- ตอนฟิโลติดอยู่ ฉันเศร้ามาก
- อาฮะ

161
00:09:12,679 --> 00:09:14,723
- เหรอ
- เพราะฉันไม่อยากเสียนายไป

162
00:09:17,726 --> 00:09:22,772
ดูหนุ่มๆ ของฉันสิ ฉันภูมิใจในตัวพวกเธอจัง
ระบายมันออกมาเลย

163
00:09:24,608 --> 00:09:26,943
เชิญจ้า ยินดีต้อนรับ

164
00:09:26,943 --> 00:09:29,779
พวกเธอมาทันเวลาผลัดกันแสดงความรู้สึกพอดี

165
00:09:29,779 --> 00:09:31,656
- ดีต่อสุขภาพ
- ดีต่อใจ

166
00:09:31,656 --> 00:09:33,575
ไม่มีเวลาระบายความรู้สึกครับ มาดามฮีป

167
00:09:33,575 --> 00:09:37,704
แฟรกเกิลร็อกมีเหตุแรดิชฉุกเฉิน
และเราต้องให้คุณช่วย

168
00:09:37,704 --> 00:09:40,874
เขาบอกว่า "ไม่มีเวลาระบายความรู้สึก" เหรอ

169
00:09:40,874 --> 00:09:42,500
- เขาพูดว่างั้น
- คํานั้นเป๊ะๆ

170
00:09:42,500 --> 00:09:47,255
ทุกคนทั่วเดอะร็อกฝากความหวังไว้ที่ผม
ผมไม่ต้องการความรู้สึก ผมต้องการการลงมือทํา

171
00:09:47,255 --> 00:09:50,425
คุณรู้ไหมว่าเราจะเอาแรดิชกลับมาได้ยังไง

172
00:09:51,885 --> 00:09:53,595
ฉันรู้ว่านายต้องทําอะไร

173
00:09:53,595 --> 00:09:56,890
- เหรอครับ
- กลับไปที่จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

174
00:09:57,390 --> 00:09:59,267
มองให้ลึกลงไป

175
00:09:59,267 --> 00:10:04,397
และนําสิ่งที่อยู่ลึกๆ นั้นออกมาเปิดเผย

176
00:10:04,397 --> 00:10:05,690
ฮะ

177
00:10:05,690 --> 00:10:08,026
- แทรชฮีปได้เอ่ยวาจาแล้ว
- แทรชฮีปได้เอ่ยวาจาแล้ว

178
00:10:08,026 --> 00:10:10,654
- เย่
- เย่

179
00:10:11,446 --> 00:10:12,948
มองให้ลึกลงไป

180
00:10:12,948 --> 00:10:14,407
ลึกจากตรงไหนล่ะ

181
00:10:15,200 --> 00:10:17,077
- ฉันเข้าใจแล้ว
- เขาเข้าใจแล้ว

182
00:10:17,077 --> 00:10:18,286
โรคติดต่อรึไงเนี่ย

183
00:10:18,870 --> 00:10:23,291
แตรแฟรกเกิล
ที่ลุงฉันใช้ประกาศเป็นครั้งแรกว่าเขาค้นพบแรดิช

184
00:10:23,291 --> 00:10:25,377
จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

185
00:10:25,377 --> 00:10:27,712
ฉันยังอยากตรวจสอบข้อมูลนั้นอยู่ดี

186
00:10:27,712 --> 00:10:30,966
เราแค่ต้องขุดให้ลึกลงไป

187
00:10:30,966 --> 00:10:32,842
เพราะข้างล่างต้องมีอะไรถูกฝังไว้

188
00:10:32,842 --> 00:10:36,888
ที่เราสามารถเอาขึ้นมาข้างบน
แล้วแก้ปัญหาแรดิชได้

189
00:10:36,888 --> 00:10:39,140
รูที่ว่ามีขนาดตามข้อกําหนดไหม

190
00:10:39,140 --> 00:10:42,394
เพราะถ้าไม่
ฉันต้องเอาเทปเตือนมาขึงรอบพื้นที่ทั้งหมด

191
00:10:42,394 --> 00:10:45,105
แฟรกเกิลทั้งหลาย ดูเหมือนว่าเรามี...

192
00:10:45,105 --> 00:10:47,190
- งานขุดต้องทํา
- เพลงต้องร้อง งานขุดต้องทํา

193
00:10:47,190 --> 00:10:49,568
งานขุดต้องทํา เราเข้าใจตรงกันแล้ว

194
00:10:55,782 --> 00:10:58,285
สปร็อกเกต ใส่ชุดอะไรของแก

195
00:11:00,704 --> 00:11:01,746
ฉันปวดหัวกับแกจัง

196
00:11:01,746 --> 00:11:04,374
นี่เพื่อนยาก ถ้ากลัวก็ยอมรับมาเถอะไม่เป็นไร

197
00:11:04,374 --> 00:11:06,334
ห้องใต้หลังคาอยู่ตรงนี้เอง

198
00:11:06,334 --> 00:11:07,752
ฉันจะเอาขยะรีไซเคิลไปทิ้ง

199
00:11:07,752 --> 00:11:10,672
แกต้องอยู่บ้านกับฟลัฟฟิเนลลาแป๊บนึง

200
00:11:10,672 --> 00:11:12,841
แกแน่ใจนะว่าอยู่ไหว

201
00:11:14,384 --> 00:11:16,928
โอเค พ่อหนุ่มจอมอึด เดี๋ยวฉันมา

202
00:11:32,402 --> 00:11:33,445
ฮะ

203
00:11:54,132 --> 00:11:55,133
ฮะ

204
00:12:07,896 --> 00:12:08,897
ฮะ

205
00:12:27,666 --> 00:12:29,292
สปร็อกเกต

206
00:12:29,292 --> 00:12:31,044
เห็นไหม นี่ไงปัญหา

207
00:12:31,753 --> 00:12:33,838
ฉันจะบังคับแกให้ไปอยู่ห้องใต้ดินละ

208
00:12:33,838 --> 00:12:35,549
โดนเวลานอกไปเลย

209
00:12:36,049 --> 00:12:38,385
ฟลัฟฟิเนลลา แกโอเคไหม

210
00:12:39,970 --> 00:12:41,888
เชื่อไหมว่าวิถีชีวิตทั้งหมดของเรา

211
00:12:41,888 --> 00:12:44,057
อยู่บนเส้นด้ายระหว่างที่เราทําภารกิจนี้

212
00:12:44,057 --> 00:12:45,934
ฉันขอทบทวนตัวเองหน่อย

213
00:12:49,521 --> 00:12:51,273
สรุปคือฉันรู้สึกอารมณ์ท่วมท้นนิดๆ

214
00:12:51,273 --> 00:12:54,401
เฮ้ เราจะไม่เสียสมาธิกันตอนนี้

215
00:12:54,401 --> 00:12:57,612
เราจะกล้าหาญให้สมเป็นแฟรกเกิล
ได้เวลาขุด ไม่ใช่รู้สึก

216
00:12:57,612 --> 00:13:00,615
แต่การรู้สึกคือสิ่งที่แฟรกเกิลทําได้ดีที่สุด

217
00:13:00,615 --> 00:13:04,661
มันถึงมีตัว ร.เรือไง
ถ้าไม่มี เราจะเป็นได้แค่แฟกเกิล

218
00:13:04,661 --> 00:13:07,080
- จริง
- ไม่ แทรชฮีปพูดชัดแล้ว

219
00:13:07,080 --> 00:13:09,040
ไม่มีอะไรที่เราทําไม่ได้

220
00:13:09,040 --> 00:13:12,043
ถ้าเราห้ามความรู้สึก
และกล้าหาญให้สมเป็นแฟรกเกิล

221
00:13:12,043 --> 00:13:14,045
โอเค งั้นเราไป...

222
00:13:14,045 --> 00:13:15,881
- ขุดกัน
- เต้นกัน ขุดกัน

223
00:13:15,881 --> 00:13:17,799
อีกที เห็นด้วยกับนายสุดๆ

224
00:13:19,467 --> 00:13:21,386
กดใจไว้ อกยกขึ้นมา

225
00:13:24,139 --> 00:13:26,308
มองที่เป้าหมาย มุ่งไปข้างหน้า

226
00:13:29,311 --> 00:13:31,521
เหนื่อยฉันก็รู้ แต่มันได้อีกน่า

227
00:13:33,440 --> 00:13:37,152
ถกแขนเสื้อให้มั่น
ตามฉันให้ทัน เดี๋ยวได้เห็นกัน

228
00:13:37,777 --> 00:13:41,323
ตอนที่เธอ
กดใจไว้ อกยกขึ้นมา

229
00:13:41,323 --> 00:13:43,199
กด... กดความรู้สึกไว้เหรอ

230
00:13:44,200 --> 00:13:46,328
เชื่อฉัน
อย่าเชื่อตัวเอง

231
00:13:46,328 --> 00:13:48,121
ฉันเชื่อโกโบนะ

232
00:13:48,914 --> 00:13:51,207
ปักพลั่วลงไป อาจจะยากสักหน่อย

233
00:13:51,207 --> 00:13:52,584
ฉันลองดูก็ได้

234
00:13:52,584 --> 00:13:57,297
- เธอจะได้รู้เมื่อทําสําเร็จ
- นั่นสิ

235
00:13:57,297 --> 00:13:58,715
เฮ้!

236
00:13:58,715 --> 00:14:02,636
หัวผักกาดที่เราเฝ้าฝันใฝ่
มากพอเรากินเธอกับฉัน

237
00:14:03,720 --> 00:14:07,724
ให้ทุกๆ คนนั้นทําตามฉันนี่
พวกเรามีงานที่ต้องเร่งมือทํา

238
00:14:08,892 --> 00:14:12,771
เมื่อหัวใจเธอไม่มีสองมือให้หยิบพลั่ว
ขุดหลุมหรอกนะ

239
00:14:13,563 --> 00:14:17,150
เมื่อเราต้องทําลงมือทํางานที่ยิ่งใหญ่
เราจะต้องคอยควบคุมใจ

240
00:14:17,150 --> 00:14:18,735
และแปลว่า...

241
00:14:18,735 --> 00:14:20,362
เดี๋ยวนะ มันแปลว่าอะไร

242
00:14:21,363 --> 00:14:24,991
หรือบางทีฉันไม่ฟังเสียงที่ดังข้างใน

243
00:14:24,991 --> 00:14:29,537
จนต้องฝืนทนรับภาระที่เราแบกไว้

244
00:14:31,248 --> 00:14:34,668
หรือบางทีฉันไม่เปิดทางให้ใจได้รู้สึก

245
00:14:34,668 --> 00:14:39,839
จนมันพัวพัน จนฉันคิดไปเอง
ว่ามันมีการต่อสู้ในใจ

246
00:14:40,674 --> 00:14:42,300
ไม่ละ ฉันสบายมาก

247
00:14:43,552 --> 00:14:47,889
กดใจไว้ อกยกขึ้นมา

248
00:14:48,473 --> 00:14:53,228
มองที่เป้าหมาย มุ่งไปข้างหน้า

249
00:14:53,228 --> 00:14:55,564
หากเธอเปิดหัวใจ เธออาจหมดไฟ

250
00:14:55,564 --> 00:14:56,815
เธออาจหมดไฟ

251
00:14:56,815 --> 00:15:01,403
เราจะได้รู้ ถ้าเราฝืนทน

252
00:15:01,403 --> 00:15:02,737
- เย่ๆ เย่!
- ไชโย!

253
00:15:02,737 --> 00:15:06,366
หัวผักกาดที่เราเฝ้าฝันใฝ่
มากพอเรากินเธอกับฉัน

254
00:15:06,366 --> 00:15:07,951
มากพอเรากินเธอกับฉัน

255
00:15:07,951 --> 00:15:11,496
ให้ทุกๆ คนนั้นทําตามฉันนี่
พวกเรามีงานที่ต้องเร่งมือทํา

256
00:15:11,496 --> 00:15:13,456
ต้องเร่งมือทํา...

257
00:15:13,456 --> 00:15:16,585
เมื่อหัวใจเธอไม่มีสองมือให้หยิบ
พลั่วขุดหลุมหรอกนะ

258
00:15:16,585 --> 00:15:17,752
ขุดหลุมหรอกนะ

259
00:15:17,752 --> 00:15:21,590
เมื่อเราต้องทําลงมือทํางานที่ยิ่งใหญ่
เราจะต้องคอยควบคุมใจ

260
00:15:21,590 --> 00:15:22,549
และแปลว่า...

261
00:15:24,467 --> 00:15:26,761
กดใจไว้ อกยกขึ้นมา

262
00:15:28,054 --> 00:15:29,472
คืบหน้าเยอะเลยทุกคน

263
00:15:29,472 --> 00:15:32,976
มีปัญหานิดหน่อย คือเราขุดมาผิดทิศ

264
00:15:32,976 --> 00:15:35,145
- และเราต้องเริ่มขุดใหม่
- ว่าไงนะ

265
00:15:36,730 --> 00:15:38,064
ล้อเล่น

266
00:15:38,064 --> 00:15:39,232
ไม่มีเวลามารู้สึก

267
00:15:39,232 --> 00:15:41,067
- แต่มุกในที่ทํางานก็ใช้ได้
- ฮะ

268
00:15:41,067 --> 00:15:42,694
โอเค ขุดกันต่อเถอะ

269
00:15:49,993 --> 00:15:51,536
นึกออกแล้ว จูเนียร์

270
00:15:51,536 --> 00:15:53,204
เราต้องทําให้สวนนี้สดชื่น

271
00:15:53,204 --> 00:15:57,709
ด้วยวิธีที่พ่อทําให้ขนหลังของพ่อสดชื่น
ด้วยคราดนี่ไง

272
00:15:58,668 --> 00:16:01,338
ป๊าฉลาดเป็นกรดเลย

273
00:16:01,338 --> 00:16:03,048
- ใช่เหรอ
- ฮะ

274
00:16:03,048 --> 00:16:04,549
ป๊าจําได้ไหม

275
00:16:04,549 --> 00:16:07,260
ตอนที่คุณทําแป้งหัวหอมใหญ่หกไปทั่วห้องครัว

276
00:16:07,260 --> 00:16:09,846
ตอนฉันทําเค้กขยะให้คุณในวันเกิด

277
00:16:09,846 --> 00:16:11,389
ผมเต้นอยู่นี่นา

278
00:16:11,389 --> 00:16:14,517
บางทีมันก็เกิดขึ้นได้ คุณจะพูดอะไร

279
00:16:14,517 --> 00:16:20,065
คุณใช้คราดโกยแป้งขึ้นมา
แล้วมันก็กลายเป็นเมฆแป้งก้อนโต

280
00:16:20,065 --> 00:16:22,859
ปราสาทขมุกขมัวไปหลายวันเลย

281
00:16:22,859 --> 00:16:26,947
ถ้าคุณใช้คราดกวาดสวน
มันจะแย่กว่านั้นสิบเท่า

282
00:16:26,947 --> 00:16:29,074
อย่าทําเชียว

283
00:16:29,824 --> 00:16:30,659
เราจะไม่...

284
00:16:30,659 --> 00:16:32,911
- ค่อยยังชั่ว
- ฟังคุณหรอก

285
00:16:33,536 --> 00:16:36,331
แผนการนี้สมบูรณ์แบบ ผมจะจัดการเอง

286
00:16:36,331 --> 00:16:39,417
เพราะครั้งล่าสุดที่รู้มา ผมยังเป็นราชาอยู่

287
00:16:40,627 --> 00:16:43,505
ฮะ ม้าเขาทําอะไรน่ะป๊า

288
00:16:44,089 --> 00:16:45,674
พ่อ... พ่อไม่รู้

289
00:16:47,050 --> 00:16:50,720
ฉันจะไปเดินเล่น

290
00:16:50,720 --> 00:16:52,764
- เดินเล่นเหรอ เดินเล่นคืออะไร
- ฮะ

291
00:16:53,974 --> 00:16:55,850
เดิน... เดินเล่นคืออะไร

292
00:16:55,850 --> 00:16:59,854
ม้าโอเคไหมป๊า ม้าจะไปไหนน่ะ

293
00:17:00,438 --> 00:17:02,399
ไม่มีเวลามามัวกังวลแล้วลูก

294
00:17:02,399 --> 00:17:05,235
เราต้องใช้คราดกวาดดินกัน

295
00:17:06,111 --> 00:17:07,112
โอเคครับ

296
00:17:11,074 --> 00:17:13,577
เราขุดกันมาหลายชั่วโมงแล้ว

297
00:17:13,577 --> 00:17:16,121
และยังไม่เจออะไรเลย

298
00:17:16,121 --> 00:17:17,914
- เฮ้ ซูเปอร์โกโบ
- ฮะ

299
00:17:17,914 --> 00:17:20,458
ไม่ใช่ว่าฉันรู้สึกลังเลใจกับภารกิจนี้นะ

300
00:17:20,458 --> 00:17:22,209
เพราะคู่ขาไม่รู้สึกกันอยู่แล้ว

301
00:17:22,209 --> 00:17:24,713
แต่คนอื่นอาจจะรู้สึก รวม...

302
00:17:25,380 --> 00:17:27,215
รวมทั้งฉันด้วย

303
00:17:28,341 --> 00:17:31,553
- หลุดปากจนได้
- ฉันไม่เชื่อในการเสียเวลา

304
00:17:31,553 --> 00:17:32,929
ทุกช่วงเวลาคือของขวัญ

305
00:17:32,929 --> 00:17:34,306
พอพูดงั้นแล้ว

306
00:17:34,306 --> 00:17:37,058
นี่รู้สึกเหมือนเราเสียเวลาเปล่าจริงๆ

307
00:17:37,642 --> 00:17:41,313
ไม่ๆ หักห้ามความรู้สึกพวกนั้นไว้ก่อน
เราต้องจําภารกิจให้ขึ้นใจ

308
00:17:41,313 --> 00:17:43,565
มองให้ลึกลงไป

309
00:17:43,565 --> 00:17:48,445
และนําสิ่งที่อยู่ลึกๆ นั้นออกมาเปิดเผย

310
00:17:49,529 --> 00:17:52,407
เฮ้ นั่นไง ฉันว่าฉันเห็นอะไรแน่ะ

311
00:17:54,701 --> 00:17:57,329
- เฮ้ ดูเหมือนแผ่นจารึกโบราณเลย
- ฮะ

312
00:17:57,913 --> 00:18:00,332
มันต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับการรักษาแรดิชไว้

313
00:18:00,332 --> 00:18:04,961
แน่ใจนะว่ามันคือแผ่นจารึก
ฉันว่าดูเหมือนก้อนดินมากกว่า

314
00:18:04,961 --> 00:18:07,964
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญเรื่องดิน ฉันเห็นด้วย

315
00:18:07,964 --> 00:18:09,049
ฉันรักดิน

316
00:18:09,049 --> 00:18:12,552
ไม่มีอะไรจะดีกว่าการได้อาบโคลน แต่ก็นะ
ฉันว่ามันเป็นแค่ดิน

317
00:18:12,552 --> 00:18:15,222
ไม่นะ ไม่ๆ แผ่น... แผ่นจารึกนี้คือหลักฐาน

318
00:18:15,222 --> 00:18:17,307
กล้าหาญสมเป็นแฟรกเกิลคือแนวคิดที่ถูก

319
00:18:17,307 --> 00:18:20,602
ฉันจะปัดดินออก เราจะได้เห็นชัดๆ

320
00:18:28,526 --> 00:18:31,863
โดนซะ ถอยไป ฉันคือราชา

321
00:18:32,572 --> 00:18:34,157
- ตาฉัน
- ม้าพูดถูก

322
00:18:34,157 --> 00:18:36,660
มันกลายร่างเป็นพายุฝุ่น

323
00:18:36,660 --> 00:18:41,581
- ม้า ช่วยเราด้วย
- ไม่จําเป็นหรอกลูก

324
00:18:41,581 --> 00:18:43,917
ทุกอย่างปกติดี ไม่เห็นเหรอ

325
00:18:43,917 --> 00:18:46,545
ไม่ ผมไม่เห็นอะไรสักอย่าง

326
00:18:46,545 --> 00:18:48,838
นี่คือส่วนหนึ่งของกระบวนการ

327
00:18:49,506 --> 00:18:51,383
แม่จ๋า

328
00:18:56,930 --> 00:18:58,014
อะไรน่ะ

329
00:18:58,014 --> 00:19:00,433
แปลว่า... แปลว่า...

330
00:19:04,563 --> 00:19:06,982
ว่ามันก็แค่ดิน

331
00:19:06,982 --> 00:19:09,568
ไม่ได้เซ็งสุดๆ แบบนี้มาพักใหญ่แล้ว

332
00:19:13,029 --> 00:19:16,324
มีพายุฝุ่นยักษ์ลงมาจากสวนของกอร์ก

333
00:19:16,324 --> 00:19:19,953
มันเต็มโถงใหญ่ไปหมด เราติดอยู่ข้างล่างแล้ว

334
00:19:20,620 --> 00:19:23,248
- ฉันชื่อโพกี้
- ไม่นะ

335
00:19:23,248 --> 00:19:25,834
ไม่ได้เซ็งสุดๆ แบบนี้มาพักใหญ่แล้ว

336
00:19:26,835 --> 00:19:29,629
เร็วเข้า โกโบ ถ้าเป็นลุงแมตต์จะทํายังไง

337
00:19:29,629 --> 00:19:33,925
เขา... เขาจะกล้าหาญให้สมเป็นแฟรกเกิล
ได้เวลาใช้แผนสํารอง

338
00:19:33,925 --> 00:19:37,679
แจ๋ว แผนสํารอง ดีกว่าแผนสําแรกซะอีก

339
00:19:37,679 --> 00:19:39,931
โอเค ว่าแต่คืออะไรเหรอ

340
00:19:39,931 --> 00:19:41,308
อย่าเร่งเขาสิ

341
00:19:42,267 --> 00:19:43,894
ก็นะ...

342
00:19:44,603 --> 00:19:46,396
บายค่ะ คุณนายชิมเมลเฟนนีย์

343
00:19:46,396 --> 00:19:49,441
ฟลัฟฟิเนลลาเป็นแมวที่น่ารักจริงๆ

344
00:19:50,859 --> 00:19:53,111
โอเคคุณผู้ชาย เราต้องคุยกัน

345
00:19:54,279 --> 00:19:57,324
แมวตัวนั้นทําให้แกรู้สึกกลัว

346
00:19:57,324 --> 00:20:00,035
และการเป็นหนุ่มอึด
ไม่ได้แปลว่าต้องกดความกลัวไว้

347
00:20:00,035 --> 00:20:03,538
การซื่อสัตย์กับฉันและตัวแกเอง
มันเข้มแข็งกว่ากันเยอะ

348
00:20:05,624 --> 00:20:07,792
ระบายออกมาได้เลย เขากลับไปแล้ว

349
00:20:18,970 --> 00:20:20,805
แกแน่ใจนะว่าแกไม่รู้สึกอะไร

350
00:20:20,805 --> 00:20:21,932
เพราะฉันหัวใจจะวาย

351
00:20:28,438 --> 00:20:31,066
รู้สึกว่ากําลังจะมีแผนแล้ว

352
00:20:31,066 --> 00:20:33,735
ก่อนระดมสมองสําเร็จ ต้องเงียบกริบก่อน

353
00:20:33,735 --> 00:20:35,570
ชอบเลย

354
00:20:35,570 --> 00:20:37,572
ใช้เวลาตามสบายนะ ไม่ต้องรีบ

355
00:20:37,572 --> 00:20:40,450
หรือในอีกแง่นึงคือเราติดอยู่ใต้ดินแล้ว

356
00:20:40,450 --> 00:20:41,826
เร่งมือได้ก็ดี

357
00:20:41,826 --> 00:20:45,163
ใช่ แผนคืออะไร โกโบ เราต้องทําไงต่อ

358
00:20:45,163 --> 00:20:46,248
นั่นสิ

359
00:20:47,040 --> 00:20:49,376
- อย่างแรกที่นายคิดออก
- นายหาคําตอบได้เสมอ

360
00:20:49,376 --> 00:20:51,127
- ฉันรู้ว่านายแก้ปัญหาได้
- แก้ไขที

361
00:20:51,127 --> 00:20:52,212
ฉันรู้ว่านายทําได้

362
00:20:57,175 --> 00:21:00,136
ฉันไม่รู้ว่าต้องทํายังไง

363
00:21:02,347 --> 00:21:06,518
ฉันแค่พยายามกล้าหาญให้สมเป็นแฟรกเกิล
และเป็นผู้นําที่เข้มแข็ง แต่ฉันกลัว

364
00:21:06,518 --> 00:21:08,436
และฉันเศร้าเรื่องแรดิช

365
00:21:08,436 --> 00:21:11,189
ที่ขุดกันก็ไม่ได้ผล แถมข้างบนยังมีพายุฝุ่นอีก

366
00:21:11,189 --> 00:21:14,234
และเราติดอยู่ข้างล่างนี้โดยไม่มีทางเลือก

367
00:21:14,234 --> 00:21:15,777
ทุกอย่างมัน... มัน...

368
00:21:18,071 --> 00:21:19,698
โห นั่นแหละ

369
00:21:19,698 --> 00:21:22,909
ระบายมันออกมา
ไม่เป็นไรเลยที่แกจะกลัวฟลัฟฟิเนลลา

370
00:21:26,037 --> 00:21:29,666
ฉันแค่... ฉันแค่อยากเข้มแข็งเหมือนลุงของฉัน

371
00:21:29,666 --> 00:21:31,251
แต่เดอะร็อกเปลี่ยนไปเรื่อย

372
00:21:31,251 --> 00:21:33,712
และเราไม่รู้จะเอาแรดิชกลับมายังไง

373
00:21:33,712 --> 00:21:35,922
จูเนียร์ก็ขว้างมือตบของฉันทิ้งอีก

374
00:21:35,922 --> 00:21:38,550
ใครจะไปรู้ว่าเราจะได้เป็นเพื่อนกันอีกไหม

375
00:21:43,930 --> 00:21:47,851
ฉันไม่เคยร้องไห้ แต่สิ่งต่างๆ มันยากเหลือเกิน

376
00:21:47,851 --> 00:21:51,980
และตอนนี้โกโบก็มาร้องไห้อีก
ฉันเลยอยากร้องไห้ให้หนักขึ้น

377
00:21:53,607 --> 00:21:57,819
ทําไมฉันชอบแข่งกับคนอื่นแบบนี้นะ

378
00:21:57,819 --> 00:22:00,071
ฉันอยากเอาแรดิชมาทําอาหารอีก

379
00:22:00,071 --> 00:22:04,701
ฉันได้แต่ทําเบอร์เกอร์มอส แล้วมันน่าแขยงมาก

380
00:22:04,701 --> 00:22:07,037
มันน่าแขยงมาก

381
00:22:07,037 --> 00:22:11,124
ฉันมักร้องไห้ระบายอารมณ์เสมอ
นี่เลยไม่ใช่เรื่องใหม่สําหรับฉัน

382
00:22:11,124 --> 00:22:14,127
แต่การร้องไห้เป็นกลุ่มครั้งแรก...

383
00:22:14,127 --> 00:22:19,299
มันทําให้ฉันท่วมท้นไปด้วยอารมณ์แบบใหม่

384
00:22:19,299 --> 00:22:23,970
นี่ฉันร้องไห้เรื่องแรดิช
หรือ... หรือเรื่องพายุฝุ่นกันนะ

385
00:22:23,970 --> 00:22:26,723
หรือเพราะเพื่อนฉันทุกคนกําลังร้องไห้

386
00:22:26,723 --> 00:22:28,725
หรือถูกทุกข้อเลย

387
00:22:29,935 --> 00:22:35,941
เราหาระบบใหม่ได้เสมอ
แต่ระบบแท่งของดูเซอร์เป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบแล้ว

388
00:22:35,941 --> 00:22:37,108
คิดถึงจะแย่

389
00:22:40,654 --> 00:22:41,655
อะไรกัน...

390
00:23:02,384 --> 00:23:05,595
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองทําแบบนี้ได้

391
00:23:05,595 --> 00:23:07,013
ฉันก็เหมือนกัน

392
00:23:07,013 --> 00:23:09,474
ฉันเคยรู้สึกมาก่อน

393
00:23:09,474 --> 00:23:13,270
โกโบ ขอบคุณที่เป็นผู้นํา
ให้เราทุกคนได้ระบายออกมา

394
00:23:13,270 --> 00:23:14,563
ใช่

395
00:23:14,563 --> 00:23:18,733
นี่อาจเป็นสิ่งที่มาร์จอรีต้องการ
ตอนที่เขาบอกให้เราลงมาลึกๆ

396
00:23:18,733 --> 00:23:23,280
ความรู้สึกลึกๆ ไง
เพราะทุกอย่างมันเริ่มต้นจากตรงนี้ ถูกไหม

397
00:23:24,948 --> 00:23:29,244
มองโลกใบนี้
จะทําอย่างไร

398
00:23:29,744 --> 00:23:33,832
เมื่อมันทําเราเศร้า
ทําเราเสียใจ

399
00:23:33,832 --> 00:23:38,753
เหมือนว่าดังหัวใจ
แทบพังทลาย

400
00:23:39,296 --> 00:23:42,090
ตอนเราเอ่ยคําลา

401
00:23:43,717 --> 00:23:46,511
เพราะเรามีน้ําตา

402
00:23:53,727 --> 00:23:57,898
แต่ฉันมีฝัน
ได้เวลาต้องเริ่มทํา

403
00:23:58,607 --> 00:24:00,483
และพวกเราทุกคน...

404
00:24:02,736 --> 00:24:07,365
เราคือผองเพื่อนรอบๆ ตัว
เราคือพี่น้อง คือครอบครัว

405
00:24:07,365 --> 00:24:11,161
เราเป็นหนึ่งเดียวกัน

406
00:24:12,412 --> 00:24:17,334
เข้าเส้นชัยด้วยกัน

407
00:24:19,794 --> 00:24:23,006
พี่น้องรอบๆ ตัว
เป็นเพื่อนและเป็นครอบครัว

408
00:24:23,006 --> 00:24:26,593
ทําเราเศร้าบางที
เพราะความรักและความหวังดี

409
00:24:26,593 --> 00:24:30,013
คือชีวิตที่มี
ที่เราวางเดิมพัน

410
00:24:30,013 --> 00:24:33,808
ช่วยให้เธอได้สร้างโลกใหม่อีกครั้ง

411
00:24:33,808 --> 00:24:36,853
พี่น้องรอบๆ ตัว
เป็นเพื่อนและเป็นครอบครัว

412
00:24:36,853 --> 00:24:39,981
ทําเราเศร้าบางที
เพราะความรักและความหวังดี

413
00:24:39,981 --> 00:24:43,151
คือชีวิตที่มี
ที่เราวางเดิมพัน

414
00:24:43,151 --> 00:24:46,154
ช่วยให้เธอได้สร้างโลกใหม่อีกครั้ง

415
00:24:46,154 --> 00:24:49,074
พี่น้องรอบๆ ตัว
เป็นเพื่อนและเป็นครอบครัว

416
00:24:49,074 --> 00:24:51,660
ทําเราเศร้าบางที
เพราะความรักและความหวังดี

417
00:24:51,660 --> 00:24:54,663
คือชีวิตที่มี
ที่เราวางเดิมพัน

418
00:24:54,663 --> 00:25:00,293
ช่วยให้เธอได้สร้างโลกใหม่อีกครั้ง

419
00:25:00,877 --> 00:25:06,550
เราคือผองเพื่อนรอบๆ ตัว
เราคือพี่น้อง คือครอบครัว

420
00:25:06,550 --> 00:25:10,679
เราเป็นหนึ่งเดียวกัน

421
00:25:11,638 --> 00:25:16,601
เข้าเส้นชัยด้วยกัน

422
00:25:18,728 --> 00:25:22,691
รู้ไหม ต่อให้เราไม่ได้ข้อมูลใหม่ๆ เกี่ยวกับแรดิช

423
00:25:22,691 --> 00:25:25,193
แต่ฉันก็พูดได้เต็มปากว่าตอนนี้รู้สึกดีขึ้นเยอะ

424
00:25:25,193 --> 00:25:26,194
จริงด้วย

425
00:25:26,194 --> 00:25:28,405
ถ้าเราเชื่อมโยงกับความรู้สึกของเราไว้

426
00:25:28,405 --> 00:25:30,574
เราจะหาทางออกได้เสมอ

427
00:25:31,783 --> 00:25:33,910
เฮ้ นั่นอะไร

428
00:25:33,910 --> 00:25:34,995
ดูสิ

429
00:25:34,995 --> 00:25:37,038
- เห็นแล้ว
- มาเร็ว

430
00:25:37,038 --> 00:25:40,125
- ดูนั่นสิ
- มันคืออะไร

431
00:25:41,918 --> 00:25:43,086
ว้าว เจ๋งจัง

432
00:25:43,879 --> 00:25:44,921
นั่นสิ

433
00:26:04,858 --> 00:26:06,192
อะไรกันเนี่ย...

434
00:26:10,280 --> 00:26:14,117
ฉันอุตส่าห์เตือนตาแก่งี่เง่านั่นแล้ว
ว่าอย่าใช้คราดกวาดดิน

435
00:26:14,117 --> 00:26:17,454
เขามักทําเหมือนฉันไม่มีตัวตน

436
00:26:17,454 --> 00:26:21,499
แหงละ เขาเป็นราชา
แต่ราชาจะมีประโยชน์อะไรถ้าไร้...

437
00:26:21,499 --> 00:26:23,168
- ราชินีเหรอ
- ฮะ

438
00:26:24,377 --> 00:26:25,712
ไม่มีประโยชน์น่ะสิ

439
00:26:26,213 --> 00:26:29,883
ราชินีมักมองพวกเดียวกันออกเสมอ

440
00:26:37,057 --> 00:26:38,058
เหลือเชื่อเลย

441
00:26:41,061 --> 00:26:42,437
- เราอยู่ไหน
- โว้ว เอ่อ...

442
00:26:42,437 --> 00:26:46,608
ไม่รู้สิ แต่ถ้าทุกอย่างนี้
ทําให้เราเจอวิธีแก้ปัญหาแรดิชได้ล่ะ

443
00:26:46,608 --> 00:26:49,653
ว้าว ดูรูปปั้นพวกนี้สิ

444
00:26:49,653 --> 00:26:51,488
วิเศษไปเลยเนอะ

445
00:26:51,488 --> 00:26:53,657
แต่ใครเป็นคนสร้างล่ะ

446
00:26:54,950 --> 00:26:56,243
พวกเขายังมีชีวิตอยู่ไหม

447
00:26:58,787 --> 00:26:59,788
ว้าว

448
00:27:03,875 --> 00:27:05,794
(โปรดติดตามตอนต่อไป...)

449
00:28:27,876 --> 00:28:29,878
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี